Het wereldrijk van een
ongekroonde
baggerkoning
PARIJSE VLOOIENMARKT
BLIJFT BESTAAN!
GZiepeet/AAK
Föhttamin£
Petsie
Pelle
Ping
KAPPIE en de zeeplantage
Maandag 17 november 1958
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pagina 2
ONDERBORDEN BIJ
VERKEERSBORDEN
TOEGESTAAN
mol
Van
tot
superzuigers
Deense communist uit
partij gestoten
Prinses Irene skiet
in Oostenrijk
M.s. Rimberg 22.000e
op Nieuwe Waterweg
IT
DAG-PUZZEL
E JOOD «"ROME
fÉÜ
H
fü
M
ut
IH
Hl
2?
im
m
Ui
Wel flatwoningen, wel sanering, maar...
GEEN LIEFHEBBERS
J 00M
j BAZURKA
en JAMPIE
en de
alchemie
1 W.J.Lohman
Straffe maatregelen
in Argentinië
o
Vergroting contingenten
op basis 1 januari "58
HET Deltaplan stelt de hoogste
eisen aan het intellect en
aan het vernuft van 's Rijks
waterstaats ingenieurs. Niet
geringer zijn de capaciteiten, die ge
vraagd worden van de aannemings
bedrijven, en ook niet kleiner is het
vakmanschap van de arbeiders, die
aan de gigantische karweien gestalte
moeten geven.
Maar wie zijn dat Hoe komt het, dat juist de Merwedestreek die mensen
oplevert Wanneer is die aanleg gebleken Waarmee behielpen zij zich
in het begin Tot welke kostbare werktuigen is hun gereedschap uitge
groeid Wat trekt hen tot dit zware, hoogst ongeriefelijke werk Waarom
zijn zij het, die overal in de wereld eep reputatie kregen En wie zijn
hun vrouwen, die het geluk van het huiselijk leven zo schaars toevalt
Op deze en dergelijke vragen geeft Barend Maaskant antwoord in een
serie van vijf artikelen,
BETER dan welke aannemer
ook weet ambtenaar S. E.
Jongejan waar onze bag
geraars de goede naam
van Nederland in de wereld be
vorderen. Dat is minder vreemd
dan het schijnt, want hij zetelt
in het arbeidsbureau te Slie-
drecht, waarvan het officiële
stempel vermeldt: „Centraal
Punt bagger-, steenzetters- en
rijswerkersbedrijf". De meeste
arbeidsverhoudingen komen dan ook via dit bureau tot stand. De
heer Jongejan is officier ter koopvaardij geweest, maar in de elf jaar
van zijn ambtenaarsbestaan heeft hij een andere reputatie opge
bouwd. Hij is de man, die iedere baggeraar kent, die een aannemer
een goed advies kan geven en die de werkzoekenden van dienst is.
Zo is men hem in de wandeling de ongekroonde baggerkoning gaan
noemen.
Terwijl hij naar de dijk staart en aan een gerolde sigaret zuigt,
haalt hij de wereldkaart voor zijn geest en ziet daar de Sliedrechters,
die er op dit moment aan het werk zijn. Kriskras dwaalt hij rond:
Venezuela, Australië, Frankrijk, Irak, Zuid-Afrika, Turkije, Enge
land, Ierland, Canada, West-Afiika, Barbados, Calcutta, Billiton,
België, Brazilië, Algerije, Duitsland, Indonesië, Columbia, Curagao,
Portugal.
Eigen nieuwsdienst
DEN HAAG "^egbeheerders mogen
zonder enige restrictie onderborden aan
brengen bij verkeersborden, die een be
perking van de werkingssfeer van het
ge- of verbod inhouden, indien de situa
tie daarom vraag. Dat heeft de Hoge
Raad beslist. Hiermede is definitief uit
gemaakt dat de onderborden, als zij maar
een beperking inhouden, altijd geoorloofd
zijn. Over deze vraag bestond grote
twijfel.
De Hoge Raad gaf zijn oordeel naar
aanleiding van een zaak, die een Roer-
mondse bankdirecteur aanhangig heeft
gemaakt. Hij was op de markt te Eind
hoven geverbaliseerd wegens onjuist
parkeren, omdat hij een onderbord bij
een parkeerverbod, dat parkeren binnen
de parkeerstrepen gelastte, niet had op
gevolgd.
VAN ALLES
Hij meende en de kantonrechter
deelde dit inzicht dat men wel van
alles onder de borden kan hangen, zodat
zij, zoals ook hier het geval was, ten
slotte het tegengestelde van het bedoelde
inhouden.
De rechtbank had de bankdirecteur
wel veroordeeld en de Hoge Raad heeft
zijn. cassatieberoep verworpen. Over
wogen werd, dat bij model 6 in de bijlage
op het wegenverkeersreglement, dat over
de onderborden gaat, geen beperkingen
zijn opgenomen, zodat alles mag.
door Barend Maaskant
Hij zegt er ook de aantallen bij.
Die variëren van twee in Columbia
tot zestig in Venezuela. In Billiton van
de honderd nog maar tien en ook die
komen terug. Dan is een periode af
gesloten, waarin gedurende veertig ja
ren goed geld verdienende tinmolenba-
zen werden uitgezonden. In Egypte
het Suezkanaal is die situatie al
bereikt. Ook hier werkten jarenlang
gemiddeld honderd Nederlandse bag
geraars.
Kader
LS wij samen een optelling ma-
- ken, komen wij aan ruim 300
Sliedrechtse ..buitenafwerkers". Zij
maken rond een zesde deel uit van
alle Sliedrechters. die in het bagger
bedrijf hun smakelijk brood verdienen.
Totaal komt men zo aan circa 2000
baggerende Sliedrechters. Maar er zijn
meer mensen uit de Merwedestreek,
die hetzelfde vak uitoefenen. Zij ko
men uit Giessendam, Hardinxveld,
Werkendam, Papendrecht en Dor
drecht. Dat zijn te zamen een kleine
duizend man en verspreid over de rest
van ons land wonen er nog een drie
honderd.
Zestig procent van de 3200 Neder
landse baggeraars wonen dus in
Sliedrecht: hopperschippers, cutter-,
molen- en zuigbazen, machinisten, bak-
kenschippers en dekknechten. De laat
ste twee groepen maken de grootste
categorie uit. De overigen betitelt men
als kader en het zijn de hieronder
vallende mensen, die met behulp van
plaatselijke krachten de karweien in
het buitenland opknappen. Want als
baggeraar wordt men pas uitgezonden
als in Nederland een ruime ervaring
verworven is.
Buitenlandse ervaring hebben de
Sliedrechters sedert verscheidene tien
tallen jaren. Al gedurende driekwart
eeuw. want ir. W. Bos Jzn. vermeldt
in zijn boekje ,.Aan dé Dijk" (waaruit
ik meer gegevens overneem), dat zi.i
in 1880 naar Frankrijk trokken. Vier
jaar later zitten zij ook al in Buenos-
Aires en in Spanje en allengs zwerm
den zij uit naar alle windstreken:
1890 Zuid-Afrika, 1896 Ierland en Duits
land om het voorlopig bij deze
voorbeelden te laten.
Voorbestemd
IT IT Sliedrechts geschiedenis
J blijkt, dat zijn bewoners eigen
lijk voorbestemd waren om zich te
ontwikkelen tot uitvoerders van water
werken. In de eerste eeuwen van onze
jaartelling immers moet de Alblasser-
waard een streek geweest zijn, zoals
nu de Biesbos is: eilanden en platen,
begroeid met loofhout, daartussen kre
ken en riviertjes, een moeilijk toegan
kelijk gebied, vrijwel onbewoond, zon
der enige vorm van waterkering. Aan
vankelijk waren de weinige bewoners
wel gelukkig met inundaties, want die
lieten vruchtbaar slib achter. Op den
duur evenwel vormden veelvuldige
overstromingen een beletsel voor de
landbouw, die zich intensiever ont
plooide.
Dan breekt het tijdvak aan. dat ir.
Bos typeert als: Boeren in de strijd
tegen het water. Die duurde van cir
ca 1050 tot rond 1700. Zes-en-halve
eeuw lang het water keren wel dan
leert men er iets van. Omstreeks 1400
moeten er hier dan ook al diverse vak
lieden op waterbouwkundig gebied ge
woond hebben. Het aanleggen van rijs-
beslag. rijshouten hoofden en ,.kuip-
wcrk" nam een zekere vlucht.
De volgende periode duurde onge
veer anderhalve eeuw. Hierin dienden
de griendeigenaren zich aan als aan
nemers. De handel in grienden, inge
zet omstreeks 1730, nam een grote om
vang aan. En aangelokt door de
toenemende weivaart in het dorp, ves
tigden zich vele „vreemdelingen in
Sliedrecht, zowel van veraf als van
dichtbij-
Zo kwam van veraf, uit Niedei-El-
singen in het Duitse land Hessen-
Kassei. Philipp Volker. Die naam werd
later een van de fraaiste visitekaart
jes van Sliedrecht.
Historie
fOOGST summier is er de ge
schiedenis van, dat hij in de
tweede helft van de 18de eeuw ge
noemd wordt als pachter van grien
den Omstreeks 1840 waren Jan Schuur
man Volker. Philip Volker en Dirk
Volker al griendbazen. En omstreeks
1852 begon Adriaan 'Volker met het
aannemen van kribben in de Merwe-
de Hij voer toen met een aakje en
mócht de prijs voor een strekdam bij
Baanhoek uitrekenen. Nu maakt Vol
ker de Europoort!
In 1787 echter waren de Siiedrech-
Iers reeds van alle markten_ thuis. De
gebroeders Kornelis en Pieter van
Spanje vertrokken in dat jaar als slui-
zenmakers naar Rusland. En i in 1849
moesten Leendert Martinus Prins en
Aart Schram raad schaffen bij een
brug over de Dnjepr, waarvan de pij
lers ontgrond waren. Na een ellendi
ge reis maakten zij met behulp van
veertig „lokale krachten'' en verder
3000 touwtjes, tien zinklijnen, zes dreg
gen, zes bakken om steen te varen en
twee ankerschuitjes voor 8000 gulden
een zinkwerk van 6000 vierkante ellen.
De ontgronding was afdoende verhol
pen, zodat Prins en Schram weer naar
huis gingen..
In het eigen land hadden de Slie
drechters in de eerste plaats hun
stempel gedrukt waar waterwerken ge
maakt moesten worden. Met een ge
rust hart kan beweerd worden, dat er
Sliedrechters betrokken waren of zijn
bij welk werk dan ook" in Nederland,
waar baggeren, steenzetten of rijshout
nodig is.
Eerste haven
ZIJ waren het ook, die op de kop
van Noord-Holland de eerste
haven maakten. Ten tijde van de vier
de Engelse oorlog waren uitgezon
derd te Vlissingen geen goede zee
havens in ons land. De kust was der
halve volledig blootgesteld aan vijan
delijke aanvallen. Ook de oorlogssche
pen ..ter Reede van Tessel" lagen
zeer gevaarlijk. Stadhouder Willem V
besloot hier een haven te laten ma
ken. Het werk werd aangenomen ge
zamenlijk door zes Sliedrechtse en twee
Werkendamse aannemers. Hierbij wa
ren onder anderen betrokken, „900 graa-
vers om met de schup te werken en
den grond te kruyen".
In binnen- en buitenland heerst se
dert ongeveer 1850, toen de aannemers
met eigen baggermaterieel gingen wer
ken, een enorme Sliedrechtse activi
teit. Paulus van de Wetering, die als
firmant van Volker en Bos behoorde
tot de pioniers van de oude garde,
reisde de gehele wereld af om wer
ken uit te voeren en nieuwe karweien
op te zoeken. Hij was een autoriteit
van zulk formaat, dat reeds in 1902 de
inspecteur-generaal van de Franse wa
terstaat hem zó toesprak: Wij Fran
se staatsingenieurs zijn u met verge
ten, want gij hebt ons leren bagge
ren.
Kinderwens
VAN geslacht op geslacht heeft
zich dit voortgezet. Het bag
geren is een traditie geworden en hoe
vergroeid men ermee is, heeft ir. M.
C. Fritzlin van Volker enkele jaren ge
leden eens verteld met een aardige
anecdote.
..Op een avond", zo zei hij, „na
een lange tocht langs de werken tot
droogmaking van Walcheren (kort na
Deze kaart geeft een indrukwek
kend overzicht van de werkzaam
heden van Nederlandse baggeraars
in de jaren na de oorlog.
de jongste wereldoorlog dus M.),
kwam ik met de uitvoerder op diens
ark te Veere. Daar was, behalve zijn
charmante vrouw en een gezellig in
terieur, zijn dochtertje van twee a drie
jaar. We werden al gauw goede vrien
den en ze klom op mijn knie. Toen
moest ik tekenen, een huisje, boompje,
poes enz. en ondanks mijn geringe
tekentalenten scheen ze toch zeer te
vreden over mijn prestaties".
„Ten slotte moest ik een molen te
kenen. Dat leek na de poes een een
voudige opgave, maar hoewel ik er
een viertal had geproduceerd van al
lerlei vorm en met allerlei standen
van de wieken, was ze niet tevreden
en bleef instantelijk om een „molen"
vragen. Ineens werd me duidelijk dat
dit kind met een molen niet bedoelde
een ding met vier wieken, maar een
schip met veertig baggeremmers. en
toen ik dat eenmaal door had, was de
harmonie spoedig hersteld".
VOLGENDE KEER:
KOPENHAGEN. De sinds 1932 in
functie zijnde fractieleider van de Deen
se communistische partij, Aksel Larsen,
is uit de partij gestoten omdat hij zich
van de politiek van Moskou heeft gedis-
tancieerd en zich heeft uitgesproken voor
de richting van Tito.
Door deze daad hebben de Deense
communisten wat betreft hun positie in
het parlement hun eigen doodvonnis vol
trokken. Het was slechts aan Larsens
populariteit in het bijzonder onder
de arbeiders in Kopenhagen te dan
ken, dat de communisten bij de verkie
zingen van 1957 nog zes zetels in het
parlement konden verwerven.
INNSBRUCK (Rtr). Prinses Irene
is zaterdag in Innsbruck aangekomen
voor een korte ski-vakantie. Zij werd
ontvangen door de voorzitter van de
Oostenrijkse skibond, dr. Otto Lorenz,
die haar rondleidde in de oudste skifa-
briek van Oostenrijk, in Kufstein. De
Prinses vertrok daarna naar het ski
centrum Weisssee, waar zij twee dagen
zou blijven.
ROTTERDAM. Als het 22.000e
schip, dat dit jaar de Nieuwe Water
weg binnenkwam, arriveerde gisteren het
Duitse ms. Rimberg. gelaa'en met erts
komende van Mondheim, in de Waalha
ven te Rotterdam. In 1957 was dit op
15 november het Engelse m.s. Windsor-
brook.
Advertentie
BESCHERM U TEGEN
BESMETTING MET l/.i
de keelontsmetlende tabletten
No 29
Omschrijving
Horizontaal: 1. nooddruft; 8.
halm; 9. nauw; 11. oude lengtemaat; 13.
lering; 15. afk. titel; 16. bloem; 18. echt
genoot; 20. ik; 21. gewicht; 22. Griekse
letter; 24. vat; 26. getij; 28. breedvoerig,
omstandig; 30. ontkenning; 32. godin der
tweedracht; 34. opdracht; 35. voedsel.
Verticaal: 2. deel v. d. mast; 3.
fris en zacht; 4. vreemde munt; 5. lid
woord; 6. uniek; 7. hoogachten; 10. ko
ren; 12. dik en lomp; 14. vreemde munt;
17. orgaan; 19. chem. verbinding; 21.
familielid; 23. deel.v. d. arm; 25. vettige
vloeistof; 27. Ind. huisvogel; 29. door mid
del van: 31. daar: 33. noor
f mv«rasr/vpr.
1
X
3
4
5"
6
7
6'
9
to
u
t2
14
/5
16
'7
A?
'9
2o
21
22
23
24
25
2.6
V
2$
DO
3/
52
33
S5
Oplossing van de vorige puzzel
Horizontaal: 1. vermaken; 9. koe;
10. ore; 11. passen; 14. A.G.; 15. pat;
16. sar; 18. aker; 20. gave; 22. ravage;
24. s.s.; 26. dol; 27. R.O.; 29. Epe; 31.
oma; 33. radar; 34. hom.
Verticaal: 2. ekster; 3. ros; 4.
mees; 5. K.O.; 6. era; 7. negge; 8. op
passer: 12. aak; 13. nagalm; 17. rag; 19.
rad; 21. ver; 23. voor; 25. spa; 28.
Dhm; 30. ed; 32. ah.
Het oog van de meester maakt het
paard vet.
Van onze correspondent
PARIJS. De Parijse vlooien
markt blijft bestaan en wel op de
plaats (tussen de Porte de Clignan-
court en de Porte de Montmartre)
waar hij al sedert een halve eeuw
of daaromtrent is gevestigd.
De laatste jaren heeft men telkens
berichten kunnen lezen, volgens
welke de befaamde „Puces" zou ver
dwijnen; bet terrein zou worden vol
gebouwd met flatwoningen van grote
afmetingen en waar tot nu toe de
jagers op oudheden en rommel het
weekeinde doorbrachten, zouden par
ken, speelweiden en wegen worden
aangelegd.
Het gaat allemaal niet door. Dat wil
zeggen: de hoge arbeidersflats zijn
reeds gebouwd en aan de sportterrei
nen en plantsoenen wordt gewerkt.
Maar ze komen niet op de plaats van
de kleine schaveluinige barakken en
keten waarin de handelaars in oud
heden, kleren, ijzerwaren, schilderijen,
meubelen en wat niet al, drie dagen
van de week hun winstgevend bedrijf
uitoefenen.
Tien jaar had men uitgetrokken om
2600 woningen te bouwen, onderge-
ailllllllllllllllllllllllllll
door
bracht in flats van 120 meter lengte
en 30 meter breedte. Vier van die
panden zijn thans gereed of bijna
gereed en bij andere staan reeds de
hoge, smalle, ijzeren kranen opge
steld, die de bouwstukken, geconstru
eerd volgens het systeem-Coignet, in
de lucht hijsen.
Komt men van het centrum van de
stad dan passeert men eerst de bui
tenboulevards en vervolgens komt
men op de terreinen, waar de nieuwe
huizen staan. Eerst daarna komt men
op het gebied van de gemeente Saint
ondergebracht. Niemand gevoelt er iets
Quen, waar de Marché aux Puces is
voor, die barakken, kramen, keten en
winkels door bulldozers met de grond
gelijk te laten maken. Noch de gemeen
te zelf, die eén aardige cent aan be-
drijgsbelasting verdient, noch de han
delaren, die nooit meer zo'n „loop" van
kopers uit aller heren landen in een
andere wijk van de stad zullen krij
gen, noch de bewoners van de bur
germanshuizen tussen en rondom de
vlooienmarkt, die wel houden van de
gezelligheid en die verdienen als café
houders, expediteurs, meubelmakers,
restaurateurs of die op een andere
manier met de Puces te doen hebben.
Tot één ding is thans officieel be
sloten: de vlooienmarkt moet' gemo
derniseerd worden wat zijn uiterlijk
30
CAJUS BARZAARONE had het
aanbrengen van zulke dieror
namenten tot nu toe dan ook
weten te vermijden, maar zijn con
currenten profiteerden hier steeds
schaamtelozer van en noemden zijn
fabrikaat verouderd. Het was erg,
zoveel klanten hem de laatste maan
den al in de steek lieten.
Het niet-willen-aanbrengen van
dierornamenten had hem na de
grote brand al honderdduizenden
gekost. Hij zocht allerlei uit
vluchten en voorwendsels en be
weerde onder andere, dat hij de
ze meubels immers niet voor eigen
gebruik maakte, maar om ze aan
anderen te verkopen. Hij vroeg
vergunning aan verschillende theo
logen. Algemeen geachte schrift
geleerden in Jeruzalem, Alexan-
drië en Babylonië verklaarden het
aanbrengen van dierornamenten
in zijn geval voor een toelaatba
re zonde, sommigen zelfs voor ge
oorloofd. Maar Cajus Barzaarone
bleef aarzelen. Hij sprak met nie
mand over die vergunning. Hij
wist heel goed, dat, wanneer hij
zich daarop beriep en de bezwa
ren van de orthodoxe kerk niet on
der de ogen zag, zijn positie in
de gemeente der Agrippensen ge
vaar zou lopen. En zijn vader
de stokoude Aron kon van veront
waardiging' over zo'n liberalisme
weieens een bergerte krijgen. Bar
zaarone, die anders zo zeker van
zijn zaak was, was nu één en al
twijfel en zorgen.
Jozef nam het meestal niet zo
nauw met het opvolgen der ortho
doxe voorschriften. Maar het ge
bod over het vervaardigen van ge
sneden beelden was een van de
voornaamste principes van het
Joodse geloof. Woord en beeld slo
ten elkaar uit. Jozef was een li
terator in hart en nieren en hecht
te aan het onzichtbare woord. Dat
was het wonderlijkste wat bestond.
Vormloos en zonder gestalte en
toch weer sterker dan iedere vorm.
Alleen wie Gods heilig en onzicht
baar woord van zinnelijke voorstel
lingen vrij wist te houden en zich
uit volle overtuiging en van gan
ser harte de ijdelheid van af
beeldingen ontzegde, kon het naar
waarheid bezitten. Met een onver
biddelijke uitdrukking op zijn ge
zicht luisterde hij naar de uiteen
zetting van Cajus Barzaarone;
maar dat scheen hem juist aan te
trekken. Jozef kreeg zelfs de in
druk, dat hij hem graag als
schoonzoon geaccepteerd zou heb
ben, Ondertussen lekte het langzi-
merhand uit, dat de invrijheidstel
ling van de drie onschuldigen van
enkele voorwaarden afhing. De
vreugde van de Joden sloeg plot
seling om, toen ze die voorwaar
den hoorden. Wat? Demetrius Li-
ban zou de rol van Apella, de Jood
spelen en nog wel in het Porn-
pejustheater voor veertigduizend
mensen? Apella de Jood?
Een rilling liep al deze Joden
over de rug, toen ze aan deze boos
aardige scheldnaam dachten, die
voor hen immers een der vele mik
punten van Romes verachting voor
de gehate immigranten op de rech
ter Tiberoever betekende. Apella
de Jood! Deze naam had een
lelijke rol gespeeld bij de pogroms
onder de keizers Tiberius en Clau
dius en stond gelijk met moord
en plundering. Kon deze haat, die
nu sluimerde, niet ieder ogenblik
weer oplaaien? Was het niet dom
en misdadig het gebeurde nu weer
op te willen rakelen?
Men wist uit de geschiedenis,
waartoe een Romeins schouwburg
publiek in een toestand van op
winding in staat was. Het zou een
daad van ongelofelijke overmoed
zijn, wanneer Demetrius Liban
Apella de Jood op het toneel nieuw
leven inblies. Met hernieuwde hef
tigheid verhieven de orthodoxen
onder de joodse schriftgeleerden
hun stem tegen de toneelspeler.
Wordt vervolgd
betreft; de winkeltjes zullen aan zekere
eisen van welstand moeten gaan vol
doen, de rioleringen e.d. zullen gron
dig worden opgeknapt, onbewoonbare
tuinhuisjes, die zich tussen de mark
ten bevinden, zullen moeten verdwij
nen enz. Maar de sanering, zo is al
gezegd, zal niets aan het karakter van
de goede, oude Puces wijzigen.
Gelukkig maar. Zo denkt uw cor
respondent. die al een jaar of tien
vrijwel iedere zaterdagmorgen met de
moed der wanhoop zijn tocht over de
Puces maakt. Tot hij voor duizend
francs een goud-echte Rembrandt
heeft gevonden.... Hij is, wat dat
betreft, de enige niet. Er zijn er ge
rust nog zo een paar duizend, die zoe
ken, wroeten, kijken en wachten op
het grote ogenblik. En die zich in
tussen dan maar af en toe tevreden
stellen met iets> anders.- In afwachting
van de grote s)ag.
LONDEN (Reuter) Engeland had
in oktober een tekort op zijn handels
balans van 49 miljoen, 11 mil
joen minder dan in september maar
16 boven het gemiddelde van de eerste
negen maanden van dit jaar.
BUENOS AIRES (Reuter. UPI)
President Frondizi heeft maatregelen
goedgekeurd die de strijdkrachten moe
ten nemen krachtens een artikel in de
grondwet over binnenlandse ongeregeld
heden zodra er een opstand dreigt uit
te breken.
De legerminister, generaal Solonas Pa-
checo. heeft de bevelhebbers van alle
militaire districten van Argentinië ont
boden. Zij zullen van hem te horen krij
gen wat zij moeten doen indien er ern
stige ongeregeldheden uitbreken.
Generaal Pacheco deelde zondag mede
dat de strijdkrachten de bevoegdheid
zullen hebben het vuur te openen op
groepen plunderaars en het burgerlijk
bestuur over te nemen in geval van
nood. -
In de hoop dat de voor hét' komende
Weekeinde aangekondigde algemene sta
king niet zal doorgaan maakte het mi
nisterie van arbeid zondag bekend dat
de loonstop zal worden opgeheven, de
bevriezing van de rentestand met een
jaar wordt verlengd en er een prijsbe-
heersing voor eerste levensbehoeften zal
komen.
De vrolijke
avonturen
van
en
58-6) Fijn, daar komt Pelle met dat ik je niet dadelijk heb meege- Fijn, alle kleintjes zijn gered. Ze
onze goeie Muis. Nu zijn we allemaal nomen, maar het ging ook allemaal zo zijn al weer aan het spelen. Ja, die
weer bij elkaar. Alleen het schip, dat vlug. Kom, kop op en probeer maar jeugd van tegenwoordig is toch zo
hebben we nog' niet eens of je nog op je kleine pootjes gauw weer over zo iets heen!
Daaaag', lief Muisje. Sorry hoor, kunt huppelen.
^iiiiiiiiiiiiiiiiiiii'iFiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiï'
27. Bij het veld met de plantcnetende
planten gekomen, namen Kappie en Ok-
ki afscheid van de maat, die met een
bedrukt gezicht alleen verder liep.
„Kappie heeft makkelijk praten." mop
perde deze. „Een bij vangen! Alsof dat
zomaar gaat die beesten kunnen wel
steken! Bah, ik wou dat ik maar in Lut
jewier zat in plaats van in deze akelige
tuin. Dan zat ik nou gezellig prentbrief
kaarten in te plakken
Mismoedig schudde hij het hoofd.
„Wat zou hij eigenlijk met die bij
gaan doen?" vroeg hij zich af. „Als we
maar niet meer narigheid krijgen!"
Toen kreeg hij een idee, dat hem he
lemaal opmonterde. „Ik kan natuurlijk
zeggen, dat hier helemaal geen bijen
zijn," bedacht hij. „Als ik ze niet zie,
dan zijn ze er niet en als ik nou es
m'n ogen.
Een doordringend gezoem onderbrak
zijn gepeins.
„Bah! Hè. bah!" riep de maat. „Een
bij! Ga je weg, beest!" Toen drong het
tot hem door. dat hij bezig was onge
hoorzaam te zijn. „Kappie heeft gezegd,
dat ik dat beest moet vangen," sprak
hij bij zichzelf. „Als ik het niet doe, is
dat muiterij! Ik moet proberen heel
flink te zijn Dit zeggend trok hij
zijn zuidwester van zijn hoofd en stulpte
die over de bloem heen, waarop vlak
tevoren de bij had gezeten.
LUXEMBURG (D.P.A.I Bij het
g'lobaliseren en verhogen van de in
voercontingenten binnen de Euromarkt
met 20 procent op 1 januari, zal men
uniform uitgaan van de grootte van de
contingenten, zoals die op 1 januari
1958 was.
Dit heeft de vice-voorzitter van de
Europese commissie, Malvestiti, gezegd
in een bijeenkomst van de commissie
voor de binnenmarkt van het Europese
parlement.
Eerder had Malvestiti meegedeeld
dat de Europese commissie van plan is
zoveel mogelijk publiciteit te geven
aan de eerste tariefsverlagingen op 1
januari. De verlagingen zuijaftt meer
dan symbolisch zijn. zei hij, de ver
bruiker zal de prijsverlagingen merken.
EINDHOVEN. De 22-jarige B.
Lamers wilde zaterdagmiddag in de
kelder van zijn groente- en fruitzaak
aan de Ten Hagestraat te Eindhoven
enkele manden verplaatsen. Voor de
verlichting gebruikte hij een loop
lamp. Doordat de draad gebroken
was kwam hij in aanraking met de
elektrische stroom, waarbij hij op
I slag werd gedood.
