Voor Sadrach en
zijn vriendjes
Hoela-hoepla: het draait om IK
Juf lijdt aan hoela-hoepels
Tevredenheid over export
in Zeeuwse uiencentra
Jan Simons uit Haamstede
jongste amateur-archeoloog
van Zeeland
IJveraar voor museum
in de Westhoek
Zeeuwse fruitfilm
1958 is zeer goed
geslaagd
LEZERS GRIJPEN
NAAR BE PEN
Vaste oeververbinding
Raad gaat vergaderen
DEINING IN HET DORP
Nieuw probleem
Uit mijn KLAS
V aardigheidsproeven
gymn.ver. Volharding
Voorlichting...
„TALENT"
POLITIEK OP
DE KANSEL
Nieuwe raadsels
Prijzen gestegen
Bij kerkrestauratie
in Dreischor geen
gemeentesubsidie
Jolianneskerk-orgel
in gebruik genomen
Zaterdag 15 november 1958
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pagina 5
VONDST DEED HOBBY GEBOREN WORDEN
Eigen nieuwsdienst
HAAMSTEDE. De 17-jarige
Jan Simons uit Haamstede is onge
twijfeld de jongste amateur-arche
oloog van Zeeland. Hij is dit eigen
lijk al vier jaar, want in het ramp
jaar deed hij op het strand bij de
vuurtoren van Westenschouwen in
een oude veenlaag zijn eerste
vondst: een grote Frankische pot
met een ouderdom van bijna 1000
jaar. Hij vond het voorwerp, ter
wijl hij met enkele vriendjes een
strandwandeling maakte. Op het
moment dat Jan Simons de pot
ontdekte, stak deze een centimeter
boven de grond. De pot vertoonde
een Badendorfer radtanding.
Sindsdien is het zoeken naar
oudheidkundige vondsten voor Jan
een hobby geworden.
In het vroegere dorpje Westenschou-
wen dat indertijd 32 herbergen telde
vond hij een lepeltje uit 1400, een stuk
Van onze fruitteeltmedewerker
KAPELLE. Het kleinste hoekje en
de laatste stoel waren woensdagavond be
zet in hotel „De Zwaan", te Kapelle.
Meer dan 300 mensen waren geko
men, om de Zeeuwse fruitfilm 1958
te zien. Deze film is opgenomen door
de heer J. Zuidweg, te Kapelle. Het
is een kleurenfilm en ze geeft een
zeer goed beeld van de huidige stand
van mechanisatie in de Zeeuwse fruit
teelt. Op zeer duidelijke wijze werd
getoond, wat men kan doen met de
verschillende Bungartzmachines en
met de solo. De film duurt ruim l'/i
uur. Een zeer groot deel is opgeno
men op de tuinbouwbedrijven rond
Kapelle-Biezelinge en op de veiling,
maar de film laat ook in fraaie kleu
ren beelden zien van de Walcherse
veiling en het Walcherse tuinbouw
bedrijf, terwijl ook aan de gladiolen-
teelt rond Oudelande aandacht wordt
geschonken.
Tussen de beelden, die gewijd zijn
aan de mechanisatie in de tuinbouw,
kwamen fraaie reportages van de
Visserijfeesten in Breskens en Yerseke,
het fruitcorso in Goes, het ringrijden
in Middelburg en het bloemencorso
in Zundert.
Ook was te zien, hoe er gewerkt
kan worden met nevelmachines en
zag men uitvoerig, hoe met de heli
kopter vruchtbomen gesproeid kunnen
worden.
Algemeen was er grote waardering
voor deze film, die vooral in Kapelle
boeide, omdat er zo heel veel mensen
uit de eigen omgeving op te zien zijn.
De heer Zuidweg deelde ons nog
mede, dat de film in de komende
weken in vrijwel elke plaats van
Zuid-Beveland, waar de tuinbouw van
betekenis is, zal worden vertoond,
terwijl men plannen heeft, om na de
jaarwisseling er mee naar Walcheren
te gaan.
Naar aanleiding van het ingezonden
stuk in uw* krant van 12 november j.l.
„Zeeland demonstreert grote verdeeld
heid", wil ik gaarne enkele opmerkin
gen maken.
1. De heer Kolijn zou beter kunnen
spreken van 'n Zeeuwsvlaamse verdeeld
heid. Immers, het actie-comité Vrije
Veren was geen Zeeuwse, maar een
Zeeuwsvlaamse aangelegenheid.
2. Het verheugt mij, dat de heer Kolijn
thans een constructieve gedachte naar
voren brengt, n.l. het tot stand brengen
van een vaste oeververbinding over de
Westerschelde. Op deze basis zal er be
slist geen Zeeuwse verdeeldheid zijn,
want ook ten noorden van de Wester
schelde voelt men de bezwaren van deze
barrière heel goed aan.
3. Door het tot stand komen van een
vaste oeververbinding zal ook voor een
verdere economische ontplooiing van
Zeeuwsch-Vlaanderen een nieuwe moge
lijkheid ontstaan, met name door Neder
landse investeringen in de te vestigen
industrie, hetgeen tot nu toe slechts zel
den het geval is geweest.
4. Verwezenlijking van een vaste oever
verbinding komt echter naar mijn me
ning niet tot stand door protesttochten,
actie-comité's en wederzijdse beschuldi
gingen, maar door een krachtig beleid
van ons provinciaal bestuur. En dat be
leid kan slechts tot stand komen, als het
de positie en daadwerkelijke steun onder
vindt van de gehele bevolking.
van n zwarte kogelpot en veel Romein
se scherven. Bij laag water komen de
welputten droog te staan en juist in die
periode is er voor de jonge amateur-
archeoloog materiaal te over. In de
gracht van het slot „Witte van Haem-
stede" kwamen weer andere dingen te
voorschijn. Spinsteentjes, Romeinse
scherven, enz. En verder ontdekte hij in
de omtrek van Haamstede hagen en ogen,
een „inktpotje", dat gedragen werd wan
neer er in vroeger eeuwen een schip bin
nenkwam en veel oude munten.
Jan Simons liet ons een paar van die
munten zien. Er was een een-achtenveer-
tigste stuiver bij, nog geslagen tijdens het
bewind van Willem II, graaf van Namen,
en een een-miljoenste stuiver van de bis
schop van Luik. Jan Simons stuurt zyn
muntvondsten altijd op naar het Rjjks-
penningenkabinet te Den Haag om de
ouderdom te laten vaststellen.
Zo langzamerhand heeft hij al een hele
verzameling oudheidkundige voorwerpen
opgebouwd. Zijn kast staat vol, zegt hij,
met alle mogelijke vondsten. Maar de
leerling van de Openbare ULO-school te
Zierikzee, die in schoolmeester De Nooyer
op dit terrein een warme vriend heeft,
zoekt het wanneer hij van school komt
toch niet in de richting van de weten
schap. Zijn ideaal is eens bij de KLM te
kunnen komen en als hij in dienst gaat,
vraagt hij vast de luchtmacht aan. Maar
dat ligt allemaal nog ver in het verschiet.
Voorlopig houdt hij op school in de zoge
naamde spreekuren nog praatjes over
vondsten in de Westhoek van Schouwen.
Straks gaat hij zich verdiepen in de ken
nis van vliegtuigen en andere vraagstuk
ken op het gebied van de luchtvaart. Dan
zal hij niet zoveel aandacht meer kunnen
besteden aan de archeologie van weste
lijk Schouwen.
Misschien bevindt zich zijn verzame
ling dan in een inmiddels opgericht mu
seum voor de Westhoek. „Ik hoop dat dit
er nog eens komt", zei Simons, wiens
vader een welvarende kapperszaak in
Haamstede drijft. „Dan zal ik zeker een
deel van mijn collectie schenken aan de
directeur van dit museum".
Schoondijke
SCHOONDIJKE. De gemeenteraad
van Schoondijke is voornemens maan
dagavond in openbare vergadering bij
een te komen. B. en W. stellen voor,
aan de Vrouwelijke Vrijwillige Hulpver
lening in Schoondijke een subsidie te ge
ven van 75, die door de Hulpverlening
zal worden gebruikt voor het houden
van bejaardenmiddagen. Van Ceres
Diepvries is een verzoek binnengekomen
een stuk grond te mogen kopen aan de
Nijverheidsstraat, voor de bouw van
een diepvriesgebouwtje. B. en W. stel
len de raad voor, in principe tot ver
koop over te gaan. De West-Zeeuws-
Vlaamse stichting voor mechanisatie
landbouwonderwijs verzoekt de raad
mede te willen werken aan het creëren
en exploiteren van logies- en ontspan
ningsgelegenheid voor cursisten. De
Stichting wil verbouw en verhuur van
de keukenbarak en zeven of meer nis-
sehutten; hiermee is een investering ge
moeid van ongeveer 10.000. Voorts ga
rantie van een of meer geldleningen tot
een gezamenlijk maximum van 15.000
en aanwijzing van twee gemeentelijke
adviserende leden en een plaatsvervan
ger in het bestuur van de stichting. B.
en W. stellen de raad voor, deze ver
zoeken in te willigen.
Op de aanstaande raadsvergadering
zal ook worden gesproken over de aan
koop van gronden aan de Willemsweg,
teneinde deze weg te kunnen vernieu
wen, en de aanleg van ventwegen en
trottoirs mogelijk te kunnen maken.
••IJ
Deze week ben ik toch weer present
met berichtgeving over onze Sadrach
duiten. En met welk een bericht kan
ik komen!
Om te beginnen was er, net nadat ik
mijn vorige verantwoording aan de
drukpers had toevertrouwd, een brief
bezorgd van Mevrouw M. M. B., van
waar weet ik niet, maar de 2,50 die
daarin zat, hebben we met vreugde
geïncasseerd.
En nu kwam gister een GIRO uit
KAMPERLAND (ziet u wel dat ik dit
met hoofdletters schrijf?) en op dat
kleine simpele papiertje stond', dat al
onze Sadrach's 52,50 rijker waren!!
Is het niet geweldig? En u zult het
nog veel mooier vinden, als ik die
paar regeltjes van de giro over
schrijf. De heer T., te Kamperland,
schrijft: „Ingezameld door mijn doch
tertje Marijke."
Daar kun je even heel stil van worden,
als je bemerkt, dat kleine meisjes op
hun eigen manier toch grote daden
kunnen doen. We zijn zo blij met het
geld en ook dat het zó werd bijeen
gebracht. Marijke héél, héél veel
dank voor al je werken voor Sadrach.
Je zult er wel veel op uit zijn ge
trokken daarvoor!
Als nu over een paar maanden juf
frouw Van den Berg in Nederland
komt, dan kunnen we samen weer iets
gaan kopen, wat misschien zo heel
erg nodig is voor de kinderen in Se-
roei, maar waarom Juffrouw Van den
Berg nooit durfde vragen, omdat Zee
land toch al zo'n grote kist vol ver
rassingen verstuurde.
Als ik met juffrouw Van den Berg ge
sproken heb en we hebben gekocht,
wat zij dacht dat het beste is, dan
komt daarvan weer het hele verhaal
in de krant en dan zal het jou ook
wel echt, helemaal blij maken te we
ten, dat je daaraan hebt medege
werkt.
De rekening van vracht en kist is nog
niet binnen, en dat zal, gerekend naar
vorig jaar, nog wel even duren. Dan
pas kunnen we uitrekenen, wat er nog
te besteden valt. We waren de vorige
keer bij 1109,10. Daar komt nu bij
55 zodat we nu bij elkaar hebben
1164.10.
Ik geef toch nog even ons gironum
mer door: 274.289, ten name van
Zeeuwsch Dagblad. En a.u.b. er ook
even bij: voor Maja's Sadrach. Na
tuurlijk bedel ik niet meer, maar.,
een goed verstaander heeft alleen
maar een girobiljetje nodig. Een har
telijke groet van een zeer dankbare
Maja
Kapelle-Biezelinge
C. BALKENENDE
DAAR ZIT IK DAN op mijn ge
liefkoosde plaatsje voor schooltijd,
naast de kachel en probeer wat te
prutsen aan verknoeide hand
werkjes. Het lukt me niet al te
best, want alles wiegelt, deint en
draait voor mijn ogen.
„Stakker, een griepje op
komst?", zegt u vol meegevoel.
Nee, dat is het beslist niet. Het is
wat anders, ik lijd aan hoela-hoe
pels!
Laat ik aanvangen bij het begin
en dat was gistermiddag, thuis,
bij de thee. Mijn hospita vertelde
wat over hoepels en dat „d'r nichie
voor haar hoela-rijp kroost van
drie, slechts twee hoepels had
kunnen kopen en dat t'r natuurlijk
mot van kwam".
Eerlijk gezegd luisterde ik met
een half oor, want ik wilde zo
gauw mogelijk aan het werk gaan.
Een extra-klusje voor zaakonder-
wijs.
Onderweg, van school naar huis had
ik wel wat kinderen met hoepels gezien,
maar veel acht had ik er niet op ge
slagen. Vandaag dringt het pas goed tot
me door. Ach, ach, wat een begin is
dat van een dag. Weer fietsend, nu
van huis naar school, zie ik veel kinde
ren filet hoepels in de weer, maar ze
manoeuvreren er gans bijzonderlijk
mee. In mijn eigen jeugd nooit zo daar
mee gehandeld.
Het is eigenlijk zo, dat ik als een
dronken mens heen en weer laveer, wil
ik niet in hoepels verstrikt raken, om
dit wonderlijk beeld even te gebruiken.
Het is verder totaal onmogelijk om op
mijn gewone manier, net met het voor
wiel over de grens van het plein te ko
men, om daar, volgens een wet van Me
den en Perzen te stoppen. Het plein is
zo overbevolkt, denk ik, dat een deel
buiten het plein, op de weg staat te
wiebelen, deinen, draaien en nog meer.
Dus stap ik meters voor het plein af
en dan gebeurt het ongehoorde, dat ik
zeivers mijn fiets het plein moet oprij
den naar het grote fietsenrek, omdat
letterlijk elk kind de handen meer dan
vol heeft met zijn (haar! hoela-hoepel.
Ja. ik kan er eigenlijk niet eens door
komen met de fiets, want iedere jon
gen en meisje heeft nu dubbele ,,Le-
bensraum" nodig.
Een paar collega's staan op het plein,
ook lichtelijk verbaasd het schouwspel
gade te slaan. Ik zie net, dat Hanny
uit zeven, onze jongste en meest spor
tieve collega de hoepel over het hoofd
werpt en deze begint op slag met de
hele schaar ritmisch mee te deinen en
te draaien. Dat wordt me te machtig en
ik sla op de vlucht naar binnen, onder
weg nog even opgehouden door Diene-
ke uit zes, die me ,,voor een posie"
haar hoepel offreert.
Gelukkig blijf ik nog zoveel bij mijn
positieven, dat ik niet helemaal de goe
de manieren vergeet. Dies stap ik bij
de baas binnen voor de morgengroet.
Ik overval hem, staande bij het raam,
blijkbaar geheel verdiept in de aanblik
der wiebelende menigte. Ik kan alleen
maar verbijsterd vragen: „Waar ko
men nou opeens al die hoepels van
daan?" En dan blijkt, dat de baas ook
met dezelfde vraag rondloopt.
Dus word ik niets wijzer en ga maar
gauw naar mijn eigen gebied. Naar ge
woonte grijp ik naar het gietertje om
onze flora op de vensterbank te laven,
maar dat doende krijg ik meteen weer
zicht op de deinende menigte, wat mij
een raar gevoel geeft, wat beslist op
zeeziekte moet lijken en dan zoek ik
mijn troost bij de kachel. De planten
krijgen onder de leesles hun natje en
droogje" wel.
Alle hoela-hoepels zijn natuurlijk niet
in staat om het aanvangstijdstip van de
school ook maar een minuut te vertra
gen. Dan zou onze baas, de baas niet
meer zijn.
Rien vraagt hulp
Ik krijg mijn vier dozijntjes binnen,
als gewoonlijk. Dat denk ik tenminste,
maar Rien wil zijn hoela-hoepel mee
naar binnen brengen, wat een heel ge-
wurm geeft te midden van de „golf
stroom", die naar binnen vloeit. Ik
weet nog van de prins geen kwaad,
want ik raap juist een diepgevallen
steek op. Doch Jan informeert me, met
een schallende roep, dat „die Rien zien
'oela mee naer binne wil bringe."
Er kan wel aardig wat mee door bij
mij, maar dat is te veel gevergd en ik
sommeer Rien, de hoepel bij zijn kle
ren te bergen in de gang.
Doodongelukkig kijkt Rien me aan en
smekend vraagt hij of hij de hoepel
mee naar binnen mag brengen en daar
is eigenlijk wel een geldige reden voor,
want Rien en zijn broer uit vier, heb
ben te zamen slechts één hoela-hoepel
en„nou 'et onze Piet de 'ele mor-
rege ge 'oelajet en nou is het mien
beurt maar as de school uutgaet dan
pakt-ie 'm weer en dan 'eb ik gien
beurte ge-ad."
Hier moet in kort geding beslist wor
den, en het lukt me, dat Rien en ik al
lebei tevreden zijn. Zodra de bel luidt
om twaalf uur mag hij naar de gang
om het bezit van de gemeenschappelij
ke hoepel veilig te stellen en ik heb
geen hoepel binnen, want als één schaap
over de dam iskomen alle hoela
hoepels binnen.
Intussen heeft Rien me vlak voor een
splinternieuw probleem geplaatst. Hoe
moeten we dat nieuwe werkwoord gaan
vervoegen? Rien zegt, dat zien broer
ge 'oelajet heeft. Maar zou dat wel juist
zijn? Misschien moeten we zeggen: „Ik
hoela-hoepel, gij hoela-hoepelt, enz. Of,
„hoelaat" men?
Het kan me niet meer schelen ook.
Laten ze allemaal ophoepelen!
Mijn beste nichtjes en neven,
Deze week toevallig tegelijk een paar
brieven ontvangen van mijn krantenfa
milie, waarin een noodkreet werd ge
slaakt. En ja, die noodkreet was met
een een vraag om hulp aan mij. Een
nicht schreef: „Tante, we zouden dit
jaar eerst niet aan „Sint" doen en nou
die tijd dichterbij komt, kunnen we het
niet laten, maar ik ben eigenlijk plat
zak, weet u niet eens wat te noemen,
wat ik zelf maken kan en dat niet
veel kosten zal?" En dan volgde een
lijstje van de gezinsleden met de leef
tijd er bij. In twee andere brieven vroe
gen ze ongeveer hetzelfde.
En daar zit ik nu. Als tante ben je
toch wel verplicht je neven en nichten
uit, de zorgen te halen, maarik
vind het moeilijk hoor, vooral voor die
neef! Gelukkig vertelde die mij, dat hij
wel een beetje timmeren kan en dat
zijn vader wel wat gereedschap heeft.
Dat is al een stap in de goede rich
ting. Daarom begin ik met die neef te
vertellen, dat hier bij mij in huis een
alleraardigst sigarendoosje is, dat. on
geveer tien sigaren kan bevatten. Dat
doosje is altijd m gebruik en het is
een aardig sierstukje. Loop eens langs
winkels, neef en kijk eens hoe zulke
doosjes zijn en probeer zelf zoiets te
maken voor vader. Nu, voor moeder
zijn er alle soorten dozen, waarvan ze
veel gemak kan hebben. Aan een naai
doos zullen we maar niet denken, want
wil je een naaidoos, die werkelijk prak
tisch is, dat zal je nogal wat werk kos
ten. Maar een doos voor handschoenen
of voor zakdoekjes vraagt niet zoveel
bewerking en zal toch een welkom ca
deau zijn. Houdt moeder van planten,
dan is een aardig standaardje voor heel
kleine plantjes echt leuk. Zelf heb ik
eens een heel praktische lucifersdoosjes
houder gekregen, die in de keuken al
tijd in gebruik is. Er kan, precies op
elkaar liggend, een heel pak in en on
deraan kun je steeds een doosje er uit
halen. Makkelijk hoor!
Voor broertjes kun je toch wel een
knikkerplankje maken? Dat vinden ze
vast leuk. Maak voor je zussenEen
doosje voor hun broches en armbanden
en wat ze nog meer voor sieraden heb
ben, is iets, wat ze beslist zullen ge
bruiken.
Nu heb ik alleen die neef zitten hel
pen, maar de nichten laat ik in de kou
staan. Nee, dat doe ik toch niet, want
ik zit zwaar te piekeren of ik hen ook
kan helpen. Jammer dat de tijd nog
zo kort is, want voor een fijn hand
werkje heb je heel wat tijd nodig. Pro
beer eerst eens te weten te komen of
moeder iets nodig heeft, wat je zelf
zou kunnen maken. Lekkere wollen wan
ten, kan ieder gebruiken. En daarvoor
heeft men niet zoveel wol nodig. Met
wat restjes uit moeders woldoosje, stil
letjes daaruit gehaald, kom je al een
heel eind. Een warme gebreide sjaal
komt in de winter ook goed te pas.
maar die kun je niet te voorschijn to
veren uit een platte portemonnaie. Je
zou eens kunnen proberen of vader er
beter bijzit dan je zelf en dan. is er
nog wel iets te beginnen, want een goe
de sjaal is wel een stevig stuk breiwerk,
maar je hoeft heus geen ingewikkeld
patroon te kiezen om iets moois te ma
ken. De kleur en kwaliteit van de wol
moeten het doen. Verder zijn kleedjes
altijd welkom. En wie toch nog iets
moois wil maken verrast moeder met
een eigengemaakt zakdoekje met open
zoom en een gehaakt kantje er langs.
Zo'n zakdoekje zal moeder in haar tas
je doen, als ze eens gezellig naar een
verjaarsvisite gaat. Nu kun je wel zeg
gen, dat je platzak bent, maar toch is
het wel mogelijk, dat er nog wat dub
beltjes in een hoekje zijn weggekropen.
Haal die eens in het licht en probeer
of je daarvoor een sierpotje voor een
klein plantje kunt kopen. Elke moeder
houdt van een gezellig raamkozijn,
waarin fleurige planten staan, met
daartussen een klein plantje, dat het
juist in een sierpotje* zo goed zal doen.
Enals er ook nog nichten zijn,
die een dikke portemonnaie hebben.
GOES
GOES. Donderdagavond hield de
gymnastiekvereniging ..Volharding' de
jaarlijkse vaardigheidsproeven voor da
mes en heren. Voor de 2e graad slaagden
de dames: M. de Hond met 43 punten.
A. Bruggeman 42.2. M. OostdijkQuant
43,2, J. Korstanje—Klompe 44,3.
Voor de eerste graad slaagden de da
mes: J. de Klerk 47.4, M. Steenhart 45.7,
M. Duinkerkede Koeijer 46,7, J, Pol-
fliet 50,7.
Voor de keurklasse slaagde mej. N.
Schipper met 49,9 punten.
Heren 3e graad B: J. v. d, Sande 50 p.
Heren 2e graad: J. Vis 55 p.
Dames-senioren: N, Back—de Hond
7 4. M. Boluijt—Versluijs 39.8, F. Dek-
;0'r—de Hond 39.4, G. Kanters—v. Ker-
inck 39.8. W. LindenbergSiepman 39,6,
7 v LeersumSimmers 38,4, A, Mijns-
ïérgen—Noordhoek 39. W. G. Mijnsber-
crenOverbeeke 39.4 L. Polflietde Hond
40 4 L. SchipperSiepman 36,2, C. Schrij
ver— Luyk 37,4 M. Verhulstv. Loo 37,2,
M ZwedenSandee 40,2.
Er werd niemand afgewezen. De jury
bestond uit de heren Willeboer en V. d.
Kuyl te Goes.
Oosterland
Landbouwers bijeen
Onder leiding van de heer H. J, van
de Zande vergaderde de Coöp. Land-
bouwvereniging D.E.S. in het café „Even
Buiten".
In zijn openingsrede wees de voorzitter
op de lotgevallen van het afgelopen jaar
seizoen, en kon tot zijn genoegen consta
teren. dat het afgelopen jaar voor de
boerenstand redelijk wel geweest is. Zo
wel opbrengst als prijzen lieten op een
enkele uitzondering na geen slecht beeld
zien. Wat de herverkaveling aangaat kon
spr. meedelen dat op korte termijn een
voorlopige definitieve toewijzing van
gronden te wachten is en sprak de hoop
uit, dat de verdeling der verkavelde
gronden niet zal leiden tot grote onte
vredenheid bij de betrokkenen.
Uit het jaarverslag bleek dat de ver.
momenteel 145 leden telt, en dat zij zich
in een gestadige groei verheugen mag.
Door bijzondere omstandigheden is het
saldo der rekening aan de lage kant dit
jaar. Wat het verslag van de C.A.V. be- sus in hoela-hoep. Om IK
Zijn er ook diepere
achtergronden voor het
hoela-hoepelen? In de
rubriek „Hoekvenster"
in het (vrijgem.) „Gere
formeerd Gezinsblad"
stond een beschouwing
hierover van Bert van
den Hoek. Hij schrijft
schertsend:
ze draait, en ze
draait om mensen. En
daar ligt nu de oplos
sing. Er is enig psycho
logisch inzicht voor no
dig om dit te verstaan.
Nog beter is een beetje
zelfkennis. Experimen
teel onderzoek heeft
uitgewezen dat men een
mens geen prettiger il
lusie kan geven dan de
illusie, dat er iets om
hem draait.
Het is uiterst belangrijk
als hij zeggen kan: het
draait om mij. Welnu, de
hoela-hoep draait om de
mens. Hij voelt zich de stu
wende kracht, die de draai
ende beweging veroorzaakt
en in stand houdt.
Nee, nu moet u niet zeg
gen, dat de stelling bij u niet
opgaat. Dan pas hebt u het
bewijs geleverd dat u u-zelf
nog niet kent. Tenzij u een
beetje los geworden bent
van de belangrijke persoon,
die u IK noemt. Maar dat is
nog moeilijker dan een Cur-
treft kon een optimistisch geluid worden
vernomen. De aftredende bestuursleden
J. Kwaak en J. van der Berge werden bij
acclamatie herkozen, terwijl in de plaats
van de heer bij de Vaate werd gekozen
in de Commissie van Toezicht de heer
J. Stouten Cz. Nadat de assistent van de
R.L.V.D. de heer Noordam een leerzaam
betoog had gehouden, betreffende de
vruchtwisseling in de landbouw, en de
heer Homan enkele aspecten belichtte
aangaande de a.s. toewijzing der nieuwe
kavels, sloot de voorzitter deze geani
meerde bijeenkomst.
Bijbelgenootschap
Voor een matig bezette zaal van het
verenigingsgebouw hield het Ned. Bijbel
genootschap een propaganda-avond, waar
in ais spreker optrad de heer Scheuing,
secretaris van het N.B.G. en aan de hand
van een serie lichtbeelden doel en streven
van het N.B.G. toelichtte.
draait zoveel in het merisen-
leven. Ik heb eens gelezen,
dat men IK moet verliezen
om ik (met kleine letters! te
behouden. En het ware te
wensen, dat wij dat allemaal
wat beter begrepen."
In verslagen van kerkelij
ke vergaderingen worden
vaak onder het mom van
voorlichting volkomen
nietszeggende dingen ge
schreven. De Ütrechtse
kerkbode bevatte er een
staaltje van:
„Fe* mthulling uit het
versus van de classis Har
derwijk. Ingekomen schrij
ven van de kerk van H. over
het besluit der G. S. 1946.
De kerkéraden worden op
gewekt het vraagstuk te be
spreken. Een commissie van
voorlichting wordt be
noemd."
Door soortgelijke „voor
lichting" over kerkelijke
vergaderingen, die een be
lediging zijn voor onze ge
meenteleden, is de belang
stelling voor dergelijke ver
gaderingen tot nul geredu
ceerd.
Ruimtevaart
De kerkbode voor de clas
sis Zwolle bevatte het vol
gende: „Ze lijken wel gek
tegenwoordig met die ruim
tevaart! Dr. Van Swigchem
schrijft in de keikbode over
reizen naar de maan. en nu
is er ook al een boek over
De kerk op Mars!"
In „Hervormd Leeu
warden" is uiteengezet,
wat men onder „talent"
moet verstaan:
„Vaak wordt een pre
dikant, die over een
stortvloed van woorden
beschikt en daarbij ook
nog in staat is een fors
stemgeluid te produce
ren, beschouwd als een
dominee met „talent"
Dat evenwel achter een
sterk uitgezet stemvolu
me ook wel eens gebrek
aan werkelijk „talent"
schuil kan gaan, dringt
niet tot allen door.
Uit de historie kan men
soms wonderlijke staaltjes
van overwaardering van het
stemvolume opdiepen. Zo
was er een z.g. „kandidaats
gemeente" vacant. Men liet
verschillende kandidaten ,op
beroep' preken. Tijdens de
dienst sloop één der kerke-
raadsleden stillekens naar
buiten om te onderzoeken of
de stem van de kandidaat
ook buiten het kerkgebouw
hoorbaar was en zo ja, hoe
ver. Het onderzoek werd in
geleid bij de kerkmuur.
Langzaam verwijderde het
kerkeraadslid zich steeds
luisterende van de muur
totdat hij aan een punt ge
komen was, waar hij de
stem van de prediker niet
meer kon horen. Daar stak
hij een stokje in de grond.
Met een volgende kandidaat
ging het precies eender. En
zo kon men gemakkelijk
controleren wiens stem het
verst reikte. De kandidaat
op wiens naam het verst-
verwijderde stokje geno
teerd stond, werd beroepen.
De historie van latere tijd
vertelt van een predikant in
een Zeeuws dorp, die in the
ologische kringen bekend
heid genoot vanwege zijn
vele goede preken. Steeds
goed voorbereid, wel door
dacht en zeer schriftgetrouw
Maar naast deze goede ei
genschappen had hij één
groot gebrek. Hij bezat n.l.
niet veel „talent", zei men.
„Jammer, dat u niet wat
meer talent heeft dominee",
zei eens een lid van de ker-
keraad tegen hem. Nu had
onze dominee het geluk geen
„lange tenen" te hebben.
Maar wél beschikte hij over
een goede dosis humor.
Eens werd er kerkeraads-
vergadgring gehouden in de
pastorie. Toen de kerke-
raadsleden binnen kwamen
stond de radio aan. Er werd
gepreekt en hoe! „Broeders",
zei de dominee, „hier kun
nen jullie nu eens een domi
nee horen met „talent". De
broeders luisterden en wa
ren stom verbaasd. Ja, dat
was wat, zo iets hoorde men
zelden, 't Was dan ook ge
weldig. Wat een stem!
„En nu", zei de dominee,
„zal ik hem nog een beetje
meer talent geven". En met
een zete hij de radio op het
allerhardst
Beroepingswerk
moet wachten
Nu ds. P. L. Schuddebeurs
de 115 leden tellende kerk
van Brouwershaven heeft
verlaten, om zich te verbin
den aan Denderleeuw (Bel
gië), ziet de kerkeraad van
Brouwershaven zich genood
zaakt te wachten met het ter
hand nemen van het beroe
pingswerk schrijft „Centraal
Weekblad". Ds. Schudde
beurs was namelijk behalve
predikant van deze gemeen
te ook evangelisatiepredi
kant en ziekenhuispredikant
in de ziekenhuizen van de
classis Zierikzee. De classis
is wel overtuigd van de
noodzakelijkheid van laatst
genoemde arbeid en zij heeft
ook haar vreugde uitgespro
ken over de gebleken vruch
ten, maar het is niet zo een
voudig onder dit werk een
gezonde financiële basis te
leggen. Overleg werd nood
zakelijk geacht met provin
ciale en generale deputaten.
Een van de moeilijkheden is
dat de structuur der classis
door het drie-eilandenplan
wel eens met enkele jaren
zou kunnen veranderen,
aangezien de kerken van
Noord-Beveland dan aard
rijkskundig meer op de zui
delijke eilanden aangewezen
zouden kunnen zijn.
In „Hervormd Zeeuwsch
Vlaanderen" schreef ds. E.
Stern te Sas van Gent:
„Op huisbezoek werd mij
gezegd dat verschillende ge
meenteleden het jammer
vinden dat ik in mijn pre
ken nogal eens „de politiek"
erbij haal. Soms zelfs zó
jammer, dat ze ervoor uit de
kerk zouden blijven.
Nu vind ik dit laatste niet
iets om van in paniek te ra
ken. Er zijn heel wat men
sen die „uit de kerk blijven"
en ze zullen er heus wel
allemaal een reden voor
hebben. Zo niet, dan moeten
ze- er toch één kunnen vin
den. Ik misgun niemand zijn
redenen om uit de kerk te
blijven.
Maar het eerste is, indien
niet om van in paniek te ra
ken, dan toch op zijn minst
om verontrust te worden.
Want „de politiek", de woor
den en daden van koningen
en vorsten, overheden en re
geringen, ministers en ka
merleden, vakbondsbesturen
en partijfunctionarissen, is
niet iets wat uit de preek
geweerd kan worden, zonder
tegelijk het Evangelie van
Jezus Christus uit de preek
te weren. „De politiek" zit er
al meteen in bij de Aposto
lische Geloofsbelijdenis:
„onder Pontius Pilatus is ge
kruisigd".
De eerste martelaren zijn
gevonnist omdat zij weiger
den voor de keizer te knie
len of voor de keizer wapens
te dragen. De laatste Neder
landse martelaren zijn ge
vonnist omdat zij weigerden
Hitier te gehoorzamen. En
al wat daartussen ligt.
Het evangelie van Jezus
Christus is nu eenmaal het
Evangelie voor deze wereld,
daar valt niets aan te ver
anderen."
wel die zoeken een mooie vaas of een
sierlijk koektrommeltje uit. Dat vinden
moeders altijd een goed cadeau.
Voor deze keer moet ik stoppen, want
er wachten een paar brieven. Ga maar
aan de slag als je zelf iets wil maken.
Veel succes! Je tante Truus.
Boerinnetje te Domburg. Wat greep
ik blij naar een brief van je, want het
was heus een poosje geleden, dat ik
wat van je hoorde, maar die blijdschap
verdween al gauw, toen ik bemerkte
dat je lange brief ook een afscheids
brief was. Maar ik kan het begrijpen,
je 'hebt er de leeftijd voor. Fijn, dat
je bij moeder thuis kunt helpen. Je
hebt op je kroonjaar veel gekregen. Het
dagboek van Anne Frank heb ik ook
gelezen. Wat is dat allemaal triest, hè?
Ik wens jou ook het allerbeste en
ik hoop zo nu en dan nog eens iets van
je te horen. Bosviooltje te Oudelande.
Ik vind het geweldig dat je nu al een
bloes voor je zelf hebt gemaakt, terwijl
je nog maar zo kort op die naailes
gaat. Welke kleur is die bloes? Geluk
kig dat je geen moeite hebt met die
moeilijke sommen. Ik heb vroeger wel
over sommen zitten zweten hoor, en het
ergste was, dat ik er het nut niet van
inzag. Ik hield meer van andere vak
ken. Maar ten slotte komt alles wel te
pas later.
Mijn beste nichtjes en neven,
Onze neef met de leutige naam van
Harlekijn te Serooskerke pakt deze
week de prijs onder jullie neus weg.
Daar zijn jullie niet kwaad om, want
ieder krijgt een beurt. En nu gegroet
hoor. Jullie tante Truus.
Blondje te Serooskerke. Zo'n brief van
jou vol goed nieuws is fijn om te le
zen. Ik ben echt blij, dat je van de zie
ke vooruitgang kon schrijven. Het zal
toch nog wel een poos oppassen blij
ven. Jullie hebben dan lekkere hapjes
in het vooruitzicht. Pas geslacht en ook
nog witlof in eigen tuin. Wat heb je in
de herfstvakantie gedaan? Jij schrijft
over regen en terwijl ik nu je brief be
antwoord is het ook allesbehalve droog.
Maar daar is het herfst voor. Des te
gezelliger is het binnen. Vaders knecht
te Serooskerke. Nogal druk op het
land. Ja suikerbieten kun je nu een
maal niet in de zomer rooien. Help jij
daaraan ook nog mee, of gaat dat niet
nu de herfstvakantie weer voorbij is?
Ook al geslacht. Als ik in je buurt
woonde, wist ik het wel hoor. Eet jij
er maar lekker van. Boertje te Seroos
kerke. Het is wel mooi, als je met een
vriendje zo goed samen kunt spelen.
Dan blijft er voor vervelen geen tijd
over. De tijd van buitenspelen zal nu
wel gauw voorbij zijn, want om buiten
te spelen met een neus vuurrood van
de kou is niet aardig meer. Maar in
huis kun je met verschillende spelletjes
aan tafel het ook leuk hebben. Harle
kijn te Serooskerke. Mocht jij uit al die
schelpen wel een paar mooie uitzoeken.
Toen ik zo oud was, als jij nu, woon
de ik dicht bij de zee en het liefst wat
ik deed, was schelpen zoeken. Natuur
lijk echt mooie. Zo'n licht buiten is wel
gemakkelijk hoor. Nu hoef je in donker
geen buitelingen te maken. Wat een
zwaar varken was dat! Zou ik niet
graag optillen. Bleef het nog pijn doen
bij de kleine zus, of was het enkel maar
even de pik van het inenten?
Klaver vier te Serooskerke. Als je zo
dicht bij een bos woont, dan kun je zo
maar de mooiste bloemstukjes voor
niets opmaken. Ik noem het nu maar
een bloemstukje, al hebben jullie kleu
rige paddestoelen gebruikt. Ik had het
bakje graag eens willen zien, evenals
het werk, wat je in school maakt. Wan
neer hebben jullie het jaarfeest? Moet
jij er nog wat voor doen?
De oplossingen zijn:
I. R, Uz, Bel, Ezel, Nabal. De begin
letters van deze woorden vormen sa
men de naam: Ruben.
II. Rijn-Elbe-Lot-Iser.
III. Handschoenen.
I. Het geheel bestaat uit 26 letters, die
te zamen de eerste regel vormen van
een versje, dat binnenkort weer veel
gezongen zal worden'. 19-17-5-2-25-14 is
een gezonde sport. 10-11-12-7-19-3-9 wor
den door een naaister veel gebruikt.
Veel 22-18-6-21-26 bij elkaar noemt men
een bos. Een 4-23-1-13-14 is 12 stuks. In
grote steden rijdt een 15-19-8-24. 16 en
20 zijn beide de vierde letter van het
a-b-c.
II. Met H. aan het begin, groeit het
op het land.
Met K. aan het begin vertelt het, dat
men niet druk is.
Met P. aan het begin is het een boom
uit warme landen.
Met Z. aan het begin is het een heel
lekkere vis.
III. Een vis en een water aan elkaar
gelijmd vormen samen weer een water.
De oplossingen kunnen met vermelding
van voornaam, naam, (schuilnaam als
je die hebt), leeftijd en adres tot za
terdag 22 november worden gezonden
aan tante Truus, Redactie Zeeuwsch
Dagblad, Postbus 4, Goes.
(Van onze tuinbouwmedewerker)
GOES. Het blijft best gaan
met de export van Nederlandse
uien. Vooral in de Zeeuwse uien-
centra is dat goed te merken. Elke
week worden flinke kwantums
verladen. Er zijn echter nog grote
hoeveelheden opgeslagen in kuilen,
rennen en bewaarplaatsen. Dat
kan ook niet anders als men be
denkt dat nimmer te voren de
uienoogst zo groot was als dit jaar.
Het C.B.S. heeft bekend gemaakt
dat de totale oogst wordt geschat
op 24.5 miljoen kg.
De kwantums welke worden
verladen zijn groot.
De prijs heeft zich de laatste weken
behoorlijk kunnen herstellen na de in
zinking van begin oktober. Zo werd
dinsdag op de Thoolse uienveilingen voor
de export geschikte middelkwaliteit rond
10 cent per kg betaald. De grove uien
noteerden toen ook 10 cent en de drie
lingen 12 tot 13 cent. Deze prijzen zijn
niet hoog, maar in vergelijking met en
kele weken en maanden geleden en ge
zien de grote oogst in binnen- en buiten
land, vallen ze niet tegen, al moeten we
er aan toevoegen dat voor een goede
opbrengst er nog enkele centen per kg
bij zouden moeten, ondanks de hoge kilo
opbrengst van dit jaar.
Over het algemeen komen er tot op
heden nog weinig klachten over bewaar-
ziekten bij de uien.
Schommelingen
De wekelijkse export vertoonde in
de maand oktober nogal wat schomme
lingen. Zo werd in de eerste week van
deze maand een kwantum van 7360 ton
uitgevoerd en in de derde week 5950 ton.
In de periode van 26 oktober tot 1 no
vember bedroeg de totale uienexport van
ons land 6196 ton. West-Duitsland bleef
de voornaamste afnemer.
Een belangrijke concurrent voor de
Nederlandse uienhandel is Spanje. Door
weersinvloeden is dit seizoen de houd
baarheid van het Spaanse produkt on
gunstig beïnvloed. Men houdt in dit land
rekening met een groot percentage uit
val.
In Engeland komen naast de Neder
landse, ook veel Italiaanse en Spaanse
uien op de markt. De prijzen zijn laag.
Ook in West-Duitsland is de uien-
handel weinig bevredigend.
Verwacht wordt dat ongeveer een der
de van de Nederlandse uienoogst is ge
ruimd. Dat wil dan echter ook zeggen
dat er nog plm. 170 miljoen kg uien zijn.
DREISCHOR. Op voorstel van b.
en vv. heeft de raad van de gemeente
Dreischor in haar laatst gehouden ver
gadering besloten, geen subsidie te
verlenen voor de restauratie van de
Hervormde kerk, die binnenkort zal be
ginnen. De gemeenteraad heeft dit be
sluit genomen, lettende op de financiële
toestand van de gemeente enerzijds, op
de belangrijke verhoging van de rijks
subsidie anderzijds. Het Rampenfonds
heeft zich bovendien bereid verklaard,
de procenten van de gemeentesubsidie
voor haar rekening te nemen.
De gemeente werkt, hoewel zij dus
geen subsidie geeft, toch wel mee aan
de restauratie van de kerk: de toren
en een gedeelte van de zuiderbeuk
worden door de gemeente hersteld.
De raad ging accoord met een voor
stel van b. en w., om te besluiten tot
de bouw van een rioolwaterzuiveringsin
stallatie. Deze zal worden gebouwd aan
de Welleweg. De kosten van de instal
latie, die gebouwd zal worden volgens
net systeem ..Pasveerzullen volgens
de directie van de centrale dienst
..Noord Zeeland" 30.000 bedragen De
exploitatie wordt geraamd op 5000 ner
jaar. 1
Na een uitvoerige discussie besloot de
raad de verordening inzake artikel 17
van de destructiewet niet vast te stellen
Verschillende leden wilden eerst beter
op de hoogte zijn van de uitvoerings
bepalingen van de destructiewet, en de
eüandelijke uitvoering ervan
„i»rtnder hoofdelijke stemming werd de
plaats waar de nieuwe openbare lagere
school zal worden gebouwd, vastgesteld
SportteSein E7°zadjen gebo.uwd hij het
sporueirein. Ei zal een nieuwe stra=i
worden aangelegd, die zal lopen tussen
de woning van het hoofd van de sclinnl
en het sportterrein. De naam voor de
^wo^en^g^k^S-ferr^:
De kapitaalsdienst heeft een nadelig
saldo van 49.198,83. naaeng
Het bedrag per leerling voor de o.l.
36°43 W V0°r 1959 vastgesteld °P
VLISSINGEIS
Van een muziekmedewerker
VLISSINGEN. Met een prachtige
•compositie ^Wie schön Ieuchtot der
Morgenster" van Dietrich Buxtehude
was het de organist P. Broerse, die als
eerste het vernieuwde, fraai gerestau
reerde orgel in de Johaimeskerk be
speelde.
Dit gebeurde donderdagavond in een
speciale kerkdienst, waarin, naast de
vreugdevolle 'tonen van het nieuwe or
gel en het zingen van koor en gemeente,
vele woorden van dankbaarheid en er
kentelijkheid werden gesproken.
Eerste spreker bij deze gebeurtenis
was de president van het college van
ouderlingen en kerkvoogden, de heer
J. Moll, die een woord van welkom richt
te tot de vele aanwezigen, in het bijzonder
tot het college van B. en W„ de voor
zitter van de orgelbouwcommissie der
Ned. Herv. Kerk, mr. W. F. Schokking,
ir. C. Kapsenberg vertegenwoordiger
van de Kon. Mij „De Schelde" en orgel
bouwer Flentrop, uit Zaandam.
De heer Moll memoreerde de prettige
samenwerking tussen de verschillende
instanties en ook met de orgelbouwer
die zijn lang niet eenvoudige taak op
uitstekende wijze heeft uitgevoerd.
Mr. W. F. Schokking bracht na het
uitspreken van gelukwensen een zeer
bijzonder verrassing. Als vice-voorzitter
van het Nationaal Rampenfonds deelde
hij, zoals wij gisteren reeds meidder.,
mede, dat in de nabije toekomst Vlis-
smgen met nog twee nieuwe orgels
wordt verrijkt: zowel de Lutherse kerk
als de Jacobskerk zullen van het Na
tionaal Rampenfonds nieuwe instrumen
ten kr ijigen.
Vervolgens sprak burgemeester mr.
B. Kollf namens het gemeentebestuur
zijn gelukwensen uit, waarbij hij o.m.
wees op de waardering en de belang
stelling die de gemeentelijke autoritei
ten hebben voor de kerkelijke monu
menten.
Als laatste spreker vestigde ds. L. W.
Theunissen namens het breedmodera-
men van de classis Middelburg de aan
dacht op de bijzondere plaats van van
het orgel in de eredienst.
Hierna droeg de heer Moll het orgel
aan de gemeente over, waarop ds. IJ.
van der Schoot het instrument aanvaard
de o.a. met de woorden: ,,wij hopen dat
de stem der gemeente, ondersteund door
dit orgel, zal mogen antwoorden op de
stem des hemels".
Na het lezen van psalm 150 en de
voorbede voor de organist, volgde de
eerste bespeling door de heer Broerse,
de organist van de Jacobskerk. Het was
de bedoeling, dat een der leden van de
orgelcommissie der Ned- Herv. Kerk,
de heer W. Hülsmann uit Amersfoort,
deze avond zou concerteren, doch deze
was op 't laatste ogenblik wegens ziekte
verhinderd. De heer Broerse verving
hem geheel onvoorbereid op voortreffe
lijke wijze en toonde duidelijk >de klank
rijkdom en mogelijkheden van dit schit
terende instrument.
Na een door de gemeente enthousiast
gezongen psalm 150, zang van het Ned.
Herv. Kerkkoor en nogmaals een orgel
solo van de heer Broerse (het Concerto
nr. 5 van J. G. Walther), werd deze
samenkomst besloten met het zangen
door koor en gemeente, begeleid door
het nieuwe orgel van gezang: Dankt»
dankt nu allen God.
4