Voor Sadrach en zijn vriendjes Hoela-hoepla: het draait om IK Juf lijdt aan hoela-hoepels Tevredenheid over export in Zeeuwse uiencentra Jan Simons uit Haamstede jongste amateur-archeoloog van Zeeland IJveraar voor museum in de Westhoek Zeeuwse fruitfilm 1958 is zeer goed geslaagd LEZERS GRIJPEN NAAR BE PEN Vaste oeververbinding Raad gaat vergaderen DEINING IN HET DORP Nieuw probleem Uit mijn KLAS V aardigheidsproeven gymn.ver. Volharding Voorlichting... „TALENT" POLITIEK OP DE KANSEL Nieuwe raadsels Prijzen gestegen Bij kerkrestauratie in Dreischor geen gemeentesubsidie Jolianneskerk-orgel in gebruik genomen Zaterdag 15 november 1958 ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina 5 VONDST DEED HOBBY GEBOREN WORDEN Eigen nieuwsdienst HAAMSTEDE. De 17-jarige Jan Simons uit Haamstede is onge twijfeld de jongste amateur-arche oloog van Zeeland. Hij is dit eigen lijk al vier jaar, want in het ramp jaar deed hij op het strand bij de vuurtoren van Westenschouwen in een oude veenlaag zijn eerste vondst: een grote Frankische pot met een ouderdom van bijna 1000 jaar. Hij vond het voorwerp, ter wijl hij met enkele vriendjes een strandwandeling maakte. Op het moment dat Jan Simons de pot ontdekte, stak deze een centimeter boven de grond. De pot vertoonde een Badendorfer radtanding. Sindsdien is het zoeken naar oudheidkundige vondsten voor Jan een hobby geworden. In het vroegere dorpje Westenschou- wen dat indertijd 32 herbergen telde vond hij een lepeltje uit 1400, een stuk Van onze fruitteeltmedewerker KAPELLE. Het kleinste hoekje en de laatste stoel waren woensdagavond be zet in hotel „De Zwaan", te Kapelle. Meer dan 300 mensen waren geko men, om de Zeeuwse fruitfilm 1958 te zien. Deze film is opgenomen door de heer J. Zuidweg, te Kapelle. Het is een kleurenfilm en ze geeft een zeer goed beeld van de huidige stand van mechanisatie in de Zeeuwse fruit teelt. Op zeer duidelijke wijze werd getoond, wat men kan doen met de verschillende Bungartzmachines en met de solo. De film duurt ruim l'/i uur. Een zeer groot deel is opgeno men op de tuinbouwbedrijven rond Kapelle-Biezelinge en op de veiling, maar de film laat ook in fraaie kleu ren beelden zien van de Walcherse veiling en het Walcherse tuinbouw bedrijf, terwijl ook aan de gladiolen- teelt rond Oudelande aandacht wordt geschonken. Tussen de beelden, die gewijd zijn aan de mechanisatie in de tuinbouw, kwamen fraaie reportages van de Visserijfeesten in Breskens en Yerseke, het fruitcorso in Goes, het ringrijden in Middelburg en het bloemencorso in Zundert. Ook was te zien, hoe er gewerkt kan worden met nevelmachines en zag men uitvoerig, hoe met de heli kopter vruchtbomen gesproeid kunnen worden. Algemeen was er grote waardering voor deze film, die vooral in Kapelle boeide, omdat er zo heel veel mensen uit de eigen omgeving op te zien zijn. De heer Zuidweg deelde ons nog mede, dat de film in de komende weken in vrijwel elke plaats van Zuid-Beveland, waar de tuinbouw van betekenis is, zal worden vertoond, terwijl men plannen heeft, om na de jaarwisseling er mee naar Walcheren te gaan. Naar aanleiding van het ingezonden stuk in uw* krant van 12 november j.l. „Zeeland demonstreert grote verdeeld heid", wil ik gaarne enkele opmerkin gen maken. 1. De heer Kolijn zou beter kunnen spreken van 'n Zeeuwsvlaamse verdeeld heid. Immers, het actie-comité Vrije Veren was geen Zeeuwse, maar een Zeeuwsvlaamse aangelegenheid. 2. Het verheugt mij, dat de heer Kolijn thans een constructieve gedachte naar voren brengt, n.l. het tot stand brengen van een vaste oeververbinding over de Westerschelde. Op deze basis zal er be slist geen Zeeuwse verdeeldheid zijn, want ook ten noorden van de Wester schelde voelt men de bezwaren van deze barrière heel goed aan. 3. Door het tot stand komen van een vaste oeververbinding zal ook voor een verdere economische ontplooiing van Zeeuwsch-Vlaanderen een nieuwe moge lijkheid ontstaan, met name door Neder landse investeringen in de te vestigen industrie, hetgeen tot nu toe slechts zel den het geval is geweest. 4. Verwezenlijking van een vaste oever verbinding komt echter naar mijn me ning niet tot stand door protesttochten, actie-comité's en wederzijdse beschuldi gingen, maar door een krachtig beleid van ons provinciaal bestuur. En dat be leid kan slechts tot stand komen, als het de positie en daadwerkelijke steun onder vindt van de gehele bevolking. van n zwarte kogelpot en veel Romein se scherven. Bij laag water komen de welputten droog te staan en juist in die periode is er voor de jonge amateur- archeoloog materiaal te over. In de gracht van het slot „Witte van Haem- stede" kwamen weer andere dingen te voorschijn. Spinsteentjes, Romeinse scherven, enz. En verder ontdekte hij in de omtrek van Haamstede hagen en ogen, een „inktpotje", dat gedragen werd wan neer er in vroeger eeuwen een schip bin nenkwam en veel oude munten. Jan Simons liet ons een paar van die munten zien. Er was een een-achtenveer- tigste stuiver bij, nog geslagen tijdens het bewind van Willem II, graaf van Namen, en een een-miljoenste stuiver van de bis schop van Luik. Jan Simons stuurt zyn muntvondsten altijd op naar het Rjjks- penningenkabinet te Den Haag om de ouderdom te laten vaststellen. Zo langzamerhand heeft hij al een hele verzameling oudheidkundige voorwerpen opgebouwd. Zijn kast staat vol, zegt hij, met alle mogelijke vondsten. Maar de leerling van de Openbare ULO-school te Zierikzee, die in schoolmeester De Nooyer op dit terrein een warme vriend heeft, zoekt het wanneer hij van school komt toch niet in de richting van de weten schap. Zijn ideaal is eens bij de KLM te kunnen komen en als hij in dienst gaat, vraagt hij vast de luchtmacht aan. Maar dat ligt allemaal nog ver in het verschiet. Voorlopig houdt hij op school in de zoge naamde spreekuren nog praatjes over vondsten in de Westhoek van Schouwen. Straks gaat hij zich verdiepen in de ken nis van vliegtuigen en andere vraagstuk ken op het gebied van de luchtvaart. Dan zal hij niet zoveel aandacht meer kunnen besteden aan de archeologie van weste lijk Schouwen. Misschien bevindt zich zijn verzame ling dan in een inmiddels opgericht mu seum voor de Westhoek. „Ik hoop dat dit er nog eens komt", zei Simons, wiens vader een welvarende kapperszaak in Haamstede drijft. „Dan zal ik zeker een deel van mijn collectie schenken aan de directeur van dit museum". Schoondijke SCHOONDIJKE. De gemeenteraad van Schoondijke is voornemens maan dagavond in openbare vergadering bij een te komen. B. en W. stellen voor, aan de Vrouwelijke Vrijwillige Hulpver lening in Schoondijke een subsidie te ge ven van 75, die door de Hulpverlening zal worden gebruikt voor het houden van bejaardenmiddagen. Van Ceres Diepvries is een verzoek binnengekomen een stuk grond te mogen kopen aan de Nijverheidsstraat, voor de bouw van een diepvriesgebouwtje. B. en W. stel len de raad voor, in principe tot ver koop over te gaan. De West-Zeeuws- Vlaamse stichting voor mechanisatie landbouwonderwijs verzoekt de raad mede te willen werken aan het creëren en exploiteren van logies- en ontspan ningsgelegenheid voor cursisten. De Stichting wil verbouw en verhuur van de keukenbarak en zeven of meer nis- sehutten; hiermee is een investering ge moeid van ongeveer 10.000. Voorts ga rantie van een of meer geldleningen tot een gezamenlijk maximum van 15.000 en aanwijzing van twee gemeentelijke adviserende leden en een plaatsvervan ger in het bestuur van de stichting. B. en W. stellen de raad voor, deze ver zoeken in te willigen. Op de aanstaande raadsvergadering zal ook worden gesproken over de aan koop van gronden aan de Willemsweg, teneinde deze weg te kunnen vernieu wen, en de aanleg van ventwegen en trottoirs mogelijk te kunnen maken. ••IJ Deze week ben ik toch weer present met berichtgeving over onze Sadrach duiten. En met welk een bericht kan ik komen! Om te beginnen was er, net nadat ik mijn vorige verantwoording aan de drukpers had toevertrouwd, een brief bezorgd van Mevrouw M. M. B., van waar weet ik niet, maar de 2,50 die daarin zat, hebben we met vreugde geïncasseerd. En nu kwam gister een GIRO uit KAMPERLAND (ziet u wel dat ik dit met hoofdletters schrijf?) en op dat kleine simpele papiertje stond', dat al onze Sadrach's 52,50 rijker waren!! Is het niet geweldig? En u zult het nog veel mooier vinden, als ik die paar regeltjes van de giro over schrijf. De heer T., te Kamperland, schrijft: „Ingezameld door mijn doch tertje Marijke." Daar kun je even heel stil van worden, als je bemerkt, dat kleine meisjes op hun eigen manier toch grote daden kunnen doen. We zijn zo blij met het geld en ook dat het zó werd bijeen gebracht. Marijke héél, héél veel dank voor al je werken voor Sadrach. Je zult er wel veel op uit zijn ge trokken daarvoor! Als nu over een paar maanden juf frouw Van den Berg in Nederland komt, dan kunnen we samen weer iets gaan kopen, wat misschien zo heel erg nodig is voor de kinderen in Se- roei, maar waarom Juffrouw Van den Berg nooit durfde vragen, omdat Zee land toch al zo'n grote kist vol ver rassingen verstuurde. Als ik met juffrouw Van den Berg ge sproken heb en we hebben gekocht, wat zij dacht dat het beste is, dan komt daarvan weer het hele verhaal in de krant en dan zal het jou ook wel echt, helemaal blij maken te we ten, dat je daaraan hebt medege werkt. De rekening van vracht en kist is nog niet binnen, en dat zal, gerekend naar vorig jaar, nog wel even duren. Dan pas kunnen we uitrekenen, wat er nog te besteden valt. We waren de vorige keer bij 1109,10. Daar komt nu bij 55 zodat we nu bij elkaar hebben 1164.10. Ik geef toch nog even ons gironum mer door: 274.289, ten name van Zeeuwsch Dagblad. En a.u.b. er ook even bij: voor Maja's Sadrach. Na tuurlijk bedel ik niet meer, maar., een goed verstaander heeft alleen maar een girobiljetje nodig. Een har telijke groet van een zeer dankbare Maja Kapelle-Biezelinge C. BALKENENDE DAAR ZIT IK DAN op mijn ge liefkoosde plaatsje voor schooltijd, naast de kachel en probeer wat te prutsen aan verknoeide hand werkjes. Het lukt me niet al te best, want alles wiegelt, deint en draait voor mijn ogen. „Stakker, een griepje op komst?", zegt u vol meegevoel. Nee, dat is het beslist niet. Het is wat anders, ik lijd aan hoela-hoe pels! Laat ik aanvangen bij het begin en dat was gistermiddag, thuis, bij de thee. Mijn hospita vertelde wat over hoepels en dat „d'r nichie voor haar hoela-rijp kroost van drie, slechts twee hoepels had kunnen kopen en dat t'r natuurlijk mot van kwam". Eerlijk gezegd luisterde ik met een half oor, want ik wilde zo gauw mogelijk aan het werk gaan. Een extra-klusje voor zaakonder- wijs. Onderweg, van school naar huis had ik wel wat kinderen met hoepels gezien, maar veel acht had ik er niet op ge slagen. Vandaag dringt het pas goed tot me door. Ach, ach, wat een begin is dat van een dag. Weer fietsend, nu van huis naar school, zie ik veel kinde ren filet hoepels in de weer, maar ze manoeuvreren er gans bijzonderlijk mee. In mijn eigen jeugd nooit zo daar mee gehandeld. Het is eigenlijk zo, dat ik als een dronken mens heen en weer laveer, wil ik niet in hoepels verstrikt raken, om dit wonderlijk beeld even te gebruiken. Het is verder totaal onmogelijk om op mijn gewone manier, net met het voor wiel over de grens van het plein te ko men, om daar, volgens een wet van Me den en Perzen te stoppen. Het plein is zo overbevolkt, denk ik, dat een deel buiten het plein, op de weg staat te wiebelen, deinen, draaien en nog meer. Dus stap ik meters voor het plein af en dan gebeurt het ongehoorde, dat ik zeivers mijn fiets het plein moet oprij den naar het grote fietsenrek, omdat letterlijk elk kind de handen meer dan vol heeft met zijn (haar! hoela-hoepel. Ja. ik kan er eigenlijk niet eens door komen met de fiets, want iedere jon gen en meisje heeft nu dubbele ,,Le- bensraum" nodig. Een paar collega's staan op het plein, ook lichtelijk verbaasd het schouwspel gade te slaan. Ik zie net, dat Hanny uit zeven, onze jongste en meest spor tieve collega de hoepel over het hoofd werpt en deze begint op slag met de hele schaar ritmisch mee te deinen en te draaien. Dat wordt me te machtig en ik sla op de vlucht naar binnen, onder weg nog even opgehouden door Diene- ke uit zes, die me ,,voor een posie" haar hoepel offreert. Gelukkig blijf ik nog zoveel bij mijn positieven, dat ik niet helemaal de goe de manieren vergeet. Dies stap ik bij de baas binnen voor de morgengroet. Ik overval hem, staande bij het raam, blijkbaar geheel verdiept in de aanblik der wiebelende menigte. Ik kan alleen maar verbijsterd vragen: „Waar ko men nou opeens al die hoepels van daan?" En dan blijkt, dat de baas ook met dezelfde vraag rondloopt. Dus word ik niets wijzer en ga maar gauw naar mijn eigen gebied. Naar ge woonte grijp ik naar het gietertje om onze flora op de vensterbank te laven, maar dat doende krijg ik meteen weer zicht op de deinende menigte, wat mij een raar gevoel geeft, wat beslist op zeeziekte moet lijken en dan zoek ik mijn troost bij de kachel. De planten krijgen onder de leesles hun natje en droogje" wel. Alle hoela-hoepels zijn natuurlijk niet in staat om het aanvangstijdstip van de school ook maar een minuut te vertra gen. Dan zou onze baas, de baas niet meer zijn. Rien vraagt hulp Ik krijg mijn vier dozijntjes binnen, als gewoonlijk. Dat denk ik tenminste, maar Rien wil zijn hoela-hoepel mee naar binnen brengen, wat een heel ge- wurm geeft te midden van de „golf stroom", die naar binnen vloeit. Ik weet nog van de prins geen kwaad, want ik raap juist een diepgevallen steek op. Doch Jan informeert me, met een schallende roep, dat „die Rien zien 'oela mee naer binne wil bringe." Er kan wel aardig wat mee door bij mij, maar dat is te veel gevergd en ik sommeer Rien, de hoepel bij zijn kle ren te bergen in de gang. Doodongelukkig kijkt Rien me aan en smekend vraagt hij of hij de hoepel mee naar binnen mag brengen en daar is eigenlijk wel een geldige reden voor, want Rien en zijn broer uit vier, heb ben te zamen slechts één hoela-hoepel en„nou 'et onze Piet de 'ele mor- rege ge 'oelajet en nou is het mien beurt maar as de school uutgaet dan pakt-ie 'm weer en dan 'eb ik gien beurte ge-ad." Hier moet in kort geding beslist wor den, en het lukt me, dat Rien en ik al lebei tevreden zijn. Zodra de bel luidt om twaalf uur mag hij naar de gang om het bezit van de gemeenschappelij ke hoepel veilig te stellen en ik heb geen hoepel binnen, want als één schaap over de dam iskomen alle hoela hoepels binnen. Intussen heeft Rien me vlak voor een splinternieuw probleem geplaatst. Hoe moeten we dat nieuwe werkwoord gaan vervoegen? Rien zegt, dat zien broer ge 'oelajet heeft. Maar zou dat wel juist zijn? Misschien moeten we zeggen: „Ik hoela-hoepel, gij hoela-hoepelt, enz. Of, „hoelaat" men? Het kan me niet meer schelen ook. Laten ze allemaal ophoepelen! Mijn beste nichtjes en neven, Deze week toevallig tegelijk een paar brieven ontvangen van mijn krantenfa milie, waarin een noodkreet werd ge slaakt. En ja, die noodkreet was met een een vraag om hulp aan mij. Een nicht schreef: „Tante, we zouden dit jaar eerst niet aan „Sint" doen en nou die tijd dichterbij komt, kunnen we het niet laten, maar ik ben eigenlijk plat zak, weet u niet eens wat te noemen, wat ik zelf maken kan en dat niet veel kosten zal?" En dan volgde een lijstje van de gezinsleden met de leef tijd er bij. In twee andere brieven vroe gen ze ongeveer hetzelfde. En daar zit ik nu. Als tante ben je toch wel verplicht je neven en nichten uit, de zorgen te halen, maarik vind het moeilijk hoor, vooral voor die neef! Gelukkig vertelde die mij, dat hij wel een beetje timmeren kan en dat zijn vader wel wat gereedschap heeft. Dat is al een stap in de goede rich ting. Daarom begin ik met die neef te vertellen, dat hier bij mij in huis een alleraardigst sigarendoosje is, dat. on geveer tien sigaren kan bevatten. Dat doosje is altijd m gebruik en het is een aardig sierstukje. Loop eens langs winkels, neef en kijk eens hoe zulke doosjes zijn en probeer zelf zoiets te maken voor vader. Nu, voor moeder zijn er alle soorten dozen, waarvan ze veel gemak kan hebben. Aan een naai doos zullen we maar niet denken, want wil je een naaidoos, die werkelijk prak tisch is, dat zal je nogal wat werk kos ten. Maar een doos voor handschoenen of voor zakdoekjes vraagt niet zoveel bewerking en zal toch een welkom ca deau zijn. Houdt moeder van planten, dan is een aardig standaardje voor heel kleine plantjes echt leuk. Zelf heb ik eens een heel praktische lucifersdoosjes houder gekregen, die in de keuken al tijd in gebruik is. Er kan, precies op elkaar liggend, een heel pak in en on deraan kun je steeds een doosje er uit halen. Makkelijk hoor! Voor broertjes kun je toch wel een knikkerplankje maken? Dat vinden ze vast leuk. Maak voor je zussenEen doosje voor hun broches en armbanden en wat ze nog meer voor sieraden heb ben, is iets, wat ze beslist zullen ge bruiken. Nu heb ik alleen die neef zitten hel pen, maar de nichten laat ik in de kou staan. Nee, dat doe ik toch niet, want ik zit zwaar te piekeren of ik hen ook kan helpen. Jammer dat de tijd nog zo kort is, want voor een fijn hand werkje heb je heel wat tijd nodig. Pro beer eerst eens te weten te komen of moeder iets nodig heeft, wat je zelf zou kunnen maken. Lekkere wollen wan ten, kan ieder gebruiken. En daarvoor heeft men niet zoveel wol nodig. Met wat restjes uit moeders woldoosje, stil letjes daaruit gehaald, kom je al een heel eind. Een warme gebreide sjaal komt in de winter ook goed te pas. maar die kun je niet te voorschijn to veren uit een platte portemonnaie. Je zou eens kunnen proberen of vader er beter bijzit dan je zelf en dan. is er nog wel iets te beginnen, want een goe de sjaal is wel een stevig stuk breiwerk, maar je hoeft heus geen ingewikkeld patroon te kiezen om iets moois te ma ken. De kleur en kwaliteit van de wol moeten het doen. Verder zijn kleedjes altijd welkom. En wie toch nog iets moois wil maken verrast moeder met een eigengemaakt zakdoekje met open zoom en een gehaakt kantje er langs. Zo'n zakdoekje zal moeder in haar tas je doen, als ze eens gezellig naar een verjaarsvisite gaat. Nu kun je wel zeg gen, dat je platzak bent, maar toch is het wel mogelijk, dat er nog wat dub beltjes in een hoekje zijn weggekropen. Haal die eens in het licht en probeer of je daarvoor een sierpotje voor een klein plantje kunt kopen. Elke moeder houdt van een gezellig raamkozijn, waarin fleurige planten staan, met daartussen een klein plantje, dat het juist in een sierpotje* zo goed zal doen. Enals er ook nog nichten zijn, die een dikke portemonnaie hebben. GOES GOES. Donderdagavond hield de gymnastiekvereniging ..Volharding' de jaarlijkse vaardigheidsproeven voor da mes en heren. Voor de 2e graad slaagden de dames: M. de Hond met 43 punten. A. Bruggeman 42.2. M. OostdijkQuant 43,2, J. Korstanje—Klompe 44,3. Voor de eerste graad slaagden de da mes: J. de Klerk 47.4, M. Steenhart 45.7, M. Duinkerkede Koeijer 46,7, J, Pol- fliet 50,7. Voor de keurklasse slaagde mej. N. Schipper met 49,9 punten. Heren 3e graad B: J. v. d, Sande 50 p. Heren 2e graad: J. Vis 55 p. Dames-senioren: N, Back—de Hond 7 4. M. Boluijt—Versluijs 39.8, F. Dek- ;0'r—de Hond 39.4, G. Kanters—v. Ker- inck 39.8. W. LindenbergSiepman 39,6, 7 v LeersumSimmers 38,4, A, Mijns- ïérgen—Noordhoek 39. W. G. Mijnsber- crenOverbeeke 39.4 L. Polflietde Hond 40 4 L. SchipperSiepman 36,2, C. Schrij ver— Luyk 37,4 M. Verhulstv. Loo 37,2, M ZwedenSandee 40,2. Er werd niemand afgewezen. De jury bestond uit de heren Willeboer en V. d. Kuyl te Goes. Oosterland Landbouwers bijeen Onder leiding van de heer H. J, van de Zande vergaderde de Coöp. Land- bouwvereniging D.E.S. in het café „Even Buiten". In zijn openingsrede wees de voorzitter op de lotgevallen van het afgelopen jaar seizoen, en kon tot zijn genoegen consta teren. dat het afgelopen jaar voor de boerenstand redelijk wel geweest is. Zo wel opbrengst als prijzen lieten op een enkele uitzondering na geen slecht beeld zien. Wat de herverkaveling aangaat kon spr. meedelen dat op korte termijn een voorlopige definitieve toewijzing van gronden te wachten is en sprak de hoop uit, dat de verdeling der verkavelde gronden niet zal leiden tot grote onte vredenheid bij de betrokkenen. Uit het jaarverslag bleek dat de ver. momenteel 145 leden telt, en dat zij zich in een gestadige groei verheugen mag. Door bijzondere omstandigheden is het saldo der rekening aan de lage kant dit jaar. Wat het verslag van de C.A.V. be- sus in hoela-hoep. Om IK Zijn er ook diepere achtergronden voor het hoela-hoepelen? In de rubriek „Hoekvenster" in het (vrijgem.) „Gere formeerd Gezinsblad" stond een beschouwing hierover van Bert van den Hoek. Hij schrijft schertsend: ze draait, en ze draait om mensen. En daar ligt nu de oplos sing. Er is enig psycho logisch inzicht voor no dig om dit te verstaan. Nog beter is een beetje zelfkennis. Experimen teel onderzoek heeft uitgewezen dat men een mens geen prettiger il lusie kan geven dan de illusie, dat er iets om hem draait. Het is uiterst belangrijk als hij zeggen kan: het draait om mij. Welnu, de hoela-hoep draait om de mens. Hij voelt zich de stu wende kracht, die de draai ende beweging veroorzaakt en in stand houdt. Nee, nu moet u niet zeg gen, dat de stelling bij u niet opgaat. Dan pas hebt u het bewijs geleverd dat u u-zelf nog niet kent. Tenzij u een beetje los geworden bent van de belangrijke persoon, die u IK noemt. Maar dat is nog moeilijker dan een Cur- treft kon een optimistisch geluid worden vernomen. De aftredende bestuursleden J. Kwaak en J. van der Berge werden bij acclamatie herkozen, terwijl in de plaats van de heer bij de Vaate werd gekozen in de Commissie van Toezicht de heer J. Stouten Cz. Nadat de assistent van de R.L.V.D. de heer Noordam een leerzaam betoog had gehouden, betreffende de vruchtwisseling in de landbouw, en de heer Homan enkele aspecten belichtte aangaande de a.s. toewijzing der nieuwe kavels, sloot de voorzitter deze geani meerde bijeenkomst. Bijbelgenootschap Voor een matig bezette zaal van het verenigingsgebouw hield het Ned. Bijbel genootschap een propaganda-avond, waar in ais spreker optrad de heer Scheuing, secretaris van het N.B.G. en aan de hand van een serie lichtbeelden doel en streven van het N.B.G. toelichtte. draait zoveel in het merisen- leven. Ik heb eens gelezen, dat men IK moet verliezen om ik (met kleine letters! te behouden. En het ware te wensen, dat wij dat allemaal wat beter begrepen." In verslagen van kerkelij ke vergaderingen worden vaak onder het mom van voorlichting volkomen nietszeggende dingen ge schreven. De Ütrechtse kerkbode bevatte er een staaltje van: „Fe* mthulling uit het versus van de classis Har derwijk. Ingekomen schrij ven van de kerk van H. over het besluit der G. S. 1946. De kerkéraden worden op gewekt het vraagstuk te be spreken. Een commissie van voorlichting wordt be noemd." Door soortgelijke „voor lichting" over kerkelijke vergaderingen, die een be lediging zijn voor onze ge meenteleden, is de belang stelling voor dergelijke ver gaderingen tot nul geredu ceerd. Ruimtevaart De kerkbode voor de clas sis Zwolle bevatte het vol gende: „Ze lijken wel gek tegenwoordig met die ruim tevaart! Dr. Van Swigchem schrijft in de keikbode over reizen naar de maan. en nu is er ook al een boek over De kerk op Mars!" In „Hervormd Leeu warden" is uiteengezet, wat men onder „talent" moet verstaan: „Vaak wordt een pre dikant, die over een stortvloed van woorden beschikt en daarbij ook nog in staat is een fors stemgeluid te produce ren, beschouwd als een dominee met „talent" Dat evenwel achter een sterk uitgezet stemvolu me ook wel eens gebrek aan werkelijk „talent" schuil kan gaan, dringt niet tot allen door. Uit de historie kan men soms wonderlijke staaltjes van overwaardering van het stemvolume opdiepen. Zo was er een z.g. „kandidaats gemeente" vacant. Men liet verschillende kandidaten ,op beroep' preken. Tijdens de dienst sloop één der kerke- raadsleden stillekens naar buiten om te onderzoeken of de stem van de kandidaat ook buiten het kerkgebouw hoorbaar was en zo ja, hoe ver. Het onderzoek werd in geleid bij de kerkmuur. Langzaam verwijderde het kerkeraadslid zich steeds luisterende van de muur totdat hij aan een punt ge komen was, waar hij de stem van de prediker niet meer kon horen. Daar stak hij een stokje in de grond. Met een volgende kandidaat ging het precies eender. En zo kon men gemakkelijk controleren wiens stem het verst reikte. De kandidaat op wiens naam het verst- verwijderde stokje geno teerd stond, werd beroepen. De historie van latere tijd vertelt van een predikant in een Zeeuws dorp, die in the ologische kringen bekend heid genoot vanwege zijn vele goede preken. Steeds goed voorbereid, wel door dacht en zeer schriftgetrouw Maar naast deze goede ei genschappen had hij één groot gebrek. Hij bezat n.l. niet veel „talent", zei men. „Jammer, dat u niet wat meer talent heeft dominee", zei eens een lid van de ker- keraad tegen hem. Nu had onze dominee het geluk geen „lange tenen" te hebben. Maar wél beschikte hij over een goede dosis humor. Eens werd er kerkeraads- vergadgring gehouden in de pastorie. Toen de kerke- raadsleden binnen kwamen stond de radio aan. Er werd gepreekt en hoe! „Broeders", zei de dominee, „hier kun nen jullie nu eens een domi nee horen met „talent". De broeders luisterden en wa ren stom verbaasd. Ja, dat was wat, zo iets hoorde men zelden, 't Was dan ook ge weldig. Wat een stem! „En nu", zei de dominee, „zal ik hem nog een beetje meer talent geven". En met een zete hij de radio op het allerhardst Beroepingswerk moet wachten Nu ds. P. L. Schuddebeurs de 115 leden tellende kerk van Brouwershaven heeft verlaten, om zich te verbin den aan Denderleeuw (Bel gië), ziet de kerkeraad van Brouwershaven zich genood zaakt te wachten met het ter hand nemen van het beroe pingswerk schrijft „Centraal Weekblad". Ds. Schudde beurs was namelijk behalve predikant van deze gemeen te ook evangelisatiepredi kant en ziekenhuispredikant in de ziekenhuizen van de classis Zierikzee. De classis is wel overtuigd van de noodzakelijkheid van laatst genoemde arbeid en zij heeft ook haar vreugde uitgespro ken over de gebleken vruch ten, maar het is niet zo een voudig onder dit werk een gezonde financiële basis te leggen. Overleg werd nood zakelijk geacht met provin ciale en generale deputaten. Een van de moeilijkheden is dat de structuur der classis door het drie-eilandenplan wel eens met enkele jaren zou kunnen veranderen, aangezien de kerken van Noord-Beveland dan aard rijkskundig meer op de zui delijke eilanden aangewezen zouden kunnen zijn. In „Hervormd Zeeuwsch Vlaanderen" schreef ds. E. Stern te Sas van Gent: „Op huisbezoek werd mij gezegd dat verschillende ge meenteleden het jammer vinden dat ik in mijn pre ken nogal eens „de politiek" erbij haal. Soms zelfs zó jammer, dat ze ervoor uit de kerk zouden blijven. Nu vind ik dit laatste niet iets om van in paniek te ra ken. Er zijn heel wat men sen die „uit de kerk blijven" en ze zullen er heus wel allemaal een reden voor hebben. Zo niet, dan moeten ze- er toch één kunnen vin den. Ik misgun niemand zijn redenen om uit de kerk te blijven. Maar het eerste is, indien niet om van in paniek te ra ken, dan toch op zijn minst om verontrust te worden. Want „de politiek", de woor den en daden van koningen en vorsten, overheden en re geringen, ministers en ka merleden, vakbondsbesturen en partijfunctionarissen, is niet iets wat uit de preek geweerd kan worden, zonder tegelijk het Evangelie van Jezus Christus uit de preek te weren. „De politiek" zit er al meteen in bij de Aposto lische Geloofsbelijdenis: „onder Pontius Pilatus is ge kruisigd". De eerste martelaren zijn gevonnist omdat zij weiger den voor de keizer te knie len of voor de keizer wapens te dragen. De laatste Neder landse martelaren zijn ge vonnist omdat zij weigerden Hitier te gehoorzamen. En al wat daartussen ligt. Het evangelie van Jezus Christus is nu eenmaal het Evangelie voor deze wereld, daar valt niets aan te ver anderen." wel die zoeken een mooie vaas of een sierlijk koektrommeltje uit. Dat vinden moeders altijd een goed cadeau. Voor deze keer moet ik stoppen, want er wachten een paar brieven. Ga maar aan de slag als je zelf iets wil maken. Veel succes! Je tante Truus. Boerinnetje te Domburg. Wat greep ik blij naar een brief van je, want het was heus een poosje geleden, dat ik wat van je hoorde, maar die blijdschap verdween al gauw, toen ik bemerkte dat je lange brief ook een afscheids brief was. Maar ik kan het begrijpen, je 'hebt er de leeftijd voor. Fijn, dat je bij moeder thuis kunt helpen. Je hebt op je kroonjaar veel gekregen. Het dagboek van Anne Frank heb ik ook gelezen. Wat is dat allemaal triest, hè? Ik wens jou ook het allerbeste en ik hoop zo nu en dan nog eens iets van je te horen. Bosviooltje te Oudelande. Ik vind het geweldig dat je nu al een bloes voor je zelf hebt gemaakt, terwijl je nog maar zo kort op die naailes gaat. Welke kleur is die bloes? Geluk kig dat je geen moeite hebt met die moeilijke sommen. Ik heb vroeger wel over sommen zitten zweten hoor, en het ergste was, dat ik er het nut niet van inzag. Ik hield meer van andere vak ken. Maar ten slotte komt alles wel te pas later. Mijn beste nichtjes en neven, Onze neef met de leutige naam van Harlekijn te Serooskerke pakt deze week de prijs onder jullie neus weg. Daar zijn jullie niet kwaad om, want ieder krijgt een beurt. En nu gegroet hoor. Jullie tante Truus. Blondje te Serooskerke. Zo'n brief van jou vol goed nieuws is fijn om te le zen. Ik ben echt blij, dat je van de zie ke vooruitgang kon schrijven. Het zal toch nog wel een poos oppassen blij ven. Jullie hebben dan lekkere hapjes in het vooruitzicht. Pas geslacht en ook nog witlof in eigen tuin. Wat heb je in de herfstvakantie gedaan? Jij schrijft over regen en terwijl ik nu je brief be antwoord is het ook allesbehalve droog. Maar daar is het herfst voor. Des te gezelliger is het binnen. Vaders knecht te Serooskerke. Nogal druk op het land. Ja suikerbieten kun je nu een maal niet in de zomer rooien. Help jij daaraan ook nog mee, of gaat dat niet nu de herfstvakantie weer voorbij is? Ook al geslacht. Als ik in je buurt woonde, wist ik het wel hoor. Eet jij er maar lekker van. Boertje te Seroos kerke. Het is wel mooi, als je met een vriendje zo goed samen kunt spelen. Dan blijft er voor vervelen geen tijd over. De tijd van buitenspelen zal nu wel gauw voorbij zijn, want om buiten te spelen met een neus vuurrood van de kou is niet aardig meer. Maar in huis kun je met verschillende spelletjes aan tafel het ook leuk hebben. Harle kijn te Serooskerke. Mocht jij uit al die schelpen wel een paar mooie uitzoeken. Toen ik zo oud was, als jij nu, woon de ik dicht bij de zee en het liefst wat ik deed, was schelpen zoeken. Natuur lijk echt mooie. Zo'n licht buiten is wel gemakkelijk hoor. Nu hoef je in donker geen buitelingen te maken. Wat een zwaar varken was dat! Zou ik niet graag optillen. Bleef het nog pijn doen bij de kleine zus, of was het enkel maar even de pik van het inenten? Klaver vier te Serooskerke. Als je zo dicht bij een bos woont, dan kun je zo maar de mooiste bloemstukjes voor niets opmaken. Ik noem het nu maar een bloemstukje, al hebben jullie kleu rige paddestoelen gebruikt. Ik had het bakje graag eens willen zien, evenals het werk, wat je in school maakt. Wan neer hebben jullie het jaarfeest? Moet jij er nog wat voor doen? De oplossingen zijn: I. R, Uz, Bel, Ezel, Nabal. De begin letters van deze woorden vormen sa men de naam: Ruben. II. Rijn-Elbe-Lot-Iser. III. Handschoenen. I. Het geheel bestaat uit 26 letters, die te zamen de eerste regel vormen van een versje, dat binnenkort weer veel gezongen zal worden'. 19-17-5-2-25-14 is een gezonde sport. 10-11-12-7-19-3-9 wor den door een naaister veel gebruikt. Veel 22-18-6-21-26 bij elkaar noemt men een bos. Een 4-23-1-13-14 is 12 stuks. In grote steden rijdt een 15-19-8-24. 16 en 20 zijn beide de vierde letter van het a-b-c. II. Met H. aan het begin, groeit het op het land. Met K. aan het begin vertelt het, dat men niet druk is. Met P. aan het begin is het een boom uit warme landen. Met Z. aan het begin is het een heel lekkere vis. III. Een vis en een water aan elkaar gelijmd vormen samen weer een water. De oplossingen kunnen met vermelding van voornaam, naam, (schuilnaam als je die hebt), leeftijd en adres tot za terdag 22 november worden gezonden aan tante Truus, Redactie Zeeuwsch Dagblad, Postbus 4, Goes. (Van onze tuinbouwmedewerker) GOES. Het blijft best gaan met de export van Nederlandse uien. Vooral in de Zeeuwse uien- centra is dat goed te merken. Elke week worden flinke kwantums verladen. Er zijn echter nog grote hoeveelheden opgeslagen in kuilen, rennen en bewaarplaatsen. Dat kan ook niet anders als men be denkt dat nimmer te voren de uienoogst zo groot was als dit jaar. Het C.B.S. heeft bekend gemaakt dat de totale oogst wordt geschat op 24.5 miljoen kg. De kwantums welke worden verladen zijn groot. De prijs heeft zich de laatste weken behoorlijk kunnen herstellen na de in zinking van begin oktober. Zo werd dinsdag op de Thoolse uienveilingen voor de export geschikte middelkwaliteit rond 10 cent per kg betaald. De grove uien noteerden toen ook 10 cent en de drie lingen 12 tot 13 cent. Deze prijzen zijn niet hoog, maar in vergelijking met en kele weken en maanden geleden en ge zien de grote oogst in binnen- en buiten land, vallen ze niet tegen, al moeten we er aan toevoegen dat voor een goede opbrengst er nog enkele centen per kg bij zouden moeten, ondanks de hoge kilo opbrengst van dit jaar. Over het algemeen komen er tot op heden nog weinig klachten over bewaar- ziekten bij de uien. Schommelingen De wekelijkse export vertoonde in de maand oktober nogal wat schomme lingen. Zo werd in de eerste week van deze maand een kwantum van 7360 ton uitgevoerd en in de derde week 5950 ton. In de periode van 26 oktober tot 1 no vember bedroeg de totale uienexport van ons land 6196 ton. West-Duitsland bleef de voornaamste afnemer. Een belangrijke concurrent voor de Nederlandse uienhandel is Spanje. Door weersinvloeden is dit seizoen de houd baarheid van het Spaanse produkt on gunstig beïnvloed. Men houdt in dit land rekening met een groot percentage uit val. In Engeland komen naast de Neder landse, ook veel Italiaanse en Spaanse uien op de markt. De prijzen zijn laag. Ook in West-Duitsland is de uien- handel weinig bevredigend. Verwacht wordt dat ongeveer een der de van de Nederlandse uienoogst is ge ruimd. Dat wil dan echter ook zeggen dat er nog plm. 170 miljoen kg uien zijn. DREISCHOR. Op voorstel van b. en vv. heeft de raad van de gemeente Dreischor in haar laatst gehouden ver gadering besloten, geen subsidie te verlenen voor de restauratie van de Hervormde kerk, die binnenkort zal be ginnen. De gemeenteraad heeft dit be sluit genomen, lettende op de financiële toestand van de gemeente enerzijds, op de belangrijke verhoging van de rijks subsidie anderzijds. Het Rampenfonds heeft zich bovendien bereid verklaard, de procenten van de gemeentesubsidie voor haar rekening te nemen. De gemeente werkt, hoewel zij dus geen subsidie geeft, toch wel mee aan de restauratie van de kerk: de toren en een gedeelte van de zuiderbeuk worden door de gemeente hersteld. De raad ging accoord met een voor stel van b. en w., om te besluiten tot de bouw van een rioolwaterzuiveringsin stallatie. Deze zal worden gebouwd aan de Welleweg. De kosten van de instal latie, die gebouwd zal worden volgens net systeem ..Pasveerzullen volgens de directie van de centrale dienst ..Noord Zeeland" 30.000 bedragen De exploitatie wordt geraamd op 5000 ner jaar. 1 Na een uitvoerige discussie besloot de raad de verordening inzake artikel 17 van de destructiewet niet vast te stellen Verschillende leden wilden eerst beter op de hoogte zijn van de uitvoerings bepalingen van de destructiewet, en de eüandelijke uitvoering ervan „i»rtnder hoofdelijke stemming werd de plaats waar de nieuwe openbare lagere school zal worden gebouwd, vastgesteld SportteSein E7°zadjen gebo.uwd hij het sporueirein. Ei zal een nieuwe stra=i worden aangelegd, die zal lopen tussen de woning van het hoofd van de sclinnl en het sportterrein. De naam voor de ^wo^en^g^k^S-ferr^: De kapitaalsdienst heeft een nadelig saldo van 49.198,83. naaeng Het bedrag per leerling voor de o.l. 36°43 W V0°r 1959 vastgesteld °P VLISSINGEIS Van een muziekmedewerker VLISSINGEN. Met een prachtige •compositie ^Wie schön Ieuchtot der Morgenster" van Dietrich Buxtehude was het de organist P. Broerse, die als eerste het vernieuwde, fraai gerestau reerde orgel in de Johaimeskerk be speelde. Dit gebeurde donderdagavond in een speciale kerkdienst, waarin, naast de vreugdevolle 'tonen van het nieuwe or gel en het zingen van koor en gemeente, vele woorden van dankbaarheid en er kentelijkheid werden gesproken. Eerste spreker bij deze gebeurtenis was de president van het college van ouderlingen en kerkvoogden, de heer J. Moll, die een woord van welkom richt te tot de vele aanwezigen, in het bijzonder tot het college van B. en W„ de voor zitter van de orgelbouwcommissie der Ned. Herv. Kerk, mr. W. F. Schokking, ir. C. Kapsenberg vertegenwoordiger van de Kon. Mij „De Schelde" en orgel bouwer Flentrop, uit Zaandam. De heer Moll memoreerde de prettige samenwerking tussen de verschillende instanties en ook met de orgelbouwer die zijn lang niet eenvoudige taak op uitstekende wijze heeft uitgevoerd. Mr. W. F. Schokking bracht na het uitspreken van gelukwensen een zeer bijzonder verrassing. Als vice-voorzitter van het Nationaal Rampenfonds deelde hij, zoals wij gisteren reeds meidder., mede, dat in de nabije toekomst Vlis- smgen met nog twee nieuwe orgels wordt verrijkt: zowel de Lutherse kerk als de Jacobskerk zullen van het Na tionaal Rampenfonds nieuwe instrumen ten kr ijigen. Vervolgens sprak burgemeester mr. B. Kollf namens het gemeentebestuur zijn gelukwensen uit, waarbij hij o.m. wees op de waardering en de belang stelling die de gemeentelijke autoritei ten hebben voor de kerkelijke monu menten. Als laatste spreker vestigde ds. L. W. Theunissen namens het breedmodera- men van de classis Middelburg de aan dacht op de bijzondere plaats van van het orgel in de eredienst. Hierna droeg de heer Moll het orgel aan de gemeente over, waarop ds. IJ. van der Schoot het instrument aanvaard de o.a. met de woorden: ,,wij hopen dat de stem der gemeente, ondersteund door dit orgel, zal mogen antwoorden op de stem des hemels". Na het lezen van psalm 150 en de voorbede voor de organist, volgde de eerste bespeling door de heer Broerse, de organist van de Jacobskerk. Het was de bedoeling, dat een der leden van de orgelcommissie der Ned- Herv. Kerk, de heer W. Hülsmann uit Amersfoort, deze avond zou concerteren, doch deze was op 't laatste ogenblik wegens ziekte verhinderd. De heer Broerse verving hem geheel onvoorbereid op voortreffe lijke wijze en toonde duidelijk >de klank rijkdom en mogelijkheden van dit schit terende instrument. Na een door de gemeente enthousiast gezongen psalm 150, zang van het Ned. Herv. Kerkkoor en nogmaals een orgel solo van de heer Broerse (het Concerto nr. 5 van J. G. Walther), werd deze samenkomst besloten met het zangen door koor en gemeente, begeleid door het nieuwe orgel van gezang: Dankt» dankt nu allen God. 4

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1958 | | pagina 5