Kremlins - vertraagde - vlootplan ijkt drastisch gewijzigd jDR. ZllVAGO: boeiend Citaten DE ROMAN VAN EEN EENZAME ONDERZEEBOTEN KUNNEN ONS BIJ VERRASSING KNOCK-OUT SLAAN ZEGT NAVO-EXPERT MACINTYRE Kritiek en lof zonder omwegen en aanzien des persoons NELLY GAFFEL-BOERÉE Armand@zat in zijn rikketik Maandag 10 november 1958 ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina 4 Sinds Peter de Grote veel veranderd FU Melkkoe op zee MEEST BESPROKEN BOEK Aanvallend Montgomery schreef z o memoires trompet toevallig gevonden Annet Homberg Commando achtste leger Controverse Bedrijvigheid in industrie nam toe Landarbeider stak huis in brand Raad van Zoutelande sprak geen afkeuring uit Slachtoffer van alcohol njiiiitiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiii)iii(.i}iiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii)iiiiiiiiiiiiiiiii(i)iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiNHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMii)iiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiHiMiiiiiiiiiiiii 'T'OEN de twintigjarige Avmand Gutstein, een student uit Lon den, onlangs van Calais naar South end vloog, droeg hij een vest ter waarde van ruim tachtigduizend gulden. Weliswaar was het vest van ge woon zeildoek gemaakt en ruw af gewerkt, maar het bevatte listig verborgen in allerlei zakjes en ef ficiënt opgenaaid 620 Zwitserse horloges. De Britse douaniers zijn echter ook bij de tijd. Zij ontdekten spoe dig, dat Armand flink in zijn rik ketik zat. Dezer dagen is de stu dent tot twaalf maanden gevange nisstraf veroordeeld. Ut ft 1 gewerkt, maar het bevatte listig! nisstraf veroordeeld. Van onze correspondent LONDEN Rusland heeft zijn nog onder Stalin be gonnen gigantische pro gramma voor uitbreiding van de vloot aanzienlijk vertraagd en zelfs gedeeltelijk stopgezet, met name in de elite-afdeling, het onderzeebootwapen .dat op het ogenblik ruim 500 sche pen in actieve dienst heeft, al dus zojuist uitgegeven rappor ten van een groep Westerse of ficieren. Een van de grote slag kruisers van de Russi sche vloot, de Sverdlof, werd evenals de meeste andere Russische oor logsschepen uitgerust met de modernste wa penen. De Sverdlof, die Deze vertraging is echter al lerminst reden tot geruststel-1 ling, zo voegen de deskundigen er aan toe in de rapporten dié 1956 een bezoek bracht gebundeld zijn tot het eerste ge- aan Nederland zal spoe- degen boekwerk over de geschie- echter alweer tot de denis, het heden en de vermoe- ouderwetse schepen van delijke toekomstige rol, die de Russische vloot is toegedacht in i de jongste plannen van het! Kremlin. IP D ze De plotselinge wijziging van het; vlootprogramma is minder een1 kwestie van economisch beleid dan een gevolg van de wens de nieuwe schepen uit te rusten met vliegende bommen en raketten. Het haast maken met de nieuwe uitrusting en de aandrijving door kernenergie is vooral aangewakkerd door de Amerikaanse successen daarmee. deskundigen van de N.A.V.O. wij-i zen er in hun boek ..The Soviet' Navy" op, dat de Russen aanvankelijk evenals de Amerikanen bij de ontwik keling van raketten en onderzeeboten veel hulp ondervonden van buitge maakte Duitse prototypen, maar dat zij daarna veel verder zijn gekomen dan het Westen tot nu toe vermoedde. Daarom dringen de Westerse militairen aan op uitbreiding van het anti-onder zeebootwapen der Navo-landen. Een der rapporteurs, captain Mac Intyre van de Royal Navy, die het met zijn collega's eens is dat een eventuele Russische aanval zich zal concentreren op de Atlantische verbindingslijnen tussen Amerika en de Europese Navo- landen, meent dat de Russen in een volgende oorlog met een nieuw soort Pearl Harbour zullen beginnen. Hij ziet daarbij drie fasen: Dagen en weken voor het uur van de aanval zullen de Russische lange afstandsonderzeeërs ongezien de hun toegewezen bases in de buurt van de Westerse kusten innemen teneinde op het ..uur U" met hun bommen en raket ten havens, strategisch belangrijke ste den en sleutelindustrieën aan te vallen. Als zij dat zouden willen, aldus Mac| Intyre, zouden zij ons in de eerste, dagen knockout kunnen slaan. o Een tweede groep onderzeeërs zal tegelijkertijd voor de haveningangen diverse soorten mijnen leggen, die door 'hun verscheidenheid moeilijk of niet' te vegen zijn. De derde groep zal met torpedo's j gereed liggen langs de grote scheep-1 vaartroutes om zich een rijke buit tej verschaffen voordat tot konvooivorming kan worden overgegaan. Door een vergelijking blijkt duidelijk, dat Rusland ondanks vertraging van de Russische vloot be horen, want in Rusland wordt hard gewerkt aan het plan de oorlogssche pen van aandrijving door kernenergie te voorzien. het bouwprogramma, met zijn ruim 500 oor logsschepen in een komende oorlog heel gevaarlijk kan zijn. Duitsland beschikte im mers aan het begin van de Tweede Wereldoor log over slechts 27 oceaanschepen en over 220 schepen op het hoogtepunt. USLAND had er in 1939 reeds 239, waarvan 76 in het Verre oosten. Bovendien is in tegenstelling tot bij de Amerikaanse en Britse marine ver reweg het grootste deel in actieve dienst. Ook hebben de Russen hun nieuwe afstandsboten grotere reikwijdte ge geven door de bouw van toevoer-onder zeeërs naar voorbeeld van de Duitse „Milchkühe". Aan een van de grootste Russische schepen, die van de 2500 ton metende Z-klasse is die rol o.a. toegewezen. Een aantal andere van de onlangs gebouwde schepen wordt ingericht als electrische krachtcentrale en toevoer- scnepen van de operationele vloot. Daarmee valt te verklaren, waarom slechts in de voornaamste Russische vlootbases uitgebreide haveninstallatie 'voor onderzeeërs zijn. Met de achterstand op het Westen zowel wat de uitrusting als de oefe ning der manschappen betreft, die Westerse officieren tijdens de tweede wereldoorlog hebben waargenomen mag op het ogenblik geen rekening meer worden gehouden. De Russen doen al het mogelijke om die achter stand in te halen. USSISCHE onderzeeërs „schadu wen" geregeld de oorlogsschepen van de geallieerden tijdens vlootoefe- ningen. De Amerikaanse Zesde vloot heeft hen al herhaaldelijk op radar waargenomen. En hoe vaak zijn zij in de buurt, zonder dat zij. worden op gemerkt? „Deze Russische bedreiging kan niet worden onderschat", zei opperbe velhebber Charles Brown. „Ik zou dol graag evenals tijdens de oorlog t^E ROMAN Dr. Zjivago van de Russische schrijver Baris Pasternak is wel het meest besproken boek van deze tijd. Het meest besproken ja, maar ook het meest gelezen? Men kan als vaststaand aannemen dat er, vooral in Rusland, heel wat mensen zijn, die er wel de mond over vol hebben, maar er no* geen letter van hebben gelezen. Het is in het Russisch niet verschenen en de Italiaanse, Franse, Zweedse en Engelse vertalingen zijn voorlopig nog maar in beperkte oplagen uitgegeven. Onze correspon dent in Parijs, André Glavimans, geeft in nevenstaand artikel, behalve een beoordeling, een korte samenvatting van de roman en enige citaten. generaal geworden Paflof, ook al weer verdacht is geworden. Zjivago wil echter achterblijven, om eindelijk gevolg te kunnen geven aan een in de loop der jaren steeds gegroeid verlangen: gedichten schrijven en een groot werk. waarin al zijn gedachten en E roman Dr. Zjivago is de levensgeschiedenis van Ioeri Alexandrowitch Zji vago, de zoon van een zeer gefortuneerde fabrikant uit Sibe rië. Hij werd geboren rondom het jaar 1890 en hij stierf tegen 1925. Zjivago verliest op jeugdige leef tijd zijn ouders, zijn moeder heeft hij nauwelijks gekend, zijn vader Mislukt vraag gesteld of men Dr. Zjivago en Pasternak zou kunnen vereenzelvigen. Enerzijds vermoedelijk wel. and'erzijds blijft toch eigenlijk Pasternak steeds de vertellende op de achtergrond, die slechts af en toe even mei een kritiek en met een constatering naar voren treedt. Het doorlopend een onderzeeboot-jacht- groep bij mij hebben." Ook de Amerikaanse Zevende Vloot op de Stille Oceaan wordt vrij wel voortdurend door de Russische on derzeeërs geschaduwd. Er zijn op dit ogenblik in dit gebied 120 Russische schepen aanwezig, gedeeltelijk geba seerd op de 90 meter onder water lig gende, atoomvrije onderzeebootbases van Port Arthur. Uit de huidige samenstelling zowel als uit de opstelling van de Russische vloot trekken de deskundigen, onder leiding van commander Sanders, wiens vader een halve eeuw geleden als dag bladcorrespondent van Berlijn uit reeds waarschuwde tegen d'e groeiende vlootambities van de Duitse Keizer, tal van belangwekkende conclusies. Zij wijzen er vooral op dat de bo venwaterschepen, inbegrepen de veel geadverteerde Sverdlofsiagkruiser, voornamelijk voor eigen verdediging en dekking van oefengebiedoperaties zijn bestemd al zullen zij ook als rai ders gebruikt kunnen worden. MAAR de Russische vloot is aller minst evenwichtig meer volgens conventionele opvattingen en voor het eerst aanvallend. De lange afstand-on derzeeërs vormen de voornaamste, zo niet de enige aanvalsmaeht. De Westerse mogendheden zijn er volgens vele van deze deskundigen, bij hun tegenwoordige plannenmaken niet voldoende van doordrongen hoever de Russen, geholpen door de modernste technische en tactische ontwikkelingen zijn gevorderd en van gedachten ver anderd over de mogelijkheden en het doel van een vloot sedert Peter de Grote zijn leertijd doorbracht op de scheepswerven van Zaandam. was een van de figuren uit de le gende van de „Gay Nineties", zijn tijd zoekbrengend in de Europese hoofdsteden met maitresses en aan de speeltafel. Als jonge wees komt Ioeri bij zijn oom, professor in de agronomic aan de universiteit van Moskou, in huis. Hij studeert medicijnen, trouwt met zijn nicht en wordt korte tijd daarna ge mobiliseerd. In februari 1917 bij het uit breken van de revolutie, is hij aan het front. In een van de garnizoensplaatsen heeft hij een verhouding met Larissa, de vrouw van de leraar Antipof, die indingrijk zich als vrijwilliger in het leger heeft gemeld. In oktober 1917 weet hij terug te keren naar Moskou, waar hij zijn vrouw en zijn zoontje vindt. beschouwingen zuilen zijn samengevat. zijn die opmerkingen, welke hem blijk- Hij laat daarom Larissa en hun beiderbaar het minst door ci'e Russische schrij- doühtertje weggaan en blijft. versorganisatie worden kwalijk genomen Het is echter slechts voor korte tijd,terwijl zij de slapheid, het karakter van want Paflof komt hem opzoeken en Zjivago, zijn volkomen negatief onder- pleegt, zelfmoord. Men is ook Zjivago gaan van de gebeurtenissen, wel hebben op het spoor en om niet te worden op-gelaakt, gepakt, besluit deze dan naar Moskou1 leven Men moet dit boek uiteraard niet na»r onze maatstaven waarderen, maar het zien tegen een achtergrond van. Russi sche moraal. j Zjivago is in dit verband een volkomen eenzame man, die zijn leven ziet mis- 1 lukken, omdat hij niet me onderhoud met het schrijven van brochu- res over allerlei onderwerpen. Hij heeft er een relatie met Marina, de dochter j van zijn vroegere concierge Tschapof. i Twee dochters krijgen zij: Kapa en Klava. Plotseling trekt hij zich dan weer er gens op een huurkamer terug, gesteund luKken. omdat hij niet mee wil intrigeren door zijn halfbroer Grania, om zijn „gro-1 in de strijd om de macht, maar o'ie het te werk" te voltooien. Na enige tijd wilt daarom waarschijnlijk langer volhoudt hij todh in een ziekenhuis gaan werken, dan de velen, die hun overtuiging met De dag, dat hij in een telkens opnieuw een gewelddadige a'ood moeten bekopen, een mankement hebbende elektrische Is hij filosoof op zijn manier, hij ^oekt tram door Moskou rijdt, om voor het niet het kwade in de mens en laat dik- eerst naar zijn nieuwe functie te gaan. wijls. bijna blijmoedig, hoi. noodlot over sterft hij aan een beroerte. zich komen. ujjpj 's hoofdpersoon bijfiguur toge- beeft de grote gave getoond, Het leven in Moskou wordt echter on dragelijk en het echtpaar besluit tijdelijk een onderdak in de Oeral te zoeken bij verre familie. Zjivago wordt echter dooi de partisanen, die tegen de achterhoeden van het Witrussische leger vechten, ge- Dat is zeer in het kort de feitelijke inhoud van Pasternaks roman. Hij is echter veel meer geworden dan alleen een beschrijving van het leven van een dokter uit een aristocratisch milieu te gen de achtergrond van het Rusland' van het allereerste begin van de revolutie in 1905 tot en met de beste jaren van het Sowjetbewind. Pasternak heeft een i i,pn mep te i grote groep van mensen uit allerlei ma af takken" en verbandplaatsen te organi-schappelijke klasten en standen met Dr. seren Hij deserteert en keert terug naar Zjivago laten voorbijtrekken, Sa met wie hii enige tijd in het Uiterst vindingrijk heeft hij (men kan garnizoensplaatsje Lont Ook daar j denken aan voorbeelden als Balzac en wordt hij echter „verdacht" en weer Dickenshun levens met elkaar ver zoekt hij een schuilplaats in de Oeral, j Hij heeft inmiddels met vijf maanden vertraging een brief van zijn vrouw gekregen. Zij is met haar zoontje en haar familie in ballingschap naar Parijs getrokken. Larissa en hij krijgen ge legenheid naar Oost-Rusland bij de Chinese grens te vluchten. Larissa wordt gezocht, omdat haar man, de inmiddels Rl Nauwelijks een maand nadat hij de dienst had verlaten heeft burg graaf Montgomery van Alamein, veldmaarschalk van het Britse le- AJevrouw Nelly GaffelBoerées, is behalve de vrolijke blonde moeder van drie stevige knapen en de echtgenote van een lid van het orkest van de Nederlandse Opera, ook nog eerste trompettis- te van het Noordhollands Filhar monisch Orkest is. Haar dagen zijn zo bezet, dat ze het kostbare koffieuurtje op een zondagochtend moet opofferen om even tijd voor ons te hebben. Dan is ze ook helemaal tot onze beschik king. voor zover ten minste de jong ste zoon. vanuit zijn box. haar met rust laat. Zij is maar helemaal per toeval bij de trompet terechtgekomen, maar dat het iets bijzonders is. voelt ze eigenlijk niet meer. Het kwam eigenlijk zo, verteil zij. Mijn vader, we woonden in Haar lem, was bestuurslid van een speel tuinvereniging. waar ze een kinder orkest oprichtten. Natuurlijk moest zijn dochter ook iets doen. maar toen ik eens kwam kijken, was de trom pet het enige instrument dat nog in de kast iag. Nou. toen ben ik op die trompet gaan blazen, en dat ging zo goed. dat ik een jaar later bij een uitvoering in de schouwburg al solo stond te blazen Toen was ik acht! Terwijl ik op do HBS was, stu deerde ik aan het Haarlems muziek instituut, waar ik ook staatsexamen deed. En toen ik zeventien was. blies ik mee in het Haarlemse orkest. Waar ik. afgezien van twee jaar bij het Residentieorkest, nog steeds ben. TETS MEER bewust van het onge- wone van het door haar gekozen instrument is mevrouw Annet Homberg, klarinettiste, en zoals bleek, nog heel wat meer. Nadat zij eindexamen viool had gedaan, kwam zij terug bij haar di recteur om te vertellen dat zij zo graag een blaasinstrument wilde pro beren. De enige ervaring die zij op dat gebied had. was de signaalhoorn die zij in haar padvinderstijd had geblazen. Probeer dan een trompet, zei de conservatoriumdirecteur. Maar nee. dat vond ze te gek. Fluit dan? Nee, dat vond ze te gewoon. Klarinet? Tja, dat lijkt me wel wat. En zo koos ze dus bewust een niet al te gewoon instrument. Maar om haar studie te betalen (want al had zij dan een beurs, dat was niet genoeg» speelde zij „op bruiloften en partij en"accordeon! Als bijvak studeerde zij viool, en om niet te gauw tevreden te zijn deed zij het examen koordirigent en behaalde zij het diploma dat haar het recht geeft les te geven aan de volks- muziekscholen. „Het is misschien wel een beetje jammer dat ik me zelf zo versnipperd heb", overweegt d? ?u 44"iarige donker-ogige, met glad naar achteren getrokken donke re haren, wanneer zij ons ontvangt in een zaal van een kamer, zoals men die m de buurt „achter het Concertgebouw" in Amsterdam vindt, en waar de meeste ruimte in beslag wordt genomen door planten, vogeltjes een nerveus jong hondje, en naderhand de dochter Annemarie van elf jaar. Nadat zij het laatst ongeveer tien jaar m het orkest van de Neder landse Opera heeft gespeeld is An net Homberg er nu een beetje mee opgehouden. Zij valt nog eens in. maar het is geen dagwerk meer. Over versnippering gesproken: na dat zij eenmaal om de Opera uit de nood te helpen had geprobeerd wat zij op de celesta kon doen, heeft zij de Opera én klarinet én celesta gespeeld! Behalve pianoles geeft zij op het ogenblik ook nog blokfluitles, maar haar eigen(wijze) dochtertje piano les te geven, lukt haar niet! O. ja. herinnert zij zich, dan heb ik ook nog jarenlang met hel toneel gezelschap 't Masker opgetreden, ik zong dan liedjes tijdens en tussen de scènes, en voordat ik aan de mu ziek begon, vond mijn moeder dal ik eerst een echt vak moest leren: toen heb ik dus het diploma costuum- naaien gehaald, waarvan ik eigen lijk nog altijd plezier heb." Annet Homberg is overigens een uitzondering in dit gezelschap: zij is met een niet-musicus getrouwd. ger, de man die in de tweede oor log een bekendheid heeft gekre gen als vrijwel geen andere mili taire leider, zijn memoires laten verschijnen. In Nederland is de uitgave verzorgd door H. J. W. Becht's Uitgeversmaatschappij N.V. in Amsterdam, in een zeer behoorlijke vertaling. De weken tussen zijn aftreden als onderbevelhebber van de Navo- strijdkrachten in Europa en het verschijnen van het boek heeft Mont gomery een reeks redevoeringen ge houden waarin hij dingen heeft ge zegd die een stroom van kritiek vooral in Amerika hebben veroor zaakt. Deze zelfde dingen komen vo'or in zijn 555 pagina's tellende Memoi res die de moeite van het lezen zeker waard zijn. Onomwonden zegt Montgomery het ge hele boek door waar het volgens hem om gaat, zonder omwegen laat hij zijn kritiek (en zijn lof: Churchill!) de vrije loop, zonder aanzien des persoons: voor het falen van anderen heeft hij slechts hoon. Montgomery heeft dat in de loop van zijn leven altijd gedaan, in al zijn functies. Wanneer hij het met een plan van superieuren niet eens was liet hij dat de betrokkenen weten. Dan zette hij zijn mening, zijn eigen plan tegenover die van de ander. Meende hij dat zijn eigen idee of methode de enig mogelij ke was in de gegeven situatie dan aar zelde hij nimmer zijn functie ter be schikking te stellen. Montgomery heeft echter altijd beslissingen loyaal uitge- voerd wanneer hem dat werd bevolen. ..Monty" spaarde niemand zijn kri- tiek. maar schuwde die op zichzelf ook - nooit. Dat hij hierdoor bij velen, ook bij S' tal van zijn collega's verre van populair g was en is. daar heeft hij zich nooit iets g van aangetrokken. Dat hij dit alles in g zijn autobiografie onomwonden weer- g j geeft mag men beschouwen als een der i grootste verdiensten van het boek. Na enkele inleidende hoofdstukken be schrijft Montgomery uitvoerig hoe hij in de herfst van 1942 het commando op zich nam van het befaamde Britse Acht ste -Leger, waarmee hij de al even be- roemde slag tegen zijn grote Duitse op- gponent Rommel bij El Alamein heeft g gewonnen. Dank zij zijn leiderschap g I dat zegt hij zonder omwegen. Met zijn kritiek komt hij al spoedig op de prop pen wanneer hij verslag doet van de wijze waarop de landing op Sicilië is voorbereid en uitgevoerd. De plannen hiervoor waren slecht gecoördineerd waardoor onnodig tijd en erger: men senlevens verloren gingen. Pas goed komt de maarschalk op dreef bij zijn relaas over de invasie in Normandië, de grootse militaire opera tie die begon op 6 juni 1944, het begin van de bevrijding van West-Europa. Montgomery vertelt dan dat de slag in Normandië hij was bevelhebber on der de Amerikaan Eisenhower van alle landstrijdkrachten, dus ook de Ameri veel karakters ragfijn te kunnen teke nen, hun handelen duidelijk en vooral geloofwaardig te maken, ze te zet-ten tegen het gobelin van tiet eeuwige Rus land mei zijn strenge winters, ondoor dringbare bossen, houten huizen, verval len stadswoningen, samovars en de dag»- lijkse strijd om warmte en voedsei Ook het Rusland mei zijn sedert langen dan een halve eeuw gistende strijd tus sen arbeiders, boeren en soldalen, waar van telkens weer het intellect de dupe wordt. Ik geloof niet dat Pasternak een grote literator is. zelfs wanneer men er rekening mee houdt, dat men zijn boek heeft gelezen in een op de Italiaanse uitgave berustende Franse vertaling Daarvoor weidt hij le vaak uil. daarvoor ook zijn sommige karakters, die een be langrijke plaats in de handelingen inne men (Zjivago's broer bijv.) te schemer achtig, te onvolkomen getekend. Daar voor komt de moralist te dikwijls om de hoek kijken. Hij is echter een knap en boeiend ver teller, een gevoelig mens en, wat al de andere, plotselinge bijkomstigheden van tweede orde doet worden, hij is een moe dig, men kan gerust zeggen, een held haftig kunstenaar. Te midden van at het trieste kunstge- doe, dat ons onder het mom van cultu rele propaganda uit Rusland bereikt, films, balletten, romans, verzen, enz., ver- - tegenwoordigt zijn roman opeens het hu manisme van de in vrijheid denkende mens. Vandaar ook waarschijnlijk de schrik van de heer Kroesjtsjow. dat Pas ternak een nationale figuur zou kunnen worden. PASTERNAK grote aantallen Duitse divisies m een statische slag bij Caen vast, terwijl de Amerikanen gelegenheid kregen op de weven. Op een van de ogenblikken rechterflank door te breken. Daarna is de grote controverse ont staan tussen Montgomery en Eisenho wer. Montgomery meende dat de gealli eerden door middel van een op een vrij klein gebied geconcentreerde krachtige doorstoot de verwarring in de «ehaven- is m ue IUI|,aJ| lB1M1„ ell de Duitse gelederen ten 3r[ kens weer, zonder dat ü'aarbij overigens neer ten minste een half ö'ozijn van zijn personages getuigen zijn van één ge beurtenis. schrijft hij: Zij waren er al len, zij aan zij, sommigen herkenden elkaar niet, anderen hadden elkaar zelfs nooit ontmoet. Het lot van enigen bleef verder voorgoed verborgen, anderen zou- j den een nieuwe ontmoeting moeten af- wachten. Zo is het in de roman telkens en tel- De N.E.P. (nieuwe economische poli tiek) was de meest dubbelzinnige en de meest valse verwachtingen wekkende periode van het Sowjetregiem. o De overwinning (in de tweede we- reldoorlog» had niet het licht en de bevrijding gebracht, welke zij ervan verwachtten. Toch hingen de voorteke nen van de vrijheid sedert het eind van de oorlog in de lucht en die jaren had den geen andere historische inhoud. VSX. OJ„ OT1_ lACiiS WCCi, iU'lUCl wet b uaai WJJ uvtiigctliJ uitbuiten, terwijl Eis®n"°.ï[e£,®" ,Pnf":de waarschijnlijkheid geweld wordt aan- denk dat het collectivisme een fout riiarp Amerikaanse bevelhebbeis (.uatj i <-* mid»irir:n* i**-.». 1 dere ton!) meer voelden voor een op een veel breder front. De oorlog had volgens Montgomery met een doorstoot j naar het Roergebied (via Arnhem! en vandaar naar Berlijn, terwijl elders aan het front terughouding werd betracht, vóór de winter '44—'45 beëindigd kun- nen zijn. Uitvoerig beschrijft hij de ru zies en de onderlinge naijver tussen j Britten en Amerikanen. Het Ardennen-] offensief van de Duitsers was volgens de schrijver een rechtstreeks gevolg van het falen van de Geallieerde plannen- j ""overigens neemt hij in dit boek rid- DEN HAAG. - De stijging van de rinrlïik een deel van de schuld op zich werkloosheid smds vorige maand met dei (IJK een aeei van U k rulm vijfduizend man is voor een groot van het mislukken van de strijd Dijschrjjven aa„ het seizoen Arnhem in septemb 'doel- de °e bedrijvigheid in de industrie is weer brug ove! de Rijn, -uitvoeren. De brug toegenomen en een analyse van de werk-1 offensief Sedaan,. 1 Veel commentatoren hebben zich de Van onze Haagse redactie )r_ loosheidscijfers laat zien. dat er een had eeidei beieikt m wezenlijke verbetering m de situatie op den voor een afdoende verdeaiging arbeidsmarkt is ingetreden gen de Duitse tegenaanvallen. Montgo- ae aroeictsmarKi is ingeireaen. mery wijt echter het falen bij Dit is de commentaar van het minis- hem evenzeer aan onvoldoende^ bevooi - jerje van sociaie zaken op de stand der werkloosheid op 1 november. In de; metaalnijverheid, de textielindustrie en de confectie-industrie daalde de werk-: loosheid, in de bouwnijverheid bleef zij gelijk of was iets hoger dan vorige maand. Extra omvangrijke seizoenwer ken, zoals de grote suikerbieten- en fruitoogst, bleken van invloed op de cijfers. In Noordbrabant bijvoorbeeld daalde de werkloosheid met 381 man. In de landbouw neemt het seizoenwerk af, al gaat dit in minder snel tempo dan andere jaren. rading van zijn 21ste legergroep Bijzonder uitvoerig is de schrijver ook over de periode na de oorlog waarin hij een leidende rol heeft gespeeld, o.a. als chef van de Britse generale staf en als plaatsvervanger van de opperbevelheb ber van de Navo in Europa. Wat de verhouding Oost-West betreft, de landen van de Navo dienen aldus Montgomery vooral beducht te zijn op de economische agressie van de Sovjet unie meer dan voor militaire aanvallen. De verdedigingskracht van het Westen met inbegrip van afschrikwekkende kernwapens moet echter gehandhaafd blijven. Eigen nieuwsdienst ASSEN. Na een ruzie met zijn vrouw zou de 27-jarige, landarbeider J. M. W. uit Emmer Compascuum eerst wat biertjes hebben gedronken en toen zijn huis in brand hebben gestoken. Voor de rechtbank te Assen eiste de officier van justitie gisteren tegen hem een ge vangenisstraf van een jaar en zes maan den. De man zou, nadat hij in de bedstee een hoeveelheid benzine had aangesto ken, op zijn fiets zijn weggereden. Zijn vrouw en kinderen waren uaar de bu- Slechts teleurstelling is geweest, een mislukking. Men kon die niet toegeven. Teneinde de misluk king te Verbergen, moest men alle inti midatiemiddelen te hulp roepen om aan de mensen de gewoonte tot oordelen en tot denken te ontnemen, om hen te dwingen in te zien wat niet bestond en het tegendeel van hetgeen wel te zien was te bewijzen. Vandaar de wreedheid van de terreur van Iejof (volkscommis saris van binnenlandse zaken, wiens arrestatie in 1939 het eind van de grote zuivering betekende), de afkondiging vah een grondwet, die was voorbestemd niet in werking te treden en het toezeg gen van verkiezingen, die niet op het juiste principe waren gebaseerd. A Op een dag ging Larissa Fiodorowna (het was in 1925) uit en zij kwam niet meer terug. Zij werd ongetwijfeld op straat gearresteerd. Zij moet men weet niet waar gestorven zijn of ver dwenen, vergeten onder het onbekende nummer van een zoekgeraakte Ijjst in een van de ontelbare concentratiekam pen in het noorden. r Zij dacht: het is toch jammer, dat er geen kerkdienst wordt gehouden. De riten voor een begrafenis zijn zo groot en zo plechtig. De meeste doden zü« zij eigenlijk onwaardig, terwijl mijn Ioeri het zou verdienen. Een geketend man heeft altijd de neiging zijn slavernij te idealiseren. Kastelein verantwoordelijk ren gevlucht. Omdat het licht van de fiets niet in orde was werd W door de|het afscheid'wis aan burgemeester en politie aangehouden, aan wie hij spon- j wethouders van Zoutelande gericht. i, - I }aa.n .de brandstichting bekende. Later Daar de burgemeester verhinderd was ucis, utj uvciucuuigen te suanen rue# -nhfn' n* Wit?i r n1SH ïlPw*!tr^ J m e*J kwam hl3 heeft hij zijn wethouders gevraagd ham intrekking van hun vergunningen tot ve*. plan. De Britten en Canadezen hielden met een „kacheltheorie op d« proppen, te vertegenwoordigen. I koop van sterke drank. DEN HAAG (ANP). Zondagavond (overleed in Eindhoven een negentienja rige scholier door overmatig gebruik van sterke drank. Hel christelijk-histo- ZOUTELANDE. xvorgeleden is bè- nsche Tweede-Kamerlid F. H van de richt, dat de gemeenteraad van Zou-1 Wetering vindt dat de eigenaren van de telande er zijn afkeuring over had uil- j door de jongeman bezochte cafés en gesproken, dat de. burgemeester niet bars onverantwoordelijk gehandeld heb- aanwezig was geweest bij het afscheid ben met hem zoveel alcohol te schen- van de Hervormde predikant van Zou-1 ken. telande. Het Kamerlid heeft de ministers van sociale zaken en volksgezondheid en van De burgemeester, het Tweede-Kamer- justitie gevraagd, of zij niet van oor- lid de heer D. Kodde, verzoekt ons (deel zijn dat de betrokken caféhouders thans mee te delen, dat de raad zijn zich moeten verantwoorden. De heer afwezigheid niet heeft afgekeurd, maar Van de Wetering is van mening dat de er slechts zijn teleurstelling over heeft schuldvraag vastgesteld moet worden: uitgesproken. [hij vraagt de ministers of zij bereid t-, zijn hel toezicht op deze soort gelegen- De uitnodiging tot het bijwonen van heden zo te verscherpen dat dergelijke afkeurenswaardige praktijken niet meer kunnen voorkomen en café- en barhou- ders bij overtredingen te straffen met

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1958 | | pagina 4