Onmisbaar? Nee
maar toch
DE NATUUR
Onenigheid in Genève over
samenstelling van agenda
Quemoy onder
zivaar vuur
KAPPIE en de zeeplantage
Dinsdag 4 november 1958
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 2
DAG-PUZZLË
(Koningin bij jubilerend
Oogtij dersgasthuis
in en om uw huis
II S? 9 eind vorige week afscheid nam. Hij heeft
U H het over „mijn rayon", diensten die hem
Ruimtevrees
vervolg: Wonen
Onbezorgdheid
Uit de kerken
Belgische edellieden
- terug van wereldreis
wonnen weddenschap
Strenge straffen
voor Tunesiërs
Meisje op weg naar at
ÜE
weg
huis verongelukt
GEEN HOTEL OP
TERSCHELLING
Duitse ambtenaren
weer naar school
I 00M
I BAZURKA
I en JAMPIE
en
alchemie
i
BET Z1Ï.T u HIER HAM EENS HBMH
W/~ STAAN ALLE p OORTEN <-,OEDJE5 T»r
~Tf IN EEN APOTHEEK TE KOOP 29^
'l ^„NUSAAT u ONS LATEN ZIEN'hcbjw
i^KWlRJN ÓOUD KüNT veranderen DAT
■^jrjTffitL HEBBEN juiUE IHMESS VAN
Sfffi^Wv~V- />»5wTEHMlN&A BELEERD.'
cop toonder studio s
FOTO: Bob Kuhry
No. 19.
Omsc/irijving
Horizontaal: 1. vorstelijke titel; deel v. d.
romp; 8. voortreffelijk; 10. verbond; 11.
litt. genre; 13. gevangenis; 14. roofdier;
16. kort en hoorbaar ademhalen; 18. sma
den; 19. kinderspeelgoed; 20 stad in Frank
rijk; 23. gard; 24. echtgenoot; 25. slordig;
26. bedrag.
Verticaal: 1. soort stof; 2. wereldhulp
taal; 3. ver tragi ngs werktuig; 5. Noordse let
tertekens; 6. haardracht; 7. kever; 9. oude
taal; 12. buigen; 15. begaafde; 16. ver
wachten; 17. prov. in N.O. India; 18.
smaad, laster; 19. voor; 21. ftsnijwerktuig;
22. ik.
UTRECHT Koningin Juliana heeft
het voornemen de viering van het
honderdjarig bestaan van het Ooglij-
dersgasthuis te Utrecht op donderdag
bij te wonen.
De Vorstin zal worden vergezeld
door baron van Nagell, kamerheer in
buitengewone dienst en door jonkvrou-
we Röell, dame du palais. Het is de be
doeling van de Landsvrouwe om na de
plechtigheid in de aula der Rijksuni
versiteit ook tegenwoordig te zijn bij
I een deel van de receptie, die in de se-
naatzaai zal worden gehouden.
Oplossing van de vorige puzzel
Horizontaal: 1. wever; 4. pro; 7. oneer;
8. larie; 10. ree; 11. eest; 13. sint; 15. wild;
18. stee; 20. hut; 22. reder; 23. onera; 24.
kar; 25. paren.
Verticaal: I. Wulps; 2. vuren; 3. roes;
4 per; 5. reëel; 6. ore; 9. iets; 12. twee;
14. Iduna; 16. ieder 17. deren; 19. trap;
20. hok: 21. ter.
Wie het onderste uit de kan wil hebben,
valt het lid od de neus.
Pomentilla fruticosa is een aardig rijk
bloeiend heestertje dat ook wel voor
haagbeplanting* wordt gebruikt. Het
bloeit met gele bloemen en wordt niet
veel hoger dan ongeveer één meter;
de hoogte en de breedte heeft men
trouwens in eigen hand door snoeien.
Vroeg in het voorjaar kan eventueel
ook kort terug gesnoeid worden. Het
heestertje is volkomen winterhard en
behoeft tegen de vorst niet beschermd
te worden. Men kan nu bestellen en di
rect na ontvangst kunnen ze dan op de
voor hen bestemde plaats gepoot wor
den.
TEKSTTh. van Bergen
T7U hadden afgesproken legen gisterochtend elf uur, in zijn huis
aan de I ierambachtsslraat te Rotterdam. Maar hij nas buiten,
met Trix-in-een-speelse-bui. In heel zijn verschijningzijn doen
en laten een volkomen vrij man, een vrij-geworden mens, los van de
band met zijn werk: eerste hoojdcontroleur van de R.E.T., na 39 dienst-
jaren. Dat dacht ik tenminste, net zo goed
trouwens als de gepensioneerde sinds één
B BÊB I _WM d"S C. Bernhard. Want in de gang naar de
B B' HqhS kamer vol bloemen, komen we langs een
f kapstok met de uniformpet en dito jas.
I r En nauwelijks binnen praat hij ongemerkt
m SWfcv I toch het eerst over zijn werk, waarvan hij
k H I om vier uur in de nacht in de remise deden
/M zijn, stroomloze netgedeelten, geïmprovi-
seerde regelingen en ingewikkelde rappor
ten. Hij is geestelijk eigenlijk nog helemaal
in functie, deze eerste ochtend. Hij laat zijn kostelijke sigaar uitgaan, of
kijkt op het prachtige horloge waarmee zijn vrouw de overgang
plaveide
Steeds weer hel werk. Hel kost moeite hem over iets anders te laten
praten. Natuurlijk, want hij beleeft nog, hoe de mensen van de R.E.T.
vrijdag bij bosjes afscheid zijn komen nemen van „de chef", een van
de laatsten van de oude garde. Had de directie niet gesproken van
„Wc wisten wal we aan jullie ouderen hadden"?
Dat gaat nog geleidelijk aan meestal,
maar met pensioen gaan is zo vaak
hetzelfde als op een zijspoor gerangeerd
worden.
Iemand die uit zijn werk stapte is
dan eigenlijk niemand meer. Het is net
alsof hij behalve aan het gewone ook
een tekort aan geestelijk kapitaal heeft,
waaruit hij zou kunnen putten. In het
aangrijpende besef: Dit is het begin
van het einde, bevangt hem een soort
ruimtevrees.
Hij is, waar alles om hem heen los
raakt, aangewezen op het eigen zijn.
Hij zelf zal voor zijn nieuwe leven de
voornaamste bijdrage moeten leveren.
Maar zijn zelfvertrouwen krijgt die
eerste ochtend, misschien, een flinke
deuk. En als hij niet goed oppast, krijgt
het wantrouwen tegenover de maat
schappij óók nog een kans.
F1 EN MAN als deze vergeet één
J ding. Hij moet nog helemaal
leren, de zin van het oud worden
te aanvaarden. Deze mens is, als
zovele anderen tegenwoordig,
vergeten wat ouderdom is. Hij
heeft alleen maar een vaag beeld van
een voortgezet leven. Pas later zal hij
geleidelijk aan ontdekken, dat juist
tegen het einde het leven zo waardevol
kan zijn.
JjIJ BEKENT ruiterlijk:
Toen ik na de receptie
de remise uitstapte, was het
alsof ik het scherm achter
me voelde zakken. Er knapte
iets van binnen en je weet:
er is geen weg meer terug.
Nu, onder de vertrouwde tik
van zijn Friese klok, met zijn
boeken en al het andere om zich
heen, drukt hij zich heel precies
zo uit: Ik ben niet blij, dat ik
met pensioen ben, ik heb er niet
naar verlangd. Ik ben niet on
dankbaar, natuurlijk niet en ik
weet heel best, dat de tram van
daag ook zonder mij wel zal rij
den. Ik heb me nooit onmisbaar
gevoeld.
Maar dit is toch een heel eigenaardig
idee gisteren had ik. in bescheiden
mate, nog wat te zeggen vandaag is
dat ineens afgelopen. Als ik nu op de
tram stap, is da', er niet meer bij. Ik
weef dal iemand van 65 plaats moet
maken voor jongeren, maar blij dal ik
er nu uit ben? Neen Ik heb ons oedtijf
lief gekregen en daarvan ineens afge
sneden worden, dat doet ie iets Ik neb
dat niet zo gemakkelijk gevonden.
Als ik nog vijf jaar gebleven zou
zijn. zou dat gevoel te zijner tijd het
zelfde zijn. Aangenomen dat het kon.
zou ik dat toch niet hebben gewild
Op de vraag waarom niet. weer een
eerlijke, ongekunstelde mening: ..Na
mijn zestigste jaar werkte ik niei meer
zo gemakkelijk. De verantwoording er
het ongeregelde werk gingen me wat
moeilijker vallen."
TOCH heeft hij kennelijk met
het gevoel van: gelukkig, dat
is voorbij. Dat komt misschien
nog wei, veronderstelt hij zelf.
een beetje berustend, een beetje
hoopvol. Het wennen aan het
nieuwe leven is ook niet zo eenvoudig.
Luister maar: „Vanmorgen las ik de
krant, rustiger dan anders, en plotse
ling realiseerde ik me: natuurlijk, ik
heb geen haast, ik hoef met in dienst.
Toch was er die flits in m'n hoofd:
Zouden ze aan die extra wagens voor
45 hebben gedacht?"
Hij is echter ook nuchter .genoeg om
te beseffen, dat het verantwoordelijk
heidsgevoel wel zal verdwijnen en
plaatsmaken voor onbezorgdheid. De
zee van tijd die aan komt rollen is nem
geen enkel probleem. Hij kan de vreug
de van het leven nog best genieten.
..Ik voel, dat ik me nu meer dan de
laatste 39 jaren aan mijn gezin en mijn
huis kan geven."
De heer Bernhard. die geen eerste
hoofdcontroleur meer is. zal geen
„baantje" gaan zoeken. Hij vindt het
niet fair als hij een ander die het har
der nodig heeft dan hij onder diens
duiven zou gaan schieten. Zijn pensioen
is gelukkig goed, „al blijft het onbillijk.
da4 ambtenaren na de invoering van de
A.O.W worden gekort op het bedrag,
waarvoor zij zelf vele lange jaren
hebben gespaard".
\e HEER BERNHARD steekt
opnieuw de brand in zijn
sigaar en aait Trix eens door haar
natuurlijke krullen rondom de
ogen die hem trouw aankijken.
De heer Bernhard is een tevre
den man. die alleen nog moet omscha
kelen en heenstappen over de grens
tussen werken en niet werken.
Maar ongewild heeft hij toch gespro
ken over een aantal zaken die voor
veel mensen-met-pensioen wel even
zoveel problemen zijn. Voor hoevelen
gaat het afscheid met het horloge en
het schouderklopje niet gepaard met
het onverwachte besef van een plotse
linge leegte in hun leven. „Sociale ont
binding" noemt men dat.
Zij begint al met het uitvliegen van
de kinderen die gaan trouwen, of emi
greren tegenwoordig.
TAIPEH (Reuter) Het eiland
Quemoy heeft gisteren weer onder
zwaar vuur van de kustbatterijen op
net vasteland gelegen. Er vielen 13.000
granaten. Het was het zwaarste bom
bardement sinds het onverwachte ein
de van de wapenstilstand, veertien
dagen geleden.
Bijna acht-en-veertig uur was het rus
tig geweest, toen zonder de minste waar
schuwing de communistische batterijen
hun granaten over het eilandje begonnen
uit te braken. Tegelijkertijd maakte het
ministerie van defensie op Formosa be
kend, dat de communistische activiteit
ook op ander gebied weer veel groter is
geworden dan in de afgelopen weken het
geval was geweest.
Boven de Straat van Formosa, het ope
ratieterrein van de Amerikaanse zee
strijdkrachten, verschijnen steeds meer
straaljagers van Russische makelij. Tot
grote luchtslagen is het echter nog niet
gekomen. Boven Mgtsoe verschenen gis
teren 24 vliegtuigen van de Roodchinese
luchtmacht.
NÉD. HERV., KERK
Beroepen te Amstelveen ttoez.), voor
bijz. werkzaamheden, li, P. W. Groenveld
te Sluis, die dit beroep aannam; te Weer-
selo (Ov.), W. J. v. d. Waal, kandidaat te
Emmen; te Veghel en Uden (toez.), vic.
S. Brandsma te Thamen aan de Amstel;
te Wilp (Gld.), J. W. ten Kate te Baflo.
Aangenomen naar Eenrum, J, W. ten
Kate te Baflo, die bedankte voor Wilp
(Gld.).
Bedankt voor Vroomshoop, J. van
Winterswijk te Wieringermeer.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Ten Post, J. H. Nawijn,
kand. te Katwijk aan Zee; te Ezisge (G.),
G. de Zeeuw te Schoonoord.
Bedankt voor Schiedam (vac. G.
Brinkman), A. Broek te Groningen-nrd.
Examen. Aan de Theologische Hoge
school te Kampen is geslaagd voor het
kandidaatsexamen de heer W. Schenk te
Rotterdam.
GEREF. (VRIJG.)
Aangenomen naar Musselkanaal, K. D.
van Dijk te Zwagerveen-Zwaagwesteinde.
Examen. De classis Kampen heeft
praep. geëxamineerd en beroepbaar ver
klaard de heren M. R. v. d. Berg en J.
Veenhof, beiden te Kampen, kandidaten
aan de Theol. Hogeschool.
CHR. GEREF. KERK
Beroepen te Lutjegast, H. U. Wester
terp te Wormerveer.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te Veen (N.B.), H. van Gilst
teDijksland.
BAPTISTEN GEM.
Bedankt voor Enschede, S. Zijlstra te
Eindhoven.
DE FRANSE stad Lyon kreeg ter gele
genheid van haar tweeduizendjarig
bestaan een zending Nederlandse tul
pen cadeau. Burgemeester Louis Pra-
del «nam gisteren de vijftigduizend
bollen in ontvangst.
DE KANTOORMEISJES van één der
grootste Engelse voetbalpools vonden
dat ze te weinig verdienden. Zaterdag
morgen begonnen ze daarom een sit-
down-staking. Zes uur lang zaten ze
achter hun bureaus te babbelen en te
breien. Bang voor de woede van de
wedders bezweek de directie toen voor
de eis van salarisverhoging.
DE BULGAARSE politie heeft „te
nauwe" broeken verboden. Te nauw
rijn volgens de politie-autoriteiten alle
broeken, die niet over de schoenen
kunnen worden aangetrokken. Ook de
Hongaarse politie houdt niet van
nauwe broeken Zij stelt de dragers er
van otuder politietoezicht. Ondanks al
deze maatregelen dragen toch vete
Oosteuropese jongelui uitdagend hun
nauwe broeken, liefst nog met punt
schoenen.
De opvoering werd nu zeer ge
waagd. Isidores meester had wer
kelijk zijn excuses aangeplakt en
zich met zijn lijfeigene verzoend.
In die tussentijd had hij alles ver
knoeid en ruzie gemaakt met zijn
huurders, zodat zij hem niet be
taalden. Hen er uitsmijten kon hij
om bepaalde redenen ook niet.
Zijn dure huizen waren dus waar
deloos. Alleen de gewiekste Isido
re kon hem nu nog helpen. Hij
hielp hem, zoals naar de mening
van het publiek ook de keizer en
de hoge heren zich in zo'n geval
zouden hebben gedragen. Hij stak
de stadswijk, waarin de huizen
stonden, die nu waardeloos waren,
eenvoudig in brand. Groots van
brutaliteit en robuustheid zoals De
metrius Liban dit speelde. Iedere
zin was een hatelijkheid tegen de
grondspeculanten en tegen de ve
len, die nu duizenden verdienden
aan de wederopbouw van de stad.
Niemand werd gespaard. De ar
chitecten Celer en Sever evenmin
als de beroemde oude politicus en
schrijver Seneca met zijn wijsge
rige lof op de armoede, terwijl hij
zich in werkelijkheid in rijkdom
baadde. Ook de geldman Claudius
Reginus niet, die een zuivere pa
rel aan zijn middelvinger droeg,
maar helaas geen geld had om be
hoorlijke schoenveters te kopen en
evenmin de keizer zelf. Ieder
woord was raak, iedereen juichte
en gilde van het lachen en toen
op het eind Liban het publiek uit
nodigde het brandende huis op de
heuvel te plunderen, ontstond een
lawaai, zoals Jozef nog nooit had
meegemaakt. De verleidelijke in
boedel van het brandende huis was
door een handige machinerie vlak
voor de toeschouwers gedraaid.
Al die duizenden mensen drongen
naar het toneel en grepen naar de
meubels, de potten en pannen en
de levensmiddelen, vertrapten el
kaar en drukten elkaar bijna plat.
En in het hele theater, zowel op
de reusachtige sierlijke zuilengaan
derijen als op het hele uitgestrek
te Marsveld zong en juichte men:
„Wie is nu meester hier! Wie be
taalt de boter?"
Toen Jozef door toedoen van Jus
tus een invitatie had ontvangen,
om bij Demetrius Liban te komen
souperen, schrok hij toch. Hij was
anders nogal vrijmoedig. Toen hij
aan de hogepriester, koning Agrip-
pa en de Rómeinse gouverneur
was voorgesteld, was hij in het
minst niet verlegen geweest, Ai-
POOKst
Lion
FCuCUmANöER.
leen voor deze acteur voelde hij
een diepere eerbied. Zijn spel
had hem meegesleept en een on
vergetelijke indruk op hem ge
maakt. Hij had een grote bewon
dering voor deze Jood, Demetrius
Liban, vooral, als hij eraan terug
dacht, hoe deze éne man er In ge
slaagd was deze vele duizenden
toeschouwers, rijken en armen,
Romeinen en vreemdelingen, te
dwingen zo te denken en voelen
als hij wilde.
De acteur lag in een gemakke
lijke groene chamber-cloak op een
divan toen Jozef binnenkwam.
Nonchalant gaf hij hem een hand.
Bijna aan elke vinger stak een
ring. Jozef constateerde verlegen
en met bewondering, hoe klein de
ze man eigenlijk was, terwijl hij
toch in staat was geweest de reus
achtige Marcellusschouwburg te
vullen.
Het was maar een souper in
besloten gezelschap. De jonge An
ton Marullus een zoon van de
senator en ook een handige rijke
jongen, verder een joodse mijn
heer van hel bestuur van de Ve-
liasynagoge, een zekere dr. Licin,
een erg geaffecteerd manneke,
dat Jozef dadelijk erg onsympa
thiek was.
Jozef was voor het eerjt in zo'n
voornaam Romeins milieu uit de
betere standen, maar had niet de
minste moeite met de vele ge
bruiken, die hij niet kende. Moei
lijk vooral en vaak verwarrend
was het gebruik van de vele bor
den en schotels, van de sauzen
bij de vis en de verschillende spe
cerijen. AI heel gauw had hij het
voornaamste var, de onsympathie
ke dr. Licin, die op een sofa te
genover hem lag, afgekeken en na
een half uur liet hij de spijzen,
waarin hij geen trek had, met de
zelfde elegante hoogmoedige hoofd
beweging voorbijgaan en wenkte
hij met zijn pink naar zich toe
wat hem bijzonder beviel.
Liban zelf at maar weinig. Hij
klaagde over het dieet, waartoe
zijn beroep hem verplichtte.
Wordt vervolgd.
GENÈVE (U.P.I., Reuter) De Ver-
enigde Staten' en Engeland hebben de
eis van de Sovjetunie, dat de proeven
met kernwapens meteen onvoorwaar
delijk en voor altijd gestaakt zullen
worden, van de hand gewezen. De
twee westelijke grote mogendheden
deden dat gisteren in de tweede for
mele zitting van de kernwapenconfe
rentie in het Palais des Nations.
Zij stelden naar verluidt nog geen eigen
voorstel tegenover hun afwijzing van de
Sovjetrussische eis, die was vervat in
een ontwerp-overeenkomst, maar het is
bekend dat zij eerst waarborgen verlan
gen die niet te ontduiken zullen zijn.
Zoals voor de hand lag liepen de
meningen over de opstelling van de con
ferentie-agenda uiteen. De Sovjetrussi
sche delegatie wilde haar ontwerp-over
eenkomst als eerste punt op de agenda
zien geplaatst; de twee westelijke mo
gendheden wilden als eerste agendapunt
de vaststelling van waarborgen dat toe
zicht kan worden uitgeoefend op naleving
van zo'n overeenkomst. Daarmee gaven
de Verenigde Staten en Engeland op
nieuw te kennen dat zij in geen geval de
proeven onmiddellijk en onvoorwaarde
lijk willen staken.
Naam akkoord
De tweede zitting duurde precies twee
uren. Na afloop werd bekend gemaakt
dat de delegaties waren overeengekomen
dat de conferentie bekend zal staan als
„conferentie over staking van proeven
met kernwapens".
Voordal de tweede conferentiezitting
begon pleegden de leden, van de dele
gaties van de Verenigde Staten en Enge
land opnieuw samen overleg. Als grond
slag diende de met Washington en
Londen gevoerde ruggespraak.
David Ormsby-Gore, de leider van de
Engelse delegatie, trad in de tweede zit
ting op als voorzitter. De voorzitter van
de eerste zitting was, zoals men zich zal
herinneren, Semjon Tsarapkin van de
Sovjetunie.
Inmiddels is de voorbereiding van een
andere internationale conferentie in
Genève ai begonnen. Die conferentie,
over maatregelen ter voorkoming van
verrassingsaanvallen, zal op 10 november
beginnen.
Volgens berichten uit Washington is
tussen de Verenigde Staten en de andere
westelijke- landen die voor deelneming
in aanmerking komen al overeenstem
ming bereikt over de gezamenlijk te voe
ren gedragslijn. De afspraak is dat de
westelijke delegaties er op zullen aan
sturen dat ter conferentie eerst militaire
en burgerlijke deskundigen aan het
woord zullen komen Zij zullen moeten
trachten met de tegenpartij overeenstem
ming te bereiken over de maatregelen
die nodig zijn om te voorkomen dat één
land met raketten of kernwapens bij
verrassing andere landen kan overrom
pelen. Pas daarna zouden politieke vraag
stukken aan de orde kunnen komen. Een
van die vraagstukken is de indeling van
de wereld in gebieden waarin internatio
nale controle moet worden uitgeoefend.
Omdat de Sovjetunie een andere tak-
tiek zal willen volgen en meteen de
conferentie in het politieke vlak wil
brengen mag men aannemen dat de con
ferentie niet dadelijk vlot van stapel zal
lopen.
IllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllIIIIIIIIIIIIIIINIIIIIIIIIIIIIIII
TUNIS (Reuter) Een vroegere pre
mier van Tunesië, Salah Eddine Bac-
couche, is maandag tot tien jaar dwang
arbeid veroordeeld „wegens collaboratie
met de autoriteiten van het protecto
raat". Baccouche was minister presi
dent toen Tunesië nog een Frans pro
tectoraat was. Hij heeft al zijn burger
rechten verloren.
Vier andere vroegere, ministers zijn
eveneens tot dwangarbeid tot een
maximum van vijf jaar veroordeeld.
Tegen hen waren soortgelijke beschuldi
gingen ingebracht als tegen Baccouche.
Een vijfde oud-minister is bij verstek
ter dood veroordeeld. Hij zou zich in
Frankrijk bevinden.
Tegen alle verdachten was de dood
straf geëist. De openbare aanklager had
verklaard dat zij allen de nationalisten
hadden tegengewerkt in hun streven
naar onafhankelijkheid. Dit kwalificeer
de hij als hoogverraad.
ROTTERDAM. De negenjarige Jo
hanna Borremans is gistermiddag,
toen zij van school onderweg was naar
huis, op de Dorpsstraat, waar zij woont,
door een met grind beladen vracht
auto aangereden. Zwaar gewond is zij
naar het Zuiderziekenhuis gebracht.
Daar is zij in de loop van de dag over
leden.
16. De spuitbehandeling. die de vrecm
deling toepaste, bleek een probaat be
vrijdingsmidel te zijn. Snel kronkelden
de lianen zich los, zodat Kappie, de maal
en Okki met een plof op de grond kwa
men te zitten.
„Bedankt!" sprak Kappie met opeen
geklemde tanden.
„O, geheel en al tot uw dienst," ant-
vvoordde de vreemdeling en wuifde luch
tig met zijn hand. „Maar thans zulf ge
mij moeten verontschuldigen. Ik ga mijn
Stapparis Vulgaris terughalen!" En met
die woorden maakte hij aanstalten om
weg te gaan.
„Hola. wacht eens even, meneer!"
riep Kappie. „Wie bent u eigenlijk en
wat doet u ja. hier?"
„Ach. natuurlijk, ik .moet mij even
voorstellen, nietwaar?" antwoordde de
onbekende, op zijn schreden terugke
rend. .Dat is iets. wat ik nogal eens
licht vergeet. Mijn naam is Blader
groen, professor Jochem Bladergroen.
Zegt u dat iets?"
„Nee, niks," moest Kappie bekennen.
„Dat hindert niet. Over enige tijd is
mijn naam toch wereldberoemd," sprak
de professor, bescheiden glimlachend.
„En wel in verband met.
Hij zweeg even en keek het gezelschap
oplettend aan.
„Dat zal ik u laten zien.." besloot
hij toen
BRUSSEL (A.P.) Twee Belgische
edellieden, graaf Mare d'Oultremont en
graaf Abel Armand, zijn teruggekeerd
van een avontuurlijke reis om de
wereld die zij ondernamen om een
zeer vreemde weddenschap te winnen.
Zij moesten, om de uitgeloofde som in
de Wacht te kunnen slepen, een reeks
vreemde opdrachten uitvoeren. Zij
bleken gisteren bij hun terugkeer op
twee na alle opdrachten te hebben
uitgevoerd.
Die twee waren: een levende kikker
meebrengen uit Hongkong en een ontslag-
bewijs van de gevangenis van Bangkok
overleggen. Zij kregen toch hun geld
want zij kwamen wel terug met een
bonte verzameling goederen waaronder:
een compleet stel gevangeniskleren uit
de beroemde Amerikaanse gevangenis op
het eilandje Alcatraz, de gesigneerde
bretels van een Parijse uitgever, een
telefoonboek van Teheran, een beeldje
van teakhout uit Bangkok, een glazen
schaal uit Hongkong, een politiebelm uit
New Delhi, foto's van hen beiden in het
uniform van de Canadese bereden politie,
rijdend op een kameel in Perzië, liggend
op de spijkerplank van een fakir, en met
een „boa" van levende slangen om de
hals.
Eigen nieuwsdienst
LEEUWARDEN De plannen voor
de bouw van een groot hotel met twee
honderd bedden te Hoorn op Terschel
ling zullen niet doorgaan, zo heeft de
burgemeester van Terschelling, de heer
J. Okkinga, gisteren meegedeeld.
Staatsbosbeheer heeft planologische en
landschappelijke bezwaren tegen de
bouw van een zo groot hotel op dit
deel van het eiland.
Het is nog niet zeker of de bouw van
een Duits kindertehuis op Terschelling
zal doorgaan. In tegenstelling mat wat
eerder is gezegd zal dat tehuis hoog
stens zes- a twaalfhonderd bedden
hebben.
BONN (Reuter) Met de talenken
nis van de Westduitse ambtenaren is
het allerbedroevendst gesteld. Guido
Hertel, voorzitter van de Algemene Re
kenkamer van de bondsrepubliek, heeft
daarover zijn nood geklaagd. Hij heeft
de oprichting bepleit van taaiinstituten
ten behoeve van ambtenaren van hoog
tot laag.
Bij alle examens, aldus Hertel, bleek
duidelijk hoe slecht de kennis van
vreemde talen is bij onze hoge ambte
naren. West-Duitslands invloed op inter
nationale aangelegenheden lijdt hier on
der, meent Hertel.
David-Neel, Alexandra. Pelgrims,
rovers en demonen. Een vrouw trekt
door Tibet. (Meulenhoff Pockets).
Herdruk van het avontuurlijke relaas
van de eerste blanke vrouw, die, ver
momd als bedelpelgrim, Tibet bereis
de om geloof en mystiek van de Ti-
betanen te onderzoeken.
IJIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
door
3A PAIS,
HAAR "BEN JE
ttUToCHWIW
"ONDER HOEC
UITGEGAAN j
BIT IS Myw 200N,LET]
HAAR NIET HEM... A
HEB JEALD1E SPULLEN
GEKOCHT DIE IK JE—A
.HEB genoemd' vSa
i W.J.Lohman
4
