KUNST LIGT VOOR HET GRIJPEN Amerika meldt rode kernproef Schilderijen en tekeningen van Van Gogh op wereldreis ONTSNAPTE BELDE OP: IK KOM WAT LATER DE NATUUR ONZE MUSEA ZIJN SLECHT BEWAAKT Kerk met twee verdiepingen Prinses Margaret trekt veel bekijk Rijke Chinezen vluchten naar Singapore 7 w Woensdag 1 oktober 1958 ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina 2 Geen bewaking (1) Geen bewaking (2) Geen bewaking (3) Geen bewaking (4) ging over hen heen g.hajema In Tilburg STUDIETOELAGEN Spanninggevers voor schrikdraden onder controle LAATSTE NIEUWS - op Expo -- LAS POLITIEMACHT IN TOKIO GEMOBILISEERD Een stem bracht volle winst Westen steunt voorstel Oom Bazurka en Jampie en de alehemie in en om uw huis Door M. Reckman AMSTERDAM. Wanneer de officieren van justitie te Amsterdam en Haarlem, ons toestem ming zouden hebben verleend, in verschillende Musea, nu eens op diefstal uit te gaan, teneinde daadwerkelijk aan te tonen, hoe slecht onze mu sea worden bewaakt, dan zouden we na enkele uren reeds, beladen met een prachtige collectie kunstschatten, op hun parket zijn verschenen. En dat op een tijdstip, waarop de diefstallen waarschijnlijk nog niet eens zouden zijn ontdekt. Ontstellend slecht zijn de beveiligingsmaatre gelen die men in het algemeen in de musea heeft genomen. Nu wij zelf „op diefstal" zijn uitge gaan, hebben wij ervaren, hoe eenvoudig het voor een dief moet zijn, de kostbaarste kunst voorwerpen uit musea te stelen. Vitrines vol mooie, kostbare voorwerpen, die slechts met een plasticbandje zijn afgesloten, kostbaar Chinees porcelein, dat voor het grijpen ligt, schilderijtjes van oude meesters, waarvoor men alleen maar een dun ijzerdraadje behoeft door te knippen om ze te kunnen meenemen, vitrines en kasten vol antiquiteiten die op een kiertje staan, het zijn feiten die de mening van menige politieautoriteit bevestigenDe musea in Nederland worden slecht bewaakt. Het fotograferen in het Rijks museum is verboden, maar de fotograaf die ons vergezelde op onze „strooptocht" heeft tal van foto's kunnen maken, zon der dat ook maar één bewaker het bemerkte. Niemand van het bewakend personeel schonk enige aandacht aan het toch vrij grote fototoestel dat hij onder zijn regenjas verborgen hield. In een trappenhuis van het Rijks museum, waar een glazen vitrine met allerlei mooie Franse antiquiteiten aan een wand hing, zouden we allerlei kunstvoorwerpen ongestoord hebben kunnen stelen. Want het glazen schuif raam bleek slechts met een plastic bandje te zijn afgesloten. „Kijk", zei de fotograaf, ,,ik kan het er met gemak afhalen en bij deze woorden rukte hij even aan het plastic dat onmiddellijk losliet. Er was daar in het trappenhuis gedurende vele mi nuten geen sterveling die onze „in braakpoging" ontdekte. „Laat het nu maar zitten", stelde ik voor, „want het staat zo slordig wan neer dat plasticbandje is vernield. Iets lastiger scheen het me toe, de prachtige minatuurtjes van Van' Os- tade en van M. Ter Borch alsmede enkele andere schilderijtjes uit een donker hoekje van het museum te ste len. Ze waren wel met wat lijm vast geplakt op een fluwelen wand maar bij een schuchtere poging om zo'n minia tuurtje mee te nemen, bleek wel, hoe gemakkelijk de verouderde lijm kon loslaten. Er was geen bewaker die ook deze „poging tot diefstal" opmerkte. Op het geklik van de camera kwam even later een bewaker te voorschijn. Maar de man geloofde natuurlijk niet, dat die twee bezoekers, die plotseling met zulk een intense belangstelling de oude meesters bekeken, iets kwaads in hun schild voerden. Onbegrijpelijk is het voor ons, waar om op verscheidene donkere plaatsen kostbare kleine kunstvoorwerpen wor den tentoongesteld. Er is vrijwel geen belangstelling voor terwijl het voor de misdadigers juist hier zo gemakkelijk is hun slag te slaan. Zeker een kwartier lang hebben we de tijd gehad om voor een vitrine met Duitse, Franse en Italiaanse kunstvoor werpen, met kroontjes, hangertjes, byouteriedoosjes, meestal bezet met half edelstenen, onze keus te doen. Met het eenvoudigste sleuteltje, bij voorbeeld met dat van grootmoeders naaidoos, zouden we de vitrine hebben kunnen openen. Rustig zouden we een paar kostbaarheden uit de collectie hebben kunnen nemen, om de vitrine vervolgens weer netjes te sluiten. In het Tropenmuseum te Amsterdam zijn de beveiligingsmaatregelen in de schatkamer iets degelijker. Maar ook Dagelijks vervolgverhaal Het front „Wij moeten brood, boter, kaas hebben I Maier trok een bedenkelijk gezicht, en haver voor de paarden", snauwde er „Das ist schwer" zei hij alleen. En het hier is de bewaking meer dan onvol doende. Zij is bepaald slecht. Een vitrine vol gouden en zilveren voorwerpen, met gouden ringen, han gers, messen en krissen, bleek zo slecht te zijn afgesloten, dat het een kleinigheid zou zijn, hier een greep in de kostbaarheden te doen. Een oude kast vol antiek Chinees porcelein, vol van de mooiste borden bleek al even slecht te zijn afgegrendeld. De deur ging met gemak open. In het Frans Halsmuseum te Haar lem bleek de bewaking vrijwel waar deloos. Bij het binnenkomen passeert men een portier, maar wie het huis weer verlaat, kan dat doen zonder een enkele controle. Kleine schilderijen waaronder toch zeer kostbare exem plaren hadden we ons met het grootste gemak wederrechtelijk kunnen toe eigenen. Met een eenvoudige schaar het zou nog niet eens een ijzerschaar behoeven te zijn zouden we verschei dene van die kleine kunstwerken van de muur hebben kunnen nemen, door eenvoudig het draadje waarmede zij waren opgehangen door te knippen. Er is vrijwel geen bewaking in het Frans Halsmuseum. Slechts enkele suppoosten lopen rond. Men zou alle tijd hebben om, na enig overleg, een schilderijtje te verwisselen. Een kost baar stuk voor een prul van ongeveer gelijke compositie. Daarvoor krijgt men, met het aan de praat houden van zulk een suppoost zeker twintig minuten de tijd. Eigen nieuwsdienst TILBURG. In Tilburg komt een dubbele kerk. De parochiekerk van Het Zand, het nieuwe gedeeltte van Tilburg, zal in twee verdiepingen worden ge bouwd. In het bovengedeelte zullen de zon dagse diensten worden gehouden, en de trouw- en uitvaartdiensten. Zij kunnen door duizend mensen worden bijge woond. Beneden komen een ruimte voor tweehonderd mensen, die is bestem 1 voor de diensten door de week, en een parochiehuis. De kerk is zo gebouwd omdat zij komt te staan tussen hoge flatgebou wen. Een gewone lage kerk zou daar misstaan. IN het Veluws museum van oudheden in Harderwijk is een speciale Belgi sche afdeling geopend. Zij zal de her innering levendig houden aan de Bel gische vluchtelingen, die tijdens de eerste wereldoorlog in Harderwijk werden geïnterneerd. Na de officiële opening bood de secretaris van het Nationaal verbond van strijders 1914 1918 de burgemeester van Harderwijk een ets aan van het herbouwde Yperen met het verzoek deze ets aan Ko ningin Juliana te willen toezenden. IN GELDERLAND zal binnenkort een molenstichting worden opgericht, zo als die ook al in andere provincies bestaat. De taak van de stichting zal zijn om de ongeveer 175 molens, die nog in Gelderland staan, te behouden en te restaureren. De werkcommissie, die wordt belast met het voorbereiden van de oprichting van de stichting is gistermiddag door de commissaris van de Koningin in Gelderland, mr. H. W. Bioemers, benoemd. Van onze Haagse redactie DEN HAAG. Dit jaar zijn 28.000 verzoeken om studietoelagen bij het mi nisterie van onderwijs binnen gekomen, zowel voor het volgen van hoger als van ander onderwijs. Dank zij een bij zondere inspanning van de betrokken ambtenaren en een maximaal aantal overwerkuren konden de aanvragen tij dig worden afgehandeld, zo antwoordt minister Cals op vragen van het Twee de-Kamerlid de heer Gortzak (comm.). Op driehonderd aanvragen is nog geen beslissing genomen, omdat de belang hebbenden ondanks herhaalde aanma ningen, de gevraagde gegevens niet heb ben overlegd. Op achthonderd andere verzoeken moet, alvorens wordt beslist, het advies van de universiteit of ho geschool binnenkomen, hetgeen afhangt van de uitslag van in september ge daan examen of tentamen. De minister heeft niet gemerkt, dat studenten in moeilijkheden zijn geko men door het uitblijven van een be slissing. Eigen nieuwsdienst DEN HAAG. Sinds gisteren staan behalve de schrikdraden, zoals al ja ren het geval is ook de spanningge vers voor schrikdraden onder controle. Gisteren is namelijk het besluit span ninggevers van kracht geworden. De spanninggevers zijn toestellen, die veelal aan vocht, weersinvloeden of ru we behandeling zijn blootgesteld en dan, wanneer de constructie ondeugdelijk is, gevaar voor mens en dier kunnen op leveren. De KEMA in Arnhem zal de spanninggevers keuren. De „dief" staat hier op het punt zich te vergrijpen aan een kostbaar boekwerk. WASHINGTON, (Reuter). De rege ring: van de Verenigde Staten heeft be kend gemaakt dat er op Sowjetrussisch gebied opnieuw een proef is genomen met kernwapens. Op 31 maart heeft Mos kou bekend gemaakt dat het vrijwillig een einde maakte aan de proeven met kernwapens. Op 22 augustus maakten de Verenigde Staten en Groot-Britannië be kend, dat zfj hun proeven voor een jaar zouden opschorten, te beginnen op het ogenblik, waarop et een ihtèrnatiohalé conferentie zou worden gehouden over internationaal toezicht ën op voorwaarde dat de Ruisen in die tussentijd geen nieuwe proéven zouden houden. De Rus sische proeven zjjn nu hervat. BRUSSEL (Reuter, AP) Verschei dene honderden bezoekers trotseerden gisteren op de Expo de stromende re gen om prinses Margaret van Engeland te zien die een bezoek bracht aan het paviljoen van haar land. De belangstellenden waren in hoofd zaak vrouwen. Onder een fleurig scherm van damesparaplu's klonk steeds v/eer de kreet „Vive la princesse, vive Mar garet" toen de prinses haar rondgang maakte over de tentoonstellingsterrei nen. De avond daarvoor was de belangstel ling van het publiek voor de prinses zo groot dat het haar onmogelijk was zich ongehinderd te bewegen. Zij ontvlucht te het publiek dan ook en zocht haar toevlucht in de Casanovaclub in he: amusementspark. TOKIO (A.N.P./A.P.) Na een totale vliegtijd van dertig uur van Amsterdam naar Tokio via de Noordpool is de eerste zending van 17 schilderijen en 70 teke ningen van Vincent van Gogh met een vliegtuig van de S.A.S. in de Japanse hoofdstad aangekomen. Prof. dr. A. M. Hammacher, -de directeur van het Kröller Müller museum is meegereisd. Gister middag omstreejcs zes, ...uur is de tweede zending 'Van Goghs naar Tokio vertrok ken en dezer dagen zullen er nog tw.ee volgen. BEWAKING De politie van Tokio had geen halve maatregelen getroffen om de kunst werken te beschermen. Liefst 150 politie mannen waren gerecruteerd om het transport naar het Nationale museum te begeleiden. En langs de route stonden ook nog eens tientallen agenten. Een woordvoerder van de politie vertelde dat nog nooit te vóren zulk een groot politie macht op de been was gebracht om kunst werken te beveiligen. De zending Van Goghs is voor 15 miljoen gulden ver zekerd. Het is de grootste collectie Van Goghs die ooit buiten Nederlaand is ge weest, zei prof. Hammacher. AMERIKA Dit record is overigens snel gebroken, want gisteravond vertrokken drie K.L.M.- vliegtuigen van Schiphol om 84 schilde rijen en 71 tekeningen van Van Gogh naar Amerika te brengen, waar ze in musea te Los Angeles. San Francisco, Portland en Seattle worden geëxposeerd. Zij zijn afkomstig uit het Stedelijk Mu seum te Amsterdam en het Kröller Mül ler museum. Bij deze collectie zijn beroemde werken als de Aardappeleters, Het gele huis, de Eigen nieuwsdienst ARNHEM. Een gisternacht uit de psychiatrische inrichting Groot Batelaar te Lunteren weggelopen verpleegde, die gisteren voor de Arnhemse rechtbank terecht moest staan, belde 's ochtends in alle vroeg te van ergens in Nederland de so ciale ambtenaar van Groot Batelaar op. „Ik zie geen kans om op tijd te komen. Belt u de rechtbank even op dat ik wat later kom", zo luidde zijn verzoek, waaraan prompt werd voldaan. Op de rechtbank werd alles in ge reedheid gebracht voor de komst van de verdachte, de 29-jarige J. P., die voor de rechter moest verschij nen omdat hij in tien dagen tijds een stuk of zes verliefde vrouwen geld had ontfutseld. De rechters zet ten zich in postuur, de raadsman stond met een dik dossier klaar, de tijd verstreek, maar P. kwam niet opdagen, zodat men ten slotte de zaak zonder hem moest afhandelen. Verliefde vrouwen Hij had volgens de tenlastelegging in Ede, Utrecht, Wageningen en an dere plaatsen van het land kennis gemaakt met enkele meisjes en jon ge vrouwen, die onmiddellijk weg van hem waren en hem min of meer grote geldsbedragen leenden. Daar had P, echter niet voldoende aan, want hij had (volgens de dagvaar ding) uit de handtasjes van de vrouwen ook geld gestolen. Voorts had hij in een paar hotels gelogeerd, waar hij zonder betaling was ver dwenen. De officier van justitie eiste tien maanden gevangenisstraf, waarvan vier maanden voorwaardelijk. De raadsman vond het bewijs nog lang niet geleverd. De vrouwen gaven hem graag het geld waar hij om vroeg. Waarom zou hij dan nog ste len?, zo vroeg hij. Opsporing In Groot Batelaar wist men niet beter of P. was op de rechtszitting verschenen. Toen men hoorde dat zulks niet het geval was, luidde de droge commentaar: Dan zullen we hem moeten opsporen. Verrijzenis van Lazarus, het Kasteel te Auvers, de Piëta, enige zelfportretten en de Berceuse. Met dit transport reist ir. V. W. van Gogh mee. GÖTEBORG CONSERVATIEF Yan onze correspondent STOCKHOLM In de op een na grootste stad van Zweden, Göteborg, hebben de op 21 september gehouden Zweedse verkiezingen voor de gemeente raden een merkwaardig resultaat gehad, dat men in Zweden als de „verkiezings sensatie van deze eeuw" betitelt. Tot dusver hadden de sociaal-democra ten en communisten in Göteborg de meerderheid in het stadsbestuur en daar mee ook de burgemeesterfunctie. De meerderheid was echter maar klein: 31 sociaal-democraten en communisten tegen 29 liberalen en conservatieven. Nadat reeds was vastgesteld, dat de sociaal-democraten bij de verkiezingen een zetel aan de conservatieven hadden verloren, bestond er grote onzekerheid ten aanzien van een verdere sociaal democratische zetel. Na twee dagen haarfijn tellen werd vastgesteld, dat één enkele stem in deze stad met meer dan 350.000 inwoners, had beslist dat de conservatieven nóg een zetel op de sociaal-democraten veroverd hadden, en dat daarmee het sociaal democratische stadsbestuur ten val was gekomen. De liberalen en conservatieven hebben nu met 31 stemmen de meerder heid. een. En een ander: „Wat zijn dit allemaal voor mensen" en zijn machinepistool ging langs de kringlijn. Rustig antwoordde één der Tilburgers: „Die Leute hier haben 16 Kinder". Het bleek voldoende. En het enige wat hun nog interesseerde was een inspectie tocht door de boerderij om uit te vinden, of er werkelijk niets te vinden was. Het schamele beetje, dat ze vonden, was te weinig, om aan dit grote gezin te ontnemen. En met wat „Hafer für die Pferde" trokken zij af, de boer nog be velend, die eigen avond zijn paard bij hen te brengen. Zijn enige zorg .was dus daarna, hoe hij daaraan kon ontkomen. En zijn enige vreugde, dat zij de le- vensmiddelenvoorraad niet gevonden hadden. De Tilburgers konden, met een paar hazen, wel wat van die voorraad mee nemen. Want lang zou het toch niet meer duren hier. De vrouw zette een grote ketel met pap op het vrolijk snorrende fornuis. En in dat rustige moment kon Hajema de boer en zijn twee zoons de andere kin deren waren naar bed gestuurd het verzoek doen, of ze hem en zijn vrienden een pad over de Beerze konden wijzen. Dat zou de volgende dag bekeken worden. Slapen blijven konden ze in het stro. En ze kregen er nog gezelschap. Twee Duitsers, met wat strepenop de mouw, die vriendelijk kwa^°n vragen of ze er konden slapen. Die avond nog ontstond er een ge sprek. De ene Duitser was zwijgzaam. Maar de andere, kennelijk de hoogste in rang, Gefreitar of zo iets, een Rudolf Maier, schilder uit Oberhausen, zette zelf het gesprek in. De oorlog was het eerste thema. En daarna het nationaal-socialis- me. Maier zei, dat hij daar niets mee op id. Hij was een „Evangelisch" man. Maar hij was soldaat en had zijn „Pflicht" te doen. Zo diep ging de discussie, dat Hajema op een ogenblik uit zijn bagage zijn zak bijbeltje haalde en dat er bij opsloeg. Wat, toen de Duitsers het eerst in het stro kropen, de boerin de verwonderde opmerking ontlokte: „Ik wist niet, dat Protestanten ook een kerkboek hadden". Het stro was koud, maar ze begroeven zich, alle kleren aan, maar zo diep mo gelijk eronder. En de vermoeidheid was groot, zodat de slaap toch kwam. Maar Hajema had eerst veel te over denken. Hij dacht dan en bad voor zijn vrouw en kinderen, voor land en volk. Ook de bekommernis van de boer en de boerin, die hem hadden toevertrouwd, dat die avond een Duits officier met hun 17-jarige dochter het land in had willen gaan. Toen zij tegenstribbelde, had hij gezegd: „Morgenavond acht uur kom ik terug. En als ik je dan niet krijg, schiet ik je vader en moeder dood en steek de boerderij in brand De zondag brak aan. Een wonderlijke zondag. Van kerkgaan kon geen sprake zijn, ook niet voor het R.K. gezin, want de weg naar Middelbeers was afgesloten. Hajema en zijn vrienden bleven maar binnenshuis. Zij hielpen met aardappel schillen en met koken en kortten de tijd met gesprekken. De boer en zijn zoons waren ergens in de boerderij of op het land. Het viel Hajema op, dat de beide Duit sers, die ook in het stro geslapen had den, wel een paar keer weg gingen, maar toch in de burrt bleven. En met name Maier bleek bereid tot een praatje. Op een ogenblik, dat Hajema met hem alleen was, dacht hij: Ik moet eén schot wagen. „Feldwebel" hij noemde maar een Duitse rang, die hij dacht, dat hoger was dan de werkelijke „kunt u ons geen raad geven?" Kijk" en hij toonde zijn persoons bewijs„ik ben beheerder van een le- vensmiddelenbedrijf in Eindhoven. Mijn vrienden zijn mijn assistenten. Ik was juist bij mijn patroon in Bergen op Zoom, toen die inval kwam. Nu hoorden we, dat Eindhoven door de Duitsers ge bombardeerd is en mijn patroon zei: je moet er heen, misschien ligt de hele zaak wel in puin. U begrijpt, dat moet ik wel doen, anders kost het me m'n baantje. Is er nergens mogelijkheid, om door het front te komen?" Van onze correspondent SINGAPORE. Chinese miljonairs en andere rijke Chinese handelslieden in Indonesië beginnen in steeds grotere aantallen, zoveel mogelijk hun geld meenemend, naar Singapore te vluch ten. Dit zijn de fortuinlijkste elemen ten van de drie miljoen Chinezen in Indonesië, die zich nu, evenals de Nederlanders een jaar geleden, met economische vernietiging zien be dreigd. Recente maatregelen hebben getoond dat Soekarno en de zijnen nu het oog heb ben laten vallen op de bezittingen van rijke nationalistische Chinezen. Een hoge ambtenaar van het Indonesi sche consulaat in Singapore liet zich tegenover ons ontvallen: „Waarom niet? De Chinezen zijn onze werke lijke vijanden, nog meer dan de Ne derlanders of de Amerikanen." Hij vond dat de Chinezen geen recht had den op Indonesië als woonplaats, om dat zij wapens hadden verstrekt aan de rebellen op Sumatra. Volgens hem gingen de harten der Chinezen in In donesië alleen uit naar China of For mosa. LONDEN (Reuter) De Verenigde Staten, Engeland en Frankrijk steunen het Westduitse voorstel wat betreft be sprekingen tussen de Grote Vier voor het houden van vrije verkiezingen in Oost- en West-Duitsland over de hereni ging van beide landen. In nota's die gisteren aan de Russische regering zijn overhandigd wordt dat me degedeeld en tegelijkertijd wordt daarin het Oöstduitse voorstel verworpen, dat een vredesverdrag wilde laten samenstel len door vertegenwoordigers van Oost- en West-Duitsland. De westelijke mogendheden houden vast aan het eenmaal ingenomen stand punt, dat de Oöstduitse regering niet kan deelnemen aan besprekingen omtrent de toekomst van Duitsland, daar die rege ring steunt op de macht van de Sowj et- regering. gesprek was afgelopen. Maar een uurtje later kwam hij terug en riep Hajema terzijde. „Ik kan je iets zeggen. Wij zijn het „Sprengkommando". Vanavond acht uur laten we de bruggen in de lucht vliegen en trekken we acht kilometer terug. Morgen zijn de Engelsen hier. Maar het zal je niet meevallen, want die zetten je zo aan het front!" „Dat moeten we maar riskeren ant woordde Hajema. „Ik moet om de^ op dracht van mijn patroon denken Hij liet maar niet blijken, hoe blij hij was met de mededeling en ging naar zyn vrienden. Vertelde fluisterend het nieuws. Toen even later de boer en zijn vrouw binnen kwamen voor de thee, maakte hij er ook hen deelgenoot van. „Vanavond dus. Ik heb de indruk, dat we die Maier kunnen vertrouwen. Acht uur! Dat betekent dus ook, dat de offi cier niet meer kan komen. U kunt due rustig zijn". De surrogaat-thee scheen die zondag middag eens zo lekker. En heel die middag waren ze in blijde afwachting. Haast waren ze bevrijd! In die blijde stemming werd ook het avondeten gereed gemaakt. Toen Maier en zijn metgezel vlak daarvoor vertrok ken, was het een haast hartelijk afscheid. Zonder vordering kregen zij nu een pakje boter, fruit en ander lekkers mee. Ze gingen tenslotte een taak vervullen, waarbij ze allen belang hadden. En na de bevrijding was de schaarste voor bij De klok draaide. Zeven uur. Nog éénmaal rond en het uur was er. Ze liepen even naar buiten. Alles was rustig in de prachtige avond. Zelfs het granaatvuur zweeg. Het leek een vredige zondagavond in ragfijne herfststemming. Maar de spanning heerste in hun har ten. In de grote keukenkamer groepten ze bijeen. Ook grote meisjes en jongens van de buren, die mee het geheim kenden. „We moeten wat doen", was aller ge dachte. Maar wat? „Zingen?" opperde er één. Dat was een goede gedachte. Eén van de jongens haalde zijn mond harmonica en zette een wijsje in. Ze zongen. Schoolliedjes, nationale lie deren. De klok draaide naar acht. Zou het ge beuren? Hajema werd de spanning te groot. Hij ging naar buiten. Maar nauwelijks was hij de deur uit en het erf opgelopen, of daar kwam en hij herkende hem direct, al had hij hem de vorige dag maar even gezien de officier. Dus toch? Zou Maier hem hebben voorgelogen? „Kalm blijven. Gewoon en vriendelijk doen", hield hij zichzelf voor. Hij groette. En hij noodde: „Kommen Sie herein". Hij liep voor, zei: „Zingen blijven" en bood de officier een stoel in de kring. Hij accepteerde ze, zat daar toen, on gewoon, in vol oorlogsornaat, maar keu rig gesoigneerd, ondanks de fronttoe stand. De revolver niet in de holster, maar open en los in de gordel.. Waren zijn gedachten bij de bedreiging die hij de vorige avond had geuit en had hij boze voornemens? Maar de kring had hem opgenomen. En hij was als ingekapseld. Ze zongen, boden hem koffie. Vroegen: zingt u ook. En hij was niet zo goed, of hij zong een Duits vers. Op een ogenblik had hij zelfs de mondharmonica in handen en speel de. Opeens hij wierp een blik op zijn polshorloge kreeg hij haast. „Ich musz gehen", zei hij. „Das ist Schade" antwoordde Herman, „Aber Dienst ist Dienst". En de officier vertrok. Toen klonk er iets door de keuken, dat een overwinningslied had kunnen zijn. De stemming veerde op. Hoewel nie mand iets had gehoord van een ontplof fing, zodat ze moesten aannemen, dat de bruggen nog niet in de lucht gegaan waren, leek het vertrek van de officier een goed teken. „Dienst ist Dienst", zei den ze allen Herman na. Het zou toch zeker gebeuren. Was alleen wat ver traagd. Ze wachten weer. Tien uur. Elf uur. Nog niets. Zou het toch onjuist zijn? Eindelijk, twaalf uur. Langer zouden ze niet wachten IneensBoem, boem, boem, drie doffe dreunen, niet al te verweg. „Daar gaan ze", riepen ze haast allen tegelijk en keken elkaar met glinsterende ogen aan." Nu zijn we vrij!" Eén zette met dunne stem het Wilhelmus in. Ze zongen het uit, hoewel ze van de tranen haast niet konden. Ze begrepen allen: op dat ogenblik trok het front over hen heen. Er was niets meer te doen. Ieder ging naar zijn nieuwe slaapplaats, om kracht op te doen voor de volgende dag, de eerste dag in vrijheid. 1 Toen Hajema zich nog wat dieper in het stro probeerde te schuiven, voelde hij ineens een fietsstuur. „Die hebben de Duitsers nooit gevonden'", dacht hij even. Maar spoedig zonk hij weg in een dro- meloze slaap. DEN HAAG Morgen worden boven België, Frankrijk, de Duitse bondsreDU- bliek en Nederland luchtverdedigingsoe feningen gehouden. Deze oefeningen wor den voortaan elke maand herhaald Zij bestaan uit een gedeelte dat bij dag licht en een gedeelte dat 's nachts wordt gevlogen. No. 27. Van dit kruiswoordraadsel geven wij nu eens niet de omschrijving maar de op lossing, echter zijn de letters van de sleu telwoorden vervangen door andere letters, zodat in feite de oplossing in geheim schrift gegeven is. Gevraagd wordt met behulp van het kruiswoordsdhema de oor spronkelijke oplossing terug te vinden. Horizontaal: 1. A.B.M; 4. G.B.N.E.F; 7. 0,P,0,C,M,; 8. B,L; 9. P.O.L; 10. B,C,E,E,F; 12. C,J; 13. G,Q,C,M,E,F; 16. E.D; 17. C,E,K,K,E; 18. I.O,J,E; 20. B,F; 21. B.D.E; 22. A,E,G; 24. R.B.E.- C.G.E.C. Verticaal: 1. AJ),P> t. B,P,O.L,Q; 3. M.O,L; 4. G, E,L,E; 11. F, G.H.I.B.L; 14. 16. E.K.B; 19. OX>; 22. A,E; 23. G.G. A.B.C.D.E.F G,H,1,E,F,J,E,C K.E.E.C L,B,M,M,E,C,N,O.P.P,E,F,G vormen een Egyptisch spreekwoord. 2/ 1 '9 'U 27 1 15 23 20 OPLOSSING VORIGE PUZZEL Horizontaal: i Viking, 4 ambt. 7 Aa, 8 roemer, 11 er, 12 nog, 13 bek, 14 A.M., 15 domino, 16 Po, 17 MULO, 18 karkas. Vertikaal: 1 Voornaam, 2 kroeg, 3 gaar, 5 ma, 6 turkoois, 9 oom, 10 ego, 11 een, 13 bivak, 15 dook, 10 pi. IV. ONDER EIGEN NAAM Hun aller slaap was vast, maar niet lang. Zes uur in de morgen reeds kropen Hajema en zijn vrienden het stro uit. Maar de zoons van de boer waren toch vroeger geweest. Die waren al op ver kenningstocht. Daar kwamen ze al terug. Opgetogen: „De bruggen liggen allemaal in de beek. Alleen bij Baarschot hebben ze de brug over de kleine beek niet kapot gekregen. Een oud-geniesoldaat heeft de lading weggehaald". De weg naar Eindhoven lag dus open. Acht kilometer terugtrekken van de Duitsers betekende echter, dat de stuk ken, die in de grond begraven waren, ook in bevrijd gebied lagen. Dus werden fietsen onder het stro uitgegraven en Herman en Chiel gingen erop uit, om de stukken te halen. Een half uur later kwamen ze al te rug, zegevierend zwaaiend met hun buit, die in de droge zandgrond niets geleden had. „Nu op naar Eindhoven", was het pa rool. Wat kan men in weinige dagen, als men gemeenschappelijke spanningen doorleeft, dikke vrienden worden, ook al weet men vagelijk, dat men elkaar waarschijnlijk nooit meer zal terugzien. Dat bleek wel bij het allerhartelijkst af scheid. Twee zoons brachten de trekkers op de goede weg naar één der dichtstbijzijnde bruggen, althans naar de plaats, waar die vroeger geweest was. Wordt vervolgd. Hamamelis mollis pleegt men ook wel de toverhazelaar te noemen; een zeer vroegbloeiende heester waarvan men in het hartje van de winter al bloemen verwachten kan. Als men het weer maar een beetje mee heeft kan hij eind december al wel bloeien. Het lijkt wel alsof de mooie geel-bruine bloemen te gen de takken zitten aangekleefd. Ze ko men het best tot hun recht indien ze te gen een donker groene achtergrond ge poot worden. Open bloemen bevriezen, doch gesloten bloemknopjes hebben e# geen last van.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1958 | | pagina 2