Raadsels in Innsbruck
BEN IK MIJN BROEDERS
HOEDER?
foncje ocfcn^,
NCR V zendt bekend jungle-
drama uit in hoor spelvorm
Axel herdacht zijn
bevrijding
Geldzaken niet aan één
persoon overlaten!
THOLEN
Kransen op
Poolse graven
Maandag 22 september 1958
ZEEUWSCH DAGBLAD
PAGINA 5
Mijn beste nichtjes en neven,
Nu moet ik eigenlijk beginnen met
mijn nichten en neven hartelijk dank te
zeggen voor hun goede les in aardrijks
kunde, die ze mij gaven. Ja, dat meen
ik hoor. Ik dacht altijd, dat ik aardig
wat van de aardrijkskunde van ons land
afwist, maar ik heb door deze wedstrijd
geleerd, dat ik mijn goeie ouwe trouwe
atlas nog maar eens goed bekijken moet.
Er is kranig werk geleverd, dat kan ik
jullie wel vertellen en ik heb de inzen
dingen goed nagekeken en gezien dat er
met grote preciesheid gewerkt is gewor
den.
Ook de inzendingen voor de kleur-
wedstrijd zijn werkelijk heel mooi. Je
zou er een lijstje voor maken om aan
de muur te hangen. Maar dan was mijn
kamermuur al gauw bedekt, daarom zal
ik daar niet aan beginnen.
Nu zal ik eens gauw gaan vertellen,
waarheen de prijzen gaan reizen. Drie
voor de aardrijkskundewedstrijd en ook
weer drie voor de kleurwedstrijd. Daar
komen ze:
Blondje te Serooskerke.
Kaaps Viooltje te Biezelinge.
Leen B. te Kamperland.
Bosviooltje te Oudeiande.
Robbedoes te Kamperland.
Zo, nu hebben we meteen met zoveel
prijzen een goed begin gemaakt voor de
Komende winter, want nu kan er weer
gelezen worden als de boeken bij jullie
thuisbezorgd zijn.
Vanavond een echt fijn uit geweest en
daarvan ga ik jullie nu ook wat ver
tellen, in de hoop dat jullie vanmiddag
nog gauw je kans zult waarnemen en
net als ik nu gedaan heb, gaan genieten
van die prachtige Bloemen- en Vogel
tentoonstelling in Goes.
Ik was er net op een best ogenblik,
toen misschien nog de meesten aan het
avondeten zaten. Zo had ik alle kans om
de bloemen en vogels goed te bekijken.
Eigenlijk nooit geweten, dat er zoveel
buitengewoon mooie soorten dahlia's
gijn. Ik ben eerst wel twee keer heel,
heel langzaam langs de bloemen gegaan
enook weer wat geleerd. Zo'n ten
toonstelling wordt klaargemaakt door
mensen, die heel knap zijn in dit werk
en zo heb ik eens extra goed gelet, hoe
ze zulke bloemen in de vazen en potten
hebben geschikt, want ook dat is van
belang om goed te laten uitkomen, hoe
mooi de bloemen wel zijn. En dan zie je
welke kleuren heel mooi bij elkaar pas
sen, maar ook, dat een bos dahlia's in
één kleur ook zeldzaam mooi kan zijn,
vooral als de vaas er bij past met de
RETRANCHEMENT
Muziek en boter. Bijna was het mu
ziekgezelschap „Ons Genoegen", dat
naar de wereldtentoonstelling was ge-
weejt, in de omgeving van Gent getuige
van een smokkelaffaire. De gendarmes
hadden in verband hiermee de hoofdweg
afgesloten, zodat het gezelschap, dwa
lend langs onbekende wegen, met ver-
traging de woonplaats bereikte.
Collecte. De busjescollecte voor het
Koningin Wilhelminafonds bracht f 59,05
óp.
Collecten. De te Sint Annaland ge
houden collecte ten bate van de Chris
telijke kleuterschool heeft f 160.60 op
gebracht; de maandelijkse collecte voor
het ziekenfonds bracht f 172,25 op.
Bloemenfeest. Zaterdag heeft de Re-
tranchementse schooljeugd het jaarlijkse
bloemenfeest gevierd met een tentoon
stelling in de school, waar de destijds
uitgereikte planten te bewonderen wa
pen. Snijbloemen en sierstukjes gaven
het geheel een vrolijk cachet.
ZOUTELANDE
Collecte. De Reclasseringscollecte
bracht op ƒ35.56.
OVEZANDE
Collecte D.E.L. De collecte ten bate
Van het tb.c.-fonds „Draagt Elkanders
Lasten" heeft te Ovezande f 80,75 opge
bracht.
ARNEMUIDEN
D.E.L. In Arnemuiden heeft de col-
te voor het t.b.c.-fonds „Draagt Elkan
ders Lasten" f 714,50 opgebracht.
kleur. Als ik morgen weer bloemen uit
mijn tuin haal, maak ik beslist gebruik
van de les die ik leerde op de tentoon
stelling en verder heb ik zó'n lange tijd
doorgebracht bi) al die vogeltjes.
In een heel grote kooi zitten veel
kleine vogeltjes in zulke mooie heldere
kleuren, dat het wel lijkt of het alle
maal vliegende bloemetjes zijn. Er wa
ren er in een warm-rode kleur en één
was in een blij-oranje tint. Veel van die
kleine vliegende hummeltjes deden in
htm helder geel verenpakje zo zonnig
aan, dat je er zelf blij van werd, en een
ander vogeltje had een blauwgekieurd
buikje, wat ook prachtig was.
Die grote, kloeke papegaaien zijn wel
heel mooi om te zien, want die hebben
een veelkleurig veren jasje aan, maar ik
vind het jammer, dat die deftig geklede
gevleugelde gasten zulke lelijke schreeu
wends zijn. Die moesten hun mond maar
een beetje houden hoor.
En dan was er weer die ene vogel,
die een snavel heeft, zo groot, dat ik
niet graag mijn vinger daar te dicht in
de buurt zou brengen, maar verder is
het ook een mooi beest, maar die moet
zeker die grote snavel stijf dicht houden,
want als die opengaatdan lijkt het
wel of er een schaap gaat blaten en dat
klinkt vreemd uit zo'n vogelbek. Toch
ben ik, een beetje ondeugend, een poosje
voor die kooi blijven staan en heb een
praatje aangeknoopt met dit wondere
heerschap en ik kreeg heus antwoord,
want telkens als ik wat tegen hem zei,
dan blaatte hij terug.
Wat is het toch wonderlijk in de na
tuur, hé. Dan zijn er nog twee heel bij
zondere hoekjes, die jullie zeker eens
moeten zien. Een hoek, en een grote,
lijkt wel een sprookjestuin. Daar staan
mooie planten en er is een waterval, ter
wijl de fel gekleurde papegaaien met
hun kleuren voor een aparte afwisse
ling zorgen.
Maar op een ander plekje zag ik veel
van die gewone planten staan, zoals we
die in het wild kunnen plukken en
daarbij stond geschreven, wat genees
kracht er in die plant zit.
Ja, op een tentoonstelling valt er heel
wat te zien en te leren. Vandaag is er
nog een kans om te gaan kijken, volg
dus mijn raad op, vis een kwartje uit je
spaarpot en ga kijken.
Maar nu moet ik stoppen, want an
ders kijken de heren van onze krant
boos naar me, omdat ik veel te groot
stuk van de krant heb opgeslokt. Dag
hoor. Jullie Tante TRUUS.
Onder de titel „Post Palm-Beach
antwoord niet" zendt de N.C.R.V. op
6 en 13 oktober a.s. een hoorspel uit
in twee del enmet als thema de ge
schiedenis van de vijf jonge Ameri
kaanse zendelingen, die werkten onaer
indianenstammen in de Zuid-Ameri
kaanse staat Ecuador en die hun le
ven op het spel zetten bij een poging,
in contact te komen met een zeer pri
mitieve stam.
Kranten en tijdschriften hebben er
vol van gestaan hoe het deze zende
lingen te vergaan en de titel van het
onlangs in Nederland uitgekomen boëk
„Vijf kruisen in de jungle", dat het
zelfde onderwerp behandelt, spreekt
in dit opzicht voor zichzelf. Het is de
dramatische geschiedenis van vijf
jong, sportieve kerels, die zich ontpop
ten als geloofshelden in de ware zin
van het woord bij hun poging de
primitieve indianen te verlossen van
de heidense angst, waaronder zij
voortdurend leefden. De dramaturg
van de N.C.R.V., Jan de Vries, die dit
hoorspel van Henk van der Meiden
heeft bewerkt, zei ervan: „Wij zijn ons
ervan bewust, dat hetgeen in deze
mannen is omgegaan en de geestelijke
strijd, die zij gevoerd hebben, zich in
een hoorspel niet geheel laat weerge
ven en dat ons hoorspel slechts een
wazige projectie kan zijn van hetgeen
zich in werkelijkheid afgespeeld heeft.
Maar wij hopen, dat voor velen de
contouren toch nog zo duidelijk zullen
zijn, dat zij iets zullen ervaren van de
liefde, waardoor deze mannen gedre
ven werden."
„De wiskunstenaars"
voor televisie
De N.C. K.V .-televisie zendt op
woensdag 1 oktober a.s. een spel uit
van Pieter Langendijk, dat geschre
ven werd in 1705 en tot titel draagt
„De Wiskunstenaars"
Het spel behandelt op speelse, hu
moristische wijze de sfeer in het gil
de van landmeters en cijferaars, onder
wie zich in schrijvers tijd vele schijn
geleerden en blaaskaken bevonden.
De kiskunstenaar daagden elkaar uit
tot het oplossen van vraagstukken; zij
krakeelden eindeloos over bolle drie
hoeken en de juiste plaatsbepaling van
Oost en West. Zachtzinnig ging het in
dergelijke hooggeleerde discussies niet
toe. Wanneer er geen overeenstem
ming in de debatten was te vinden,
liepen de ontmoetingen tussen de
„liefhebbers der mathematische kon
sten" uit op volkse scheldpartijen,
waarin da waardering van de ene
meester voor de ander werd gekwali
ficeerd met uitdrukkingen als: „bot-
fuil", „windbuil" en „schurfter lief
hebber". Het spel van Pieter Langen
dijk geeft er blijk van, dat de auteur
dergelijke geleerden uit en te na heeft
kunnen bestuderen. Nu, na 2'A eeuw,
is het nóg vermakelijk te zien hoe
Langendijk hen de lachspiegel voor
hield
AANBESTEDING
Zes middenstandswoningen
te Kruiningen
Namens het gemeentebestuur van
Kruiningen werd vrijdagmorgen ten
gemeentehuize aanbesteed het bouwen
van 6 middenstandswoningen te Krui
ningen. Architect de heer M. J. Ie
Clercq aldaar. Ingeschreven werd als
volgt: M. Verburg, Wolphaartsdijk
f 105.240; J. van Strien, Krabbendijke
f104.000; C. Priem, Lewedorp f103.170;
D. van de Poel, Oudeiande f 102.846;
J. van Koeveringe, Schore f 101.992;
Gebr. Mollet, Hansweert f 101.700; J.
van de Linde, Kloetinge f 100.934; Jac.
de Jnge, Biezelinge f 100.880; Fac. Dek,
Kruiningen f 99.718; J. A. Poleij, Krui
ningen f 97.125.
GEREF. GEMEENTE
Ds. A. Honkoop uit «Goes spreekt
woensdag 24 september voor de Gere
formeerde Gemeenten in Pro Rege te
Terneuzen.
BORSSELE
Collecte. De t.b.c.-collecte heeft
f 311,49 opgebracht.
0 Ongeveer tweehonderdduizend
voorstanders van staatsonderwijs heb-
bij vrijdagavond in Buenos Aires ge
demonstreerd tegen het wetsontwerp
waarbij particuliere hogescholen het
recht krijgen graden toe te kennen.
De Italiaanse minister-president,
Fanfani, zal half oktober een bezoek
aan Cairo brengen voor besprekingen
met president Nasser van de Verenig
de Arabische Republiek.
Dagelijks vervolgverhaal
80)
„Ik heb erg weinig tijd, Marianne.
Ik ben „sehr beschaftigt". De inspec
teur was verlegen en dat vond het
hieisje een vreemd verschijnsel.
„Hebben wij niet in onze vakantie
steeds tijd gehad voor u, Herr Gus
tav Zuckwaller?"
De inspecteur lachte. Aan de char
mes van dit meisje kon hij geen weer
stand bieden. Hij begreep heel goed,
Waarom het hier ging. Hij had immers
Zelf Herr Richter naar André en Ma
rianne verwezen.
Zuckwaller probeerde, zich in te
beelden, dat het hem niets deed, als
Rij geen deel van de beloning zou
Ontvangen. Het bleef bij een poging.
Hij kon het geld uitstekend gebrui
ken. Want ofschoon z'-jn salaris niet
klein was, kon hij toch met zijn ge
tto geen al te grote sprongen doen.
Zo'n dikke drieduizend Mark zou wel
kom geweest zijn.
De stemming bleef gedwongen. Hoe
wel de directeur joviaal deed en in al
lerlei loffelijke bewoordingen sprak
Over het nuttige werk, dat zij voor zijn
fpbriek hadden gedaan, bleef de ban
van het geld bovfen de tafel in Hotel
Neu Tirol hangen.
André en Marianne voelden dit pre
cies, zoals Gustav Zuckwaller het voel
de.
De zaak was tot een goed einde ge
bracht. De politieman had zijn plicht
gedaan en hij kon afmarcheren naar
de volgende zaak. Iedereen was blij,
toen Herr Richter na een klein uur
afscheid nam. Er was opluchting.
„Geld brengt toch niet altijd geluk",
merkte Marianne op. „Geld kan een
bende narigheid veroorzaken".
„Fraulein Marianne, ik wil eerlijk
met u zijn, met André en met me
zelf" Zuckwaller was weer in zijn
overbeleefde toon vervallen. Het was,
alsof de vaak zo moeilijke ogenblik
ken, die ze tezamen hadden meege
maakt, waren vergeten. „Ik zou graag
mijn deel hebben, maar ik mag het
niet aannemen."
Voor het ogenblik zag Marianne
geen oplossing. André was evenmin
de man, om met een goedgeplaatste
opmerking de vertrouwde sfeer terug
te brengen.
Het afscheid was die dag moeilijker
dan bet tijdens de samenwerking ge
weest was.
Abrupt draaide Gustav Zuckwaller
zich om en liep de zaal door naar de
draaideur.
Tienduizend mark had de bediende
achter het getraliede loket aan André
Rost uitbetaald. Tienduizend Mark:
een kapitaal voor de jonge man en het
meisje naast hem. En toch waren ze
niet blij, want ze wisten, dat die be
loning een wig had gedreven tussen
hen en inspecteur Zuckwaller. En ze
wisten nog niet, hoe ze het probleem
zouden oplossen.
Ze konden het beiden volkomen be
grijpen. Gustav Zuckwaller voelde zich
verongelijkt, want ook hü had dezelf
de feilen, die ieder mens aankleven.
Het is moeilijk, het royale gebaar te
maken van: „Laat maar zitten, ik heb
alleen al plezier gehad aan de uit
voering van. het werk".
Zuckwaller had dat gebaar gemaakt,
maar niet van harte en de vriendschap
die ontstaan was, werd door de scha
duw van het geld bedreigd.
Met de misdaad was schoon schip
gemaakt, maar bij de drie mensen die
dat gedaan hadden, was de stemming
„bewolkt tot zwaar bewolkt".
„Weet je, wat ik wou, André?" vroeg
Marianne.
„Ja, ik weet het. Je wilde hetzelfde
als ik. Je wilde, dat we dat geld niet
behoefden aan te nemen. We hebhen
een kater, een morele kater, na al die
enerverende dagen. Van tienduizend
Mark kunnen we heel wat doen. We
kunnen er een huis, als we het zouden
hebben, van inrichten. Maar.
„Maardat kunnen we van 6666
Mark ook".
„Dat kun" en we van 6666 Mark
ook".
Op het station van Innsbruck was
het druk. Honderden toeristen zochten
hun weg naar de treinen. Ze wachtten
bij koffers. Ergens siste een locomo
tief wolken stoom weg. Het maakte
onder de overkapping te veel herrie
en veroorzaakte een stinkende walm.
Vaders riepen hun kinderen tot de
orde, die zich té dicht hij de perron-
rand waagden.
(Wordt vervolgd)
Ongeluk
Donderdagmorgen was de heer A.
J. J. van E. per bromfiets op weg naar
zijn werk, toen hij op een grintweg
plotseling de macht over het stuur
verloor. Met een hoofdwond en een
lichte hersenschudding werd hij per
auto naar huis vervoerd.
De rioleringswerkzaamheden
Aan de Ten Ankerweg is een aan
vang gemaakt met het dempen van
sloten en aanleg van riolering. Waar
nodig, wordt ook het naastliggend ter
rein geëgaliseerd, dit ten behoeve van
in de toekomst te bouwen woningen.
Op de te Breda gehouden toelatings
examens tot de middelbare tuinbouw
school slaagde de heer H. K. Laban.
Contactavond o.l. school
Op de eontactavond met de ouders
der leerlingen van de zesde en zevende
klas van de O.L. school, hield de heer
De Bruin, beroepskeuze-adviseur te
Middelburg, een interessant referaat
ter voorlichting van ouders van de
kinderen, die de school verlaten, ge
geven kan worden bij verdere studie,
resp. beroepskeuze.
Het referaat werd door de aanwezi
gen met de grootste aandacht gevolgd.
Er werden na afloop diverse vragen
gesteld, die door de heer De Bruin vlot
en duidelijk werden beantwoord. Al
met al was het een leerzame avond.
Er gingen stemmen bij de ouders op,
zulke avonden meer te organiseren.
Akte onderwijzer
Aan de Rijkskweekschool voor on
derwijzers (essen) te Middelburg
slaagden voor de akte volledig bevoegd
onderwijzer(es) aan het eind van de
derde leerkring:
G. de Beer te Vlissingen, D. van
Bevelen te Haamstede, mej. E. Claris-
se te Vlissingen, J. G. Keukelaar te
Kloetinge, P. J. H. C. Knuyt te Vlis
singen, P. J. Lako te Aardenburg, A
A. van Lare te Groede, mej. V. G. van
Leverink te Middelburg, A. Luwema
te Vlissingen, J. A. van de Plassche te
Goes, mej. W. S. Taal te Middelburg,
P. J. P. Vink te Terneuzen, mej. M. N.
Visser te Vlissingen, mej. A. Janse te
Kloetinge, J. U. de Looze te Middel
burg, N. L. den Boef te Krabbendijke.
Op 19 september 1944 werd
Axel door Poolse troepen bevrijd,
die tijdens de belegering en ver
overing van de stad de burgerbe
volking zo veel dit mogelijk was
hebben gespaard, zelfs toen dit
grote eigen verliezen kostte. De
Poolse soldaten konden kiezen tus
sen Axel platschieten en zelf geen
risico nemen, en man-tegen-man
gevechten voeren, zodat Axel ge
spaard bleef. Zij hebben dit laatste
gekozen, en voor die keuze zijn de
Axelaren de Polen innig dankbaar.
Dit kwam o.a. tot uiting in het stich
ten van het prachtige bevrijdingsmo
nument, Bet verlenen van het ere-bur-
gerschap aan de Poolse commandant,
kolonel dr. Z. M. Szydlowski en dit
komt ook elk jaar weer opnieuw tot
uiting bij de bevrijdingsherdenking op
19 september. De banden die Axel met
Polen verbindwen, zijn innig en sterk.
Evenals vorige jaren werd de be
vrijdingsherdenking bijgewoond door
een delegatie van de Vereniging van
Poolse Oudstrijders uit Vlissingen. De
Poolse gasten werden op het gemeen
tehuis ontvangen en welkom geheten
door de burgemeester P. L. D. J. van
Oeveren en door de voorzitter van de
Vereniging „Axel-Polen", de heer A.
Scheele.
De voorzitter van de vereniging van
Poolse Oudstrijders, ir. J. Minkiewicz
beantwoorde deze toespraken en wees
erop, dat de Polen bij deze herdenking
vooral ook het oog gericht houden op
de toekomstige bevrijding van hun
land.
Na de lunch, die door de gemeente
werd aangeboden, begaf men zich naar
de algemene begraafplaats, waar op
de graven van de gevallen Poolse sol
daten kransen werden gelegd door de
burgemeester P. L. D. J. van Oeveren
en door de secretaris van het hoofd
bestuur van de Ver. van Poolse Oud
strijders, de heer B. Strenk, waarna
de burgemeester het bevrijdingsvuur
ontstak.
Het gezelschap reed met auto's naar
het Poolse kruis aan het kanaal Axel-
Hulst, waar zoals op de plaat staat
vermeld: „Op den 17 september 1944
stierven op deze plaats den helden
dood, bij het forceren van het kanaal
Axel-Hulst, 25 Poolse soldaten van het
10de Regiment Dragonders brengende
zoo de vrijheid voor Holland op hunne
terugtocht naar Polen".
Aan de voet van het kruis werden
bloemen gelegd, waarna een koor o.
I. v. de heer J. Smies het Poolse en
het Nederlandse volkslied zong. Ook
kinderen legden bloemen neer.
's Avonds werden de Poolse gasten
ontvangen op het gemeentehuis. De
plaatselijke muziekcorpsen concerteer
den op de markt, waarna de herden
king van de bevrijding van Axel op
waardige wijze werd besloten met een
staande taptoe van de Rijpspolitie Ka
pel o.l.v. de heer M. M. C. Offermans.
KRUININGEN
N.C.V.B. De N.C.VB., afdeling Krui
ningen opende het seizoen met een ver
gadering in het Dorpshuis onder leiding
van de presidente mevr. A. Ligthart
Schenkvan Zijtveld. Ds. J. van der
Klaauw, Geref. predikant te Krabben
dijke sprak over: „Het dagelijks leven
in het Oude Testament'.
OTJDELANDE J. u
Opbrengst bazar. De bazar, die gehou
den werd om een televisietoestel voor
een zieke inwoonster te kunnen kopen,
heeft netto f 1384,— opgebracht.
NAAR AANLEIDING van de inbraak in de St. Janskerk te
Gouda, wijst dr. P. J. van Leeuwen te Eelde in Het Maandblad
van de Ver. van Kerkvoogdijen op de krantenmededeling, dat de
buit "hihil was daar de inbreker de offerbussen met had kunnen
openkrijgen en de zendingsbusjes juist de dag tevoren door de
koster waren geleegd.
Het gaat ds. Van Leeuwen niet om het speciale goudse geval,
maar wel om dit: „Wij schieten tekort in onze verantwoordelijk
heid, wanneer wij mensen alléén, ongecontroleerd en ongedekt,
laten manipuleren met busjes, collecten, giften. Het komt nog
veel te vaak voor, dat men het ledigen van busjes, het tellen
van collecten, het inzamelen van giften aan één persoon, een
predikant, een diaken, een kerkvoogd of een koster overlaat. En
dit is niet in overeenstemming met onze verantwoordelijkheid,
noch met betrekking tot de gelden, noch met betrekking tot de
mensen."
Dr. Van Leeuwen vindt, dat b.v. het legen van zendingsbusjes
niet door één persoon mag geschieden. Dit is niet verantwoord
tegenover hen, die het geld gegeven hebben. Daarom mag dit
ledigen niet door één man gebeuren. Er moet aanstonds con
trole zijn.
DE ZAAK is ernstig. Kerkeraad
en kerkvoogdij moeten ervoor zor
gen, dat het legen van busjes e.d.
steeds door minstens twee personen
gebeurt, die van hun uitkomsten
bf een door beide getekend proces
verbaal opmaken, bf aantekening
doen in een collecteboekje, voorzien
van hun handtekening of paraaf, bf
een andere controlemethode toe
passen, die de zekerheid biedt, dat
de gelden, die geofferd worden, ook
werkelijk ontvangen, geboekt en
verzonden zijn.
Nog belangrijker is de verant
woordelijkheid ten opzichte van de
mensen, die deze karweitjes ver
richten. „Wij schieten in broeder
liefde en solidariteit tekort, wan
neer wij hen ongecontroleerd en on
gedekt dit werk laten doen"
Het uitoefenen van controle is
geen teken van wantrouwen. Merk
waardig genoeg zijn degenen, die
veel met financiën moeten omgaan,
juist erg op controle gesteld. Zij
vragen om toezicht. Aan mensen,
die wij alleen hun gang laten gaan,
onthouden wij een belangrijke
steun, ja wij brengen hen zelfs in
gevaar. In gevaar van verleiding of
van achterklap.
Wat het laatste aangaat, zegt dr.
Van Leeuwen „Daar hebt ge nu zo'n
koster, van wie men algemeen weet,
dat hij bussen of offerblokken le
digt, telt en doorgeeft. Hij behoeft
maar één persoonlijke vijand te
hebben, die daar zo langs zijn neus
weg vraagt: waar betaalt de man
het wel van, dat televisietoestel, dat
buitenlandse reisje. En de bal is aan
het rollen op de bekende wijze van
de sneeuwbal. Is het dan niet onze
eigen schuld, dat wij de man in een
positie hebben gebracht, waarin hij
zichzelf onmogelijk kan verdedigen?
Wie is er, die hem kan dekken?"
Het elkaar geregeld en nauwkeu
rig controleren en dekken aldus
dr. Van Leeuwen acht ik een
stukje christelijke solidariteit, dat
in kerkelijke colleges niet vergeten
mag worden. Ook hierin zijn wij el
kanders hoeders.
In Den Haag heeft men thans de
eerste periode van vijf jaar oecu
menische jeugddiensten afgesloten.
Deze diensten, die allereerst be
stemd zijn voor de leerlingen van
middelbare scholen, worden elke
maand op zondagavond 8 u. gehou
den, achtereenvolgens in de Duit
se, Engelse en Franse kerk. Litur
gie en zingen geschiedt in de taal
der ontvangende kerk; preek en
slotliturgie in die van de andere in
afwisseling. Steeds werden de dien
sten geleid door de predikantenvan
de drie kerken. Omdat de Engelse
kerk maar klein is, wordt daarin
tweemaal dienst gehuden. De be
langstelling is na vijf jaar niet ver
minderd, de kerken zitten altijd vol
met jongelui, velen van hen komen
anders nooit in de kerk.
Door deze diensten is er niet al-
Leen een goed contact ontstaan met
leerlingen en docenten van diverse
scholen, maar zijn ook de drie bui
tenlandse gemeenten in Den Haag
nader tot elkaar gekomen, inzon
derheid de predikanten. Toen on
langs de Engelse dominee ons land
ging verlaten, werd hij in een oecu
menische jeugddienst toegesproken
door zijn Franse en Duitse colle
ga's. De Duitse predikant, ds. P.
Kaetzke, zei:„Ofschoon ik u nooit
heb kunnen verstaan, heb ik de
woorden van uw preek toch voor
honderd procent begrepen".
Uitsluitend met de bedoeling om
Met te gebruiken voor het pastoraat
onder fabrieksarbeiders, laat de
Anglicaanse kerk te Londen een ge
bouw zetten, waarin men aan de
arbeiders een tehuis biedt. Het be
vat lokaliteiten voor allerlei ver
enigingswerk, een kapel voor wij
dingssamenkomsten en kerkdien
sten, een zaal voor opvoering van
lekespelen en muziekavonden eil
eensporthal.
Ds. K. H. Kroon, predikant voor
Kerk en Israël, heeft zondag in de
Amstelkerk te Amsterdam de eer
ste dienst geleid, die geheel gewijd
is aan de solidariteit van de ge
meente met Israël. Voortaan zal er
elke maand zo'n dienst zijn. Ge
preekt wordt er niet (hoogstens vijf
minuten toelichting). Er wordt al
leen voorgelezen uit de bijbel,
psalmgezongen en gebeden; alles uit
het boek, de liederen en de gebe
den van Israël.
Deze eerste dienst stond in het
teken van de periode der „tien ont
zagwekkende dagen", de boetetijd
voor Israël van nieuwjaar tot grote
verzoendag.
„Wij willen niet Israël imiteren,
ook niet tot Israël diceren, ook niet
met Israël concurreren zegt ds.
Kroon maar als christenen, die
helaas nog altijd van Israël zijn
gescheiden, naast, met en voor Is
raël bijbellezen, zingen en bidden".
De Hervormde gemeenten van
Feyenoord en Rotterdam-Vreewijk
en de Geroformeerde kerk van Rot
terdam-Zuid en Feyenoord zullen
dit jaar samen de verspreiding van
evangelisatiekalenders ter hand ne
men. Totnogtoe vond steeds een
evangelisatiewerk.
Het Sealantic Fund, een stichting
van John D. Rockefeller jr, heeft
indertijd aan de Internationale Zen
dingsraad een gift van twee miljoen
dollar geschonken, onder voorwaar
de, dat enkele Amerikaanse zen
dingsinstanties er binnen vijf jaar
twee miljoen dollar naast zou leg
gen.
Aan deze voorwaarde is voldaan,
zodat de Internationale Zendings
raad momenteel beschikt over vier
miljoen dollar, welke gebruikt mo
gen worden ter versterking van de
theologische opleiding in de lan
den, waar jonge kerken zijn.
Om de spoeling niet te dun te
maken, is bepaald, dat slechts twin
tig van deze scholen van dit fonds
mogen profiteren. Het ligt in de
bedoeling het geld in vijf jaar uit
te geven. Een miljoen dollar wordt
gereserveerd voor de verbetering
van de bibliotheken der opleidings
scholen. Voor het beoordelen van
de vraag welke scholen in aanmer
king komen voor steun, is een com
missie van twintig leden uit ver
schillende landen benoemd.
Te Heiloo worden de kerkdien
sten der Hervormde gemeente ook
geregeld bezocht door doopsgezin
den, die behoren tot de gemeente
van Alkmaar. Daarom zijn de pre
dikanten van Heiloo en de doops
gezinde leraar van Alkmaar over
eengekomen, na accoordbevinding
van hun kerkeraden, om enkele
keren per jaar van kansel te rui
len. Voor de eerste maal heeft dit
inmiddels plaats gehad.
In deze maand start allerlei ker-
kewerk officieel met een aanvangs-
dienst in de kerk, zoals zondags
school, catechisatie, jeugdwerk.
Te Amsterdam kwamen de Her
vormde predikanten ovefeen om
him werkzaamheden ook te begin
nen met een kerkdienst. Daartoe
kwamen zij bijeen in de Nieuwe-
zijdskapel op een maandagmiddag.
Ds. J. R. Wolfensberger, praeses
van de centrale kerkeraad, leidde
deze dienst, die besloten werd met
de viering van het avondmaal. Het
was uiteraard geen besloten samen
komst. De kapel stond voor leder
open en belijdende lidmaten kon
den ook deelnemen aan de avond
maalsviering.
