CHINA GROEIT UIT
TOT STALEN REUS
Tijdelijk f 25.-
of f 15.- of f ia-
terug bij aankoop
van een Philips
platenwisselaar van
f 159.- of f 135.-
Duitse
verdienen
4 a 5
importeurs
et/kg aan onze uien
Gele gevaarnachtmerrie voor wereld
GRAMMOFOON !N RUU. ACTIE!
PHILIPS
Uitvoer van dit product duurt
dertig volle weken
nog
UIEN-ANGSTPSYCHOSE.'
ZEEUWSCH DAGBLAD
PAGINA S
REKENSCHAP
Formosa
Pescadores;"/.
TaVnan
KOLOS
OVEREENKOMST
Beloning voor
bijzondere akten
kleuteronderwijs
-f 25.- terug voor een oude Philips grammofoon
of f 15.- terug voor een andere grammofoon
of f 10.- terug voor tien oude platen
Zaterdag 13 september 1958
China telt op dit ogenblik ongeveer 600 miljoen inwoners. Elk jaar komen daar
vijftien miljoen bij. Dat wil zeggen, dat over 30 a 35 jaar de helft van de wereld
bevolking uit Chinezen zal bestaan.
China is een communistisch land. Maar men slaat in Moskou de groei van China
met dezelfde zorg gade als in de hoofdsteden van de Westelijke mogendheden:
China zal in het derde kwart van deze eeuw het grootste probleem van onze aarde
worden.
ER IS IN het Westen de laatste tijd veel kritiek gehoord op het
optreden van de Verenigde Staten in het Verre Oosten. Groot-Britan-
nië en Canada hebben herhaaldelijk getracht, de Amerikaanse regering
tot matiging van haaT houding tegenover Peking te bewegen en de
openbare mening in de Westelijke wereld, beducht als zij begrijpe
lijkerwijs is voor het uitgroeien van een plaatselijke kwestie tot een
derde wereldoorlog, keurt het Amerikaanse optreden vrijwel een
stemmig af.
Op het eerste gezicht zou men zeg
gen, dat de Amerikanen inderdaad
met vuur spelen. Quemoy en Matsoe
zijn zeker geen nieuwe wereldbrand
waard en de ietwat aftandse Tkjaug
Kal-sjek op Formosa is dat evenmin.
Maar het verbitterde volharden van
de Amerikanen in hun steun aan de
nationalisten en de koppige weigering
om Peking te erkennen, krijgen een
geheel ander aspect wanneer men het
volgende overweegt:
1. De Chinese volksrepubliek telt nu
een bevolking van 600 miljoen zie
len.
2. Ieder jaar bedraagt de bevolkings
aanwas 15 miljoen.
3. Kort ma 1900 zal 'de helft van de
wereldbevolking bestaan uit Chi
nezen.
4. Het Chinese volk is in doorsnede
ijverig en intelligent. Het leert
snel en zal tegen 1935 ®p technisch,
wetenschappelijk en economisch
gebied de gelijke zijn van de ont-
wikkelste landen van nu.
Mij realiseert zich in Washington
natuurlijk heel wei, dat het blijven
steunen van Tsjang Kai-sjek een ver
loren zaak is. Daar gaat het dan ook
niet om. Het gaat er voor Washington
veel meer om, aan de Chinese volks
republiek elke vorm van steun te ont
houden, morele zowe ais materiele.
Dat is wat er schuil gaat achter de
hardnekkige weigering can het com
munistische regiem te Peking, dat toch
600 miljoen mensen vertegenwoordigt,
te erkennen. In Washington heeft men
ingezien, dat over slechts 25 a 30 jaar
China de grootste bedreiging van de
Westelijke beschaving zal sinds bet
opdringen van de Turken tot de poor
ten van Wenen. Door stelselmatig alle
contact met Peking te vermijden ho
pen Eisenhower en Dulles althans te
bereiken, dat het proces wordt ver
traagd.
Vara de macht, die China mm reeds
vormt, heeft de hele wereld ztoh pas
zeer kort geleden rekenschap gegeven.
Dat was toenCteoesjtsjef jfaëastig maar
Peking vertrok (men zegt zelfs, datj
hij daarheen was ontboden) ©m Mao'
Tsetoeng de verzekering te geven, dat
er geen topconferentie gehcMdem zou
worden zonder aanwezigheid van de
Chinese volksrepubliek. Bij die ge
legenheid heeft Chroesjtsjef China nog
meer technische -en economische hulp
toegezegd, dan het voor rhen needs uit
Rusland ontving.
Zozeer was men onder de ïndnik
van de manier waarop Mao Tse-toeng
Chroesjtsjef heeft kunnen behandelen,
dat er zelfs berichten verschenen als
zou de Sowjet-Unie kernwapens ter
beschikking van Peking hebben ge
steld. Op zijn minst is dat zeer on
waarschijnlijk. Juist het bezit van
kernwapens immers maakt dat Moskou
nog enige zeggenschap heeft in de
zaken van China. Zouden Peking en
Moskou beide over deze wapens be
schikken, dan zou er binnen slechts
enkele jaren geen twijfel meer kun
nen zijn over de vraage wie nu wer
kelijk de haas is in de communistische
wereld. Mao Tse-toeng zou ais over
winnaar ovefr Chroesjtsjef te voor
schijn treden.
Over 25 jaar zullen er vijf Chinezen
zijn voor elke Rus. Het zullen niet lan
ger de arme Chinese boeren zijn van
vroeger, maar redelijk ontwikkelde
mensen uit een rijke industriestaat,
die zichzelf voor het overgrote deel
kan bedruipen en niet langer een be
roep behoeft te doen op andere lan
den.
Dit vooruitzicht is voor Moskou en
Washington in gelijke mate onaan
genaam. China wordt de wereldmacht
van de toekomst en de tijd is niet zo
ver meer af, dat men met gelijke ge
voelens in Amerika en in Rusland zal
praten van het Gele Gevaar.
Stalin heeft dat gevaar even tijdig
onderkend als Truman, Eisenhower of
Dulles. Bij zijn leven heeft hij de nu
eenmaal noodzakelijke economische en
111150958
:Matsu
«V*v2£v
- v
//Ta i pen;
jf^Qüemoy
f
r>-Hong Kong
km 200
militaire hulp aan Pc'ting zo geregeld,
dat het voldoende was om het com
munistische regiem in China op de
been te kunnen houden, miaar niet ge
noeg om Mao Tse-toeng een bevoor
rechte psibe in de communistische
wereld te verschaffen.
Ingez. mededeling (adv.)
Chroesjfejeff is begonnen, de politiek
van Stalin jegens China te volgen.
Toen hij echter de indruk had, stevig
genoeg in het zadel te zitten, veran
derde zijn houding. De betrekkingen
tussen Moskou en Peking werden nau
wer. Chroesjtsjef werd royaler met
hulp en ontving in ruil morele stemm
in de strijd tegen Tit, hoewel Mao
oorspronkelijk sympathie voor de
Zulcfslavische denkwijze van het „na
tionale communisme" had gekoesterd.
Maar de royaal verstrekte hulp
droeg sneller vrucht dan men had ge
dacht. China is sinds enkele jaren be
zig in een ontzagwekkend tempo te
groeien tot een werkelijke reus onder
de naties. Niet meer de kolos van
vroeger, verdeeld door corruptie en
gegrondvest up rotte fundamenten,
maar een reus van staat. Het is bezig
zijn landbouw te ordenen, zodat het
zijn bevolking lean voeden, bet ont
wikkelt zijn industrie, bet bauwt zijn
eigen schepen en zeifs vliegtuigen en
het leert zijn eigen zonen, dié nooit
■onbekwaam zijn geweest in de weten
schap, hoe de oerenergi van d raafmur
te bdwïmgen. Chinese geleerden en
dokters, ingenieurs en scheikundigen
kunnen de hulp van Moskou steeds
meer ontberen. Daarmee valt de .greep
die de Sowj et-Unie in de eerste tien
jaren op 'China heeft gehad, weg. En
het is geworden als in het oude ver
haal van de tovenaarsleerling. Moskon
heeft krachten opgeroepen, die toet
niet meer kan beheersen.
Er is dus een grote overeenkomst
tussen het denken van Washington en
dat van Moskou: hoe houden wij China
in bedwang? Hoe voorkomen wij, dat
het nieuwe China ons overvleugelt?
De oorsprong van de denkwijze is ver
schillend. In Moskou vreest men zijn
leidende positie in het communistische
blok ooit te zullen moeten afetaan aan
Peking. In Washington ducht men
eerder dat China, zodra het volwas
sen zal zijn geworden en zich bewust
geworden van die volwassenheid, zal
pogen, een zodanige invloed op de
gang van zaken in de gehele wereld
uit te oefenen, dat een strijd van de
ene (Manke) helft van de wereldbe
volking tegen de andere (gele) helft
niet te vermijden zal zjjn.
"Wie zich kan indenken wat het be
tekent, wanneer de helft van de we
reldbevolking bestaat uit Rode Chi
nezen, die bovendien wellicht de scep
ter zwaaien over de gehele blanke
communistische wereld, zal begrijpen,
welk een nachtmerrie reeds nu het
„Gele Gevaar" vormt voor de Ver
enigde Staten, die nu eenmaal de eni
ge natie zijn, welke zich de rol kan
aanmeten van behoeder van de vrij
heid. Wanneer men nu van mening is,
dat Washington in zijn Aziatische po
litiek met vuur speelt, dan moge dat
juist zijn, maar men vergete dan toch
niet, dat de Verenigde Staten zich ten
minste bewust zijn van htm verant
woordelijkheid jegens de toekomst van
de vrije weTeld. Slechts over de vraag
of zij die toekomst op de juiste of on
juiste wijze dienen mei haan tegen
woordige politiek, kam men van me
ning verschillen.
„Zeg nietHoe komt het, dat
vroegere tijden beter waren
dan deze?"
(Prediker 7 vers 10)
Die goeie, ouwe tijd; Dat ver
zuchten vele ouderen onder ons,
zoals ook him grootvaders dat
eertijds hebben gedaan en "waar
schijnlijk onze voorvaderen in
vroeger eenwen eveneens. Ook
in de dagen van de Prediker
schudden de ouderen hun hooi
den over het heden en mediteer
den zij over de vroegere tijden,
die toch veel beter waren.
Waarschijnlijk was het vroeger
toch heus niet zoveel beter.
Maar waar om dan steeds die
verzuchtingen? Is het niet veelal
een uiting van kleingeloof, van
te weinig Godsvertrouwen, van
ontevredenheid over datgene
wat God ons vandaag schenkt?
Gemeenteraden en testeren van
bijzondere kleuterscholen zullen aan
leidsters bij bet openbaar en bijzan
der kleuteronderwijs een beloning
van ten hoogste f120 per jaar kunnen
toekennen voor het bezit of het ge
bruik maken in de school van be
voegdheden, waarvoor al dan niet
wettelijke akten van bekwaamheid
verkrijgbaar zjjn. Dit bedrag geldt on
geacht het aantal bevoegdheden.
In de kleuteronderwijswet is aam
de gemeenteraden en besturen van
bijzondere kleuterscholen de bevoegd
heid tot toekenning van de beloning
gegeven, het bedrag diende echter bij
■algemene maatregel van bestuur te
worden vastgesteld. Dat is nu ge
beurd in een gisteren in het Staats
blad opgenomen Koninklijk Besluit.
De in aanmerking komende bevoegd
heden worden door de minister van
O., K. en W. aangewezen.
„HIER IS AMMAN"
UIT 'N OUDE AUTOBUS-
De reizende verslaggever Alfred van
Sprang moet zich voor het uitspreken
van zijn radio-commentaren uit Am
man wel erg behelpen. De studio is
namelijk een oude, verveloze, dik on
der het woestijnzand zittende autobus,
die even buiten Amman langs de weg
naar Jeruzalem zo maar in het zand
staat. In de buurt bivakkeren wat Be-
doeïnen in hun armoedige tenten. De
bus dateert nog uit de tweede wereld
oorlog, toen de Engelsen dit mobiele
radiostation hebben gebouwd. De
autobus heeft na de oorlog een grote
omzwerving gemaakt, maar is ten
slotte in Amman terecht gekmen.
Wanneer Van Sprang zijn commentaar
spreekt, moet er een soldaat op wacht
gaan staan om te voorkomen, dat
iemand met veel lawaai zijn auto start
in de buurt van deze rijdende studio.
Ingez. mededeling (adv.)
A<G 1114 - Automati
sche platenwisselaar,,
tevens platenspeler
met -örnlTtoetsbedie-
'zring;, 4 snelheden. Op
voet, als afgebeeld
f 159.-
AG 1014 - Dezelfde
automatische platen-
wisselaar, tevens pla
tenspeler,voor inbouw
135-
lachen
(Van een bijzondere medewerker)
Als uien konden lachen, zouden ze zich beslist het „taprat'
over de mentaliteit van de Nederlandse uienleveranciers.
Wat is er gaande? Alle bezitters van uien voelen zich plotseling als
opgesloten in een naar uien stinkend .schip, (dat vólgens de geruchten
volkomen overbelast zou zijn en .spoedig geheel zal zinken. Alle ver
bouwers verdringen zich nu voor het enig openstaande luik, waardoor
ze allen tegelijk heen willen. Ze .schaden -elkaaT hierdoor in hoge mate
en slechts een enkeling ontdekt, dat er ifbg tal van luiken zijn, waar
door men dit verderfelijke schip kan verlaten. Toch zal het deze En
keling niet baten, dat hij zijn hoofd koel houdt als de massa niet tot
rede gebracht wordt. Dit schrijft ons een oud-belastingconsulent, die
veel met uïenexpoTt te maken heeft. Hij vervolgt:
Geen enkele kok zal het in zijn hoofd
krijgen, vandaag maar eens twee uien
in de soep ie doen, omdat de prijs zo
laag ligt. En evenmin zal een impor
teur om die Teden twee wagons tegelijk
in ons land kopen. Wij zullen de be
schikbare uien, evenals vorige jaren,
regelmatig moeten aanbieden, om een
enigszins lonende prijs te verkrijgen.
Doen we dit niet, dan zal de bestraf
fing roet uitblijven en de prijzen zul
len ver beneden de waarde blijven
liggen, het gehele seizoen door.
De hoerenprijs, afgeleid van de dins-
dagveïlïng zou toch slechts drie cen.t
per küo bedragen en dit terwijl iedere
huisvrouw bereid is, drie cent per stuk
voor één ui te betalen. Zij wil dit ech
ter alléén doem, als ze de ui ook nodig
heeft en niet om de boeren extra vliug
van hun uien af te helpen, omdat de
„uitzaai" wat groot is uitgevallen!
Welke gevolgen overigens deze grote
uitzaai kan hebben, willen we aan de
hand van historisch officiële cijfers be
spreken.
Als men de gelegenheid had, alle
cijfers goed te bekijken, zou ieder oi.
zeggen: „Waarvoor ben ik eigenlijk
zo bang, dat ik mijn kostbaar uien-
bezit voor een grijpstuiver uit han
den geef, terwijl Nederlandse uien
nog gekocht zullen worden minstens
dertig volle weken lang!"
Om in één opslag te kunnen zien hoe
de inzaai van nien wel geweest is dit
jaar ten opzichte van andere jaren, be
hoeft men slechts een vergelijking te
maken van 1948 tot 1958. Men ziet
dan, dat 1948 de kroon spant. Toen
werden er ingezaaid 7000 hectare.
Daarna 1953 met 6800 ha en tenslotte
1958 met 600 ha. Deze vergelijking
toont reeds, dat we thans niet opge
scheept zitten met een ongekende op
pervlakte.
Nu is die oppervlakte met het be
langrijkste, waarop wij te letten héb
ben. De "uientelers, die bang zijn, hele
maal geen prijs meer voot hun produkt
te krijgen a'ls ze nog even wachten,
zal het er om te doen zijn, te weten
of er voor export beschikbare kilo's nu
werkelijk zoveel méér ten verkoop zal
worden aangeboden als vórige jaren.
Daarvoor is het nodig, te weten, wat
de gemiddelde opbrengst per ha is.
Over 1948 en 1953 was dit officieel
34000 en 340000 kg. Over 1958 is het
nog niet officieel bekend, maar in het
Vakblad voor de Groothandel werd van
officiële zijde geschat, dat de opbrengst
per ha op Flakkee dit jaar 30000 kilo
zal bedragen tegenover vorig jaar
32000 kilo. Als we dezelfde verlaging
•derland per ha, dan krijgen we (vorig
jaar 28000 kg), nu dus 26000 kg per ha.
We "krijgen dan de volgende verge
lijking over deze topjaren.
Beschikbaar:
1946 W00 X 34000 is rond 238.000 ton
1953 6800 X 34000 is rond 231.000 ton
1968 (6600 x 3600 is i®nd 172.000 ton
Als men nu voor ogen houdt, dat wij
in 1948 176.000 ton en in 1950 méér
dan 180.000 ton aan nien exporteerden,
dan vragen we ons af: „Waarom pro
beert ieder de verkoop van zijn voor
raad uien tegen elke prijs te forceren,
terwijl nog dertig wieloeai Hollandse
uien gekocht zullen worden!
We exporteerden nu
over augustus 18.686 ton
augustus 1957 8.933 ton
augustus 1956 4.497 ton
augustus 1955 3323 ton
Bij vergelijking van deze cijfers over
de eerste «xportmaand van het seizoen
zal men eer geneigd zijn, bang te wor
den, dat we het gehele jaar door niet
aan de vraag zullen kunnen voldoen.
Over afzetmogelijkheden een vol
gende keer. P. T.
Deze fotocombinatie geeft een beeld
van de ramp met de Martin Mariner
P. 303 in de woestyn bij Abadan, welke
welke aan de tien inzittenden, allen van
de Nederlandse marine, het leven kostte.
Op beide foto's zien we brandweerlieden
toepassen op het gemiddelde van Ne- en leden van een bergingsploeg van het
vliegveld van Abadan bezig met een
hopeloze taak; van het vliegtuig dat
brandend omlaag stortte, was na korte
tijd slechts een smeulende hoop wrak
stukken over. Aan redden van mense-
levens viel niet te denken..,.