CHINA GROEIT UIT TOT STALEN REUS Tijdelijk f 25.- of f 15.- of f ia- terug bij aankoop van een Philips platenwisselaar van f 159.- of f 135.- Duitse verdienen 4 a 5 importeurs et/kg aan onze uien Gele gevaarnachtmerrie voor wereld GRAMMOFOON !N RUU. ACTIE! PHILIPS Uitvoer van dit product duurt dertig volle weken nog UIEN-ANGSTPSYCHOSE.' ZEEUWSCH DAGBLAD PAGINA S REKENSCHAP Formosa Pescadores;"/. TaVnan KOLOS OVEREENKOMST Beloning voor bijzondere akten kleuteronderwijs -f 25.- terug voor een oude Philips grammofoon of f 15.- terug voor een andere grammofoon of f 10.- terug voor tien oude platen Zaterdag 13 september 1958 China telt op dit ogenblik ongeveer 600 miljoen inwoners. Elk jaar komen daar vijftien miljoen bij. Dat wil zeggen, dat over 30 a 35 jaar de helft van de wereld bevolking uit Chinezen zal bestaan. China is een communistisch land. Maar men slaat in Moskou de groei van China met dezelfde zorg gade als in de hoofdsteden van de Westelijke mogendheden: China zal in het derde kwart van deze eeuw het grootste probleem van onze aarde worden. ER IS IN het Westen de laatste tijd veel kritiek gehoord op het optreden van de Verenigde Staten in het Verre Oosten. Groot-Britan- nië en Canada hebben herhaaldelijk getracht, de Amerikaanse regering tot matiging van haaT houding tegenover Peking te bewegen en de openbare mening in de Westelijke wereld, beducht als zij begrijpe lijkerwijs is voor het uitgroeien van een plaatselijke kwestie tot een derde wereldoorlog, keurt het Amerikaanse optreden vrijwel een stemmig af. Op het eerste gezicht zou men zeg gen, dat de Amerikanen inderdaad met vuur spelen. Quemoy en Matsoe zijn zeker geen nieuwe wereldbrand waard en de ietwat aftandse Tkjaug Kal-sjek op Formosa is dat evenmin. Maar het verbitterde volharden van de Amerikanen in hun steun aan de nationalisten en de koppige weigering om Peking te erkennen, krijgen een geheel ander aspect wanneer men het volgende overweegt: 1. De Chinese volksrepubliek telt nu een bevolking van 600 miljoen zie len. 2. Ieder jaar bedraagt de bevolkings aanwas 15 miljoen. 3. Kort ma 1900 zal 'de helft van de wereldbevolking bestaan uit Chi nezen. 4. Het Chinese volk is in doorsnede ijverig en intelligent. Het leert snel en zal tegen 1935 ®p technisch, wetenschappelijk en economisch gebied de gelijke zijn van de ont- wikkelste landen van nu. Mij realiseert zich in Washington natuurlijk heel wei, dat het blijven steunen van Tsjang Kai-sjek een ver loren zaak is. Daar gaat het dan ook niet om. Het gaat er voor Washington veel meer om, aan de Chinese volks republiek elke vorm van steun te ont houden, morele zowe ais materiele. Dat is wat er schuil gaat achter de hardnekkige weigering can het com munistische regiem te Peking, dat toch 600 miljoen mensen vertegenwoordigt, te erkennen. In Washington heeft men ingezien, dat over slechts 25 a 30 jaar China de grootste bedreiging van de Westelijke beschaving zal sinds bet opdringen van de Turken tot de poor ten van Wenen. Door stelselmatig alle contact met Peking te vermijden ho pen Eisenhower en Dulles althans te bereiken, dat het proces wordt ver traagd. Vara de macht, die China mm reeds vormt, heeft de hele wereld ztoh pas zeer kort geleden rekenschap gegeven. Dat was toenCteoesjtsjef jfaëastig maar Peking vertrok (men zegt zelfs, datj hij daarheen was ontboden) ©m Mao' Tsetoeng de verzekering te geven, dat er geen topconferentie gehcMdem zou worden zonder aanwezigheid van de Chinese volksrepubliek. Bij die ge legenheid heeft Chroesjtsjef China nog meer technische -en economische hulp toegezegd, dan het voor rhen needs uit Rusland ontving. Zozeer was men onder de ïndnik van de manier waarop Mao Tse-toeng Chroesjtsjef heeft kunnen behandelen, dat er zelfs berichten verschenen als zou de Sowjet-Unie kernwapens ter beschikking van Peking hebben ge steld. Op zijn minst is dat zeer on waarschijnlijk. Juist het bezit van kernwapens immers maakt dat Moskou nog enige zeggenschap heeft in de zaken van China. Zouden Peking en Moskou beide over deze wapens be schikken, dan zou er binnen slechts enkele jaren geen twijfel meer kun nen zijn over de vraage wie nu wer kelijk de haas is in de communistische wereld. Mao Tse-toeng zou ais over winnaar ovefr Chroesjtsjef te voor schijn treden. Over 25 jaar zullen er vijf Chinezen zijn voor elke Rus. Het zullen niet lan ger de arme Chinese boeren zijn van vroeger, maar redelijk ontwikkelde mensen uit een rijke industriestaat, die zichzelf voor het overgrote deel kan bedruipen en niet langer een be roep behoeft te doen op andere lan den. Dit vooruitzicht is voor Moskou en Washington in gelijke mate onaan genaam. China wordt de wereldmacht van de toekomst en de tijd is niet zo ver meer af, dat men met gelijke ge voelens in Amerika en in Rusland zal praten van het Gele Gevaar. Stalin heeft dat gevaar even tijdig onderkend als Truman, Eisenhower of Dulles. Bij zijn leven heeft hij de nu eenmaal noodzakelijke economische en 111150958 :Matsu «V*v2£v - v //Ta i pen; jf^Qüemoy f r>-Hong Kong km 200 militaire hulp aan Pc'ting zo geregeld, dat het voldoende was om het com munistische regiem in China op de been te kunnen houden, miaar niet ge noeg om Mao Tse-toeng een bevoor rechte psibe in de communistische wereld te verschaffen. Ingez. mededeling (adv.) Chroesjfejeff is begonnen, de politiek van Stalin jegens China te volgen. Toen hij echter de indruk had, stevig genoeg in het zadel te zitten, veran derde zijn houding. De betrekkingen tussen Moskou en Peking werden nau wer. Chroesjtsjef werd royaler met hulp en ontving in ruil morele stemm in de strijd tegen Tit, hoewel Mao oorspronkelijk sympathie voor de Zulcfslavische denkwijze van het „na tionale communisme" had gekoesterd. Maar de royaal verstrekte hulp droeg sneller vrucht dan men had ge dacht. China is sinds enkele jaren be zig in een ontzagwekkend tempo te groeien tot een werkelijke reus onder de naties. Niet meer de kolos van vroeger, verdeeld door corruptie en gegrondvest up rotte fundamenten, maar een reus van staat. Het is bezig zijn landbouw te ordenen, zodat het zijn bevolking lean voeden, bet ont wikkelt zijn industrie, bet bauwt zijn eigen schepen en zeifs vliegtuigen en het leert zijn eigen zonen, dié nooit ■onbekwaam zijn geweest in de weten schap, hoe de oerenergi van d raafmur te bdwïmgen. Chinese geleerden en dokters, ingenieurs en scheikundigen kunnen de hulp van Moskou steeds meer ontberen. Daarmee valt de .greep die de Sowj et-Unie in de eerste tien jaren op 'China heeft gehad, weg. En het is geworden als in het oude ver haal van de tovenaarsleerling. Moskon heeft krachten opgeroepen, die toet niet meer kan beheersen. Er is dus een grote overeenkomst tussen het denken van Washington en dat van Moskou: hoe houden wij China in bedwang? Hoe voorkomen wij, dat het nieuwe China ons overvleugelt? De oorsprong van de denkwijze is ver schillend. In Moskou vreest men zijn leidende positie in het communistische blok ooit te zullen moeten afetaan aan Peking. In Washington ducht men eerder dat China, zodra het volwas sen zal zijn geworden en zich bewust geworden van die volwassenheid, zal pogen, een zodanige invloed op de gang van zaken in de gehele wereld uit te oefenen, dat een strijd van de ene (Manke) helft van de wereldbe volking tegen de andere (gele) helft niet te vermijden zal zjjn. "Wie zich kan indenken wat het be tekent, wanneer de helft van de we reldbevolking bestaat uit Rode Chi nezen, die bovendien wellicht de scep ter zwaaien over de gehele blanke communistische wereld, zal begrijpen, welk een nachtmerrie reeds nu het „Gele Gevaar" vormt voor de Ver enigde Staten, die nu eenmaal de eni ge natie zijn, welke zich de rol kan aanmeten van behoeder van de vrij heid. Wanneer men nu van mening is, dat Washington in zijn Aziatische po litiek met vuur speelt, dan moge dat juist zijn, maar men vergete dan toch niet, dat de Verenigde Staten zich ten minste bewust zijn van htm verant woordelijkheid jegens de toekomst van de vrije weTeld. Slechts over de vraag of zij die toekomst op de juiste of on juiste wijze dienen mei haan tegen woordige politiek, kam men van me ning verschillen. „Zeg nietHoe komt het, dat vroegere tijden beter waren dan deze?" (Prediker 7 vers 10) Die goeie, ouwe tijd; Dat ver zuchten vele ouderen onder ons, zoals ook him grootvaders dat eertijds hebben gedaan en "waar schijnlijk onze voorvaderen in vroeger eenwen eveneens. Ook in de dagen van de Prediker schudden de ouderen hun hooi den over het heden en mediteer den zij over de vroegere tijden, die toch veel beter waren. Waarschijnlijk was het vroeger toch heus niet zoveel beter. Maar waar om dan steeds die verzuchtingen? Is het niet veelal een uiting van kleingeloof, van te weinig Godsvertrouwen, van ontevredenheid over datgene wat God ons vandaag schenkt? Gemeenteraden en testeren van bijzondere kleuterscholen zullen aan leidsters bij bet openbaar en bijzan der kleuteronderwijs een beloning van ten hoogste f120 per jaar kunnen toekennen voor het bezit of het ge bruik maken in de school van be voegdheden, waarvoor al dan niet wettelijke akten van bekwaamheid verkrijgbaar zjjn. Dit bedrag geldt on geacht het aantal bevoegdheden. In de kleuteronderwijswet is aam de gemeenteraden en besturen van bijzondere kleuterscholen de bevoegd heid tot toekenning van de beloning gegeven, het bedrag diende echter bij ■algemene maatregel van bestuur te worden vastgesteld. Dat is nu ge beurd in een gisteren in het Staats blad opgenomen Koninklijk Besluit. De in aanmerking komende bevoegd heden worden door de minister van O., K. en W. aangewezen. „HIER IS AMMAN" UIT 'N OUDE AUTOBUS- De reizende verslaggever Alfred van Sprang moet zich voor het uitspreken van zijn radio-commentaren uit Am man wel erg behelpen. De studio is namelijk een oude, verveloze, dik on der het woestijnzand zittende autobus, die even buiten Amman langs de weg naar Jeruzalem zo maar in het zand staat. In de buurt bivakkeren wat Be- doeïnen in hun armoedige tenten. De bus dateert nog uit de tweede wereld oorlog, toen de Engelsen dit mobiele radiostation hebben gebouwd. De autobus heeft na de oorlog een grote omzwerving gemaakt, maar is ten slotte in Amman terecht gekmen. Wanneer Van Sprang zijn commentaar spreekt, moet er een soldaat op wacht gaan staan om te voorkomen, dat iemand met veel lawaai zijn auto start in de buurt van deze rijdende studio. Ingez. mededeling (adv.) A<G 1114 - Automati sche platenwisselaar,, tevens platenspeler met -örnlTtoetsbedie- 'zring;, 4 snelheden. Op voet, als afgebeeld f 159.- AG 1014 - Dezelfde automatische platen- wisselaar, tevens pla tenspeler,voor inbouw 135- lachen (Van een bijzondere medewerker) Als uien konden lachen, zouden ze zich beslist het „taprat' over de mentaliteit van de Nederlandse uienleveranciers. Wat is er gaande? Alle bezitters van uien voelen zich plotseling als opgesloten in een naar uien stinkend .schip, (dat vólgens de geruchten volkomen overbelast zou zijn en .spoedig geheel zal zinken. Alle ver bouwers verdringen zich nu voor het enig openstaande luik, waardoor ze allen tegelijk heen willen. Ze .schaden -elkaaT hierdoor in hoge mate en slechts een enkeling ontdekt, dat er ifbg tal van luiken zijn, waar door men dit verderfelijke schip kan verlaten. Toch zal het deze En keling niet baten, dat hij zijn hoofd koel houdt als de massa niet tot rede gebracht wordt. Dit schrijft ons een oud-belastingconsulent, die veel met uïenexpoTt te maken heeft. Hij vervolgt: Geen enkele kok zal het in zijn hoofd krijgen, vandaag maar eens twee uien in de soep ie doen, omdat de prijs zo laag ligt. En evenmin zal een impor teur om die Teden twee wagons tegelijk in ons land kopen. Wij zullen de be schikbare uien, evenals vorige jaren, regelmatig moeten aanbieden, om een enigszins lonende prijs te verkrijgen. Doen we dit niet, dan zal de bestraf fing roet uitblijven en de prijzen zul len ver beneden de waarde blijven liggen, het gehele seizoen door. De hoerenprijs, afgeleid van de dins- dagveïlïng zou toch slechts drie cen.t per küo bedragen en dit terwijl iedere huisvrouw bereid is, drie cent per stuk voor één ui te betalen. Zij wil dit ech ter alléén doem, als ze de ui ook nodig heeft en niet om de boeren extra vliug van hun uien af te helpen, omdat de „uitzaai" wat groot is uitgevallen! Welke gevolgen overigens deze grote uitzaai kan hebben, willen we aan de hand van historisch officiële cijfers be spreken. Als men de gelegenheid had, alle cijfers goed te bekijken, zou ieder oi. zeggen: „Waarvoor ben ik eigenlijk zo bang, dat ik mijn kostbaar uien- bezit voor een grijpstuiver uit han den geef, terwijl Nederlandse uien nog gekocht zullen worden minstens dertig volle weken lang!" Om in één opslag te kunnen zien hoe de inzaai van nien wel geweest is dit jaar ten opzichte van andere jaren, be hoeft men slechts een vergelijking te maken van 1948 tot 1958. Men ziet dan, dat 1948 de kroon spant. Toen werden er ingezaaid 7000 hectare. Daarna 1953 met 6800 ha en tenslotte 1958 met 600 ha. Deze vergelijking toont reeds, dat we thans niet opge scheept zitten met een ongekende op pervlakte. Nu is die oppervlakte met het be langrijkste, waarop wij te letten héb ben. De "uientelers, die bang zijn, hele maal geen prijs meer voot hun produkt te krijgen a'ls ze nog even wachten, zal het er om te doen zijn, te weten of er voor export beschikbare kilo's nu werkelijk zoveel méér ten verkoop zal worden aangeboden als vórige jaren. Daarvoor is het nodig, te weten, wat de gemiddelde opbrengst per ha is. Over 1948 en 1953 was dit officieel 34000 en 340000 kg. Over 1958 is het nog niet officieel bekend, maar in het Vakblad voor de Groothandel werd van officiële zijde geschat, dat de opbrengst per ha op Flakkee dit jaar 30000 kilo zal bedragen tegenover vorig jaar 32000 kilo. Als we dezelfde verlaging •derland per ha, dan krijgen we (vorig jaar 28000 kg), nu dus 26000 kg per ha. We "krijgen dan de volgende verge lijking over deze topjaren. Beschikbaar: 1946 W00 X 34000 is rond 238.000 ton 1953 6800 X 34000 is rond 231.000 ton 1968 (6600 x 3600 is i®nd 172.000 ton Als men nu voor ogen houdt, dat wij in 1948 176.000 ton en in 1950 méér dan 180.000 ton aan nien exporteerden, dan vragen we ons af: „Waarom pro beert ieder de verkoop van zijn voor raad uien tegen elke prijs te forceren, terwijl nog dertig wieloeai Hollandse uien gekocht zullen worden! We exporteerden nu over augustus 18.686 ton augustus 1957 8.933 ton augustus 1956 4.497 ton augustus 1955 3323 ton Bij vergelijking van deze cijfers over de eerste «xportmaand van het seizoen zal men eer geneigd zijn, bang te wor den, dat we het gehele jaar door niet aan de vraag zullen kunnen voldoen. Over afzetmogelijkheden een vol gende keer. P. T. Deze fotocombinatie geeft een beeld van de ramp met de Martin Mariner P. 303 in de woestyn bij Abadan, welke welke aan de tien inzittenden, allen van de Nederlandse marine, het leven kostte. Op beide foto's zien we brandweerlieden toepassen op het gemiddelde van Ne- en leden van een bergingsploeg van het vliegveld van Abadan bezig met een hopeloze taak; van het vliegtuig dat brandend omlaag stortte, was na korte tijd slechts een smeulende hoop wrak stukken over. Aan redden van mense- levens viel niet te denken..,.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1958 | | pagina 3