Dick Turpin - ten onrechte
verheerlijkte Engelse rover
Op het schavot wierp hij
hushandjes naar de meisjes
Voor de a.s. herfst en winter
Raadsels in Innsbruck
RADIO EN TELEVISIE
NEDERLANDERS IN CANADA
Emigranten rond Vancouver
en Edminton veroverden
zich behoorlijk bestaan
Plan om orde in
Little Rock
te handhaven
Nederlanders als
dijkbouwers
PETJE rVELPCN w- POPPETJE
BOERDERIJBRAND
IN MIJDRECHT
Meer West-
europese
emigranten naar
Australië
USIS zou voor
V.S. spioneren
Donderdag 11 september 1958
ZEEUWSCH DAGBLAD
PAGINA
Voor John en Mary Turpin, eigenaren van de Rose and Crown Inn
in Hempstead, in het graafschap Essex, leek het leven zeer rooskleurig
op die septemberavond van het jaar 1705. In een kamer boven de bar,
welke een mooie eikenhouten zoldering bezat, lag hun eerstgeborene,
een jongen, die op die dag in de kerk van St. Andrew was gedoopt.
Hij kreeg de namen Ricardus Turpinus
Zij wisten toen nog niet, dat verscheidene jaren later hun zoon werd
beschreven als „de meest harteloze en verdorven schurk die er ooit
had bestaan", en dat hij een van de meest gevreesde en gehate mannen
van geheel Engeland zou worden.
De jonge Richard Turpin groeide op
als een gewone jongen en leerde op
de dorpsschool lezen en schrijven.
Toen hij negen was, werd hij naar Lon
den gestuurd, waar hij in Stepney
slagerleerling werd.
Het duurde niet lange, voordat de
ruwe knaap van het platteland ont
dekte, dat hij meer dan een leven lang
eerlijk en hard zou moeten werken
in het slagersvak, om een fortuin te
kunnen vergaren. Er bestonden snel
lere en meer eenvoudige manieren, om
rijk te worden. Bijvoorbeeld door het
stelen van vlees van zijn baas, en het
rechtstreeks op de markten van Lon
den verkopen daarvan.
Maar Turpin werd té ijverig. Hij
werd op heterdaad betrapt bij het
wegnemen van drie koppen van pas
geslacht vee uit een naburig slacht
huis, en moest snel een besluit ne
men: ontsnappen, of naar de galg?
Zonder aarzelen sloeg hij de persoon,
die heb had gevangen genomen, met
een vleeshaak neer, sprong over een
muur en verdween in de richting van
het Epping Forest.
Van kwaad tot erger
Toen hij eenmaal in het dichte bos
was aangeland, sloot hij zich aan bij
het legertje dieven, struikrovers en
moordenaars, die zich in leven hiel
den door postkoetsen en eenzame rei
zigers te overvallen op de wegen die
van Londen door het woud liepen.
's Nachts bezocht hij zijn ouders in
Hempstead, dat aan de rand van het
woud ligt. Vaak verborg hij zich dan
in dezelfde kamer, waar hij als kind
had geslapen. Door een kijkgat in de
vloer kon hij zien, wat er in de bar
gebeurde.
Naarmate de jaren verliepen, groei
de de lijst van misdaden van Dick
Turpin. Ook de prijs, die op zijn hoofd
stond, werd steeds hoger. Er zijn vele
voorvallen opgetekend, waarmee men
kan bewijzen, dat hij niet die galante
en romantische figuur was, die de boe
ken ons willen doen geloven. Hij was
in feite een wrede, niets ontziende
struikrover een lafaard, die de
zwakken en hulpelozen aanviel en be
roofde, maar die bij het eerste teken
Van onraad de benen nam.
Een van zijn meest weerzinwekken
de daden pleegde hij in Buckhurst
Hill, een dorpje dat even buiten de
grens van het Epping Forest ligt. Tur
pin verschafte zich met geweld toe
gang tot de woning van een eenzame
vrouw en liet haar onder dreiging van
zijn pistool een maaltijd vqor hem
klaar maken. Toen eiste hij haar spaar
centjes op. Zij vertelde hem naar
w?!' icid, dat zij die niet bezat. Maar
Turnin was in een wrede stemming.
Hij bond de oude vrouw aan haar eigen
braadspit, legde extra grote houtblok
ken op het vuur en verbrandde haar
levend. Hij verliet de woning niet rij
ker, dan hij deze had betreden. Maar
op zijn rekening was weer een gru
welijke moord geplaatst.
In het begin van de achttiende eeuw
waren de handhavers van recht en
orde in Engeland niet al te populair
en Turpin werd met vele van zijn
soortgenoten door het gewone volk als
een held vereerd. Doch naarmate het
nieuws van zijn lage daden zich ver
spreidde, veranderde ook de mening
vaa het volk en Turpin merkte, dat
degenen, van wie hij vroeger hulp
kon verwachten, zich nu tegen hem
keerden. Hij besefte tevens, dat de
prijs op zijn hoofd zo hoog was, dat
die de trouwste vriend er toe zou kun
nen brengen, hem te verraden. Hij be
sloot dan ook, het Epping Forest te
verlaten en naar een deel van Enge
land te gaan, waar zijn gezicht en
naam nog niet zo bekend waren.
Op het goede pad?
Het ging naar het noorden over
dag schuilend, 's nachts reizend en
kwam uiteindelijk in het graafschap
Lincolnshire.
Dick Turpin heeft nooit, zoals in
vele verhalen wordt verteld, 'n paard
gehad dat „Black Bess" heette en hij
is zeker nooit in één nacht van Lon
den naar York gereden. De eer dit ge
presteerd te hebben, komt toe aan een
struikrover, genaamd John Nevison,
die een vals alibi wilde hebben, en
trachtte, dit te verkrijgen door in 1681
dit traject te paard in de ongeooflijk
snelle tijd van vijftien uur af te leg
gen. Hij werd desondanks later toch
gevangen genomen en in York opge
hangen.
In het graafschap Lincolnshire ge
bruikte Dick Turpin de naam John
Palmer en begon daar als paarden
handelaar in Long Sutton.
Het duurde echter niet lang, of ook
daar geraakte hij in moeilijkheden
met de politie. Als John Palmer stak
hij de rivier de Humber over naar het
graafschap Yorkshire, waar hij steeds
voor korte tijd in Ferry Hous, Brough
of North Cace verbleef. Tenslotte ging
hij in Welton wonen, 12 kilometer van
Huil.
Turpin bleef ook hier bekend onder
de naam John Palmer een goed rui
ter en eerlijk handelaar. In deze hoe
danigheid zou hij een eerlijke dood
hebben kunnen sterven in Welton.
Maar de slagersjongen-moordenaar
werkte mee aan zijn eigen ondergang
door een domme streek uit te halen
het soort domheid dat een man van
zijn soort zo gauw begaat.
Hij was op jacht geweest met een
greep plaatselijke edelen en had, bij
uitzondering, slecht geschoten. Een lid
van het gezelschap tartte hem, door
te zeggen, dat hij niet eens een kip
kon schieten. Hierop legde Turpin aan
en schoot een kemphaan dood, die op
dat ogenblik net de dorpsstraat over
stak.
De vogel behoorde aan Turpin's
huisbaas. Toen een zekere Mr. Hall,
Turpin wees op de domheid van zijn
daad, verloor hij zijn zelfbeheersing
en zei, dat hij al zijn collega's neer
zou schieten, als zij niet waren ver
dwenen, wanneer hij zijn geweer op
nieuw had geladen.
Het resultaat van dit alles was, dat
Turpin of Mr. Palmer een op-
roip kreeg, voor de politierechter te
Beverley te verschijnen, waar hem
werd bevolen, een persoon op te ge
ven, die voor zijn goede gedrag in de
toekomst zou willen instaan. Maar
„Palmer" kon hiervoor niemand vin
den en hij werd achter slot en gren
del gezet, in afwachting van verdere
inlichtingen.
In de val
Daar hij het gevaar van de toestand,
waarin hij zich bevond, inzag, stelde
Turpin uit wanhoop een brief aan zijn
broer in Hempstead op, waarin hij de
ze om hulp vroeg. De brief kwam in
Hempstead in handen van de dorps
postbode, die eens de dorpsonderwijzer
was geweest. Hij herkende het hand
schrift op de envelop als dat van een
vroegere leerling een zekere Ri
chard Turpin waarvan men sinds
enige jaren niets meer had gehoord.
Hij herinnerde zich echter ook nog,
dat er een hoge prijs op het hoofd van
Turpin stond.
De politiemannen waren nu spoedig
op weg naar Yorkshire, waar Mr. Pal
mer in York Castle gevangen werd
gehouden op beschuldiging van dief
stal van een paard, welke beschuldi
ging door de politie van Lincolnshire
was ingebracht. In York Castle werd
hij er tevens van beschuldigd Richard
Turpin, „de struikrover van Essex" te
zijn. En hier werd hij ook in maart
1739 berecht en ter dood veroordeeld.
Een maand later stond Turpin op
het schavot te York en voor de
eerste maal handelde hij zoals de ro
mantici onder ons hem graag zouden
willen zien handelen. Gedurende meer
dan vijf en veertig minuten sprak hij
de menigte toe, maakte grappen, wierp
kushandjes naar de meisjes, en be
schimpte de beul. Toen dook hij, plot
seling, zonder waarschuwing, van het
schavot af, dat 9 meter boven de
grond was opgesteld.
Door deze laatste daad ontnam Dick
Turpin de menigte het schouwspel
van zijn langzame en pijnlijke dood
aan de galg. Hij was zelfs aan het
einde van zijn leven aan de sterke
arm van de wet ontkomen.
De procureur-generaal van het Ame
rikaanse oppergerechtshof, William
Rogers, heeft dinsdag aan de gemeen
telijke overheid van Little Rock een
plan gestunrd om de orde te handha
ven in het geval van nieuwe rassen-
onlusten in de stad bij de toepassing
van integratie op de scholen.
Donderdag komt het oppergerechts
hof bijeen om te beslissen of de mid
delbare school te Little Rock neger-
leerlingen onmiddellijk moet toelaten
dan wel een uitstel van twee en half
jaar krijgt voor de toepassing van ras
senintegratie. Het plan is een voor
zorgsmaatregel voor het geval men tot
directe integratie besluit.
In een brief aan het stadsbestuur be
vestigde de procureur-generaal geruch
ten dat het ministerie van justitie be
sloten heeft tijdelijk de staf van de
marshall te Littele Rock uit te breiden.
(Een marshall staat los van de ge
meentepolitie en treedt pas op wan
neer federale wetten overtreden wor
den).
De immigranten die zich rondom Vancouver en Edmonton hebben
gevestigd, hebben zich een behoorlijk bestaan weten veroveren. Dit
heeft de consul-generaal van Nederland in Vancouver, de heer J.
Kruytbosch in een gesprek op de jaarbeurs te Utrecht medegedeeld.
De meesten van hen werken in de grote steden.
Op een vraag of de daling van de
conjunctuur veel werkloosheid onder
de Nederlandse immigranten-gemeen
schap in Brits-Columbia had veroor
zaakt, zei de heer Kruytbosch, dat dit
Italië schaft carnet
en triptiek af
De Italiaanse regering heeft beslo
ten om met ingang van 15 oktober
aanstaande geen carnet of triptiek
meer te verlangen voor buitenlandse
personenauto's, die tijdelijk Italië bin
nenkomen.
Dit wordt meegedeeld door de
K.N.A.C., die verder meldt, dat er in
plaats van carnet en triptiek echter
een ander document zal worden inge
voerd. Zoals de automobilist voor
Frankrijk het „vignette touristique"
nodig heeft, zo komt er voor Italië een
„tessara touristica", dat gratis ver
strekt zal worden en zes maanden
geldig zal zijn. Dit nieuwe document
zal men nodig hebben om gebruik te
kunnen maken van Italiaanse ben
zinebonnen. Met behulp van deze bon
nen (in Nederland verkrijgbaar bij de
Amsterdamse Bank en de Twentse
Bank) kan men in Italië benzine ko
pen tegen een ongeveer dertig procent
lagere prijs dan normaal.
VRIJDAG 12 SEPTEMBER 1958
HILVERSUM I (402 m.). VARA: 7.00
Nws. 7.10 Gym. 7.20 Gram. 8.00 Nws. 8.18
Gram. 9.00 V. d. vrouw. 9.15 Gram.
VPRO: 10.00 Avonturen met kinderen,
caus. 10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20
V. d. vrouw. 11.00 V. d. kleuters. 11.15
Gram. 11.45 Mannenkoor efi vrouwen
koor. AVRO: 12.00 Lichte muz. 12.20 Re-
geringsuitz.: Landb.rubr. Magnesiumtoe
stand van het bouwland. 12.30 Land- en
tuinb.meded. 12.33 Sport en prognose.
12.50 Pianospel. 13.00 Nws. 13.15 Meded.
en gram. 13.11 Metropole-ork. 13.51
ber. 14.00 Kamerork. en sol. 14.40 Voor-
dr. 15.00 Gram. 15.15 Gevar. progr. VA
RA: 16.00 Muziekrevue. 16.40 V. d. jeugd.
17.10 Gram. 17.25 Orgel en zang. 17.50
Act. 18.00 Nws. 18.15 P.v.d.A., pol. caus.
18.25 Lichte muz. 18.50 De puntjes op de
i, caus. 19.00 V. d. kind. 19.10 Musette-
ork. en sol. VPRO: 19.30 Het platteland
nu, causerieën. 19.45 VPRO-nws. 20.00
Nws. 20.05 Boekbespr. 20.10 Filmrubr.
20.20 Voordr. en muz. 20.35 Benelux. 20.45
De mensen en hét heelal, caus. VARA:
21.00 Gram. 21.55 Buitenlands overz. 22.10
Nieuwe gram. VPRO: 22.40 Zorg om de
mens, causerieën. VARA: 23.00 Nws.
23.15—24.00 Vergelijkenderwijs.
HILVERSUM I (298 m.). NCRV: 7.00
Nws. 7.10 Gewijde muz. 7.50 Een woord
voor de dag. 8.00 Nws. 8.15 Gram. 8.35
Blaasork, 9.00 V. d. zieken. 9.30 V. d.
vrouw. 9.35 Gram. 10.30 Morgendienst.
11.00 Gram. 11.15 Idem. 12.00 Zang en
piano. 12.00 Land- en tuinb.meded. 12.33
Lichte muz. 13.00 Nws. 13.15 Amus. muz.
13.40 Gram. 14.05 Schoolradio. 14.30
Gram. 14.35 Kamerork. 15.15 Voordr.
15.15 Voordr. 15.35 Lichte muz. 16.00
Bloembollen voor de huiskamer, caus.
16.15 Gram. 16.30 Sopr. en piano. 17.00
Voordr. 17.20 Vocaal ens. 17.40 Beursber.
17.45 Gram. 18.00 Koorzang. 18.20 Stem
men van Overzee. 18.35 V. d. jeugd. 18.50
Openbaar kunstbezit. 19.00 Nws. en weer-
ber. 19.10 Gram. 19.15 Regeringsuitz.:
Uitz. v. d. middenstand. 17.25 Gram. 19.35
Negen avonturen met de wereld, caus.
20.00 Radiokrant. 20.20 Die Schöpfung,
oratorium 21.45 Kunstact.) 22.45
Deze fotocombinatie toont drie mo
dellen uit de collectie voor de komen
de herfst en winter van de Berlijnse
mode-ontwerper Heinz Oestergaard.
Links: Een cocktailensemble, de jurk,
gemaakt van Franse kant en Duches-
sesatijn, wordt gedragen met een cape
van zwart fluweel. Afgezet met wit
vossebont.
Midden: Een korte geruite mantel van
Shetland-wol in de kleuren Frans-
violet en zwart.
Rechts: Een donkergroene-satijnen
cocktailjurk versierd met kant, welke
laat zien hoe Oestergaard in zijn schep
pingen de vrouwelijke lijnen weer tot
haar recht doet komen.
Avondoverdenking. 23.00 Nws. en SOS-
ber. 23.15 Langs wegen van kunst en
schoonheid. 23.4024.00 Gram.
BRUSSEL (324 m.): 12.00 Gram. 12.30
Weerber. 12.34 Gram. (1255 Koersen).
13.00 Nws. 13.11 Orgelsp. 14.00 Arabella,
opera. 16.30 Pianorecital. 17.00 Nws. 17.10
Kamermuz. 17.45 Duitse les. 18.00 Gram.
18.10 Voordr. 18.20 Omr.ork. 18.30 V. d.
sold. 19.00 Nws. 19.30 Wereldtentoonstel
ling. 20.00 Symf.ork. en solist. (Intermez
zo: Gram.). 21.45 Gram. 22.00 Nws. 22.15
Gram. 22.45 Negro-spirituals. 22.5523.00
Nws.
Ingezonden mededeling (Adv.)
74)
Zuckwaller boeide de man en zorg
de vervolgens, dat ook de vrouw, die
hysterisch tot een woede-uitbarsting
kwam, ontwapend werd. De revolver,
die zij had, was van zwaar kaliber.
De vrouw werd eveneens geboeid en
weinig zachtzinnig duwde Zuckwaller
zijn beide gevangenen achter in de
wagen.
André zette de half-verongelukte
auto van het tweetal wat verder aan
de kant van de weg en stapte toen,
voorin naast Marianne.
Zjjn ogen waren branderig, zijn ru|
deed pijn, hij had een onaangename
smaak in zijn mond en hij was moe,
tot op het gebeente.
Terwijl Gustav Zuckwaller de auto
keerde en in de richting van Inns
bruck terugreed, vond André toch nog
de kracht, zich naar de onvrijwillige
passagiers te draaien en smalend op
te merken: „Vanmiddag twaalf uur
zou het afgelopen zijn met me. Zulke
dingen moeten subtiel gespeeld wor
den, nietwaar?"
De Japanner zweeg, maar er was
een donkere blik vol haat in zijn ogen
en de vrouw uitte zich in enkele ob
scene opmerkingen, die vol waren van
een vijandigheid, waarvan Marianne
rilde en walgde.
Ze reden Innsbruck binnen in een
kalme gang en hoog boven de bergen
gloorde al kleurig het licht van een
nieuwe dag. De raadsels in Innsbruck
waren bijna opgelost.
HOOFDSTUK XXIV
„Dus u weigert elke medewerking,
elke bekentenis, als ik het goed be
grijp?"
Dagclijh vervolgverhaal
tellen, die u wellicht een klein beetje
wijzer zullen maken."
De vrouw tegenover hem beant
woordde zijn blik brutaal. Haar git
zwarte ogen schoten vonken. Gustav
Zuckwaller kon, nu hij oog in oog zat
met de vrouw, die twee moorden
pleegde, begrijpen, dat zij daartoe in
staat was geweest.
Enkele jaren terug kon deze vrouw
mooi geweest zijn. Nu was haar mond
wreed vertrokken en haat brandde in
haar ogen. Zij had weinig menselijks
meer.
„Frau Emmy Rutz, ik zal u dit zeg
gen, wij hebben bewijzen, voldoende
bewijzen, dat u Fritz Muller en Harry
Egenbach hebt vermoord. Fritz Mül-
Inspecteur Zuckwaller zei het fel, Ier in Gasthof Bayer met een dolkmes
„dan zal ik u een paar dingen ver- en Harry Egenbach met een revolver-
Je ging zijn kamer binnen en je
kreeg hooglopende ruzie, heel even
maar, want al spoedig werd het je te
veel. Je kreeg een bloedgordijn voor
je ogen en je doodde. Zonder er bij
te denken. Je deed dat als een dier."
De vrouw was een hysterische aan
val nabij. Ze krijste: „Du, Mensch, ik
heb Fritz Müller niet vermoord. Ik
hebc niets met deze hele zaak te ma
ken. Niets, niets, niets!"
Emmy Rutz zat tegenover de in
specteur als een getergde tijgerin.
Maar hij had haar nog niet voldoende
van zijn geestelijke injectie gegeven.
Kalm en met korte zinnen ging Gu
stav Zuckwaller verder.
„Jij ontkent dus, dat je de moord
op Fritz Müller gepleegd hebt. Jij
hebt niets met deze hele affaire te
maken. Je bent zo onschuldig als een
pasgeboren land. Kijk haar daar zit
ten. Ik zal je nog wat zeggen, je
stinkt, Frau Emmy Rutz. En die geur,
vu vu die je bij je draagt, is er oorzaak van
schot. Zij werden te lastig. Zj pasten J.,
niet meer in het mooi opgezette plan, rax zeKer Den> ÖT: KJ ntz Mul
dat u samen met meer Kawayoto zo
tot in de puntjes had uitgewerkt.
Fritz Müller deed domme dingen.
Hij had nooit André Rost in deze zaak
mogen betrekken en toen jij daarvan
hoorde van de man met het litteken,
die doodsbang voor je was, heb je
Fritz terstond de straf gegeven, die
jij voor hem bedacht had. Je aarzelde
niet, Frau Emmy Rutz, want je bent
een impulsieve vrouw. Jij houdt van
daden en van afwerken. Fritz Müller
had een fout gemaakt.
Hij was de microfoto's kwijt, die
honderdvijftigduizend Mark of meer,
waard waren voor een liefhebber, er
gens in Japan. Voor zo'n domme dikke
Duitser ging jij niet uit de weg.
Ier wel vermoordde. Hetzelfde door
dringende parfum, dat nu ook weer
in deze kamer zweeft, dat hier de at
mosfeer met zijn weeë zoetigheid be
derft, hing ook in die kamer in Gost-
hof Bayer.
Je vrouwelijke ijdelheid heeft je
verraden. Dat parfum is zeldzaam.
Ik heb me laten vertellen, dat het
alleen door de geisha's in Japan
wordt gebruikt. Dat het hier in Eu
ropa door geen dame wordt aange
wend. De lucht is te zwaar voor een
dame, een echte dame, als je me be
grijpt. Maar jij, jij nam maar al te
graag die vloeibare gem1 aan van je
vriend Kawayoto. Je was er nog
trots op ook.
(Wordt vervolgd)
bijzonder is meegevallen. Van de meer
dan 20.000 immigranten zijn er mis
schien een honderdtal zonder werk ge
komen. In de Duitse immigrantenge
meenschap heeft de recessie evenwel
veel slachtoffers gemaakt. Als reden
daarvoor noemde de heer Kruytbosch
dat vele Duitsers werkzaam zijn in de
bosbouw, een tak van bedrijf dat ern
stig door de neergaande conjunctuur is
getroffen.
Aanpassing
Men moet, aldus de heer Kruytbosch
in Nederland vooral niet te gering
denken over het probleem der aan
passing. De emigranten die naar Ca
nada komen hebben het de eerste
twee tot drie jaar bijzonder moeilijk.
Het familieleven zoals zij dat in Ne
derland gewend waren kent men in
Canada niet. Vooral de vrouw, die, als
de man naar zijn werk gaat, achter
blijft, heeft wel een bijzonder moeilijke
strijd door te maken. Daarbij komen
dan nog de onvermijdelijke financiële
zorgen die in de eerste jaren zeer
groot zijn.
De meeste Nederlandse immigran
ten, zo zei de heer Kruytbosch, willen
gaarne zo spoedig mogelijk Canadees
worden, maar bij bepaalde gebeurte
nissen beseft men toch dat de band
met het oude vaderland niet verflauwt.
Het consulaat in Vancouver verzorgt
b.v. de distributie van Nederlandse
filmjournaals en de belangstelling
hiervoor is bijzonder groot.
Typisch Holland
Een stukje typisch Holland noemde
de heer Kruytbosch de Pittpolder die
in de buurt van Vancouver is gelegen.
Dit voormalige moerassengebied is in
enkele jaren drooggelegd door enkele
ondernemende Nederlanders. Een dijk
van ongeveer zestien mijl lengte be
schermt de weidegronden van een
twaalftal zuivelboeren.
De polder herbergt ook een welva
rende mink-farm, die het eigendom is
van een Nederlandse immigrant. Deze
Pitt-polder noemde de heer Kruyt
bosch een typisch voorbeeld van Ne
derlandse ondernemingsgeest. Van Ca
nadese zijde had men in de eerste
wereldoorlog dit moerassengebied al
eens drooggelegd, maar de dijk geraak
te in verval, brak tenslotte en het wa
ter nam weer bezit van het land. En
kele jaren geleden kochten Neder
landse immigranten dit moerassenge
bied, herstelden en vernieuwden de
dijk en maakten van dit gebied een
welvarend land, waar het goed wonen
en werken is.
Gisteravond is het bedrijfsgedeeltc
van de boerderij van de heer G. Mur
te Mijdrecht tot de grond toe afge-
rand. Slechts de varkens konden uit
het brandende gebouw worden gered.
De rand, die was ontstaan door hool-
broei, werd aangepakt doro de brand
weren van Mijdrecht en Amstelhoek,
die aanvankelijk met pech te kampen
hadden. Dankzij de brandmuur tussen
bedrijf en woning kon de laatste be
houden blijven. De woning liep wel
aanzienlijke waterschade op.
De Australische minister voor im
migratie, Downer, heeft dinsdag in het
huis van afgevaardigden gezegd, dat
Australië dit jaar een groter aantal
immigranten uit West-Europa en En
geland zal verwelkomen. Van de 1150.
000 die in Australië verwacht worden
zouden 63.000 immigranten waaronder
9.000 uit Nederland, geholpen worden
bij de overtocht. 1200 immigranten uit
Nederland behoren tot de groep die
de reis zelf volledig bekostigd.
Krijgsraad in Irak
De voorzitter van een te Bagdad zit
ting' houdende krijgsraad, die onder
meer zaken behandelt tegen vier per
sonen, die onder het bewind van de
vorige Iraakse regering voor radio-
Bagdad hebben gesproken heeft ver
klaard: „Wij militairen weten, dat de
employe's van de Amerikaanse voor
lichtingsdienst (U.S.I.S.) in ons land
als spionnen optreden".
Hij zei dit in het proces tegen de
39-jarige voormalige radiospreekster
Fafzia Nadji, thans hoofd van een
kinderbewaarplaats, die USIS-uitzen-
dingen over muziek, gedichten en
sprookjes had verzorgd.
De voorzitter zei ook: „Het is in
strijd met de eer van een Iraakse
vrouw, om voor een buitenlandse or
ganisatie te werken."
De krijgsraad heeft Fawzia Nadji
tegen borgstelling op vrije voeten
gesteld. Het proces tegen haar en de
drie andere radiosprekers is verdaagd.
Voor dezelfde krijgsraad zullen nog
108 Irakezen terecht staan, die na de
geslaagde omwenteling van 14 juli j.l.
gevangen werden genomen.
