Een brief uit vacantie-oord,
waar men geen geld kent
Eet uw brood steeds
goed belegd
Mej. van de Berg geeft geen
les meer aan Sadrach
l
Ceropegia Woodii;
De vakantie van Jan-Jo
ipnmu\
MAKKELIJK
ROKJE
s
4
s
s
s
5
4
5
4
4
4
5
4
4
Let lantaamp lantie
Kinderkopjes
2), meelt
4
4
4
4
4
fr
S
f
Voor Sadrach en
zijn vriendjes
WEER ONRUST OP
BOUWBEDRIJVEN
WEER TERUG
OP SOESTDIJK
ZEEUWSCH DAGBLAD
PAGINA 8
Vandaag kreeg ik voor het eerst sinds lange tijd weer een gezellige
brief van Mejuffrouw Van den Berg in Seroei. Vat dit „voor het eerst
sinds lange tijd" vooral niet op als een verwijt aan het adres van
Mejuffrouw Van den Berg, want zeer zeker verdient ze dit niet. Na
tuurlijk ga ik u uit die persoonlijke brief niet alles vertellen, dat doet
men niet, maar in zo verre het schrijven het school en werkleven in
Seroei en het Nieuw-Guinese leven raakt, mag ik er toch wel wat van
meedelen.
Nu schreef ik in de eerste regeis van
mijn weekpraatje wel over onze brief
schrijfster in Seroei, maar haar laatste
brief kwam van haar vakantie-adres.
Waarschijnlijk gaat het u net als mij,
maar ik heb de kaart van Nieuw-
Guinea niet tot in bijzonderheden in
mijn bol, dus haalde ik even mijn oude
getrouwe atlas voor de dag om te zien,
waar het vakantie-oord rond de War-
dammenbaai wel is. Het is een aardige
stap van Seroei vandaan en te oor
delen naar wat Mejuffrouw Van den
Berg vertelt over de communicatie met
het overige deel van de wereld is het
wel, wat men een „afgelegen gebied"
kan noemen. Een geregelde verbinding
is er helemaal niet, maar laat het nu
zo kostelijk treffen, dat er iemand
was, die toch uit dit verlaten gebied
er eens op uit moest en die was zo
vriendelijk de brieven mee te nemen,
opdat die in Manokwari of Biak ge
post zouden kunnen worden. En dan
te bedenken dat Manokwari en Biak
ook al een aardig eindje, misschien
wel zover als ons land groot is, van
elkaar liggen.
MELAATSENKOLONIE
Ge ziet, er is wat nodig geweest om
de brief bfj mij in de bus te doen
glijden. Er is ook geen geregelde ver
binding met Seroei, zodat Mejuffrouw
Van den Berg maar hoopt, dat er tijdig
eens kans komt om van uit Mici weg
te komen. Zij schrijft, dat het er heer
lijk is, te midden van de natuur en
natuurmensen. Maar te midden van
die prachtige natuur kan men een me
laatsenkolonie vinden. Het moet wel
een schrijnend contrast wezen, een
natuur, die zo mooi is, dat wij het hier
ons niet kunnen voorstellen en te mid
den daarvan stakkers, lijdend aan een
der vreselijkste ziekten, waarvan men
reeds bij het leven de ontbinding kan
waarnemen.
Vergeleken bij Seroei is het daar
rondom de Wandammenbaai nog wel
heel achterlijk, enmisschien wel
gemakkelijk leven, want men heeft
daar geen behoefte aan geld, nu, waar
voor zal men zich dan druk maken?
En de mensen zijn er zo tevreden als
wat.
AAN VAKANTIE
Dat Mejuffrouw Van den Berg aan
vakantie toe was, mogen we wel
f
f
S*
f
f
S
f
S
f
S
f
4
t
f
Een makkelijk zittend rokje, waarvoor
men maar weinig stof nodig heeft: on
geveer 90 cm. a 1.30 cm. breed. Het rok
je mag niet ontbreken in onze garderobe.
No. 274 is bestemd voor de maten 42-44-
46 (48 op bestelling). Op de linkerhelft
van voren vinden wij een diepe halve
plooi, welke met een garneernaad wordt
dichtgestikt. Wil men de grote zak er
opzetten dan heeft men Vt cm. meer stof
nodig.
ZO BESTELT U PATRONEN
Plak aan de adreszijde van een brief
kaart, naast en buiten de frankeerzegel,
het verschuldigde bedrag (f 1,05) aan
geldige postzegels en adresseer deze aan
de redactie van het „Zeeuwsch Dagblad",
L; ge Vorststraat 90, Goes. Aan de an
dere zijde vermeldt u uw naam, adres,
maat en nummer no. 274 van het gewen
ste model. Plak nooit meer dan f 1,05
aan postzegels extra op een briefkaart,
Want wat meer geplakt wordt is waarde
loos.
Bestellingen onder rembours worden
niet aangenomen en de patronen worden
niet geruild. De redactie heeft geen pa
tronen in voorraad, het persoonlijk ko
men afhalen aan ons kantoor heeft dus
geen zin.
aannemen, want het schijnt, dat men
in Seroei van aanpakken moet we
ten. Zo en passant Vertelt ze, dat ze
was overgeplaatst naar de opleiding
voor onderwijskrachten. Dat lijkt me
wel een geestelijke krachttoer te
zijn, om zo zonder enige adempauze
te moeten overschakelen op geheel
andere eisen en methoden voor het
lesgeven. Al wordt daarover met
geen woord gerept, dan kunnen we
voor onszelf wel deze gevolgtrekking
maken, dat er beslist geen teveel aan
krachten is.
En dat in een klimaat, waar welis
waar geen tekort aan zonneschijn is,
zoals bij ons, maar waar zeker een te
veel aan warmte is, wat niet bepaald
stimulerend werkt, hoewel men dit in
de brief niet merken kan, want al va
kantie houdend, is Mejuffrouw Van
den Berg toch al in de weer voor het
komende Kerstfeest voor de Seroeise
kinderen ener is ook een belofte
dat ze weer eens een brief, die voor
ons allemaal bestemd is, zal schrijven
Daar gaan we nu naar uitkijken.
Als het wat lang duurt zal dit niet
aan de briefschrijfster liggen, maar
aan het feit, dat er geen verbindings
draadje is met een plekje, dat contact
heeft met de grote wereld. En ja....
als het alléén de afstand was, dan zou
je met de moed der wanhoop kunnen
starten met de wandeltocht naar Se
roei, maar er ligt ook nog een heel
brok water tussen! En al wordt er van
onderwijskrachten op Seroei veel ge
vergd, je kunt bovendien niet eisen
dat ze kampioenzwemmer of -zwem
ster zijn, zodat ze een slordige paar
honderd kilometer gaan zwemmen om
in hun „bewoonde" wereld te komen.
VOOR SADRACH
Al is Mejuffrouw Van den Berg aan
een andere school, ze leeft toch nog
met haar oude kroost mee en Sadrach'
zal zijn juffrouw ook nog wel weten
te vinden. Ook door deze brief merkt
men wel hoe uiterst sober alle leven
daar in dit verre gebiedsdeel, dat bij
ons hoort, nog is, daarom betekent het
niet alleen voor de kinderen, maar
evenzeer voor hen, die daar werken,
een geweldig en feestelijk evenement,
als wij er voor zorgen, dat de kinderen
een verrassing kunnen krijgen, want
juist wie daar wil werken, staat wel
met heel zijn hart achter dit werk en
die zal er naar hunkeren om behalve,
dat men zich geheel aan die kinderen
geeft, toch ook iets te kunnen doen,
dat in dat schamele leventje van die
kinderen zo geweldig lijkt.
Daarom durf ik weer in alle vrij
moedigheid de bedelnap opheffen, om
van elk een kleine gave te krijgen, die
toch met elkaar iets groots tot stand
kunnen brengen. Dat is toch wel mo
gelijk in ons goede 7«»laud?
MAJA.
Ceropegia woodii
pleegt men ook
wel het lantaarn
plantje te noe
men; de typische
bruine bloempjes
doen in vorm wel
aan een lantaarn
tje denken. Het
behoort tot de
vetplantjes en u
moet er dus we'
rekening mee
houden dat er
niet te veel gego
ten mag worden;
vooral in de win
termaanden dien!
men met gieten
wat voorzichtig
heid te betrach
ten.
In de zomermaan
den kan het
plantje vrij veel
water hebben; ze
vindt het dan ook
wel prettig in
dien ze eens om
de veertien da
gen een weinig
bemest wordt; de
bekende kamer-
plantenkunstmest
kan men voor dit
doel heel goed go-
bruiken.
Ceropegia woodii
verlangt 'n kalk-
rijke, voedzame grond en mag vooral
geen half verteerde bladdelen bevat
ten; overigens stelt ze niet zo veel
eisen. Ze heeft ook niet zo veel warm
te nodig; een matig verwarmde en
vooral lichte kamer is voor haar al wel
voldoende. Voortkweken door middel
van stekjes is heel goed mogelijk; wan
neer men van volgroeide planten en
kele rankjes wegneemt zullen die in
een potje met zanderige tuingrond vrij
Ceropegia woodii of het Lantaarnplantje
gemakkelijk wortels vormen. Het
plantje kan 's zomers ook best in de
volle zon gekweekt worden. Er zijn
verschillende Ceropegia soorten, doch
deze komt toch wel het meest voor.
Liefhebbers van cactussen en vetplan-
ten zullen u wel aan een plantje kun
nen helpen.
Wat onze maaltijden betreft maken
wij het ons heel wat gemakkelijker
dan onze collega-huisvrouwen in het
buitenland. Waar zij tweemaal, soms
wel drie- of meermalen in de keuken
staan om warme gerechten klaar te
maken, vinden wij één warme maal
tijd al voldoende. Een tweede brood
maaltijd zoals wij die klaarmaken,
vindt men daarentegen over de gren
zen maar saai en eentonig, 's Lands
wijs is nu eenmaal s lands e'er.
Wat voedingswaarde betreft be
treft behoeft ons dagmenu van twee
broodmaaltijden en één warme
maaltjjd niet achter te staan bij de
twee warme maaltijden en één
broodmaaltijd elders. Maar dan moe
ten we onze broodbelegsels wel met
zorg kiezen. De belegging maakt de
boterham niet alleen lekkerder,
maar helpt ook mee om de voe
dingswaarde ervan te verhogen.
Een eiwitrijk gerecht mag eigenlijk
bij geen broodmaaltijd ontbreken. U
kunt 't zoeken in de bekende vleeswa
ren, vis, kaas, pindakaas of een eier-
gerecht, zo uit zakje, pakje, pot of blik.
V kunt het ook zelf klaarmaken.
Van vlees bijvoorbeeld een min of
meer pittige ragout, een huzarensla-
tje, een vleespannekoek of vleeskoek
jes.
Een rest gekookte stevige groente met
bakken vis met mayonaise of slasaus
is zeker lekker op de boterham. Met
stukjes tomaat of appel gecombineerd
kunt U er een visslaatje van maken.
Inplaats van haring zonder meer zal
een haringsla (met aardappel, appel en
desgewenst biet) ook best smaken.
Viskoekjes van vis met aardappelen,
rijst of oud brood zijn geschikt voor
koude dagen.
Behalve eiwitrijke lekkernijen op 't
brood zijn ook beleggingen van groen
ten en vruchten gezond en smakelijk.
Het eenvoudigst is natuurlijk die zó te
geven, eventueel in plakken gesneden.
Zij laten zich met weinig moeite tot
gezellige hapjes verwerken. Met toma
ten is dat al heel gemakkelijk: gevul
de tomaten kunnen koud worden op-
diend (met als vulling een groente-,
vlees-, vis- of eislaatje) of warm (ge
vuld met een ragout of pikante aard
appelpuree of rijst).
Een rest gekookte stevige groente met
mayonaise of slasaus en wat gehakte
augurk vormt een goed boterham
smeersel. Van dezelfde ingrediënten
kan een slaatje worden gemaakt; zij
worden daarvoor minder fijn gesne
den.
Vruchten kunnen vooral 's zomers
heel goed de plaats van zoete beleggin
gen innemen.
Jan is toch wel blij als de dinsdag
weer voorbij is, want het is een best
ding als het in een winkel druk is,
maar dinsdags loopt je hoofd wel om.
De donderdagmorgen is echt kalm en
hij is bezig verschillende vakken bij te
vullen. Net komt hij met een vracht
je pakken havermout van uit het ma
gazijn de winkel binnen als er juist
twee dames binnenstappen. Daar is dus
De eindstand van vorige week, die dus
de beginstand van deze week vormt,
gaf het bedrag te zien van f 208.
Deze week heb ik jammer genoeg niet
veel gevallen te melden, doch is er
wel iets verblijdends, want bij die
paar gevallen zijn twee „dikke", zo
dat we met drie inzendingen toch
nog f 18,25 bij elkaar kregen. Zo
hebben we dus nu f 226,25. Fran-
cientje O. en haar nichtje uit Se-
rooskerke stuurden samen f 6,25.
Dat is fijn, want dat gaf weer een stoot
in de goede richting. Ook Zoutelan-
de hielp mee, want de heer J. gi
reerde f 2 voor ons zwarte jongske
en ten slotte kregen we nog f 10 van
ja van wie? Het was weer een
familielid uit de kring van N.V., wo
nend in Wolfaartsdijk.
Deze drie heel hartelijk dank voor hun
bijdrage, die juist nu, waar we van
weinigen iets binnenkregen, de
moed er inhielden, zodat we weer
zeggen:
„Hier is het gironummer 274289, ten
name van ons Zeeuwsch Dagblad, en
vermeld er even bij, voor Maja's Sa
drach, dan weet men op ons kran
tenbureau ineens waar het voor be-
stemd is, wat werk uitspaart".
MAJA.
een klant voor hem bij, want er is de
ze morgen maar één winkeljuffrouw
en mijnheer Van Noord is op reis voor
de zaak. Maar een klant bezorgt Jan
nu geen kippevel meer. Hjj zet handig
de havermout in het daarvoor bestem
de vak en.hij hoeft niets te vragen,
want een alleraardigst jong mevrouw
tje gaat wat aan hem vragen. Ze lijkt
Jan nog zo jong, dat hij naast jonge
dame tegen haar giezegd had, maar de
winkeljuffrouw, die de andere klant
helpt schijnt Jans mevrouwtje te ken
nen, want ze groet beleefd: „Dag me
vrouw", wat Jan voor een fout be
waart.
„Dag mijnheer", groet zijn klant
vriendelijk, voor zij hem raad gaat
vragen. „Hoort u eens mijnheer (Jan
gaat op zijn tenen staan om zo groot te
lijken als een echte mijnheer) ik wil
nu na onze vakantie voor het eerst
mijn blank-eiken meubelen eens een
wrijfbeurt geven, welke was raadt u
daarvoor aan?"
Jan heeft er totaal geen begrip van,
wat je met zulke meubelen moet aan
vangen om ze netjes te houden, maar
dat mag je niet tegen een klant zeg
gen enals hij'zich haast rood voelt
worden van angst, dat hij weer eens
voor gek zal staan, weet hij wat te
doen.
„Mevrouw, een ogenblikje, onze juf
frouw", en hij wijst naar de winkeljuf
frouw, die de andere klant helpt, „weet
juist van alle soorten was van alles af,
die zal ik even vragen."
De winkeljuffrouw, die Jan een kra
nige kerel vindt, omdat hij dit voor
hem zo vreemde baantje met zoveel
ijver waarneemt, helpt kwiek haar
mevrouw weg en zij weet zoveel te
vertellen wat de mevrouw met haar
nieuwe blank eiken meubeltjes moet
doen, dat Jan met respect naar haar
les luistert, en hij vindt, dat je in een
kruidenierszaak elke dag heel wat wij
zer wordt. Dat vertelt hij natuurlijk
onderweg weer aan Jo. Waarvoor ben
je anders een tweeling. Als hij tenslot
te zijn mening weergeeft door te zeg
gen, dat je elke dag zoveel wijzer
wordt in een winkel, dan spreekt Jo
de hoop uit, dat hij nu in het vervolg
thuis moeder en haar, want zij wordt
immers hoe langer hoe meer, moeders
Ingezonden mededeling (adv.)
Babyderm Haarwater (Haar-
groei-tonic) legt reeds in de jeugd de
basis voor een gezonde haargroei.
Flacon f 1.90. Voor lange tijd toereikend.
Babyderm Kinder-Shampoo:
Geen traantjes meer, niet scherp voor
de oogjes. Toereikend voor ±60 wassingen.
Flac. f. 1.25. Alleen In Apoth. en Drogisterijen.
De meelprimula in volle bloei
Zij, die naar school of werk brood
meenemen, komen gewoonlijk niet
voor zo'n aardigheidje in aanmerking.
Toch verdient hun boterham speciale
aandacht. Vooral voor kinderen is dat
van belang. Als U Uw kinderen niet
het brood en de beleggingen voor een
behoorlijke maaltijd meegeeft en ze
alleen van geld voorziet om zelf hun
inkopen voor hun twaalf-uurtje te
doen, is er grote kans, dat zij zich be
perken tot droge kadetjes of zoete
broodjes. Niet alleen is dat duur, maar
de voedingswaarde van zo'n maaltijd is
kleiner dan van goed-belegd brood.
Bovendien verzadigt zo'n 12-uurtje
minder. Geef, als er eens geen brood
meer is, in ieder geval wat belegging
mee. Die kan dan bij of op de zelf-ge
kochte boterham gegeten worden. Een
vrucht of tomaat geven wij ook gere
geld aan de overblijvers mee.
Als er geen gelegenheid is, om melk
of een melkdrank te kopen, dan ver
dient het aanbeveling deze van huis
mee te nemen.
Af en toe een gezellig extraatje
bij voorkeur niet steeds snoep zal
de moed er zeker in houden.
De meelprimula
wordt door de bloe
mist Primula mala-
coides genoemd; een
zeer mooie en rijk
bloeiende primula
die tegenwoordig in
verschillende kleu
ren voor komt. Het
lila is al lang be
kend; ros ook, doch
tegenwoordig komen
ook zeer grootbloe-
mige soorten voor en
vooral de rode tinten
moet men onder die
zoeken.
Deze kleinbloemi-
ge primula die ook
wel een etageprimu
la genoemd wordt
bloeit dat het een
lieve lust is, doch u
moet er maar een
klein beetje reke
ning mee houden dat
de bloemist ze niet
warm gekweekt
heeft en dat ze dus
bij u ook niet in een
normaal verwarmde
kamer geplaatst
moeten worden. Ze
staan over het alge
meen in een matig
verwarmde kamer
veel beter; de bloe
mist heeft ze meest
al in kleine potjes
gekweekt en ze heb
ben dus spoedig last
van de droogte. Er zal dus dagelijks
wel gegoten moeten worden, doch doe
het dan zo dat de bladeren niet vochtig
worden en dat er vooral ook geen wa
ter in het hart terecht komt.
Deze primula zal u geen uitslag ver
oorzaken zoals de grootbloemige soor
ten wel kunnen doen. Het is bovendien
een plantje dat niet veel 'ruimte in de
vensterbank in beslag neemt en ik kan
u deze dus wel aanbevelen.
Op de bouwwerken in Amsterdam
West is het gisteren na het middag
schaftuur onrustig geweest, maar tot
een algemene protestactie van een hal
ve dag staking tegen de nieuwe C.A.O.
is het niet gekomen. Op verschillende
objecten legden de arbeiders het werk
neer. Ongeveer 300 man trokken van
west naar zuid. Verder kwam men
niet, want de politie, die voorzorgs
maatregelen had getroffen, maakte de
demonstranten duidelijk dat men niet
verder mocht trekken en zij verspreid
den zich.
hulp, veel zal laten genieten van zijn
nieuwe wijsheid, waarop Jan zwijgt en
Jo stiekum lacht, want ze kent deze
broer zo goed. Als straks de school
weer begint is er met Jan-broer geen
huis te houden, want dan zit hij van
de morgen tot de avond met zijn neus
in de boeken, en dan kijkt hij, of je
hem een miljoen te leen vraagt, als je
even verzoekt om een karweitje te
doen, waarvoor geen andere handen
op dat ogenblik beschikbaar zijn. Tot
Jans eer moet gezegd, dat hij dan ge
willig zich aan het werk begeeft maar
vraag niet wat er soms van terecht
k°Als je het zo druk hebt, wat vliegt
de tijd dan met een vaart voorbij. Jan
en Jo kunnen het werkelijk niet be
grijpen, dat ze nu vijf volle weken
gewerkt" hebben. Nu ja, van die vijf
weken moeten ze nog twee dagen vol
maken en dan krijgen ze nog echt een
week vakantie. Vader heeft leuke
plannetjes voor die laatste week. Hij
neemt dan ook een week vrij en dat
is al een feest, want vader weet altijd
wat leuks te verzinnen. En dan, als
het hele span weer naar school gaat,
zal moeder thuis komen. Die heeft al
geschreven, dat zij zich weer zo sterk
als een reus voelt. Die laatste dagen
van werken in hun baantje heeft Jan
het niet zo druk meer over zijn erva
ringen, maar hij is al bezig uit te re
kenen welke boeken hij voor zijn eigen
verdiende geld zal kunnen kopen
Jo heeft ook een verlanglijstje klaar,
ze mogen het geld voor zich zeH be
steden, als ze er tenminste geen dwaze
dingen voor kopen. Maar daarover zijn
vader en moeder niet ongerust ge
weest. Ze kennen hun oudsten wel.
Jo zal er een mantel voor kopen, dan
hoeft ze die oude jas niet meer aan,
die toch eigenlijk wel wat nauw ging
zitten. Fijn nou hoeft vader niet zoveel
geld uit te geven daarvoor. Jan trekt
rimpels in zijn voorhoofd, als hij van
Jo's plan hoort en een beetje minach
tend vraagt hij wat je in de wereld
nou aan een nieuwe jas hebt. Die ver
slijt'je toch weer. Jo neemt niet de
moeite met Jan daarover verder te
praten, want daarvan begrijpen jon-
gens geen biet. Wel vertelt ze, dat zs
in ieder geval zal zorgen, dat ze voor
moeder een klein cadeautje kan kopen
van haar eigen geld. Dat zal leuk zijn
bü moeders thuiskomst.
Jan wordt in eens rood tot onder
zijn haren toe. Een beetje verlegen
kijkt hij naar Jo en zegt dan op een
jongensachtige kwade manier: >.N°U
je had me wel er is mogen waarschu
wen, want anders had ik niks gehad.
Ik hoef ook eigenlijk niet alle boeken
te kopen, waarin ik zin heb. Wat zou
ik voor moeder kopen?"
Nou dat is een vraag, waarop Jo met
direct een antwoord weet, maar als ze
de laatste avond van hun werk naar
huis fietsen, worden ze het roerend
een, dat ze b.eter samen wat moois
kunnen geven en dan weet Jo wei, aat
moeder een tinnen beker om bloemen
in te zetten zo mooi vindt.
Dan is voor Jan de zaak eenvoudig
genoeg. Als moeder dat mooi vindt zal
ze die hebben.
Als ze thuis komen staat altijd net
eten al klaar en kunnen ze meteen
beginnen. Maar als ze de laatste avond
van hun werk thuiskomen kijken ze
een beetje verwonderd naar de tafel.
Het is net of het een beetje feest is..
Vader ziet hun verwonderd kijken
wel en hij zegt: „Ja Jan-Jo, we heb
ben het een klein beetje feestelijk ge
maakt en dat mag ook wel nu onze
twee oudsten zo kranig gewerkt heb
ben in hun vakantie. Dat moet een
beetje gevierd worden."
Vader zegt niets meer maar Jan-Jo
voelen aan de manier waarop vader
het zegt, hoe hij hun aanpakken ge-
waardeerd heeft en daar worden ze
eigenlijk verlegen onder, wat vooral
bij Jan gauw verdwijnt als hij, na het
gebed, zich te goed mag doen aan een
extra lekker hapje.
Nog een week met verrassingen,
waarin vader onuitputtelijk is. Dan
komt weer het gewone leventje van
schoolgaan en bergen huiswerk. Maar
dan is er ook die ene avond, waarop
het echt feest is, want Moeder zit weer
net als vroeger op haar eigen plaatsje
aan de tafel. Vader heeft de tuin ge
plunderd om er een feesttafel van te
maken.
Jan-Jo zetten hun pakje voor moe
der neer en Jan moet toch even zeg
gen, dat ze het van hun eigen verdien
de geld hebben gekocht. Eerst is moe
der even stil, maar dan komen de ton
gen los en Jan weet weer nieuwe ver
halen te geven over zijn tijd als win
kelbediende, waarom ze, vooral met
moeder er weer bij, zó moeten lachen,
dat het eten haast even vergeten
wordt.
Opeens stopt Jan midden m een
verhaal om nu in ernst te zeggen, dat
hij volgend jaar weer terug mag ko
men dan als ervaren helper bij mijn
heer Van Noord, waarop Jo haastig
gaat zeggen, dat ook zij dan weer „ge
zinhulp" mag zijn bij mevrouw.
Vader en moeder zeggen hierop
niets, maar aan de manier, waarop zij
naar hun oudsten kijken voelen deze
wel, dat het, door zo te werken toch
een goede vakantie is geweest. En daar
zijn ze blij mee, vooral ook toen Jan
naar zijn nieuwe boeken keek en Jo
met haar nieuwe jas er tegen kon m
een stormwind.
En Jan beweert ook nog, dat hg
over die weken later een boek zou
gaan schrijven, waarvan aankomende
winkelbedienden heel wat zouden
kunnen leren, wat hem een plukje van
zijn haar kost, omdat Jo, daar als ant
woord, eens flink aan heeft getrokken.
EINDE.
H.M. de Koningin en de vier Prinses
sen zijn donderdagmiddag tegen 18 u.
per vliegtuig van de vakantietocht
op de Middellandse Zee op Paleis
Soestdijk teruggekeerd. Prins Bern-
hard zal de terugtocht per auto ma
ken, daar hij eerst nog een bezoek
zal brengen aan de Ferrari-autofa-
brieken in Modena (noord-Italië).