Uit andere bladen
De mandie geen zendeling kon worden
Het werk der Bijbel Kiosk Vereniging
begon met een „strand-ding te Wijk
Richard Falck
PHOENIX
Zaterdag 14 juni 1958 ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina 5
Evangelie op het zand
Verteluurtjes
Honderdduizend bijbels
moderne kachel z.g.a.n
Ontsnapte gevangene
weer gepakt
Phoenix geeft
vleugels aan
degelijkheid
Militair défilé te
Aardenburg
GOES
Gunstig jaar voor
Openbare Leeszaal
Examineren
Conjunctuur
Kolder
Dolgezellig- vind ik dat: een kopje thee, m'n dagblad
en dan lezen. Eerst het wereldnieuws, stadsberichten, de
vrouwenpagina Tenslotte, onmisbaar dessert!, de ad
vertenties. Nog een kopje thee en dan die advertenties
spellen. Kijk, nieuws over kleding, levensmiddelen, meu
belen. Ddt nieuws interesseert ens huisvrouwen. U adver
teert al in de dagbladen, zegt U? Heel verstandig! Het is
de beste plaats om Uw waar „aan de vrouw" te brengen.
Lang niet de meeste christenen plegen het bijbels advies „zaait
aan alle wateren" op te volgen. In nieuwtestamentisch licht wordt
hieronder immers verstaan, dat iedere gelovige geroepen is om het
evangelie overal uit te strooien. Het evangelie heeft namelijk pas
zijn verrassende werking als het inderdaad wordt doorgegeven.
Het bewijs hiervoor vindt men terug in de historie der zending.
Bij het woord zending denken wij gemakkelijk aan de verkon
diging van Gods heil aan heidenen, dus aan iets dat in het buiten
land gebeurt. Maar de term „inwendige zending" bestaat eveneens.
De zaak zelf maakt geen verschil. Wij kunnen ook de boodschap
der verlossing uitzaaien aan binnenlandse wateren.
Zo dacht de jongeman H. J. Heule
er over, die, lang geleden, moest afzien
van zijn voornemen om als zendeling
uit te gaan. Dit was voor hem een
grote teleurstelling.
Maar hjj geloofde, dat God hem tóch
wel kon gebruiken, al was het dan niet
in de evangelieverkondiging aan de
heidenen. De toen achttienjarige jonge
man besloot om eenvoudig vport te
leven, overtuigd dat het werk door de
Heer wel zou worden aangewezen.
Wanneer wij nu in een Amsterdams
grachtenhuis door de heer Heule wor
den ontvangen, zitten wij tegenover
een oud man. De jaren hebben niet
stilgestaan. Maar de bijbel heeft ergens
(Psalm 92) bij de ouderdom de woor
den „groen en fris" geplaatst, en wel
déér, waar het gaat over degenen, die
in het Huis des Heren blijven. Anders
gezegd: de dienst van het evangelie
Houdt een mens jong. Want al heeft
hjj niet als zendeling gewerkt in de
gebruikelijke zin, hij mocht zichzelf
toch een „gezondene" weten.
Misschien gaan de gedachten van
Se!en bij het horen van de naam Bijbel
iiosk Vereniging terstond uit naar
een zangavond, die zij eens hier of
daar in een kerk hebben meegemaakt
onder leiding van Kees Deenik. Al een
paar jaar worden deze avonden, die
Steeds groter belangstelling trekken,
door heel het land gehouden.
Anderen denken aan de kinderbijbel
van mej. G. Ingwersen, een uitgave
van de BK.V., die in duizenden gezin-
en wordt gevonden. Weer anderen
ermneren zich lectuur, die van de
B.K.V. afkomstig is. Maar alleen oude
ren zullen zich inderdaad een bijbel-
kiosk herinneren. Deze kiosken zijn er
nog wel, maar zij vormen slechts een
klein deel van het B.K.V.-werk. Zoals
de naam van de vereniging doet ver
moeden, is uit de kiosken toch het
werk ontstaan.
P'
hi
Hoe? Dat ging zo. In de zomer van
1928 bracht de heer Heule met zijn
gezin de vakantie door aan het
strand te Wijk aan Zee. Toen hij de
mensenmenigte zag, die hier haar
vrije tijd kwam doorbrengen, begon
zijn zendingshart warm të kloppen.
Hij dacht bfj zichzelf: hoeveel evan
gelisatiekansen verspelen wij hier!
De mensen, die dagenlang aan het
strand verblijven, zouden toch eigen
lijk „bewerkt" moeten worden met
het evangelie.
Het bleek, dat deze gedachte ook bij
anderen leefde, met wie de heer Heule
er over sprak. Men ging eens na, op
welke manier de evangelisatie aan het
strand het best georganiseerd kon wor-
Jen. Domweg aan iedereen traktaatjes
uitreiken, zou niet de goede methode
zijn. Het beste middel was en is nog
steeds: persoonlijk contact.
Maar hoe leg je zulke contacten? De
meeste mensen voelen er niets voor
om op de man af met het evangelie te
worden aangesproken. Men kwam toen
op het denkbeeld om kiosken op het
strand te stichten, waar geestelijke
lectuur verkrijgbaar was voor alle
leeftijden, en waar men zich ook bij-
hels kon aanschaffen. Het werk van
de B.K.V. begon dus a.h.w. met een
„strand-dlng".
D ze service was dus maar een mid
del om contacten te leggen. En dit
'middel bleek doeltreffend te zijn. Het
kioskwerk is namelijk altijd ruim op
gevat; de kinderen werden „gelokt"
met verteluurtjes. Daar kwamen ze
graag naar toe, want ook aan strand-
genoegens komt een eind, en als „vrije
tijdsbesteding" deed een verteluur voor
de kinderen uitnemende diensten. Na
tuurlijk bleef het niet bij de jeugd; als
vanzelf kwamen de gesprekken met
puders en met mensen ,die zich aan de
kiosk van lectuur kwamen voorzien.
De bijbelkiosk te Wijk aan Zee was
de eerste in een reeks, die tot veertig
werd uitgebreid. Aan alle stranden
stond een bijbelkiosk; ook waren er di
verse stadskiosken.
De oorlog legde dit werk stil en
sedertdien is de arbeid in deze sector
van de B.K.V. sterk in omvang afge
nomen. Op de stranden wordt als regel
geen toestemming meer verleend voor
et plaatsen van kiosken, tenzij men
op stille gedeelten of anders achter de
duinen wil staan, maar het is begrij-
hebben als zij op het drukke strand
zélf staan, want daar komen de
mensen.
In totaal zijn er nog twaalf kiosken,
waarvan één aan het strand (Haam
stede op Schouwen) en één in de stad
(Botterdam-Noord). De rest staat in
kampeercentra, bv. te Norg in Drente.
Daarnaast is ook de tentarbeid ge
komen.
De B.K.V. heeft van het begin aan
allerlei mogelijkheden gezocht. Zo had
men ook mooie resultaten met het
woonwagenwerk, met evangelisatie op
markten en kennissen.
De kiosken moesten van lectuur
voorzien worden. Daarom begon de
B.K.V. zelf met 't uitgeven van lec
tuur; tractaatjes, boekjes, folders en
andere geschriften, het laatst de reeds
genoemde kinderbijbel.
Op dit moment wordt vooral de kin
derbijbel onder het volk gebracht. De
B.K.V. wil er honderdduizend plaatsen;
deze bijbels kosten f 7,per exem
plaar, zodat hiervoor een uitgave van
f 700.000,nodig is.
De zangavonden van Kees Deenik en
ook de filmavonden dienen er o.a. voor
om contribuanten voor de B.K.V. te
winnen. Voor elke zeven nieuwe
contribuanten, die een evangelisatie-
tiecommissie wint, ontvangt zij een
kinderbijbel gratis, op voorwaarde, dat
de bijbel aan een buitenkerkelijk ge
zin wordt uitgereikt. Op die manier
heeft de B.K.V. in zes jaar reeds
twaalfduizend bijbels weggeschonken.
In totaal zijn er sinds 1948 zestigdui
zend kinderbijbels geplaatst.
De B.K.V. evangeliseert zelf niet. Zij.
wil uitsluitend het bestaande evange
lisatiewerk steunen. Deze interkerke
lijke vereniging heeft op die wijze
zegenrijk werk mogen doen. Niet alleen
in het eigen land, maar ook voor an
dere delen van de wereld. De kinder
bijbel is o.a. vertaald in het Engels,
Frans, Japans en Soendanees. Er zijn
dus ruime afzetgebieden in andere
landen voor.
Aldus ^groeide dit werk, dat op
het strand te Wijk aan Zee begon,
op ongedachte wijze. Er is aan alle
wateren gezaaid. En de man, die
niet als zendeling werd uitgezon
den, heeft toch een instrument
mogen zijn om het evangelie wijd
en zijd te helpen doorgeven
FEUILLETON
(Uit her Duits)
door GERDA HAGENS
■48
„Dan dubbel dank aan deze schone
dag. ook voor het weerzien", sprak Ri
chard, het kleine meisje vriendelijk toe
knikkend.
Ook deze meende, dat nog een ver
klaring van haar zijn daar gegeven
moest worden. Zij wendde zich tot Har-
di en Arno en sprak: „Verleden jaar
gingen wij ook dikwijls naar de wijn
berg, En daarom wilde ik er ook graag
nu been. Toen wij boven op de berg in
het tempeltje waren, werd de julfrouw
bedroefd en zei, dat zij zo heel graag
eens weer een kijkje zou willen nemen
in het Zwarte Woud, maar daar zou
ik niet durven zijn".
In Hardi kwam de riddermoed boven.
„Ik zou wel met draken durven vech
ten; maar hier ziin niets anders dan ha
zen en vossen. Hier zijn geen spoken.
Alleen woont in het bosch de oude
Brandt, die de schapen hoedt, doch dat
is een goede oude man".
„Ja, juffrouw, in het bos hier woont
nog een jeugdvriend van Fritz Reuter".
„Reuter was onze huisvriend", sprak
de gouvernante blij. Ze trok een gou
den medaillon te voorschijn, dat aan een
fijn gouden kettinkje hing;
„Dat heb ik van hem gekregen."
„Ik denk, dat u de oude man een
groot genoegen zou doen, hem eens een
bezoek te brengen. „Reuter." is voor hem
een toverwoord en hij zal naar uw ver
halen luisteren als een kind naar een
sprookje."
Zij bloosde van blijdschap.
„Ik zou het graag doen, heel graag",
antwoordde zij.
Richard begeleidde haar naar het rij
tuig, terwijl Hardi de deur opende en
de kleine freule bij het instappen hielp.
Na een vriendelijke groet reed de wagen
weg,
In 't herenhuis van Rotsendig ging 't
die avond aan tafel levendig toe. De
tafelwet scheen niet meer van kracht: de
beide jongens spraken om het drukst. Ze
hadden veel te vertellen. Zoveel, dat zij
het eten er haast door vergaten. Richards
gelaat toonde vreugde en ook mevrouw
König was blij. Toch verried haar gelaat
onrust en zo van terzijde keek zij Ri
chard aan, op wiens gelaat echter niets
te lezen viel, dat het meisje, waarover
de jongens spraken, een plaats in zijn
hart veroverd had.
Zij voelde in zich het heimelijk ver
langen opkomen opi meer te horen. Maar
zij onderdrukte de vragen. Ook de ont
moeting bij het Jodenkerkhof maakte
haar enigszins gedrukt: het scheen haar
alsof wolken de heldere hemel van haar
geluk verdonkerden.
Ehlert was juist uit de stad terugge
keerd. Hij had een bezoek aan de land
raad gebracht en stapte nu het heren
huis binnen, terwijl de kleine Hans, die
hem nagelopen was, buiten bleef wach
ten. Zijn mooi verhaaltje had hem het
verdiende loon gebracht en nu had
hij al weer een wonderlijk verhaal be
dacht in de hoop, dat op dezelfde voor
waarde nog eens een dergelijk aanbod
om mee naar de stad te gaan, zou wor
den gedaan.
Hij had op de stoep plaats genomen
en zijn vader beloofd, daar te zullen
wachten. Maar ineens zag hij door de
bomen een. blauwe japon schemeren, 't
Was zijn moeder. Hij liep, zo snel zijn
pelijk, dat de bijbelkiosken juist"zin kleine benen hem konden dragen en een
U kunt die kachel natuurlijk
op Uw nek nemen en hem
huis aan huis te koop gaan
aanbieden. Misschien hebt U
geluk en bent U hem in 10
minuten kwijt. Maar U kunt
er ook 6 weken mee lopen-
wees toch verstandiger. Een
Kabouter" doet het vee! practischer en vlugger en de prijs is nu
niet direct onoverkomelijk 10 cent per woord (minimum 100 cent)
ogenblik daarna had zijn moeder hem
reeds aan haar hart gedrukt.
Vërgeten was zijn belofte aan vader;
de aanblik van zijn moeder trok ster
ker.
Ehlert stond tegenover de landgoed
bezitster. „De landraad laat u hartelijk
groeten, en voor Hardi en Arno moest
ik dit afgeven".'
Hij hield een goed ingepakte langwer
pige doos in de hand.
De. jongens werden geroepen. Het los
knopen van de touwtjes scheen hun eeü
eeuwigheid. Eindelijk was het geheim
opgelost. Uit een pakje kwamen een
lans en een paar leren handschoenen te
voorschijn. Een. geschenk van landraad
Von Waagen voor het museum van de
gebroeders König", stond er op geschre
ven.
Dat gaf grote blijdschap.
„Die goede oom Von Waagen", zei
mevrouw König geroerd. „Ik weet, hoe
hij aan deze dingen reeds in zijn student
tentijd was gehecht. Hij heeft jullie
het beste gegeven, wat hij geven kon;
W-eest daar dankbaar voor, kinderen!"
En zij waren dankbaar. Zij voelden nu
de grote waarde van hun verzameling
en het vriendelijke vermaan van hun le
raar, om zich zulk ee#verzameling waar
dig te gedragen en te tonen, dat bij hen
de wil aanwezig was, de collectie nog uit
te breiden, viel in goede aarde. Voor
Richard was de landraad een voortref
felijk medeopvoeder geworden.
Ehlert had intussen zijn meesteres van
zijn zending verhaald en haar een plat
tegrond van het gebied, waar hij straks
als heer zou fungeren, voorgelegd. Zijn
gebied was groot genoeg, maar het lag
verspreid tussen andere gebieden en het
zou niet gemakkelijk zijn, daar de scep
ter over te zwaaien.
Dat zei hij ook aan mevrouw König,
haar vragend of mijnheer Falck een
middag met hem zou mogen meegaan
naar Breschin, om orde op de zaken te
stellen. „Niet uit vrees", voegde hij
hieraan toe.
(Wordt vervolgd)
ST. PHILIPSLAND
Zo vlogen de duivten. De P.V. „De Reis
duif" te St. Philipsland hield met 81 dui
ven een wedvlucht van Noyon. De uit
slag is: 1. A. Faasse, 2, 4 en 7 J. Reijn-
goud; 3 en 6 C. Verwijs; 5 M. Geuze; 8
en 10 G. v. Nieuwenhuizen; 9 J. C, Ver
wijs.
p'#VH.atie van het cebuco, centraal bureau voor courantenpubliciteit
De 23-jarige W. N. uit Leiden, die
wegens het plegen van een inbraak
gedetineerd was in het huis van be
waring 2 in Den Haag, is gisteren ont
snapt. Om half twaalf gistermorgen,
toen het appel voor het luchten werd
gehouden, ontdekte men dat hij er niet
meer was. Even tevoren was hij bezig
geweest met het laden en lossen van
vrachtauto's van de justitionele auto-
dienst. Op een van die auto's, die hij
had helpen laden met dozen levens
middelen, moet hij zich tussen de la
ding verstopt hebben. De auto reed
naar de parkeerplaats van de garage
van de justitionele autodiënst. Op de
ze parkeerplaats of onderweg daar
heen moet N. de auto verlaten heb
ben.
De Leidse politie heeft in zijn woning
gearresteerd W. N., die gisteren uit het
Huis van Bewaring in Den Haag was
ontsnapt, door zich tussen kisten te ver
bergen, die in een vrachtauto werden
geladen.
Inderdaad! Wie voor het eerst een Phoenix
berijdt, verbaast zich over de zeldzaam
lichte gang van deze in alle opzichten zo
degelijke fiets. Uw voet behoeft maar even
op de pedalen te drukken, en U schiet weg.
Phoenix - de trots van de Nederlandse
rijwielindustrie. Gemaakt van het hechtst
denkbare materiaal duurzaam gelakt en
verchroomd. Een fiets die niet moe
wordt, U gemak en plezier te geven.
E«n pracht keuze Toer* an Sport modellen-
Keuze uit
diverse modellen.
Moderne kleuren,
waaronder
het nieuwe
gedistingeerde
donkerblauw.
stjreeft pl'es jresih'U
Gratis prijskans-folder bij
Uw plaatselijke PHOENIX-
dealer of rechtstreeks
van fabriek te Leeuwarden.
Op zaterdag 28 juni a.s. zullen enkele
onderdelen van de Koninklijke Land
macht, als onderdeel van een oefening,
met hun rollend materieel een parade
met défilé te Aardenburg in Zeeuwsch-
Viaanderen houden. Uitnodigingen voor
het bijwonen van dit défilé zijn onder
meer verzonden aan de minister-presi
dent van België, de gouverneur van de
Belgische provincie West-Vlaanderen en
de Commissaris der Koningin in Zee
land, jhr. mr. A. F. C. de Casembroot.
Na het défilé is er in het gemeentehuis
te Aardenburg een officiële ontvangst.
Des avonds wordt in de Sint Baafskerk
een bijeenkomst gehouden onder leiding
van Piet van Egmond uit Amsterdam,
waar gesproken zal worden over mo
derne religieuse muziek.
De Openbare Leeszaal en Bibliotheek
te Goes heeft een gunstig jaar achter
de rug. De uitlening vertoonde een
stijging van 10 pCt tegen ruim 5 pCt
in 1956. Het aantal uitgeleende boeken
bereikte een recordaantal: 40.000. Het
boekenbezit bedraagt thans ruim 7000.
Ruim 700 nieuwe boeken werden aan
gekocht, waarvan 300 voor de jeugd.
De ontvangsten bedroegen f 14.663 te
gen de uitgaven f 14.561. De balans
gaf per 31 december een bedrag te zien
van f 13.666. In de renteloze obligatie
lening werd f 250 uitgeloot. Het restant
bedraagt nog f 8150. Het ledental is
eveneens vooruitgegaan en is thans
1220.
De voorzitter, dr. Ubbink, deelde
tijdens de jaarvergadering mee, dat het
er met de huisvesting van de biblio
theek niet zo best voorstaat. Bij de ge
meente zal opnieuw om steun moeten
worden aangeklopt.
Overdracht grafsteen
Hedenmiddag om vijf uur zal de op
het graf van wijlen ds. De Vries ge
plaatste steen op de begraafplaats te
Goes aan de familie worden overge
dragen. Leden van de Hervormde ge
meente te Goes en van de andere ge
meenten, die de overleden predikant
heeft gediend, hebben, zoals bekend,
enige tijd geleden besloten, gezamenlijk
een grafsteen te doen plaatsen.
Examineren is een onderwijs-nood-
zaak, we zullen het wellicht nog lang
moeten constateren. Maar dan is het
ook opvoedingsfactor. En de grond-
relatie van de opvoeding is de liefde.
AI wie gaat examineren moge dat
bedenken opdat wie geëxamineerd
wordt het moge ervaren.
Dit zijn de slotzinnen van een arti
kel in het Pedagogisch Studieblad
over de kunst van het examineren.
Wij „pikken" uit dat artikel nog dit:
Het handboekje voor examinatoren,
dat uitgegeven wordt door een niet
onvermaarde instelling, die jaarlijks
een kinder-examen organiseert, waar
aan enige tienduizenden gegadigden
zich onderwerpend) stelt in zijn
grondwet een tweetal gulden regels,
die ongetwijfeld de ernstige overwe
ging waard zijn. De eerste is deze,
dat de examinator zoveel mogelijk
heeft te onderzoeken wat de kandi
daat wèl weet en niet bij voorkeur
moet ontdekken wat hij niét weet. De
beperking „zoveel mogelijk" had uiter
aard kunnen vervallen. Ze is echter
bij alle revisies, die het bewuste
handboekje heeft ondergaan, blijven
staan. Dat moet natuurlijk verklaard
worden uit de hardigheid der harten
van de examinatoren. De bedoeling
is evenwel duidelijk: een examen be
hoort zich te ontwikkelen in positieve
richting. Komt men aan een grens,
dan ga men niet verder maar voor
zichtig over naar een ander oderwerp.
Het constateren van deze grens en de
oriëntatie ervan binnen de gehele stof
is bepalend voor de uitslag van het
examen.
De tweede gulden regel, even wijs
als eenvoudig, is, dat de examinator
moet beginnen met het stellen van
een aantal simpele, inleidende vragen
en eerst daarna moet voortschrijden
naar het moeilijke. Een dergelijke
regel heeft een duidelijk psychologi
sche achtergrond. In de edele strijd
tussen examinator en examinandus
geeft de eerste als de meerdere aan
de zwakkere een kleine voorsprong
in de vorm van een paar plusjes. Dat
geeft de burger moed en uit de ver
sterking van zijn zelfbewustzijn kan
een serieuzer inzet voor het verder
pogen volgen.
„Friesch Dagblad" schrijft:
De liberalen in ons land zijn zeer
ingenomen met hun politieke succes
sen. De liberale gedachte heeft nog
een toekomst, zo zeggen zij.
Merkwaardig is evenwel, dat bfj d©
zondag gehouden verkiezingen in
Zweden de liberalen de allerzwaar
ste klappen hebben gekregen. In Bel
gië, waar de liberalen nauw verbon
den zijn met de socialisten, leden zij
ook een nederlaag.
In Engeland daarentegen, waar de
strijd lange tijd uitsluitend ging tus
sen conservatieven en socialisten,
krijgt het liberalisme nieuwe kansen.
Er is veel, dat er op wijst, dat het
liberalisme weinig kracht ontleent
aan beginselen, maar in sterke mate
afhankelijk is van de conjunctuur.
In ons land steunt het dan ook min
der op de in- en uitpratende liberale
N.R.C. als wel op de agitatie van De
Telegraaf en van weekbladen, die
dezelfde geest ademen.
Alleen reeds het Nederlandse legei
is een van de grootste klanten van
De Telegraaf. Wij reizen nog al veel
met ochtendtreinen, en in die treinen
reizen naar verhouding veel officieren
mee. Soms levert alleen Steenwijk 'n
paar coupé's vol. ZUj lezen vrijwel
zonder uitzondering De Telegraaf als
hun treinlectuur. En met de burgers
is het bijna in dezelfde mate het geval.
En dat is de voornaamste verklaring
voor de overwinning van de liberalen
in Nederland.
Misschien kunnen zij bevorderen,
dat De Telegraaf in Zweden en in
België filialen sticht.
Dit knipten wij uit „De Landbode";
Om aan de moeilijkheid van een t*
grote produktie te ontkomen, kan men
zich soms in rare bochten wringen.
In de Ver. Staten kent men sinds
enige jaren het systeem, dat boerei)
die een deel van hun cultuurgrond
braak laten liggen, daarvoor een fi
nanciële schadeloosstelling ontvangen.
Tot welke krankzinnige situaties dit
leidt, leert het volgende briefje, dat
de Amerikaanse senator Goldwater
kreeg toegezonden uit Arizona van
één van zijn kiezers.
„Waarde Senator", aldus deze brief,
„mijn vriend B. ontving dezer dagen
van de regering een cheque van meer
dan 1000 dollar, omdat hij dit jaar
50 varkens niet heeft gefokt. Daarom
ben ik van plan, volgend jaar ook in
de niet-fokkerij van varkens te gaan.
Welk type van boerderij ia het meest
geschikt om de varkens-fok-beperking
uit te oefenen en welk varkensras is
het meest aangewezen om er niet mee
te fokken? Het moeilijkste deel van
mijn nieuwe beroep zal wel zijn:
nauwkeurig bijhouden hoeveel var
kens ik niet heb gefokt.
Ik ben van plan voorlopig klein, te
beginnen en het eerste jaar 4000 var-
i kens niet te fokken, wat me ongeveer
80.000 dollar zal opleveren. Nu zullen
deze varkens die ik niet zal fokken
ook geen 100.000 bushel mais eten.
Naar ik hoor krijgen de boeren van
de regering ook een vergoeding voor
mais die niet geteeld vordt. Kom ik
nu ook in aanmerking voor de teelt-
beperkingspremie op de 100.000 bushel
mais die ik niet zal telen, voor de
4000 varkens die ik niet zal fokken?
Ik zou graag zo spoedig mogelijk be
ginnen, want deze tijd van het jaar
lijkt me voor de niet-fokkerij van
varkens bijzonder geschikt. P.S. kan
ik voor mezelf 10 of 12 varkens hou
den om over een paar zijden spek
voor eigen gebruik te kunnen be
schikken?"
Aldus deze brief, die voor zich zelf
spreekt. Inderdaad, een idioterie. Maa:
het ergste, ze is nog waar ook....
