Moeder moet begrip kunnen opbrengen voor haar kinderen Bert en Mar janneke konden de spanning niet meer verwerken MAAR ZIJ MOET GEEN HUISSLOOF WORDEN kaas Schoolkinderen spelen in natuurreservaat „Hoge Veluwe Spel": leuk en leerzaam INTRIGES Bond tegen het vloeken zeer tevreden over 1957 KLAS Arabische jeugd gaat Russisch leren Aansluiting Prot. Chr. onderwijzers bij het CNV rondom de Pauwentroon Kinderen in de bijhei ons als voorbeeld Vrijdag 30 mei 1958 ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina 5 Onlangs; was ik in gesprek met een moeder van een groot gezin, die mij haar beklag deed over haar kinderen. Niet dat ze aanmerking had op hun gedrag of bezorgd was over hun gezondheid of zo, maar zoals ze het zelf typisch uitdrukte: „Ik voel me soms net als een kip, die op eendeneieren gezeten heeft en nu haar kroost het water ziet intippelen, terwijl je zelf wat onbeholpen aan de kant moet blijven Staan." Ze bedoelde er dit mee: ik kan de ontwikkeling van mijn kinderen niet bijhouden. Wanneer ze zo vijftien tot achttien jaar gaan worden komen ze in een wereld terecht, die ik niet ken. Ik heb maar heel gewoon lager onderwijs gehad. Mijn kinderen hebben allen uit gebreid en middelbaar onderwijs. Dat brengt hen in een positie, dat "k me in hun wereld mij niet meer kan indenken. Ze praten met hun aneraads over zaken, waarvan ik niets begrijp en zo zie ik ze geestelijk van me afzwerven. Ze zijn lief en aardig, ik heb er niks geen last mee, de verhoudingen zijn best, maar toch voel ik, dat ze me boven het hoofd zijn gegroeid en bij zichzelf denken: daar praten we met moeder maar niet over, want die begrijpt er toch niks van. Xk kan mjj zo'n redenering heel goed indenken. Wanneer het grut nog klein is, hangt het aan moeders rok ken. Moeder is het één en het al voor de kleintjes. Moeder is de grote vraag baak, moeder weet alles en moeder kan alles. Dat verandert nu allemaal, zodat moeder een gevoel krijgt, dat ze er naast komt te staan. In vroeger tijd, toen het nog vrijwel uitzondering was, dat de meisjes naar de ulo gingen of het middelbaar onderwijs bezoch ten, kregen de meisjes, wanneer ze van school kwamen een betrekking of bleven thuis. In elk geval bleef hun horizon ongeveer evenwijdig met die van moeder en zo bleef er een band, die er nu niet meer is. In ver standelijke ontwikkeling groeien de kinderen de ouders boven het hoofd. En dat kan soms een pijnlijk gevoel geven, ook al blijven verder de onderlinge verhoudingen uitstekend en behouden de kinderen hun eer bied en respect voor hun ouders. De leeftijd van de jeugd brengt niet mee, dat de kinderen voor deze kant be grip hebben. Meestal zijn ze zo zeer van zich zelf, hun wereldje en hun toekomst vervuld, dat ze er niet in het minst enige notie van hebben, wat er in hun moeder kan omgaan. Pas veel later, wanneer die kinderen zelf 'n gezin gesticht hebben en hun kin deren beginnen op te groeien, zal er een besef ontwaken van het ver leden en ze een beetje anders ko men staan tegenover de moeilijk heden waarmede him onders en speciaal hun moeder wel te kam pen heeft gehad. Dat is zo de gang van het leven. Ieder, die wat ouder wordt, krijgt deze ervaring wel: eerst nu begin ik mijn oude vader en moeder pas goed te begrijpen en dus te waarderen. Wat zijn ze toch een rijk bezit in mijn leven geweest, een bezit, waar van ik toen geen notie had! lijk niet mee, dat ze haar huishouden moet verwaarlozen. Maar er is toch ook nog een middenweg. Ze moet trachten haar wereldje groter te hou den dan alleen de vier muren van het huis. Ze moet de krant lezen, en dat niet alleen voor de advertenties en de burgerlijke stand en het plaat selijke nieuws, maar ook om te weten wat er in de wereld omgaat. Ze moet ook zo nu en dan een boek lezen, een goed boek liefst, waar ze iets wijzer van wordt en waarover ze met haar opgroeiende kinderen kan praten. Ze moet zich niet onttrekken aan het verenigingsleven. Dat is ook van be tekenis. Wanneer ze actief is in het christelijk verenigingsleven (op bijna iedere plaats bestaat tegenwoordig wel een vrouwenvereniging) zal ook dit haar horizon verwijden. En zo kan ze trachten door brede belangstelling te tonen, op die manier ook de gees telijke band met haar opgroeiend kroost te versterken. Een onmogelijke taak, zegt ge? Ik geloof het niet. Ik kan op voorbeelden in mijn om geving wijzen, die laten zien, dat hier wel degelijk mogelijkheden liggen met verrassende resultaten. Ik geloof ook niet, dat het in de bedoeling ligt Begrip nodig Intussen zal een moeder, wanneer ze verstandig is, dat begrip vóórhaar kind wel kunnen opbrengen. Zij heeft ervaring en begrijpt de situatie. Dat doet veel door de vingers zien. Maar ik geloof dat deze kwestie toch ook nog een andere kant heeft. Ik bedoel dit: een moeder kan er zelf ook nog wel iets aan doen, dat ze haar op groeiende kinderen niet verliest. Ze moet er voor waken dat ze geen huis sloofje wordt. Ik bedoel daar natuur - van onze Hemelse Vader, dat we huissloofjes zijn zonder meer. Ook de vrouw is ambtsdraagster. Dat be seffen we vaak te weinig en daarvan worden we zelf èn onze kinderen dan de dupe. Er zijn gelukkig middelen genoeg om dit gevaar te omzeilen. Wanneer er bij ons maar de goede wil is. En onze kinderen zullen, wan neer we hen bij het opgroeien bin nen ons geestelijk bereik houden, slechts de rijke vruchten ervan plukken. Ma ja Ingezonden mededeling (Adv.) Een dagelijkse puzzle: wat eten we vandaag Natuurlijk! Een kaasgerecht! (Een originele en zo lekkere oplossing van Uw probleem STOOFSCHOTEL MET KAAS 2 kg aardappelen, i bloemkool. Va kg tomaten, Vi eetlepel maïzena, 80 gr roomboter, 250 gr belegen kaas, zout, peper. De aardappelen en de bloem kool in stukjes snijden en met een bodempje water gaar ko ken, Het vocht binden met de aangemengde maïzena. De In stukjes gesneden tomaten en de in blokjes gesneden kaas erbij doen. De stoofschotel op smaak afmaken met zout en peper. Het geheel nog eens goed doorwarmen (maar niet doorkoken, daar anders de kaas gaat uitsmelten) en onmiddel- ijk opdienen. Doe nóg meer met kaas ?ÜBlfC<VTl£ VAN H£T NED ZUIVELBUREAU HIJSWU» (Van één onzer verslaaggeefsters) Een groep warenhuismeisjes uit Amsterdam bezocht een tijdje ge leden het nationale park „De Hoge Veluwe". Eén van de jonge dames trok een hoogst verbaasd gezicht, toen ze onder de bomen dennen appels zag liggen. Die „eikels" verkochten zij in het warenhuis tegen Kerstmis ook, verguld en met een laagje kunstsneeuw er over. Maar die werden in een fabriek gemaakt en kostten geld en hier lagen er massa's zomaar voor het oprapen Op alle scholen in de Verenigde Aia- biscne Republiek (Egypte en Syrië) zal Russisch worden onderwezen en op de Russische scholen gaat man Ara bisch leren. Dit heeft de minister van onderwijs van de V.A.R., Ksmal el din Hoessein, gisteren in Cairo meege deeld. Hij is daar juist teruggekeerd van een bezoek van een maand aan de Sow jet-Unie, waar hij culturele be sprekingen heeft gevoerd. Kinderen, en vooral die uit de grote steden, blijken vaa'c bedroevend weinig van de natuur te weten. Als ze in de vakantie eens met hun ouders naar de bossen trekken, vervelen ze zich. Een volgende keer nemen ze een gramofoon en een voetbal mee voor de afwisseling: een boom is maar een boom en in een bos staan er zovéél! Het is de jongens en meisjes niet kwa lijk te nemen, dat zij zich niet thuis voelen in de vrije natuur. Velen krijgen nooit de kans haar goed te leren kennen en van haar ta gaan houden. Zeven pro cent van ons land is nog maar bebost, terwijl 71 van Finland, 22 van Zwit serland en 18 van België door bossen wordt bedekt. In het bijna 6000 hectare grote natio nale park „De Hoge Veluwe" is gelukkig een prachtig stuk Nederlands natuur schoon bewaard. De loof- en naaldbossen, de uitgestrekte heide- en zandvlakten, de heuvels, de herten, de wilde zwijnen, het beroemde slot Sint Hubertus en het Kröller-Müller-Museum, trekken talloze natuurliefhebbers: in 1957 werd het park door niet minder dan 400.000 binnen- en buitenlanders bezocht. Hoge Veluwe Spel In het mooiste en meest ongerepte ge deelte van de Veluwe kunnen leerlingen uit de hoogste klassen van de lagere scholen en daarboven, sinds kort op een originele manier beter kennis maken met de natuur, dank zij he: Hoge Veluwe Spel. De deelnemers worden verdeeld in kleine groepjes. Ze krijgen een boekje mee, waarin een route staat aangegeven. In dit boekje komen ruim twintig vragen voor, die betrekking hebben op de bo men, de planten en de struiken die zij tijdens hun tocht tegenkomen. De groep die de meeste g.ede antwoorden invult, wint het spel. Het vragenboekje is samengesteld door de Stichting Sport en Spel in het Jeugd werk en het is uitgegeven in samenwer king met de Stichting Werkcomité Na tuurbehoud en Recreatie, de Bond van Natuurbeschermers en het Nationale Park „De Hoge Veluwe". De bedoeling van het spel is, dat de jongens en meisjes al spelende oog krijgen voor de natuur, dat zij gaan letten op de grote verscheidenheid die er is en dat zij alles wat groeit en bloeit meer leren waarderen. De vra gen zijn bepaald niet g akkelijk, maar juist daardoor stimuleren zij de fan tasie, het observatievermogen en de nieuwsgierigheid naar de geheimen der natuur. Natuurlijk is het nodig, dat de onderwijzers op school enkele lessen besteden aan de voorbereidingen voor de wedstrijd. Het spel is een experiment. Als het slaagt, wil de Stichting Sport en Spel ook soortgelijke wedstrijden samenstellen voor andere, rijk met natuur hoon bedeelde streken van ons land. Alle onderwijzers en ouders die er iets voor voelen hun kinderen op een bijzondere wijze in con tact te brengen met de prachtige natuur op de Hoge Veluwe, kunnen inlichtingen vragen bij de Stichting Spel en Sport, Centrale Markthallen H 82, Jan van Ga lenstraat 14, Amsterdam-W. BESLISSING OP KOMST (Van één onzer reodacteuren) De Prot. Chr. Onderwijzersvereni ging zal in de volgende jaarvergade ring beslissen of zij zich bij het Chr. Nat. Vakverbond zal aansluiten. Zoals de zaak nu ligt zal het hoofdbestuur deze vergadering een voorstel tot aan sluiting voorleggen. Deze kwestie zal echter in de komende winter intensief in de afdelingen besproken worden en het resultaat van deze discussies zal mede het beleid van het bestuur bepalen. Dit deelde de voorzitter, de heer D. H. Dutmer, mee op de woensdag te Utrecht gehouden huishoudelijke vergadering van de P.C.O.V. Bij de bespreking van jaarverslag en bestuursbeleid deden verscheidene afdelingen een aanval op de zgn. ANOF-spelling, die alleen in de vak bladen en de uitgaande corresponden tie van de in de Alg. Onderwijzers Federatie samenwerkende bonden wordt gebruikt. Een motie van de afd. Rotterdam, waarin het hoofd bestuur dringend wordt verzocht om van deze spelling af te stappen, werd met grote meerderheid van stemmen aanvaard. Secretaris D. P. Bothof ver klaarde, dat het bestuur ook wel van de „onderwijzersspelling" af Wil, doch dat men hierover binnen de federatie overeenstemming moet verkrijgen. Het juiste moment voor de afschaf fing is gekomen, als de regering eindelijk de lang beloofde lijst met de spelling van bastaardwoorden pu bliceert. In- antwoord op vragen van een af deling verklaarde het bestuur zich bereid tot een samenspreking met het bestuur van de „afgescheiden" Ver eniging van Chr. Onderwijzers. Men wil met deze broeders gaarne tot over eenstemming komen, doch niet tot elke prijs. De vergadering aanvaardde een aantal bestuursvoorstellen tot wij. ziging van het werkprogram, die ge baseerd zijn op het rapport Interne Schoolverhoudingen. Hierbij was ook een nieuw artikel 6. waarin wordt uit gesproken dat naar een verdwijning van het absoluut ambulantisme van schoolhoofden gestreefd zal worden. In grote scholen behoeft aan het hoofd niet het onderwijs in een bepaalde klasse té worden opgedragen, maar hij zal dan toch een door het bestuur vast te stellen aantal lesuren moeten geven. Een op genoemd rapport gebaseerde concept-instructie voor onderwijzers werd eveneens geaccepteerd. Over de invoering van deze instructie zal thans overleg met de besturenorganisaties worden geopend. WAARDE Geslaagd. Te 's-Gravenhage slaagde voor het vakdiploma Beroepsvervoer de heer J. B. P. van Houte Szn. te Waarde. GRIJPSKERKE Kim,-rijden. Eerste prijzen: 1 P. Poppe, 2 P. Geertse, 3 A. Poppe, 4 H. Beynierse, 5 C. Dingemanse, 6 A. Dingemanse, 7 F. Vos, 8 C. J. Bierens, 9 M. Louwerse, 10 J. Francke, II A. Cevaal, 12 P. Maljaars, 13 C. Bogaard. Bekers: 1 P. Geertse, 2 P. Poppe, 3 C. Dingemanse, 4 M. Louwerse, 5 A. Dinge manse. Medalje: P. Geertse, F. Vos. Volgringen: P. Poppe. Jongste rijder: J. Francke. Pollepel: A. Cevaal. Ingezonden mededeling (Adv.) Nu al het rumoer rondom het tragische einde van het huwelijk van Keizerin Soraya Wat is verstomd en men U van alle kanten de méést fantastische onthullingen heeft gedaan over de redenen die tot dit teleurstellende drama hebben geleid; nü wordt het tijd, dat óók U de ware toedracht leert kennen van deze vorstelijke tragedie. U weet èlles van het kind dat Soraya zo lang verwachtte en dat nooit kwam! Maar... wat weet U van het meedogenloze en listige spel van jalouzie en haat, dat de ware achtergrond vormt van al het gebeurde? Want... ondoorgrondelijk en onbegrijpelijk als het Oosten zélf loopt de weg van het huwelijk van Soraya en haar Sjah; een weg die voorbestemd leek om over rozen te gaan en die dood liep op de duistere intriges in de sloppen en Bazar van Teheran. Wanneer U de volgende week in MARGRIET de eerst® bladzijden leest van MARGRIET*» speciale medewerker, die om achter de waarheid te komen - voor U naar Keulen en Teheran reisde, dan zal veel U duidelijk worden van wat er zich rondom de Pauwentroon heeft afgespeeld en nog afspeelt! Leest U MARGRIET nog niet regelmatig, schrijf dan nog vandaag een briefkaart aan MARGRIET, Huide- koperstraat 20, Amsterdam enU HOEFT GEEN We weten allemaal wel, dat in de Bijbel de kin deren ons als voorbeeld worden voorgehouden. En het wordt natuurlijk door ons beaamd, maar ik vrees, dat het niet al te vaak realiteit voor ons is. Daarvoor is wel eens een extra lesje nodig. Van morgen zo'n les ontvangen van een van mijn hum mels, die daarvan totaal geen weet heeft. Bij de aanvang van het leerjaar, in april, begin nen we in klas één de Bijbelse geschiedenis te ver tellen bij Genesis. Ik ga met het oude Testament verder, zonder onderbreking, tot verteld is, wat voor die kleintjes uit het Oude Testament enigszins te vatten is. In de hogere leerjaren wordt tegen de verschillende Bijbelse feestdagen verteld over de heilsfeiten, die dan herdacht worden. Nu komt het bij mij wel steeds zo uit, dat ik in december zo on geveer aan het Nieuwe Testament toe ben. Nu in deze dagen zijn we alweer een heel eindje ge vorderd met de Bijbelse ge schiedenis en vanmorgen was de val van Jericho het onderwerp van de vertel ling. VERTROUWEN in de kinderschoenen stond waren deze daden als een soort aanschouwelijk onder zien we wel in de talloze ge Wij volwassenen weten vallen, dat het mis was met wel heel goed de aanvang het vertrouwen op Hem, die van het Bijbels verhaal van- almachtig is. Israël is door af de schepping. Zo goed is God alweer op wonderlijke het ons meestal al bekend, wijs door de Jordaan gehol- dat we ons de tijd niet gun- pen. En nu zijn ze wel in het nen ons ergens in te verdie- land, waarna ze zo verlang- pen. Als we van de Schep- den en dat God vast en ze ping lezen, zijn onze gedach- ker aan ze beloofd heeft, ten ons al vooruit en we maar ze hebben er niet veel denken aan de val. Zo ook aan, als die andere mensen O vast niet, daarvan zijn verhaal te vervolgen, zegt T we overtuigd. Nou danMarjanneke, die altijd een Israël moest enkel maar lo- mondjegauw is, verontwaar- pen. Een dag, twee dagen, digd: „Dat mag tie met tot zes dagen toe. De men- zegge, hé juffrouw, want de - sen in de stad, die de grote Here ken alles! En strak- P j„ ii deuren van die muur stijf- kies vliege ze allemaal over dicht hielden, waren eerst die hoge mure, want toen wel bang geweest, maar het de Here ze allemaal voor die wandelingen om de deur 't waeter gehollepe". stad en geen soldaat die Bert kijkt vragend naar probeerde een gat in de mij om bevestiging. Ik zeg: nog heel even luisteren, dan hoor je het wel, UIT MIJN De zevende dag, zeven rondgangen en tot slot een muur te maken, daarvoor juichend Israël en de mu- ging de bangheid weg. Ze ren, die vreselijk dikke mu- (Van één onzer verslaggeefsters) De Bond tegen het vloeken door het schenden van Gods Heilige Naam heeft een goed jaar achter de rug. De viering van het veertigjarig jubileum heeft de belangstelling voor het werk aanzienlijk vergroot en daarvan heeft ook de penningmeester de gunstige resultaten ondervonden. Het totaal der ontvangsten bedroeg in 1957 ruim 20.000 gulden, d.w.z. 3000 gulden meer dan in het jaar daarvoor. Het nadelig saldo was slechts 18 gulden tegen 2900 en 2400 gulden in 1955 en 1956: De kerken verdubbelden hun bij dragen aan de Bond in het jubileum jaar, terwijl collecten en giften een bedrag opleverden, dat meer dan tweemaal zo groot was als in 1956. De uitgaven stegen in 1957 echter ook: voor propaganda werd ruim 21.000 gulden uitgegeven, "tegen 20.000 in 1958. De NCRV wijdde een vijf-minuten- uitzending aan het werk van de Bond, verzoeken om uitzendingen in deze geest door de AVRO, de KRÖ en de VARA werden echter afgewezen. De secretaris verklaarde, dat over de actie „Vloeken in boeken" weinig kan worden gezegd. De verschillende protestbrieven die de Bond schreef aan uitgevers en schrijvers, werden niet beantwoord. Het Bondswerk wordt op het ogen blik door 621 gemeenten gesubsi dieerd, terwijl er nog 374 zijn die geen geldelijke steun verlenen. met de geschiedenis van Is- die zoveel kwaad hadden ge- zaten nog best binnen die ren, vallen zo maar om. raël in Egypte, en de uit- daan, dat de Here ze niet dikke muren. Ja, ja, maar De Here heeft alles voor tocht uit het land van ver- langer wilde laten leven, zo werd het volk Israël Israël gedaan, drukking. De tocht door de daar toch nog maar de baas nooit de baas in (lat land, Marjanneke keert zich 'n woestijn levert boeiende ge- bleven. En ze bléven de het werd nooit hun eigen halve slag om in haar bank- schiedenis op en dan de blij- baas, want ze zaten in de land. Dat is toeh duidelijk, je en zegt dan terechtwij- de aankomst bij het Beloofde stad met zulke dikke mu- SPANNING zen<* te6en Bert, die schuin Land.. Blijde aankomstren, ja zo dik, dat er een achter haar in de jongens- nu ja, het is daar ook niet huis op gebouwd is. En als je hiimmels. luisteren, rjj zjt. ^Noo, zie je wel, dat alles even zonnig, wat daar wat wilt beginnen, dan moet maar wj Bert is de span- de Here alles ken?" „De in het verschiet is. je hard aanpakken met gro- JilnS zichtbaar op zijn dik- Here dee zo" en ze maakt te bijlen of zo iets. ke tost- ,Het, joch wandelt met haar voet buiten de Voor ons is de spanning Te,° om de stad. „We wan- bank een schopbeweging, er af, want al vanaf onze wandelen delen al vijf dagen en_en toe gonge du mure kinderjaren hoorden we van Nee, zegt de Here, niets verder niets. Dat wordt Bert valle". het verloop. Doordat alles daarvan, zo maar gewoon- te machtig en hij zegt mis- zo bekend is ondergaan we tjes om de stad heen lopen, troostig: „Ze komme niet Toen dacht ik: als wij haast niet meer de indruk, Het is raar en ik vraag, binne". Deze onderbreking groteft nu eens niet de van de reeks ontzaglijke da- als wij nu eens met flinke van mijn vertelling neem voortgang van de geschiede- den Gods, welke Hij achter- stappen om de school zou- ik niet kwalijk, want ik zie nis hadden geweten, zouden een verricht heeft ten bate den gaan lopen of dan onze dat het kind meeleeft. Nog we dan ook zo vol vertrou- van Zijn volk. muren kapot zouden gaan? voor ik tijd heb, om het wen zijn geweest? Ingezonden mededeling (Adv.) Stijf en stram? Nn hier dan daar Neem Kruscben - en Uw pijnen verdwijnen. In vele gevallen van rheumatische pijnen krijgt ons klimaat dé schuld. Maar veeleer is de oorzaak: onzuiver bloed. Begin een bloedzuiverende kuur met Kruschen en ge zult al na korte tijd de weldadige gevolgen, daarvan ondervinden. Naarmate Kruschen de wat traag geworden bloedzuiverende organen weer op gang brengt, krijgen de pijnverwekkende onzuiverheden geen kans meer zich vast te zetten, maar worden ze afgevoerd langs na tuurlijke weg.... 0 De finale om de Europese beker tussen Real Madrid en FC Milan is na verlenging door Real Madrid met 32 geonnen,

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1958 | | pagina 5