J
30.000 KILOMETER IN
DERTIG DAGEN
RADIO EN TELEVISIE
Puzzel mee
Maandag 5 mei 1958
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pagina 4
De geschiedenis
„ligt" in Virginia
Door onze
LINK n
reiscorrespondent
ran BRUGGEN
UIT DE KERKEN
Hoe zien wij Pasen
Het kruisteken
Accent niet op
evangelisatie
'H
A
OP DE DERTIENDE oktober van het jaar 1766 vestigde meneer
Josiah Chowning zich als taveerne-houder in Williamsburg. Hij plaatste
een advertentie in de Virginia Gazette, waarin hij mededeling van de
opening van zijn zaak deed en zijn cliëntele de beste schotels en de
beste service beloofde. Belangrijk voor die tijd was vooral, dat hij de
paarden van zijn gasten niet was vergeten. Achter zijn bedoening, zo
kondigde hij aan, bevond zich een „goed stuk" grasland, waar de
dieren „rustig grazen" konden.
Komt men nu, bijna tweehonderd jaar later, in Williamsburg, dan
kan men de taveerne van heer Chowning nog in haar oorspronkelijke
staat aantreffen. Men kan er achttiende-eeuws bier uit achttiende-
eeuwse kannen drinken, men kan een keuze uit tientallen achttiende-
eeuwse gerechten doen heeft u wel eens aardnotensoep geproefd?
en de bediening wordt door mensen, die in achttiende-eeuwse kledij
gestoken zijn, verzorgd.
Een typische stad, dat WiUiamsburg.
Het hele centrum wordt in achttiende-eeuwse
stijl gehouden en als de bakermat van de ge
schiedenis der Verenigde Staten vertroeteld en
gekust.
Bijna een miljoen Amerikanen bezoeken de
plaats per jaar. Ze trachten er hun historisch
besef te versterken, zich te compenseren voor
het gemis aan een oude, vaderlandse geschiede
nis. Wiliamsburg voorziet in een behoefte: de
drang naar oud en een spectaculair verleden
In deze zo nieuwe, supermoderne wereld.
Het was in Virginia, bij Jamestown, een kilo
meter of zes van WiUiamsburg vandaan, waar
in 1609 de eerste, naar Amerika emigrerende
Britten voet aan wal zetten.
Men kan nog steeds zien hoe dit in zijn werk
is gegaan. Ook in Jamestown namelijk wordt
de geschiedenis „verkocht" en wel door middel
van natuurgetrouwe modellen van de scheepjes,
waarmee de overtocht werd gewaagd: de „Susan
Constant", de „Good Speed" en de „Discovery".
Vooral voor de „Discovery", een zeilboot van
twintig ton, die zeventien man aan boord had,
staat de bezoeker lang te peinzen. Hij kan zich
nauwelijks voorstellen dat z'n voorvaderen het
in dat wankele vaartuigje hebben aangedurfd
de lange en vooral gevaarvplle tocht over de
Oceaan te ondernemen.
Het moeten dappere mensen zijn geweest, die
in Portsmouth Europa vaarwel zegden, of
lieden, die de grillen van de zee niet ken
den en alleen door een beschermende
hand behouden gebleven zijn.
Het kruithuis, eveneens ge
restaureerd, is nog steeds te
bezichtigen. De bewakers zijn
Amerikanen anno 1958, die in
kleren anno 1658 rondlopen.
De nederzetting, waar die eerste Ameri
kaanse Britten wonen gingen, is ook in
Jamestown bewaard, of beter: naar oude
tekeningen, kaarten en opgegraven voor
werpen, opnieuw opgetrokken. Een hoge,
gepalissadeerde omheining vormde een
afweer tegen de aanvallen der inlanders.
Er stond een tiental houten barakken, er
was natuurlijk een kerk en een in elk op
licht beschermd kruithuis.
Het enige, dat die eerste blanke Ameri
kanen niet buiten hun kampement heb
ben kunnen houden, is ziekte. Ze zijn
geplaagd door dysenterie, vitaminen-
krankheden en pestilentiën. Ondanks de
vele doden, die weldra te betreuren wa
ren, hebben ze zich echter staande weten
te houden. Toen de gevaren ten slotte ge
weken waren, zijn ze naar WiUiamsburg
getrokken, waar ze hun eerste, niet om
muurde woonplaats bouwden.
De plaats werd al spoedig de hoofdstad
van de (Britse) kolonie Virginia. En in
de achttiende eeuw, toen WiUiamsburg
een zelfde status als Boston en Philadel
phia had, werd het tevens het centrum
van het verzet tegen Engeland, dat uit
eindelijk in de afscheiding en de institu-
ering van de Verenigde Staten uitmond
de.
De mannen van Amerika's vrijheidsstrijd
hebben in WiUiamsburg gewoond en ge
streden. Thomas Jefferson heeft er gestu
deerd en er „een kort overzicht van de
rechten van Brits Amerika" geschreven,
zomede een ontwerp-statuut voor gods
dienstvrijheid.
Henry, de grootste revolutionair en
orator, heeft er zijn vermaarde Ceasar-
Brutus speech gehouden („Ceasar had
zijn Brutus," geachte afgevaardigden,
„Karei II zijn Cromwell en George II.."
„Verraad!Verraad!werd er
geroepen „e-hmm," vervolgde Henry,
„kan hier een voorbeeld aan nemen.
Ook Washington, toen nog kolonel, heeft
er gewerkt en zich daar tot een groot lei
der en organisator ontplooid.
Op 't laatst van de achttiende eeuw be
gon WiUiamsburg in verval te raken.
Thomas Jefferson, die tot gouverneur van
Virginia was benoemd, verhuisde-met zijn
staf naar Richmond, dat als hoofdstad
betere mogelijkheden bood. WiUiamsburg
werd een stadje als vele andere Ameri
kaanse steden. Zijn rol in de geschiedenis
leek te zijn uitgespeeld en het schaarde
zich in die lange rij van agrarische cen
tra, welke de Verenigde Staten bezitten.
Pas in de twintiger jaren van deze
eeuw, toen van het WiUiamsburg uit de
achttiende eeuw zo goed als niets meer
was overgebleven, begon men zich weer
voor de ideologische trainingsgrond van
de Amerikaanse onafhankelijkheid te in
teresseren. Het was in een tijd, dat het
gemis van een oude cultuur 't sterkst
werd gevoeld. Een tijd waarin Europa de
ingrediënten voor de bevrediging van de
historische behoeften ging leveren tot de
stenen van Middeleeuwse Loire-kastelen
toe
Een zeer rijk man was nodig om de
restauratie van het haveloze stadje ter
hand te nemen. De organisatoren konden
zich dan ook feliciteren, toen de gefortu
neerde John D. Rockefeller Jr. zich met
de zaak ging bemoeien, want tot op dit
moment is er een bedrag van liefst 63
Het prachtige, door Rockefeller geres
taureerde kerkje van Williamsburg.
Grote Amerikanen als Jefferson en
Washington hebben er een „familie-
bank" in gehad.
VERWARRING
Uit een brief over de huizen, blijkt ver
warring. Een ouderpaar schijnt te heb
ben verteld, dat ze het huis, waar ze in
wonen, aan de jongste zoon hebben
vermaakt. Vier andere huizen hebben
geen speciale bestemming. Echter is al
leen het huis, waar ze zelf in wonen
geheel vrij van hypotheek en nu den
ken de andere kinderen, dat op deze
wijze een extra bevoordeling van de
jongste zoon heeft plaats gevonden.
Dat is niet juist. Nalatenschap is ten slot
te datgene, wat NETTO wordt nagela
ten, dus nadat alle schulden zijn be
taald. En ook hypotheek is een schuld.
Uw broer kan dus dat huis wel krijgen,
maar zal evengoed zijn deel in de schul
den, die op de nalatenschap rusten,
moeten voldoen. Tenslotte kan men een
kind nooit bevoordelen ten koste van
het wettig erfdeel van de anderen. Daar
zouden de erven terecht tegenop kun
nen komen.
ANTIEK.
Nee, wij kunnen ons oordeel niet ge
ven. Misschien gaf de kunstkoper u
te weinig, omdat- u de gangbare prijs
niet wist. Maar u hebt het voor die
prijs verkocht en kunt daar achter
af niet meer op terug komen.
MAG DAT MAAR?
Mijn vrouw bestelde aan de deur
Ik kom er nu achter en ga er niet
mee akkoord. Mag ze dat zo maar?
Enneals u thuis komt met iets
waar uw vrouw niet mee akkoord
gaat, mag dat zo maar? Die laatste
vraag ls van ons. Ja, dat mag zo
maar. Man en vrouw zijn gelijkwaar
dig.
U zult dus moeten betalen. Tenzij
het over grote bedragen en contrac
tuele binding gaat, waarvoor beide
moeten tekenen.
TROMMELKOEK.
Van boekweltmeel, melk, el, gist en
zout maakt u een beslag en laat dat
rijzen. Hoeveelheden: 300 gr. bloem,
OF 150 gram bloem en idem boek
weltmeel, 3 dl melk, 1 ei, 15 gr. gist,
75 gr krenten, 75 gr rozijnen, 3 gr
zout, boter en paneermeel. Na het
rijzen voegt u de gewassen (en af
gedroogde I vruchten toe en alles in
een met boter bestreken vorm voor
warme pudding doen en met paneer
meel bestrooien. Het deksel (ook met
boter ingesmeerd) sluiten en alles in
lauw water plaatsen. Het water aan
de kook brengen (niet te vlug), de
koek gaar laten worden in ongeveer
anderhalf uur. Het deksel er dan af
halen en de koek laten drogen. U
kunt als de koek op de schotel is ge
daan, deze met suiker bestrooien of
met jam of stroop geven. U ziet, dat
er geen oven voor nodig is.
FOUTEN
Een lezer wil onze mening eens weten
over een van zijn vrouwelijke bedien
den. Ze maakt zoveel fouten, maar
ze heeft toch ook weer kwaliteiten.
Hij vraagt verder of hetgeen hij op
noemt een geldige reden voor ont
slag kan zijn.
Wat die fouten betreft: iedereen
heeft fouten. Wij kennen niemand,
die onberispelijke prestaties levert;
wij kennen immers geen volmaakte
mensen. De beoordeling is dus in fei
te deze: A maakt meer fouten of ern
stiger fouten dan B. Men kan het ook
omkeren en zeggen: B maakt min
der fouten dan A. Fouten maken ze
beide. De vraag is nu allereerst, of
er een verklaring voor het grote
aantal fouten te vinden is en, zo ja,
of die ls weg te nemen. Tenslotte ls
er tooh altijd een zekere mildheid
nodig, ook tegenover personeel. Of
de fouten een geldige reden voor ont
slag opleveren, zal onze vrager zelf
moeten beoordelen. Als het werkelijk
niet GAAT, ja, danHij vrage
het gewestelijk arbeidsbureau om
vergunning en dat bureau moet dan
ook oordelen.
BIJVERDIENSTEN EN AOW.
WIJ kunnen het niet helpen, wanneer
sommige dingen ln de rubriek bij her
haling moeten worden gezegd. Dat is
onze schuld niet. Zo behandelden wij al
vaker de vraag, of iemand, die een
AOW-pensioen heeft, wel mag bij
verdienen.
Hier is iets blijven hangen van de vroe
gere noodwet-ouderdomsvoorziening,
in de volksmond „Drees" genoemd.
TOEN werd er aftrek toegepast, ja,
kon men zelfs helemaal buiten de uit
kering raken. Maar in feite was de
vroegere noodwet een bepaalde vorm
van steun. Nu is de uitkering AOW
miljoen dollar in „Colonial Williams
burg" geïnvesteerd.
Een oppervlakte van vijfenzeventig
hectaren werd bij stukjes en beetjes op
gekocht, dezelfde grond, waarop twee
honderd jaar geleden het oude WiUiams
burg stond. En nadat er 720 huizen en
gebouwen waren afgebroken of verplaatst
werd met de reconstructie van de vroe
gere hoofdstad van Virginia begonnen,
zomede met de restauratie van de over
gebleven ruïnes.
Een goede tachtig woningen zijn zo
doende de tand des tijds ontkomen. Op
grond van gegevens, welke oude kaarten,
tekeningen en kopergravures verschaften,
zijn hier nog 413 gebouwen, huizen, ta
veernes en winkels bijgekomen, alle in
dezelfde stijl zoals dat in de achttiende
eeuw gebruikelijk was.
Het Capitol, de plaats, waar de eerste,
Amerikaanse revolutionairen vergader
den, behoort, evenals de kerk en het vroe
gere gouverneurspaleis tot de blikvangers
van „Colonial WiUiamsburg". Ook de
winkels van zilversmeden, meubelmakers,
ijzerbewerkers en schoenlappers zijn al
leraardigst omdat de betreffende beroe
pen daar nog met dezelfde gereedschap
pen en in dezelfde sfeer als vroeger wor
den uitgeoefend.
Als Europeaan is men gauw geneigd
met opgetrokken wenkbrauwen door Wil
liamsburg te gaan. Het .nieuwe oude"
doet dan ook enigszins kitsch-achtig aan,
terwijl de vrouwelijke gidsen met hun
hoepelrokken en de obers met hun kuit
broeken en met hun gespen bedekte
schoenen zö in een Weense operette zou
den kunnen optreden.
Maar als geheel genomen is „Colonial
WiUiamsburg" toch een uniek voorbeeld
van wat het doorzettingsvermogen en de
verbeeldingskracht van een jong volk
vermag. Het voorziet bovendien in een
behoefte de behoefte namelijk om de
historie aanschouwelijk te beleven.
Tusen al die klederdrachten, die twee
eeuwen oude rijtuigen, die antieke win
keltjes en die „sprookjesachtige" lan-
taarntochten door gangen en zalen, doet
dat hypermoderne informatiecentrum met
zijn voorUchtingsambtenaren, zijn (dure)
hotels, zijn parkeerplaatsen en zijn gratis
busdiensten wel wat vreemd aan.
Als men echter weet, dat niet min
der dan tweedui
zend mensen aan
dit informatie-cen
trum verbonden
zijn, dat dus twee
duizend gezinen
in de „verkoop"
van de Williams-
burgse geschiede
nis hun bestaan
vinden, kijkt men
er toch wel even
van op.
De verbazing
wordt nog gro
ter, als men hoort,
dat de stichting
„Colonial WiUiams
burg", die als de
reinste philantro-
pie is opgezet, als
een klinkende com
merciële onderne
ming zou kunnen
functioneren.
Alles wat ver
diend wordt, wordt
echter in het pro
ject van „John D.
Jr." teruggeploegd,
of in de vele stu
dies, welke de
Amerikaanse ge
schiedenis tot on
derwerp hebben.
een pensioen, waarvoor wordt be
taald of althans geacht wordt betaald
te zijn, en waarop ledereen recht
heeft. Men mag, wanneer met AOW
ontvangt („trekt" vinden wij in dit
venband een onjuiste uitdrukking,
omdat deze herinnert aan „steun-
trekken") net zoveel bijverdienste en
net zoveel bezit hebben als men wil,
maar dan moet men wel even met
de belastingen rekening houden.
Want hetgeen men verdient en het
geen men van de AOW ontvangt
wordt samengetrokken tot één inko
men. Dus iets opzij leggen.
AOW EN AMBTENAREN.
Prompt zal het bovenstaande 'stukje
ons weer de nodige brieven van amb
tenaren bezorgen, en ook wel van
andere gepensioneerden die schrij
ven: eht is niet waar. Bij ons wordt
wel aftrek toegepast. Ja, maar niet
op de AOW-uitkering. Wel op het
„andere" pensioen. Hier Uggen de
dingen natuurlijk heel anders. Over
gepensioneerden van de overheid is
destijds in de Kamers genoeg gespro
ken en verder ligt deze zaak buiten
ons terrein, n.l. op het terrein van
de organisaties van overheldsperso-
sonen.
AOW EN INVALIDE.
Een Invalide vraagt, of het 'juist is,
dat invaliden zijn vrijgesteld van het
betalen van AOW-premie.
Het feit, dat men invaUde is, geeft op
zichzelf geen vrijstelling van premie
betaling. Over de premie beslist het
inkomen en een invalide kan soms
een flink inkomen hebben. Brengt de
invaliditeit extra kosten mede, kan
komt dit tot uitdrukking in het net-
to-(belastbare) Inkomen, en heeft dus
Indirect Invloed op de AOW-premie.
DUIVEN-LAST.
De laatste weken krijgen wij van ver
schillende zijden brieven over „de
duiven". Soms van een duivenliefheb-
ber over de vraag, of zijn buren een
spaak in deze liefhebberij kunnen
steken. Soms van de buren, of ze de
nodige overlast maar moeten nemen.
In het algemeen kan hierop worden ge
antwoord, dat iedereen aansprakelijk
is voor de schade, door zijn dieren
aan derden toegebracht en dat gaat
ook voor duiven op.
•Verder is er die bepaling in de wet in
zake overlast, of onrechtmatige daad.
Men moet de nodige zorgvuldigheid
in acht nemen in het maatschappe
lijk verkeer. Heeft iemand veel over
last van het feit, dat buurman er
losvliegende duiven op na houdt, dan
ligt hier zeker een mogelijkheid in.
Wij laten in het midden eventuele
bepalingen in huurcontracten en ge
meentelijke verordeningen. Persoon
lijk willen wij er dit nog aan toevoe
gen :iedereen heeft zeker het recht,
om er een liefhebberij op na te hou
den. Of dat duivenhouden is, of knut
selen of helicopterbouwen, het doet
er niet toe. Maar vooral wanneer men
dicht op elkaar woont, MOET men
rekening houden met de omwonen
den. Want die hebben weer RECHT
te verlangen, van een liefhebberij
geen overlast te ondervindente
recht. Soms ziet men, dat de liefheb
berij van buurman A die van buur
man B (en omgekeerd) stoort, U
voelt, dat kan niet. Deze dingen moet
men in eerste instantie oplossen door
onderling overleg. Een taak ook in
de verhouding van vriendelijkheid en
verdraagzaamheid, welke laatste wij
in het onderling menselijk verkeer
altijd aanbevelen, ook al zou men in
geestelijk, politiek of maatschappe
lijk opzicht nóg zo ver van elkaar
staan.
DOORBETALING AOW NA OVERLIJ
DEN OOK AAN HUISHOUDSTER?
Een andere lezeres was huishoudster bij
een oude heer die ook AW kreeg. Nu
is hij overleden en de uitkering werd
meteen stop gezet, waardoor ze ook di
rect zonder inkomen kwam. De vraag
is nu, of die AOW bij overlijden niet
enige tijd wordt doorbetaald?
Ja, als er een weduwe is, dan wel. Nu
echter niet.
DE NARE POSITIE
VAN ONDERHUURDER
Tot de bijzonder onaangename risico's,
die een inwoner loopt, behoort de kans,
om tot verhuizing te worden gedwon
gen, omdat de hoofdbewoner de huur
opgeeft. Deze week hadden wij weer
twee van die gevallen: in één daarvan
gaat de hoofdbewoner ln een tehuis
Het volgende citaat ontlenen wij
aan een artikel van Anton B. Lam in
het maandblad Jeugd en Evangelie:
Op catechisatie werd er gevraagd:
Wat is de betekenis van goede vrij
dag? Antwoord: Christus is voor ons
gestorven. Wat is de betekenis van
pasen? Antwoord: Christus is opge
staan!
Hoor je het verschil?
Hier is wel een relatie tot goede
vrijdag, tot het kruis: Christus is voor
ons gestorven. Maar Pasen schijnt al
leen een objectief feit te zijn, even
objectief en onpersoonlijk als bijv.
het feit dat Eisenhower president van
Amerika is.
In een gemeente in Nederland
wordt in de stille week iedere avond
een lijdensmeditatie gehouden.
Iemand stelde voor op de kerke-
raadsvergadering dat in aansluiting
daarop in de week van Pasen iedere
avond een opstandingsmeditatie ge
houden zou worden. laar het voor
stel werd verworpen.
Dit zijn vreemde dingen. Zij zou
den namelijk wel eens kunnen aan
tonen, dat pasen buiten het leven
van vele christenen staat.
Natuurlijk geloven wij wel in het
feit van pasen. Wij geloven wel dat
Christus is opgestaan. Maar dit heeft
haast geen verband met ons leven,
hier en nu. Goede vrijdag spreekt ons
veel meer aan! In de kerk en in de
kunst, in vele preken en in vele chris
telijke liederen worden wij geconfron
teerd met het kruis, met het lijden
van Christus om onze zonde. Eigenlijk
houden wij ons het hele jaar door met
goede vrijdag bezig en slechts èèn dag
met pasen. Het kruis getuigt van de
smartelijke realiteit van onze zonde
èn van God, die deze zonde steeds op
nieuw vergeven wil. Maar als we niet
tegelijk ervaren dat wij door de ver
geving tot een nieuwe levenswerke
lijkheid worden geroepen, dan blijven
wij in feite onder de macht van de
zonde.
Dan is ons leven niet veel meer dan
een eindeloze pendelbeweging tussen zon.
de en vergeving: „Ik zondig steeds maar
weer en God vergeeft steeds maar weer"
en dan begrijp je hoe een dichter kan
zeggen: „Ik ben mijn zonde moe èn mijn
berouw". v
Deze moedeloosheid kan ons alleen be
dreigen als wij pasen niet „halen", als
dan de opstanding niet een even grote
realiteit voor ons is als het kruis.
Prof. L. H. van der Meiden, oud-hoog
leraar van de Theologische School der
chr. geref. kerken te Apeldoorn, maakt
bezwaar tegen de gewoonte om in en aan
kerkgebouwen het kruisteken aan te
brengen. In De Wekker noteert hij het
onderstaande:
Is het kruisteken op de muur van een
kerkgebouw dan zonde? Is een zilveren
kruis op een prachtig fluwelen doek dan
kwaad? Kan een verlicht kruis boven op
een kerktoren dan geen spraak inhouden?
Is het dan niet beter een kruis op de
toren te plaatsen dan een haan?
Ik kan nog meèr vragen stellen. Ik weet
niet of het altijd eerlijk is zulke vragen
te stellen. Je hoort ook op ander terrein
van die vragen: Is een foto zonde? Is een
toneelstuk zonde? Is een handwerk doen
op zondag zonde? En ga zo maar door.
Ik vrees inderdaad dat satans list hier
niet vreemd aan is.
Want men kan evengoed vragen: Is hèt
zonde beelden in de kerken te hebben?
Men wil de schare op religieus-artistie
ke wijze stichten en ontroeren.
Maar ik moet daarbij altijd denken aan
een versje dat jaren geleden in een van
de christelijke bladen stond. Dat versje
sprak van „godsdienst op zijn dunst". Dat
is scherp gezegd, maar wij geloven dat
wij ook nu te waken hebben tegen gods
dienst op zijn dunst.
Ook bij de nieuwe „liturgie".
Het formalisme ligt altijd aan de deur
van de kerk en zoekt binnen te sluipen.
Is het al niet te ver binnen? Liggen onze
harten ook al niet in de klem er van?
Laten wij er tegen waken in de teke
nen op te gaan. Dat is „de dood in de
pot". Dan zijn wij de stomme beelden
gelijk. Mensen zonder de Geest, zonder
het vuur van pinksteren.
In een artikel in Woord en Dienst legt
dr, Th. C. Frederikse, hervormd predi
kant te Meppel verantwoording af van de
vraag waarom lijj legerpredikant werd.
Aan het eind verklaart hjj:
Ik zou dit werk nog niet eens zo direct
van de evangeliserende kant willen zien,
als ging het om „kansen", die „benut"
moeten worden. Dat klinkt me wat
krampachtig in de oren, ook niet hele
maal eerlijk en solidair. We mogen, dat
meen ik toch van Bonhoeffer geleerd te
hebben, juist om Christus' wil op gewoon
menselijke wijze met wereld en cultuur
mee leven.
Dit betekent voor de legerpredikant
met de militairen willen optrekken, hun
bestaan enigermate delen en hen, waar
mogelijk, helpen. Dat deze hulp dan heel
vaak blijkt te bestaan in een echt gesprek
over de diepste vragen van geloof en
leven is dan iets, dat ons vaak nog
bovendien geschonken wordt. Maar het
gaat er om, dat we op een vrije en vro
lijke, milde en ontspannen manier, een
eerlijke solidariteit om Christus' wil pro
beren te verwerkelijken en te leven. Zo
althans zou ik het vooral graag willen
zien.
Het komt me voor dat we dit functio
neren van de kerk in ons Nederlanse
volksleven op dit front niet mogen ver
waarlozen.
3
*4
éi
ID
7
2
3
4
5
6
7
Horizontaal: 1 Eenjarig kalf, t
wisselborgtocht, afkeuren, 3 plant, ver
voermiddel, 4 dichterlijk, dood gaan, ri
vier in Wales, 5 wandeldreef, zangnoot,
6 vloeistof, wilde hond, 7 interest, wild
zwijn, 8 baard, pannekoek van eieren, 9
tanig, gewaad.
V e r t i k a a'l: 1 Clown, 2 bakinrichting,
drank, dierenroep, 3 huisdier, voormalige
Peruaan, 4 afk. klas, de eerste vrouw,
gymnasiumstad in Engeland, 5 narigheid,
afk. soort school, 6 wandellaan, bepaalde
voedingswijze, 7 pers. voornaamwoord,
gemeente in Noordbrabant, insekt, 8
plant, kleur, 9 Z.-Afr. dier, slagader.
Oplossing vorige puzzel
Horizontaal: 1 Verbond, 8 baron,
10 is, 12 rijs, 13 S.E., 14 opoe, 16 tras, 18
nor, 19 ANP, 20 inkt, 22 kneu, 23 es, 24
rei, 26 li, 27 panne, 29 opstand.
Verticaal: 2 Eb, 3 are, 4 brij, 5
oost, 6 N.N., 7 pionier, 9 gespuis, 11 spons,
13 sanel, 15 ork., 17 Ran, 21 tras, 22 kina,
25 ent, 27 p.p., 28 en.
DINSDAG 6 MEI 1958
HILVERSUM I (402 m) KRO: 7.00
Nws. 7.10 Gram. 7.45 Morgengebed en lit.
kal. 8.00 Nws. 8.15 Gram. 8.50 V. d. huis
vrouw. 9.35 Waterst. 9.40 Gram. 10.00 V.
d. kleuters. 10.15 Gram.-10.30 Schoolradio.
10.50 Gram. 11.00 V. d. vrouw. 11.30
Schoolradio. 11.50 Als de ziele luistert,
caus. 12.00 Middagkloknoodklok. 12.03
Gram. 12.30 Land en tninb.meded. 12.33
Lichte muz. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nws.
en kath. nws. 13.20 Platennieuws. 13.30
Lichte muz. 14.00 Schoolradio. 14.30 V. d.
plattelandsvrouwen. 14.40 Promenade-ork.
en solist. 15.25 Koorzang. 15.45 Gram.
16.00 V. d. zieken. 16.30 Ziekenlof. 17.00
V. d. jeugd. 17.40 Beursber. 17.45 Rege-
voor bejaarden, in het andere gaat de
hoofdbewoner emigreren. Beide onder
huurders willen nu weten of ze auto
matisch hoofdbewoner worden.
Was het maar waar, voor hen. Deze on
derhuurders bestaan niet voor de eige
naar. Die eist een leeg opgeleverde wo
ning. Er rest hun alleen de mogelijk
heid, de eigenaar te bewerken, een be
reidverklaring te tekenen en vervolgens
bij volkshuisvesting een vergunning te
vragen. Is de woning echter te groot,
dan zal deze vrij zeker worden gewei
gerd. Het zal onder alle omstandigheden
veilig zijn, alvast naar andere inwoning
uit te zien.
EIGEN HUIS
Een lezer bezit een eigen huis, dat tot nu
toe nooit verhuurd is geweest. Deze le
zer is overgeplaatst en kan nu ruilen
met de huurwoning van iemand in die
andere gemeente. Hij vraagt nu, of hij
de huurprijs van zijn eigen huis zelf
kan vaststellen.
Dat kan mits hij rekening houdt met de
geldende normen. Het huis zal niet
meer mogen doen, dan gelijksoortige
panden. Tenzij het een huis in de vrije
sector is. Dan is de huurprijs vrij. Is
dit laatste niet het geval, dan zou onze
lezer er wellicht toch verstandig aan
doen, om de huurprijs door de huurad
viescommissie te laten vaststellen.
ringsuitz.: Rijksdelen Overzee: H. Veld
kamp: Gemeentevorming in Nederlands
Nieuw-Guinea. 18.00 Lichte muz. 18.20
Gram. 18.30 Radio Volksuniversiteit: Drie
denkers over de diepte van de mense
lijke ziel, door Prof. Dr. C. A. van Peur-
sen. Tweede lezing: Augustinus. 19.00
Nws. 19.10 Comm. 19.15 Lichte muz. 19.35
Gram. 20.20 Katechismus. 20.30 Act. 20.45
De gewone man. 20.50 En Gij zult het aan
schijn der aarde vernieuwen, klankb.
22.05 Radiophilharmonisch ork. 22.43
Avondgebed en lit. kal. 23.00 Nws. 23.15
24.00 Nouveauté's.
HILVERSUM H (298 m) AVRO: 7.00
Nws. 7.10 Gym. 7.20 Gram. VPRO: 7.50
Dagopening. AVRO: 8.00 Nws. 8.15 Gram.
9.00 Gym. v. d. vrouw. 9.10 V. d. vrouw.
9.15 Gram. 9.40 Morgenwijding. 10.00
Gram. 10.50 V. d. kleuters. 11.00 Orgel en
trompet. 11.30 Pianorecital. 12.00 Amus.-
muz. 12.20 Regeringsuitz.: Landb.kron.t
De werktuigendag Liempde 1958. 12.30
Land- en tuinb.meded. 12.33 Dansmuz.
13.00 Nws. 13.15 Meded. of gram. 13.20
Theaterork. en soliste. 13.55 Beursber.
14.00 Gram. 14.40 Schoolradio. 15.00 Mez-
zo-sopr. en piano. 15.30 V. d. zieken. 16.30
V. d. jeugd. 17.20 De dierenwereld en
wij, caus. 17.30 Jazzmuz. 18.00 Nws. 18.15
Act. 18.30 Amateursprogr. 18.55 Paris vous
parle. 19.00 V. d. kind. 19.05 Koorconc.
19.45 V. d. jeugd. 20.00 Nws. 20.05 Hotel-
doradio. 22.00 Filmpraatje. 2.15 Hobo en
piano. 22.45 Carillonmuz. 23.00 Nws. 23.15
Koersen v. New York. 23.16 New York
Calling. 23.2124.00 Gram.
BRUSSEL (324 m) 12.00 Gram. 12.15
Pianospel. 12.30 Weerber. 12.35 Tuinb.
kron. 12.40 Pianospel. 13.00 Nws. 13.15
Gram. 14.00 Schoolradio. 15.45 Gram.
16.15 Omr. ork. en soliste. 16.45 Symf. ork.
en soliste. 17.00 Nws. 17.10 Celo en piano.
17.45 Bockbespr. 18.00 V. d. jeugd. 18.30
V. d. sold. 19.00 Nws. 19.30 Wereldten
toonstelling. 20.00 Caus. 20.10 Gram. 20.15
V. d. vrouw. 21.15 Omr.ork. 22.00 Nws.
2.15 Gram. 2.45 Idem. 22.5523.00 Nws.
TELEVISIEPROGRAMMA'S:
NTS: 20.00 Journ. en weeroverz. 20.20
Het kameleon van de zee, film. 20.30
Vlaardingen koerst op morgen, film.
21,00—22.50 Film.
