Is zij de enige overlevende van dé vermoorde tsaristische familie? GOEDE VRIJDAG BRUINISSE KRIJGT EEN NIEUWE SCHEEPSWERF KI1LW1E1R Ik zie Carmen, want ik heb Philips televisie PHILIPS TELEVISIE Ceta-Bever Het mysterie rondom Anna Anderson FELIA VON DASSEL: „ANNA ANDERSON IS AN ASTASIA De laatste nacht macLt der zonde ZEEUWSCH DAGBLAD In Wiesbaden wordt proces gevoerd Opbouw van werf geschiedt in vijf fasen ®<0>EWID en voor een goed geschenk PAASPROGRAMMA'S Zie 't op zij'n best met Gelakte meubels opknappen? Uc,ag 3 april 1958 Pagina 3 Ingezonden mededeling (Adv.i GOEDE VKIJDAG spreekt ons van dood en graf. Of eigenlijk: van doden en graven! Van gesloten gravenl en'van ge opende graven. En als gij luistert, hoort gij Gods heilige lach boven alle bedenksels van mensen. Nu spreekt heel de geschiedenis van de mensheid van het graf. Reeds vóór de val van de mens heeft God gesproken over het sterven, want „ten dage, als gij daarvan eet, zult gij den dood sterven". En kort na de val werd het eerste graf gedolven voor hem, die door de broederhand verslagen werd. Zie nu de lange rij van graven en lees het droeve refrein: „en hij stierf". Door dat sterven ontstonden immers de geslachtsregisters, waarin de ge boorte werd opgetekend en het ster ven werd vermeld. Dat gaat door van Adam tot Abra ham. Ja, wanneer de vader der ge lovigen het Ur der Chaldeën verlaten heeft, om te gaan naar het land der belofte, dat God hem toegezegd heeft, dan heeft hij daar slechts één wettig eigendom: een graf, nJ. de spelonk van Machpela. Verder niets; want al wat hij had, bezat hij als een vreem deling en hij woonde in tenten. DOCH ÉÉN VOORUITZICHT gaf hem troost: straks zou uit hem gebo ren worden de Christus. Van geslacht op geslacht gaat die dood door. Zowel de vader als de zoon wordt weg genomen. Zij allen gaan de weg van alle vlees, en al meer en meer rotsen worden uitgehouwen tot grafspelon ken. Zo gaat het: Abraham èn Izak, èn Jakob, èn de patriarchen èn David, wiens graf op de Pinksterdag nog was onder het volk van Israël, zoals Petrus het zegt, worden weggenomen. Zou dan het graf de Borg niet om sluiten? En Zijn stoffelijke resten niet gaan de weg van alle vlees? Ja, had Abraham nog een eigen graf on der het land der vreemdelingschap pen, Christus had geen graf onder Zijn broederen. En door een broeder hand werd Hij verslagen. En toch, daar dicht bij Golgotha is een graf, een graf van een rijke. Want de pro fetie moest vervuld worden: „gere kend met de misdadïgen is Hij bij de rijken in Zijn dood geweest". Daarom wordt Hij daar gelegd en de broeders uit het volk zullen zorgen, dat Hij nooit meer verrijzen zal. Zie hun maatregelen. Een steen er voor! Een zegel er op! Een wacht er bij! DOCH ZIE de heilige irome Gods. Want toen Jezus sterven ging, ging h:j, die Hem verraden had, naar de overpriesters en het sanhedrin, be lijdend: „Ik heb verraden onschuldig bloed". Hun oor bleef gesloten voor dil woord. Geen herdershart ging open voor deze vreselijke klacht. Slechts één antwoord: „Wat gaat het ons aan?" Dan keilt Judas Iskarioth de zilverlingen door de tempel. En wéér moet het sanhedrin vergaderen overeen graf. Zij kopen voor het bloedgeld de akker van de potten bakker, tot een begraafplaats voor vreemdelingen. Akeldama. Het graf gesloten, zowel van Jezus als van allen, óók van die vreemdelingen. JEZUL STERFT! Gods ironie over het sanhedrin wordt gezien. De aarde beeft, de graven worden geopend. En als zij gaan zien in die graven, dan zijn er sommigen leeg en anderen vertonen hun doden. Want de heili- gen zijn opgestaan. Dót was Gods werk! Heeft het sanhedrin misschien dèarom de extra-maatregel genomen, om Jezus' graf voorgoed te sluiten? Willen zij daêrom Zijn opstanding tegenhouden? Willen zij daarom blij ven leven bij de dood? Want Jezus graf blijft nit gesloten. Geen steen kan Hem weerhouden en wat geven de Godsgezanten om een zegel en de hemelse soldaten (engelen zijn toch Gods soldaten, heirlegers zegt Gods Woord) om een aardse wacht? En steen, èn zegel èn wacht zijn niets in het oog van de almachtige God. Daar om zal het Pasen worden. Zal Jezus opstaan, terwijl Israël nog leeft bij de dood, en het leven verwerpt. GOEDE VRIJDAG spreekt ons van Jezus' dood, om ons het leven te geven. De graven geopend door Zijn verworven genade. Waarbij leeft u, lezer? Bij het Akeldama? Bij het ge sloten graf? Dan is het verloren. Ziet gij Jezus" graf, op Goede Vrijdag ge sloten, maar op Pasen geopend, dan Is door Gods genade behoudenis mo gelijk, óók voor Uw ziel. Want dan gaat boven de graven Zijn geopend graf stralen. Dan wordt ook het graf van Zijn kind eens geopend, 'opdat Gods kind eeuwig bij Hem zal leven. Zierikzee. Ds. M. v. d. Klis ER WORDT THANS te Wiesbaden een merkwaardig proces ge voerd, dat ten doel heeft uit te maken of de 57-jarige Anna Anderson grootvorstin Anastasia is, de jongste dochter van de in 1918 te Jekate rinenburg vermoorde tsaar. De geschiedenis is bekend: in de nacht van de zestiende op de zeven tiende juli 1918 wordt de gehele tsaristische familie, bestaande uit de tsaar, zijn echtgenote en vijf kinderen, te Jekaterinenburg door bols jewisten vermoord. Doch was het woord gehelef hier op zijn plaats? De zeven ongelukkigen werden in een kelder doodgeschoten. Hun lijken werden in de eerstvolgende dagen naar 'n afgelegen plaats over gebracht, met benzine overgoten en verbrand. Doch vast staat dat de beulen, die ook voor de verbranding der lijken zorg droegen, van het begin af er sterk aan getwijfeld hebben, of er niet een stoffelijk over schot te weinig was Leuchtenburg, in Beieren, ontmoet en ik heb haar daar herkend als grootvorstin Anastasia. Ik heb haar een aantal strikvragen gesteld en slechts de echte Anastasia kon deze beantwoorden. En de ant woorden waren zonder uitzondering goed. ZELFDE GEWOONTE In 1919 treedt een Russisch meisje „Anastasia", zegt Anna Anderson in Boekarest in het huwelijk met een zekere Tsjaikofski, een Poolse soldaat, die de terechtstelling zou hebben bij gewoond en, toen hij zag dat een meis je nog leefde, dit buiten het bereik van haar beulen zou hebben gebracht. Zij krijgt een kind van deze Russi sche Pooi, ze komt, na omzwervingen, in Amerika terecht en laat zich hier overreden de naam „Anna Anderson' aan te nemen. En dan schrijft zij een boek, in het Duits ,Jch, Anastasia, erzahle (levens beschrijving van Anastasia) en dit is een merkwaardig werk. De schrijfster wil niet overtuigen, zij geeft als het ware een verslag van haar- levensweg vol diepe kuilen: misslagen, dwaas- en. zwakheden, een zelfmoordpoging, toen zij helemaal geen uitweg meer zag, twee keer opneming in een inrichting voor geestelijk gestoorden, verblijven in ziekenhuizen en sanatoria, lijden als gevolg van de te Jekaterinenburg opgelopen zware verwondingen, die onder meer beendertubereulose veroorzaken. MERKWAARDIG Het boek is in meer dan een op zicht merkwaardig. Horizon en oor deel van de schrijfster zijn zeer be perkt en men zou geneigd zijn te zeggen: kenschetsend voor een in volledige afzondering opgevoede prinses van een oud vorstenhuis, die met geweld uit haar natuurlijke le vensloop is geworpen en de wereld, waarin zij nu moet leven, slechts on volkomen begrijpt. Doch anderen zeggen dat zij de dochter is van de Poolse kleermaker Schanzkowsky, uit Oost-Pommeren. En dan is er nog een merkwaardig heid. Men vraagt haar eens, om haar op de proef te stellen, wanneer zij haar „oom", groothertog Ernst Ludwig van Hessen, broeder van haar moeder, het laatst heeft gezien. Argeloos ant woordt „Anna Anderson": „In de win ter van 1916, te Zarskoje Selo". .JIOGE POLITIEK" En dan zit zij meteen in de „hoge politiek". Want de laatste Hessïsche groothertog bezocht zijn zwager, de tsaar, in december 1916 incognito om daar, en waarschijnlijk zonder voor kennis van het Duitse hoofdkwartier, te spreken over een afzonderlijke Duits-Russische vrede, mogelijk zelfs een vrede tussen Rusland ener- en Hessen, Saksen en Beieren anderzijds. Het Huis-Hessen bestrijdt tot op de dag van heden dat dit bezoek van groothertog Ernst aan zijn zwager ooit heeft plaats gevonden Felix van Dassel, voormalig rit meester van 't keizerlijke Russische leger, heeft voor het hof te Wiesba den, waar het „proces-Aanastasia" thhans wordt gevoerd, verklaard: „Anna Anderson is Anastasia, hier aan bestaat niet de minste twijfel". Von Dassel, die ziek is, werd in zijn woning gehoord. Hij legde zijn met vele bijzonderheden gestaafde verklaring echter, met heldere stem af. HERKENNING Von Dassel deelde het volgende me de: „Ik bevond mij, met eert zestal an dere Russische officieren, in de winter van 1916 in het militaire ziekenhuis van Zanskoje Selo en ik ben daar tot het uitbreken van de revolutie geble ven. Wij ontvingen twee of drie keer per week bezoek van de twee jongste dochters van de tsaar, Maria en Anas tasia. Zij fleurden ons op, vertelden ons grappige verhalen en deden gezel schapsspelletjes met ons. Ik heb „Anna Anderson" 'in 1927 op het kasteel van de hertog van Zij zaten allen in de zaal en in 't midden zat de Here. Zij vierden 't eerste Avondmaal, want dit was Zijn groot begeren. Ja, zij zaten allen aan. - Dit is mijn lichaam, dit mijn bloed - Maar toen is Judas opgestaan en hij verliet de zaal met spoed. Ze trokken samen naar de hof. Niemand kon wakker blijven. Terwijl de Meester leed in 't stof, sliepen z'onder de olijven. Toen is Judas weer gekomen. De nacht was plots'ling vol gerucht: Hem hebben ze meegenomen. Zijn volgelingen zijn gevlucht. Adri Maljaars „Anna Anderson" gedroeg zich alsren. Anastasia deed, zij had dezelfde ge woonte om haar zakdoek tot een prop op te rollen en zij vertelde mij over een medaille, die alle officieren van *t tsaristische leger kregen, die in het militaire ziekenhuis van Zarskoje Selo waren verpleegd. Zij herkende mij onmiddellijk als 'n voormalig officier van het regiment, dat haar zuster Maria als bescherm vrouw had. Zij had de blauwe ogen van Anastasia en ook haar trïppelgang. Ik liet haar een oude foto zien en zij zie zonder enige aarzeling 'dat is die kolonel, die de gewoonte had zijn handen in zijn zakken te houden, wanneer hij met ons sprak'. En de voormalige Russische rit meester Felix von Dassel besloot: 'Nads ik nog enige strikvragen aan 'Anna Anderson' had gesteld, bestond er voor mij geen enkele twijfel meer: zij was grootvorstin Anastasia, en de jongste dochter van wijlen de tsaar'. Het Hof te Wiesbaden zal nog andere getuigen in deze zaak ho- BRUINISSE is de eerste plaats op Schouwen-Duiveland, die met de Deltawerken te maken krijgt, omdat half april een begin zal worden gemaakt met de eerste werken, de vissershaven, de bouwput voor de schutsluis en de werkhaven, c.q. een deel van de afsluitdam, zo meldt „Schuttevaer". Dat Bruinisse al zo spoedig een belangrijk projekt voor werkverruiming binnen zijn grenzen zou krijgen, zal wel niemand hebben gedacht, maar het schijnt toch zo te rijn. De heer B. J. Fikkers uit Sneek, eigenaar van de scheepswerf De Tijd geest, heeft zich geassocieerd met de heer P. J. Muchall uit Vlissingen, ock al een scheepsbouwer. Samen willen deze ondernemende zakenlieden nu 'n nieuwe werf stichten naast de te gra ven werkhaven, die voor de Delta werken westelijk van de afshrtdam door de Grevelingen zal worden ge maakt. Het terrein van de nieuwe werf wordt nu nog overspoeld door de gol ven. Met de uitgebaggerde specie van de nieuwe genoemde werkhaven zal een industrieterrein, naast die ha ven worden aangelegd. Daarop komt ook de nieuwe werf. De opbouw van de werf heeft men zich gedacht in vijf fasen. Men begint met een dwarsbelling van 50 meter (voor reparatie).-De volgende fase zal de nieuwbouw zijn (op blokken) tot 80 meter. Als de zaak rendabel blijkt te zijn, wil men uitbreiden tot honderd meter dwarsheffing, met de bouw van een torenkraan erbij. De heren Fikkers en Muchall hebben dan echter nog groter plan nen: een langshelling van 90 meter met een tweede kraan (nieuwbouw van schepen tot 2000 ton), een af- bouwsteiger, een derde kraan, een grote scheepsbouwloods en het gra ven van een dok voor schepen tot 4000 ton. De heren schijnen zich al verzekerd te hebben van de medewerking van Rijkswaterstaat:, ook wat betreft de re paratie aan het bij de Deltawerken in te zetten materiaal, zodat de grondslag voor het slagen van deze onderneming Ingezonden mededeling (Adv.) Vraag deskundig advies aan de juwetier-korloger eigenlijk al is gelegd. En dat zij slagen zal en kan, daaraan wordt niet getwij feld. Bruinisse ligt nu eenmaal ook de heer Fikkers heeft dat bekeken aan een drukke vaarweg, waar iedere dag honderden schepen passeren en waar heus voor reparatie ook wel iets valt te verdienen. Een voordeel is, dat de heer Fikkers al het materiaal voor zijn nieuwe werf zelf kan maken, name lijk in zijn thans bestaande bedrijf. Horizontaal: 1 Handtas, 7 rivier in Utrecht, 9 levenslucht, 12 stuurinrichting, 13 plantengeslacht, 14 heer, 15 reeds, 16 schaaldiertje, 18 oningewijde, 19 telwoord, 20 troefkaart bij jasspel, 22 berustend. Vertikaal 2 Levenslucht, 8 dieren roep, 4 Eur. land, 5 struisvogel, 6 ver scheurend dier, 8 schreeuwen, 10 plaag geest, 11 wonder, 15 streling, 16 verle genheid, 17 jongensnaam, 21 zangnoot. Ook met dé Paasdagen heeft televisie weer veel te bieden. Met Philips televisie zier u alles ea goed! Philips televisie is méér waard, omdat u kunt rekenen op een helder, scherp, stabiel' beehi-op een betrouwbare werking van het toestel, zelfs onder de ongunstigste omstandigheden - op dubbele service: de directe service vaa uw handelaar en de landelijke, unieke Philips service. Philips geeft u gulden voor gulden meer techniek, meer service en bovenal meer betrouwbaarheid. die u mei Philips televisie haarscherp kunt volgen le PAASDAG Hamburg: Opera. „CARMEN" jjr t 2e PAASDAG t FHmverslag reis HJCJI. Primes Beatrix naar de West l Kurhaus ScheveningatAVRO Europees danslaernooi 12 APRIL: Volledige t.v.-uitzending van Toon Hermans' One-man-show U kunt kiezen uit 4 UNIVERSELE ONTVANGERS' met beeldbuis-dia meters van 36 tot S3 cm, in prf/zett vanaf ƒ825.- 17 TX 170 A f 1195.- 43 cm. beeldbuis Ingezonden mededeling CAdv.) Transparante klewTak DOOR IESLIE KEITH 124) Een beklemming overviel haar, toen ze het huisje naderden. Ze was zo ge haast, dat ze maar een flauwe toe stemming gaf, toen Verney haar vroeg of hij haar die avond mocht opzoeken. Bijna nog voor hij zich kon omwenden, was ze het paadje over gelopen, en klopte haastig aan de deur. Het leek haar heel lang toe, voor ze juffrouw Macks langzame stap uit de keuken hoorde aankomen. Eindelijk opende deze de deur op een kier, gereed, om die haastig voor een bedelaar of landloper weer dicht te gooien, maar toen zij Peggy zag, deed ze die wijd open. „Is u daar weer terug?" vroeg zij. „De dag duurde zo lang, als anders een week." „Hoe gaat het met mevrouw King- don?" vroeg Peggy. ,Ze slaapt nog heerlijk", zei juffrouw Mack triomfantelijk. „Slaapt zij nog?" „Als een lam! Kom maar. niet voor u my de thee hoort binnenhalen" zei ze gisteravond, „want ik heb meer slaap nodig dan voedsel" en nooit sprak zij juister woord. Toen de vrouw van mijn broer Jan haar op één na jongste verloor, vliegende tering was het, een vliegen deed het ook, want in een paar dagen was het kind ge storven, sliep zij twee dagen en nach ten achter elkaar en toen zij weer ont waakte, was zij een heel ander mens" „Ik moet er heen", onderbrak Peggy de woordenstroom. brede gestalte blokkeerde de weg. „Laat haar uitslapen; ik heb uw thee in de huiskamer gezet en het water kookt. V ziet er zelf ook vermoeid uit, juffrouw. Zet uw hoed af en drink een kopje en dan komt mevrouw mis schien wel." „Maar is u wel zeker, dat ze niet ziek is?" vroeg Peggy. „Ik ben enkele malen aan haar deur geweest" verzekerde juffrouw Mack, „zo zacht als een kat ben ik er heen gegaan op kousen en ze ademde zo vredig als een kind. U kunt door het sleutelgat haar kleren op bed zien liggen, juffrouw." Peggy was even gerust gesteld, maar toen ze één kopje thee had gedronken, kon ze het niet langer uithouden. Ze stond van de tafel op ea klopte zacht aan de deur. „Maisie", riep ze, ;Maisie"! Toen terwijl een wilde vrees in haar oprees vrezende haar nicht bewuste loos misschien zelfs dood, te vinden, stootte ze de deur heftig open. Met een slag vloog die tegen de muur. Maar het bleef stil in de kamer. Ze keek nader en zag niemand. Geheel verward stond ze daar. Het bed was onbeslapen, het venster stond wijd open en de wind, die binnen kwam en de gordijnen bewoog, was het enige levende in de stille kamer. Maisie was verdwenen waarheen?' Was het mogelijk, dat het mooie weer haar had verleid en dat ze spoedig zou terugkeren? Was zij naar het kerkhof gegaan? Peggy dwong haar onwillige „Stoor haar niet" juffrouw Macks voeten om haar naar de kast te bren gen en te zien of Maisie's mantel en hoed daar nog waren, toen haar oog op twee brieven viel, die op de tafel lagen. Zij stond er naar te staren. De schrik sprak uit haar ogen. Waar om zou Maisie aan Drake schrijven, dia zij toch elke dag kon spreken, als niet Haar kreet deed juffrouw Mack toe snellen. Samen doorzochten zij het huisje, de tuin, elke heek, terwijl zij tevergeefs om Maisie riepcrit, juffrouw Mack snikkend en zich telkens aan Peggy vastklemmend terwijl ze haar steeds weer verzekerde, dat de vluch telinge dicht bij moest zijn, daar ze een uur geleden nog vast had gesla pen. Plotseling, toen ze Peggy weer meesleepte naar de lege kamer, nog niet overtuigd door het onaangeroerd# bed, nog hopend, dat een tovermacht Maisie terug zou brengen, maakt het meisje zich van haar los, nam de brief op en snelde blootshoofds het huis uit. Het ogenblik van verwarring was voorbij. Ze begreep, dat zij moest han delen. In de eerste plaats moest ze Verney vinden! Hij zou haar helpen. Hem Iron zij vertrouwen. Geen honderd meter ver zag zij hem naar haar toekomen, langzaam, als een brenger van slechte tijding, of mis schien, om de werkelijke brenger te rug te houden, de man die naast hem liep. Want die man was George Her- rison. Beiden stonden plotseling stil, toen. ze Peggy zagen, terwijl ze blootshoofds over het pad snelde. Verney sprak het eerst. „Ik vrees, dat wij je deden schrik ken"- zei hij, maar Herrison die ik in het hotel vond heeft je iets te vertel len waarvan hij mij verzekert, dat je het dadelijk moet horen." (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1958 | | pagina 3