Is zij de enige overlevende van dé
vermoorde tsaristische familie?
GOEDE VRIJDAG
BRUINISSE KRIJGT EEN
NIEUWE SCHEEPSWERF
KI1LW1E1R
Ik zie Carmen,
want ik heb
Philips televisie
PHILIPS TELEVISIE
Ceta-Bever
Het mysterie rondom Anna Anderson
FELIA VON DASSEL: „ANNA
ANDERSON IS AN ASTASIA
De laatste nacht
macLt der zonde
ZEEUWSCH DAGBLAD
In Wiesbaden wordt
proces gevoerd
Opbouw van werf geschiedt
in vijf fasen
®<0>EWID
en
voor een goed
geschenk
PAASPROGRAMMA'S
Zie 't op zij'n best met
Gelakte meubels opknappen?
Uc,ag 3 april 1958
Pagina 3
Ingezonden mededeling (Adv.i
GOEDE VKIJDAG spreekt ons van
dood en graf.
Of eigenlijk: van doden en graven!
Van gesloten gravenl en'van ge
opende graven. En als gij luistert,
hoort gij Gods heilige lach boven alle
bedenksels van mensen.
Nu spreekt heel de geschiedenis
van de mensheid van het graf. Reeds
vóór de val van de mens heeft God
gesproken over het sterven, want
„ten dage, als gij daarvan eet, zult
gij den dood sterven". En kort na de
val werd het eerste graf gedolven
voor hem, die door de broederhand
verslagen werd.
Zie nu de lange rij van graven en
lees het droeve refrein: „en hij stierf".
Door dat sterven ontstonden immers
de geslachtsregisters, waarin de ge
boorte werd opgetekend en het ster
ven werd vermeld.
Dat gaat door van Adam tot Abra
ham. Ja, wanneer de vader der ge
lovigen het Ur der Chaldeën verlaten
heeft, om te gaan naar het land der
belofte, dat God hem toegezegd heeft,
dan heeft hij daar slechts één wettig
eigendom: een graf, nJ. de spelonk
van Machpela. Verder niets; want al
wat hij had, bezat hij als een vreem
deling en hij woonde in tenten.
DOCH ÉÉN VOORUITZICHT gaf
hem troost: straks zou uit hem gebo
ren worden de Christus. Van geslacht
op geslacht gaat die dood door. Zowel
de vader als de zoon wordt weg
genomen. Zij allen gaan de weg van
alle vlees, en al meer en meer rotsen
worden uitgehouwen tot grafspelon
ken. Zo gaat het: Abraham èn Izak,
èn Jakob, èn de patriarchen èn David,
wiens graf op de Pinksterdag nog was
onder het volk van Israël, zoals
Petrus het zegt, worden weggenomen.
Zou dan het graf de Borg niet om
sluiten? En Zijn stoffelijke resten
niet gaan de weg van alle vlees? Ja,
had Abraham nog een eigen graf on
der het land der vreemdelingschap
pen, Christus had geen graf onder
Zijn broederen. En door een broeder
hand werd Hij verslagen. En toch,
daar dicht bij Golgotha is een graf,
een graf van een rijke. Want de pro
fetie moest vervuld worden: „gere
kend met de misdadïgen is Hij bij de
rijken in Zijn dood geweest". Daarom
wordt Hij daar gelegd en de broeders
uit het volk zullen zorgen, dat Hij
nooit meer verrijzen zal.
Zie hun maatregelen. Een steen er
voor! Een zegel er op! Een wacht
er bij!
DOCH ZIE de heilige irome Gods.
Want toen Jezus sterven ging, ging
h:j, die Hem verraden had, naar de
overpriesters en het sanhedrin, be
lijdend: „Ik heb verraden onschuldig
bloed". Hun oor bleef gesloten voor
dil woord. Geen herdershart ging
open voor deze vreselijke klacht.
Slechts één antwoord: „Wat gaat het
ons aan?" Dan keilt Judas Iskarioth
de zilverlingen door de tempel. En
wéér moet het sanhedrin vergaderen
overeen graf. Zij kopen voor het
bloedgeld de akker van de potten
bakker, tot een begraafplaats voor
vreemdelingen. Akeldama. Het graf
gesloten, zowel van Jezus als van
allen, óók van die vreemdelingen.
JEZUL STERFT! Gods ironie over
het sanhedrin wordt gezien. De aarde
beeft, de graven worden geopend. En
als zij gaan zien in die graven, dan
zijn er sommigen leeg en anderen
vertonen hun doden. Want de heili-
gen zijn opgestaan. Dót was Gods
werk! Heeft het sanhedrin misschien
dèarom de extra-maatregel genomen,
om Jezus' graf voorgoed te sluiten?
Willen zij daêrom Zijn opstanding
tegenhouden? Willen zij daarom blij
ven leven bij de dood? Want Jezus
graf blijft nit gesloten. Geen steen
kan Hem weerhouden en wat geven
de Godsgezanten om een zegel en de
hemelse soldaten (engelen zijn toch
Gods soldaten, heirlegers zegt Gods
Woord) om een aardse wacht? En
steen, èn zegel èn wacht zijn niets in
het oog van de almachtige God. Daar
om zal het Pasen worden. Zal Jezus
opstaan, terwijl Israël nog leeft bij
de dood, en het leven verwerpt.
GOEDE VRIJDAG spreekt ons van
Jezus' dood, om ons het leven te
geven. De graven geopend door Zijn
verworven genade. Waarbij leeft u,
lezer? Bij het Akeldama? Bij het ge
sloten graf? Dan is het verloren. Ziet
gij Jezus" graf, op Goede Vrijdag ge
sloten, maar op Pasen geopend, dan
Is door Gods genade behoudenis mo
gelijk, óók voor Uw ziel. Want dan
gaat boven de graven Zijn geopend
graf stralen. Dan wordt ook het graf
van Zijn kind eens geopend, 'opdat
Gods kind eeuwig bij Hem zal leven.
Zierikzee. Ds. M. v. d. Klis
ER WORDT THANS te Wiesbaden een merkwaardig proces ge
voerd, dat ten doel heeft uit te maken of de 57-jarige Anna Anderson
grootvorstin Anastasia is, de jongste dochter van de in 1918 te Jekate
rinenburg vermoorde tsaar.
De geschiedenis is bekend: in de nacht van de zestiende op de zeven
tiende juli 1918 wordt de gehele tsaristische familie, bestaande uit de
tsaar, zijn echtgenote en vijf kinderen, te Jekaterinenburg door bols
jewisten vermoord. Doch was het woord gehelef hier op zijn plaats?
De zeven ongelukkigen werden in een kelder doodgeschoten. Hun
lijken werden in de eerstvolgende dagen naar 'n afgelegen plaats over
gebracht, met benzine overgoten en verbrand. Doch vast staat dat de
beulen, die ook voor de verbranding der lijken zorg droegen, van het
begin af er sterk aan getwijfeld hebben, of er niet een stoffelijk over
schot te weinig was
Leuchtenburg, in Beieren, ontmoet
en ik heb haar daar herkend als
grootvorstin Anastasia.
Ik heb haar een aantal strikvragen
gesteld en slechts de echte Anastasia
kon deze beantwoorden. En de ant
woorden waren zonder uitzondering
goed.
ZELFDE GEWOONTE
In 1919 treedt een Russisch meisje
„Anastasia", zegt Anna Anderson
in Boekarest in het huwelijk met een
zekere Tsjaikofski, een Poolse soldaat,
die de terechtstelling zou hebben bij
gewoond en, toen hij zag dat een meis
je nog leefde, dit buiten het bereik
van haar beulen zou hebben gebracht.
Zij krijgt een kind van deze Russi
sche Pooi, ze komt, na omzwervingen,
in Amerika terecht en laat zich hier
overreden de naam „Anna Anderson'
aan te nemen.
En dan schrijft zij een boek, in het
Duits ,Jch, Anastasia, erzahle (levens
beschrijving van Anastasia) en dit is
een merkwaardig werk. De schrijfster
wil niet overtuigen, zij geeft als het
ware een verslag van haar- levensweg
vol diepe kuilen: misslagen, dwaas- en.
zwakheden, een zelfmoordpoging, toen
zij helemaal geen uitweg meer zag,
twee keer opneming in een inrichting
voor geestelijk gestoorden, verblijven
in ziekenhuizen en sanatoria, lijden
als gevolg van de te Jekaterinenburg
opgelopen zware verwondingen,
die onder meer beendertubereulose
veroorzaken.
MERKWAARDIG
Het boek is in meer dan een op
zicht merkwaardig. Horizon en oor
deel van de schrijfster zijn zeer be
perkt en men zou geneigd zijn te
zeggen: kenschetsend voor een in
volledige afzondering opgevoede
prinses van een oud vorstenhuis, die
met geweld uit haar natuurlijke le
vensloop is geworpen en de wereld,
waarin zij nu moet leven, slechts on
volkomen begrijpt.
Doch anderen zeggen dat zij de
dochter is van de Poolse kleermaker
Schanzkowsky, uit Oost-Pommeren.
En dan is er nog een merkwaardig
heid. Men vraagt haar eens, om haar
op de proef te stellen, wanneer zij
haar „oom", groothertog Ernst Ludwig
van Hessen, broeder van haar moeder,
het laatst heeft gezien. Argeloos ant
woordt „Anna Anderson": „In de win
ter van 1916, te Zarskoje Selo".
.JIOGE POLITIEK"
En dan zit zij meteen in de „hoge
politiek". Want de laatste Hessïsche
groothertog bezocht zijn zwager, de
tsaar, in december 1916 incognito om
daar, en waarschijnlijk zonder voor
kennis van het Duitse hoofdkwartier,
te spreken over een afzonderlijke
Duits-Russische vrede, mogelijk zelfs
een vrede tussen Rusland ener- en
Hessen, Saksen en Beieren anderzijds.
Het Huis-Hessen bestrijdt tot op de
dag van heden dat dit bezoek van
groothertog Ernst aan zijn zwager ooit
heeft plaats gevonden
Felix van Dassel, voormalig rit
meester van 't keizerlijke Russische
leger, heeft voor het hof te Wiesba
den, waar het „proces-Aanastasia"
thhans wordt gevoerd, verklaard:
„Anna Anderson is Anastasia, hier
aan bestaat niet de minste twijfel".
Von Dassel, die ziek is, werd in
zijn woning gehoord. Hij legde zijn
met vele bijzonderheden gestaafde
verklaring echter, met heldere stem
af.
HERKENNING
Von Dassel deelde het volgende me
de: „Ik bevond mij, met eert zestal an
dere Russische officieren, in de winter
van 1916 in het militaire ziekenhuis
van Zanskoje Selo en ik ben daar tot
het uitbreken van de revolutie geble
ven. Wij ontvingen twee of drie keer
per week bezoek van de twee jongste
dochters van de tsaar, Maria en Anas
tasia. Zij fleurden ons op, vertelden
ons grappige verhalen en deden gezel
schapsspelletjes met ons.
Ik heb „Anna Anderson" 'in 1927
op het kasteel van de hertog van
Zij zaten allen in de zaal
en in 't midden zat de Here.
Zij vierden 't eerste Avondmaal,
want dit was Zijn groot begeren.
Ja, zij zaten allen aan.
- Dit is mijn lichaam, dit mijn bloed -
Maar toen is Judas opgestaan
en hij verliet de zaal met spoed.
Ze trokken samen naar de hof.
Niemand kon wakker blijven.
Terwijl de Meester leed in 't stof,
sliepen z'onder de olijven.
Toen is Judas weer gekomen.
De nacht was plots'ling vol gerucht:
Hem hebben ze meegenomen.
Zijn volgelingen zijn gevlucht.
Adri Maljaars
„Anna Anderson" gedroeg zich alsren.
Anastasia deed, zij had dezelfde ge
woonte om haar zakdoek tot een prop
op te rollen en zij vertelde mij over
een medaille, die alle officieren van *t
tsaristische leger kregen, die in het
militaire ziekenhuis van Zarskoje Selo
waren verpleegd.
Zij herkende mij onmiddellijk als 'n
voormalig officier van het regiment,
dat haar zuster Maria als bescherm
vrouw had. Zij had de blauwe ogen
van Anastasia en ook haar trïppelgang.
Ik liet haar een oude foto zien
en zij zie zonder enige aarzeling
'dat is die kolonel, die de gewoonte
had zijn handen in zijn zakken te
houden, wanneer hij met ons
sprak'.
En de voormalige Russische rit
meester Felix von Dassel besloot:
'Nads ik nog enige strikvragen
aan 'Anna Anderson' had gesteld,
bestond er voor mij geen enkele
twijfel meer: zij was grootvorstin
Anastasia, en de jongste dochter
van wijlen de tsaar'.
Het Hof te Wiesbaden zal nog
andere getuigen in deze zaak ho-
BRUINISSE is de eerste plaats op Schouwen-Duiveland, die met de
Deltawerken te maken krijgt, omdat half april een begin zal worden
gemaakt met de eerste werken, de vissershaven, de bouwput voor de
schutsluis en de werkhaven, c.q. een deel van de afsluitdam, zo meldt
„Schuttevaer". Dat Bruinisse al zo spoedig een belangrijk projekt voor
werkverruiming binnen zijn grenzen zou krijgen, zal wel niemand
hebben gedacht, maar het schijnt toch zo te rijn.
De heer B. J. Fikkers uit Sneek,
eigenaar van de scheepswerf De Tijd
geest, heeft zich geassocieerd met de
heer P. J. Muchall uit Vlissingen, ock
al een scheepsbouwer. Samen willen
deze ondernemende zakenlieden nu 'n
nieuwe werf stichten naast de te gra
ven werkhaven, die voor de Delta
werken westelijk van de afshrtdam
door de Grevelingen zal worden ge
maakt.
Het terrein van de nieuwe werf
wordt nu nog overspoeld door de gol
ven. Met de uitgebaggerde specie
van de nieuwe genoemde werkhaven
zal een industrieterrein, naast die ha
ven worden aangelegd. Daarop komt
ook de nieuwe werf.
De opbouw van de werf heeft men
zich gedacht in vijf fasen. Men begint
met een dwarsbelling van 50 meter
(voor reparatie).-De volgende fase zal
de nieuwbouw zijn (op blokken) tot 80
meter. Als de zaak rendabel blijkt te
zijn, wil men uitbreiden tot honderd
meter dwarsheffing, met de bouw van
een torenkraan erbij.
De heren Fikkers en Muchall
hebben dan echter nog groter plan
nen: een langshelling van 90 meter
met een tweede kraan (nieuwbouw
van schepen tot 2000 ton), een af-
bouwsteiger, een derde kraan, een
grote scheepsbouwloods en het gra
ven van een dok voor schepen tot
4000 ton.
De heren schijnen zich al verzekerd
te hebben van de medewerking van
Rijkswaterstaat:, ook wat betreft de re
paratie aan het bij de Deltawerken in
te zetten materiaal, zodat de grondslag
voor het slagen van deze onderneming
Ingezonden mededeling (Adv.)
Vraag deskundig advies
aan de juwetier-korloger
eigenlijk al is gelegd. En dat zij slagen
zal en kan, daaraan wordt niet getwij
feld.
Bruinisse ligt nu eenmaal ook de
heer Fikkers heeft dat bekeken aan
een drukke vaarweg, waar iedere dag
honderden schepen passeren en waar
heus voor reparatie ook wel iets valt te
verdienen. Een voordeel is, dat de heer
Fikkers al het materiaal voor zijn
nieuwe werf zelf kan maken, name
lijk in zijn thans bestaande bedrijf.
Horizontaal: 1 Handtas, 7 rivier in
Utrecht, 9 levenslucht, 12 stuurinrichting,
13 plantengeslacht, 14 heer, 15 reeds, 16
schaaldiertje, 18 oningewijde, 19 telwoord,
20 troefkaart bij jasspel, 22 berustend.
Vertikaal 2 Levenslucht, 8 dieren
roep, 4 Eur. land, 5 struisvogel, 6 ver
scheurend dier, 8 schreeuwen, 10 plaag
geest, 11 wonder, 15 streling, 16 verle
genheid, 17 jongensnaam, 21 zangnoot.
Ook met dé Paasdagen heeft televisie weer veel te bieden. Met
Philips televisie zier u alles ea goed!
Philips televisie is méér waard, omdat u kunt rekenen op een
helder, scherp, stabiel' beehi-op een betrouwbare werking van het
toestel, zelfs onder de ongunstigste omstandigheden - op dubbele
service: de directe service vaa uw handelaar en de landelijke, unieke
Philips service. Philips geeft u gulden voor gulden meer techniek,
meer service en bovenal meer betrouwbaarheid.
die u mei Philips televisie haarscherp kunt volgen
le PAASDAG
Hamburg: Opera. „CARMEN"
jjr
t 2e PAASDAG
t FHmverslag reis HJCJI. Primes Beatrix naar de West
l Kurhaus ScheveningatAVRO Europees danslaernooi
12 APRIL: Volledige t.v.-uitzending van
Toon Hermans' One-man-show
U kunt kiezen uit
4 UNIVERSELE
ONTVANGERS'
met beeldbuis-dia
meters van 36 tot
S3 cm, in prf/zett
vanaf ƒ825.-
17 TX 170 A
f 1195.-
43 cm. beeldbuis
Ingezonden mededeling CAdv.)
Transparante
klewTak
DOOR
IESLIE KEITH
124)
Een beklemming overviel haar, toen
ze het huisje naderden. Ze was zo ge
haast, dat ze maar een flauwe toe
stemming gaf, toen Verney haar vroeg
of hij haar die avond mocht opzoeken.
Bijna nog voor hij zich kon omwenden,
was ze het paadje over gelopen, en
klopte haastig aan de deur. Het leek
haar heel lang toe, voor ze juffrouw
Macks langzame stap uit de keuken
hoorde aankomen.
Eindelijk opende deze de deur op
een kier, gereed, om die haastig voor
een bedelaar of landloper weer dicht
te gooien, maar toen zij Peggy zag,
deed ze die wijd open.
„Is u daar weer terug?" vroeg zij.
„De dag duurde zo lang, als anders
een week."
„Hoe gaat het met mevrouw King-
don?" vroeg Peggy.
,Ze slaapt nog heerlijk", zei juffrouw
Mack triomfantelijk.
„Slaapt zij nog?"
„Als een lam! Kom maar. niet voor
u my de thee hoort binnenhalen" zei
ze gisteravond, „want ik heb meer
slaap nodig dan voedsel" en nooit
sprak zij juister woord. Toen de vrouw
van mijn broer Jan haar op één na
jongste verloor, vliegende tering was
het, een vliegen deed het ook, want
in een paar dagen was het kind ge
storven, sliep zij twee dagen en nach
ten achter elkaar en toen zij weer ont
waakte, was zij een heel ander mens"
„Ik moet er heen", onderbrak Peggy
de woordenstroom.
brede gestalte blokkeerde de weg.
„Laat haar uitslapen; ik heb uw thee
in de huiskamer gezet en het water
kookt. V ziet er zelf ook vermoeid
uit, juffrouw. Zet uw hoed af en drink
een kopje en dan komt mevrouw mis
schien wel."
„Maar is u wel zeker, dat ze niet
ziek is?" vroeg Peggy.
„Ik ben enkele malen aan haar deur
geweest" verzekerde juffrouw Mack,
„zo zacht als een kat ben ik er heen
gegaan op kousen en ze ademde zo
vredig als een kind. U kunt door het
sleutelgat haar kleren op bed zien
liggen, juffrouw."
Peggy was even gerust gesteld, maar
toen ze één kopje thee had gedronken,
kon ze het niet langer uithouden. Ze
stond van de tafel op ea klopte zacht
aan de deur.
„Maisie", riep ze, ;Maisie"!
Toen terwijl een wilde vrees in haar
oprees vrezende haar nicht bewuste
loos misschien zelfs dood, te vinden,
stootte ze de deur heftig open. Met
een slag vloog die tegen de muur. Maar
het bleef stil in de kamer. Ze keek
nader en zag niemand.
Geheel verward stond ze daar. Het
bed was onbeslapen, het venster stond
wijd open en de wind, die binnen
kwam en de gordijnen bewoog, was
het enige levende in de stille kamer.
Maisie was verdwenen waarheen?'
Was het mogelijk, dat het mooie weer
haar had verleid en dat ze spoedig zou
terugkeren? Was zij naar het kerkhof
gegaan? Peggy dwong haar onwillige
„Stoor haar niet" juffrouw Macks voeten om haar naar de kast te bren
gen en te zien of Maisie's mantel en
hoed daar nog waren, toen haar oog
op twee brieven viel, die op de tafel
lagen.
Zij stond er naar te staren.
De schrik sprak uit haar ogen. Waar
om zou Maisie aan Drake schrijven,
dia zij toch elke dag kon spreken, als
niet
Haar kreet deed juffrouw Mack toe
snellen. Samen doorzochten zij het
huisje, de tuin, elke heek, terwijl zij
tevergeefs om Maisie riepcrit, juffrouw
Mack snikkend en zich telkens aan
Peggy vastklemmend terwijl ze haar
steeds weer verzekerde, dat de vluch
telinge dicht bij moest zijn, daar ze
een uur geleden nog vast had gesla
pen. Plotseling, toen ze Peggy weer
meesleepte naar de lege kamer, nog
niet overtuigd door het onaangeroerd#
bed, nog hopend, dat een tovermacht
Maisie terug zou brengen, maakt het
meisje zich van haar los, nam de brief
op en snelde blootshoofds het huis uit.
Het ogenblik van verwarring was
voorbij. Ze begreep, dat zij moest han
delen. In de eerste plaats moest ze
Verney vinden! Hij zou haar helpen.
Hem Iron zij vertrouwen.
Geen honderd meter ver zag zij hem
naar haar toekomen, langzaam, als een
brenger van slechte tijding, of mis
schien, om de werkelijke brenger te
rug te houden, de man die naast hem
liep. Want die man was George Her-
rison.
Beiden stonden plotseling stil, toen.
ze Peggy zagen, terwijl ze blootshoofds
over het pad snelde. Verney sprak het
eerst.
„Ik vrees, dat wij je deden schrik
ken"- zei hij, maar Herrison die ik in
het hotel vond heeft je iets te vertel
len waarvan hij mij verzekert, dat je
het dadelijk moet horen."
(Wordt vervolgd)