Zeeuwse jongelui kiezen nu zelf hun meubilair 1 „GEMAKKELIJKE STOELEN" VROEGER EN NU Ruimte en fleur in Uw interieur Suftaü DE PLASTICLAK VkJV is beter kost minder! De achtergrond van de keuze en de keuze op de achtergrond Zitmeubels vragen comfortabele vorm Smaken verschillen sterk Combineren van antiek en modern REVOLUTIONAIRE KENTERING SINDS DE RAMPDAGEN v Nog te weinig samenwerking bij inrichting van woningen ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina 4 Worden meubels bewust gekozen Plaatsing is spel met mogelijkheden s s s s s Ook de ouderen Te weinig samenwerking HOE STAA T HET MET HET HUIS WAARIN WIJ WONEN „Eigen' leven Moderne woninginrichting wint terrein in Zeeland Verschillen \.ot aag 19 maart 1958 IK DENK, DAT IK GROENE MEUBELEN KOOP.... (Van een onzer verslaggeefsters) Hoe komt de consument tot zijn keuze, wanneer hij zijn huis inricht? Met deze interessante vraag heeft de psychologe, mevrouw dr. M. ZeldenrustNoordanus zich uitgebreid bezig gehouden. Bij een on derzoek in een groot aantal woningen in alle delen van Rotterdam, kreeg zij van de uitdrukking van de individualiteit in de woningin richting „een droevig beeld". Ja, zij moest zelfs constateren, dat er in de Nederlandse interieurs een eenvormigheid heerst, die doet twijfelen aan de mening, dat de hierin levende gezinnen een eigen leefwijze hebben Een ameublement moet bevrediging kunnen bieden aan de eigen specifieke behoeften van een gezin. By de aan koop wordt echter praktisch nooit be wust een keuze in die richting gedaan. Men „kiest" een ameublement, dat door de fabrikant is samengesteld, men neemt genoegen met de keuze van een •nder. Een ameublement, waarin ook het luxe-element vertegenwoordigd is, Is nu eenmaal het symbool voor een •ekere welstand. Men ziet over het al gemeen de noodzaak nog niet, het meubelassortiment aan te passen aan de eigen leefwijze en bovendien heb ben degenen, die hun huis inrichten, •Is zij gaan trouwen, nog niet de no dige „woonervaring". Sommige mensen zijn er zich niet •ens van bewust, dat zij kunnen kie- »en uit een groot aantal mogelijkhe den. Men kan wel zeggen, dat een ko per zijn keuze maakt uit old-finish, go tiek, moderne Nederlandse meubelen, meubelen van Deense, Amerikaanse of Italiaanse oorsprong, maar in werke lijkheid is dat gewoonlijk niet het ge- Val. Men is gewend aan één bepaalde groep van meubelen en de andere be staan als keuzemogelijkheid doodeen voudig niet. Mevrouw Zeldenrust vroeg bij voorbeeld eens aan een Rotterdam se: „Wat voor meubels gaat u ko pen?" Het antwoord luidde: „Groe ne, denk ikHet bleek, dat de ze huisvrouw niet eens op dé ge dachte gekomen was, dat zij ook wel eens andere dan old-finish meubelen zou kunnen kopen. Haar kooppro bleem hield alleen nog maar ver band met de kleur van de bekleding: groen of beige. TEVEEL TRADITIE Hoe zetten wij onze meubels neer? Zo, dat iedereen zich in woon- en slaapkamer het best op zijn gemak voelt en zo, dat alle meubelstukken het best tot hun recht komen? Keuze ten aanzien van de plaatsing zou men kunnen zien als een spel met de mo gelijkheden, die binnen de grenzen van de kamermuren gegeven worden. Maar ook in dit opzicht moest mevr. Zeldenrust tot de sombere ontdekking komen, dat vele Nederlanders woon kamers als druppels water op elkaar lijken. Bij ontelbare mensen speelt de traditie een grote rol: opa en oma had den hun tafel midden in de kamer on der de lamp staan, zij hebben het ,dus' ook zo, de fauteuils, die de grootou ders niet bezaten, moeten dan maar ergens in een hoekje worden gezet. „Voor velen is het begrip ruimte nog geassocieerd met het begrip leegte en inplaats van een spel met de ruimte zien wij dan ook vaak een vullen van de leegte", aldus mevrouw Zeldenrust, die conclu deerde, dat er nog heel wat aan voorlichting en opvoeding gedaan zal moeten worden, voordat de woning het ideaal van „middel tot en expressie van individualiteit" heeft bereikt. „GAET JULDER MEE?" Dat was sinds jaar en dag de steriotype vraag, wanneer een verloofd paartje op stap ging om meubels te gaan kopen. Dan doften pa en moe soms zelfs de ouders van beider kanten zich op en trokken met de jongelui naar deze-of-die meubel- zaak. De jonggeliefden scharrelden overgelukkig door de toonkamers en zagen zich in gedachten al in het eigen woninkje om de kachel zitten. Maar als het op kiezen en kopen aankwam, dan was het in negen van de tien gevallen het ouderpaar, dat de doorslag gaf. Hun 1 ervaring met en hun kijk op kwaliteit waarborgde immers de beste Qp dg tentoonsteUing >>Schep, eus' f pend Ambachtte Maastricht Sinds een jaar of vtff is dat totaal veranderd. „Het is tegenwoordig werkelijk een werden dezeop het traditio- uitzonderingsgeval, wanneer de ouders meekomen," vertelde ons een firmant van een der grote Zeeuwse zaken voor woninginrichting, die een groot deel van onze provincie bestrijkt. „Het is moeilijk precies aan te geven wat de oorzaken zijn, maar na de februariramp komen de jon&elui meestal zelfstandig de inrichting van hun eigen woninkje bepalen. En sinds de laatste twee jaar is het betrekkelijk moderne genre zoals het blank, rotan en de combinatiemeubelen ook op het Zeeuwse platteland erg in zwang gekomen." neel geïnspireerdemeubelen geëxposeerd. Deze zakenman uit Kapelle heeft evenmin als vele van zijn collega's de neiging van de jeugd naar de moderne inrichting niet met een bezwaard gemoed geconstateerd. Al vele jaren staat hij po sitief tegenover de moderne begrippen van ruimte, vlakverdeling, kleur en het vele dat met de hedendaagse binnenhuis architectuur te maken heeft. Dat de jonge Zeeuwen de laatste jaren een eigen smaak blijken te bezitten, - ie it - /an een medewerker; Iedereen zit graag gemakkelijk. Zowel aan zijn werktafel, aan de dis, 's avonds met zijn krantje als op.... visite! Wie weet dat niet uit eigen ervaring? Het behoort immers tot de beleefdheid, zijn be zoekers, gasten, vrienden of bloed verwanten een „gemakkelijke" stoel aan te bieden? Al eeuwen lang heeft men zit- en leunvlakken van stoelen bekleed. De verschil lende zachte stoffen (die vroeger zelfs van dierenvellen werden ge maakt), leren repen en banden („singels"), rubber-kleding, peluws en kussens, kennen we allemaal. In alle tijdperken heeft die soorten zitmeubels, waarvan veel gebruik wordt gemaakt, ook de meest com fortabele vorm. Dit, terwijl andere stoelen meer sierlijk en rijk be werkt werden, zonder dat in de eerste plaats op de praktische bruikbaarheid werd gelet. Wanneer men een historisch meubelstuk dan ook op zijn juiste waarde wil beoordelen, moet men altijd eerst vragen aan welke eisen het had te voldoen, overeenkom stig de begrippen van de tijd, waarin het gemaakt werd. Zulke historische meubels zijn bijv. te zien in de «tijlkamers en de verschillende musea: Rijks- en Stedelijk Museum te Amsterdam, Centraal Museum te Utrecht, Dordrecht en Gouda, Gem. Museum te Den Haag. Leeuwarden, Edam, Maastricht, Haarlem, enz. en ook op de jaarlijkse Antiek- en Meubelbeurzen in het Museum Prinsenhof te Delft. Maar niet alleen in musea treft men historische meubelen aan. Menig kunstzinnig verzamelaar, tevens gebruiker van het traditionele, koopt zulke stukken voor „bet dagelijks gebruik". Deze aankoop kan ter completering van het eigen antiek interieur dienen. Het kan tevens een bepaalde „liefde" voor een este- tisch schoon object zijn, dat men in zijn woning wil hebben. Men kan ook combineren. Het stijlvoile oude kan in een goed modern interieur worden opgenomen. Men denke b.v. aan een antiek „staand horloge", aan een Friese klok, e.d. Maar men denke ook aan een zit meubel, bijv. aan een „grootvadersstoel", die het in een modern interieur zo uitstekend doen kan. Maar mèt onze liefde voor het antiek, leven we in onze eigen tijd. In de eeuw waarin men spreekt over de technische hoogconjunctuur, de industriali satie der bedrijven en de industriële vormgeving. Wij zijn vertrouwd met de machinale produktie- wijze, die op het tegenwoordige gefabriceerde ge bruiksvoorwerp, dus ook op het meubel, haar eigen stempel drukt. In plaats van het vroegere handwerk, worden we thans met het serie- of massameubel ge confronteerd. Natuurlijk zijn er ook nu de lrijke verschillende stromingen en nuances er bewust op gericht, in Hol lands binnenhuis elck wat wils te geven. Er zijn vele materialen en vele modellen, aangepast aan de ver schillende wenselijke maten. Het merendeel der mo dellen wordt in zulke aantallen gemaakt, dat op brede schaal aan de behoefte der consumenten kan worden voldaan wat „vroeger" niet altijd het geval was. Bij alle verschillende vormen van stoelen is het voornaamste, dat de zitting een goede hoogte heeft, n.l. zó, dat de voeten van de zittende op de grond kunnen rusten. De gemiddelde hoogte bedraagt hier ongeveer 45 cm. Meer verschil in afmeting laten de breedte en de diepte van de stoel toe. Deze variëren tussen 50 en 70 cm! De hoogte van de rugleuning moet zo zijn, dat het hoofd óf wel er boven uitsteekt, èf wel leunen kan, doch nimmer door de bovenrand gehinderd wordt. De boven kanten der armleuningen behoren zich op ongeveer 70 cm van de vloer te bevinden. waaruit dan de eigen persoonlijke keuze voortvloeit, is een gelukkig verschijnsel. Het betekent, dat de jonge mensen niet zonder meer meubels kiezen om een ka mer te vullen, maar zich van oude tradi ties en ingeheide gewoonten durven los maken, wanneer die tegen hun eigen schoonheidsgevoel indruisen. Het is niet verwonderlijk, dat die bijna revolutionaire instelling zich juist kort na de Ramp heeft geopenbaard. Toen im mers kwam er een veel sterker contact met andere delen des lands, toen moesten vele woningen opnieuw worden ingericht en juist in die tijd kwamen ook de nieu we uitingen van vormgeving In de mo derne woninginrichting tot uiting. Het gothische en blank-eiken, dat in die dagen het toppunt van moderniteit be tekende, had ook de oudere generatie nog wel kunnen bevredigen. Immers, het beantwoordde nog aan de vooroorlogse ideëen: stevige meubelstukken, massief, weinig kleurrijk, kortom passend in de oude, vertrouwde huiskamers. Maar juist korte t(jd na de opbouw van het getroffen Zeeland kwamen de nieuwe vormen naar voren, waarvoor de ouderen veelal geen goed woord over konden hebben, maar die door de jongere generatie met een zeker welgevallen werd ontvangen, vooral toen de wat min der extreme uitingen hun intree deden. De bloedloze revolutie heeft zich ach ter de schermen in alle stilte voltrokken. Maar een feit is, dat thans de jonge Zeeuwen zelf hun meubeltjes kiezen. Een kentering, waarover een ieder die het wel meent met de Zeeuwse jeugd zich alleen maar zal Verheugen. Het bewijst, dat de jongeren-willen tonen zelf verantwoorde lijkheid te kunnen dragen. Maar ook de ouderen en dan bedoe- lenlen wij in dit geval de echtparen van boven de 40 blijken wel iets voor het nieuwe en iets modernere te gevoelen. Menig echtpaar van middelbare leeftijd heeft zich weer geheel nieuw laten in richten en daarbij de keus laten vallen op meubeltjes, die weliswaar niet tot de extreme van vandaag behoren maar toch, vergeleken met het vorige meubilair, een verrassende hang naar het nieuwe ver tonen. Wat kopen de meeste Zeeuwse jongelui momenteel, wanneer ze zich gaan inrich ten? Uit antwoorden van gerenommeerde zaken voor woninginrichting bleek,' dat De Tiendaagse voor de Woninginrichting zal dit jaar worden gehouden van 20 tot 29 maart. De organisatrice, de Stichting Propaganda Woninginrichting, heeft deze keer de slagzin „Breng ruimte en fleur in uw interieur" gekozen voor de zo langzamerhand bij iedereen al bekend en beroemd geworden actie. De 3000 meubeldetailhandelaren in Nederland zullen sa men en individueel gedurende de Tiendaagse nog meer dan an ders laten zien, wat van uw huis de laatste loopgraaf der individualiteit, zoals dr. Van Rhijn hem verleden jaar noemde kunt maken: hoe u, door de juiste meubels, gordijnen en vloerbedekking te kiezen, uw huis kunt omtoveren tot een echt tehuis, waar alle leden van het gezin zich gelukkig kunnen voelen, omdat het zo gezellig, zo smaakvol en zo gerieflijk is. De Tiendaagse wordt opgefleurd door vlaggen, speciaal ver zorgde etalages, advertentiecampagnes, kleurige affiches en grote en kleine tentoonstellingen. Honderdduizenden exempla ren van de krant „In Holland staat een huis", die een keur van voorlichtende artikelen bevat, zullen in alle dorpen en steden worden verspreid. Ingezonden mededeling (Adv.) :i 11 'n BRINK product is beter kost minder! men niet van het extreme houdt. Dat gaat bijna fn het geheel niet. Ook stalen meu bels, plastic bekleding, het witte berken hout en de fragiel uitziende stoeltjes zijn bij de doorsnee-Zeeuw van tussen de 20 en 30 niet populair. Het meest gaan nog altijd de stoffen bekleding, eiken en ker senhout en de midden-moderne meube len. Kastjes met ruiten worden al minder gevraagd evenals krulversieringen, bal- poten, etc. Gothlsch wordt steeds minder verkocht en old-finish verliest eveneens aan populariteit. Algemeen wordt echter door de bona fide meubelhandelaren betreurd, dat er zo weinig samenwerking is. Er is vrijwel geen contact tussen de handelaren in Zee land onderling, maar ook niet plaatselijk in het kader van de algehele woningin richting. Volkomen vlakke zittingen en rechte rugleuningen zijn, vooral bij kleine afmetingen van de stoel, ondoelmatig en ongemakkelijk. Beter voldoende vaak de zwak ge bogen golvende lijnen en vlakken, die met de anatomie, dus met de natuurlijke lijnen van het zittende lichaam, overeenstemmen. Moderne stoel anno 1957: j comfortabel en stijlvol (Van één onzer verslaggeefsters) bedroevend veel woningen, waarbij In de woonkamer „Breng ruimte en fleur in uw interieur". Een alle wanden zo zijn ver slagzin die het doet, een advies dat aanspreekt. l)rokkeld door ramen, deu- Maar kan iedereen werkelijk deze goede raad speêise"fnvaUen vah^e ar- ter harte nemen? Hoeveel echtparen moeten chitect, dat er nergens te- zich niet tevreden stellen met een of twee gen de wand plaats is voor pietepeuterig kleine kamertjes, waarin alleen 6611 bergmeubel de hoognodige stukken van het meubilair kun- vavolgenseme°vrouw°Kortae- nen staan. En hoeveel van de nieuwe huizen kaas bieden de huizen on- worden zó gebouwd, dat de bewoners er zelf voldoende gelegenheid voor - een „eigen" leven van elk gezinslid. En zij haalde en kele woorden aan van mi nister Witte: „De woning is een uitermate complex mechanisme, zij is tegelijk een hotel, een restaurant een kerk, een café, een Dntspanningsgelegenheid, 'n werkplaats, een wasserij, een kinderspeelplaats en een studeerkamer Opdrachtgevers, archi tecten en bouwers zullen In de toekomst nog veel meer dan tot nu toe, reke ning moeten houden met de functie, die de woning in -het gezin heeft. ruimte en fleur in kunnen brengen? Deze vragen zweefden ook in het achterhoofd van mevrouw Betty Kortekaas- Den Haan, presidente van de Nederlandse Huishoud- raad, die het nationale ap pèl voor de woninginrich ting in Amsterdam verle den week met een Interes sante causerie opluisterde. „Hoe staat het met de huizen, waarin wij wonen?" vroeg mevrouw Kortekaas zich af. „U kunt daar met uw artikelen voor de wo ninginrichting wel fleur in willen brengen, en ruimte suggereren, maar als de bouw zo is, dat men niet eens van ruimte kan spre ken, ais de indeling van de kamers en die van de wanden zo is, dat meubelen niet tot hun recht komen, wat dan? Maakt u dan maar mooie en estetisch verantwoorde meubelen en effectvolle dessinering in de gordijnstoffen Er zijn nu eenmaal nog „Wanneer wij met de vloerbedekking en meubelen komen, dan is meestal hel interieur al geverfd en behangen en staat men voor een voldongen feit," zei ons een Middelburgse zakenman. „Het is zo jam mer, dat er geer algemeen overleg plaats heeft, voordat tot de inrichting wordt overgegaan." En daarmee bedoelt men dan een over leg tussen schilder, behanger, elektricien en stoffeerder indien mogelijk in sa menwerking met een binnenhuisarchitect opdat de gezamenlijke inrichters tot een harmonieus en passend geheel kun nen komen. De huishoudelijke commis sies, tentoonstellingen en voorlichtings bijeenkomsten op het gebied van de wo ninginrichting hebben in dezen reeds veel nuttig werk gedaan, mede in het raam van de streekverbetering. Merkwaardig zijn de grote verschillen in smaak en opvatting in Zeeland op het gebied van woninginrichting. Merkwaar dig vooral, omdat de verschillen niet blij ken te bestaan tussen stedelingen en dorpsbewoners, ot tussen Bevelanders en Walelierenaren. Het zijn zuiver plaatse lijke verschillen. Op Zuidbeveland bij voorbeeld bestaat er weinig verschil in smaak tussen de Kapellenaars en de in woners van Goes, maar wel een hemels breed verschil tussen de mensen van We- meldinge en Hansweert en bijv, die van Yerseke en Kruiningen. Wordt door ie mand van Kapellè, Hansweert of Krui ningen nogal dikwijls een modern interi eur gekozen, in dorpen als Yerseke, We- meldinge of Wolphaartsdijk blijkt men meer de vertrouwde stijlen als gotisch en old-finish te prefereren. Naar wij vm meubelhandelaren verna men bestaan soortgelijke merkwaardige, rriaar moeilijk verklaarbare verschillen eveneens op Walcheren, Noord-Beveland en Tholen. Trekt er een vrachtwagen met lichte ranke stoeltjes door ons gewest, dan is het heel goed mogelijk dal er op de vrachtbrief als ndbestemming Ril land. St. Maartensdijk Kortgene of Sou burg staat, maar zelden Yerseke. St. An- naland. Kamperland of Grijpskerke, want daar heeft men liever een wat massievere stoel.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1958 | | pagina 4