Zeeuwse jongelui kiezen nu zelf
hun meubilair 1
„GEMAKKELIJKE STOELEN"
VROEGER EN NU
Ruimte en fleur in Uw interieur
Suftaü DE PLASTICLAK
VkJV is beter kost minder!
De achtergrond van de keuze en de keuze op de achtergrond
Zitmeubels vragen comfortabele vorm
Smaken verschillen sterk
Combineren van antiek en modern
REVOLUTIONAIRE KENTERING SINDS DE RAMPDAGEN
v
Nog te weinig samenwerking bij
inrichting van woningen
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pagina 4
Worden meubels bewust gekozen
Plaatsing is spel met
mogelijkheden
s
s
s
s
s
Ook de ouderen
Te weinig samenwerking
HOE STAA T HET MET HET
HUIS WAARIN WIJ WONEN
„Eigen' leven
Moderne woninginrichting
wint terrein in Zeeland
Verschillen
\.ot aag 19 maart 1958
IK DENK, DAT IK GROENE MEUBELEN KOOP....
(Van een onzer verslaggeefsters)
Hoe komt de consument tot zijn keuze, wanneer hij zijn huis inricht?
Met deze interessante vraag heeft de psychologe, mevrouw dr. M.
ZeldenrustNoordanus zich uitgebreid bezig gehouden. Bij een on
derzoek in een groot aantal woningen in alle delen van Rotterdam,
kreeg zij van de uitdrukking van de individualiteit in de woningin
richting „een droevig beeld". Ja, zij moest zelfs constateren, dat er in
de Nederlandse interieurs een eenvormigheid heerst, die doet twijfelen
aan de mening, dat de hierin levende gezinnen een eigen leefwijze
hebben
Een ameublement moet bevrediging
kunnen bieden aan de eigen specifieke
behoeften van een gezin. By de aan
koop wordt echter praktisch nooit be
wust een keuze in die richting gedaan.
Men „kiest" een ameublement, dat
door de fabrikant is samengesteld, men
neemt genoegen met de keuze van een
•nder. Een ameublement, waarin ook
het luxe-element vertegenwoordigd is,
Is nu eenmaal het symbool voor een
•ekere welstand. Men ziet over het al
gemeen de noodzaak nog niet, het
meubelassortiment aan te passen aan
de eigen leefwijze en bovendien heb
ben degenen, die hun huis inrichten,
•Is zij gaan trouwen, nog niet de no
dige „woonervaring".
Sommige mensen zijn er zich niet
•ens van bewust, dat zij kunnen kie-
»en uit een groot aantal mogelijkhe
den. Men kan wel zeggen, dat een ko
per zijn keuze maakt uit old-finish, go
tiek, moderne Nederlandse meubelen,
meubelen van Deense, Amerikaanse of
Italiaanse oorsprong, maar in werke
lijkheid is dat gewoonlijk niet het ge-
Val. Men is gewend aan één bepaalde
groep van meubelen en de andere be
staan als keuzemogelijkheid doodeen
voudig niet.
Mevrouw Zeldenrust vroeg bij
voorbeeld eens aan een Rotterdam
se: „Wat voor meubels gaat u ko
pen?" Het antwoord luidde: „Groe
ne, denk ikHet bleek, dat de
ze huisvrouw niet eens op dé ge
dachte gekomen was, dat zij ook wel
eens andere dan old-finish meubelen
zou kunnen kopen. Haar kooppro
bleem hield alleen nog maar ver
band met de kleur van de bekleding:
groen of beige.
TEVEEL TRADITIE
Hoe zetten wij onze meubels neer?
Zo, dat iedereen zich in woon- en
slaapkamer het best op zijn gemak
voelt en zo, dat alle meubelstukken
het best tot hun recht komen? Keuze
ten aanzien van de plaatsing zou men
kunnen zien als een spel met de mo
gelijkheden, die binnen de grenzen
van de kamermuren gegeven worden.
Maar ook in dit opzicht moest mevr.
Zeldenrust tot de sombere ontdekking
komen, dat vele Nederlanders woon
kamers als druppels water op elkaar
lijken. Bij ontelbare mensen speelt de
traditie een grote rol: opa en oma had
den hun tafel midden in de kamer on
der de lamp staan, zij hebben het ,dus'
ook zo, de fauteuils, die de grootou
ders niet bezaten, moeten dan maar
ergens in een hoekje worden gezet.
„Voor velen is het begrip ruimte
nog geassocieerd met het begrip
leegte en inplaats van een spel met
de ruimte zien wij dan ook vaak
een vullen van de leegte", aldus
mevrouw Zeldenrust, die conclu
deerde, dat er nog heel wat aan
voorlichting en opvoeding gedaan
zal moeten worden, voordat de
woning het ideaal van „middel tot
en expressie van individualiteit"
heeft bereikt.
„GAET JULDER MEE?" Dat was sinds jaar en dag de steriotype
vraag, wanneer een verloofd paartje op stap ging om meubels te gaan
kopen. Dan doften pa en moe soms zelfs de ouders van beider
kanten zich op en trokken met de jongelui naar deze-of-die meubel-
zaak. De jonggeliefden scharrelden overgelukkig door de toonkamers
en zagen zich in gedachten al in het eigen woninkje om de kachel
zitten. Maar als het op kiezen en kopen aankwam, dan was het in
negen van de tien gevallen het ouderpaar, dat de doorslag gaf. Hun 1
ervaring met en hun kijk op kwaliteit waarborgde immers de beste Qp dg tentoonsteUing >>Schep,
eus' f pend Ambachtte Maastricht
Sinds een jaar of vtff is dat totaal veranderd. „Het is tegenwoordig werkelijk een werden dezeop het traditio-
uitzonderingsgeval, wanneer de ouders meekomen," vertelde ons een firmant van
een der grote Zeeuwse zaken voor woninginrichting, die een groot deel van onze
provincie bestrijkt. „Het is moeilijk precies aan te geven wat de oorzaken zijn, maar
na de februariramp komen de jon&elui meestal zelfstandig de inrichting van hun
eigen woninkje bepalen. En sinds de laatste twee jaar is het betrekkelijk moderne
genre zoals het blank, rotan en de combinatiemeubelen ook op het Zeeuwse
platteland erg in zwang gekomen."
neel geïnspireerdemeubelen
geëxposeerd.
Deze zakenman uit Kapelle heeft
evenmin als vele van zijn collega's de
neiging van de jeugd naar de moderne
inrichting niet met een bezwaard gemoed
geconstateerd. Al vele jaren staat hij po
sitief tegenover de moderne begrippen
van ruimte, vlakverdeling, kleur en het
vele dat met de hedendaagse binnenhuis
architectuur te maken heeft.
Dat de jonge Zeeuwen de laatste jaren
een eigen smaak blijken te bezitten,
- ie it -
/an een medewerker;
Iedereen zit graag gemakkelijk.
Zowel aan zijn werktafel, aan de
dis, 's avonds met zijn krantje als
op.... visite! Wie weet dat niet
uit eigen ervaring? Het behoort
immers tot de beleefdheid, zijn be
zoekers, gasten, vrienden of bloed
verwanten een „gemakkelijke"
stoel aan te bieden? Al eeuwen
lang heeft men zit- en leunvlakken
van stoelen bekleed. De verschil
lende zachte stoffen (die vroeger
zelfs van dierenvellen werden ge
maakt), leren repen en banden
(„singels"), rubber-kleding, peluws
en kussens, kennen we allemaal.
In alle tijdperken heeft die soorten
zitmeubels, waarvan veel gebruik
wordt gemaakt, ook de meest com
fortabele vorm. Dit, terwijl andere
stoelen meer sierlijk en rijk be
werkt werden, zonder dat in de
eerste plaats op de praktische
bruikbaarheid werd gelet.
Wanneer men een historisch
meubelstuk dan ook op zijn juiste
waarde wil beoordelen, moet men
altijd eerst vragen aan welke eisen
het had te voldoen, overeenkom
stig de begrippen van de tijd,
waarin het gemaakt werd.
Zulke historische meubels zijn bijv. te zien in de
«tijlkamers en de verschillende musea: Rijks- en
Stedelijk Museum te Amsterdam, Centraal Museum te
Utrecht, Dordrecht en Gouda, Gem. Museum te Den
Haag. Leeuwarden, Edam, Maastricht, Haarlem, enz.
en ook op de jaarlijkse Antiek- en Meubelbeurzen in
het Museum Prinsenhof te Delft.
Maar niet alleen in musea treft men historische
meubelen aan. Menig kunstzinnig verzamelaar, tevens
gebruiker van het traditionele, koopt zulke stukken
voor „bet dagelijks gebruik". Deze aankoop kan ter
completering van het eigen antiek interieur dienen.
Het kan tevens een bepaalde „liefde" voor een este-
tisch schoon object zijn, dat men in zijn woning wil
hebben.
Men kan ook combineren. Het stijlvoile oude kan in
een goed modern interieur worden opgenomen. Men
denke b.v. aan een antiek „staand horloge", aan een
Friese klok, e.d. Maar men denke ook aan een zit
meubel, bijv. aan een „grootvadersstoel", die het in een
modern interieur zo uitstekend doen kan.
Maar mèt onze liefde voor het antiek, leven we
in onze eigen tijd. In de eeuw waarin men spreekt
over de technische hoogconjunctuur, de industriali
satie der bedrijven en de industriële vormgeving.
Wij zijn vertrouwd met de machinale produktie-
wijze, die op het tegenwoordige gefabriceerde ge
bruiksvoorwerp, dus ook op het meubel, haar eigen
stempel drukt. In plaats van het vroegere handwerk,
worden we thans met het serie- of massameubel ge
confronteerd.
Natuurlijk zijn er ook nu de lrijke verschillende
stromingen en nuances er bewust op gericht, in Hol
lands binnenhuis elck wat wils te geven. Er zijn vele
materialen en vele modellen, aangepast aan de ver
schillende wenselijke maten. Het merendeel der mo
dellen wordt in zulke aantallen gemaakt, dat op brede
schaal aan de behoefte der consumenten kan worden
voldaan wat „vroeger" niet altijd het geval was.
Bij alle verschillende vormen van stoelen is het
voornaamste, dat de zitting een goede hoogte heeft,
n.l. zó, dat de voeten van de zittende op de grond
kunnen rusten. De gemiddelde hoogte bedraagt hier
ongeveer 45 cm. Meer verschil in afmeting laten de
breedte en de diepte van de stoel toe. Deze variëren
tussen 50 en 70 cm! De hoogte van de rugleuning moet
zo zijn, dat het hoofd óf wel er boven uitsteekt, èf
wel leunen kan, doch nimmer door de
bovenrand gehinderd wordt. De boven
kanten der armleuningen behoren zich op
ongeveer 70 cm van de vloer te bevinden.
waaruit dan de eigen persoonlijke keuze
voortvloeit, is een gelukkig verschijnsel.
Het betekent, dat de jonge mensen niet
zonder meer meubels kiezen om een ka
mer te vullen, maar zich van oude tradi
ties en ingeheide gewoonten durven los
maken, wanneer die tegen hun eigen
schoonheidsgevoel indruisen.
Het is niet verwonderlijk, dat die bijna
revolutionaire instelling zich juist kort
na de Ramp heeft geopenbaard. Toen im
mers kwam er een veel sterker contact
met andere delen des lands, toen moesten
vele woningen opnieuw worden ingericht
en juist in die tijd kwamen ook de nieu
we uitingen van vormgeving In de mo
derne woninginrichting tot uiting.
Het gothische en blank-eiken, dat in die
dagen het toppunt van moderniteit be
tekende, had ook de oudere generatie
nog wel kunnen bevredigen. Immers, het
beantwoordde nog aan de vooroorlogse
ideëen: stevige meubelstukken, massief,
weinig kleurrijk, kortom passend in de
oude, vertrouwde huiskamers.
Maar juist korte t(jd na de opbouw
van het getroffen Zeeland kwamen de
nieuwe vormen naar voren, waarvoor de
ouderen veelal geen goed woord over
konden hebben, maar die door de jongere
generatie met een zeker welgevallen
werd ontvangen, vooral toen de wat min
der extreme uitingen hun intree deden.
De bloedloze revolutie heeft zich ach
ter de schermen in alle stilte voltrokken.
Maar een feit is, dat thans de jonge
Zeeuwen zelf hun meubeltjes kiezen. Een
kentering, waarover een ieder die het wel
meent met de Zeeuwse jeugd zich alleen
maar zal Verheugen. Het bewijst, dat de
jongeren-willen tonen zelf verantwoorde
lijkheid te kunnen dragen.
Maar ook de ouderen en dan bedoe-
lenlen wij in dit geval de echtparen van
boven de 40 blijken wel iets voor het
nieuwe en iets modernere te gevoelen.
Menig echtpaar van middelbare leeftijd
heeft zich weer geheel nieuw laten in
richten en daarbij de keus laten vallen
op meubeltjes, die weliswaar niet tot de
extreme van vandaag behoren maar toch,
vergeleken met het vorige meubilair, een
verrassende hang naar het nieuwe ver
tonen.
Wat kopen de meeste Zeeuwse jongelui
momenteel, wanneer ze zich gaan inrich
ten? Uit antwoorden van gerenommeerde
zaken voor woninginrichting bleek,' dat
De Tiendaagse voor de Woninginrichting zal dit jaar worden
gehouden van 20 tot 29 maart. De organisatrice, de Stichting
Propaganda Woninginrichting, heeft deze keer de slagzin
„Breng ruimte en fleur in uw interieur" gekozen voor de zo
langzamerhand bij iedereen al bekend en beroemd geworden
actie. De 3000 meubeldetailhandelaren in Nederland zullen sa
men en individueel gedurende de Tiendaagse nog meer dan an
ders laten zien, wat van uw huis de laatste loopgraaf der
individualiteit, zoals dr. Van Rhijn hem verleden jaar noemde
kunt maken: hoe u, door de juiste meubels, gordijnen en
vloerbedekking te kiezen, uw huis kunt omtoveren tot een echt
tehuis, waar alle leden van het gezin zich gelukkig kunnen
voelen, omdat het zo gezellig, zo smaakvol en zo gerieflijk is.
De Tiendaagse wordt opgefleurd door vlaggen, speciaal ver
zorgde etalages, advertentiecampagnes, kleurige affiches en
grote en kleine tentoonstellingen. Honderdduizenden exempla
ren van de krant „In Holland staat een huis", die een keur van
voorlichtende artikelen bevat, zullen in alle dorpen en steden
worden verspreid.
Ingezonden mededeling (Adv.)
:i 11
'n BRINK product
is beter kost minder!
men niet van het extreme houdt. Dat gaat
bijna fn het geheel niet. Ook stalen meu
bels, plastic bekleding, het witte berken
hout en de fragiel uitziende stoeltjes zijn
bij de doorsnee-Zeeuw van tussen de 20
en 30 niet populair. Het meest gaan nog
altijd de stoffen bekleding, eiken en ker
senhout en de midden-moderne meube
len. Kastjes met ruiten worden al minder
gevraagd evenals krulversieringen, bal-
poten, etc. Gothlsch wordt steeds minder
verkocht en old-finish verliest eveneens
aan populariteit.
Algemeen wordt echter door de bona
fide meubelhandelaren betreurd, dat er
zo weinig samenwerking is. Er is vrijwel
geen contact tussen de handelaren in Zee
land onderling, maar ook niet plaatselijk
in het kader van de algehele woningin
richting.
Volkomen vlakke zittingen en
rechte rugleuningen zijn, vooral
bij kleine afmetingen van de stoel,
ondoelmatig en ongemakkelijk.
Beter voldoende vaak de zwak ge
bogen golvende lijnen en vlakken,
die met de anatomie, dus met de
natuurlijke lijnen van het zittende
lichaam, overeenstemmen.
Moderne stoel anno 1957: j
comfortabel en stijlvol
(Van één onzer verslaggeefsters) bedroevend veel woningen,
waarbij In de woonkamer
„Breng ruimte en fleur in uw interieur". Een alle wanden zo zijn ver
slagzin die het doet, een advies dat aanspreekt. l)rokkeld door ramen, deu-
Maar kan iedereen werkelijk deze goede raad speêise"fnvaUen vah^e ar-
ter harte nemen? Hoeveel echtparen moeten chitect, dat er nergens te-
zich niet tevreden stellen met een of twee gen de wand plaats is voor
pietepeuterig kleine kamertjes, waarin alleen 6611 bergmeubel
de hoognodige stukken van het meubilair kun- vavolgenseme°vrouw°Kortae-
nen staan. En hoeveel van de nieuwe huizen kaas bieden de huizen on-
worden zó gebouwd, dat de bewoners er zelf voldoende gelegenheid voor
- een „eigen" leven van elk
gezinslid. En zij haalde en
kele woorden aan van mi
nister Witte: „De woning
is een uitermate complex
mechanisme, zij is tegelijk
een hotel, een restaurant
een kerk, een café, een
Dntspanningsgelegenheid, 'n
werkplaats, een wasserij,
een kinderspeelplaats en
een studeerkamer
Opdrachtgevers, archi
tecten en bouwers zullen
In de toekomst nog veel
meer dan tot nu toe, reke
ning moeten houden met
de functie, die de woning
in -het gezin heeft.
ruimte en fleur in kunnen brengen?
Deze vragen zweefden
ook in het achterhoofd van
mevrouw Betty Kortekaas-
Den Haan, presidente van
de Nederlandse Huishoud-
raad, die het nationale ap
pèl voor de woninginrich
ting in Amsterdam verle
den week met een Interes
sante causerie opluisterde.
„Hoe staat het met de
huizen, waarin wij wonen?"
vroeg mevrouw Kortekaas
zich af. „U kunt daar met
uw artikelen voor de wo
ninginrichting wel fleur in
willen brengen, en ruimte
suggereren, maar als de
bouw zo is, dat men niet
eens van ruimte kan spre
ken, ais de indeling van
de kamers en die van de
wanden zo is, dat meubelen
niet tot hun recht komen,
wat dan? Maakt u dan
maar mooie en estetisch
verantwoorde meubelen en
effectvolle dessinering in
de gordijnstoffen
Er zijn nu eenmaal nog
„Wanneer wij met de vloerbedekking
en meubelen komen, dan is meestal hel
interieur al geverfd en behangen en staat
men voor een voldongen feit," zei ons een
Middelburgse zakenman. „Het is zo jam
mer, dat er geer algemeen overleg plaats
heeft, voordat tot de inrichting wordt
overgegaan."
En daarmee bedoelt men dan een over
leg tussen schilder, behanger, elektricien
en stoffeerder indien mogelijk in sa
menwerking met een binnenhuisarchitect
opdat de gezamenlijke inrichters tot
een harmonieus en passend geheel kun
nen komen. De huishoudelijke commis
sies, tentoonstellingen en voorlichtings
bijeenkomsten op het gebied van de wo
ninginrichting hebben in dezen reeds veel
nuttig werk gedaan, mede in het raam
van de streekverbetering.
Merkwaardig zijn de grote verschillen
in smaak en opvatting in Zeeland op het
gebied van woninginrichting. Merkwaar
dig vooral, omdat de verschillen niet blij
ken te bestaan tussen stedelingen en
dorpsbewoners, ot tussen Bevelanders en
Walelierenaren. Het zijn zuiver plaatse
lijke verschillen. Op Zuidbeveland bij
voorbeeld bestaat er weinig verschil in
smaak tussen de Kapellenaars en de in
woners van Goes, maar wel een hemels
breed verschil tussen de mensen van We-
meldinge en Hansweert en bijv, die van
Yerseke en Kruiningen. Wordt door ie
mand van Kapellè, Hansweert of Krui
ningen nogal dikwijls een modern interi
eur gekozen, in dorpen als Yerseke, We-
meldinge of Wolphaartsdijk blijkt men
meer de vertrouwde stijlen als gotisch en
old-finish te prefereren.
Naar wij vm meubelhandelaren verna
men bestaan soortgelijke merkwaardige,
rriaar moeilijk verklaarbare verschillen
eveneens op Walcheren, Noord-Beveland
en Tholen. Trekt er een vrachtwagen met
lichte ranke stoeltjes door ons gewest,
dan is het heel goed mogelijk dal er op
de vrachtbrief als ndbestemming Ril
land. St. Maartensdijk Kortgene of Sou
burg staat, maar zelden Yerseke. St. An-
naland. Kamperland of Grijpskerke, want
daar heeft men liever een wat massievere
stoel.