OUDER-AVOND met
BH leesles voor pa
en ma
0nder jonge
MEER BELANGSTELLING VOOR
WLJN EN VR UCHTENSAP
Gezien op
„Roka'tien
DE TOEKOMST IS NIET
AAN HET ATHEÏSME
CAPUCIJNERS IN BLIK
Maandag 17 maart 1958
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pagina 4
EEN WEDSTRIJD VOOR ONZE
JONGE HUISVROUWEN
Wie ontwerpt het
mooiste wandkleed
Studeren in Canada
Lening 5,25 pet Bank voor
Ned. Gemeente aan2ienlijk
overtekend
Bezoek aan gigantische kruidenierswinkel in Rotterdam
aas
achelpasta
aneel
attenvoeding
auwgum
Stad van Boeddha
EVENALS U, weet ik opperbest, dat men een vrouw niet naar
haar leeftijd mag vragen, daarom zal ik dat nu ook niet doen, want
ik blijf graag goede vrienden met mijn lezeressen. Maar toch moet ik
wel een opmerking maken, die met uw leeftijd te maken heeft, want
deze keer sluit ik onze vrouwenkamer in ons Weekendhuis voor dames,
die ouder zijn dan dertig jaar.
Nee, laat ik nu niet zo heel erg ongastvrij zijn. Die ouder is dan
dertig jaar mag toch wel binnenkomen, en ook voor die categorie is
er wel wat te doen, doch voor hen die dertig jaar en daaronder zijn,
heb ik een prachtig werkje, waarbij men „roem en eer" en ook nog
een prijs kan winnen. Wat denkt u, dat ons Zeeuwsch Dagblad ook
voor de vrouwen raadseltjes gaat opgeven en daarna prijzen gaat
delen?
Nee, dat doen we niet.
Nu heb ik u genoeg nieuwsgierig gemaakt, dus moet ik nu maar
spijkers met koppen gaan slaan.
zellige muurbedekking in hun kamers.
Ik denk, dat alle babies zich in het
vervolg zoet zullen laten helpen. Maar
denk er om niet smokkelen met de
leeftijd! Tot dertig jaar dus. Ik vind
het een kostelijke idee, vooral voor
ons hier in Zeeland, want ik heb de
laatste jaren enkele tentoonstellingen
in ons gewest bezocht, waar eigenge
maakte handwerken werden vertoond
en daar was uitnemend werk bij. Een
lust om te zien en waarom zouden die
handwerkende vrouwen en meisjes
zich nu niet eens wagen aan het maken
van een kleed, waarvan ze het patroon
en werkwijze helemaal zelf hebben
uitgedacht?
Eisen voor dit werk zijn de volgende:
Het ontwerp moet geschikt zijn voor
een kinderkamer, waaronder men ver
staat een kamer in een normaal huis,
waarin een of meer kinderen onder de
tien jaar huizen of enkel maar slapen.
De tweede eis is, dat het patroon
door leken na te maken is. Men is he
lemaal vrij welke handwerk-techniek
men wil kiezen.
De inzendsters mogen een ontwerp
sturen of een lap, waarop men het
ontwerp reeds heeft uitgevoerd. Doet
men dit laatste, dan krijgt men die
later teruggezonden.
Wil men nadere infomaties, dan kan
men die vagen aan de redactie van
„De Vrouw en haar Huis", N.Z. Voor
burgwal 171 te Amsterdam.
Indien men het prettiger vindt het
mij te vragen, dan wil ik u wel even
de nadere berichten over de gang van
zaken doorgeven.
Het weegt me toch zwaar, dat ik
onze oudere trouwe lezeressen eigen
lijk eerst de deur van onze Vrouwen
kamer wees. Te meer, daar zij toch
ook wel wat kunnen doen en dat is de
jongeren stimuleren hun krachten eens
te beproeven op zulk een aardig werk.
Nu vergat ik nog een beslist nodige
informatie en wel deze, dat de inzen
dingen uiterlijk 1 september binnen
moeten wezen.
Wat zou het mooi zijn als uit ons
gewest eens de beste inzendingen bin
nen kwamen. Ge ziet een beetje chau
vinistisch zijn we wel. En dat mag toch
ook voor ons eigen Zeeland?
MAJA.
U kent, in elk geval wel van horen
zeggen, het vrouwentijdschrift: „De
Vrouw en haar Huis". In het maart
nummer van dat blad komt een aller-
aagdigste wedstrijd voor, waaraan
ieder, ook niet abonné's op dat blad,
mogen mee doen. Nee, toch niet ieder
een, want de dames boven de dertig
jaar zijn uitgesloten. Dat kunnen we
ons dus voor gezegd houden. Enfin,
we kijken dan straks maar wat die
jongeren hebben gepresteerd en dan
kunnen we daaraan onze vreugde be
leven.
De redactie van „De Vrouw en haar
Huis" heeft, in samenwerking met de
„Stichting: Goed handwerk" een wed
strijd uitgeschreven.
Allemaal glippen we wel eens bij
goede vrienden de slaapkamer van de
jonge garde binnen om een oogje te
wagen aan, meestal het jongste lid van
het gezin. Al doen we dat met pleizier
en volle aandacht, dan ontgaat ons
toch ook niet, dat er vaak van die
grappige muurkleden zijn, b.v. boven
de babycommode waarop de hummel
wordt gekleed.
Nu wist ik het echt niet, maar de
redactie van „De Vroitu» en haar Huis"
komt met beslistheid beweren, dat de
jongeren de meeste van die wandkle
den „hopeloos" vinden. We willen de
redactie op haar woord geloven, ook
al wisten wij daar dus niets van, om
dat die laatdunkende jongeren de sti
mulans gaven voor een kostelijk idee.
De beide hiervoor samenwerkenden
vragen nu aan de jongeren om zélf nu
eens met aardige ontwerpen te komen
voor wandkleden. De redactie van „De
Vrouw en haar Huis", spreekt alsmaar
van wandlappen, maar dat vind ik een
ongezellige en vodderige uitdrukking.
De jongeren moeten dus nu maar
eens aan de slag, opdat van nu voor
taan, heel jong Nederland zich mag
verheugen op een mooie-aardige-ge-
Ds. Hans Zegerius, vroeger vrij evang.
predikant te Dordrecht, nu werkzaam in
Canada, zet zijn theologische studie voort.
In De Jongeman, orgaan van het C.J.M.V.,
vertelt hij:
Nadat kerkeraad en classis hun volle
medewerking hadden gegeven, ook fi
nancieel, zei ik vaarwel tot vrouw en
kinderen voor drie maanden. De studie
voor mijn graad van bachelor of de-
vinity (die naar Hollandse maatstaf
tussen kand. theol. en doctorandus in
ligt) moest en zou klaar komen, met
Inbegrip van een proefschrift over ge
bedgenezing. Ik moest daarvoor 2300
km terug naar Nova Scotia, naar de
Acadia Universiteit van Wolfville. De
auto was volgepakt met boeken en
kleren; de rechter zitplaats was om
gedraaid en met behulp van een paar
dekens kon ik nu lekker languit slapen
en was dus onafhankelijk van hotels
en motels.
Zo kwam ik in Nova Scotia aan. Een
maand van hard werken aan het proef
schrift werd gevolgd door zes weken
van zo intense studie, dat de Univer
siteit enkele malen een onderbreking
arrangeerdepicnics, een drama van
Shakespeare e.d. Deze cursussen wor
den namelijk gevolgd door meestal wat
oudere studenten, die al een eigen be
staan hebben gevonden en een nieuwe
of hogere graad willen behalen.
Deze zes 'weken omvatten de cur
sussen van een geheel semester. Meest
al nemen zij er één tegelijk, en het
duurt jaren eer zij hun graad hebben
behaald. Een heel gevecht!
Ik had twee cursussen, waarvan al
léén die voor Engelse letterkunde het
lezen van meer dan 3200 blz. tekst ver
eiste, waarvan circa 1500 examenstof
waren, en elke week één. Het pleit
voor de durf en vooruitziendheid van
jong Canada, dat elk jaar duizenden
studenten aan de universiteiten deze
cursussen volgen. Het is een prachtig
middel, om het culturele peil op te
voeren in dit land.
Natuurlijk was ik erg blij, dat ik met
uitstekende resultaten voor de dag kon
komen, om mijn diploma en de zgn.
„Bachelor's Hood" in ontvangst te ne
men, een middeleeuwse monnikskap,
die op de borst over de toga wordt
bevestigd en dan op de rug neerhangt.
Elke universiteit heeft haar eigen kleu
ren; die van mij is zwart van buiten,
diep purper van binnen en heeft een
wit zijden rand. De president en ver
schillende hoogleraren drukten er hun
voldoening over uit, dat thans een
Hollander hun kleuren zou dragen on
der de Canadese theologen. Ik ben weer
eens onder de indruk gekomen van
de grote waardering die men hier voor
Hollanders in het algemeen heeft.
De N.V. Bank voor Nederlandse Ge
meenten deelt mede, dat op de emissie
van 100 miljoen gulden 5Vt. procent
obligaties 1958, waarop gisteren de in
schrijving openstond, voor een zoda
nig totaal bedrag is ingeschreven dat
bij de toewijzing een aanzienlijke re-
duktie zal moeten worden toegepast.
Van gewoonlijk betrouwbare zij
de wordt vernomen dat de Parijse
prefect van politie, André Lahillonne,
zijn ontslag heeft ingediend. Het kabi
net besloot disciplinaire maatregelen
te nemen tegen de verantwoordelijke
personen voor de demonstratie.
Mijn beste nichtjes en neven.
Laat ik maar eens een goed begin
maken en direct vertellen, dat ons
Hulstbesje te Oudelande deze week er
met de prijs vandoor gaat. Verder is
er vandaag niet veel nieuws te vertel
len, en dat ls maar goed ook, want
door brieven en raadsels ls mijn plaats
ruimte verbruikt. Dus dag allemaal.
Jullie TANTE TRUUS.
Blondje te Serooskerke. Wat ben lk
blrj met die mooie duidelijke foto van
je. Het is voor mij wel een beetje moei
lijk om een foto van mezelf naar jou te
sturen, want lk wil geen onderscheid
maken tussen al mijn neven en nichten
en dan zou lk dus aan een hele kring
mijn portret moeten sturen enzo
veel heb lk er niet. Het andere nieuws
uit je brief was wel verdrietig. Zodra
je wat meer weet schrijf je het me,
want ik wil graag weten hoe het gaat.
Ik hoop voor jullie het allerbeste. Dit
jaar heb lk jammer genoeg geen kat
jes. Maar lk heb wel bloemen gehad en
die zijn ook mooi. Sneeuwklokje te Ga-
pinge. Ik vind die stof prachtig. Laat
ik nu net ook een blauwe japon aan
hebben! Blauw is zo'n mooie kleur voor
de kleding. Is de rok af? Heb Je een
(Van één onzer verslaggeefsters)
Luilekkerland moet, vergeleken bij de tiende
„Roka" (de beurs voor fabrikanten, groothandela
ren en detaillisten in kruidenierswaren) die verle
den week in de Rotterdamse Ahoy-hal werd gehou
den, maar een schamel paradijs zijn geweest. In de
„beknopte" lijst voor in de catalogus werden bijna
350 artikelen genoemd. En tussen het aardappel
meel en de Zwitserse kaas op deze alfabetische „in
ventaris" stond een opsomming van een overweldi
gend aantal tong strelende eet- en drinkbare waren.
Nu moet u niet denken, dat er uitsluitend voor
consumptie bestemde artikelen in de Ahoy-hal wa
ren uitgestald. Uit de catalogus blijkt heel duide
lijk, welk een enorm assortiment de moderne krui
denier in zijn winkel moet hebben. Zo vonden we
onder de letter k: kaas, kaarmessen, kaassnijmachi-
Maar wist u, dat u tegenwoordig ook al capucjjners in blik kunt kopen?
Deze peulvruchten, die, gecombineerd met sla en spek, bijzonder gezond,
lekker en voedzaam zijn,, vormen helaas voor de huisvrouw nog al eens een
probleem. Ze verslinden gas omdat ze anderhalf k twee uur moeten koken
en zelfs dan blijven sommige soorten nog hard. Het voordeel van de inge
blikte capucijners is, dat ze alleen maar even opgewarmd hoeven te worden
en dan zo zacht- als boter kunnen worden geserveerd.
nes. kachelpasta, kaneel, kasregisters, kattenvoe-
ding, kauwgum, keep-fresh-zakken, kerry enzo
voort.
Wij behoorden tot de bevoorrechte lieden die een
bezoekje mochten brengen aan deze gigantische
kruidenierswinkel. Een hele middag hebben we van
de ene stand naar de andere gezworven, van enor
me dozen lucifers met beroemde schilderijen er op
naar hypermoderne koelinstallaties en van lever
traan naar limonadesiroop.
Naarmate het aantal zelfbedieningszaken in Ne
derland toeneemt, groeit ook het assortiment van in
blik, papier en glas verpakte artikelen en deze ten
dens kwam op de „Roka" duidelijk tot uiting. Blik-
groenten zijn natuurlijk al helemaal ingeburgerd,
iedere huisvrouw heeft in haar kelder of provisie
kast wel een jaar blikken boontjes, spinazie en dop
erwtjes staan.
mengde vruchtjes. „De cake kén een
voudig niet mislukken", zo vertelde de
standhouder ons vol trots, „bij leder
pak hoeft maar één el en een klein
beetje water en het bakken gaat ver
dok het opmaken van
De kruideniers die de „Roka" be
zochten, legden veel belangstelling aan
de dag voor de kippen en eenden in
blik. In tegenstelling tot de bevroren
kippen, mogen ze de ingeblikte name
lijk wél verkopen.
Het lijkt wel, of alle fabrikanten er
alleen maar op uit zijn om het bedrag
op het kruideniersboekje van de huis
vrouw zo laag mogelijk te houden. Zo
zagep wij ln één van de stands een
klein plastiek flesje met een afwasmid-
del er ln. De fabrikant garandeerde,
dat men hiermee langer doet dan met
twee met een normaal afwasmiddel ge
vulde literflessen, die samen meerkos
ten. Het plastic flesje is uiteraard on
breekbaar, er hoeft geen statiegeld
voor betaald te worden en als het leeg
is kan er ook nog een grappig vaasje
voor kleine bloempjes van gemaakt
worden.
Misschien heeft u wel eens een geïl
lustreerd Amerikaans tijdschrift beke
ken. Het zal u dan beslist opgevallen
zijn, dat een groot deel van dat blad
gevuld was met kleurenfoto's van ver
rukkelijke taarten en cakes, die recla
me maakten voor talloze merken cake
meel, waarin alle ingrediënten al ver
werkt zitten.
Deze „cake-mixes" worden nu ook
in verschillende smaken in ons land
verkocht. In een pak vruchtencake zit
b.v. al een ons rozijnen, krenten en ge-
JE KUNT TOCH tegenwoordig heel wat leren uit
boek, krant of brochure. Nu heb ik zo vaak al ge
lezen, dat we vooral er erg in moeten hebben, dat
we begrip tonen. Natuurlijk moet je eerst dat be
grip bij jezelf aankweken en dat ter gelegener tijd
ook tonen. En die gelegenheden schijnen er dage
lijks te zijn. Waar je als schooljuffer zo telken jare
een dozijn of vier jonge mensen begint klaar te
maken voor het „grote leven" is er voor mij veel
aan gelegen, dat er begrip is en, dat ik daarvan ook
een portie bezit. Maar het kan niet immer van ene
kant komen, dus ga ik, zodra er een geringe kans
slechts is, die noodzakelijke eigenschap ook bij an
deren aankweken of te voorschijn roepen. Deze
week een kans gehad uit duizenden. Begrijp me niet
verkeerd, ik heb dat betere begrip in dit geval
niet nodig, maar mijn hummels.
deze en gene en niet te verge- 't vervolg allemaal van dü
ten het kopje koffie met spreken, al schrijven we de.
En dan zet lk „deden" op
koek.
Het kwam mij voor, dat het bord. Nou, dat woord is
die bloedeigen vadqrs en moe- eenvoudig geladen met ku-
ders nooit beseften wat die ren, want er klopt niets van
kinderen toch al moeten stu- met wat wij als „verstandige
deren om straks met vlagen en logische studenten" eerst
wimpel te kunnen doortrek- hebben geleerd en weer moet
ken naar klas twee. Ach, die lk ootmoedig zeggen, dat die
ouders zijn hun eigen tijd grote mensenEn geloof
vergeten. Dét is het. Nu ste- me, nog ben lk nog lang niet
ken, vooral de vaders, de aan het eind van de streken
duimen achter hun vestje en van
denken, dat alles de schapen
zomaar aanwaait, vooral als
ik voor goede luchtaanvoer
zorg.
die ene letter „e" of
Aan het slot van onze
leesles" kan lk niet anders
zeggen, dan dat lk nu een
EN DAN, daar sta ik voor P"ik stel leerlingen heb ge-
mijn publiek en zeg, dat ik kad en alle moeders hebben
ze vanavond lezen ga leren.
Ze moeten even totaal ver
hard meegeleerd, al heb lk
de vaders de meeste beurten
geten, dat ze wel eens een gegeven,
boek lezen. Ja ik heb lezen De pauze ls weer verruk-
HET WAS dan ouderavond, nen. Ten eerste, hoe ter we- voor hen gekozen, want dat kelflk, want dan krijg je
reld kan ik na zes seheeps- lijkt zo'n onschuldig vak, waar voor Je geld. Ieder
maar die arme wurmen moe-
De traditie ls, dat wij, peda
gogen van professie, daar ladingen gedegen pedagogi-
praat met ledereen, en je
leder op zijn beurt een luis- sche wijsheid, daar nog iets ten wat in hun hoofd houden, kvmt elke meester de juffer
terrijk betoog houden over aan toevoegen? Glad onmo- We beginnen, dat spreekt, incluis, bij d^*ren ^ken
alles wat met de school in gelijk, en de tweede reden is, met „een ooni en een aap e e op^de man afvragen,
verband staat. Dit jaar was dat ik nu e*ms begrip ga Dat l^t, jloch^dat jsgn ^ook w t^ze denken^van je kroost,
het mijn beurt..
We zijn dus al afgezakt voor al 016 kInderen van mij.
naar klas één; dat houdt in
ter vertroosting dat een de re(jerlj maar die is onder-
volgende keer de baas weer g-ronc;s. <jus njet verder ver-
aan het woord ls. Zo heb lk
dus van mijn voorgangers,
aankweken bij de ouders van die onschuldige letters, en dan die kóffie!
Maar na een vlot begin komt Op mij schieten de. moe
de narigheid met de letter ders af, want de vaders ne-
ER IS OOK NOG een der- „e" en „ee". Dat zijn zulke men de meesters tot doelwit.
verraderlijke figuurtjes. Ik laat nou Ineke's moeder
leer het grut, en nu het gro- onder de Indruk van
tellen. Op de ouderavonden te grut, de letter „e", zoals
de
leesles" zijn, dat ze met een
der vanzelf"
taarten en cakes kan nu bijzonder een
voudig geschieden: er zijn plastic punt
zakjes met „instant-icing". Wanneer
het puntje eraf wordt geknipt, kan de
inhoud heel gemakkelijk op het gebak
worden gespoten en daarna stijft de
crème (verkrijgbaar ln drie smaken)
ogenblikkelijk op.
Vruchtensam, wijn en ingeblikt fruit
namen een groot deel van de stand
ruimte op de „Roka" in beslag. De sta
tistieken bewijzen, dat de Nederlanders
hoe langer hoe meer wijn gaan drinken,
terwijl ook him liefde voor perziken,
ananas en grapefruit steeds groter
wordt. Wij hebben uit Zwitserland in
gevoerde „graplllon" geproefd: zuiver
druivesap, zonder kleurstof, conserveer
middel of zoetstof. Ideaal voor geheel
onthouders en autorijdende mensen die
bü feestelijke gelegenheden een wijn
glas in de hand willen hebben met een
niet minder feestelijke inhoud.
De prijzen van de vruchtenconserven
zijn over de hele linie gedaald, het ver
bruik ervan is met sprongen toegeno
men. De heer A. W. Kleingeld, een van
de Importeurs van deze blikprodukten
gaf ons enkele veelzeggende cijfers. In
Nederland werd in 1955 voor anderhalf
miljoen gulden 844 ton perziken ln blik
geïmporteerd; In 1957 was deze invoer
al opgelopen tot 1486 ton met een waar
de van twee en een half miljoen gulden.
Ingeblikte mandarijntjes vinden ook
een goed onthaal: 240.000 blikken van
ruim 300 gram in 1952 en 336.000 blik
ken in 1957. De oogst ln Japan, het
land waar de meeste mandarijnen van
daan komen, is dit jaar tegengevallen,
zodat het kwantum voor Nederland be
stemde mandarijnen voor 1958 is be
paald op 288.000 blikjes.
De ananassen slaan de perziken
en de mandarijen nog met stuk
ken. De import van deze lekkere
vruchten, die in 1955 2.246.000 kg
bedroeg, was verleden jaar al ge
stegen tot 4.456.000 kg en hierbij
zijn dan de „buitenmodel" blikken
voor hotels e.d., nog niet inbegre
pen. Maar er zal nog heel wat
meer ingevoerd moeten worden,
tegen de tijd dat de Nederlanders
gemiddeld evenveel ananassen,
perziken, sinaasappels en grape
fruits uit blik eten, als de Ameri
kanen
wijde rok gemaakt. Een blouse is wél
een heel secuur werkje. Ik ben ook be
nieuwd naar je rapport. Leuk, om zo'n
gezellige klasse-avond te hebben. Moest
je toen nog ln donker naar huls fiet
sen? Ik had echt meelij toen lk las van
die tocht dwars tegen zo'n snijdende
hagelwind in! Goudhaantje te Gaping».
Wel arme neef, dat je nu weer onder
de dekens moest wegkruipen. Hoe staat
het er nu mee. Ja, lk vind poesen ook
wel leuk, vooral als ze jong zijn, maar
het meeste houd ik toch van honden. Hf
heb haast altijd een hond gehad, maar
nu ben ik zonder sinds mijn trouw*
makkertje, dat lk veertien jaren had,
van ouderdom ls gestorven. Harlekijn
te Serooskerke. Gelukkig dat de zieken
er weer op uit mochten. Je had de an
dere morgen na die feestavond todh
wel een beetje slaap, want het was een
latertje geworden. Dat mag ook beat
voor een keertje. Ja, ik heb fijn veel
bloemen al in de tuin, maar de sneeuw
klokjes worden nu toch wel Iets min
der. Was het gezellig toen meester Ja
rig was Robbedoes te Kamperland.
Je hebt een leuke schuilnaam gekoeen,
te meer, omdat Je moeder zegt dat Jé
daar ook aardig op lijkt. Ik ben wél
eens op Kamperland geweest, maar eer
lijk gezegd, het ls maar één keertje ge
weest. En toen was jij nog geen raad
selneef van me, dus kon ik niet
kijken, waar je wel woont. Nu niet ve
weer voor het sportveld, hé?
De oplossingen zijn:
X. Job, Levie, Hanna, Dlna.
2. Rust, roest, Rus, ster, tor.
3. Tree, blad, theeblad.
Nieuwe raadsels:
Welke buitenlandse rivieren zijn ln dé
volgende zinnen weggestopt?
Ik moet die wol gauw hebben, andera
kan ik die trui niet afmaken.
Ik ben hier zo welbekend, dat lk vast
niet zal verdwalen.
Het schip liep vlak voor de Water
weg zoveel gevaar, dat het noodseinen
gaf.
Pas op, de poot van die stoel ziet los!
II. Ik zag een ezel, die nooit balkte
en een paard, dat nooit haver at. Wat
waren dat voor beesten?
III. Het geheel bestaat uit 26 letter#
en is een spreekwoord, dat ln deze tijd
van het jaar nogal eens gebruikt wordt.
Bij het schoonmaken gebruikt moe
der een 20, 22, 25, 24.
De 14, 1, 19, 21 ls een lichaamsdeel.
De 4, 23, 10, 2, 26 is een heerlijk Jaar
getij.
De 5, 12, 8, 17 ls ook een lichaams
deel.
7, 11, 8, 9 ls heet noch koud.
In een 13, 6, 15, 16 kun je varen.
18 Is de zevende letter van het abc.
De oplosshigen kunnen met vermel
ding van voornaam, naam (schuilnaam
als je die hebt), leeftijd en adres, tot
zaterdag 22 maart worden gezonden
aan tante Trtiis, Redactie Zeeuwsch
Weekend, Goes.
Docent F. W. Tiemeyer geeft ln de be
richten van de Rijnse Zending impressies
van een kort verblijf in Colombo op Cey
lon, tijdens een thuisreis van Sumatr»
naar Duitsland. Wij knippen dit gedeelte
er uit:
Nauwelijks waren wij het haventerrein
uit, toen ik merkte, dat wij ln een bijzon
dere sfeer terecht kwamen. De uitgang
was met talloze kleine bloemen versierd.
Vaandels en vlaggetjes bewogen in dé
zachte avondlucht van Colombo. Duizen
den mensen gingen voor ons uit en een
onafzienbare stroom volgde ons. Op do
vragen van mijn begeleiders antwoordde
ik slechts: Colombo is een stad van Boed
dha.
De lichtzee van de stad trok onze aan
dacht. Er waren guirlandes gespannen.
De winkels waren meestal gesloten, maar
in de etalages waren kleine boeddha
beelden geplaatst, als het ware overgoten
door licht. Het regeringsgebouw van dé
gouverneur van Colombo werd bestraald
door meer dan 1000 schijnwerpers. Gele
guirlandes, van beneden naar boven ge
spannen, wezen naar een groot boeddha
beeld op de koepel van het gebouw en op
het getal 2500, dat nu met gouden leterg
daarop stond.
Een van de voorbijgangers vertelde op
mijn vraag: „Wij vieren heden Boeddha 1
nieuwjaar, 2500 jaren zijn voorbij gegaan
sinds de „Verlichte" leefde. En hij leeft
verder tot op deze dag. Hij leeft in ons.
Een hele week vieren wij dit feest en met
ons de boeddhistische wereld in India,
Burma, Japan en Amerika. Hier op Cey
lon hebben wij 52.000 boeddha-tempels.
Niet alle bewoners zijn boeddhisten. In
ons midden wonen ook hindoes en chris
tenen. Wij dwingen ze niet, maar wie
komt, die wordt door boeddha welkom
geheten".
Terugkerende naar het m.s. „Oranje"
werd mij dit duidelijk; Wanneer de ge
meente van Jezus zou ophouden zen-
dingsarbeid te doen, dan moet ze weten:
de andere religies houden niet op hun
leer te propageren! Na 2500 biedt men
Boeddha met alle middelen van de mo
derne reklametechniek de gehele wereld
aan. Kort gezegd: Doen wij geen zen
dingswerk voor onze Heer Christus de
anderen doen het voor hun afgoden."
IVHvU, f VAW l/UUOi W VAWIVU Ou GtJ ICtlUi JJV
M kruip ik altijd gezellig acn- die in het woordje les en pen zucht zegt: „Juffrouw, zukke
al was ik dan geen ouder, aJ ffzaal" die we van klinkt. Het gaat goed, de kinders motte compleet Ieren
heel wat kunnen leren. Men- een paar lokalen hebben ge- vader, die ik bij de kop neem, as 'n prefesser. Wat mij een
sen, nog aan toe (om met maakt, want daar zit ik tus- doet zijn best. Maar dan! Ik uiterst voldaan gevoel geeft,
mrjn hospita te spreken), ik gen moe^ers en dat vind schrijf het woordje „de". want mijn doel is bereiktj er
zit soms met open mond, vrij wat plesanter dan Heel logisch zegt dan het „begrip gekomen" voor de
stijf van verbazing te llJ*ste" y^^ tussen al dat mannen- kleine grut, en kinderen zijn moeten des levens van een
ren naar al die geweldige dom van couega's en ^et be- logisch, méér dan wij groten, zeven-jarige,
wijsheden, welke de knapen sj-uur te zitten. Nu dan, op „de" met dezelfde klank als Wellicht komen er in de
zo maar spuien, alsof het ^at achterste plaatsje bekijk in mes. Ik prijs ze dan altijd nabije toekomst nog wei eens
niets ls. Ze zijn echt niet mis natuurlijk goed luiste- heel erg, want ze hebben ge- specialisten, die zich gespe-
hoor, die collega s van me. pg^ mensen eens op lijk, maar ja, die grote men- cialiseerd hebben om begrip
Dan moet je na zó'n span hun rug en dan is het net sen zeggen dü. We begrijpen aa^ te kweken voor deze be
de beurt krijgenOver- of veel ruggen zeggen, dat, daar geen van allen wat van, volkingsgroep, als lk heb te
slaan is mijn eer te na, dus vooral de moeders meer den- maar nemen ons voor in vre- onderwijzen en dan is er vol-
er kómt wat van m$ op de ken aan de komende pauze, desnaam maar net te doen komen samenwerking tussen
ouderavond. Maar ik zal het waarin ze het werk van hun als de groten, want daarvan school en huiB.
anders doen dan de anderen, kroost gaan bekijken en moet je het als kind toch Het zal beslist nog eens
Daarvoor heb ik twee rede- eens een praatje maken met verliezen. Goed, we zullen ln echt goed worden 1
Bisschop Dibelius heeft verleden week
zondag in de overvolle Marienkirche te
Oost-Berlqn in zijn prediking geprotes
teerd tegen de gewetensdwang, die mo
menteel op de scholen in de oostzone
wordt uitgeoefend.
Hier zfln niet verschillende wereld
beschouwingen met gelijke rechten in
het geding, verklaarde de lutherse bis
schop. Hier gaat het regelrecht om ons
Christelijk geloof. Dit wordt beproefd.
God eist van ons, dat wij oprechte, oot
moedige en dankbare mensen zullen
zijn; dus niet haatdragend, ondankbaar,
lauw.
De bisschop adviseerde zijn gemeen
te om niet bevreesd te zijn voor de
goddeloosheid, welke men om zich heen
ziet. Er zijn altijd gelovige en godde
loze mensen geweest, zei hij. Wie een
ter denkt, dat de toekomst wel aan het
atheïsme zal behoren, loopt met oog
kleppen door de wereld. Het tegendeel
ls veeleer het geval: de mensen zijn
moe geworden van de atheïstische pro
paganda.
„Wanneer het atheïsme vandaag aan
komt zetten met argumenten van da
rommelzolders der 18e en 19e eeuw, dan
ts het toch duidelijk, dat deze godloos
heid geen wezenlijke toekomst in Duits
land heeft. De toekomst behoort aan
hen, in wier hart het geloof ln God
gestalte heeft gekregen en die in ge
hoorzaamheid aan Zijn wil een nieuw
leven zijn begonnen", aldus Dibelius.
