PAUL NIPKOW EN ZIJN „TOVERSPIEGEL" Vraagt U maar Het is tragisch „zijn tijd ver vooruit" te zijn Patriarch van de televisie -II „Vrienden van Veere" houden op 5 juli groot congres Zweedse koning ontving Robin Douglas Home De klokken van St. Clemens Voortreffelijke VPR O-reportage over Veere verledenheden en toekomst) Middenstand achter visserij DE ROMEINEN BEGONNEN HET JAAR IN MAART Maandag 10 maart 1958 ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina 3 IN HET JAAR 1641 bezocht de Franse schrijver Marion de Lorei het beroemde Parijse krankzinnigengesticht Bicêtre. Op zijn rondgang kwam hij voorbij een van zware tralies voorzien venster, waarachter hij het angstwekkende, vertrokken gelaat van een opgeslotene ont waarde. Toen hij naderbij was gekomen, schreeuwde de ongelukkige hem met hese, radeloos klinkende stem luidkeels toe: „Ik ben niet krankzinnig, ik heb een uitvinding gedaan, die de wereld gelukkig kan maken!" Aan de oppasser, die hem rondleidde, vragend, wat deze man dan wel had uitgevonden, antwoordde deze: „Zijn uitvinding? Ach wat, waanzin! Hij wil waterdamp gebruiken om wagens en sche pen voort te bewegen!" De „waanzinnige" heette Salomon de Queau. Hij was volledig bij zijn verstand, maar hij was een genie dat zijn tijd ver vooruit was en meer dan een eeuw te vroeg droomde van een systeem, waarbij stoom moest dienen als beweegkracht. Zijn „verstandige" medemensen hadden over zijn dromen het wijze hoofd geschud, hem voor gek ver klaard en in Bicêtre opgesloten. Het is een tragisch lot, zijn tijd voor uit te zijn. De geschiedenis kent daarvan meer voorbeelden. WIST U, dat de televisie in feite oudere papieren bezit dan de radio? Dat er een Berlijns student was, Paul Nlpkow, die men de patriarch van de televisie lean noemen, omdat hij op kerstavond 1883 de grondgedachte van de beelduitzending vond en op papier zette? Doch dat hij een 40 jaar moest wachten, eer men het belang van zijn uitvinding besefte Zijn lot was niet zo tragisch als van De Queau, maar toch heeft hij het grootste deel van zijn leven moeten lij den aan de tragiek van het „zijn tijd vooruit" zijn. Als drieëntwintigjarige had hij de ge niale, fundamentele uitvinding gedaan. Hij was al bijna vijf en zestig jaar, toen hij zijn uitvinding door iemand anders zag toegepast. En in die tus sentijd was miskenning en zelfs spot zijn deel geweest. Een wonderlijke Kerstavond Het was kerstavond van het jaar 1883. Het duister was gevallen over Berlijn en in de huizen zag men achter de vensterruiten de lichtjes flikkeren van de kerstbomen. In een kale, ongezellige huurkamer in de Phillpsstrasse 13a, derde etage, zat een jonge student, afkomstig uit Lauenburg- in Pommeren, Paul Nlp kow. Door de muren drongen ijle ge luiden tot hem door, kinderstemmen, die een kerstliedje zongen. Het was geen avond, om eenzaam op een ka mer te zitten, maar ja, het kon er niet af, om naar huls, naar Pommeren te reizen. En toch, naar huisBezat ht) maar een toverspiegel, kon hij al leen maar zien, hoe ze het daar maak ten en wat ze deden. Had hij zijn oude droom maar kunnen verwezenlifke en een „elektrische telescoop" kunnen bou wen. Al sinds jaren, al van de middelbare school af, had dat denkbeeld van een „elektrische telescoop" een appa raat, om te zien, wat er op verre af stand gebeurde zijn geest niet los gelaten. Want het had de Pommerse Jongen, die met een geleende Bell-tele- foon en een zelf-gefabriceerde micro foon speelde, iets vanzelfsprekends ge leken, dat, wanneer men voor het ge hoor de ruimte kon overbruggen, dit ook voor het gezicht mogelijk moest zijn. Maar hoe? Dat „maar hoe?" had hem sindsdien geen rust willen laten en ook deze avond gewekt door zijn weemoedige gedachten bleef het hem plagen. Hj) dook in zijn kast, greep een oude map met aantekeningen en berekeningen, die hij aan zijn lievelingsprobleem had gewijd en begon er zich ln te verdie pen. Gehoor en gezicht, waar lag het ver schil? Gehoor en gezicht waarom gaf het laatste zoveel méér moeilijkhe den dan het eerste? Het was duidelijk: bij een gesproken zin kwamen de klan ken né elkaar. Een zin overbrengen kon klank voor klank, woord voor woord gebeuren. Maar een beeld is als geheel aanwezig en moet ook als een geheel worden overgebracht. Met al de scha keringen van licht en schaduw. Is dat laatste wel wéér?, dacht Paul. Moet een beeld per se als een geheel worden getransporteerd? Kan een beeld niet in onderdelen verdeeld wor den en kunnen deze niet stuk voor stuk worden overgebracht Kan van een beeld, dat men overbrengen wil, niet een legkaart gemaakt worden, een mo zaïek, en zou dat niet deel voor deel, steentje voor steentje, overgebracht kunnen worden Mozaïek Een beeld als een mozaïek van lichte en donkere vlekken, dét is het wat Nlpkow voor zijn geestesoog zag. En dat beeld zag hij dan op grote afstand wéér opgebouwd uit lichter en donker der vlekken, verkregen van een lamp, die meer of minder fel brandt, naar mate de vlek lichter of donkerder moet zijn. noning. Gustaaf Adolf van Zweden heeft gedurende een half uur gespro ken met Robin Douglas Home, die dingt naar de hand van prinses Marga- retha, kleindochter van de koning. Eerder was in hofkringen verklaard, dat men uit het onderhoud niet mag afleiden, dat er reeds een beslissing is genomen over een verloving. Maar hoe moet dat? Dat was de grote vraag, die hem maar steeds blijft plagen. Steentje voor steentje zou dat mozaiek dus „afgetast" moeten wor den Hoe moet die verdeling in mozaïek steentjes plaats hebben? En hoe moet eenzelfde steentje op de plek ver weg, waar het beeld gezien moet worden, weer precies op dezelfde plaats in het geheel worden aangebracht? Dat bleef de vraag, die nog altijd om een oplossing vroeg. En dan, opeens, in de eenzaamheid van de kerstavond, staat die oplossing hem helder voor de geest. Vóór het beeld, dat Iiij wil overbren gen, moest hfl een schijf plaatsen, die om een as roteerde. In die schijf moest in spiraalvorm, een reeks gaatjes zijn aangebracht. Dze schijf die later de naam van „schjjf van Nlpkow" zou krij gen zal zijn „toverspiegel" worden. Door die gaatjes zou een dunne licht straal op het over te brengen beeld val len en, terwijl de schijf zou bewegen, zou ze als een llchtpenseel punt voor punt het beeld „aftasten". De lichte punten zullen méér licht weerkaatsen dan de donkere en die helderheidsver- schillen zullen op de plaats van ont vangst tot uiting moeten komen ln sterkteverschillen van stroomimpulseib die daar een lichtbron sterker of zwak ker zullen moeiten laten branden. En als men die lichtbron daar dan opstel-' de, achter weer zo'n van gaten voor ziene schijf, die zuiver synchroon met de eerste zou roteren, dan zou het beeld dat men te zien krijgt, de weergave zijn van het origineel. Uit Nlpkows kerstdroom was de te levisie geboren. Op 6 januari 1884 werd he<m octrooi verleend op zijn vinding, die als deutsches Relchspatent No. 30.105 geregistreerd werd. Tc vroeg Nlpkows vinding was echter te vroeg gekomen. De techniek van die dagen was niet bij machte, zijn toverspiegel tot werkelijkheid te maken. Zij wist met Nlpkows patent niets aan te van gen. En dat patent verliep, vóór het zijn toepassing had kunnen vinden. Nlpkow werd Ingenieur bij de spoor wegen en ln zijn vrije tijd hield hij zich onledig met problemen van vliegtuig- techniek. Hij was de zestig al gepas seerd, toen hij weer terugkeerde tot de grote liefde van zijn jeugd: het pro bleem van de televisie. In 1924 ver wierf hij een patent, dat betrekking had op de synchronisering van zijn schijven in televisie-zender en -ontvan ger en in 1927 volgde een tweede pa tent betreffende datzelfde onderwerp. Ook anderen waren zich intussen met zijn geesteskind gaan bezighouden en hadden hun experimenten volgens zijn grondprincipe opgezet. Op tentoonstel lingen waren meer of minder primitie ve televisie-installaties gedemonsteerd. In 1925 had ln Londen John Logie Baird De klokken van St. Clements, waar aan een rijmpje is ontleend, dat de meeste Britse kinderen op school leren, hebben weer voor de eerste keer geluld sinds de kerk in 1941 werd gebombar deerd. Het luiden was een oefening voor het wflsje, dat nu, naar het kinderlied je, „Oranges and Lemons" (sinaasap pelen en citroenen) Is genoemd. Hoe wel de klokken door het bombardement werden verwoest, bleef het metaal be waard. Tien klokken werden door de klokkengieterij van Whltechapel op nieuw gegoten en zijn thans in de toren aangebracht. Hieraan is een elfde klok toegevoegd, die het mogelijk maakt, om het „Oranges and Lemons"-motief in de juiste toonaard te doen klinken. St. Clements Danes, de kerk in het midden van de Strand, bij het Gerechts hof te Londen, zal, wanneer de herbouw Is voltooid, de officiële kerk van de Royai Air Force worden. Dit zal de derde kerk zijn, die op deze plek is ge bouwd, maar ln de 17e eeuw werd af gebroken, omdat zjj als onveilig werd beschouwd en opnieuw werd opgetrok ken. De gerestaureerde kerk zal ln ok tober door de Koningin worden geo pend. ST. LAURENS N.C.V.B. Onder leiding van mevr. D, H. Baas-Kemp kwam de N.C.V.B. bijeen. Als spreker trad op de heer H. W. ter Haar, arts te Kapelle-Biezelinge, die sprak over: „Geloof en ziekte". Op boeiende wijze behandelde spre ker dit onderwerp. 20 maart hoopt de afdeling haar eer ste lustrum te vieren. KAPELLE Om de damtitel. Om het persoonlijk kampioenschap van de damclub Ka- pelle werden deze week weer een aan tal wedstrijden gespeeld met de vol gende uitslagen'. G. Lepoeter-Chr. Kor- stanje 0-2; J. J. Ganseman-L. Schipper 2-0; J. Linthout-J, Koster 2-0; C. v. d. Vliet-I. op 't Hof 0-2; J. J. Ganseman- J. de Neef 2-0; L. Schipper-C. v. d. Vliet 0-2; J. Linthout-H. v. d. Vrie 0-2; W. v. d. Vrede-J. Linthout 2-0; J. J. Ganseman-C. v. d. Schaaf 1-1; W. v. d. Vrede-I. op 'tHof 0-2; C. Sulstres-J. Linthout 0-2. in Seifridge, het grote warenhuis, een demonstratie gegeven met een door hem gebouwd televisietoestel, waarin hij gebruik had gemaakt van Nlpkows draaiende schijven. En in de avond van zijn leven zag Nlpkow niet alleen zijn visioen lang zaamaan tot werkelijkheid worden, maar begon hem ook de erkenning ten deel te worden, die hem zo lang ont houden was. De universiteit van Frank fort verleende hem het eredoctoraat. En zijn vaderstad Lauenburg, waar hij op 22 augustus 1860 was geboren, bracht hem haar hulde, door hem tot ereburger te benoemen. Zelfs was het hem gegeven, de fak kel, die hij zijn leven lang zo fier had gedragen, in andere handen over te ge ven. Geniale geest als hij was, was hij een der eersten, om te pleiten voor de afschaffing van de schijf van Nlpkow, toen de techniek tenslotte een vervol- maakter want niet meer mechanisch hulpmiddel kon aanbieden. De tijd had eindelijk de koene vlucht van zijn geestesbltk weten ln te halen. Twee dagen na zijn tachtigste ver jaardag op 24 augustus 1940 overleed de patriarch van de toverspie gel in Berlijn, de stad waar hij bijna 57 jaar op die wonderlijke kerstavond in een flits de grondgedachte van wat thans televisie is, had gezien. IN DE SERIE „Leven in Nederland" heeft de VPRO vrijdagavond voor de zender Hilversum I wederom een reportage gewijd aan Zee land. Dit keer zwierf reporter Henk Teeuw met zijn microfoon door Veere, in welk stadje hij gesprekken voerde met vooraanstaande en alombekende ingezetenen. Zijn gids was de directeur van het Econo- misch-Technologisch Instituut voor Zeeland, drs. M. C. Verburg. Als titel voor zijn reportage had de heer Teeuw gekozen: „Veere, mar- kiezaat". OVER DIT MARKIEZAAT vertelde de burgemeester van Veere, jhr. I. F. den. Beer Poortugael. Als laatste re geringsdaad stelde keizer Karei V op 21 oktober 1955 voor Veere het mar- kiezaat in, dat later is opgegaan in 't Huis van Oranje. Willem de Zwijger was de eerste markies van Veere en daar de titel erfelijk is, is thans ook Koningin Juliana markiezin van het stadje. De burgemeester noemde de toe komst van Veere duister, nu er een dam voor het Veersegat zal komen. De visserij is gedoemd te verdwijnen, maar jhr. Den Beer meende toch, dat er niet teveel getreurd moet worden. Alle hoop is er nu op gericht, dat uit dit alles een goed recreatieoord zal voortkomen. Voor de microfoon verscheen voorts de heer Huibregtse, machinist van de reddingsboot „Maria Carolina Blanken heim", die met enige cijfers de achter uitgang in de visserij-opbrengsten illu streerde. In 1956 bedroegen deze f 1.300.000 en in 1957 rond f800.000. Dat de visserij straks weg zal zijn, zal voor Veere grote konsekwenties met zich brengen en ook zijn invloed doen gelden op de middenstand. Vandaar dat deze laatste bevolkingsgroep in 't oude stedeke van rond de duizend in woners achter de visserij staat in de strijd voor een sluis. Als de visserij wegvalt, zal er aan de Veerse econo mie een netto schade van f 400.000 worden toegebracht. De heer Cranenburgh zag het toe komstbeeld niet zo somher. Met name in de recreatie zag hij zeker mogelijk heden. Wanneer er een binnenmeer van 1000 ha met stil water zal zijn ontstaan, zullen er voor de Nederlan ders en zeker voor de Belgen kansen liggen met kleine vaartuigen. Daarnaast zal natuurlijk voor de ge schikte accomodatie moeten worden ge- vim Een elektriciteitsbedrijf in de Do minicaanse Republiek heeft een rij dend kantoor ingericht, die de aange slotenen op het platteland in staat stelt hun elektriciteitsrekeningen aan huis te voldoen. Verder kunnen de afgele gen wonende aangeslotenen gebruik maken van andere diensten van het personeel van het rijdende kantoor, zo als het openen van rekeningen, het verrichten van boekhoudkundige werk zaamheden en het ontvangen van be talingen. Een Dominicaanse ingenieur, Bria- ni, heeft een goedkope windmolen ge bouwd, waarbij gelijktijdig water kan worden gepompt en elektriciteit kan worden opgewekt voor een middelgro te boerderij. De molen heeft de vorm van een trommel, waarbinnen de lucht- schoepen zijn aangebracht. De inge nieur is van plan de molens in serie- produktie te nemen. 9 President Nasser zal binnenkort 'n bezoek aan Jemen brengen, op uitno diging van de Imam Ahmad. Zoals be kend heeft Jemen zich aangesloten bij de Verenigde Arabische Republieken van Egypte en Syrië. Bij de oude Romeinen be- rius kregen. Zo maakte hij gon het jaar met de maand het jaar 355 dagen lang. maart. Er zijn een paar Hij had de nieuwe maanden maanden waaraan u dat nog er achter aan kunnen harv altijd zien kunt. En welaan J"* u:; ~:~i hun naam. De naam sep- Het afkondigen van zo'n schrikkelmaand was een van de taken van de Ro meinse pontifex maximus, de hogepriester. Maar ook die hogepriesters waren mensen en zij sprongen met quintilis in julius onze maand juli. Om zich zelf echter niet al te zeer te kort te doen gaf hij tegelijker tijd bevel, dat de maand sextilis voortaan augustus zou heten. elfde en twaalfde maand van het jaar geworden. Dat jaar van de oude Ro- Het was mooi werk, wat Jaesar verricht had. En toch was het mensenwerk en daardoor niet volmaakt. Ook zijn kalender was nog niet helemaal precies. Na vele eeuwen in het jaar 1582 was zij tien dagen gen, maar dat deed hij niet. Januarius maakte hij tot de tember bij voorbeeld bete- eerste maand. Hij kreeg een kent de zevende, oktober de plaats vóór maart. En fe- die afkondigingen niet erg achtste, november de ne- bruarius kwam als laatste zorgvuldig om. En het ge- gende en december de tien- van de maanden achter de- volg was dan ook, dat ten de. Dat klopt precies als cember. Een drietal eeuwen tijde van Julius Caesar de men het jaar op 1 maart later liet men januarius en kalender danig in de war laat beginnen. Maar bij ons februarius stuivertje wisse- was geraakt. Dit bracht zijn het de negende, tiende, leb en kwam februarius di- hem ertoe om in het jaar -1"- J reet na januarius, aldus „De 46 vóór Christus de Ro- Philips-Koerier". meinse kalender, naar Egyp- Nurha Pompilius vond tisch voorbeeld te hervor- ten achter bij de gang der meinen telde aanvankelijk wetgeven blijkbaar een men. Het jaar kreeg een seizoenen en in dat jaar slechts tien maanden en het prettige bezigheid, want hij lengte van 365% dag en 1 voerde Paus Gregorius XIII was een vreemdsoortig, erg gaf ook een nieuw voor- januari werd nieuwjaars- 'n kalenderhervorming door kort jaar. Een zogenaamd schrift voor de lengte der dag. Ook hij bemoeide zich die onze kalender maakte maanjaar. Het bevatte niet maanden. Januarius kreeg met de lengte van de maan- tot wat zij nu is. Hij schreef meer dan 304 dagen. Maart 29 dagen evenals april, ju- den en hij was het, die ze voor, dat de eeuwjaren al- had er 31, april 30, mei ni, sextilis, september, no- alle het aantal dagen gaf, leen dan schrikkeljaren weer 31, juni 30, juli die vember en december. En dat ze nu nog hebben. En zouden zijn als het aantal toen nog quintilis, de vijf toen had hü voor februa- zo bleef het voor februari dier eeuwen door vier deel de, heette 31, augustus rius er nog slechts 28 over. bij achtentwintig dagen. baar is. En hij schreef voor toen sextilis, de zesde Maar nog altijd was het Caesar had zijn jaar een dat men op de kalender tien 30, september 30, oktober 31, jaar zowat 10% dag tekort, lengte vgn 365 hele dagen dagen zou overslaan. Als november 30 en december Om dat te verhelpen, kwam en nog dag gegeven. Dat men op 4 oktober 1582 des had 31 dagen. Maar zo'n men ertoe, elke twee jaar bracht hem ertoe om de vier avonds ging slapen, werd jaar van slechts 304 dagen na de 23ste februarius, een jaar een schrikkeljaar te men de volgende ochtend was lastig. De nieuwjaars- dertiende maand te laten laten invoeren, dat één ex- op 15 oktober wakker, dag viel van jaar tot' jaar beginnen. Een soort schrik- tra-dag in februari telde. De katholieke landen na- Maar de ponifices begre- men de gregoriaanse kalen- vroeger in het voorjaar, en kelmaand dus, een korte op den duur zelfs in het maand, de ene keer van 22, keer van 23 winter- of het najaars seizoen. En daarom begon ai de de andere dagen. Dat was evenwel van het tweede koning van Rome, goede weer te veel en daar- pen hem niet goed en voer- der onmiddellijk aan. Ande den het elke drie jaar in. re landen zijn later, meer' Het gevolg was, dat het of minder schoorvoetend, spoedig weer mis was. gevolgd. En toen in 1923 Keizer Octavianus Augus- Griekenland, Roemenië, Z.- die Numa Pompilius heette, om besloot men later slechts tus, de aangenomen zoon Slavië, etc. eindelijk de gre- aan dat jaar te dokteren, één keer in de vierentwin- van Caesar, streek later ook goriaanse kalender overna- Hij voegde er nog twee tig jaar die dertiende maand deze plooi glad. En ter ere men, moesten zij niet tien, maanden aan toe, die de na- een lengte van 23 dagen te van de grote Julius Caesar maar zelfs dertien dagen men januarius en februa- geven, herdoopte hij de maand overslaan. ten worden getransformeerd tot jacht haven. Dit alles zal echter veel geld vergen. En de heer Cranenburgh vond, dat „het algemeen belang" deze gelden eigenlijk bijeen zal moeten brengen, zorgd. De haven van Veere zal moe- Congres N In deze reportage werd nog mee gedeeld, dat de vereniging „Vrien den van Veere", welke in december 1956 werd opgericht, op 5 juli a.s. weer een congres zal houden. Drs. Verburg zal op dit congres spreken over „Veere en het Deltaplan". Er zal een film over Veere worden ver toond. Des avonds zal er in de Grote Kerk een grote bijeenkomst worden gehouden, waarin prof. dr. W. A. P. Smit een causerie zal houden over de dichter Adriaan Valerius, die in Veere heeft geleefd en er in 1625 is overleden. Het huisje op de Kade, waar Valerius woonde, is nog te her kennen aan een kleine herinnerings- steep, die ih de gevel is gemetseld. Aardig deed in deze radioreportage aan de stem van de stadsomroeper, die volgens oud gebruik bij tijd en wijle nog zijn stem doet schallen over het kleine, stille, maar zo vermaarde stad je dat Veere is. TELEVISIE Met het toenemen van het aantal televisie-toestellen, blijven de con flicten met eigenaars groeien. Wij kunnen ons, dat willen wij nog eens herhalen, best indenken, dat da eigenaars niet zo heel veel voelen om voetstoots antennnes te laten plaatsen, vooral eigenaars van oudere panden niet. Want tenslotte worden zij er voor aangesproken, als er een antenne naar beneden komt. Nu schijnt het gelukkig nog al mee te vallen (wij hoorden bij da laatste stormen tenminste niet van abnormale aantallen antennes, die van de daken werden geblazen) maar dat neemt niet weg, dat het risico er IS. Laten we eerlijk zijn: huurders zijn gul met beloften, maar minder snel met betalen, als er dakschade IS. Het beste blijft, e«n televisie- verzekering te slui ten. Maar dan toch, zoals een lezer NIET nodig acht, het briefje teke nen van de eigenaar, waarin deze laat verklaren, dat alle schade voor huurder is. Wij geloven trouwens toch, dat een verzekering meer waarde heeft dan f 50 borg storten, want zou er eens iets gebeuren, dan betekent dat bedragje niet veel: Zeker moet een huurder in het on gestoorde genot van het verhuurde worden gelaten, waartoe het genot van televisie hoort. Maar dan niet ten koste van de eigenaar. HUUR EN INWONING Het is de eigenaar niet toegestaan, ex tra-huur te vragen als iemand inwo ning heeft. Dit kan bekend worden geacht, maartoch gebeurt het nog regelmatig, naar ons blijkt. Ge woon de huuradvies-commissie in schakelen en daarna weigeren, deze onwettige huur te betalen. ZIEKTE EN WERK Er is een zaak, die ons steeds weer ergert en waar wij via een brief deze week weer mee werden geconfronteerd. Is men ziek, lang ziek geweest (bijvoor beeld lijdende aan tbc), of is men niet geheel gezond, volgt dan uitsluiting uit het productie-proces? Spreekt men hier met ambtenaren over van bijvoorbeeld gewestelijke arbeids bureaus, dan zeggen deze: dat valt wel mee. Maar wijst men op zekere feiten, dan is het: het valt natuurlijk niet mee, hen te plaatsen, want we kunnen de - werkgevers niet dwingen. Er ligt een brief voor ons van een gehuw de jonge man met kleine kinderen. Een jaaf ziek na een longoperatie en volkomen genezen ontslagen. Kans op werk, nihil. Na elke soli.citatie volgt een formulier, waarop ook vragen om trent gezondheidhij hoort nooit meer iets na inzending, tenzij een zeer beleefd nietszeggend briefje met een afwijzing. Het arbeidsbureau stuurt hem steeds adressenresultaat zie boven. Hij is nadrukkelijk niet de enige. Bitter schrijft hij: ik had beter dood kunnen gaan. De overheid handelt net zo, al dienen wij toe te geven, dat de overheid zieke mensen veel langer in dienst houdt. Maar er in komennee. De vakver enigingen schijnen aan dit punt ook niet veel te kunnen doen. Nu, in deze tijd van toenemende werkloosheid wordt het nog moeilijker, worden deze mensen zelfs het eerst ontslagen (al zegt de werkgever de ware reden er dan niet altijd bij). Wij geloven, dat onze sociale wetgeving op dit punt herziening behoeft. Voor de productieven wordt veel gedaan. Maar waarom juist hun, die het banen van een nieuwe weg NODIG hebben, niet vëel meer hulp gegeven? In een der Skandinavische landen" kunnen ze een beurs krijgen om (als ze het intellect daartoe hebben) te gaan studeren, om bijvoorbeeld boekhouder te kunnen worden, wanneer ze bankwerker zijn. Het gezin krijgt tijdens de studie een normaal loon. Hoe dan ook, wij leggen de vinger nog eens op deze, zeker zere plek, al is vrager daarmee niet gehol pen.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1958 | | pagina 3