ONZE HANDEN DOEN WEER
VAARDIG HET ROUTINEWERK
Vraagt U maar...
Medeleven met uit Indonesië
verdreven landgenoten
Tien jaar
Arbeid
Kerkelijk-Sociale
in Rotterdam
Nog wat rapporten WEL en
uit het oude
WEE
jaar
Zaterdag 4 januari 1958
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pagina 4
Waardering voor huishoudelijk werk
Gewone dagen zijn
de beste
Minister Klompé spreekt
herdenkingsrede uit
ORGANISTEN GEVRAAGD
HERWAARDERING
VOORLEZERS
Ongewenste toestand
TOENEMENDE
ONKERKELIJKHEID
Bezinning op het
Gebed des Heren
DE EERSTE STAP, waarmee je elk Nieuwjaar binnentreedt is na
tuurlijk een geheel bijzondere schrede, maar de dagen daarna moeten
we weer lopen op het ritme van het leven van alledag. Na de reeks
feestelijke dagen, kijk je jezelf eens aan en zegt dan: nu moet het er
weer van komen. Je moet aan de slag. De allerdonkerste dagen zijn
weer voorbij en we verbeelden ons, dat we al inderdaad zien kunnen,
dat het lichter wordt en vanzelf, dan komen al de huisvrouwelijke
(instincten weer in actie. Je kijkt het huis eens rond en dan geef je
het aan je zelf toe, dat je in de voorbije dagen wel mild geweest bent
ten opzichte van het anders zo strakke schema van huishoudelijke
plichten en werkzaamheden. Niet dat er geluierd is, integendeel. De
meesten onzer zijn op volle toeren bézig geweest. De aard van die
bezigheden was echter anders dan in de gewone weken. Nu was alles
er in de allereerste plaats op gericht om het feestelijke te maken voor
het eigen volkje, dat altijd thuis is en vooral ook voor hen, die slechts
een enkele maal en juist nu met de feestdagen thuis zouden zijn.
ondraaglijk maakte. Rondom die man,
die wel de macht maar niet het recht
aan zijn zijde had, was een cordon van
'n bepaald slag mensen, die hard kon
den schreeuwen en veel kwaad aan
richten. Door al dat luide gekrijs leek
het, alsof het een brede massa was,
maar zo was het immers niet. Doch
ons hele volk is een tijdlang 't slacht
offer van dat geweld geweest.
In Indonesië, dat hoort men van
velen, is de massa van de bevolking
niet tegen ons. De verhalen van be
dienden, die trouw bleven zorgen, on
danks bevelen van „hogerhand" zijn
velen.
Maar wat kun je doen tegen vuis
ten, waarin wapens zijn geklemd?
De Nederlanders moéten weg uit
Dat daardoor ons gewone werkplan
wat gewijzigd en soms buiten werking
trad, scheen ons niet te deren. Een
haastige veeg met een stofdoek en een
gewillige stofzuiger, was al wat we
ons zelf toestonden, maar nu
Wjj kijken het gewone leven dus
weer in het aangezicht. Zullen we
daarover klagen? Ik weet dat verre
weg de meesten onzer dat zeker niet
doen. En misschien gaat het velen zo-
sds mij in deze dagen, dat je enkel
heel dankbaar bent, dat we nog ge
woon aan ons werk kunnen gaan, want
als we denken aan zovelen onzer land
genoten, die juist nu in deze dagen
alles hebben moeten achterlaten om
als een vluchteling ons land binnen
te komen, omdat ze uit Indonesië zijn
weggejaagd, dan waardeer je zo ten
volle bewust, het voorrecht van enkel
maar „gewone dagen" waarop we ons
eigen werk mogen doen.
Daarnaast is er in steeds groter
mate het medeleven met die verdre
venen.
Juist zij, die nu nog in Indonesië
woonden en daar hun werk vonden,
waren wel de harde werkers. De da
gen van vroeger, toen het voor som
migen daar gemakkelijk was om zich
een bestaan te veroveren, zijn wel zeer
wezenlijk voorbij geweest. En juist
ook die mensen .hielden van Indonesië
en konden er goed overweg met de
bevolking van het land zelf. Ze hiel
den van het land en konden het kli
maat verdragen. Liever, zeiden velen,
wat te veel zon in Indië dan een per
manent te kort daarvan in Nederland,
en nu weggejaagd. Alles achter laten.
Ja, wat kun je meenemen op zo'n
overhaaste reis. Wat koffers en dat is
al. En dan berooid in Nederland aan
komen, midden in het donkerst en
koudst van de dagen, in een land dat
al overvol is en waar het moeite zal
kosten woonruimte te vinden. Voor
die mensen is het al een zeer triest be
gin.
Medeleven
Nederland is van ouds het land, dat
warm meeleeft in de zorgen en noden
van andere volken en wij konden al
tijd wel veel voor de getroffenen en
geplaagden missen. En wie als on
schuldige verjaagd werd, kon bij ons
altijd een plaats vinden. Maar nu zijn
het onze eigen mensen, die in nood
zijn. Onlangs hoorde ik in de radio
nieuwsberichten over de grote som
men, die door andere staten gegeven
worden aan de minder ontwikkelde
gebieden. Ook ons land werd daarbij
genoemd. We zullen nu eerst maar
heel nuchter moeten zien, dat we be
schikbare gelden besteden ten bate
van hen, die nu zijn weggejaagd uit
een land, waar ze geen schade aan
brachten, maar wel dat land dienden
door hun werken.
Je kunt ook medelijden hebben met
de massa van de bevolking in Indo
nesië. Het is daar al net ais ln de
bange dagen van de oorlog hier. De
macht was in handen van een, d:e
daartoe het recht niet had en die in
willekeur, geheel ten eigen bate ons
al de last oplegde, die ons het leven
Vele kleintjes maakten weer
één grote
In 1957 is in de kleine busjes, die
ook in onze gemeente maandelijks
worden aangeboden ten behoeve van
de HeMaVa-combinatie meer dan hon
derd vijf en twintig duizend gulden
opgehaald. Dat is het resultaat van de
trouw van een aantal kinderen, dat
door weer en wind liep met een busje
-voor het werk in de Heldring Gestich
ten te Zetten, de Martha Stichting te
Alphen aan de Rijn en de Stichting
Valkenheidé te Maarsbergen.
Een bewijs, dat vele kleintjes nog
altijd één grote maken. Het bestuur
van HeMaVa was met dit prachtige
bedrag heel blij en dankt alle gevers
en geefsters hartelijk! Voor hen, die
eens wat extra's willen doen voor
meer dan duizend kinderen, die in ge
noemde stichtingen verblijven, v er-
melden we gaarne nog het adres: Bu
reau HeMBaVa, Joh. van Oldenbarne-
veltlaan 44, Amersfoort (Postrekening
4846).
Als correspondentie in Middelburg
treedt op mevr. van Eenennaam,
Pluimstraat 7, Middelburg, die gaarne
alle gewenste inlichtingen verstrekt.
Indonesië en daar komt de chaos en
ontwrichting. Honger op de kleine
eilanden. Voor Soekarno gemakkelijk,
want dan kan alle schuld weer aan
de Nederlanders gegeven worden. Een
reden te meer om „op te treden".
Lichtpunt
Er is te midden van al die narig
heid toch één lichtpunt en wel dit, dat
nu toch de regering van ons land wel
wat anders optreedt, dan ten dage van
Schermerhorn. Men biedt Nieuw Gui
nea niet op een presenteerblaadje aan.
Je hoort soms kloeke geluiden. Als
men nu ook maar voortgaat met kloeke
daden te doen, opdat na de ellende die
onze eigen landgenoten hebben te ver
duren gehad, men ook niet de stak
kers van Nieuw Guinea prijsgeeft aan
het „zegenrijke" bewind van Soekar
no, zoals we dat, vooral op Java, kun
nen gadeslaan.
Wij gaan dus weer de gewone dagen
in. Onze handen doen .weer vaardig
ons routinewerk, maar toch vinden we
immers onze dagen niet zo gewoon als
we wel zeggen, want in ons hart is er
de zorg en verdriet om de zovelen,
die toch nauw bij ons horen. Dat be
seffen we nu pas recht.
Het is te hopen, dat het onze rege
ring mogelijk is zulke maatregelen te
treffen, dat de opgejaagde duizend
tallen hier weer zo spoedig mogelijk
een normaal bestaan kunnen leiden,
want die „gewone dagen" zijn toch
immer de beste.
Maja.
HET HORLOGE
Wij kochten indertijd een horloge. Na
enige tijd kwam er een defect aan, dat
onder de garantiebepalingen viel en wij
stuurden het horloge op. Geen enkel
teken van leven. Na geruime tijd schre
ven wij eens en kregen toen bericht,
dat het horloge nimmer was aangeko
men. Wat kunnen we er nu aan doen?
Reeds eerder bij een soortgelijke
kwestie, hebben wij het advies gege
ven: verzend zoiets toch aangetekend.
Waarvoor bestaat anders die mogelijk
heid, om aangetekend te kunnen ver
zenden. Nu hebt u geen enkel bewijs
en kunt u ook nergens op beroepen.
Het geval is erg eenvoudig, maar wij
vermelden het ter waarschuwing, om
dat men tegenwoordig veel horloges op
advertentie koopt
VRIJE VESTIGING
U kunt inderdaad wel huizen kopen met
„vrije vestiging", hetgeen dan wil zeg
gen. dat men dan een nieuw gebouwd
huis koopt. Zaak is echter wel, even
bij de gemeente te informeren, of er
verder niets in de weg is. Het kan wel
eens voorkomen, dat achteraf de ge
meente haar eigen opvatting heeft over
die vrije vestiging
VAN VERRE
Een jongeman emigreerde naar Zuid-
Afrika. Na korte tijd werd hij ziek.
Maar in zijn gezonde dagen kocht hij
vele dingen op afbetaling, hetgeen daar
nog meer dan hier gewoon schijnt te
zijn. Alvorens naai- ons land terug te
keren, moest hij zijn schulden betalen
en hem werd daarvoor geld gezonden.
Thans komt een afbetalingsmagazijn
met een grote rekening, die niet be
taald zou zijn. Hij beweert, dit contant
te hebben gedaan Men dreigt en wat
nu? Kan men hem ook hier vervolgen
of voor de rechter dagen?
Inderdaad, ook een firma in het bui
tenland kan vorderingen langs gerech
telijke weg innen.
KAMER WEG
In zoverre' kamer weg; een lezeres is in
een rusthuis, waar ze een bepaalde ka
mer had gehuurd. Ze ging een week
uit logeren bij kinderen en toen ze
terugkwam, werd haar een veel klei
nere kamer aangewezen, die buiten
dien nooit zon krijgt. Haar meubelen
waren daarheen overgebracht. De
vraag is nu, of ze dat zo maar moet
nemen.
Lezeres kan een deurwaarder in de
arm nemen, die vordert, dat de ge
huurde kamer weer ter beschikking
wordt gesteld en dat de kosten aan
deze onrechtmatige verandering ver
bonden, worden vergoed.
Over de piijs kan ze niet vallen,
want prijzen van rusthuizen zijn vrij.
DE PETROLEUMKACHEL
Het is werkelijk zo, dat al dat vocht van
de oliekachel (niet te verwarren niet
oliestook) komt. Alle "erbrandingsstof-
fen worden in de kamer afgegeven plus
een onnoemelijke hoeveelheid vocht.
Het doet er niet toe. welk systeem of
merk u heeft: als er geen schoorsteen-
afvoer is, houdt u dat vocht.
Mijn beste nichtjes en neefjes,
Dit wordt mijn eerste praatje met jul
lie in het nieuwe jaar. Ik hoop, dat we
ook in dit jaar het weer even gezellig
met elkaar zullen hebben en dat ik, ais
het kan, nóg meer brieven zal ontvangen
dan vorig jaar. Door de brieven worden
we goede bekenden zie je, want daarin
wordt heel wat verteld.
Voor ik echter aan het praten sla; al
lereerst allen heel hartelijk dank voor de
vele goede wensen,^ die ik ontving. En
vooral ook aan de 'Vaders en Moeders,
van wie ik een Nieuwjaarsgroet ont
ving. Dat maakt al dadelijk een goed be
gin.
Deze week, tot 11 januari dus kunnen
jullie nog werken aan de kleurwedstrijd.
Van zo'n plaat is wat moois te maken. En
de jongsten uit onze raadselfamilie hoe
ven nu niet achter te blijven, want met
kleurkrijt kan ieder overweg. En zo kort
nog na Sint Nicolaas heeft haast elke
jongen en meisje wel mooie kleurkrijtjes.
Laat dus maar eens zien, wat je kunt.
Maandag zeker weer naar school. In
eens flink aanpakken. Ja, pak alle som
men en moeilijke taallessen stevig bij de
kraag, je zult zien, dan is er niet één
som meer, die je durft plagen, want dan
zijn ze ook lang zo moeilijk niet, als je
eerst dacht. Echt waar hoor. Ik weet er
nog alles van, van vroeger. En het slot
is, dat je dan ook niet in zorg hoeft te
zitten voor een volgend rapport.
En voor de vrije tijd, die. er dan nog
over blijft, hoop ik weer te zorgen voor-
prettige werkjes, waarbij je ook nog prij
zen kunt verdienen. Voor vandaag ge
noeg. Ik ga nu het eerste pak groeten
van 1958 over jullie hoofden uitstrooien.
Dag allemaal. Jullie tante Truus.
Korenbloem te Westkapelle. Veel dank
voor die prachtige Kerst- en Nieuwjaars
kaart, die je zelf maakte. Zo'n kaart is
wat waard hoor, want die heeft je zeker
wel wat tijd gekost. Ik zal die bewaren.
Ontvang ook van mij veel goede wensen.
Heb je al kans gezien om een eindje te
lezen in dat boekje in een andere taal?
Edelweis te Colijnsplaat. Het deed me
goed, dat je het begin van je vakantie
gebruikte om mij zulk een kostelijke
lange brief te schrijven. Ik heb er een
rustig ogenblikje van genomen om die
eens te lezen. Na de feestdagen zal ik,
zodra ik wat tijd heb, je wel een brief
schrijven. Nu is er niet veel gelegenheid
voor, want op zulke dagen wordt er zo
veel aan mijn tijd geplukt, dat ik geen
klein poosje over heb. Dus even geduld.
Nu enkel dank voor je vele goede wensen
en ook jou, met je ouders te zamen een
gezegend 1958 toegewenst.
Hanna W. te Goes. Voor de wedstrijd
was jü nummer een, die de kleurplaat in-
zondt. Ik denk, dat jij de vorige zomer er
gens aan het strand bent geweest, waar
door je nu zo precies de goede kleur
koos voor de plaat. Het zal wel een hele
verandering voor je wezen als je naar die
school gaat, maar ik hoor wel dat de
meisjes het daar altijd zo goed naar hun
zin hebben. En je leert er zoveel. Wat zal
moeder het dan gemakkelijk gaan krij
gen, als jij daar het huishouden leert.
Maaike de H. te Middelburg. Je inzen
ding ontvangen. Jij bent dus ook direct
aan het werk gegaan. In de vakantie is
daar ook mooi de tijd voor. En nu maar
wachten op de uitslag hé?
De legerwoordvoerder in Djakarta
heeft donderdag verklaard, dat „voor
zover hem bekend was" Zweden het
verzoek van Indonesië om levering
van wapens „op grond van politieke
overwegingen" van de hand heeft ge
wezen.
Donderdag zijn met de „Waterman"
en de „Tjiiiwah" weer 1.200 Neder
landse evacuees uit Indonesië in Sin
gapore aangekomen. Zij zullen vrijdag
debarkeren en in de drie voor hen in
gerichte kampen in Singapore worden
ondergebracht.
De Stichting voor Kerkeljjk Sociale
Arbeid der Hervormde Gemeenten te
Rotterdam viert van 11 tot 18 januari
a.s. haar tienjarig bestaan. In verband
hiermee heeft de in 1955 benoemde di
recteur, ds. H. J. Teutscher, een en an
der verteld over de ontwikkeling van
het werk ln de loop van deze tijd.
Actueel is nu de zorg voor de repatri
ërende landgenoten uit Indonesië, waar
deze stichting zich al op aan het instel
len is. Gebaseerd op ervaringen uit
vroeger jaren is de verwachting, dat
velen van hen in Rotterdam geplaatst
zullen worden in verband met de gun
stige werkmogelijkheden, vooral in
groepsverband.
Ds. Teutscher, die binnenkort zelf
naar Singapore gaat om landgenoten
op de thuisreis te vergezellen, zei ver
der, dat men vooral wil zorgen dat de
minderjarigen zo kort mogelijk in het
opvangcentrum in Seheveningen blij
ven. De zorg voor gerepatrieerden be
sloeg in Rotterdam alleen al 1300 pro
testantse adressen, en hoewel dit aantal
aanzienlijk vergroot zal worden nu de
komende maanden ongeveer 50.000
mensen extra ln Nederland verwacht
worden, is er voor de stichting geen
mogelijkheid meer krachten aan te stel
len, zei ds. Teutscher. Men heeft 32
maatschappelijke werkers en werksters
in dienst en 70 gezinsverzorgsters en
helpsters.
Bejaardenzorg
De kwestie van de bejaardenzorg
noemde de directeur vervolgens een van
de njjpendste problemen in het werk
van de stichting. In 1958 zal het aantal
bejaarden in Rotterdam de 100.000 be
naderen, en alleen al voor de hervorm
den heeft men voor 1965 3000 bedden
meer nodig (kosten per bed f 10.000).
Dan heeft de stichting voor het ko
mende jaar een zgn. „telefoondienst op
het programma staan in samenwerking
met de Stichting Gereformeerd Maat
schappelijk Werk. Op alle uren van
dag en nacht zal men om hulp kunnen
bellen, waarbij vooral gedacht wordt
aan geestelijke moeilijkheden.
De viering van het 10-jarig bestaan
zal o.m. geschieden met een herden
kingsbijeenkomst op 15 januari, waar
de minister van maatschappelijk werk,
mej. dr. M. A. M. Klompé zal spreken
over: „Maatschappelijke begeleiding in
een gebied met snelle ontwikkeling".
Gedurende de laatste vijf jaar stelde de Gereformeerde Organisten-
Vereniging op verzoek van kerkeraden in totaal 26 vergelijkende exa
mens in, steeds in vrij grote gemeenten. Bij die examens ging het om
45 vakatures, waarvoor zich in totaal 135 examinandi opgaven. Hier
van konden er slechts 36 worden voorgesteld voor een benoeming tot
organist, waarvan zes voorwaardelijk.
De heer D. W. L. Milo te Nunspeet, voorzitter van de G.O.V., die
van deze feiten melding maakt, komt tot deze conclusie: „De orgel-
bank is geen serieus begeerde zitplaats in onze kerken. Degenen, die
zich een kostbare studie hebben getroost deze opleiding is tegen
woordig zo duur als die van een predikanten die cultureel algemeen
gevormd zijn, schietep gemeenlijk weg naar kerken, die meer prijs stel
len op behoud van het cultureel decorum dan op de belijdenis. En lie
den, die van het kerkelijk orgelspel het toeten noch het blazen ver
staan, lopen los rond op onze orgelgalerijen, paraisseren op onze
vergelijkende examens, bedrinken zich aan andermans instrumenten,
en bedreigen de lofzangen Israëls, de troon des Heren, ps. 22:4".
De Noorse regering heeft de sta
king van de 900 politiemannen in Oslo
onwettig verklaard. Zij moeten hun
dienstuitrusting en papieren inleveren.
ZO EVEN HEB IK het vel papier, waarop ik u onze weder
waardigheden van de laatste schoolmiddag van het oude'jaar
neerschreef, van mij afgeschoven, zeggend, dat het nu wel
letjes was voor dit jaar. Voordat ik aan dat werkje begon,
was ik in tweestrijd, want ik kon eerst niet tot een besluit
komen of ik de finish van het jaar zou beschrijven, of dat,
wat enkele dagen terug daar aan vooraf ging, namelijk de
uitdeling en wederinneming der rapporten. Ik besloot tot het
eerste, maar nee, de rapportenervaring moet u toch ook weten,
daarom heb ik gauw een nieuw vel papier gepakt en komt
u achteraf te weten hoe het er met onze geestelijke inventaris
bijstaat.
Misschien herinnert ge u
nog wel, dat ik allerminst ver
zot ben op het schrijven van
rapporten. Uitgesproken een
naar werk. Moeilijk kun je
het eigenlijk niet noemen. Een
kind kan, om het zo eens te
zeggen, de was doen, Als een
keurige sehooljuffer houd ik
nauwkeurig de cijferlijst, bij,
dus als het grote uur is aan
gebroken, ligt de cijferlijst
naast mij en ik tel even de
rijtjes samen en bereken het
gemiddelde cijfer, zet dat in
het daarvoor bestemde vakje
van het rapport, om dan tot
een volgend geval over te
gaan. Nee, hoofdbreken kost
me dat niet, soms wel hart-
breken. Dat laatste maakt, dat
ik wel eens frauduleuze han
delingen pleeg. Dat kan er
tenminste van komen. Het
komt ook wel voor, dat ik een
cijfer vol wraakgevoelens
neerzet, hopend, dat een wijze
vaderlief zal doen, wat mjj
niet geoorloofd is, namelijk de
zoon- of dochterlief, over de
knie leggen en dan dat ge
deelte van de rug, waar een
mollige ronding begint, maar
eens onder handen nemen.
Erg hè, dat zulke wrede
verlangens in een schooljuf-
fers hart naar boven kunnen
komen.
Enfin, na een vakantie lu
wen dergelijke gevoelens al
tijd wat. Vakantie is wezen
lijk wel ergens goed voor.
Ook armoedzaaiers
Ik heb dus weer rapporten
geschreven. Een kwade avond
hopend, vooral bij curieuze heimzinnige kunst verstaan
gevallen, dat de vaders en
moeders hun eigen kind goed
kennend, de kunst zullen ver
staan om tussen de regels of
iuister gezegd, tussen de cij
fers door, te kunnen lezen, op
dat ze naar recht en billijk
heid zullen lonen of straffen.
Want dat is het nu, je moet
bij rapporten goed tussen de
regels door lezen. Bij de mees
te, gewone, gevallen, behoeft
dit nog niet zozeer, maar bij
andere juist wel in grote
mate. Als er op een rapport
allemaal zevens en achten, of
ook van die hoge pieten als
negens prijken, nu ja, dan zeg
je met een opgeruimd gemoed
dat is best, om Over te gaan
tot de orde van de dag.
Maar ach, je hebt ook rap
porten, waarop enkel armoed
zaaiers als drieën en vieren
voorkomen, en dan juist kun
nen de vragen rijzen. Kijk dan
met bijzondere aandacht naar
de cijfers voor gedrag en vlijt.
Kijk nog eens goed en houdt
eerst dan uw hand in de ver
eiste stand om te belonen
of te straffen. Ja ook te belo
nen, al staan er enkel drieën
en vieren op, maar als sluit
stuk van de cijferlijst een acht
voor gedrag en vlijt. Kijk, in
zulke gevallen schrijf ik die
miserabele drietjes en vier
tjes met een bloedend hart, in
gedachten al maar wensend,
lang. Ondertussen altijd weer dat vooral de moeders die ge-
tussen de cijfers door te lezen.
Soms ga ik de moeders te vo
ren die kunst wel eens leren,
althans trachten, haar die te
Ieren.
Ik zal nu meteen maar op
biechten, dat ik als de zaken
zo staan wel eehs fraude
pleeg. Ik rond dan de cijfer
tjes wel eens gunstig naar bo
ven afAls er steeds drie
ën of vieren moeten worden
neergeschreven, dan grijp ik
een heel kleine kans al aan,
om van een vier een vijf te
maken. Maakt niet veel ver
schil uit, zegt u. Dan hebt u
nog nooit, rapporten moeten
schrijven.
En dan nog die andere, don
kere kant van mijn binnen
ste. Toen ik het rapport van
Kees zat te schrijven, let wel
van onze „kwaaie Kees," want
we hebben twee Kezen in
deze klas, pende ik met grim
mige wraakgevoelens een paar
drieën en een twee neer, daar
bij vurig hopend, dat vader
Klein zou doen, wat ik niet
mag, en wel des jongelings
onderste ruggedeelte een
warm aandoend tintje geven,
want dat verdient het kereltje
Hij kan beter, véél beter,
maar hij heeft maling aan al
les, de school, het leren en mij
incluis.
Alles geprobeerd
Ik heb alles met hem ge
probeerd, vergeefs helaas!
Deze knaap maakt het tot
een vereiste, dat je als school
juffrouw een paar ogen extra
hebt, om hem doorlopend in
het vizier te houden. Nu is het
zo, dat mijn ogen, als ze een
ogenblik niets te doen hebben,
ais vanzelf zich naar Kees
wenden, zonder order van ho
gerhand af te wachten en al
tijd valt er bij die inspectie-
blik wel wat te rapporteren
enniet veel goeds.
Twee dagen na uitdeling,
komen de rapporten, getekend
door vader terug. Dan komen
ook de commentaren los. De
meeste zijn, zoals te verwach
ten was, een tikje lof en een
tikje vermaan, van iets dat
wat beter kon. Kees, de
kwaaie Kees dan, zegt
schaamteloos:. „Ikke 'eb zo op
mien gead van mien
vader." Dan is voor hem de
zaak afgedaan, want hij heeft
toch maling aan alles, Daar
heb ik dus niet de gehoopte
voldoening vanJammer,
denk ik. Zó kun je nu als
„juffrouw" worden met al die
rapporten.
Als ik Tini's slechte rapport
echter met de achten voor
gedrag en vlijt in ontvangst
neem, speur ik op het gezicht
je, wat de reactie zal zijn. Ze
kijkt me bedeesd aan. Dan
wijst ze naar een gloednieuwe
haarstrik. „Die 'eb ikke van
mien moeder gehad," zegt ze,
zonder zelf verband te leggen
tussen strik en rapport"
Mijn hart is gerust en op
moeders „rapport" zet ik voor
gedrag een dikke tien.
Voor mij is het echter een
rust, dat dit karweitje weer
voor enkele maanden van de
baan is.
Op dit moment zijn in het gebied
van de Evangelische landskerk van
Hannover 600 a 700 „lektoren" werk
zaam. Men zou ze voorlezers kunnen
noemen, want inderdaad vervangen zij
de predikant in leesdiensten, terwijl zij
voorts in de normaal door predikan
ten geleide godsdienstoefeningen de
Schriftlezingen verzorgen.
Maar daarmee is de taak van de
„lektoren" niet afgelopen, want velen
van hen leiden' ook avond- en och
tendgebeden en verlenen naast hun
dagelijkse taak nog op andere wijze
bijstand in het pastoraat.
De laatste jaren is men er mee be
gonnen deze voorlezers een liturgische
scholing te geven, bijbelkennis en ook
spraakles. Hoe belangrijk 't instituut
van voorlezer in de Evangelische kei'k
van Duitsland is, blijkt heden in iiet
onder Pools beheer staande Oder-
Neisse-gebied, Oost-Duitsland. De
steeds in zielental teruglopende Evan
gelische kerk heeft dit jaar haar laat
ste drie predikanten verloren. Voor
lezers, die inmiddels de bevoegdheid
tot bediening van de sacramenten heb
ben ontvangen, hebben nu de geeste
lijke verzorging in handen van de nog
ruim 100.000 zielen tellende wijd en
zijd verspreid liggende gemeenten.
Ds. J. Bouterse, die een jaar geleden
bevestigd werd bij de Hervormde ge
meente van Vlaardingen, klaagt er Lp
De Zondagsbode voor Vlaardingen
over, dat er vrijwel geen- kerkeraads-
vergadering van zijn wijkgemeente
voorbijgegaan is, waarin niet gespro
ken moest worden over de verkiezing
van ambtsdragers.
Wanneer de kerkeraad op iemand
een beroep deed, ontving hij in de
meeste gevallen een bedankje. Hier
door wordt het wijkwerk ernstig be
lemmerd. „Aan de ene kant klaagt de
Hervormde gemeente dat bjj ons (met
een zevenmaal zo groot zielental als
een Gereformeerd predikant heft) het
huisbezoek verwaarloosd wordt, maar
aan de andere kant laat deze zelfde
gemeente dikwijls verstek gaan als er
een beroep op haar wordt gedaan om
medewerkers en ambtsdragers te ver
schaffen. Ik doe een ernstig beroep op
u, om bij een volgende kerkeraads-
verkiezing alleen in 't uiterste geval
te bedanken voor een benoeming",
schrijft ds. Bouterse.
Nederlander nog tot een kerk be
hoorde en in de 18e eeuw men wel
kritisch tegenover de dogma's
kwam te staan, maar van massale
afval geen sprake was, valt er
sinds de tweede helft der 19e eeuw
een steeds toenemende buiten
kerkelijkheid waar te nemen.
In 1909 bedroeg de onkerkelijk
heid in Nederland 5 °/o, in 1930
L4 in 1947 17
Dr. H. Bonger, die voor het Huma
nistisch Verbond in Utrecht deze per
centages gaf, verklaarde dat het ver
schijnsel van de toenemende onkerke
lijkheid voor de gelovige beangstigend
is, maar voor de ongelovige evenzeer.
Bij de meesten, die van de kerk afval
len wordt de lege plaats van de gods
dienstige overtuiging namelijk niet in
genomen door een positief zedelijk be
wustzijn.
De heer Bonger meende te kunnen
voorspellen, dat altijd een tien tot vijf
tien procent van de mensen uitgespro
ken gelovig en een zelfde aantal onge
lovig zal zijn. Er is wat dat betreft
dus evenwicht. Verontrustend blijft
het, dat de grote middenmoot een on
duidelijke positie zal blijven innemen.
Groeiende kosten
evangelisatiewerk
Het budget van de evangelisatie-
arbeid, die door de Gereformeerde
kerken in de provincie Noord-Holland
gezamenlijk wordt verricht (en waar
het plaatselijk evangelisatiewerk der
79 plaatselijke gemeenten dus buiten
valt), steeg vanaf 1950 van f24.000 tot
f 60.000.
De kerkeraad van Watergraafsmeer
(Amsterdam-Oost) heeft in een uit
voerige missive zijn bezwaren tegen
deze gang van zaken meegedeeld aan
de evangelisatiedeputaten in de pro
vincie. De kerkeraad acht het'een on
billijkheid, dat gemeenten ,die tien
duizenden guldens uitgeven voor
eigen evangelisatie, ook nog het volle
quotum voor het agrarisch deel van
Noord-Holland moeten bijdragen.
Voor de week der geboden, die van
18 tot 25 januari wordt gehouden,
heeft men ditmaal een dagorde opge
steld, waarin de verschillende beden
van het Gebed des Heren onder de
aandacht wordt gebracht.
Op deze manier bezinnen de bidders
zich elke dag op een onderdeel van het
volmaakte gebed. Algemene richtlijn
is het gebed voor de eenheid der chris
tenen.
Australische
Terwijl in de 17e eeuw iedere zullen deelnemen.
Gehele Australische
zwemploeg naar Nederland
De volledige Australische dameszwem
ploeg zal in augustus naar Nederland ko
men om deel te nemen aan de Neder
landse zwemkampioenschappen.
De Australische zwemsters komen van
18 tot en met 26 juli uit op de spelen
van het Britse gemenebest, welke in Car
diff worden gehouden. Daarna komen zij
naar het Europese vasteland om te star
ten op de kampioenschappen van Neder
land, Duitsland en Italië.
De Nederlandse kampioenschappen, die
op 8, 9 en 10 augustus door een nog aan
te wijzen vereniging worden georgani
seerd, zijn niet internationaal, zodat de
ames buiten med-- linging