ONZE HANDEN DOEN WEER VAARDIG HET ROUTINEWERK Vraagt U maar... Medeleven met uit Indonesië verdreven landgenoten Tien jaar Arbeid Kerkelijk-Sociale in Rotterdam Nog wat rapporten WEL en uit het oude WEE jaar Zaterdag 4 januari 1958 ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina 4 Waardering voor huishoudelijk werk Gewone dagen zijn de beste Minister Klompé spreekt herdenkingsrede uit ORGANISTEN GEVRAAGD HERWAARDERING VOORLEZERS Ongewenste toestand TOENEMENDE ONKERKELIJKHEID Bezinning op het Gebed des Heren DE EERSTE STAP, waarmee je elk Nieuwjaar binnentreedt is na tuurlijk een geheel bijzondere schrede, maar de dagen daarna moeten we weer lopen op het ritme van het leven van alledag. Na de reeks feestelijke dagen, kijk je jezelf eens aan en zegt dan: nu moet het er weer van komen. Je moet aan de slag. De allerdonkerste dagen zijn weer voorbij en we verbeelden ons, dat we al inderdaad zien kunnen, dat het lichter wordt en vanzelf, dan komen al de huisvrouwelijke (instincten weer in actie. Je kijkt het huis eens rond en dan geef je het aan je zelf toe, dat je in de voorbije dagen wel mild geweest bent ten opzichte van het anders zo strakke schema van huishoudelijke plichten en werkzaamheden. Niet dat er geluierd is, integendeel. De meesten onzer zijn op volle toeren bézig geweest. De aard van die bezigheden was echter anders dan in de gewone weken. Nu was alles er in de allereerste plaats op gericht om het feestelijke te maken voor het eigen volkje, dat altijd thuis is en vooral ook voor hen, die slechts een enkele maal en juist nu met de feestdagen thuis zouden zijn. ondraaglijk maakte. Rondom die man, die wel de macht maar niet het recht aan zijn zijde had, was een cordon van 'n bepaald slag mensen, die hard kon den schreeuwen en veel kwaad aan richten. Door al dat luide gekrijs leek het, alsof het een brede massa was, maar zo was het immers niet. Doch ons hele volk is een tijdlang 't slacht offer van dat geweld geweest. In Indonesië, dat hoort men van velen, is de massa van de bevolking niet tegen ons. De verhalen van be dienden, die trouw bleven zorgen, on danks bevelen van „hogerhand" zijn velen. Maar wat kun je doen tegen vuis ten, waarin wapens zijn geklemd? De Nederlanders moéten weg uit Dat daardoor ons gewone werkplan wat gewijzigd en soms buiten werking trad, scheen ons niet te deren. Een haastige veeg met een stofdoek en een gewillige stofzuiger, was al wat we ons zelf toestonden, maar nu Wjj kijken het gewone leven dus weer in het aangezicht. Zullen we daarover klagen? Ik weet dat verre weg de meesten onzer dat zeker niet doen. En misschien gaat het velen zo- sds mij in deze dagen, dat je enkel heel dankbaar bent, dat we nog ge woon aan ons werk kunnen gaan, want als we denken aan zovelen onzer land genoten, die juist nu in deze dagen alles hebben moeten achterlaten om als een vluchteling ons land binnen te komen, omdat ze uit Indonesië zijn weggejaagd, dan waardeer je zo ten volle bewust, het voorrecht van enkel maar „gewone dagen" waarop we ons eigen werk mogen doen. Daarnaast is er in steeds groter mate het medeleven met die verdre venen. Juist zij, die nu nog in Indonesië woonden en daar hun werk vonden, waren wel de harde werkers. De da gen van vroeger, toen het voor som migen daar gemakkelijk was om zich een bestaan te veroveren, zijn wel zeer wezenlijk voorbij geweest. En juist ook die mensen .hielden van Indonesië en konden er goed overweg met de bevolking van het land zelf. Ze hiel den van het land en konden het kli maat verdragen. Liever, zeiden velen, wat te veel zon in Indië dan een per manent te kort daarvan in Nederland, en nu weggejaagd. Alles achter laten. Ja, wat kun je meenemen op zo'n overhaaste reis. Wat koffers en dat is al. En dan berooid in Nederland aan komen, midden in het donkerst en koudst van de dagen, in een land dat al overvol is en waar het moeite zal kosten woonruimte te vinden. Voor die mensen is het al een zeer triest be gin. Medeleven Nederland is van ouds het land, dat warm meeleeft in de zorgen en noden van andere volken en wij konden al tijd wel veel voor de getroffenen en geplaagden missen. En wie als on schuldige verjaagd werd, kon bij ons altijd een plaats vinden. Maar nu zijn het onze eigen mensen, die in nood zijn. Onlangs hoorde ik in de radio nieuwsberichten over de grote som men, die door andere staten gegeven worden aan de minder ontwikkelde gebieden. Ook ons land werd daarbij genoemd. We zullen nu eerst maar heel nuchter moeten zien, dat we be schikbare gelden besteden ten bate van hen, die nu zijn weggejaagd uit een land, waar ze geen schade aan brachten, maar wel dat land dienden door hun werken. Je kunt ook medelijden hebben met de massa van de bevolking in Indo nesië. Het is daar al net ais ln de bange dagen van de oorlog hier. De macht was in handen van een, d:e daartoe het recht niet had en die in willekeur, geheel ten eigen bate ons al de last oplegde, die ons het leven Vele kleintjes maakten weer één grote In 1957 is in de kleine busjes, die ook in onze gemeente maandelijks worden aangeboden ten behoeve van de HeMaVa-combinatie meer dan hon derd vijf en twintig duizend gulden opgehaald. Dat is het resultaat van de trouw van een aantal kinderen, dat door weer en wind liep met een busje -voor het werk in de Heldring Gestich ten te Zetten, de Martha Stichting te Alphen aan de Rijn en de Stichting Valkenheidé te Maarsbergen. Een bewijs, dat vele kleintjes nog altijd één grote maken. Het bestuur van HeMaVa was met dit prachtige bedrag heel blij en dankt alle gevers en geefsters hartelijk! Voor hen, die eens wat extra's willen doen voor meer dan duizend kinderen, die in ge noemde stichtingen verblijven, v er- melden we gaarne nog het adres: Bu reau HeMBaVa, Joh. van Oldenbarne- veltlaan 44, Amersfoort (Postrekening 4846). Als correspondentie in Middelburg treedt op mevr. van Eenennaam, Pluimstraat 7, Middelburg, die gaarne alle gewenste inlichtingen verstrekt. Indonesië en daar komt de chaos en ontwrichting. Honger op de kleine eilanden. Voor Soekarno gemakkelijk, want dan kan alle schuld weer aan de Nederlanders gegeven worden. Een reden te meer om „op te treden". Lichtpunt Er is te midden van al die narig heid toch één lichtpunt en wel dit, dat nu toch de regering van ons land wel wat anders optreedt, dan ten dage van Schermerhorn. Men biedt Nieuw Gui nea niet op een presenteerblaadje aan. Je hoort soms kloeke geluiden. Als men nu ook maar voortgaat met kloeke daden te doen, opdat na de ellende die onze eigen landgenoten hebben te ver duren gehad, men ook niet de stak kers van Nieuw Guinea prijsgeeft aan het „zegenrijke" bewind van Soekar no, zoals we dat, vooral op Java, kun nen gadeslaan. Wij gaan dus weer de gewone dagen in. Onze handen doen .weer vaardig ons routinewerk, maar toch vinden we immers onze dagen niet zo gewoon als we wel zeggen, want in ons hart is er de zorg en verdriet om de zovelen, die toch nauw bij ons horen. Dat be seffen we nu pas recht. Het is te hopen, dat het onze rege ring mogelijk is zulke maatregelen te treffen, dat de opgejaagde duizend tallen hier weer zo spoedig mogelijk een normaal bestaan kunnen leiden, want die „gewone dagen" zijn toch immer de beste. Maja. HET HORLOGE Wij kochten indertijd een horloge. Na enige tijd kwam er een defect aan, dat onder de garantiebepalingen viel en wij stuurden het horloge op. Geen enkel teken van leven. Na geruime tijd schre ven wij eens en kregen toen bericht, dat het horloge nimmer was aangeko men. Wat kunnen we er nu aan doen? Reeds eerder bij een soortgelijke kwestie, hebben wij het advies gege ven: verzend zoiets toch aangetekend. Waarvoor bestaat anders die mogelijk heid, om aangetekend te kunnen ver zenden. Nu hebt u geen enkel bewijs en kunt u ook nergens op beroepen. Het geval is erg eenvoudig, maar wij vermelden het ter waarschuwing, om dat men tegenwoordig veel horloges op advertentie koopt VRIJE VESTIGING U kunt inderdaad wel huizen kopen met „vrije vestiging", hetgeen dan wil zeg gen. dat men dan een nieuw gebouwd huis koopt. Zaak is echter wel, even bij de gemeente te informeren, of er verder niets in de weg is. Het kan wel eens voorkomen, dat achteraf de ge meente haar eigen opvatting heeft over die vrije vestiging VAN VERRE Een jongeman emigreerde naar Zuid- Afrika. Na korte tijd werd hij ziek. Maar in zijn gezonde dagen kocht hij vele dingen op afbetaling, hetgeen daar nog meer dan hier gewoon schijnt te zijn. Alvorens naai- ons land terug te keren, moest hij zijn schulden betalen en hem werd daarvoor geld gezonden. Thans komt een afbetalingsmagazijn met een grote rekening, die niet be taald zou zijn. Hij beweert, dit contant te hebben gedaan Men dreigt en wat nu? Kan men hem ook hier vervolgen of voor de rechter dagen? Inderdaad, ook een firma in het bui tenland kan vorderingen langs gerech telijke weg innen. KAMER WEG In zoverre' kamer weg; een lezeres is in een rusthuis, waar ze een bepaalde ka mer had gehuurd. Ze ging een week uit logeren bij kinderen en toen ze terugkwam, werd haar een veel klei nere kamer aangewezen, die buiten dien nooit zon krijgt. Haar meubelen waren daarheen overgebracht. De vraag is nu, of ze dat zo maar moet nemen. Lezeres kan een deurwaarder in de arm nemen, die vordert, dat de ge huurde kamer weer ter beschikking wordt gesteld en dat de kosten aan deze onrechtmatige verandering ver bonden, worden vergoed. Over de piijs kan ze niet vallen, want prijzen van rusthuizen zijn vrij. DE PETROLEUMKACHEL Het is werkelijk zo, dat al dat vocht van de oliekachel (niet te verwarren niet oliestook) komt. Alle "erbrandingsstof- fen worden in de kamer afgegeven plus een onnoemelijke hoeveelheid vocht. Het doet er niet toe. welk systeem of merk u heeft: als er geen schoorsteen- afvoer is, houdt u dat vocht. Mijn beste nichtjes en neefjes, Dit wordt mijn eerste praatje met jul lie in het nieuwe jaar. Ik hoop, dat we ook in dit jaar het weer even gezellig met elkaar zullen hebben en dat ik, ais het kan, nóg meer brieven zal ontvangen dan vorig jaar. Door de brieven worden we goede bekenden zie je, want daarin wordt heel wat verteld. Voor ik echter aan het praten sla; al lereerst allen heel hartelijk dank voor de vele goede wensen,^ die ik ontving. En vooral ook aan de 'Vaders en Moeders, van wie ik een Nieuwjaarsgroet ont ving. Dat maakt al dadelijk een goed be gin. Deze week, tot 11 januari dus kunnen jullie nog werken aan de kleurwedstrijd. Van zo'n plaat is wat moois te maken. En de jongsten uit onze raadselfamilie hoe ven nu niet achter te blijven, want met kleurkrijt kan ieder overweg. En zo kort nog na Sint Nicolaas heeft haast elke jongen en meisje wel mooie kleurkrijtjes. Laat dus maar eens zien, wat je kunt. Maandag zeker weer naar school. In eens flink aanpakken. Ja, pak alle som men en moeilijke taallessen stevig bij de kraag, je zult zien, dan is er niet één som meer, die je durft plagen, want dan zijn ze ook lang zo moeilijk niet, als je eerst dacht. Echt waar hoor. Ik weet er nog alles van, van vroeger. En het slot is, dat je dan ook niet in zorg hoeft te zitten voor een volgend rapport. En voor de vrije tijd, die. er dan nog over blijft, hoop ik weer te zorgen voor- prettige werkjes, waarbij je ook nog prij zen kunt verdienen. Voor vandaag ge noeg. Ik ga nu het eerste pak groeten van 1958 over jullie hoofden uitstrooien. Dag allemaal. Jullie tante Truus. Korenbloem te Westkapelle. Veel dank voor die prachtige Kerst- en Nieuwjaars kaart, die je zelf maakte. Zo'n kaart is wat waard hoor, want die heeft je zeker wel wat tijd gekost. Ik zal die bewaren. Ontvang ook van mij veel goede wensen. Heb je al kans gezien om een eindje te lezen in dat boekje in een andere taal? Edelweis te Colijnsplaat. Het deed me goed, dat je het begin van je vakantie gebruikte om mij zulk een kostelijke lange brief te schrijven. Ik heb er een rustig ogenblikje van genomen om die eens te lezen. Na de feestdagen zal ik, zodra ik wat tijd heb, je wel een brief schrijven. Nu is er niet veel gelegenheid voor, want op zulke dagen wordt er zo veel aan mijn tijd geplukt, dat ik geen klein poosje over heb. Dus even geduld. Nu enkel dank voor je vele goede wensen en ook jou, met je ouders te zamen een gezegend 1958 toegewenst. Hanna W. te Goes. Voor de wedstrijd was jü nummer een, die de kleurplaat in- zondt. Ik denk, dat jij de vorige zomer er gens aan het strand bent geweest, waar door je nu zo precies de goede kleur koos voor de plaat. Het zal wel een hele verandering voor je wezen als je naar die school gaat, maar ik hoor wel dat de meisjes het daar altijd zo goed naar hun zin hebben. En je leert er zoveel. Wat zal moeder het dan gemakkelijk gaan krij gen, als jij daar het huishouden leert. Maaike de H. te Middelburg. Je inzen ding ontvangen. Jij bent dus ook direct aan het werk gegaan. In de vakantie is daar ook mooi de tijd voor. En nu maar wachten op de uitslag hé? De legerwoordvoerder in Djakarta heeft donderdag verklaard, dat „voor zover hem bekend was" Zweden het verzoek van Indonesië om levering van wapens „op grond van politieke overwegingen" van de hand heeft ge wezen. Donderdag zijn met de „Waterman" en de „Tjiiiwah" weer 1.200 Neder landse evacuees uit Indonesië in Sin gapore aangekomen. Zij zullen vrijdag debarkeren en in de drie voor hen in gerichte kampen in Singapore worden ondergebracht. De Stichting voor Kerkeljjk Sociale Arbeid der Hervormde Gemeenten te Rotterdam viert van 11 tot 18 januari a.s. haar tienjarig bestaan. In verband hiermee heeft de in 1955 benoemde di recteur, ds. H. J. Teutscher, een en an der verteld over de ontwikkeling van het werk ln de loop van deze tijd. Actueel is nu de zorg voor de repatri ërende landgenoten uit Indonesië, waar deze stichting zich al op aan het instel len is. Gebaseerd op ervaringen uit vroeger jaren is de verwachting, dat velen van hen in Rotterdam geplaatst zullen worden in verband met de gun stige werkmogelijkheden, vooral in groepsverband. Ds. Teutscher, die binnenkort zelf naar Singapore gaat om landgenoten op de thuisreis te vergezellen, zei ver der, dat men vooral wil zorgen dat de minderjarigen zo kort mogelijk in het opvangcentrum in Seheveningen blij ven. De zorg voor gerepatrieerden be sloeg in Rotterdam alleen al 1300 pro testantse adressen, en hoewel dit aantal aanzienlijk vergroot zal worden nu de komende maanden ongeveer 50.000 mensen extra ln Nederland verwacht worden, is er voor de stichting geen mogelijkheid meer krachten aan te stel len, zei ds. Teutscher. Men heeft 32 maatschappelijke werkers en werksters in dienst en 70 gezinsverzorgsters en helpsters. Bejaardenzorg De kwestie van de bejaardenzorg noemde de directeur vervolgens een van de njjpendste problemen in het werk van de stichting. In 1958 zal het aantal bejaarden in Rotterdam de 100.000 be naderen, en alleen al voor de hervorm den heeft men voor 1965 3000 bedden meer nodig (kosten per bed f 10.000). Dan heeft de stichting voor het ko mende jaar een zgn. „telefoondienst op het programma staan in samenwerking met de Stichting Gereformeerd Maat schappelijk Werk. Op alle uren van dag en nacht zal men om hulp kunnen bellen, waarbij vooral gedacht wordt aan geestelijke moeilijkheden. De viering van het 10-jarig bestaan zal o.m. geschieden met een herden kingsbijeenkomst op 15 januari, waar de minister van maatschappelijk werk, mej. dr. M. A. M. Klompé zal spreken over: „Maatschappelijke begeleiding in een gebied met snelle ontwikkeling". Gedurende de laatste vijf jaar stelde de Gereformeerde Organisten- Vereniging op verzoek van kerkeraden in totaal 26 vergelijkende exa mens in, steeds in vrij grote gemeenten. Bij die examens ging het om 45 vakatures, waarvoor zich in totaal 135 examinandi opgaven. Hier van konden er slechts 36 worden voorgesteld voor een benoeming tot organist, waarvan zes voorwaardelijk. De heer D. W. L. Milo te Nunspeet, voorzitter van de G.O.V., die van deze feiten melding maakt, komt tot deze conclusie: „De orgel- bank is geen serieus begeerde zitplaats in onze kerken. Degenen, die zich een kostbare studie hebben getroost deze opleiding is tegen woordig zo duur als die van een predikanten die cultureel algemeen gevormd zijn, schietep gemeenlijk weg naar kerken, die meer prijs stel len op behoud van het cultureel decorum dan op de belijdenis. En lie den, die van het kerkelijk orgelspel het toeten noch het blazen ver staan, lopen los rond op onze orgelgalerijen, paraisseren op onze vergelijkende examens, bedrinken zich aan andermans instrumenten, en bedreigen de lofzangen Israëls, de troon des Heren, ps. 22:4". De Noorse regering heeft de sta king van de 900 politiemannen in Oslo onwettig verklaard. Zij moeten hun dienstuitrusting en papieren inleveren. ZO EVEN HEB IK het vel papier, waarop ik u onze weder waardigheden van de laatste schoolmiddag van het oude'jaar neerschreef, van mij afgeschoven, zeggend, dat het nu wel letjes was voor dit jaar. Voordat ik aan dat werkje begon, was ik in tweestrijd, want ik kon eerst niet tot een besluit komen of ik de finish van het jaar zou beschrijven, of dat, wat enkele dagen terug daar aan vooraf ging, namelijk de uitdeling en wederinneming der rapporten. Ik besloot tot het eerste, maar nee, de rapportenervaring moet u toch ook weten, daarom heb ik gauw een nieuw vel papier gepakt en komt u achteraf te weten hoe het er met onze geestelijke inventaris bijstaat. Misschien herinnert ge u nog wel, dat ik allerminst ver zot ben op het schrijven van rapporten. Uitgesproken een naar werk. Moeilijk kun je het eigenlijk niet noemen. Een kind kan, om het zo eens te zeggen, de was doen, Als een keurige sehooljuffer houd ik nauwkeurig de cijferlijst, bij, dus als het grote uur is aan gebroken, ligt de cijferlijst naast mij en ik tel even de rijtjes samen en bereken het gemiddelde cijfer, zet dat in het daarvoor bestemde vakje van het rapport, om dan tot een volgend geval over te gaan. Nee, hoofdbreken kost me dat niet, soms wel hart- breken. Dat laatste maakt, dat ik wel eens frauduleuze han delingen pleeg. Dat kan er tenminste van komen. Het komt ook wel voor, dat ik een cijfer vol wraakgevoelens neerzet, hopend, dat een wijze vaderlief zal doen, wat mjj niet geoorloofd is, namelijk de zoon- of dochterlief, over de knie leggen en dan dat ge deelte van de rug, waar een mollige ronding begint, maar eens onder handen nemen. Erg hè, dat zulke wrede verlangens in een schooljuf- fers hart naar boven kunnen komen. Enfin, na een vakantie lu wen dergelijke gevoelens al tijd wat. Vakantie is wezen lijk wel ergens goed voor. Ook armoedzaaiers Ik heb dus weer rapporten geschreven. Een kwade avond hopend, vooral bij curieuze heimzinnige kunst verstaan gevallen, dat de vaders en moeders hun eigen kind goed kennend, de kunst zullen ver staan om tussen de regels of iuister gezegd, tussen de cij fers door, te kunnen lezen, op dat ze naar recht en billijk heid zullen lonen of straffen. Want dat is het nu, je moet bij rapporten goed tussen de regels door lezen. Bij de mees te, gewone, gevallen, behoeft dit nog niet zozeer, maar bij andere juist wel in grote mate. Als er op een rapport allemaal zevens en achten, of ook van die hoge pieten als negens prijken, nu ja, dan zeg je met een opgeruimd gemoed dat is best, om Over te gaan tot de orde van de dag. Maar ach, je hebt ook rap porten, waarop enkel armoed zaaiers als drieën en vieren voorkomen, en dan juist kun nen de vragen rijzen. Kijk dan met bijzondere aandacht naar de cijfers voor gedrag en vlijt. Kijk nog eens goed en houdt eerst dan uw hand in de ver eiste stand om te belonen of te straffen. Ja ook te belo nen, al staan er enkel drieën en vieren op, maar als sluit stuk van de cijferlijst een acht voor gedrag en vlijt. Kijk, in zulke gevallen schrijf ik die miserabele drietjes en vier tjes met een bloedend hart, in gedachten al maar wensend, lang. Ondertussen altijd weer dat vooral de moeders die ge- tussen de cijfers door te lezen. Soms ga ik de moeders te vo ren die kunst wel eens leren, althans trachten, haar die te Ieren. Ik zal nu meteen maar op biechten, dat ik als de zaken zo staan wel eehs fraude pleeg. Ik rond dan de cijfer tjes wel eens gunstig naar bo ven afAls er steeds drie ën of vieren moeten worden neergeschreven, dan grijp ik een heel kleine kans al aan, om van een vier een vijf te maken. Maakt niet veel ver schil uit, zegt u. Dan hebt u nog nooit, rapporten moeten schrijven. En dan nog die andere, don kere kant van mijn binnen ste. Toen ik het rapport van Kees zat te schrijven, let wel van onze „kwaaie Kees," want we hebben twee Kezen in deze klas, pende ik met grim mige wraakgevoelens een paar drieën en een twee neer, daar bij vurig hopend, dat vader Klein zou doen, wat ik niet mag, en wel des jongelings onderste ruggedeelte een warm aandoend tintje geven, want dat verdient het kereltje Hij kan beter, véél beter, maar hij heeft maling aan al les, de school, het leren en mij incluis. Alles geprobeerd Ik heb alles met hem ge probeerd, vergeefs helaas! Deze knaap maakt het tot een vereiste, dat je als school juffrouw een paar ogen extra hebt, om hem doorlopend in het vizier te houden. Nu is het zo, dat mijn ogen, als ze een ogenblik niets te doen hebben, ais vanzelf zich naar Kees wenden, zonder order van ho gerhand af te wachten en al tijd valt er bij die inspectie- blik wel wat te rapporteren enniet veel goeds. Twee dagen na uitdeling, komen de rapporten, getekend door vader terug. Dan komen ook de commentaren los. De meeste zijn, zoals te verwach ten was, een tikje lof en een tikje vermaan, van iets dat wat beter kon. Kees, de kwaaie Kees dan, zegt schaamteloos:. „Ikke 'eb zo op mien gead van mien vader." Dan is voor hem de zaak afgedaan, want hij heeft toch maling aan alles, Daar heb ik dus niet de gehoopte voldoening vanJammer, denk ik. Zó kun je nu als „juffrouw" worden met al die rapporten. Als ik Tini's slechte rapport echter met de achten voor gedrag en vlijt in ontvangst neem, speur ik op het gezicht je, wat de reactie zal zijn. Ze kijkt me bedeesd aan. Dan wijst ze naar een gloednieuwe haarstrik. „Die 'eb ikke van mien moeder gehad," zegt ze, zonder zelf verband te leggen tussen strik en rapport" Mijn hart is gerust en op moeders „rapport" zet ik voor gedrag een dikke tien. Voor mij is het echter een rust, dat dit karweitje weer voor enkele maanden van de baan is. Op dit moment zijn in het gebied van de Evangelische landskerk van Hannover 600 a 700 „lektoren" werk zaam. Men zou ze voorlezers kunnen noemen, want inderdaad vervangen zij de predikant in leesdiensten, terwijl zij voorts in de normaal door predikan ten geleide godsdienstoefeningen de Schriftlezingen verzorgen. Maar daarmee is de taak van de „lektoren" niet afgelopen, want velen van hen leiden' ook avond- en och tendgebeden en verlenen naast hun dagelijkse taak nog op andere wijze bijstand in het pastoraat. De laatste jaren is men er mee be gonnen deze voorlezers een liturgische scholing te geven, bijbelkennis en ook spraakles. Hoe belangrijk 't instituut van voorlezer in de Evangelische kei'k van Duitsland is, blijkt heden in iiet onder Pools beheer staande Oder- Neisse-gebied, Oost-Duitsland. De steeds in zielental teruglopende Evan gelische kerk heeft dit jaar haar laat ste drie predikanten verloren. Voor lezers, die inmiddels de bevoegdheid tot bediening van de sacramenten heb ben ontvangen, hebben nu de geeste lijke verzorging in handen van de nog ruim 100.000 zielen tellende wijd en zijd verspreid liggende gemeenten. Ds. J. Bouterse, die een jaar geleden bevestigd werd bij de Hervormde ge meente van Vlaardingen, klaagt er Lp De Zondagsbode voor Vlaardingen over, dat er vrijwel geen- kerkeraads- vergadering van zijn wijkgemeente voorbijgegaan is, waarin niet gespro ken moest worden over de verkiezing van ambtsdragers. Wanneer de kerkeraad op iemand een beroep deed, ontving hij in de meeste gevallen een bedankje. Hier door wordt het wijkwerk ernstig be lemmerd. „Aan de ene kant klaagt de Hervormde gemeente dat bjj ons (met een zevenmaal zo groot zielental als een Gereformeerd predikant heft) het huisbezoek verwaarloosd wordt, maar aan de andere kant laat deze zelfde gemeente dikwijls verstek gaan als er een beroep op haar wordt gedaan om medewerkers en ambtsdragers te ver schaffen. Ik doe een ernstig beroep op u, om bij een volgende kerkeraads- verkiezing alleen in 't uiterste geval te bedanken voor een benoeming", schrijft ds. Bouterse. Nederlander nog tot een kerk be hoorde en in de 18e eeuw men wel kritisch tegenover de dogma's kwam te staan, maar van massale afval geen sprake was, valt er sinds de tweede helft der 19e eeuw een steeds toenemende buiten kerkelijkheid waar te nemen. In 1909 bedroeg de onkerkelijk heid in Nederland 5 °/o, in 1930 L4 in 1947 17 Dr. H. Bonger, die voor het Huma nistisch Verbond in Utrecht deze per centages gaf, verklaarde dat het ver schijnsel van de toenemende onkerke lijkheid voor de gelovige beangstigend is, maar voor de ongelovige evenzeer. Bij de meesten, die van de kerk afval len wordt de lege plaats van de gods dienstige overtuiging namelijk niet in genomen door een positief zedelijk be wustzijn. De heer Bonger meende te kunnen voorspellen, dat altijd een tien tot vijf tien procent van de mensen uitgespro ken gelovig en een zelfde aantal onge lovig zal zijn. Er is wat dat betreft dus evenwicht. Verontrustend blijft het, dat de grote middenmoot een on duidelijke positie zal blijven innemen. Groeiende kosten evangelisatiewerk Het budget van de evangelisatie- arbeid, die door de Gereformeerde kerken in de provincie Noord-Holland gezamenlijk wordt verricht (en waar het plaatselijk evangelisatiewerk der 79 plaatselijke gemeenten dus buiten valt), steeg vanaf 1950 van f24.000 tot f 60.000. De kerkeraad van Watergraafsmeer (Amsterdam-Oost) heeft in een uit voerige missive zijn bezwaren tegen deze gang van zaken meegedeeld aan de evangelisatiedeputaten in de pro vincie. De kerkeraad acht het'een on billijkheid, dat gemeenten ,die tien duizenden guldens uitgeven voor eigen evangelisatie, ook nog het volle quotum voor het agrarisch deel van Noord-Holland moeten bijdragen. Voor de week der geboden, die van 18 tot 25 januari wordt gehouden, heeft men ditmaal een dagorde opge steld, waarin de verschillende beden van het Gebed des Heren onder de aandacht wordt gebracht. Op deze manier bezinnen de bidders zich elke dag op een onderdeel van het volmaakte gebed. Algemene richtlijn is het gebed voor de eenheid der chris tenen. Australische Terwijl in de 17e eeuw iedere zullen deelnemen. Gehele Australische zwemploeg naar Nederland De volledige Australische dameszwem ploeg zal in augustus naar Nederland ko men om deel te nemen aan de Neder landse zwemkampioenschappen. De Australische zwemsters komen van 18 tot en met 26 juli uit op de spelen van het Britse gemenebest, welke in Car diff worden gehouden. Daarna komen zij naar het Europese vasteland om te star ten op de kampioenschappen van Neder land, Duitsland en Italië. De Nederlandse kampioenschappen, die op 8, 9 en 10 augustus door een nog aan te wijzen vereniging worden georgani seerd, zijn niet internationaal, zodat de ames buiten med-- linging

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1958 | | pagina 4