Voor het eerst sinds 1945 daling van
het postverkeer bij de PTT
ALS DE AVOND
VALT...
Ontsparing bij de rijkspostspaarbank
bedroeg vijf miljoen gulden
Gezonde bloei te konstateren bij Chr.
Jeugdbond van Natuurvrienden
Oude man omgekomen
bij brand te Berkum
Minister Suurhoff naar
Zuid-Afrika
Financiële uitkomsten posterijen baarden ernstige zorgen
Stel, dat dit gebeurt, terwijl u een
belangrijk werkje onder handen hebt.
't Wordt schemerig, daarna donker, de
mogelijkheid om verder te gaan
wordt ernstig bemoeilijkt, 't Kunst
licht was juist niet afdoende, om uw
plan te kunnen doorzetten. Er was
geen andere* oplossing dan voor die
dag ophouden, en hopen op een nieu
we dag.
Wij werden dus geremd, omdat de
avond intrad. Maar, daar was dade
lijk de gedachte aan morgen.
Denk u nu in, het invallen vmi de
avond, zonder die hoop op een nieuwe
morgen. Als van het donker niet meer
verwacht kan worden, dat het ver
drongen wordt door het licht.
Zo is het op de leeftijd, die als be
jaardenleeftijd wordt gesteld. Wij gaan
er niet over twisten, in welke jaren
dat al begint. Een enkel jaar geleden
noemde iemand de leeftijd van 55, ter
wijl op 65 jaar de ouderdom ten volle
aan de gang was.
Och, als je zó gaat praten
Ik heb wel dertigjarigen in mijn
leven gehoord, die onder de bejaar
den geen onverdienstelijk figuur zou
den gemaakt hebben. Bij wie de dege
lijkheid zó ontstellend was, dat de uit
werking bij anderen in hoofdzaak be
lachelijk was. Zo zijn er ook ouderen,
bij wie de levensvreugde nog tintelt.
Maar, daar komen jaren, waarin het
licht gaat verdonkeren en allerlei
„remmingen" en „bindingen" zich
voordoen. De machtige tekening hier
van in Prediker 12, in beeldrijke taal,
Is veelzeggend.
De dag, de levens- én werkdag, gaat
naar het einde. Het gaat er dan om,
hoe de levensavond wordt doorge
bracht. Dit is heus niet alleen een
vraag, omdat tegenwoordig de leef
tijdsgrens wat hoger ligt dan in vroe
ger tijd. Het is een vraag bij ieder, die
tot een levensavond komt.
Dan wordt het wel ondervonden, dat
het ideaal van: oud-worden, niet ge
heel gelijk is aan de praktijk van het:
oud-zijn.
Dan komen er van die bitterheden
door onverstand van de omgeving.
Waarom is een bejaard man ineens
overal „opa"? Misschien is hij hele
maal niet op die titel gesteld. Waar
om kan hij niet in de samenleving
blijven, die hij voorheen was? Mijn
heer die of die. Men kan het soms aan
het gezicht van sommige bejaarden
zien, dat zij op zulke gemoedelijkheid
niet gesteld zijn. Geven zij kort en
scherp hun antwoord, wees er dan
zeker van, dat u hen pijn doet met uw
gemoedelijkheid.
Als er iets is, dat bij het ouder wor
den prettig stemt, dan is het dit: door
de omgeving, de maatschappij, met
een zeker respect behandeld te wor
den. Daar heeft de ouder wordende
mens beslist recht op!
Een heel ander punt, dat moeite
geeft, is de betrekkelijke vereenza
ming. Het geslacht uit de eigen tijd is
ten dele of grotendeels verdwenen.
Met een véél jonger geslacht het con
tact goed te bewaren, is moeilijk.
Vooral, wanneer het leven iemand niet
veel met de jongeren in aanraking
bracht. Maar, zelfs dan, wanneer er
een geregeld rapport met jongere ge
slachten was, de ouder wordende mens
voelt in denken en handelen het on
derscheid. Zijn gedachten-wereld is
anders dan die van de jongeren. En,
als het over praktisch aanpakken gaat,
dan mag hij tegen anderen zeggen: je
moet het zus of zó doen...., zelf
neemt hij het gereedschap niet meer
op.
Ja maar, zegt daar iemand in de
volle kracht'van het leven: je moet
toch dankbaar zijn, als je oud gewor
den bent, dat je het vroeger hebt kun
nen doen
Och, m'n beste, ik weet niet, wan
neer u persoonlijk iets zal ontnomen
worden, hoeveel verkwikking u er
dan aan hebt, dat u het vroegtr hebt
bezeten. Ik ben erg bang, dat het zal
tegenvallen.
Er zijn dan meer weemoedige her
inneringen, dan dat er oplaaiende
dankbaarheid is: ik heb dit geluk zo
veel jaren mogen bezitten....
Als de levensavond valt, en 't hart
zou nog wel willen, maar de omstan
digheden of de krachten laten het niet
meer toe om wat te doenwanneer
de stroom van het leven zich gestadig
voortbeweegt, en de mens wordt „toe
schouwer tegen wil en dank", dan ge
voelt hij het: ik behoor tot het ge
slacht van gisteren! Men spreekt van
daag een andere taal dan ik kan voe
renen dat geeft de gedachte aan
vereenzaming. Daarom is er véél wijs
heid en liefde nodig, om de ouder
wordende mens te begrijpen.
Men zal hier moeten verstaan, dat
de bejaarde zelf zijn ogenblikken heeft,
waarin hij het ondervindt, hoe alles
aan het wegvloeien is.
Het is zeer heilzaam, wanneer de
een of andere bezigheid de heerlijke
gedachte bijbrengt: het leven doet nog
beroep op mij! Ook hier is een zeker
recht van de ouderdom. Zolang als
God een mens laat leven, en er zijn
nog mogelijkheden, heeft geen jon
gere het recht om meewarig of mis
prijzend over arbeid van ouderen te
doen. Wij staan soms wel héél ver af
van het diep respect, waarmee in het
oude Oosten de oudere werd behan
deld. De wilde jacht in het Westen
brengt er gemakkelijk toe, een oudere
als „hinderpaal" te zien. Men moet de
uitdrukkingen soms maar eens horen.
VOOR HET EERST sinds 1945 trad in 1957, vergeleken met 1956
een daling van het postverkeer op, welke in het binnenlandse verkeer
enkele procenten bedroeg. Het telefoonverkeer bleef in 1957 stijgen,
maar deze stijging was minder groot dan in voorgaande jaren; zij
bedroeg drie procent in het lokale en zeven procent in het interna
tionale verkeer. De nettovraag naar telefoonaansluitingen daalde niet
alleen door de invloed der recessie, maar ook door de gevoerde tarief
politiek die op de afremming was gericht. Dit heeft de directeur-
generaal der P.T.T., ir. J. D. H. van der Toorn, medegedeeld in zijn
nieuwjaarsrede die hij voor vertegenwoordigers van het personeel
heeft gehouden.
Ir. Van der Toorn vestigde er de aan
dacht op dat het algemene beleid van
de PTT in 1957 bepaald werd door een
lichte economische recessie, door de be
stedingsbeperking en door de noodzaak
de financiële resultaten te verbeteren.
Deze recessie weerspiegelt zich in som
mige verkeerscijfers der PTT, waar
van ir. Van der Toorn bovengenoemde
voorbeelden gaf.
Bij de doorwerking van de beperking
der bestedingen moest de invloed wor
den opgevangen die uitging van de ho
ge investeringen in 1956 en het, door
het aanzetten van de remmen, veroor
zaakte oplopen der voorraden.
Meerjarige begrotingen
Ook de aan de PTT leverende indu
strieën ondervonden moeilijkheden, aan
gezien het noodzakelijk was voor de
PTT het bestelnlveau aanzienlijk In te
krimpen.
Ir. Van der Toorn zeidei „Wij betreu
ren het, dat daardoor bij de industrie
uitbreidingsplannen moesten worden
afgelast of uitgesteld, terwijl in ver
scheidene gevallen door hen niet ont
komen kon worden om het personeel
wat in te krimpen. Wij vertrouwen deze
gevolgen binnen zo gering mogelijke
perken te kunnen houden met het oog
op hun toekomstige activiteiten".
Teneinde voor het staatsbedrijf der
PTT inderdaad een meer effectief be
leid op lang zicht te kunnen voeren,
vindt ook bij de bedrijfsleiding der PTT
de gedachte van meerjarige begrotin
gen bijval. Het afgelopen Jaar zijn
daartoe reeds de nodige voorbereidin
gen getroffen.
De financiële uitkomsten van het
staatsbedrijf lieten zich begin 1957
niet rooskleurig aanzien. Vooral de
posterijen baarden ernstige zorgen.
De factoren die er toe geleid hebben
zjjn gemakkelijk aanwijsbaar, aldus
de directeur-generaal der PTT. Het
gemiddelde loon, Inclusief sociale las
ten en secundaire arbeidsvoorwaar
den nam, vergeleken met begin 1955,
liefst met 28 pet. toe.
Ook andere kostenfactoren hadden
een stijgend karakter. De totale lasten
stegen onrustbarend en het is tegen de
ze achtergrond dat de tariefmaatrege
len moesten worden gezien die in het
afgelopen jaar moesten genomen wor
den. De totale baten van het gehele
PTT-bedrijf, exclusief de rijkspostspaar
bank, vertoonden daarom ondanks de
genoemde factoren een verhoging van
ruim 14 pet. ten opzichte van 1956. Zij
kwamen op het recordcijfer van onge
veer vijfhonderdnegentig miljoen gul
den.
Tocb winstcijfer
Ir. Van der Toorn zelde voorts, dat
de verhogingen bij de post noodzakelijk
waren ter dekking van de verliezen.
De beperkte tariefsverhogingen voor
het telecommunicatiegedeelte zijn bo
vendien bedoeld een bescheiden bijdrage
te leveren voor de grote behoefte aan
kapitaal van het bedrijf
Het laat zich aanzien, dat ondanks
het verliescijfer dat de posterijen over
1957 nog te zien zullen geven, het
staatsbedrijf in zijn geheel door de ge
nomen maatregelen een winstcijfer zal
tonen. Ir. Van der Toorn noemde dat
een verheugend resultaat, als men het
vergelijkt met de oorspronkelijke begro
ting voor 1957, waarin een geraamd
verlies voorkwam van zes en dertig en
een half miljoen gulden.
BIJ DE TELEFOON kon in 1957 op
de wachtlijst worden ingelopen; het
aantal wachtenden verminderde van
vijfenvijftigduizend tot tweeenveertig
duizend. Ondanks alle moeilijkheden die
er zijn geweest kan het aantal aanslui
tingen netto toenemen met 52.400; het
bedraagt thans 857.000 hoofdaanslui
tingen.
Het aantal aansluitingen op de
draadomroep verminderde in totaal
met twintigduizend, hoewel er zestig
duizend werden aangelegd. De terug
gang is wel voornamelijk te wijten aan
de tariefsverhoging van f 24 tot f 30,
aldus ir. Van der Toorn. Door het goe
de werk van de acquisitie werd bereikt
dat ongeveer vijfentwintigduizend abon
nees werden aangebracht en ongeveer
vijfduizend hun opzeggingen introkken.
In 1957 is een bescheiden begin ge
maakt met het afstoten van enkele on
rendabele netten waarvan de per abon
nee berekende kosten veel te hoog la
gen.
Processen-verbaal
De dienst luister- en kijkgelden heeft
De koninklijke onderzoekingsboot Shack-
leton is ln de wateren rond het Zuid
poolgebied tegen een stuk drjjfijs geva
ren waardoor er onder de waterlijn een
gat ln de romp van het schip kwam. Er
deden zich geen persoonlijke ongelukken
voor, maar wel liep een deel van de la
ding waterschade op. De Shackleton
maakte de jaarlijkse reis naar de Falk-
land-eilanden en de bijbehorende waar
nemingsstations.
Boven: Met een sloep werd een pomp-
installatie overgebracht van het Engelse
schip Hr. Ms. Protector, die de Shackle
ton ook verder begeleidde.
Onder: Bemanningsleden van de
Shackleton mengen cement om de schade
zo goed mogelijk te herstellen.
in 1957 In drieduizend gevallen proces
verbaal moeten opmaken wegens over
tredingen van de wet op het kijkgeld.
De genoemde dienst heeft in 1957 ze
ventienduizend processenverbaal opge
maakt tegen houders van radiotoestel
len die hun toestel niet hadden aange
geven. Daarmede ls het totaal aantal
processen-verbaal dat de dienst sedert
hij met zjjn werk begon ln 1948 geste
gen tot meer dan honderdduizend.
Met betrekking tot de Postchèque-en
Girodienst constateerde ir. Van der
Toorn ook een verkeerstoeneming, of
schoon relatief gering, van drie en een
half procent. De personeelsvoorziening
werd ook hier wat gemakkelijker zodat
het overwerk kon worden beperkt. Te
genover een verlies door 870 ontslagen
stond een winst van twaalfhonderd ln
dienst genomen krachten.
De ontsparing bij de rijkspostspaar
bank bedraagt, over geheel 1957
genomen, vijf miljoen gulden, zonder de
zeven en veertig miljoen gulden rente
te rekenen die in dat jaar op de 4.6
miljoen spaarrekeningen is bijgeschre
ven. Hoewel de rente iets werd ver
hoogd ondervindt de rijkspostspaarbank
de concurrentie van een aantal com
merciële banken, terwijl ook een aantal
lokale spaarbanken, de boerenleenban
ken een hogere rente op de spaargel
den geven.
De grote opvragingen zijn echter in
niet geringe mate het gevolg van de
overheveling van spaargelden naar de
nationale woningbouwlening. Zelfs bij
uitschakeling van deze factoren blijkt
echter toch minder gespaard te zijn ln
1957 dan in voorgaande jaren.
Duingebied van Noord-Beveland zou verlies
van „De Beerhunnen compenseren
RUIM HONDERD LEDEN van de Christelijke Jeugdbond van
Natuurvrienden hebben dezer dagen vergaderd in de „Plantage" te
Zwolle, om daar hun jaarlijks kerstcongres te houden. De officiële
opening werd verricht door wethouder P. Coree. Hij deed dit door
een lovend woord te richten tot de initiatiefnemers van de C. J. N.
„Wij jachtige mensen hebben er behoefte aan in de stilte de wonderen
van Gods natuur te beschouwen. Uw bond kan veel doen om bij de
jeugd de liefde voor de natuur aan te kweken".
Uit de jaarveslagen was op te ma-bondssecretaris, Martien de Jonge,
ken dat de C.J.N.zich in een gezonde
bloei en in veel vriendschappelijke
betrekkingen kan verheugen. De
Daartegen moet ons voortdurend pro
test gaan, uit eerbied voor het leven.
Om eindelijk nog iets te noemen, dat
in belang al het andere overtreft: ten
tijde des avonds moet het „licht" we
zen.
Deze uitdrukking uit de profetie van
Zacharias is wel bekend. Zij wijst op
het uit-eindelijk licht, dat God ver
zorgt, wanneer de avond van deze we
reld valt. Zo nu is het nodig, dat de
ouderwordende mens niet alleen weet
van gestadig minderen van de krach
ten, maar dat hij in de geest van
psalm 84 getuigen kan van een voort
gaan van kracht tot kracht.
Niemand mene, dat dit bij de ouder
dom min of meer vanzelfsprekend is.
Het is soms heel opvallend, dat de
oudere meer weet van angst en twij
fel, dan van voorname, innerlijke rust.
Hier werken vanzelf allerlei factoren,
zoals: levensleiding, énverwaar
lozing van het samentrekken van de
geestelijke vragen op zichzelf. Voor
wie dit in jonge jaren geen goede regel
werd, die zal in de ouderdom daar
niet gemakkelijk toe komen. Ook om
dat straks de avond valt, is er behoef
te aan de overweging van het geloof,
dat zich verlaat op de beloften van
het evangelie.
Zorgen wij dan ook bij hen, voor
wie het reeds avond werd, dat het
milde evangelie van de vergeving én
van het blijde uitzicht hen wordt ge
bracht. Alleen deze boodschap spreekt
nog van een nieuwe morgen.... Zo
dat het de door God bereide verrassing
wordt, dat zelfs de hoogbejaarde met
trillende mond nog durft fluisteren:
toch nog een nieuwe morgen
In het licht van die nieuwe morgen
kan de avond vredig zijn. Endan
heeft óók God Zijn vreugde in zulk
"een toestand.
G. C. St.
Een aantal ministers sommigen
vergezeld van hun echtgenote
heeft een voorstelling bijgewoond
van de „Gysbregt" in de Amster
damse stadsschouwburg
Op deze foto van de loge herken
nen wij v.l.n.r.: minister Hofstra,
premier dr. Drees, wethouder De
Roos van Amsterdam, minister
Klompé, minister Suurhoff, minis
ter Helders en geheel rechts
kamervoorzitter Jonkman
Mr. A. J. A. A. Baron van
Heemstra overleden
Gisteren is in alle stilte het stoffelijk
overschot ter aarde besteld van mr. A. J.
A. A. baron van Heemstra, oud-burge
meester van Arnhem, oud-gouverneur
van Suriname en voorzitter van het Na
tionaal Fonds voor Bijzondere Noden.
merkte o.m. op, dat de aanvraag voor
Rijkssubsidie is ingediend.
De wnd. secretaris buitenland en
natuurbescherming, Chris Streefkerk,
wees er in zijn jaarverslag op, dat de
Internationale Jeugdfederatie, waarbij
de C.J.N. is aangesloten, voor de leden
grote mogelijkheden biedt contacten
over de grenzen te leggen. Zo was het
voor de C.J.N.-ers dit jaar zelfs mo
gelijk een Zweeds kamp in Lapland te
bezoeken.
Het is verheugend te constateren,
dat het aantal afdelingen dit jaar
met de helft is toegenomen en dat
de vooruitzichten, wat afdelingsaan-
was betreft, niet ongunstig zijn. Dit
zei de bondspropagandist, Klaas
Frans, in zijn jaarverslag.
Na de verkiezing kwam het volgen
de hoofdbestuur tot stand: voorzitter:
Chris Streefkerk; bondssecretaris:
Martien de Jonge, secretaris buitenl.
en natuurbescherming: Bea Kooien,
penningmeester: Rimmerd van Doren,
leider Biol. Centrum: Jan Wattel, lei
der Biol. Centrum II: Henk v. d. Vlist,
redacteur Triëntalis: Ab Kessler,
Bondspropagandist: Klaas Frans, Ok-
mastraat 14, Kampen. Bondsuitgeef-
ster: Gery de Vries.
Drs. R. J. de Wit, secretaris van de
Contactcommissie voor Natuur en
Landschapsbescherming, refereerde
over „Natuurbescherming thans". De
heer de Wit herinnerde er aan, dat de
contactcommissie nog maar enkele da
gen geleden jubileerde. In ons land
was de eerste exponent van de na
tuurbeschermingsgedachte de Vereni
ging tot Behoud van Natuurmonu
menten.
Deze vereniging heeft zich vooral
geworpen op aankoop en beheer van
terreinen. Thans zijn meer dan 90
verenigingen bij de contactcommissie
aangesloten, waaronder ook de Chris
telijke Jeugdbond van Natuurvrien
den.
Ruim 55000 ha van de Nederlandse
bodem is nu door aankoop van natuur
beschermingsorganisaties en door de
overheid veilig gesteld. Dat dit laatste
voor aangekochte gebieden eigenlijk
maar betrekkelijk is, bleek onlangs
weer bij het plan Europoort, waardoor
het natuurreservaat „de Beer" in ern
stige mate wordt aangetast, zo het
door dit plan niet geheel zal verdwij
nen.
De natuurbescherming tracht ech
ter nog zoveel mogelijk van dit
mooie internationaal vermaarde vo
gelreservaat, te redden. Naar een
compensatie wordt ook reeds ge
zocht en in verband hiermede werd
in de discussie nog gewezen op het
duingebied op Noord-Beveland.
De voortgaande ontwikkeling van de
ruimtelijke ordening biedt voor de na
tuurbescherming, welke veelal ook in
het planologisch overleg is vertegen
woordigd, grote mogelijkheden om
aandacht te vragen voor de niet ln
geld uit te drukken waarden van de
levende natuur. Een minder gunstige
uitzondering hierop, vormen de meer
technische plannen, vooral die van de
Rijkswaterstaat.
Een felle brand heeft vrijdagmorgen
een boerderijtje te Berkum (genieent»
Zwollerkerspel) in de as gelegd. De 89-
jarige heer A. van bet Hul is in de vlam
men omgekomen. De gezinnen van Jt
Seinen en J. Jans werden dakloos.
Omstreeks acht uur hoorde de heer
Seinen, die met zijn vrouw en kinderen
het achterhuis bewoonde, zwak hulpge
roep. Hij begaf zich naar de voorkamer,
waar Van het Hul woonde. Dit'gedeelte
van het huis bleek ree"*: een vlammenzee
te zijn. Seinen heeft toen met enkele bu
ren getracht buitenom in de voorkamer
te komen, maar de hitte was zo groot;
dat men de reddingspogingen moest sta
ken. Zo snel greep het vuur, dat vermoe
delijk door het potkacheltje in de kamer
van Van het Hul is ontstaan, om zich
heen, dat de overige bewoners van het
huis zich ternauwernood in veiligheid
konden brengen. De brandweer van
Zwollerkerspel en die van Zwolle konden
niet verhinderen dat de boerderij en vrij
wel de gehele inboedel een prooi van het
vuur werden.
De minister van Sociale Zaken en
Volksgezondheid de heer J. G. Suur
hoff, zal in de tweede helft van deze
maand een bezoek brengen aan Zuld-
Afrika, op uitnodiging van de regering
van dat land. De minister zal zich op
de hoogte stellen van de omstandighe
den waarin de Nederlandse immigran
ten in Zuid-Afrika leven. Sinds da
oorlog hebben bijna 27.000 Nederlan
ders zich er gevestigd.
Met Zuid-Afrikaanse autoriteiten
zal hij over de toekomstige Immigra
tiemogelijkheden spreken. Het aanbod
der Zuid-Afrikaanse regering, duizend
Nederlanders uit Indonesië op te ne
men, zal daarbij ter sprake komen.
De minister zal vermoedelijk om
streeks de twintigste vertrekken.
Ver. voor Calvinistische
Wijsbegeerte bezet vijf
katheders
In de dezer dagen te Amsterdam
gehouden huishoudelijke vergadering
van de Vereniging voor Calvinistischa
Wijsbegeerte zijn als bestuursleden af
getreden prof. dr. J. P. A. Mekkes ea
prof. dr. C. C. Jonker. In hun plaats
zijn gekozen prof. dr. M. C. Smit en
prof dr. P. Groen.
In de middagbijeenkomst heeft prof.
dr. K. J. Popma een referaat gehou
den over „De zekerheid van ménse
lijk weten". Daarna hield lt.-gen. b.d.
M. R. H. Calmeyer een causerie over
het werk van de stichting leerstoelen
voor Calvinistische wijsbegeerte. Spre
ker zei dat sinds 1951 vijf katheders
worden bezet, nl. Groningen, Utrecht,
Leiden, Delft en Rotterdam en dat
men er nog niet in is geslaagd een
zesde zetel aan de gemeentelijke
universiteit van Amsterdam te be
zetten. Voorts wacht ook Wageningen
nog op het programma der stichting.
In Eindhoven heeft men van rijkswe
ge'een leerstoel.
Baptisten Gemeenten achter
Wereldraad van Kerken
De commissie van de Unie van Bap
tisten Gemeenten in Nederland heeft
zich gesteld achter de verklaring van
het Centraal comité van de Wereld
raad van Kerken inzake atoom-ont
wapening. Deze verklaring is samen
gesteld op le vergadering van het
centraal comité te New Haven (U.S.
A.) op 5 augustus van het vorig jaar.
De Unie-commissie heeft besloten
de adhesiebetuiging ter kennis van de
Nederlandse regering te brengen.
