Teen-age-code
DOMINOCAKE VOOR
SINTERKLAASA VOND
EEN TE LANG VOORSPEL
f
KI
Achtergronden van de grote
bruiloften in O.'Gelderland
Eén dag is genoeg
Yjog niet
uan
gehoon
d?
IdJiJsheid
voor moeders
de
S
m
^sdmerda
S
Bn
rief- van
MAJA
Poes danste in
de tuin
Sint Nicolaas wordt losbandig
Saterdag SO november 1957
ZEEUWSCH WEEKEND
Pagina 9
ALS U MET U ALLEN even voor mij een retour bootkaartje naar
New York wilt betalen, dan ga ik daar ijlings heen om een probleem
te bestuderen en vrij zeker er ook een oplossing voor te vinden. Moge
dit verzoekje u in eerster instantie een weinig vrijpostig voorkomen,
bedenk dan dat de bovengenoemde zwarigheid in verband met u allen
staat. Ik weet dat het nu redelijk is, dat ik wat meer vertel, want
nietwaar, men moet weten, waaraan het gevraagde bedragje zal wor
den besteed. Welnu, ik krijg zo nu en dan nog al eens brieven, waarin
om raad wordt gevraagd, die ik een enkele maal in ons hoekje geef,
maar vaker nog door mij in een persoonlijke brief worden afgedaan.
Als het er zo eens over gaat, welk merk zeep men voor een wollen
Japonnetje moet worden gebruikt, dan is die raad onmiddellijk klaar
en lig ik er achteraf ook geen nacht van wakker, om zuchtend te over
peinzen of mijn goede-en-zo-goedgemeende raad ook geholpen zal
hebben. Anders is het als een vrouw in zorgen over man of kroost, of
ook wel over de financiën eens haar hart uitstort en raad vraagt.
Want met liefde wil ik die geven, maar
dan pijnigt me werkelijk de vraag,
pereik ik hier iets ten goede mee?
Want als er iets scheef is in de ver
houdingen, dan vergt het vaak e§n ra
dicale ommekeer van de levenshouding
om een verandering ten goede te kun
nen bewerken. En wie is tot zulke
dingen zo maar bekwaam? En zal
men dat dan ook zo in eens worden,
na enkele regels goede raad. Er zou
dag aan dag iemand in de omgeving
aoeten zijn, die de vrouw of het meis
dat wat vroeg eens geestelijk
de hand nam en raad steun en be
moediging gaf en vooral met wijsheid
trachtte het oog naar boven te rich-
Êsn, vanwaar toch alléén werkelijke
ulp kan komen.
Zo zwaarwichtig pieker je als een
rrgewinterde Nederlandse. We zijn
eenmaal problemenfabrikanten.
Even lezen.,
bent u
en klaart
Het schijnt niet nodig te zijn. Met
»en handomdraai krijg je alles voor
•lkaar. Je richt een club op, of je laat
ie goede raad in een geschriftje bijeen
brengen, geef het een pakkend op
schrift en ieder, die in een bepaalde
levenssector met moeilijkheden zit,
heeft het slechts te lezen en klaar is
Maar
lezen
u moet samen
Vermoedelijk heeft elke moeder wel
$ens te tobben met recalcitrante kuren
Van haar bakvis-dochter of zoon in die
zelfde jaren. Dat kan knap vervelend
enzorgelijk zijn. Hoeft niet meerl
U leest de „Teen-age-code" te zamen
met de lastige jongejuffer enniets
meer, alles gaat op rolletjes.
Zélf zwart op wit gelezen in Else-
viers Weekblad.
Maar ik blijf nu eenmaal een nuch
tere Nederlandse vrouw, dus wil ik
even „cros the Ocean" gaan u ten ge
rieve en eens grondig informeren of
die „Teen-age-cpde" inderdaad zo
voortreffelijk werkt en goed uit te
kijken, hoe men de zaak hanteert.
Onmiddellijk na terugkomst krijgt
U verslag.
Nu opgelet!
Enkele grondregels van die code
Werden in bovengenoemd bericht al
Vermeld. Er staat helemaal geen ho-
kus-pokus in. Eigenlijk allemaal din
gen, waarover we het hier te voren al
Êardig eens zijn. Lees zelf eens:
Ouders moeten weten, waar hun
kinderen zijn, wat ze doen en met wie
ze hun vrije tijd doorbrengen. Ouders
horen thuis te zijn tijdens een teen
agers-party, wat niet inhoudt, dat ze
de hele avond op het feest aanwezig
moeten zijn. Er moet een vaste tijd
worden afgesproken voor het naar huis
komen van afspraakjes en partijtjes.
Het gebruik van de auto moet de toe-
Stemming van de ouders hebben. Ro-
:en is bij de wet verboden voor kin
deren beneden de achttien en drinken
voor jongeren beneden de eenentwin
tig. Volwassenen, die kinderen bene
de de eenentwintig drank aanbieden,
zijn strafbaar.
Met deze regel bent u het zeker ook
eens? Op het gebied van de auto heb
ben we over het algemeen met teen
agers nog niet zoveel te tobben, want
de ouders zijn hier niet zo gul een
Vijftien- of zestienjarige er een avond
op uit te laten gaan met hun karretje.
Later komt dat wel, maar dan meestal
op een leeftijd, dat de jonge dame en
de jongeman al aardig op eigen benen
Ingezonden mededeling (adv.)
kan staan. Enkele uitzonderingen daar
gelaten. Net als in een advertentie van
wondergeneesmiddelen, die onfeilbaar
werken, staat er een getuigenis van
een „verbruikster" der code bij. Een
moeder in de stad St. Paul schrijft:
„Mijn man is in het buitenland en
ik had een heel moeilijke tijd met mijn
veertienjarige dochter, maar nu zeg
gen we beiden, als er moeilijkheden
zijn: „Laten we de code raadplegen.'"
U ziet de moeder schrijft: ,Ik
had...." Dus in de verleden tijd. Dat
is dus nu allemaal achter de rug.
Zo simpel als het maar kan.
Twijfelt II?
Als u echter twijfelt of het wel he
lemaal waar is, wil ik wel de moeite
nemen eens een onderzoek in te stel
len, want het lijkt me wel de tijd
daaraan besteed waard, als je op slag
de jeugd in die kriebelige leeftijd tot
rede kunt brengen.
Mocht een uwer intussen eens een
vrije middag hebben, laat die dan ook
eens een reeks gouden regels opschrij
ven, waardoor wij ouderen, na lezing
ook van andersoortige problemen be
vrijd werden. Stuur die mij toe, ik
geef ze door in ons hoekje en zal ze
dagelijks zelf lezen, misschien werken
zulke gouden regels ook preventief!
Tot nu toe ondervond ik echter, dat
wat verkeerd was in eigen leven, of in
anderer leven, alleen door „een weg
van strijd overwonnen" werd en dat
die oude, vertrouwde Bijbel ook al zo
veel wijze raadgevingen bevat, dat we
heus zo'n „code" er niet meer bij no
dig hebben! Als er maar naar geluis
ter werd! MAJA.
Nog enkele dagen en het is Sinter
klaasavond, de avond waarop er niet
alleen pakjes worden uitgedeeld, maar
waarop tussendoor ook extra gesnoept
wordt.
Een eigengemaakte cake met een
feestelijk jasje aan, passend bij de ge
zellige avonden waaraan de decem
bermaand zo rijk is, zal dan zeker met
smaak genoten worden. Wij geven U
dan ook ditmaal het recept van een
dominocake, die zonder veel moeite te
bereiden is, bijzonder goed smaakt en
er alleraardigst uitziet.
Zondag: schelp kalfsvleesragout, ge
bakken hamplakken, brussels lof,
aardappelen, appelschoteltje met
slagroom.
Maandag: roerei, spruiten, gebakken
aardappelen, karnemelkvla.
Dinsdag: gevulde aardappelen met
kaas, zuurkoolsla, havermoutpap.
Woensdag: gehakt, andijvie, aardappe
len, karnemelkvla (bonen in de week
zetten).
Donderdag: bruine bonen, spek, uien,
aardappelpurée, appelmoes.
Vrijdag: bonensoep, lekkerbekjes, bie
ten, knappende aardappelkoekjes.
Zaterdag: irish stew, fruit.
RECEPT DOMINOCAKE
Voor de stenen: 125 g pakje)
boter, 125 g (bijna 1 kopje suiker, 2
eieren, 125 g (1% kopje) bloem, zout,
1 pakje vanillesaus, 50 g gehakte no
ten, 50 g rozijnen, of 50 g gesneden
gember. Voor het glazuur: 200 g poe
dersuiker, wat citroensap, 1 eetlepel
water.
Voor de garnering: 50 g moccastaaf-
jes, 50 g kleine chocoladeflikjes (ba
by-flikjes).
De boter zacht roeren. De suiker er
door te mengen. De eieren één voor
één in een kommetje breken en bij de
botermassa voegen. Deze massa ±- 15
minuten flink roeren. De bloem met
het zout bij gedeelten door het meng
sel roeren. De vulling voorzichtig door
het deeg roeren. Eén gladde cake
vorm met boter insmeren en met
bloem bestuiven. Een reep papier ter
breedte van de vorm inboteren en zo
in de vorm leggen, dat dit papier er
aan de beide korte kanten uitsteekt.
Het deeg in de vorm overdoen en in
het midden een gleuf maken. De cake
in een matig warme oven met onder-
warmte in ruim een uur gaar laten
worden. De cake keren op een rooster
en helemaal laten afkoelen. De cake
in de lengte met een draad eenmaal
doorsnijdén. De beide cakehelften met
de aangesneden kant naar beneden
leggen. Alle andere kanten besmeren
met dik glazuur.
HET GLAZUUR EN DE GARNERING
De poedersuiker zeven en met wei
nig water en citroensap tot een dik
papje mengen. Het glazuur aan alle
kanten over de cake smeren. De cakes
garneren, zodat ze op dominostenen
gelijken door een moccastaafje in het
midden te leggen en heel kleine flik
jes voor de ogen te gebruiken, b.v. 1
en 6.
Mijn beste nichtjes en neven,
Je kunt in je eigen tuin toch won
derlijke dingen beleven. Kom ik me
daar een paar weken geleden terug
van een tocht naar de stad, waar ik
boodschappen had gedaan en daar zie
ik tot mijn grote verbazing in de tuin
„iemand" die wonderveel plezier in
leven had en daar in zijn eentje een
gezellig dansje uitvoerde. Misschien
denken jullie wel, dat daar een dron
ken man in mijn tuin was gekomen en
dat ik eigenlijk wel erg geschrokken
zal zijn. Niets van wat jullie denken
is waar. Die „iemand" was een snoe
zig jong poesje, dat naar ik later
merkte aan buren behoorde. Net als
jullie heb ik nog al eens naar grap
pige buitelingen van jonge poesjes ge
keken en daar danig veel pret om ge
had, maar zo'n wonderlijke vertoning
als mijn buurpoesje te zien gaf, heb
ik van mijn leven niet gezien. Ik heb
staan schateren van het lachen, dat
verzeker ik je. Verbeeld je, het poesje
liep rechtop op zijn achterpootjes te
dansen en zwaaide met de voorpootjes
jolig in het rond. Nooit zoiets gezien,
en ik dacht, nu dat tref ik toch wel,
dat ik deze vrolijke vertoning zo on
verwachts te zien krijg. Maar het
schijnt te zijn, dat dit diertje een ech
te vrolijke Frans is, die voortdurend
in feeststemming is, want hij komt
vaak eens buurten in de tuin en altijd
maakt hij even opgewonden plezier op
een buitengewone wijze. En nu gaf hij
pas weer een nummertje dansen weg.
dat verbazingwekkend was. Zelf was
ik niet in de tuin, maar daarin werd
gewerkt en de jonge tuinman kwam
me in uiterste verbazing roepen, want,
naar zijn zeggen had hij nooit zoiets
meegemaakt, en jawel, daar zag ik de
viervoetige buur weer in feestroes op
zijn achterbenen huppelen. Maar de
pret kon niet op, want toen het dans-
nummertje afgelopen was, vloog hij
naareen laaghangende boomtak en
ging daaraan slingeren als een echte
aap. Het werd een complete voorstel-
Ingezonden Meded: (adv.)
Ultxundlng ulka xaturdogavond 9.45*
uur, ovur Hilversum II (298 m.).
Schrijf in elk der tien vakjes een 1 of 2
of 3. Opfeilen. Plak dif formulier op ge
frankeerde briefkaart met 50 cent extra
porto op adreszijde. Inzenden aani Klaver
Vier, Hilversum. Eén oplossing per kaart.
Wekeli|ks prl|»n tot een nnn
rotale waarde v. minstens IU.UUU.-
rr
F-r-i
pr
PI
Alle cijfer.
opgeteld t
BU
Radio-actie in samenwerking met en ten
bate van St. „Prins Bernhardfonds", St. „Het
Nederi. Blindenwezen", Ned. Ver. Sociale
Zorg voor Minder-Validen „AVO" en St.
„Ned. Org. voor Intern. Bijstand". Goed
gekeurd bij besl. v.d. Min. v. Justitie d.d.
27-8-1957 no. 1026/257.
ling. Jammer dat ik zo gauw niet meer
publiek kon bijeen krijgen om mee te
genieten. Het mooiste komt nog, want
die grappenmaker nam opeens een
aanloopje en sprong, zonder te vragen
het kamerraam binnen.
Hebben jullie een van allen ook zo'n
vrolijke enbrutale buur op vier
voeten? Doch die inval heeft onze
vriendschap niet gestoord hoor. Als
dat beest weer eens wat bijzonders
uithaalt horen jullie het wel van me.
Nu moet ik echter stoppen. Dag al
lemaal. Jullie tante Truus.
Adrie B. te Wolphaartsdijk. Jouw
brief was net een klein beetje te laat
om een beurtje te krijgen, maar daar
om krijg je het nu. Gelukkig dat je
griep niet zo erg was, en dat je fijn
gezelschap had in de griepvakantie. Je
bent al vroeg aan het zorgen voor het
volgend jaar in je tuin. Als je veel
aardbeien hebt kom ik vast eens buur
ten, want die vind ik heerlijk. Vertel
eens gauw hoe was het met je ver
jaardag? Een fijne dag gehad? Gefeli
citeerd.
De oplossingen zijn:
I. Leeuwarden.
II. De letter A.
III. Job, Asaf Aaron, Dan.
Nieuwe raadsels:
I. Ingezonden door Korenbloem t»
Westkapelle.
Geef eens drie betekenissen van het
woord pan.
II. Ook van Korenbloem.
Het geheel bestaat uit 14 letters, die
te zamen een in Zeeland zeer beken
de spreuk vormen.
10, 2, 13 is de naam van een lastig
insect.
1, 5, 12 is een ander woord voor
vod.
6, 7, 3, 8, 14, 12 wordt het hoofd
van een Lyceum genoemd.
6, 9, 11, 4 is een ander woord voor
kier of spleet.
III. Ingezonden door Blondje te Sa-
rooskerke.
Welke koekoek roept er nooit?
De oplossingen kunnen met vermel
ding van voornaam, naam (schuil
naam als je die hebt) leeftijd en adre»
tot zaterdag 7 december worden ge
zonden aan tante Truus, Redactia
Zeeuwsch Weekend, Goes.
WIJ LEVEN IN EEN TIJD, dat wetten, verordeningen en rege
lingen aan de lopende band op ons hoofd neerkomen. Ik moet daar
niet veel van hebben, want ik ben een vrijheidslievend mens. Maar
toch.nu men eenmaal daarmee bezig is moet men in vredesnaam
er nog maar één wetje bijmaken, want ik acht het nodig dat de ^os-
handigheid van Sint eens wat wordt ingeperkt. Losbandigheid is wel
een groot en zwaar woord, maar als iemand een maand lang zijn ver
jaardag gaat vieren loopt het m.i. wel de spuigaten uit. En ik heb er
tenslotte de last van. Kijkt u daar vreemd van op? Wat dacht u, dat
wij op ons dorp niet weten wat er in de wereld gebeurt? Dan dacht
u fout, want we slaan het wereldgebeuren met aandacht gade en zo
weten we tot een haar precies dat, en hoé Sint veel te ontijdig in
Amsterdam zijn glorieuze intocht deed. Komt niet te pas, zo lang te
fuiven. Doe ik ook niet. Hoogstens één dag na mijn verjaardag nog
een klein nafuifje, dat is dan ook al.
Misschien werpt u me tegen: „Nou
ja, Sint is toch ook Sint. Best, maar
ik ben „de juffrouw van de Christe
lijke school" en dat zegt ook wat. Trou
wens als zodanig zit me die, als maar
verjaardag vierende Sint ook dwars,
want de jeugdige „men" van ons dorp
gaat daardoor ook al veel te vroeg
over Sint denken enpraten. En
daarin zit de dubbele moeilijkheid.
Eerstens geeft het eindeloze verlang
lijstjes, die in de brede besproken
worden. En dan biedt men tegen el
kaar op. Het loopt ook wel eens goed
af, zoals bij Mineke.
Fiets of haarstrik
Mineke staat binnen gehoorsafstand
van me tegen Ansje te zeggen, dat ze
wel een fiets zal krijgen. Ze is blijk
baar toch een beetje beducht, dat het
niet lukken zal, want ze voegt er haas
tig aan toe, dat ze anders ,,'eus waar
een prachtige haerstrik zei kriege",
waarmee ze dan ook genoegen zal ne
men. Goed als het zo gaat durf ik ook
nog wel met mijn verlanglijstje te
voorschijn komen. Hier komt het. Ik
hunker met diep verlangen naar een
Cadillac, mocht evenwel dit te duur
zijn, dan een doosje met zakdoeken,
want die dingen ben ik permanent
kwijt. En ik zal even tevree zijn als
Mineke met haar haarsttik.
Je hebt er onder de zevenjarigen die
in kinderlijke onschuld denken dat al
die verrassingen inderdaad van de goe
de oude heer uit Spanje komen. Goed,
tot die leeftijd mag dat best. Heb ik
vroeger ook gedaan, tot ik opeens le
venswijs ben geworden, zonder dat ik
me nu nog herinner hoe dat in zijn
werk is gegaan. Laat ik er haastig bij
voegen, dat ik van die ontnuchtering
geen enkel complex heb overgehou
den.
Er zijn ook van die vroegwijze kna
pen en jongedochters, die je nauw
keurig kunnen en ook gretig willen
inlichten hoe nu precies de zaken
staan en dat Sint helemaal niet
En, nou moet ge toch zien, waar de
zaak op vastzit als Sint al haast een
maand tevoren zo van zich doet spre
ken. Dan hebben die vroegwijze apen
en knapen alle gelegenheid hun me
ning te spuien, wat werkt als een koud
waterbad in december. Geen aardig
heid aan. Ik verkies me niet in ver
langlijstjes-besprekingen te mengen en
evenmin in de kwestie Sint of niet-
Sint. Ik baat twistgesprekken, vooral
nutteloze discussies. En dat zijn die
over de existentie van Sint zeer be
slist, want ik wil u wel verklappen,
dat de meest verbeten ontkenner op
de middag dat wij, op de échte ver
jaardagsdatum van Sint in de klas zit
ten te smullen van lekkere hapjes,
even lustig meesmikkelt als de meest
overtuigde aanhanger en aanhangster
van de goedgeefse oude man. Waar
blijf je dan met je vinnige debatten?
Daarom, tot de juiste datum zwijg ik
in alle talen. En dan, ja dan hoef ik
ook nog niet eens zoveel te zeggen,
omdat mijn brave dikkerd van een
hospita dan het woord wel voert.
De aanleiding tot deze klacht over
Sints buitensporig vroegtijdig feest-
vertoon, bracht me vanmiddag haast
in de noodzaak om een beslissend
woord te moeten spreken en dat wil
ik niet vandaar mijn opwekking aan
alle moeders, die een echtgenoot of
anderszins een familielid hebben, die
in de politiek zit, om nu eens ernst te
maken met Sints verjaardag,- dat hij
die, net als ik, alleen op zijn verjaar
dagsdatum gaat vieren, anders gaat het
bij mij bloedneuzen en blauwe plek
ken kosten.
Vanmiddag op het plein, waar wij
ouderen ook nog even onze neuzen
buiten houden, horen we, dat Leen van
mij opschept tegen Hans, dat hij
zóóóóó'n zak met knikkers zal kriege.
Hans zegt ijskoud, dat Sint niet
Moet je net Leen voor hebben. Die
vliegt Hans in het haar en zegt dat-ie
welDan vliegen „nietes en welles"
vliegensvlug over en weer, waarbij
Leen poogt „doorslaande" argumen
ten te bezigen, wat ik haastig ver
hoedt. Leen neemt me dit kwalijk,
daarom acht hij het mijn plicht hem
bij te staan in de discussie en hij
vraagt: „Juffrouw de Sint
De baas is, als immer, zwijgend ge
tuige van het gebeuren. Ditmaal zal
hij er zo niet afkomen, want ik richt
de aandacht der knapen op de baas,
zeggend, dat die alles weet en dat ze
hem maar eens moeten vragen, terwijl
ik me uit de voeten maak naar mijn
lokaal.
Dit alles zou niet gebeurd zijn, als
niet zó lang te voren de oude man uit
Spanje kwam. Er moet hem slechts 'n
enkele dag te voren een geldig pas
poort worden uitgereikt in .Spanje
Daar kunnen we hier voor zorgen. Ik
heb al zorgen genoeg met zes en veer
tig kinderen, dus in deze zaak verlang
ik rust tot de vijfde december en dan
zorgt mijn hospita er weer voor.
Ned. Herv. Kerk te Aalten.
(Vervolg van voorpagina Weekend)
noodzaakt tegen deze „scholten" één
front te vormen en was wel aange
wezen op onderlinge hulp en bijstand.
Op deze wijze ontstond de burenhulp.
Buren
Het is in de Achterhoek, vooral
op het platteland, gewoonte dat ie
der gezin een aantal buren heeft.
Deze buren zijn officieel daarvoor
gevraagd en als men toestemt van
iemand buurman te worden, dan is
er een ongeschreven wet en een
wet, die de Achterhoekers heilig is!
die bepaalt dat men in geval van
nood zijn buren bijstand moet ver
lenen.
Bij ziekte betekent dit, dat men
zich naar buurmans erf spoedt om
hem uiteraard zonder over betaling
te spreken bij zijn werk te helpen,
bij overlijden houdt dit in, dat men
als buren samen een groot gedeelte
van de kosten draagt en vroeger wa
ren er nog tal van regelingen betref
fende het waarschuwen van de brand
weer etc.
Deze burenhulp (naoberschap)
werkt in de na-oorlogse jaren welis
waar minder sterk dan vroeger, als
gevolg van het toenemen van de wel
stand en de mogelijkheid om zich voor
kosten bij overlijden etc. te verze
keren, doch dit neemt toch niet weg,
dat de „naoberschap" nog dikwijls in
praktijk wordt gebracht.
Men heeft soms zeven, acht, maar
ook wel veertien buren.
En wat zegt nu een Achterhoeker?
Dit: als wij de buren nodig hebben in
geval van ziekte en bij overlijden, dan
mogen wij ze niet passeren in tijden
van blijdschap en vreugde.
Heeft men tien buren, dan betekent
dat reeds twintig gasten voor de brui
loft, maar omdat de gezinsband sterk
is, worden ook alle kinderen uitge
nodigd, zodat men weldra aan een
aantal gasten van tachtig toe is.
Hoe men aan de andere gasten
komt? Wel, de melkboer, die tal van
jaren bij de ouders, van de bruid en
bruidegom over de vloer komt, wil
men niet passeren, de bakker even
min, de slager kan men dan ook niet
vergeten en de kruidenier moet .ook
van de partij zijn. Stuk voor stuk na
tuurlijk met hun vrouwen Bruid en
bruidegom nodigen voorts leden van
verenigingen, waarvan zij lid zijn, uit,
o.a. de jongelings- en de meisjesver
eniging, de schietclub en het zang
koor of de muziekvereniging. Vrien
den van de ouders van bruid en brui
degom worden niet overgeslagen en.
Maar dan is men al aan een lijstje
van enkele honderden gasten.
En dan de familie. Natuurlijk komen
alle broers en zusters. De ooms en
tantes echter ook en neven en nichten
met hun gezinnen kunnen dan even
min worden uitgesloten, zo meent
men.
En intussen groeit de lijst uit tot
een respectabele omvang. Soms vier
honderd, vijfhonderd gasten, maar
ook nog wel eens veel meer. Rekent
men de kosten per gast op zeven gul
den, dan leert een eenvoudig reken
sommetje, dat zo'n bruiloft een flinke
duit gaat kosten.
Verzet
Er is in de loop der jaren al heel
wat verzet gerezen tegen deze kolos
sale feesten. Kerken en organisaties
hebben meermalen de kat de bel aan
gebonden, maar het is uitermate moei
lijk veranderingen aan te brengen.
Heel de mentaliteit van de Gelders
man verzet zich daartegen.
Het is een feit dat er tal van jonge
mensen zijn, die tegen hun bruiloft
opzien als tegen een berg. Men is ge
noodzaakt eerst een aantal jaren
gaan sparen voor de uitzet en daarna
moet men nog „krom liggen" om de
duiten voor het feest bij elkaar te
schrapen. Het gaat velen heus wel aan
het hart, dat de met veel zuinigheid
gespaarde centen er in een dag door
vliegen.
Er is niets aan te doen, zegt men.
Het is, redeneert de Achterhoeker, 'n
logisch gevolg van het willen trouwen
dat men een massa geld kwijt gaat
worden.
De ouders en schoonouders oefenen
tegenwoordig in veel gevallen, waar
in de kinderen wel willen breken met
de adat, de gewoonte, pressie uit op
hun kinderen. „Het zou een schande
zijn", beweren ouders en schoon
ouders dan, „als jullie zo karig waren
bij jullie huwelijk".
Zetten de kinderen a.s. bruid en
bruidegom toch door en weigeren
zij een groot aantal mensen uit te
nodigen, dan komen dikwijls ouders
en schoonouders bij elkaar en spreken
met elkaar af het (grote) feest te zul
len financieren. En het is heus niet
één keer voorgevallen, dat men ge
noodzaakt was een koe te verkopen
of hypotheek op zijn boerderij te ne
men om de zaalhouder te betalen.
Bij zilveren en gouden bruiloften
doet zich hetzelfde voor. Ook dan
moeten grote uitgaven worden gedaan,
waarvoor dikwijls reeds jarenlang
wordt gespaard en waarvoor men zich
veel ontzegt. Om dan nog maar niet
te spreken van de gevallen, waarin
men, tengevolge van een bruiloft, diep
in de schuld is gekomen
De achterhoekse bruiloften zijn
er, naar onze mening, typisch een
bewijs van dat goede karakter
eigenschappen een averechtse uit
werking kunnen hebben. Gemeen
schapszin, hulpvaardigheid en
gastvrijheid hebben worden zij
op overdreven wijze tot gelding
gebracht dikwijls veel leed en
misère tot gevolg.