Bij de
mure
van het
Hondenminnende Britten op
de bres voor de„ Woef nik"
Pijn van de openbaarheid
duurde maar kort
DE SOWJET-UNIE
VELE ZWAKKE
VERTOONT
PLEKKEN
ZEEUW SCH DAGBLAD
Pagina 3
S.RR. vergaderde
DENKEN OVER
HONGARIJE
Het Westen f
dient zich te
beraden op een
nieuwe koers
Meer interesse voor de reiziger
dan voor de kunstmaan
^iaandag 11 november 1957
Van onze
reiscorrespondent
Link van Bruggen
4
(Van onze Utrechtse redacteur)
De Sociaal Economische Raad heeft vrijdag in zijn openbare vergadering in
precies tien seconden de begroting voor 1958 (eindcijfer f 917.000 en nog
f 165.000 voor de Dienst Uitvoering Wet Assurantiebemiddeling) aanvaard.
Dat houdt natuurlijk in, dat niemand er een woord over zei. Eenzelfde lot
onderging de verordening tot de vaststelling van de opcenten en bijdragen,
waaruit deze bedragen bijeen gebracht moeten worden.
MEN KAN nog nauwelijks zeggen, dat de theorie van het vreed
zaam naast elkaar voortbestaan een nieuwe fase in de verhouding
Oost-West heeft ingeluid. De termen zijn daarvoor veel te vaag, ter
wijl de praktijk wel heeft geleerd, dat men voor de beoordeling van
elk, nieuw Russisch geluid een zee van tijd en een scherp analystisch
vermogen nodig heeft. Bovendien moet de eerste stap op de weg naar
vreedzame co-existentie nog gezet worden. De Sowj et-beloften, welke
in dit opzicht zijn gedaan, zijn nog door geen enkele daad gevolgd,
getuige o.m. het ongelukkige ver
meer ingewilligd! de bepaling kun
nen verbinden, dat er op de eerste,
grote Russische expositie van wereld
allure een Westerse stand moet ver
rijzen, waar het Westerse systeem en
de Westerse levenswijzen op grote
schaal worden gepropageerd. We zou
den moeten voorstellen sportteams en
films uit te ruilen, met andere woor-
mer afnemende waakzaamheid zou
men een machtige propaganda-
actie kunnen ontketenen. De Rus
sische leiders hebben meer van het
Westerse systeem te vrezen dan
de Westerse leiders van het Rus
sische. Propaganda, culturele uit-
den: een enorm cultureel offensief wisseling, kan met geringe mid-
loop van de Londense ontwape
ningsconferentie.
Ondanks dit zou het niet on
dienstig zijn zich nu reeds op het
antwoord op een eventuele nieuwe
ontwikkeling te beraden. Men zou
kunnen stellen, dat met de komst
van Chroestsjef de komst van de
inmiddels geduikelde Malenkov
zou misschien beter op zn' plaats zijn de Stalinistische periode van
de koude oorlog afgesloten is. Men zou eigenlijk een nieuw begrip
voor de verhouding tussen de door het IJzeren Gordijn gescheiden
werelden moeten verzinnen. Waarschijnlijk zou dit ook een oud begrip
kunnen zijn, want met de woorden: psychologische oorlog, zou al veel
kunnen worden aangeduid.
Een verordeping w.erd aangenomen door krijgt dit lichaam een afzon
waarbij de Bedrijfscommissie voor de
Metaalindustrie en de Elektrotechni
sche industrie opnieuw werd samen
gesteld. Destijds werd n.l. aan ae Con
tactgroep van Werkgevers in Tie Me
taalindustrie geen zetel toegekend te
gen welk besluit deze organisatie be
roep aantekende, waarin zij door het
College van Beroep voor het Bedrijfs
leven in het gelijk werd gesteld. Deze
groep heeft nu het recht om een lid
aan te wijzen. De "Ned. Chr. Vereniging
van Hoger Personeel is wel betrokken
bij de zetelverdeling in deze Bedrijfs
commissie, samen met de Chr. Metaal-
bedrijfsbond en de Ned. Chr. Beamb-
tenbond, De neutrale en r.k. bonden
van hoger personeel werden gepas
seerd, omdat ze niet bij een vakcen
trale aangesloten zijn en dus niet sa
men met gelijkgezinde bonden een
vertegenwoordiger kunnen aanwijzen.
Protestbrieven tegen deze uitsluiting
werden voor kennisgeving aangeno
men, daar ze te laat waren binnenge
komen.
Vastgesteld werd zonder dis
cussie een advies aan de minister
tot wijziging van het Instellingsbe
sluit van het Landbouwschap. Hier-
derlijke afdeling Paardenhouderij.
Het bestuur van het Bedrijschap
voor de Banketbakkerij moet op
nieuw worden samengesteld en ook
hierover werd een advies aanvaard.
De nu wat meer uit de kluiten ge
wassen en officieel erkende Chr.
Banketbakkersvereniging zal in dit
schap nu de zetel bezetten, die tot
dusver door de Chr. Bond van Bak
kerspatroons werd ingenomen. Op
voorstel van de heer M. Ruppert
werden tenslotte nog enige kopjes
veranderd in een benoemingsbesluit.
Zo kon de openbare zitting van
ons hoogste P.B.O.-orgaan na een half
uur weer worden gesloten, nadat een
tien punten tellende agenda vrijwel
zonder discussie en blijkbaar volgens
reeds in de binnenkamer bereikte
overeenkomsten werd afgehandeld. En
zo werd weer eens bewezen, dat men
wat de openbaarheid van vergaderin
gen betreft heel goed naar de letter
en tegelijkertijd tegen de geest nan cl«
wet kan handelen. Nadat het doek ge
vallen en de deur van de publieke tri
bune gesloten was, zette de S.E.R. zich
waarschijnlijk met een zucht van
verlichting aan het eigenljke werk.
„Toch had Stalin gelijk", zei een in
Moskou residerende, Westerse diplo
maat tegen me, die een reële voorstel
ling van de gang van zaken in de Wes
terse wereld had en die 't klinkt bij
na tegenstrijdig het door Chroest]-
sjef gepropageerde nieuwe geluid van
harte ondersteunde. „Wil men het Rus
sische volk onder de duim houden, dan
moet men het met de knoet regeren.
Men moet het hermetisch van de bui
tenwereld afgesloten blijven houden,
de pers blijven muilkorven en nie
mand in de gelegenheid stellen zich
door „de andere wereld" te laten be
ïnvloeden.Zodra men vreedzaam
naast andere volkeren leven wil, zodra
men de eigen wereld voor invloeden
van buiten openstelt, zodra de Russen
in staat zijn eigen toestanden met die
van anderen te vergelijken, wint het
tysteem, dat, in absolute zin gesproken,
*t beste is
„Wat Chroestsjef doet", zei een an
dere diplomaat, „is levensgevaarlijk
voor het communisme als systeem
Hij stelt de zwakke plekken van de
Sowjet Unie bloot en geeft het Westen
gelegenheid te penetreren
Rusland heeft vele zwakke plekken.
Als men zo eens een tijdje door Mos
kou dwaalt, kan men ze onmiddellijk
onderkennen. Daar is ten eerste de
achterstand, welke er heerst, vooral op
het gebied van de kleding. Elke Wes
terling, die de Sowjet Unie betreedt,
wordt als een man uit een andere we
reld opgenomen. Hij moet over de
kwaliteit van datgene wat hij draagt,
vertellen, over de prijzen, de lonen etc.
Herhaaldelijk heb ik de verbaasde
gezichten der Russen opgemerkt, als
Ik hen over de kosten van levenson
derhoud in de Westerse wereld inlicht
te, de socialisatie en de sociale voor-
rieningen. Ze keken me aan, alsof ze
water zagen branden. Ze hadden dit
kennelijk nog nooit gehoord, omdat ze
op elk terrein, dat aanrakingspunten
met het kapitalisme heeft, leugenach
tig worden voorgelicht.
Ik ben zo pedant te denken, dat ik
de Russen, met wie ik gesproken heb,
tot andere gedachten over het Westen
heb kunnen brengen. Maar wat ik wel
weet, is, dat men de Russen gemak
kelijk aan het wankelen, krijgt, als gro
te groepen Westerlingen het land m-
vaderen dit is thans mogelijk de
bepalingen voor het toeristenverkeer
zijn sinds Stalin's dood aanmerkelijk
verlicht en daar waarheden over
het eigen land en het eigen systeem
vertellen.
Een andere zwakke plek van Rus
land is, dat zijn ideologie in de knoei
is geraakt. Als voorbeelden zou ik
kunnen noemen de corruptie en de bu
reaucratie, welke als gevolg van de
leer zijn ontstaan en, niet te vergeten.'
de opstand in Hongarije.
Alhoewel geen Rus het met de
vreemdeling eens zal zijn, dat het
neerslaan van de revolte in Boeda
pest laaghartig was het was een
strategische noodzaak, zegt men; als
er geen actie ondernomen was, wa
ren alle randgebieden verloren ge
weest, wordt er over het neerschie
ten van mannen, vrouwen en kin
deren toch nagedacht. Vooral in stu-
dentengesprekskringen tracht men
te verklaren, dat dit brute optreden
niet inherent is aan het systeem. Erg
overtuigend klinken de argumenten
echter niet en er wordt dan ook
druk over vernieuwing gesproken,
een vernieuwing van moraal dan en
van de communistische ethiek.
Wat stelt het westen hier tot nog toe
tegenover?
Men zou bijna tot de conclusie ko
men, dat dit het „njet" van de Russen
is, want elk contact met de Sowjet
Unie wordt zoveel mogelijk- vermeden.
Als de Russen naar Nederland willen
komen, zegt Den Haag, dat dit niet
mag, omdat ,,'t allemaal spionnen zijn"
(België neemt het standpunt in, dat
alle Russische toeristen welkom zijn!).
Als het jeugdfestival in Moskou ge
opend wordt, zeggen de NAVO-landen
dat hun diplomatieke vertegenwoor
digers verstek moeten laten gaan, om
dat ,,'t allemaal propaganda is". En als
Nederlanders naar Moskou gaan, wor
den hun namen bij de Bijzondere Vei
ligheidsdienst genoteerd, omdat ,,'t al
lemaal communisten of cryp-commu-
nisten zijn".
MEER WERELDEN
Het zou geen kwaad kunnen, als het
Westen en Nederland niet op de
laatste plaats meer door propagan-
dazin en minder door angst geleid
wordt bij het contact met de Russen.
Nederland zou bijvoorbeeld wel Rus
sische toeristen kunnen toe laten, om
dat ze, beslist onder de indruk van
wat ze in de kapitalistische wereld
hebben gezien, naar hun land zullen
terugkeren. De NAVO-vertegenwoor-
digers zouden wel bij de opening van
het Festival aanwezig kunnen zijn,
omdat ze zich er dan veel beter op
zouden kunnen bezinnen wat voor te-
genpropaganda er
gemaakt kan wor
den. En bona fide
Nederlanders zou
men ongestoord
naar Moskou moe
ten laten reizen,
omdat ze de beste
ambassadeurs voor
de Westerse we
reld en het Wes
terse systeem zul
len zijn.
Eigenlijk moeten
we weer het punt
bereiken, waar de
Russen „njet" gaan
zeggen. Eigenlijk
zouden de Wester
se landen gezamen
lijk een grote pro-
oaganda-actie op
touw moeten zet
ten, niet alleen ter
beïnvloeding van
de Russen zelf,
maar ook ter be
ïnvloeding van al
die Aziaten en
Afrikanen, die de
Kussen voor hun
karretje trachten
te spannen.
We zouden bij
voorbeeld aan het
verzoek van de
Sowjetunie om op
de komende Brus
selse wereldten
toonstelling een
monsterpaviljoen te
openen zonder
moeten openen.
Op 't ogenblik zijn 't echter alleen
Russen, die propaganda bedrijven. Op
de Westerse wereld zullen, ze onge-
Ufo Ofu 3
r»|o c»|r> r»|o «V»
f
f
OfO Cejfsl 3
twijfeld weinig invloed hebben, maar
de wereld bestaat niet alleen uit Rus
land en het Westen. Azië en Afrika zijn
er ook nog: steeds belangrijker wor
den de continenten, waar het Westen
op zich zelf al een grote achterstand
heeft vanwege zijn koloniale en im
perialistische verleden.
Ik weet, dat het „gevaarlijk" is deze
dingen naar te schrijven. De verhou
dingen tussen het Westen en Rusland
zijn dermate gespannen, dat een ieder,
die voor een ontspanning pleit voor
een zwakke broeder wordt aangezien,
voor een communist of, op z'n minst,
een „fellowtraveller".
Maar met het geweer aan de
voet en in een toestand van nim-
Trolleybussen op een van de bou
levards van Moskou's centrum.
De Moskwa snijdt de Russische
hoofdstad dwars door midden. Op
de achtergrond een wolkenkrab
ber, waarin zich modelflats be-
v vinden.
De waterpartij met glimmend ver
gulde vrouwenfiguren, die het
centrum van de Industriële en
Agrarische Expositie is.
delen bedreven worden, waarbij
nog komt, dat, zolang de Russen
geen „njet" zeggen tenminste, een
brug tussen twee, steeds verder
van elkaar groeiende werelden,
opengehouden wordt.
EINDE
Pro Rege heeft nu
twee ton binnen
De Koninklijke Ned. Militaire Bond
Pro Rege deelt, ons mee, dat ln het
kader van de actie „Vier ton" ten bate
van de Chr. militaire tehuizen thans
f 200.000 aan renteloze obligaties en
giften binnen is. Men is dus op ae
helft. De tweede autobustocht met 30
door hem uitgenodigde gasten langs
een aantal tehuizen viel toe aan eenning te nemen.
obligatiehouder P. A. Verheul te Bus-
sum.
In alle provincies gaan dagelijks hon
derden medewerkers op pad om obliga
ties te plaatsen en zij boeken weinig of
geen „nieten". De activiteit is echter
plaatselijk zeer ongelijk. Sommige
plaatsen worden werkelijk „uitgekamd"
doch andere steden en dorpen verkeren
ln diepe rust en verzuimden totnogtoe
hun aandeel ln deze nationale volksle-
(Van onze Londense correspondent)
Wanneer u deze brief uit Londen leest, hebben de Russen misschien
de maan al bereikt. Ik weet het niet en de Britten ook niet. Maar of
de maan nu de rode uitslag van <het door een Sovjet-projectiel ver
stoven poeder zal gaan vertonen of niet, in de Engelse huiskamers
maakt men zich daar nauwelijks druk om. In dit hondenminnende
land is het 't lot van de eerste levende ruimtereiziger, van de hond
die inmiddels „Woefnik" is gedoopt, dat de gemoederen in beweging
houdt. En de rust in huizen en harten zal pas weerkeren, als ook dit
dier zijn luchtreis heeft beëindigd.
De dag, nadat de Russische hond de
lucht inging, hadden de Londense kran
ten al geen grote koppen meer over
het geweldige experiment zelf, maar
slechts over de passagier van het ruim
teschip. De „Daily Mirror", die zich se
dert Spoetnik I in een onderkop „De
grootste krant in het heelal" noemt,
vroeg in een opschrift, dat de gehele
bovenhelft van pagina 1 in beslag nam:
KAN DE RUIMTEHOND TERUGKE
REN De volgende dag bracht de krant
onder een even grote kop het droevig
antwoord van zijn wetenschappelijke
staf, die had uitgemaakt, dat dit on
mogelijk was.
Die gedenkwaardige maandagavond,
nadat door een Britse delegatie van
mensen en honden een protestnota was
overhandigd aan een ambtenaar van de
Russische ambassade, kwam het groot
ste Londense avondblad uit met een
machtig vette en zeer geruststellenae
kop: KLEINE CITROEN KAN GE
RED WORDEN ZEGGEN RUSSEN.
Maar ik moet u nog vertellen, hoe
die delegatie door de Russische heer
Modin ontvangen werd. Na de eerste
berichten over Spoetnik II waren en
kele telefoonlijnen in Londen doorlo
pend bezet. Het waren de nummers
van de Vereniging voor Dierenbescher
ming, van de Liga voor Hondenzorg en
van de Vereniging tot bestrijdingvan
de Wreedheid jegens Dieren. Zelden
had men op de kantoren van deze or
ganisaties een drukkere dag gekenu.
Men staat hier altijd klaar om hulpbe
hoevende dieren en dierenvrienden bij te
staan, maar de capaciteit van telefoon
en personeel is niet berekend om alle
verontwaardigde dieren ln het Vere
nigd Koninkrijk tegelijkertijd te woord
te staan.
De hele dag stond de telefoon rooa-
gloeiend en de volgende dag ging een
gezamenlijke delegatie van de drie hon
den zijn opwachting maken bij Zijne
Excellentie Jakob Malik, ambassadeur
van de Unie van Socialistische Sovjet
Republieken, die toevallig al sedert ge
ruime tjjd met verlof is. Om elf uur
arriveerde de delegatie, bestaande uit
acht mensen en vier honden, voor de
ambassade, gevolgd door een hondera-
tal journalisten en perfotografen. Twee
mooie boxers, Joy en Lindy genaamd,
liepen voorop en hadden reeds, voor
iemand het verhinderen kon, de turn
voor de ambassade met grote honden
ijver omgewoeld. Panda en Mary kwa
men daarvoor te laat, want toen zij de
boxers wilde gaan helpen, had een tuin
man hen reeds onder bedreiging met
een grote spade uit het domein van sik
kel en hamer verdreven.
„He loves dogs"
De delegatie verzocht de portier om
een onderhoud „met een verantwoorae-
lijke instantie". In afwachting van ae
ontvangst door gezegde grootheid ging
het gesprek over honden, ratten en
mensen. Een dame uit de delegatie
meende, dat de Russen ratten hadden
moeten gebuiken voor hun experiment,
want, orakelde zij, „het is Immers al
gemeen bekend dat honden een hekel
hebben aan vuurwerk". Een ander ver
klaarde daarop luide, dat ook ratten
veel te lieve diertjes waren om ae
ruimte in gestuurd te worden en deze
dame voegde daaraan de overweging
toe, dat alleen mensen als behorende
„tot de laagste diersoort", voor derge
lijke experimenten mochten worden ge
bruikt.
Perschef Modin ontving de delegatie
zo hartelijk, dat de aoht leden een half
uur later met een haast bedrukt ge-
moet bulten kwamen. „Hij houdt van
honden", zei de dame, die alleen men
sen de ruimte wilde insturen. Zij snoof
hoorbaar en stapte zonder verder com-
mentaa in een taxi. Een ander delega
tielid gaf de verklaring: de vriendelij
ke heer Modin had aan de dame mee
gedeeld, dat de Russen een groot aan
tal aanbiedingen hadden ontvangen van
jonge mannen, die bereid waren hun le
ven te offeren ln dienst der weten
schap, als ze met de Spoetnik III mee
mochten. Maar voorlopig konden ae
Russen nog geen satelliet met accomo
date voor een mens bouwen. Daarom
werden nu honden gebruikt.
Na afloop van de ontvangst maakte
de voorzitter van het Sister Mabel Dis-
pensarium voor zieke dieren bekend,
dat iedere Brit verzocht werd om zo
lang Woefniks reis duurde elke morgen
om half elf een minuut stilte in acht
te nemen om het droeve lot van he*
dier, dat dagelijks acht maal om de
aardbol toert, te gedenken. Hij gaf ook
een overzicht van de talloze boodschap
pen die het comité uit het gehele lana
ontvangen had. Welmenende lieden ver
zekerden hierin met volle ernst, dat zij
de hond in hun gebeden zouden geden
ken, terwijl tevens ook bleek, dat voor
Woefnik ook al tal van waskaarsen ge
offerd waren.
Alle Britse amateurs blijven Inmid
dels hun aparaten afstemmen op Spoet
nik II om de signalen van Woefnik op
te vangen. De eerste, die via zijn kop
telefoon een angstig geblaf hoort, kan
er verzekerd van zijn, dat hij door alle
hondenvrienden zal worden opgeroepen
als getuige van de Russische harteloos
heid. En „al hondenvrienden" dat bete
kent hier: heel Engeland.
Ingezonden Meded. (adv.)
Jicittt j specialist IN
dames mode schoenen
