Nieuw gebouw voor Geref.
Kerk te Gapinge
Doen Uw voeten
Plaats voor 240 personen
0
De kip met de
gouden eieren...
Septembermaand -
BON
ZEEUWSCH DAGBLAD
t
SYNODE WORDT
OFFICIEEL ONTVANGEN
Oosterbaan SC Le Cointre N.V. - Goes
Schakelkast ontplofte
door bliksem
Vrouw gedood
ezeró c^nfpen
NAAR DEPEN
Eind oktober gereed
Chr. Tech. School
vpwevincj
Zie dan, dat U een snelle
■fiets op de kop tikt, geef een
„Kabouter" op. Die helpt U
aan alles en nog wat; nieuw
of gebruikt, rolschaatsen of
bakovens, locomotieven of
gramofoonplaten.
de prijs blijft gelijk: 10ct. per woord (min. 100 ct.)
Uw krant, zijn dagblad
Zaterdag 14 september 1957
Pagina
NOG ENKELE WEKEN EN dan zal in Gapinge het nieuwe Gere
formeerde kerkgebouw in gebruik worden genomen. Een kerk, aan
gepast aan het landelijke karakter der gemeente, en van een grote
schoonheid; opgetrokken uit gele handvormsteen en gedekt met blauw
gesmoorde pannen. Een kerkgebouw voor een kleine gemeenschap,
dat plaats biedt aan ca. 240 personen. De totale stichtingskosten van
ca. f 80.000.werden grotendeels door de gemeente opgebracht.
Links en rechts van de hoofdingang met zijn teakhouten toegangs
deuren worden twee Bijbelteksten aangebracht, uitgevoerd in „kiezel-
mozaik". De ene tekst is Genesis 3 vers 2: „van de vrucht der bomen
dez.Mi hofs zullen wij eten". De andere tekst vinden we in Openbarin
gen 21 vers 5: „Zie Ik maak alle dingen nieuw".
- 'La
r r
(Van één onzer verslaggevers)
Het gemeentebestuur van Assen, in
te half 5 de synode een officiële ont-
welke stad de Generale Synode der
Gereformeerde kerken thans bijeen
komt, zal op donderdag 19 september
vangst ten stadhuize bereiden.
In de donderdagavond gehouden
zitting der synode arriveerden na een
reis van 1700 kilometer de laatste bui
tenlandse afgevaardigden, die men
verwachtte. Het waren pasteur L. Teu
ton te Le Vigan-Gard en mr. Vercier
die rechten doseert aan de theologische
faculteit te Aix-en-Provence.
(ons maatschappelijk leven)
is er nog nooit zo slecht aan toe
geweest als nu.
't Is .kwakkelen de laatste maanden.
Haar kostelijke „nullen"-produktie
neemt zienderogen af.
Daar moét iets aan gedaan worden;
de noodzaak dwingt een ieder tot
produktie-verhoging.
Een krachtige stimulans is het
"voeren" van een afdoende druk-
werkreklame, waarvan wij zonder
overdrijving wel slag hebben.
DRUKKERS-UITGEVERS
Tel. 01100—2424
De 66-jarige mevrouw M. van Kooy-
Hartog, woonachtig in een boerderij
in de Kerkelanden tussen Hilversum
en Loosdrecht, heeft het leven verlo
ren tengevolge van blikseminslag. Het
hemelvuur sloeg niet direct in de
boerderij, maar in één der palen van
de bovengrondse 'elektriciteitsleiding,
die in dat wat echteraf gelegen ge
bied nog bestaat. Via de leiding vloog
de bliksem naar de boerderij van de
familie Kooij, waar de boerin juist in
de kelder vlakbij de schakelkast, aan
het werk was. De bliksem deed de
schakelkast ontploffen, waarbij me
vrouw van Kooij op slag werd gedood.
Omwonenden vonden het stoffelijk
overschot van de vrouw, die op het
moment van het ongeluk alleen thuis
was. De bliksem had ook verder in
het huis stopcantaeten en dergelijke
verwoest, waai-bij een begin van brand
ontstond, dat tijdig kon worden ge
blust. De elektrische klok was op vijf
over drie blijven stilstaan.
J,
Zo wordt de nieuwe
Geref. kerk te Gapinge
Het oude kerkgebouw voldeed al ja
ren lang niet meer. Het was te klein
en er kleefden andere bezwaren aan.
Het werd ongeschikt voor de ere
dienst. Vorige jaar begonnen de be
sprekingen om te komen tot nieuw
bouw. Ontwerptekeningen werden ge
maakt en na lang wikken en wegen
werd het ontwerp gekozen van het
architectenbureau Steen Tuinhof te
Vlissingen, uitgevoerd door de aan
nemer S. A. Versluys te Middelburg.
Het kerkgebouw zelf kreeg als afme
tingen 19.46 bij 10.14 meter. In de
kerkruimte kunnen 210 kerkgangers
een plaats vinden, en op de galerij,
waar het orgel komt, zijn nog plaat
sen voor 30 tot 40 personen. De en
tree tot de kerk werd iets uitge
bouwd en uitgevoerd in stucadoors-
werk en geerèmed. De toegangsdeuren
zijn van teakhout en door deze deuren
komt men in een „portaal", dat slechts
door glazen wanden gescheiden is van
de kerk zelf en een vrij gezicht biedt
op de kerkruimte en de aandachts-
wand. Zowel de aandachtswand en
de entreewand zijn opgetrokken uit
gele belvedère steen en. de zijwanden
van de kerk zijn licht geerèmed. De
kerkvloer bestaat uit zwarte tegels. In
het middengedeelte, waar de banken
zijn geplaatst ligt een houten vloer,
o.a. om de accoustiek in verband met
het antieke kabinet-orgel, zo groot
mogelijk te maken.
De plafondconstructie van het kerk
gebouw is een zgn. schrootjesplafond.
De spanten zijn vrij in de ruimte ge
plaatst.
Het kerkgebouw werd in functio
nele kleuren gehouden en het inte
rieur toont de zorg, waarmee men te
werk ging. Het werd uitgevoerd in
edelhout: bruin sipo en ramin. De aan-
dachtwand b.v. kreeg om meerdere
concentratie te geven een zachte in
directe verlichting. Tegen deze aan
dachtswand, éven los van de muur,
staat een groot houten kruis van bruin
sipo. De buitenmuur van het kerkge
bouw toont de plaats waar dit kruis
zich bevindt omdat daar een „uitspa
ring" werd gemaakt.
In de liturgische ruimte waar
boven een verlaagd plafond van ma-
sonite-stroken staan de kansel, het
doopvont en de avondmaalstafel. Lam
pen van handgevormd glas zorgen
voor een juiste sfeer en doelmatige
verlichting. De kerkramen werden
uitgevoerd in glas in lood waarin ge
brandschilderde ornamenten komen
zoals het kruis, het anker etc. Deze
gebrandschilderde ramen werden ver
vaardigd door de fa. Prins te Vlis
singen.
De orgelgalerij kreeg een beton-
vloer en heeft een open houten af
scheiding (ballustrade) met in het
midden een ornament, dat het schild
van het oude orgel is. Dit orgel werd
uit het oude kerkgebouw overgebracht
naar het nieuwe en gerestaureerd. Het
is een buitengewoon fraai antiek pijp
orgel. De maker was Hendrikus Her-
manus Hess te Gouda en het dateert
uit 1780. Het bezit bijzonder fraai snij
werk. Op het dak van de kerk komt
een klokkestoel, waar eventueel later
een luidklok kan worden aangebracht.
Een kruis van ca. 2 meter hoogte komt
boven op deze luidstoel.
Rode betontegels lopen rondom het
kerkgebouw en voeren naar de consis
torie die werd uitgebouwd. Deze con
sistorie omvat een hall, toiletten en
keuken. De totale afmetingen der con
sistorie zijn 10 meter bij 4,5 meter. De
verwarming van de kerk vindt plaats
door een gasojaar, die van de consis-
Na afwezigheid van enkele weken
weer teruggekeerd in Goes las ik het
artikel in het Zeeuwsch Dagblad onder
het opschrift: „Er komen twee Christe
lijke Technische Scholen in Zeeland".
Na lezing meen ik, dat de tijd rijp is
althans enige opening van zaken te ge
ven over de strijd om de Christelijke
Technische Scholen in Zeeland.
Uiteraard ligt het niet op mijn weg
in te gaan op de gefaalde pogingen in
Middelburg: wel naar ik meen op die
te Goes. Vooral omdat in bovengenoemd
artikel minder prettige dingen gezegd
worden aan het adres van enkele men
sen, die inzake de kwestie Christelijke
Technische School te Goes volkomen
eerlijk en te goeder trouw hebben ge
handeld. Ik bedoel de uitlating van de
heer Kruithof te Middelburg als deze
zegt, dat naar de mening van het Stich
tingsbestuur van de Stichting ter bevor
dering van Protestants Christelijk Tech
nisch Onderwijs in Zeeland de houding
van de CHU-leden Tilanus en v. d. 'Peijl
ongetwijfeld verdere gevolgen zal heb
ben gehad in de kring van C.H.U. leden
in Zeeland en in de diverse raadsfrac
ties.
Waar deze veeg uit de pan goed voor
is, is me niet duidelijk. Zeker niet om
een broederlijke geest te bevorderen.
Om enig licht in de zaak te brengen
diene het volgende:
Vanaf 1949 is het bestuur van de ver
eniging „De Ambachtsschool" te Goes
bezig een nieuwe en noodzakelijke gro
tere huisvesting te krijgen voor haar
Ambachtsschool. De weg „nieuwbouw
torie door middel van een oliekachel. Ambachtsschool" is door verschillende
50)
„Christina hoeft niet meer te boe
nen of stof af te nemen. Ze wordt de
kamenier van Miss Harman en gaat
kappen en naaien leren", vertelde Dal-
gleish met onuitsprekelijke minach
ting. „Ik zou haar wel eens willen
zien. Een mooi stel, zullen ze zijn,
meesteres en kamenier."
„Het lijkt wel, of ze samen een
schuldig geheim hebben, niet?" merk
te Ruthven, als terloops, op. „Ondanks
alles wat er gebeurd is, is Miss Har
man toch een dame en, net zoals je
zegt, het is niet natuurlijk, dat zij met
dergelijk uitschot om zou gaan."
Dalgleish knikte.
„Je zou' toch een eed kunnen doen
op wat je in de nacht, voor Miss
Dempsters overlijden, hebt gezien,
nietwaar Dalgleisch?"
„Als dat nodig was, zeker. Maar
daar hoef ik niet voor te zweren, want
wat er toen gebeurd is, was duidelijk
genoeg", zei ze vlug.
„Hoewel ik het toen niet ronduit
heb durven zeggen, daar ik niets met
zo'n afschuwelijk geval te maken
wenste te hebben, waren er bij Miss
Dempsters laatste ziekte symptomen,
waar ik geen verklaring voor heb
kunnen geven. De vraag is nu, of wij
de zaak met rust zullen laten, of dat
wij ervoor zullen zorgen, dat zij haar
gerechte straf niet ontgaat, of dat er
tenminste een onderzoek ingesteld
wordt. Dat zou haar trots wel breken,
denken jullie ook niet?"
„Ze zou niet beter verdienen", zei
Dalgleish venijnig. „Maar kan er nog
iets gedaan worden, nu Miss Dempster
al dood en begraven is?"
„O, ja, er zijn wel gevallen ge
weest, waarbij het lijk weer is opge
graven om te zien, of de persoon wel
of niet zijn natuurlijke dood is gestor
ven".
Adverteer -vat U wilt
ons dagelijks
vervolgverhaal
„Werkelijk?" zei Dalgleish en knikte
toen. „Dus, als u en ik alles vertellen,
wat we wisten, dan zou dit niet het
laatste zijn, wat wij over Miss Demp
sters dood hebben gehoord?"
„Juist. Maar we moeten wel over
wegen, of wij er voordeel bij kunnen
nebben. Voor de arme, oude vrouw is
het nu toch al te laat."
„Ja, en het Is ook niet fatsoenlijk,
haar m haar graf te storen", zei Meik-
1g vlug. „En wat zou hot voor verschil
maken met ons geld?"
„Het zou een heel groot verschil
maken, als wij iets tegen haar konden
bewijzen", zei de dokter. „Maar ik ge
loof niet, dat wij ons verder in het
geval behoeven te verdiepen, totdat ik
weet, wat mijn vader ervan denkt. Ik
twijfel er niet aan, of hij zal morgen
wel weer in orde zijn. Jullie zult wel
van me horen, zodra ik hem gesproken
heb. Waar kan ik jullie bereiken?"
„Ik woon in de Causewayside, num
mer 17. Daar kunt u Meikle ook wel
vinden, want die is nooit ver weg", zei
Dalgleish.
„Jullie gaan zeker nog niet direct
trouwen?"
„Zodra het contract is getekend",
zei Dalgleish, die altijd voor beide het
woord voerde. „We willen uw vader
daar juist eens over spreken. Er staat
iets in over verhuren, waar wij het
niet mee eens kunnen zijn. Het is toch
niet logisch, dat wij niet het recht zou
den hebben de boel aan een ander te
verhuren, wanneer het ons eens niet
goed zou gaan?"
„Dat lijkt mij ook niet, maar mijn
vader zal jullie daar wel raad in kun
nen geven. Doe vooral niets overhaast.
Als je maar geduld hebt, komt alles
altijd terecht, vergeet dat niet.'"
Na het vertrek van Dalgleish en
Meikle, ging de jonge Ruthven naar
Rossland, de geldschieter, die hem wel
iswaar niet vriendelijk ontving, maar
na een uur al weer gekalmeerd was
en naar nieuwe plannen luisterde. Van
daar toog Patrick naar zijn vaders
huis. Hij vond hem als een toonbeeld
van wanhoop en ellende bij zijn een
zame haard zitten.
„Kop op, vader, zit daar niet te kij
ken, of alles verloren is."
„Maar dat is het immers", antwoord
de hij, kreunend. „Rossland! Als ik
aan hem alleen al denk word ik ziek."
„Dat hoeft helemaal niet. Hij en ik
zijn beste vrienden. Ik ben net bij hem
geweest en heb alles met hem bepraat
en hij wil voor onbepaalde tijd wach
ten en is zelfs bereid ons op de vol
gende étappe van deze interessante
reis te helpen", zei de dokter luchtig.
Zijn vader staarde hem ongelovig
aan. Hij knikte vrolijk.
„Heus waar, vader. U hebt zeker
nooit geweten, dat u zo'n geniale zoon
had, wel? Ik heb alles uitgedacht. U
moet dit huis er aan geven, een ka
mer aanhouden voor de weinige za
ken, die u nog hebt en bij mij komen
omstandigheden zeer moeizaam geweest.
Het zou te ver voeren hierover breed
voerig verslag te doen. Het is voldoende
op te merken dat zowel de minister van
Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen
als de Staatssecretaris in de Tweede Ka
mer der Staten-Generaal hebben mede
gedeeld, dat het nieuwe ambachtsschool
gebouw gebouwd zal worden en dat dit
nieuwe gebouw ruimte zal bieden aan
700 800 leerlingen. Toen dit plan geheel
klaar was, vroeg de heer Stapelkamp in
de Tweele Kamer inlichtingen omtrent
de bouw van de Christelijke Ambachts
school te Goes.
Terecht antwoordde de minister, dat
hem geen enkel verzoek dienaangaande
had bereikt.
Waarom stelde de heer Stapelkamp
deze vraag aan de minister?
Niet alleen was op het ministerie geen
verzoek binnengekomen voor de bouw
van een Christelijke Technische school,
maar er was zelfs geen Zeeuwse vereni
ging of stichting opgericht ter bevorde
ring van Protestants Christelijk Tech
nisch onderwijs.
Sterker nog. Men was in Zeeland al
lerminst geporteerd voor een Christelijke
Technische School. Naar ik vernam
komt dit sterk uit in het verslag van de
oprichtingsvergadering van de Stichting
voor Protestants Christelijk Technisch
Onderwijs in Zeeland. Daar wordt ge
zegd, dat de pogingen reeds in 1952 zijn
mislukt.
Verder wordt in dit verslag gezegd,
lat het Tweede Kamerlid, de heer Sta
pelkamp, de minister heeft geattendeerd
op het feit, dat de nieuw te bouwen
Ambachtsschool te Goes te groot zou
Worden. Letterlijk vervolgt het verslag:
„Wordt dit' plan verwezenlijkt dan
worden de plannen voor Goes zeer be
moeilijkt, zo niet onmogelijk voor de
Christelijke Technische School te Goes,
Daarom is spoedig handelen wel zeer
geboden."
Toezegging moest dus ongedaan wor
den gemaakt.
Het is duidelijk. De Christelijke Tech
nisehe school kon er slechts komen, in
dien de vaststaande plannen van de Ver.
„De Ambachtsschool" ongedaan werden
gemaakt. En het heeft slechts een haar
gescheeld of het was nog gelukt ook!
Als niet rechtschapen mannen van
onderscheiden politieke schakeringen
zich voor de Goese Ambachtsschool had
den ingezet was de torpedering waar
schijnlijk gelukt.
Het was de heer Tilanus, die in de
vergadering van de Tweede Kamer der
Staten Generaal, gehouden op 13 decem
ber 1956 de minister openlijk aanspoorde
de bouw van de Goese ambachtsschol te
realiseren. Dit was moedig en eerlijk.
Immers de toezegging tot het bouwen
wonen. Dat zal een heleboel geld uit
sparen en we zullen heel wat samen
moeten zijn, wanneer het plannetje,
dat ik bedacht heb, succes wil heb
ben."
Onder het spreken trok hij zijn stoel
tot vlak bij die van zijn vader en be
gon zijn plannen uiteen te zetten. Hun
beraadslagingen duurden, totdat de
klok twaalf uur had geslagen en stilte
over de slapende stad neerdaalde.
Ongeveer vier uur in de middag
reed Alice naar het huis op 't George
Plein. Een eigenaardig gevoel over
meesterde haar, toen zij voor de be
kende deur uitstapte. Want het was
nu absoluut haar huis, waar ze mee
doen kon, wat zij wilde. Het ontbrak
haar niet aan een hartelijk welkom.
Bij de open deur stond Christina Cald
well, een keurig net figuurtje in een
goedzittende, zwarte jurk met een
kort, geplooid schortje, waardoor zij
zich van de rest van het personeel on
derscheidde. Want Christina was voor
haar trouwe diensten gepromoveerd.
Ze was nu Miss Harmans eigen ver
zorgster, met zo weinig werk, dat zij
het haast te weinig vond, hoewel ze
anderzijds de aard ervan heerlijk vond.
Er stonden tranen van vreugde in haar
ogen, toen zij op haar meesteres toe
liep, om haar van haar mantel en
handkoffertje te ontlasten, want voor
Christina waren zelfs die weinige da
gen van scheiding bijna ondraaglijk
geweest. Alice glimlachte tegen haar
en stak haar hartelijk de hand toe, blij
dat vriendelijk gezicht, dat er zoveel
toe bijdroeg, haar een idee van een
eigen huis te geven, weer te zien.
„Hier ben ik weer, Christina, en
deze keer blijf ik voor goed."
„Ja, Miss, dat heb ik al de hele dag
tegen mezelf gezegd", antwoordde
Christina, terwijl ze opzij ging, om
haar meesteres binnen te laten gaan.
Daar stonden drié nieuwe bedienden
om haar te verwelkomen, een flinke
kokkin van middelbare leeftijd, een
vriendelijk meisje en een ernstige
jongen. Ze waren blijkbaar verheugd,
haar te zien. wat Alice prettig aan
deed en ze keek met een zucht van
tevredenheid om zich heen.
(Wordt vervolgd)
NOG WAT HUURKWESTIES
Mogen we het hier NOG eens over
hebben? Eigenaars, die zelf hun huis
bewonen, behoeven NIET aan te
melden en NIET te blokkeren, ook
niet, als ze inwoning hebben. Aan
melding en dus blokkering is alléén
verplicht voor zelfstandig bewoonde
huizen.
Een dame verhuurt een klein huis
waar ze niets aan doet envertelde
aan de huurder (onze lezer), dat ze
helaas verplicht was, om de huur te
verhogen maar het uit zichzelf niet
van de school rvas meermalen gedaan
en er waren aan de voorbereidingen
reeds duizenden guldens ten koste ge
legd.
De minister heeft eveneens eerlijk ge
handeld en de urgentieverklaring gege
ven.
Wanneer de heer Kruithof nu zegt, dat
de Christelijk Historische Unie de terug
slag zal ondervinden van de houding van
de heren Tilanus en v. d. Peijl, dan kan
dit niet anders zijn, dan dat zij een goe
de beurt gemaakt hebben bij de C.H.U.-
leden en bij het Zeeuwse volk op de
Bevelanden.
Tenslotte moet me nog een enkele op
merking van het hart.
Blijkens bovengenoemd verslag is er
geen kans voor een Protestants Christe
lijke Technische School als de nieuwe
Goese Ambachtsschool gebouwd zal wor
den.
De Stichting Protestants Christelijk
Technisch Onderwijs weet, dat deze
bouw doorgaat en dat het schoolgebouw
inclusief de inventaris millioenen kost.
Is het dan verantwoord op nog geen
kilometer afstand van deze school een
tweede school te bouwen? Het Stich
tingsbestuur heeft in zijn oprichtingsver
gadering zelf het antwoord gefundeerd
gegeven: NEEN!
Goes. C. J. Buurman.
zou doen.
Deze opvatting is niet juist. Men is
niet verplicht om de huur te ver
hogen en wanneer men dit niet doet,
behoeft men ook niets te blokkeren.
Maar wel moet men het bezit van
dit huurhuis melden; dit voqr con
trole.
Ten slotte nog eens: winkelhuizen
zijn ALTIJD bedrijfspand, als de
woning geen eigen ingang heeft en
met de winkel één geheel vormt. De
verhouding tussen woonhuis en win
kel doet er niet toe. Ook dit schij
nen sommige eigenaars beslist niet
te geloven.
LIBERT
In onze familie komt deze naam erg
veel voor. Kunt u mij zeggen wat hij
betekent?
Wel, Libert of Libertus betekent: „Da
Bevrijder'". De naam werd waarschijn
lijk het eerst door S. Libertus te
Truyen gedragen. Deze man stierf om
streeks 635. De vrouwelijke vorm er
van is: Liberia en Libertina.
KAPELLE
Jeugddienst. Gedurende de komende
winterperiode zal er weer elke maand
een jeugddienst worden gehouden in de
Ned. Herv. kerk en wel steeds op de
derde zondag van de maand. De eerste
dienst wordt a.s. zondagavond om 6 uur
gehouden. Daarin zal dan voorgaan ds.
H. M. Strating te Goes.
Zendingsavond. In de bijgebouwen van
de Geref. kerk werd een zendingsavond
gerouden. Ds. J. v. d. Leek had de lei
ding op deze bijeenkomst waarop werd
gesproken door de zendingspredikant ds.
Schut. Deze vertelde over het werk van
de zending zoals dit gebeurd op Java en
dan speciaal het gebied rond Blora waar
ds. Schut had gewerkt. Hij maakte mel
ding van de mooie dingen van het zen
dingswerk maar ook van de moeilijk
heden en de achteruitgang welke er
soms is.
U weet het nog wel: sinds vele jaren is de maand septem
ber de vriendschapsmaand voor Uw aller „Zeeuwsch Dag
blad". Dat is de maand, waarin alle abonné's hun schouder
klopje geven aan het „Zeeuwsch Dagblad". En U weet het
ook nog wel: het beste schouderklopje is die nieuwe
abonné, uit pure vriendschap voor ons aller dagblad aan
gebracht.
En dat doen we dit keer onder het motto:
Probeer, dat Uw vriend, Uw buurman, Uw familielid een
abonnement op Uw krant neemt. Uw krant wordt dan zijn
dagblad. En die krant en dat dagblad, hoe kan het anders,
is het „Zeeuwsch Dagblad".
We gaan met z'n allen aan de slag voor de Christelijke
krant in Zeeland. Over allerlei activiteiten in de maand
september hoort U nog wel. Daarbij rekenen wij op de
werkzaamheid van al onze abonné's. Als ieder abonné één
nieuwe abonné zou aanbrengen, dan is er een oogst, om
van te watertanden.
Hieronder staat de bekende bon.
Zodra Uw bijdrage in de vorm van een nieuwe abonné
klaar is, wil dan deze bon, goed ingevuld, direct toesturen
aan het „Zeeuwsch Dagblad" in Goes.
In Goes wachten wij op de ontvangst van Uw bon.
Hierlangs afknippen en direct opsturen naar Goes
Uit pure vriendschap voor onze dagelijkse vriend, het
„Zeeuwsch Dagblad", volgt hieronder mijn nieuwe abonné:
Naam:
Adres:
Woonplaats:
Deze nieuwe abonné wil het liefst betalen:
Per week per maand per kwartaal.
Doorhalen wat niet wordt gewenst.
Opgegeven door Uw abonné:
te
