Warschau herdacht bloedige opstand van 1944 Een vrouw in het wondere ambt Niet elke conferentie slaagt s M. H. Boasson Zonen N.V. SSSKSï, Klokkenspel keerde terug Maandag 9 september 1957 ZEEUWSGH DAGBLAD Pagina 5 Dricen'zestig dagen vol verschrikking temidden van staal, rook en puin Vorstelijke expositie te Brussel V. DELTAPLAN rr Domina" met vele jaren ervaring Geen protestantse non... Hulp voor Zuidslavische lutheranen Mijlpaal in Zendingswerk PI KERK VANDAAG Uitvalspoort voor Bijbelverspreiding Diakonisch jaar voor Oost'Duitsland In Warschau is voor het eerst sinds de oorlog een grootse herden king van de opstand van 1944 gehouden. Het vorige jaar waren slechts kleine plaatselijke herdenkingsplechtigheden toegestaan, maar dit jaar hadden duizenden zich verzameld bij het graf van de onbekende soldaat. Het relaas van de strijd, die het ondergrondse leger in War schau voerde en de meedogenloze vernietiging hiervan door de Duit sers, terwijl een aanzienlijke strijdmacht van het Rode leger uit de buitenwijken van de hoofdstad toekeek, zullen samen met het woord „Katyn", steeds een plaats innemen op een der zwartste bladzijden van de wereldgeschiedenis. Want als in Europa een Stad van Leed moet worden aangewezen, als ooit ergens is gevochten, gemarteld en wreedheid gepleegd op ondenkbare schaal, dan is het Warschau. En men denke niet, dat het Poolse volk deze eindeloze en ontzettende folteringen slechts lijdzaam over zich heeft laten komen. Er is een nimmer te stuiten verzet geweest, dat buiten ontelbare kleine en grote vormen van verweer culmineert in het grandioze hoogtepunt: de opstand van Warschau in 1944. En het moet met schaamte worden geconstateerd, dat door het opzettelijke dralen van de Russen, dit weergaloze heldendom tot niets anders heeft geleid dan tot een vreselijk bloedbad en vernietiging van de stad. Eenzaam gevecht Warschau vocht 'alleen en heeft dat steeds gedaan sinds het begin van de Tweede Wereldoorlog. Op 8 septemher 1939 bereikten de eerste Duitse tanks de voorsteden van Warschau. Het was een patrouille van drie lichte tanks. Geen van deze verlieten de stad weer. Maar op dat ogenblik realiseerde War schau zich de nabijheid en de ernstige werkelijkheid van het gevaar. Gedu rende drie weken werd de stad ge bombardeerd. Bommen vielen, solda ten, vrouwen en kinderen stierven De Poolse hoofdstad capituleerde na een strijd van 27 dagen, toen ammuni tie, water- en voedsel voorraden opge- gruikt waren. Toen kwam de bezetting van de stad. Maar het was geen ge- makkkelijke bezetting voor de vijand. Het vechten ging door zonder pauze. Thuisleger Onmiddellijk na de catastrophe van Polen in 1939, werd een ondergronds verzetsleger geformeerd uit soldaten, die hadden weten te ontkomen aan de Duitse en de Russische krijgsgevan genschap. Het werd in de loop der ja ren aangevuld met vrijwilligers van alle rang en stand. Het was een onder grondse beweging zoals er geen twee de te vinden was. Aan het hoofd van het Thuisleger (Armia Krajowa) stond generaal Grot -Rowecki, die echter door de Duitsers werd gearresteerd en in een van de Duitse concentratiekampen geliqui deerd. Zijn plaats werd ingenomen door generaal Bor-Komorowski, die ook de opstand van Warschau leidde. Dit verzetsleger ondernam aanvallen tegen Duitse legertransporten, spoor wegknooppunten, Gestapo-posten enz. Maar het grandiose hoogtepunt van dit Thuisleger, was de opstand van War schau in 1944, die de wereld verbaasd deed staan. Toen de beslissende dag naderde beschikte generaal Bor-Komo rowski over 35.000 frontsoldaten en 7000 man hulptroepen. Hiervan waren 20.000 man gewapend, hoofdzakelijk met geweren en lichte machinegewe- ren. De laatste helft van juli 1944 werd de Nazi-terreur in Warschau ver scherpt, vermoedelijk uit vrees dat de Polen in de stad de naderende Russen zouden helpen. Er barstten golven van deportaties, moorden op gevangenen en massa-executies los. En enkele da- jen voor de opstand ontdekten de Duitsers ongelukkigerwijze een onder grondse bergplaats van 40 duizend gra naten. Opstand „Storm" was het wachtwoord, dat de Poolse strijdgeest deed ontvlam men. Het uitspreken hiervan, beteken de dat het uur van het handelen was geslagen. Op 1 augustus 1944, om 5 uur 's middags brak de op stand uit. Het was een heroïsche strijd van de ganse stad tegen haar gehate bezetters. Een strijd op leven en dood, een verweer dat uniek is in de wereld geschiedenis, waarin niet alleen de mannen maar ook vrouwen en kinde ren waren betrokken. De Polen stuiten terstond op het ver zet van vijf Duitse divisies, aange voerd door generaal Stahl en „SS- pbergruppen führer" von den Bach. De Duitsers vroegen bijna direct om versterkingen en ontvingen weldra de steun van de Herman Göring Divisie, die in ijltempo uit Italië naar War schau was gestuurd en verder van de Totenkopf Divisie uit Roemenië en de SS Divisie Viking. Op de vierde van de drie-en-zestig dagen en nachten, die een brandende hel gelijk waren, zond generaal Bor- Komorowski per radio het volgende bericht naar Londen: „Wij zijn met de Duitsers in de ge hele binnenstad van Warschau in een hevige strijd gewikkeld. Wij hebben een deel van hun troepen verslagen met behulp van wapens, die we op de vijand hebben veroverd. We hebben echter moeilijkheden met de munitie voorziening. Het is uiterst noodzake lijk, dat munitie en wapens in grote hoeveelheden boven Warschau worden afgeworpen. Er is geen luchtafweer geschut De dagen Een bericht gedateerd 10 augustus luidde: „De omstandigheden waaronder wjj strijden zijn als volgt: Wij hebben van u slechts één geringe bevoorrading uit de lucht ontvangen. Aan het Duits- Russische front: rust sedert de derde augustus.De soldaten en de bevol king van de hoofdstad zien tevergeefs op naar de hemel, in afwachting van geallieerde hulp. Zij zien slechts Duit se vliegtuigen tegen de achtergrond van de rook. Zonder munitie en ter wijl de vijand bombardeert is ons ver zet gedoemt over enkele dagen ineen te storten Op 11 augustus het volgende: Duitse aanvallen vergezeld van artille rievuur uit pantsertreinen, vuur van mortieren, granaatwerpers en anti- tankgeschut. Enorme, overstelpende macht van vijandelijk vuur Op de 12-de augustus: „Vandaag trachtte de vijand onze troepen in de sector van de oude stad te vernietigen. De toestand was ern stig. Doelen wisselden vele malen van bezitter. Overweldigend artillerievuur. Toen de avond viel, hadden wij, dank zij onze tegenaanvallen, de situatie in handen. Indien geen nieuwe voorraden munitie ter beschikking worden ge steld, zal onze toestand uitermate ern stig worden. Aan de Sowj et-zij de duurt de rust voortGrote verlie zen aan mensen. Grote vernieling En op de dertiende: „Bij de aanval van het zuiden uit op de Oude Stad maakte de vijand ge bruik van een nieuw wapen: vuur van een kanonneerboot, die op de Weichsel verscheen. De troepen in de centrale sector waren, dank zij de voorraden, die in de loop van de nacht waren neergelaten, in staat een offensieve ac tie uit te voeren, die er op gericht was enige der vij andere afdelingen, die de Oude Stad aanvielen te binden. De vijand verloor vele tanks en artillerie materiaal. Strijdend Warschau richt zich tot de heldhaftige vliegers met de woorden van dankbaarheid en waar dering. Wij buigen het hoofd voor de bemanningen, die hun leven hebben geofferd. Meedogenloos De Duitsers wierpen Goliath-tanks met dynamiet geladen, in de strijd, het zwaarste type geschut en luchttorpe- do's. Vlak over de daken vliegend bombardeerde de „Luftwaffe" huis na huis. Het leven in Warschau verhuisde van het puin der straten naar de kel ders en de riolen. Augustus verstreek onder meedogenloze strijd en septem ber begon. De vierde september zag de vernieling van de electrische centrale en waterlciding. ïn het donker ging de strijd verder, ondanks het ontbreken van water en het groeiende tekort aan voedsel. De toevoer uit Italië die ten koste van ontzaggelijke offers door Britse, Zuid-Afrikaanse en Poolse vlie gers naar Warschau werd gebracht, kon zelfs niet voor een klein gedeelte in de behoefte voorzien. Warschau vocht drie-en-zestig lange dagen, totdat haar straten gloeiende vlampijpen waren geworden in ravij nen van puin; en haar parken en plei nen waren herschapen in kerkhoven. Warschau beefde van verschrikking temidden van staal, bloed en puin Warschau vocht totdat ruim 200.000 Poolse mannen, vrouwen en kinderen het slachtoffer waren geworden van oorlogsgeweld, van Duitse repressail- In samenwerking met de Belgische koninklijke vereniging „Het museum der dynastie" organiseert het comité voor Belgisch-Nederlands-Luxemburg- se samenwerking een tentoonstelling gewijd aan de vorstenhuizen der Be- neluxlanden, die zal worden gehouden van 26 oktober tot 10 november te Brussel. Koning Boudewijs, Koningin Juliana en groothertogin Charlotte hebben zich bereid verklaard foto's en docu menten in bruikleen te geven. Ingezonden mededeling (adv.) KARPETTEN - BEDDEN - GORDIJNSTOFFEN Onze toonzalen zijn voor het publiek toegankelijk op werkdagen van 8.3012.30 en 25.30 's zaterdags 8.30- (levering uitsluitend via de detailhandel) -12 les, besmettelijke ziekten, honger en dorst. Door het opzettelijke dralen der Rus sen heeft dit weergaloze heldendom tot niets anders geleid dan tot het vrese lijk bloedbad en vernietiging van de stad. Want terwijl dit alles geschiedde, stond het Russische leger stil bij de voorsteden van Warschau. Laatste boodschap Eén van de laatste radio-boodschap pen afkomstig uit Warschau was de volgende: „Dit is de naakte waarheid. Wij wer den slechter behandeld dan Hitiers satellieten, slechter dan Italië, Roeme nië, Finland. Moge God, die rechtvaar dig is, oordelen over het verschrikke lijke onrecht, dat de Poolse natie heeft geleden en móge Hij allen, die daar aan schuldig zijn, dienovereenkomstig straffen. Uw helden zijn de soldaten, wier enige wapens tegen tanks, vliegtuigen en kanonnen, hun revolvers en met benzine gevulde flessenwaren. Uw hel den zijn de vrouwen, die gewonden verpleegden en die onder hevig vuur berichten overbrachten, die in door bombardementen beschadigde kelders eten kookten om kinderen en volwas senen te voeden, die de stervenden op beurden en hun laatste ogenblikken verzachten. Uw helden zijn de kinderen, die rus tig bleven spelen, temidden der ro kende puinhopen. Het zijn de mensen van Warschau. Een volk, dat zulk een alzijdige hel denmoed kan opbrengen, is onsterfe lijk. Want door hun dood hebben zijn strijders overwonnen en de levenden zullen verder strijden, overwinnen en opnieuw het bewijs leveren, dat Polen leeft, wanneer de Polen leven...." De bloem van wat aan jeugd in Po len restte, was uitgeroeid door Duitse kanonnen, in bondgenootschap met Russische slapheid. Toen de opstand tegen de Duitsers begon, woonden er een millioen mensen in Warschau, of beter rekten daar hun bestaan. Een vierde van dit aantal, sneuvelden of werden gekwetst of moesten als ver mist worden opgegeven, ten tijde van de capitulatie. Ongeveer 350.000 men sen uit Warschau werden met geweld geëvacueerd, merendeels naar Duits land, waar hun slavenarbeid of folte ring wachtte. Toen de Russen eindelijk, in januari 1945, de stad binnentrokken, vonden zij er slechts dood en vernieling. Dit was het afschuwelijke einde van de strijd van een onverschrokken volk voor zijn hoofdstad. BILLY STRENK, Straks gaan de kleine mensen maken, Een eind aan wat oneindig was. De golven, die de kusten braken, Vervloeien zoutloos in de plas. Want achter blonde duinenrijen, Verstilt voor altijd 't lied der zee. Daar is geen spel meer der getijen. Geen visserschip verlaat de ree. Maar in de polders langs de kusten, Daar leeft het nijv're volk gerust. Waar eens de zee haar boze lusten Heeft botgevierd, heerst nu de rust. God, Die ons vroeger bracht de [rampen, geef zegen op dit machtig werk. Want 't heeft geen zin, met U te [kampen, Wilt Gij de zee is ons te sterk. Adri Maljaars De Gereformeerde kerk te Gouda bevatte een orgel dat, hoewel nog maar enkele tientallen jaren oud, door een nieuw vervangen moest worden. Het was een orgel uit de vervalpe- riode van de kerkorgelbouw en het heeft nu een waardevolle plaatsver vanger gekregen. Maar één register van het oude instrument bleef behou den: het klokkenspel. Wanneer op Kerst- en andere hoogtijdagen een feestlied was opgegeven, dan maakten de organisten graag gebruik van de klokken. De gemeente was door dit effect steeds zeer gesticht. Op uitzon derlijke wens werd het klokkenregis- ter gehandhaafd, zodat de Goudse Gereformeerden zich kunnen blijven verlustigen in dit romantisch bijgeluid, dat men op bioscooporgels altijd maar op kerkorgels zelden aantreft. Overigens behoeft men hiervan niet al te zeer te schrikken. Op het in bij zondere ónromantische stijl gebouwde Deense orgel der Nicolaïkerk te Utrecht (1957) bevindt zich een cim- belster. Wanneer de organist dit re gister gebruikt, begint de ster te draaien en maakt zij ook het geluid van een lieflijk klingelend klokje. KATTENDIJKE Burgerlijke stand. Gehuwd: P. K. Goosen, 26 j. en M. Rijnhout, 22 j.; J. L. Nijsse, 25 j. en K. Goosen, 24 j.; C. J. Schout, 23 j. en E. M. Sonke, 22 j. (Van onze kerknieuwsredacteur) Men mag aannemen, dat deze ont wikkeling zich voortzet en dat te zijner tijd een definitieve gelijkschakeling van man en vrouw in de Hervormde kerk wordt verkregen. In de tweede plaats willen wij wij zen op het feit, dat aan de Gerefor meerde Vrije Universiteit in april van dit jaar de eerste vrouw promoveerde tot doctor in de theologie. Dat deze vrouw zelf niet (meer) tot de Gere formeerde kerken behoort, doet niet terzake, zij was de eerste, die heel haar theologische studie aan de V.U. voltooide. Na haar hebben diverse vrouwen theologie gestudeerd aan de ze academie en verschilende van haar staan op de een of andere manier in het pastoraat, zij het niet-.ambtelijk. Een derde feit, ofschoon het bij de hier genoemde zaken een stap terug schijnt te zijn, is de nare affaire bij de Lutherse gemeente in Dordrecht, waar uit een referendum bleek, dat het merendeel der gemeente (vrijzinnig) geen vrouwelijke dominee meer wen ste. Waaruit de predikante haar con sequenties heeft getrokken en heen gegaan is. In Dordrecht heeft men dit ongalan te gebaar gemaakt omdat het een vrouwelijke predikant betrof. Wij vre zen, dat er meer gemeenten zijn, waar een referendum onder de leden ge houden, ten gunste van de predikant zou uitvallen, niettegenstaande hij een man is. Anna Zernike In de eerste jaren van deze eeuw verteld een Amsterdams meisje van vijftien jaar, dat zij predikant wilde worden. Haar ouders bleken erg ver baasd, maar verzetten zich niet, want zij haden altijd aan hun kinderen ver- Over de gedurende het voorjaar in Denemarken gehouden Europese zendingsconferentie geeft dr. J. Blauw, secretaris van de Ned. Zendingsraad een be schouwing in het zendingstijdschrift De Heerbaan. Dr. Blauw ziet het nut van een zéndingsconferen- tie op regionaal niveau vooral daarin, dat gelegen heid geboden wordt tot bezinning op vragen, die momenteel in de wereldzending en in de Interna tionale Zendingsraad aan de orde komen. Het zijn er immers maar betrekkelijk weinig in Europa, die kunnen deelnemen aan de grote wereldzendingscon- ferenties. Daarnaast zat de waarde van de Deense conferen tie vooral hierin, dat men ook tot concrete resulta ten wilde komen. Te meer omdat' van vrijwel alle plannen, gemaakt op de vorige Europese zendings conferentie (Freudenstadt 1951) niets terechtgeko men is. Men wilde toen een Europese zendingsaca demie stichten; er waren voornemens om tot samen smelting van kleinere, gelijkgezinde zendingscorpora ties over te gaan, of tenminste tót samenwerking te tcfro tej*} ufr» t«jo t*t*3 ojo ofaj „Protestantisme een gevaar voor Brazilië" De r.k. bisschop Agnello Bossil in Brazilië, het grootste r.k. land ter wereld, vreest ervoor, dat Brazilië een belangrijk protestants land wordt. Met nadruk heeft de bisschop er bij zijn geloofsgenoten op aange drongen, dat zij alles zullen doen om de „ketterij" van het protes tantisme te keren. In 1954, zo ver klaarde de bisschop Bossil, waren er twee miljoen protestanten in Brazilië. „Vandaag staan er zeker vier vijf miljoen Brazilianen di rect of indirect onder invloed van het protestantisme", verzekerde hij. Een bëlangrijk onderdeel van het werk der Lutherse Wereldfederatie bestaat in de hulpverlening aan kerken. Ter vergadering van de L.W.F. in Minneapolis besloot men de Deense predikant Zeuthen, die op het secretariaat van de L.W.F. te Genève werkzaam is, op te dragen contact op te nemen met de vier Lutherse kerken in Joegoslavië. Deze kerken tellen tezamen 100.000 leden. Zij hebben het, voor al financieel, moeilijk. Er zal nu steun gegeven worden voor de bouw en wederopbouw van kerken, gemeentecentra en pastorieën. Te New York is een dankdienst gehouden ter gelegenheid van het Feit, dat 150 jaar geleden een be- gin gemaakt werd pret de protes tantse zending in China. Het was zendeling Robert Morrison, die in 1807 als eerste missionaris door het Londense bijbelgenootschap werd uitgezonden naar het hemelse rijk. De missie-arbeid van Morrison was van vérstrekkende aard, want hi) heeft de Bijbel in het Chinees vertaald. o|r> r»|o («fn nfn nfo nfo nfo (»|o «*|o r»|»j nfa (4» Onlangs heeft men in Buenos Aires een modern bijbelhuis ge opend. Dit is de aetiebasis van het Argentijnse bijbelgenootschap.. Tot secretaris van dit genootschap werd benoemd dr. J. Nothdurf, die jaren- Hoe ook het jaar 1957 in Nederland verder nog kerkelijk mag ver lopen, vast staat in ieder geval reeds, dat dit jaar voor vrouwelijke theologen van bijzondere betekenis was. In de eerste plaats stelde de hervormde kerk de ambten open voor de vrouw, zij het dat slechts met dispensatie de volle bediening van Woord en sacrament voor vrouwen mogelijk is. Al staat de kanseldeur nog niet royaal voor haar open, dat deze deur op een kier werd gezet, zal niemand ont kennen. zekerd, dat deze mochten worden wat zij wensten. Daar had je het nou! Het originele meisje, dat toen nog op de h.b.s. zat, heeft haar doel be reikt. In 1911 deed zij intrede als pre dikant bij de doopsgezinde gemeente van Bovenknijpe bij Heerenveen. Zij was de eerste vrouw in Nederland, die dit ambt. thans bekleedde. Na vele jaren heeft Anna Zernike inmiddels mevrouw dr. A. Mankes- Zernike haar herinneringen uit een ongeveer veertigjarige ambtstijd te boek gesteld. Het is een boeiend boek geworden (Een vrouw in het wondere ambt. P. N. van Kampen Zoon N.V., Amsterdam). Ook wie de vrijzinnige opvattingen van de schrijfster niet kan delen, zal het gretig lezen. Mevrouw Mankes heeft maar en kele jaren in de gemeente Bovenknijpe gestaan. Toen trouwde zij met de kunstschilder Jan Mankes. De dood van haar man maakte een eind aan haar korte huwelijksleven. Daarna be trok zij met haar zoontje opnieuw de pastorie, ditmaal in Rotterdam-Z., waar zij predikante van de Ned. Pro testantenbond was geworden. In 1948 ging zij met emeritaat, maar sindsdien is mevrouw Mankes geregeld blijven spreken. Vrouwelijke studenten kende men in Ann's studiejaren te Amsterdam al voldoende. In zoverre accepteerde de theol. faculteit haar wel. Toch kon de hoogleraar Völter, een Duitser, niet nalaten zijn colleges ook in haar bijzijn te beginnen met „Meine Herren". En prof. Cramer, die heel vriendelijk te gen haar was, verklaarde niettemin, dat hij nooit zijn stichting bij een vrouw zou komen zoeken. Eenmaal tot proponente verklaard en beroepbaar gesteld, zag de jeug dige theologe altijd volle kerken voor zich. Het was ook een nieuwtje. Maar menigmaal stuurden kerkgangers haar na de preek anonieme brieven waarin steeds 1 Cor. 14:34 werd genoemd: „Dat uw vrouwen in de gemeente zwijgen". Er kwamen drie beroepen. Boven knijpe trok haar direct aan en in dit dorp heeft mevrouw Mankes met blijdschap gewerkt. Gemeente en ker- keraad waren snel een vrouwelijke predikant gewend. Ja, toen in Boven knijpe weer eens een dominee preek te, verzekerde èen zuster der ge meente dat zij het zo vreemd had ge vonden een man op de kansel te zien.... De kerkeraadsleden beloonden zich zeer sportief door op kei'keraadsver- gaderingen het roken na te laten. Dat zegt wat! Maar toen de „domina" zich ging verloven, stelde zij velen teleur. Zij hadden hun predikante toch onwil lekeurig als een protestantse non ge zien! Waarom niet? Aan het slot van haar boek gaat me vrouw Mankes na welke argumenten er tegen het domineeschap van de vrouw bestaan. Zij heeft daar alle be grip voor, maar verklaart zich er zeer over te zullen verheugen als de Her vormde kerk de ambten volledig voor de vrouw zou openstellen. Wel geeft dr. Mankes toe, dat er eigenschappen kunnen tzijn, dié het werk voor de vrouwelijke predikant moeilijker kunnen maken dan voor haar mannelijke collega. „Ik denk daarbij vooral aan haar grotere emo tionaliteit, vaak zich uitend in haar vermogen zich geheel in een ander te verplaatsen, waardoor vreemd leed haar eigen leed wordt. Als zij het ge vaar daarvan niet onderkent, en haar verlangen naar emoties niet weet te overwinnen, kan dat haar in het pre- dikantswerk ten verderve worden". Daar staan voordelen tegenover. Op huisbezoek zal zij gemakkelijker een vertrouwelijke sfeer scheppen dan de man. Persoonlijk kon dr. Mankes b.v. op kraambezoek als vrouw, later als moeder, gemakkelijker contact en overwicht krijgen. Er zijn natuurlijk heel wat andere argumenten pro en contra te noemen. Maar duidelijk is, dat mevrouw Man kes het wonder ambt met zijn vreug den en teleurstellingen even rijk ge vonden heeft als talloze mannelijke collega's van haar. komen; een centrale voor zendingsliteratuur zou tot stand komen, enz. Maar Freudenstadt leverde een teleurstellend resul taat op, want geen dezer plannen kwam tot uitvoe ring. Men was te optimistisch geweest en had zich niet gerealiseerd, dat er niet voldoende financiële en personele krachten waren voor de verwezenlijking van de plannen. Ook ontbrak het aan een centraal adres van waaruit de activiteiten gestimuleerd en gecoördineerd konden worden. Gelukkig, dat de conferentie in Denemarken ge tracht heeft de fouten van haar voorgangster te ver beteren. Om te beginnen besloot men een centraal correspondentie-adres te stichten. Dat is geworden het secretariaat van de Ned. Zendingsraad te Am sterdam. Hier zal men ook de volgende conferentie (1960 of 1961) voorbereiden. Via dit adres wil men nu de totstandkoming van een centrale voor zen- dingsliteratuur en viual ards (films, strips e.d.) ver wezenlijken. Voor concretisering van andere in Freudenstadt gemaakte plannen bleek de tijd nog niet rijp. lang predikant van de methodisten- kerk te Lima in Peru was. Vanuit het nieuwe gebouw hoopt men het werk der bijbelverspreiding in Ar gentinië krachtig te stimuleren. DINSDAG 10 SEPTEMBER HILVERSUM I (402 m.). AVRO: 7.00 Nws. 7.10 Gym. 7.20 Gram. VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nws. 8.15 Gr. 8.45 Idem. 9.10 V. d. vrouw. 9.15 Gram. 9.35 Waterst. 9.40 Morgenwijding. 10.00 Gram. 10.50 V. d. kleuters. 11.00 Lichte muz. 11.30 Viool en piano. 12.00 Lichte muz. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Theaterork. en solist. 13.00 Nws. 13.15 Meded. of gram. 13.20 Promenade ork. en soliste. 13.55 Beursber. 14.00 Fluit, cello en piano. 14.30 B.B.C. Dutch in de oorlog, caus. 14.50 Gram. 16.00 Sopr. en piano. 14.30 B.B.C. Dutch in de oorlog, caus. 14.50 Gram. 16.00 Sopr. en piano. 16.30 V. d. jeugd. 17.20 Gram. 17.30 Amus. muz. 18.00 Nws. 18.15 Pianospel. 18.30 De dierenwereld en wij, caus. 18.40 Amus. muz. 19.00 Gram. 19.45 Filmpraatje. 20.00 Nws. 20.05 Gevar. progr. 22.00 Act. 22.10 Viool en Hammondorgel. 22.30 Piano recital. 23.00 Nws. 23.15 Koersen. 23.15 New York calling en act. of gram. 23.25 24.00 Gram. HILVERSUM H (298 m.). KRO: 7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.45 Morgengebed en lit. kal. 8.00 Nws. en weerber. 8.15 Gram. 8.50 V. d. huisvr. 9.45 „Lichtbaken", caus. 10.00 V. d. kleuters. 10.15 Gram. 10.30 Idem. 10.50 Pianorecital. 11.00 Voor de vrouw. 11.30 Schoolradio. 11.50 Als de ziele luistert, caus. 12.00 Middagklok noodklok. 12.03 Gram. 12.05 Land- en tuinb.meded. 12.33 Gram. 12.55 Zonne wijzer. 13.00 Nws. en kath. nws. 13.20 Platennieuws. 13.30 Dansork. en sol. 14.00 Schoolradio. 14.30 V. d. plattelandsvrou wen. 14.40 Strijkkwart. en altviool. 15.30 Gram. 16.00 V. d. zieken. 16.30 Ziekenlof. 17.00 V. d. kind. 17.40 Beursber. 17.45 Regeringsuitz.: Rijksdelen Overzee: Rechtspreken in primitief Nieuw-Guinea door Mr. L. O. A. Moll. 18.00 Lichte muz. 18.20 Sportpraatje. 18.30 Twee violen. 18.50 Gram. 19.00 Nws. 19.10 Gram. 19.15 Uit het Boek der boeken, caus. 19.30 Gram. 20.30 Act. 20.45 De gewone man. 20.50 Radiophilh. orkest. 21.45 Wat weten wij van de ambtenaar?, klankb. 22.10 Orgelcone. 22.35 Gram. 22.45 Avondgebed en lit. kal. 23.00 Nws. 23.1524.00 Nwe gram. TELEVISIEPROGRAMMA'S AVRO: 20.30 Journ. en weeroverzicht. 20.45 Film. 21.0022.30 Filmprogr. BRUSSEL (324 m.). 12.00 Gram. 12.15 Pianospel. 12.30 Weerber. 12.34 Piano spel. 12.50 Gram. 13.00 Nws. 13.11 Gram. 14.00 Idem. 15.00 Symf.conc. 16.00 Koer sen. 16.02 Lichte muz. 16.30 Omr.orkest. 16.40 Gram. 17.00 Nws. 17.10 Orgelspel. 17.15 Omr.ork. 17.45 Boekbespr. 18.00 Meisjeskoor. 18.30 V. d. sold. 19.00 Nws. 19.40 Gram. 19.50 Caus. 20.00 Voor de vrouw. 21.00 Gram. 21.30 Omr.ork. 22.00 Nws. 22.11 Pianospel. 22.40 Gram. 22.55 —23.00 Nws. In een oproep tot de Verenigde Naties hebben 101 Westduitse profes soren zich uitgesproken tegen de be wapeningswedloop, zowel wat klassie ke als atoomwapens betreft, en voor beëindiging van de proeven met kern wapens. De Britse labourleider Bevan en zijn vrouw zijn vorige week in War schau aangekomen voor een bezoek van zes dagen aan Polen als gasten van het Poolse instituut voor interna tionale betrekkingen. V Hoewel de resultaten verschillend zijn, kan men toch vaststellen, dat de oproep van de vrouwelijke jeugd der evangelische kerken in verschillende Duitse steden en gewesten om zich na het verlaten van de school één jaar te geven aan een kerkelijk-sociale taak, weerklank heeft gevonden. Veel meisjes stelden zich beschikbaar om gedurende een jaar in het diaconessen- werk of als gezinsverzorgster te ar beiden. Op een in Berlijn gehouden toog- dag van de inwendige zending, die bezocht werd door 15.000 mensen uit Oost- en West-Duitsland, heeft de jeugdpredikant E. Andier de jongeren in Oost-Duitsland opgewekt eveneens een „diakonisch jaar" te doorlopen tot heil van de kerk en tot nut van zich zelf.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1957 | | pagina 5