Invloed van Rederijkers op
uitbreiding van Calvinisme
Het laatste woord
Wij
vieren 31 augustus, al
het stiller dan vroeger
is
Dankbaar voor alles, wat Zij
voor ons deed in Haar leven
Kerkelijke verdeeldheid ook
in buitenland niet onbekend
Herentrui
Landjuweel in Reimerswaal
Juist 450 jaar
geleden
Zeeuwse Wandelingen
Voor Sadrach en
zijn vriendjes
s
s
S
Perzische padvinders in Nederland
Synode van Gerej kerken
Eerste ruildienst in
N.H kerk en Ev, Lutk
kerk in Zeeland
Zonder: luidruchtig feestvertoon
Zaterdag 31 augustus 1957
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pagina 8
Juist 450 jaar geleden (in 1507)
werd in Reimerswaal een landju
weel gehouden, waar de Middel
burgse Rederijkerskamer de eer
ste prijs behaalde: 7 tinnen stopen
en 10 tinnen kannen. Deze gebeur
tenis geeft me aanleiding iets over
deze rederijkers te vertellen.
Iedere groep ambachtslieden (tim
merlui, kuipers, slagers of beenhou
wers, schippers, enz.) had vroeger zijn
vakvereniging, zijn gilde. Zo waren er
ook mensen, die de letterkunde be
oefenden, zich bezighielden met dich
ten (beter gezegd: met rijmen). Zij
verenigden zich tot het gilde der rede
rijkers, gewoonlijk rederijkerskamer
genoemd.
Op hun vergaderingen spraken ze
zoveel mogelijk in poëzie. De voorzit
ter (opperprins) noemde een onder
werp en op de volgende vergadering
gaven de leden hierop in dichtvorm
een antwoord. Dikwijls waren het Bij
belse onderwerpen, b.v.: hoeveel keer
in de Bijbel het woord zeep gevonden
wordt.
Antwoord
Een der gildenbroeders heeft hierop
dit antwoord gegeven:
Slechts driemaal wordt in 't Bijbelblad
't Gebruik van zeep gevonden:
De vrome Job die zoveel smart te
lijden had,
Bedekt met vuile zonden,
Roept klagend uit: Al wies ik mij
Met vers gesmolten sneeuw,
Wat zou mij zulks toch baten?
Ja zelfs al nam ik zeep daarbij,
(Job 9 30)
Nog zou mijn vuil gestel
Mij nimmermeer verlaten!
De tweede plaats is in het boek
Van ziender Jeremias,
(Jer. 2:22)
De derde plaats, indien men zoek,
Vindt men bij Maleachas.
(Mal. 3 2)
Soms gaf de opperprins op de bij
eenkomst een onderwerp op, waarop
direct het antwoord moest gegeven
worden. Zo mogelijk in dichtvorm.
Wie dat het mooiste deed, maakte een
goede beurt.
Toneelvoorstellingen...
Maar de rederijkerskamers hadden
nog veel meer te doen. Vóór de
processies gehouden, grote optoch-
kerkhervorming werden er dikwijls
ten b.v. ter ere van de heilige, waar
naar de kerk genoemd was. In
Roomse streken komen die nog ge
regeld voor.
Daaraan deden alle gilden mee, ook
de Rederijkers. Hun werd speciaal ver
zocht,op die dag niet afwezig te zijn,
dus te zorgen dat ze op zo'n dag niet
in een andere plaats iets te doen had
den. Zoals ik ergens las: ze moesten
„op de dag van die ommeganck thuys
wesen".
Maar met het meelopen in de pro
cessie waren ze niet klaar. Ze moesten
meestal op zo'n plechtige dag ook een
opvoering geven, de vertoning van een
toneelstuk.
Ook op de zondag van de jaarmarkt
(kermis) en bij andere feestelijke ge
legenheden gaven ze hun toneeluit
voeringen, hun „spelen van sinne De
bedoeling ervan was, het volk te on
derwijzen en te stichten, de zielen en
zeden te verbeteren. Zelf uit het volk
opgekomen, wisten de spelers goed,
wat er leefde onder het gewone volk.
Literaire verdiensten hadden de
rijmelwerken meestal niet. Kunst te
geven was niet in de eerste plaats
het doel der rederijkers. Het stuk
was in de meeste gevallen langdra
dig berijmd proza. Toch hebben ze
door de toneelstukken wel invloed
gehad op de beschaving en ontwik
keling der taal.
Jit Middelburg kwam van Mevr.
N. N. de grote verrassing in de l
vorm van een bankbiljet van 25.
Nog eens was Middelburg present,
ditmaal met een giro. Dit kwam i
van G. N. die 5 gaf. En Lewe-
dorp wil ook in onze lijst niet ont-
breken, want G. L. gireerde ƒ1,—. t
We zijn weer echt blij met, dat zo
velen naar vermogen ons helpen,
om een paar honderd Papoeakin- l
deren blij te maken, maarwe
zijn er nog niet. D^e akelige vracht
zal straks weer een lelijke hap weg- l
eten. De tijd gaat echter opschie-
ten, want we moeten tijdig onze 1
pakketten klaar hebben, omdat we
ditmaal alles per boot gaan ver-
sturen, wat 'maanden tijds eist. Per
vliegmachine kost het schatten t
gelds, en die schatten besteden we
immers liever voor ons talrijk Sa-
drachkroost. Daarom, wie nog in
verloren portemonnaiehoekjes een
goede duit vindt, bewaar die niet
lang,-maar stuur die naar ons bu
reau voor Sadrach. Weet u ons gi
ronummer niet meer? Het is 274289.
Nu nog even vertellen, hoe de stand
van zaken is. We hadden in de
spaarpot ƒ243,75. De oogst van deze
week is ƒ31. Tezamen dus: ƒ281,75.
Weer dankbaar voor wat we heb-
ben, doch immer begerig naar meer j
voor onze Sadrach. t
Uw Ma ja.
Het volk had de bedoeling gauw
door en genoot van de vrijmoedige
kritiek van de spelers en van de „ste
ken onder water".
Meestal waren het taferelen uit de
Bijbel, die werden vertoond. Soms op
ernstige, maar meer nog op kluchtige
wijze.
Hun aandeel aan de
Reformatie
In de tijd na het bekende jaar 1517,
dat we noemen als het begin der
Kerkhervorming, waren er onder de
rederijkers ook, dié zich tot de „nieu
we leer" voelden aangetrokken. Dat
bleek ook uit hun spelen. Waar deze
ook de bedoeling hadden, de aandacht
te vestigen op verkeerde toestanden
in de maatschappij en de kerk, was
het vooral de kerk, die het ontgelden
moest. D.w.z. de misstanden in de
kerk en onder de geestelijkheid.
Bij zo'n toneelopvoering mocht men
veel zeggen, was het niet openlijk, dan
in bedekte termen. Die echter door 't
publiek goed begrepen werden: een
goed Verstaander heeft maar een half
woord nodig.
Zo werden op fijne manier de ker
kelijke afdwalingen gehekeld: de on
gebonden levenswijze der geestelijken,
de voorname staat der kanunniken, de
misbruiken in de aflaathandel, bet
verschil over het leerpunt der goede
werken, e.d.
Op 1 augustus 1539 voerden 6 per
sonen van de Middelburgse kamer een
stuk op, dat nogal opzien verwekte.
In dit stuk, „de boom der schrifturen",
werden de bovengenoemde misbrui
ken fel bestreden en werd vooral de
geestelijkheid in een bijzonder donker
licht geplaatst: het waren farizeeën,
wolven in schaapskleren, ja, zelfs de
antichrist werd erbij gehaald. Geen
wonder, dat dit stuk 10 jaar later door
de Roomse kerk op de lijst van verbo
den boeken werd geplaatst.
In Zierikzee werden de spelers dan
ook vermaand, „dat ze niet zouden
spelen dat schandeloos is".
Zo hebben de rederijkers door hun
toneelstukken veel invloed gehad op
de verbreiding van de beginselen,
zoals Luther en Calvijn die aan de
Bijbel hadden ontleend.
L. v. W.
Van al het gehoorde is het slot
woord: Vrees God en onderhoud
Zijn geboden, want dit geldt voor
alle mensen. Pred. 12 13.
De rabbijnen zelden vroeger, dat een
mens, die nog geen dertig jaar was,
niet in het boek Prediker behoorde te
lezen. Het ls begrijpelijk.-Predtker is
een moeilijk boek. We kunnen ook zeg
gen: een dapper boek.
De schrijver schroomt geen ogenblik
alle moeilijkheden, die het leven biedt,
bloot te leggen. Het leven is vol vra
gen. En niet maar vragen, waar ons
verstand graag een antwoord op wil
weten, maar vragen, die ons hart dag
en nacht verontrusten.
Er zijn wel wijzen, die menen, dat z(j
het grote antwoord hebben gevonden,
maar het leven is harder dan hun leer.
De teleurstelling is groot, het zrwoegen
is voor niets, de dood maakt alles ge
lijk, het verleden wordt voorgoed be
graven. En wie nog niet geboren is, is
er nog het beste aan toe.
Wat wordt een mens moe van al dat
vragen, van al dat zoekenMaar
af en toe schuift er uit het betoog op
eens een woord omhoog, dat licht schijnt
te zullen geven. Zodra de Prediker
Gods Naam noemt, dan is het, alsof
het redeneren even stopt. God heeft
geen schuld aan het kwaad, God heeft
de mens goed gemaaktde mensen heD-
ben het verknoeid, zij hebben veel be-
denkselen gemaakt.
Maar het Godsbestuur ontraadselen,
dat kan de mens niet. Zijn weg is in het
heiligdom, heeft de Psalmist al gezegd.
En dan opeens, onverwacht, zonder
logische voorbereiding, ziet de Predi
ker het. Het komt er niet óp aan, dat
wij op alle vragen geen antwoord we
ten.
Vrees God, en houdt Zijn geboden,
dat ls de enige slotsom, die rust en
vrede geeft.
Ploeter niet, om een antwoord te
vinden, maar luister naar wat God
zegt, en doe wat Hij gebiedt. Leef als
een gehoorzaam kind, dat niet vraagt,
maar vertrouwt, dat zijn hemelse Vader
niet narekent, maar Hem volgen wil
zonder vragen.
118 Perzische padvinders, die de Jam
boree in Engeland hebben bijgewoond,
zijn dinsdag voor een tweedaags be
zoek aangekomen in het conferentie
oord „Teylingerbos" te Vogelenzang.
Zij zuilen diverse Nederlandse steden
bezoeken. De Perzische gasten die op
hun boottocht van Dover naar Oosten
de veel vertraging opliepen, hadden
begrijpelijkerwijze veel interesse Voor
de Hollandse warme maaltijd, die bij
hun verlate aankomst op hen wachtte.
Men ziet hen (boven) paraat in de
keuken en (onder) terwijl zij de Hol
landse keuken eer bewezen.
(Van een onzer verslaggevers)
Nog steeds luistert de generale synode
van de Gereformeerde kerken naar toe
spraken van buitenlandse afgevaardig
den. Dit betekent, dat men behalve groe
ten en hartelijke bewoordingen ook wel
eens iets hoort van kerkelijke narighe
den over de grenzen. De afgevaardigden
zijn immers vaak afkomstig van afge
scheiden kerken en bij het memoreren
van de historie hunner kerkelijke ge
meenschappen, stuit men dan ais vanzelf
op godsdienstige onenigheden, die zich
in het verleden, ook in andere landen,
hebben voorgedaan.
Donderdag was eerst het woord aan
rev. Murdoch MacPhail uit Inverness in
Schotland, afgezant van de Free Church
of Scotland. Deze vrije kerk dateert van
1843, maar zag omstreeks 1900 het groot
ste deel van haar leden heengaan. De
overheid erkende het resterende gedeel
te als de wettige voortzetting en zo heeft
de Free Church haar bestaan tot van
daag toe vervolgd.
Rev. MacPhail heeft in den brede ge
sproken over de talrijke banden tussen
de Schotse en Nederlandse kerk, die
reeds dateren uit de 16e eeuw. Veel
hebben de Schotse Calvinisten aan Ne
derlandse theologen te danken.
Dr. L. Praamsma van Groningen-zuid,
die het antwoord der synode gaf, her
innerde evenwel aan le invloed van de
Schotse reformatie op Nederland, waar-
Morgen zal de eerste officiële ruil
dienst in Zeeland tussen een predikant
van de Ned. Herv. Kerk en één van
de Evang. Luth. Kerk plaats vinden.
Ds. C. Metselaar, Ned. Herv. pred.
te Goes zal nl. die ochtend in de diens
ten van de Evang. Luth. Gemeenten te
Middelburg (9 uur) en Vlissinge n
110.30 uur) voorgaan, terwijl Ds. H.
Johannes, Evang. Luth. predikant te
Vlissingen te Goes de dienst zal leiden
(10 uur) in de Ned. Her. kerk.
Eén en ander is het gevolg van de
z.g.n. Consensus die er thans tussen
beide kerken bestaat.
Beide predikanten zullen zich hou
den aan de orde van dienst, zoals die
in de Gemeente waarin zij spreken ge
bruikelijk is.
MATEN 48 - 50 - 52
Materiaal: 700 gram Scheepjes Silvret-
ta kl. 1617. 2 breinaalden no. 2Vi. 29 ste
ken, gebreid met naalden no. 2y2 in
tricotsteek, zijn 10 cm breed, 43 naalden
zijn 10 cm hoog.
Rug. Opzetten 130-G40-150) st. en 40
naalden tricotsteek breien, dan in de
volgende naald de steken met de opzet-
lussen samenbreien voor de zoom, daar
na elke 8e naald aan beide kanten 1 st.
meerderen tot er 144-G52-160) st. zijn.
Als de totale hoogte 35-(36-37) cm is,
aan beide kanten 1 st. minderen en dit
Juist vandaag gedenken we de verjaardag van Prinses Wilhelmina.
Met opzet schrijven we gedenken want dat kun je doen zonder
luidruchtig feestvertoon. De Prinses heeft gevraagd of wij haar die
dag in stilheid willen laten vieren, omdat zij de rust zozeer nog be
hoeft. Natuurlijk eedbiedigen we dit verzoek, maar het zal Haar stilte
niet storen, als wij met elkaar over deze vorstelijke Vrouwe praten,
want we kunnen het immers niet laten om Haar verjaardag te ge
denken. Zo'lang heeft zij in Haar lange regeringsperiode de eerste
plaats onder ons ingenomen en voor de ouderen onder ons was dit
een belangrijk stuk van hun leven.
Eens, toei Prinses Wilhelmina nog
heel jong was, kwam Zij voor de eerste
maal mee naar Amsterdam, waar de be
volking uitbundig dit als een feest vier
de, vooral rondom het paleis, aldus het
verhaal. Maar het Amsterdams paleis,
aan alle zijden door straten omgeven,
bood zodoende niet veel rust aan het
jonge Prinsesje. Toen kwam het verzoek
van de Koninklijke Moeder om een
beetje rust voor het kleintje en meteen
werd het stil in de buurt van de Dam,
want het Kind, zeiden de Amsterdam
mers huiselijk, moest rust hebben. En
nu vraagt de grijze Prinses Wilhelmina
zelve of wij le verjaardag maar in stilte
willen vieren.
Dankbaarheid
Wat ligt er een lang en werkzaam le-
n tuf en deze beide dagen. Na de ab
dicatie heeft Prinses Wilhelmina zich
volstrekt uit het officiële leven terug
getrokken, de eerste plaats latend aan
H,- Dochter, Koningin Juliana,
daarmede is Zij njet heengegaan uit on
ze harten. Met grote dankbaarheid ge
denken we aan al wat zij in die lange
jaren voor ons land en volk heeft be
tekend. Misschien hechten onze gedach
ten zich het meest aan de laatste jaren
van Haar regering onder de moeilijke
omstandigheden van de oorlog, toen Zij,
hoewel van ons gescheiden, ons toch zo
dicht nabij kwam in een schier moeder
lijke zorg en belangstelling voor allen
en alles in het vaderland.
Rijk bezit
Toch is het goed te beseffen, wat
het geweest is, zo lang, zo heel lang,
die hoge en eenzame plaats in ons
staatsbestel te hebben moeten bezetten.
We hebben het eigenlijk altijd zo van
zelfsprekend gevonden, dat Koningin
Wilhelmina dit deed met grote, doch
stille waardigheid. Steeds koninklijk
zijnd en toch in eenvoud en soberheid
levend. Het was dan toch maar een
rijk bezit voor ons land.
Dat zie je pas goed, als je eens gaat
vergelijken. Dat een Egypte zijn koning
moe werd, die zich aan zulke excessen
te buiten ging is immers te begrijpen.
Om nu verder te zwijgen van de landen
in het zuid-oosten van ons werelddeel.
Wat men indertijd van verschillende
monarchen te lezen kreeg was niet veel
schoons. Latere „staatshoofden", zij het
dan niet van vorstelijke bloede, die met
veel bombarie regeerden en door hun
angstwekkende manipulaties de wereld
vrede verstoorden, hebben ons te inniger
gehecht aan onze Koningin Wilhelmina.
Zorgelijke tijden
Zij heeft in twee wereldoorlogen
zorgelijke tijden doorgemaakt, maar
rondom Haar was steeds die sfeer van
stille, onaantastbare waardigheid. Nu
zijn we blij, dat wij Haar juist na die
kwade jaren, nog zo lang hebben mo
gen behouden en dat zij van uit het
stille witte paleis te Apeldoorn de op
bouw kon zien van al wat verwoest is
geweest in die voorbije zwarte tijd.
Haar jaren gingen echter door en nu
is er de tijd, dat die immer zo werk
zame Vrouw, vraagt Haar in stilheid te
laten op 31 augustus. Dat zullen we doen,
maar al uiten we ons dus niet in feest
vertoon, ons gebed kan opgaan tot onze
God of Hij de verdere levensavond, die
Hij Haar nog wil schenken, rijkelijk wil
overstralen met Zijn Goddelijk licht.
Dat is het beste, wat wij voor deze
Koninklijke Vrouw kunnen wensen en
hier mee betonen we onze dankbaarheid
voor alles, wat Zij voor ons deed in Haar
lange leven onder ons.
MAJA.
elke 3e naald herhalen tot er nog 110-
(116-120) st. over zijn, deze steken in
1 X losjes afkanten.
Voorpand. Dit wordt geheel als de rug
gebreid tot de minderingen voor het
armsgat beginnen, dan het werk in twee
delen splitsen en elke kant afzonderlijk
afbreien. Voor het armsgat minderen als
bij de rug en aan de halszijde elke 4-
(4-5) e naald 1 st. minderen tot er nog
45-(46-48) st. over zijn, deze steken losjes
afkanten. Op de steken aan de andere
zijde in spiegelbeeld breien.
Mouwen met aangebreide pas. Voor de
manchet opzetten 60 st., hierop 40 naal
den tricotsteék breien, dan weer een
zoom inbreien en in de volgende naald
meerderen tot 85-(89-89) st., dan in pa
troon gaan breien als volgt: 8-(10-10)
st. tricotsteek, 3 X (3 st. averecht, 1 st.
recht), 4 st. averecht, 2 st. recht, 4 st.
averecht, 2 st. recht, 4 st. averecht, 3 X
(1 st. recht, 3 st. averecht), 1 st. recht,
4 st. averecht, 2 st. recht, 4 st. averecht,
2 st. recht, 4 st. averecht, 8 X (1 st.
recht, 3 st. averecht), 8-Ü0-10) st. recht.
Zo 19 naalden breien, steeds recht boven
recht en averecht boven averecht, en
elke 6e naald aan beide kanten 1 st.
meerderen, dan als volgt gaan breien:
21e naald: streeppatroon breien tot 2 st.
recht, dat zijn de 17e en 18e st. van het
streeppatroon. X Deze 2 st. op een hulp
naald nemen en vóór het werk houden,
1 st. averecht breien en nu de 2e st. van
de hulpnaald recht breien, 2 st. averecht,
1 st. averecht op een hulpnaald achter
het werk houden, en hier vóór langs 2 st.
recht breien, nu de averechte steek van
de hulpnaald averecht breien, dan
streeppatroon breien tot de volgende 2
rechte strepen en vanaf X herhalen. De
naald uitbreien en 1 naald overbreien.
23e naald: breien tot de 2 rechte steken
en deze 2 st. voorlangs kruisen, als in de
21e naald, daarna de volgende 2 st. ach
terlangs kruisen. De 2e streep op de
zelfde wijze kruisen, de naald uitbreien,
Weer 1 naald overbreien. 25e naald:
Breien tot de 2 rechte steken, deze op
een hulpnaald achter het werk houden,
de 2 volgende steken recht breien, daar
na de steken van de hulpnaald recht
W«rlit*k*nlfl| mA
96
breien. De volgende streep voorlangs
kruisen, de naald uitbreien en 1 naald
overbreien. 27 naald; breien tot 1 steek
averecht vóór de 2 rechte steken, deze
averechte steek op een hulpnaald achter
het werk nemen, 2 st. recht breien,
daarna de steek van de hulpnaald ave
recht breien, dan 2 st. voorlangs kruisen
en de 2e streep op dezelfde wijze breien,
enz. 29e naald: de 2 rechte steken weer
kruisen, 2 st. averecht, 2 st. recht krui
sen, enz. 1 naald overbreien. Deze 30
naalden steeds herhalen. Aan de zijkan
ten blijven meerderen tot er 125-(135-
bij hij speciaal de figuur van de her
vormer John Knox naar voren bracht.
Een afgevaardigde met de echt Hol
landse naam Gerrit Vander Lugt uit
Pella (het bleek van geboorte een
Rotterdamse jongen te zijn), voerde
het woord als representant van de
Reformed Church in Amerika.
Rev. Vander Lugt ontpopte zich als
oud-dooplid van de Gereformeerde ker
ken en als oud-lid van de Christian Re
formed Church in Amerika. Zoals men
weet leven deze twee kerken van Ne
derlandse origine naast elkaar (soms in
bijna volslagen vervreemding, zei rev.
Vander Lugt), sedert in 1857 de Chris
tian Reformed Church ontstond.
SCHEIDING
Rev. Vander Lugt verklaarde ronduit»
dat deze scheiding feitelijk niet mag be
staan. Er is schuld aan beide kanten,
maar met de constatering daarvan kan
niet volstaan worden; men zal samen
moeten praten over de punten, die deze
gedeeldheid tot heden laat voortbestaan.
Prof. dr. G. Brillenburgh Wurth zeide
uit naam der synode, dat van Gerefor
meerde zijde geen poging ongedaan zal
blijven om de toenadering tussen de ver
schillende kerken te bevorderen.
Als vertegenwoordiger van de hon
derdjarige Christian Reformed Church
trad rev. J. T. Holwerda van Bellflower
naar voren. De banden tussen deze kerk
en de Gereformeerde kerken zijn bij
zonder hecht en worden jaar op jaar
verstevigd door uitwisseling van theo
logen. Rev. Holwerda betreurde het al
leen, dat de taal vaak een beletsel vorm
de voor de Amerikanen om van de we
tenschappelijke studies uit Nederland
kennis te nemen. Daarom prees hij de
Vrije Universiteit, die een driemaande
lijkse periodiek uitgeeft in het Engels.
Prof. dr. R. Schippers heeft rev. Hol
werda voor zijn woorden bedankt.
MOEDER! MOEDER!
Ds. W. A. Smit, predikant te Syden
ham (Fort Elizabeth), hield een toe
spraak voor de Ned. Geref. kerk in
Zuid-Afrika. Er was juist koffie ge
dronken, zodat zijn toespraak begon:
„Nadat ek een koppie boerentroost ge
niet hetWelnu, aan spraakwater
ontbrak het hem allerminst! Hij ver
telde, dat elke provincie in de Unie
van Zuid-Afrika haar eigen landskerk
heeft. De kerk, die hij vertegenwoor
digde heeft 338 gemeenten en bijna
een half miljoen zielen, zijnde 48
van de blanke bevolking in de Kaap
provincie.
De Ned. Geref. kerk is haar afstam
ming echter niet vergeten. „Ons sien op
na u soos na een moeder", verklaarde
hij aan de synode. Ds. Smit deed dan
ook een ernstig beroep op de synode om
alles in het werk te stellen om weg te
nemen wat tot vervreemding tussen de
Gereformeerde kerken in Nederland en
de Ned. Geref. kerk zou kunnen leiden.
Ds. P. N. Kruyswijk gaf hem als voor
zitter der synode gaarne de garantie, dat
men elkaar zou trachten vast te houden.
Overigens toonde de praeses zich ietwat
verlegen met de kreet .moeder! moeder!',
die door de afgevaardigden uit het bui
tenland nogal eens tot de synode wa9
gericht.
„Ik heballeen gemerkt, dat de Re
formed Churches van Australië niet zo
gul zijn met dit moedergeroep", stelde
hij vast. „Maar dat komt meer voor bij
kinderen, die pas het ouderlijk huis ver
laten hebben!"
145) st. zijn. Als de mouw ca. 49-(50-51)
cm lang is, aan beide kanten 2-(3-4) st.
afkanten, daarna aan het begin van elke
naald 2 st. afkanten tot er 77-(73-69) st.
over zijn. In het streeppatroon blijven
breien en in het midden elke 6e naald
2 x 1 st. meerderen, dan breien tot het
midden of het kruispunt van de kabels,
dan is de schouder 13-(14-15) cm lang.
Het werk in twee delen splitsen en op
de rughelft 60 naalden breien, dan zijn
2 patronen. Dan de voorhelft afbreien
en elke 2e naald vanaf de schouder 3 st.
afkanten tot alle steken weg zijn. Nu
de 2e helft in spiegelbeeld hieraan brei
en. Eerst geheel afzonderlijk voor de
voorpas 3 st. opzetten en elke 2e naald
3 st. bijmaken tot weer hetzelfde aantal
steken op de naald is als bij de andere
helft, dan de steken van de rug er bij
nemen en weer over alle steken in het
streeppatroon verder gaan.
Afwerken. Alle delen aan de binnen
kant onder een vochtige doek licht per
sen. De trui met smalle naden met een
stiksteek in elkaar naaien. De binnen
kant van de manchet overhands dicht
naaien. Langs de hals 2 cm voorbij mid
denvoor beginnen, tot middenachter, ca.
80 st. opnemen, hierop 12 naalden tricot
steek breien met aan de voorkant van
de hals elke 2e naald 1 st. meerderen,
daarna 12 naalden tricotsteek met elke
2e naald 1 st. minderen en alle steken
losjes afkanten. Dan het biesje op het
voorpand breien, op gelijke hoogte als
de halsbies beginnen en 5 st. van het
voorpand opnemen X de volgende 5 st.
1 toer hoger opnemen en vanaf X her
halen tot er 30 st. zijn, dan het biesje
breien als de halsbies. De 2e helft van
beide biezen in spiegelbeeld breien. Deze
biezen naar binnen dubbelvouwen en on
zichtbaar tegenzomen, de hoekjes aan
elkaar naaien. Tot slot de naden enz.
even bijpersen aan de binnenkant.
