USA. akarunh mentn WIJ WILLEN naar AMERIKA NEUROTONIC WINTERMODE BERLIJN 1957 ba Industrievestiging lost pendelvraagstuk niet op Te gering aantal studenten geeft Chr. Geref. kerken zorg ZENUWEN 2000 Vrijdag 14 juni 1957 ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina J HOE VERHEUGD WAREN DE HONGAREN, DIE HUN LAND IN DE SPANNENDE NOVEMBER- EN DECEMBERMAANDEN KONDEN VERLATEN, HOE VERHEUGD WAREN WIJ TOEN DE HONGAREN DOOR HUN VLUCHT NAAR VRIJE STATEN WAREN BEVRIJD VAN DE COMMUNISTISCHE TIRANNIE. DEZE MENSEN BEVINDEN ZICH THANS IN DE GEHELE WERELD. OOK ZIJN ER DUIZENDEN IN JOEGOSLAVIË EN DAAR KLINKT MAAR EEN ROEP: Overrompeld Waarom U.S.A.? Afgewezen Contact Oplosmg vluchtelingenprobleem wordt steeds moeilijker Huidgenezing PU RO L Theologische schooldag te Apeldoorn niet verdovend maar genezend doodvonnissen 'Mayflower 2' in V.S. aangekomen „U.S.A. BA AKARUNK MENNI". Wij willen naar Amerika. Duizenden malen wordt deze wens geuit door duizenden Hongaren, die na de mislukte vrijheidsstrijd in hun land naar Joegoslavië zijn gevlucht. In vluchtelingenkampen in dat land wachten zij nu op de vervulling van deze wens. Velen van hen beginnen intussen te zuchten als zij het over „USA" hebben. Immers, de Verenigde Staten hebben nog geen enkele Hongaarse vluchteling uit Joegoslavië toege laten. Vele duizenden Hongaren zijn uit Oostenrijk naar Amerika geëmigreerd, maar wettelijke bepalingen verhin deren de Amerikaanse autoriteiten, ook Hongaren uit Joe goslavië toe te laten. Misschien komt daar eind volgende maand verandering in, want dan zal bi) het congres In Washington een wet in behandeling komen die het mogelijk moet maken ook uit Joego-Slavië Hongaren toe te laten. Het valt de Hongaren in Joego-Slavië moeilijk, daar op te wachten, want zij zitten met honderden in vluchtelingen kampen zonder behoorlijke akkomodatie. Zij eten en slapen en wachten. Maar verder doen zij niets. Ze slenteren over de kampterreinen, praten wat, roken wat. Ze vervelen zich. Want er is niets voor hen te doen. De kampen zijn in afge legen gebieden van het woeste Joego-Slavische land ge bouwd, zodat de vluchtelingen behalve met enkele dorpelin gen in de omgeving geen contact met de buitenwereld heb ben. Alleen radiotoestellen, die van geopende ramen uit over de kampen schetteren, heel de dag door, vertellen iets van wat daarbuiten allemaal gebeurt. En ze krijgen kranten. Maar persoonlijk contact is er niet. Ze kennen elkaar alle maal al zo lang en zfln dus uitgepraat. De geschiedenis van de opstand is uit-geanalyseerd. Alleen de toekomst biedt nog gesprekstof. Maar die is in een zin samen te vatten: „USA-ba akarunk menni". Maar niemand weet wat USA zal doen. De Joegoslavische autoriteiten weten dat uiteraard ook niet. Zij zijn door het vraagstuk overrompeld. Zeventiendui zend Hongaren kwamen het land binnen toen het voor hen onmogelijk was ge worden de Oostenrijks-Hongaarse grens te passeren. Naar hun zeggen deden ve len het met vrees in het hart. Want: Hon garije is een communistisch land, Joego slavië is een communistisch land. De vluchtelingen hebben gedacht aan wat in het Nederlands heet; „Van de regen in de drup raken". Maar de Joegoslavische au toriteiten hebben allen zonder onder scheid des persoons politiek asyl ver leend en hun onderdak verschaft. In ho tels aan de mooie Adriatische kust eerst, waar zij als gasten werden bediend. Later in de kampen, die zij nu bewonen, omdat de hotels voor het toeristenseizoen ontruimd moesten zijn. En nu wachten de Hongaren, én de Joegoslavische autoriteiten. Wie emigre ren wil mag dat vrijelijk. Wie blijven wil mag dat ook. En wie terug wil naar Hongarije wordt niet tegengehouden. „Waarom, juist deze liefde voor Amerika?" „Ze willen zover mogelijk weg van Europa", antwoordde een Joegoslavi sche zegsman. „Ze zijn bang zolang ze in Europa zijn". „Maar waarom dan juist Amerika, en niet bij voorbeeld Australië, of Z. Afrika, of Canada?" Er zijn er, die inmiddels inderdaad besloten hebben naar een ander land dan de Verenigde Staten te gaan. Zij hebben zich gemeld bij de selectie commissies uit andere landen, die de kampen bezoeken, en zy zullen bin nenkort vertrekken. Voor het einde van het jaar zullen enkele duizenden dan ook zijn geamigreerd. Maar de overgrote meerderheid: U.SA.., U.S.A. Want daar liggen de mogelijkheden, daar wordt je gauw rijk. Er zijn overigens onderlinge grote ver schillen tussen de kampen in Joegoslavië. Men vergelijke de kampen in Mataruska Banja en in Gerovo. Mataruska Banja: een groot voormalig „Kurort" met volledige hotelakkomoda- tie, grote gebouwen verspreid over een prachtig park met fonteinen en borders, snelstromende beekjes en wandelpaden. Gerovo: een voormalig concentratie kamp met smerige barakken, nog altijd omgeven door twee meter brede omhei ningen van prikkeldraad met op de hoe ken wachttorens en zoeklichten. Het kale middenterrein roept herinneringen op, die men liefst kwijt zou willen zijn. In Mataruska Banja en in Gerovo is de Interne organisatie overigens dezelfde. De Hongaren hebben een kampcommis sie gekozen, die de orde handhaaft en re gels voorschrijft waaraan allen zich te houden hebben. In de keukens wordt Een foto van een vluchtelingen- 1 kamp in Joegoslavië, waar thans honderden Hongaren wachten op „emigratie" naar Amerika. naakte lichaam dragen. En het kan hier koud zijn. Ja, we wachten. Gerovo. „U moet mijn kamer zien, toe, komt U, en maak er foto's van". Bagge rend door de modder kan men bij de ba rak komen, waar in, op de bovenverdie ping in een kamer van tien bij vijftien meter dertig jonge mannen zijn samen gebracht. De hele ruimte is gevuld met bedden. Er is geen daglicht, want er zijn geen ramen. Alleen een paar elektrische gloeipitjes aan de zoldering. Op de bed den liggen en hangen jonge kerels rond. Het stinkt er. De muur is volgekrabbeld met bedenkelijke tekeningen. De vloer buigt door onder de voetstappen. „Ik word hier gek, ik moet weg". De Oostenrijkse regering heeft de re gering van Joegoslavië aangeboden, Joegoslavische kampen verkeren over te nemen ondanks de zware lasten die zij al te dragen heeft. Dit aanbod is evenwel door de Joegoslavische rege ring in eerste instantie van de hand ge wezen, hoewel deze regering er prijs op stelt dat deze vluchtelingen zo spoe dig mogelijk emigreren. Ondanks deze afwijzing handhaaft de Oostenrijkse regering haar aanbod, zodat Joegosla. vië desgewenst op zijn weigering kan terugkomen. De Oostenrijkse minister van binnen landse zaken, Helmer, verklaarde dat het Oostenrijkse aanbod enkel en alleen uit menslievendheid is gedaan. Het is voor Hongaren mogelijk, uit Oostenrijk naar Amerika te emigreren, zo zei hij, en het is voor hij vooralsnog onmogelijk dat te doen van Joegoslavië uit. Gezien de al gemene drang van de Hongaren om naar de V.S. te komen achtte de Oostenrijkse regering het gewenst, het ook voor Hon garen in Joegoslavië mogelijk te maken naar Amerika te emigreren. Ook Nederland hielp de dut- 1 T zenden vluchtelingen .Een groep 2 van hen arriveert hier in Neder- T land. UJW Ufo „4v. '...V UjZ 0 Het grenskantoor Wernhout-Wuust- wezel is het eerste kantoor in Europa dat op werkdagen dag en nacht geopend zal zijn voor het vervoer onder douane- versluiting. Cc-Jaj t*Ja3 wjaJ centraal door henzelf gekookt, de werk zaamheden die er zoal te doen vallen al zijn dat er niet veel worden door henzelf verdeeld en verricht. Aan de uit gangen staan echter bewapende Joego Slavische politiemannen. De Hongaren mogen de kampen verlaten, echter alleen tussen acht uur 's ochtends en acht uur 's avonds. Wie deze regel overtreedt wordt door de Joegoslaviërs gestraft. Contact met de Hongaren is moeilijk. Er zfln er slechts weinigen, die Frans. Duits of Engels spreken. In Mataruska Banja gaven zjj, die zich verstaanbaar konden maken, blijk niet-ontevreden te zfln over de behandeling door de Joego slaviërs. Wandelend in de regen door het prach tige park van Mataruske Banja zette een voormalig chernisch-ingenieur uit Boeda pest zijn mening uiteen. Met lange tus senpozen tussen de zinnen en nerveus trekkend aan zijn sigaret vertelde hij over zijn vlucht en zijn ontvangst in Joe goslavië. Hij verheelde niet, dat hij naar Joegoslavië was gegaan bij gebrek aan beter. Maar het was hem meegevallen. ,Ik heb genoeg van politiek. Ik wil allen maar vrij en rustig leven en wer ken. Misschien kan ik In Amerika aan de slag komen. En anders ergens anders. We hebben het hier redelijk goed, ja. Alleen is er gebrek aan goede kleding. Er zijn er hier veel. die hun bovenkleding op het „De oplossing van het vluchtelingenprobleem in zijn geheel, zowel dus van de oude als van de nieuwe vluchtelingen, wordt steeds moeilijker, en duurder. Voor de uitvoering van het program tot eind 1958 is nog altijd rond 3 miljoen dollar tekort. Maar afgezien daarvan is zeker nog eens 4,8 miljoen dollar nodig om de vluchtelingenkampen op te ruimen", zo verklaarde de hoge commissaris der V.N voor de vluchtelingen, dr. A. R. Lindt. Er zijn twee mogelijkheden om het probleem op te lossen: doorgaan op de ingeslagen weg der geleidelijkheid, die een heel dure en een heel moeilijke wg zal blijken te zijn, en: trachten van de betrokken regerin gen voor 1958 een bedrag van 7 miljoen dollar beschikbaar te krijgen, om in een keer grote schoonmaak" te houden. Kiest men de tweede mogelijkheid, dan weet men waar men aan toe is. Kiest men de eerste, dan valt het einde nog niet te voorzien. In juli zal het uitvoerende comité van UNREF, de organisatie der Verenigde Na ties voor vluchtelingen, een speciale zitting houden om te overleggen, welk van de twee mogelijkheden het best uitvoerbaar zal blijken te zijn. In ieder geval zal de hoge commissaris er naar streven, een goed deel van het vluchtelingenprobleem te liquideren alvorens zijn mandaat eind volgend jaar afloopt. In Geneve gaan geruchten, dat dr. Lindt voornemens zou zijn, zich na afloop van zijn ambtstermijn niet herkiesbaar te stellen als niet de regeringen eer Verenigde Naties hem de middelen verschaffen om het werk voor de vluchtelingen te doen op de wijze die hem de enig juiste lijkt.De hoge commissaris zelf weigerde echter iets te zeggen over wat er na het verstrijken van zijn mandaat gaat gebeuren. „Ik kan niet in de toekomst zien", zei hij glimlachend. Sowjei-ianKs rollen Boedapest binnen. De herinneren het ons nog alsof het gisteren is gebeurd. Zogenaamd om de Russen in Hongarije een veilig heenkomen te garanderen kwamen Russi- sche strijdkrachten in de Hon- 1 gaarse hoofdstad. Op zondag 4 f T november sloeg de Rus toe, ter- V 4 wijl Kadar én zijn volk én zijn 1 land verried. Ccfro Ingezonden mededeling fadv.) j. Puistjes verdrogen door Purol-poeder^ Huidzuiverheid Huidgezondheid Minister Zijlstra meent, dat bevorde ring van industrievestiging in plaatsen met grote uitgaande pendel geen oplos sing biedt voor het pendelvraagstuk. Deze stimulering ban zelfs in dit stadi um het bestaande tekort alleen maar ver groten. De minister zegt dit in antwoord op schriftelijke vragen van het tweede- kamerlid mejuffrouw Lemaire, die deze vragen had gesteld naar aanleiding van het rapport van de Provinciale Commis sie Sociaal plan Noord-Brabant Inzake de werkgelegenheid en de pendel in Zuid- West-Noovdbrabant. Volgens recente gegevens pendelt 35 procent van de mannelijke beroepsbevol king van Etten, Hoeven en Rucphen. Van de mannelijke beroepsbevolking is 13 procent bij de lange-afstandspendel be trokken. Ook in andere streken heeft de lange-afstandspendel een grote omvang aangenomen en vele werknemers reizen dagelijks enkele uren op en neer naar hun werk. Voor wat de industrievestiging in plaatsen met grote uitgaande pendel be treft merkt de minister op, dat voor de werknemers in de genoemde streken de mogelijkheid bestaat op kleinere afstand van hun woonplaats werk te vinden. (Van onze kerknieuwsredacteur) Het waren niet zulke blijde klanken, die de in massa naar Apeldoorn getogen christelijke gereformeerden te horen kre gen. Zij kwamen er voor de Theologische Schooldag, maar moesten horen, dat het gering aantal studenten grote zorg baart in de kring van curatoren en hooglera ren. Prof. dr. J. van Genderen, die de schooldag leidde, toonde zich dank baar voor de trouw waarmee het chr. geref. volk de theologische school om ringt. Hij hij had wel reden om dit te zeggen, want deze trouw bleek dui delijk uit het bezoek aan de school dag. De Grote kerk was overvol. TROUW Die trouw is ook naar voren ge komen toen een beroep werd ge daan op de beurzen, en wel tot ver steviging van de fondsen der bi bliotheek. Het is met de boekenschat der theologische school een arm zalige zaak. Zfl moet dringend worden ver nieuwd en uitgebreid, vooral nu men, door de verlenging van de studietijd met een jaar, over aanmerkelijk meer theologische werken moet beschikken. De actie is aanvankelijk zeer bevre digend en zal met kracht worden voortgezet; het gaat om vele tiendui zenden guldens. Omdat de theologische school van de kerken is, mogen de kerken ook wat van de school verwachten. Jam mer genoeg kan zij in deze tijd weinig geven. De laatste cursus leverde twee kan didaten af, maar in het komende jaar zal geen enkele student zijn studie voltooien. Bovendien werden vorig jaar slechts twee studenten toegelaten bij het admissie-examen. Hiertegenover staat een geweldig aantal vacatures. Deze ongunstige situatie houdt de leiding van de school voortdurend be zig, want het is een zaak van levens belang voor de kerk, dat er studenten zijn. Men zal hierom moeten bidden. Maar bidden en werken gaan samen. Het behoort tot de roeping van ouders en ambtsdragers hier werkzaam te zijn en hun zonen en jonge leden at tent te maken op de dienst, die zij de kerk kunnen bewijzen door theologie te gaan studeren. Het streven van de meeste mensen is niet op dienen ge richt en misschien heeft deze menta liteit de chr. geref. kerken dieper aan gegrepen dan voorheen. De oud-hoogleraar prof. L. H. van der Meiden, welke in de middagver gadering de leiding had, sprak daarin over de eigenaardige tekst uit het Hooglied, die spreekt over de zestig helden rond Salomo's draagstoel. Het zfln deze zestig helden, die de Theologische School in de komende jaren nodig heeft. Met minder kan het niet, in dien de vele vakatures vervuld moeten worden. Er zijn trouwens ook predikan ten nodig voor de zending, het evangeli satiewerk en voor andere specialistische arbeid. OUDE PADEN, NIEUWE WEGEN Behalve de mededelingen over de Theologische School kreeg de verga dering nog andere „stof" opgediend. Er waren twee sprekers: 's Morgens ds. A. Hilbers van Enschede-west over „Door de dwaasheid der prediking" en 's middags ds. H. W. Eerland van Lisse over „Oude paden en nieuwe wegen". Onder de laatstgenoemde titel trachtte ds. Eerland de vraag te be antwoorden hoe de kerk van Chris tus en de christenen zich in deze wereld moeten gedragen. Vooral op dit ogenblik is het niet eenvoudig de juiste houding te vin den ten opzichte van zondagsheiliging, televisie, ontspanningsmogelijkheden, christelijke filmactie, de verhouding diaconie-overheid, het aanvaarden van overheidssubsidie e.d. Ds. Eerland was het volkomen eens met prof. Schip pers, die gezegd heeft, dat er een grote strijd te wachten staat op het terrein van de zede. Sommigen in de chr. geref. kerken willen uitsluitend vragen naar de oude paden, waarmee zij dan bedoelen het handhaven van oude en vertrouwde gewoonten. Anderen vragen alleen naar nieuwe wegen; zij leggen sterke nadruk op de kerkelijke eenheid, neigen naar de moderne cultuur, verlangen naar een vernieuwing van de liturgie enz. Openbaart zich bij de eerste catego rie een verstarring, bij de andere is sprake van verwarring. Want terug naar de oude paden wil niet zeggen, terug naar vroegere gewoonten. Jere- mia, die deze termen gebruikt, be doelt ermee: terug naar de geboden en rechten, die de Here aan Zijn volk heeft gegeven; terug naar de wegen, waarop God wandelt met Zijn volk. Daarom moet men voorzichtigheid betrachten met jonge mensen aan te prijzen wat in vorige geslachten ge woonte was. En uitsluitend op nieuwe wegen te gaan, kan revolutie zijn, ook al bedoelt men misschien reformatie. Daarom moet het parool luiden: oude paden en nieuwe wegen. (Ingezonden mededeling (adv UW wordt U volledig de baas met het zenuwpreparaat dezer tijden Generaal Bela Kiraly die onder de regering-Nagy militair bevelhebber van Boedapest was, heeft in Londen gezegd dat het regime Kadar ongeveer 2.000 mensen ter dood heeft veroordeeld. Een duizendtal was al terechtgesteld. De Rus sen hadden meer dan 35.000 mensen ge deporteerd. De generaal is voorzitter van de bond van Hongaarse vrflheidsstrijders. Hij is naar Londen gekomen om landgenoten te bezoeken. De „Mayflower 2" is woensdag door een reddingboot van de Amerikaanse kustwacht de haven van Province- town in Massachusetts binnen ge sleept, waar 337 jaar geleden de Pel grimvaders voor het eerst de Ameri kaanse bodem betraden. De Mayflo wer 2" is een natuurgetrouwe imitatie van de „Mayflower" van de Pelgrim- vaders. ,r.?? gezagvoerder van het zeilschip, VUliers, had gezegd, dat hij zich alleen in noodomstandigheden zou laten sle- pen, maar de harde wind liet hem kennelijk geen keus. De „Mayflower 2" heeft 53 dagen over de reis van Plymouth in Enge land naar Provincetown ge'daan. Het schip van de Pelgrimvaders had zes tien dagen meer nodig. De tweede „Mayflower" volgde een route van 8.000 kilometer, de eerste een van 5.000 kilometer. Kapitein Villiers is veel zuidelijker gegaan dan de vroe gere Pelgrimvaders om van de passaat te profiteren. Het bekende Berlijnsee modehuis van Heinz Oestergaard heeft ver slaggevers en fotografen een glimpje gegund van de modellen, die voor de a.s. winter worden uitgebracht. Vier ervan laten wij u op deze combinatiefoto zien en wel v.l.n.r. „Mariza", een zwarte satijnen cocktailjapon met mouw, een een voudig lijfje en op de rok brede v-vormige banen van goudborduursel en fluweel. „Bellevue", een korte avondjapon met ocelot-garnering en 'n tulp- vormige rok. „Cortina", een wandeljurk met hoofddoek, vervaardigd van rode „draion" jersey: vlot en eenvoudig. En tot slot een driedelig ensemble: Russisch-groen van kleur met garnering van ocelot.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1957 | | pagina 5