Ook op vergaderingen moet meer produktiviteit zijn Minister eens met inzichten van georganiseerd bouwbedrijf ER IS WEER GRASllOTER Zo wordt naam van Zeeland te grabbel gegooid FORMULIER Bestuur Z.L.M. over melkprijs Broodwinning^ geldwinning ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina f CM V,^conferentie in Utrecht Schadevergoeding geëist door V.S. bij Rusland HOLLANDSE NLEUWE, Jaarvergadering Chr. Aannemers- en Bonwpatroonsbond MIDDELBURG f Over aas en drinkwater Expl oitatie van toeristen Groene Kruis reserveerde; Rijk subsidieert Over maand begin met bouw van wijkgebouw Koudekerke S.s. Krammer had schroefasbreuk Vebenabos telt dit jaar 60 zomerwoningen Zaterdag 25 mei 1957 We leven tegenwoordig in de tijd van het formulier. Ons leven wordt er door begeleid. Reeds bij onze geboorte is het geboorteformulier en voor onze begrafenis wordt een begrafenisformu lier ingevuld. Daartussenin liggen vele formulieren, bij allerlei gelegenheden. Er zijn vele pakhuizen nodig, om al le formulieren, die alle Nederlanders in hun leven invullen of die over en voor hen ingevuld worden, te bewaren. Maar er zijn ook andere formulieren. In een wat plechtige taal maar die hoort erbij duidt een woordenboek die aan als „geheel van woorden, dat voor een plechtige verklaring is voor geschreven". Ook die formulieren be geleiden ons leven. We hebben een doops- en een huwe lijksformulier. In de laatste tijd is ook het begrafenisformulier hier en daar weer in ere hersteld. We kennen een eeds- en een gebedsformulier. En dan vooral de drie formulieren van Enigheid, die onze belijdenisschrif ten zijn. Ook een avondmaals- en een huwe lijksformulier, zomede verschillende bevestigingsformulieren. Wat ons nu trof, is, dat, in deze eeuw" van formulieren, er de laatste tijd bezwaren rijzen tegen die andere formulieren. Of bezwaren We zouden misschien beter kunnen zeggen, dat er de laatste tijd strijd is om de formulieren. Er zijn er, die feitelijk eerherstel van de formulieren wensen. In heel de liturgische beweging komt voor een deel die wens naar voren. Als er zijn, die er voor pleiten, dat bijv. de 12 artikelen des geloofs door de ge meente mee gezegd, of gezongen wor den, als er gevraagd wordt, dat de ge meente met een „amen" of met een gezang op die belijdenis antwoordt, dan zit daar de neiging, om die geijkte aan allen bekende woorden weer voor allen levend en bewust te doen wor den. Van die zijde is dan ook de aan drang gekomene, om het begrafenis formulier weer te gebruiken. Juist li turgisch aangelegde predikanten zullen dat gaarne doen. Maar tegelijkertijd klinken hier en daar stemmen, om die formulieren van doop en avondmaal de meest ge bruikte zo al niet af te schaffen, dan toch vrijer te maken, zodat men van de vaste formule af is. Die formule gaat toch, zo is de stel ling, aan de mensen voorbij. Ze zegt hun niets. Ze zitten zich bij de voor lezing daarvan te vervelen en luisteren niet meer naar de overbekende klan ken. Wij zijn hiervan geschrokken. En. we geloven, dat niet dominees alleen, maar ook gewone kerkleden zich voor een zaak als deze mogen interesseren. Tot die laatste groep behorende, wil len wij zeggen, dat die formulieren ons dierbaar zijn. We weten: het zijn menselijke werkstukken. Er kleven fouten aan. Dat ze daarvan, als daar gelegenheid voor is, gezuiverd worden, is juist. Dat de taal wordt aangepast aan die van onze tijd, eveneens. Maar terecht wordt daarvoor een lange weg bewan deld. Wij zouden die weg feitelijk langer willen maken. Want hier moet, indien het even mogelijk is, toch de eenheid tussen de kerken bewaard worden. De zo te betreuren scheuren in de kerken der Reformatie zouden nog groter wor den, als we ook ten aanzien van de for mulieren ons van elkaar gingen ver wijderen. Niet voor niets' heten onze belijdenisformulieren „formulieren van Enigheid". Dat een dreigende verwij dering op het gebied van de psalmbe rijming bezworen is, hebben wij daar om dankbaar geconstateerd. En even eens, dat er enige toenadering komt t.a.v. het kerklied. Maar men ga nu niet t.a.v. de formulieren een afschei ding propageren. Nu weten wij, dat die formulieren soms verkeerd behandeld worden. Wij hebben ze wel eens horen afraf felen op een wijze, die alle aandacht wegnam. Zo in de stijl van: we moeten opschieten. Maar gebeurt dat soms ook niet met en we zouden dat niet gaarne een „formulier" noemen het allervol- maakste gebed, het „Onze Vader". We hebben het meegemaakt, dat een onge lovige, die in een Christelijk gezin aan tafel zat, waar de Vader het „Onze Vader" voor de maaltijd had gezegd, opmerkte: „hé, ik heb dat gebed meer malen horen opdreunen, maar hier werd het gebeden". Wij zullen er ons altijd voor moeten wachten, dat we er in vervallen, „even een paternostertje te bidden", waarbij onze gedachten naar andere dingen uitgaan. En dat geldt ook voor onze formu lieren. Nog niet zo lang geleden, maakten we een zitting van het ambtenarenge recht mee, waarbij het eedsformulier werd gehandhaafd op een wijze, die alleen een bespotting was. Moeten we het daarom afschaffen? Zo zou er meer te noemen zijn. Het gaat ons er maar om, te stellen, dat de band met de vaderen, die door de formulieren gelegd is, behouden blijft. Ook daarin spreekt de eenheid der Kerk, bij alle gescheurdheid, door de eeuwen heen. Wie wel eens ervaren heeft, wat door hem been gaat, al shij in een kerk in Amerika constateert, dat daar, zij het in de Engelse taal overgebracht, hetzelfde avondmaals- formulier gelezen wordt, als hier, zal hier aan toevoegen: en over de grenzen der wereld in de wereld heen. Wij zouden ons daarom willen aan sluiten bij hen, die pleiten voor „eer herstel der formulieren". In deze zin, dat door de wijze, waarop ze gebruikt worden, duidelijk blijkt, dat ze, in hun eeuwenoude geschiedenis, ons verbin den met het voorbijgegane en met het toekomende geslacht, dat hierin de Kerk spreekt en dat ze daarom een wezenlijk deel van de kerkdienst zijn, waarop aller aandacht zich mee moet richten. Een woordvoerder van het state department heeft meegedeeld, dat Amerika op het ogenblik niet denkt aan een nieuwe topconferentie tussen het Westen en de Sowjet-Unie. Hij zei dit naar aanleiding van vragen over persberichten in Europa, dat Amerika de mogelijkheid zou bestuderen van een conferentie zoals er in 1955 een in Geneve is gehouden door de Grote Vier. (Van een onzer redacteuren) De vakbeweging drukt haar leden steeds op het hart, dat produktiviteits- verhoging mede bereikt kan worden door betere werkmethoden. Deze stelling gaat echter ook op voor de vergaderingen van de vakbeweging zelf, waar over het algemeen nog maar steeds de oude methode wordt gebruikt van het betoog vanaf de katheder, gevolgd door een bespreking. Dat ook op het terrein van de vergadertechniek nieuwe methoden bestaan, die kunnen leiden tot een veel grotere produktiviteit bij de vorming van de leden, werd op de donderdag te Utrecht gehouden conferentie van het C.N.V. met woord en daad aange toond. Als „demonstrator" trad hier op de heer I. P. van Leerdam, economisch adviseur van de Chr. Metaalbedrijfsbond, die zijn gehoor van vakverenigings bestuurders van het begin tot het eind wist te boeien. De vraag, of het teruglopen van het vergaderbezoek niet mede te wijten is aan het vasthouden van verouderde vergadermethoden lag mede ten grond slag aan de discussie. Tal van jonge bestuurders bleken hiervan overtuigd te zijn. De stem van de oudere bestuur ders werd helaas maar schaars verno men omdat deze groep slechts in gering aantal ter conferentie was getogen. De conferentie zelf werd volgens een nieuwe en in deze kring nog nimmer gevolgde methode gehouden, waarbij het bestuur vanachter de groene tafel verdreven werd om plaats te maken voor een kleine discussiegroep, terwijl het betoog op diverse manieren werd geïllustreerd. De fout bij de huidige vergadermethode begint vaak al bij de convocatie, waarop een zwaar uitziend onderwerp prijkt, zonder dat blijkt dat dit onderwerp voor het uitgenodigde lid ook werkelijk van belang is. Het visuele element kan aan zijn trek komen door een illustratie van het betoog door middel van het zwart- bord, het flaneldoek of de flip-over Cvellen papier, waarop snel een sche ma of enkele getallen geschreven kun nen worden). Hierdoor wordt de be langstelling gewekt, het denken ge stimuleerd en het inzicht versneld. Voor het actief betrekken van de groep in de behandelde zaak zijn tal van wegen te bewandelen. Een kleine groep (penei) kan tevoren worden aan gewezen om het gespokene extra kri tisch te beluisteren en haar mening te geven. De stof kan in de discussieme thode stap voor stap samen met de deelnemers worden opgebouwd. Een ab stract geval kan worden geactualiseerd in het zgn. „rollenspel", waarbij wille keurige hoorders spontaan de rol moe ten spelen van de personen in de ge schetste conflictsituatie. Bij zijn betoog maakte de heer Van Leerdam van tal van deze methoden zelf een ruim ge bruik. VEELEISEND In inleiding en discussie kwam dui delijk naar voren, dat deze nieuwe me thoden meer van de bestuurders eisen dan de oude. De voorbereiding voor een toespraak vraagt veel meer werk, men kan op de vergadering voor allerlei ver rassingen komen te staan, juist omdat men de mensen actief maakt. Er moet in kleine groepen en dus in totaal va ker vergaderd worden. De bestuurder mist het grote en aandachtig luisteren de gehoor. Soms zal hij inplaats van „daverend applaus" behoorlijke kritiek moeten incasseren. Het doel van de vergaderingen: vergroting van de ken nis en het inzicht van de leden en ver sterking van de band tussen de leden, wordt er echter door gediend en daar gaat het om. De voorzitter, de heer C. J. van Mas- trlgt, zag hier ook een taak voor het C.N.V. Naast de cursussen In spreek vaardigheid die naar hun aard voor al de refereermethode dienen is er plaats voor een cursus, die de bestuur ders vertrouwd maakt met het gebruik van de nieuwe en hier gedemonstreer de technieken en hulpmiddelen. De zaak zal daarom nader in bestuur en Ver bondsraad aan de orde worden gesteld. Het dagelijks bestuur van de Zeeuwse Landbouwmaatschappij heeft na bespre king van het melkprijsbeleid verklaard dat het in geen enkel opzicht is te ver dedigen, indien Zeeland ten opzichte van de melkprijs gerekend zou worden onder de klei-weidegebieden. De melkwinning in Zeeland is immers niet te vergelijken met de melkwinning in de beste klei-wei degebieden, wanneer men het produktie- vermogen en de zoute ondergrond in aan merking neemt, meent het Z.L.M.-bestuur. De Z.L.M. ij de L.J.G. in Zeeland zullen trachten in de a.s. winter een aantal ka dercursussen te organiseren. Door het Landbouwschap is besloten een heffing van 0,45 per ha op te leggen voor de kwekersvergoeding. Ten aanzien van de heffingen van het Landbouwschap over het jaar 1955 wordt vernomen dat in Zeeland slechts een gering aantal perso nen de heffingen nog niet heeft betaald. Slechts 4.3 van het totaal aantal uitge zonden aanslagen is nog niet voldaan. Dit cijfer is het laagste van geheel Nederland. Het Landbouwschap heeft besloten dwangbevelen te sturen naar al diegenen die nog niet hebben betaald. De Amerikaanse regering heeft don derdag van de Sowjet-Unie een scha devergoeding van 756.609 dollar geëist wegens het neerschieten van een Ame rikaanse bommenwerker door Russi sche jagers in november 1954 boven het Japanse eiland Hokkaido. In een nota die de Amerikaanse zaakgelastigde donderdag in Moskou heeft overhandigd, verwerpt de Ame rikaanse regering de Sowjetlezing over dit incvident, volgens welke de beman ning van het Amerikaanse vliegtuig een B-29, het eerst had geschoten. De Amerikaanse regering zegt het tegendeel te kunn enbewijzen. V Omstreeks het middernachtelijk uur in de nacht van donderdag op vrijdag is de trawlogger „Cornelis Vrolijk" Scheve- ningen 171 de haven van IJmuiden bin nen gelopen met de eerste Hollandse Nieuwe. Schipper Cor Korving had de ha ringrace 1957 gewonnen. Direct na het afmeren begon het uitla den van de vaatjes (foto rechts), maar er moest toch ook even gekeurd worden door schipper Korving (rechts) en de heer C. Vrolijk van de rederij, die men op de foto links het traditionele gebaar ziet ma ken. De Ned. Chr. Aannemers- en Bouwvakpatroonsbond hield in Assen haar jaarver gadering. De voorzitter van de bond, de heer J. Apon te Pijnacker heeft in zijn openingswoord verschillende vraagstukken aangesneden, die het bouwbedrijf op het ogenblik beheersen. Met betrekking tot de voorgestelde vestigingsregeling voor de bouwnijverheid zei de heer Apon, het toe te juichen, dat de inzichten van het geor ganiseerde bouwbedrijf ten aanzien hiervan worden gedeeld door de minister van volkshuisvesting en bouwnijverheid. De minister geeft op dit punt blijk de nuchtere realiteitszin van de aannemers te verstaan, aldus de heer Apon. Uitvoerig ging de voorzitter in op ver schillende andere zaken, zoals de vorst- verletregeling, het aanbestedingswezen en de bestedingsbeperking. In verband met dit laatste zei spreker, dat met name in de sectoren van de grond-, weg- en wa terbouw en van de utiliteitsbouw reke ning moet worden gehouden met de mo gelijkheid van het ontstaan van werkloos heid. Ten aanzien van de loonsanering zei de heer Apon, dat deze zaak spoedig tot een beslissing moet worden gebracht. Geschiedt dit niet, dan zal daarmee thans in Nederland gevoerde loonpolitiek dui delijk bewezen hebben, zichzelf te hebben overleefd, zo zei hij. Het jaarverslag van de heer J. Spoelman te Groningen, vermeldde een stijging van het aantal afdelingen met 1 tot 108, doch een teruggang van het ledental. Bedroeg dit aantal eind 1955 nog 2130, bij het begin van dit jaar bleek het te zijn teruggelopen tot 2101. In het verslag wordt opgemerkt, dat de industrialisatie van de woning bouw langzaam voortschrijdt. In hoe verre de nieuwe bouwsystemen de tra ditionele bouwwijze zullen verdringen is een vraag, die nog niet te beant woorden is. Zolang de systeembouw niet dan tegen hogere prijzen wonin gen kan opleveren, kan worden aan genomen, dat deze bouwwijze zich in tijd van hoogconjunctuur en woning- schaarste zal kunnen handhaven. Het laat zich aanzien, dat de systeembouw zich in hoofdzaak zal blijuen richten op de grote steden, als aanvulling van de traditionele bouw, aldus het ver slag. Verschillende voorstellen van het hoofdbestuur en van een aantal afdelin gen kwamen ter tafel en werden goedge keurd. Ondermeer werd besloten, er bij de overheidsinstanties op aan te dringen, dat de van overheidswege gesubsidieerde en aanbestede werken, publiek worden aanbesteed. In de toelichting op het voor stel van de afdeling Drente, waaruit het besluit voortvloeide werd gezegd, dat „de toenemende gewoonte, om deze werken onderhands aan te besteden in vele ge vallen dreigt te ontaarden in vriendjes politiek. Langdurig werd gediscussieerd over het tweede ontwerp van de landelijke C.A.O. over het bouwbedrijf. Het ontwerp werd tenslotte aangenomen. Het bestuur ont ving machtiging, verder te handelen. Bij de verkiezing van leden voor het dagelijks bestuur werden de heren J. van Ess te Emmen en M. Honcoop te Veen herkozen. Voor de provincie Drente werd in het hoofdbestuur In de plaats van de heer J. de Jonge te Assen gekozen de heer W. Huisman te Smilde, terwijl in de plaats van de heer S. Woudstra te Arnhem werd gekozen de heer H. J. Wikkerink te Aalten. Uitbreiding ULO-Olmenlaan In de vergaderingen van 5 april 1955 en 3 dec. 1956 besloot de raad mede werking te verlenen, resp. tot bouw en uitbreiding van een school voor ULO aan de Olmenlaan, de ULO van de ver. „De Chr. Burgerschool". Zoals wij reeds eerder meldden, ver zoekt het schoolbestuur de gemeente thans medewerking te verlenen het aantal leslokalen van de nieuwe school met nog twee uit te breiden en daar door te brengen op totaal 14 lokalen. Ook deze uitbreiding is wederom een gevolg van de grote toeneming van het aantal leerlingen. Bedroeg dit leer lingenaantal op 16 sept. jl. 273, een schatting voor 16 sept, van dit jaar bedraagt 310, terwijl voor september 1958 een raming van 350 leerlingen ge rechtvaardigd is. Hierdoor zullen 12 leerkrachten aan de school zijn verbon den. Op het verzoek een urgentiever klaring af te geven voor deze uitbrei ding met twee lokalen, heeft de minis ter van o., k. en w. gunstig beschikt. De kosten van deze uitbreiding worden geraamd op ca. f43.000. B. en W. stellen de raad thans voor de gevraagde medewerking te verlenen, waardoor het aantal lokalen, met in begrip van de beide vaklokalen, op 14 zal worden gebracht. Er bestaan plannen om het werk van de Commissie Waterbeheersing en Ont- zilting te centraliseren en het thans in Zeeland zijnde apparatuur naar Wagenin- gen over te brengen. Ingezonden mededeling (adv.) Vitc ex7(&a. "SzvtctAEkw „MENEER", zei het manneke van om en bij de zeventig en hij mikte een bruine straal tabakssap tot juist voor de punt van zijn»rechterschoen, „meneer, laat ik U dit vertellen, het hele leven draait om geld. We zeggen wel eens, dat geld niet gelukkig maakt, maar je moet 't toch maar 'ebben, Waar of niet? En daar had die meneer, die rustende boer uit Walcheren, gelijk in. Een mens moet nu eenmaal geld hebben om in zijn noodzakelijke levensbehoeften te kunnen voorzien. De tijd van het onderling ruilen van goederen is reeds lang voorbij al hebben we er in de oorlog frappante (en ge mene!) staaltjes van gezien. Wij willen vandaag schrijven over het geld. Niet over de beursberichten, niet over de marktberichten, niet over de stand van de veiling, al zijn velen er nog zo verzot op, wat te begrijpen en tendele ook te billijken is. Vandaag moeten wij het met elkaar eens hebben over de rol, die het geld, die het bezit in ons leven speelt. Daar is alle aanleiding toe. Wat wij willen doen, is om de terminologie van een bekend spreekwoord te gebruiken schoenen klaar zetten, opdat wie' dit schoeisel past het zal aan trekken. Wij geven want waarom zullen wij nog langer om de zaak heendraaien? enkele voorbeelden, die helaas aan de praktijk zijn ontleend. Aas Het toerisme is in de loop van de jaren in Zeeland belangrijk toegenomen. Voor tal van plaat sen in ons gewest is het vreem delingenverkeer een niet te ver onachtzamen (neven)bron van Inkomsten geworden. Het ziet ei- Hef gesprek van de dag naar uit, dat de trek van vakan tiegangers naar Zeeland in de eerstvolgende jaren nog zal toe nemen en met name zal dit het geval zijn na de totstandkoming van het Deltaplan. Zeeland wordt ontdekt, mede dank zij de activiteit, die de provinciale Vereniging voor Vreemdelingen verkeer en de plaatselijke V.V.V.'s ontwikkelen. „Zeeland vakantieland" staat op de smaakvol uitgevoerde folders van V.V.V. Zeeland wordt „ontdekt" dooi de vreemdelingen. Zij zullen rust en ontspanning in onze mooie provincie vinden. Velen maken voor het eerst van hun leven met Zeeland kennis. Hoe is die kennismaking geweest, hoe zal die kennismaking in de toekomst zijn? Wjj zijn van plan laten wij het maar ronduit zeggen, op 'n paar lange tenen te trappen. Wij hopen dat het behoorlijk pijn zal doen. Er zijn in ons goede gewest, dat heus nog wel perspectief heeft, lieden, die de naam van Zeeland en van de Zeeuwen op verschrikkeiyke wijze te grabbel gooien. Wat denkt u hiervan? Op een onlangs gehouden persconferen tie is publiekelijk ten aan- hore van heel de Nederlandse pers mededeling gedaan van het feit dat er handelaren in visaas zijn in Zeeland, die voor dit aas o.a. zagers prijzen vragen, die ver en ver boven het redelijke liggen. Vakantie gangers, die in Zeeland willen vissen, worden door deze aas handelaren (in aasgierencreatie) op schandalige wijze afgezet. Natuurlijk kunnen de vissers hun aas meenemen uit Rotter dam, uit Apeldoorn of uit welke plaats ook, maar wie doet dat? Men denkt, dat in Zeeland tegen redelijke prijs aas te koop is. Men veronderstelt niet, dat men hier van de situatie, dat er gevist kan worden, misbruik gaat ma ken door de prijs op te jagen, door woekerprijzen te vragen. Deze situatie doet zich voor. Waarom zouden wij het niet schrijven? Waarom zouden wij onze verontwaardiging daarover niet kenbaar maken? Aan de paal met zulke geldzuchtige aasgie ren! Zij gooien de naam van Zee land te grabbel, want generalise ren zit de mensheid in het bloed. En wij horen zo'n sportvisser, die door een aashandelaar is afgezet, al in de Haagse familiekring zeg gen: „Om te vissen zijn er in Zeeland ideale plekjes, maar die Zeeuwen, geldwolven dat 't zijn!. Tien cent per glas Diverse gebieden in ons gewest komen steeds meer in trek als vakantiepord. En dan komt het in zo'n toeristenplaats voor dat men voor een peperdureprijs een stukje grond kan huren om een tent op te zetten, waarbij de ver huurder als conditie stelt, dat de vakantiegangers van hem melk en eieren moeten kopen en groenten, fruit, brood e.d. van een bepaalde leverancier. De prijs van de melk is hoger dan aan de kar, de eierprijs ligt pre cies een cent boven die, welke in de winkel wordt gevraagd en van de groenteboer en de levens middelenzaak heeft de „vreem delingen-exploitant" provisie. Als klap op de vuurpijl vraagt zo'n man voor een glas water, dat dorstige vakantiegangers bij hem drinken heel nuchter (én héél geldzuchtig) een dubbel tjeHij mocht toch ook eens iets tekort komen En wij horen die vakantiegan gers in de Amsterdamse familie kring al tegen elkaar zeggen: „Zeeland is een prachtig land, maar die Zeeuwen, gierig dat ze zyn, voor een glaasje water vra gen ze notabene een dubbeltje! Zo wordt de naam van Zeeland te grabbel gegooid. Wie de schoen past, trekke hem aan. DE VERWACHTING IS gerecht vaardigd, dat binnen een maand met de bouw kan worden begonnen van Koudekerke's wijkgebouw van het Groene Kruis, dat aan de nieuwe West straat zal verrijzen, op de hoek van de nieuwe verbinding tussen deze straat en de Tramstraat. Het wachten is nog op de toekenning van de premie voor de woning van de wijkzuster, die als verdieping van het gebouw in het plan is opgenomen. Het nieuwe wijkgebouw, dat dus een hoekpand wordt, is al aanbesteed en voor ca. f35.000,gegund aan de fa. A. Huisman Zn. te Koudekerke. Op de begane grond komen een wachtka mer, een consultatieruimte, een maga zijn en een dokterskamer. De daarbo ven gelegen woning zal bestaan uit twee slaapkamers, een woonkamer en een keuken. Een badhuis behoefde in het project niet te worden opgenomen, omdat dit reeds eerder in Koudekerke werd verwezenlijkt. Het gebouw komt tot stand met rijkssubsidie, hetgeen echter niet weg neemt, dat de Groene Kruis Vereniging voor de financiering jarenlang heeft moeten reserveren! De bouwgrond is door de gemeente al aan het Groene Kruis overgedragen; architekt is de heer Jobse uit Vlissingen. Koning Saoed van Saoedi-Arabië zal op acht juni' een officieel bezoek aan Jordanië brengen. Dit is bekend gemaakt door de chef van het kabi net van Koning Hoessein. Donderdagavond heeft het ss „Kram mer" dat in dienst van de R.T.M. de regel matige veerdienst onderhoudt tussen Zij- pe en Anna Jacoba Polder, schroefasbreuk opgelopen. Gisternacht is de sleepboot „Hellegat" van Hellevoetsluis naar Zijpe gevaren, waardoor met behulp van deze sleepboot 's morgens om zeven uur de dienst op beperkte schaal kon worden hervat. Er wordt thans gevaren om de 45 60 minuten in plaats van elk half uur. De reparatie van het ss „Krammer" zal ongeveer een week in beslag nemen. OP 13 JUNI a.s. zal de Stichting „Ve benabos" herdenken, dat tien jaar ge leden op haar terrein te Koudekerke de eerste paal werd geslagen. Er is sedert die tyd heel wat ge bouwd in het Vebenabos: tot op heden verrezen er 54 zomerwoningen, terwijl er vijf in aanbouw zijn. Men verwacht dan ook, dat het Vebenabos dit jaar nog zestig zomerwoningen zal tellen. Alle zomerwoningen hebben thans een aansluiting op de riolering; de zui veringsinstallatie is nu al weer meer dan een jaar in bedryf.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1957 | | pagina 3