Ook op vergaderingen moet
meer produktiviteit zijn
Minister eens met inzichten
van georganiseerd bouwbedrijf
ER IS WEER
GRASllOTER
Zo wordt naam van Zeeland
te grabbel gegooid
FORMULIER
Bestuur Z.L.M.
over melkprijs
Broodwinning^
geldwinning
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pagina f
CM V,^conferentie in Utrecht
Schadevergoeding geëist
door V.S. bij Rusland
HOLLANDSE NLEUWE,
Jaarvergadering Chr. Aannemers- en Bonwpatroonsbond
MIDDELBURG
f
Over aas en drinkwater
Expl
oitatie van toeristen
Groene Kruis reserveerde; Rijk subsidieert
Over maand begin met bouw van
wijkgebouw Koudekerke
S.s. Krammer had
schroefasbreuk
Vebenabos telt dit jaar
60 zomerwoningen
Zaterdag 25 mei 1957
We leven tegenwoordig in de tijd
van het formulier. Ons leven wordt er
door begeleid. Reeds bij onze geboorte
is het geboorteformulier en voor onze
begrafenis wordt een begrafenisformu
lier ingevuld. Daartussenin liggen vele
formulieren, bij allerlei gelegenheden.
Er zijn vele pakhuizen nodig, om al
le formulieren, die alle Nederlanders in
hun leven invullen of die over en voor
hen ingevuld worden, te bewaren.
Maar er zijn ook andere formulieren.
In een wat plechtige taal maar die
hoort erbij duidt een woordenboek
die aan als „geheel van woorden, dat
voor een plechtige verklaring is voor
geschreven". Ook die formulieren be
geleiden ons leven.
We hebben een doops- en een huwe
lijksformulier. In de laatste tijd is ook
het begrafenisformulier hier en daar
weer in ere hersteld. We kennen een
eeds- en een gebedsformulier.
En dan vooral de drie formulieren
van Enigheid, die onze belijdenisschrif
ten zijn.
Ook een avondmaals- en een huwe
lijksformulier, zomede verschillende
bevestigingsformulieren.
Wat ons nu trof, is, dat, in deze
eeuw" van formulieren, er de laatste
tijd bezwaren rijzen tegen die andere
formulieren.
Of bezwaren
We zouden misschien beter kunnen
zeggen, dat er de laatste tijd strijd is
om de formulieren.
Er zijn er, die feitelijk eerherstel van
de formulieren wensen.
In heel de liturgische beweging komt
voor een deel die wens naar voren. Als
er zijn, die er voor pleiten, dat bijv.
de 12 artikelen des geloofs door de ge
meente mee gezegd, of gezongen wor
den, als er gevraagd wordt, dat de ge
meente met een „amen" of met een
gezang op die belijdenis antwoordt,
dan zit daar de neiging, om die geijkte
aan allen bekende woorden weer voor
allen levend en bewust te doen wor
den. Van die zijde is dan ook de aan
drang gekomene, om het begrafenis
formulier weer te gebruiken. Juist li
turgisch aangelegde predikanten zullen
dat gaarne doen.
Maar tegelijkertijd klinken hier en
daar stemmen, om die formulieren van
doop en avondmaal de meest ge
bruikte zo al niet af te schaffen, dan
toch vrijer te maken, zodat men van
de vaste formule af is.
Die formule gaat toch, zo is de stel
ling, aan de mensen voorbij. Ze zegt
hun niets. Ze zitten zich bij de voor
lezing daarvan te vervelen en luisteren
niet meer naar de overbekende klan
ken.
Wij zijn hiervan geschrokken. En. we
geloven, dat niet dominees alleen,
maar ook gewone kerkleden zich voor
een zaak als deze mogen interesseren.
Tot die laatste groep behorende, wil
len wij zeggen, dat die formulieren ons
dierbaar zijn.
We weten: het zijn menselijke
werkstukken. Er kleven fouten aan.
Dat ze daarvan, als daar gelegenheid
voor is, gezuiverd worden, is juist. Dat
de taal wordt aangepast aan die van
onze tijd, eveneens. Maar terecht
wordt daarvoor een lange weg bewan
deld.
Wij zouden die weg feitelijk langer
willen maken. Want hier moet, indien
het even mogelijk is, toch de eenheid
tussen de kerken bewaard worden. De
zo te betreuren scheuren in de kerken
der Reformatie zouden nog groter wor
den, als we ook ten aanzien van de for
mulieren ons van elkaar gingen ver
wijderen. Niet voor niets' heten onze
belijdenisformulieren „formulieren van
Enigheid". Dat een dreigende verwij
dering op het gebied van de psalmbe
rijming bezworen is, hebben wij daar
om dankbaar geconstateerd. En even
eens, dat er enige toenadering komt
t.a.v. het kerklied. Maar men ga nu
niet t.a.v. de formulieren een afschei
ding propageren.
Nu weten wij, dat die formulieren
soms verkeerd behandeld worden.
Wij hebben ze wel eens horen afraf
felen op een wijze, die alle aandacht
wegnam. Zo in de stijl van: we moeten
opschieten.
Maar gebeurt dat soms ook niet met
en we zouden dat niet gaarne een
„formulier" noemen het allervol-
maakste gebed, het „Onze Vader". We
hebben het meegemaakt, dat een onge
lovige, die in een Christelijk gezin aan
tafel zat, waar de Vader het „Onze
Vader" voor de maaltijd had gezegd,
opmerkte: „hé, ik heb dat gebed meer
malen horen opdreunen, maar hier
werd het gebeden". Wij zullen er ons
altijd voor moeten wachten, dat we er
in vervallen, „even een paternostertje
te bidden", waarbij onze gedachten
naar andere dingen uitgaan.
En dat geldt ook voor onze formu
lieren.
Nog niet zo lang geleden, maakten
we een zitting van het ambtenarenge
recht mee, waarbij het eedsformulier
werd gehandhaafd op een wijze, die
alleen een bespotting was. Moeten we
het daarom afschaffen?
Zo zou er meer te noemen zijn.
Het gaat ons er maar om, te stellen,
dat de band met de vaderen, die door
de formulieren gelegd is, behouden
blijft. Ook daarin spreekt de eenheid
der Kerk, bij alle gescheurdheid, door
de eeuwen heen. Wie wel eens ervaren
heeft, wat door hem been gaat, al shij
in een kerk in Amerika constateert,
dat daar, zij het in de Engelse taal
overgebracht, hetzelfde avondmaals-
formulier gelezen wordt, als hier, zal
hier aan toevoegen: en over de grenzen
der wereld in de wereld heen.
Wij zouden ons daarom willen aan
sluiten bij hen, die pleiten voor „eer
herstel der formulieren". In deze zin,
dat door de wijze, waarop ze gebruikt
worden, duidelijk blijkt, dat ze, in hun
eeuwenoude geschiedenis, ons verbin
den met het voorbijgegane en met het
toekomende geslacht, dat hierin de
Kerk spreekt en dat ze daarom een
wezenlijk deel van de kerkdienst zijn,
waarop aller aandacht zich mee moet
richten.
Een woordvoerder van het state
department heeft meegedeeld, dat
Amerika op het ogenblik niet denkt
aan een nieuwe topconferentie tussen
het Westen en de Sowjet-Unie. Hij zei
dit naar aanleiding van vragen over
persberichten in Europa, dat Amerika
de mogelijkheid zou bestuderen van
een conferentie zoals er in 1955 een
in Geneve is gehouden door de Grote
Vier.
(Van een onzer redacteuren)
De vakbeweging drukt haar leden steeds op het hart, dat produktiviteits-
verhoging mede bereikt kan worden door betere werkmethoden. Deze stelling
gaat echter ook op voor de vergaderingen van de vakbeweging zelf, waar over
het algemeen nog maar steeds de oude methode wordt gebruikt van het betoog
vanaf de katheder, gevolgd door een bespreking. Dat ook op het terrein van de
vergadertechniek nieuwe methoden bestaan, die kunnen leiden tot een veel
grotere produktiviteit bij de vorming van de leden, werd op de donderdag
te Utrecht gehouden conferentie van het C.N.V. met woord en daad aange
toond. Als „demonstrator" trad hier op de heer I. P. van Leerdam, economisch
adviseur van de Chr. Metaalbedrijfsbond, die zijn gehoor van vakverenigings
bestuurders van het begin tot het eind wist te boeien.
De vraag, of het teruglopen van het
vergaderbezoek niet mede te wijten is
aan het vasthouden van verouderde
vergadermethoden lag mede ten grond
slag aan de discussie. Tal van jonge
bestuurders bleken hiervan overtuigd
te zijn. De stem van de oudere bestuur
ders werd helaas maar schaars verno
men omdat deze groep slechts in gering
aantal ter conferentie was getogen.
De conferentie zelf werd volgens een
nieuwe en in deze kring nog nimmer
gevolgde methode gehouden, waarbij
het bestuur vanachter de groene tafel
verdreven werd om plaats te maken
voor een kleine discussiegroep, terwijl
het betoog op diverse manieren werd
geïllustreerd. De fout bij de huidige
vergadermethode begint vaak al bij de
convocatie, waarop een zwaar uitziend
onderwerp prijkt, zonder dat blijkt dat
dit onderwerp voor het uitgenodigde lid
ook werkelijk van belang is.
Het visuele element kan aan zijn
trek komen door een illustratie van
het betoog door middel van het zwart-
bord, het flaneldoek of de flip-over
Cvellen papier, waarop snel een sche
ma of enkele getallen geschreven kun
nen worden). Hierdoor wordt de be
langstelling gewekt, het denken ge
stimuleerd en het inzicht versneld.
Voor het actief betrekken van de
groep in de behandelde zaak zijn tal
van wegen te bewandelen. Een kleine
groep (penei) kan tevoren worden aan
gewezen om het gespokene extra kri
tisch te beluisteren en haar mening te
geven. De stof kan in de discussieme
thode stap voor stap samen met de
deelnemers worden opgebouwd. Een ab
stract geval kan worden geactualiseerd
in het zgn. „rollenspel", waarbij wille
keurige hoorders spontaan de rol moe
ten spelen van de personen in de ge
schetste conflictsituatie. Bij zijn betoog
maakte de heer Van Leerdam van tal
van deze methoden zelf een ruim ge
bruik.
VEELEISEND
In inleiding en discussie kwam dui
delijk naar voren, dat deze nieuwe me
thoden meer van de bestuurders eisen
dan de oude. De voorbereiding voor een
toespraak vraagt veel meer werk, men
kan op de vergadering voor allerlei ver
rassingen komen te staan, juist omdat
men de mensen actief maakt. Er moet
in kleine groepen en dus in totaal va
ker vergaderd worden. De bestuurder
mist het grote en aandachtig luisteren
de gehoor. Soms zal hij inplaats van
„daverend applaus" behoorlijke kritiek
moeten incasseren. Het doel van de
vergaderingen: vergroting van de ken
nis en het inzicht van de leden en ver
sterking van de band tussen de leden,
wordt er echter door gediend en daar
gaat het om.
De voorzitter, de heer C. J. van Mas-
trlgt, zag hier ook een taak voor het
C.N.V. Naast de cursussen In spreek
vaardigheid die naar hun aard voor
al de refereermethode dienen is er
plaats voor een cursus, die de bestuur
ders vertrouwd maakt met het gebruik
van de nieuwe en hier gedemonstreer
de technieken en hulpmiddelen. De zaak
zal daarom nader in bestuur en Ver
bondsraad aan de orde worden gesteld.
Het dagelijks bestuur van de Zeeuwse
Landbouwmaatschappij heeft na bespre
king van het melkprijsbeleid verklaard
dat het in geen enkel opzicht is te ver
dedigen, indien Zeeland ten opzichte van
de melkprijs gerekend zou worden onder
de klei-weidegebieden. De melkwinning
in Zeeland is immers niet te vergelijken
met de melkwinning in de beste klei-wei
degebieden, wanneer men het produktie-
vermogen en de zoute ondergrond in aan
merking neemt, meent het Z.L.M.-bestuur.
De Z.L.M. ij de L.J.G. in Zeeland zullen
trachten in de a.s. winter een aantal ka
dercursussen te organiseren.
Door het Landbouwschap is besloten
een heffing van 0,45 per ha op te leggen
voor de kwekersvergoeding. Ten aanzien
van de heffingen van het Landbouwschap
over het jaar 1955 wordt vernomen dat in
Zeeland slechts een gering aantal perso
nen de heffingen nog niet heeft betaald.
Slechts 4.3 van het totaal aantal uitge
zonden aanslagen is nog niet voldaan. Dit
cijfer is het laagste van geheel Nederland.
Het Landbouwschap heeft besloten
dwangbevelen te sturen naar al diegenen
die nog niet hebben betaald.
De Amerikaanse regering heeft don
derdag van de Sowjet-Unie een scha
devergoeding van 756.609 dollar geëist
wegens het neerschieten van een Ame
rikaanse bommenwerker door Russi
sche jagers in november 1954 boven
het Japanse eiland Hokkaido.
In een nota die de Amerikaanse
zaakgelastigde donderdag in Moskou
heeft overhandigd, verwerpt de Ame
rikaanse regering de Sowjetlezing over
dit incvident, volgens welke de beman
ning van het Amerikaanse vliegtuig
een B-29, het eerst had geschoten.
De Amerikaanse regering zegt het
tegendeel te kunn enbewijzen.
V
Omstreeks het middernachtelijk uur in
de nacht van donderdag op vrijdag is de
trawlogger „Cornelis Vrolijk" Scheve-
ningen 171 de haven van IJmuiden bin
nen gelopen met de eerste Hollandse
Nieuwe. Schipper Cor Korving had de ha
ringrace 1957 gewonnen.
Direct na het afmeren begon het uitla
den van de vaatjes (foto rechts), maar er
moest toch ook even gekeurd worden
door schipper Korving (rechts) en de heer
C. Vrolijk van de rederij, die men op de
foto links het traditionele gebaar ziet ma
ken.
De Ned. Chr. Aannemers- en Bouwvakpatroonsbond hield in Assen haar jaarver
gadering. De voorzitter van de bond, de heer J. Apon te Pijnacker heeft in zijn
openingswoord verschillende vraagstukken aangesneden, die het bouwbedrijf op het
ogenblik beheersen. Met betrekking tot de voorgestelde vestigingsregeling voor de
bouwnijverheid zei de heer Apon, het toe te juichen, dat de inzichten van het geor
ganiseerde bouwbedrijf ten aanzien hiervan worden gedeeld door de minister van
volkshuisvesting en bouwnijverheid. De minister geeft op dit punt blijk de nuchtere
realiteitszin van de aannemers te verstaan, aldus de heer Apon.
Uitvoerig ging de voorzitter in op ver
schillende andere zaken, zoals de vorst-
verletregeling, het aanbestedingswezen en
de bestedingsbeperking. In verband met
dit laatste zei spreker, dat met name in
de sectoren van de grond-, weg- en wa
terbouw en van de utiliteitsbouw reke
ning moet worden gehouden met de mo
gelijkheid van het ontstaan van werkloos
heid. Ten aanzien van de loonsanering
zei de heer Apon, dat deze zaak spoedig
tot een beslissing moet worden gebracht.
Geschiedt dit niet, dan zal daarmee thans
in Nederland gevoerde loonpolitiek dui
delijk bewezen hebben, zichzelf te hebben
overleefd, zo zei hij.
Het jaarverslag van de heer J.
Spoelman te Groningen, vermeldde
een stijging van het aantal afdelingen
met 1 tot 108, doch een teruggang van
het ledental. Bedroeg dit aantal eind
1955 nog 2130, bij het begin van dit
jaar bleek het te zijn teruggelopen tot
2101. In het verslag wordt opgemerkt,
dat de industrialisatie van de woning
bouw langzaam voortschrijdt. In hoe
verre de nieuwe bouwsystemen de tra
ditionele bouwwijze zullen verdringen
is een vraag, die nog niet te beant
woorden is. Zolang de systeembouw
niet dan tegen hogere prijzen wonin
gen kan opleveren, kan worden aan
genomen, dat deze bouwwijze zich in
tijd van hoogconjunctuur en woning-
schaarste zal kunnen handhaven. Het
laat zich aanzien, dat de systeembouw
zich in hoofdzaak zal blijuen richten
op de grote steden, als aanvulling van
de traditionele bouw, aldus het ver
slag.
Verschillende voorstellen van het
hoofdbestuur en van een aantal afdelin
gen kwamen ter tafel en werden goedge
keurd. Ondermeer werd besloten, er bij
de overheidsinstanties op aan te dringen,
dat de van overheidswege gesubsidieerde
en aanbestede werken, publiek worden
aanbesteed. In de toelichting op het voor
stel van de afdeling Drente, waaruit het
besluit voortvloeide werd gezegd, dat „de
toenemende gewoonte, om deze werken
onderhands aan te besteden in vele ge
vallen dreigt te ontaarden in vriendjes
politiek.
Langdurig werd gediscussieerd over het
tweede ontwerp van de landelijke C.A.O.
over het bouwbedrijf. Het ontwerp werd
tenslotte aangenomen. Het bestuur ont
ving machtiging, verder te handelen.
Bij de verkiezing van leden voor het
dagelijks bestuur werden de heren J. van
Ess te Emmen en M. Honcoop te Veen
herkozen. Voor de provincie Drente werd
in het hoofdbestuur In de plaats van de
heer J. de Jonge te Assen gekozen de heer
W. Huisman te Smilde, terwijl in de
plaats van de heer S. Woudstra te Arnhem
werd gekozen de heer H. J. Wikkerink
te Aalten.
Uitbreiding ULO-Olmenlaan
In de vergaderingen van 5 april 1955
en 3 dec. 1956 besloot de raad mede
werking te verlenen, resp. tot bouw en
uitbreiding van een school voor ULO
aan de Olmenlaan, de ULO van de ver.
„De Chr. Burgerschool".
Zoals wij reeds eerder meldden, ver
zoekt het schoolbestuur de gemeente
thans medewerking te verlenen het
aantal leslokalen van de nieuwe school
met nog twee uit te breiden en daar
door te brengen op totaal 14 lokalen.
Ook deze uitbreiding is wederom een
gevolg van de grote toeneming van
het aantal leerlingen. Bedroeg dit leer
lingenaantal op 16 sept. jl. 273, een
schatting voor 16 sept, van dit jaar
bedraagt 310, terwijl voor september
1958 een raming van 350 leerlingen ge
rechtvaardigd is. Hierdoor zullen 12
leerkrachten aan de school zijn verbon
den. Op het verzoek een urgentiever
klaring af te geven voor deze uitbrei
ding met twee lokalen, heeft de minis
ter van o., k. en w. gunstig beschikt.
De kosten van deze uitbreiding worden
geraamd op ca. f43.000.
B. en W. stellen de raad thans voor
de gevraagde medewerking te verlenen,
waardoor het aantal lokalen, met in
begrip van de beide vaklokalen, op 14
zal worden gebracht.
Er bestaan plannen om het werk van
de Commissie Waterbeheersing en Ont-
zilting te centraliseren en het thans in
Zeeland zijnde apparatuur naar Wagenin-
gen over te brengen.
Ingezonden mededeling (adv.)
Vitc ex7(&a. "SzvtctAEkw
„MENEER", zei het manneke van om en bij de zeventig en
hij mikte een bruine straal tabakssap tot juist voor de punt
van zijn»rechterschoen, „meneer, laat ik U dit vertellen, het
hele leven draait om geld. We zeggen wel eens, dat geld
niet gelukkig maakt, maar je moet 't toch maar 'ebben,
Waar of niet? En daar had die meneer, die rustende boer uit
Walcheren, gelijk in. Een mens moet nu eenmaal geld hebben
om in zijn noodzakelijke levensbehoeften te kunnen voorzien.
De tijd van het onderling ruilen van goederen is reeds lang
voorbij al hebben we er in de oorlog frappante (en ge
mene!) staaltjes van gezien.
Wij willen vandaag schrijven over het geld. Niet over de
beursberichten, niet over de marktberichten, niet over de
stand van de veiling, al zijn velen er nog zo verzot op, wat
te begrijpen en tendele ook te billijken is. Vandaag moeten
wij het met elkaar eens hebben over de rol, die het geld, die
het bezit in ons leven speelt.
Daar is alle aanleiding toe.
Wat wij willen doen, is om
de terminologie van een bekend
spreekwoord te gebruiken
schoenen klaar zetten, opdat wie'
dit schoeisel past het zal aan
trekken.
Wij geven want waarom
zullen wij nog langer om de
zaak heendraaien? enkele
voorbeelden, die helaas aan de
praktijk zijn ontleend.
Aas
Het toerisme is in de loop van
de jaren in Zeeland belangrijk
toegenomen. Voor tal van plaat
sen in ons gewest is het vreem
delingenverkeer een niet te ver
onachtzamen (neven)bron van
Inkomsten geworden. Het ziet ei-
Hef gesprek
van de dag
naar uit, dat de trek van vakan
tiegangers naar Zeeland in de
eerstvolgende jaren nog zal toe
nemen en met name zal dit het
geval zijn na de totstandkoming
van het Deltaplan. Zeeland
wordt ontdekt, mede dank zij de
activiteit, die de provinciale
Vereniging voor Vreemdelingen
verkeer en de plaatselijke
V.V.V.'s ontwikkelen. „Zeeland
vakantieland" staat op de
smaakvol uitgevoerde folders
van V.V.V.
Zeeland wordt „ontdekt" dooi
de vreemdelingen. Zij zullen
rust en ontspanning in onze
mooie provincie vinden. Velen
maken voor het eerst van hun
leven met Zeeland kennis. Hoe
is die kennismaking geweest,
hoe zal die kennismaking in de
toekomst zijn?
Wjj zijn van plan laten wij
het maar ronduit zeggen, op 'n
paar lange tenen te trappen. Wij
hopen dat het behoorlijk pijn
zal doen.
Er zijn in ons goede gewest,
dat heus nog wel perspectief
heeft, lieden, die de naam van
Zeeland en van de Zeeuwen op
verschrikkeiyke wijze te grabbel
gooien.
Wat denkt u hiervan? Op een
onlangs gehouden persconferen
tie is publiekelijk ten aan-
hore van heel de Nederlandse
pers mededeling gedaan van
het feit dat er handelaren in
visaas zijn in Zeeland, die voor
dit aas o.a. zagers prijzen
vragen, die ver en ver boven
het redelijke liggen. Vakantie
gangers, die in Zeeland willen
vissen, worden door deze aas
handelaren (in aasgierencreatie)
op schandalige wijze afgezet.
Natuurlijk kunnen de vissers
hun aas meenemen uit Rotter
dam, uit Apeldoorn of uit welke
plaats ook, maar wie doet dat?
Men denkt, dat in Zeeland tegen
redelijke prijs aas te koop is.
Men veronderstelt niet, dat men
hier van de situatie, dat er gevist
kan worden, misbruik gaat ma
ken door de prijs op te jagen,
door woekerprijzen te vragen.
Deze situatie doet zich voor.
Waarom zouden wij het niet
schrijven? Waarom zouden wij
onze verontwaardiging daarover
niet kenbaar maken? Aan de paal
met zulke geldzuchtige aasgie
ren!
Zij gooien de naam van Zee
land te grabbel, want generalise
ren zit de mensheid in het bloed.
En wij horen zo'n sportvisser, die
door een aashandelaar is afgezet,
al in de Haagse familiekring zeg
gen: „Om te vissen zijn er in
Zeeland ideale plekjes, maar die
Zeeuwen, geldwolven dat 't
zijn!.
Tien cent per glas
Diverse gebieden in ons gewest
komen steeds meer in trek als
vakantiepord. En dan komt het
in zo'n toeristenplaats voor dat
men voor een peperdureprijs een
stukje grond kan huren om een
tent op te zetten, waarbij de ver
huurder als conditie stelt, dat de
vakantiegangers van hem melk
en eieren moeten kopen en
groenten, fruit, brood e.d. van
een bepaalde leverancier. De
prijs van de melk is hoger dan
aan de kar, de eierprijs ligt pre
cies een cent boven die, welke in
de winkel wordt gevraagd en
van de groenteboer en de levens
middelenzaak heeft de „vreem
delingen-exploitant" provisie.
Als klap op de vuurpijl vraagt
zo'n man voor een glas water,
dat dorstige vakantiegangers bij
hem drinken heel nuchter (én
héél geldzuchtig) een dubbel
tjeHij mocht toch ook eens
iets tekort komen
En wij horen die vakantiegan
gers in de Amsterdamse familie
kring al tegen elkaar zeggen:
„Zeeland is een prachtig land,
maar die Zeeuwen, gierig dat ze
zyn, voor een glaasje water vra
gen ze notabene een dubbeltje!
Zo wordt de naam van Zeeland
te grabbel gegooid.
Wie de schoen past, trekke
hem aan.
DE VERWACHTING IS gerecht
vaardigd, dat binnen een maand met
de bouw kan worden begonnen van
Koudekerke's wijkgebouw van het
Groene Kruis, dat aan de nieuwe West
straat zal verrijzen, op de hoek van de
nieuwe verbinding tussen deze straat
en de Tramstraat. Het wachten is nog
op de toekenning van de premie voor
de woning van de wijkzuster, die als
verdieping van het gebouw in het plan
is opgenomen.
Het nieuwe wijkgebouw, dat dus een
hoekpand wordt, is al aanbesteed en
voor ca. f35.000,gegund aan de fa.
A. Huisman Zn. te Koudekerke. Op
de begane grond komen een wachtka
mer, een consultatieruimte, een maga
zijn en een dokterskamer. De daarbo
ven gelegen woning zal bestaan uit
twee slaapkamers, een woonkamer en
een keuken. Een badhuis behoefde in
het project niet te worden opgenomen,
omdat dit reeds eerder in Koudekerke
werd verwezenlijkt.
Het gebouw komt tot stand met
rijkssubsidie, hetgeen echter niet weg
neemt, dat de Groene Kruis Vereniging
voor de financiering jarenlang heeft
moeten reserveren! De bouwgrond is
door de gemeente al aan het Groene
Kruis overgedragen; architekt is de
heer Jobse uit Vlissingen.
Koning Saoed van Saoedi-Arabië
zal op acht juni' een officieel bezoek
aan Jordanië brengen. Dit is bekend
gemaakt door de chef van het kabi
net van Koning Hoessein.
Donderdagavond heeft het ss „Kram
mer" dat in dienst van de R.T.M. de regel
matige veerdienst onderhoudt tussen Zij-
pe en Anna Jacoba Polder, schroefasbreuk
opgelopen. Gisternacht is de sleepboot
„Hellegat" van Hellevoetsluis naar Zijpe
gevaren, waardoor met behulp van deze
sleepboot 's morgens om zeven uur de
dienst op beperkte schaal kon worden
hervat. Er wordt thans gevaren om de 45
60 minuten in plaats van elk half uur.
De reparatie van het ss „Krammer" zal
ongeveer een week in beslag nemen.
OP 13 JUNI a.s. zal de Stichting „Ve
benabos" herdenken, dat tien jaar ge
leden op haar terrein te Koudekerke
de eerste paal werd geslagen.
Er is sedert die tyd heel wat ge
bouwd in het Vebenabos: tot op heden
verrezen er 54 zomerwoningen, terwijl
er vijf in aanbouw zijn. Men verwacht
dan ook, dat het Vebenabos dit jaar
nog zestig zomerwoningen zal tellen.
Alle zomerwoningen hebben thans
een aansluiting op de riolering; de zui
veringsinstallatie is nu al weer meer
dan een jaar in bedryf.