feest gevierd
;n
on seep
Met een grote
WITTE KRUIS
out II on
Zaterdag 16 februari 1957
ZEEUWSCH WEEKEND
Pagina 8
Moei je dai
nu in
de krani zeiien
1 l an de week een kostelijk familiefeest bijgewoond. Mis-
I/O schien zegt een uwer: moet je dat in de krant zetten? Als
we dat allemaal gaan doen is de krant gauw vol. Gelijk
zou zo'n lezeres hebben, maar ik heb ook gelijk door mijn be
vinding in de krant te zetten. Gebeurt niet vaak, dat men van
twee kanten het bij het rechte eind heeft. Ik ga van het feest
vertellen, omdat dit een familiefeest in „groot verband" was
n.l. van alle Christelijke Plattelanders bij elkaar. De Platteland
se mannen en vrouwen en ook de jongere organisaties waren
bij elkaar voor een fleurige middag, die huiselijk, de „jaarlijkse
familiedag" genoemd wordt. Ge weet het nu al wel, dat ik daar
ook bij hoorde, al is het dan als aangetrouwd lid van die grote
familie. Nu, groot is die wel, want toen ik de zaal eens overzag,
dacht ik, nooit geweten, dat ik zo rijk was aan familie.
Het was een middag, waarvan het
beste is, dat ik al dadelijk daarvan
zeggen kan, dat men een geheel
eigen en goede stijl vertoonde. Wil
het op een familiefeest goed gaan,
dan dient er vaste leiding te zijn.
Nu dat was de Presidente van de
middagvergadering, Mevrouw Op 't
Hoff van Kapelle wel toevertrouw.
M„ar by zulk een samenkomst hoort
naast de fleur ook de ernst niet te
ontbreken.
„Onze houding in dc
wereld"
Dominee Van Ieperen van Wemel-
dinge hield een toespraak, welke ons
ook na deze dag genoeg stof tot over
denken en.betrachten heeft gege
ven. „Onze houding in de wereld" is
immers niet alleen een vraag en op
dracht voor hen, die in steden leven,
tnaar geldt voor elk, die de naam van
Christen waardig wil zijn.
Wat zouden we graag van de hele
jede een verslag geven, omdat we die
van harte beaamden. Maar dit was
het fijne, dat de spreker zich niet liet
verleiden, om op vragen: mag dit en
mag dat wel?, te gaan antwoorden,
maar ons in grote lijn liet zien, dat
een die werkelijk Christen is, geen
behoefte gevoelt om nog precies tot
het uiterste randje met de wereld mee
te doen, dus zo leven, dat God nog
een beetje tevreden kan zijn en toch
ook nog mee doen met dat, wat de
wereld biedt. En we kregen al luiste
rend een inzicht in de opdracht, die
God geeft, n.l. „de wereld", in de be
tekenis van het gebied waar de zonde
heerst, te haten, maar met de wereld-
Ving meedogen te hebben en te trach-
ien hem door onze wandel en woord
tot Christus te brengen. Dat wil niet
zeggen, dat ieder daartoe in groot
verband er op uit moet trekken om
te gaan evangeliseren, nee, maar wel
moet ieder die opdracht vervullen bij
hen, die God zo maar vlak naast ons
in het leven plaatst.
Op deze feestelijke middag was men
sen en al oor voor dit uitnemend en
ernstig woord.
Trek aan de bel
De andere punten van het pro
gram zorgden er voor dat een hel
der lachen de zaal tot in de hoekjes
vulde. Geen wonder, als men ziet,
dat oud en jong naar een bel draaft
om die te luiden ten teken dat men
het antwoord weet op de wedstrijd-
vragen. Nooit op zo geestige ma
nier een hersengymnastiek zien ver
werken. Beslist goed voor de slanke
lijn, (ook voor de heren, niet waar
mijnheeren maar lopen. Dat
zegt meteen dat de antwoorden vlot
gevonden waren en dat niet door een
enkele, want soms was het een
stormloop naar de bel.
Maar weet u (denk er om, dit is
een vrouwenhoekje, dus niet aan uw
man laten lezen) waarvan ik echt ple
zier had? Wel, dat een vrouw op zulk
een voortreffelijke wijze de wedstrijd
„spreken in het openbaar" won, want
het was maar niet een babbelen, maar
werkelijk een goede speech. De aan
loop was zo, dat je opeens allemaal
luisterde, het vervolg gaf in goede
bewoordingen weer wat gezegd moest
worden en.de spreekster hield zich
aan het tijdschema. Wat wil men nog
meer? Maar nog eens, laat dit niet
aan wat mannelijk is lezen, anders heb
ik het verbruid.
Muziek en zang
Er was ook muziek en zang. Geluk
kig, want daar houd ik van en nog
eens weer, gelukkig, waren deze bij
dragen best, opperbest.
Je hoort soms wel eens dat land
bouwers zeggen: „Nou we zyn maar
boerenmensen", en dan menen ze
daarmee te zeggen, dat we het niet
zo nauw met hen moeten nemen. Nu,
deze bescheidenheid kunnen die spre
kers gerust afleren, want het valt wel
mee met hen! Dat dacht ik die middag
tl luisterend naar de zang en muziek.
Ik heb niet zo heel veel tijd om
naar de radio te luisteren, maar toch
probeer ik zo nu en dan daar éven
tijd voor te nemen in de hoop een stuk
goede muziek te horen, maar ach
Ingezonden Mededeling (adv.)
Laat nu de kou
maar komen
Iedere dag een lepel
-> Scott'ï Emulsion en ze
i kunnen er de hele win
ter tegen. Scott's Emul
sion - de smakelijkste
levertraan bevat de
belangrijke vitaminen A
en D en onmisbare opbouwstoffen in de
meest werkzame vorm. Ook voor volwasse
nen Ideaal voor grotere weerstand.
*COT
EMULSION
All»«n acht met hel «litertje de yrythfclee
arme, dat lukt niet vaak. Als de radio
dan soms even aangezet is, wordt het
direct daarop weer een wedloop tus
sen mijn heer en meester om dat ding
zo gauw mogelijk het zwijgen op te
leggen, want dan krijg je strijk en
zet een of ander miserabel Engels
deuntje, waarop dan weer zonder man
keren de regel te beluisteren valt. „I
love you", waartegen op zich zelf geen
bezwaren te maken zijn, want het is
beslist leuk als je iemand zo maar
voor je hoort „zingen" dat hij je of
zy, dat is dan weer voor de heer en
meester aardiger, je „loves", maar die
liefdesverklaring komt er dan uit als
of ze uit de onderaardse gewelven
van iemands lichaam moet opstijgen.
Ik griezel er van. En dat moois krijg
je schier dagelijks te horen.
Maar hier, onder ons blijkt, dat men
wel wat beters kan geven en waarde
ren, al doet men het in eenvoud. De
jonge plattelandse, die zuiver en so
ber het prachtig „Ave verum" zong,
en het lied van Gezelle „Heer mijn
hert is hoos en schuldig", heeft ons
allemaal iets moois meegegeven.
En het koortje, dat zo juist weet
wat het kan, heeft ons ook verkwikt
met een paar ernstige en snaakse lied
jes, die een wel verdiende bijval kre
gen.
Deze middag heeft me blij ge
maakt, want dan zie je weer eens,
dat we als Christenen geen stap
achter anderen aankomen, maar
voorop gaan, want wie de kunst
verstaat op de goede manier feest te
vieren, die voert in zijn leven een
koninklijke styi en dat is naar Gods
mening, die ook blijde kinderen wil
hebben, maar dan vraagt hy, dat die
blijdschap op de goede manier wordt
getoond.
Aan Tante Truua
Zeeuwsch Weekend
GOES
Onder
My'n beste nichtjes en neven,
In de brieven van de vorige keer
vertelde een nichtje me, dat ze thuis
een papegaai te logeren hadden en
hoe fijn ze het wel vond zo'n logee
te hebben. Omdat de briefjes aan één
enkel nichtje of neefje maar kort
kunnen zyn ga ik in dit praatje, be
stemd voor allemaal eens vertellen,
dat ik zelf ook een paar maal zo'n
gevederde gast had te herbergen voor
een maandje en net als dat nichtje
van ons, waren we blij Lorre een
poosje bü ons te hebben.
Wat hebben we daarmee een pret
gehad.
Het is zo mooi, aandacht te geven
aan het dierenleven!
Een goede vriendin van me vroeg
of ik haar papegaai voor een maand
wilde hebben en natuuriyk, als je
vriendin je zo iets vraagt, begin je
met „ja" te zeggen, al had ik wel
even een angstig hart voor zulk een
vreemde gast! Ik kende „Lorre" al
wel, maar het maakt een heel ver
schil, of je zo'n makker eens even
ziet als je op bezoek komt 'of dat die
voor een maand in je huis zijn intrek
neemt.
Ik wist al wel, dat deze Lorre een
echte babbelaar was, maar de eerste
dagen, toen hij bij ons was, zei hij
letterlijk niet één woordje. En ik al
maar tegen hem redeneren, maar hij
liet me praten. Het was voor die
knaap ook wel een hele verandering.
Eerst al in een vreemde kamer en
dan was het bij ons veel stiller dan
in het grote gezin, waar hij thuis
hoorde. Maar na een paar dagen kon
Lorre dat zwijgen toch niet meer
volhouden. Toen ik weer eens voor
de kooi stond en hem een heel ver
haal opdiste, hield hij zijn kopje
schuin en keek me bepaald smekend
aan en vroeg liefjes: „Koppie krauw?"
Dat kon hij gedaan krijgen en tel
kens als ik nadien langs zijn kooi
kwam, ging het kopje smekend een
beetje schuin en kwam dezelfde vraag.
Maar Lorre kon wel een beter ge
sprek gaande houden dan enkel met
zijn: „Koppie krauw".
Toen hij eens een der huisgenoten
tegen mij hoorde roepen, dat de
melkboer er was, riep hij daarna keu
rig elke morgen, als hü de stem van
de melkboer hoorde: „Melk vrouw".
Ja hij bracht het niet zover, dat hij
me mevrouw noemde, maar dat moet
je een papegaai vergeven. Hoewel hü
dat in zijn eigen thuis niet gewend
was, heb ik het gewaagd hem eens
uit zijn kooi te laten. Het ging prima.
In de middag, als ik er toch zeker
van was, dat ik een poosje rustig op
mijn eigen plaatsje kon blijven zit
ten, zette ik een stoel met hoge rug
leuning vlak naast me en daarop zette
ik Lorre. Die vond dat prachtig en
hij bleef soms wel een uur rustig op
die rugleuning zitten en volgde dan
al mijn bewegingen met die kraal
oogjes van hem.
Zo nu en dan begon hij een ge
sprek, dat altijd aanving met: „Koppie
krauw", waarna hij dan de andere,
voor hem moeilijker woorden, zei.
In het briefje aan het nichtje vorige
week vertelde ik al, dat hij me, toen
ik wegging, verraste met de vraag:
„Kom je terug?" In zijn blijdschap,
dat hij een poos uit de kooi mocht,
zei hij dat 's middags ook wel eens,
al ging ik dan niet op stap. Dat nam
ik de grappenmaker dan ook niet
kwalijk. Als ik dan 's middags een
kopje thee ging schenken keerde
Lorre zich naar alle kanten, waar ik
heenging, maar bleef wel precies op
zijn plaatsje zitten. Na een poos moest
Lorre natuurlijk weer in zijn getra
liede gevangenis terug Hij zal dat
niet zo leuk hebben gevonden, maar
gaf toch nooit last, als ik hem voor
zichtig op pakte en weer in de kooi
deed.
Ik vond, dat die maand veel te
gauw voorby was. Het speet me zo,
dat die gezellige gast, die geen enkele
last gaf, weer vertrok. Als ik later
weer by' mijn vriendin op bezoek
kwam, had Lorre geen rust voor ik
even by zijn kooi was geweest en
hem op zyn vleiende vraag: „Koppie
krauw?" even over zijn kleine bolle
tje had gestreken.
Ik zou zelf wat graag zo'n diertje
willen hebben, maarals ik met
zomervakantie ga, wie neemt hem
dan?
O! nu heb ik veel te lang gepraat,
dus moet ik onmiddellijk stoppen,
anders kan ik de paar wachtende brie
ven niet beantwoorden. Dag allemaal.
Jullie tante Truus.
Doornroosje te Oostkapelle. Voor
jullie wel heel fyn, dat het 's mor
gens weer vroeger licht wordt, want
het lykt me allesbehalve plezierig om
direct uit bed, in donker een fiets
tocht te moeten ondernemen. Doe
vooral met koken extra je best, want
als je volgend jaar voor de lerares
sen moet koken en het zóu dan mis
gaanJe moet er niet aan den
ken. Wat heb je nu al gekookt? Is
het schort al af?
Adrie B. te Wolfaartsdijk. Natuur
iyk mag je met ons meedoen. We
vinden het altijd gezellig als de kring
groter wordt. Je hebt al een goed
begin gemaakt, want van jou kreeg
ik de eerste inzending voor onze wed
strijd. Verzin maar een leuke schuil
naam, of moet ik je helpen? Ik hoop
dat velen je goede voorbeeld zullen
volgen en dat ik heel veel opstellen
over Michiel de Ruyter- zal ontvangen.
Op die manier krijg ik dan van mijn
nichtjes en neven les in de vader
landse geschiedenis. Dat is nog eens
mooi!
Bij de Tweede Kamer is ingediend
een wetsontwerp tot goedkeuring van
het op 26 juni 1952 door de internatio
nale arbeidsconferentie in haar 35ste
zitting aangenomen verdrag betref
fende betaalde vakantie in de land
bouw.
Ook in
Kinderkleding moei
eenvoudig en
praktisch zijn
Ook in kinderkleding bestaat
er ontegenzeggelijk een mo
de, al is deze niet aan zulke
snelle veranderingen onderhevig
als die der moeder. Wij behoeven
echter maar eens aandachtig een
aantal foto's van enige jaren ge
leden te bekijken om te zien, dat
al deze kleine wijzigingen samen
toch resulteren in een aanmerke
lijke verandering.
Voorop staat echter, dat kinder
kleding steeds eenvoudig en prak
tisch moet zijn. Zij moeten zich er
in op hun gemak voelen en zich
gemakkelijk en comfortabel kun
nen bewegen. Het is daarbij van
veel belang, dat er geen te luxe
stoffen, geen te ouwelijke model
len en niet te veel garnering ge
bruikt wordt.
Daarbij hebben de stoffen veel te
lijden, en het getuigt daarom van
wijs beleid, voor kinderkleding een
goede stof te. nemen die tegen een
stootje kan, in plaats van een goed
kope, die er al gauw flodderig en
„veel gedragen" uitziet. Wollen stof-
eder kind, lezeres, is
'geboren met een be
paald intellect en intel
ligentie.
Onder invloed van het
milieu, van gezin en
school kunnen deze groei
en, maar nooit boven 'n
grens, die door ieders
aanleg wordt bepaald.
Dit is een punt waar
mee u rekening moet
houden, wanneer u gaat
klagen over het feit, dat
de jongen „niet zo best
leert" en naar oorzaken
gaat zoeken.
Ieder kind neemt by
zyn geboorte een be
paald aantal mogelijk
heden en.... handicaps
mee.
Over de aard van die
handicaps kunnen wy in
zo kort bestek niet in
gaan. Het zou ook niet
goed zijn. Het beste is,
een psycholoog te raad
plegen of 'n opvoedkun
dig bureau.
Soms ontstaat ineens
een „doorbraak" en kry-
gen ze door een of an
dere oorzaak toch het in
zicht in dingen, waar ze
eerst mee worstelden.
Hoe dan ook, reden
voor zorg is er zeker
niet. Volgt u verder ons
advies maar op.
Jaloezie
Mogen wy de lezeres,
die schrijft over de „bij
na ziekelijke jaloezie"
van haar jongen, hetzelf
de advies geven als het
bovenstaande: een me
disch pedagogisch bu
reau. Jaloezie kan inder
daad ziekelyk erg zijn,
maar de bestrijding
wordt dan een moeilijke
opgaaf. Ga jaloezie voor
al niet voorstellen als
boos en slecht, want dat
werkt precies de zaak in
de hand. Dit kind heeft
juist veel begrip en ge
duld nodig. Overigens,
alle kinderen zijn op
hun tijd een beetje ja
loers.
Verzamelen
Onz jongen heeft een
verzamelhobby. Hij ver
zamelt niet alleen post
zegels, maar ook luci
fers en flesjes en wat al
niet. Wy noemen hem
wel eens de hamster.
Wat is uw mening hier
over? Wel, rustig laten
hamsteren. Wordt het al
te gek, dan een beetje
EN HIER
is ons advies
plagend, hem van deze
hobby verwijderen. Wan
neer dit namelijk al zijn
aandacht en tijd in be
slag gaat nemen, wordt
het fout. Meestal gaat
zoiets wel vanzelf over.
Wy zouden u willen af
raden om hem dit te
verbieden. Het is in
ieder geval een nuttige
vryetijdsbesteding.
Het domme kind
Over „domme kinde
ren" hebben we al vaker
geschreven. We willen
er nu iets anders over
zeggen. Wij kunnen be
grijpen dat ouders graag
goed lerende kinderen
hebben. Maar als dat nu
niet zo is?
Ja, wat dan? Zouden
we allemaal knap zijn,
wat dan? En meent u,
dat een minder vlot le
rend kind geen plaatsje
op de aarde heeft? Kent
u het kleine onaanzien-
lenke bosviooltje? Wel,
vindt u het niet schattig
en heeft het geen be-
langryke functie? Zou u
alleen hele grote bloe
men willen zien? Ook
dat jongetje, dat niet
leren kan, zal heus zijn
plaats vinden en zelfs
een gewaardeerde plaats.
Kleutertaal
Terecht, lezer, ergert
u zich aan het rare ge
broken praten van fa
milie-leden tegen de
zeer kleinen. Het is na
tuuriyk lief bedoeld.
Voor het kind is die
krompraterij zeer nade
lig. Het heeft er eenvou
dig recht op, dat het
door normaal praten, het
ook normaal leert pra
ten. Men behoeft dan ook
niet later het kind tel
kens te gaan corrigeren.
Want als men er nor
maal tegen praat, corri
geert dat kind zichzelf
wel.
Dc verjaardag
Wy zijn het niet eens
met uw echtgenoot, wan
neer hy het maar onzin
vindt, al die verjaar
dagen. Dit zyn hoogtij
dagen in een gezin, van
grote waarde. Ze heb
ben een grote saambin-
dende kracht in het ge
zin. Het achterwege la
ten hiervan zou beslist
een verarming zijn. Als
vader mag hy zich zeker
aan deze prettige ogen
blikken niet onttrekken
enzal zich hieraan
moeten onderwerpen. Ter
wille van de kinderen,
die van vaders verjaar
dag al dagen tevoren
dromen.
Gebruik geen
ie luxe stoffen
en niet ie veel
garnering
ten zijn in dit opzicht welhaast ide
aal, omdat zy alle eigenschappen, die
voor kinderkleding belangrijk zijn, in
zich verenigen.
Dit alles betekent echter geenszins
dat kinderkleding er niet modieus en
aantrekkelijk kan uitzien. Integendeel,
want al zal een modelijn voor de
groten slechts sporadisch er in toe
gepast kunnen worden, des te meer
is dit het geval met verschillende de
tails en keuze van de stof. Zo is Shet
land tweede, dat op het ogenblik zo
populair is in de „grote mode", bij
voorbeeld evenzeer geschikt voor jas
jes, mantels en pakjes, voor de kin
deren.
Schotse ruiten en breiwerk
Hetzelfde kan gezegd worden van
de tendens in de mode der volwas
senen tot het combineren van twee
verschillende stoffen, die op deze
wijze een ensemble vormen. In Italië
is thans de combinatie van Schotse
ruiten en breiwerk favoriet voor kin
derkleding in alle leeftijden, van
kleuters tot teenagers. De kleuters
dragen gebreide slobbroeken met een
jasje in een Schotse ruit; de teenagers
een geplooide, Schotse geruite rok met
een geribde sweater. Soms wordt brei
werk verwerkt als garnering op een
ruit, zoals een kraag op een mantel,
de zoom van een japon of de klep
van een zak, maar het kan ook an
dersom, de ruit gebruikt om het brei
werk te gameren.
Voorbeelden
Wy geven hier een paar geïllus
treerde voorbeelden van dergelijke
combinaties, die gemakkelyk na te
maken of vrijelijk toe te passen zijn.
Bovenaan links een jasje voor een
jongen van vier of vijf jaar, in een
bruin met rode ruit op een beige
ondergrond. Het jasje heeft raglan
mouwen, opgezette zakken met een
klep, splitjes in de zijnaden en een
kraag van rood leer. Het wordt ge
dragen over een trui en een slob-
broek, beide van zwaar geribd wol
len breiwerk, en deze combinatie zal
hem ook op de koudste dag ongetwij
feld warm houden.
Het meisjesjurkje bovenaan rechts
is bedoeld voor een jaar of acht,
negen. Het is gemaakt van een hel
dere ruit en in -de halslijn is iets van
de mode der volwassenen verwerkt:
de wyde, afstaande lijn is hier aan de
jeugd aangepast.
Links onderaan tonen wij een een
voudig en toch modieus pak voor de
teenager. Het ruime jasje sluit om de
heupen, en houdt daar de plooien van
de rok nog net in bedwang. De mou
wen, kraag en garnering op de zakjes
zijn van ribbelbreiwerk. Dit ensemble
komt al veel dichter in de buurt van
de kleding, die haar oudere zuster
ook draagt.
Ingezonden Mededeling (adv.)
Thuis, op het werk, op reis:
Witte Kruispoeders
verdrijven direct hoofd- en kies
pijn, zenuw- of rheumotische
pijnen.
Ook in toblet- en
cachet-vorm
Het kleine meisje in het midden
draagt een prettig geruit jasje, met
overhemdsmouwen en een stolpplooi
aan iedere kant van het voorpand,
die vastgehouden wordt door de klep
van de zak. Hieronder draagt zij een
tweedelig jurkje van wollen jersey,
waarvan het bovenstuk stevig op de
rok geknoopt zit, waardoor het geheel
ook bij het doen van wilde spelletjes
goed blyft zitten. De baret en de tas
zijn van dezelfde stof als het jasje.
De jongen rechts tenslotte draagt
een Schotse geruite lange broek en
een geribd gebreide sweater, met 'n
hoge rechte halslijn en een grote
opgezette zak, middenvoor, ideaal om
allerlei sleuteltjes van mechanisch
speelgoed in te bewaren (tenminste
voor een kwartiertje).
I
Wanneer het buiten guur is,
kan een kopje hete bouillon
of soep een uitkomst zijn en
dan niet alleen als uitgangspunt
voor de warme maaltijd! Ook bij
de lunch is zo'n soep op z'n plaatsl
En de prijs? Die valt heus ook
mee, want men hoeft niet altijd
vleesbouillon te gebruiken. Bijna
ieder groentenat kan even goed
het uitgangspunt voor een smake
lijke soep zijn. Het bevat veel zou
ten en vitamines, die we vooral in
dit jaargetijde hard nodig hebben!
Groentenat houden we, wanneer
we groenten, die men dan als vul
ling in de soep laat, extra gemaakt
worden (soep van kool, knolselde
rij, spruitjes, peen, uien enz.).
Zondag: Kerriesoep, runderrolletjes
met gehakt (een gedeelte van het
gehakt voor maandag apart hou
den), spruiten, aardappelen, moe-
raroom.
Maandag: Stoofprei met gehaktballe
tjes, aardappelpurée, broodschotel.
Dinsdag: Koolrolletjes, met kaas en
aardappelen, tutti frutti.
Woensdag: Roerei, witlof, gebakken
aardappelen, appelpudding.
Donderdag: Gebakken lever, rode kool,
rijst, zoete macaroni-schotel.
Vrijdag: Stokvisschotel (van stokvis,
uien en aardappelen), rijst met
appelmoes.
Zaterdag: Bruine bonen, spek, aard
appelen, fruit.
Recepten
Moccaroom
2 eiwitten, ?4 1. slagroom, 125 gram
suiker, 1 dl. sterke koffie-extract.
De eieren splitsen, het eiwit en ook
de slagroom styfslaan. De dooiers
met de suiker roeren, het liefst hete,
koffie-extract er door mengen en in
een heet waterbad al roerend binden.
Het mengsel nu door het stijfgeslagen
eiwit roeren en daarna voorzichtig
door de slagroom scheppen.
Koolrolletjes met kaas
Een kleine savoyekool, 300 gram
kaas, boter, zout.
De koolbladeren voorzichtig van de
kool loswikkelen en van de stronk
halen. De zware ondemerven aan de
onderzijde van elk blad iets afsnyden.
De bladeren in kokend water met wat
zout bijna gaarkoken in ongeveer 10
a 15 minuten. Ze op een vergiet laten
uitlekken en afkoelen. De kaas onder
tussen in staafjes snijden van 1 cm.
dikte en 8 cm. lengte. De koolblade
ren plat op een bord of plankje leg
gen, in het midden een staafje kaas
aanbrengen, de uiteinden van 't blad
naar binnen vouwen en er een stevig
rolletje van vormen. De rolletjes in
een koekepan in boter lichtbruin bak
ken en ze op een verwarmde schotel
opdienen. Heeft men een oven, dan
kunnen de koolrolletjes in een be
boterde vuurvaste schotel worden
overgebracht. De rolletjes bestrooien
met paneermeel, er hier en daar een
klontje boter op leggen en er in de
oven een goudbruin korstje op laten
komen.