feest gevierd ;n on seep Met een grote WITTE KRUIS out II on Zaterdag 16 februari 1957 ZEEUWSCH WEEKEND Pagina 8 Moei je dai nu in de krani zeiien 1 l an de week een kostelijk familiefeest bijgewoond. Mis- I/O schien zegt een uwer: moet je dat in de krant zetten? Als we dat allemaal gaan doen is de krant gauw vol. Gelijk zou zo'n lezeres hebben, maar ik heb ook gelijk door mijn be vinding in de krant te zetten. Gebeurt niet vaak, dat men van twee kanten het bij het rechte eind heeft. Ik ga van het feest vertellen, omdat dit een familiefeest in „groot verband" was n.l. van alle Christelijke Plattelanders bij elkaar. De Platteland se mannen en vrouwen en ook de jongere organisaties waren bij elkaar voor een fleurige middag, die huiselijk, de „jaarlijkse familiedag" genoemd wordt. Ge weet het nu al wel, dat ik daar ook bij hoorde, al is het dan als aangetrouwd lid van die grote familie. Nu, groot is die wel, want toen ik de zaal eens overzag, dacht ik, nooit geweten, dat ik zo rijk was aan familie. Het was een middag, waarvan het beste is, dat ik al dadelijk daarvan zeggen kan, dat men een geheel eigen en goede stijl vertoonde. Wil het op een familiefeest goed gaan, dan dient er vaste leiding te zijn. Nu dat was de Presidente van de middagvergadering, Mevrouw Op 't Hoff van Kapelle wel toevertrouw. M„ar by zulk een samenkomst hoort naast de fleur ook de ernst niet te ontbreken. „Onze houding in dc wereld" Dominee Van Ieperen van Wemel- dinge hield een toespraak, welke ons ook na deze dag genoeg stof tot over denken en.betrachten heeft gege ven. „Onze houding in de wereld" is immers niet alleen een vraag en op dracht voor hen, die in steden leven, tnaar geldt voor elk, die de naam van Christen waardig wil zijn. Wat zouden we graag van de hele jede een verslag geven, omdat we die van harte beaamden. Maar dit was het fijne, dat de spreker zich niet liet verleiden, om op vragen: mag dit en mag dat wel?, te gaan antwoorden, maar ons in grote lijn liet zien, dat een die werkelijk Christen is, geen behoefte gevoelt om nog precies tot het uiterste randje met de wereld mee te doen, dus zo leven, dat God nog een beetje tevreden kan zijn en toch ook nog mee doen met dat, wat de wereld biedt. En we kregen al luiste rend een inzicht in de opdracht, die God geeft, n.l. „de wereld", in de be tekenis van het gebied waar de zonde heerst, te haten, maar met de wereld- Ving meedogen te hebben en te trach- ien hem door onze wandel en woord tot Christus te brengen. Dat wil niet zeggen, dat ieder daartoe in groot verband er op uit moet trekken om te gaan evangeliseren, nee, maar wel moet ieder die opdracht vervullen bij hen, die God zo maar vlak naast ons in het leven plaatst. Op deze feestelijke middag was men sen en al oor voor dit uitnemend en ernstig woord. Trek aan de bel De andere punten van het pro gram zorgden er voor dat een hel der lachen de zaal tot in de hoekjes vulde. Geen wonder, als men ziet, dat oud en jong naar een bel draaft om die te luiden ten teken dat men het antwoord weet op de wedstrijd- vragen. Nooit op zo geestige ma nier een hersengymnastiek zien ver werken. Beslist goed voor de slanke lijn, (ook voor de heren, niet waar mijnheeren maar lopen. Dat zegt meteen dat de antwoorden vlot gevonden waren en dat niet door een enkele, want soms was het een stormloop naar de bel. Maar weet u (denk er om, dit is een vrouwenhoekje, dus niet aan uw man laten lezen) waarvan ik echt ple zier had? Wel, dat een vrouw op zulk een voortreffelijke wijze de wedstrijd „spreken in het openbaar" won, want het was maar niet een babbelen, maar werkelijk een goede speech. De aan loop was zo, dat je opeens allemaal luisterde, het vervolg gaf in goede bewoordingen weer wat gezegd moest worden en.de spreekster hield zich aan het tijdschema. Wat wil men nog meer? Maar nog eens, laat dit niet aan wat mannelijk is lezen, anders heb ik het verbruid. Muziek en zang Er was ook muziek en zang. Geluk kig, want daar houd ik van en nog eens weer, gelukkig, waren deze bij dragen best, opperbest. Je hoort soms wel eens dat land bouwers zeggen: „Nou we zyn maar boerenmensen", en dan menen ze daarmee te zeggen, dat we het niet zo nauw met hen moeten nemen. Nu, deze bescheidenheid kunnen die spre kers gerust afleren, want het valt wel mee met hen! Dat dacht ik die middag tl luisterend naar de zang en muziek. Ik heb niet zo heel veel tijd om naar de radio te luisteren, maar toch probeer ik zo nu en dan daar éven tijd voor te nemen in de hoop een stuk goede muziek te horen, maar ach Ingezonden Mededeling (adv.) Laat nu de kou maar komen Iedere dag een lepel -> Scott'ï Emulsion en ze i kunnen er de hele win ter tegen. Scott's Emul sion - de smakelijkste levertraan bevat de belangrijke vitaminen A en D en onmisbare opbouwstoffen in de meest werkzame vorm. Ook voor volwasse nen Ideaal voor grotere weerstand. *COT EMULSION All»«n acht met hel «litertje de yrythfclee arme, dat lukt niet vaak. Als de radio dan soms even aangezet is, wordt het direct daarop weer een wedloop tus sen mijn heer en meester om dat ding zo gauw mogelijk het zwijgen op te leggen, want dan krijg je strijk en zet een of ander miserabel Engels deuntje, waarop dan weer zonder man keren de regel te beluisteren valt. „I love you", waartegen op zich zelf geen bezwaren te maken zijn, want het is beslist leuk als je iemand zo maar voor je hoort „zingen" dat hij je of zy, dat is dan weer voor de heer en meester aardiger, je „loves", maar die liefdesverklaring komt er dan uit als of ze uit de onderaardse gewelven van iemands lichaam moet opstijgen. Ik griezel er van. En dat moois krijg je schier dagelijks te horen. Maar hier, onder ons blijkt, dat men wel wat beters kan geven en waarde ren, al doet men het in eenvoud. De jonge plattelandse, die zuiver en so ber het prachtig „Ave verum" zong, en het lied van Gezelle „Heer mijn hert is hoos en schuldig", heeft ons allemaal iets moois meegegeven. En het koortje, dat zo juist weet wat het kan, heeft ons ook verkwikt met een paar ernstige en snaakse lied jes, die een wel verdiende bijval kre gen. Deze middag heeft me blij ge maakt, want dan zie je weer eens, dat we als Christenen geen stap achter anderen aankomen, maar voorop gaan, want wie de kunst verstaat op de goede manier feest te vieren, die voert in zijn leven een koninklijke styi en dat is naar Gods mening, die ook blijde kinderen wil hebben, maar dan vraagt hy, dat die blijdschap op de goede manier wordt getoond. Aan Tante Truua Zeeuwsch Weekend GOES Onder My'n beste nichtjes en neven, In de brieven van de vorige keer vertelde een nichtje me, dat ze thuis een papegaai te logeren hadden en hoe fijn ze het wel vond zo'n logee te hebben. Omdat de briefjes aan één enkel nichtje of neefje maar kort kunnen zyn ga ik in dit praatje, be stemd voor allemaal eens vertellen, dat ik zelf ook een paar maal zo'n gevederde gast had te herbergen voor een maandje en net als dat nichtje van ons, waren we blij Lorre een poosje bü ons te hebben. Wat hebben we daarmee een pret gehad. Het is zo mooi, aandacht te geven aan het dierenleven! Een goede vriendin van me vroeg of ik haar papegaai voor een maand wilde hebben en natuuriyk, als je vriendin je zo iets vraagt, begin je met „ja" te zeggen, al had ik wel even een angstig hart voor zulk een vreemde gast! Ik kende „Lorre" al wel, maar het maakt een heel ver schil, of je zo'n makker eens even ziet als je op bezoek komt 'of dat die voor een maand in je huis zijn intrek neemt. Ik wist al wel, dat deze Lorre een echte babbelaar was, maar de eerste dagen, toen hij bij ons was, zei hij letterlijk niet één woordje. En ik al maar tegen hem redeneren, maar hij liet me praten. Het was voor die knaap ook wel een hele verandering. Eerst al in een vreemde kamer en dan was het bij ons veel stiller dan in het grote gezin, waar hij thuis hoorde. Maar na een paar dagen kon Lorre dat zwijgen toch niet meer volhouden. Toen ik weer eens voor de kooi stond en hem een heel ver haal opdiste, hield hij zijn kopje schuin en keek me bepaald smekend aan en vroeg liefjes: „Koppie krauw?" Dat kon hij gedaan krijgen en tel kens als ik nadien langs zijn kooi kwam, ging het kopje smekend een beetje schuin en kwam dezelfde vraag. Maar Lorre kon wel een beter ge sprek gaande houden dan enkel met zijn: „Koppie krauw". Toen hij eens een der huisgenoten tegen mij hoorde roepen, dat de melkboer er was, riep hij daarna keu rig elke morgen, als hü de stem van de melkboer hoorde: „Melk vrouw". Ja hij bracht het niet zover, dat hij me mevrouw noemde, maar dat moet je een papegaai vergeven. Hoewel hü dat in zijn eigen thuis niet gewend was, heb ik het gewaagd hem eens uit zijn kooi te laten. Het ging prima. In de middag, als ik er toch zeker van was, dat ik een poosje rustig op mijn eigen plaatsje kon blijven zit ten, zette ik een stoel met hoge rug leuning vlak naast me en daarop zette ik Lorre. Die vond dat prachtig en hij bleef soms wel een uur rustig op die rugleuning zitten en volgde dan al mijn bewegingen met die kraal oogjes van hem. Zo nu en dan begon hij een ge sprek, dat altijd aanving met: „Koppie krauw", waarna hij dan de andere, voor hem moeilijker woorden, zei. In het briefje aan het nichtje vorige week vertelde ik al, dat hij me, toen ik wegging, verraste met de vraag: „Kom je terug?" In zijn blijdschap, dat hij een poos uit de kooi mocht, zei hij dat 's middags ook wel eens, al ging ik dan niet op stap. Dat nam ik de grappenmaker dan ook niet kwalijk. Als ik dan 's middags een kopje thee ging schenken keerde Lorre zich naar alle kanten, waar ik heenging, maar bleef wel precies op zijn plaatsje zitten. Na een poos moest Lorre natuurlijk weer in zijn getra liede gevangenis terug Hij zal dat niet zo leuk hebben gevonden, maar gaf toch nooit last, als ik hem voor zichtig op pakte en weer in de kooi deed. Ik vond, dat die maand veel te gauw voorby was. Het speet me zo, dat die gezellige gast, die geen enkele last gaf, weer vertrok. Als ik later weer by' mijn vriendin op bezoek kwam, had Lorre geen rust voor ik even by zijn kooi was geweest en hem op zyn vleiende vraag: „Koppie krauw?" even over zijn kleine bolle tje had gestreken. Ik zou zelf wat graag zo'n diertje willen hebben, maarals ik met zomervakantie ga, wie neemt hem dan? O! nu heb ik veel te lang gepraat, dus moet ik onmiddellijk stoppen, anders kan ik de paar wachtende brie ven niet beantwoorden. Dag allemaal. Jullie tante Truus. Doornroosje te Oostkapelle. Voor jullie wel heel fyn, dat het 's mor gens weer vroeger licht wordt, want het lykt me allesbehalve plezierig om direct uit bed, in donker een fiets tocht te moeten ondernemen. Doe vooral met koken extra je best, want als je volgend jaar voor de lerares sen moet koken en het zóu dan mis gaanJe moet er niet aan den ken. Wat heb je nu al gekookt? Is het schort al af? Adrie B. te Wolfaartsdijk. Natuur iyk mag je met ons meedoen. We vinden het altijd gezellig als de kring groter wordt. Je hebt al een goed begin gemaakt, want van jou kreeg ik de eerste inzending voor onze wed strijd. Verzin maar een leuke schuil naam, of moet ik je helpen? Ik hoop dat velen je goede voorbeeld zullen volgen en dat ik heel veel opstellen over Michiel de Ruyter- zal ontvangen. Op die manier krijg ik dan van mijn nichtjes en neven les in de vader landse geschiedenis. Dat is nog eens mooi! Bij de Tweede Kamer is ingediend een wetsontwerp tot goedkeuring van het op 26 juni 1952 door de internatio nale arbeidsconferentie in haar 35ste zitting aangenomen verdrag betref fende betaalde vakantie in de land bouw. Ook in Kinderkleding moei eenvoudig en praktisch zijn Ook in kinderkleding bestaat er ontegenzeggelijk een mo de, al is deze niet aan zulke snelle veranderingen onderhevig als die der moeder. Wij behoeven echter maar eens aandachtig een aantal foto's van enige jaren ge leden te bekijken om te zien, dat al deze kleine wijzigingen samen toch resulteren in een aanmerke lijke verandering. Voorop staat echter, dat kinder kleding steeds eenvoudig en prak tisch moet zijn. Zij moeten zich er in op hun gemak voelen en zich gemakkelijk en comfortabel kun nen bewegen. Het is daarbij van veel belang, dat er geen te luxe stoffen, geen te ouwelijke model len en niet te veel garnering ge bruikt wordt. Daarbij hebben de stoffen veel te lijden, en het getuigt daarom van wijs beleid, voor kinderkleding een goede stof te. nemen die tegen een stootje kan, in plaats van een goed kope, die er al gauw flodderig en „veel gedragen" uitziet. Wollen stof- eder kind, lezeres, is 'geboren met een be paald intellect en intel ligentie. Onder invloed van het milieu, van gezin en school kunnen deze groei en, maar nooit boven 'n grens, die door ieders aanleg wordt bepaald. Dit is een punt waar mee u rekening moet houden, wanneer u gaat klagen over het feit, dat de jongen „niet zo best leert" en naar oorzaken gaat zoeken. Ieder kind neemt by zyn geboorte een be paald aantal mogelijk heden en.... handicaps mee. Over de aard van die handicaps kunnen wy in zo kort bestek niet in gaan. Het zou ook niet goed zijn. Het beste is, een psycholoog te raad plegen of 'n opvoedkun dig bureau. Soms ontstaat ineens een „doorbraak" en kry- gen ze door een of an dere oorzaak toch het in zicht in dingen, waar ze eerst mee worstelden. Hoe dan ook, reden voor zorg is er zeker niet. Volgt u verder ons advies maar op. Jaloezie Mogen wy de lezeres, die schrijft over de „bij na ziekelijke jaloezie" van haar jongen, hetzelf de advies geven als het bovenstaande: een me disch pedagogisch bu reau. Jaloezie kan inder daad ziekelyk erg zijn, maar de bestrijding wordt dan een moeilijke opgaaf. Ga jaloezie voor al niet voorstellen als boos en slecht, want dat werkt precies de zaak in de hand. Dit kind heeft juist veel begrip en ge duld nodig. Overigens, alle kinderen zijn op hun tijd een beetje ja loers. Verzamelen Onz jongen heeft een verzamelhobby. Hij ver zamelt niet alleen post zegels, maar ook luci fers en flesjes en wat al niet. Wy noemen hem wel eens de hamster. Wat is uw mening hier over? Wel, rustig laten hamsteren. Wordt het al te gek, dan een beetje EN HIER is ons advies plagend, hem van deze hobby verwijderen. Wan neer dit namelijk al zijn aandacht en tijd in be slag gaat nemen, wordt het fout. Meestal gaat zoiets wel vanzelf over. Wy zouden u willen af raden om hem dit te verbieden. Het is in ieder geval een nuttige vryetijdsbesteding. Het domme kind Over „domme kinde ren" hebben we al vaker geschreven. We willen er nu iets anders over zeggen. Wij kunnen be grijpen dat ouders graag goed lerende kinderen hebben. Maar als dat nu niet zo is? Ja, wat dan? Zouden we allemaal knap zijn, wat dan? En meent u, dat een minder vlot le rend kind geen plaatsje op de aarde heeft? Kent u het kleine onaanzien- lenke bosviooltje? Wel, vindt u het niet schattig en heeft het geen be- langryke functie? Zou u alleen hele grote bloe men willen zien? Ook dat jongetje, dat niet leren kan, zal heus zijn plaats vinden en zelfs een gewaardeerde plaats. Kleutertaal Terecht, lezer, ergert u zich aan het rare ge broken praten van fa milie-leden tegen de zeer kleinen. Het is na tuuriyk lief bedoeld. Voor het kind is die krompraterij zeer nade lig. Het heeft er eenvou dig recht op, dat het door normaal praten, het ook normaal leert pra ten. Men behoeft dan ook niet later het kind tel kens te gaan corrigeren. Want als men er nor maal tegen praat, corri geert dat kind zichzelf wel. Dc verjaardag Wy zijn het niet eens met uw echtgenoot, wan neer hy het maar onzin vindt, al die verjaar dagen. Dit zyn hoogtij dagen in een gezin, van grote waarde. Ze heb ben een grote saambin- dende kracht in het ge zin. Het achterwege la ten hiervan zou beslist een verarming zijn. Als vader mag hy zich zeker aan deze prettige ogen blikken niet onttrekken enzal zich hieraan moeten onderwerpen. Ter wille van de kinderen, die van vaders verjaar dag al dagen tevoren dromen. Gebruik geen ie luxe stoffen en niet ie veel garnering ten zijn in dit opzicht welhaast ide aal, omdat zy alle eigenschappen, die voor kinderkleding belangrijk zijn, in zich verenigen. Dit alles betekent echter geenszins dat kinderkleding er niet modieus en aantrekkelijk kan uitzien. Integendeel, want al zal een modelijn voor de groten slechts sporadisch er in toe gepast kunnen worden, des te meer is dit het geval met verschillende de tails en keuze van de stof. Zo is Shet land tweede, dat op het ogenblik zo populair is in de „grote mode", bij voorbeeld evenzeer geschikt voor jas jes, mantels en pakjes, voor de kin deren. Schotse ruiten en breiwerk Hetzelfde kan gezegd worden van de tendens in de mode der volwas senen tot het combineren van twee verschillende stoffen, die op deze wijze een ensemble vormen. In Italië is thans de combinatie van Schotse ruiten en breiwerk favoriet voor kin derkleding in alle leeftijden, van kleuters tot teenagers. De kleuters dragen gebreide slobbroeken met een jasje in een Schotse ruit; de teenagers een geplooide, Schotse geruite rok met een geribde sweater. Soms wordt brei werk verwerkt als garnering op een ruit, zoals een kraag op een mantel, de zoom van een japon of de klep van een zak, maar het kan ook an dersom, de ruit gebruikt om het brei werk te gameren. Voorbeelden Wy geven hier een paar geïllus treerde voorbeelden van dergelijke combinaties, die gemakkelyk na te maken of vrijelijk toe te passen zijn. Bovenaan links een jasje voor een jongen van vier of vijf jaar, in een bruin met rode ruit op een beige ondergrond. Het jasje heeft raglan mouwen, opgezette zakken met een klep, splitjes in de zijnaden en een kraag van rood leer. Het wordt ge dragen over een trui en een slob- broek, beide van zwaar geribd wol len breiwerk, en deze combinatie zal hem ook op de koudste dag ongetwij feld warm houden. Het meisjesjurkje bovenaan rechts is bedoeld voor een jaar of acht, negen. Het is gemaakt van een hel dere ruit en in -de halslijn is iets van de mode der volwassenen verwerkt: de wyde, afstaande lijn is hier aan de jeugd aangepast. Links onderaan tonen wij een een voudig en toch modieus pak voor de teenager. Het ruime jasje sluit om de heupen, en houdt daar de plooien van de rok nog net in bedwang. De mou wen, kraag en garnering op de zakjes zijn van ribbelbreiwerk. Dit ensemble komt al veel dichter in de buurt van de kleding, die haar oudere zuster ook draagt. Ingezonden Mededeling (adv.) Thuis, op het werk, op reis: Witte Kruispoeders verdrijven direct hoofd- en kies pijn, zenuw- of rheumotische pijnen. Ook in toblet- en cachet-vorm Het kleine meisje in het midden draagt een prettig geruit jasje, met overhemdsmouwen en een stolpplooi aan iedere kant van het voorpand, die vastgehouden wordt door de klep van de zak. Hieronder draagt zij een tweedelig jurkje van wollen jersey, waarvan het bovenstuk stevig op de rok geknoopt zit, waardoor het geheel ook bij het doen van wilde spelletjes goed blyft zitten. De baret en de tas zijn van dezelfde stof als het jasje. De jongen rechts tenslotte draagt een Schotse geruite lange broek en een geribd gebreide sweater, met 'n hoge rechte halslijn en een grote opgezette zak, middenvoor, ideaal om allerlei sleuteltjes van mechanisch speelgoed in te bewaren (tenminste voor een kwartiertje). I Wanneer het buiten guur is, kan een kopje hete bouillon of soep een uitkomst zijn en dan niet alleen als uitgangspunt voor de warme maaltijd! Ook bij de lunch is zo'n soep op z'n plaatsl En de prijs? Die valt heus ook mee, want men hoeft niet altijd vleesbouillon te gebruiken. Bijna ieder groentenat kan even goed het uitgangspunt voor een smake lijke soep zijn. Het bevat veel zou ten en vitamines, die we vooral in dit jaargetijde hard nodig hebben! Groentenat houden we, wanneer we groenten, die men dan als vul ling in de soep laat, extra gemaakt worden (soep van kool, knolselde rij, spruitjes, peen, uien enz.). Zondag: Kerriesoep, runderrolletjes met gehakt (een gedeelte van het gehakt voor maandag apart hou den), spruiten, aardappelen, moe- raroom. Maandag: Stoofprei met gehaktballe tjes, aardappelpurée, broodschotel. Dinsdag: Koolrolletjes, met kaas en aardappelen, tutti frutti. Woensdag: Roerei, witlof, gebakken aardappelen, appelpudding. Donderdag: Gebakken lever, rode kool, rijst, zoete macaroni-schotel. Vrijdag: Stokvisschotel (van stokvis, uien en aardappelen), rijst met appelmoes. Zaterdag: Bruine bonen, spek, aard appelen, fruit. Recepten Moccaroom 2 eiwitten, ?4 1. slagroom, 125 gram suiker, 1 dl. sterke koffie-extract. De eieren splitsen, het eiwit en ook de slagroom styfslaan. De dooiers met de suiker roeren, het liefst hete, koffie-extract er door mengen en in een heet waterbad al roerend binden. Het mengsel nu door het stijfgeslagen eiwit roeren en daarna voorzichtig door de slagroom scheppen. Koolrolletjes met kaas Een kleine savoyekool, 300 gram kaas, boter, zout. De koolbladeren voorzichtig van de kool loswikkelen en van de stronk halen. De zware ondemerven aan de onderzijde van elk blad iets afsnyden. De bladeren in kokend water met wat zout bijna gaarkoken in ongeveer 10 a 15 minuten. Ze op een vergiet laten uitlekken en afkoelen. De kaas onder tussen in staafjes snijden van 1 cm. dikte en 8 cm. lengte. De koolblade ren plat op een bord of plankje leg gen, in het midden een staafje kaas aanbrengen, de uiteinden van 't blad naar binnen vouwen en er een stevig rolletje van vormen. De rolletjes in een koekepan in boter lichtbruin bak ken en ze op een verwarmde schotel opdienen. Heeft men een oven, dan kunnen de koolrolletjes in een be boterde vuurvaste schotel worden overgebracht. De rolletjes bestrooien met paneermeel, er hier en daar een klontje boter op leggen en er in de oven een goudbruin korstje op laten komen.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1957 | | pagina 8