NEDERLANDSE KLEURENFILM NIEUWE RADIOSERIE „RIJP EN GROEN" stemmen OM KARL MAY BeRoemöe Ontwikkeling Ontspanning Gezelligheid Felle strijd in Sowjetzone eindigde in compromis c.s. naar gemeenschap HERLEVEN VOOR B.B.C.-MICROFOON Keuze uit 230.000 „eigen opnamen" Muziekprogramma voor de jeugd 't Zeeuwsch Weekend Fascist of.... pro-communisfisch held? Politiek rumoer Niei veel papier voor Wmnetou /T\ e avonturenromans van Karl May, die ten dele in het Wilde jUs Westen, ten dele in het Nabije Oosten spelen en de avonturen van Old. Shatterhand, Winnetou en Kara ben Nemsi beschrijven, zijn tot de huidige dag in trek gebleven bij ontelbare jongen en vol wassen lezers in vele landen. Door de omstandigheden, dat Karl May, die in het Ertsgebergte werd geboren en in Radebeul bij Dres den woonde, zijn nalatenschap, de Karl May-uitgeverij en het Karl May-museum, aan zijn geboorteland Saksen heeft vermaakt, werden persoon en werk van de reeds lang overleden schrijver een politieke aangelegenheid, waarmee de machthebbers in de Sowjetzone zich moesten bezighouden De werken van Karl May passen tame lijk slecht in de communistische jeugd literatuur. Er werd dan ook beweerd, dat zij de tascistische gezindheid zouden heb ben voorbereid. De trouwe Duitse helden, die alleen met vuist en geweer wisten te argumenteren, deze hele troep avontu riers en schurken, wekten bij de jonge mensen slechts chauvinistische en anti humanistische idealen. Van de vermoorde Indianen en gescalpeerde bleekgezichten leidt een directe weg naar de concen tratiekamp-moorden van Hitier. Karl May zou het uitroeien van Indianen als een van God gewilde daad hebben beschouwd, hij zou het koloniale imperialisme hebben be aamd. En tenslotte was hij een uiter mate godsdienstig man, die deze in stelling ook in zijn romans tot uiting bracht; en het „religieuze bijgeloof' is immers niet te verenigen met de „wetenschappelijke wereldbeschou wing" van het dialectisch materia lisme. Verboden Daarmee was de ideologische kant van het geval May voor de communisten dui delijk. Zijn boeken werden verboden en uit leeszalen en bibliotheken verwijderd. Het Kari May Museum werd gesloten. Nu streden echter twee zielen in de borst van het volksdemocratische regime. Want door de Karl May-stichting heeft de communistische overheid aandeel aan de nalatenschap van de schrijvers: van de opbrengst van zijn boeken komt twee derde deel aan de fiscus ten goede. Daar om bleef de Karl May-uitgeverij in Rade beul formeel bestaan, verstrekte licen- sies voor publicaties in West-Duitsland en drukte zelf vlijtig Karl May-boeken voor de export. In de boekwinkels van de Sowjet zone was echter geen enkele Karl May te vinden. Het is in dit verband inte ressant, dat zelfs aan de Sowjet-Unie en Oosteuropese volksdemocratieën li- censies werden verstrekt. De S.E.D. was ten aanzien van Karl May dus ko ningsgezinder dan de koning. Compensatie.. Nu had het doctrinaire standpunt te genover jeugdliteratuur van de staats partij op de duur weinig aangename ge volgen voor het systeem zelf. De jeugdige lezers dachten er niet aan genoegen te nemen met de vervelende communisti sche lectuur en haalden derhalve hun lectuur uit het Westen, waarbij zij door het koersverschil in hoofdzaak de goed koopste stuiverromans kochten, giflitera tuur dus. Deze reactie bevorderde verwildering en misdadigheid onder de jeugd zeker meer dan Karl May-boeken ooit hadden kunnen doen. En de poging tegenover de ze gifliteratuur niet minder bloeddorstige propagandatractaatjes over de strijd van de volkspolitie tegen westelijke spionnen en agenten te stellen, mislukte klagelijk. Oostduitse publicisten en pedagogen ver hieven daarom hun stem en eisten, dat het uitgeven van goede jeugdliteratuur zou worden toegestaan. Hevige gevechten Maar om ieder boek, om de sprook jes van Grimm, om „Struwelpeter", om de boeken van Cooper en Jules Verne, moesten hevige gevechten worden ge voerd. Gelukkig slaagden zij erin er gens een uitspraak van de grote Stalin te ontdekken, volgens welke de harde beroepsrevolutionair en dictator af en toe graag avonturenromans schijnt te hebben gelezen. In een gesprek met een vliegtuigconstructeur had Stalin ietwat boosaardig opgemerkt, dat de Sowjet- uitgevers blijkbaar daarom de boeken van Cooper niet uitgaven, omdat daarin geen sprake was van kolchossen en an dere communistische verworvenheden. De dooi, die in 1953 de „nieuwe koers" bracht, maakte ook het klimaat voor Karl May wat gunstiger. Plotseling trokken de „jonge pioniers" in grote scharen naar het Karl May Museum en lieten zich over de vrijheidsstrijd der Indianen tegen de „imperialisten" voorlichten. Verzet van schrijver In het najaar van 1956 pakte tenslotte de bekende schrijver Arnold Bronnen dit vraagstuk aan. Hij keerde zich tegen het argument, dat Hitier graag de boeken van Karl May zou hebben gelezen. „Aan gezien Schickgrubber-Hitler een broek droeg van alcohol meed", meende Bron nen, „zouden dus alle broekendragers nazi's en alle alcoholici anti-fascisten moeten zijn". Bronnen verhaalt de ont roerende geschiedenis van de armoedige jeugd van Karl May en concludeert moe dig: „Rondom vele van Karl May's straf bare daden (hij had bij gebrek aan geld o.a. eens een kaars gestolen in het se minarium, voor het Kerstfeest thuis) zweeft zoiets als de glans van de „edele rover", die immers ook niet anders was dan één van de vele vormen van protest tegen de sociale onderdrukking". <Sfe5ê> <asë> <&fS> OsS® „Veertig jaar vóór de „Kapitein van Köpenick" trad Karl May als politie- luitenant van Gauchau op en met een ongeladen pistool wist hij, door de ko ninklijke politie vervolgd, zich deze van de hals te houden. De tegenstan ders zagen daarin schurkachtige ver dorvenheid. De vrienden van Karl May zien daarin, dat de moed van de hel den van Karl May de schrijver zelf volstrekt niet vreemd was". En zo is de brave Saksische burger onverwacht tot revolutionair gepromoveerd. dagogen, journalisten en functionarissen uit het culturele leven deelnamen. Dit representatieve concilium moest nu een oordeel vellen over Karl May. De stem ming van de meeste aanwezigen was in het voordeel van de schrijver, zodat de functionarissen zich tot concessies gewon- gen zagen. De leider van de staatsuitge verij voor kinderboeken verklaarde zich bereid ook een paar boeken van Karl May uit te geven. Van toelating van een Karl May-uitgeverij kon echter geen sprake zijn. Door het verstrekken van li- censies aan de kinderboekuitgeverij kon de uitgave van Karl May-boeken binnen de perken gehouden worden. Achterbaks Dat de cultuurfunctionarissen van plan waren met achterbakse methoden te ope reren, bleek ook uit een verklaring van het ministerie van onderwijs: „niemand dacht eraan Karl May-boeken te verbie den, maar de uitgave ervan mag er niet toe leiden, dat daardoor papiergebrek voor werkelijk waardevolle jeugdlectuur zou kunnen ontstaan". Aangezien evenwel in de Sowjetzone het papier altijd schaars is, zal voor Karl May wel niet veel overblijven. Ook werd het uitlenen van Karl May-boeken in de jeugdbibliotheken geweigerd, omdat de jeugdige lezers deze boeken helemaal niet vragen. Hetgeen niet zo verbazingwek kend is, omdat zij immers nauwelijks kans kregen tot dusver deze schrijver te leren kennen Zo eindigde dus de felle strijd om de avonturen-schrijver voorlopig met een compromis. Twin Pioneers voor de „Kroonduif Deining Naar aanleiding van deze uitspraken van Bronnen ontstond in de Sowjet zone een discussie, die een belangrijker onderwerp waardig was geweest. De kranten werden overstroomd met in gezonden stukken. Talrijke mensen pro beerden Bronnen te hulp te komen door nieuwe argumenten voor de pro-com munistische strekking van Karl May te leveren „Karl May stond aan de kant der armen, der onderdrukten" „hij toonde ons de onderdrukking der rood huiden door de blanken, d.w.z. de Ame rikanen" „Karl May's boeken bevat ten ongetwijfeld zeer goede gedachten; vriendschap tuss ende volkeren, mense lijkheid en vredelievendheid zijn op vallende kenmerken zijner talrijke wer ken, Karl May is en blijft de schrijver van het volk". Tenslotte werd in Oost-Berlijn een con ferentie bijeengeroepen, waaraan schrij vers, uitgevers, literaire deskundigen, pe- Mapi itidiuiduaU&ittC „....zegge nu Israël". Psalm 124:1. f*\nze vroegere linkerburen waren, zoals de volksmond dat pleegt uit te drukken, mensen van kom-af. Ze leefden dan ook misschien dank zij het gevoel van kom-af te zijn geïsoleerd van de rest van de buurt, die maar uit „het gewone volk" bestond, uit Jan Boeze roen en Jan-met-de-pet zogezegd. Er is tenslotte waar of niet? verschil van stand. God heeft armen en rijken gemaakt, staat er im mers in de Bijbel. Tussen haakjes, wat worden die Bijbelwoorden vaak misbruikt. Maar om terug te komen op de buren, zij leefden in hun eigen kringetje. Rustig en tevreden, denken we, maar dat weten we niet zeker, want we hadden zijnde ingedeeld in de categorie „jongens van de vlakte" geen noemenswaard contact met hen. Niet op ver jaardagsvisite's, niet via nieuwjaarsbezoeken en niet door middel van het-praatje-over-de-heg. Hun dochter moet voor een belangrijk examen zijn geslaagd, hebben wij bij geruchte gehoord. Wij hebben geen ze kerheid daarvan gekregen, want onze linkerburen hielden niet „van omgang met de mensen in de straat". Er zijn massa's van die mensen, die op zichzelf leven, helemaal op zichzelf. „We bemoeien ons niet met een ander en willen ook niet dat anderen hun neus in onze zaken steken." Dit is individualisme, alleen willen staan, op zichzelf en.vóór zichzelf. David zegt in Psalm 124 vers 1: zegge nu Israël". Niet, zeg ik, David. Niet: zegge mijn vader of mijn moeder, maar Israël, d.w.z. héél het volk. En dat waren er niet weinig! David zoekt de gemeenschap. Hij wil geen apartjes, niet in droeve en niet in blijde dagen. Hij trekt nu, via de Bijbel, de gordijntjes voor onze ramen open en de horretjes neemt hij weg. zegge nu Israël!" Dav:-maakt van zijn vreugde een v o Ik s feest. Hij kent het geheim der mededeelzaamheid en van zijn geluk laat hij anderen meegenieten. In die mededeelzaamheid wordt God geëerd en geprezen. Solozang kan prachtig zijn, maar een groot koor is imposanter. En in een groot koor steunt de ene stem de andere. Dit is mooi en goed en zo wil God gemeenschap, geen individualisme. De Here Jezus heeft ons dat laten zien, t< en Hij twaalf discipelen koos en met hen als gemeenschap lief en leed deelde, naar een bruiloft ging, uitnodigingen om een feestmaal te bezoeken accepteer de en vrijwel steeds om: ingd was door een grote schare mensen. De Nederlandse Nieuw Guinea lucht vaartmaatschappij N.V. „De Kroon duif' heeft drie Twin-pioneers besteld, die omstreeks april van dit jaar zullen worden afgeleverd. De bijgaande foto toont een van de machines, die, uitge rust met twee motoren van 540 pk elk, bij een belasting van 1350 tot 1500 kg een kruissnelheid van 200 km per uur hebben. In een Amerikaanse krant ver scheen de volgende advertentie: „Landbouwer van middelbare leeftijd zoekt kennismaking met een jonge vrouw met tractor, omstreeks dertig1 jaar teneinde een huwelijk aan te gaan. Gelieve foto van tractor te zenden." In Zuid-Afrika zijn, volgens een recente telling, bijha een miljoen au to's. In vijf versies NIEUWE GEREED De nieuwe kleurenfilm, die de Nederlandse filmers Ted de Wit en Gerard J. Raucamp, van Carillon Films te Voorburg, vervaardigd hebben voor de K.L.M., is thans gereed. Deze film, Caraibische Ca- roussel, heeft een vertoningsduur van een half uur en is vervaardigd in vijf versies: Nederlands, Engels, Frans, Duits en Spaans. Op het ogenblik worden er in Engeland in totaal zestig copieën van gemaakt, waarvan er twintig voor de Verenigde Staten zijn bestemd, o.a. voor de televisie. Raucamp en De Wit hebben voor de opnamen van deze film gedu rende vier maanden gewerkt in geheel West-Indië, Jamaica, Trinidad, Haiti, Curagao, Aruba, Bonaire en Cuba. Zij schreven samen het sce nario en voerden tezamen produktie en regie. Hugo de Groot com poneerde de muziek, waaronder een mambo, die gespeeld is door een Cubaans orkest, dat ter plaatse geëngageerd werd. Een „calypso" werd gecomponeerd en gezongen door Migthy Sparrow, de koning der ca lypsozangers van Trinidad. De film bevat in het geheel geen gespro ken commentaar, hetgeen voor een reisfilm wel een bijzonderheid mag worden genoemd. Zij toont in beeld, kleur en muziek het Caraibische gebied als een groot toeristisch geheel. Goes in een Engelse reisbeschrijving p\ e bekende Engelse publicist Gor- don Cooper bracht vorig jaar een bezoek aan ons land, waarvan hij ver slag heeft uitgebracht in zijn boek „A fortnight in Holland" (veertien dagen in Nederland). Hij schrijft daarin ook: Na in alle landen van Europa ge reisd te hebben, ook in die achter het ijzeren gordijn, draag ik in mijn her innering een korte lijst van die plaat sen, waar ik buitengewone maaltijden genoot. Hotel de Korenbeurs in Goes is één ervan. Dit oude hotel, onder welks luisterrijke gasten ook Napoleon was, heeft een keuken, die men nergens be ter vindt. Nooit, nooit, heb ik beter oesters en zalm gegeten de eerste komen natuurlijk uit het nabije Yer- seke, de voornaamste oesterplaats in Holland. Ik moet er natuurlijk de aan dacht op vestigen, dat men deze sap pige schaaldieren alleen kan krijgen in bepaalde maanden. Naast dit uitstekende hotel heeft Goes andere belangwekkende dingen, waarbij een oude gothische kerk en een prachtig stadhuis, het laatste uit ziend op het marktplein, waar dins dags de weekmarkt gehouden wordt, met een prachtig schouwspel van tra ditionele kleding. De kappen va i de vrouwen zijn wellicht de beste, die men in Zeeland kan zien. De vrouwen van katholiek geloof hebben stijve, vierkante kappen; de Protestantse verkondigen haar geloof met ronde, wijd-uitstaande vleugels op haar hoofdtooi. In Chicago zijn twee meisjes, 13 en 15 jaar oud, vermoord. De politie heeft bij haar onderzoek iemand op het oog. 9 Leen nooit boeken uit niemand brengt ze ooit terug. De boeken, die ik in mijn bibliotheek heb, zijn stuk voor stuk van anderen geleend. (Anatole France) The Echoing Air" De stemmen van duizenden be roemde personen, zoals staats lieden, krijgslieden, dichters, dienaren van de wetenschap en sportmensen, zijn bewaard geble ven in de gramofoonplatenbiblio- theek van de B.B.C. Men vindt er tevens opnamen van dialecten, volksdansmuziek, en een unieke verzameling geluiden in de natuur opgenomen, van het geluid van een nog niet uitgebroed kuiken tot het lawaai van de explosie van een atoombom. Uit deze „schatkist van geluiden" zoals de bibliotheek dikwijls wordt ge noemd, hebben David Lloyd James en Peggy Branford een bloemlezing van opnamen samengesteld, van dichters en schrijvers van de laatste 60 jaar, welk programma in de General Over seas Service van de B.B.C. zal worden uitgezonden onder de titel „The Echoing Air". Met de uitzending van deze serie van zes programma's is deze week begonnen. In deze programma's kan men opnamen horen van vele van de uitblinkers op literair gebied uit het verleden en enige van de be- beroemdste dichters en schrijvers uit de tegenwoordige tijd. Men zal de stem van Rudyard Kip ling horen in een redevoering, die hij hield tijdens een bijeenkomst van de Canadese Schrijvers Vereniging in In de jeugduitzending „Rijp en Groen" op de woensdagavonden be gint de VPRO met een nieuwe serie, waarin leerlingen van het Am sterdams Conservatorium zich zullen bezighouden van Dillen, die dit program ma samenstelde, waarbij de vraag zal worden gesteld: „Waarom kozen jullie mu ziek als vak?" Deze serie wil een stimu lans zijn voor jeugdige luis teraars, die zich serieus met muziek bezighouden^ Concertgebouw orkest De KRO zendt zondag bij de N.C.R.V. In de hon derdste uitzending van Sas- kia en Jeroen heeft de twee ling namelijk het plannetje geopperd om iets voor een doofstom kindje te doen. Daaraan hebben alle vriend jes en vriendinnetjes van Saskia en Jeroen meege daan en het resultaat is een bedrag van zevenduizend guldens voor „Effatha". De heer Timmer heeft zich nu één dag onder regie Drs. H. R. ROOKMAKER zal voor de N.C.R.V.-micro foon, te beginnen op vrijdag 1 februari een serie toelich tende causerieën geven over het onderwerp instrumen tale muziek van de 'loord- amerikaanse neger". Zijn eerste lezing behandelt het ontstaan en de achtergrond van deze muziek. Jacobus Clemens met de min of meer vaste midda® een concert uit> daJ van Wiw Paauw geplaatst, PEI^ Y^ DE M?EST met ae mm oj meer vaste verzorgd wordt door het 0m zijn eigen rol te spelen, upulaire componisten uit vorm, die gebruikt werd Concertgebouworkest o.l.v. en wordt bij het compo- de Amerikaanse dirigent Erich Leinsdorf, met solis tische medewerking van de Franse cellist Pierre Four- nier. Naast het Celloconcert no 3 van Carl Ph. E. Bach om vat het programma o.m. de Vierde Symphonie van Guillaume Landré. Dir. Doofstommen- instituut als hoorspelacteur De DIRECTEUR van het Chr. Doofstommeninsti- tuut „Effatha" in Voorburg, de heer C. Timmer, is één n.l. die van een dankbare neren. Men zal in het bijzonder de sonatevorm bespreken, waarbij „gewandeld" wordt van de klassieken via de ro mantici naar de modernen. Deze reeks, die op 30 ja nuari begint, vindt plaats onder het motto: „Muziek en vorm met klassiek als norm." Telkens zullen twee leerlingen een deel van het geheel voor hun rekening nemen, waarbij hun woord muzikaal wordt geïllus treerd. Deze zes „lessen" worden voorafgegaan door een inleidend gesprek tus- AETHER- ALLERLEI sen drie leerlingen en Mieke dag hoorspelacteur geweest directeur, voor wie zo'n douceurtje voor zijn doof- stommeninstituut een onver wacht blijk van meeleven was. „Het was niet gemak kelijk" zei de heer Timmer maar het is toch wel aardig eens een dagje in zo'n andere sfeer te zitten Het resultaat kunnen de kinderen maandagmid dag 28 jan. a.s. beluisteren. de zestiende eeuw is Jaco bus Clemens. Omdat zijn naam mogelijk verward zou kunnen worden met die van Paus Clemens de Zevende, werd hij in de wandeling genoemd: Clemens non Pa pa. Hij componeerde missen, psalmen en motetten. Vierhonderd jaar na zijn dood zal prof. dr. K. Ph. Bernet Kempers in het NC RV-programma een be schouwing aan zijn persoon en werk wijden en een keu ze uit zijn vele composities doen. Aan de uitzending op maandag 28 januari werken mee Jan Boeke en het Koor Collegium Musicum Am- stelodamense onder leiding van Toon Vranken. Werk van Liszt ontdekt kj aar „Symphonia", het algemeen Nederlands muziektijdschrift mee deelt, heeft de Hongaarse musicoloog, prof. Istvan Szelenyi, die zich in Wei- mar wijdt aan een onderzoek van het oeuvre van Liszt, een aantal tot nu toe onbekende manuscripten van de grote componist ontdekt. Hierbij zijn o.m. enkele pagina's, die tot nu toe ontbraken aan het werk „Bagatelle Atonale", dat werd geschreven in 1885 Men wist, dat dit werk bestond, omdat men er reeds elf pagina's van kende, maar alle in het werk gestelde pogin gen om ook de resterende pagina's te vinden, waren tot nu toe vruchteloos. Prof. Szelenyi heeft voorts een aan tal fragmenten bijeengebracht van 'n ander werk voor piano, dat tot titel draagt: „Epiloog bij drie vergeten walsen". Le Corbusier bouwt paviljoen op Wereldtentoonstelling Op het Nederlandse terrein van de wereldtentoonstelling Brussel 1958 zal door de bekende Frans-Zwitserse architect Le Corbusier een internatio naal Philips paviljoen worden ge bouwd. De stichting wereldtentoon stelling Brussel 1958, afdeling Neder land, deelt mee, dat op het Nederland se terrein een bespreking is gehouden tussen vertegenwoordigers van de Ne derlandse afdeling met hun Neder landse architecten en Le Corbusier. Op grond van de door het bestuur der stichting verstrekte richtlijnen werd volledige overeenstemming bereikt, zo dat de bouw van het paviljoen thans zeker is. De ideeën van Le Corbusier gaan in de richting van een zeer bij zondere demonstratie van de moge lijkheden van de elektrotechniek en het licht. 1933, en de stem van Robert Service (de Canadese dichter), van Newbolt, van John Drinkwater, van Hilaire Beloc,, zij zullen allen weer op de draaitafel herleven, terwijl één van de allereercte opnamen, gemaakt in 1890, de luisteraars in staat zullen stellen de stem van Tennyson te horen bij het reciteren van zijn beroemde gedicht: „The Charge of the Light Brigade". Er zijn zo ongeveer 230.000 gramo- foonplaten, grotendeels gevormd uit eigen opnamen van de B.B.C. In deze „eigen-opnamen bibliotheek" van de B.B.C. (niet te verwarren met de dis cotheek, welke meer dan een half mil joen platen bevat), en in de afdeling „beroemde stemmen" zijn opnamen van Gladstone (uit 1887), Florence Nightingale, Napoleon III, Sarah Ber- nardt, Henry Irving, en vele andere Britse en buitenlandse politieke lei ders, waaronder ook een opname van Lenin, het Rode Leger toesprekende in 1919. Eén van de beroemdste opna men uit de jongste geschiedenis is die met de eerste Kerstboodschap, die Koning George V in 1932 tot zijn on derdanen richtte. Er is een zeer modern gedicht, waarin de vergelij king mensofferdier klinkt als een snik van wanhoop: Ik ben een lege schuur een lover een landweg op het middaguur een afgezette passagier een in beslag genomen koffer offer dier De Bijbel spreekt er anders over, Gods doel met zijn uit verkorenen is, dat ze eens zonder gebrek zullen zijn en daarom ongehinderd, onge remd in volkomen levenstoe wijding aan Hem; levend of fer voor Zijn aangezicht Uit: ds. S. J. Popma, „Het ge zonde leven", Uitg. Bosch en Keuning N.V., Baarn. De taal sleuiel lot niéuw leven W oor de grote groepen jonge men- v sen, die in deze tijd naar andere landen emigreren, blijkt de taalbar rière vaak een groot obstakel te zijn bij het vinden van werk en bij het zoeken van aansluiting met de nieuwe gemeenschap. In landen als Australië, Canada en de Ver. Staten, welke de laatste jaren grote aantallen immigranten hebben opgenomen, is dit probleem door des kundigen en door het Comité voor Europese Migrtie onderzocht. Taalspecir listen van dit Comité en van de UNESCO hebben nu een me thode ontworpen voor het onderwij zen van een elementaire vocabulaire bestaande uit 20f woorden. Deze wordt onderwezen gedurende ongeveer een maand voor het vertrek en tijdens de reis aan boord van het schip. De woordkeus is gebaseerd op het eerstnodige: paspoort, bagage, naam, vakkennis, voedsel enz. De lessen kunne, worden aangevuld met een serie gramofoonplaten. De methode wordt getest in migratiecen tra in Italië en Griekenland en zal, als de proef slaagt, ook worden toe gepast voor andere talen dan de En gelse, zoals b.v. Spaans, Portugees en Frans.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1957 | | pagina 9