NEDERLANDSE
KLEURENFILM
NIEUWE RADIOSERIE „RIJP EN GROEN"
stemmen
OM KARL MAY
BeRoemöe
Ontwikkeling
Ontspanning
Gezelligheid
Felle strijd in Sowjetzone
eindigde in compromis
c.s.
naar gemeenschap
HERLEVEN VOOR B.B.C.-MICROFOON
Keuze uit 230.000
„eigen opnamen"
Muziekprogramma
voor de jeugd
't Zeeuwsch Weekend
Fascist of....
pro-communisfisch
held?
Politiek
rumoer
Niei veel papier voor
Wmnetou
/T\ e avonturenromans van Karl May, die ten dele in het Wilde
jUs Westen, ten dele in het Nabije Oosten spelen en de avonturen
van Old. Shatterhand, Winnetou en Kara ben Nemsi beschrijven,
zijn tot de huidige dag in trek gebleven bij ontelbare jongen en vol
wassen lezers in vele landen. Door de omstandigheden, dat Karl
May, die in het Ertsgebergte werd geboren en in Radebeul bij Dres
den woonde, zijn nalatenschap, de Karl May-uitgeverij en het Karl
May-museum, aan zijn geboorteland Saksen heeft vermaakt, werden
persoon en werk van de reeds lang overleden schrijver een politieke
aangelegenheid, waarmee de machthebbers in de Sowjetzone zich
moesten bezighouden
De werken van Karl May passen tame
lijk slecht in de communistische jeugd
literatuur. Er werd dan ook beweerd, dat
zij de tascistische gezindheid zouden heb
ben voorbereid. De trouwe Duitse helden,
die alleen met vuist en geweer wisten te
argumenteren, deze hele troep avontu
riers en schurken, wekten bij de jonge
mensen slechts chauvinistische en anti
humanistische idealen. Van de vermoorde
Indianen en gescalpeerde bleekgezichten
leidt een directe weg naar de concen
tratiekamp-moorden van Hitier.
Karl May zou het uitroeien van
Indianen als een van God gewilde
daad hebben beschouwd, hij zou het
koloniale imperialisme hebben be
aamd. En tenslotte was hij een uiter
mate godsdienstig man, die deze in
stelling ook in zijn romans tot uiting
bracht; en het „religieuze bijgeloof'
is immers niet te verenigen met de
„wetenschappelijke wereldbeschou
wing" van het dialectisch materia
lisme.
Verboden
Daarmee was de ideologische kant van
het geval May voor de communisten dui
delijk. Zijn boeken werden verboden en
uit leeszalen en bibliotheken verwijderd.
Het Kari May Museum werd gesloten.
Nu streden echter twee zielen in de
borst van het volksdemocratische regime.
Want door de Karl May-stichting heeft de
communistische overheid aandeel aan de
nalatenschap van de schrijvers: van de
opbrengst van zijn boeken komt twee
derde deel aan de fiscus ten goede. Daar
om bleef de Karl May-uitgeverij in Rade
beul formeel bestaan, verstrekte licen-
sies voor publicaties in West-Duitsland
en drukte zelf vlijtig Karl May-boeken
voor de export.
In de boekwinkels van de Sowjet
zone was echter geen enkele Karl May
te vinden. Het is in dit verband inte
ressant, dat zelfs aan de Sowjet-Unie
en Oosteuropese volksdemocratieën li-
censies werden verstrekt. De S.E.D.
was ten aanzien van Karl May dus ko
ningsgezinder dan de koning.
Compensatie..
Nu had het doctrinaire standpunt te
genover jeugdliteratuur van de staats
partij op de duur weinig aangename ge
volgen voor het systeem zelf. De jeugdige
lezers dachten er niet aan genoegen te
nemen met de vervelende communisti
sche lectuur en haalden derhalve hun
lectuur uit het Westen, waarbij zij door
het koersverschil in hoofdzaak de goed
koopste stuiverromans kochten, giflitera
tuur dus.
Deze reactie bevorderde verwildering
en misdadigheid onder de jeugd zeker
meer dan Karl May-boeken ooit hadden
kunnen doen. En de poging tegenover de
ze gifliteratuur niet minder bloeddorstige
propagandatractaatjes over de strijd van
de volkspolitie tegen westelijke spionnen
en agenten te stellen, mislukte klagelijk.
Oostduitse publicisten en pedagogen ver
hieven daarom hun stem en eisten, dat
het uitgeven van goede jeugdliteratuur
zou worden toegestaan.
Hevige gevechten
Maar om ieder boek, om de sprook
jes van Grimm, om „Struwelpeter", om
de boeken van Cooper en Jules Verne,
moesten hevige gevechten worden ge
voerd. Gelukkig slaagden zij erin er
gens een uitspraak van de grote Stalin
te ontdekken, volgens welke de harde
beroepsrevolutionair en dictator af en
toe graag avonturenromans schijnt te
hebben gelezen. In een gesprek met een
vliegtuigconstructeur had Stalin ietwat
boosaardig opgemerkt, dat de Sowjet-
uitgevers blijkbaar daarom de boeken
van Cooper niet uitgaven, omdat daarin
geen sprake was van kolchossen en an
dere communistische verworvenheden.
De dooi, die in 1953 de „nieuwe koers"
bracht, maakte ook het klimaat voor
Karl May wat gunstiger. Plotseling
trokken de „jonge pioniers" in grote
scharen naar het Karl May Museum en
lieten zich over de vrijheidsstrijd der
Indianen tegen de „imperialisten"
voorlichten.
Verzet van schrijver
In het najaar van 1956 pakte tenslotte
de bekende schrijver Arnold Bronnen dit
vraagstuk aan. Hij keerde zich tegen het
argument, dat Hitier graag de boeken
van Karl May zou hebben gelezen. „Aan
gezien Schickgrubber-Hitler een broek
droeg van alcohol meed", meende Bron
nen, „zouden dus alle broekendragers
nazi's en alle alcoholici anti-fascisten
moeten zijn". Bronnen verhaalt de ont
roerende geschiedenis van de armoedige
jeugd van Karl May en concludeert moe
dig: „Rondom vele van Karl May's straf
bare daden (hij had bij gebrek aan geld
o.a. eens een kaars gestolen in het se
minarium, voor het Kerstfeest thuis)
zweeft zoiets als de glans van de „edele
rover", die immers ook niet anders was
dan één van de vele vormen van protest
tegen de sociale onderdrukking".
<Sfe5ê> <asë> <&fS> OsS®
„Veertig jaar vóór de „Kapitein van
Köpenick" trad Karl May als politie-
luitenant van Gauchau op en met een
ongeladen pistool wist hij, door de ko
ninklijke politie vervolgd, zich deze
van de hals te houden. De tegenstan
ders zagen daarin schurkachtige ver
dorvenheid. De vrienden van Karl May
zien daarin, dat de moed van de hel
den van Karl May de schrijver zelf
volstrekt niet vreemd was". En zo is
de brave Saksische burger onverwacht
tot revolutionair gepromoveerd.
dagogen, journalisten en functionarissen
uit het culturele leven deelnamen. Dit
representatieve concilium moest nu een
oordeel vellen over Karl May. De stem
ming van de meeste aanwezigen was in
het voordeel van de schrijver, zodat de
functionarissen zich tot concessies gewon-
gen zagen. De leider van de staatsuitge
verij voor kinderboeken verklaarde zich
bereid ook een paar boeken van Karl
May uit te geven. Van toelating van een
Karl May-uitgeverij kon echter geen
sprake zijn. Door het verstrekken van li-
censies aan de kinderboekuitgeverij kon
de uitgave van Karl May-boeken binnen
de perken gehouden worden.
Achterbaks
Dat de cultuurfunctionarissen van plan
waren met achterbakse methoden te ope
reren, bleek ook uit een verklaring van
het ministerie van onderwijs: „niemand
dacht eraan Karl May-boeken te verbie
den, maar de uitgave ervan mag er niet
toe leiden, dat daardoor papiergebrek
voor werkelijk waardevolle jeugdlectuur
zou kunnen ontstaan".
Aangezien evenwel in de Sowjetzone
het papier altijd schaars is, zal voor Karl
May wel niet veel overblijven. Ook werd
het uitlenen van Karl May-boeken in de
jeugdbibliotheken geweigerd, omdat de
jeugdige lezers deze boeken helemaal niet
vragen. Hetgeen niet zo verbazingwek
kend is, omdat zij immers nauwelijks
kans kregen tot dusver deze schrijver te
leren kennen
Zo eindigde dus de felle strijd om de
avonturen-schrijver voorlopig met een
compromis.
Twin Pioneers voor de „Kroonduif
Deining
Naar aanleiding van deze uitspraken
van Bronnen ontstond in de Sowjet
zone een discussie, die een belangrijker
onderwerp waardig was geweest. De
kranten werden overstroomd met in
gezonden stukken. Talrijke mensen pro
beerden Bronnen te hulp te komen door
nieuwe argumenten voor de pro-com
munistische strekking van Karl May te
leveren „Karl May stond aan de kant
der armen, der onderdrukten" „hij
toonde ons de onderdrukking der rood
huiden door de blanken, d.w.z. de Ame
rikanen" „Karl May's boeken bevat
ten ongetwijfeld zeer goede gedachten;
vriendschap tuss ende volkeren, mense
lijkheid en vredelievendheid zijn op
vallende kenmerken zijner talrijke wer
ken, Karl May is en blijft de schrijver
van het volk".
Tenslotte werd in Oost-Berlijn een con
ferentie bijeengeroepen, waaraan schrij
vers, uitgevers, literaire deskundigen, pe-
Mapi itidiuiduaU&ittC
„....zegge nu Israël".
Psalm 124:1.
f*\nze vroegere linkerburen waren, zoals de volksmond dat pleegt uit
te drukken, mensen van kom-af. Ze leefden dan ook misschien
dank zij het gevoel van kom-af te zijn geïsoleerd van de rest van
de buurt, die maar uit „het gewone volk" bestond, uit Jan Boeze
roen en Jan-met-de-pet zogezegd. Er is tenslotte waar of niet?
verschil van stand. God heeft armen en rijken gemaakt, staat er im
mers in de Bijbel. Tussen haakjes, wat worden die Bijbelwoorden
vaak misbruikt.
Maar om terug te komen op de buren, zij leefden in hun eigen
kringetje. Rustig en tevreden, denken we, maar dat weten we niet
zeker, want we hadden zijnde ingedeeld in de categorie „jongens
van de vlakte" geen noemenswaard contact met hen. Niet op ver
jaardagsvisite's, niet via nieuwjaarsbezoeken en niet door middel van
het-praatje-over-de-heg. Hun dochter moet voor een belangrijk examen
zijn geslaagd, hebben wij bij geruchte gehoord. Wij hebben geen ze
kerheid daarvan gekregen, want onze linkerburen hielden niet „van
omgang met de mensen in de straat".
Er zijn massa's van die mensen, die op zichzelf leven, helemaal op
zichzelf. „We bemoeien ons niet met een ander en willen ook niet dat
anderen hun neus in onze zaken steken."
Dit is individualisme, alleen willen staan, op zichzelf en.vóór
zichzelf.
David zegt in Psalm 124 vers 1: zegge nu Israël". Niet, zeg ik,
David. Niet: zegge mijn vader of mijn moeder, maar Israël, d.w.z.
héél het volk. En dat waren er niet weinig!
David zoekt de gemeenschap. Hij wil geen apartjes, niet in droeve
en niet in blijde dagen. Hij trekt nu, via de Bijbel, de gordijntjes voor
onze ramen open en de horretjes neemt hij weg.
zegge nu Israël!"
Dav:-maakt van zijn vreugde een v o Ik s feest.
Hij kent het geheim der mededeelzaamheid en van zijn geluk laat
hij anderen meegenieten. In die mededeelzaamheid wordt God geëerd
en geprezen.
Solozang kan prachtig zijn, maar een groot koor is imposanter.
En in een groot koor steunt de ene stem de andere. Dit is mooi en
goed en zo wil God gemeenschap, geen individualisme.
De Here Jezus heeft ons dat laten zien, t< en Hij twaalf discipelen
koos en met hen als gemeenschap lief en leed deelde, naar een
bruiloft ging, uitnodigingen om een feestmaal te bezoeken accepteer
de en vrijwel steeds om: ingd was door een grote schare mensen.
De Nederlandse Nieuw Guinea lucht
vaartmaatschappij N.V. „De Kroon
duif' heeft drie Twin-pioneers besteld,
die omstreeks april van dit jaar zullen
worden afgeleverd. De bijgaande foto
toont een van de machines, die, uitge
rust met twee motoren van 540 pk elk,
bij een belasting van 1350 tot 1500 kg
een kruissnelheid van 200 km per uur
hebben.
In een Amerikaanse krant ver
scheen de volgende advertentie:
„Landbouwer van middelbare leeftijd
zoekt kennismaking met een jonge
vrouw met tractor, omstreeks dertig1
jaar teneinde een huwelijk aan te gaan.
Gelieve foto van tractor te zenden."
In Zuid-Afrika zijn, volgens een
recente telling, bijha een miljoen au
to's.
In vijf versies
NIEUWE
GEREED
De nieuwe kleurenfilm, die de Nederlandse filmers Ted de Wit en
Gerard J. Raucamp, van Carillon Films te Voorburg, vervaardigd
hebben voor de K.L.M., is thans gereed. Deze film, Caraibische Ca-
roussel, heeft een vertoningsduur van een half uur en is vervaardigd
in vijf versies: Nederlands, Engels, Frans, Duits en Spaans. Op het
ogenblik worden er in Engeland in totaal zestig copieën van gemaakt,
waarvan er twintig voor de Verenigde Staten zijn bestemd, o.a. voor
de televisie.
Raucamp en De Wit hebben voor de opnamen van deze film gedu
rende vier maanden gewerkt in geheel West-Indië, Jamaica, Trinidad,
Haiti, Curagao, Aruba, Bonaire en Cuba. Zij schreven samen het sce
nario en voerden tezamen produktie en regie. Hugo de Groot com
poneerde de muziek, waaronder een mambo, die gespeeld is door een
Cubaans orkest, dat ter plaatse geëngageerd werd. Een „calypso" werd
gecomponeerd en gezongen door Migthy Sparrow, de koning der ca
lypsozangers van Trinidad. De film bevat in het geheel geen gespro
ken commentaar, hetgeen voor een reisfilm wel een bijzonderheid mag
worden genoemd. Zij toont in beeld, kleur en muziek het Caraibische
gebied als een groot toeristisch geheel.
Goes in een Engelse
reisbeschrijving
p\ e bekende Engelse publicist Gor-
don Cooper bracht vorig jaar een
bezoek aan ons land, waarvan hij ver
slag heeft uitgebracht in zijn boek „A
fortnight in Holland" (veertien dagen
in Nederland). Hij schrijft daarin ook:
Na in alle landen van Europa ge
reisd te hebben, ook in die achter het
ijzeren gordijn, draag ik in mijn her
innering een korte lijst van die plaat
sen, waar ik buitengewone maaltijden
genoot.
Hotel de Korenbeurs in Goes is één
ervan. Dit oude hotel, onder welks
luisterrijke gasten ook Napoleon was,
heeft een keuken, die men nergens be
ter vindt. Nooit, nooit, heb ik beter
oesters en zalm gegeten de eerste
komen natuurlijk uit het nabije Yer-
seke, de voornaamste oesterplaats in
Holland. Ik moet er natuurlijk de aan
dacht op vestigen, dat men deze sap
pige schaaldieren alleen kan krijgen
in bepaalde maanden.
Naast dit uitstekende hotel heeft
Goes andere belangwekkende dingen,
waarbij een oude gothische kerk en
een prachtig stadhuis, het laatste uit
ziend op het marktplein, waar dins
dags de weekmarkt gehouden wordt,
met een prachtig schouwspel van tra
ditionele kleding. De kappen va i de
vrouwen zijn wellicht de beste, die
men in Zeeland kan zien. De vrouwen
van katholiek geloof hebben stijve,
vierkante kappen; de Protestantse
verkondigen haar geloof met ronde,
wijd-uitstaande vleugels op haar
hoofdtooi.
In Chicago zijn twee meisjes, 13 en
15 jaar oud, vermoord. De politie heeft
bij haar onderzoek iemand op het oog.
9 Leen nooit boeken uit niemand
brengt ze ooit terug. De boeken, die ik
in mijn bibliotheek heb, zijn stuk voor
stuk van anderen geleend.
(Anatole France)
The
Echoing Air"
De stemmen van duizenden be
roemde personen, zoals staats
lieden, krijgslieden, dichters,
dienaren van de wetenschap en
sportmensen, zijn bewaard geble
ven in de gramofoonplatenbiblio-
theek van de B.B.C. Men vindt er
tevens opnamen van dialecten,
volksdansmuziek, en een unieke
verzameling geluiden in de natuur
opgenomen, van het geluid van
een nog niet uitgebroed kuiken tot
het lawaai van de explosie van
een atoombom.
Uit deze „schatkist van geluiden"
zoals de bibliotheek dikwijls wordt ge
noemd, hebben David Lloyd James en
Peggy Branford een bloemlezing van
opnamen samengesteld, van dichters
en schrijvers van de laatste 60 jaar,
welk programma in de General Over
seas Service van de B.B.C. zal worden
uitgezonden onder de titel „The
Echoing Air". Met de uitzending van
deze serie van zes programma's is deze
week begonnen. In deze programma's
kan men opnamen horen van vele van
de uitblinkers op literair gebied uit
het verleden en enige van de be-
beroemdste dichters en schrijvers uit
de tegenwoordige tijd.
Men zal de stem van Rudyard Kip
ling horen in een redevoering, die
hij hield tijdens een bijeenkomst van
de Canadese Schrijvers Vereniging in
In de jeugduitzending
„Rijp en Groen" op de
woensdagavonden be
gint de VPRO met een
nieuwe serie, waarin
leerlingen van het Am
sterdams Conservatorium
zich zullen bezighouden
van Dillen, die dit program
ma samenstelde, waarbij de
vraag zal worden gesteld:
„Waarom kozen jullie mu
ziek als vak?"
Deze serie wil een stimu
lans zijn voor jeugdige luis
teraars, die zich serieus met
muziek bezighouden^
Concertgebouw
orkest
De KRO zendt zondag
bij de N.C.R.V. In de hon
derdste uitzending van Sas-
kia en Jeroen heeft de twee
ling namelijk het plannetje
geopperd om iets voor een
doofstom kindje te doen.
Daaraan hebben alle vriend
jes en vriendinnetjes van
Saskia en Jeroen meege
daan en het resultaat is een
bedrag van zevenduizend
guldens voor „Effatha".
De heer Timmer heeft
zich nu één dag onder regie
Drs. H. R. ROOKMAKER
zal voor de N.C.R.V.-micro
foon, te beginnen op vrijdag
1 februari een serie toelich
tende causerieën geven over
het onderwerp instrumen
tale muziek van de 'loord-
amerikaanse neger". Zijn
eerste lezing behandelt het
ontstaan en de achtergrond
van deze muziek.
Jacobus Clemens
met de min of meer vaste midda® een concert uit> daJ van Wiw Paauw geplaatst, PEI^ Y^ DE M?EST
met ae mm oj meer vaste verzorgd wordt door het 0m zijn eigen rol te spelen, upulaire componisten uit
vorm, die gebruikt werd Concertgebouworkest o.l.v.
en wordt bij het compo- de Amerikaanse dirigent
Erich Leinsdorf, met solis
tische medewerking van de
Franse cellist Pierre Four-
nier.
Naast het Celloconcert no
3 van Carl Ph. E. Bach om
vat het programma o.m. de
Vierde Symphonie van
Guillaume Landré.
Dir. Doofstommen-
instituut als
hoorspelacteur
De DIRECTEUR van het
Chr. Doofstommeninsti-
tuut „Effatha" in Voorburg,
de heer C. Timmer, is één
n.l. die van een dankbare
neren.
Men zal in het bijzonder
de sonatevorm bespreken,
waarbij „gewandeld" wordt
van de klassieken via de ro
mantici naar de modernen.
Deze reeks, die op 30 ja
nuari begint, vindt plaats
onder het motto: „Muziek en
vorm met klassiek als
norm." Telkens zullen twee
leerlingen een deel van het
geheel voor hun rekening
nemen, waarbij hun woord
muzikaal wordt geïllus
treerd. Deze zes „lessen"
worden voorafgegaan door
een inleidend gesprek tus-
AETHER-
ALLERLEI
sen drie leerlingen en Mieke dag hoorspelacteur geweest
directeur, voor wie zo'n
douceurtje voor zijn doof-
stommeninstituut een onver
wacht blijk van meeleven
was. „Het was niet gemak
kelijk" zei de heer Timmer
maar het is toch wel
aardig eens een dagje in
zo'n andere sfeer te zitten
Het resultaat kunnen
de kinderen maandagmid
dag 28 jan. a.s. beluisteren.
de zestiende eeuw is Jaco
bus Clemens. Omdat zijn
naam mogelijk verward zou
kunnen worden met die van
Paus Clemens de Zevende,
werd hij in de wandeling
genoemd: Clemens non Pa
pa. Hij componeerde missen,
psalmen en motetten.
Vierhonderd jaar na zijn
dood zal prof. dr. K. Ph.
Bernet Kempers in het NC
RV-programma een be
schouwing aan zijn persoon
en werk wijden en een keu
ze uit zijn vele composities
doen. Aan de uitzending op
maandag 28 januari werken
mee Jan Boeke en het Koor
Collegium Musicum Am-
stelodamense onder leiding
van Toon Vranken.
Werk van Liszt ontdekt
kj aar „Symphonia", het algemeen
Nederlands muziektijdschrift mee
deelt, heeft de Hongaarse musicoloog,
prof. Istvan Szelenyi, die zich in Wei-
mar wijdt aan een onderzoek van het
oeuvre van Liszt, een aantal tot nu
toe onbekende manuscripten van de
grote componist ontdekt. Hierbij zijn
o.m. enkele pagina's, die tot nu toe
ontbraken aan het werk „Bagatelle
Atonale", dat werd geschreven in 1885
Men wist, dat dit werk bestond, omdat
men er reeds elf pagina's van kende,
maar alle in het werk gestelde pogin
gen om ook de resterende pagina's te
vinden, waren tot nu toe vruchteloos.
Prof. Szelenyi heeft voorts een aan
tal fragmenten bijeengebracht van 'n
ander werk voor piano, dat tot titel
draagt: „Epiloog bij drie vergeten
walsen".
Le Corbusier bouwt
paviljoen op
Wereldtentoonstelling
Op het Nederlandse terrein van de
wereldtentoonstelling Brussel 1958
zal door de bekende Frans-Zwitserse
architect Le Corbusier een internatio
naal Philips paviljoen worden ge
bouwd. De stichting wereldtentoon
stelling Brussel 1958, afdeling Neder
land, deelt mee, dat op het Nederland
se terrein een bespreking is gehouden
tussen vertegenwoordigers van de Ne
derlandse afdeling met hun Neder
landse architecten en Le Corbusier.
Op grond van de door het bestuur der
stichting verstrekte richtlijnen werd
volledige overeenstemming bereikt, zo
dat de bouw van het paviljoen thans
zeker is. De ideeën van Le Corbusier
gaan in de richting van een zeer bij
zondere demonstratie van de moge
lijkheden van de elektrotechniek en
het licht.
1933, en de stem van Robert Service
(de Canadese dichter), van Newbolt,
van John Drinkwater, van Hilaire
Beloc,, zij zullen allen weer op de
draaitafel herleven, terwijl één van
de allereercte opnamen, gemaakt in
1890, de luisteraars in staat zullen
stellen de stem van Tennyson te horen
bij het reciteren van zijn beroemde
gedicht: „The Charge of the Light
Brigade".
Er zijn zo ongeveer 230.000 gramo-
foonplaten, grotendeels gevormd uit
eigen opnamen van de B.B.C. In deze
„eigen-opnamen bibliotheek" van de
B.B.C. (niet te verwarren met de dis
cotheek, welke meer dan een half mil
joen platen bevat), en in de afdeling
„beroemde stemmen" zijn opnamen
van Gladstone (uit 1887), Florence
Nightingale, Napoleon III, Sarah Ber-
nardt, Henry Irving, en vele andere
Britse en buitenlandse politieke lei
ders, waaronder ook een opname van
Lenin, het Rode Leger toesprekende
in 1919. Eén van de beroemdste opna
men uit de jongste geschiedenis is
die met de eerste Kerstboodschap, die
Koning George V in 1932 tot zijn on
derdanen richtte.
Er is een zeer modern
gedicht, waarin de vergelij
king mensofferdier klinkt
als een snik van wanhoop:
Ik ben een lege schuur
een lover
een landweg op het
middaguur
een afgezette passagier
een in beslag genomen
koffer
offer
dier
De Bijbel spreekt er anders
over, Gods doel met zijn uit
verkorenen is, dat ze eens
zonder gebrek zullen zijn en
daarom ongehinderd, onge
remd in volkomen levenstoe
wijding aan Hem; levend of
fer voor Zijn aangezicht
Uit: ds. S. J. Popma, „Het ge
zonde leven", Uitg. Bosch en
Keuning N.V., Baarn.
De taal sleuiel lot
niéuw leven
W oor de grote groepen jonge men-
v sen, die in deze tijd naar andere
landen emigreren, blijkt de taalbar
rière vaak een groot obstakel te zijn
bij het vinden van werk en bij het
zoeken van aansluiting met de nieuwe
gemeenschap.
In landen als Australië, Canada en
de Ver. Staten, welke de laatste jaren
grote aantallen immigranten hebben
opgenomen, is dit probleem door des
kundigen en door het Comité voor
Europese Migrtie onderzocht.
Taalspecir listen van dit Comité en
van de UNESCO hebben nu een me
thode ontworpen voor het onderwij
zen van een elementaire vocabulaire
bestaande uit 20f woorden.
Deze wordt onderwezen gedurende
ongeveer een maand voor het vertrek
en tijdens de reis aan boord van het
schip. De woordkeus is gebaseerd op
het eerstnodige: paspoort, bagage,
naam, vakkennis, voedsel enz.
De lessen kunne, worden aangevuld
met een serie gramofoonplaten. De
methode wordt getest in migratiecen
tra in Italië en Griekenland en zal,
als de proef slaagt, ook worden toe
gepast voor andere talen dan de En
gelse, zoals b.v. Spaans, Portugees en
Frans.