Sadrach wist niet wat hij zag...,
De oude Adam is er ook nog!
JEMEN
BERGT VELE GEHEIMEN
a
Fantastisch feest in de kerk
van Seroei
Veiligheidsraad over
Kasj
mir
Mijnenvegers
te koop
Naar een Europese conventie
voor sociale zekerheid
DE KERK
Politiek en kerk in Duitsland
Kerk op Groenland bedreigd
Beginselakkoord
Ook berichten over de koningin
van Scheba?
De pijn
verdwijnt
direct
WITTE KRUIS
Burgemeester en wethouder
in auto verdronken
Zaterdag 26 januari 1957
ZEEIIWSCH DAGBLAD
Pagina 5
Jfc hebben heleboel mooie knikkers"
Een korte brief met hartelijke woorden van dank voor allen, die
de actie „Voor Sadrach en zijn vriendjes" hielpen slagen, is zo
juist op de redactie uit Seroei op Nieuw-Guinea gearriveerd. Phia
van den Berg weet niet precies hoe zij de dankbaarheid van de be
volking van Seroei moet uitspreken, zo schrijft zij. En een „oogge
tuigenverslag" van de viering van het Kerstfeest, waarbij de ge
schenken uit Zeeland werden uitgereikt, komt nog. Wel stuurde zij
een foto van Sadrach, die u hierbij ziet afgebeeld. Het joch was er
van ondersteboven, toen hij zijn cadeautje kreeg. Maar laten wij
Phia zelf aan het woord laten. Zij schrijft:
NEW YORK, 25 jan. (Renter) De
Veiligheidsraad heeft gisteren uit
voerig over Kasjmir gesproken. Groot-
Brittannië, Australië, Columbia, Cuba
•n de Verenigde Staten hebben een
resolutie ingediend, waarin de Veilig
heidsraad verklaart dat geen enkele
handeling van de door India gesteunde
Érondwetgevende vergadering van
Kasjmir kan worden beschouwd als
bepalend voor de toekomstige status
van dit gebied.
Pakistan heeft de Veiligheidsraad
verleden week verzocht vóór a.s. za
terdag handelend op te treden, daar
op die datum, volgens een bepaling
van de door de grondwetgevende ver
gadering goedgekeurde grondwet, in
Kasjmir de Indische wetten van kracht
zouden worden.
Pakistan stelde, dat India op deze
wijze Kasjmir zou inlijven, in strijd
met de duidelijke, terzake door de Vei
ligheidsraad verstrekte richtlijnen.
De resolutie is gisteravond laat aan
vaard. Alles blijft in Kasjmir dus
voorlopig zoals het thans is.
Krisj na Menon van India heeft de
Veiligheidsraad zeven uur en drie
kwartier over de kwestie-Kasjmir
toegesproken, hetgeen een record is.
Hij begon woensdagochtend jl„ ging
's middags verder, om donderdagoch
tend zijn toespraak te voltooien.
De vorige recordhouder was Sir
Mohammed Zafroellah Khan, in 1950
Pakistaans minister van buitenland
se zaken, die in dat jaar de Veilig
heidsraad over hetzelfde onderwerp
Kasjmir zes uur en driekwar
tier, verdeeld over drie dagen, toe
sprak.
„We zitten op 't ogenblik vreselijk ge
ïsoleerd en er is pas tegen het eind van
deze maand gerekend op een verbinding
met Biak. Tegen die tijd had ik ook mijn
verhaal geprepareerd, dat nu (dat was
18 januari j.l.) half klaar ligt. Heel toe
vallig kwam ik even geleden te weten,
dat morgenochtend het bootje van de
controleur naar Biak gaat Hij kon nog
wel een paar brieven meenemen, zei hij,
•ls we maar opschoten. Daaroin in vlie
gende haast dit krabbeltje. Tot nu toe
was er nog geen gelegenheid post van
Seroei weg te krijgen."
Fantastisch!
„Het is een fantastisch feest ge
worden en het is mij onmogelijk
pre,des de sfeer te schetsen in de
kerk, toen ieder een ogenblik dood
stil was, druk met het uitpakken. En
daarna was het weer half fluister-
stil, want ieder zat verrukt zijn pre
sentje te bekijken. Met zo'n verheer-
Dank aan allen, die actie
hielpen slagen I
lijkt gezichtje zat een klein meisje
haar popje te bekijken, dat in haar
hand lag, zeker wel een kwartier
lang. En dan al die jongetjes, plat
op de vloer in de kerk, één voor één
hun cadeautje uitpakkend. En tel
kens verdwenen al die zwarte neus
jes in hetzelfde pakket, dol nieuws
gierig wat daar nu weer uit zou ko
men", zo schrijft Phia van den Berg.
Mooie knikkers
Zij vertelt ook nog iets van Sadrach,
die een mozaïek voor zichzelf kreeg en
een telraam voor zijn zusje en die onder
de Kerstboom met zijn glunderende toet
Werd gekiekt Lachen durfde hij eigen-
Hik niet in het felle blltzlicht, maar later
■ei hij tegen nonja Van den Berg:
„Juffrouw, ik hebben heleboel mooie
knikkers en mijn zusje ook, maar aan
stok, nu zij tellen een, twee, drie, vier
vijf. Heel mooi, in rood en groen en
geel. En vader en moeder en twee klei
ne broertjes ook blij. Zij ook tellen In
bahasa Nederlands van één twee drie
vier vijf". Zijn stralende zwarte kijkers
vertelden de rest!
Het war on ongelofelijk leuke en vooral
ook praktische en nodige dingen, die ge
stuurd werden, vindt Phia. (Daarvoor nog
•ens een eresaluut aan Maja, onze mede
werkster, die zo'n geslaagde keuze wist
te doen!) Er waren een paar bouwdozen
beschadigd en de pikkende kippetjes wa-
'ren op één na jammer genoeg ook alle
maal kapot. Wat kralen lagen los in de
doos (en dat alles ondanks de extra ste
vige verpakking), maar, zo schreef mej.
Van den Berg:
„Wij zijn allemaal heel dankbaar voor
dit prachtige blijk van medeleven, dat
wij in deze pakketten mochten zien. Het
bewijst ons, dat er, ondanks het schaarse
contact met het moederland, toch nog
veel mensen zijn, die begrip tonen voor
de verantwoordelijkheid als christen, die
wij hebben ten opzichte van deze men
sen".
's-GRAVENHAGE, 24 jan. Op
vrijdag 1 februari zullen negen mij
nenvegers van de Koninklijke Marine
door de inspecteur der domeinen te
Alkmaar bij inschrijving worden ver
kocht.
De schepen behoren tot een squa
dron ondiep wa termijnen vegers, die
vlak na de laatste wereldoorlog heb
ben meegeholpen aan het mijnenvrij
rwken van de Noordzee voor onze
kust. Zü kunnen nu verkocht worden
doordat successievelijk nieuwe mij-
nijvegers in dienst worden gesteld.
Het zijn de Malzwin, Roompot, Stor-
temelk, Schiermonnikoog, Schouwen,
Schulpengat, Urk, Vlieger en Walche
ren.
HET ALGEMEEN zendingstijdschrift „De Heerbaan" heeft 'n
heel nummer gewijd aan de evangelisch-christelijke kerk op
Nieuw-Guinea. Dit nummer bevat o.a. de volledige kerkorde
dezer nieuwgevormde gemeenschap. Belangrijk voor de situatie
van het ogenblik is een artikel van dr. G. P. H. Locher te Oegst-
geest, die een paar maanden op Nieuw-Guinea vertoefde en er
getuige was van de totstandkoming der evangelisch-christelijke
kerk.
Dr. Locliers artikel is mede daarom
zo belangrijk, omdat hij zich niet laat
vinden voor een al te vlot halleluja
geroep over de nienwe gemeenschap,
die gezien de kerkelijke gedeeld-
heid in Nederland waarlijk iets uit
zonderlijks isWij zuilen telkens
falen", zegt dr. Locher. ,,De oude
Adam, die voogd wil zijn en heersen
inplaats van dienen, laat zich niet zo
snel doden. Toch is de zelfstandigheid
der kerk in Nieuw-Guinea daarom
niet zinloos. Zij heeft een nieuwe, pe
riode ingeluid! Zij heeft tot gevolg
gehad, dat vele Papoea's ingeschakeld
werden of worden in de regering der
kerk. Het kan niet anders, of zij zul
len daardoor steeds meer invloed gaan
uitoefenen op het leven en werken der
kerk".
Dit laatste is volgens de schrijver
zo belangrijk omdat de evangelisch-
christelijke kerk nu een zelfstandige
kerk in een onzelfstandig land is. Ook
hij kwam onder de indruk van de
avondmaalsviering, die rijken en ar
men, Nederlanders, Indonesiërs en Pa
poea's zonder onderscheid rondom de
tafel des Heren bracht
Na afloop daarvan zei één der
Papoese gemeenteleden: „Zo moet
het in de hemel zijn". Dr. Locher
stemt dit toe, maar zegt erbij: „He
laas is het zo nog niet op aarde,
ook niet in de kerk, want zij is geen
gemeenschap van volmaakten, maar
van zondaren. Daarom kan het niet
anders of de invloed der maat
schappelijke verhoudingen dringt
ook tot haar door en bepaalt mede
de verhoudingen binnen haar mu
ren. Natuurlijk mag de kerk daar
in niet berusten, al heeft zij het
dikwijls gedaan".
Zo zal de evangelisch-christelijke
kerk op Nieuw-Guinea met een moei
lijkheid te worstelen hebben. De maat
schappelijke verhoudingen werken in
de hand, dat de Nederlandse zending,
zoal niet formeel dan toch in feite, .e
koers van de nieuwe kerk bepaalt.
Daarom roept dr. Locher zijn lezers
op om des te veelvuldiger voor die
kerk te bidden, opdat haar zelfstan
digheid werkelijk is en blijft.
VANDAAG
Prof. Wisse en de
Alg. Ouderdomswet
De classis Dordrecht van de gere
formeerde gemeenten is het niet eens
met de generale synode dezer gemeen
ten inzake de uitkering ingevolge de
Algemene Ouderdomswet (A.O.W.).
De synode meende, dat men deze zaak
over moet laten aan het geweten van
de betrokken. Dit nu acht de classis
Dordrecht niet overeenkomstig Gods
Woord. Zij wil de uitkering op bijbel
se gronden positief afwijzen.
Ook aan prof. G. Wisse te Doorn is
gevraagd hoe hij over de A.O.W.
denkt. Deze chr. geref. oud-hoogleraar
schrijft, dat misschien iemand bezwaar
kan hebben tegen het aanvaarden van
de uitkering. In dat geval moet hij het
geld in geen geval terugstorten in de
kas van het rijk, „opdat het uiteinde
lijk besteed zou worden b.v. voor sub
sidies aan culturele instellingen als
toneel en dans en al dat bekende fraais
meer". Laat men het dan liever aan
de evangelisatie, het jeugdwerk of an
dere kerkelijke doeleinden schenken,
adviseert prof. Wisse.
Niet alleen in Nederland wordt er op gelet of bij politieke benoemingen de
kerkelijke accenten wel tot hun recht komen, ook in Duitsland gaat men dit na.
Soms komen daarbij eigenaardige verhoudingen aan het licht. Zo bleek dat m
Hannover, waar de bevolking voor 78 bij de evangelische kerk behoort, zgn
van de 55 „gemeenteraadsleden" 25 man geen lid van enige kerk, terwijl de
kiezers In Hannover, die tot geen kerk behoren slechts 8 van de bevolking
uitmaken.
Een ander voorbeeld. De stad
Schwelm in Westfalen is voor 71
evangelisch, terwijl slechts 43,3 van
de raadsleden tot de evangelische
kerk behoort. De rooms-katholeiken
kerk behoort. De rooms-katholieken
gemeenteraad komen ze niet hoger
dan 16,7 De resterende 6 van
de bevolking, die tot deze twee grote
groepen niet behoort (waaronder een
aantal leden van kleinere gemeen
schappen en onkerkelijken) bezetten
evenwel 40 van de zetels op het
stadhuis.
De bevolking van Groenland (ongeveer 22.000 mensen) hoort lot
de lutherse kerk, die staatskerk is. Zij ressorteert onder de bis
schop van Kopenhagen. Na een inspectiereis daarheen heeft de
proost dr. Neyendam verklaard, dat de kerk op Groenland be-
dreigd wordt met ondergang. Jehovagetuigen, zevendedag advert-
tisten en leden van de pinksterbeweging winnen er aan invloed.
Dit gaat te gemakkelijker omdat het volksleven er steeds meer
verwereldlijkt. En dit is mede een gevolg van het feit, dat de kerk
op Groenland groot gebrek aan predikanten heeft, zodat de weini
gen die er zijn, onmogelijk voldoende pastorale zorg aan de be
volking kunnen geven.
Op Hokkaido, een noordelijk Ja
pans eiland, heerst een griepepidemie.
Hoewel reeds meer dan 200.000 perso
nen ziek zijn, zijn er tot dusver nog
geen doden gemeld.
Gisteren is de boerderij van de
landbouwer J. G. L. Helming te Gaan
deren bij Doetinchem door tot nu toe
onbekende oorzaak afgebrand. Zes
koeien en 24 varkens kwamen in de
vlammen om. Ook de gehele voorraad
graan en hooi, alsmede de huishoude
lijke inboedel, werd een prooi der
vlammen.
De Britse strijdkrachten worden
gereorganiseerd. Gestreefd wordt naar
beperking van uitgaven en inkrim
ping aan mankracht.
Volgens een woordvoerder van het
Noorse leger zullen de Noorse troepen
die deel uitmaken van het leger van
de V.N. in Egypte niet langer dan zes
maanden in het Midden-Oosten die-
E G.K S.-ministers werden hei eens
LUXEMBURG, 25 jan. AFP.
De minister van sociale zaken van
de zes landen der Europese Ge
meenschap voor Kolen en Staal
zijn het eens geworden over de
grondbeginselen van een ontwerp
mor een Europese conventie voor
sociale zekerheid voor migrerende
landen. De bijzondere raad van
Duizenden inscripties op roisen
p dit moment is de aandacht van de politieke wereld gericht op
Jemen, het kleine rijk in zuidwest Arabië, dat zich nogal weer
baar toont jegens Engeland. Hoe deze zaak opgelost zal wor
den, is niet te zeggen. Het kan wel zijn, dat daarna Jemen weer bui
ten de interessesfeer komt te liggen, ofschoon landen met olie in de
grond daar meestal weinig kans op hebben. Maar al zou de grote
politiek Jemen ooit buiten beschouwing laten, er zijn nog andere
ogen op dit land gericht, namelijk de ogen van de geleerden.
Jemen is niet alleen een land met
rijke bodemschatten en andere pro-
dukten (bij voorbeeld wierook en mir
re), het heeft ook een belangrijke his
torie. Maar die geschiedenis moet voor
het grootste deel nog „ontdekt", al
thans verklaard worden.
Vroeger is Jemen een land geweest
met een hoge cultuur. Men was hier
machtig in de bouwkunst, in het aan
leggen van irrigatiewerken, in het
bewerken van de grond. Ook de gods
dienst stond er op hoog peil. Daarvan
daan de bijnaam „Arabia Felix" (ge
lukkig Arabië), die de Romeinen aan
dit land gaven. Want in het grote Ara
bisch schiereiland vol woestijnen was
dit vruchtbare gebied een oase. Ter
wijl het toch voornamelijk uit hoog
vlakten bestaat. Dit wijst op een on
gewoon beschavingspeil.
Weinig overgebleven
Hoe komt het, dat van die rijke
cultuur zo weinig overgebleven is?
Men treft in Jemen wel restanten
aan van de machtige stuwdam, die
eenmaal voor de bevloeiing van het
bouwland zorgde. Ook zijn er onder
het zand talrijke ruïnes aangetroffen
van machtige gebouwen. Deze ge
bouwen waren samengesteld met
stenen van drie meter lang, één
meter dik en twee meter hoog. Er
moeten dus bekwame bouwmeesters
aan het werk zijn geweest en men
zal transportmiddelen en hijsinstal
laties gehad hebben, die de bouw
materialen op de aangewezen platas
brachten.
Hoe is het mogelijk dat dit alles
verloren is gegaan? Op deze vraag
heeft dezer dagen een der weinige
Nederlanders, di« Jemen ke n, de
heer D. van der Meulen te Eefde, ant
woord trachten te geven op een lezing,
die hij in Arnhem hield.
Reizen is moeilijk
De heer Van der Meulen is oud-ge
zant van Nederland te Djedda. In de
tijd, dat Nederland de tweede moham
medaanse staat ter wereld was (hoe
weinigen beseffen, dat ons land ge
durende drie en halve eeuw verant
woordelijkheid had voor vele miljoe
nen mohammedanen!) bestond er n.L
een gezantschap in Arabië. Want de
moslemse Indonesiërs, die een bede
vaart naar Mekka maakten en. dat
waren er jaarlijks duizenden moes
ten ook in Arabië op Nederlandse be
scherming kunnen rekenen.
In zijn functie als gezant in Djedda
is de heer Van der Meulen tweemaal
in Jemen geweest. Niet velen zullen
hem dit kunnen navertellen, want Je
men ls een volkomen afgesloten ge
bied, dat met opzet zijn isolement
handhaaft. Normale wegen zijn er dan
ook niet. Het kost ontzagelijke inspan
ning om hier te reizen.
4500 handschriften
In tegenstelling met Engeland was
Nederland in de Arabische wereld
gewaardeerd en geëerd. En zo is het
de heer Van d Meulen gelukt om
door te dringen in het hartje van Je
men, waar hij zijn intermediair mocht
verlenen bij het sluiten van een ver
drag van vriendschap en wederzijds
hulpbetoon tussen Nederland en Je
men, een verdrag, dat zelfs de twee
de wereldoorlog heeft doorstaan.
Op hartstochtelijke wijze poogt
Jemen zijn onafhankelijkheid te be
waren. Daarvan heeft de heer Van
der Meulen overal de sporen ge
zien: als in een middeleeuws land
reist men van de ene versterking
naar de andere en vaak zorgt de
natuur voor verdedigingsmiddelen:
hoge bergen, diepe ravijnen.
Op een van zijn tochten was de heer
Van der Meulen in gezelschap van een
jong wetenschapsbeoefenaar. Want de
geleerden speuren immers naar het
geheim van de ondergegane cultuur
in Jemen.
Gerebelleerd
De oude Arabieren zeggen, dat het
hoog begaafde volk, dat hier vroe
ger woonde, gerebelleerd heeft tegen
God almachtig en dat God toen als
straf het land aan de woestijnwinden
heeft prijsgegeven. De koran wijst
daarop en stelt dit land aan de mos
lems als afschrikwekkend beeld voor.
De wetenschap vermoedt echter, dat
de degradatie van het gezag de wortel
is geweest van Jemens ondergang. Zo
is het immers overal gegaan.: zodra
het gezag krachteloos wordt en de be
velen inzake het onderhoud van irri
gatiewerken en dergelijke niet meer
worden opgevolgd, wordt een land
met ondergang bedreigd.
Bewondering
De beroemde bouwwerken moesten
wel vergaan, al zijn er dan ook in
later eeuwen gebouwen verrezen, die
de bezoekers met bewondering vervul
len. Maar iets anders is gebleven, en
wel een enorme collectie inscripties
op de rotsen.
Journalisten van vele eeuwen her
hebben in een prachtig „handschrift"
het nieuws van die dagen in steen
gebeiteld en het staat er nu nog te
lezen als was het gisteren geschre
ven.
Van deze handschriften zijn er 4500
gecopieerd. De heer Van der Meulen
en de jonge intellectueel, die hij mee
nam, hebben voor meer dan duizend
copieen gezorgd. En zo is thans de we
tenschap bezig uit deze vreemde jour
nalistieke nalatenschap de geschiede
nis van het land op te diepen. Dit is
erg moeilijk omdat vrijwel niemand
de taal kent. Maar een Belgisch ge
leerde is daarin bedreven, zodat men
mede door zijn werk op de ontsluie
ring van Jemens geheimen wacht.
Wat een vrouw!
De christenen onder de speurders
naar Jemens geheimen hopen vurig op
de ontdekking van een bericht over
de koningin van Scheba. Want deze
vorstin heeft hier geregeerd. Dat is
csweest in de tijd toen de cultuur tot
volle ontplooiing was gekomen.
Maar niettegenstaande de koningin
van Scheba in een rijk land woonde,
heeft zij op bezoek bij koning Salomo
haar ogen uitgekeken. Haar indrukken
te Jeruzalem zijn vervat in het ene
woord, dat haar sindsdien door heel
de wereld wordt nagesproken: „De
helft is mij niet aangezegd".
De heer Van der Meulen verklaarde
diepe bewondering te hebben voor de
ze koningin. „Wat een vrouw was dat!
Over welk een energie heeft zij be
schikt om de maandenlange reis van
haar hoofdstad Marib naar Jeruzalem
te ondernemen, met een grote kara
vaan." Wie zelf in Jemen heeft gereisd,
beseft er iets van hoe groot de onder
neming was.
Daarom is de heer Van der Meulen
ervan overtuigd, dat men eenmaal in
de oude rotshandschriften nader be
richt over de koning van Scheba zal
tegenkomen. Want een dergelijke gra
te stoet als haar karavaan was, pas
seerde niet elke dag de rotspaden van
haar land. Natuurlijk heeft men deze
gebeurtenis opgetekend. Het wachten
is nu op de dag, dat men ook in dit
opzicht kan verklaren: „De bijbel heeft
tóch gelijk!"
Ingezonden Mededeling (Adv.)
wanneer U Witte Kruispoeders
inneemt. Afdoende tegen ze
nuw- en rheumatische pijnen.
Ook in tablet- en
cachet-vorm
ministers der E.G.K.S. zal het re»
sultaat van de besprekingen Ie
zijn bijeenkomst van 7 februari a.s.
bestuderen.
Op basis van het bereikte beginsel»
akkoordloon zullen deskundigen
het Internationale Arbeidsbureau 'n
ontwerp uitwerken dat uiterlijk 17 ft*
bruari a.s. gereed zal zijn.
De voornaamste bepalingen van a»
ontwerpconventie hebben betrekking
op de verdeling tussen het land, waar
de arbeider werkt en het land, waar
zijn gezin woont, van de lasten, voort
vloeiende uit de kinderbijslag en der«
gelijke gezinsbijslagen, zomede vp
de lasten der overige sociale voorzin*
ningen en van uitkeringen in geval
van werkloosheid. De kinderbijslag ei»
andere gezinsbijslagen zullen uitslui»
tend ten laste komen van het land,
waar de arbeider werkt. Zij zullen
niet hoger zijn dan de tarieven, dis
gelden in het land, waar het gezin
van de arbeider woont.
VOORDELEN.
De werkloosheidsuitkeringen zul
len in het algemeen gelden voor alle
migrerende arbeiders, maar op het
ogenblik van de ondertekening der
conventie kan iedere regering ver
klaren, dat zij de uitkeringen wenst
te beperken tot bepaalde arbeiders.
Een werkloze, die het land verlaat,
waar hij zijn laatste werkkring heeft
gehad, zal gedurende een uiteenlo
pende tijd, die echter minstens ver
scheidene maanden duurt, voor de
werkloosheidsuitkering in aanmer
king bliiven komen.
De ontworpen conventie, waaraan
reeds sedert juli 1954 wordt gewerkt,
zal alle loontrekkers omvatten en
niet alleen de mijnwerkers en de ar
beiders der staalindustrie. Zij zal gel
den voor alle soorten sociale voorzie
ningen en haar doel is de hinderpalen
op het gebied der sociale voorzienin
gen weg te nemen, die een vrije cir
culatie van de arbeidskrachten belem
meren.
Remmen weigerden
BRIELLE, 25 jan. Gisteravond is van
het veer Rozenburg-Brielle een personen
auto te water geraakt, waarbij de burge
meester va Rozenburg en een van de
wethouders om het leven zijn gekomen.
De gemeentesecretaris, die de auto be
stuurde, kon worden gered.
Burgemeester jhr. L. G. Just de la Pai-
sières met de wethouder S. C. van Hel
den wilden zich met Je laatste pont weer
naar Rozenburg begeven. Toen men de
pont opreed, bleken de remmen te wei
geren. Met een klap schoot de auto door
de slagboom, die de veerpont afsluit, in
het Brielse meer dat ter plaatse vrij diep
is. De bestuurder slaagde er nog in iet
portier te openen en kon zich uit de auto
bevrijden. Later slaagde men erin de
auto te lichten, waarin de beide andere
inzittenden levenloos werden aangetrof
fen.
Het Zwitserse ministerie werkt
aan een voorstel tot grondwetherzie
ning teneinde de Zwitserse vrouwen
actief en passief kiesrecht te geven.
