MINTEKEN
Een herenpyama
GEZONDHEID
Zwitsalette
in vele kleuren
qRoene
Benen
aan 't adres van de werkende meisjes
Zit de fout niet in de gezinnen?
HET -TEKEN IS EEN
Onberekenbaar onderricht aan Jaapje
opZeeuwse plavuizen
Zaterdag 26 januari 195/
ZEEUWSCH WEEKEND
Een fieer
op bezoek in hei
Weekendhuis
et is heel onbeleefd om. een gast een hele week te laten
JQp wachten op een gelegenheid om eens aan het woord te
komen, maar ik moet ook naar een andere kant een beetje
schipperen, want stel u voor, dat ik een keer al te veel plaats-
■uimte in beslag zou nemen van ons Weekendhuis, dan kreeg ik
het ook daar met mijnheren aan de stok. We wonen allemaal
heel gezellig in, maar ieder moet zijn deel hebben. Daarom ris
keerde ik het, dat de mijnheer die ons, dames, een bezoekje
bracht, niet gauw uit zijn humeur zou raken. En daar zit ik
dus ook nu weer klaar voor de mijnheerOns vertrek is extra
netjes en er ligt zelfs een sigaar klaar, in de hoop dat dit de
stemming van die mijnheer dan milder zal maken.
Of die heer zo boos is? Dat niet, maar
hij zegt toch ongezellige dingen, voor de
meisjes en voor ons.
„In mijn werk, Maja, zo mag ik U wel
noemen, heb ik veel met vrouwelijke
werkkrachten te maken. De meesten van
hen zijn nog jong. Behalve enkele uit
zonderingen ligt de leeftijd tussen acht
tien en vijf-en-twintig jaar.
Het werk, dat te doen valt, is heel ver
schillend. Het grootste deel der meisjes,
waarmede ik te maken heb, moet lichte
handenarbeid verrichten en er worden
geen eisen gesteld voor een schooloplei
ding. Wel proberen we na te gaan uit
welk milieu de meisjes komen.
Kantoorarbeid
Een andere, kleinere groep meisjes
heeft kantoorarbeid te doen. Daar is
verantwoordelijk werk bij. Van de
groep wordt gevraagd, dat een middel
bare school met succes is doorlopen.
Om niet met onprettige aanklachten
te beginnen, zal ik eerst mededelen, dat
er onder beide groepen meisjes zijn, die
ik voor de taak, waarvoor ze gesteld zijn,
volslagen en volwaardige werkkrachten
zou willen noemen. Die zijn hun loon in
derdaad waard. Naar verhouding echter
vind ik, dat er veel meisjes zijn onder
hen, die ik beslist onvolwaardig zou wil
len noemen, niet omdat ze een gebrek
hebben, maar omdat hun karakter niet
deugt. (Dat is wel hard gezegd, Maja!)
Beschaafder luieren
bigenlijk reageren de beide soorten
werkkrachten gelijk, zij het dan dat de
meisjes, die de middelbare school hebben
bezocht, wat beschaafder of geraffineer
der luieren.
De camouflage is handiger omgehan
gen, maar in wezen is dit hetzelfde,
dat ze net als de handenarbeidsters
eigenlijk de hele dag met de klok re
kenen. Als ze 's morgens het werkver
trek binnenkomen, is de eerste blik op
de klok gericht en het is klaarblijke
lijk, dat ze met verlangen de voort
gang van de wijzers gadeslaan. Het
werk komt pas in de tweede plaats.
Neem je die jonge dames eens onder
handen, dan worden ze of brutaal of
ze pogen door aardige maniertjes, die
op flirten gaan gelijken, je in een be
tere stemming te brengen, maar ver
betering zie je meestal niet.
Liever kamperen!
Nu acht ik het begrijpelijk, dat ouders,
die de kosten ervoor over hadden, dat
hun dochters een middelbare school be
zochten, die kennis eens in contanten
gaan omzetten in een soort werk, dat be
antwoordt aan de schoolopleiding, wat die
meisjes ook bij een bepaald soort werk
brengt en in een zekere sfeer plaatst,
maar ik zou toch liever willen, dat ze die
kinderen dan maar liever gestadig lieten
kamperen een beetje uit de buurt van de
plaats, waar serieus gewerkt moet wor
den.
En de kwade geesten uit de andere
groep zou ik de moeders zelf op het dak
willen sturen, opdat die, zy het dan laat,
heel laat, thuis aan de dochters gaan hij-
brengen, dat als je werk op je neemt
je eenvoudig de plicht hebt dat werk zo
goed mogelijk te verrichten.
Krachtig opvoeden
Wellicht, dat de moeder, die thuis met
zo'n onwillige dochter zit opgescheept,
ten einde raad eens krachtiger gaat op
voeden, wat meestal in de prille jaren
verwaarloosd is. In de gezinnen, waaruit
die meisjes voortkomen, moeten die gaan
meeverdienen, want men kan zich daar
de luxe niet veroorloven ze maar te laten
rentenieren. Ik vind het zeer te betreuren,
dat niet alle werk zó gemechaniseerd kan
worden, dat ik een groot deel van de on-
geschikten kan ontslaan. Wel tracht Ik zo
veel mogelijk te selecteren, maar niet al
tijd met veel beter resultaat.
Het lijkt mij toe, dat de grootste fout
altijd in de gezinnen schuilt. Als men
van huls uit niet anders gezien heeft
dan dat er inderdaad gewerkt moet
worden voor het geld, dat men zegt te
verdienen, dan stempelt dit op een gun
stige wijze vanzelf de komende gene
ratie.
Taak voor de moeders
En waar het in de praktijk van het le
ven zo is, dat de moeders de opvoeding
in handen hebben, ligt het voor de hand,
dat daar de verbetering vandaan moet
komen. Ik acht wel, dat het steeds moei
lijker wordt, want er is nu al een hele
generatie, die meestal te slap is groot ge
bracht, en die zit nu zo vast te paard, dat
men geen klachten meer in ontvangst
neemt van ouderen. Zij zeggen: wat er
verkeerd gaat in het leven, hebben de
ouderen op hun geweten en wat de op
voeding betreft hebben ze gelijk.
Waarschijnlijk zijn de meeste dames
heel boos op mij, eerst al omdat ik meis
jes buiten de gezinsarbeid houd door hen
als werkkracht aan te nemen en dan bo
vendien nog veel kritiek oefenen op de
opvoeding.
Op dc juiste plaats
Maar als men eens op de juiste
plaats startte, met verbetering aan te
brengen, d.w.z. in de gezinnen het an
ders aanpakte en liefst met een vaste
hand, dan bleven wellicht desondanks
de meeste meisjes liever thuis, waar
dan meer rust en regel zou heersen en
dan waren de krachten, die ik zou be
komen, voor een groter percentage
beter te gebruiken.
Intussen, hoop ik, dat mijn naam uw
redactiegeheim blijft, opdat geen boze
dames me lynchen."
Luisteren!
Wat moeten we met zo'n man beginnen?
Ik heb al geprobeerd hem te vriend te
houden door hem onverkort aan het
woord te laten en verder geloof ik, dat
we er goed aan doen toch ook eens naar
een man te luisteren. Ze kunnen iets wel
eens erg zakelijk zeggen, maar soms heb
ben ze gelijk, alleen zou ik die mijnheer,
die bang voor ons is, willen vragen: is
opvoeding dan alléén maar de taak van
de vrouw? Moeders doen er wel het
meeste aan, maar als de vader ziet, dat
het wel er wel heel slapjes naar toe gaat,
zodat hy permissie voor dit of dat of dat
aan zijn kroost moet vragen, wie moet
dan het stuur in handen nemen?
Een erezaak
Maar met de bal terug te kaatsen, wat
ik nu voor mijn lezeressen doe, zijn we
niet klaar. We zullen dan maar weer
bij onszelf beginnen en de grote kinde
ren niet alleen de meisjes, leren ver
staan, dat goed werken een erezaak is,
want God geeft elk een eigen levens
taak.
En nu blijven we toch aan het eind nog
met deze grote vraag zitten: waarom kie
zen meisjes toch bij voorkeur zulk werk,
dat vreemd is en blijft aan het echt
vrouw-zijn? Dit terrein is toch ook wijd
genoeg. Men behoeft wezenlijk niet alle
maal hulp in de huishouding 'te worden.
Ziekenhuizen schreeuwen om krachten,
bij het onderwijs is er een tekort.
We zijn weer bij het begin van een vo
rig praatje teruggekeerd. Daarom is de
raad van die mijnheer toch zo kwaad niet.
Thuis bij het begin beginnen, dat is de
door God zélf voorgeschreven weg, wijl
Hij nu eenmaal kinderen in gezinnen laat
Grijze haren van
het rekenen
grootbrengen.
Och, dat alle mensen toch eens luisterden naar de wijze raad
die heel knappe mensen soms zomaar gratis verstrekken, wat
zou dan mijn baantje een feest zijn. Bovengenoemde knappe
mensen in ons vakken hebben uitgemaakt, dat kinderen van een jaar
of zeven eigenlijk nog niet „reken-rijp" zijn in die tijd des levens,
weshalve het veel beter zou zijn dit vak pas in een hogere klas te
doen aanvangen. Als dat gebeurde, ja, dan zouden mijn kroost
en ik met de brave oude kinderdichter Van Alphen kunnen zeggen:
„Mijn leren is spelen." Maar nu het zover nog niet is, zitten we nog
met de problemen en kan ik eenvoudig de naam Van Alphen niet
meer horen, want de man wist niet waarover hij praatte, met zijn:
„Mijn leren is spelen".
Wat zou hij „gedicht" hebben, als
hü eens met de moeite had gezeten
om aan zesenveertig kinderen alle
knepen en lagen van dat gecijfer te
moeten bijbrengen en als hij dat ge
ploeter van die wurmen eens gezien
had
Rekenen is en blijft een geheimzin
nig en onberekenbaar vak, al heet het
dan ook rekenen. Er staan een paar
cijfers, b.v. 6 4 Zie dan maar,
dat je een behoorlijk cijfer achter dat
Maja. geplaatst krijgt. En dan heb je soms
Sireep en sjerp
Twee Britse mode-nieuwigheidjes:
links een zwart-wit gestreept jasje met
een geel kraagje, dat getoond werd op
een show in Londen. De bedoeling is,
dat er een wit bloesje onder gedragen
wordt. Helaas werd het materiaal niet
vermeld. Rechts een „hoed", genaamd
Guineveredie geïnspireerd is op 'n
klassiek Engels hoofddeksel, vervaar
digd van zeeblauwe en rose zijde.
Be&cltecfn Uw
Eet voldoende groente
en fruit
Trek vooral in dit jaargetijde
zoveel mogelijk profijt van
de beschermende waarde van
groenten en fruit.
Eet daarom niet te vaak stamp
pot, want door stampen vernie
tigt U vitamine C.
Stoof de groente niet lang na
met boter of margarine: daar
door gaat er vitamine C verlo
ren. Vermeng de groente liever
vlak voor het opdienen met bo
ter, margarine of een melk
saus, ze is dan ook smakelijk!
Laat 's winters het fruit niet op
tafel ontbreken.
Menu's
Londonderrysoep* aardappelen
met jus, runderrollade, brussels lof
Deense vla*.
Aardappelen met jus, rest rollade,
spruitjes vla van yoghurt*.
Aardappelen, jus, bruine bonen met
gebakken spek, sla van wortel en an
dijvie griesmeelvla.
Groentesoep* aardappelen, jus,
runderlappen, koolraap appel*.
Panvis van stokvis sinaasappel.
Aardappelen met jus, gehakt, prei
pannekoeken*.
Aardappelen met jus, rodekool
havermoutpap.
De met een aangeduide gerechten
kunnen geschrapt worden, zonder dat
de maaltijden wat voedingsstoffen be
treft onvolledig worden.
Voor 4 personen
Panvis van stokvis
300 kg stokvis, 1% kg aardappelen,
150 g (een kopje) rijst, 3!& dl (2 kop
jes) water, 1 kg uien, boter of marga
rine, zout (melk of visbouillon).
(Ongeweekte stokvis in stukken hak
ken en tenminste 24 uur in ruim wa
ter weken. Het water nu en dan ver
versen). De stokvis zo goed mogelijk
van graten en vellen ontdoen. Er des
gewenst rolletjes van maken en deze
vastbinden met een draadje. De ge
weekte stokvis in ruim kokend wa
ter met 10 g zout per liter water
zachtjes gaarkoken. Zorgen dat het
water tegen de kook aanblijft, anders
wordt de vis hard entaai. Kooktijd 'A
a 1% uur, afhankelijk van de mals
heid van het visvlees.
De rijst wassen, opzetten met ko
kend water en zout en zachtjes gaar
koken. De aardappelen schoonmaken,
gaarkoken en in stukken snijden. De
uien schoonmaken, in snippers snijden
en deze bruin bakken in boter of mar
garine. De vis in stukjes verdelen. Al
deze ingrediënten dooreen mengen.
Het gerecht desgewenst smeuïg maken
met een scheutje melk of visbouillon.
Desgewenst het geheel overdoen in
een vuurvaste schaal, bestrooien met
paneermeel en hier en daar een klon
tje boter of margarine er op leggen.
Er in de oven een bruin korstje op
laten komen.
1 ui, 40 g (ruim 2% eetlepel) boter
of margarine, Vz theelepel kerrie, 40
g (4 eetlepels) bloem, 1 liter bouillon,
'A dl VA klein kopje) melk (klein
blikje champignons).
Het uitje klein snijden. De boter of
margarine warm maken en het uitje
met de kerrie hierin fruiten. Alle
bloem toevoegen en flink roeren. De
bouillon bij kleine scheutjes tegelijk
bij het mengsel schenken, tot alle
bouillon gebruikt is. De soep zeven.
De soep weer aan de kook brengen en
op smaak met melk en desgewenst
met champignons.
Op veelvuldig verzoek plaat
sen wij het patroon van een
herenpyama in de maten 50-
52-54 (maat 56 op bestelling) en
waarvoor men nodig heeft 5 mtr
machtig je best gedaan en dan komt
er een juffrouw, die er ijskoud een
miserabele haal door geeft. Daar ga
je dan.
GLAD MIS
Nu ja, met dat gaat het soms nog
wel, want dan mag je er wat bij doen
en dat zint de meesten wel, maar dat
teken. Dat is glad mis. Nu behoeft
u niet te denken, dat het alleen maar
de achterlijken of grensgevallen zijn,
die tobben met dat gegoochel met cij
fers. Lang niet, want dan kon je de
eerste tijd wel eens denken, dat je
allemaal achterlijken had. Later, als
ze een beetje over die fatale leeftijd
van zeven heen zijn, gaat het bij de
meesten gesmeerd. Intussen, ik zit er
mee, want ik heb de meeste zevenja
rigen.
LEZEN ALS DE BESTE
Daar heb je nou onze Jaap. De
kerel kan lezen als een voordracht
kunstenaar, en hij vertelt de Bijbel
se geschiedenis nog mooier na dan
ik het zelf deed. Hij schrijft keurig
en in zijn tekenen zie ik beslist wat,
maar rekenen ho maar. Je zou geen
volbloed schooljuffer zijn, als je
niet probeerde met een paar extra
ogenblikjes in het speelkwartier hem
wat bij te spijkeren.
Nu goed, ik mag mijn baantje wel, al
heb ik dan geen goed oogje op reke
nen, dus blijft Jaap wel eens bij me
in het speelkwartier en doen we, nee
juister gezegd, doe ik danig mijn best.
Vandaag ook weer. „Kijk Jaap, hiér
zijn negen lekkere zuurtjes." Ik krab
bel al negen snoepjes op het klad
blaadje.
WEINIG INTERESSE
Jaap kijkt er naar en is niet
bijster geïnteresseerd. Verder stel ik
voor om van die negen er vier aan
Jaaps jonger broertje te geven, bij mij
ook welbekend. Jaap schudt e.hter
energiek van nee, want zijn broertje
had gister zo'n kiespijn en nou mag
hij van moeder niet snoepen.
ingezonden Mededeling (Adv.)
Bestrijd UW PIJNEN met:
w
stof a 90 cm breed.
Kraag, zakken en mouwen wor
den gegarneerd met een contras-
trerende kleur. De broek wordt in
gehaald met elastiek of band.
Wijze van bestellen
Plak aan de adreszijde van een brief
kaart, naast en buiten het frankeer
zegel, 't verschuldigde bedrag 0,95)
aan geldige postzegels en adresseer de
ze aan de redactie van het Zeeuwsch
Dagblad, Lang Vorststraat 90, Goes.
Aan de andere zijde vermeldt u uw
naam, adres, maat en nummer (no 234)
van het gewenste model. Plak nooit
voor meer dan 0,95 aan postzegels
extra op een briefkaart, want wat
meer geplakt wordt is waardeloos. Be
stellingen onder rembours worden niet
aangenomen en de patronen worden
niet geruild. De redactie heeft geen
patronen in voorraad, het persoonlijk
komen afhalen aan ons kantoor heeft
dus geen zin.
Wit we in het komende voorjaar en van de zomer
kunnen kiezen uit regenmanels in een onein
dige variatie van kleuren, werd ons niet alleen
verteld, maar ook getoond op een show, die Helfi's
Regenkleding N.V. onlangs in onze hoofdstad hield.
De mannequins paradeerden in creaties van hemels
blauwe, oranje, gifgroene, roestbruine, tomaatrode,
zachtgele, zandkleurige en donkerbruine poplin en
wollen gabardine, alsof ze een jaar of twee geleden
niet nog praktisch uitsluitend in het zwart gehuld
gingen wanneer er een lieflijk Hollands lenteregen
tje uit de lucht rolde.
Vooral de pasteltinten zijn door de winkeliers met en
thousiasme ontvangen. Verder doet blauw in alle denk
bare schakeringen het nog opperbest. We zagen ook
streepjes en leuke fantasieweefsels. Erg leuk vonden wij
een crême-kleurig regengewaad met smalle zwarte
streepjes, een zwarte reverkraag, zwarte knopen en een
grappig hoekje met een zwarte rand.
Over hoedjes gesproken: ook op dit gebied ontbrak
de afwisseling niet. Soms sierden bijzonder eenvoudige
dopjes de lokken der mannequins, maar soms waren hun
hoofden bedekt met grappige „regenbaretten", paraplu
kapjes en gevalletjes, die het midden hielden tussen een
zuidwester en een verpleegstersluier. Niet allemaal even
handig in de praktijk waarschijnlijk (stormbandjes kon
den we bijna nergens ontdekken)maar wel leuk.
Over de modellen valt niet veel nieuws te vertellen.
Er was één mantel in de collectie, speciaal bestemd voor
bakvissen, „maid's mantel", zo noemde de speaker hem.
Menige teenager zal beslist voor deze goedkope jas, met
de leuke losse witte kraag, de Amerikaanse schuifsluiting
en het olijke gekruiste witte bandje opzij, zfichten, dach
ten we zo.
Cape
Onder de geshowde anti-regen kledingstukken was ook
een cape. Iets modieuzer dan de capes, die wij vroeger
naar school droegen. Maar wèl donkerblauwDe witte
knopen gaven het geheel een leuk effect. Bij de dames
voor wie de prijs geen beletsel vormt (100 gulden) zal
hij wel in de smaak vallen: onder dit gewaad kan zelfs
de allergrootste boodschappentas droog vervoerd worden!
De mantels hadden over het algemeen maar één rij
knopen, maar de overslagen waren iets breder dan ge
woonlijk. Bijna alle mouwen bleken ingezet, het raglan-
model gaat er een beetje uit bij de regenmantels. Er was
veel met schouderstukken gewerkt, één mantel had zelfs
een afknoopbaar pellerientje. De sportieve jassen hadden
een geruite en de modieuzere exemplaren hadden een
changeant voering.
Wel nieuw was de regenmantel van zijden-voline (een
soort plastic), die zo wel in changeant als in unie-kleu
ren wordt gemaakt. De zakken kunnen niet inregenen en
de kraag heeft een praktische „ingebouwde" capuchon.
De naden zijn niet genaaid, maar gelast, zodat hij beslist
waterdicht is. De winkelprijs wordt veertien gulden vijf
tig, in changeant-uitvoering is hij ruim drie gulden
duurder.
Hij moet naar de dokter en daarom
vertikt Jaap het om vier zuurtjes van
mijn kladblaadje aan Appie te geven.
Nou goed, je moet kunnen geve' en
nemen daar gaat het juist om in re
kenen) en daarom verander ik de
zuurtjes met een kleine haal in knik
kers. Daarop hoeft Appie niet te knab
belen.
Jaap ziet, dat er vijf overblijven,
wat hem verheugd doet zeggen, dat hij
de meeste houdt.
ACHTERGROND
Daar bemerk ik (want ik lees ge
leerde dingen over psychologie), dat
er een achtergrond is bij Jaap, dat hij
niet met dat teken overweg kan.
i houdt liever alles zelf. Doch met
zulke diepgaande overwegingen houdt
mijn leerplan voor het hele jaar gaen
rekening. Tot en met twintig mogen
die cijfers geen enkel geheim r eer
voor mijn peuters hebben en daarom
achtervolg ik Jaap met nog meer
„min-sommen", omdat hij daar de
grootste moeite mee heeft. Nog één
keer gaan de knikkers over uit Jaaps
buultje naar Appie. Jaap had er tien
en moet er vijf aan Appie afstaan.
IN HET GELIJK
Jaap zegt dan, dat hij er vijf over
houdt en de tekening op het klad
blaadje ste't hem in het gelijk. Jaap
kijkt wat opgewekter, nu. blijkt dat
hij het goed heeft en daarom waag
ik de sprong tot boven tien.
We blijven maar bij de knikkers,
want die zijn onschadelijk voor een
slecht gebit. We hebben, bij mijn
nieuwe opgaaf, wel twaalf knikkers.
Dat is al veel en ik ben van plan er
Jaap acht af te nemen, maar ik denk
ze ook nu weer aan Appie, de bloed
eigen broer, door te geven. Maar dan
wordt Jaap uitgesproken recalcitrant
en hij bijt me toe: „Waarom mot i?t
al m'n knikkers an Appie geve? Hij
het me gisteravond zo getrapt, kijk
maar" en Jaap ziet kans zijn been op
de bank te leggen en wil zijn kous af
stropen, om het wettig en overtuigend-
bewijs te leveren.
OP ALLES BEDACHT
Ik ben vandaag beslist niet ge
lukkig met mijn voorbeelden. Mor
gen eens wat anders proberen, want
Jaap is nog niet zover, dat hij in
het abstracte redeneren kan over
al de kuren en kunsten van cijfers
tot x met twintig. We zullen dan
wel weer zien en in ieder geval moed
houden, want is die verloren, dan
is het alles mis. Ik zal dan eerst in
formeren hoe het met Appie s gebit
er bij staat. Je moet op alles bedacht
zijn in ons „vak".
Zeli gezien I
Ze zijn gesignaleerd, de rode en
groene kousebenen! Dus toch
Ook in de Zeeuwse drevenDe be
woners van ons gewest mogen dan be
houdend genoemd worden, enkele pro
gressieve geesten hebben toch maar
de stoute schoenen, nader aangeduid,
de stoute kousen aangetrokken!
Hebben deze vrouwelijkegeesten
hun tijd verstaan, zoals dat heet? Het
geven van een antwoord hierop is niet
gemakkelijk.
Wij zullen ons daarom beperken tot
het doen van enkele gissingen. Een
vraag, die zich onmiddellijk aandient,
is: riekt het bewandelen van deze aard
bol met de in bizar groen verhulde
benen naar verdwazing of is het de
koesterende warmte van de stof, lou-
tc~ de immense bekoring van het rij
pere textiel, dat hier door de betrok
ken dames primair roordt gesteld?
Dit laatste is aanvechtbaar. Droeg
men in het, zoals het thans schijnt,
voorbije nylon-tijdperk, soms gebrei
de kousen? Neen! Blijft dus over: de
verdwazing
Toch gaat ook dit weer niet op, want
het is in ons goede Nederland zo, dat
men zelfstandig de kleur kan bepalen,
die men op een gegeven moment aan
de kousen wenst te geven.
Daarnaast dient ten gunste van de
rode- en groene-kousen-draagsters te
worden aangetekend, dat zij zich heb
ben ontworsteld aan die grote, wijds
verbreide nylon-massa. Zij hebben op
het mode-front de spits afgebeten!
Hierin schuilt een deel van haar ver
dienste. Voorts hebben zij zich moedig
getoond. Hoe schoorvoetend zal zo'n
eerste groene kousebeen de Zeeuwse
plavuizen opgestuurd zijn!
Ondertussen zijn ook deze draagsters
reeds in twe groepen uiteengevallen.
De gelijkgerichte en de twee-polige.
Want er zijn er, die, gelijk men dit
wel op schepen ziet om stuurboord en
bakboord te markeren, zowel een rode
als een groene kous aantrekken. Dit
is het pure, baanbrekende werk! Eerst
dan laat men zich willoos drijven op
de poelen van het modespektakel, eerst
dan neemt men met overgave deel aan
datgene, waarop het bevattingsvermo
gen van de mens in zijn ware gedaante
reageert..
DE STATENDAM NAAR NÊWyORK
In februari zullen Brits-Jordaanse
onderhandelingen beginnen over be
ëindiging van het verdrag tussen bei
de landen en terugtrekking van de
Britse troepen.
