CJMV-Wolphaartsdijk 50 jaar,
mijlpaal in dorpscultuur
belangrijke
Ümdm/md
Egypte beschuldigt Irak van
verraad aan Arabische zaak
Herinnering aan roemruchte dagen
toen Knuyt de lucht in ging
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pagina 7
Gouden jubileumviering mei feestavonden en herdenkingsdienst o. I. v. Ds. Mantz
Experimentele avonden
met radio en film
k&c&tciffn
„Brengen onder Britse invloedsfeer"
„Pas op voor groot
hulpprogram"
HET GEBEURDE
EEN KERSTVERHAAL
ELLY BOER
Oliebuisleiding van
Ahaba naar Haifa?
Kerstboodschap van
President Eisenhower
De puzzle in ons
Kerstnummer
Zaterdag 22 december 1956
WOLPHAARTSDIJK, 20 december.
E EN HALVE EEUW C.J.M.V.-WERK in Wolphaartsdijk. Zeker, een jubileum, dat gememoreerd dient
te worden. Wie echter de roemrijke historie van de Wolphaartsdijkse afdeling „Dient den Heere"
kent, weet, dat dit gouden festijn tevens een culturele mijlpaal is voor het dorpsleven aldaar. Want de
Wolphaartsdijkse C.J.M.V.-ers hebben hun taak altijd zeer breed gezien. Een stuk geestelijk werk, maar
tegelijkertijd met een brok cultuurvorming. Daarvan getuigen de annalen van de vereniging: bibliotheek,
leesportefeuilles, winterlezingen en zelfs pionierswerk op het gebied van radio, film en.... aviatiek.
WAT DAT LAATSTE BETREFT, het is de heer J. Knuyt, die de dorps-
primeur heeft weggesleept, toen hij tijdens een C.J.M.V.-uitstapje'naar
Zeebrugge met een oud oorlogsvliegtuigje zijn „luchtdoop" onderging. Dit
doortastende, ondernemende, typeert de heer Knuyt, die dertig jaar lang
(19171947) als een bezielend voorzitter is opgetreden en het gouden ere-
insigne van de bond dan ook mag ere mag dragen. Hij kan uren achtereen
vertellen van die roemruchte dagen van weleer. „Ja, we waren nogal voor
uitstrevend", zegt hij glunderend, „ik denk bijvoorbeeld aan die prachtige
winterlezingen, waarbij wij bekende sprekers van heinde en verre lieten
komen. Het ging echter boven onze financiële draagkracht, zodat we ermee
zijn gestaakt".
En zo kan de gouden C. J. M. V.-er
vertellen van de jaren '20, toen een
filmavond werd georganiseerd en spe
ciaal iemand uit Rotterdam moest ko
men om dit wonder te vertonen. Met
kar en paard werd de goede man, ge
wapend met een batterij grote acety-
leenflessen voor de lampen, van het
spoorstation te Goes gehaald.
Radiogeknetter
Ook de radio deed zijn openbare in
trede in Wolphaartsdijk via deze jon-
gemannenclub. Onder grote belang
stelling werd, op 18 maart 1925, in de
leerkamer van de Herv. kerk, de eer
ste publieke radio-uitzending met veel
geruis en geknetter ten gehore ge
bracht. Dit was ter gelegenheid van de
eerste uitzending van het Ned. Jong.
Verbond.
Ds. Mantz
Op 29 december 1906 werd de afd.
Wolphaartsdijk „Dient den Heere"
door Ds. Steginga opgericht „op ve
ler verzoek", aldus de oude boeken.
Het eerste dagelijkse bestuur bestond
uit de heren C. M. v. Leeuwen (voor
zitter), M. Zuyddijk (secr.) en J. Slot
boom (penn.).
Het was een sober begin met slechts
enkele leden. De heer A. Zuyddijk, die
in 1908 lid werd, vertelde ons, dat het
ledental steeds op hetzelfde niveau van
vijf man bleef. De sfeer was echter
altijd even gezellig.
Toen de heer J. Knuyt de leiding
kreeg, kwam er meer wind in de
zeilen, mede dank zij de bemoeienis
een van Ds. Mantz, een eerste-klas
organisator, die negen jaar lang de
jonge Wolphaartsdijkers aan het
werk wist te zetten. Bij zijn vertrek
uit het dorp kon hij een bloeiende
vereniging van dertig leden achter
laten.
Goede lectuur
In deze „gulden jaren" ontstond ook
de bibliotheek. In 1927 was deze uit
gegroeid tot 408 boeken, waarvan niet
alleen door de leden, maar ook door
vele tientallen dorpsbewoners een
dankbaar gebruik werd gemaakt.
En zo is het vandaag de dag nog.
Van alle gezindten en alle leeftijden
wordt een beroep gedaan op de boe
kenschat, die ondanks het verlies
door de ramp en de periodieke op
ruimingen thans 1112 banden
telt. Op drie na de grootste C.J.M.V.
bibliotheek van Zeeland.
De leesportefeuilles doorkruisten
eveneens heel de plaatselijke gemeen
schap. In de oorlogsjaren moesten zij
verdwijnen. Voorgoed, want na de be
vrijding bleek hiervoor geen levens
vatbaarheid meer te bestaan.
In de crisis van de dertiger jaren na
men ook Wolphaartsdijkse jongens
deel aan de N.J.V.-werkkampen op de
Ernst Sillemhoeve. „Geestelijk ge
sterkt keerden zij terug", aldus meldt
de historie.
Neergang en opbloei
De oo.iog deed zoals overal el
ders het jeugdwerk teruglopen. De
gewone vergaderingen gingen nog wel
door, maar van verdere activiteiten
was geen sprake. De jongensclubs
moesten geheel verdwijnen, bij gebrek
aan leiders.
De bevrijding bracht herleving. De
bibliotheek en de jongensclubs kwa
men weer op gang.
Met de watersnood 1953 stagneerden
de vergaderingen enkele weken, daar
het dorp werd geëvacueerd. Driehon
derd boeken gingen verloren. Dank zij
de adoptie van de Vlaardingse clubs
konden nieuwe boeken en spelen wor
den aangeschaft.
Toen en nu
We hebben eens een avond in
Wolphaartsdijk zitten praten. Met
de C.J.M.V.-ers van vandaag, ver
tegenwoordigd door het bestuur
en twee leden van de jongensclubs,
maar ook met een tweetal oud
gedienden: het „gouden" erelid
J. Knuyt en de heer A. Zuyddijk,
die zich in 1908 al onder 't leden
tal schaarde.
Dat het verenigingswerk nu, hoewel
de doelstelling gelijk bleef, op geheel
andere wijze wordt aangepakt, kwam
bij de confrontatie van jong en oud
reeds direct naar voren.
„Wij leefden in een heel andere tijd"
aldus de heer Knuyt, „toen kon je je
nog verwonderen over Iets. Dikwijls
moest je modderen om iets voor elkaar
(stichters van de C.J.M.V.) dat werk
hebben aangevat.
„Eigenlijk moest de kerk voor de
jeugd inspringen", zo meende de
heer Kaboot, „de C.J.M.V. en ook
de C.J.V.F. bereiken een groot deel
van de jeugd, maar zij worden in
vele plaatsen door de kerk in hun
werk niet gesteund".
Maar intussen gaat de Wolphaarts
dijkse C.J.M.V. haar gang. Met een ge
zonde vereniging, en twee jongens
clubs „Timotheus", o. 1. v. de heren
L. J. van de Velde en L. Kraak, en
„Wees een zegen", o.l.v. de heren F.
Zweedijk en J. Kaboot.
Jubileumavonden
Met enthousiasme bereidt de jeugd
zich voor op de jubileumavonden. Op
Het huidige bestuur
zittend v.l.n.r.: Joh. Kaboot (voorz.),
O. P. C. v. d. Maas (secr.). Staande
v.l.n.r.: C. Verheule biblL. J. v. d.
Velde (vice-voorz.)L. Tavenier 2e
secr.-penn.) en J. Geene (penn.)
te krijgen, en dan had je daar grote
voldoening over".
De heer Zuyddijk stemde daar vol
komen mee in. Hij weet nog als de dag
van gisteren te vertellen van al die
mooie belevenissen. Trouwens, dat
kunnen al de oud-leden, want kom
maar eens op een C.J.M.V.-feestavond
dan wordt er door de oud-gedien-
den weer eens hartelijk gelachen om
„die gezellige verenigingsdagen van
vroeger". Kom daar nu eens om, zegt
men dan.
Andere aanpak
Zoals gezegd, het jeugdwerk van
vandaag wordt geheel anders aange
pakt. Dat is ook noodzakelijk. De tij
den zijn geheel anders en navenant de
jongelui.
Er zijn nu andere dingen nodig dan
radio-uitzendingen en leesboeken om
hen te trekken. Naast de bijbelstudie
wordt er nu veel gedaan aan spelen,
kamperen, musiceren, enz.
Lang niet alle jongelui, die in het
C.J.M.V. thuis horen, zijn lid. Maar die
wel lid zijn, zijn het dan ook voor
honderd procent. „Het is moeilijk de
grote massa te trekken", zei de heer
Joh. Kaboot, de huidige voorzitter. En
hij vertelde daarbij van de tijd, toen
de kerk in Nederland het jeugdwerk
verwaarloosde en enthousiaste mensen
Nieuwe leden economische en
sociale raad V.N.
NEW YORK, 20 dec. (AFP). Mexico,
Polen, Finland en Pakistan zijn door de
Algemene Vergadering der V.N. tot lid
van de economische en sociale raad ge
kozen. Engeland en de Sowjet-Unie zijn
herkozen.
De raad heeft West-Duitsland uitgeno
digd vergaderingen van de economische
commissie voor Latijns-Amerika bij te
wonen. Een desbetreffende resolutie werd
met zestien stemmen voor, nul tegen en
twee onthoudingen (Sowjet-Unie en
Tsjecho-Slowakije) aangenomen.
0 De Franse nationale vergadering
heeft het regeringsbeleid goedgekeurd.
O De Finse premier, Fagerholm, zal
dertig januari op uitnodiging van de
Sowjet-regering naar Moskou gaan.
Wie Christus zoekt in 't eigen hart,
raakt meer en meer in zich verward.
En wie Hem zoekt bij krib en stal,
vangt satan listig in zijn val
Hoe ik ook in het kaarslicht staar:
het Kerstkind is noch hier noch daar.
Het lied verklinkt, de vlam dooft uit,
bevroren blijft Gods vensterruit.
Kerstvreugde schenkt alleen het Woord.
Door herders werd het eens gehoord
en gaat sindsdien van mond tot mond
bij" armen en bij kinderen rond.
Hoe schamel ook en klein in tal:
hun blijdschap voedt het gans heelal!
Bid daarom met hen om de Geest
Die ons tot deze Vreugd geneest.
ROEL HOUW1NK
28 december a.s. wordt de feestavond
met de oud-leden gehouden. Bij een
gezellige broodmaaltijd zullen al die
oud-gedienden verhalen opdiepen uit
„die fijne dagen van weleer".
Op zondagavond 30 december om 6
uur vindt de herdenkingsdienst plaats
in de Ned. Herv. kerk, waarin Ds.
Mantz, em. predikant te Rotterdam, de
stuwende kracht uit de twintiger ja-.
ren, zal voorgaan
Vijftig jaar C.J.M.V.-werk
Op 4 januari 1957 hoopt men de re- De oude garde het „gouden" erelid
vue „En voort wentelen de jaren", ge- Knuyt (links) en A. Zuyddijk (64)
schreven door de voorzitter op te voe- geflankeerd door de „toekomst": Da-
ren. Het beloven weer feestavonden te vid Reinhoudt (14) en D. Tavenier
worden „als van ouds", en dat zegt (rechts)
voldoende. Foto Zeeuwsch Dagblad)
Verklaring van minister van voorlichting
LONDEN, 21 december. (Rtr.). De Egyptische minister van
voorlichting, Hatem, heeft in een Arabische uitzending van radio-
Caïro verklaard, dat premier Noeri es Said van Irak indertijd het
pact van Bagdad gestolen heeft, omdat hij van alle Arabische staten
Britse koloniën en onderdelen van de Britse invloedsfeer wil maken.
ve veiligheid dat niet met Engeland ver
bonden zou zijn, aan wapens moest ko
men. President Nasser verklaarde toen,
dat overleg met Engeland geen nut had.
De Iraakse premier noemde het Arabische
collectieve veiligheids verdrag een „vodje
papier". Volgens hem moesten andere we
gen gezocht worden.
In december 1954 werd aan de politieke
commissie van de Arabische Liga mede
gedeeld, dat Noeri es Said instemde met
het Egyptische standpunt en dat Irak,
evenals Egypte, een verdrag voor terug
trekking van de Britse troepen zou slui
ten. Op 3 januari 1955 kwam echter de
bekendmaking, dat Turkije en Irak een
verdedigingsverdrag gesloten, hadden. Dat
was eep slag voor het Arabische nationa
lisme en het Arabische streven naar vrij
heid, aldus minister Hatem.
Hatems verklaring was een antwoord
op een redevoering van Noeri es Said,
waarin deze bijzonderheden gaf over de
onderhandelingen tussen de Arabische
landen, die voorafgingen aan de onder
tekening van het Pact van Bagdad in fe
bruari 1955. In dit pact zijn Irak, Turkije,
Pakistan, Perzië en Engeland verenigd.
„Het pact is slechts een „camouflage"
voor een afspraak van Noeri es Said met
Engeland, die Engeland bases in Irak
geeft en dit land in staat stelt Irak geheel
te bezetten in geval van oorlog of oorlogs
gevaar", aldus Hatem.
„EEN RAMP"
Egypte heeft in 1954 reeds gewaar
schuwd, dat toetreding van Irak tot het
Turks-Pakistaanse veiligheidsverdrag
„een ramp voor alle Arabische landen"
zou zijn, zo verklaarde Hatem. De Ara
bische landen moesten volgens Egypte
onafhankelijk van Engeland eenheid in
hun buitenlandse politiek brengen.
Bij besprekingen in Caïro in septemer
1954 had Noeri es Said de vraag gesteld,
hoe een Arabisch verdrag voor collectie-
Amerikaanse senator over
Oost-Europa
NEW YORK, 2 dec. (Rtr.). De
Amerikaanse Senator Humphrey, lid
van de Senaatscommissie voor buiten
landse betrekkingen, heeft verklaard,
dat de huidige beroering in O.-Europa
mogelijkheden biedt, maar tevens de
verplichting tot sober, verantwoorde
lijk optreden met zich brengt.
De V.S. moeten volgens hem bereid
zijn welwillend te praten over econo
mische hulp aan onafhankelijke rege
ringen in Oost-Europa, in Polen bv.,
maar zij moeten niet „toestormen met
een groot hulpprogram". Dat zou de
Polen en anderen kunnen afschrikken.
Wat Duitsland betreft geloofde Hum
phrey, dat terugtrekking van de Ame
rikaanse troepen uit West-Duitsland
(maar niet uit West-Europa) overwo
gen zou kunnen worden, als de Russen
hun troepen uit Oost-Duitsland zouden
terugtrekken en een vrij, verenigd
Duitsland lid van de N. A. V. O. zou
kunnen blijven. De grenzen van de
vrijheid zouden dan aan de Poolse
grens komen te liggen, waardoor het
isolement van de Polen yerminderd
zou worden.
Ingezonden mededeling.
Doe wat tegen
die vatbaarheid
Geef Uw kinderen gere
geld Scott's Emulsion. De
levertraén die de onont
beerlijke vitaminen A en D i
en noodzakelijke opbouw
stoffen bevat. Kinderen
vinden 't lekker. Vader
en moeder blijven niet achter, want ook
hun doet 't goed.
MJUIMfiT,
AlUtn echt mol hel vissertje op
jj -
irpakklng.
op X
-K
II et is erg druk op straat. Over een iets lekkers voor haar en hijzit vaak
paar dagen is het Kerstmis en de uren naast haar bank om haar te ver
mensen verdringen zich voor de win
kels om de mooie etalages te zien. Het
regent een beetje en de rode, blauwe
en groene lichten van de reclame
weerspiegelen in de glimmend-natte
straat.
Tussen al die mensen loopt een klein
jongetje. Zijn rug is een beetje gebo
gen en hij heeft zijn handen diep in
zfjn zakken gestopt. Zijn donkere ha
ren zijn helemaal nat geworden en ze
hangen in zwarte pieken over zijn
voorhoofd. Eenzaam schuifelt hij tus
sen de mensen door.
Soms drukt hij zijn neus plat tegen
een grote winkelruit om te kijken
naar prachtig gekleurde kerstboom-
ballen, naar zilveren slingers, mooie
kerstkransen met rode kersjes en wit
te suiker erop en naar de grote rode
kerstklokken, die in bijna iedere win
kel hangen.
Robbie Dammers heet het jongetje.
Er is iets vreemds aan hem. Alle an
dere mensen zijn blij en vrolijk om
dat het bijna Kerstmis is. Maar Rob
bies grote bruine ogen staan een. beet
je verdrietig en precies recht boven
zijn neus zit een sombere rimpel
Nee, Robbie kan niet zo erg blij
zijn. Hij denkt aan Joke, zijn zusje.
Verleden jaar hebben ze samen met
moeder boodschappen gedaan voor 't
Kerstfeest. Maar nunu ligt Joke
al bijna een jaar op de grote bank in
de kamer. Ze heeft kinderverlamming
gehad en daarom kan ze met meer
lopen. Iedere dag oefent ze met haar
beugels en een kruk, maar ze kan nog
steeds geen stap alleen doen.
En daarom is Robbie verdrietig,
want hij houdt erg veel van zijn zusje.
Van zijn zakgeld koopt hij wel eens
tellen wat ze op school gedaan heb
ben en hoe mooi het nu is in de stad,
zo vlak voor het Kerstfeest. Dan luis
tert Joke met schitterende ogen en>
soms zucht ze een beetje. Maar Joke
is een flink meisje, ze huilt bijna nooit
en altijd weer klemt ze haar tanden
op elkaar als ze loopoefeningen moet
doen met vader of moeder of de dok
ter.
DOOR
Iedere avond als Robbie naar bed
gaat knielt hij voor zijn bedje neer
en hij vergeet nooit om aan de Here
Jezus te vragen of Hij Joke weer be
ter wil maken. Maar het lijkt wel of
dat helemaal niet helpt. Ze ligt nu al
zó lang op die bank
W anmiddag heeft Robbie zijn spaar-
potje ondersteboven gekeerd. Drie
gulden zeven-en-twintig zat erin. Zijn
vingers spelen met de dubbeltjes, de
kwartjes en de centen die in zijn
broekzak rinkelen.' Hij wil iets héél
moois kopen voor Jokes Kerstfeest.
Daarom kijkt hij in etalages, maar hij
weet nog steeds niet wat hij haar zal
geven.
Robbie ziet prachtige poppen met
lange haren en echte slaapogen. Maar
die kosten wel dertig gulden en zo-
Nadenkend
Waar zou
veel geld heeft hij niet.
bijt hij op zijn onderlip.
Joke nu héél erg blij mee zijn? Voor
die kleine poppetjes is ze al te groot
en aan tollen, ballen, springtouwen of
knikkers heeft ze niets, want daar
kan ze toch niet mee spelen op haar
bank. En alles is zo düür. Nog eens
telt hij het geld dat hij in zijn broek
zak heeft, na. Maar het is toch echt
niet meer dan drie gulden zeven-en-
twintig.
Dan stapt hij moedig de winkel bin
nen. Maar er staan zóveel mensen, dat
de juffrouw het klein jongetje hele
maal niet ziet. Hij moet heel lang
wachten. Langzaam schuift hij tussen
de andere mensen door, tot hij vlak
vooraan bij de toonbank staat. Hij
komt net met zijn kin tot aan het
randje. Plotseling ziet hij het cadeau
dat hij aan Joke wil geven! Vlak voor
zijn neus staat een doos met een plas
tic serviesje erin. Bordjes, kopjes, een
theepotje en een melkkannetje, van
alles is er bij. Dat zou Joke vast prach
tig vinden!
Eindelijk kijkt de juffrouw naar
hem. „Juffrouw, hoeveel kost dat ser
viesje?", vraagt hij opgewonden. In
zijn vuist klemt hij het geld uit zijn
spaarpot. „Als het maar. genoeg is..",
denkt hij.
„Dat plastic serviesje?", zegt de juf
frouw, „dat is drie gulden en vijf-en-
zeventig cent". Robbie kijkt vreselijk
teleurgesteld. „Ik wil het voor mijn
zusje kopen, ze is ziek", hakkelt hij.
„Maar ik heb maar zóveel". En hij
legt een hand vol geld op de toonbank.
De juffrouw telt het vlug na. „Het
spijt me voor je", zegt ze "een beetje
ongeduldigd - - want er staan nog
een heleboel mensen te wachten
„maar dat is echt te weinig jongen".
De tranen springen Robbie bijna in
de ogen.
Maar net als hij zijn dubbeltjes,
kwartjes en centen weer op wil pak
ken, klinkt er een vriendelijke stem
naast hem. Een oud dametje met zil
vergrijs haar zegt tegen de winkel
juffrouw: „Geeft U dat serviesje maar
aan, deze jongen, dan zal ik de rest
wel betalen". Robbie krijgt een vurr-
rode kleur van verbazing en blijd
schap. „O, dank U wel, mevrouw",
stamelt hij, „wat zal Joke nou blij
zijn"
De oude dame glimlacht en strijkt
hem eens over zijn natte kuif. Het ser
viesje wordt in een prachtig stuk pa
pier met groene takjes hulst en rode
kerstklokken erop, gepakt. Met de
doos stevig onder zijn arm geklemd
gaat Robbie de winkel uit, nadat hij
de vriendelijke oude dame nóg eens
heeft bedankt.
1/indelijk is het dan Kerstfeest. In de
*moek van de kamer, op een tafeltje,
staat een heel klein kerstboompje. Er
hangen alleen maar zilveren ballen en
zilveren slingers in. Met twee kleur
tjes van opgewondenheid op haar
wangen ligt Joke naar de boom te
kijken. Hij is prachtig. De kaarsvlam
metjes toveren allemaal lichtjes in de
glanzende ballen en Joke raakt er
maar niet op uitgekeken.
Naast de bank staat de houten kruk
waarmee Joke moet leren lopen.
Straks mag ze even in de grote leun
stoel zitten en daarom heeft ze haar
beugels al aan.
Dan komt vader naar haar toe. Hij
tilt haar op in zijn sterke armen en
draagt haar naar de stoel, waar hij
haar voorzichtig neerzet en een kus
sen in haar rug stopt. Als Joke mak
kelijk zit gaat moeder naar het orgel.
Dan zingen ze met z'n vieren alle
kerstliederen die ze kennen. Stille
nacht, Ere zij God, De herdertjes lagen
bij nachte, en nog véél meer.
Zo nu en dan kijkt Robbie onge-
(Vervolg op pagina 9)
JERUZALEM, 21 dec. (Reuter)
Volgens kringen van het Israëli
sche ministerie van buitenlandse za
ken heeft de regering van Israël voor
gesteld een internationaal consortium
op te richten voor de aanleg van een
oliebuisleiding van de Golf van Akaba
naar Haifa. Israël heeft de grootst
mogelijke faciliteiten en een bijzon
dere status voor olieleiding toegezegd.
De olieeommissaris van Israël, Kos-
loff, voert te Parijs besprekingen over
dit voorstel en zal over enkele dagen
te Londen eveneens besprekingen gaan
voeren. Het plan beoogt aanleg van
een buisleiding met een doorsnee van
30 of 32 inch en een lengte van 400
km. De voor de uitvoering van het
geld benodigde investeringen worden
op 60 tot 70 miljoen dollar geraamd.
Het plan, dat in 18 maanden uitge
voerd zou kunnen worden, wordt
door de Franse regering gesteund.
Franse oliemaatschappijen toonden
eveneens grote belangstelling, maar
definitieve aanbiedingen zijn nog niet
gedaan. Israëlische ambtenaren deel
den mede, dat het plan door Ameri
kaanse oliemaatschappijen koel ont
vangen is.
WASHINGTON, 21 dec. (A.F.P.)
President Eisenhower heeft donder
dagavond de Kerstviering in de Ver,
Staten geopend met een rede tot het
Amerikaanse volk, waarin hij zijn
toehoorders opriep hun goede wil te
bewijzen ten aanzien van de mensen
van alle rassen, nationaliteit en ge
loof en zich er rekenschap van te ge
ven, dat allen gelijk zijn in hun ver
langen naar een fatsoenlijk, vreed
zaam en nuttig leven.
„Wij moeten vertrouwen hebben in
het feit, dat alle mensen, zoals Lin
coln zei, met elkander in vrede kun
nen leven, in een geest van mensen
liefde,- die zich tot allen richt, maar
die ook getuigenis aflegt van hun
vaste wil om hun rechten te verdedi
gen", aldus de president.
„Helaas leven nog veel- mensen in
angst en nood en bestaan honger en
slavernij nog naast geluk en vrijheid
in de wereld. Maar de geestelijke
kwaliteiten van de vrijheid, de eer,
de goede nabuurschap en de goede
wil zijn de grote deugden, die de een
heid van alle volken bezegelen", aldus
Eisenhower, die in dit verband wees
op de hulp, die aan het noodlijdende
Hongaarse volk verleend wordt.
Na zijn rede ontstak de president
de feestverlichting in Washington.
Tot onze spijt zijn verschilende re
gels onder de in ons Kerstnummer
gepubliceerde puzzle niet op de goede
plaats terechtgekomen.
Tot en met de zesde regel van het
tweede kolommetje onder de puzzle
loopt het goed. De zevende regel (is
de achtste regel van het derde ko
lommetje) moet met „hout" beginnen.
Alle regels, die vanaf de achtste op
de derde kolom volgen, moeten wor
den gelezen als vervolg van de zesde
regel van het tweede kolommetje. Wij
hopen, dat het de puzzelaars duide
lijk is!
De Oostduitse prof. Kurt Hager,
lid van het centrale partijcomitê en
bekende theoreticus van de Oostduit
se communistische partij, heeft ver
klaard, dat er niet slechts onder de
studenten, doch ook onder de intellec
tuelen in Oost-Duitsland een levendig
verzet tegen de partij bestaat.
