E
pagina 8
DRUKKE BESOGNES VOOR SADRACH EN ZIJN VRIENDJES
rjrnts.
Bouclée
Zaterdag 8 december 195(5
ZEEUWSCH WEEKEND
werd
ingepakt
voor
Seroei
Geschenken voor 300 kinderen nu op Nw-Guinea
yyj isschien denkt u wel, na het lezen van dit opschrift, dat ik
II l/één of andere reclamecampagne ga voeren in ons hoekje.
U zoudt met die gissing mijlen ver uit de koers zijn. Toch
is het geen wonder, dat ik over een winkel schrijf, want in één
der grote vertrekken naast de redactiekamer leek het vorige
week precies een grote speelgoed- en handwerkwinkel. Dat lijkt
een wonderlijke combinatie. Het enigszins plechtige redactie-
vertrek en daar vlak naast al de joligheid van een goed voor
ziene speelgoedwinkel! Ik zou wel willen, dat u het allen eens
gezien had hoe gezellig dat anders zo nuchtere grote vertrek
geworden was. En speciaal de velen, die geld zonden voor „Sa-
drach en zijn vriendjes" zou ik het zo van harte gegund hebben
als ze eens hadden gezien, wat een schat naar het verre Seroei
kon worden gezonden!
Het inkopen had wel hoofdbrekens
gekost, want er waren zovele factoren,
Waarmede gerekend moest worden.
Eerst al moesten de gaven jonge har
ten echt kunnen verblijden endie
„jonge harten" leven in een geheel
ander deel van de wereld en onder
radicaal andere omstandigheden dan
Wij. Dan moest er gecijferd worden
om een kleine driehonderd kinderen
elk wat aardigs te geven en tenslotte,
wat het zwaarste woog, was, dat al
die inkopen juist niet zwaar mochten
wegen, want dat zou al teveel duiten
aan vervoer gaan kosten.
Economisch verpakt
AI die zorgen waren echter gauw
genoeg vergeten, toen de buit eenmaal
naast de redactiekamer was bijeenver
zameld. Maar toen kwam een nieuwe
zorg op ons aan, want alles moest zo
economisch mogelijk verpakt worden.
Denk eens in wat het vergt aan beleid
om de Inhoud van een complete hand
werk- en speelgoedwinkel samen te
persen in enkele grote dozen.
Deze laatste „zorg" werd evenwel
heel plezierig weggewerkt, maar niet,
nadat de velen, die zouden helpen
pakken, zich even hadden verkneuterd
In al wat er te zien was. Jeugdherin
neringen, vastgekoppeld aan een spel
of tekenplaat, werden uitgewisseld,
tot groot genoegen van al de pak
kers (sters).
Enthousiast
Eén der ijverige medepakkers en ik
werden op slag hevig enthousiast bij
het zien van dat oergezellige en ouder-
Er is niets mooiers
dan kinderen
BLIJ TE MAKEN
wetse vlooienspel, dat door ons m
Jang vervlogen dagen naarstig werd
beoefend.
Jammer genoeg moest dit herin
neringsintermezzo van heel korte
duur zijn, want er „was haast bij".
Zaterdags moest alles goed verpakt
en van een reeks papieren voorzieD
in Amsterdam zijn, waar een grote
vogel van de K.L.M. onze dozen in
de ruime buikholte zou laten stop
pen, om daarna de machtige wieken
te heffen en koers te zetten naar
Biak. Doch éér het zover was in
die grote kamer in de Lange Vorst...!
Hulp genoeg
Gelukkig kwam er hulp genoeg. Elk
der afdelingen van het zo gevarieer
de bedrijf scheen wel een paar gewil
lige handen te kunnen missen. En ge
willig waren de handen. Dat ene
kwieke en aardige juffertje, dat het
leeuwendeel van de pakkerij voor
haar rekening nam, die sterke man
nen, die even de pen lieten rusten om
telkens weer een zwaar pak op de
weegschaal te plaatsen, om te zien of
het nog een half pondje lijden kon,
of dat we onder zuchten een pakje er
uit moesten halen.
H was een goed „samenspel" om al
die celen en wat er verder was in een
mi..mum van tijd vakkundig weg te
werken in de dozen. De papieren geleide
werd ook kwiek deskundig klaar ge
maakt en toengingen onze gedachten
de grate vogel al vooruit.
Al„op weg"
We waren, toen de pakken nog in
de Lange Vorst stonden al „op weg"
naar Biak. Dat is de luchthaven van
Nieuw Guinea. Biak ligt op een eiland
en Seroei, de eindbestemming van
onze zending ligt weer op een ander
eiland in de Geelvinkbaai, ten noor
den van het eigenlijke Nieuw-Guinea.
Onze pakken zullen dus in Biak over
geladen worden en per boot de reis
vervolgen naar het eiland Japen,
waarop Seroei ligt.
Dat eiland Japen heeft een behoor
lijke oppervlakte, ik denk zo ter
g lotte van een drie of vier van onze
provincies, maar het kan ook wel gvo-
t >r zijn. Het is vanuit de verte slecht
schatten. Het is voor dat deel van de
wereld aardig dicht bevolkt, want er
wonen circa vierentwintig duizend
mensen op. Meest Papoea's, maar er
zijn natuurlijk ook verschillende Ne
derlandse posten.
Verrassing
Er is in de hoofdplaats Seroei ook
een markt. En daar blijkt, dat de vrou
wen heel handig zijn in het werken
met kralen. Ze kunnen daar iets moois
mee maken. Ja dat schrijven de boek
jes ons wel, maar eigenlijk kunnen we
ons toch geen al te juiste voorstelling
maken van het leven daar. Het is zo
totaal verschillend van ons eigen we
reldje. En toch... kunnen we ons wel
indenken hoe het daar gaan zal, als de
zending uit Goes arriveert.
Er zal worden uitgedeeld en kinder
ogen zullen stralen. Misschien dat ze
even .slechts even maar, eerst wat on
wennig met hun cadeautje in de han
den staan, maar al gauw zullen ze be
grijpen hoe ze dit nieuwe bezit han
teren moeten, want kleurig en fleurig
speelgoed spreekt een eigen en inter
nationale taal, die elk kind verstaat.
Borduren
Wat zullen de ogen van die gro
tere meisjes glanzen, als ze een re
genboog van kleuren zien uitge
stald in de paar honderd strengen
borduurzijde, in warme en helle
kleuren. Daar weten ze mee om te
gaan, want het is bekend, dat de
vrouwen daar, en dan vanzelf ook
de oudere meisjes, handig zijn in
het hanteren van de borduurnaald.
Er zijn ook veel Bijbelse platen in
de pakken. Geve de Here, dat die
reeds voor velen een verstaanbare taal
spreken of dat daar weer gewillige
monden zijn, die bereid zijn te ver
kondigen wat de platen te zeggen
hebben. En misschien hebben wij door
onze zending nog kunstenaars op weg
geholpen, want het aantal kleurpot
loden en heel aardige teken- en kleur
boeken is me al ontgaan. Maar groot
was het wel.
Blij
Er zullen in ieder geval daar in Seroei
blijde kinderen zijn. Heel veel zelfs. Het
wordt je warm om het hart als je daar
aan denkt, want er is niets mooiers 'dan
kinderen blij te maken. Zij kunnen im
mers nog echt helemaal blij zijn, zoals
een kind, hij tegenslag of pijn, ook hele
maal één brokje verdriet wordt.
Ja, konden nu allen, die door
hun gaven hebben meegeholpen
om dit mooie werk mogelijk te
maken, met elkaar maar eens heel
even daar om een hoekje kijken,
als de dozen worden uitgeplakt en
al die donkere kijkers glanzen
gaan om zoveel moois, dat uit Ne
derland naar hen wordt gezonden,
zo maar, omdat de liefde tot Chris
tus, de grote Kindervriend, drong.
Maja.
Chris zorgde voor een
Muzikaal
Sinterklaasfeest voor
familie Jansen
Maar met het muziekkorps kan het instrument niet mee
Vanmorgen, donderdag na Sinterklaas, vroeg in school. Er is op
het plein nog geen kip te bekennen. De baas ontmoet ik, als die
niet zijn hekje doorkomt. Ik krijg een pluim over mijn vlugheid
wat ik wel verdiend acht. Haastig schiet ik mijn lokaal binnen, waar
ik voor negen uur nog heel wat op de borden moet te voorschijn roe
pen. Als er dan nog tijd overschiet, zijn er een paar handwerken van
niet te handige jongedochters, die ik herzien moet. Werk genoeg dus,
maar in stilte schiet het dubbel op. Al werkend hoor ik, dat het plein
bevolkt gaat worden. Toch lijkt het of de druilige lucht de geluiden
dempt.
Opeens hoor ik in de gang een vlie
gensvlug geklepper van stevige laarzen.
Nog voor ik weet, dat het voor mij be
stemd is, vliegt de deur zo wagenwijd
open, dat die in de gang met een smak
tegen de gangwand terecht komt. In de
wijde deuropening staat onze Chris, die
gilt: „Juffrouw, we ebbe een orgel!!"
Dit tumult is me te machtig, al was ik
op deze morgen wel op wat voorbereid
en ik schrik er dan ook echt van. Dus
geen opgeprikte schooljuffersschrik.
Ik hoef heus niet te vragen, of Chris
binnen wil komen voor nader commen
taar, want hij is al onderweg naar me
toe. Maar dan kom ik weer tot mijn
positieven en stuur hem even terug om
fatsoenlijk de deur te sluiten, want ze
kunnen veel van me gedaan krijgen,
maar niet dat ik kou lijd.
HAARFIJN UITGELEGD
In een tel staat dan Chris voor me.
Nog eens: „Juffrouw, we ebbe een or
gel!!" Daar blijft het niet hij. Chris zal
me er eens alles van vertellen. Toen hij
nit school kwam, arriveerde het muziek
instrument haast tegelijkertijd. En vader
was ook „juust net tuus". Vader had een
knikkerdag. Lach niet, want dat deed ik
ook niet en wie zon er bij zulk nieuws
op een kleinigheid letten?
Christ gaat me alles zo minutieus over
een orgel vertellen, alsof hij van de ge
dachte uitgaat, dat ik nooit tevoren zulk
een ding zag. Nu is het niet de eerste
-*an Tante .raus
Zeeuwsen Weeken.
Onder
Mijn beste nichtjes en neven,
Is het een pak van jullie hart, nu je
ons hoekje weer gevuld ziet? Ja, je kon
niet weten, hé? Ik ben niet in de „zak"
terecht gekomen en dus kan ik er weer
voor zorgen, dat jullie met een nieuwe
voorraad raadsels aan het werk worden
gezet.
Nu ga ik achteraf nog eens voor Sin
terklaas spelen, want daar gaan nu in
eens drie prijzen in zee! Dat is nog eens
leuk, want zodoende krijgen de anderen
weer zoveel te gauwer een kansje op 'n
prijs.
De gelukkigen zijn ditmaal: Hulstbesje
te Oudelande; Zilvervos te Veere; Ellie
de J. te Goes. Nu stop ik gauw om de
brieven te gaan beantwoorden. Allemaal
gegroet. Jullie tante TRUUS.
Sneeuwklokje te Aagtekerke. Die
mooie rozen in je brief deden me aan
de zomer denken. Hartelijk dank daar
voor. Die bewaar ik goed. Op die ma
nier heb ik een vroeg Sinter Klaas
cadeau gekregen. Gefeliciteerd met je
verjaardag. Ik hoop dat je veel post
zult krijgen. Dat is altijd zo feestelijk,
maarverjaardagspost moet beant
woord worden en dat is dan de napret
van de verjaardag. Zit je nog op de
voorste bank? Ben het met je eens, niet
zo'n leuk plekje. Maar je verhuist wel
weer een keertje.
Madeliefje te Serooskerke. Stel je voor
Sinterklaasgeheimen uit een brief ver
klappen. Ik zou me zó schamen, dat ik
uit me zelf in de hoek ging staan. Maar
je vertelt me later ook nog wel of alles
uitgekomen is zoals je van plan was, en
of de gelukkigen blij waren met hun
pakje. In één ding was ik het niet met
je eens. Ik was namelijk echt blij, dat
het nog niet bleef vriezen. Maar dat het
's avonds zo echt gezellig is, nou, dat ben
ik weer dubbel en dwars met je eens. Zo
houden we samen vrede, hé? Blauwvos
te Veere. Het is zeker jammer, dat het
plan voor een Hongaars gezin niet kon
doorgaan. Toch kun je het wel begrijpen,
want als nu niemand in de omgeving die
mensen zou kunnen verstaan, zou het
voor hen wel heel erg eenzaam worden.
Op een andere manier is toch wel veel
voor hen te doen hoor. Dan proberen
jullie zo te helpen. Nee, ik zou ook niet
kunnen helpen, want Hongaars heb ik
nooit geleerd, en nu er, voor zover ik
weet, in Goes geen Hongaren komen, zal
ik er ook niet aan beginnen. Anders deed
ik het vast. Zilvervos te Veere. Je hebt
de brief natuurlijk al lang ontvangen en
daarin gelezen, dat ik zo héél blij was
met de verrassing, die je me stuurde.
Was het avondje op de meisjesclub ook
goed geslaagd? Hoe groot is de club?
Wat zou ik graag eens van de partij zijn
geweest, toen jullie die mijnenveger
mochten bekijken. Dat lijkt me zo inte
ressant. Alleen hoop ik vurig, dat zo'n
vaartuig nooit meer gebruikt behoeft te
worden. Zo denk je er natuurlijk ook
over. Micky Mouse te Serooskerke. Nu
is het net, of ik het boek van je ook
gelezen heb, want je stuurde me een
goed verslag er over. Ik geloof graag, dat
het echt boeiend was. Leuk werk een
kapmanteltje. Borduur je er nog wat op?
Ik kreeg ook eens zo'n écht gezellig ding.
Dat gebruik ik trouw hoor. Hoe is het
met je arm? Wat heb jij gemaakt voor
die verenigingsleden? Wat dat betreft,
kon die wel zo dik als een boek zijn ge
weest. Hulstbesje te Oudelande. Al weer
twee brieven gelijk van je. Dat mag ik
graag hoor. Het is heerlijk, dat er op
jullie school zo'n mooi bedrag bijeen
kwam om de Hongaren in hun nood te
helpen. Wat denk je nou toch van me
nichtje, dat Sint mijn deurtje voorbij zou
gaan. Zo slecht heb ik niet opgepast. En
die zakhmmm, daar praat ik liever
niet te veel over. Dat durf ik na Sinter
klaas heter te doen en terwijl ik je schrijf
is het nog maandagmiddag voor de Sint.
Ik ben wel blij, dat je een beetje zorg
over me hebt. Maar hoe staat het met
jou zelf er bij? Pierewiet te Aagtekerke.
Een bof als je zo'n kostelijke pen krijgt.
Die schrijft duidelijk. Op die manier heb
ik ook nog plezier van jouw cadeau,
want ik krijg er mooi geschreven brieven
door. Maar je had door het werken voor
het goede doel dat ook wel een beetje
verdiend. Met al dat papier komt er ook
weer een aardig duitje bijeen. Gelukkig
maar, want het Rode Kruis kan veel geld
gebruiken, juist in deze tijd. Hoe ging het
met de repetities?
De oplossingen zijn:
I. Brest, best, rest, ster, Bet.
II. Ladder, adder.
331. Rendier.
Nieuwe raadsels.
I. Het geheel bestaat uit 26 letters en
is een bekend spreekwoord,
7, 11, 8, 5 is niet heel en niet koud.
Een 22, 6, 12, 17 is een gereedschap door
een timmerman veel gebruikt.
De 4, 16, 24, 1, 26 is een jaargetij.
Een 9, 2, 19, 13 duurt zeven dagen.
14, 23, 15 is een ander woord voor vat.
18, 16, 10 gebruik je bij het tekenen.
3, 20, 25, 2 is het tegenovergestelde van ja.
II. Met B is het een jongensnaam.
Met t de naam van een vervoermiddel.
Met g een licht gewichtje.
Met st een ander woord voor stijf.
Met k is het een metalen haakje.
m. Ingezonden door Korenbloem te
Westkapelle.
Wat hebben we allemaal, maar wordt
slechts zelden door ons zelf, doch altijd
door anderen gebruikt?
De oplossingen kunnen met vermelding
van voornaam, naam, (schuilnaam als je
die hebt), leeftijd en adres tot zaterdag
15 december worden gezonden aan tante
TRUUS, Redactie Zeeuwsch Weekend,
Goes.
Sinds woensdagmorgen worden te
St. Annaparochie een 57 j. moeder met
haar 20 j. dochter vermist. In over
spannen toestand is de moeder, Emk-
je Elgersma-Hofman, met onbekende
bestemming vertrokken. Een ongeluk
wordt gevreesd.
en ik een muzikaal
maal, dat Chris
praatje hebben.
Dat is gemakkelijk te verstaan, als
u weet, dat Chris' vader met de groot
ste hoorn een steunpilaar van ons
dorps muziekkorps is. En de oudste
broer, „onze Jacob", heeft met een in
strument van kleiner formaat reeds
de voetsporen van vader gevolgd.
ERNSTIGE CAUSERIE
Elke keer, als ons muziekkorps een
muzikale rondwandeling door het dorp
maakte, sinds Chris de eerste klas mee
helpt bevolken, hadden we daarover een
ernstige causerie. Chris vroeg de volgen
de morgen altijd direct of ik „ze gezieë
had". Let wel: gezién. Over horen werd
niet veel gesproken. Maar ons Christje
is dan ook machtig geïmponeerd door die
allemenselijk grote hoorn. Hij heeft me
eens verteld, dat hij zelf er wel eens op
had mogen blazen! Tóen was de wereld
te klein geweest. Begrijpt u nu ten volle
wat het zeggen wil, dat er een orgel in
huize Jansen ls gekomen? Vader Jansen
had zo maar direct een „versie gespeuld".
Doe hem dat eens na.
CENTJES OP
Verder had vader ook nog heel wat
gezegd, o.a. ook dit, dat nou zijn cen
tjes helemaal op waren, wat Chris niet
schijnt te deren en ik acht vader een
wijs man, die met de zakkende waarde
van onze vroeger toch zulke degelijke
guldentjes zijn geldelijk bezit (het zal
ook wel alles zijn geweest) omzet in
goederen.
En behalve dan een meubelstuk, dat
volgens Chris wel een wonder mag zijn,
krijgt de man nog een schat van levens
vreugd op de koop toe, met een zingend
gezin.
„Onze Jacob" heeft ook zijn krachten
al geprobeerd. Maar die kon maar één
versie speule; daarna kwam oom Bram
er aan te pas en die kon wel een hele
boel versies, maar die had een boekie,
waar alles in stond. Te oordelen naar de
toon, waarop Chris dit meedeelt, schijnt
hij het maar een koud kunstje te vinden,
als er een boek aan te pas moet komen.
ZWIJGEN
Intussen is de klas al aardig bevolkt
geworden, want Chris en ik hebben le
lijk onze tijd verpraat.
Als Chris even op adem komt, wil
hij daarna verder gaan, maar over een
ander chapiter. Dan leg ik hem het
zwijgen op, want dan krijg ik zes-en-
veertig sint-verhalen en dat is me te
veel op de vroege morgen. Chris is
toch aardig voldaan en ik denk, dat
we het orgel voor vandaag wel kun
nen afschrijven, wat evenwel hele
maal verkeerd gedacht is.
AANSCHOUWELIJK
Onder de leesles zijn (dat blijkt uit
zijn uitlating) Chris' gedachten meer bij
het orgel dan bij de les. Hij steekt heel
correct zijn vinger op en na mijn toe
stemmend gebaar ploft hij weer los:
„Juffrouw assie orgel speult mot je zó
doen", en dan geeft hij een aanschouwe
lijke voorstelling. Met zijn knuisten bom
bardeert hij de bank, al links en rechts
wiegend en zijn voeten geven een roffel
op het voetenplankje, dat het lijkt of 'n
troep paarden een paradedrafje loopt. Ik
zeg, dat hij ook best gauw zal leren spe
len. Jongen, dat is waar ook, dat had hij 1
me nog nie' eens gezegd, dat hij gister
al gemusiceerd heeft, maar hij laat er
ook ontroerend eerlijk op volgen, dat
moeder hem van het orgel weggetrokken
heeft, omdat hij zo'n rare herrie maakte.
Met beleid richt ik de aandacht weer op
het zo nuttige leesboekje.
OPNIEUW GELADEN
Maar in de middag, als thuis alles weer
over het orgel gezegd is, is Chris op
nieuw geladen.
Als alle bolletjes zich braaf over d«
sommetjes gebogen hebben, schiet
Chris iets te binnen, en dan moet het
eruit ook: „Juffrouw uwes mag ook el
komme kijke en dan mag uwes speu
le!"
Moeder heeft het blijkbaar zelf gezegd.
Dus beloof ik zondag uit de kerk te ko
men en dan ook te zullen spelen. Wat
wil je nog meer. Het laatste half uur
moeten we zingen. Ik voel het al aan
komen. Van zingen naar het orgel is een
kleine stap. Nu ben ik het niet, die deze
stap maak, dat begrijpt u wel.
NIET MEE
Welke wonderlijke sprongen de ge
dachten In het jonge hoofd gemaakt heb
ben weet ik niet, maar ineens zegt Chris
met een sip gezicht: „Juffrouw as de me-
ziek deur het dorp gaat, dan ken 't orgel
niet mee". Voor deze teleurstelling weet
zelfs ik geen raad en zo komt het, dat
met het orgel in majeur ingezet de dag
toch in mineur eindigt, want wat heb
je nou eigenlijk aan een orgel, als niet
iedereen het zien, vooral zien en een
beetje horen kan?
Mijn mededeling, dat ik zal komen
spelen, heeft niet eens de uitwerking, die
ik hoopte. Jammer is dat!
in Nederland
Enige maanden geleden kwam
van de pers het rapport van de
Nederlandse Stichting voor
Statistiek betreffende het brood-
verbruik. Dit rapport verschaft
niet alleen de opdrachtgever, de
Nederlandse Vereniging van Meel
fabrikanten, vele waardevolle ge
gevens, maar ook degenen, die be
trokken zijn bij de voorlichting
omtrent de voeding. Zo lezen wij
bijvoorbeeld dat het broodver-
bruik per persoon door de week
gemiddeld 290 gram per dag is en
gemiddeld 15 cent kost.
Uit de gegeven antwoorden op
de vraag, welke broodsoorten men
voedzamer vindt, wit of bruin, blijkt
dat 11 wit, 58 bruin voedzamer
vindt, terwijl 15 beide gelijk acht en
het hoge percentage van 16 geen oor
deel uitspreekt. Gevraagd naar de grond
van deze uitspraak geeft men de volgen
de op;
Waarom vindt U bruinbrood voedzamer
dan wit?
TAPIJTEN KOPEN IS NIET ZO EENVOUDIG.
vliegen
nog niei zo hard weg
Haarvelours het best voor gezin met j'onge kinderen
(Van een onzer verslaggeefsters)
Wanneer de decemberfeestdagen voorbij zijn, komen er een paar
maanden, die door velen als de saaiste van het jaar worden be
schouwd. Het is koud, vroeg donker, het duurt nog een heel
jaar voor het weer Sinterklaas wordt en voor de gezellige dagen
rond Kerstmis en Oud en Nieuw weer aanbreken. Alleen de gedachte
aan de lente, die toch ongemerkt dichterbij komt, is als een vrolijk
vonkje in de winterse duisternis. Maarbij de goede huisvrou
wen gaan lentemijmeringen alras gepaard met schoonmaakplannen.
En wanneer het eenmaal zo ver is, wordt het ook weer tijd om aan
de aanschaf van nieuwe dingen te denken. Vloerkleden en gordijnen
hebben nu eenmaal de bijzonder sympathieke gewoonte om te slijten
en kaal te worden.
ons het een en ander uit de doekjes.
De benamingen, die aan de verschil
lende tapijten worden gegeven, duiden
meestal een verschil in maakwijze, in
het weefsel, aan. Maar onze informa
teur weigerde ons deze verschillen uit
voerig uit te leggen, omdat we dan in
een netwerk van technische termen
zouden verzeilen.
Het allereerst vroegen wij welk
kleed nu het meest geschikt is voor
een groot gezin met jonge kinderen.
„Haarvelours" kregen we prompt te
horen. Het weefsel van dit soort kle
den bestaat uit haargaren vermengd
Nu is het in onze tijd geen eenvou
dige opgave om een nieuw tapijt te
kopen. Bouclée, moquette, axminster,
Smyrna, haarvelours, nylon, wat zal
het zijn? Iedereen heeft deze namen
wel eens gehoord. Maar wat houden
zij precies in? Welke kwaliteiten, voor-
en nadelen bezitten de tapijten die met
deze namen aangeduid worden? En
wat ook heel belangrijk is hoe
zit het met de prijs?
We zijn eens binnengestapt bij een
groothandel in stofferingsartikelen.
Een meneer, die al jaren in het vak
zit en er alle kneepjes van kent, deed
met wol, het is ijzersterk en de prijs
is maar half zo hoog als die van wil-
tonkarpetten, die helemaal van wol
zijn. Axminster bestaat ook voor 100
pet. uit wol, het heeft alleen een an
dere bewerking ondergaan.
Dan is er nog bouclée, haarvelours,
waarvan het lusje niet is opengesne
den. Dit weefsel is bijzonder sterk en
kan al heel snel met de stofzuiger ge
reinigd worden, in tegenstelling tot
vele andere nieuwe tapijten. Plotse
ling schoten ons de klachten van en
kele moeders te binnen, die ons ver
teld hadden, dat ze zo moeilijk de
vlekken uit hun vaste bouclée vloer
bedekking konden krijgen. Maar er
blijkt gelukkig een speciaal voor kle
den gemaakt reinigingsmiddel te be
staan, dat bij de zaken, die in vloer
bedekking handelen, verkrijgbaar is.
Moquette is een weefsel dat zo
wel van zuivere wol als van een
mengsel van wol en haar wordt ge
maakt. Wanneer U van smyrna
houdt hoeft U het heus niet zelf te
knopen als U daar geen zin in hebt:
er bestaan ook machinaal vervaar
digde smyrnatapijten. De prijs be
draagt ongeveer 300 gulden voor 'n
kleed van 2.25 bij 3.10 meter.
Voor echte perzische tapijten liggen
de prijzen nog „een beetje" hoger:
tussen de twaalf- en vijftienhonderd
guldenIets nieuws is de tredford
vloerbedekking, die bestaat uit haar,
dat in een op jute bevestigd rubber
laagje wordt geperst.
Natuurlijk zijn ook de kleuren en
motieven van tapijten enigszins aan
de mode onderhevig. De kleden wor
den tegenwoordig in leuke kleuren
combinaties gebracht anthraciet met
geel en zwart met wil, helemaal effen
in een moderne tint, noem maar op,
voor ieder interieur is er wel een pas
sende vloerbedekking te vinden. On
danks deze aantrekkelijke nouveauté's
worden er toch nog vier maal zoveel
tapijten met klassieke dessins (bloem
motieven o.a.!) verkocht als moderne.
Vanzelfsprekend waren we erg
nieuwsgierig naar de kleden waarvoor
nylon of een andere celvezel wordt
gebruikt. Erg hard vliegen ze echter
niet weg. In de eerste plaats omdat
ze bijzonder duur zijn (80 gulden per
vierkante meteren in de tweede
plaats omdat er weinig warmte van
uitgaat. Ze zijn natuurlijk oersterk,
maar daar staat weer tegenover, dat
het weefsel smelt en keihard wordt
zodra het b.v. met een brandende si
garet in aanraking komt, terwijl wol
alleen maar schroeit en daarna on
zichtbaar gestopt kan worden.
Tenslotte nog even iets over het
kopen van vloerkleden aan de deur.
We zouden het U natuurlijk nooit
aanraden. Maar als U zwicht voor de
mooie kleuren en de lage prijs, moet
U wel bedenken, dat het kleed waar
schijnlijk van weliswaar sterk
maar ook absoluut niet kleurecht ka
toen gemaakt is.
Bovendien worden dergelijke ta
pijten, die ongeveer 70 gulden waard
zqn, ondanks de lage nriiren vaak
nog veel te duur verkocht. Denk
dus goed na voor U tot een derge
lijke aankoop besluit.
zit meer in, betere samenstelling,
minder uitgemalen 21
zitten meer vitaminen in 2
ondervinding (eet er minder
van 10
beter voor maag of spijsver
tering 5
van horen zeggen, gelezen 7
de dokter zegt het 3
is vaster, steviger 2
overige antwoorden 2
weet niet 7
totaal 58
vinden bruin niet voed
zamer dan wit 42
100
Waarom vindt U witbrood voedzamer
dan bruin?
betere samenstelling, beter
meel 3
er zit meer in 2
ondervinding (eet er minder
van 1
er zit melk in1
overige antwoorden 2
weet niet 2
totaal 11
vinden wit niet voed
zamer dan tarwe 89
100
Wat degenen eten die menen, dat het
gebruik van brood nadelen heeft, wordt
niet opgegeven. Het zijn overigens maar
4 van de ondervraagden. Zij vinden
deels 1 dat men van brood dik
wordt en 1 dat er te weinig vita
minen in voorkomen.
Over de samenstelling van de brood
maaltijd, en in de eerste plaats over het
ontbijt, leert de publikatie ons jammer
genoeg niets over over de broodbeleggin
gen. Alleen ei wordt genoemd, dat slechts
in een enkel geval bij de boterham ge
geten wordt. In verreweg de meeste ge
vallen wordt uitsluitend belegd brood
met een of andere drank gebruikt (door
80 van de ondervraagden; slechts 4
eet brood en pap, slechts één procent
brood en fruit). In de gezinnen met kin
deren komt vaker pap op tafel. Toch
wordt gebruik van pap in niet meer dan
1/6 van deze gevallen genoemd. (Opge
merkt zij hierbij dat het niet alleen ge
zinnen met kleine kinderen betreft, doch
dat ook die met alleen oudere en. zelfs
volwassen inwonende kinderen zijn mee
geteld). 70 der volwassenen drinkt al
leen thee bij de eerste maaltijd, 5 al
leen melk en 6 en/of een andere drank.
Van de kinderen drinkt 1/4 alleen melk,
iets minder dan de helft alleen thee, en
1/7 melk en/of een andere drank.
Bij de tweede broodmaaltijd ligt de
zaak iets anders en wordt opgegeven
door 20 van de gezinnen: uitsluitend
melk, 51 geen melk of alleen melk in
de koffie, 19 melk en/of thee of koffie.
Tot zover enkele belangrijke gegevens
uit het rapport.
Het komt ons voor dat er aanleiding
bestaat bij de voorlichting aan de huis
vrouwen speciale aandacht te vragen
voor het gebruik van een melkdrank of
melkgerecht bij de broodmaaltijden ten
einde de tarwe-eiwitten aan te vullen
met melkeiwitten.