E pagina 8 DRUKKE BESOGNES VOOR SADRACH EN ZIJN VRIENDJES rjrnts. Bouclée Zaterdag 8 december 195(5 ZEEUWSCH WEEKEND werd ingepakt voor Seroei Geschenken voor 300 kinderen nu op Nw-Guinea yyj isschien denkt u wel, na het lezen van dit opschrift, dat ik II l/één of andere reclamecampagne ga voeren in ons hoekje. U zoudt met die gissing mijlen ver uit de koers zijn. Toch is het geen wonder, dat ik over een winkel schrijf, want in één der grote vertrekken naast de redactiekamer leek het vorige week precies een grote speelgoed- en handwerkwinkel. Dat lijkt een wonderlijke combinatie. Het enigszins plechtige redactie- vertrek en daar vlak naast al de joligheid van een goed voor ziene speelgoedwinkel! Ik zou wel willen, dat u het allen eens gezien had hoe gezellig dat anders zo nuchtere grote vertrek geworden was. En speciaal de velen, die geld zonden voor „Sa- drach en zijn vriendjes" zou ik het zo van harte gegund hebben als ze eens hadden gezien, wat een schat naar het verre Seroei kon worden gezonden! Het inkopen had wel hoofdbrekens gekost, want er waren zovele factoren, Waarmede gerekend moest worden. Eerst al moesten de gaven jonge har ten echt kunnen verblijden endie „jonge harten" leven in een geheel ander deel van de wereld en onder radicaal andere omstandigheden dan Wij. Dan moest er gecijferd worden om een kleine driehonderd kinderen elk wat aardigs te geven en tenslotte, wat het zwaarste woog, was, dat al die inkopen juist niet zwaar mochten wegen, want dat zou al teveel duiten aan vervoer gaan kosten. Economisch verpakt AI die zorgen waren echter gauw genoeg vergeten, toen de buit eenmaal naast de redactiekamer was bijeenver zameld. Maar toen kwam een nieuwe zorg op ons aan, want alles moest zo economisch mogelijk verpakt worden. Denk eens in wat het vergt aan beleid om de Inhoud van een complete hand werk- en speelgoedwinkel samen te persen in enkele grote dozen. Deze laatste „zorg" werd evenwel heel plezierig weggewerkt, maar niet, nadat de velen, die zouden helpen pakken, zich even hadden verkneuterd In al wat er te zien was. Jeugdherin neringen, vastgekoppeld aan een spel of tekenplaat, werden uitgewisseld, tot groot genoegen van al de pak kers (sters). Enthousiast Eén der ijverige medepakkers en ik werden op slag hevig enthousiast bij het zien van dat oergezellige en ouder- Er is niets mooiers dan kinderen BLIJ TE MAKEN wetse vlooienspel, dat door ons m Jang vervlogen dagen naarstig werd beoefend. Jammer genoeg moest dit herin neringsintermezzo van heel korte duur zijn, want er „was haast bij". Zaterdags moest alles goed verpakt en van een reeks papieren voorzieD in Amsterdam zijn, waar een grote vogel van de K.L.M. onze dozen in de ruime buikholte zou laten stop pen, om daarna de machtige wieken te heffen en koers te zetten naar Biak. Doch éér het zover was in die grote kamer in de Lange Vorst...! Hulp genoeg Gelukkig kwam er hulp genoeg. Elk der afdelingen van het zo gevarieer de bedrijf scheen wel een paar gewil lige handen te kunnen missen. En ge willig waren de handen. Dat ene kwieke en aardige juffertje, dat het leeuwendeel van de pakkerij voor haar rekening nam, die sterke man nen, die even de pen lieten rusten om telkens weer een zwaar pak op de weegschaal te plaatsen, om te zien of het nog een half pondje lijden kon, of dat we onder zuchten een pakje er uit moesten halen. H was een goed „samenspel" om al die celen en wat er verder was in een mi..mum van tijd vakkundig weg te werken in de dozen. De papieren geleide werd ook kwiek deskundig klaar ge maakt en toengingen onze gedachten de grate vogel al vooruit. Al„op weg" We waren, toen de pakken nog in de Lange Vorst stonden al „op weg" naar Biak. Dat is de luchthaven van Nieuw Guinea. Biak ligt op een eiland en Seroei, de eindbestemming van onze zending ligt weer op een ander eiland in de Geelvinkbaai, ten noor den van het eigenlijke Nieuw-Guinea. Onze pakken zullen dus in Biak over geladen worden en per boot de reis vervolgen naar het eiland Japen, waarop Seroei ligt. Dat eiland Japen heeft een behoor lijke oppervlakte, ik denk zo ter g lotte van een drie of vier van onze provincies, maar het kan ook wel gvo- t >r zijn. Het is vanuit de verte slecht schatten. Het is voor dat deel van de wereld aardig dicht bevolkt, want er wonen circa vierentwintig duizend mensen op. Meest Papoea's, maar er zijn natuurlijk ook verschillende Ne derlandse posten. Verrassing Er is in de hoofdplaats Seroei ook een markt. En daar blijkt, dat de vrou wen heel handig zijn in het werken met kralen. Ze kunnen daar iets moois mee maken. Ja dat schrijven de boek jes ons wel, maar eigenlijk kunnen we ons toch geen al te juiste voorstelling maken van het leven daar. Het is zo totaal verschillend van ons eigen we reldje. En toch... kunnen we ons wel indenken hoe het daar gaan zal, als de zending uit Goes arriveert. Er zal worden uitgedeeld en kinder ogen zullen stralen. Misschien dat ze even .slechts even maar, eerst wat on wennig met hun cadeautje in de han den staan, maar al gauw zullen ze be grijpen hoe ze dit nieuwe bezit han teren moeten, want kleurig en fleurig speelgoed spreekt een eigen en inter nationale taal, die elk kind verstaat. Borduren Wat zullen de ogen van die gro tere meisjes glanzen, als ze een re genboog van kleuren zien uitge stald in de paar honderd strengen borduurzijde, in warme en helle kleuren. Daar weten ze mee om te gaan, want het is bekend, dat de vrouwen daar, en dan vanzelf ook de oudere meisjes, handig zijn in het hanteren van de borduurnaald. Er zijn ook veel Bijbelse platen in de pakken. Geve de Here, dat die reeds voor velen een verstaanbare taal spreken of dat daar weer gewillige monden zijn, die bereid zijn te ver kondigen wat de platen te zeggen hebben. En misschien hebben wij door onze zending nog kunstenaars op weg geholpen, want het aantal kleurpot loden en heel aardige teken- en kleur boeken is me al ontgaan. Maar groot was het wel. Blij Er zullen in ieder geval daar in Seroei blijde kinderen zijn. Heel veel zelfs. Het wordt je warm om het hart als je daar aan denkt, want er is niets mooiers 'dan kinderen blij te maken. Zij kunnen im mers nog echt helemaal blij zijn, zoals een kind, hij tegenslag of pijn, ook hele maal één brokje verdriet wordt. Ja, konden nu allen, die door hun gaven hebben meegeholpen om dit mooie werk mogelijk te maken, met elkaar maar eens heel even daar om een hoekje kijken, als de dozen worden uitgeplakt en al die donkere kijkers glanzen gaan om zoveel moois, dat uit Ne derland naar hen wordt gezonden, zo maar, omdat de liefde tot Chris tus, de grote Kindervriend, drong. Maja. Chris zorgde voor een Muzikaal Sinterklaasfeest voor familie Jansen Maar met het muziekkorps kan het instrument niet mee Vanmorgen, donderdag na Sinterklaas, vroeg in school. Er is op het plein nog geen kip te bekennen. De baas ontmoet ik, als die niet zijn hekje doorkomt. Ik krijg een pluim over mijn vlugheid wat ik wel verdiend acht. Haastig schiet ik mijn lokaal binnen, waar ik voor negen uur nog heel wat op de borden moet te voorschijn roe pen. Als er dan nog tijd overschiet, zijn er een paar handwerken van niet te handige jongedochters, die ik herzien moet. Werk genoeg dus, maar in stilte schiet het dubbel op. Al werkend hoor ik, dat het plein bevolkt gaat worden. Toch lijkt het of de druilige lucht de geluiden dempt. Opeens hoor ik in de gang een vlie gensvlug geklepper van stevige laarzen. Nog voor ik weet, dat het voor mij be stemd is, vliegt de deur zo wagenwijd open, dat die in de gang met een smak tegen de gangwand terecht komt. In de wijde deuropening staat onze Chris, die gilt: „Juffrouw, we ebbe een orgel!!" Dit tumult is me te machtig, al was ik op deze morgen wel op wat voorbereid en ik schrik er dan ook echt van. Dus geen opgeprikte schooljuffersschrik. Ik hoef heus niet te vragen, of Chris binnen wil komen voor nader commen taar, want hij is al onderweg naar me toe. Maar dan kom ik weer tot mijn positieven en stuur hem even terug om fatsoenlijk de deur te sluiten, want ze kunnen veel van me gedaan krijgen, maar niet dat ik kou lijd. HAARFIJN UITGELEGD In een tel staat dan Chris voor me. Nog eens: „Juffrouw, we ebbe een or gel!!" Daar blijft het niet hij. Chris zal me er eens alles van vertellen. Toen hij nit school kwam, arriveerde het muziek instrument haast tegelijkertijd. En vader was ook „juust net tuus". Vader had een knikkerdag. Lach niet, want dat deed ik ook niet en wie zon er bij zulk nieuws op een kleinigheid letten? Christ gaat me alles zo minutieus over een orgel vertellen, alsof hij van de ge dachte uitgaat, dat ik nooit tevoren zulk een ding zag. Nu is het niet de eerste -*an Tante .raus Zeeuwsen Weeken. Onder Mijn beste nichtjes en neven, Is het een pak van jullie hart, nu je ons hoekje weer gevuld ziet? Ja, je kon niet weten, hé? Ik ben niet in de „zak" terecht gekomen en dus kan ik er weer voor zorgen, dat jullie met een nieuwe voorraad raadsels aan het werk worden gezet. Nu ga ik achteraf nog eens voor Sin terklaas spelen, want daar gaan nu in eens drie prijzen in zee! Dat is nog eens leuk, want zodoende krijgen de anderen weer zoveel te gauwer een kansje op 'n prijs. De gelukkigen zijn ditmaal: Hulstbesje te Oudelande; Zilvervos te Veere; Ellie de J. te Goes. Nu stop ik gauw om de brieven te gaan beantwoorden. Allemaal gegroet. Jullie tante TRUUS. Sneeuwklokje te Aagtekerke. Die mooie rozen in je brief deden me aan de zomer denken. Hartelijk dank daar voor. Die bewaar ik goed. Op die ma nier heb ik een vroeg Sinter Klaas cadeau gekregen. Gefeliciteerd met je verjaardag. Ik hoop dat je veel post zult krijgen. Dat is altijd zo feestelijk, maarverjaardagspost moet beant woord worden en dat is dan de napret van de verjaardag. Zit je nog op de voorste bank? Ben het met je eens, niet zo'n leuk plekje. Maar je verhuist wel weer een keertje. Madeliefje te Serooskerke. Stel je voor Sinterklaasgeheimen uit een brief ver klappen. Ik zou me zó schamen, dat ik uit me zelf in de hoek ging staan. Maar je vertelt me later ook nog wel of alles uitgekomen is zoals je van plan was, en of de gelukkigen blij waren met hun pakje. In één ding was ik het niet met je eens. Ik was namelijk echt blij, dat het nog niet bleef vriezen. Maar dat het 's avonds zo echt gezellig is, nou, dat ben ik weer dubbel en dwars met je eens. Zo houden we samen vrede, hé? Blauwvos te Veere. Het is zeker jammer, dat het plan voor een Hongaars gezin niet kon doorgaan. Toch kun je het wel begrijpen, want als nu niemand in de omgeving die mensen zou kunnen verstaan, zou het voor hen wel heel erg eenzaam worden. Op een andere manier is toch wel veel voor hen te doen hoor. Dan proberen jullie zo te helpen. Nee, ik zou ook niet kunnen helpen, want Hongaars heb ik nooit geleerd, en nu er, voor zover ik weet, in Goes geen Hongaren komen, zal ik er ook niet aan beginnen. Anders deed ik het vast. Zilvervos te Veere. Je hebt de brief natuurlijk al lang ontvangen en daarin gelezen, dat ik zo héél blij was met de verrassing, die je me stuurde. Was het avondje op de meisjesclub ook goed geslaagd? Hoe groot is de club? Wat zou ik graag eens van de partij zijn geweest, toen jullie die mijnenveger mochten bekijken. Dat lijkt me zo inte ressant. Alleen hoop ik vurig, dat zo'n vaartuig nooit meer gebruikt behoeft te worden. Zo denk je er natuurlijk ook over. Micky Mouse te Serooskerke. Nu is het net, of ik het boek van je ook gelezen heb, want je stuurde me een goed verslag er over. Ik geloof graag, dat het echt boeiend was. Leuk werk een kapmanteltje. Borduur je er nog wat op? Ik kreeg ook eens zo'n écht gezellig ding. Dat gebruik ik trouw hoor. Hoe is het met je arm? Wat heb jij gemaakt voor die verenigingsleden? Wat dat betreft, kon die wel zo dik als een boek zijn ge weest. Hulstbesje te Oudelande. Al weer twee brieven gelijk van je. Dat mag ik graag hoor. Het is heerlijk, dat er op jullie school zo'n mooi bedrag bijeen kwam om de Hongaren in hun nood te helpen. Wat denk je nou toch van me nichtje, dat Sint mijn deurtje voorbij zou gaan. Zo slecht heb ik niet opgepast. En die zakhmmm, daar praat ik liever niet te veel over. Dat durf ik na Sinter klaas heter te doen en terwijl ik je schrijf is het nog maandagmiddag voor de Sint. Ik ben wel blij, dat je een beetje zorg over me hebt. Maar hoe staat het met jou zelf er bij? Pierewiet te Aagtekerke. Een bof als je zo'n kostelijke pen krijgt. Die schrijft duidelijk. Op die manier heb ik ook nog plezier van jouw cadeau, want ik krijg er mooi geschreven brieven door. Maar je had door het werken voor het goede doel dat ook wel een beetje verdiend. Met al dat papier komt er ook weer een aardig duitje bijeen. Gelukkig maar, want het Rode Kruis kan veel geld gebruiken, juist in deze tijd. Hoe ging het met de repetities? De oplossingen zijn: I. Brest, best, rest, ster, Bet. II. Ladder, adder. 331. Rendier. Nieuwe raadsels. I. Het geheel bestaat uit 26 letters en is een bekend spreekwoord, 7, 11, 8, 5 is niet heel en niet koud. Een 22, 6, 12, 17 is een gereedschap door een timmerman veel gebruikt. De 4, 16, 24, 1, 26 is een jaargetij. Een 9, 2, 19, 13 duurt zeven dagen. 14, 23, 15 is een ander woord voor vat. 18, 16, 10 gebruik je bij het tekenen. 3, 20, 25, 2 is het tegenovergestelde van ja. II. Met B is het een jongensnaam. Met t de naam van een vervoermiddel. Met g een licht gewichtje. Met st een ander woord voor stijf. Met k is het een metalen haakje. m. Ingezonden door Korenbloem te Westkapelle. Wat hebben we allemaal, maar wordt slechts zelden door ons zelf, doch altijd door anderen gebruikt? De oplossingen kunnen met vermelding van voornaam, naam, (schuilnaam als je die hebt), leeftijd en adres tot zaterdag 15 december worden gezonden aan tante TRUUS, Redactie Zeeuwsch Weekend, Goes. Sinds woensdagmorgen worden te St. Annaparochie een 57 j. moeder met haar 20 j. dochter vermist. In over spannen toestand is de moeder, Emk- je Elgersma-Hofman, met onbekende bestemming vertrokken. Een ongeluk wordt gevreesd. en ik een muzikaal maal, dat Chris praatje hebben. Dat is gemakkelijk te verstaan, als u weet, dat Chris' vader met de groot ste hoorn een steunpilaar van ons dorps muziekkorps is. En de oudste broer, „onze Jacob", heeft met een in strument van kleiner formaat reeds de voetsporen van vader gevolgd. ERNSTIGE CAUSERIE Elke keer, als ons muziekkorps een muzikale rondwandeling door het dorp maakte, sinds Chris de eerste klas mee helpt bevolken, hadden we daarover een ernstige causerie. Chris vroeg de volgen de morgen altijd direct of ik „ze gezieë had". Let wel: gezién. Over horen werd niet veel gesproken. Maar ons Christje is dan ook machtig geïmponeerd door die allemenselijk grote hoorn. Hij heeft me eens verteld, dat hij zelf er wel eens op had mogen blazen! Tóen was de wereld te klein geweest. Begrijpt u nu ten volle wat het zeggen wil, dat er een orgel in huize Jansen ls gekomen? Vader Jansen had zo maar direct een „versie gespeuld". Doe hem dat eens na. CENTJES OP Verder had vader ook nog heel wat gezegd, o.a. ook dit, dat nou zijn cen tjes helemaal op waren, wat Chris niet schijnt te deren en ik acht vader een wijs man, die met de zakkende waarde van onze vroeger toch zulke degelijke guldentjes zijn geldelijk bezit (het zal ook wel alles zijn geweest) omzet in goederen. En behalve dan een meubelstuk, dat volgens Chris wel een wonder mag zijn, krijgt de man nog een schat van levens vreugd op de koop toe, met een zingend gezin. „Onze Jacob" heeft ook zijn krachten al geprobeerd. Maar die kon maar één versie speule; daarna kwam oom Bram er aan te pas en die kon wel een hele boel versies, maar die had een boekie, waar alles in stond. Te oordelen naar de toon, waarop Chris dit meedeelt, schijnt hij het maar een koud kunstje te vinden, als er een boek aan te pas moet komen. ZWIJGEN Intussen is de klas al aardig bevolkt geworden, want Chris en ik hebben le lijk onze tijd verpraat. Als Chris even op adem komt, wil hij daarna verder gaan, maar over een ander chapiter. Dan leg ik hem het zwijgen op, want dan krijg ik zes-en- veertig sint-verhalen en dat is me te veel op de vroege morgen. Chris is toch aardig voldaan en ik denk, dat we het orgel voor vandaag wel kun nen afschrijven, wat evenwel hele maal verkeerd gedacht is. AANSCHOUWELIJK Onder de leesles zijn (dat blijkt uit zijn uitlating) Chris' gedachten meer bij het orgel dan bij de les. Hij steekt heel correct zijn vinger op en na mijn toe stemmend gebaar ploft hij weer los: „Juffrouw assie orgel speult mot je zó doen", en dan geeft hij een aanschouwe lijke voorstelling. Met zijn knuisten bom bardeert hij de bank, al links en rechts wiegend en zijn voeten geven een roffel op het voetenplankje, dat het lijkt of 'n troep paarden een paradedrafje loopt. Ik zeg, dat hij ook best gauw zal leren spe len. Jongen, dat is waar ook, dat had hij 1 me nog nie' eens gezegd, dat hij gister al gemusiceerd heeft, maar hij laat er ook ontroerend eerlijk op volgen, dat moeder hem van het orgel weggetrokken heeft, omdat hij zo'n rare herrie maakte. Met beleid richt ik de aandacht weer op het zo nuttige leesboekje. OPNIEUW GELADEN Maar in de middag, als thuis alles weer over het orgel gezegd is, is Chris op nieuw geladen. Als alle bolletjes zich braaf over d« sommetjes gebogen hebben, schiet Chris iets te binnen, en dan moet het eruit ook: „Juffrouw uwes mag ook el komme kijke en dan mag uwes speu le!" Moeder heeft het blijkbaar zelf gezegd. Dus beloof ik zondag uit de kerk te ko men en dan ook te zullen spelen. Wat wil je nog meer. Het laatste half uur moeten we zingen. Ik voel het al aan komen. Van zingen naar het orgel is een kleine stap. Nu ben ik het niet, die deze stap maak, dat begrijpt u wel. NIET MEE Welke wonderlijke sprongen de ge dachten In het jonge hoofd gemaakt heb ben weet ik niet, maar ineens zegt Chris met een sip gezicht: „Juffrouw as de me- ziek deur het dorp gaat, dan ken 't orgel niet mee". Voor deze teleurstelling weet zelfs ik geen raad en zo komt het, dat met het orgel in majeur ingezet de dag toch in mineur eindigt, want wat heb je nou eigenlijk aan een orgel, als niet iedereen het zien, vooral zien en een beetje horen kan? Mijn mededeling, dat ik zal komen spelen, heeft niet eens de uitwerking, die ik hoopte. Jammer is dat! in Nederland Enige maanden geleden kwam van de pers het rapport van de Nederlandse Stichting voor Statistiek betreffende het brood- verbruik. Dit rapport verschaft niet alleen de opdrachtgever, de Nederlandse Vereniging van Meel fabrikanten, vele waardevolle ge gevens, maar ook degenen, die be trokken zijn bij de voorlichting omtrent de voeding. Zo lezen wij bijvoorbeeld dat het broodver- bruik per persoon door de week gemiddeld 290 gram per dag is en gemiddeld 15 cent kost. Uit de gegeven antwoorden op de vraag, welke broodsoorten men voedzamer vindt, wit of bruin, blijkt dat 11 wit, 58 bruin voedzamer vindt, terwijl 15 beide gelijk acht en het hoge percentage van 16 geen oor deel uitspreekt. Gevraagd naar de grond van deze uitspraak geeft men de volgen de op; Waarom vindt U bruinbrood voedzamer dan wit? TAPIJTEN KOPEN IS NIET ZO EENVOUDIG. vliegen nog niei zo hard weg Haarvelours het best voor gezin met j'onge kinderen (Van een onzer verslaggeefsters) Wanneer de decemberfeestdagen voorbij zijn, komen er een paar maanden, die door velen als de saaiste van het jaar worden be schouwd. Het is koud, vroeg donker, het duurt nog een heel jaar voor het weer Sinterklaas wordt en voor de gezellige dagen rond Kerstmis en Oud en Nieuw weer aanbreken. Alleen de gedachte aan de lente, die toch ongemerkt dichterbij komt, is als een vrolijk vonkje in de winterse duisternis. Maarbij de goede huisvrou wen gaan lentemijmeringen alras gepaard met schoonmaakplannen. En wanneer het eenmaal zo ver is, wordt het ook weer tijd om aan de aanschaf van nieuwe dingen te denken. Vloerkleden en gordijnen hebben nu eenmaal de bijzonder sympathieke gewoonte om te slijten en kaal te worden. ons het een en ander uit de doekjes. De benamingen, die aan de verschil lende tapijten worden gegeven, duiden meestal een verschil in maakwijze, in het weefsel, aan. Maar onze informa teur weigerde ons deze verschillen uit voerig uit te leggen, omdat we dan in een netwerk van technische termen zouden verzeilen. Het allereerst vroegen wij welk kleed nu het meest geschikt is voor een groot gezin met jonge kinderen. „Haarvelours" kregen we prompt te horen. Het weefsel van dit soort kle den bestaat uit haargaren vermengd Nu is het in onze tijd geen eenvou dige opgave om een nieuw tapijt te kopen. Bouclée, moquette, axminster, Smyrna, haarvelours, nylon, wat zal het zijn? Iedereen heeft deze namen wel eens gehoord. Maar wat houden zij precies in? Welke kwaliteiten, voor- en nadelen bezitten de tapijten die met deze namen aangeduid worden? En wat ook heel belangrijk is hoe zit het met de prijs? We zijn eens binnengestapt bij een groothandel in stofferingsartikelen. Een meneer, die al jaren in het vak zit en er alle kneepjes van kent, deed met wol, het is ijzersterk en de prijs is maar half zo hoog als die van wil- tonkarpetten, die helemaal van wol zijn. Axminster bestaat ook voor 100 pet. uit wol, het heeft alleen een an dere bewerking ondergaan. Dan is er nog bouclée, haarvelours, waarvan het lusje niet is opengesne den. Dit weefsel is bijzonder sterk en kan al heel snel met de stofzuiger ge reinigd worden, in tegenstelling tot vele andere nieuwe tapijten. Plotse ling schoten ons de klachten van en kele moeders te binnen, die ons ver teld hadden, dat ze zo moeilijk de vlekken uit hun vaste bouclée vloer bedekking konden krijgen. Maar er blijkt gelukkig een speciaal voor kle den gemaakt reinigingsmiddel te be staan, dat bij de zaken, die in vloer bedekking handelen, verkrijgbaar is. Moquette is een weefsel dat zo wel van zuivere wol als van een mengsel van wol en haar wordt ge maakt. Wanneer U van smyrna houdt hoeft U het heus niet zelf te knopen als U daar geen zin in hebt: er bestaan ook machinaal vervaar digde smyrnatapijten. De prijs be draagt ongeveer 300 gulden voor 'n kleed van 2.25 bij 3.10 meter. Voor echte perzische tapijten liggen de prijzen nog „een beetje" hoger: tussen de twaalf- en vijftienhonderd guldenIets nieuws is de tredford vloerbedekking, die bestaat uit haar, dat in een op jute bevestigd rubber laagje wordt geperst. Natuurlijk zijn ook de kleuren en motieven van tapijten enigszins aan de mode onderhevig. De kleden wor den tegenwoordig in leuke kleuren combinaties gebracht anthraciet met geel en zwart met wil, helemaal effen in een moderne tint, noem maar op, voor ieder interieur is er wel een pas sende vloerbedekking te vinden. On danks deze aantrekkelijke nouveauté's worden er toch nog vier maal zoveel tapijten met klassieke dessins (bloem motieven o.a.!) verkocht als moderne. Vanzelfsprekend waren we erg nieuwsgierig naar de kleden waarvoor nylon of een andere celvezel wordt gebruikt. Erg hard vliegen ze echter niet weg. In de eerste plaats omdat ze bijzonder duur zijn (80 gulden per vierkante meteren in de tweede plaats omdat er weinig warmte van uitgaat. Ze zijn natuurlijk oersterk, maar daar staat weer tegenover, dat het weefsel smelt en keihard wordt zodra het b.v. met een brandende si garet in aanraking komt, terwijl wol alleen maar schroeit en daarna on zichtbaar gestopt kan worden. Tenslotte nog even iets over het kopen van vloerkleden aan de deur. We zouden het U natuurlijk nooit aanraden. Maar als U zwicht voor de mooie kleuren en de lage prijs, moet U wel bedenken, dat het kleed waar schijnlijk van weliswaar sterk maar ook absoluut niet kleurecht ka toen gemaakt is. Bovendien worden dergelijke ta pijten, die ongeveer 70 gulden waard zqn, ondanks de lage nriiren vaak nog veel te duur verkocht. Denk dus goed na voor U tot een derge lijke aankoop besluit. zit meer in, betere samenstelling, minder uitgemalen 21 zitten meer vitaminen in 2 ondervinding (eet er minder van 10 beter voor maag of spijsver tering 5 van horen zeggen, gelezen 7 de dokter zegt het 3 is vaster, steviger 2 overige antwoorden 2 weet niet 7 totaal 58 vinden bruin niet voed zamer dan wit 42 100 Waarom vindt U witbrood voedzamer dan bruin? betere samenstelling, beter meel 3 er zit meer in 2 ondervinding (eet er minder van 1 er zit melk in1 overige antwoorden 2 weet niet 2 totaal 11 vinden wit niet voed zamer dan tarwe 89 100 Wat degenen eten die menen, dat het gebruik van brood nadelen heeft, wordt niet opgegeven. Het zijn overigens maar 4 van de ondervraagden. Zij vinden deels 1 dat men van brood dik wordt en 1 dat er te weinig vita minen in voorkomen. Over de samenstelling van de brood maaltijd, en in de eerste plaats over het ontbijt, leert de publikatie ons jammer genoeg niets over over de broodbeleggin gen. Alleen ei wordt genoemd, dat slechts in een enkel geval bij de boterham ge geten wordt. In verreweg de meeste ge vallen wordt uitsluitend belegd brood met een of andere drank gebruikt (door 80 van de ondervraagden; slechts 4 eet brood en pap, slechts één procent brood en fruit). In de gezinnen met kin deren komt vaker pap op tafel. Toch wordt gebruik van pap in niet meer dan 1/6 van deze gevallen genoemd. (Opge merkt zij hierbij dat het niet alleen ge zinnen met kleine kinderen betreft, doch dat ook die met alleen oudere en. zelfs volwassen inwonende kinderen zijn mee geteld). 70 der volwassenen drinkt al leen thee bij de eerste maaltijd, 5 al leen melk en 6 en/of een andere drank. Van de kinderen drinkt 1/4 alleen melk, iets minder dan de helft alleen thee, en 1/7 melk en/of een andere drank. Bij de tweede broodmaaltijd ligt de zaak iets anders en wordt opgegeven door 20 van de gezinnen: uitsluitend melk, 51 geen melk of alleen melk in de koffie, 19 melk en/of thee of koffie. Tot zover enkele belangrijke gegevens uit het rapport. Het komt ons voor dat er aanleiding bestaat bij de voorlichting aan de huis vrouwen speciale aandacht te vragen voor het gebruik van een melkdrank of melkgerecht bij de broodmaaltijden ten einde de tarwe-eiwitten aan te vullen met melkeiwitten.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1956 | | pagina 8