Engelse Kerstdiner L op het Sint Hicolaasfeest IETS LEKKERS met melk meer mans rsïï B In de eersie plaats voor de ouderen Het iicht van het evangelie schijnt er niet Een uitgebreid voorschot Gloriedag voor de hospiia niet compleet zonder plumpudding Onder Sta terJ ag 1 december 1956 ZEEIIWSCH WEEKEND pagina 11 Twee jeugdboeken vol problemen en troosteloze levens 21 e uitgeverij Van Holkema Warendorf N.V. te Amsterdam l stuurde vier boeken ter recensie. Twee jongensboeken, n.l. „Uit de Riddertijd", 4e druk, en „In den Otter", 7e druk. Beiden van de schrijver C. Joh. Kieviet. We volstaan met het noemen van de beide herdrukken, maar over de twee andere boeken, die bestemd zijn voor oudere meisjes, gaan we wel wat schrijven. Het zijn de boeken „Afspraak in de Lente", door Trudy de Bij en „Er verandert niet zoveel", door Fenna Feen- stra. Deze boeken voor onze grotere meisjes heb ik met aandacht gelezen en toen dacht ik opeens aan een uitspraak, die ik reeds enkele jaren geleden las van een rector van een lyceum in de provincie Utrecht. Deze zei, dat men tegenwoordig zoveel spreekt over het probleem der jongeren, maar volgens hem was er wel een probleem der ouderen, tengevolge waarvan het met de jongeren mis kon gaan en hij staafde zijn bewering met feitenmateriaal. Men zou kunnen denken, dat de zijn, waaraan dan weer door evenzovete Schrijfsters Trudy de Bij en Fenna Feenstra op hun manier ook bewijzen voor de stelling van deze rector zijn ko men aandragen. Daardoor is vooral ln het boek: „Er verandert niet zoveel" dan m.i. ook niet geschikt voor de oudere meisjes. Eerder voor volwasse nen, Eigenlijk ook voor jonge mannen, die ernst gaan maken met de keuze van •en levensgezellin. Ellendige geschiedenis Het verhaal, dat verteld wordt, biedt een ellendige geschiedenis van een hysterische vrouw, die, zoals meestal met zulk soort patiënten, kost wat kost, haar zin weet door te drijven en hierbij letterlijk over lijken gaat, en wel dat van haar eigen man. Als die hysterica dan alleen met haar zoon achterblijft, wordt die ook sluw gemodelleerd naar moeders welbehagen. De jongen heeft het voorrecht, dat hij veel ln het gezin van zjjn vaders broer verkeert, wat de ontwikkeling van zijn karakter ten goede komt. Doch dat ge zin zal eraan gaan door de machinaties van de weduwe, die, gebruik makend van het medelijdend hart van haar zwa ger, door een smerige leugen hem pro beert los te maken van zijn vrouw, zo dat zjj met hem trouwen kan. Alles overhoop De streken van die hysterica worden breeduit beschreven. Dan is er nog de ngen, Joost, wiens vaders leven ook huwelijksgebied alleen chronique Zeandaleuse is. De jongelui uit die drie verschil lende gezinnen hébben onderling door School en sport veel relatie met el kaar. En dan moet je de reactie lezen van die door en door rotte gezins omstandigheden op de jonge mensen. Nu ls het eigenlijk zo tn dit boek, dat de jonge mensen him verstand be ter gebruiken dan de ouderen, die gees telijk alles overhoop halen. Thea, die |iet hoe door tante Marga thuis dreigt alles kapot te gaan, zoekt raad en troost bij het heel „oude geslacht", n.l. de aatjes. Nu, die helpen ook wel, maar de rol, die de zeventienjarige zelve speelt, ten goede natuurlijk, ls ook niet mis. Voor haar eigen thuis komt alles ln orde, maar de hysterische vrouw ls ln de eigen kring onmogelijk geworden. Gelukkig krijgt haar zoon, die haar helemaal door heeft, doch haar, terwll" de van de gestorven vader, bljjft be schermen, een baan elders en dan ver dwijnt de tante uit de kring der familie, die nn weer „lang en gelukkig" zal leven. Niet voor jonge meisjes We kunnen niet vinden, dat dit een verhaal voor jonge meisjes is. Wel me nen we, dat het goed zou zijn, dat ouderen dit lazen, opdat gezien zal Worden, dat wat ouderen doen zijn felle reflexen geeft ln het leven der jongeren. In het boek komt alles ln orde, dank zij de oude omaatjes en het verstandig gedrag der kinderen. God hoeft er in dit boek niet aan te pas te komen om werkelijk verandering te brengen ln de neiging van het hart. Wat dat betreft gaat het wel gemakkelijk. Of het ln het werkelijke leven ook zo gaat? We menen, dat het voor jonge man nen geen kwaad zou zjjn dit boek ook te lezen. Niet om de oplossing, want dat ls alles boekenwerk, doch omdat zo levensecht de houding en streken van een hysterica worden beschreven, dat men zou zeggen, de schrijfster heeft die van nabij meegemaakt. Het ergste soort Ik heb eens een verpleegster horen zeggen, dat hysterlca's de ergste soort patiënten zijn om te verplegen, want ze lijken normaal en gedragen ln on benullige dingen zich heel gewoon, maar innerlijk z(jn ze volslagen caduc. En dan ls dit het moeilijke, dat men niet weet waar de grens ligt tussen ziekte en goddeloosheid. Dit slag mensen is in het begin soms wel moeilijk door een leek als zieke te identificeren. Meestal komt de ontmaskering pas, als er veel is stuk gemaakt, en dan zeggen de mensen: „Dat is toeh een kwaaie", maar ze weten niet, dat het in wezen patiënten zijn, die tegen zichzelf beschermd moeten worden endat de maatschappij ook tegen dezulken moet worden beschermd. Daarom ls het zaak bij juffertjes, die wat al te veel kuren hebben, eens te on derzoeken, of er een levensgevaarlijke achtergrond by die kuren aanwezig is. Voor zulke gevallen geeft dit „jon- gemeisjesboek" een goede les, maar dan niet ln handen van jonge meisjes. Ik geloof ook niet, dat de reactie van de jonge mensen ln het gewone leven altjjd zo gunstig ls als in dit boek be schreven wordt. Dan zouden er niet zo ontelbaar veel ontwrichte jonge levens verstandige mensen terd moet worden. geestelijk gedok- Rijp boven haar jaren In het boek: „Afspraak ln de Lente" grijpt het conflict, door een jaloerse vader in het leven geroepen, niet zo ver om zich heen, maar het gaat er toch op lijken, dat het leven van de grote dochter erdoor te gronde zal gaan. Ook hier is het weer het jonge meisje, dat door de juiste levenshou ding de oplossing geeft. Het meisje toont zich rijp boven haar jaren en de vader is een miserabele kerel, die Ja loers ls, omdat zijn lieve, oudste doch ter niet altijd meer thuis is en daar haar geluk vindt en dan komt er nog bi), dat hij het niet kan uitstaan, dat de charmante jongeman, aan wie de dochter het hart verloor, zo vlot en zelfverzekerd zijn weg gaat. Hij zelf voelt zich in alles geremd. Het lijkt me een beetje vreemd ln deze tijd, dat je een meisje van twin tig jaar nog zo kunt behandelen als die jaloerse papa doet. Dit boek ls een vlak jongemeisjesverhaal, dat evenmin als het eerstbesprokene, Iets met christendom te maken heeft. Nu niet qua verhaal, doch wat de geestesrichting betreft, zijn er betere boeken van de pers van Van Holkema en Warendorf gekomen. Toch willen we wel zeggen: laat een oudere „Er verandert niet zoveel" le zen, om eens kennis te nemen van de wereld, die vaak bulten eigen gezichts kring ligt. MAJA. Ingezonden Mededelingen (adv.) Ze hebben ze zo hoog nodig... de voor hun groei en weerstand noodzake- lijke vitaminen A en D en onmisbare minera le opbouwstoffen. Scott's Emulsion, de smakelijkste levertraan, vult alle tekorten aan op de meest werkzame wijze. AlUen echt met het visserij* op de verpakking Ingezonden Mededeling (Adv CÊ l m PubRVatl» Nederlands Zvlvelburcev 's Gravenhag*. J6 Cerrii stelde een wijze vraag Gistermiddag met mijn span Sint Nicolaas gevierd. Wel wat vroegtijdig, zegt u en u hebt gelijk, maar deze ver vroegde viering is niet mijn, doch Sints eigen schuld. Die maakte n.b. vorige week zaterdag al een plechtige rondrit door ons dorp en sindsdiens klapperden mijn oren van Sint en nog eens Sint. Daarom besloten „we" (dat zijn mijn hospita en ik) om de datum wat vroeger te stellen. Als de werkelijke feestdag daar is, krijgen de kinderen toch wel weer genoeg uit andere bronnen. Het voorspel thuis, bij m'n hospita, was als van ouds. Ik zwijgen en de goeie dikkerd in stilte voorbereiden. Ze had net als elk jaar, volgens eigen zeggen, nou „toch er-is wat bezonders". Ze zou nou d'r-es met twee zukke aardige vormpjes borstplaatjes maken en verder had ze ik moest wel steil achterover slaan van verbazing ge leerd om „speculaas" te maken! En nou had ze gedacht de borstplaatjes in vier verschillende kleurtjes te maken en dan ln elk pakje een paar van die eigen gebakken speculaasjes te doen. Toen lk opmerkte, dat dit wel heel wat werk voor haar betekende, zei £r bestaan geen vaste re gels voor de hoofdschotel van het Kerstdiner in En geland. Hoewel de maaltijd gewoonlijk opgeluisterd wordt met een gebraden kalkoen of een gans, vallen kippen- of gewoon rund- of varkens vlees bij deze gelegenheid ook niet uit de toon (schapen- en lamsvlees om de een of ande re reden wèl). Maardeze vrijheid van keuze geldt be slist niet voor het volgende punt op het menu. Geen en kele Kerstmaaltijd is com pleet, wanneer de hoofdscho tel niet wordt gevolgd door een Kerstpudding en „mince- pies" (pasteitjes gevuld met fijngehakte appels en kren ten). Van alle Engelse keukenpro- dukten zijn de puddingen en pasteien wel het meest karakte ristiek. Sommige mensen bewe ren zelfs, dat de Engelse natio nale keuken ontstaan is op een fundament van puddingen en pasteien. Het is daarom ook niet meer dan billijk, dat zij een ere plaats krijgen op de Kerstdis. Niemand weet hoeveel jaren de Engelsen op 25 december al plumpudding eten. Maar deze gewoonte bestond beslist al, voordat de kalkoen op de Kerst dis verscheen. De voorbereidin gen voor en het koken van de Kerstpudding zijn minstens even plezierig als het opeten van het kunstprodukt. De puddingen zijn meestal al een paar weken voor de grote dag gemaakt: hoe lan ger ze staan, hoe lekkerder ze worden. Er bestaan geen twee gelijke plumpuddingrecepten. Mrs. Bee- ton raadt ons in haar klassieke kookboek „Household Manage ment" dat een eeuw geleden gepubliceerd werd aan de vol gende ingrediënten te gebruiken (boven haar recept staat: Kerst plumpudding erg goed): 1 ons suiker, 1 ons vet, 1 ons sultana's, 1 ons rozijnen, 1 ons krenten, een half ons sukade, een half ons broodkruimels, 30 gram amandelen, de fijngema len schil uam een halve citroen, 2 eieren, een theelepeltje gema len nootmuscaat, een halve theelepel zout, een deciliter melk en eventueel een wijn glas brandewijn. Voor vier personen Volgens mrs. Beeton is dit ge noeg voor ongeveer vier personen. Er zijn echter meer ingrediën ten, die net als brandewijn naar keuze nog toegevoegd kunnen worden. Hieronder vallen ook de muntstukjes, die geluk brengen aan degene in wiens portie pud ding ze met Kerstmis worden ge vonden. Plumpudding smaakt tussen twee haakjes ook al erg lekker voordat hij gekookt wordt.... Daarom vinden de meeste ge zinsleden altijd wel een excuus om een bezoekje te brengen aan de keuken, wanneer de pudding klaargemaakt wordt. Er is ook nooit gebrek aan hulp, want iedereen die meehelpt bij het roeren van de pudding mag een wens doen. Als het „beslag" klaar is moet het enkele uren koken. Op Eerste Kerstdag wordt de pudding warm gemaakt voor dat hij wordt opgediend. Er wordt een takje hulst in gesto ken en er wordt brandewijn over en omheen gegoten. De brande wijn wordt vlak voor het opdie nen aangestoken en de pudding wordt dan ook om mrs. Bee- tons woorden te gebruiken „in een cirkel van vlammen op tafel gebracht". Ook de mince-pies, die of te gelijk met de pudding worden gereserveerd öf vlak daarna, hebben een lange voorgeschiede nis. In het dagboek van Samuel Pepys staat van de Eerste Kerst dag 1666, dat hij 's morgens vroeg opstond, terwijl zijn vrouw nog een poosje door wilde slapen, omdat ze tot vier uur in de mor gen met haar meiden bezig was geweest met het maken van min- ce-pies. ze: „Je mot toch-er is wat voor die arme wurmen over hebbe". Heel De- scheiden moest ik wel grinneken om „die arme wurmpies", denkend aan het vitale stel, dat me soms de han- vol werk geeft om ze binnen de gren zen van schoolfatsoen te houden. VOORTGANG. Alles afgesproken zijnde (stilzwij gend, dat mijn hospita het werk deed en ik alle materialen betaal) kon de zaak voortgang hebben. En zo zit ik daar ln de middag nog in alle rust en vreê in het bankje van Geertje ge wrongen, om die wat wegwijs te ma ken op het voor haar zo duistere som- menpad, en daar horen we een klop op de deur, die zelfs m(j verschrikt doet opspringen. Het lflkt wel, of een elek trische vonk allen onder hoogspanning heeft gezet. Met geen enkel woordje heb lk over de Sint gerept, al ln geen dagen, de jeugd deed dat al genoeg, maar toch ls er omstreeks die tfld des jaars altijd zoiets wonderlijks ln de lucht. EN DAAR STOND Ik ben na die bons in een tel bij de deur en daar staat mijn hospita belast en beladen voor de deur: „Juffrouw zou ik assieblieft es effe binne magge komme, want ik heb een boodschap van Sinterklaas voor u en de kinderen." Woordeloos open lk de deur zéér wijd en daar komt de dame binnen. Ik kan zien, dat ze aan routine gewonnen heeft sinds vorig jaar. Plechtig staat ze voor de klas en ik houd me bescheiden terzijde! „Juffrouw, de Sinterklaas heeft het zo druk, nou, en toen vroeg-le, of ik dat wou gaan zegge hier en meteen de pakjes meenemen. En ik moest eerst vragen, of er soms een ondeugend meisje of jongen is, die lk moest over slaan?" KEES. Aller ogen wenden zich spontaan naar Kees, die de „zware" jongen uit onze lilas is en die het gister weer eens erg bont maakte met al de gevolgen van dien voor hem zelf. Maar Ja wat doe je? Ik geef een diplomatiek antwoord en zeg, naar waarheid, dat ze vandaag allemaal zo best hebben op gepast. „Gelukkig", zegt de ambassatrlee van de Sint, „dan kenne we beginne", en zelf stralend, deelt ze met gulle hand. Ze maken het pakje open en daar lig gen op alle bankjes de schatten uitge stald. De „ooo's" zijn niet van de luent. Daar zingen we een liedje voor, wat meteen aan het adres van Sint en diens Aan Tantt Iruui Zaeuwsch Waakem Goas M(jn beste nichtjes en neven, Volgende week is het zo'n echt ge zellige week. Wat zou ik dan graag eens heel even bü jullie allemaal naar binnen willen gluren om te zien hoe de zaken er bij staan en ook eens te weten te komen wat jullie zelf uit spoken, want daar is het nu de tijd voor. Met Sint mag je wel een grapje uithalen. Nee, ik bedoel niet met die oude deftige Sint zelf hoor! Dat komt niet te pas, maar je kunt van een kleine verrassing wel zo'n grappig pakje maken, dat je met z'n allen daar over nog het meeste plezier hebt. O, als ik nog aan de tijd denk, toen ik zo oud was als jullie nuHet moest van de grappen het meest komen hoor, want zo dik was, mijn spaarpot niet altijd, dat ik zo maar naar de winkels kon stappen om voor ieder een groot cadeau te kopen. Dat geeft gelukkig niets. Soms heb ik nog pret, als ik aan die dagen terug denk. Ik hoop, dat jullie het met elkaar ook echt leuk zullen hebben. Dat hoor ik toch zeker wel gauw? Er werd me nu al in een brief gevraagd, of ik ook eerlijk alles zal vertellen, wat me overkomen is op Sint Nicolaas-avond. Wel, zou dat nichtje denken, dat ik strafwerk krijg van Sint? Ik heb heus goed opgepastde laatste dagen! Als het mis gaat en ik kom in de zak terecht, dan merken jullie het direct, want dan ko it er op de plaats van ons jeugdhoekje een grote witte plek in het Weekendwant in een zak kun je niet gaan zitten schrijven. Ik moet er anders niet aan denken! We zullen het beste maar hopen. Dat doen jullie toch ook voor me? Dag allemaal. Jullie tante Truus. je niet gezien, want toen ben ik geen stap de deur uit geweest. In december zal ik goed uitkijken. Ik neem dan de brief mee op de wandeling, want dan kan ik telkens even zien of het toilet klopt met de beschrijving. Als jij dus een dame ijverig in een. brief ziet stu deren, dan weet je ook hoe laat het is. Ik kan jammer genoeg nog niet pre cies zeggen, hoe ik er uitzie, want dat regel ik naar het weer. Leuke tijd zo met elkaar als je aan het dichten slaat voor Sint. Jij schrijft dat je soms zweet voor moeilijke thema's, maar ik zweet voor Sint-gedichten. Pierewiet te Aag- tekerke. Wat heb jij het gezellig met zo'n stel broers en een paar zussen. En dan nog eens een reisje naar K. Dat doe je zeker wel graag. Je kunt je vader toch wel eens helpen met zijn werk? Gelukkig dat die pijn weer gauw over was. Toch nog een beetje oppassen met dit koude weer. Moest je er voor thuisblijven van school? Dat zou niet zo leuk geweest zijn, want je komt toch altijd wat achter, al miste je maar een paar dagen. Regina te Goes. Je hebt een prachtige schuil naam uitgekozen. Weet je wat die be tekent? Heb jij het nog druk gehad voor Sint Nicolaas? Hoe staan de za ken op school? Heb je al huiswerk. De tijd voor het volgend rapport komt eigenlijk ook weer gauw hé? Dat is nog net als in mijn jonge jaren hoor. Dus weet ik er alles van. Huishoudster tje te M. Je brief met al die verhalen met plezier gelezen. Leuk om zoveel werk daarvan te maken terwijl het haast geen geld kost. Maar jou kostte het wel heel wat tijd! Doch als je er zoveel pret door hebt is het goedkoop hoor, want echt plezier is met geen Mary J. te Kortgene. Vrijdag heb ik geld te betalen. Wat zullen die kleintjes glunderen als ze dat zien. Hoor ik nog gauw wat over de afloop? Korenbloem te Westkapélle. Toen ik net zo oud was als jij moest ik ook reizen naar school en ik gebruikte ook elk ogenblikje om te lezen. Maar op de heenreis naar school waren het meestal de lessen, die ik nog gauw een beurtje moest geven. Maar 's avonds terug, ja, dan nam ik het er van e las eens een boek voor mijn plezier, alser tenminste voor de volgende dag geen repetitie op het program stond, want dan was aan pakken de boodschap. Je kunt me niet opbellen hoor, want ik wil zo'n rinkel- ding niet in huis hebben. Eigenlijk moest ik jou wel eens opbellen, als ik ergens op bezoek ben, waar wel zo'n rustverstoorder in huis is. Boerinnetje te Domburg. Toen ik 's morgens merk te dat de vorst over was, dacht ik met een aan zoveel van onze raadselfamilie, die het nu tenminste veel minder koud zouden hebben op hun dagelijkse fietstochten naar school. IJs is wel fijn als je kunt schaatsen, maar daar verlangt nu toch nog niemand naar. Het is nog maar in het begin van de winter. Ik ben blij, dat de leraressen niet zijn afgevallen nu jij voor ze moest koken. Rina boft met zo'n leuk poppenhuis, dat jullie samen maakten! helpster bedoeld ls. Mijn hospita en ik kijken allebei zielstevreê het schouwspel aan. EEN RIJKDOM. Hannie heeft haar annpjes rond haar rijkdom gelegd. Het ls voor haar een rijkdom. Ze kijkt naar ons en naar het grootste suikeren kunst werk wijzend, zegt ze blij: „Da's voor me moeder, juffrouw". Lief klein ding, dat zo al haar bezit verdeelt. Zij is ook moeders oudste meisje en misschien wel haar troost. Van „welin gelichte zijde" (mijn hospita) ls me al verteld, dat de vader van dit meisje maar één levensangst heeft, n.l. dat h(j van werken nog wel eens moe zou kunnen worden, wat hij dan ook naar- stiglijk tracht te voorkomen, wat even wel zijn onsequenties heeft op ztjn prestaties en mitsdien op zijn loon. Het dappere vrouwtje vecht echter met mannenmoed en -kracht om dt zaak thuis toch op peil te houden. En onze Hannie is haar enig meiske. Hannie deelt eerst met moeder. Dat zegt wel wat. VOOR VADER. Aan de andere kant van het pad zit de zoon van mijn vriendin, de dok- terse. Die deelt ons luidruchtig mede, dat vader dat grote chocolade ding krijgt. Ook dat kan ik begrijpen, want speciaal hij is thuis vaders kameraad, al vechten ze samen soms in alle ge zelligheid zo, dat mijn vriendin ze naar de gang of naar buiten verwijst, al naar gelang het weer is. Plet vraagt, of htj nou een spikkelaste mag opeten?" „Gerustlg 'oor", antwoordt de dik kerd naast me. EEN HART. Nu heb ik toch even tijd mijn eigen pakje open te maken, dat me wel bij zonder groot lijkt. Sint is, geloof ik, wel goed op me geweest. Het blijkt, dat ik, als een extraatje, nog een groot chocolade hart gekregen heb. Net ais de anderen stal ik mijn schatten uit en wel op het tafeltje, zodat de voorste rijen er het zicht op hebben. Bij het zien van dat extra hart klinken er weer „Oooo's" door de klas. Maar ze gunnen het me wel, denk ik Mijn hospita maakt aanstalten om te vertrekken. De kinderen krijgen een groet en my kijkt ze met zo'n blijde blik aan, dat ik besef wat dit ogen blikje te midden van m\jn talryk kroost voor haar betekend heeft. Ineens be grijp ik de dikte van de dikkerd. Ze móet wel van zo'n formaat zjjn om van binnen ruimte te hebben voor een hart op dubbele grootte, waar voor zovelen een plaatsje ln ls! ALLEEN OPETEN. Net is mijn hospita vertrokken, of Gerrlt, die op één der voorste banken zit, waar bepaald niet de pientersten zijn geplaatst, piekt met zijn vinger naar mijn zoet hoop op de tafel en hij vraagt in grote ernst: „Mot uwes dat nou allemaal allénig opete?" Nou komt het er voor mij op aan! Ik antwoord hem direct, dat ik dat vast niet doe, maar dat ik dadelijk thuis, bij die juffrouw, en hierbij knik ik de net vertrokken juffrouw achter na, samen een kopje thee drink, en dat we dan samen eerlijk delen. Gerrit en de anderen zijn tevreden. Zo zie u, dat ook ik onder controle sta, en wellicht een veel scherpere dan u of ik vermoeden. Dus is op passen de boodschap Wat je door Sinterklaas al te leren krijgt. sezonden Mededeling (Adv.) N.V. Handelsver. A. J. ten Doesschate Zwolle In Frankrijk is het bij icgerings- decreet verboden schoolkinderen tot elf jaar huiswerk mee te geven met ingang van 1 januari. Het onderwij zend personeel moet dagelijks een uur vrijmaken, opdat de kinderen het werk op school kunnen doen. Volgende week is het Sint Ni- colaasfeest en hoewel velen misschien niet veel werk van deze dag zullen maken, is de be hoefte om 's avonds gezellig bijeen te zijn, meestal toch heel groot. Het is niet moeilijk om met wei nige middelen toch een feestelijk tintje aan de Sinterklaasavond te geven. Eigen gemaakte borstplaat vindt altijd aftrek en een frisse drank wordt vooral door kinderen op zo'n avond meestal meer ge waardeerd dan thee of chocolade melk. Orangeade is niet alleen verfrissend, maar doordat er nog al wat sinaasappelen en citroenen in verwerkt zijn, bovendien nog bijzonder gezond ook. voor de Sinterklaasavond Zondag: gevulde eieren op sla, ribstuk, spruitjes, aardappelen, citroenpud ding. Maandag: jachtschotel, rode kool, turf jes met bessensapsaus. Dinsdag: eieren met kerriesaus, brus- sellofsla, aardappelen, flensjes. Woensdag: zuurkool, varkenskrabbe tjes, aardappelpurée, banaan. Donderdag: gebakken kaasplak, ge stoofde uien, aardappelen, appel moes met schuimkop. Vrijdag: visragout in rijstrand, sla, vanillevla met bitterkoekjes. Zaterdag: stoofpot appelen, rijstkoek jes. Recept: Sinaasappelborstplaat. 150 gr. suiker, 2 suikerklontjes, dl water, sinaasappelschil, 20 gr. bo ter. De klontjes over de gewassen sinaas appelschil raspen totdat ze geel zien en met olie doortrokken zijn. Intussen de suiker in het water oplossen en de stroop zover inkoken dat een druppel die men van een lepel laat vallen, tot een draadje trekt. De pan van het vuur nemen, de klontjes en boter er aan toevoegen en de massa roeren tot ze doorschijnend en dik vloeibaar is en daarna in vormpjes die men in koud water heeft gedompeld en op een bevochtigd stenen tafelblad of houten plankje heeft gezet, gieten. Na enige minuten de vormpjes voorzich tig naar een droge plaats schuiven, de vormpjes keren en de borstplaat goed hard laten worden. Chocóladeborstplaat. 150 gram suiker, 2 theelepels cacao poeder, dl water, 20 gr. boter. eD suiker met de cacaopoeder vermen gen, met water opzetten en tot de ge wenste dikte inkoken. Recept: Orangade. 150 gr. suiker, 150 gr. suikerklontjes, 8 sinaasappelen, 2 citroenen, lVz liter water of spuitwater, een paar schijf jes sinaasappel. De gewassen sinaasappelen schrap pen met de suikerklontjes. De inaa- appelen en citroenen uitpersen en daarna de helften heel dun afschil len en de schilletjes uur in water laten trekken. De suiker en de klont jes in het water oplossen, het geheel door een paardeharen zeef zeven en het sap van de sinaasappelen en ci troenen erbij doen.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1956 | | pagina 11