Engelse Kerstdiner
L
op het Sint Hicolaasfeest
IETS LEKKERS
met melk meer mans rsïï B
In de eersie plaats voor de ouderen
Het iicht van het evangelie schijnt er niet
Een uitgebreid voorschot
Gloriedag voor de hospiia
niet compleet zonder plumpudding
Onder
Sta terJ ag 1 december 1956
ZEEIIWSCH WEEKEND
pagina 11
Twee jeugdboeken
vol problemen
en troosteloze levens
21 e uitgeverij Van Holkema Warendorf N.V. te Amsterdam
l stuurde vier boeken ter recensie. Twee jongensboeken, n.l.
„Uit de Riddertijd", 4e druk, en „In den Otter", 7e druk.
Beiden van de schrijver C. Joh. Kieviet. We volstaan met het
noemen van de beide herdrukken, maar over de twee andere
boeken, die bestemd zijn voor oudere meisjes, gaan we wel wat
schrijven. Het zijn de boeken „Afspraak in de Lente", door
Trudy de Bij en „Er verandert niet zoveel", door Fenna Feen-
stra.
Deze boeken voor onze grotere meisjes heb ik met aandacht
gelezen en toen dacht ik opeens aan een uitspraak, die ik reeds
enkele jaren geleden las van een rector van een lyceum in de
provincie Utrecht. Deze zei, dat men tegenwoordig zoveel
spreekt over het probleem der jongeren, maar volgens hem was
er wel een probleem der ouderen, tengevolge waarvan het met
de jongeren mis kon gaan en hij staafde zijn bewering met
feitenmateriaal.
Men zou kunnen denken, dat de zijn, waaraan dan weer door evenzovete
Schrijfsters Trudy de Bij en Fenna
Feenstra op hun manier ook bewijzen
voor de stelling van deze rector zijn ko
men aandragen. Daardoor is vooral ln
het boek: „Er verandert niet zoveel"
dan m.i. ook niet geschikt voor de
oudere meisjes. Eerder voor volwasse
nen, Eigenlijk ook voor jonge mannen,
die ernst gaan maken met de keuze van
•en levensgezellin.
Ellendige geschiedenis
Het verhaal, dat verteld wordt,
biedt een ellendige geschiedenis van
een hysterische vrouw, die, zoals
meestal met zulk soort patiënten,
kost wat kost, haar zin weet door te
drijven en hierbij letterlijk over lijken
gaat, en wel dat van haar eigen man.
Als die hysterica dan alleen met haar
zoon achterblijft, wordt die ook sluw
gemodelleerd naar moeders welbehagen.
De jongen heeft het voorrecht, dat hij
veel ln het gezin van zjjn vaders broer
verkeert, wat de ontwikkeling van zijn
karakter ten goede komt. Doch dat ge
zin zal eraan gaan door de machinaties
van de weduwe, die, gebruik makend
van het medelijdend hart van haar zwa
ger, door een smerige leugen hem pro
beert los te maken van zijn vrouw, zo
dat zjj met hem trouwen kan.
Alles overhoop
De streken van die hysterica worden
breeduit beschreven. Dan is er nog de
ngen, Joost, wiens vaders leven ook
huwelijksgebied alleen chronique
Zeandaleuse is.
De jongelui uit die drie verschil
lende gezinnen hébben onderling door
School en sport veel relatie met el
kaar. En dan moet je de reactie lezen
van die door en door rotte gezins
omstandigheden op de jonge mensen.
Nu ls het eigenlijk zo tn dit boek,
dat de jonge mensen him verstand be
ter gebruiken dan de ouderen, die gees
telijk alles overhoop halen. Thea, die
|iet hoe door tante Marga thuis dreigt
alles kapot te gaan, zoekt raad en
troost bij het heel „oude geslacht", n.l.
de aatjes. Nu, die helpen ook wel,
maar de rol, die de zeventienjarige
zelve speelt, ten goede natuurlijk, ls ook
niet mis. Voor haar eigen thuis komt
alles ln orde, maar de hysterische
vrouw ls ln de eigen kring onmogelijk
geworden.
Gelukkig krijgt haar zoon, die haar
helemaal door heeft, doch haar, terwll"
de van de gestorven vader, bljjft be
schermen, een baan elders en dan ver
dwijnt de tante uit de kring der familie,
die nn weer „lang en gelukkig" zal leven.
Niet voor jonge meisjes
We kunnen niet vinden, dat dit een
verhaal voor jonge meisjes is. Wel me
nen we, dat het goed zou zijn, dat
ouderen dit lazen, opdat gezien zal
Worden, dat wat ouderen doen zijn felle
reflexen geeft ln het leven der jongeren.
In het boek komt alles ln orde,
dank zij de oude omaatjes en het
verstandig gedrag der kinderen. God
hoeft er in dit boek niet aan te pas
te komen om werkelijk verandering
te brengen ln de neiging van het
hart. Wat dat betreft gaat het wel
gemakkelijk. Of het ln het werkelijke
leven ook zo gaat?
We menen, dat het voor jonge man
nen geen kwaad zou zjjn dit boek ook
te lezen. Niet om de oplossing, want
dat ls alles boekenwerk, doch omdat
zo levensecht de houding en streken
van een hysterica worden beschreven,
dat men zou zeggen, de schrijfster heeft
die van nabij meegemaakt.
Het ergste soort
Ik heb eens een verpleegster horen
zeggen, dat hysterlca's de ergste soort
patiënten zijn om te verplegen, want
ze lijken normaal en gedragen ln on
benullige dingen zich heel gewoon, maar
innerlijk z(jn ze volslagen caduc. En
dan ls dit het moeilijke, dat men niet
weet waar de grens ligt tussen ziekte
en goddeloosheid. Dit slag mensen is in
het begin soms wel moeilijk door een
leek als zieke te identificeren.
Meestal komt de ontmaskering pas,
als er veel is stuk gemaakt, en dan
zeggen de mensen: „Dat is toeh een
kwaaie", maar ze weten niet, dat het
in wezen patiënten zijn, die tegen
zichzelf beschermd moeten worden
endat de maatschappij ook tegen
dezulken moet worden beschermd.
Daarom ls het zaak bij juffertjes, die
wat al te veel kuren hebben, eens te on
derzoeken, of er een levensgevaarlijke
achtergrond by die kuren aanwezig is.
Voor zulke gevallen geeft dit „jon-
gemeisjesboek" een goede les, maar
dan niet ln handen van jonge meisjes.
Ik geloof ook niet, dat de reactie van
de jonge mensen ln het gewone leven
altjjd zo gunstig ls als in dit boek be
schreven wordt. Dan zouden er niet zo
ontelbaar veel ontwrichte jonge levens
verstandige mensen
terd moet worden.
geestelijk gedok-
Rijp boven haar jaren
In het boek: „Afspraak ln de Lente"
grijpt het conflict, door een jaloerse
vader in het leven geroepen, niet zo
ver om zich heen, maar het gaat er
toch op lijken, dat het leven van de
grote dochter erdoor te gronde zal
gaan. Ook hier is het weer het jonge
meisje, dat door de juiste levenshou
ding de oplossing geeft. Het meisje
toont zich rijp boven haar jaren en de
vader is een miserabele kerel, die Ja
loers ls, omdat zijn lieve, oudste doch
ter niet altijd meer thuis is en daar
haar geluk vindt en dan komt er nog
bi), dat hij het niet kan uitstaan, dat
de charmante jongeman, aan wie de
dochter het hart verloor, zo vlot en
zelfverzekerd zijn weg gaat. Hij zelf
voelt zich in alles geremd.
Het lijkt me een beetje vreemd ln
deze tijd, dat je een meisje van twin
tig jaar nog zo kunt behandelen als
die jaloerse papa doet. Dit boek ls
een vlak jongemeisjesverhaal, dat
evenmin als het eerstbesprokene, Iets
met christendom te maken heeft.
Nu niet qua verhaal, doch wat de
geestesrichting betreft, zijn er betere
boeken van de pers van Van Holkema
en Warendorf gekomen.
Toch willen we wel zeggen: laat een
oudere „Er verandert niet zoveel" le
zen, om eens kennis te nemen van de
wereld, die vaak bulten eigen gezichts
kring ligt. MAJA.
Ingezonden Mededelingen (adv.)
Ze hebben ze zo
hoog nodig...
de voor hun groei en
weerstand noodzake-
lijke vitaminen A en D
en onmisbare minera
le opbouwstoffen.
Scott's Emulsion, de
smakelijkste levertraan,
vult alle tekorten aan
op de meest werkzame wijze.
AlUen echt met het visserij* op de verpakking
Ingezonden Mededeling (Adv
CÊ
l
m
PubRVatl» Nederlands Zvlvelburcev 's Gravenhag*. J6
Cerrii stelde een wijze vraag
Gistermiddag met mijn span Sint Nicolaas gevierd.
Wel wat vroegtijdig, zegt u en u hebt gelijk, maar deze ver
vroegde viering is niet mijn, doch Sints eigen schuld. Die
maakte n.b. vorige week zaterdag al een plechtige rondrit door ons
dorp en sindsdiens klapperden mijn oren van Sint en nog eens Sint.
Daarom besloten „we" (dat zijn mijn hospita en ik) om de datum
wat vroeger te stellen. Als de werkelijke feestdag daar is, krijgen de
kinderen toch wel weer genoeg uit andere bronnen.
Het voorspel thuis, bij m'n hospita, was als van ouds. Ik zwijgen
en de goeie dikkerd in stilte voorbereiden. Ze had net als elk jaar,
volgens eigen zeggen, nou „toch er-is wat bezonders".
Ze zou nou d'r-es met twee zukke
aardige vormpjes borstplaatjes maken
en verder had ze ik moest wel steil
achterover slaan van verbazing ge
leerd om „speculaas" te maken! En
nou had ze gedacht de borstplaatjes in
vier verschillende kleurtjes te maken
en dan ln elk pakje een paar van die
eigen gebakken speculaasjes te doen.
Toen lk opmerkte, dat dit wel heel
wat werk voor haar betekende, zei
£r bestaan geen vaste re
gels voor de hoofdschotel
van het Kerstdiner in En
geland. Hoewel de maaltijd
gewoonlijk opgeluisterd wordt
met een gebraden kalkoen of
een gans, vallen kippen- of
gewoon rund- of varkens
vlees bij deze gelegenheid ook
niet uit de toon (schapen- en
lamsvlees om de een of ande
re reden wèl). Maardeze
vrijheid van keuze geldt be
slist niet voor het volgende
punt op het menu. Geen en
kele Kerstmaaltijd is com
pleet, wanneer de hoofdscho
tel niet wordt gevolgd door
een Kerstpudding en „mince-
pies" (pasteitjes gevuld met
fijngehakte appels en kren
ten).
Van alle Engelse keukenpro-
dukten zijn de puddingen en
pasteien wel het meest karakte
ristiek. Sommige mensen bewe
ren zelfs, dat de Engelse natio
nale keuken ontstaan is op een
fundament van puddingen en
pasteien. Het is daarom ook niet
meer dan billijk, dat zij een ere
plaats krijgen op de Kerstdis.
Niemand weet hoeveel jaren
de Engelsen op 25 december al
plumpudding eten. Maar deze
gewoonte bestond beslist al,
voordat de kalkoen op de Kerst
dis verscheen. De voorbereidin
gen voor en het koken van de
Kerstpudding zijn minstens even
plezierig als het opeten van het
kunstprodukt. De puddingen zijn
meestal al een paar weken voor
de grote dag gemaakt: hoe lan
ger ze staan, hoe lekkerder ze
worden.
Er bestaan geen twee gelijke
plumpuddingrecepten. Mrs. Bee-
ton raadt ons in haar klassieke
kookboek „Household Manage
ment" dat een eeuw geleden
gepubliceerd werd aan de vol
gende ingrediënten te gebruiken
(boven haar recept staat: Kerst
plumpudding erg goed):
1 ons suiker, 1 ons vet, 1 ons
sultana's, 1 ons rozijnen, 1 ons
krenten, een half ons sukade,
een half ons broodkruimels, 30
gram amandelen, de fijngema
len schil uam een halve citroen,
2 eieren, een theelepeltje gema
len nootmuscaat, een halve
theelepel zout, een deciliter
melk en eventueel een wijn
glas brandewijn.
Voor vier personen
Volgens mrs. Beeton is dit ge
noeg voor ongeveer vier personen.
Er zijn echter meer ingrediën
ten, die net als brandewijn naar
keuze nog toegevoegd kunnen
worden. Hieronder vallen ook de
muntstukjes, die geluk brengen
aan degene in wiens portie pud
ding ze met Kerstmis worden ge
vonden.
Plumpudding smaakt tussen
twee haakjes ook al erg lekker
voordat hij gekookt wordt....
Daarom vinden de meeste ge
zinsleden altijd wel een excuus
om een bezoekje te brengen aan
de keuken, wanneer de pudding
klaargemaakt wordt. Er is ook
nooit gebrek aan hulp, want
iedereen die meehelpt bij het
roeren van de pudding mag een
wens doen. Als het „beslag" klaar
is moet het enkele uren koken.
Op Eerste Kerstdag wordt de
pudding warm gemaakt voor
dat hij wordt opgediend. Er
wordt een takje hulst in gesto
ken en er wordt brandewijn over
en omheen gegoten. De brande
wijn wordt vlak voor het opdie
nen aangestoken en de pudding
wordt dan ook om mrs. Bee-
tons woorden te gebruiken „in
een cirkel van vlammen op tafel
gebracht".
Ook de mince-pies, die of te
gelijk met de pudding worden
gereserveerd öf vlak daarna,
hebben een lange voorgeschiede
nis. In het dagboek van Samuel
Pepys staat van de Eerste Kerst
dag 1666, dat hij 's morgens vroeg
opstond, terwijl zijn vrouw nog
een poosje door wilde slapen,
omdat ze tot vier uur in de mor
gen met haar meiden bezig was
geweest met het maken van min-
ce-pies.
ze: „Je mot toch-er is wat voor die
arme wurmen over hebbe". Heel De-
scheiden moest ik wel grinneken om
„die arme wurmpies", denkend aan
het vitale stel, dat me soms de han-
vol werk geeft om ze binnen de gren
zen van schoolfatsoen te houden.
VOORTGANG.
Alles afgesproken zijnde (stilzwij
gend, dat mijn hospita het werk deed
en ik alle materialen betaal) kon de
zaak voortgang hebben. En zo zit ik
daar ln de middag nog in alle rust en
vreê in het bankje van Geertje ge
wrongen, om die wat wegwijs te ma
ken op het voor haar zo duistere som-
menpad, en daar horen we een klop op
de deur, die zelfs m(j verschrikt doet
opspringen. Het lflkt wel, of een elek
trische vonk allen onder hoogspanning
heeft gezet. Met geen enkel woordje
heb lk over de Sint gerept, al ln geen
dagen, de jeugd deed dat al genoeg,
maar toch ls er omstreeks die tfld des
jaars altijd zoiets wonderlijks ln de
lucht.
EN DAAR STOND
Ik ben na die bons in een tel bij
de deur en daar staat mijn hospita
belast en beladen voor de deur:
„Juffrouw zou ik assieblieft es effe
binne magge komme, want ik heb een
boodschap van Sinterklaas voor u en
de kinderen."
Woordeloos open lk de deur zéér wijd
en daar komt de dame binnen. Ik kan
zien, dat ze aan routine gewonnen heeft
sinds vorig jaar. Plechtig staat ze
voor de klas en ik houd me bescheiden
terzijde!
„Juffrouw, de Sinterklaas heeft het
zo druk, nou, en toen vroeg-le, of ik
dat wou gaan zegge hier en meteen de
pakjes meenemen. En ik moest eerst
vragen, of er soms een ondeugend
meisje of jongen is, die lk moest over
slaan?"
KEES.
Aller ogen wenden zich spontaan
naar Kees, die de „zware" jongen uit
onze lilas is en die het gister weer eens
erg bont maakte met al de gevolgen
van dien voor hem zelf. Maar Ja
wat doe je? Ik geef een diplomatiek
antwoord en zeg, naar waarheid, dat
ze vandaag allemaal zo best hebben op
gepast.
„Gelukkig", zegt de ambassatrlee van
de Sint, „dan kenne we beginne", en
zelf stralend, deelt ze met gulle hand.
Ze maken het pakje open en daar lig
gen op alle bankjes de schatten uitge
stald. De „ooo's" zijn niet van de luent.
Daar zingen we een liedje voor, wat
meteen aan het adres van Sint en diens
Aan Tantt Iruui
Zaeuwsch Waakem
Goas
M(jn beste nichtjes en neven,
Volgende week is het zo'n echt ge
zellige week. Wat zou ik dan graag
eens heel even bü jullie allemaal naar
binnen willen gluren om te zien hoe
de zaken er bij staan en ook eens te
weten te komen wat jullie zelf uit
spoken, want daar is het nu de tijd
voor. Met Sint mag je wel een grapje
uithalen. Nee, ik bedoel niet met die
oude deftige Sint zelf hoor! Dat komt
niet te pas, maar je kunt van een
kleine verrassing wel zo'n grappig
pakje maken, dat je met z'n allen daar
over nog het meeste plezier hebt. O,
als ik nog aan de tijd denk, toen ik
zo oud was als jullie nuHet moest
van de grappen het meest komen
hoor, want zo dik was, mijn spaarpot
niet altijd, dat ik zo maar naar de
winkels kon stappen om voor ieder
een groot cadeau te kopen. Dat geeft
gelukkig niets. Soms heb ik nog pret,
als ik aan die dagen terug denk. Ik
hoop, dat jullie het met elkaar ook
echt leuk zullen hebben. Dat hoor ik
toch zeker wel gauw? Er werd me nu
al in een brief gevraagd, of ik ook
eerlijk alles zal vertellen, wat me
overkomen is op Sint Nicolaas-avond.
Wel, zou dat nichtje denken, dat ik
strafwerk krijg van Sint? Ik heb heus
goed opgepastde laatste dagen!
Als het mis gaat en ik kom in de zak
terecht, dan merken jullie het direct,
want dan ko it er op de plaats van ons
jeugdhoekje een grote witte plek in
het Weekendwant in een zak kun
je niet gaan zitten schrijven. Ik moet
er anders niet aan denken!
We zullen het beste maar hopen. Dat
doen jullie toch ook voor me?
Dag allemaal. Jullie tante Truus.
je niet gezien, want toen ben ik geen
stap de deur uit geweest. In december
zal ik goed uitkijken. Ik neem dan de
brief mee op de wandeling, want dan
kan ik telkens even zien of het toilet
klopt met de beschrijving. Als jij dus
een dame ijverig in een. brief ziet stu
deren, dan weet je ook hoe laat het
is. Ik kan jammer genoeg nog niet pre
cies zeggen, hoe ik er uitzie, want dat
regel ik naar het weer. Leuke tijd zo
met elkaar als je aan het dichten slaat
voor Sint. Jij schrijft dat je soms zweet
voor moeilijke thema's, maar ik zweet
voor Sint-gedichten. Pierewiet te Aag-
tekerke. Wat heb jij het gezellig met
zo'n stel broers en een paar zussen. En
dan nog eens een reisje naar K. Dat
doe je zeker wel graag. Je kunt je
vader toch wel eens helpen met zijn
werk? Gelukkig dat die pijn weer
gauw over was. Toch nog een beetje
oppassen met dit koude weer. Moest
je er voor thuisblijven van school? Dat
zou niet zo leuk geweest zijn, want je
komt toch altijd wat achter, al miste
je maar een paar dagen. Regina te
Goes. Je hebt een prachtige schuil
naam uitgekozen. Weet je wat die be
tekent? Heb jij het nog druk gehad
voor Sint Nicolaas? Hoe staan de za
ken op school? Heb je al huiswerk. De
tijd voor het volgend rapport komt
eigenlijk ook weer gauw hé? Dat is
nog net als in mijn jonge jaren hoor.
Dus weet ik er alles van. Huishoudster
tje te M. Je brief met al die verhalen
met plezier gelezen. Leuk om zoveel
werk daarvan te maken terwijl het
haast geen geld kost. Maar jou kostte
het wel heel wat tijd! Doch als je er
zoveel pret door hebt is het goedkoop
hoor, want echt plezier is met geen
Mary J. te Kortgene. Vrijdag heb ik geld te betalen. Wat zullen die kleintjes
glunderen als ze dat zien. Hoor ik nog
gauw wat over de afloop? Korenbloem
te Westkapélle. Toen ik net zo oud was
als jij moest ik ook reizen naar school
en ik gebruikte ook elk ogenblikje om
te lezen. Maar op de heenreis naar
school waren het meestal de lessen, die
ik nog gauw een beurtje moest geven.
Maar 's avonds terug, ja, dan nam ik
het er van e las eens een boek voor
mijn plezier, alser tenminste voor
de volgende dag geen repetitie op het
program stond, want dan was aan
pakken de boodschap. Je kunt me niet
opbellen hoor, want ik wil zo'n rinkel-
ding niet in huis hebben. Eigenlijk
moest ik jou wel eens opbellen, als ik
ergens op bezoek ben, waar wel zo'n
rustverstoorder in huis is. Boerinnetje
te Domburg. Toen ik 's morgens merk
te dat de vorst over was, dacht ik met
een aan zoveel van onze raadselfamilie,
die het nu tenminste veel minder koud
zouden hebben op hun dagelijkse
fietstochten naar school. IJs is wel
fijn als je kunt schaatsen, maar daar
verlangt nu toch nog niemand naar.
Het is nog maar in het begin van de
winter. Ik ben blij, dat de leraressen
niet zijn afgevallen nu jij voor ze
moest koken. Rina boft met zo'n leuk
poppenhuis, dat jullie samen maakten!
helpster bedoeld ls.
Mijn hospita en ik kijken allebei
zielstevreê het schouwspel aan.
EEN RIJKDOM.
Hannie heeft haar annpjes rond
haar rijkdom gelegd. Het ls voor haar
een rijkdom. Ze kijkt naar ons en
naar het grootste suikeren kunst
werk wijzend, zegt ze blij: „Da's voor
me moeder, juffrouw". Lief klein
ding, dat zo al haar bezit verdeelt.
Zij is ook moeders oudste meisje en
misschien wel haar troost. Van „welin
gelichte zijde" (mijn hospita) ls me al
verteld, dat de vader van dit meisje
maar één levensangst heeft, n.l. dat
h(j van werken nog wel eens moe zou
kunnen worden, wat hij dan ook naar-
stiglijk tracht te voorkomen, wat even
wel zijn onsequenties heeft op ztjn
prestaties en mitsdien op zijn loon.
Het dappere vrouwtje vecht echter met
mannenmoed en -kracht om dt zaak
thuis toch op peil te houden. En onze
Hannie is haar enig meiske. Hannie
deelt eerst met moeder. Dat zegt wel
wat.
VOOR VADER.
Aan de andere kant van het pad zit
de zoon van mijn vriendin, de dok-
terse. Die deelt ons luidruchtig mede,
dat vader dat grote chocolade ding
krijgt. Ook dat kan ik begrijpen, want
speciaal hij is thuis vaders kameraad,
al vechten ze samen soms in alle ge
zelligheid zo, dat mijn vriendin ze
naar de gang of naar buiten verwijst,
al naar gelang het weer is.
Plet vraagt, of htj nou een spikkelaste
mag opeten?"
„Gerustlg 'oor", antwoordt de dik
kerd naast me.
EEN HART.
Nu heb ik toch even tijd mijn eigen
pakje open te maken, dat me wel bij
zonder groot lijkt. Sint is, geloof ik,
wel goed op me geweest. Het blijkt, dat
ik, als een extraatje, nog een groot
chocolade hart gekregen heb. Net ais de
anderen stal ik mijn schatten uit en
wel op het tafeltje, zodat de voorste
rijen er het zicht op hebben. Bij het
zien van dat extra hart klinken er
weer „Oooo's" door de klas. Maar ze
gunnen het me wel, denk ik
Mijn hospita maakt aanstalten om te
vertrekken. De kinderen krijgen een
groet en my kijkt ze met zo'n blijde
blik aan, dat ik besef wat dit ogen
blikje te midden van m\jn talryk kroost
voor haar betekend heeft. Ineens be
grijp ik de dikte van de dikkerd. Ze
móet wel van zo'n formaat zjjn om van
binnen ruimte te hebben voor een hart
op dubbele grootte, waar voor zovelen
een plaatsje ln ls!
ALLEEN OPETEN.
Net is mijn hospita vertrokken, of
Gerrlt, die op één der voorste banken
zit, waar bepaald niet de pientersten
zijn geplaatst, piekt met zijn vinger
naar mijn zoet hoop op de tafel en hij
vraagt in grote ernst: „Mot uwes dat
nou allemaal allénig opete?"
Nou komt het er voor mij op aan!
Ik antwoord hem direct, dat ik dat
vast niet doe, maar dat ik dadelijk
thuis, bij die juffrouw, en hierbij knik
ik de net vertrokken juffrouw achter
na, samen een kopje thee drink, en dat
we dan samen eerlijk delen. Gerrit en
de anderen zijn tevreden.
Zo zie u, dat ook ik onder controle
sta, en wellicht een veel scherpere
dan u of ik vermoeden. Dus is op
passen de boodschap
Wat je door Sinterklaas al te leren
krijgt.
sezonden Mededeling (Adv.)
N.V. Handelsver. A. J. ten Doesschate Zwolle
In Frankrijk is het bij icgerings-
decreet verboden schoolkinderen tot
elf jaar huiswerk mee te geven met
ingang van 1 januari. Het onderwij
zend personeel moet dagelijks een uur
vrijmaken, opdat de kinderen het
werk op school kunnen doen.
Volgende week is het Sint Ni-
colaasfeest en hoewel velen
misschien niet veel werk van
deze dag zullen maken, is de be
hoefte om 's avonds gezellig bijeen
te zijn, meestal toch heel groot.
Het is niet moeilijk om met wei
nige middelen toch een feestelijk
tintje aan de Sinterklaasavond te
geven. Eigen gemaakte borstplaat
vindt altijd aftrek en een frisse
drank wordt vooral door kinderen
op zo'n avond meestal meer ge
waardeerd dan thee of chocolade
melk. Orangeade is niet alleen
verfrissend, maar doordat er nog
al wat sinaasappelen en citroenen
in verwerkt zijn, bovendien nog
bijzonder gezond ook.
voor de
Sinterklaasavond
Zondag: gevulde eieren op sla, ribstuk,
spruitjes, aardappelen, citroenpud
ding.
Maandag: jachtschotel, rode kool, turf
jes met bessensapsaus.
Dinsdag: eieren met kerriesaus, brus-
sellofsla, aardappelen, flensjes.
Woensdag: zuurkool, varkenskrabbe
tjes, aardappelpurée, banaan.
Donderdag: gebakken kaasplak, ge
stoofde uien, aardappelen, appel
moes met schuimkop.
Vrijdag: visragout in rijstrand, sla,
vanillevla met bitterkoekjes.
Zaterdag: stoofpot appelen, rijstkoek
jes.
Recept: Sinaasappelborstplaat.
150 gr. suiker, 2 suikerklontjes,
dl water, sinaasappelschil, 20 gr. bo
ter.
De klontjes over de gewassen sinaas
appelschil raspen totdat ze geel zien
en met olie doortrokken zijn. Intussen
de suiker in het water oplossen en de
stroop zover inkoken dat een druppel
die men van een lepel laat vallen, tot
een draadje trekt. De pan van het
vuur nemen, de klontjes en boter er
aan toevoegen en de massa roeren tot
ze doorschijnend en dik vloeibaar is
en daarna in vormpjes die men in
koud water heeft gedompeld en op
een bevochtigd stenen tafelblad of
houten plankje heeft gezet, gieten. Na
enige minuten de vormpjes voorzich
tig naar een droge plaats schuiven, de
vormpjes keren en de borstplaat goed
hard laten worden.
Chocóladeborstplaat.
150 gram suiker, 2 theelepels cacao
poeder, dl water, 20 gr. boter. eD
suiker met de cacaopoeder vermen
gen, met water opzetten en tot de ge
wenste dikte inkoken.
Recept: Orangade.
150 gr. suiker, 150 gr. suikerklontjes,
8 sinaasappelen, 2 citroenen, lVz liter
water of spuitwater, een paar schijf
jes sinaasappel.
De gewassen sinaasappelen schrap
pen met de suikerklontjes. De inaa-
appelen en citroenen uitpersen en
daarna de helften heel dun afschil
len en de schilletjes uur in water
laten trekken. De suiker en de klont
jes in het water oplossen, het geheel
door een paardeharen zeef zeven en
het sap van de sinaasappelen en ci
troenen erbij doen.