Juist
in zorgen
i,
5 ---
ORCAM
i
DOUWE EGBERTS
Ri
de pittige zware shag!
LEVEN WIJ VROUWEN
MEE
Winterjasje voor Uw
dochter
DE
JUFFROUW
Vrijdag 19 oktober 1956
ZEEUWSCH WEEKEND
Gebed voor Koningin en haar gezin
Ingezonden Mededeling (adv.)
yyi en zegt wél: „Wie het dichtst bij het vuur zit, warmt zich
HU ^et l>est> maar in het geval, dat ik nu op het oog heb, zou
men beter kunnen zeggen: „Verwarmt zich het eerst."
Ik bedoel, dat wij, hier in Goes, dus dicht bij het vuur van onze
krant, het blad altijd al vroeg in de morgen in huis hebben. Nu
is de morgen voor een huisvrouw niet de meest geëigende tijd
voor kranten lezen. Maar toch altijd even kijkend, d.w.z. heel
gauw over de koppen van de artikelen en bijdragen heenvlie-
gen om te zien of er iets bijzonders aan de hand is en dan krijgt,
wat mij betreft, de krant een poosje rust tot meer geschikter
ogenblik op de dag.
Vanmorgen ging het weer zo volgens de gewone regel. Inder
daad was er toen wel een opschrift, dat wees op iets zeer bij
zonders en daarom nam ik er beslist even de tijd van om te
lezen wat er onder het alarmerende opschrift vermeld werd.
Het ging weer over onze Koningin en
het koninklijk huis. We weten, dat daar
zorgen waren. En nu blijkt, dat die moei-
liikheden nog lang niet zijn opgelost. Ons
blad gal in een sober relaas wat er nu
weer gaande is en uit een artikel van
onze hoofdredacteur bleek wel, dat er ook
in ons land door een blad al wekenlang
over deze kwestie geschreven is.
Nieuwe zorgen
Dit houdt me eigenlijk heel de dag be
zig. Ik herinner me nog hoe opgelucht
ik me voelde, toen onlangs een communi
qué verscheen, dat ons koninklijk paar
weer met vertrouwen de toekomst tegen-
êng, nadat de drie heren, welke door de
oningin en Prins daartoe waren aange
zocht, met hun raad hadden gediend. En
nu bleek vanmorgen uit de krant, dat we
nog lang niet uit de zorgen zijn.
Met opzet schrijf ik: „We nog niet
uit de zorgen zijnwant het zal u wel
gaan net als mij, je voelt het als een
persoonlijke zorg en druk. In zekere
veranderingen moeten komen. Maar dit
bericht doet te meer met zorg denken
aan onze Koningin. Zij moet steeds door
gaan met haar werk. Al die ellendige
narigheid onlangs om een nieuw kabinet
bijeen te krijgen, steeds weer de heren
politici te moeten ontvangen en eindeloze
besprekingen houden en dan thuis,
eigen omgeving, toch niet de geestelijke
rust te vinden, die nodig is voor zulk een
moeilijk en verantwoordelijk werk.
zin is dat natuurlijk ook zo, want Ko
ningin, land en volk, zijn zó nauw ver
bonden, dat wat onheil of zorg haar
raakt de weerslag daarvan ook in ons
volksbestaan waarneembaar is.
Zware levensopdracht
Maar daaraan dacht ik toch in het eers
te ogenblik zeker niet, ik dacht als vrouw
aan haar, die toch al zo'n zware levens
opdracht kreeg om vorstin, vrouw en
moeder te zijn. Hoe moet dit alles haar
neerdrukken. Net zo min als u weet ik
precies wat er gaande is, maar dat er zeer
duistere machten aan het werk zijn om
kapot te maken wat mooi was, dat is ze
ker. Of die boze machten in eigen land of
in het buitenland zetelen, ik weet het ook
niet, maar de gevolgen van die onder-
grondse donkere machinaties zien we wel
Van de zomer, in het buitenland, be-
dierf een tijdschrift daar ook reeds een
zonnige dag met een smerig artikel over
ons vorstelijk gezin, maar toen dacht
je toch nog: „Nu ja, in de buitenlandse
pers schijnt nu eenmaal een andere mo
raai te heersen dan in ons land. Hier
bij ons zal een bona fide pers het wel
laten te gaan wroeten in het privéleven
van vorstelijke personen".
V er anderingen
Uit verschillende verklaringen van of
ficiële zijde blijkt wel, dat er aan het hof
Er is een verlangen ln je hart de Ko
ningin zo maar te tonen, dat wij allemaal
dicht rondom haar troon staan. Maar nee,
dat gaat toch ook zo gemakkelijk niet.
Doch één manier van steunen is ons als
christenen wèl mogelijk. Dat niet alleen
doch zelfs gebóden. Er moet een muur
van gebeden rondom haar zijn. En de weg
van het gebed is voor elk christen open.
Dat wij allen die weg elke dag betreden,
persoonlijk en in het gezamenlijk gebed
in het gezin.
Rijk bezit
Kostbaarheden, die je al zo lang bezit,
schat je soms niet meer zo op hun grote
waarde, totdat je bemerkt, dat je ze ook
kwijt kunt raken. Laat het toch zo zijn,
dat wij niet door gemis zullen moeten le
ren welke rijkdom we eerst hadden. En
hoe groot het bezit is in ons Vorstenhuis,
dat door banden van eeuwen met ons volk
verbonden is, kun je ook Ieren, als je eens
even ziet naar landen, waar een heel an
der soort regering de macht in handen
houdt.
We hebben nog dit rijke bezit in
ons koninklijk huis. Moge het ons niet
ontnomen worden. Doen wij dan toch
dagelijks in gebed een „tegenaanval".
God moge onze Koningin en haar ge
zin wél zeer nabij zijn.
Maja,
§f*apclru«l
goed begin
van iedere maaltijd
Voordat het kouder wordt, ma
ken we voor onze dochters
van 8, 10 en 12 jaar dit leuke,
ruime winterjasje.
Aardig staat het ronde schou
derpasje met de flink rechte kraag
en gesloten met drie knopen.
In het middeltje worden alle na
den breed doorgestikt.
Ben. stof 2.25 m 140 cm breed.
Wijze van bestellen
Plak aan de adreszijde van een brief
kaart, naast en buiten het verschuldig
de bedrag 0,95) aan geldige postze
gels en adresseer deze aan de Redactie
van het Zeeuwsch Dagblad, Lange
Vorststraat 90 te Goes: Aan de andere
zijde vermeldt u uw naam, adres, maat
en nummer (no. 227) van het gewenste
model. Plak nooit voor meer dan 0,95
aan postzegels extra op een briefkaart,
want wat meer geplakt wordt is waar
deloos. Bestellingen onder rembours
worden niet aangenomen en de patro
nen worden niet geruild. De redactie
heeft geen patronen in voorraad, het
persoonlijk komen afhalen aan ons
kantoor heeft dus geen zin.
In de meeste gezinnen wordt er
zondags wat meer werk van het
eten gemaakt en hoewel de
maaltijd dan dikwijls geopend
wordt met een bordje soep, vinden
toch velen juist dat bordje soep
wat machtig, zodat de echte eet
lust, die nodig is om de rest van
de maaltijd met animo te nuttigen,
verdwenen is.
In dit geval is grapefruit een
uitkomst. Middendoor gesneden,
de partjes goed losgemaakt en met
suiker bestrooid is deze vrucht een
heerlijk fris en licht begin van een
feestelijk etentje.
Zondag: Grapefruit, kalfstong, zure
saus, aardappelen, princessebonen, cho
coladevla met banaan; Maandag; Ra
gout van tong, rijst, sla, stoofpeertjes;
Dinsdag: Rijstcroquetten met kaas,
bietjes, aardappelen, koffievla; Woens
dag: Lever met rode kool, aardappel
koekjes, fruit; Donderdag: Stamppot
rauwe andijvie, speklappen, muesli;
Vrijdag: Gekookte schelvis, peterselie
saus, worteltjes, aardappelen drie in de
pan; Zaterdag: Vissoep, appeltaart.
Recept: Rijstcroquetten met kaas.
250 gr. gare rijst, Vs eetlepel uit, 1
lepel fijn gehakte peterselie, 75 gr. ge
raspte kaas, 40 gr. boter, 40 gr. bloem,
ei, zout, aroma naar smaak, paneer
meel, frituurvet. De ui en de bloem
in de boter gaar fruiten. De rijst, de
geraspte kaas, de peterselie, en desge
wenst wat zout en aroma eraan toe
voegen en goed dooreen mengen. Van
dit mengsel croquetten vormen, door
paneermeel, ei en nog eens door pa
neermeel rollen en in heet frituurvet
bakken.
Recept: Muesli.
1 flinke appel, 1 eetlepel havermout,
1 lepel gecondens. gesuikerde melk, 3
lepels water, 1 lepel citroensap. De ha
vermout 1 nacht in het water weken,
de gecondens. melk hieraan toevoegen,
de citroensap er langzaam onder voort
durend roeren bijgieten. Op de kom
een rasp leggen en de goed afgewassen
appel in z'n geheel met schil en klok
huis hierop raspen. Steeds doorroeren
om bruin worden van de appel te voor
komen. Desgewenst kunnen op de mu
esli gemalen noten worden gestrooid.
8»
Tijdens surveillance tussen de middag
leefde van de
Aangeboden gave mochl niet worden geweigerd
Doordat we een fiks aantal leerlingen hebben, die een stevig eind
moeten stappen van huis naar school, is het te begrijpen, dat er
dan ook altijd een stel overblijvers is, dat in één der lokalen van
de school tussen de middag het brood eet, onder surveillance van de
baas of één der heren collegas. Omdat ik de enige juffer ben temid
den van zes heren, hebben ze mij vrijgesteld van de toezicht-beurten,
wat ik hogelijk waardeer. Een mens moet evenwel een beetje geven
en nemen in het leven, daarom heb ik indertijd, toen deze voor mij
zo gunstige afspraak werd gemaakt, gezegd dat ik graag als er bij
één der heren zich een „noodtoestand" voordeed, voor hem zou in
vallen.
Er schijnt weinig periculum in ons
dorp voor te komen, want het gebeurt
zelden, dat ik bij de overblijvers „zit
ten" moet. In dit leerjaar vanaf 1
april is het nog geen enkele maal ge
beurd. Vanmorgen echter kwam één
der getrouwde collega's vlak voor ne
genen haastig mijn lokaal binnenge-
Van 's morgens vroeg
tot
's avonds laat
de
ideale dracht
in
ons
klimaat
eeds voor de oorlog kenden
we de tricot-onderkleding.
'Mocht er dan al eens een
tricot-jurk je op de markt ko
men, dan stonden wij daar toch
wat vreemd tegenover. Het dra
gen van tricot-onderkleding
nam echter geleidelijk af en zo
werd eigenlijk noodgedwongen,
overgeschakeld naar de ver
vaardiging van bovenkleding.
Er ontstond dan ook een geheel
nieuwe industrie, die van de
jersey kleding.
Werd deze jersey aanvanke
lijk maar in enkele kwaliteiten
gemaakt, allengs werd hieraan
uitbreiding gegeven. Immers de
vervaardiging van deux-pièces
en mantelpakjes eist een goede
kwaliteit en vooral sinds de we-
venit zijn intrede in de jersey
familie heeft gedaan beschikt
men over een hoeveelheid vari
aties die de confectie-fabrikan-
ten alle mogelijkheden bieden.
Wat is jersey?
Jersey is een produkt van de
breimachine en aanvankelijk werd
ze alleen geleverd in uni-soorten.
Thans is men gekomen tot allerlei
Nederlandse industrie
weert zich
ingebreide effecten zoals cotelé,
jacquard-motieven in verschillende
fantasie-ornamenten, de thans zo
veel gevraagde Prince-de-Galles-
ruiten, streepmotieven, enz. Het
plissé, dat door de wijze van breien
permanent is en de plissé-garne-
ringen zijn hun rol gaan spelen.
En nog steeds worden nieuwe
vondsten gedaan. Men weet thans
zelfs een tweed te vervaardigen op
de breimachine. Aan de achterkant
van de stof is het zeer fijne brei
werk nog zichtbaar, doch aan de
goede kant zijn alleen de verschil
lend gekleurde effectdraden te zien,
die het uiterlijk van tweed sugge
reren.
Mode en kleur
Jersey heeft zeer vele verwerkings
mogelijkheden en de mode kan dan
ook op de voet worden gevolgd.
Ook hier geldt, dat de lijn het moet
doen en de eventuele garnering so
ber moet worden gehouden. Parijs
heeft korte jasjes gedecreteerd, die
als het ware op de heup rusten en
de deux-pièces en pakjes zullen dan
ook deze nieuwe lijn volgen. Onder
deze jasjes zullen zowel strakke als
plissè-rokjes worden gedragen. Bij
de jumpers en vesten blijft het lan
ge model zich handhaven. Door de
goede kwaliteit van de jersey is het
in deux-pièces en mantelpakvorm
ook zeer geschikt voor de wat meer
geproportioneerde figuren. Dunne
jersey is ideaal voor avondblouses
en cocktail-toiletjes. Men zou zich
van 's morgens vroeg tot 's avonds
laat in jersey kunnen steken, dat
prettig in het dragen is en waarvan
men met recht kan zeggen, dat het
een kwaliteitsprodukt is, dat onze
Nederlandse industrie brengt zowel
aan het stuk als geconfectioneerd.
Dat de Nederlandse industrie zich
op dit gebied een naam aan het
veroveren is binnen en buiten on
ze grenzen is ons klimaat in aan
merking genomen niet vreemd.
Mijn beste nichtjes en neven,
Even aan allemaal vertellen, dat er
wel een stapeltje brieven ligt te wach
ten, doch dat ik die nu heus een week
je dan ook maar rustig laat wachten
ook, want ik ga nu eerst vertellen,
dat Jaap en Bert veilig bjj hun oom
en tante in Frankrijk aankwamen,
want anders zouden jullie soms den
ken, dat ik die twee maar aldoor va
kantie laat houden en dat gaat niet.
Daarom nu een stapel groeten voor
ieder. Jullie Tante TRUUS.
I ncp^c-.n den Me-.edpltng 'Adv)
Aan Tant« fruus
Zeeuwsch Wiekeno
Goes
Onder
Jaap en Bert in Frankrijk.
Ja, Jaap en Bert zijn weer, nu wel
een beetje Iaat in de avond, in een
boerenschuur aangeland, waar ze vei
lig kunnen slapen. Ze hebben een heel
eind moeten trappen, eer ze een boer
derij vonden, die wel wat geschikt
leek. Het is haast niet om te geloven,
maar de jongens hadden niet veel zin
om in zo'n echt Franse schuur te gaan
slapen. Het leek hen beslist niet
schoon genoeg. Nu hoef je niet te vra
gen, als jongens zoiets zeggen. Vader
heeft tenslotte de knoop doorgehakt en
gezegd: „Déar gaan we eens praten.
Het zal binnen nog wel een beetje
meevallen. Die akelige grauwe muren
doen alles zo somber en vuil lijken".
Nou zei vader wel: „Daar gaan we
eens pratenMaar praat hij eens
veel, als een ander je toch niet ver
staat. Jaap geeft Bert een hartelijke
por in de rug als ze het boerenerf be
treden. „Nou broertje, geef weer eens
een flink nummertje weg hoor, want
hier moeten we slagen. Ik wil nou
wel eens een dutje gaan doen". De
boer, die het drietal zag aankomen,
zegt eerst niet veel, en dat wil wel
wat zeggen voor een Fransman. Hij
bekijkt het drietal eens nauwkeurig.
Bert herhaalt nog eens zijn nette
Franse zinnetje, dat hij weer besluit
met een keurig „s'il vous plait".
Het onderzoek van de boer schijnt
mee te vallen, want hij begint opeens
te praten, ratelen kun je beter zeggen,
en ze begrijpen, dat ze in een hoekje
van de schuur mogen gaan dutten. Ei
genlijk begrijpen ze de boodschap
meer door de gebaren en heenwijzin
gen van de man, dan door zijn woor
den. Moet je net Jaap weer hebben
om het zo te zeggen. „Die kerel laat
je verdrinken in een sloot met woor
den, maar gelukkig, dat-ie zijn armen
en handen gebruikt als reddingslijn
tjes, want daaraan ken je je eigen be
ter vastklampen dan aan al dat ge
kakel". Ze slapen best, wat geen won
der is, want ze hebben vandaag heel
wat afgetrapt, maar ze hebben nu toch
ook kunnen uitrekenen, dat ze mor
gen, niet eens zo heel laat bij oom en
tante kunnen aanlanden, als er niet
veel tegenslag is met het weer.
De volgende morgen kunnen ze fris
en vrolijk toilet maken, want in het
klare daglicht zien ze dat er vlak bij
een pomp staat. „Mensen", staat Jaap
heel luid te verkondigen, „ik zou me
een koning voelen, na zo'n opfrisser-
tje met echt Frans water, als ik niet
draafd om te vragen of ik deze mid
dagzijn vrouw was ziek en dan
moest hij voor noodhulp spelen op
huishoudelijk terrein.
GEEN KIND ERAAN....
Zo zit ik dan even na twaalf in het
lokaal van de zesde met een stel
„vreed(t)zame" kinderen voor me. Ja
hebt aan het hele span geen kind,
want ze eten in de „grote versnelling".
Zodra za klaar zijn, kunnen ze op het
plein gaan ravotten en wat wil je nog
meer? Ze hebben even vreemd opge
keken, toen ik de erezetel achter da
lessenaar besteeg, maar na de korta
verklaring van mijn aanwezigheid in-
plaats van mijnheer Van der Laetgaan
ze over tot de orde van het ogenblik
eten. Ik heb een stapeltje reken-
schriftjes meegenomen, die ik rustig
kan corrigeren. Van de jongste lich
ting van het schoolpubliek zitten er
hier en daar ook enkele tussen.
VRAGEN
Maarten zit zelfs vlak bij me en
als ik even opkijk, ontmoet ik zijn
vragende blik. Het is zeer klaarblij
kelijk, dat hij niet content is en dat
er vragen in hem oprijzen. Ik knik
hem maar eens vriendelijk toe en
corrigeer.
Tersluiks werp ik nog een blik op
de jonge makker en zie, dat ondanks
zijn ernstig uiterlijk hij een hele por
tie sneedjes weet weg te werken. In
eens hoor ik dat bekende fluisterende
„Juffrouw", wat de aankondiging is
van het feit, dat één der aanwezigen
iets te vragen heeft. Als ik opkijk, be
merk ik, dat Maartens vinger in de
lucht piekt. Op m'n vragend gebaar
verwacht ik eigenlijk niets anders dan
de vraag: „Mak assieblief naar achte-
re?" wat tijdens het eten niet geoor
loofd is. Er komt echter heel wat an
ders.
HEEL WAT ANDERS
„Mot uwes nou altied hier bluve zlt-
teï" Het komt er zo ernstig gemeend
uit, dat ik niet anders kan doen dan
een even serieus antwoord geven, zij
het dan op montere toon, en ik ver
klaar, dat het maar voor één keertje
is en dat ik dadelijk naar huis zal
gaan net als de meesters doen.
Maarten klemt de lippen op elkaar
zoals ernstige oude heren dat ook kun
nen doen, maar hij is nog niet klaar
met de zaak. „Heb-uwes erge honger?
vraagt hij verder. Om al die zorgen
hoe zwaar ze de jonge man ook schij
nen te drukken, moet ik toch even
lachen en ik zeg, dat ik wel erge hon
ger heb, maar dat ik gauw zal gaan
eten.
Maarten knikt, neemt een grote hap
van een dikke snee en dan schijnt
voor hem de zaak afgedaan.
Voor Liesje is dit echter het begin.
Liesje is een lief meisje, een beetje
babyachtig, wat uit de gezinsconstel
latie goed te verklaren is. Liesje zit
bijna letterlijk aan mijn voeten, omdat
ze op de voorste rij een plaatsje vond.
Ze eet haar boterhammetje uit een
mooi trommeltje en ze doet er haar
tjjd over.
Ik heb wel gezien, dat ze met ver
bazing en angst naar me keek, toon
ik zei, dat ik erge honger had. Veel
aandacht denk ik daar niet aan te
geven, want ik wil de schriftjes toch
nog graag klaar hebben, nu ik hier
zit te zitten.
Terwijl ik een paar nijdige haaltjes
zet in het schriftje van Gerrit, die na
tuurlijk weer veel verknoeide, is het
me ontgaan, dat Liesje na diep ge
peins blijkbaar tot een daad kwam. Ze
staat opeens naast de lessenaar en
houdt in haar geheven knuistje een
sneedje brood, dat ze me uitnodigend
voorhoudt.
AANPAKKEN
„Da's voor de juffrouw", zegt ze
hartelijk. Mijn eerste impuls is om met
een paar vriendelijke woorden en een
grapje de aangeboden gave te weige
ren, maar ik kijk in een paar bezorgde
lieve ogen, die het me onmogelijk ma
ken en daarom pak ik het sneedje
brood aan om er direct een flinke hap
van te nemen.
Dan straalt Liesje letterlijk aan alle
kanten. Als is het dunne sneedje ver
orberd heb, vraagt ze zo moederlijk
als een klein meisje dat zeggen kan:
„He-uwes nou geen honger meer?"
Nee, die is finaal verdwenen, en al
ben ik dankbaar voor de zo liefdevol
uitgereikte gave, niet altijd zou ik on
der zoveel kijkende ogen mijn maal
tijd willen nuttigen.
Intussen vind ik het raar, dat er nou
altijd wat vreemds gebeurt, als ik zo'n
karweitje opknap. Mijn collega's heb
ik tenminste daarover nooit gehoord.
zo'n honger had. „Vader zegt dat het
dan niet zo heel lang zal duren of
Jaap voelt zich een koning, want hij
zal eens een paar stevige brokken van
dat holle brood afsnijden. Net als va
der hardop bidt, horen ze dat iemand
naderbij stapt. Na het „Amen" van
vader, zien ze de boer die heel rustig
op een paar meter afstand bleef, een
kruis slaan. Dan stroomt en komt een
waterval van woorden, gelukkig ook
nu vergezeld van heel wat gebaren.
(Wordt vervolgd)
