Bit de schatkamer het, gebakken bloemkool Hoe een verkoudheid iemand onder verdenking kan brengen H SCHAALLOZE EIEREN IN NEDERLAND M van verleden UROL Als alle lezeressen dat eens konden zien De nieuwe is verschenen Voor de vrouw Onder Houdt u van Voorspel tot een schooldag in de herfst Uit mi/n klas Huidgenezing |9< BINNENKORT In V.S. steeg eierenverbruik dank zij plastichouder met 50 procent Vrijdag 12 oktober 1956 ZEEUWSCH WEEKEND pagina 10 Ingezonden Mededeling (Adv.) at kan een mens toch in de tijd van enkele uren geheel •y tegenstrijdige wensen koesteren. Vorige week naar de Rembrandt-tentoonstelling in Rotterdam geweest. Toen ik nog maar een ogenblik in één der zalen vertoefd had, ver zuchte ik opeens: Nu wilde ik wel eens een kort poosje alleen op de wereld zijn. Alleennu ja, mijn heer en meester bij dat alleen zijn dan inbegrepen. Maar verder zo maar eens een tijd zonder anderen in de zalen te kunnen kijken, leren en- genieten. Wat ik bij het verlaten van het museum dacht zal ik aan het slot van mijn praatje wel schrijven, maar dat was tegenstrijdig aan het voorgaande. Oordeel niet al te hard over mijn zelf zuchtige wens, want met opzet was ik niet eerder naar de ten toonstelling gegaan, omdat de kranten vermeldden, dat com plete volksstammen lange de schilderijen van onze beroemde meester flaneerden en dat langs flaneren was juist mijn bedoe ling niet. Maar na de lange tijd, dat de doeken tentoongesteld zijn geweest, is het aantal bezoekers klaarblijkelijk nog niet veel verminderd en eigenlijk ben ik daar als een goede Nederlandse ook weer trots op. Er was dan weer zoveel bezoek, dat dit eerst de aandacht opeiste. Langs mijn linkeroor hoorde ik Engelse klanken ver waaien en langs het rechteroor suisde zachtkens het „Wunderbar" van Duitsers, terwijl melodieuse Franse klanken over al waarneembaar waren. Verder zag ik veel oosterlingen, die zwegen, maar in diepe aandacht verzonken voor de schil derijen bleven staan. Alles een grootse hulde voor onze Rembrandt. Werkelijke mensen Toen ik een rustig hoekje zag, zoaaT ik kans kreeg om even alleen een doek te bezichtigen, nam ik haastig de kans waar en daarna zag ik geen mens meer. Ja, toch ik zag weer wérkelijke mensen, zoals Rembrandt die zag. Verwacht van mij nu geen vakkundige beoordeling van de kunst van onze we reldberoemde meester. Ik ben volslagen leek, maar ik houd van iets dat werkelijk mooi is. Daarom werd het tentoonstel- lingsbezoek voor mij een leest. Een feest dan in stilheid gevierd. Doordat ik graag ook in het buiten land musea bezoek, heb ik al wel meer malen doeken van Rembrandt gezien en natuurlijk heb ik al vele malen lang stil gezeten voor de Nachtwacht in het Rijks museum, maar het is toch nog weer iets anders zulk een werkelijk grootse ver zameling bijeen te kunnen zien. Mens en kunstenaar Beter nog dan uit een dik boek leer je hier de mens en de kunstenaar Rem brandt kennen. En ook de mensen van zijn tijd. Opmerkelijk is het, dat je dan bemerkt, dat over een tijdvak van meer dan driehonderd jaren heen je staat tegenover mensen als wij zelf zijn. Heel lang heb ik stil gestaan bij het por tret van „een aanzienlijke jonge vrouw." Vol bewondering keek ik eerst naar de I p icbtige kleding, die op een uiterst ver- het laatste zelfportret zag van deze ten toonstelling, dat dateert uit de tijd slechts enkele jaren voor zijn dood, kwam ik diep onder de indruk van dat oude moede gezicht. Wat moet Rembrandt veel gele den hebben. Uit zijn werken kun je ook leren, dat deze mens een aristocraat naar de geest was. Dat geeft je het gevoel, als chaos zijn". Dan verheft het bekijken van die „schilderstukken" je werkelijk niet. Bjj Rembrandt is alles zo anders en zo goed. Wat heeft ons kleine land in het verleden toch grote mannen voortge bracht. Je kunt daarvoor alleen maar dankbaar zijn enhopen, dat in dit opzicht het verleden nog eens herleeft in onze dagen. Veel te gauw, al was het dan na uren kijken, moest ik het opgeven, want al bleef ik geestelijk „hongerig" om nog eens weer alles langs te gaan, mijn voe ten protesteerden, toen ik mijzelf het voorstel deed. Jammer genoeg. Maar bij het verlaten van het gebouw verzuchtte ik opeens; „Als ik nou binnenkort hier nog eens weer kon komen, maar dan met al onze lezeressen". Dat was wel een ande re gedachte, dan waarmee ik begon. Dat komt omdat ik het aan u allemaal .zou gunnen, om van zoveel schoons te genie ten. En nu zeg ik nog eens weer: jammer, omdat dit niet kan. Maja. Tot dirigeren niet bij machte, Want in z'n hoofd speelt de gedachte: Jaarabonnement: 30 ct per week, f3,90 per kwartaal Het is nu stellig aangenamer Alleen in de solistenkamer Waarheen hij snel zijn schreden richt Wijl daar de nieuwe Spiegel ligt! Opgaven aan Bureau De Spiegel, Wageningen je een poos zijn schilderijen hebt he keken, alsof je een ogenblik boven deze tijd met al zijn rumoer en dreigingen bent uitgetild geweest en vertoefd hebt in een sfeer waar het goed was. Het kan ook anders Het kan ook anders bij een museum- bezoek gaan. Ik bezocht ook eens een speciale expositie en toen ben ik halver wege in een zaal als het ware terugge vlucht en toen heb ik heel vinnig gezegd: „Wat moet het by die man de schilder van binnen een vieze smeerboel en een Aan Tante <ruua Zeeuwsen Wieken- Goes Mijn beste nichtjes en neven, Deze keer moet het weer een heel- heel kort briefje worden, want er ligt een aardig stapeltje brieven te wach- Op het ogenblik liggen er zo veel prachtige herfstbloem kolen in winkels en op groen tekarren uitgestald en tegen zeer redelijke prijs, dat geen huisvrouw het kan laten ze steeds weer te ko pen! Maar misschien vindt ze die bloemkool met een melksausje wel eens vervelend worden en zou ze die, op zichzelf heerlijke, groente toch graag eens anders opdissen. Gebakken dan ditmaal? Het gaat Juffrouw had óók gehuild.... •A et is geen opmerkelijk feit, dat ik u ga mededelen, n.l. dat ik snip-verkouden ben. Zoiets komt in deze tijd des jaars zelfs in de beste families voor en ik zou het ook niet in de krant zetten, als er bij mij niet, zoals dikwijls het geval is, weer wat aan vast zat. Nu weten we allemaal wel, dat een fikse verkoudheid heus niet ge vaarlijk is (anders zou Nederland wel uitgestorven zijn, inplaats van aan overbevolking te „lijden") maar je komt op sommige dagen toch wel in zulk een stadium, dat je letterlijk alles onverschillig laat. touwelijke impressie van de I Op dat punt was ik vanmorgen aangeland. Zo erg was het, dat het Hpmbrandttentoonstelling me totaal koud liet wat er in de wereld gebeurde' fjjnde wijze was geschilderd, maar toen ik van de kleding naar de mens keek, was het precies of ik tegenover een vrouw stond, die hoewel aanzienlijk, jong en knap, toch wist wat verdriet was. Om de mond een stil lachje weliswaar, maar de ogen leken wijs en oud boven de jaren. Wat moet Rembrandt haast huivering wekkend diep geschouwd hebben in de ziel van hen, die hij portretteerde. Als wij Van een ander vrouwenportret, aange geven als dat van Baartjen Martens, was mijn eerste indruk, die vrouw heb ik meer gezien, wat natuurlijk een dwaze gedachte was, maar het tekent wel hoe Kembrandts kunst is. Hy kon de mens weergeven, zoals die is door alle eeuwen heen. En de mannen- portretten geven een beeld van het ge slacht kloeke kerels uit onze „Gouden eeuw". Beter dan uit menige geschiede nisles versta ik nu hoe juist door die man nen ons land een tijdperk kon doorleven, dat we nu dan ook de gouden eeuw noe men. Bijbelse voorstellingen Over de schilderijen met bijbelse voor stellingen zou ik graag alleen al een heel vrouwenhoekje vol willen schrijven. We hebben allemaal natuurlijk in boek of tijdschrift of waar dan ook wel eens pla ten gezien, die een afdruk van één zijner schilderijen waren. De voorstelling als zodanig is ons dus wel bekend, maar als je dan het echte schilderij zietdan wens je enkel maar hier een poos hele maal alleen staan en kijken. Waf ben ik vele malen teruggelopen, als ik zag, dat het even rustig was voor het doek waarop de verlooche ning van Petrus staat uitgebeeld. Nu staat dat schilderij nog duidelijk voor mij. Vooral van de schilderijen met Bijbelse voorstellingen heb iJc zo ge noten. Ik keek zelfs niet eens even in ons Zeeuwsch Dagblad voor ik naar school ging om te zien of een bepaald soort hoge „mijnheren", u weet wel, van dat slag, dat graag machtige uniformpetten draagt, een snorretje aankweekt en die verder de wereld zo nu en dan in rep en roer bren gen, nu weer wat uitgevoerd hadden. Ik ging zomaar naar school, hoestend, proes, tend en niezend, ja vooral niezend. Dat is een kruis in mijn ambtelijke loopbaan, want die niesbuien worden altijd luid ruchtige explosies, waaraan ik niets kan veranderen. Kunt u zich indenken wat voor reacties dit uitlokken kan? Zo niet, dan hebt u nog nooit met kinderen om gegaan. BETER THUIS? Nu kan een wijs mens wel zeggen, dat ik in zulke dagen beter thuis kan blijven, want nu zaai ik besmetting rondom me. O, wat hen ik het daar mee eens, maar als je als enige juffrouw te midden van zes meesters dienst doet, waar zou je blijven, als je voor een „onnozel" verkoudheidje thuis bleef? Want vergeet niet, dat ik, thuisblijven de, zesenveertig lieve kindertjes ver weesd in school achterlaat, waarover de meesters dan voogd moeten worden. Enfin, ik naar school en direct naar mijn lokaal. Gelukkig stoken we al. Er is geen centrale verwarming, maar de knaap" van een kachel kan ik zelf naar hartelust opstoken. Vanmorgen kijk ik met tedere blikken naar mijn warme vrind. Die zal me het leven draaglijk maken in deze kritieke dagen. SNIKKEND Als de hele kluit, gehoorzaam aan het hevel van de bel, naar binnen komt, wordt Dientje door haar meelevende bankbuur- tje Liesbet naar mü toegebracht. Dientje De mens Rembrandt leer je kennen uit zijn zelfportretten. In zijn eerste tijd zie je de meester zichzelf portretteren in zwierige tooi en warme kleuren. Lang zamerhand wordt het zelfportret sober der, de hoed met veren, of als op een an der jeugdportret de flatterende baret, verdwijnen, en in de gelaatstrekken kun je gaan zien, dat het leven Rembrandt harde slagen heeft toegebracht. Toen ik Ingezonden Mededeling (adv.) snikt en huilt hartverscheurend, terwijl Vpl fnnr fretten I ze met klagelijk gebaartje haar knuistjes, met modder bedekt, naar me uitstrekt. En Liesbet wijst op het door vette bagger besmeurde jurkje. Dat Dientje huilt, snikt en tranen stort, brengt ons niet van de kook, want ze verkeert door velerlei oor zaken vaak in zulk een toestand, meestal met minder oorzaak daartoe dan nu het geval is. Er is voor het ogenblik werk voor me aan de winkel en samen ploeteren we, tot onder het fonteintje we alvast de han den weer schoon hebben. Huidzuiverheid - Huidgezondheid Houdt de winter uit handen en voeten. JURK TOONBAAR En dan werk ik met man en macht om de jurk weer toonbaar te maken. Intus sen troostwoorden sprekend tot het „ge vallen" meisje, in de hoop haar op tijd tot bedaren gebracht te hebben, want ik wil graag in stilte de morgen beginnen. Net als ik denk, dat het ergste in elk opzicht geleden is, Dientje met inbegrip van de kledij is schoon ei» stil, moet ik me zeer haastig omkeren, want ik weet me weer machteloos tegen een niesbui, die de mu ren zal doen beven. De kleine meid nog een beetje verwezen van de lotgevallen op de prille morgen, blijft naast me staan. Als ik tot bedaren ben gekomen, wenden we beiden het aangezicht naar de schare. OOK DE JUFFROUW. Theo, ik zie het, bekijkt ons beiden kri tisch en hij heeft zijn oordeel onmiddel lijk klaar. „Juffrouw het óók geskreeuwd," zegt hij zorgelijk. Dat laat ik me niet aanleu nen, daarom zeg ik, dat ik zó erg verkou den ben. En om dat te bewijzen draai ik me met een vaartje een halve slag om, want een daverende niesbui kondigt zich aan en ik gun bet mijn kroost niet, om m'n vertrokken aanschijn te bestuderen. Ik gebruik een zakdoek ter grootte van een servet en dan ben ik klaar voor heel eenvoudig en is eens iets heel anders! De bijna gaar gekookte, goed uitgelekte, stukken bloem kool worden in een beignetdeeg gedompeld en in frituur vet ge bakken. De schotel wordt gegar neerd met een paar schijfjes to maat of takjes peterselie. Zondag: Kopje bouillon, hamlappen, doperwtjes, aardappelen, blanc manger. Maandag: Gevulde omelet, gesmoorde aardappelen, andijviesla, karnemelksepap. Dinsdag: Koolrolletjes met gehakt, aard appelen, yoghurt met geraspte appel. Woensdag: Gebakken aardappelen met uien en kaas, sla, zoet macaronischoteltje. Donderdag: Gebakken bloemkool, hard gekookte eieren, tomatensaus en aardap pelen, druiven. Vrijdag: Gebakken bokking, stoofprei, aardappelpuree, watergruwel. Zaterdag: Risotto, fruitsla. Recept: Blanc manger. 6 dl room (kookroom), 4 dl melk, 150 g amandelen, 'A stokje vanille, 100 g sui ker, 100 g maizena. De amandelen pellen, malen en met de vanille een paar uur in de room laten trekken. De vloeistof daarna zeven, de suiker er in oplossen en de room binden met de maizena die met de melk is aan gemengd. een poosje. De overgang van buiten naar de dichte nabijheid van de hete kachel heeft me deze parten gespeeld. NOG MIEZERIGER Als ik weer met het aangezicht naar de klas gewend sta, weet ik, dat ik er nog miezeriger uitzie dan eerst. Het blijkt dan, dat Theo zijn mening niet heeft prijsgegeven, want hij zegt: „Onze Janna het óók zo geskreeuwd, toen d'r vrieër weg gong naar.Canneda". Ik denk met schrik; daar ga jewant de ge beurlijkheden op school worden door mijn onderdanen niet aan de vergetelijkheid prijsgegeven, doch integendeel vaak thuis druk besproken. En nu heb ik niets tegen een „vrieër", maar als er geen vuiltje aan de lucht is, wil ik er ook niet op aangezien wor den. Daarom herhaal ik nog eens met nadruk, dat ik hélemaal niet gehuild heb en echt waar verkouden ben. Theo blijft nu zwijgen, maar Ineke zegt verontwaardigd: „Juffrouws skreeu- wen nie!" Dit wordt met zoveel overtui ging gezegd, dat ik acht hiermee mijn eer gered te hebben. Mocht u er tóch wat over horen, dan weet u het; ik ben enkel maar snipverkouden. Na dit voorspel kan de werkdag be ginnen. ten en die moeten eerst beantwoord worden. Er komen dus zoveel brieven in ons hoekje, dat dit wel een kort praatje mag worden. Daarom dus aan allen veel groeten. Jullie tante Truus. Blauwvos te Veere. Wat kan het in ons land toch raar gaan. In jouw brief van vorige week stond, dat jij en je vriendinnetje zijn wezen zwemmen en nuzit ik lekker dicht bij de warme kachel. Wat leuk, dat je zoveel met je vriedin samen kunt doen. Als ik weer eens naar Veere kom, zal ik onderweg goed uitkijken of ik twee meisjes zie, die bar veel pret hebben. Dan weet ik wel wie dat zijn. Kijken jullie dan uit naar mij? Micky Mouse te Serooskerke. Toen ik in je brief las van ai die prachtige bloemen, die je in A. zag heb ik een beetje gezucht, omdat ik dit gemist heb. Ik houd zo van bloemen, zie je. Vroeger ben ik ook wel eens in dat grote veilinggebouw geweest, maar juist die keer waren er wel veel men sen, maar weinig bloemen. Jammer, want ik had het liever omgekeerd ge had toen. Jij hebt je kranig geweerd op het land. Was je niet moe van al dat rapen. Zeg verklap me eens stille tjes, breek jij wel eens wat met het afdrogen? Ik denk aan vroeger, toen ik ook wel eens.Nu had ik je eer ste brief al beantwoord en daar krijg ik er nog een van je. Leuk is dat. Heel attent dat je nog een postzegel na stuurde. Die zal ik wel gebruiken hoor, want er gaat hier nog al eens een brief de deur uit. Zilvervos te Veere. Een pak van mijn hart, dat je weer present bent. Vorige keer miste ik je en toen dacht ik, daar heb je het nu, die blauwvos heeft natuurlijk de zilvervos opgegeten. Maar nu zie ik wel, dat er Ingezonden Mededeling (adv.) geen kwaad aan de hand is. Maar ja je kunt niet weten, hé, twee vossen bij elkaar is gevaarlijk hoor. Ja ik houd wel van tekenen. Dank zij jouw teke ning, weet ik nu hoe je tas er uitziet. Is die nu helemaal klaar? Korenbloem te Westkapelle. Nicht, jij verdrinkt in de repetities. Nu waardeer ik het dub bel, dat je me zo trouw schrijft. Fijn, dat je goede cijfers haalt. Gefeliciteerd met de jarige thuis. Ik hoop dat jullie een feestelijke dag zullen hebben. Ik moet tot in het nieuwe jaar wachten voor ik weer aan een verjaardag kan denken. De korenbloem is mooi gete kend. Hulstbesje te Oudelande. Ja ze ker 'ik ben er ook een heel eind op uit getrokken, maar ik vind, dat nu al weer een hele tijd geleden hoor. Fijn, dat jij ook zo genoten hebt. Nou, of ik het fruitcorso gezien heb. Ik vond het prachtig. Misschien hebben wij wel vlak bij elkaar staan kijken. Ik hoefde er echter niet zo ver voor te gaan als jij, want het kwam maar een minuutje van mijn huis af door een straat. Dat is nog eens boffen hé. Zijn de sokken af? Kolibrie te Grijpskerke. Met zoveel lesvakken heb je het druk, dat begrijp ik best, daarom vind ik het dubbel fijn, dat je me niet helemaal aan de kant zet. Bramen zoeken is een leuk werkje, dat ik vroeger ook heel wat gedaan heb. Het kost je wel wat schrammen hé. Mij zelfs een keer een nat pak. Wat een aardig stukje is dat jullie zullen doen. Geen wonder dat zo'n meisje er van door wilde gaan. Maar ik denk, dat tegenwoordig geen enkel meisje zo'n ervaring meer heeft, want dan zou ze er geen ogenblikje over denken om op zo'n adres te blijven. Het was daar ook al te bar. Vertel je me gauw hoe alles gegaan is. Boerinnetje te Dom burg. Stel je voor zeg, strafregels op geven. Doe ik niet hoor, want ik vond dat vroeger ook lang geen grapje. Daar heb ik meteen verraden, dat ik die vroeger ook wel eens moest schrijven. Nu ja, dat kon je eigenlijk wel be grijpen hé, want dat overkomt ieder een wel in de schooljaren, als je ten minste niet zo'n vreselijk braaf boontje bent. Je hebt toch alles bij elkaar nog heel wat op je verjaardag gekregen. Die leuke foto's zou ik graag eens wil len zien. Als ik in Domburg kom, dan leg je ze maar klaar. Wat schrijf je keurig. Sneeuwklokje te Aagtekerke. Je kunt op school toch van alles bele ven hé. Maar een meester, die dwars door je heen kijkt, lijkt me lang niet alles. Zo'n exemplaar heb ik in mijn jonge dagen gelukkig niet gehad, an ders had ik vast heel wat strafregels moeten schrijven. Dat is nog eens een goede gewoonte om die bibliotheek na veel gebruik in de klas te verloten. En jij bent daar aardig goed mee geweest. Heb je al veel boeken? Natuurlijk kom je in ons hoekje ook weer eens aan da beurt. Dat gaat zo met alle trouwe klanten. Dank voor al de nieuwe raad sels, die je zond. Natuurlijk komen da antwoorden altijd pas later, als ik van jullie de oplossingen ontvangen heb. Voor de jeugd ip en Seri IN FRANKRIJK „Kom jongens", zegt vader eindelijk „nu gaan we weer opstappen, anders I hebben we niets aan dat voordeeltje van het meerijden. We gaan die kant maar eens uit want daarheen stond die man steeds te wijzen. Zo zullen we wel U weet dan precias wat u koopt l rof. L. B. Darrah van de Cornell Universiteit te Ithaca in de staat New York is erin geslaagd een produkt te vervaardigen, dat de Amerikanen „the naked egg" (het naakte ei) noemen. Het is een van zijn schaal ontdaan ei, dat hermetisch verzegeld is in een transparante plastichouder", zo lazen we onlangs in het or gaan van de Christelijke Kruideniersbond. De „naked eggs" zijn in de V.S. volop in de handel. Het publiek kan precies zien wat het koopt, omdat de schaal om het ei ontbreekt. Op deze wijze ziet men onmiddellijk of een ei slecht is of inwendige gebreken heeft. Dit is voor de handel van zeer groot belang, als men bedenkt, dat vele ho tels er b.v. extra geld voor over zou den hebben, wanneer zij zouden kun nen voorkomen, dat er ook maar ooit een slecht ei op tafel komt Want een gast, die 's morgens bij zijn ontbijt een slecht ei vindt, weigert doorgaans om middags bij de lunch nog terug te komen, omdat hij de hotelkeuken dan eenvoudig (en onlogisch) niet meer vertrouwt. De plastichouder van het schaalloze ei is zeer soepel en het breken van de dooier is praktisch onmogelijk. Boven dien kunnen deze eieren wanneer zij op een koele plaats bewaard wor den hun kwaliteiten zeer lang be houden. Een ander voordeel van de plastic- houder is, dat kleine eieren er per paar in kunnen worden verpakt, waardoor de consument een ei met dubbele dooi er kan krijgen voor de prijs van één groot ei. Wanneer de propaganda, die momen teel in ons land voor de kleine eieren wordt gevoerd, onvoldoende mocht slagen, zal de uitvinding van prof. Dar rah ongetwijfeld ook in Nederland, dat immers het grootste eierenproduceren- de land van de wereld is, weldra op grotere schaal toepassing vinden. Verpakking mechanisch Het verpakken van de „naked eggs" geschiedt in Amerika mechanisch en wel tegelijkertijd met de gewone ma nipulaties, die nodig zijn voor het sor teren. Omdat het plasticmateriaal voor de verpakking relatief goedkoop is per ei, zijn de kosten van de verpakking in de goede richting gaan." En ja van schaalloze eieren laag. I nou is het weer trappen van je welste. Bovendien is er een nieuwe I Niet dat vader er zo'n geweldige vaart schouwmachine ontwikkeld, die niet in zet, maar hij zal het wel een poosje door mensen bediend hoeft te wor- achter elkaar volhouden, alsde den. Door deze geautomatiseerde magen niet zo knorden. Een goed plek- machine gaan de eieren op een trans- je is er langs de weg ook in Frankrijk portband dwars door een ultravio lette straal, die een foto-elektrische cel raakt. Deze cel heeft men zo af gesteld, dat abnormale ondoorschij nendheden in een ei (vlekjes b.v.), die de straal kruisen, een mechanis me in werking stellen, dat het ver keerde ei van de transportband werpt. Verbruik steeg Men neemt aan, dat door de trans parante plastic verpakking de verkoop wel te vinden en zo zorgen ze eerst eens dat de maag zijn portie krijgt. Een beker fris water er bij smaakt ook wel, vooral als het Frans water is, zegt Jaap, want dat krijg je thuis niet elke dag. Daarna is het dan ook aanpakken van een rijtje kilometers. Ze zullen vandaag nog een heel eind komen, dank zij de lift met de auto. Parijs zullen ze links laten liggen. Bert zegt, dat ze er best doorheen kun nen, het zou eigenlijk nog naderbij zijn, want de boerderij van oom en van eieren in de V.S. met 50 %is ge-1 tante ligt iets ten zuid-oosten van de stegen. Hier in Nederland wordt mo menteel per hoofd van de bevolking nog niet de helft van het aantal eieren gegeten, dat men in Amerika consu meert, maar dit zou door de uitvinding van Darrah ook hier te lande snel an ders kunnen worden. Dat het doorzichtige ei in Amerika zo'n opgang maakt wordt vooral toege schreven aan het feit, dat de Ameri kaanse huisvrouw het van alle kanten kan bekijken en aan de handige ver pakking, die bijzonder geschikt is om de eieren in de koelkast op te bergen. Eén van de voordelen is ook, dat het onderzoek aan de Cornell Universiteit uitwees, dat de doorzichtige verpak king luchtdicht kon worden gemaakt en met koolzuurgas kon worden ge vuld, waardoor de eieren als ze koel worden gehouden lange tijd bewaard kunnen blijven. De nieuwe verpakking biedt tenslot te nog het voordeel, dat eieren met de verpakking gekookt kunnen worden en als de bovenste plasticlaag verwij derd is,kunnen ze zelfs ook uit de ver pakking worden gegeten. stad. Vader zegt echter: „Dank je wel hoor. Ik heb er genoeg over gehoord. Dat is daar zo'n dollemansdrukte. We raken er niet meer uit. We blijven net jes langs de stad heenfietsen. Maar vandaag komen we er nog niet". Ze trappen kalmpjes aan heel wat kilo meters weg. Zo nu en dan stappen ze eens af om op de kaart te kijken, waar ze zijn. Ze kunnen tevreden zijn, want ze zijn al een heel stuk in Frankrijk. Tegen een uur of zeven vindt vader, dat ze nu nog maar eens een flinke hap moeten doen. Het overschot van wat moeder meegaf zal nog wel genoeg zijn voor deze keer en na het eten kun nen ze weer een poosje rijden en in tussen eens uitkijken naar een boerde rij, waar ze een plaatsje zullen vragen. Als ze na de maaltijd al fietsend door een klein stadje komen, stapt vader voor een bakkerswinkel ineens af. Hij wil voor morgenochtend de maaltijd bij zich hebben. Als ze enkel brood ko pen, zijn ze al klaar, want in moeders voorraad bevindt zich een potje met boter en een tsukje kaas. Dan ben je er weer klaar voor. „Ik blijf wel bij de fietsen", zegt Jaap bereidwillig, terwijl (Zie vervolg hiernaast)

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1956 | | pagina 10