Bit de schatkamer het,
gebakken bloemkool
Hoe een verkoudheid iemand
onder verdenking kan brengen
H
SCHAALLOZE EIEREN IN NEDERLAND
M
van
verleden
UROL
Als alle lezeressen dat eens konden zien
De nieuwe is verschenen
Voor de vrouw
Onder
Houdt
u van
Voorspel tot een schooldag in de herfst
Uit
mi/n
klas
Huidgenezing
|9<
BINNENKORT
In V.S. steeg eierenverbruik dank zij
plastichouder met 50 procent
Vrijdag 12 oktober 1956
ZEEUWSCH WEEKEND
pagina 10
Ingezonden Mededeling (Adv.)
at kan een mens toch in de tijd van enkele uren geheel
•y tegenstrijdige wensen koesteren. Vorige week naar de
Rembrandt-tentoonstelling in Rotterdam geweest. Toen
ik nog maar een ogenblik in één der zalen vertoefd had, ver
zuchte ik opeens: Nu wilde ik wel eens een kort poosje alleen
op de wereld zijn. Alleennu ja, mijn heer en meester bij dat
alleen zijn dan inbegrepen. Maar verder zo maar eens een tijd
zonder anderen in de zalen te kunnen kijken, leren en- genieten.
Wat ik bij het verlaten van het museum dacht zal ik aan het
slot van mijn praatje wel schrijven, maar dat was tegenstrijdig
aan het voorgaande. Oordeel niet al te hard over mijn zelf
zuchtige wens, want met opzet was ik niet eerder naar de ten
toonstelling gegaan, omdat de kranten vermeldden, dat com
plete volksstammen lange de schilderijen van onze beroemde
meester flaneerden en dat langs flaneren was juist mijn bedoe
ling niet.
Maar na de lange tijd, dat de doeken
tentoongesteld zijn geweest, is het aantal
bezoekers klaarblijkelijk nog niet veel
verminderd en eigenlijk ben ik daar als
een goede Nederlandse ook weer trots op.
Er was dan weer zoveel bezoek, dat dit
eerst de aandacht opeiste. Langs mijn
linkeroor hoorde ik Engelse klanken ver
waaien en langs het rechteroor suisde
zachtkens het „Wunderbar" van Duitsers,
terwijl melodieuse Franse klanken over
al waarneembaar waren. Verder zag ik
veel oosterlingen, die zwegen, maar in
diepe aandacht verzonken voor de schil
derijen bleven staan. Alles een grootse
hulde voor onze Rembrandt.
Werkelijke mensen
Toen ik een rustig hoekje zag, zoaaT
ik kans kreeg om even alleen een doek
te bezichtigen, nam ik haastig de kans
waar en daarna zag ik geen mens
meer. Ja, toch ik zag weer wérkelijke
mensen, zoals Rembrandt die zag.
Verwacht van mij nu geen vakkundige
beoordeling van de kunst van onze we
reldberoemde meester. Ik ben volslagen
leek, maar ik houd van iets dat werkelijk
mooi is. Daarom werd het tentoonstel-
lingsbezoek voor mij een leest. Een feest
dan in stilheid gevierd.
Doordat ik graag ook in het buiten
land musea bezoek, heb ik al wel meer
malen doeken van Rembrandt gezien en
natuurlijk heb ik al vele malen lang stil
gezeten voor de Nachtwacht in het Rijks
museum, maar het is toch nog weer iets
anders zulk een werkelijk grootse ver
zameling bijeen te kunnen zien.
Mens en kunstenaar
Beter nog dan uit een dik boek leer
je hier de mens en de kunstenaar Rem
brandt kennen. En ook de mensen van
zijn tijd. Opmerkelijk is het, dat je dan
bemerkt, dat over een tijdvak van meer
dan driehonderd jaren heen je staat
tegenover mensen als wij zelf zijn.
Heel lang heb ik stil gestaan bij het por
tret van „een aanzienlijke jonge vrouw."
Vol bewondering keek ik eerst naar de I
p icbtige kleding, die op een uiterst ver-
het laatste zelfportret zag van deze ten
toonstelling, dat dateert uit de tijd slechts
enkele jaren voor zijn dood, kwam ik
diep onder de indruk van dat oude moede
gezicht. Wat moet Rembrandt veel gele
den hebben.
Uit zijn werken kun je ook leren,
dat deze mens een aristocraat naar de
geest was. Dat geeft je het gevoel, als
chaos zijn". Dan verheft het bekijken
van die „schilderstukken" je werkelijk
niet.
Bjj Rembrandt is alles zo anders en zo
goed. Wat heeft ons kleine land in het
verleden toch grote mannen voortge
bracht. Je kunt daarvoor alleen maar
dankbaar zijn enhopen, dat in dit
opzicht het verleden nog eens herleeft in
onze dagen.
Veel te gauw, al was het dan na uren
kijken, moest ik het opgeven, want al
bleef ik geestelijk „hongerig" om nog
eens weer alles langs te gaan, mijn voe
ten protesteerden, toen ik mijzelf het
voorstel deed. Jammer genoeg. Maar bij
het verlaten van het gebouw verzuchtte
ik opeens; „Als ik nou binnenkort hier nog
eens weer kon komen, maar dan met al
onze lezeressen". Dat was wel een ande
re gedachte, dan waarmee ik begon. Dat
komt omdat ik het aan u allemaal .zou
gunnen, om van zoveel schoons te genie
ten. En nu zeg ik nog eens weer: jammer,
omdat dit niet kan. Maja.
Tot dirigeren niet bij machte,
Want in z'n hoofd speelt de gedachte:
Jaarabonnement: 30 ct per week, f3,90 per kwartaal
Het is nu stellig aangenamer
Alleen in de solistenkamer
Waarheen hij snel zijn schreden richt
Wijl daar de nieuwe Spiegel ligt!
Opgaven aan Bureau De Spiegel, Wageningen
je een poos zijn schilderijen hebt he
keken, alsof je een ogenblik boven deze
tijd met al zijn rumoer en dreigingen
bent uitgetild geweest en vertoefd hebt
in een sfeer waar het goed was.
Het kan ook anders
Het kan ook anders bij een museum-
bezoek gaan. Ik bezocht ook eens een
speciale expositie en toen ben ik halver
wege in een zaal als het ware terugge
vlucht en toen heb ik heel vinnig gezegd:
„Wat moet het by die man de schilder
van binnen een vieze smeerboel en een
Aan Tante <ruua
Zeeuwsen Wieken-
Goes
Mijn beste nichtjes en neven,
Deze keer moet het weer een heel-
heel kort briefje worden, want er ligt
een aardig stapeltje brieven te wach-
Op het ogenblik liggen er zo
veel prachtige herfstbloem
kolen in winkels en op groen
tekarren uitgestald en tegen zeer
redelijke prijs, dat geen huisvrouw
het kan laten ze steeds weer te ko
pen!
Maar misschien vindt ze die
bloemkool met een melksausje wel
eens vervelend worden en zou ze
die, op zichzelf heerlijke, groente
toch graag eens anders opdissen.
Gebakken dan ditmaal? Het gaat
Juffrouw had óók gehuild....
•A
et is geen opmerkelijk feit, dat ik u ga mededelen, n.l. dat ik
snip-verkouden ben. Zoiets komt in deze tijd des jaars zelfs in
de beste families voor en ik zou het ook niet in de krant zetten,
als er bij mij niet, zoals dikwijls het geval is, weer wat aan vast zat.
Nu weten we allemaal wel, dat een fikse verkoudheid heus niet ge
vaarlijk is (anders zou Nederland wel uitgestorven zijn, inplaats
van aan overbevolking te „lijden") maar je komt op sommige dagen
toch wel in zulk een stadium, dat je letterlijk alles onverschillig laat.
touwelijke impressie van de I Op dat punt was ik vanmorgen aangeland. Zo erg was het, dat het
Hpmbrandttentoonstelling me totaal koud liet wat er in de wereld gebeurde'
fjjnde wijze was geschilderd, maar toen
ik van de kleding naar de mens keek, was
het precies of ik tegenover een vrouw
stond, die hoewel aanzienlijk, jong en
knap, toch wist wat verdriet was. Om de
mond een stil lachje weliswaar, maar de
ogen leken wijs en oud boven de jaren.
Wat moet Rembrandt haast huivering
wekkend diep geschouwd hebben in de
ziel van hen, die hij portretteerde.
Als wij
Van een ander vrouwenportret, aange
geven als dat van Baartjen Martens, was
mijn eerste indruk, die vrouw heb ik
meer gezien, wat natuurlijk een dwaze
gedachte was, maar het tekent wel hoe
Kembrandts kunst is.
Hy kon de mens weergeven, zoals die
is door alle eeuwen heen. En de mannen-
portretten geven een beeld van het ge
slacht kloeke kerels uit onze „Gouden
eeuw". Beter dan uit menige geschiede
nisles versta ik nu hoe juist door die man
nen ons land een tijdperk kon doorleven,
dat we nu dan ook de gouden eeuw noe
men.
Bijbelse voorstellingen
Over de schilderijen met bijbelse voor
stellingen zou ik graag alleen al een heel
vrouwenhoekje vol willen schrijven. We
hebben allemaal natuurlijk in boek of
tijdschrift of waar dan ook wel eens pla
ten gezien, die een afdruk van één zijner
schilderijen waren. De voorstelling als
zodanig is ons dus wel bekend, maar als
je dan het echte schilderij zietdan
wens je enkel maar hier een poos hele
maal alleen staan en kijken.
Waf ben ik vele malen teruggelopen,
als ik zag, dat het even rustig was
voor het doek waarop de verlooche
ning van Petrus staat uitgebeeld. Nu
staat dat schilderij nog duidelijk voor
mij. Vooral van de schilderijen met
Bijbelse voorstellingen heb iJc zo ge
noten.
Ik keek zelfs niet eens even in ons
Zeeuwsch Dagblad voor ik naar school
ging om te zien of een bepaald soort hoge
„mijnheren", u weet wel, van dat slag,
dat graag machtige uniformpetten draagt,
een snorretje aankweekt en die verder de
wereld zo nu en dan in rep en roer bren
gen, nu weer wat uitgevoerd hadden. Ik
ging zomaar naar school, hoestend, proes,
tend en niezend, ja vooral niezend. Dat
is een kruis in mijn ambtelijke loopbaan,
want die niesbuien worden altijd luid
ruchtige explosies, waaraan ik niets kan
veranderen. Kunt u zich indenken wat
voor reacties dit uitlokken kan? Zo niet,
dan hebt u nog nooit met kinderen om
gegaan.
BETER THUIS?
Nu kan een wijs mens wel zeggen,
dat ik in zulke dagen beter thuis kan
blijven, want nu zaai ik besmetting
rondom me. O, wat hen ik het daar mee
eens, maar als je als enige juffrouw te
midden van zes meesters dienst doet,
waar zou je blijven, als je voor een
„onnozel" verkoudheidje thuis bleef?
Want vergeet niet, dat ik, thuisblijven
de, zesenveertig lieve kindertjes ver
weesd in school achterlaat, waarover
de meesters dan voogd moeten worden.
Enfin, ik naar school en direct naar
mijn lokaal. Gelukkig stoken we al. Er
is geen centrale verwarming, maar de
knaap" van een kachel kan ik zelf naar
hartelust opstoken. Vanmorgen kijk ik
met tedere blikken naar mijn warme
vrind. Die zal me het leven draaglijk
maken in deze kritieke dagen.
SNIKKEND
Als de hele kluit, gehoorzaam aan het
hevel van de bel, naar binnen komt, wordt
Dientje door haar meelevende bankbuur-
tje Liesbet naar mü toegebracht. Dientje
De mens Rembrandt leer je kennen uit
zijn zelfportretten. In zijn eerste tijd zie
je de meester zichzelf portretteren in
zwierige tooi en warme kleuren. Lang
zamerhand wordt het zelfportret sober
der, de hoed met veren, of als op een an
der jeugdportret de flatterende baret,
verdwijnen, en in de gelaatstrekken kun
je gaan zien, dat het leven Rembrandt
harde slagen heeft toegebracht. Toen ik
Ingezonden Mededeling (adv.)
snikt en huilt hartverscheurend, terwijl
Vpl fnnr fretten I ze met klagelijk gebaartje haar knuistjes,
met modder bedekt, naar me uitstrekt. En
Liesbet wijst op het door vette bagger
besmeurde jurkje.
Dat Dientje huilt, snikt en tranen
stort, brengt ons niet van de kook,
want ze verkeert door velerlei oor
zaken vaak in zulk een toestand,
meestal met minder oorzaak daartoe
dan nu het geval is.
Er is voor het ogenblik werk voor me
aan de winkel en samen ploeteren we,
tot onder het fonteintje we alvast de han
den weer schoon hebben.
Huidzuiverheid - Huidgezondheid
Houdt de winter uit handen en voeten.
JURK TOONBAAR
En dan werk ik met man en macht om
de jurk weer toonbaar te maken. Intus
sen troostwoorden sprekend tot het „ge
vallen" meisje, in de hoop haar op tijd tot
bedaren gebracht te hebben, want ik wil
graag in stilte de morgen beginnen. Net
als ik denk, dat het ergste in elk opzicht
geleden is, Dientje met inbegrip van de
kledij is schoon ei» stil, moet ik me zeer
haastig omkeren, want ik weet me weer
machteloos tegen een niesbui, die de mu
ren zal doen beven. De kleine meid nog
een beetje verwezen van de lotgevallen
op de prille morgen, blijft naast me staan.
Als ik tot bedaren ben gekomen, wenden
we beiden het aangezicht naar de schare.
OOK DE JUFFROUW.
Theo, ik zie het, bekijkt ons beiden kri
tisch en hij heeft zijn oordeel onmiddel
lijk klaar.
„Juffrouw het óók geskreeuwd," zegt
hij zorgelijk. Dat laat ik me niet aanleu
nen, daarom zeg ik, dat ik zó erg verkou
den ben. En om dat te bewijzen draai ik
me met een vaartje een halve slag om,
want een daverende niesbui kondigt zich
aan en ik gun bet mijn kroost niet, om
m'n vertrokken aanschijn te bestuderen.
Ik gebruik een zakdoek ter grootte
van een servet en dan ben ik klaar voor
heel eenvoudig en is eens iets heel
anders! De bijna gaar gekookte,
goed uitgelekte, stukken bloem
kool worden in een beignetdeeg
gedompeld en in frituur vet ge
bakken. De schotel wordt gegar
neerd met een paar schijfjes to
maat of takjes peterselie.
Zondag: Kopje bouillon, hamlappen,
doperwtjes, aardappelen, blanc manger.
Maandag: Gevulde omelet, gesmoorde
aardappelen, andijviesla, karnemelksepap.
Dinsdag: Koolrolletjes met gehakt, aard
appelen, yoghurt met geraspte appel.
Woensdag: Gebakken aardappelen met
uien en kaas, sla, zoet macaronischoteltje.
Donderdag: Gebakken bloemkool, hard
gekookte eieren, tomatensaus en aardap
pelen, druiven.
Vrijdag: Gebakken bokking, stoofprei,
aardappelpuree, watergruwel.
Zaterdag: Risotto, fruitsla.
Recept: Blanc manger.
6 dl room (kookroom), 4 dl melk, 150
g amandelen, 'A stokje vanille, 100 g sui
ker, 100 g maizena.
De amandelen pellen, malen en met de
vanille een paar uur in de room laten
trekken. De vloeistof daarna zeven, de
suiker er in oplossen en de room binden
met de maizena die met de melk is aan
gemengd.
een poosje. De overgang van buiten naar
de dichte nabijheid van de hete kachel
heeft me deze parten gespeeld.
NOG MIEZERIGER
Als ik weer met het aangezicht naar de
klas gewend sta, weet ik, dat ik er nog
miezeriger uitzie dan eerst. Het blijkt
dan, dat Theo zijn mening niet heeft
prijsgegeven, want hij zegt: „Onze Janna
het óók zo geskreeuwd, toen d'r vrieër
weg gong naar.Canneda". Ik denk
met schrik; daar ga jewant de ge
beurlijkheden op school worden door mijn
onderdanen niet aan de vergetelijkheid
prijsgegeven, doch integendeel vaak thuis
druk besproken.
En nu heb ik niets tegen een „vrieër",
maar als er geen vuiltje aan de lucht
is, wil ik er ook niet op aangezien wor
den. Daarom herhaal ik nog eens met
nadruk, dat ik hélemaal niet gehuild
heb en echt waar verkouden ben.
Theo blijft nu zwijgen, maar Ineke
zegt verontwaardigd: „Juffrouws skreeu-
wen nie!" Dit wordt met zoveel overtui
ging gezegd, dat ik acht hiermee mijn eer
gered te hebben. Mocht u er tóch wat over
horen, dan weet u het; ik ben enkel maar
snipverkouden.
Na dit voorspel kan de werkdag be
ginnen.
ten en die moeten eerst beantwoord
worden. Er komen dus zoveel brieven
in ons hoekje, dat dit wel een kort
praatje mag worden. Daarom dus aan
allen veel groeten. Jullie tante Truus.
Blauwvos te Veere. Wat kan het in
ons land toch raar gaan. In jouw brief
van vorige week stond, dat jij en je
vriendinnetje zijn wezen zwemmen en
nuzit ik lekker dicht bij de warme
kachel. Wat leuk, dat je zoveel met je
vriedin samen kunt doen. Als ik weer
eens naar Veere kom, zal ik onderweg
goed uitkijken of ik twee meisjes zie,
die bar veel pret hebben. Dan weet ik
wel wie dat zijn. Kijken jullie dan uit
naar mij? Micky Mouse te Serooskerke.
Toen ik in je brief las van ai die
prachtige bloemen, die je in A. zag
heb ik een beetje gezucht, omdat ik dit
gemist heb. Ik houd zo van bloemen,
zie je. Vroeger ben ik ook wel eens in
dat grote veilinggebouw geweest, maar
juist die keer waren er wel veel men
sen, maar weinig bloemen. Jammer,
want ik had het liever omgekeerd ge
had toen. Jij hebt je kranig geweerd
op het land. Was je niet moe van al
dat rapen. Zeg verklap me eens stille
tjes, breek jij wel eens wat met het
afdrogen? Ik denk aan vroeger, toen
ik ook wel eens.Nu had ik je eer
ste brief al beantwoord en daar krijg
ik er nog een van je. Leuk is dat. Heel
attent dat je nog een postzegel na
stuurde. Die zal ik wel gebruiken hoor,
want er gaat hier nog al eens een brief
de deur uit. Zilvervos te Veere. Een
pak van mijn hart, dat je weer present
bent. Vorige keer miste ik je en toen
dacht ik, daar heb je het nu, die
blauwvos heeft natuurlijk de zilvervos
opgegeten. Maar nu zie ik wel, dat er
Ingezonden Mededeling (adv.)
geen kwaad aan de hand is. Maar ja je
kunt niet weten, hé, twee vossen bij
elkaar is gevaarlijk hoor. Ja ik houd
wel van tekenen. Dank zij jouw teke
ning, weet ik nu hoe je tas er uitziet.
Is die nu helemaal klaar? Korenbloem
te Westkapelle. Nicht, jij verdrinkt in
de repetities. Nu waardeer ik het dub
bel, dat je me zo trouw schrijft. Fijn,
dat je goede cijfers haalt. Gefeliciteerd
met de jarige thuis. Ik hoop dat jullie
een feestelijke dag zullen hebben. Ik
moet tot in het nieuwe jaar wachten
voor ik weer aan een verjaardag kan
denken. De korenbloem is mooi gete
kend. Hulstbesje te Oudelande. Ja ze
ker 'ik ben er ook een heel eind op uit
getrokken, maar ik vind, dat nu al
weer een hele tijd geleden hoor. Fijn,
dat jij ook zo genoten hebt. Nou, of ik
het fruitcorso gezien heb. Ik vond het
prachtig. Misschien hebben wij wel
vlak bij elkaar staan kijken. Ik hoefde
er echter niet zo ver voor te gaan als
jij, want het kwam maar een minuutje
van mijn huis af door een straat. Dat
is nog eens boffen hé. Zijn de sokken
af? Kolibrie te Grijpskerke. Met zoveel
lesvakken heb je het druk, dat begrijp
ik best, daarom vind ik het dubbel fijn,
dat je me niet helemaal aan de kant
zet. Bramen zoeken is een leuk werkje,
dat ik vroeger ook heel wat gedaan
heb. Het kost je wel wat schrammen
hé. Mij zelfs een keer een nat pak. Wat
een aardig stukje is dat jullie zullen
doen. Geen wonder dat zo'n meisje er
van door wilde gaan. Maar ik denk,
dat tegenwoordig geen enkel meisje
zo'n ervaring meer heeft, want dan zou
ze er geen ogenblikje over denken om
op zo'n adres te blijven. Het was daar
ook al te bar. Vertel je me gauw hoe
alles gegaan is. Boerinnetje te Dom
burg. Stel je voor zeg, strafregels op
geven. Doe ik niet hoor, want ik vond
dat vroeger ook lang geen grapje. Daar
heb ik meteen verraden, dat ik die
vroeger ook wel eens moest schrijven.
Nu ja, dat kon je eigenlijk wel be
grijpen hé, want dat overkomt ieder
een wel in de schooljaren, als je ten
minste niet zo'n vreselijk braaf boontje
bent. Je hebt toch alles bij elkaar nog
heel wat op je verjaardag gekregen.
Die leuke foto's zou ik graag eens wil
len zien. Als ik in Domburg kom, dan
leg je ze maar klaar. Wat schrijf
je keurig. Sneeuwklokje te Aagtekerke.
Je kunt op school toch van alles bele
ven hé. Maar een meester, die dwars
door je heen kijkt, lijkt me lang niet
alles. Zo'n exemplaar heb ik in mijn
jonge dagen gelukkig niet gehad, an
ders had ik vast heel wat strafregels
moeten schrijven. Dat is nog eens een
goede gewoonte om die bibliotheek na
veel gebruik in de klas te verloten. En
jij bent daar aardig goed mee geweest.
Heb je al veel boeken? Natuurlijk kom
je in ons hoekje ook weer eens aan da
beurt. Dat gaat zo met alle trouwe
klanten. Dank voor al de nieuwe raad
sels, die je zond. Natuurlijk komen da
antwoorden altijd pas later, als ik van
jullie de oplossingen ontvangen heb.
Voor de jeugd
ip en Seri
IN FRANKRIJK
„Kom jongens", zegt vader eindelijk
„nu gaan we weer opstappen, anders
I hebben we niets aan dat voordeeltje
van het meerijden. We gaan die kant
maar eens uit want daarheen stond die
man steeds te wijzen. Zo zullen we wel
U weet dan precias
wat u koopt
l rof. L. B. Darrah van de Cornell Universiteit te Ithaca in de
staat New York is erin geslaagd een produkt te vervaardigen,
dat de Amerikanen „the naked egg" (het naakte ei) noemen.
Het is een van zijn schaal ontdaan ei, dat hermetisch verzegeld is
in een transparante plastichouder", zo lazen we onlangs in het or
gaan van de Christelijke Kruideniersbond.
De „naked eggs" zijn in de V.S. volop in de handel. Het publiek
kan precies zien wat het koopt, omdat de schaal om het ei ontbreekt.
Op deze wijze ziet men onmiddellijk of een ei slecht is of inwendige
gebreken heeft.
Dit is voor de handel van zeer groot
belang, als men bedenkt, dat vele ho
tels er b.v. extra geld voor over zou
den hebben, wanneer zij zouden kun
nen voorkomen, dat er ook maar ooit
een slecht ei op tafel komt Want een
gast, die 's morgens bij zijn ontbijt een
slecht ei vindt, weigert doorgaans om
middags bij de lunch nog terug te
komen, omdat hij de hotelkeuken dan
eenvoudig (en onlogisch) niet meer
vertrouwt.
De plastichouder van het schaalloze
ei is zeer soepel en het breken van de
dooier is praktisch onmogelijk. Boven
dien kunnen deze eieren wanneer
zij op een koele plaats bewaard wor
den hun kwaliteiten zeer lang be
houden.
Een ander voordeel van de plastic-
houder is, dat kleine eieren er per paar
in kunnen worden verpakt, waardoor
de consument een ei met dubbele dooi
er kan krijgen voor de prijs van één
groot ei.
Wanneer de propaganda, die momen
teel in ons land voor de kleine eieren
wordt gevoerd, onvoldoende mocht
slagen, zal de uitvinding van prof. Dar
rah ongetwijfeld ook in Nederland, dat
immers het grootste eierenproduceren-
de land van de wereld is, weldra op
grotere schaal toepassing vinden.
Verpakking mechanisch
Het verpakken van de „naked eggs"
geschiedt in Amerika mechanisch en
wel tegelijkertijd met de gewone ma
nipulaties, die nodig zijn voor het sor
teren. Omdat het plasticmateriaal voor
de verpakking relatief goedkoop is per
ei, zijn de kosten van de verpakking
in de goede richting gaan." En ja
van schaalloze eieren laag. I nou is het weer trappen van je welste.
Bovendien is er een nieuwe I Niet dat vader er zo'n geweldige vaart
schouwmachine ontwikkeld, die niet in zet, maar hij zal het wel een poosje
door mensen bediend hoeft te wor- achter elkaar volhouden, alsde
den. Door deze geautomatiseerde magen niet zo knorden. Een goed plek-
machine gaan de eieren op een trans- je is er langs de weg ook in Frankrijk
portband dwars door een ultravio
lette straal, die een foto-elektrische
cel raakt. Deze cel heeft men zo af
gesteld, dat abnormale ondoorschij
nendheden in een ei (vlekjes b.v.),
die de straal kruisen, een mechanis
me in werking stellen, dat het ver
keerde ei van de transportband
werpt.
Verbruik steeg
Men neemt aan, dat door de trans
parante plastic verpakking de verkoop
wel te vinden en zo zorgen ze eerst
eens dat de maag zijn portie krijgt.
Een beker fris water er bij smaakt
ook wel, vooral als het Frans water
is, zegt Jaap, want dat krijg je thuis
niet elke dag. Daarna is het dan ook
aanpakken van een rijtje kilometers.
Ze zullen vandaag nog een heel eind
komen, dank zij de lift met de auto.
Parijs zullen ze links laten liggen.
Bert zegt, dat ze er best doorheen kun
nen, het zou eigenlijk nog naderbij
zijn, want de boerderij van oom en
van eieren in de V.S. met 50 %is ge-1 tante ligt iets ten zuid-oosten van de
stegen. Hier in Nederland wordt mo
menteel per hoofd van de bevolking
nog niet de helft van het aantal eieren
gegeten, dat men in Amerika consu
meert, maar dit zou door de uitvinding
van Darrah ook hier te lande snel an
ders kunnen worden.
Dat het doorzichtige ei in Amerika
zo'n opgang maakt wordt vooral toege
schreven aan het feit, dat de Ameri
kaanse huisvrouw het van alle kanten
kan bekijken en aan de handige ver
pakking, die bijzonder geschikt is om
de eieren in de koelkast op te bergen.
Eén van de voordelen is ook, dat het
onderzoek aan de Cornell Universiteit
uitwees, dat de doorzichtige verpak
king luchtdicht kon worden gemaakt
en met koolzuurgas kon worden ge
vuld, waardoor de eieren als ze koel
worden gehouden lange tijd bewaard
kunnen blijven.
De nieuwe verpakking biedt tenslot
te nog het voordeel, dat eieren met
de verpakking gekookt kunnen worden
en als de bovenste plasticlaag verwij
derd is,kunnen ze zelfs ook uit de ver
pakking worden gegeten.
stad. Vader zegt echter: „Dank je wel
hoor. Ik heb er genoeg over gehoord.
Dat is daar zo'n dollemansdrukte. We
raken er niet meer uit. We blijven net
jes langs de stad heenfietsen. Maar
vandaag komen we er nog niet". Ze
trappen kalmpjes aan heel wat kilo
meters weg. Zo nu en dan stappen ze
eens af om op de kaart te kijken, waar
ze zijn. Ze kunnen tevreden zijn, want
ze zijn al een heel stuk in Frankrijk.
Tegen een uur of zeven vindt vader,
dat ze nu nog maar eens een flinke
hap moeten doen. Het overschot van
wat moeder meegaf zal nog wel genoeg
zijn voor deze keer en na het eten kun
nen ze weer een poosje rijden en in
tussen eens uitkijken naar een boerde
rij, waar ze een plaatsje zullen vragen.
Als ze na de maaltijd al fietsend door
een klein stadje komen, stapt vader
voor een bakkerswinkel ineens af. Hij
wil voor morgenochtend de maaltijd
bij zich hebben. Als ze enkel brood ko
pen, zijn ze al klaar, want in moeders
voorraad bevindt zich een potje met
boter en een tsukje kaas. Dan ben je
er weer klaar voor. „Ik blijf wel bij de
fietsen", zegt Jaap bereidwillig, terwijl
(Zie vervolg hiernaast)