DE VOEDING ZENUWRUST 9aa Aspirin*) p en Seri MAAR MET WELK EEN VERSCHIL I Vragen staat vrij. kauw Peter heeft op bepaalde zaak Smaakvolle japon voor oudere dames KEUKEN IN FRANKRIJK Een Bril van jjLi-L. is een De 'Femina' Rotterdam Zaterdag 29 september 1956 ZEEUWSCH WEEKEND pagina 10 TWEE Om medaljes en. om het leven Ingezonden Mededeling (Adv.) Diepe bewondering voor wat mevrouw Bouman durfde 4 1 oor mij liggen twee krantenberichten over twee vrouwen. t/> De berichten zijn uit verschillende kranten en gaan over twee verschillende vrouwen. Het ene bericht, uit Elseviers Weekblad, is enkele weken oud en het andere hebt u onlangs in ons Zeeuwsch Dagblad kunnen lezen. Elsevier had het over een vrouw, die van plan was heel hard te gaan lopen en in ons eigen dagblad ging het over een vrouw, die al hard gelopen had. Ook daarin dus verschil. Nu laat ik aan u de keus, als u van mij zijt te weten gekomen wie de vrouwen waren en waar om ze zo hard liepen en gaan lopen. Het verhaal, dat ik het eerst las, ging over een jonge vrouw, die naar Melbourne zal gaan om daar een paar honderd meter hard, heel hard te lopen. Als ze kans ziet het van de medekampsters te winnen, welnu, dan is ze kampioene. Natuurlijk is deze sportieve jonge vrouw geïnter viewd. De mijnheer, die interviewde, zegt zelf, dat hij „het voorrecht had met haar te mogen praten." De mevrouw vertelde heel openhartig, dat zij tot de wedstrijdsport kwam door „de enorme prestatie van Fanny Blan- kersKoen bij de Spelen te Londen in 1948. Die drie gouden medaljes hebben een geweldige indruk op me gemaakt. Dit bericht had u waarschijnlijk niet gelezen, maar nu weet u het dan toch nog en kunt u vol intense spanning gaan uitzien, als de eer van Nederland te Mel bourne op het spel gaat staan. Rennen voor haar leven Maar dat andere verhaal over de vrouw, die al hard gelopen heeft, hebt u natuurlijk wel gelezen, want onze eigen krant spelt u van a tot z. Daarin ging het over mevrouw Bouman. We kennen haar nu allemaal al. Na het overlijden van de heer Jungschlaeger schreef ik ook over haar. Er stond in het relaas van de recht zitting, waar zij de heer Schmidt verde digde, dat ze moest rennenvoor haar leven. Dat was dus ook hard lopen. Zelf zegt mevrouw Bouman, dat ze rende voor haar leven. Dat is „loon" van Indonesië, omdat ze voor recht en waar heid pal bleef staan, tegenover een recht bank, waar het recht zoek is. Deze vrouw deed daar in Indie zeer wezenlijk iets voor ons land. Zij toonde, dat er ten minste nog iemand is, al is het dan „maar een vrouw", die zich druk maakt, als er een mens in nood is, doordat hij in een politiek spel gebruikt wordt. Onverdroten Indertijd volgde ik al met intense be langstelling haar kloeke verdediging van de heer Jungschlaeger en ik las, wat zij meemaakte op de rechtszittingen. Dat is al meer dan menige compagnie mannen zou doorstaan. Zij bleef onverdroten op haar post. Na de zo nameloos trieste af loop van dat proces zou je zeggen: dat moet teveel worden voor een vrouw, doch desondanks staat mevrouw Bouman weer pal voer het recht in de zaak Schmidt. Trouwhartig verklaarde deze dappe re vrouw, dat ze stond te beven toen ze verscholen stond achter een kast. Je zou zeggen: allicht beef je, als je hoort dat het opgezweepte gepeupel rondom het rechtsgebouw schreeuwt om je le ven. Nu heb ik beslist niets tegen die hard lopende mevrouw, die naar Melbourne zal gaan om daar de eer van Nederland hoog te houden, maar voor haar glinsteren misschien van verre die gouden medaljes, Strijd van een vrouw VOOR HET RECHT! die ze van mevrouw Fanny Blankers— Koen al zo mooi vond. Andere glinstering Mevrouw Bouman kan nu zo ongeveer wel weten, dat haar „wedloop" in de Ingezonden Mededeling (Adv.) Steeds méér huisvrouwen zien in, dat het haar eigen belang is bij het kopen van een bindmiddel MAÏZENA DU RYE A te vragen. En haar winkelier geeft het haar graag, want het is ook zijn belang dathaarmaaltijdenslagen.Hijweet door jarenlange ervaring dat er voor groenten, soepen en sausen geen beter bindmiddel bestaat dan juist MAÏZENA DURYEA. Bi) het gebruik daarvan zijn misluk kingen bij voorbaat uitgesloten. strijd tegen onrecht haar leven kan kos ten. Het voorspel heeft ze meegemaakt toen ze letterlijk rennen moest voor haar leven. Daar is niet veel glinsterends bij voor haar. Dat is wel nodig ook, nadat we alle eer verspeeld hebben in een ontijdige over dracht van soevereiniteit aan een volk, dat niet in staat nog is op eigen benen te staan. Dat is duidelijk genoeg want één der voornaamste kenmerken van een volk, dat een zelfstandig bestaan waard is, is toch wel dat, dat er een rechtsorde is. Maar in Indonesië wordt deze met voeten getreden. Ja eigenlijk is heel de wereld, want wel loopt alles te hoop, omdat een soort genoot van de heer Soekarno in Egypte het Suezkanaai eventjes ontvreemdt, want daar zijn zakelijke belangen in het spel. Het is terecht, dat men daarvoor op zijn achterste benen gaat staan, want dit soort manipulaties en de gevolgen van dien hebben we al eerder meege maakt, doch wat een rumoer had dan het weldenkend deed van het mensdom al niet veel eerder moeten maken, toen men de heer Jungschlaeger de dood in dreef. Ook elders Men maakt zich machtig druk over „de rechten van de mens", in het algemeen gesproken, doch de rechten van een en kel mens, die in een gevangenis in Indo nesië zit, worden kalmpjes over het hoofd gezien als zijnde van geen belang voor het zaken doen. Gelukkig dat er een vrouw is, die daar anders over denkt, al moet zij dit dan bekopen met levensgevaar. Als ik kiezen moet, dan krijgt mevr. Bouman mijn stem en niet de sportieve mevrouw, die in Melbourne de eer van onze vlag zal verdedigen door te draven voormedaljes. Maja. .kauw Wrigley Doublemint. Even kauwen een door en door frisse adem krijgen - Doublemint geeft rust - kunnen we best gebruiken In 1956, vóór, tijdens en nd kantoortijd. Prettig, heerlijk verfrissend en dubbel lang lekker. Zelfs de zangles kent vraagstukken ZINGEN IS EEN GENOT, MAAR ZO AF EN TOE... Zingen is een plezierig vak. Ik wilde wel, dat u ons eens kon zien als dat vak aan de orde is. Misschien zegt u: zingen moet je horen en niet zien. In het algemeen gesproken hebt u gelijk, maar als je een eerste klas hebt van zesenveertig kinderen en het studiejaar is precies op de helft, dan kunt u heus nog niet zo heel veel muzikaal genot verwachten, wat niet wegneemt, dat ons genoegen onder het zanguurtje er vast niet minder groot om is. Daarom zeg ik: u moest ons eens kunnen zién, wanneer ik gezegd heb: „En nou gaan we fijn zingen." Ze gaan er voor zitten. Vooral onze Peter. Zingen is zijn lust en zijn leven en het moet gezegd: hij heeft een glashel dere stem, terwijl hij direct de wijs te pakken heeft, al heb ik die nog maar één keer voorgezongen. Verder heb ik veel gemak van die knaap, want daar ze bij hem thuis werkelijk muzikaal zijn, kent hl) al veel versjes. van het SCHOOLKIND in Nederland U de vakanties voorbij zijn en enquête naar het melk- en kaasver- bruik kwam naar voren dat bijna de helft (44%) van de onderzochte kinde- Een zeer moderne en smaakvolle japon, speciaal voor oudere da mes is ons patroon No. 226, welke door de aparte lijn slank en qfkledend maakt. Het bovenstuk is wel zeer origi neel door het plooitje en de pun tige overslag, gesloten met een mooie grote knoop of broche. De rok is glad om de heupen, met dubbele plooien voor en ach ter. De aangeknipte mouwen zijn driekwart. Patronen in de maten 44-46-48 (maat 50 op bestelling). Benodigde stof 3.25 meter a 1.30 meter breed. Wijze van bestellen Plak aan de achterzijde van een briefkaart, naast en buiten het ver schuldigde bedrag (f 0.95) aan geldige postzegels en adresseer deze aan de Redactie van het Zeeuwsch Dagblad, Lange Vorststraat 90 te Goes. Aan de andere zijde vermeldt u uw naam, adres, maat en nummer (no. 226) van het gewenste model. Plak nooit voor meer dan f0.95 aan postzegels extra op een briefkaart, want wat meer ge plakt wordt is waardeloos. Bestellin gen onder rembours worden niet aan genomen en de patronen worden niet gerulid. De redactie heeft geen patro nen in voorraad, 't persoonlijk komen afhalen aan ons kantoor heeft dus geen zin. de scholen de kinderen weer grotendeels opeisen, willen wij aandacht schenken aan de voeding van de Nederlandse schooljeugd. Hoe is het met die voeding ge steld? Gegevens hieromtrent zijn betrekkelijk schaars, in tegenstel ling tot onderzoekingen naar de gezondheidstoestand, die door de schoolartsendiensten worden ge houden. Wij zullen ons hier tot een paar on derzoekingen moeten beperken. Uit 't onderzoek van de Voedingsraad, ge houden in 1951 en 1952 blijkt, dat de gemiddelde voedselopname van kinde ren van 79 jaar uit een tiental grote steden vrijwel overeenkomt met de door de Voedingsraad aanbevolen hoe veelheden, zoals in onderstaande tabel te zien is. Aan de normen voor eiwit, mineralen (Ca en Fe) en vitamines A, B en C) wordt voldaan; de calorieën- opname is hoger dan wordt aanbevo len. Uit de indeling van de kinderen naar welstandsklassen blijkt zoals ook te verwachten is dat in de lagere wel standsklasse de consumptie vah eiwit rijke levensmiddelen lager, die van koolhydraatrijke levensmiddelen hoger is dan in de hogere welstandsklasse. Zo is b.v. het melkverbruik resp. 485 en 651 gram, het vleesverbruik resp. 29 en 49 gram. Voor brood, aardappelen en vetten zijn de getallen resp. 280 en 223, 400 en 290 en 60 en 55 gram. Van fruit gebruiken de kinderen in de la gere welstandsklasse 78 gram per dag, die in de hogere welstandsklasse 137 gram. Geruststellend is dat gemiddeld de kinderen in de lagere welstands- groep, met hun geringere opname van z.g. beschermende levensmiddelen toch aan vrijwel alle normen voldoen. Wij mogen hierbij echter niet uit het oog verliezen, dat gemiddelden de scherpe kantjes van de werkelijkheid verber gen. Zo ligt in enkele der steden de opname van riboflavine en dierlijk ei wit bij de laagste welstandsgroepen aanzienlijk beneden de normen, terwijl die voor dierlijk eiwit bij de laagste welstandsgroepen aanzienlijk beneden de normen, terwijl die voor calcium nog niet of ternauwernood wordt ge dekt. Daar dit niet overal zo is, kan wellicht binnen eenzelfde voedings budget door voorlichting veel ten goe de worden gewijzigd. Op het platteland is de voedingstoe stand veel al minder gunstig. Uit een ren van 79 jaar minder dan de aan bevolen hoeveelheid melk, t.w. liter, gebruiken. Gelukkig komt het slechts in één provincie voor dat tweederde der kin deren te weinig melk drinkt. Dit te la- UIT DE ge melkgebruik wordt gewoonlijk niet opgeheven door een ruime consumptie van kaas: de slechte „melkprovincies" zijn bijna alle ook slechte „kaasprovin cies" .In de meeste streken van ons kaasland wordt door ongevéer 30% van de kinderen in het geheel geen gege ten. Het is begrijpelijk dat men aan direct geldelijk voordeel de voorkeur geeft. Wjj dienen te wijzen dat een ruim kaas- en melkgebruik voor de kinderen zeker zijn goede vruchten zal afwerpen in de vorm van een betere gezondheid. Dit geldt ook voor een flink groen- teverbruik. Veelal wordt de waarde van groente onderschat. Door zijn ge ringe gehalte aan caroteen kan fruit de plaats van groente niet of niet dan bij uitzondering innemen. Een portie groente van 150 a 200 gram is zeker noodzakelijk voor het schoolkind. Bij voorkeur worde een deel van de groen te rauw gegeten, mede ter oefening van het gebit. Tot slot iets over de schoolmelkvoor- ziening. Vreemd is soms hierbij dat te gen de verstrekking op school van een gezond voedsel als melk aan de kinde ren bezwaren worden gemaakt, terwijl vrijwel niemand bezwaar heeft tegen het gebruik van koffie of thee door volwassenen in fabriek of werkplaats. Zeker voor hen, die thuis minder dan een liter melk gebruiken, is school- melk dringend gewenst. In de praktijk blijkt, dat vaak juist de kinderen die thuis al een liter of meer melk drin ken aan de schoolmelkvoorziening mo gen deelnemen. Voor gebrek aan eet lust door deze tussentijdse drank be hoeft heus niet altijd gevreesd te wor den. Momenteel nemen 400.000 kinde ren in 180 gemeenten aan de school melkvoorziening deel. Een uitbreiding zou de gezondheidstoestand van de schooljeugd zeker ten goede komen. Aanbevolen hoeveelheden van enke le levensmiddelen79 jaar): Melk (aanbevolen hoev. in g per dag) 500, verbruik in 1952 568; Vlees resp. 50, 39, vis 27, 13; ei 15,18, die drie on derling verwisselbaar; kaas 15, 15; margarine, boter 40, 58 (incl. vet); olie vet 5, brood 250, 252; aardappelen 350, 345; peulvruchten 7, 9; suiker, zoe te belegsels, versnaperingen 50, 81; groenten 200, 120; vruchten 100, 108. Als ik Peter evenwel zijn gang zou laten gaan, dan zou hij een geluids volume ontwikkelen, die verbazing wekkend is voor zo'n manneke. Er is geen voorbeeld dat zo grif navolging zou vinden bij mijn onderdanen, dan dat ze naar hartelust mogen uithalen en waar zou ik dan blijven tegen zo'n schare, want geloof me gerust: als ze de vrije hand zouden krijgen, dan zon gen ze allemaal alsof ze voor omroeper moesten leren, bekend met de wijs of niet. PROBLEMEN Ja dat zijn zo je problemen, ook bij dat zo geliefde vak. Dat er ook nog an dere kunnen bijkomen, ondervond ik he den. Doch daarover dadelijk. Je hebt bij zo'n zanglesje nogal wat variatie. Ik moet uiteraard altijd beginnen met ze de woor den te leren, want ik kan mijn prille stu dentjes eenvoudig niet een gedrukt tekst boekje onder de neus duwen en zeggen: lees maar even en dan gaan we het wijsje Ingezonden Mededeling (Adv.) Zwaarmoedige gedachten, tobberijen en angstgevoel worden verdreven door MIJNHARDT'S ZENUWTABLETTEN Versterken hel zelfvertrouwen en stemmen U weer moedig en rustig. leren. Ik begin dus met doodgewoon regel voor regel te laten opdreunen. Niet zo leuk denkt u. Kan wel waar zijn, doch tot nu toe nooit gemerkt dat daar iemand onder gebukt ging, zelfs ik niet. In de regel verloopt die „studie" vrij vlot. Dikwijls is er een stel, dat zo'n versje al kent, want het is te ver staan, dat wij in een bekend genre opereren. Als we de woorden machtig zijn, komt pas de echte muzikale stu die. De eerste keren, dat we een wijsje doornemen, derailleeren we nogal eens. Wie zal ons dat euvel duiden? Dat doet zelfs de collega-buurman In school niet eens. Bij het ene versje gebeurt het meer dan bij het andere, dat spreekt. Elk melo dietje is niet even gemakkelijk. VERSCHRIKKELIJK t DÉRAILLEMENT Toen we voor een paar jaar bü een ge zamenlijk Oranjefeest de opdracht kre gen om de kinderen te leren zingen: „In Hollands duin prijs ik mijn vaderland", toen was het déraillement een paar keer verschrikkelijk, wat niet te verwonderen is, want in zand kan alles doodlopen. Een ander programmapunt op de zang les (en dat gaat naar de climax), ls dat we uit volle borst de reeds eerder „in gestudeerde nummertje ten beste geven. Dan kun je onze Peter in zijn kracht zien, want dan kan het wat lijden. Ze kennen de wijs en mocht ik eens een ogenblikje er niet boven uit te horen zijn, dan draait de wereld toch wel. SOLISTEN Het allermooiste is echter als ik zo nu en dan „solisten" laat optreden. Zijn wij helemaal onder ons, dari mogen ze zelf hun nummer kiezen, doch is er bezoek, dan riskeer ik dit niet meer, nadat lk een paar keer met blozende kaken stond vanwege een ongehoorde keuze door een van mijn kroost. Toch sta je wel eens verbaasd over een bepaalde keuze van die kinderen. Dat tengere blonde Jozientje met haar ontroerend mooie en fijne stemmetje, kiest altijd het versje, dat ze van haar moeder leerde: „Op de grote stille heide," en het verwondert me steeds opnieuw, dat een zo jong kind die weemoed van dat eenvoudige melodietje weet weer te geven. Wat zou in dat versje of wijsje haar zo aantrekken? Ik weet het niet. EEN NIEUW VERSJE Vandaag heb ik een begin gemaakt met een nieiuo persje. Als ik zeg, wat we zullen gaan leren, beginnen op eens heel wat oogjes te stralen, want „ze kenne 't al". Geen wonder, want het is het bekende kindergebedje: „Ik ga slapen, ik ben moe". Peter is na tuurlijk een van de eerste die me dit mededeelt. Hij voegt er aan toe, dat hij het ook al kan zingen. Dus alvast een steun voor me. De woorden zijn ook heel gemakkelijk, zodat we al ln deze ene les aan het zin gen kunnen toekomen. Omdat Peter me heeft verteld, dat hij het al kan zingen geef lk hem een ongehoorde voorrang. Nog voordat ik het lied heb voorgezon gen, mag hij een solozang geven. En ja, de kerel gaat er eerst recht voor zitten. Dan zingt hij eerbiedig, zuiver en mooi dit simpele versje. NADENKEND Na het zingen blijft hij me een ogen blik ernstig en nadenkend aankijken. Dan zegt hij opeens, alsof hij het nu met zichzelf eens is: „Nou hoef lk het vanavond niet meer op te zegge". Voor zulk een probleem ben ik bü het zangonderwijs nog nooit gesteld. „Je hebt met kinders vaak wat raars," zei een oudere collega vaak, en ik ben geneigd dit toe te geven. Als ik probeer Peter onder de aandacht te brengen, dat hij toch zijn avondgebed je moet opzeggen, antwoordt hij, niet brutaal, doch kalmpjes zijn mening ge vend: „Ikke 'eb 't nou toch gedaan En nou dacht ik nogal, dat zangles zon der vraagstukken was. De nieuwbakken taalmeester wil ook wel eens wat weten. Van de boer hoor de hij, dat de trekkers uit Holland ko men, maar waar precies vandaan? Dan is het de beurt aan Bert om te ver tellen. Nu vertellen is wel een groot woord hoor voor de paar zinnetjes waarin hij probeert duidelijk te maken, uit welk stukje van het land zij ko men. Toch voelt Bert zich nu al een hele piet, want hij weet tenminste, waar het over gaat. Toen gister de zoons van de boer zo tegen hen ratel den, had hij het gevoel gekregen, dat er nooit wat van terecht zou komen. De chauffeur houdt de grote hoofdweg, maar als die soms toch door een dorpje of grotere plaats gaat, noemt hij de naam er van. De grotere plaatsen klin ken wel bekend, want die staan ook op hun wegenkaarten. Toch weten ze ach terin ook wel aardig in welke buurt ze zijn, want die twee hebben de kaart op hun knieën en zo proheren ze uit te rekenen, waar ze terecht komen. Jaap zegt, dat hij best eens zou willen uitstappen om door zo'n Frans dorpje te wandelen, maar vader troost hem, dat hij daarvoor nog gelegenheid ge noeg zal krijgen, als hij bij oom en tante is en bovendien, als ze zich niet al te slecht gedragen, hebben ze vast wel eens kans, dat zo'n reisje herhaald kan worden. Oom en tante hebben eerst moeilijke jaren gehad, maar nu maken ze het best. De boerderij is niet zo heel groot, maar voor een deel verbouwt oom ook groente, die naar de groente markt in Parijs wordt gebracht. „Jon gen", verkneutert Jaap zich, „als we daar ook eens konden komen". „Wie weet eens een keertje", maar oom brengt er zelf zijn groenten niet heen. Al praat de chauffeur, hij laat de auto met een flink vaartje doortuffen. Zo verwerken ze heel wat kilometers in een paar uur en nog onverwachts zijn ze in St. Quentin. Midden in de stad stopt de auto en wipt de chauf feur er kwiek uit. Voor Bert duurt het ook maar een seconde en daar staat hy in een Franse stad. De chauffeur helpt vader handig de fietsen en pak ken afladen en dan vliegt er weer een stroom van woorden weg, terwyi hy druk gebaren maakt naar één richting. Hij moet zelf de andere kant uit. Ja daar staat vader nou, hy zou de man graag willen bedanken, maar doet dat eens,als je van elkaar geen woord ver staat. Het kan raar gaan in de wereld, want nou kijkt vader hulpzoekend naar zqn zoon en vraagt of die de man aan zijn verstand kan brengen, dat hy een glaasje wqn mag drinken, dat va der zal betalen. Vader zegt dan gaan wq maar eens mee in een café en drin ken daar een kopje koffie, dat zal ons goed doen. Jaap staat er wat by te grinniken. Die is biy dat hy het baan tje van tolk niet heeft. Met een paar woorden en veel gebaren lukt het Bert de man de bdoelmg aan het verstand te brengen. De man wil echter geen wqn en hy maakt een beweging, alsof hy weer achter het stuur zit. Dan moet Bert vragen of hy koffie wil. „Wel tien maal zegt hy „Oui, oui." Dat treft zegt vader, dan doen we het met ons allen. Op echt Franse uitbundige wyze laat de chauffeur merken, dat hem dit voorstel goed aanstaat en zo verzeilen ze met hun vieren in een genoeglijk Frans cafétje en drinken er hun eerste kopje koffie. Vader haalt praktisch gauw de lege thermosfles uit de fiets tas en laat Bert om water vragen, want zegt vader, dat ze het niet altyd zo luze doen als nu. Vanavond zal het een bekertje water zijn bij de boterham men, die moeder meegaf. Eindelijk wordt afscheid genomen en de chauffeur doet of ze al lang dikke vrienden zijn geweest. Nog eens veel gebaar naar die éne kant en dan geeft hij gas. Weg is de auto en vader be taalt met francs de „bakjes troost." Ze weten u wel in welke richting ze da delijk moeten gaan, maar je kunt als je voor het eerst in een Franse stad loopt, niet zo een twee drie weer op stappen. Eerst eens wat verkennen. Al vindt Bert het dan een hele toer om die Fransen te verstaan, het lukt hem aardig te vertalen, wat hy zo op straat te lezen ziet. Dat is al een fikse hulp, want nu weten ze toch wat ze te zien krygen. (Wordt vervolgd) Ingezonden Mededeling (adv t Ingezonden Mededeling (adv.) GOES, OPRIL GROTE MARKT MIDDELBURG, NIEUWE BURG 9 Is één van de weinige middelen die helpen bij verkoudheid. Elk tablet is voorzien van het merk het symbool van vertrouwen Er beslat geen Aspirin*)'Zonder Bt'yerkruls Gedeponeerd handtlimtrk SI e beurs voor mode en huis houding „Femina", die dit jaar voor de negende maal wordt gehouden en wel van 28 september tot en met 10 oktober in het Ahoygebouw te Rotterdam, zal 147 stands (vorig jaar 125) om vatten, opgebouwd op een opper vlakte van tienduizend vierkante meter. De opening is verricht door de echtgenote van de burgemees ter, mr. J. M. van Walsum-Quis- pel. Evenals de vorige jaren wordt er ook nu dagelijks een modeshow gege ven, dit jaar evenwel met een Frans tintje. „De bedrevenheid van de vrouw in het huishouden" zal het onderwerp zijn van een wedstrijd, die tweemaal per dag wordt gehouden. Voorts kun nen dames zich laten onderzoeken op haar smaak. Mannequins zullen een bepaalde ja pon voor een bepaalde gelegenheid dragen en dames uit het publiek zullen kunnen zeggen welke soort tas, hand schoen e.d. erbij gedragen zullen moe ten worden. Ook dit jaar menen de or ganisatoren de voorlichtende taak van de „Femina" niet te mogen verwaarlo zen en zullen lezingen voor de huis vrouw worden gehouden en instructie ve films worden vertoond. Bob Wallagh zal een nieuw ontwor pen denkspel leiden. Een compleet in gericht huis van een nieuw soort steen in de originele afmetingen is in de af gelopen dagen in de Ahoy-hal opge bouwd als voorbeeld van goed wonen. Ieder jaar wordt een sport gedemon streerd en dit jaar zal het het hand- hoogsehieten zijn. In de aangrenzende „glazen zaal" zal de bezoekster „De keuken van haar dromen" (f 35.000.met een uitge breide elektrische apparatuur) kunnen bewonderen.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1956 | | pagina 10