DE VOEDING
ZENUWRUST
9aa
Aspirin*)
p en
Seri
MAAR MET WELK EEN VERSCHIL I
Vragen staat vrij.
kauw
Peter heeft
op bepaalde zaak
Smaakvolle japon voor
oudere dames
KEUKEN
IN FRANKRIJK
Een Bril van
jjLi-L. is een
De 'Femina' Rotterdam
Zaterdag 29 september 1956
ZEEUWSCH WEEKEND
pagina 10
TWEE
Om medaljes
en.
om het leven
Ingezonden Mededeling (Adv.)
Diepe bewondering voor wat mevrouw Bouman durfde
4 1 oor mij liggen twee krantenberichten over twee vrouwen.
t/> De berichten zijn uit verschillende kranten en gaan over
twee verschillende vrouwen. Het ene bericht, uit Elseviers
Weekblad, is enkele weken oud en het andere hebt u onlangs
in ons Zeeuwsch Dagblad kunnen lezen. Elsevier had het over
een vrouw, die van plan was heel hard te gaan lopen en in ons
eigen dagblad ging het over een vrouw, die al hard gelopen
had. Ook daarin dus verschil. Nu laat ik aan u de keus, als u
van mij zijt te weten gekomen wie de vrouwen waren en waar
om ze zo hard liepen en gaan lopen.
Het verhaal, dat ik het eerst las, ging
over een jonge vrouw, die naar Melbourne
zal gaan om daar een paar honderd meter
hard, heel hard te lopen. Als ze kans ziet
het van de medekampsters te winnen,
welnu, dan is ze kampioene. Natuurlijk
is deze sportieve jonge vrouw geïnter
viewd. De mijnheer, die interviewde,
zegt zelf, dat hij „het voorrecht had met
haar te mogen praten."
De mevrouw vertelde heel openhartig,
dat zij tot de wedstrijdsport kwam door
„de enorme prestatie van Fanny Blan-
kersKoen bij de Spelen te Londen in
1948. Die drie gouden medaljes hebben
een geweldige indruk op me gemaakt.
Dit bericht had u waarschijnlijk niet
gelezen, maar nu weet u het dan toch
nog en kunt u vol intense spanning gaan
uitzien, als de eer van Nederland te Mel
bourne op het spel gaat staan.
Rennen voor haar leven
Maar dat andere verhaal over de
vrouw, die al hard gelopen heeft, hebt u
natuurlijk wel gelezen, want onze eigen
krant spelt u van a tot z. Daarin ging het
over mevrouw Bouman. We kennen
haar nu allemaal al. Na het overlijden
van de heer Jungschlaeger schreef ik ook
over haar.
Er stond in het relaas van de recht
zitting, waar zij de heer Schmidt verde
digde, dat ze moest rennenvoor haar
leven. Dat was dus ook hard lopen.
Zelf zegt mevrouw Bouman, dat ze
rende voor haar leven. Dat is „loon" van
Indonesië, omdat ze voor recht en waar
heid pal bleef staan, tegenover een recht
bank, waar het recht zoek is. Deze vrouw
deed daar in Indie zeer wezenlijk iets
voor ons land. Zij toonde, dat er ten
minste nog iemand is, al is het dan „maar
een vrouw", die zich druk maakt, als er
een mens in nood is, doordat hij in een
politiek spel gebruikt wordt.
Onverdroten
Indertijd volgde ik al met intense be
langstelling haar kloeke verdediging van
de heer Jungschlaeger en ik las, wat zij
meemaakte op de rechtszittingen. Dat is
al meer dan menige compagnie mannen
zou doorstaan. Zij bleef onverdroten op
haar post. Na de zo nameloos trieste af
loop van dat proces zou je zeggen: dat
moet teveel worden voor een vrouw, doch
desondanks staat mevrouw Bouman weer
pal voer het recht in de zaak Schmidt.
Trouwhartig verklaarde deze dappe
re vrouw, dat ze stond te beven toen
ze verscholen stond achter een kast. Je
zou zeggen: allicht beef je, als je hoort
dat het opgezweepte gepeupel rondom
het rechtsgebouw schreeuwt om je le
ven.
Nu heb ik beslist niets tegen die hard
lopende mevrouw, die naar Melbourne
zal gaan om daar de eer van Nederland
hoog te houden, maar voor haar glinsteren
misschien van verre die gouden medaljes,
Strijd van een vrouw
VOOR HET RECHT!
die ze van mevrouw Fanny Blankers—
Koen al zo mooi vond.
Andere glinstering
Mevrouw Bouman kan nu zo ongeveer
wel weten, dat haar „wedloop" in de
Ingezonden Mededeling (Adv.)
Steeds méér huisvrouwen zien in,
dat het haar eigen belang is bij
het kopen van een bindmiddel
MAÏZENA DU RYE A te vragen.
En haar winkelier geeft het haar
graag, want het is ook zijn belang
dathaarmaaltijdenslagen.Hijweet
door jarenlange ervaring dat er
voor groenten, soepen en sausen
geen beter bindmiddel bestaat dan
juist MAÏZENA DURYEA. Bi)
het gebruik daarvan zijn misluk
kingen bij voorbaat uitgesloten.
strijd tegen onrecht haar leven kan kos
ten. Het voorspel heeft ze meegemaakt
toen ze letterlijk rennen moest voor haar
leven. Daar is niet veel glinsterends bij
voor haar.
Dat is wel nodig ook, nadat we alle eer
verspeeld hebben in een ontijdige over
dracht van soevereiniteit aan een volk,
dat niet in staat nog is op eigen benen
te staan. Dat is duidelijk genoeg want
één der voornaamste kenmerken van een
volk, dat een zelfstandig bestaan waard
is, is toch wel dat, dat er een rechtsorde
is. Maar in Indonesië wordt deze met
voeten getreden.
Ja eigenlijk is heel de wereld, want
wel loopt alles te hoop, omdat een soort
genoot van de heer Soekarno in Egypte
het Suezkanaai eventjes ontvreemdt,
want daar zijn zakelijke belangen in het
spel.
Het is terecht, dat men daarvoor op
zijn achterste benen gaat staan, want
dit soort manipulaties en de gevolgen
van dien hebben we al eerder meege
maakt, doch wat een rumoer had dan
het weldenkend deed van het mensdom
al niet veel eerder moeten maken, toen
men de heer Jungschlaeger de dood in
dreef.
Ook elders
Men maakt zich machtig druk over „de
rechten van de mens", in het algemeen
gesproken, doch de rechten van een en
kel mens, die in een gevangenis in Indo
nesië zit, worden kalmpjes over het
hoofd gezien als zijnde van geen belang
voor het zaken doen.
Gelukkig dat er een vrouw is, die daar
anders over denkt, al moet zij dit dan
bekopen met levensgevaar.
Als ik kiezen moet, dan krijgt mevr.
Bouman mijn stem en niet de sportieve
mevrouw, die in Melbourne de eer van
onze vlag zal verdedigen door te draven
voormedaljes. Maja.
.kauw Wrigley Doublemint. Even kauwen
een door en door frisse adem krijgen -
Doublemint geeft rust -
kunnen we best gebruiken In 1956, vóór,
tijdens en nd kantoortijd. Prettig,
heerlijk verfrissend en dubbel lang lekker.
Zelfs de zangles kent vraagstukken
ZINGEN IS EEN GENOT, MAAR ZO AF EN TOE...
Zingen is een plezierig vak. Ik wilde wel, dat u ons eens kon zien
als dat vak aan de orde is. Misschien zegt u: zingen moet je horen
en niet zien. In het algemeen gesproken hebt u gelijk, maar als
je een eerste klas hebt van zesenveertig kinderen en het studiejaar is
precies op de helft, dan kunt u heus nog niet zo heel veel muzikaal
genot verwachten, wat niet wegneemt, dat ons genoegen onder het
zanguurtje er vast niet minder groot om is. Daarom zeg ik: u moest
ons eens kunnen zién, wanneer ik gezegd heb: „En nou gaan we fijn
zingen."
Ze gaan er voor zitten. Vooral onze
Peter. Zingen is zijn lust en zijn leven
en het moet gezegd: hij heeft een glashel
dere stem, terwijl hij direct de wijs te
pakken heeft, al heb ik die nog maar één
keer voorgezongen. Verder heb ik veel
gemak van die knaap, want daar ze bij
hem thuis werkelijk muzikaal zijn, kent
hl) al veel versjes.
van het
SCHOOLKIND in Nederland
U de vakanties voorbij zijn en enquête naar het melk- en kaasver-
bruik kwam naar voren dat bijna de
helft (44%) van de onderzochte kinde-
Een zeer moderne en smaakvolle
japon, speciaal voor oudere da
mes is ons patroon No. 226,
welke door de aparte lijn slank en
qfkledend maakt.
Het bovenstuk is wel zeer origi
neel door het plooitje en de pun
tige overslag, gesloten met een
mooie grote knoop of broche.
De rok is glad om de heupen,
met dubbele plooien voor en ach
ter. De aangeknipte mouwen zijn
driekwart.
Patronen in de maten 44-46-48
(maat 50 op bestelling).
Benodigde stof 3.25 meter a
1.30 meter breed.
Wijze van bestellen
Plak aan de achterzijde van een
briefkaart, naast en buiten het ver
schuldigde bedrag (f 0.95) aan geldige
postzegels en adresseer deze aan de
Redactie van het Zeeuwsch Dagblad,
Lange Vorststraat 90 te Goes. Aan de
andere zijde vermeldt u uw naam,
adres, maat en nummer (no. 226) van
het gewenste model. Plak nooit voor
meer dan f0.95 aan postzegels extra
op een briefkaart, want wat meer ge
plakt wordt is waardeloos. Bestellin
gen onder rembours worden niet aan
genomen en de patronen worden niet
gerulid. De redactie heeft geen patro
nen in voorraad, 't persoonlijk komen
afhalen aan ons kantoor heeft dus geen
zin.
de scholen de kinderen weer
grotendeels opeisen, willen wij
aandacht schenken aan de voeding
van de Nederlandse schooljeugd.
Hoe is het met die voeding ge
steld? Gegevens hieromtrent zijn
betrekkelijk schaars, in tegenstel
ling tot onderzoekingen naar de
gezondheidstoestand, die door de
schoolartsendiensten worden ge
houden.
Wij zullen ons hier tot een paar on
derzoekingen moeten beperken. Uit 't
onderzoek van de Voedingsraad, ge
houden in 1951 en 1952 blijkt, dat de
gemiddelde voedselopname van kinde
ren van 79 jaar uit een tiental grote
steden vrijwel overeenkomt met de
door de Voedingsraad aanbevolen hoe
veelheden, zoals in onderstaande tabel
te zien is. Aan de normen voor eiwit,
mineralen (Ca en Fe) en vitamines A,
B en C) wordt voldaan; de calorieën-
opname is hoger dan wordt aanbevo
len.
Uit de indeling van de kinderen naar
welstandsklassen blijkt zoals ook te
verwachten is dat in de lagere wel
standsklasse de consumptie vah eiwit
rijke levensmiddelen lager, die van
koolhydraatrijke levensmiddelen hoger
is dan in de hogere welstandsklasse.
Zo is b.v. het melkverbruik resp. 485
en 651 gram, het vleesverbruik resp. 29
en 49 gram. Voor brood, aardappelen
en vetten zijn de getallen resp. 280 en
223, 400 en 290 en 60 en 55 gram. Van
fruit gebruiken de kinderen in de la
gere welstandsklasse 78 gram per dag,
die in de hogere welstandsklasse 137
gram. Geruststellend is dat gemiddeld
de kinderen in de lagere welstands-
groep, met hun geringere opname van
z.g. beschermende levensmiddelen toch
aan vrijwel alle normen voldoen. Wij
mogen hierbij echter niet uit het oog
verliezen, dat gemiddelden de scherpe
kantjes van de werkelijkheid verber
gen. Zo ligt in enkele der steden de
opname van riboflavine en dierlijk ei
wit bij de laagste welstandsgroepen
aanzienlijk beneden de normen, terwijl
die voor dierlijk eiwit bij de laagste
welstandsgroepen aanzienlijk beneden
de normen, terwijl die voor calcium
nog niet of ternauwernood wordt ge
dekt. Daar dit niet overal zo is, kan
wellicht binnen eenzelfde voedings
budget door voorlichting veel ten goe
de worden gewijzigd.
Op het platteland is de voedingstoe
stand veel al minder gunstig. Uit een
ren van 79 jaar minder dan de aan
bevolen hoeveelheid melk, t.w. liter,
gebruiken.
Gelukkig komt het slechts in één
provincie voor dat tweederde der kin
deren te weinig melk drinkt. Dit te la-
UIT DE
ge melkgebruik wordt gewoonlijk niet
opgeheven door een ruime consumptie
van kaas: de slechte „melkprovincies"
zijn bijna alle ook slechte „kaasprovin
cies" .In de meeste streken van ons
kaasland wordt door ongevéer 30% van
de kinderen in het geheel geen gege
ten. Het is begrijpelijk dat men aan
direct geldelijk voordeel de voorkeur
geeft. Wjj dienen te wijzen dat een
ruim kaas- en melkgebruik voor de
kinderen zeker zijn goede vruchten zal
afwerpen in de vorm van een betere
gezondheid.
Dit geldt ook voor een flink groen-
teverbruik. Veelal wordt de waarde
van groente onderschat. Door zijn ge
ringe gehalte aan caroteen kan fruit
de plaats van groente niet of niet dan
bij uitzondering innemen. Een portie
groente van 150 a 200 gram is zeker
noodzakelijk voor het schoolkind. Bij
voorkeur worde een deel van de groen
te rauw gegeten, mede ter oefening
van het gebit.
Tot slot iets over de schoolmelkvoor-
ziening. Vreemd is soms hierbij dat te
gen de verstrekking op school van een
gezond voedsel als melk aan de kinde
ren bezwaren worden gemaakt, terwijl
vrijwel niemand bezwaar heeft tegen
het gebruik van koffie of thee door
volwassenen in fabriek of werkplaats.
Zeker voor hen, die thuis minder dan
een liter melk gebruiken, is school-
melk dringend gewenst. In de praktijk
blijkt, dat vaak juist de kinderen die
thuis al een liter of meer melk drin
ken aan de schoolmelkvoorziening mo
gen deelnemen. Voor gebrek aan eet
lust door deze tussentijdse drank be
hoeft heus niet altijd gevreesd te wor
den. Momenteel nemen 400.000 kinde
ren in 180 gemeenten aan de school
melkvoorziening deel. Een uitbreiding
zou de gezondheidstoestand van de
schooljeugd zeker ten goede komen.
Aanbevolen hoeveelheden van enke
le levensmiddelen79 jaar):
Melk (aanbevolen hoev. in g per dag)
500, verbruik in 1952 568; Vlees resp.
50, 39, vis 27, 13; ei 15,18, die drie on
derling verwisselbaar; kaas 15, 15;
margarine, boter 40, 58 (incl. vet); olie
vet 5, brood 250, 252; aardappelen
350, 345; peulvruchten 7, 9; suiker, zoe
te belegsels, versnaperingen 50, 81;
groenten 200, 120; vruchten 100, 108.
Als ik Peter evenwel zijn gang zou
laten gaan, dan zou hij een geluids
volume ontwikkelen, die verbazing
wekkend is voor zo'n manneke. Er is
geen voorbeeld dat zo grif navolging
zou vinden bij mijn onderdanen, dan
dat ze naar hartelust mogen uithalen
en waar zou ik dan blijven tegen zo'n
schare, want geloof me gerust: als ze
de vrije hand zouden krijgen, dan zon
gen ze allemaal alsof ze voor omroeper
moesten leren, bekend met de wijs of
niet.
PROBLEMEN
Ja dat zijn zo je problemen, ook bij
dat zo geliefde vak. Dat er ook nog an
dere kunnen bijkomen, ondervond ik he
den. Doch daarover dadelijk. Je hebt bij
zo'n zanglesje nogal wat variatie. Ik moet
uiteraard altijd beginnen met ze de woor
den te leren, want ik kan mijn prille stu
dentjes eenvoudig niet een gedrukt tekst
boekje onder de neus duwen en zeggen:
lees maar even en dan gaan we het wijsje
Ingezonden Mededeling (Adv.)
Zwaarmoedige gedachten, tobberijen
en angstgevoel worden verdreven door
MIJNHARDT'S ZENUWTABLETTEN
Versterken hel zelfvertrouwen en
stemmen U weer moedig en rustig.
leren. Ik begin dus met doodgewoon regel
voor regel te laten opdreunen. Niet zo
leuk denkt u. Kan wel waar zijn, doch
tot nu toe nooit gemerkt dat daar iemand
onder gebukt ging, zelfs ik niet.
In de regel verloopt die „studie"
vrij vlot. Dikwijls is er een stel, dat
zo'n versje al kent, want het is te ver
staan, dat wij in een bekend genre
opereren. Als we de woorden machtig
zijn, komt pas de echte muzikale stu
die.
De eerste keren, dat we een wijsje
doornemen, derailleeren we nogal eens.
Wie zal ons dat euvel duiden? Dat doet
zelfs de collega-buurman In school niet
eens. Bij het ene versje gebeurt het meer
dan bij het andere, dat spreekt. Elk melo
dietje is niet even gemakkelijk.
VERSCHRIKKELIJK
t DÉRAILLEMENT
Toen we voor een paar jaar bü een ge
zamenlijk Oranjefeest de opdracht kre
gen om de kinderen te leren zingen: „In
Hollands duin prijs ik mijn vaderland",
toen was het déraillement een paar keer
verschrikkelijk, wat niet te verwonderen
is, want in zand kan alles doodlopen.
Een ander programmapunt op de zang
les (en dat gaat naar de climax), ls dat
we uit volle borst de reeds eerder „in
gestudeerde nummertje ten beste geven.
Dan kun je onze Peter in zijn kracht zien,
want dan kan het wat lijden. Ze kennen
de wijs en mocht ik eens een ogenblikje
er niet boven uit te horen zijn, dan draait
de wereld toch wel.
SOLISTEN
Het allermooiste is echter als ik zo
nu en dan „solisten" laat optreden.
Zijn wij helemaal onder ons, dari mogen
ze zelf hun nummer kiezen, doch is er
bezoek, dan riskeer ik dit niet meer,
nadat lk een paar keer met blozende
kaken stond vanwege een ongehoorde
keuze door een van mijn kroost.
Toch sta je wel eens verbaasd over
een bepaalde keuze van die kinderen.
Dat tengere blonde Jozientje met haar
ontroerend mooie en fijne stemmetje,
kiest altijd het versje, dat ze van haar
moeder leerde: „Op de grote stille heide,"
en het verwondert me steeds opnieuw,
dat een zo jong kind die weemoed van
dat eenvoudige melodietje weet weer te
geven. Wat zou in dat versje of wijsje
haar zo aantrekken? Ik weet het niet.
EEN NIEUW VERSJE
Vandaag heb ik een begin gemaakt
met een nieiuo persje. Als ik zeg, wat
we zullen gaan leren, beginnen op
eens heel wat oogjes te stralen, want
„ze kenne 't al". Geen wonder, want
het is het bekende kindergebedje: „Ik
ga slapen, ik ben moe". Peter is na
tuurlijk een van de eerste die me dit
mededeelt.
Hij voegt er aan toe, dat hij het ook al
kan zingen. Dus alvast een steun voor
me.
De woorden zijn ook heel gemakkelijk,
zodat we al ln deze ene les aan het zin
gen kunnen toekomen. Omdat Peter me
heeft verteld, dat hij het al kan zingen
geef lk hem een ongehoorde voorrang.
Nog voordat ik het lied heb voorgezon
gen, mag hij een solozang geven. En ja,
de kerel gaat er eerst recht voor zitten.
Dan zingt hij eerbiedig, zuiver en mooi
dit simpele versje.
NADENKEND
Na het zingen blijft hij me een ogen
blik ernstig en nadenkend aankijken.
Dan zegt hij opeens, alsof hij het nu
met zichzelf eens is: „Nou hoef lk het
vanavond niet meer op te zegge".
Voor zulk een probleem ben ik bü het
zangonderwijs nog nooit gesteld. „Je hebt
met kinders vaak wat raars," zei een
oudere collega vaak, en ik ben geneigd
dit toe te geven.
Als ik probeer Peter onder de aandacht
te brengen, dat hij toch zijn avondgebed
je moet opzeggen, antwoordt hij, niet
brutaal, doch kalmpjes zijn mening ge
vend: „Ikke 'eb 't nou toch gedaan
En nou dacht ik nogal, dat zangles zon
der vraagstukken was.
De nieuwbakken taalmeester wil ook
wel eens wat weten. Van de boer hoor
de hij, dat de trekkers uit Holland ko
men, maar waar precies vandaan? Dan
is het de beurt aan Bert om te ver
tellen. Nu vertellen is wel een groot
woord hoor voor de paar zinnetjes
waarin hij probeert duidelijk te maken,
uit welk stukje van het land zij ko
men. Toch voelt Bert zich nu al een
hele piet, want hij weet tenminste,
waar het over gaat. Toen gister de
zoons van de boer zo tegen hen ratel
den, had hij het gevoel gekregen, dat
er nooit wat van terecht zou komen.
De chauffeur houdt de grote hoofdweg,
maar als die soms toch door een dorpje
of grotere plaats gaat, noemt hij de
naam er van. De grotere plaatsen klin
ken wel bekend, want die staan ook op
hun wegenkaarten. Toch weten ze ach
terin ook wel aardig in welke buurt
ze zijn, want die twee hebben de kaart
op hun knieën en zo proheren ze uit
te rekenen, waar ze terecht komen.
Jaap zegt, dat hij best eens zou willen
uitstappen om door zo'n Frans dorpje
te wandelen, maar vader troost hem,
dat hij daarvoor nog gelegenheid ge
noeg zal krijgen, als hij bij oom en tante
is en bovendien, als ze zich niet al te
slecht gedragen, hebben ze vast wel
eens kans, dat zo'n reisje herhaald kan
worden. Oom en tante hebben eerst
moeilijke jaren gehad, maar nu maken
ze het best. De boerderij is niet zo heel
groot, maar voor een deel verbouwt
oom ook groente, die naar de groente
markt in Parijs wordt gebracht. „Jon
gen", verkneutert Jaap zich, „als we
daar ook eens konden komen". „Wie
weet eens een keertje", maar oom
brengt er zelf zijn groenten niet heen.
Al praat de chauffeur, hij laat de
auto met een flink vaartje doortuffen.
Zo verwerken ze heel wat kilometers
in een paar uur en nog onverwachts
zijn ze in St. Quentin. Midden in de
stad stopt de auto en wipt de chauf
feur er kwiek uit. Voor Bert duurt het
ook maar een seconde en daar staat
hy in een Franse stad. De chauffeur
helpt vader handig de fietsen en pak
ken afladen en dan vliegt er weer een
stroom van woorden weg, terwyi hy
druk gebaren maakt naar één richting.
Hij moet zelf de andere kant uit. Ja
daar staat vader nou, hy zou de man
graag willen bedanken, maar doet dat
eens,als je van elkaar geen woord ver
staat. Het kan raar gaan in de wereld,
want nou kijkt vader hulpzoekend
naar zqn zoon en vraagt of die de man
aan zijn verstand kan brengen, dat hy
een glaasje wqn mag drinken, dat va
der zal betalen. Vader zegt dan gaan
wq maar eens mee in een café en drin
ken daar een kopje koffie, dat zal ons
goed doen. Jaap staat er wat by te
grinniken. Die is biy dat hy het baan
tje van tolk niet heeft. Met een paar
woorden en veel gebaren lukt het Bert
de man de bdoelmg aan het verstand
te brengen.
De man wil echter geen wqn en hy
maakt een beweging, alsof hy weer
achter het stuur zit. Dan moet Bert
vragen of hy koffie wil. „Wel tien
maal zegt hy „Oui, oui." Dat treft zegt
vader, dan doen we het met ons allen.
Op echt Franse uitbundige wyze laat
de chauffeur merken, dat hem dit
voorstel goed aanstaat en zo verzeilen
ze met hun vieren in een genoeglijk
Frans cafétje en drinken er hun eerste
kopje koffie. Vader haalt praktisch
gauw de lege thermosfles uit de fiets
tas en laat Bert om water vragen, want
zegt vader, dat ze het niet altyd zo
luze doen als nu. Vanavond zal het een
bekertje water zijn bij de boterham
men, die moeder meegaf.
Eindelijk wordt afscheid genomen en
de chauffeur doet of ze al lang dikke
vrienden zijn geweest. Nog eens veel
gebaar naar die éne kant en dan geeft
hij gas. Weg is de auto en vader be
taalt met francs de „bakjes troost." Ze
weten u wel in welke richting ze da
delijk moeten gaan, maar je kunt als
je voor het eerst in een Franse stad
loopt, niet zo een twee drie weer op
stappen. Eerst eens wat verkennen. Al
vindt Bert het dan een hele toer om
die Fransen te verstaan, het lukt hem
aardig te vertalen, wat hy zo op straat
te lezen ziet. Dat is al een fikse hulp,
want nu weten ze toch wat ze te zien
krygen. (Wordt vervolgd)
Ingezonden Mededeling (adv t
Ingezonden Mededeling (adv.)
GOES, OPRIL GROTE MARKT
MIDDELBURG, NIEUWE BURG 9
Is één van de weinige
middelen die helpen bij
verkoudheid. Elk tablet
is voorzien van het merk
het symbool van vertrouwen
Er beslat geen Aspirin*)'Zonder Bt'yerkruls
Gedeponeerd handtlimtrk
SI e beurs voor mode en huis
houding „Femina", die dit
jaar voor de negende maal
wordt gehouden en wel van 28
september tot en met 10 oktober
in het Ahoygebouw te Rotterdam,
zal 147 stands (vorig jaar 125) om
vatten, opgebouwd op een opper
vlakte van tienduizend vierkante
meter. De opening is verricht door
de echtgenote van de burgemees
ter, mr. J. M. van Walsum-Quis-
pel.
Evenals de vorige jaren wordt er
ook nu dagelijks een modeshow gege
ven, dit jaar evenwel met een Frans
tintje.
„De bedrevenheid van de vrouw in
het huishouden" zal het onderwerp
zijn van een wedstrijd, die tweemaal
per dag wordt gehouden. Voorts kun
nen dames zich laten onderzoeken op
haar smaak.
Mannequins zullen een bepaalde ja
pon voor een bepaalde gelegenheid
dragen en dames uit het publiek zullen
kunnen zeggen welke soort tas, hand
schoen e.d. erbij gedragen zullen moe
ten worden. Ook dit jaar menen de or
ganisatoren de voorlichtende taak van
de „Femina" niet te mogen verwaarlo
zen en zullen lezingen voor de huis
vrouw worden gehouden en instructie
ve films worden vertoond.
Bob Wallagh zal een nieuw ontwor
pen denkspel leiden. Een compleet in
gericht huis van een nieuw soort steen
in de originele afmetingen is in de af
gelopen dagen in de Ahoy-hal opge
bouwd als voorbeeld van goed wonen.
Ieder jaar wordt een sport gedemon
streerd en dit jaar zal het het hand-
hoogsehieten zijn.
In de aangrenzende „glazen zaal" zal
de bezoekster „De keuken van haar
dromen" (f 35.000.met een uitge
breide elektrische apparatuur) kunnen
bewonderen.