Vader Bistravos is pastoor en gids van
Egyptes oudste kerkje
Schooldag vrijgemaakte kerken
trok 8.000 bezoekers
In het land van Nasser (6)
Kelder, waar Jozef en Maria hun
toevlucht zouden hebben gezocht
Verlceersonderwijs verplicht
voor l.o.| v.g.l.o. en u.l.o.
pagina 7
Spectaculaire figuur
2000 JAAR OUD
JUDAS NIET
Niel voldoende
theologisch gefundeerd
Voorjaar '57 weer twee
RAI-tentoonstellingen
OORSPRONKELIKE
PLEK
STOFFIGE DOLLAR
Veilig Verkeer wenst steun van verzekerings
maatschappijen
Aankëacht tegen Nina
blijft
Ware roem slechts bij waarachtige bekering
S.S.R. Utrecht vijftig iaar
Rijnwater radio-actief,
vuil en zout
Vrijdag 28 september 1956
ZEEUWSCH DAGBTAD
CAIRO, september.
(Van onze reiscorrespondent Link van Bruggen)
HET KOPTISCHE CENTRUM VAN CAIRO bevindt zich in het
hartje van de oude stad, niet ver van de machtige Nijl met haar
snel stromende, roestbruine water. Het vervallen fort Babyion,
dat in de tijd van keizer Augustus is gebouwd en waar vanuit in de
zevende eeuw de victorie van de Arabieren in Noordafrika is begon
nen, ligt er met zijn opengereten torens onmiddellijk naast. De om
liggende straten zijn stoffig en druk, bieden het typisch oosterse
beeld van lui op de grond zittende handelaren met viezige waren en
worden bevolkt door blatende schapen en zich op blote voeten voort
bewegende kinderen.
Toen ik gebukt onder het lage poortje door ging, dat het Kopti-
sche centrum tot ingang dient, had ik het gevoel een getto te be
treden. De straten zijn nauw en slecht geplaveid, de huizen oud en
volkomen verwaarloosd. Moe, moedeloos vooral, zien de mensen er
uit. Hun ogen staan doffer dan die van een zieke, terwijl hun kleren
het stempel van armoede en vervuiling dragen.
£EN DEUR ZWAAIDE OPEN en een grote troep kinderen stormde
op me af, die met een stortvloed van woorden om piasters begon
te bedelen. Een meisje wees op een groezelige baby, die het op de
arm droeg en mompelde iets van chocolade. Een jongen trok aan mijn
mouw, stak zijn voet, een horrelvoet, naar boven en wilde, dat ïk
getroffen door deze misvorming, geld zou geven. De opdringerige
schare hield maar aan en toen ze ten slotte zag, dat ik onvermurw
baar was één piaster en ik had net zo goed op mijn schreden kun
nen terugkeren begon ze luid in het Arabisch te schelden.
Achter een paar ramen, of beter: een paar gaten in de muur
den jutezakken weggeschoven. Een stel vrouwen staarde me Tui
gend en uitdrukkingsloos aan, de zwarte sluier half voor het gezkcni
gedrukt. Het waren de moeders van de jouwende kinderen, die maar
achter me aan bleven lopen. Ze wisten blijkbaar meer van nieuwsgie
righeid dan van opvoeding af, want niemand van de lieve kleintjes
werd tot de orde geroepen. N
Na een minuut of wat kon ik het las<
tige goedje toch eindelijk van me af
schudden. En pas toen kreeg ik de ge>
legenheid goed om me heen te kijken
en indrukken te verzamelen. Drie kerk
jes telde ik, drie weinig indruk wekken
de bedehuizen, welke nodig gerestaureerd
moesten worden. Er stond nog een syna
goge, die de oudste van Cairo heette te
zijn en in een tuin, die door aanleg en
onderhoud wel zeer sterk met de om
geving contrasteerde, bevond zich het
wereldberoemde Koptische Museum.
Het laatste, nu onder de hoede van
de staat, bevat de oudste voorwerpen,
welke er op het gebied van de chris
telijke kunst bestaan. De antiquiteiten
manuscripten, ikonen, ivoor-, me
taal- en glaswerk en met religieuze
afbeeldingen getooide gebruiksvoor
werpen dateren uit de tijd, die tus
sen de derde en tiende eeuw ligt. Ze
zijn niet alleen van onschatbare waar
de voor de Koptische Kerk, maar ook
voor de Egyptische nationale geschie
denis, o: idat ze de schakel vormen
tussen de kunst uit de Pharaoitische
en Grieks-Romeinse jaren en die uit
de vroeg-Arabische periode.
Ik dwaalde wat door het armelijke en
welriekende buurtje rond, toen ik plot
seling voor een vierde kerkje stond, al
thans voor een eens wit geweest zijnd
houten bordje. De woorden: „oudste
kerk van Egypte", stonden er met de
hand op gekalkt, en de aankondiging,
dat de „Heilige Familie" in een van haar
kelders verbleven had.
Ik opende een verveloze, met planken
aan elkaar gespijkerde deur en kwam in
een steegje terecht, dat door hoge muren
ingesloten was. Aan het einde er van
zat een Koptische geestelijke op een stoel
te dutten. Hij was in een lang, rose ge
waad gehuld en het zwarte kalotje, dat
hij droeg, was half van zijn kruin afge-
geleden.
Toen de man me opmerkte, stond hij
haastig, als geschrokken op. Hij gaf
een ruk aan zijn hoofddeksel, kwam
knikkend en buigend op me af en stel
de zich voor als „vader Georg Bistra
vos, pastor van de St. Sargius kerk,
die tweeduizend jaar geleden de Heili
ge Familie huisvestte".
Ondanks de in een wat vreemde sfeer
liggende ontmoeting, kon ik vader Bi
stravos niet anders dan een spectaculaire
figuur vinden. Hij had een volle grijzende
baard,koolzwarte ogen, een Imponeren
de buik en een mooi gevormde, Griekse
neus. Hel enige, dat ik op hem tegen had,
was dat hij nogal sluw uit zijn ogen keek
en ten serviliteit ten toon spreidde, wel
ke weinig goeds beloofde.
Of ik zijn kerk, de oudste kerk van
Egypte, kwam bekijken? vroeg hij. Een
schitterend gewelf bevond zich er onder,
ratelde hij verder, waar Jozef, Maria en
het Kindeke Jezus tijdens de ballingschap
In Egypte in vertoefd hadden. Ik moest
de plaats zien, ik kón haar niet missen
enz.
Met twijfel in het hart liep ik naast
Vader Bistravos de benauwde, slecht
schoon gemaakte St. Sargius binnen. Zou
de eerwaarde mij wat verhaaltjes op de
mouw spelden? Was ik in een van de in
een slechte reuk staande toeristencentra
van Egypte verzeild geraakt?
Het interieur van het kerkje was eer
der lelijk dan mooi. Het dak werd door
twaalf pilaren gesteund en het schip viel
in twee symmetrische delen uiteen. De
vloer dateerde uit de vijftiende eeuw, de
schrijn stonden. Hij toonde me een
spreekgestoelte van roodgrijs marmer.
Achter het altaar hingen twee, bijna ver
gane schilderijen, die duizend jaar gele
den gemaakt waren. Het ene stelde de
geboorte in Bethlehem voor, het andere
het wonder van het brood en de vissen.
Er was verder nog een primitieve Chris-
tuskop te zien en een muur met kunstig,
maar verkleurd mozaïkwerk.
Vader Bistravos ging vlak voor de
triangels en de cymbalen staan, die nu
nog tijdens elke godsdienstoefening ge
bruikt worden en wees op de pilaren, die
vol barsten en kalkschilfers zaten.
„Kijk", zei hij, „zie je die ikonen
daar?" Zijn wijsvinger puntte naar de
bovenste rand der zuilen, die elk een
verbleekt portret te zien gaven. „Het
zijn de afbeeldingen der Apostelen
niet twaalf, maar elfDe twaalfde
pilaar is leeg en bezit ook geen kruis
Hij stelt Judas voor en wordt ons
elke zondag ten teken gesteld.
De geestelijke gids bleek van een
grote welsprekendheid te zijn. Hij
praatte alsof hij aan het lezen was en
had kennelijk een manier uitgekiend
om in de kortst mogelijke tijd zo veel
mogelijk te laten zien en te zeggen.
Classes Hilversum en
Apeldoorn over oproep
Nieuw-Guinea
DEN HAAG, 27 sept. - De classi
cal vergadering van Hilversum acht
het juist, dat de generale synode een
oproep tot bezinning inzake Nieuw
Guinea heeft doen uitgaan, maar is
van mening, dat de oproep door zijn
compactheid hier en daar onduidelijk
is en de situatietekening onvolledig,
waardoor de schijn van eenzijdigheid
kon worden gewekt. De oproep bevat
uitspraken, waarvan de bijbel-theolo
gische fundering nog niet is gegeven,
Zij vond het niet nodig voor deze op
roep het oordeel van classicale ver
gaderingen te vragen, doch betreurt
het, dat de raad voor de zaken van
kerk en theologie niet betrokken is
geweest in een voorafgaand breder
overleg.
De classicale vergadering van Apel
doorn was van oordeel, dat de gene
rale synode het recht heeft de vragen
rondom Nieuw Guinea aan de orde
te stellen. De theologische fundering
is echter te kort gekomen, met name
wat betreft de uitwerking van het
begrip „gerechtigheid Gods". Men
vraagt op dit punt verdere bezinning.
Betreurd wordt, dat de classicale ver
gaderingen niet eerst zijn gehoord en
dat de redactie van de oproep zodanig
is geweest, dat deze de oorzaak is ge
weest van allerlei verwarring. Daar
door z(jn verkeerd gerichte politieke
sentimenten in kerk en volk gewekt.
Zij dringt er bij de generale synode op
aan op het door de synode juist ge
achte tijdstip aan regering en parle
ment te verzoeken zich te bezinnen
op het vraagstuk van de Nederlandse
soevereiniteit over Nieuw Guinea.
AMSTERDAM, 27 sept. De 37ste
R.A.I.-tentoonstelling van bedrijfsauto
mobielen, autobussen, speciale voertui
gen en auto-onderdelen van 7 t.m.
16 februari a.s. in het R.A.I.-gebouw
zal worden gevolgd door de 38ste
R.A.I.-tentoonstelling van motorrijwie
len, scooters, bromfietsen, rijwielen en
onderdelen van 28 febr. t.m. 10
maart 1957.
Ten aanzien van de nieuwe drie- en
vierwielige „autoscooters" is thans be
paald, dat deze tot de motorrijwielten
toonstelling zullen worden toegelaten,
mits het eigen gewicht de 400 kg niet
overschrijdt.
Vader Georg Bistravos, pastor van
de St. Sargius, het oudste kerkje
van Cairo, in zijn jonge jaren.
„Dit is St. Barbara," verklaarde hij,
toen we in een donkere gang naast de
schrijn stonden. Hij toonde me een
schilderij, waarop ik met moeite de
contouren van een zittende vrouw kon
herkennen en waarvoor, aan een touw
tje, zakdoekjes, lintjes, strikjes en zelfs
dasjes hingen. Er onder lag een lang
werpig, roodfluwelen kussen, waarin
zich de beenderen van de heidenen
zouden bevinden.
Vader Bistravos drukte het kussen
aan de lippen, rammelde er wat mee
en zei: „Hoor je wel, hier zitten ze
in
„Kan ik ze eens zien, vader?" vroeg
ik.
De pastor leek even heel verbaasd
te zijn. Hij herstelde zich echter on
middellijk en maakte me met veel
woorden duidelijk, dat de eredienst van
de Koptische kerk dit niet toeliet.
„Wat betekenen die strikjes en lint
jes, die daarvoor St. Barbara hangen?"
vroeg ik toen.
„Ze zijn afkomstig van mensen, die
ziek zijn," zei de geestelijke. „Ze wor
den door familieleden hier naar toe
gebracht en ze betalen er natuurlijk
voorWeet U overigens wat ik ver
dien?"De laatste zin werd er
plompverloren aan toegevoegd.
„Ik heb geen idee", antwoordde ik.
„Niks", zei vader Bistravos met een
glimlach. „Officieel helemaal niks...."
„Maar waar leeft U dan van?"
„Van het sluiten van huwelijken, het
schrijven van amuletten en natuurlijk
van giften
We waren bij een kelder aangekomen
of eigenlijk bij een stenen trap die naar
een donker hol onder de grond voerde.
„Ga maar naar binnen", zei de pas
tor van de St. Sargius. „Dit is de
plaats, waar Maria en het kindeke
Jezus zijn ondergebracht geweest, toen
ze naar Egypte moesten vluchten.
Ja, daar maar afIk zelf ga niet
mee, want ik ben al meer dan twintig
jaar aan deze kerk verbonden en ik,
zie de kelder dagelijks
„Ik liep een stuk of tien uitgesle
ten treden af en stond voor een spaar
zaam verlicht gewelf, waarin zeker
dertig centimeter water stond.
„Daar in die hoek, waar zich die nis
bevindt, is de oorspronkelijke plek ge
weest" echode de stem van Vader Bistra
vos van boven. „Dat vat, dat u daar ziet,
wordt voor het dopen van kinderen ge
bruiktDe kelder is alleen 's zomers
vochtig omdat het grondwater dan door
de hoge Nijlstand stijgt
„Kom nu maar weer hier," schreeuwde
de geestelijke tegen me, nadat ik niet
langer dan een halve minuut had rond
gekeken. En toen ik weer, naast hem
stond, bood hij me een boekje van mis
schien vijfhonderd woorden aan, dat een
beschrijving van de St. Sargius gaf en
op zijn hoogst een kwartje zou mogen
kosten. Bjj Vader Bistravos was de prijs
echter bijna een rijksdaalder, maar daar
voor had hij het geschriftje ook zelf uit
gegeven
Ik betaalde en toen hij mij het wissel
geld terug wilde geven, zei hij, dat hij
er uiteraard geen enkel bezwaar tegen
zou hebben ,als ik iets „aan de kerk" zou
willen geven. Hij reikte een bakje aan,
dat naast zijn boekjes stond en waarop
een Amerikaanse dollar lag, die, naar ik
me later heb laten vertellen, al minstens
tien jaar op hetzelfde plekje vertoefde.
„Houdt U dat wisselgeld dan maar",
zei ik gul.
„Dank U", klonk het koel en ik kreeg
niet de indruk, dat Vader Bistravos mijn
foor* van twee piaster 0,22) bijzonder
waardeerde.
Hij vertelde me tenminste nog
op gehaaste toon, dat Markus in
het jaar 63 na Christus de Kopti-
Wetsoniwerp wordt Ingediend
ARNHEM, 27 september. Binnenkort zal een wetsontwerp tot
wijziging van de lager onderwijswet van 1920 in behandeling komen,
waarin o.m. het verkeersonderwijs voor de scholen voor gewoon la
ger, voor voortgezet gewoon' lager en uitgebreid lager onderwijs als
onderdeel voor het vak aardrijkskunde verplicht worden gesteld. Dit
deelde de voorzitter van het Verbond voor Veilig Verkeer jhr. Th.
Roëll, mede in de algemene vergadering van het verbond.
Jhr. Roëll wees erop, dat alle kweek
scholen in het land beschikken over do
centen, die een officiële verkeerscursus
hebben gevolgd en op grond van een af
gelegd examen hebben bewezen bekwaam
en bevoegd te zijn het vak „verkeers-
kennis" te onderwijzen.
Thans is het Verbond bezig het ver
keersonderwijs aan de leerlingen van de
kweekscholen op gang te brengen. Een
sterke stimulans noemde jhr Roëll de mo
gelijkheid tot deelneming aan een ver-
keersexamen, dat op diverse kweekscho
len als normaal wordt beschouwd. De
voorzitter pleitte voor verplicht ver-
keersonderricht aan dienstplichtigen. In
dit verband zei hij, dat er momenteel
overleg gaande is tussen de militaire
autoriteiten en het bestuur teneinde deze
plannen te realiseren.
LONDEN, 27 sept. (.Reuter). -
Het Britse ministerie van buiten
landse zaken heeft de Sowjet-
Unie meegedeeld, dat de klacht
tegen de Sowjet-atlete Nina Po-
nomareva, die in Londen enkele
dameshoeden zou hebben ont
vreemd, niet kan worden inge
trokken. Het Russische verzoek
daartoe was zorgvuldig bestu
deerd, maar er kon geen gevolg
aan worden gegeven. De zaak
was in handen van de rechtbank
en door de volledige onafhanke
lijkheid van de rechterlijke macht
kon de regering zonder toestem
ming van de gerechtelijke autori
teiten niets doen. De enig juiste
weg, aldus het Britse ministerie,
is, dat beklaagde voor het gerecht
verschijnt. Volgens de Engelse
wet wordt zij als onschuldig be
schouwd zolang het tegendeel
niet is bewezen.
sche Kerk gegrondvest had en liet
me toen snel uit. Nou ja, uitlaten
Hij zei, dat ik nu alles gezien
en gehoord had en begat zich ge
zwind naar twee Amerikanen, die
in gezelschap van een Koptische
gids „twintig piaster, meneer,
ik ben ook een christen" voor
de preekstoel stonden.
Rectus: Een vroeg-Middeleeuwse afbeelding van Maria,
Jozef en het Kindeke Jezus, die zich in de kerk bevindt.
Links: In dit gewelf zou de „Heilige Familie" tijdens
haar ballingschap in Egypte hebben geleefd.
Uw werk o God..."
(Van onze speciale verslaggever)
KAMPEN, 27 september. Niet minder dan 8000 leden van de
Geref. Kerken onderh. art. 31 K.O. hebben dit jaar de-tocht naar de
Hanzestad gemaakt om daar de traditionele Schooldag mee te maken.
Gemeentebestuur en politie hadden extra maatregelen genomen om
deze grote schare het mogelijk te maken op tijd in de zeven vergader
plaatsen aanwezig te zijn. De stadsbeiaardier bespeelde het carillon
ter ere van de duizenden bezoekers. Maar dit was tenslotte de buiten
kant. Al deze kerkleden uit het gehele land waren gekomen om te
danken en te bidden voor hun kerk, om zich opnieuw te bezinnen
op de taken, die liggen te wachten.
Aan de vooravond van de Schooldag
was er in de Nieuwe Kerk een ure des
gebeds, waarin voorging ds. J. Meester
van Amsterdam Zuid, die zijn gehoor be
paalde bij Jes. 4421 en 22. In deze kerk
had de president-curator, ds. D. van Dijk
uit Groningen, de volgende dag de lei
ding. Hij hield een toespraak, getiteld:
,Uw werk o GodDaarin accentueer
de hij, dat Schooldag betekent Kerkedag.
Ds. Van Dijk verklaarde het werk Gods
in de vrijmaking en het leven der ker
ken in gevaar te zien en hij gevoelde het
dreigen van de ontbindende onenigheid.
Daarom hoorde hij in de uitroep „Uw
werk o God...." een hartstochtelijk
pleidooi jegens allen, die de Kerk des
Heren liefhebben. Deze roep moet van
daag weerklinken in het spreken en
het zingen. Wie dit waarlijk bidt, zal
zich bekeren en uit zijn leven wegdoen
wat de eenheid bedreigt. Dan hoort
God en kunnen wij rustig zijn.
ROEM EN BEKERING
Vervolgens sprak prof. H. J. Schilder
over de polemiek van Eben-Haëzer". De
hoogleraar betoogde, dat deze polemiek
Blaat op twee episoden. De eerste was,
toen de ark naar het leger werd gebracht
in de strijd tegen de Filistijnen. Toen be
raamde men zich valselijk op het Eben-
Haëzer, want er was geen bekering en
het volk bleef in oude zondige gewoon
ten voortleven. Later was er een Eben-
Haëzer, toen het volk zich bekeerde na
de overwinning op de Filistijnen en een
gedenkteken oprichtte. Dat was de ware
roem. Die mag er dus zijn, maar dan moet
er ook van waarachtige bekering gespro
ken kunnen worden. In de vrijgemaakte
kerken ls er een werkelijke reformatie
geweest, maar er zijn nog vele onvol
komenheden en verkeerde motieven.
VREES DES HEREN
Des middags werd het woord gevoerd
door ds. J. F. Hei) van Drachten over:
„Jirath Jahweh" d.s. vrees des Heren. De
predikant zette uiteen, dat men op twee-
erlei wijze bang kan zijn voor God. De
Bijbel leert ons God op de rechte wijze
te vrezen. Vrees en liefde sluiten elkaar
niet uit.
Op de dankbaarheldsweg is men niet
autonoom, want God zelf gaf voor het
dankbaarheldswerk Zijn rechten en In
zettingen. God moge Jirah Jahweh geven
ln het werk der School ,in do dogmatiek
en de exegese, in het studeervertrek en
ln de collegezaal en Hij legge het in aller
hart.
ONTMOETING MET GOD
Prof. C. Veenhof was de laatste spreker.
Hij sprak over „Wat gebeurt er in de
kerk?" Prof. Veenhof wees erop, dat hij
geen overzicht wilde geven van de inter
ne moeilijkheden in de kerken, maar dat
het belangrijkste in de kerkdienst de ont
moeting met God is. Dit is een genade
gave, dat Hij daar komen wil, want im
mers waar twee of drie in Zijn Naam ver
gaderen, daar wil Hij komen en aan die
belofte hebben wij genoeg.
In deze bijeenkomst werd namens het
damescomité als bijdrage voor de biblio
theek een som van 18.500,— aange
boden. Telegrafische groeten werden
ontvangen uit Albani, Lethbridge en
Nieuw-Guinea.
Samenkomsten werden ook gehouden
in de Broederkerk, in het kerkgebouw
der Geref. Gemeente, in de Stadsgehoor
zaal, in het kerkgebouw der Oud Geref.
Gemeente, in de Lemkerzaal en in de zaal
Hanzestad.
0
Koningin Elizabeth van Engeland en
haar echtgenoot, de Hertog van Edin
burgh, zuilen van 8 tot 11 april 1957 een
officieel bezoek brengen op uitnodiging
van de Franse president.
NATIONALE ACTIE
Het Verbond zal evenals vorig jaar
binnenkort weer een nationale veilig-
verkeersactie organiseren.
Dit kost handen vol geld en het Ver
bond is dan ook voor dergelijke acties
aangewezen op hulp van buiten. Dank
bracht spreker voor de steun vooral van
de zijde van het bedrijfsleven voor het
voeren van grootscheepse acties. Toch is
de situatie wat dit betreft anders dan ln
het buitenland. In West-Duitsland, Frank
rijk en Zwitserland b.v. zijn het allereerst
de verzekeringsmaatschappijen, die de
veilig verkeersbonden op royale wijze
financiële steun verlenen.
Dit ligt in de lijn der logica en men
zou in Nederland hetzelfde verwach
ten. Een enkele maatschappij verleent
wel steun, maar van een steun zoals da
buitenlandse zusterorganisaties die on
dervinden is in Nederland geen sprake.
Oudste militair der zeemacht
verliet de dienst
AMSTERDAM, 27 sept. Op het
marine etablissement in de hoofdstad
heeft vanmorgen de oudste actief die
nende militair der Kon. Marine, de
bijna 68-jarige militair werkman Jan
Toren Jaski, afscheid genomen van
de zeemacht. Tegelijk met hem verliet
de chef d'equipage, opperschipper J.
G. Rozendal, na een diensttijd van ruim
33 jaar de marine wegens het bereiken
van de pensioengerechtigde leeftijd.
Tijdens feestweek o.a. congres
en galavoorstelling
(Van een onzer verslaggeefsters)
UTRECHT, 26 sept. De afde
ling Utrecht van de Societas Stu-
diosorum Reformatorum bestaat
vijftig jaar. Het tiende lustrum zal
van 1 tot en met 5 oktober op
waardige wijze worden gevierd
door de 290 SSR-leden die ln
Utrecht studeren en door ongeveer
80 reünisten uit het hele land.
De lustrumviering zal maandag X
oktober worden geopend door ds. D. J.
Couvée, Gereformeerde predikant ta
Axel en één van de eerste leden van
S.S.R. Utrecht. Op dezelfde middag zal
het bestuur een receptie houden om
alle gelukwensen in ontvangst te ne
men, terwijl 's avonds de 70 novieten
van dit jaar zullen worden geïnstal
leerd.
Na een dag van ontspanning
dinsdag 2 oktober wordt op het pro
gramma namelijk als „zeildag" aange
kondigd wordt woensdag een groot
congres gehouden in het Groot Audi
torium van de Utrechtse Rijksuniver
siteit. Het thema: „Student en Chris
ten nu, een eenheid of een tweeheid",
zal door drie sprekers van verschil
lende kanten worden belicht. Prof,
dr. ir. H. van Riessen te Delft zal een
inleiding houden over „De christen
academicus en de wetenschap", dr. H.
Jonker te Amsterdam spreekt over
„De christen-academicus en de ge
lovige", terwijl dr. H. R. Wijngaarden
te Amsterdam het onderwerp „De
christen-academici in onze moderne
maatschappij" zal behandelen.
Voor donderdag staat o.a. een huis
houdelijke vergadering, een reünie en
een reunistendiner op het programma,
's Avonds zal er ln de Stadsschouwburg
een galavoorstelling worden gegeven
door het S.S.R.-gezelschap „Ludeia".
Het stuk, „De Samaritaan", is speciaal
voor deze gelegenheid geschreven
door J. H. v. d. Starre, een lid van
S.S.R.
Het slotfeest van de lustrumviering
zal vrijdag plaatsvinden ln „Treslong*
te Hillegom.
LOERRACH, 27 sept. (DPA). Da
Zwitserse professor Otto Jaag heeft op
een congres van Duitse waterbescher-
mingsdeskundigen gewaarschuwd voor
een nieuw gevaar vobr de Rijn, n.l. da
radio-activiteit. Hij zei, dat de over
heid maatregelen moet nemen opdat
radioactieve stoffen in het water
vroegtijdig worden onderkend.
In Zwitserland zal men op twea
plaatsen waarnemingsposten inrich
ten voor de radio-activiteit op het ri
vierwater.
Op het congres is verklaard, dat da
vervulling van het Rijnwater sterk
toeneemt en dat ernstige gevolgen
voor da watervoorziening van Duitse
en Nederlandse plaatsen aan de Ne-
derrijn niet kunnen uitblijven. Bijzon
der bedenkelijk acht men het hoge
zoutgehalte van het Rijnwater aan da
Duits-Nederlandse grens, waar da
stroom dagelijks 29.000 ton keuken
zout meevoert.
De Egyptische autoriteiten voor het
Suezkanaal hebben voor de eerste maal
bekend gemaakt hoeveel loodsen zij in
dienst hebben. Zij beschikken over 89
volledig geoefende loodsen en 120 lood
sen, o.w. 75 buitenlanders, zijn in oplei
ding. Voorts zijn 7.000 sollicitaties van
loodsen uit alle delen van de wereld ont
vangen.,
Geslaagd. Voor de blauwe band judo is
do heer M. de Meulmeester uit Vlissingen
