Diane en Beverly zien (met Amerikaanse ogen) hoe Zeeland werkt en leeft IN DE NATUUR OhtdekkUsget* en Mevetm&ett M. H. 80ASS0N ZONEN NI Amerikaanse groentekoningin komt ook naar fruitcorso Uitwisseling plattelandsjongeren I. F.Y. E. P. Vijf weken te gast bij families in Kamperland en Rilland Zeeuwse families maken reeds plannetje De Wisent, een zeld zame verschijning JOSEPH A.BRUSSE Geen bijdrage aan Zeeuwse Muziekschool Zeeuwse Tafeltennis kampioenschappen Maandag 10 september 1956 ZEEUWSCH DAGBLAD pagina 5 Ingezonden Mededeling (adv.) GOES, 8 september. In twee Zeeuwse dorpen, te Kamperland en Rilland, wordt met spanning ge wacht op de komst van twee Amerikaanse meisjes Diane en Beverly, ambassadrices van de plattélands- jeugd in de Verenigde Staten. Deze week zullen zij voet op Zeeuwse bodem zetten, om hun intrek te nemen op de landbouwbedrijven van de families J. Mol (Kamperland) en W. Kdkebeeke (Rilland-Bath). Vijf weken lang zullen daar werken, kennis maken met het Zeeuwse leven, tochtjes door de provincie maken, kortom beleven hoe Zeeland leeft en werkt. De beide Amerikaanse meisjes, resp. 20 en 23 jaar oud, maken deel uit van een groep van 63 Ame rikaanse jongelui, die in het kader van de uitwisseling van plattelandsjongeren thans vier maanden in Europa doorbrengen. Nederland heeft de twee meisjes te gast gekregen, die een verblijf bij gezinnen in Overijsel en Groningen doorbrachten en die thans als sluitstuk van het bezoek aan ons land, nog vijf weken het anker in Zeeland uitgooien. niseerd lijkt, gaat hier met veel meer voorzorgsmaatregelen tegen het broe ien gepaard. Erg interessant. Ik be grijp, dat het klimaat in deze een gro te rol speelt, zoals ook bij de afwate ring. In Wisconsin valt ook wel eens te veel regen, maar 't graven van een paar greppeltjes is dan wel voldoende. Drain eerbuizen heb ik hier voor het eerst van mijn leven gezien". En dan zijn er natuurlijk de land bouwgewassen, waarmee Beverly en naar mag worden aangenomen vele Nederlanders met haar nog niet eer der kermis heeft gemaakt, zoals kana riezaad en karwei. Lessen aan tafel Met de Engels-Nederlandse lessen I wilde het in Groningen best vlotten. Op 28 juni j.l. arriveerden Diana en Beverly in ons land. Op het zelfde Moment, dat in de Ver. Staten drie Nederlandse plattelands jongeren voet aan wal zetten, t. w. Leny de Jong (Middenmeer), Piet Dijkhuis (Warfhuizen) en Peter Hooyman (Aalsmeer). Oor spronkelijk zou de delegatie naar ons land ook uit twee meisjes en een jongen bestaan, maar te elfder ure was deze verhinderd. Om onze lezers, van wie verschillenden zeker in aanraking zullen komen met de heide charmante afgevaardigden, Iets van deze te verwachten gasten te kunnen vertellen, hebben we de Amerikaansen een dezer dagen opgezocht tijdens hun verblijf in het hoge noorden. 'Ambassadrices' komen zaterdagmiddag aan Ada Diane Dameron (20), kortweg Diane genoemd, heeft wel erg aan ons kille zomertje moeten wennen. Zij komt uit de zuidelijke Amerikaanse staat Arkansas. Diane's belangstelling gaat reeds bij voorbaat uit naar het huishouden. Geen wonder, want van de vier jaren studie in „Home Econo mics" aan de universiteit te Fayette- ville heeft ze er twee achter de rug. In 1958 hoopt ze „Bachelor of Science" te zijn en lerares te worden aan een Amerikaanse mulo. Negen maanden per jaar is Diane van huis weg, ver van huis weg, want de af stand van de universiteit naar huis is groter dan die van Limburg naar Rot- tumeroog. Gedurende de vakanties is zij echter op het middelgrote gemeng de proefbedrijf van haar vader. „Veel is er voor mij op het land niet te doen", zegt Diane, „want behalve mijn ouders hebben nog elf andere ge winnen hun woning en hun werk op de 64 ha grond". Anders „Of het leven op het Nederlandse platteland zo is als ik het me had voorgesteld? Nee, eigenlijk niet. Ik had bijv. niet gedacht, dat ik hier brood van de bakker zou eten en ook Êiet, dat men hier al aan een koel- ast toe zou zijn. Hier is er weliswaar geen, maar ik heb er in de buurt één ontdekt". Wat de inrichting van de keuken betreft, is het Diane opgevallen, dat men er hier veelal in woont. Verder zou het voigens haar in vele gevallen aanbeveling verdienen, wanneer het fornuis d'chter bij de plaats wordt ge bracht, waar de ingrediënten voor de maaltijden worden opgeborgen. „Denk nu niet", zegt ze, „dat de Amerikaanse keuken overal model is. De verbetering van de keuken en over het algemeen de vergroting van de ef ficiency in het huishouden is ook bij ons een onderwerp, dat voortdurende aandacht verdient Les van Zierikzeese emigrant Kik Diane Dameron gaat niet graag over één nacht ijs. Zij heeft haar reis naar Nederland hijvoorbeeld grondig voor bereid. Gedurende drie maanden heeft zij te Fayetteville vijf uren per week lessen in de Nederlandse taal gevolgd bij de wetenschappelijke onderzoeker Marinus Kik, die in 1924 met zijn echt genote uit Zierikzee naar de Verenig de Staten is geëmigreerd. Ook in ander opzicht was Neder land Diane niet vreemd. „Mijn 'boy friend' Lyle Gilbert, laatstejaars stu- d-nt in de landbouwtechniek aan de zelfde universiteit die ik bezoek, is van verre Nederlandse afkomst. Ik brei op het ogenblik een paar sok ken voor hem. Ik heb het pas ge leerd". Verder heeft Diane, voordat zij haar rei3 aanvaardde, te Silver Spring in de staat Maryland in het hoofdkwar tier van „The National 4-H Club Foun dation", de bekende plattelandsjonge- renoi .'.amsatie, een ontmoeting gehad met Leny de Jong uit Middenmeer, die cp het ogenblik bij Diane's ouders in Marianua vertoeft. Op uitnodiging van de familie De Jong heeft Diane inmiddels een tegenbezoek gebracht aan de Wieringermeerpolder. Op de te rugweg heeft zij niet alleen de oude meesters in het Amsterdamse Rijks museum bewonderd, maar tevens het spiksplinternieuwe, aan het IJsselmeer ontworstelde Lelystad. Het bloed kruipt tenslotte waar het niet gaan kan. En al heeft Diane dan ook grote belangstelling getoond voor een herverkavelingsproject in de buurt van Vriezenveen, zij zou geen rechtge aard studente in de huishoudkunde zijn, als zij zich niet op de hoogte had gesteld van het Nederlandse hrdshoud- onderwijs. Zij is een hele dag de gast geweest van de huishoudschool te De venter (een lerares van dit instituut had zij reeds in Fayetteville ontmoet) en heeft verder onder meer bezoeken gebracht aan de huishoudschool te Bolsward en de ULO te Ommen, waar zij aan de hand van lantaarnplaatjes het een en ander over Washington, D. C., de staat Arkansas en het bedrijf van haar vader heeft verteld. Beverly: Groentekoningin De Groentekoningin van de Ver enigde Staten voor het jaar 1955 komt in Rilland. De naam van de groente koningin is Beverly Bishop en zij is afkomstig uit Sherwood in de Ame rikaanse staat Wisconsin. De 23-jarige Beverly mag dan sinds 1950 een te Appleton gevestigde verzekeringsmaat schappij als privé-secretaresse terzijde staan, vóór en na kantoortijd Sher wood ligt vlakbij Appleton) gaat zij geheel op in het gemengde bedrijf be drijf (64 hectaren) van haar vader, met hooi (gemengd, meest alfalfa), haver, mais en suikerbieten als hoofd- produkten. „Om even op het praedicaat groen tekoningin terug te komen", zei ze, „je moet niet denken, dat je alleen op je uiterlijk wordt gekozen. Nee, dat is geen valse bescheidenheid. Je moet niet alleen op de hoogte zijn van de groeteteelt in het algemeen, maar ook, hoe je de groente het best kunt conserveren, wat je daar bij voorkeur voor gebruikt en op welke wijze je dit verklaart. Er wor den je een heleboel vragen gesteld en je moet je uit allerlei situaties weten te redden, vooral veel spre ken. En als je dan uiteindelijk, na vele selecties, tijda de conventie van de 'Vegetable Growers Association of America' wordt uitverkoren, dan is het geen zaak om zo snel mogelijk flauw te vallen, maar op de been te te blijven en te bewijzen, dat je het ook waard bent". Nu, dat praten gaat Beverly, die 9 jaar lid is geweest van een „4-H Club" en 6 jaar van de „Junior Vegetable Growers Association of America", goed af. Op intelligente wijze vertelt zij van de vele nieuwe ervaringen, die zij na een verblijf van ruim een maand in Nederland heeft opgedaan. „O, er is zoveel te vertellen, dat ik gewoon niet weet, waar ik moet be ginnen. Wat me hier opvalt is, dat men de bodem hier veel wetenschap pelijker behandelt dan bij ons in de Ver. Staten het geval is. De hooibouw, die me overigens thuis meer gemecha- MIDDELBURG NOORDSTRAAT 19-21 Onze toonzalen zijn voor het publiek toegankelijk op werkdagen van 8.30—12.30 en van 2.—5.30, '•zaterdags 8.3012 (levering uitsluitend via de detailhandel) Kamperland en Rilland KAMPERLAND, 8 september. Deze week krijgt Zeeland twee koninginnen binnen haar grenzen. Want behalve de Zeeuwse fruitfee Ols Tamminga, arriveert ook de Groentekoningin van de Verenigde Staten, Beverly Bishop (23), zaterdagmiddag. Zeer waarschijnlijk zullen de beide meisjes tijdens het fruitcorso nog wel kennis met elkaar maken. De fruitcorsocommissie te Goes heeft nog meer plan nen, maar daarin moet eerst Beverly zelf worden gekend. Rotterdams Filharmonisch Orkest (op 19 september te Goes) staan o.a. op het lijstje, dat zij aan Diane wil» len voorleggen. De eerste dagen zal zij echter eerst kennis maken met het leven op Noord-Beveland zelf. Dat is op zichzelf reeds interessant genoeg voor een Amerikaans meisje. Uiteraard hebben deze lessen bij voor keur aan tafel plaats, omdat het af wisselende boerenbedrijf in het oogst- •eizoen nu eenmaal geen vorming van conversatieclubs gedoogt. De maaltij den worden overigens ook hier in de keuken genuttigd. En wat voor een keukenl „Beter dan bij ons thuis", zegt Beverly. „Modern van inrichting en vooral praktisch ingedeeld". Beverly heeft Diane opgezocht en Diane heeft inmiddels «en tegenbezoek gebracht. Zij hebben samen de natio nale ploeg wedstrijd ln de Noordoost polder bijgewoond «n de kampioenen met hun succes en hun uitzending naar Engeland gelukgewenst. Samen zijn ze enige dagen als gast van een fa milie in Wageningen geweest. En ook later zouden ze elkaar nog vaak ont moeten. Twee Amerikaanse meisjes, die voor hun oriëntatie te Washington vreemden voor elkaar waren, hebben elkaar in Nederland ge vonden. En wat belangrijker is als al deze Beverly's en Diane's straks, na hun terugkeer in de Verenigde Staten, in hun eigen „county", hun eigen straat of zelfs daarbuiten aan honderden achterblijvers verslag hebben uit gebracht van hun ervaringen, dan zal dat zeker bijdragen tot ver groting van het internationale be grip en verbetering van de inter nationale verstandhouding. Dit zijn dan de beide Amerikaanse plattelandsmeisjes, zoals wij hen foto grafeerden tijdens werkzaamheden in de Nederlandse landbouw en huishou ding. Links: Beverly (23), op een Gro ningse akker. Zij zal een gastvrij on derdak vinden bij de fam. W. Kake- beeke te Rilland-Bath. Rechts: Diane Dameron (20), die bij de fam. J. Mol in Kamperland vijf we ken komt logeren, is hier bezig met het breien van een paar sokken voor haar vriend in Amerika. Neen, zoiets had ze thuis niet geleerd, maar na een paar maanden in Nederland breit ze er al lustig op los. Beverly komt (zoals in nevenstaan de reportage reeds is vermeld), vijf weken ln Zeeland te gast, en wel bij de familie Kakebeeke te Rilland. Ir. W. Kakebeeke, directeur van de N. V. Landbouwmaatschappij „De Bathpolders", vertelde ons desge vraagd dat hij zijn Amerikaanse gast zoveel mogelijk van het Zeeuw se werken en leven wil laten zien. Vastomlijnd waren de plannen, die hij en zijn vrouw reeds in hun ach terhoofd hebben, nog niet. „Wij wil len eerst eens met het meisje zelf kennis maken. Dan eerst weten we precies, waar zij zoal belang ln stelt", aldus Ir. Kakebeeke. Aanvankelijk zou Beverly reeds woensdag arriveren, maar daar zij door 'n familie in Zevenbergen (waar zij tevoren logeerde) is uitgenodigd voor «en bruiloft, komt zij nu pas tij dens het a.s. weekend in Rilland aan. Op Noord-Beveland Dlane Dameron (20), die vijf weken bij de familie J. Mol te Kamperland (Campensnieuwland 1) zal logeren, heeft eveneens dl* Brabantse bruiloft niet aan haar neus voorbij willen la ten gaan. Daarom komt zij ook wat later. Zaterdagmiddag zal de fam. Mol haar met de auto uit Bergen op Zoom afhalen. „Ik verheug me er erg op", aldus Jannie Mol, de dochter des huizes, die op zich genomen heeft het Amerikaan se meisje te laten zien, wat en hoe Zeeland nu eigenlijk Is. De Engelse conversatie zal wel niet veel moeilijk heden opleveren, want Jannie heeft geruime tijd Engelse conversatielessen gevolgd. De familie Mol heeft al verschil lende plannetjes gemaakt. Het fruit corso, Prinsjesdag in Den Haag, het Dit zijn zei ADA DIANE DAMERON (Diane) uit Marianna Arkansasis 20 jaar oud geb29 dec. '35) en enige dochter van John L. Da meron. Zij studeerde twee jaar voor lerares huishoudkunde. Ada woont op een middelgroot be drijf: katoen, mais, sojabonen. Verder wordt er vee gefokt. Huis houdelijk werk, koken en naaien gaan haar heel goed af. Haar hob bles Musiceren (piano, orgel), paardrijden en zwemmen. BEVERLY JEAN BISHOP (Be verly) uit Sherwood (Wisconsin) is 23 jaar oud (geb. 4 nou. '32) en heeft één broer en twee zus ters. Zij heeft haar middelbare schoolopleiding voltooid met als voorkeurvakken: huishoudkunde en handelskennis. Zij is thans privé-secretaresse voor een ver zekeringsmaatschappij. Haar plan nen voor de toekomst? Zij wil jeugdleidster worden en als de tijd daarvoor rijp is huis vrouw. Zij woont op een groot gemengd boerenbedrijf: hooi, mais, haver, suikerbieten. De vee stapel bestaat uit Holstein-melk- koeien, varkens en pluimvee. Be verly is zeer bedreven in het melken, hooien, oogsten, de om gang met dieren, alsmede in ko ken, bakken en ander huishoude lijk werk. Hobbiest reizen, foto graferen en sport. Als twea reusachtige kolossen staan de stieren tegenover el kaar, de koppen gebogen, de horens gereed om toe te stoten. Een ogenblik van schier ondrage lijke spanning. Dan gaat het er op los. Snuivend en briesend stormen ze op elkaar in. Dof slaan hun hoeven op de zachte grond. Nog slechts een onderdeel van een se conde. Bijna gelijktijdig staan ze stil, de koppen slaan tegen el kaar met grof geweld. Dat een levend wezen zoiets verdragen kan! Even lijkt het er op, dat de vechters bazen, versuft door de botsing, de strijd zullen staken. Even maarwant reeds bereiden ze zich voor op een nieuwe stoot. Ze zoeken elkaar te tref fen op een zwakke plek. Maar het zit ze niet glad, want ze zijn aan elkaar gewaagd, deze twee. -Ze geven zich niet bloot. Ja, daar gaan ze weer. Een doffe klap, gekraakSteeds heftiger gaan ze te keer, steeds driester worden de aanvallen, steeds woedender het gegrom. v De stoten volgen elkaar in groter snelheid op. Als de een zich draait, draait de ander mee. Met de opvallend kleine ogen, nu met bloed doorlopen, volgen ze al de bewegingen van de te genstander. Onvermoeibaar schijnen ze. En mocht er al één een verwonding oplopen, welke stier, die zichzelf res pecteert, let daarop? Zo gaat de strijd voort met afwisselende kansen. Nu eens is de een in 't voordeel, dan weer de ander. Ze ontzien elkaar niet en ze ontzien zichzelf niet. In blinde woede vechten ze door. Doldriest en toch koel berekenend. Wild en toch be heerst. Ontnuchtering En zie, dan opeens begint de storm van dierlijke oerkracht te luwen. Een door der kampvechters wendt zich af, draait zich om en verdwijnt, deerlijk gehavend. Geheel ontnuchterd blijft zijn tegenstander achter. Het is, alsof hij het nog niet goed verwerken kan, dat nu het gevecht is afgelopen en dat hij als overwinnaar daaruit te voor schijn is gekomen. Woest schudt hij een paar maal met zijn grote kop, kijkt wantrouwig naar de plaats, waar zich zoëven nog zijn rivaal bevond. Dan geeft hij lucht aan zijn overvol gemoed. Een triomfgebrul weerklinkt. Lang zaam en statig zet hij zijn vijfhonderd kilo (of meer) ln beweging. Een trotse, zelfverzekerde wisent-stier. Wie kan hem evenaren? Wie durft zich met hem te meten? Dat hij komei In augustus en september ergelijke gevechten hebben gedu rende de maanden augustus en sep tember de bronstijd paartijd) van de wisent meermalen plaats ln het „Naturschutzgebiet Neandertal", tussen Düsseldorf en Wuppertal, op nog geen honderd kilometer van de Nederlandse grens. De wisent, nauw verwant met de Noordamerikaanse bison, hetgeen zijn wetenschappelijke naam (Bison bonasus) duidelijk te kennen geeft, bewoonde eens in lang vervlogen tijden grote delen van Euro pa, zoals Duitsland, Polen, de Balkan en Rusland. Maar evenals zijn „neef uit Amerika" heeft hij veel te lijden gehad van de mens. Vooral de adel heeft zich in dit opzicht erg „verdien stelijk" gemaakt. Hele jachtpartijen werden er georganiseerd, waarbij de boeren en „andere mensen van minder allooi", daartoe gedwongen door hun meesters, de grootgrondbezitters, als drijvers optraden. Deze drijvers dron gen bij duizenden tegelijk de rimboe binnen en joegen de dieren op in de richting van de geweren der „dap pere" jagers, die zelf veilig verborgen, niets anders te doen hadden dan de dieren neer te knallen. In reservaten De gelederen van de wisent begon nen te dunnen. In de achttiende eeuw brak er onder de kudden in Polen tot overmaat van ramp een besmettelijke ziekte uit. Totale uitroeiing dreigde. Maar ter elfder ure kwam er uitkomst. In het natuurreservaat Bialowiza in Zuid-Lithauen kreeg de wisent een stuk grond toegewezen, waar hij voor taan onder de bescherming van de mens, eertijds zijn aartsvijand, rustig verder kon leven. Later werd hij ook in andere reservaten, zoals het Nean- derdal, overgeplant. Er zijn nu nog ongeveer honderd raszuivere dieren over, die alle in reservaten of dierentuinen (ArtisI) leven. In het wild, d.w.z. bulten deze beschermde gebieden, treft men hen nergens meer aan. De wisent leeft in kudden. Wanneer echter een koe moet kalven, trekt zij zich op een eenzaam plekje terug. Ook de eerste tijd na de geboorte leven moeder en kind in afzondering. Het is dan niet geraden dicht in haar buurt te komen. Ook oude stieren (soms blind) brengen dikwijls de laatste ja ren van hun leven in eenzaamheid door, in welke tijd ze veelal zeer ge vaarlijk zijn. Overigens zal de wisent, wanneer hij niet kwaad gemaakt wordt, de toevallig zijn pad kruisende mens geen leed berokkenen. Dat laat ste is echter Iets, wat ik Willem, die na alles wat hij in het Neanderdal ge zien en gehoord heeft; een beetje stil feworden is, niet ln zijn hoofd gepraat rijg. „Ik vind het maar een linke bedoe ning hier", zegt hij. „Laten we maar gauw opkrassen." En aldus wordt besloten. Zo wachten de belde families me* spanning op de Amerikaanse „ambas sadrices". Maar ook ln heel Kamper land en Rilland-Bath wordt er al druk over de meisjes gepraat. Het gebeur* ook niet elke dag, dat er dergelijk* gasten komen (en dan nog wel zulke charmante). De komende vijf weken zal de Zeenwse bevolking met Dlan* en Beverly kennis maken. Raad St. Laurens ST. LAURENS, 8 Sept. Tijdens de gistermiddag gehouden raadsvergade» ring z(jn diverse aanvragen om subsi» die, o.m. van de Johannes-Stlchting, op voorstel van B. en W. niet ingewilligd Aangaande het verzoek van de Stich» tlng Zeeuwse Muziekschool om een geldelijke bijdrage voor het schooljaaf 19551950, alsmede tot toetreding to| genoemde Stichting, stelde B. en W, voor, gezien de financiële draagkrachl der gemeente en het feit, dat geen ex» tra-bijdragen uit het Gemeentefonds worden verleend, afwijzend te beschik ken. De heer Hamelink stelde voor een principe-besluit te neemen, om wan neer de Stichting bereid zou zifn voof een bijdrage van b.v. de halve som ook voor de leerlingen van Sint Lauren* korting toe te passen op het schooi» geld, alsnog steun te verlenen. Dit voorstel werd niet gesteund. Op voorstel van weth. Koole zullen B. en W. Inlichtingen vragen aan dé Stichting. Weth. Riemens en de andere leden meenden dat ln dit geval dé ouders zelf wel ln staat zijn om hei volle schoolgeld te betalen. Besloten werd premie voor woning verbetering toe te kennen aan L. Bak» ker te Aagtekerke voor het pand Van Cltterstraat 20 en aan de heer C. Wat» tel voor het pand Eendekotseweg 1. In principe werd besloten, wanneer dé aanvrage voldoet aan de voorschriften, deze ook te verlenen aan de heer Heil» ne te Domburg voor het pand Noord- weg 40. Het voorstel tot verkoop van twee percelen bouwgrond aan de hoek Mo» lenpad-Noordweg, resp. aan Mevr. Wed. Pouwer-Gideonse en de heer J. Koole Jzn., werd aangehouden. B8 de rondvraag vroeg de heer A, Francke (C.H.) hoe ver het staat met het kleedlokaal op het sportterrein. De voorzitter deelde mede, dat er één be steld ls. De heer A. Simonse (AJFL) zag gaarne, dat op de lijst van woningzoe kende voorrang wordt verleend aan een onderwijzer. De heer Hamelink vroeg, evenals de heer P. A. Abrahamse (S.G.P.j een en ander over het voetbalveld. De voorzit ter deed hierover uitvoerige mededelin gen. Tenslotte verzocht de heer Ha» mellnk om betere verlichting langs de Noordweg. MIDDELBURG, 8 sept. Op zater dag 29 september worden in het Schut tershof de Zeeuwse tafeltenniskampioen, schappen gehouden. De deelname staat alleen open voor leden van de NTTBj afdeling Zeerand en Zeeuwsoh-Vlaande ren, almede voor invlté's uit Goes en Schouwen-Duiveland. Er wordt ge speeld ln de 1ste, 2de, 3de en 4de klas se van het heren-enkelspel, ln de 1ste en 2de klasse gecombineerd en 2de en 3de klasse gecombineerd heren-dubbel spel; ln de 3de en 4de klasse dames enkelspel en de 3de en 4de klasse ge combineerd dames-dubbelspel. De wed strijden beginnen 's middags om 2 uur. De finales worden gespeeld volgens „the best of five", de overige wedstrij den volgens „the best of three". Uitgave Stichting Zeeuwscb Dagblad Goes. Medewerkers: 3. A. van Benne- kom, Middelburg; Ds. W. C. van Bargeler, Kruisingen) A. I. Cats- man, Aardenburg; J. S. Hoek, Middelburg; 3. Hommes, Nieuw- dorp; J. Huijssen, Terneuzen; Ds. J. Karelse, Goes. Ds. M. v. d. Klis, Zierikzee; Ds. J. Kwast, Vlissingen; Ds. C. J. P. Lam, Poortvliet; J. Laport, Goes; J. Lodder, Vlissingen; J. Moll, Vlis singen, K. C. v. Spronsen, Goes; Dr. C. Stam, Goes; A. H. S. Ste- merding, Souburg; R. Zuldema, 6oes.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1956 | | pagina 5