Diane
en
Beverly zien (met Amerikaanse
ogen) hoe Zeeland werkt en leeft
IN DE NATUUR
OhtdekkUsget* en Mevetm&ett
M. H. 80ASS0N ZONEN NI
Amerikaanse groentekoningin
komt ook naar fruitcorso
Uitwisseling plattelandsjongeren I. F.Y. E. P.
Vijf weken te gast bij families
in Kamperland en Rilland
Zeeuwse families maken reeds plannetje
De Wisent, een zeld
zame verschijning
JOSEPH A.BRUSSE
Geen bijdrage aan
Zeeuwse Muziekschool
Zeeuwse Tafeltennis
kampioenschappen
Maandag 10 september 1956
ZEEUWSCH DAGBLAD
pagina 5
Ingezonden Mededeling (adv.)
GOES, 8 september. In twee Zeeuwse dorpen, te Kamperland en Rilland, wordt met spanning ge
wacht op de komst van twee Amerikaanse meisjes Diane en Beverly, ambassadrices van de plattélands-
jeugd in de Verenigde Staten. Deze week zullen zij voet op Zeeuwse bodem zetten, om hun intrek te
nemen op de landbouwbedrijven van de families J. Mol (Kamperland) en W. Kdkebeeke (Rilland-Bath).
Vijf weken lang zullen daar werken, kennis maken met het Zeeuwse leven, tochtjes door de provincie
maken, kortom beleven hoe Zeeland leeft en werkt.
De beide Amerikaanse meisjes, resp. 20 en 23 jaar oud, maken deel uit van een groep van 63 Ame
rikaanse jongelui, die in het kader van de uitwisseling van plattelandsjongeren thans vier maanden
in Europa doorbrengen. Nederland heeft de twee meisjes te gast gekregen, die een verblijf bij gezinnen
in Overijsel en Groningen doorbrachten en die thans als sluitstuk van het bezoek aan ons land, nog vijf
weken het anker in Zeeland uitgooien.
niseerd lijkt, gaat hier met veel meer
voorzorgsmaatregelen tegen het broe
ien gepaard. Erg interessant. Ik be
grijp, dat het klimaat in deze een gro
te rol speelt, zoals ook bij de afwate
ring. In Wisconsin valt ook wel eens
te veel regen, maar 't graven van een
paar greppeltjes is dan wel voldoende.
Drain eerbuizen heb ik hier voor het
eerst van mijn leven gezien".
En dan zijn er natuurlijk de land
bouwgewassen, waarmee Beverly
en naar mag worden aangenomen vele
Nederlanders met haar nog niet eer
der kermis heeft gemaakt, zoals kana
riezaad en karwei.
Lessen aan tafel
Met de Engels-Nederlandse lessen
I wilde het in Groningen best vlotten.
Op 28 juni j.l. arriveerden Diana en Beverly in ons land. Op het
zelfde Moment, dat in de Ver. Staten drie Nederlandse plattelands
jongeren voet aan wal zetten, t. w. Leny de Jong (Middenmeer),
Piet Dijkhuis (Warfhuizen) en Peter Hooyman (Aalsmeer). Oor
spronkelijk zou de delegatie naar ons land ook uit twee meisjes en
een jongen bestaan, maar te elfder ure was deze verhinderd.
Om onze lezers, van wie verschillenden zeker in aanraking zullen komen
met de heide charmante afgevaardigden, Iets van deze te verwachten gasten
te kunnen vertellen, hebben we de Amerikaansen een dezer dagen opgezocht
tijdens hun verblijf in het hoge noorden.
'Ambassadrices' komen
zaterdagmiddag aan
Ada Diane Dameron (20), kortweg
Diane genoemd, heeft wel erg aan ons
kille zomertje moeten wennen. Zij
komt uit de zuidelijke Amerikaanse
staat Arkansas. Diane's belangstelling
gaat reeds bij voorbaat uit naar het
huishouden. Geen wonder, want van
de vier jaren studie in „Home Econo
mics" aan de universiteit te Fayette-
ville heeft ze er twee achter de rug.
In 1958 hoopt ze „Bachelor of Science"
te zijn en lerares te worden aan een
Amerikaanse mulo. Negen maanden
per jaar is Diane van huis weg,
ver van huis weg, want de af
stand van de universiteit naar huis is
groter dan die van Limburg naar Rot-
tumeroog. Gedurende de vakanties is
zij echter op het middelgrote gemeng
de proefbedrijf van haar vader.
„Veel is er voor mij op het land niet
te doen", zegt Diane, „want behalve
mijn ouders hebben nog elf andere ge
winnen hun woning en hun werk op
de 64 ha grond".
Anders
„Of het leven op het Nederlandse
platteland zo is als ik het me had
voorgesteld? Nee, eigenlijk niet. Ik
had bijv. niet gedacht, dat ik hier
brood van de bakker zou eten en ook
Êiet, dat men hier al aan een koel-
ast toe zou zijn. Hier is er weliswaar
geen, maar ik heb er in de buurt één
ontdekt".
Wat de inrichting van de keuken
betreft, is het Diane opgevallen, dat
men er hier veelal in woont. Verder
zou het voigens haar in vele gevallen
aanbeveling verdienen, wanneer het
fornuis d'chter bij de plaats wordt ge
bracht, waar de ingrediënten voor de
maaltijden worden opgeborgen.
„Denk nu niet", zegt ze, „dat de
Amerikaanse keuken overal model is.
De verbetering van de keuken en over
het algemeen de vergroting van de ef
ficiency in het huishouden is ook bij
ons een onderwerp, dat voortdurende
aandacht verdient
Les van
Zierikzeese emigrant Kik
Diane Dameron gaat niet graag over
één nacht ijs. Zij heeft haar reis naar
Nederland hijvoorbeeld grondig voor
bereid. Gedurende drie maanden heeft
zij te Fayetteville vijf uren per week
lessen in de Nederlandse taal gevolgd
bij de wetenschappelijke onderzoeker
Marinus Kik, die in 1924 met zijn echt
genote uit Zierikzee naar de Verenig
de Staten is geëmigreerd.
Ook in ander opzicht was Neder
land Diane niet vreemd. „Mijn 'boy
friend' Lyle Gilbert, laatstejaars stu-
d-nt in de landbouwtechniek aan de
zelfde universiteit die ik bezoek, is
van verre Nederlandse afkomst. Ik
brei op het ogenblik een paar sok
ken voor hem. Ik heb het pas ge
leerd".
Verder heeft Diane, voordat zij haar
rei3 aanvaardde, te Silver Spring in de
staat Maryland in het hoofdkwar
tier van „The National 4-H Club Foun
dation", de bekende plattelandsjonge-
renoi .'.amsatie, een ontmoeting gehad
met Leny de Jong uit Middenmeer,
die cp het ogenblik bij Diane's ouders
in Marianua vertoeft. Op uitnodiging
van de familie De Jong heeft Diane
inmiddels een tegenbezoek gebracht
aan de Wieringermeerpolder. Op de te
rugweg heeft zij niet alleen de oude
meesters in het Amsterdamse Rijks
museum bewonderd, maar tevens het
spiksplinternieuwe, aan het IJsselmeer
ontworstelde Lelystad.
Het bloed kruipt tenslotte waar het
niet gaan kan. En al heeft Diane dan
ook grote belangstelling getoond voor
een herverkavelingsproject in de buurt
van Vriezenveen, zij zou geen rechtge
aard studente in de huishoudkunde
zijn, als zij zich niet op de hoogte had
gesteld van het Nederlandse hrdshoud-
onderwijs. Zij is een hele dag de gast
geweest van de huishoudschool te De
venter (een lerares van dit instituut
had zij reeds in Fayetteville ontmoet)
en heeft verder onder meer bezoeken
gebracht aan de huishoudschool te
Bolsward en de ULO te Ommen, waar
zij aan de hand van lantaarnplaatjes
het een en ander over Washington, D.
C., de staat Arkansas en het bedrijf
van haar vader heeft verteld.
Beverly: Groentekoningin
De Groentekoningin van de Ver
enigde Staten voor het jaar 1955 komt
in Rilland. De naam van de groente
koningin is Beverly Bishop en zij is
afkomstig uit Sherwood in de Ame
rikaanse staat Wisconsin. De 23-jarige
Beverly mag dan sinds 1950 een te
Appleton gevestigde verzekeringsmaat
schappij als privé-secretaresse terzijde
staan, vóór en na kantoortijd Sher
wood ligt vlakbij Appleton) gaat zij
geheel op in het gemengde bedrijf be
drijf (64 hectaren) van haar vader,
met hooi (gemengd, meest alfalfa),
haver, mais en suikerbieten als hoofd-
produkten.
„Om even op het praedicaat groen
tekoningin terug te komen", zei ze,
„je moet niet denken, dat je alleen
op je uiterlijk wordt gekozen. Nee,
dat is geen valse bescheidenheid. Je
moet niet alleen op de hoogte zijn
van de groeteteelt in het algemeen,
maar ook, hoe je de groente het
best kunt conserveren, wat je daar
bij voorkeur voor gebruikt en op
welke wijze je dit verklaart. Er wor
den je een heleboel vragen gesteld
en je moet je uit allerlei situaties
weten te redden, vooral veel spre
ken. En als je dan uiteindelijk, na
vele selecties, tijda de conventie van
de 'Vegetable Growers Association
of America' wordt uitverkoren, dan
is het geen zaak om zo snel mogelijk
flauw te vallen, maar op de been te
te blijven en te bewijzen, dat je het
ook waard bent".
Nu, dat praten gaat Beverly, die 9
jaar lid is geweest van een „4-H Club"
en 6 jaar van de „Junior Vegetable
Growers Association of America", goed
af. Op intelligente wijze vertelt zij
van de vele nieuwe ervaringen, die zij
na een verblijf van ruim een maand in
Nederland heeft opgedaan.
„O, er is zoveel te vertellen, dat ik
gewoon niet weet, waar ik moet be
ginnen. Wat me hier opvalt is, dat
men de bodem hier veel wetenschap
pelijker behandelt dan bij ons in de
Ver. Staten het geval is. De hooibouw,
die me overigens thuis meer gemecha-
MIDDELBURG NOORDSTRAAT 19-21
Onze toonzalen zijn voor het publiek toegankelijk
op werkdagen van 8.30—12.30 en van 2.—5.30,
'•zaterdags 8.3012
(levering uitsluitend via de detailhandel)
Kamperland en Rilland
KAMPERLAND, 8 september. Deze week krijgt Zeeland twee
koninginnen binnen haar grenzen. Want behalve de Zeeuwse fruitfee
Ols Tamminga, arriveert ook de Groentekoningin van de Verenigde
Staten, Beverly Bishop (23), zaterdagmiddag. Zeer waarschijnlijk
zullen de beide meisjes tijdens het fruitcorso nog wel kennis met
elkaar maken. De fruitcorsocommissie te Goes heeft nog meer plan
nen, maar daarin moet eerst Beverly zelf worden gekend.
Rotterdams Filharmonisch Orkest
(op 19 september te Goes) staan o.a.
op het lijstje, dat zij aan Diane wil»
len voorleggen. De eerste dagen zal
zij echter eerst kennis maken met
het leven op Noord-Beveland zelf.
Dat is op zichzelf reeds interessant
genoeg voor een Amerikaans meisje.
Uiteraard hebben deze lessen bij voor
keur aan tafel plaats, omdat het af
wisselende boerenbedrijf in het oogst-
•eizoen nu eenmaal geen vorming van
conversatieclubs gedoogt. De maaltij
den worden overigens ook hier in de
keuken genuttigd. En wat voor een
keukenl „Beter dan bij ons thuis",
zegt Beverly. „Modern van inrichting
en vooral praktisch ingedeeld".
Beverly heeft Diane opgezocht en
Diane heeft inmiddels «en tegenbezoek
gebracht. Zij hebben samen de natio
nale ploeg wedstrijd ln de Noordoost
polder bijgewoond «n de kampioenen
met hun succes en hun uitzending naar
Engeland gelukgewenst. Samen zijn
ze enige dagen als gast van een fa
milie in Wageningen geweest. En ook
later zouden ze elkaar nog vaak ont
moeten.
Twee Amerikaanse meisjes, die
voor hun oriëntatie te Washington
vreemden voor elkaar waren,
hebben elkaar in Nederland ge
vonden. En wat belangrijker is
als al deze Beverly's en Diane's
straks, na hun terugkeer in de
Verenigde Staten, in hun eigen
„county", hun eigen straat of
zelfs daarbuiten aan honderden
achterblijvers verslag hebben uit
gebracht van hun ervaringen, dan
zal dat zeker bijdragen tot ver
groting van het internationale be
grip en verbetering van de inter
nationale verstandhouding.
Dit zijn dan de beide Amerikaanse
plattelandsmeisjes, zoals wij hen foto
grafeerden tijdens werkzaamheden in
de Nederlandse landbouw en huishou
ding.
Links: Beverly (23), op een Gro
ningse akker. Zij zal een gastvrij on
derdak vinden bij de fam. W. Kake-
beeke te Rilland-Bath.
Rechts: Diane Dameron (20), die bij
de fam. J. Mol in Kamperland vijf we
ken komt logeren, is hier bezig met
het breien van een paar sokken voor
haar vriend in Amerika. Neen, zoiets
had ze thuis niet geleerd, maar na
een paar maanden in Nederland breit
ze er al lustig op los.
Beverly komt (zoals in nevenstaan
de reportage reeds is vermeld), vijf
weken ln Zeeland te gast, en wel bij
de familie Kakebeeke te Rilland.
Ir. W. Kakebeeke, directeur van de
N. V. Landbouwmaatschappij „De
Bathpolders", vertelde ons desge
vraagd dat hij zijn Amerikaanse
gast zoveel mogelijk van het Zeeuw
se werken en leven wil laten zien.
Vastomlijnd waren de plannen, die
hij en zijn vrouw reeds in hun ach
terhoofd hebben, nog niet. „Wij wil
len eerst eens met het meisje zelf
kennis maken. Dan eerst weten we
precies, waar zij zoal belang ln
stelt", aldus Ir. Kakebeeke.
Aanvankelijk zou Beverly reeds
woensdag arriveren, maar daar zij
door 'n familie in Zevenbergen (waar
zij tevoren logeerde) is uitgenodigd
voor «en bruiloft, komt zij nu pas tij
dens het a.s. weekend in Rilland aan.
Op Noord-Beveland
Dlane Dameron (20), die vijf weken
bij de familie J. Mol te Kamperland
(Campensnieuwland 1) zal logeren,
heeft eveneens dl* Brabantse bruiloft
niet aan haar neus voorbij willen la
ten gaan. Daarom komt zij ook wat
later. Zaterdagmiddag zal de fam. Mol
haar met de auto uit Bergen op Zoom
afhalen.
„Ik verheug me er erg op", aldus
Jannie Mol, de dochter des huizes, die
op zich genomen heeft het Amerikaan
se meisje te laten zien, wat en hoe
Zeeland nu eigenlijk Is. De Engelse
conversatie zal wel niet veel moeilijk
heden opleveren, want Jannie heeft
geruime tijd Engelse conversatielessen
gevolgd.
De familie Mol heeft al verschil
lende plannetjes gemaakt. Het fruit
corso, Prinsjesdag in Den Haag, het
Dit zijn zei
ADA DIANE DAMERON (Diane)
uit Marianna Arkansasis 20
jaar oud geb29 dec. '35) en
enige dochter van John L. Da
meron. Zij studeerde twee jaar
voor lerares huishoudkunde. Ada
woont op een middelgroot be
drijf: katoen, mais, sojabonen.
Verder wordt er vee gefokt. Huis
houdelijk werk, koken en naaien
gaan haar heel goed af. Haar hob
bles Musiceren (piano, orgel),
paardrijden en zwemmen.
BEVERLY JEAN BISHOP (Be
verly) uit Sherwood (Wisconsin)
is 23 jaar oud (geb. 4 nou. '32)
en heeft één broer en twee zus
ters. Zij heeft haar middelbare
schoolopleiding voltooid met als
voorkeurvakken: huishoudkunde
en handelskennis. Zij is thans
privé-secretaresse voor een ver
zekeringsmaatschappij. Haar plan
nen voor de toekomst? Zij wil
jeugdleidster worden en als de
tijd daarvoor rijp is huis
vrouw. Zij woont op een groot
gemengd boerenbedrijf: hooi,
mais, haver, suikerbieten. De vee
stapel bestaat uit Holstein-melk-
koeien, varkens en pluimvee. Be
verly is zeer bedreven in het
melken, hooien, oogsten, de om
gang met dieren, alsmede in ko
ken, bakken en ander huishoude
lijk werk. Hobbiest reizen, foto
graferen en sport.
Als twea reusachtige kolossen
staan de stieren tegenover el
kaar, de koppen gebogen, de
horens gereed om toe te stoten.
Een ogenblik van schier ondrage
lijke spanning. Dan gaat het er op
los. Snuivend en briesend stormen
ze op elkaar in. Dof slaan hun
hoeven op de zachte grond. Nog
slechts een onderdeel van een se
conde. Bijna gelijktijdig staan
ze stil, de koppen slaan tegen el
kaar met grof geweld. Dat een
levend wezen zoiets verdragen
kan!
Even lijkt het er op, dat de vechters
bazen, versuft door de botsing, de strijd
zullen staken. Even maarwant
reeds bereiden ze zich voor op een
nieuwe stoot. Ze zoeken elkaar te tref
fen op een zwakke plek. Maar het zit
ze niet glad, want ze zijn aan elkaar
gewaagd, deze twee. -Ze geven zich
niet bloot. Ja, daar gaan ze weer. Een
doffe klap, gekraakSteeds heftiger
gaan ze te keer, steeds driester worden
de aanvallen, steeds woedender het
gegrom. v
De stoten volgen elkaar in groter
snelheid op. Als de een zich draait,
draait de ander mee. Met de opvallend
kleine ogen, nu met bloed doorlopen,
volgen ze al de bewegingen van de te
genstander. Onvermoeibaar schijnen
ze. En mocht er al één een verwonding
oplopen, welke stier, die zichzelf res
pecteert, let daarop? Zo gaat de strijd
voort met afwisselende kansen. Nu
eens is de een in 't voordeel, dan weer
de ander. Ze ontzien elkaar niet en ze
ontzien zichzelf niet. In blinde woede
vechten ze door. Doldriest en toch
koel berekenend. Wild en toch be
heerst.
Ontnuchtering
En zie, dan opeens begint de storm
van dierlijke oerkracht te luwen. Een
door
der kampvechters wendt zich af,
draait zich om en verdwijnt, deerlijk
gehavend. Geheel ontnuchterd blijft
zijn tegenstander achter. Het is, alsof
hij het nog niet goed verwerken kan,
dat nu het gevecht is afgelopen en dat
hij als overwinnaar daaruit te voor
schijn is gekomen. Woest schudt hij een
paar maal met zijn grote kop, kijkt
wantrouwig naar de plaats, waar zich
zoëven nog zijn rivaal bevond. Dan
geeft hij lucht aan zijn overvol gemoed.
Een triomfgebrul weerklinkt. Lang
zaam en statig zet hij zijn vijfhonderd
kilo (of meer) ln beweging. Een trotse,
zelfverzekerde wisent-stier. Wie kan
hem evenaren? Wie durft zich met
hem te meten? Dat hij komei
In augustus en september
ergelijke gevechten hebben gedu
rende de maanden augustus en sep
tember de bronstijd paartijd)
van de wisent meermalen plaats ln
het „Naturschutzgebiet Neandertal",
tussen Düsseldorf en Wuppertal, op
nog geen honderd kilometer van de
Nederlandse grens. De wisent, nauw
verwant met de Noordamerikaanse
bison, hetgeen zijn wetenschappelijke
naam (Bison bonasus) duidelijk te
kennen geeft, bewoonde eens in lang
vervlogen tijden grote delen van Euro
pa, zoals Duitsland, Polen, de Balkan
en Rusland. Maar evenals zijn „neef
uit Amerika" heeft hij veel te lijden
gehad van de mens. Vooral de adel
heeft zich in dit opzicht erg „verdien
stelijk" gemaakt. Hele jachtpartijen
werden er georganiseerd, waarbij de
boeren en „andere mensen van minder
allooi", daartoe gedwongen door hun
meesters, de grootgrondbezitters, als
drijvers optraden. Deze drijvers dron
gen bij duizenden tegelijk de rimboe
binnen en joegen de dieren op in de
richting van de geweren der „dap
pere" jagers, die zelf veilig verborgen,
niets anders te doen hadden dan de
dieren neer te knallen.
In reservaten
De gelederen van de wisent begon
nen te dunnen. In de achttiende eeuw
brak er onder de kudden in Polen tot
overmaat van ramp een besmettelijke
ziekte uit. Totale uitroeiing dreigde.
Maar ter elfder ure kwam er uitkomst.
In het natuurreservaat Bialowiza in
Zuid-Lithauen kreeg de wisent een
stuk grond toegewezen, waar hij voor
taan onder de bescherming van de
mens, eertijds zijn aartsvijand, rustig
verder kon leven. Later werd hij ook
in andere reservaten, zoals het Nean-
derdal, overgeplant.
Er zijn nu nog ongeveer honderd
raszuivere dieren over, die alle in
reservaten of dierentuinen (ArtisI)
leven. In het wild, d.w.z. bulten deze
beschermde gebieden, treft men hen
nergens meer aan.
De wisent leeft in kudden. Wanneer
echter een koe moet kalven, trekt zij
zich op een eenzaam plekje terug. Ook
de eerste tijd na de geboorte leven
moeder en kind in afzondering. Het is
dan niet geraden dicht in haar buurt
te komen. Ook oude stieren (soms
blind) brengen dikwijls de laatste ja
ren van hun leven in eenzaamheid
door, in welke tijd ze veelal zeer ge
vaarlijk zijn. Overigens zal de wisent,
wanneer hij niet kwaad gemaakt
wordt, de toevallig zijn pad kruisende
mens geen leed berokkenen. Dat laat
ste is echter Iets, wat ik Willem, die
na alles wat hij in het Neanderdal ge
zien en gehoord heeft; een beetje stil
feworden is, niet ln zijn hoofd gepraat
rijg.
„Ik vind het maar een linke bedoe
ning hier", zegt hij. „Laten we maar
gauw opkrassen."
En aldus wordt besloten.
Zo wachten de belde families me*
spanning op de Amerikaanse „ambas
sadrices". Maar ook ln heel Kamper
land en Rilland-Bath wordt er al druk
over de meisjes gepraat. Het gebeur*
ook niet elke dag, dat er dergelijk*
gasten komen (en dan nog wel zulke
charmante). De komende vijf weken
zal de Zeenwse bevolking met Dlan*
en Beverly kennis maken.
Raad St. Laurens
ST. LAURENS, 8 Sept. Tijdens de
gistermiddag gehouden raadsvergade»
ring z(jn diverse aanvragen om subsi»
die, o.m. van de Johannes-Stlchting, op
voorstel van B. en W. niet ingewilligd
Aangaande het verzoek van de Stich»
tlng Zeeuwse Muziekschool om een
geldelijke bijdrage voor het schooljaaf
19551950, alsmede tot toetreding to|
genoemde Stichting, stelde B. en W,
voor, gezien de financiële draagkrachl
der gemeente en het feit, dat geen ex»
tra-bijdragen uit het Gemeentefonds
worden verleend, afwijzend te beschik
ken. De heer Hamelink stelde voor een
principe-besluit te neemen, om wan
neer de Stichting bereid zou zifn voof
een bijdrage van b.v. de halve som ook
voor de leerlingen van Sint Lauren*
korting toe te passen op het schooi»
geld, alsnog steun te verlenen. Dit
voorstel werd niet gesteund.
Op voorstel van weth. Koole zullen
B. en W. Inlichtingen vragen aan dé
Stichting. Weth. Riemens en de andere
leden meenden dat ln dit geval dé
ouders zelf wel ln staat zijn om hei
volle schoolgeld te betalen.
Besloten werd premie voor woning
verbetering toe te kennen aan L. Bak»
ker te Aagtekerke voor het pand Van
Cltterstraat 20 en aan de heer C. Wat»
tel voor het pand Eendekotseweg 1. In
principe werd besloten, wanneer dé
aanvrage voldoet aan de voorschriften,
deze ook te verlenen aan de heer Heil»
ne te Domburg voor het pand Noord-
weg 40.
Het voorstel tot verkoop van twee
percelen bouwgrond aan de hoek Mo»
lenpad-Noordweg, resp. aan Mevr.
Wed. Pouwer-Gideonse en de heer J.
Koole Jzn., werd aangehouden.
B8 de rondvraag vroeg de heer A,
Francke (C.H.) hoe ver het staat met
het kleedlokaal op het sportterrein. De
voorzitter deelde mede, dat er één be
steld ls.
De heer A. Simonse (AJFL) zag
gaarne, dat op de lijst van woningzoe
kende voorrang wordt verleend aan een
onderwijzer.
De heer Hamelink vroeg, evenals de
heer P. A. Abrahamse (S.G.P.j een en
ander over het voetbalveld. De voorzit
ter deed hierover uitvoerige mededelin
gen. Tenslotte verzocht de heer Ha»
mellnk om betere verlichting langs de
Noordweg.
MIDDELBURG, 8 sept. Op zater
dag 29 september worden in het Schut
tershof de Zeeuwse tafeltenniskampioen,
schappen gehouden. De deelname staat
alleen open voor leden van de NTTBj
afdeling Zeerand en Zeeuwsoh-Vlaande
ren, almede voor invlté's uit Goes en
Schouwen-Duiveland. Er wordt ge
speeld ln de 1ste, 2de, 3de en 4de klas
se van het heren-enkelspel, ln de 1ste
en 2de klasse gecombineerd en 2de en
3de klasse gecombineerd heren-dubbel
spel; ln de 3de en 4de klasse dames
enkelspel en de 3de en 4de klasse ge
combineerd dames-dubbelspel. De wed
strijden beginnen 's middags om 2 uur.
De finales worden gespeeld volgens
„the best of five", de overige wedstrij
den volgens „the best of three".
Uitgave
Stichting Zeeuwscb Dagblad
Goes.
Medewerkers: 3. A. van Benne-
kom, Middelburg; Ds. W. C. van
Bargeler, Kruisingen) A. I. Cats-
man, Aardenburg; J. S. Hoek,
Middelburg; 3. Hommes, Nieuw-
dorp; J. Huijssen, Terneuzen;
Ds. J. Karelse, Goes. Ds. M. v.
d. Klis, Zierikzee; Ds. J. Kwast,
Vlissingen; Ds. C. J. P. Lam,
Poortvliet; J. Laport, Goes; J.
Lodder, Vlissingen; J. Moll, Vlis
singen, K. C. v. Spronsen, Goes;
Dr. C. Stam, Goes; A. H. S. Ste-
merding, Souburg; R. Zuldema,
6oes.