N.C.G.O.V.het levende geweten
van de Nederlandse drankweer
Soekarno op goodwill-
bezoek in de Sowjet-Unie
Noodtoestand bij middelbaar
onderwijs wordt steeds ernstiger
Prinses
Wilhelmina
Minister SuurhoH'- ,Bij propaganda
<an vakman niet worden gemist'
Uw auto persen, meneer
Vijfenzeventig jarig bestaan wordt gevierd
Straks naar huis met toezeggingen van
economische hulp?
Scherpe kritiek op slappe houding der regering
Nederlander bij auto
ongeluk in Duitsland
gedood
Stempelplicht eieren
afgeschaft
Donderdag 30 augustus 1956.
7FF,TTWSrH DAGRT AD
Pagina J
In een artikel „De Nederlandse vrouw
gedurende de oorlog" in een Gedenk
boek van de Europese oorlog 1914—
1918 wordt over Prinses toen nog
Koningin Wilhelmina het volgende
geschreven:
„Te midden van al de wankelmoe
digheid, de stijgende en dalende stem
ming der menigte, de geslaagde en
mislukte pogingen van vrouwen om te
helpen in de moeilijke tijd, die het
land doormaakte, is er één Vrouw ge
weest, die steeds haar weg voor zich
zag, haar roeping begreep, allen voor
ging in moed en de hoogste plichtsbe
trachting, Zij wist van geen vermoeid
heid, zij werkte rusteloos, zij kende de
zwaarste zorgen, maar zij dacht aan
alles en allen, zij steunde ieder woord
en daad, zij was steeds tegenwoordig,
waar haar aanwezigheid nodig was en
zij gaf alleen een voorbeeld door de
eenvoud van haar leefwijze. Zij is de
vrouw in Nederland geweest, die in
bekwaamheden en werkkracht de eer
ste Vrouwe van het land was. Zij was
meer dan Vorstin, zij was mens in de
edelste zin van het woord."
Inderdaad, zo was zij met name in
de jaren van de eerste wereldoorlog.
Maar zo is zij niet minder gebleven
ln de tijd welke daarop volgde.
Een tijd, met dagen van wederop
bouw en bloei, maar ook met dagen
van crisis, tegenslag en rouw.
Koningin Wilhelmina moest haar
man, Prins Hendrik, en ook haar moe
der, de grijze Koningin Emma, ten gra
ve dragen.
De spanning onder de volkeren nam
aan het eind der dertiger jaren steeds
meer toe, onze mannen en jongens
werden onder de wapenen geroepen en
10 mei 1940 brak het oorlogsgeweld los
ook over de lage landen aan de zee.
Was de gang naar de groeve voor
onze Vorstin zwaar geweest en haar
eenzaamheid daarna met haar Ko
ninklijke dochter, nog aanzienlijk
zwaarder gang was voor haar het moe
ten verlaten van haar land in die ban
ge meidagen van 1940.
En haar eenzaamheid werd nog gro
ter toen Prinses Juliana, Prins Bern-
hard en haar kleinkinderen in Canada
als bannelingen een toevlucht moesten
zoeken.
Zelf bleef zij in Engeland en hoe
vaak hebben we van daaruit haar stem
klandestien mogen beluisteren.
Hoe bleek toen, zeker niet minder
dan irr de jaren 19141918, haar
geestkracht, haar hoop en ver
trouwen, haar geloof ook in de uitein
delijke nederlaag van het brute nazi
dom en de zegepraal van de wapens
der verbonden mogendheden.
En wat moet er in haar koninklijke
hart zijn omgegaan, toe ze eindelijk te
Eede, op Zeeuws-Vlaamse grond, voor
het eerst na meer dan vier lange, ban
ge jaren weer haar voet op vaderland
se bodem kon zetten.
Hoe heeft ze toen meegeleefd, eerst
met het alleen nog maar bevrijde Zui
den, doch ook later, na 5 mei 1945, met
het gehele, geschonden en uitgemergel
de Rijk in Europa.
Doch eveneens met de Rijksdelen
Overzee en hoe moet het haar gesmart
hebben dat op zo brute en ruwe wijze
één dezer Rijksdelen, mede door de
meer dan treurig houding van onze
bondgenoten Engeland en Amerika,
zich van het moederland losscheurde.
Suriname en de Ned. Antillen ble
ven zich echter nauw verbonden ge
voelen met hun Vorstin en getuigden
daarvan bij haar 50-jarig Regerings
Jubileum.
Doch zij waren het niet alleen; ook
uit alle delen van het Moederland
werd Koningin Wilhelmina op sponta
ne en vaak ontroerende wijze gehul
digd voor alles wat zij in de lange
reeks van jaren, 18981948, voor land
en Rijk en volk heeft mogen doen en
zijn.
In de „Buitengewone Nederlandsche
Staatscourant" van 20 november 1918
- na de revolutiepoging van Troelstra
?n de zijnen richtte zij tot ons volk
onder meer de volgende woorden:
„Het is mijn wil om steeds in nauwe
aanraking te zijn met de volksgeest en
om te regeren in overleg met de ver
tegenwoordiging van het gehele volk.
Ik heb verstaan dat Gij Mij daarin
steunt en met liefde en vertrouwen te
gemoet treedt.
Met liefde en vertrouwen aanvaard
ik die steun.
God zegene en behoede ons dierbaar
Vaderlrnd."
D:ze woorden is zij getrouw geble-
/en en ze klonken ook door bij
ïaar troonafstand, toen zij de ko
ninklijke macht overdroeg aan haar
dochter.
Nadien is zij op de achtergrond ge
treden, maar bij verschillende gelegen
heden, bij rampen ook als de waters
nood van 1953, bleek toch telkens weer
haar meeleven en ook haar mee-lijden
met haar geliefde volk.
Een volk, dat op zijn beurt ook haar
niet vergeet en dat, in het bijzonder
op 31 augustus, daarvan gaarne nog
eens getuigt.
Dat, voor zover het nog de handen
vouwt, God Almachtig smeekt of Hij
Prinses Wilhelmina nog geruime tijd
UTRECHT, 29 augustus. De algemene vergadering van de Na
tionale Chisten Geheelonthouders Vereniging, die vandaag en mor
gen in Utrecht wordt gehouden, staat in het teken van de herdenking
van het 75-jarig bestaan. Na de openingsrede door de waarnemende
voorzitter, dr. G. W. Korevaar, volgden felicitatietoespraken van mi
nister J. G. Suurhoff, van ds. J. R. Wolfensberger als vertegenwoor
diger van de synode der Herv. Kerk en van dr. B. E. Wierenga, de
voorzitter van de nationale commissie tegen het alcoholisme. Morgen
begint de dag met een wijdingsdienst in de Janskerk en is er een
feestvergadering onder leiding van de jubileumcommissie, waar de
algemene secretaris, de heer J. J. Smit, zal spreken over het ver
leden, het heden en de toekomst van de vereniging.
In zijn openingswoord herdacht van
ochtend dr. Korevaar de onlangs over
leden voorzitter, prof. dr. A. H. Edel-
koort. Als tweede feit, dat de feest
viering tempert, noemde ds. Korevaar
de achteruitgang van het aantal leden
in het afgelopen jaar. Die achteruit
gang bedraagt weliswaar slechts twee
personen, maar er was gehoopt, dat de
nadering van het 75-jarig bestaan een
vooruitgang te zien zou geven. Al is
het aantal leden maar ruim 5000, naar
de mening van dr. Korevaar reikt de
zegen, die van de NCGOV is uitgegaan
veel verder dan de grenzen der vereni
ging.
Dat er ook in 1956 geen sprake kan
zijn van een krachtige geheelonthou
dersbeweging valt volgens hem niet
te loochenen.
„In onze rijen zien we veel grijze
haren, maar weinig jeugd. Velen ver
lieten het vaandel en de kinderen van
vurige strijders volgen hun vaders niet
waar zij gingen. Er zijn zoveel vragen,
die de aandacht hebben, dat naar de
stem van een 75-jarige maar slecht
wordt geluisterd", aldus ds Korevaar.
DE HOOGSTE TIJD
Hij bracht het feit, dat ons land niet
minder dan 30.000 geregistreerde en
nog vele ongeregistreerde alcoholisten
telt, in verband met de verkeersonvei
ligheid en vroeg zich af, of het niet de
hoogste tijd is tot beraad wat hierte
gen kan worden gedaan. Hiervoor is
z.i. een gedegen vakkennis nodig van
het hele vraagstuk van het alcoholis
me, zoals het zich voordoet in de we
reld van nu. Hij hoopte, dat gemeen
schappelijk overleg de weg zal wijzen
hoe anderen te overtuigen van de
noodzaak van een georganiseerde strijd
tegen de volksvijand alcohol.
Ds. Korevaar noemde het onbegrij
pelijk, dat juist in kerkelijke kringen
zo weinig met de gevaren van de al
cohol wordt gerekend. Hij was dank
baar, dat de stem van de vereniging
enige weerklank bij de kerken heeft
gevonden. Steeds harder zal er naar
zijn mening op de deur der kerk ge
klopt dienen te worden, want de wjd
dringt
MAATSCHAPPELIJK
VRAAGSTUK
Minister Suurhoff noemde de drank
bestrijding een maatschappelijk vraag
stuk van groot belang, omdat bij alco
holmisbruik de morele remmen losra
ken en dit grote gevolgen kan hebben,
zowel voor het gezin als voor de maat
schappij.
Hoewel de minister niet gelooft in
een drankvrije samenleving, achtte
hij het noodzakelijk, dat de samen
leving altijd op haar qui vive zal zijn
jegens de alcohol. Hij was van me
ning, dat de preventieve zorg en de
curatieve drankbestrijding geen te
genstellingen zijn en dat bij de pro
paganda de beïnvloeding van de pu
blieke opinie, de vakman niet kan
worden gemist.
De minister vroeg zich dan ook af,
of daarin niet een van de zwakheden
ligt van de georganiseerde geheelont
houding. Omdat men de geheelonthou
dingsbeweging ons aller geweten zou
kunnen noemen en de overheid onmo
gelijk het werk van de verenigingen
als de NCGOV zou kunnen overnemen,
hecht de regering grote betekenis aan
dit werk.
Na zijn felicitatie met het jubileum
te hebben uitgesproken, wenste minis
ter Suurhoff namens de regering de
NCGOV het allerbeste voor de toe
komst.
VOORAL DOORGAAN
Ds. Wolfensberger verbond aan zijn
gelukwensen de oproep aan de vereni
ging toch vooral met haar werk door
te gaan, juist in deze tijd waarin de
onthoudersbeweging om velerlei rede
nen de wind niet in de zeilen heeft.
Na zijn felicitatie namens de natio
nale commissie tegen het alcoholisme
gaf de voorzitter, dr. Wierenga, een
uiteenzetting van wat de commissie
voor de Nederlandse drankweer bete
kent en hij herinnerde aan hetgeen de
NCGOV voor belangrijks aan de NCA
heeft gedaan.
Als belangrijke figuren, die aan het
bestuur van de commissie zijn afge
staan, noemde hij prof. dr. J. R. Slote-
maker de Bruine, dr. A. J. Montijn en
de heer J. J. Sandt. Hij noemde de
NCGOV het levende geweten van de
Nederlandse drankweer, omdat zij
doorlopend herinnert aan het principe
waaruit zij leeft: „De liefde voor
Christus dringt ons' met als ideaal
een drankvrije maatschappij.
Nadat in de pauze van de vergade
ring de deelnemers door het gemeen
tebestuur van Utrecht op het stadhuis
waren ontvangen, recipieerde 's mid
dags het bestuur in het universiteits
huis.
Overeenkomst in ontvangst met Amerika
President Soekarno van Indonesië moet, toen hij eergis
teren op het vliegveld van Moskou arriveerde, hebben
gedacht aan die andere ontvangst, enkele maanden ge
leden, op een vliegveld in de Verenigde Staten. Er was tus
sen beide gebeurtenissen veel overeenkomst. De staatkundige
leiders van de beide landen stonden hem op te wachten, met
hun vriendelijkste lach en met hun hooggestemde welkomst-
speeches in de zak. Speeches, die vol waren met waarderende
woorden over de strijd van Indonesië tegen het kolonialisme.
Zij zullen de Indonesische president als muziek in de oren
geklonken hebben. Want het moet toch wel een bijzonder
enerverende gewaarwording zijn te vernemen, dat de leiders
van de beide kampen, waarin de wereld is verdeeld, om strijd
hun bewondering uiten voor de prestaties van een land, dat
„350 jaar onder een koloniaal juk heeft geleefd".
I»
O. E. Alberti hoofdinspecteur
belastingen
's-GRAVENHAGE, 29 aug. De heer
O. E. Alberti, hoofd van de inspectie der
belastingen te Oostburg, is bij koninklijk
besluit benoemd tot hoofdinspecteur-ti
tulair van 'g Rijks belastingen.
Onrustbarend tekort aan leraren
GRONINGEN, 29 augustus. Het afgelopen jaar is uitermate
slecht geweest voor het Nederlandse voorbereidend hoger en middel
baar onderwijs. De vooruitzichten zijn slechter dan ooit tevoren, ten
gevolge van het onrustbarende tekort aan leraren. Dit verklaarde
drs. A. S. van Dam uit Coevorden als voorzitter in zijn openingsrede
van het tweedaags congres der vereniging van leraren aan rijks-
hogere burgerscholen. Het congres wordt gehouden in „Huize Vos
bergen", het conferentieoord van de Groningse rijksuniversiteit.
Drs. Van Dam voegde eraan toe,
dat de stijgende belangstelling voor
het volgen van voorbereidend hoger
en middelbaar onderwijs de overwel
digende moeilijkheden nog vergroot.
Dat geschiedt in zodanige mate, dat
alleen een zeer krachtig, doelbewust
en snel optreden van de regering dit
wil sparen voor allen, die haar lief en
dierbaar zijn.
Dat, met name nu donkere wolken
zich de laatste tijd boven ons Konin
klijk Huig hebben samengepakt, Hij
het zo moge leiden, dat die wolken
weer spoedig mogen verdwijnen en
ook in dit opzicht onze oude en grijze
Prinses voor veel verdriet en leed ge
spaard moge blijven.
God behoede en beseherme haar ook
verder ln haar ouderdom!
N. J. Hs.
onderwijs voor een chaos zal kunnen
behoeden.
De voorzitter was van mening,
dat de regering tegenover het te
kort aan leraren een ongelooflijk
slappe houding heeft aangenomen.
Deze noodtoestand raakt het ge
hele kabinet, aldus drs. Van Dam,
aangezien één der sleutelstellingen
van onze cultuur en van onze wel
vaart in het grootste gevaar ver
keert.
Na aan de hand van het Interim
rapport der commissie-Drewes een
overzicht te hebben gegeven van het
tekort aan leraren, oefende drs. Van
Dam kritiek uit op de maatregelen
van minister Cals tot uitvoering van
de aanbevelingen van de commissie
Vhmo. Naar het oordeel van de voor
zitter zijn deze voorstellen dermate
verminkt in praktijk gebracht, dat zij
slechts een klein gedeelte hebben van
het effect, dat zij bij ongewijzigde
uitvoering gehad konden hebben.
Voor automooilisten, die soms wel eens
de neiging krijgen hun oude wagen, als
die persé niet verder wil, „in elkaar te
trappen", heeft een Duitse firma in Dus-
seldorf de oplossing gevonden in de vorm
van een enorme hydraulische pers, welke
zij voor anderhalf miljoen Duitse marken
bouwde voor een Engelse staalfabriek.
Het gevaarte, dat maar liefst 230 ton
weegt, slokt aan de ene kant carosseriën
van auto's op en levert deze aan de an
dere kant, geperst tot keurige pakjes van
anderhalf tot twee en een halve ton,
weer af.
De foto's laten zien hoe dat allemaal
gaat.
VIER MIDDELEN.
Volgens de heer Van Dam bestaan
er naast verschillende kleinere
maatregelen, die tezamen kunnen
helpen om de eerste moeilijke jaren
iets te verlichten, in afwachting van
de tijd, waarop grotere maatregelen
effect zullen sorteren vier belang
rijke middelen om het lerarentekort
te bestrijden.
Ten eerste zal het ambt van
leraar aantrekkelijk moeten worden
gemaakt. In de tweede plaats dienen
renteloze voorschotten te worden
verstrekt op de wijze als door de
commissi Vhmo voorgesteld. Ver
volgens dient de mogelijkheid te
worden vergroot tot akademische
studie in andere faculteiten of vak
ken dan die, waartoe het einddiplo
ma, dat men bezit, recht geeft. Ten
slotte moet de hbs zesjarig worden
gemaakt.
Autherlne Lucy, het negerinnetje, dat
in het begin van het jaar vanwege haar
huidskleur niet tot de universiteit van
Alabama werd toegelaten, heeft op het
congres van de bond van Amerikaanse
studenten meegedeeld, dat zij erover
denkt opnieuw een aanvraag ln te die
nen voor toelating tot deze universiteit.
Overeenkomst is er dus ge
noeg. In beide landen heeft Soe
karno ook een eredoctoraat in da
rechten ontvangen. Een zeer be
langrijke onderscheiding, waar
mee men in Amerika en in Rus
land blijkbaar guller is dan in
ons land. Maar goed: de presi
dent heeft voor zijn land zeer
veel betekend en hij speelt als
vertegenwoordiger van een mil
joenenvolk ln de wereldpolitiek
een uiterst voorname rol. Men
mag slechts hopen, dat hij een
constructieve bijdrage zal kun
nen leveren aan de wereldvrede.
De bezoeken, die Soekarno aan
het buitenland brengt, moeten in
de eerste plaats worden gezien
als goodwill-missies. Natuurlijk
probeert de Indonesische presi
dent, die een gevolg van veertig
personen bij zich heeft, zaken te
doen, maar het gaat in de eer
ste plaats toch om het leggen
van contacten, om het effenen
van de weg voor verdere onder
handelingen over materiële en
morele steun.
Zijn bezoek aan de Ver. Sta
ten is naar naderhand wel is
gebleken geen onverdeeld suc
ces geweest. De steun, die hij
van Amerika wenste in de kwes
tie Nederlands Nieuw-Guinea,
heeft hij in feite niet gekregen.
De Amerikaanse leiders hebben
zich wat dit betreft nogal aardig
op de vlakte gehouden.
In Moskou beter
In Moskou ligt dat beter. Luis
ter maar naar hetgeen de pre
sident der Sowjet-Unie, Woro-
sjilof, bij Soekarno's aankomst
hem zei: „De rechtvaardige zaak,
waarvoor Indonesië vocht, heeft
overwonnen. "Wij zijn allen ver
heugd, dat uw land thans vol
vertrouwen het pad van de ont
wikkeling van een onafhanke-
ïr. SOEKARNO:
....met een vette
naar huis
buit
Het gesprek
van de dag
lijke nationale economie gaat en
dat de Indonesische regering een
actieve buitenlandse politiek
voert, die een waardevolle bij
drage is voor de wereldvrede.
Indonesië speelt een grote en
energieke rol in het verenigen
van de Aziatische en Afrikaanse
landen in hun strijd om onaf
hankelijkheid, tegen het kolonia
lisme en zijn gevolgen. Het is al
gemeen bekend, dat het volk van
ons land met diepe en onveran
derlijke sympathie de heldhafti
ge vrijheidstrijd van het Indone
sische volk heeft gevolgd".
Die sympathie bleek Soekarno
al spoedig tijdens zijn tocht door
Moskou. De straten in het cen
trum van de stad waren met
grote vlaggen versierd en er hin
gen metershoge portretten van
de president met wimpels en met
Indonesische en Russische op
schriften als „Groeten aan de il-
lustre zoon van het Indonesische
volk. Welkom, dierbare gasten
uit Indonesië";
In zijn antwoordrede omschreef
Soekarno het doel van het be
zoek met de woorden: „Wij zijn
zeer verheugd de Russische ver
richtingen te kunnen bestuderen,
teneinde deze vervolgens bij ons
te kunnen toepassen."
Veel te leren
Ongetwijfeld zal het Indonesi
sche gezelschap veel kunnen le
ren tijdens het veertiendaags be
zoek aan de Sowjet-Unie. Het
zal overal met grote vriendelijk
heid worden ontvangen en rond
geleid. Op recepties zullen vele
hartelijke woorden over en weer
worden gesproken. Of de Indo
nesiërs er ook zullen kunnen le
ren wat vrijheid is, is een heel
andere vraag. Wat dat betreft
zullen zij wel enig verschil kun
nen opmerken met wat zij in
Amerika konden constateren.
Maar daar gaat het ook niet di
rect om.
Reeds nu kan men zo ongeveer
vermoeden, wat er na afloop van
de veertien dagen in het slotcom
muniqué zal staan. Er zal gewag
worden gemaakt van wederzijd
se vriendschap en van een geza
menlijke strijd voor het behoud
van de wereldvrede. Er zal ook
wel zoiets als een veroordeling
van het kolonialisme in komen.
En de klap op de vuurpijl zal
wel zijn de mededeling, dat de
culturele betrekkingen en de
handelsrelaties zullen worden
uitgebreid. Een clausule over
economische hulp van Rusland
aan Indonesië zal zeker niet ont
breken. Maar het Is ook moge
lijk, dat de Sowjets met die toe
zegging van economische hulp
wat voorzichtig zullen zijn na
hetgeen zij in Egypte hebben
meegemaakt. Zij kijken van te
voren wel drommels goed uit,
dat hun roebels niet terechtko
men in een bodemloze put en
of zij met het strooien daarvan
politieke winst kunnen behalen.
Nu, wat dat laatste betreft
werkt de tijd ln Indonesië voor
hen. Een communistische partij,
op twee na de grootste van het
land, een bestuur, dat door cor
rupties wordt geteisterd, een bre
ken van beloften om aan een ze
ker land schulden te betalen: zie
daar enige factoren, die het
Kremlin zonder enige twijfel in
rekening zal brengen, voordat
het in enigszins belangrijke mate
zijn geld in Indonesische objec
ten steekt.
t
DÜSSELDORF, 29 aug. (DPA). Bij
een auto-ongeluk op de snelverkeersweg
bij Siegburg (West-Duitsland) is dins
dagavond de 46-jarige Nederlandse chauf
feur J. Bol uit Ridderkerk om het leven
gekomen. De 58-jarige mevr. Leuche
Kalser en de 59-jarige mevr. C. Bol zijn
ernstig gewond in het ziekenhuis van
Siegburg opgenomen. Zij verkeren niet
in levensgevaar.
Volgens de politie is de auto van B.,
doordat hü geen voorrang verleende,
door een vrachtauto tegen een boom
gedrukt en volledig vernield.
o
UTRECHT, 29 aug. In een
bestuursvergadering van het be
drijfschap voor pluimvee en eieren
is medegedeeld, dat j.l. zaterdag
binnengekomen is de ministeriële
bekrachtiging van de verordening
die een einde maakt aan het ver
plichte stempelen van eieren. Deze
stempeling zal thans facultatief
zijn.
KRUISWOORDRAADSEL
HORIZONTAAL: 1 soldaat, 4 druk van
een courant of tijdschrift, 6 met behoud
van eer, 7 metaalmengsel, allage.
VERTICAAL: 1 voorhoofdsriem in het
hoofdstel van een paard, 2 distilleerder,
3 overeenkomst, 5 plant.
Oplossing vorige puzzel
HORIZONTAAL: 1 compagnon, 7 pioen,
8 Leo, 11 set, 13 erf, 15 pa, 10 plausibel,
18 ut, 19 gas, 20 hel, 22 log, 24 doses, 29
vertellen.
VERTICAAL: 1 cel, 2 p.p., 3 als, 4 goe
dig, 5 net, 6 on, 9 eelt, 10 ora, 12 wal, 14
funest, 15 peso, 16 put, 17 bal, 20 hor, 21
lee, 23 gin, 24 de, 25 S.L.