N.C.G.O.V.het levende geweten van de Nederlandse drankweer Soekarno op goodwill- bezoek in de Sowjet-Unie Noodtoestand bij middelbaar onderwijs wordt steeds ernstiger Prinses Wilhelmina Minister SuurhoH'- ,Bij propaganda <an vakman niet worden gemist' Uw auto persen, meneer Vijfenzeventig jarig bestaan wordt gevierd Straks naar huis met toezeggingen van economische hulp? Scherpe kritiek op slappe houding der regering Nederlander bij auto ongeluk in Duitsland gedood Stempelplicht eieren afgeschaft Donderdag 30 augustus 1956. 7FF,TTWSrH DAGRT AD Pagina J In een artikel „De Nederlandse vrouw gedurende de oorlog" in een Gedenk boek van de Europese oorlog 1914— 1918 wordt over Prinses toen nog Koningin Wilhelmina het volgende geschreven: „Te midden van al de wankelmoe digheid, de stijgende en dalende stem ming der menigte, de geslaagde en mislukte pogingen van vrouwen om te helpen in de moeilijke tijd, die het land doormaakte, is er één Vrouw ge weest, die steeds haar weg voor zich zag, haar roeping begreep, allen voor ging in moed en de hoogste plichtsbe trachting, Zij wist van geen vermoeid heid, zij werkte rusteloos, zij kende de zwaarste zorgen, maar zij dacht aan alles en allen, zij steunde ieder woord en daad, zij was steeds tegenwoordig, waar haar aanwezigheid nodig was en zij gaf alleen een voorbeeld door de eenvoud van haar leefwijze. Zij is de vrouw in Nederland geweest, die in bekwaamheden en werkkracht de eer ste Vrouwe van het land was. Zij was meer dan Vorstin, zij was mens in de edelste zin van het woord." Inderdaad, zo was zij met name in de jaren van de eerste wereldoorlog. Maar zo is zij niet minder gebleven ln de tijd welke daarop volgde. Een tijd, met dagen van wederop bouw en bloei, maar ook met dagen van crisis, tegenslag en rouw. Koningin Wilhelmina moest haar man, Prins Hendrik, en ook haar moe der, de grijze Koningin Emma, ten gra ve dragen. De spanning onder de volkeren nam aan het eind der dertiger jaren steeds meer toe, onze mannen en jongens werden onder de wapenen geroepen en 10 mei 1940 brak het oorlogsgeweld los ook over de lage landen aan de zee. Was de gang naar de groeve voor onze Vorstin zwaar geweest en haar eenzaamheid daarna met haar Ko ninklijke dochter, nog aanzienlijk zwaarder gang was voor haar het moe ten verlaten van haar land in die ban ge meidagen van 1940. En haar eenzaamheid werd nog gro ter toen Prinses Juliana, Prins Bern- hard en haar kleinkinderen in Canada als bannelingen een toevlucht moesten zoeken. Zelf bleef zij in Engeland en hoe vaak hebben we van daaruit haar stem klandestien mogen beluisteren. Hoe bleek toen, zeker niet minder dan irr de jaren 19141918, haar geestkracht, haar hoop en ver trouwen, haar geloof ook in de uitein delijke nederlaag van het brute nazi dom en de zegepraal van de wapens der verbonden mogendheden. En wat moet er in haar koninklijke hart zijn omgegaan, toe ze eindelijk te Eede, op Zeeuws-Vlaamse grond, voor het eerst na meer dan vier lange, ban ge jaren weer haar voet op vaderland se bodem kon zetten. Hoe heeft ze toen meegeleefd, eerst met het alleen nog maar bevrijde Zui den, doch ook later, na 5 mei 1945, met het gehele, geschonden en uitgemergel de Rijk in Europa. Doch eveneens met de Rijksdelen Overzee en hoe moet het haar gesmart hebben dat op zo brute en ruwe wijze één dezer Rijksdelen, mede door de meer dan treurig houding van onze bondgenoten Engeland en Amerika, zich van het moederland losscheurde. Suriname en de Ned. Antillen ble ven zich echter nauw verbonden ge voelen met hun Vorstin en getuigden daarvan bij haar 50-jarig Regerings Jubileum. Doch zij waren het niet alleen; ook uit alle delen van het Moederland werd Koningin Wilhelmina op sponta ne en vaak ontroerende wijze gehul digd voor alles wat zij in de lange reeks van jaren, 18981948, voor land en Rijk en volk heeft mogen doen en zijn. In de „Buitengewone Nederlandsche Staatscourant" van 20 november 1918 - na de revolutiepoging van Troelstra ?n de zijnen richtte zij tot ons volk onder meer de volgende woorden: „Het is mijn wil om steeds in nauwe aanraking te zijn met de volksgeest en om te regeren in overleg met de ver tegenwoordiging van het gehele volk. Ik heb verstaan dat Gij Mij daarin steunt en met liefde en vertrouwen te gemoet treedt. Met liefde en vertrouwen aanvaard ik die steun. God zegene en behoede ons dierbaar Vaderlrnd." D:ze woorden is zij getrouw geble- /en en ze klonken ook door bij ïaar troonafstand, toen zij de ko ninklijke macht overdroeg aan haar dochter. Nadien is zij op de achtergrond ge treden, maar bij verschillende gelegen heden, bij rampen ook als de waters nood van 1953, bleek toch telkens weer haar meeleven en ook haar mee-lijden met haar geliefde volk. Een volk, dat op zijn beurt ook haar niet vergeet en dat, in het bijzonder op 31 augustus, daarvan gaarne nog eens getuigt. Dat, voor zover het nog de handen vouwt, God Almachtig smeekt of Hij Prinses Wilhelmina nog geruime tijd UTRECHT, 29 augustus. De algemene vergadering van de Na tionale Chisten Geheelonthouders Vereniging, die vandaag en mor gen in Utrecht wordt gehouden, staat in het teken van de herdenking van het 75-jarig bestaan. Na de openingsrede door de waarnemende voorzitter, dr. G. W. Korevaar, volgden felicitatietoespraken van mi nister J. G. Suurhoff, van ds. J. R. Wolfensberger als vertegenwoor diger van de synode der Herv. Kerk en van dr. B. E. Wierenga, de voorzitter van de nationale commissie tegen het alcoholisme. Morgen begint de dag met een wijdingsdienst in de Janskerk en is er een feestvergadering onder leiding van de jubileumcommissie, waar de algemene secretaris, de heer J. J. Smit, zal spreken over het ver leden, het heden en de toekomst van de vereniging. In zijn openingswoord herdacht van ochtend dr. Korevaar de onlangs over leden voorzitter, prof. dr. A. H. Edel- koort. Als tweede feit, dat de feest viering tempert, noemde ds. Korevaar de achteruitgang van het aantal leden in het afgelopen jaar. Die achteruit gang bedraagt weliswaar slechts twee personen, maar er was gehoopt, dat de nadering van het 75-jarig bestaan een vooruitgang te zien zou geven. Al is het aantal leden maar ruim 5000, naar de mening van dr. Korevaar reikt de zegen, die van de NCGOV is uitgegaan veel verder dan de grenzen der vereni ging. Dat er ook in 1956 geen sprake kan zijn van een krachtige geheelonthou dersbeweging valt volgens hem niet te loochenen. „In onze rijen zien we veel grijze haren, maar weinig jeugd. Velen ver lieten het vaandel en de kinderen van vurige strijders volgen hun vaders niet waar zij gingen. Er zijn zoveel vragen, die de aandacht hebben, dat naar de stem van een 75-jarige maar slecht wordt geluisterd", aldus ds Korevaar. DE HOOGSTE TIJD Hij bracht het feit, dat ons land niet minder dan 30.000 geregistreerde en nog vele ongeregistreerde alcoholisten telt, in verband met de verkeersonvei ligheid en vroeg zich af, of het niet de hoogste tijd is tot beraad wat hierte gen kan worden gedaan. Hiervoor is z.i. een gedegen vakkennis nodig van het hele vraagstuk van het alcoholis me, zoals het zich voordoet in de we reld van nu. Hij hoopte, dat gemeen schappelijk overleg de weg zal wijzen hoe anderen te overtuigen van de noodzaak van een georganiseerde strijd tegen de volksvijand alcohol. Ds. Korevaar noemde het onbegrij pelijk, dat juist in kerkelijke kringen zo weinig met de gevaren van de al cohol wordt gerekend. Hij was dank baar, dat de stem van de vereniging enige weerklank bij de kerken heeft gevonden. Steeds harder zal er naar zijn mening op de deur der kerk ge klopt dienen te worden, want de wjd dringt MAATSCHAPPELIJK VRAAGSTUK Minister Suurhoff noemde de drank bestrijding een maatschappelijk vraag stuk van groot belang, omdat bij alco holmisbruik de morele remmen losra ken en dit grote gevolgen kan hebben, zowel voor het gezin als voor de maat schappij. Hoewel de minister niet gelooft in een drankvrije samenleving, achtte hij het noodzakelijk, dat de samen leving altijd op haar qui vive zal zijn jegens de alcohol. Hij was van me ning, dat de preventieve zorg en de curatieve drankbestrijding geen te genstellingen zijn en dat bij de pro paganda de beïnvloeding van de pu blieke opinie, de vakman niet kan worden gemist. De minister vroeg zich dan ook af, of daarin niet een van de zwakheden ligt van de georganiseerde geheelont houding. Omdat men de geheelonthou dingsbeweging ons aller geweten zou kunnen noemen en de overheid onmo gelijk het werk van de verenigingen als de NCGOV zou kunnen overnemen, hecht de regering grote betekenis aan dit werk. Na zijn felicitatie met het jubileum te hebben uitgesproken, wenste minis ter Suurhoff namens de regering de NCGOV het allerbeste voor de toe komst. VOORAL DOORGAAN Ds. Wolfensberger verbond aan zijn gelukwensen de oproep aan de vereni ging toch vooral met haar werk door te gaan, juist in deze tijd waarin de onthoudersbeweging om velerlei rede nen de wind niet in de zeilen heeft. Na zijn felicitatie namens de natio nale commissie tegen het alcoholisme gaf de voorzitter, dr. Wierenga, een uiteenzetting van wat de commissie voor de Nederlandse drankweer bete kent en hij herinnerde aan hetgeen de NCGOV voor belangrijks aan de NCA heeft gedaan. Als belangrijke figuren, die aan het bestuur van de commissie zijn afge staan, noemde hij prof. dr. J. R. Slote- maker de Bruine, dr. A. J. Montijn en de heer J. J. Sandt. Hij noemde de NCGOV het levende geweten van de Nederlandse drankweer, omdat zij doorlopend herinnert aan het principe waaruit zij leeft: „De liefde voor Christus dringt ons' met als ideaal een drankvrije maatschappij. Nadat in de pauze van de vergade ring de deelnemers door het gemeen tebestuur van Utrecht op het stadhuis waren ontvangen, recipieerde 's mid dags het bestuur in het universiteits huis. Overeenkomst in ontvangst met Amerika President Soekarno van Indonesië moet, toen hij eergis teren op het vliegveld van Moskou arriveerde, hebben gedacht aan die andere ontvangst, enkele maanden ge leden, op een vliegveld in de Verenigde Staten. Er was tus sen beide gebeurtenissen veel overeenkomst. De staatkundige leiders van de beide landen stonden hem op te wachten, met hun vriendelijkste lach en met hun hooggestemde welkomst- speeches in de zak. Speeches, die vol waren met waarderende woorden over de strijd van Indonesië tegen het kolonialisme. Zij zullen de Indonesische president als muziek in de oren geklonken hebben. Want het moet toch wel een bijzonder enerverende gewaarwording zijn te vernemen, dat de leiders van de beide kampen, waarin de wereld is verdeeld, om strijd hun bewondering uiten voor de prestaties van een land, dat „350 jaar onder een koloniaal juk heeft geleefd". I» O. E. Alberti hoofdinspecteur belastingen 's-GRAVENHAGE, 29 aug. De heer O. E. Alberti, hoofd van de inspectie der belastingen te Oostburg, is bij koninklijk besluit benoemd tot hoofdinspecteur-ti tulair van 'g Rijks belastingen. Onrustbarend tekort aan leraren GRONINGEN, 29 augustus. Het afgelopen jaar is uitermate slecht geweest voor het Nederlandse voorbereidend hoger en middel baar onderwijs. De vooruitzichten zijn slechter dan ooit tevoren, ten gevolge van het onrustbarende tekort aan leraren. Dit verklaarde drs. A. S. van Dam uit Coevorden als voorzitter in zijn openingsrede van het tweedaags congres der vereniging van leraren aan rijks- hogere burgerscholen. Het congres wordt gehouden in „Huize Vos bergen", het conferentieoord van de Groningse rijksuniversiteit. Drs. Van Dam voegde eraan toe, dat de stijgende belangstelling voor het volgen van voorbereidend hoger en middelbaar onderwijs de overwel digende moeilijkheden nog vergroot. Dat geschiedt in zodanige mate, dat alleen een zeer krachtig, doelbewust en snel optreden van de regering dit wil sparen voor allen, die haar lief en dierbaar zijn. Dat, met name nu donkere wolken zich de laatste tijd boven ons Konin klijk Huig hebben samengepakt, Hij het zo moge leiden, dat die wolken weer spoedig mogen verdwijnen en ook in dit opzicht onze oude en grijze Prinses voor veel verdriet en leed ge spaard moge blijven. God behoede en beseherme haar ook verder ln haar ouderdom! N. J. Hs. onderwijs voor een chaos zal kunnen behoeden. De voorzitter was van mening, dat de regering tegenover het te kort aan leraren een ongelooflijk slappe houding heeft aangenomen. Deze noodtoestand raakt het ge hele kabinet, aldus drs. Van Dam, aangezien één der sleutelstellingen van onze cultuur en van onze wel vaart in het grootste gevaar ver keert. Na aan de hand van het Interim rapport der commissie-Drewes een overzicht te hebben gegeven van het tekort aan leraren, oefende drs. Van Dam kritiek uit op de maatregelen van minister Cals tot uitvoering van de aanbevelingen van de commissie Vhmo. Naar het oordeel van de voor zitter zijn deze voorstellen dermate verminkt in praktijk gebracht, dat zij slechts een klein gedeelte hebben van het effect, dat zij bij ongewijzigde uitvoering gehad konden hebben. Voor automooilisten, die soms wel eens de neiging krijgen hun oude wagen, als die persé niet verder wil, „in elkaar te trappen", heeft een Duitse firma in Dus- seldorf de oplossing gevonden in de vorm van een enorme hydraulische pers, welke zij voor anderhalf miljoen Duitse marken bouwde voor een Engelse staalfabriek. Het gevaarte, dat maar liefst 230 ton weegt, slokt aan de ene kant carosseriën van auto's op en levert deze aan de an dere kant, geperst tot keurige pakjes van anderhalf tot twee en een halve ton, weer af. De foto's laten zien hoe dat allemaal gaat. VIER MIDDELEN. Volgens de heer Van Dam bestaan er naast verschillende kleinere maatregelen, die tezamen kunnen helpen om de eerste moeilijke jaren iets te verlichten, in afwachting van de tijd, waarop grotere maatregelen effect zullen sorteren vier belang rijke middelen om het lerarentekort te bestrijden. Ten eerste zal het ambt van leraar aantrekkelijk moeten worden gemaakt. In de tweede plaats dienen renteloze voorschotten te worden verstrekt op de wijze als door de commissi Vhmo voorgesteld. Ver volgens dient de mogelijkheid te worden vergroot tot akademische studie in andere faculteiten of vak ken dan die, waartoe het einddiplo ma, dat men bezit, recht geeft. Ten slotte moet de hbs zesjarig worden gemaakt. Autherlne Lucy, het negerinnetje, dat in het begin van het jaar vanwege haar huidskleur niet tot de universiteit van Alabama werd toegelaten, heeft op het congres van de bond van Amerikaanse studenten meegedeeld, dat zij erover denkt opnieuw een aanvraag ln te die nen voor toelating tot deze universiteit. Overeenkomst is er dus ge noeg. In beide landen heeft Soe karno ook een eredoctoraat in da rechten ontvangen. Een zeer be langrijke onderscheiding, waar mee men in Amerika en in Rus land blijkbaar guller is dan in ons land. Maar goed: de presi dent heeft voor zijn land zeer veel betekend en hij speelt als vertegenwoordiger van een mil joenenvolk ln de wereldpolitiek een uiterst voorname rol. Men mag slechts hopen, dat hij een constructieve bijdrage zal kun nen leveren aan de wereldvrede. De bezoeken, die Soekarno aan het buitenland brengt, moeten in de eerste plaats worden gezien als goodwill-missies. Natuurlijk probeert de Indonesische presi dent, die een gevolg van veertig personen bij zich heeft, zaken te doen, maar het gaat in de eer ste plaats toch om het leggen van contacten, om het effenen van de weg voor verdere onder handelingen over materiële en morele steun. Zijn bezoek aan de Ver. Sta ten is naar naderhand wel is gebleken geen onverdeeld suc ces geweest. De steun, die hij van Amerika wenste in de kwes tie Nederlands Nieuw-Guinea, heeft hij in feite niet gekregen. De Amerikaanse leiders hebben zich wat dit betreft nogal aardig op de vlakte gehouden. In Moskou beter In Moskou ligt dat beter. Luis ter maar naar hetgeen de pre sident der Sowjet-Unie, Woro- sjilof, bij Soekarno's aankomst hem zei: „De rechtvaardige zaak, waarvoor Indonesië vocht, heeft overwonnen. "Wij zijn allen ver heugd, dat uw land thans vol vertrouwen het pad van de ont wikkeling van een onafhanke- ïr. SOEKARNO: ....met een vette naar huis buit Het gesprek van de dag lijke nationale economie gaat en dat de Indonesische regering een actieve buitenlandse politiek voert, die een waardevolle bij drage is voor de wereldvrede. Indonesië speelt een grote en energieke rol in het verenigen van de Aziatische en Afrikaanse landen in hun strijd om onaf hankelijkheid, tegen het kolonia lisme en zijn gevolgen. Het is al gemeen bekend, dat het volk van ons land met diepe en onveran derlijke sympathie de heldhafti ge vrijheidstrijd van het Indone sische volk heeft gevolgd". Die sympathie bleek Soekarno al spoedig tijdens zijn tocht door Moskou. De straten in het cen trum van de stad waren met grote vlaggen versierd en er hin gen metershoge portretten van de president met wimpels en met Indonesische en Russische op schriften als „Groeten aan de il- lustre zoon van het Indonesische volk. Welkom, dierbare gasten uit Indonesië"; In zijn antwoordrede omschreef Soekarno het doel van het be zoek met de woorden: „Wij zijn zeer verheugd de Russische ver richtingen te kunnen bestuderen, teneinde deze vervolgens bij ons te kunnen toepassen." Veel te leren Ongetwijfeld zal het Indonesi sche gezelschap veel kunnen le ren tijdens het veertiendaags be zoek aan de Sowjet-Unie. Het zal overal met grote vriendelijk heid worden ontvangen en rond geleid. Op recepties zullen vele hartelijke woorden over en weer worden gesproken. Of de Indo nesiërs er ook zullen kunnen le ren wat vrijheid is, is een heel andere vraag. Wat dat betreft zullen zij wel enig verschil kun nen opmerken met wat zij in Amerika konden constateren. Maar daar gaat het ook niet di rect om. Reeds nu kan men zo ongeveer vermoeden, wat er na afloop van de veertien dagen in het slotcom muniqué zal staan. Er zal gewag worden gemaakt van wederzijd se vriendschap en van een geza menlijke strijd voor het behoud van de wereldvrede. Er zal ook wel zoiets als een veroordeling van het kolonialisme in komen. En de klap op de vuurpijl zal wel zijn de mededeling, dat de culturele betrekkingen en de handelsrelaties zullen worden uitgebreid. Een clausule over economische hulp van Rusland aan Indonesië zal zeker niet ont breken. Maar het Is ook moge lijk, dat de Sowjets met die toe zegging van economische hulp wat voorzichtig zullen zijn na hetgeen zij in Egypte hebben meegemaakt. Zij kijken van te voren wel drommels goed uit, dat hun roebels niet terechtko men in een bodemloze put en of zij met het strooien daarvan politieke winst kunnen behalen. Nu, wat dat laatste betreft werkt de tijd ln Indonesië voor hen. Een communistische partij, op twee na de grootste van het land, een bestuur, dat door cor rupties wordt geteisterd, een bre ken van beloften om aan een ze ker land schulden te betalen: zie daar enige factoren, die het Kremlin zonder enige twijfel in rekening zal brengen, voordat het in enigszins belangrijke mate zijn geld in Indonesische objec ten steekt. t DÜSSELDORF, 29 aug. (DPA). Bij een auto-ongeluk op de snelverkeersweg bij Siegburg (West-Duitsland) is dins dagavond de 46-jarige Nederlandse chauf feur J. Bol uit Ridderkerk om het leven gekomen. De 58-jarige mevr. Leuche Kalser en de 59-jarige mevr. C. Bol zijn ernstig gewond in het ziekenhuis van Siegburg opgenomen. Zij verkeren niet in levensgevaar. Volgens de politie is de auto van B., doordat hü geen voorrang verleende, door een vrachtauto tegen een boom gedrukt en volledig vernield. o UTRECHT, 29 aug. In een bestuursvergadering van het be drijfschap voor pluimvee en eieren is medegedeeld, dat j.l. zaterdag binnengekomen is de ministeriële bekrachtiging van de verordening die een einde maakt aan het ver plichte stempelen van eieren. Deze stempeling zal thans facultatief zijn. KRUISWOORDRAADSEL HORIZONTAAL: 1 soldaat, 4 druk van een courant of tijdschrift, 6 met behoud van eer, 7 metaalmengsel, allage. VERTICAAL: 1 voorhoofdsriem in het hoofdstel van een paard, 2 distilleerder, 3 overeenkomst, 5 plant. Oplossing vorige puzzel HORIZONTAAL: 1 compagnon, 7 pioen, 8 Leo, 11 set, 13 erf, 15 pa, 10 plausibel, 18 ut, 19 gas, 20 hel, 22 log, 24 doses, 29 vertellen. VERTICAAL: 1 cel, 2 p.p., 3 als, 4 goe dig, 5 net, 6 on, 9 eelt, 10 ora, 12 wal, 14 funest, 15 peso, 16 put, 17 bal, 20 hor, 21 lee, 23 gin, 24 de, 25 S.L.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1956 | | pagina 3