ACTIEVE COIRESPIKDENT
„Zeeuwsch Dagblad"
CRÉGHEL
Monschau, waar de toerist steeds
schoonheden ontdekt
nieuwe
a
Het verwisselde testament
4
Dr. Dei mar
EENSGEZINSWONINGEN
Doe mee
en werf een abonnê
voor weinig geld
Ik wens niet te wachten
„Zeeuwsch Dagblad"
Door de kelder van het ,Rode Huis'
loopt de Laufenbach
Onderzoek naar brand
in 'Beenderibben'
OUD ENGELS
VERHAAL
Fraaie prestaties bij ringrijderij
ie Vlissingen
Dinsdag 21 augustus 1956
ZEEUWSCH DAGBLAD
pagina
Heden overleed tot
onze diepe droefheid,
onze zeer geliefde Moe
der, Zuster, Behuwd
zuster en Tante
JOHANNA
VAN DE LINDE,
Weduwe van
Jacob van der Werff,
in de ouderdom van
75 jaar.
E. W. v. d. WERFF.
W. J. M. v. d. WERFF.
W. D. v. d. LINDE.
Familie v. d. WERFF.
Wolphaartsdijk, B 65,
19 augustus 1956.
De begrafenis zal D.V.
plaats hebben Donder
dag 23 aug. a.s., om 12
uur.
Voor de vele bewijzen van
deelneming, ons betoond na
het overlijden van onze ge-
iefde Vrouw en Moeder
MARIA MALJAARS-
VERHAGE,
j tuigen wij onze vriende-
ike dank.
CHR. MALJAARS
en Kinderen.
vVestkapelle, E 17.
Vo-r de v Ie blijken van
medeleven, ondervonden tij
dens de .iekte en na het
overlijden van oi ze gelief
de Man, Vader, Behuwd-
n C mtvader
PIETER BLIEK,
le.jigen wij onze hartelijke
mi-
Namens de familie:
Wed. E. BLIEK-
ABRAHAMSE.
vVolphaartsdijk, aug. 1956.
is verhinderd woensdag 22
augustus a.s. spreekuur te
houden, en is tot nader
aankondiging AFWEZIG.
TE KOOP: nieuw te bouwen
eventueel met garage.
Bevattende: grote woonkamer, keuken, boven
4 slaapkamers en douche.
Vrijstaande schuur met tuin.
Aan de Beatrixlaan te Middelburg.
Benodigd eigen geld plm. 1500,
Vrije vestiging.
Inl. uitsluitend SCHOUTS Woningbureau
Korte Delft 41, Middelburg. Tel. 2980.
ZEEUWSCH DAGBLAD vraagt voor Oost- en
West-Souburg
Brieven met inlichtingen aan de Chef-redacteur
Zeeuwsch Dagblad, Lange Vorststraat 90, Goes.
yhim acüMtertti&i
TE KOOP:
Walcherse boerenmans kle
ren. Mariekerkseweg 7, Melis-
kerke
TROUWLUSTIGEN,
koopt kwaliteit, koopt
Treffer Lakens, Slo
pen, Theedoeken, Bad
doeken, Keukendoeken,
Tafel- en Ontbijtlakens
enz., zeer voordelig in prijs.
NU Lange Vorststraat, 45,
Goes.
Hooi- en schovenblazers,
transporteurs, tractor- en
paardenploegen, cultivatoren.
C. BRASSER, magazijn Zus
terstraat 56, Middelburg, tel.
2812
Antiek kabinet, antiek bu
reau, schrijftafeltje met 7 la
den, nieuwe tuinbank, sjoel
bak met schijven, step op
luchtbanden, 6 glas in lood
ramen verschillende motieven.
P. Olyslager, Serooskerke.
—Winterharde Broccoliplanten.
D. KALJOUW, Ritthemse-
straat 89, Souburg
GEVRAAGD:
Telers gevraagd voor rode-,
witte-,, savoye- en boerekool.
Planten direct beschikbaar.
Jos. Boone, Veerdam 6, Nieuw-
land. Tel. 327
,/eeuwscb Dagblad geeft
bet allerlaatste nieuws
geeft veel
op Het radio-nieuws. 1c Wil kennis
nemen van het nieuws op het ogenblik
dat het me schikt.
Daarom een krant. Daarom een abonnement op
PROFESSOR
53. ,,'t Kereltje met die grote
mond"
„Waar gaan we nu heen?" vroeg het
opperhoofd toen hij met Créghel door
het dorp liep.
„We zijn op weg naar de straftent",
was het antwoord, en de geleerde man
had deze woorden nog niet geuit, of
ze hielden voor de straftent stil. Vóór
de tent zat nog steeds dezelfde Indiaan
op wacht. Eigenlijk is „op wacht" niet
het juiste woord, want de man sliep.
„Wat moet deze platvoetindiaan voor
de tent?" informeerde het opperhoofd
belangstellend.
„U weet toch nog wel dat er een
bleekgezicht opgesloten is?" antwoord
de Créghel.
„Ach ja", sprak het Zwarte Schaap,
„er is ook zoveel gebeurd, dat ik het
vergeten was! Als ik me niet vergis,
was het dat kereltje met die grote
mond!"
„Ehum, ja, ja," antwoordde de pro
fessor. De Indiaan werd wakker ge
maakt en naar huis gestuurd en daar
na betraden Créghel en het opper
hoofd de tent.
„Daar ligt hij zeker", merkte hel!
Zwarte Schaap op en wees op de d^é
ken waar een paar sandalen onderuit
staken.
„Ja, dat lijkt er wel op", zei de pro*
fessor, doch toen trok hij het kleed
weg en liet de totempaal met de bot»
hoed zien. Het opperhoofd barstte ia
lachen uit.
„Haha", bulderde de man, „dat lM
het eerste bleekgezicht, dat ons heef»
beetgenomen, broeder Snor-Indlaan!"
Intiem Eifelstadje eens centrum van lakenindustrie
Onlangs ben ik weer eens in Monschau geweest. Vóór de oorlog
had ik er eens een week vakantie doorgebracht en het was weer
gezellig oude herinneringen terug te roepen. Want wie eens dit mooie
stadje gezien heeft, wil die kennismaking graag vernieuwen. Hoe ge
het ook ziet, steeds weer ontdekt ge nieuwe schoonheden, altijd en
overal is het eigenaardig en mooi. Ook vele Zeeuwen zijn er geweest
want een Zeeuwse auto-onderneming organiseert geregeld tochten,
waarbij ook Monschau wordt aangedaan. Maak eens een wandeling
door het oude plaatsje en telkens moet ge even stilstaan om een
nieuwe indruk op u te laten inwerken.
t Zijn allereerst de Roer met de groene bossen, de torens en huizen van
grote en kleineLaufenbach, die aan
Monschau een vreemde bekoring ge
ven. Stel u die riviertjes niet al te ge
weldig voor. Een ordentelijke sloot
in ons Zeeuwse polderland is vaak
even breed. Maar in onze sloten is het
water onbewogen en hier in Monschau
is er leven in de beken. Soms ver
dwijnt het riviertje achter of onder
een huis om aan de andere kant weer
bruisend en schuimend voor de dag te
komen.
En zoek het bruggetje eens op bij
de Evangelische Kerk. Daar is de
Roer wat breder en de huizen schij
nen in het water gebouwd. Wel een
van de mooiste plekjes uit het stad
je. Hier een tijdlang stil te staan
genieten verveelt nooit.
Als dan 's avonds door schijnwer
pers de huizen worden verlicht, schijnt
dit hoekje ons geen werkelijkheid
toe, maar veelmeer een schoon droom-
plekje uit een to versprookje. Dit ty
pische hoekje wordt dan ook op al
lerlei manieren in de herinnering der
toeristen ingeprent: als foto, ets, en
schilderstuk of soevenir kunnen ze
thuis het genieten repeteren.
Prachtig gelegen
We zetten onze speurtocht voort.
Ireed zijn de straten niet, mooi ge-
jlaveid evenmin. Sommige gedeelten
/an de stad, tegen de heuvels opge
bouwd, moeten we met trappen en
langs tamelijk steil oplopende straat-
les bereiken.
Want dat is ook èen van de beko-
'""?n van Monschau: de heerlijke lig-
"o m een dal tussen de beboste heu-
els, gedeeltelijk tegen en op die heu
gels gebouwd. Op een der hoogste
•ergen ligt daar het slot, tenminste
'e ruïne ervan. Als we van deze oude
:teenbrokken neerzien, hebben we
■oeer een andere kijk op Monschau.
De huizen hebben haast allen leien
laken, die blauwig zwart blinken in
de zon. Bij gebrek aan tuintjes heb
ben vele huizen bloembakken onder
de ramen, met bloeiende geraniums en
petunia's gevuld. Daartussen slingeren
zich de reeds genoemde stroompjes
-n koepelen de torentjes der kerken,
"n verder weg de heuvels en donker-
andere dorpjes.
„Wie eenmaal uw schoonheid heeft
aanschouwd, zal steeds naar u ver
langen", zegt een Monschauer schrij
ver.
Waar dit romantische plekje ligt?
zal wellicht iemand vragen. In de
Eifel, vlak bij de Belgische grens, on
geveer 30 km ten zuiden van Aken.
Velen zullen er nooit van gehoord
hebben, 't heeft ook maar een paar
duizend inwoners en de oude roem is
vergaan.
Lakenindustrie
Want vroeger was Monschau ook
wel Montjoie geschreven beroemd
wegens de lakenindustrie. Door ver
dreven protestanten uit Aken was die
hier tot grote bloei gebracht.
De riviertjes die door de stad stro
men leverden de kracht voor de weef
getouwen en machines, terwijl het
kalkarme water uitstekend geschikt
was om de wol te wassen Aan heel wat
Europese hoven werd Monschauer la
ken gedragen, de uitvoer ging zelfs tot
naar Amerika.
Maar door verschillende oorzaken
is in de 19e eeuw de nijverheid ach
teruit gegaan en de eens zo bloeiende
en beroemde stad heeft nu geen la
kenindustrie meer.
De grote welvaart wekte ook de na
ijver op van andere plaatsen. Deze ja
loersheid, o.a. van Aken, zal wel de
aanleiding zijn tot tal van grappen en
scheldwoorden op de Monschauers.
„Windzak" en „hongerlijder" zijn er
een paar.
„Zo dom als een Monschauer", klinkt
ook niet erg vleiend, evenmin als de
bewering dat een jonge Monschauer
wereldburger pas op de negende
dag kan kijken!
Uit deze bloeitijd uit het midden
der 18e eeuw dateren ook de grote
patriciërshuizen, waarvan het „Rode
Huls" wel het voornaamste is.
De wever Johann Heinrich Lie-
brecht heeft er de grond toe gelegd.
Het bestaat uit twee gedeelten, waar
van het ene woonhuis en het andere
werk- en bergplaats was. Door de
kelder werd de Laufenbach geleid om
er de wol te wassen.
Een prachtige trap met gebeeldhouwde
afbeeldingen uit de wol- en laken
industrie voert naar boven, waar som
mige kamers met gobelins zijn be
hangen. Alles wijst op grote rijkdom
en voorspoed.
Daarvan getuigen ook de mooi ver
sierde en gebeeldhouwde deuren die
enkele hulzen nog hebben; deze wij
zen tevens op de kunstzin der Mon
sehauers.
Een oud kasteel
Op onze wandeling hebben we wel
bemerkt dat het stadje oud Is. Er
wordt wel beweerd dat Karei de Gro
te hier een jachtslot had. Het slot,
waarvan nu nog de ruïnes over zijn,
wordt voor 't eerst vermeld in 1217.
Vermoedelijk werd het gebouwd ter
bescherming van het enkele jaren
vroeger gestichte klooster. Aan de voet
ervan is langzamerhand het stadje ont
staan. Tal van belegeringen heeft het
meegemaakt, van de overblijfselen Is
de Ezelstoren nog wel het best be
waard.
Een interessant schouwspel was de
verlichting van deze burcht, zoals ik
die voor de oorlog op een zater
dagavond meemaakte. We waren toen
op de berg er tegenover, de berg met
het kapelletje, geklommen en zagen
van daar ook die enkele mooie hoek
jes van Monschau in stralende ver
lichting. Al het andere was in donker
heid gehuld, beneden ons het ruisen
van de Roer: een indruk die niet gauw
vergeten zal worden.
Toeristenplaats
Is de roem van Monschau als indu
striestad verbleekt, nu is het bekend
geworden als toeristenplaats, vooral
ook door de mooie omgeving. Prachti
ge wandelingen zijn hier te maken,
door de bossen en langs de beekjes,
over de heuvels en door de weilanden,
voorbij oude boerderijen en door af
gelegen stille dorpjes. Dagenlang kan
men hier ronddwalen en telkens ont
dekt men op zijn tochten nieuwe plek
jes, die het oog bekoren en tot een
poosje rusten uitnodigen.
Geen wonder dat Monschau een
nieuwe bron van bestaan heeft ge
vonden in het vreemdelingenverkeer.
Steeds groter wordt dan ook het
aantal reizigers, dat weet te waarde
ren de intieme schoonheid van dit
oude Eifelstadje.
L. v. W.
GIETHOORN, 20 augustus. In het
Ambonezenkamp „Beenderibben", waar
zondagochtend door onbekende oorzaak
een grote loods en daarin opgeborgen
keukentjes in vlammen is opgegaan,
wordt een grondig onderzoek ingesteld
naar de oorzaak.
Gistermiddag arriveerden in het kamp
enkele politiële en justitiële autoriteiten,
onder wie de substituut-officier van
justitie te Zwolle. In het gezelschap be
vonden zich tevens enkele brandexperts
van de technische dienst der rijkspolitie.
Het onderzoek, dat de gehele middag in
beslag nam, zal vandaag worden voort
gezet. In het kamp is overigens alles
rustig.
32)
En toch had ze liever willen blijven
bij haar verdierlijkte vader, die haar
genegenheid vertrapte en haar be
handelde, zoals hij een dienstbode
niet zou durven doen. „Erger dan een
hond", dacht Justin: Ja, had Diana's
vader haar liefgehad, zoals hij Pansy,
dan zou hij geduld kunnen hebben,
maar nu kon hij haar dagelijkse kwel
ling en marteling niet langer aanzien.
HOOFDSTUK XIV.
Is het Gods wil?
Die avond zat Justin in dezelfde
oude armstoel in Diana's kamer, waar
hij des daags na zijn vaders dood van
overspanning en vermoeienis in slaap
was gevallen. Terwijl hij op Diana zat
te wachten, dacht hij daaraan. Dat was
heel natuurlijk, al hadden de gedach
ten van toen sedert lang opgehouden
hem te kwellen. En toch, in ogenblik
ken als thans kwam de oude vraag nog
wel eens boven, of hij wel goed ge
daan had met het testament van de
oude Richard Herford te aanvaarden.
In dat belangrijke tijdperk van zijn
leven had hij zich maar laten drijven,
en zie, hij was terecht gekomen in
rustig water, met een gunstige wind
in de zeilen, en geen klippen vooruit.
Voorwaar, de uitkomst toonde, dat hij
goed gekozen had.
Ditmaal had hij de ogen niet dicht,
toen Diana binnenkwam met haar
zachte rustige bewegingen. De tien ja
ren, die hem tot een aanzienlijk man
hadden gemaakt, hadden aan haar
niet veel veranderd; alleen had het
verdriet een paar rimpels getrokken
op haar gelaat. Maar nu had ze blijk
baar geweend, al deed ze haar best om
te glimlacnen, toen hij haastig op haar
toetrad. Bij stilzwijgende afspraak
hadden ze zich steeds van alle liefko
zingen onthouden; ze waren enkel
vrienden, waar geen nauwer band hen
verbinden kon. Maar ditmaal kon Jus
tin zich niet weerhouden, haar beide
handen in de zijne te vatten en haar
te kussen op het gelaat.
„Vader is zo ziek", zei ze met een
snik, „dat dokter Vye mij zijn kamer
heeft verboden."
„Maar Diana", riep hij heftig, „hoe
lang moet dat zo nog duren voor jou
en voor mij?"
„Ik zou wensen, dat het jou niet
aanging", zei ze en ze ging zitten in
haar eigen lage stoel, terwijl hij voor
haar bleef staan en verdrietig en bijna
boos op haar neerzag, ,,'t Is voor mij
zo'n grote troost, maar anders zou ik
willen, dat jij er buiten stond. O Jus
tin, jij bent de enige troost voor mij."
„Maar Diana", riep hij verontwaar
digd, „denk je, dat ik je nog langer
zo kan zien lijden, zonder dat ik de
hand uitsteek om je te helpen? 't Is
niet langer uit te staan. Hoe lang moet
dat zo nog duren?"
„Zolang als God het wil", zei ze
zacht.
„Maar wil God het?" vroeg hij. „Ben
je zeker, dat Hij dit offer van je
vraagt? Zendt Hij dan altijd de beste
van Zijn schepselen het zwaarste
leed? Stookt Hij voor hen de oven ze
venmaal heter dan Hij het voor ande
ren doet? Dat kan ik niet geloven."
„De engel God* wandelde met hen
in het midden van het vuur", zei ze,
doelende op de drie vrienden van Da
niël en ze zag hem aan met een glim
lach op het bleke gelaat, „en het vuur
had over hen geen macht, het haar
huns hoofds was niet verbrand, en hun
mantels waren niet veranderd, ja de
reuk des vuurs was er niet over ge
gaan. Ik weet, dat het zo is, Justin. Ik
wil liever in de oven blijven met de
engel Gods naast mij, dan dat ik als
een koningin op een gouden troon zou
zitten. Maar ik ben nog niet trouw ge
noeg; mijn haren schroeien en de reuk
des vuurs gaat over mijn kleren. Doch
dieper brandt het niet en ik ben ge
lukkiger dan jij meent, gelukkiger dan
wanneer ik mijn post verliet Ik ben
werkelijk gelukkig en wanneer ik mijn-
vader maar kon verlossen, dan was
mijn lot meer gezegend, dan wanneer
ik al die jaren je vrouw was geweest".
Haar stem bezweek een beetje bij
die laatste woorden en er kwam een
levendige blos op het gelaat, waarop
hij zo verdrietig neerblikte.
„Ik heb je hoogte niet bereikt, lk
kan de dingen niet bezien van jouw
standpunt. Ik zie niets van je geluk,
Di; als je me het kon tonen, zo duide
lijk als ik nu je rode oogleden zie en
je bleke wangen, dan zou ik me ge
makkelijker kunnen troosten."
„Ja, dat komt, omdat ik aan mijn
tranen heb toegegeven", zei ze op een
toon van zelfverwijt: ,,'t Is mijn eigen
schuld. Je weet wei, dat er wel inwen
dige zegen kan zijn al zijn de uitwen
dige omstandigheden ook nog zo te
gen ons. En al is er veel tegen mij, ik
bezit toch jouw vriendschap!"
„Jouw liefde", vervolgde ze, en de
klank van haar stem sprak van haar
geluk, „zeker, je trouwe liefde! En
houdt Pansy niet van me? Is het niet
haast, of ze mijn eigen kind is? Neen,
met de liefde van jullie beiden zou ik
mijn lot niet gaarne tegen dat van
een ander willen ruilen."
(Wordt vervolgd)
y'ï
VLISSINGEN, 20 augustus. Er zij:
zaterdag tijdens de ringrijderij alhië!
prestaties geleverd, die naar men ons wl
te vertellen nog niet eerder zijn voorgekd*
men. Hetgeen bewijst, dat er best is ge»
reden! Zo wisten tijdens de strijd om do
bekers in de finale niet minder dan vief
rijders alle tien ringen te steken. Twee
regen negen maal de ring aan hun lans,
Bovendien zagen de winnaars van d«
eerste en de tweede prijs van de vrijs
wedstrijden, resp. de heren Jac. van W51-
lenburg te Middelburg en C. Langebek#
te Gapinge, kans negenentwintig van da
dertig ringen te steken, terwijl de derds
en vierde, de heren A. Maljaars te Oost»
kapelle en L. de Pagter te Koudekerks,
zesentwintig van de dertig maal succé»
hadden.
Hieronder volgen nog wat gedetailleer
de uitslagen:
Vrije wedstrijden: 5 L. P. Brasser, Vea»
re, 24 r.; 6 Jo Maljaars, Veere, 23 r.; 7 I»
P. Brasser, Meliskerke, 23 r.; 8 Jan Kool#,
Slnt-Laurens, 23 r.; 9 G. Sinke, Koudeker»
ke, 22 r.; 10 Jan Brasser, Veere, 22 r.; 11
P. Roose, Sint-Laurens, 22 r.; 12 J. A«
Lous, Oostkapelle, 21 r.; 13 P. de Vissei)
Souburg, 21 r.; 14 C. de Bruin, Vrouwen»
polder, 20 r.; 15 L. de Voogd, Nieuwlani
20 r.; 16 Jacq. Paauwe, Gapinge, 19 r.; 1T
J. S. Mesu, Veere, 19 r.; 18 L. Huissoon,
Middelburg, 19 r.; 19 L. Dourlein, Dom
burg. 19 r.; 20 A. de Visser, Vrouwenpot-
der, 19 r.; 21 S. Reynierse, Koudekerks,
19 r.
Kampioenschappen derde klasse Z.R.Vrt
I Jae. Minderhoud, Zoutelande, 18 r.; 3
M. Vos, Koudekerke, 18 r.; 3 A Louws,
Aagtekerke, 17 r.; 4 G. Krijger, Aagte»
kerke, 17 r.; 5 H. Wondergem, Seroosker
ke, 17 r.; 5 H. Wondergem, Serooskerke,
17 r.; 6 F. Blaas, Aagtekerke, 17 r.; 7 IX
Vos, Koudekerke, 16 r.; 8 J. Reijnierse,
Koudekerke, 16 r.; 9 Abr. Janse, Bigge-
kerke, 15 r.; 10 H. Joosse, Gapinge, 15 r.j
II Fl. Moens, Aagtekerke, 14 r.; 12 3.
Koets, Biggekerke, 14 r.; 13 S. de Visser,
Sint-Laurens, 14 r.; 14 P. Hollebrandse,
Koudekerke, 14 r.; 15 W. Bosschaart, Sou
burg, 14 r.; 16 W. Koole (no. D, Koude
kerke, 14 r.
Oriënteringsrit
„Scheldegouwen
GOES, 20 aug. De motor- en auto
club „Scheldegalm" uit Middelburg
hield een oriënteringsrit door Walche
ren, waaraan door 17 rijders werd deel
genomen. V(jf van hen konden niet ge-
klasslfiseerd worden. De start was t«
Souburg en de finish te Middelburg.
De uitslag was:
Autoklasse: 1. Van Dyke, 's-Hee*
Arendskerke 6 strafpunten; 2. P. Tll-
roe, Vlissingen 9; 3. Kesteloo, Middel
burg 63; 4. D. Roelse, Souburg 83; 5.
I. W. de Jonge, Souburg 93; 6. A. da
Ruyscher, Vlissingen 136; 7. Jacobs#,
Souburg 154; 8. Haak, Souburg 164J
Motor-soloklasse: 1. A. Bouwens, mid
delburg 6; 2. C. de Jager, Wolfaarts»
dijk 137. Duoklasse: 1. W. Leynse, Mid
delburg 8; 2. S. Jongepler, Seroosker-
ken 12.
Inwoners van Rome maken zich boos
over het feit, dat buitenlandse toeristen
bij de heersende hittegolf verkoeling
zoeken door het nemen van voetbaden
in de statige fonteinen van de stad.
