PARIJS en ALGIERS: TWEE
WERELDEN IN EEN LAND
Vijf mille voor verbouw centrale
verwarmingsinstallatie
K WAT TA i
Het verwisseWe testament
£le Radio faienql U
Vlissingen vraagt Koudekerke om
vaststelling plan „Paauwenburg"
„Op Orly werd ik gefouilleerd"
In Noord-Afrika dreunen laarzen van
tienduizenden militairen
Russen rehabiliteren
Oostenrijkse
Indonesië wenst
buitenlandse leningen
In complex te Nieuwdorp
Voorstel tot inwilliging aan Koudekerkse raad
de OMYL
spuitbus van ORGANON bevat
7 insectendoders
poi
ZEEUWSCH DAGBLAD
pagina 5
ingezonden Mededeling (adv
streelt
y*n 0l„
CHOCOLADE
oud» 9
lOrig
ALGIERS, juli.
(Van onze reiscorrespondent Link van Bruggen)
In een tijdsbestek van een paar uur kan er veel gebeuren. Toen ik
vanmiddag in Parijs over de Place de 1' Etoile liep, flaneerden er
honderden Parisiennes om me heen, al zal ik nooit beweren, dat ze
dit alleen maar voor mij deden. De duiven streken neer op de brede
trottoirs van de Champs-Elysées en de zon, die deze week voor de
eerste zomerse dagen zorgde, zette de Are de Triomphe in een maje
steitelijke gloed.
Nu, nog geen acht uur later, zit ik in Algiers. Het is er broeierig
warm, maar ware dit het enige opvallende geweest, dan zou ik dit
rrtikel nooit geschreven hebben. Neen, het verschil in klimaat, die
zo heel andere atmosfeer, ligt in het straatbeeld van deze stad op
gesloten. Want Parijs is een stad, die in een voelbare vrijheid baadt,
waar men zijn hotelramen 's nachts kan laten openstaan en waar de
ene mens de andere kan vertrouwen. Algiers daarentegen is een ge
vangene van zichzelf. Tegen de schemering stromen de hoofdstraten
leeg en als het donker is, hoort men er vrijwel alleen nog de zware
voetstap vin de soldaat.
Van de gespannen toestand in Al-
gio merkt men in Parijs nauwelijks
iets. De kranten maken er weliswaar
in grote opmaak melding van en geven
zelfs uitvoerige verslagen van elke ge
pleegde moord of bomaanslag, maar
de Parijzenaar zelf heeft er zo voor 't
oog nog weinig belangstelling voor. De
kioskhouders verkopen hun bladen op
het nieuws van de paardenraces en dat
van de nationale loterij. De hele pagi
na, die de meeste Parijse kranten aan
moeilijkheden in Noord-Afrika wijden,
wordt door de meeste lezers zonder
meer overgeslagen.
Ik heb eerlijk gezegd, stomver
baasd gestaan, toen ik de lauwe wij
ze, waarop de Parijzenaars de toe
stand in Algerije bespraken, gade
sloeg. Het is dan ook bijna onvoor
stelbaar, dat men in de hoofdstad
van een land apathisch staat tegen
over een probleem, dat in een
zij het afgelegen provincie van
dat land speelt en waarbij niet min
der dan vierhonderdduizend eigen
militairen betrokken zijn.
Natuurlijk, achter de muren van de
regeringsgebouwen aan de Quai d'Or-
sav wordt er hard geploeterd om uit
de Algerijnse impasse te komen. Maar
de enige reacties uit het volk zijn wat
met krijt geschreven kreten op puien
en muren, als: „Onderhandelen is
Verraad" of „Algerije is Frans". Daar
naast ziet men nog een sporadisch
aanplakbiljet van de zgn. Jonge Garde,
die de voorbijgangers oproept zich te
gen „het verraad van de communisten
en het defaitisme" te keren. Maar daar
hliifï het dan ook bij.
Heeft U 'n pistool?
Zo gemakkelijk het is naar Parijs te
vliegen, zo moeilijk wordt het, als men
Algiers tot bestemming heeft. De ver
gunning die nodig is om Algerije bin
nen te komen, moet niet alleen aan
de balie der passage-bureaux worden
getoond, maar ook nog twee keer bij
de douane. De bagagecontrole is al
«ven streng. Ik heb zelden zoveel open
koffers gezien als op bet vliegveld Or
ly, waar vandaan twee keer per dag
een passagiersvliegtuig naar Algiers
vertrekt.
Ook mijn koffers gingen open. Een
man met een ronde, afgeplatte pet
frommelde wat aan mijn radioappara
tuur, die met haar kabels en stekkers
misschien wel iets van de ingrediënten
van een tijdbom weg heeft, en vroeg
een verklaring voor mijn magnetofoon.
Nog vonden de mannen van de Süreté
Nationale het niet genoeg, want toen
ik door een tweede en laatste controle
moest gaan, werd ik plotseling uit de
lange rij van passagiers gehaald en in
een bedompt hokje van onder tot bo
ven gefouilleerd of ik misschien een
pistool bij me had, een „colt", zoals de
beambte vroeg. Hij betastte de binnen
zakken van m'n colbert en de achter
zakken van m'n pantalon. Met een mij
vreemd in de oren klinkend „au re-
voir" kon ik ten laatste gaan.
Landing in duisternis
In het vliegtuig zaten voornamelijk
Algerijnse Fransen en een zestal mili
tairen, dat naar haar bases in Noord-
Afrika terugkeerde. Er was een vrouw
bij met twee jonge kinderen, die tijde
lijk naar haar ouders in Frankrijk was
geweest en nu weer naar haar man
terugging, die een boerderij in het
zuiden van Aigerië beheert. De stem
ming was gedrukt, althans aanzienlijk
minder opgewekt dan die, welke men
op andere vluchten aantreft.
Na een prachtige vlucht over Frank
rijk, de Middellandse Zee en de Belea-
ren landde ik vier uur later in volsla
gen duisternis op het vliegveld van Al
giers. Toen de machine stilstond en het
motorengeronk langzaam wegstierf,
zag ik door de raamjes, soldaten
staan, het geweer in de aanslag of het
pistool grijpklaar in de gordel. Overal
stonden trouwens militairen. De vlieg
tuigen werden streng bewaakt, even
ais de in- en uitgangen van de han
gars en de andere hoofdgebouwen.
De controle was minder streng
dan op Orly, maar naar de papieren
werd toch wel derdege gekeken.
Mijn debarkatiekaart, die niet al te
leesbaar bleek te zijn ingevuld, werd
door een politieagent in burger tot
in de finesses bekeken. Zelfs mijn
huisadres werd in blokletters geno
teerd, zomede de kranten, waarvoor
ik werk.
Toen, in de broeierige warmte van de
bagagehal, speelde zich een ontroeren
de scène af. Een dame in het zwart,
die in het vliegtuig niets had gezegd
en alleen maar droevig voor zich had
uitgestaard, werd in tranen begroet
door een aantal familieleden, dat haar
bouwen in een volslagen duisternis ge
huld. De restaurants waren gesloten
en de winkels hadden rolluiken of
ijzervlechtwerk voor de ramen en op
een paar soldaten Ua was er niemand
te zien.
„Vijf jaar geleden was ik hier ook",
vertelde de Fransman.
„Wat een metamorphoseDe
zelfde stadDe zelfde straten
Maar geen leven, geen mensen meer.
We hingen over de leuning van een
brug, toen hij dit zei. Onder ons lag
het station, maar het enige, dat we
konden onderscheiden, waren de licht
jes van een gendarmepost en een gro
te stapel biervaten, die flauw door een
straatlantaarn beschenen werd.
Toen Ik om elf uur 's avonds
de anders zo drukke bar van
het Aletti Hotel zat, telde ik totaal
veertien mensen. Ze woonden
daar, net zoals ik, achter tralie
werk en ondanks de hitte
neergelaten coulissen, met slechts
een hotelingang van de vijf open
en met een eentonige stap van de
militair voor de deur.
kwam afhalen. Het bleek de moeder
van een Fransman te zijn, die twee
dagen geleden in Algiers was ver
moord en die morgen begraven zou
worden
Veel veranderd
Een bus met de lampen binnen aan
politievoorschrift bracht me toen
naar de twintig kilometer vérder lig
gende stad Algiers. Langs de weg
liepen verschillende militaire patrouil
les, gehelmde mannen, het geweer on
der de arm en als eenden achter el
kaar. En bij de ingang van de stad
moesten we nog een zwaar bezette
controlepost door, die onze bus echter
met rust liet. Het was nog een heel
karwei mijn bagage veilig naar mijn
hotel te loodsen. Een Fransman had
zijn handen veelbetekenend naar bui
ten gedraaid en me voor gauwdieven
gewaarschuwd, waarmee hij, zoals la
ter bleek, enkele ervaringen had ge
had. Maar na veel inspanning alles
wat men bij zich heeft, moet voort
durend in de gaten te worden gehou
den, lukte het dan toch. .Een taxi
bracht me tenslotte naar mijn tijdelij
ke kwartier, het vele verdiepingen ho
ge Aletti Hotel, dat vlak tegenover de
haven is gelegen.
Met diezelfde Fransman ben ik toen
nog drie straatjes om geweest.
Niet verder, want buiten het cen
trum kan men zich 's avonds eigenlijk
niet wagen. De stad was als uitge
storven. In een paar bars brandde licht
maar voor het overige waren alle ge-
WENEN, 25 juli (AFP). De Rus
sische autoriteiten hebben de Oosten
rijkse Marguerite Ottilinger, die in
1949 op beschuldiging van spionage tot
25 jaar dwangarbeid was veroordeeld,
volledig gerehabiliteerd.
De betrokkene, een voormalig hoofd
van een planologische dienst, was in
1948 door de Russen gearresteerd en
het jaar daarop veroordeeld. Na zeven
jaar van haar straf in de Sowjet-Unie
te hebben uitgezeten was haar, ter ge
legenheid van de ondertekening van
het Oostenrijkse staatsverdrag, gratie
verleend. Thans is haar door de Sow-
j et-vertegenwoordiging te Wenen
meegedeeld, dat het indertijd over
haar gevelde vonnis door de opperste
Sowjet is vernietigd.
De Franse premier Mollet heeft
van de Nationale Vergadering het
vertrouwensvotum gekregen terzake
van het wetsontwerp voor een belas
ting op wegvervoer.
In de Europese wijk van Algiers werd
tot voor kort hard gebouwd. Het vorige
jaar kwam dit enorme complex gereed,
dat aam honderden Franse gezinnen
woonruimte biedt.
Voorbereidingen inwerking
treding ouderdomswet
's-GRAVENHAGE, 25 juli. In het
Staatsblad is afgekondigd een konin-
lijk besluit van 12 juli Waardoor een
groot aantal artikelen van de alge
mene ouderdomswet met ingang van
augustus a.s. in werking zal treden.
Deze artikelen hebben betrekking op
de noodzakelijke voorbereidingen,
welke vooraf moeten gaan aan het
verlenen van recht op ouderdomspen
sioen ingevolge de algemene ouder
domswet en het heffen van premies.
Zoals bekend ligt het in het voorne
men de resterende artikelen op 1 jan.
1957 in werking te doen treden.
DJAKARTA, 25 juli (ANP). De
minister van staat voor economische
planvorming, ir. Djuanda, heeft mede
gedeeld, dat de Indonesische regering
tot het internationale monetaire fonds
een verzoek heeft gericht voor een
lening van 50 miljoen (Amerikaanse)
dollars. Dit geld zal worden gebruikt
voor de stabilisatie van 's lands finan
ciële positie op deviezengebied. Vorige
week daalde het dekkingspercentage
van goud en deviezen beneden het
wettelijk voorgeschreven minimum
van 20 pet. van het geld in circulatie,
Djuanda deelde ook mede, dat de
V. S., Rusland en Japan leningen heh-
ben aangeboden voor het vijfjaren
plan voor de economische ontwikke
ling van Indonesië.
Er zijn eveneens mogelijkheden voor
het verkrijgen van aanvullende lenin
gen van West-Duitsland, Italië, Frank
rijk en Nederland.
Raad 's-Heer Arendskerke
De raad van 's-Heer Arendskerke
heeft burgemeester Vermet als verte
genwoordiger in het stichtingsbestuur
Tehuis Ouden van Dagen aangewezen.
Het verzoek van de stichting Rem
brandt Herdenking om een bijdrage van
cent per Inwoner voor een nationaal
monument werd afgewezien met zes
stemmen tegen en vijf voor. Voor wa
ren de heren: Schipper, Zonneveld, Lin-
denbergh, Goedegebure en Van Sabben.
Aan de chr. bewaarschool te Nieuw
dorp werd medewerking toegezegd voor
aanschaf kachel.
Aan mej. J. Nijsse werd eervol ont
slag verleend als schoonhoudster van
het gemeentehuls m.i.v. 1 augustus a.s.
Zonder hoofdelijke stemming werd
goedgevonden, dat de fa. Van Weele
te Nieuwdorp gebruik maakt van ge
meentegrond voor het plaatsen van een
benzinepompstation op het Dorpsplein
voor zijn woning. De heer Goedegebure
wees er op, dat deze plaats vaak een
samenscholing ls van de jeugd. Kan dit
geen brandgevaar opleveren? De voor
zitter zei, dat dit bekeken zal worden
bfl de normale procedure, die de aan
vraag nog doorlopen moet Ingevolge de
Hinderwet.
De gemeente 's-Heer Abtskerke ver
zocht gebruik te mogen maken van de
gemeentelijke ophaaldienst huisvuil. B.
en W. stelden voor dit te doen voor
f 400 per jaar. De heer Zonneveld ver-
/n afwachting van grenswijzigingswet
KOUDEKERKE, 25 juli. Het college van b. en w. van Vlissingen
heeft b. en w. van Koudekerke verzocht te bevorderen, dat-de ge
meenteraad van Koudekerke zijn medewerking verleent aan de tot
standkoming van het uitbreidingsplan „Paauwenburg". B. en w. van
Koudekerke hebben thans de raad die maandagmiddag half vijf
zal vergaderen voorgesteld deze medewerking te geven onder
voorwaarde, dat het plan „Paauwenburg" geen gronden zal omvatten
waaromtrent in het raam der grenswijzigingsplannen verschil van
mening bestaat tussen de gemeenteraden van Vlissingen en Koude
kerke.
klaarde zich tegenstander. Er blijft op
deze wijze geen tijd over voor eigen
werk. De heer Sandee was voor, mits
geen personeeluitbreiding het gevolg
zal zijn. Evenals b. en w. wilde hij graag
een kleine gemeente helpen, die be
zwaarlijk zelf hierin kan voorzien. Met
de stem van de heer Zonneveld tegen
werd het voorstel aanvaard.
Vervolgens werd besloten de grond
achter de woning van L. Goedegebure
aan de Deestraat en Lange Achterweg
te bestemmen voor woningbouw. De
prijs werd vastgesteld op f 8 per m2.
De heer Lindenbergh vroeg aandacht
voor de moeilijke bocht op dit punt.
De voorzitter zei, dat hiermede, met
de bebouwing, rekening zal worden ge
houden.
De raad voteerde een bedrag van
f 5000 voor verbouw van de centrale
verwarmingsinstallatie ln het complex
Nieuwdorp, teneinde in het vervolg met
olie te stoken inplaats van met kolen.
Tot bode-conclerge-badmeester te
Nieuwdorp werd benoemd de heer J.
Kole, gemeentewerkman te Nieuwdorp,
met zes stemmen. De heer M. de Ha
mer kreeg vier stemmen en de heer A.
Dulne één stem.
Vrijgekomen bouwvolume voor één
woning werd toegewezen aan de heer
P. A. Hogesteger.
„In principe werd besloten tot over
name van het laatste stukje toegangs
weg tot de Quarlespolder en dit tege
lijk met de Havenweg te verbreden en
verbeteren.
By de rondvraag ontspon zich een
debat over de wenselijkheid van het al
of niet houden van openbare aanbeste
dingen. De heren Lindenbergh en Zon
neveld verklaarden zich hiervan voor-
stande
In een brief, die b. en w. van Kou
dekerke van hun Vlissingse ambt
genoten ontvingen, wordt o.m. gezegd,
dat Vlissingen tengevolge van zijn
enge begrenzing en doordat de laat
ste jaren op grote schaal woningen
worden gebouwd, thans slechts zeer
weinig grond ter beschikking heeft
voor woningbouw. De vraag naar
grond is echter zeer groot. Praktisch
alle aanwezige bouwgrond is in optie
gegeven en het is thans zo, dat meer
malen gegadigden moeten worden te
leurgesteld. Dit betekent in feite, dat
zich voor de gemeente een nood
toestand aan het ontwikkelen is.
Voorziening in de behoefte aan
bouwgrond zou alleen kunnen ge
schieden, indien Vlissingen buiten
zijn grenzen voor uitbreiding der
bebouwing de nodige voorbereiding
zou kunnen treffen. Daarbij hebben
10)
Indien de leden oprecht gemeend
waren geweest, dan zou dat nu blij
ken. Doch daaraan twijfelden ze niet.
De oude Richard Herford had zijn
stiefzoon zo openlijk erkend, dat het
niet te denken ware, dat hy hem zon
der geld en zonder land zou laten.
De dorpelingen waren druk daar
over aan het beraadslagen, toen jon
ker Justin, zoals ze hem nog altijd
noemden, aan 't eind van de dorps
straat te voorschijn kwam. Hij wilde
liefst voorbijgaan zonder tot hen te
spreken, maar de verweerde en ge
bruinde mannen en vrouwen drongen
op hem toe met de vertrouwelijkheid,
die het gevolg is van langdurige om
gang.
„De oude heer is dus heengegaan",
zei de dorpssecretaris, zelf een tach
tiger, „en wij zijn nieuwsgierig, wie
nu daarginds zal wonen. Geve God,
dat onze jonker Justin landheer wordt
in zijn plaats. Ik hoop, dat dat Zijn
heilige wil is."
„Wel, we zullen zien, wat we zien
zullen", zei de onderwijzeres van de
bewaarschool, de enige in het dorp,
voor wie Pansy bang was. „Alle din
gen worden bestuurd door Gods Voor
zienigheid, en jonker Justin is bijna
een zoon van de oude heer; hij is
haast een Herford. De koningin geeft
hem wel verlof om zijn naam te ver
anderen, en dan is alles in orde."
„Maar hij is niet van het oude
bloed", riep de schelle stem,
„Het oude bloed is slecht bloed", zei
een ruwe visserman. „Wij begeren
jonker Richard niet. Ik ben voor jon
ker Justin. Lang zal hij leven!"
„Beste mensen", riep Justin luid,
om zich te midden van het rumoer
verstaanbaar te maken, „natuurlijk
erft mijn broer Richard het landgoed,
en ongetwijfeld komt hij spoedig te
voorschijn, nu hij Herford van Her
ford is. Er zijn er wel onder u, die
weten waar hij zit, als ik me niet
heel erg vergis.
„Ik niet! Ik niet!" riep een koor van
stemmen.
„Wij willen u hebben; u past veel
beter voor landheer dan voor domi
nee", riep een krachtige stem hem na,
toen hij haastig verder stapte. „Maar
we hebben ook niets tegen u als do
minee, jonker; ik zeg dat maar zo".
Justin liep stevig door, en de woor
den bleven in zijn oren klinken. HU
wist maar al te wel, dat hij geen goed
predikant was en het nooit zou wor
den, en hij wist, dat de ruwe, goed
hartige mannen daar achter hem het
ook wel wisten. Wat ontbrak hem om
een goed zielverzorger te zijn voor het
dorpje, dat daar zo afgezonderd lag
van de grote wereld? Op hun manier
hielden ze veel van hem, en ze zagen
tot hem op als de meest ontwikkelde
en de geleerdste man van het dorp.
Ze zagen ook tot hem op als tot een
man, die hun goede raad kon geven
betreffende hun akkers en hun vis-
boten. Er was onder hen geen visser,
die op een stormachtige en gevaar
lijke zee niet liever hem mee in de
boot had dan iemand anders uit het
dorp. Hij was een leidsman onder hen
in alle dingen, behalve in één, en dat
ene was juist hetgeen, waartoe hij ge
roepen was. Op het ogenblik, dat hij
het geestelijk kleed aantrok, hield hij
op hun gids te zijn, en dan voelde hij
zich een blinde leidsman van de blin
den. En dat wisten zij ook wel bij in
stinct.
Toen Justin dichter bij het huis
kwam en het grauwe, ouderwetse ge-
in
bouw zag liggen in de luwte van de
rotsen, weken die kwellende gedach
ten om plaats te maken voor andere,
die niet minder kwelden. Hoe zou hy
ooit kunnen verdragen, dat straks zijn
broer een onbehoorlijk en verkwistend
leven zou leiden binnen die muren,
en waarschijnlijk in de loop van en
kele jaren de bezitting onder de ha
mer zou brengen! Het landgoed was
hem misschien nog kostbaarder ge
worden dan te voren, sinds hij het
had bekeken met de ogen van de ver
moedelijke erfgenaam, maar toch ook
vroeger was het het onderwerp van
zijn bewondering geweest. Richard
was niet geschikt om er de meester te
zijn, en toch zou hij er volstrekt en
onbeperkt gebieder worden, alsof een
onbedwingbare macht de spoedige
verwoesting van Herford-Huis had
besloten.
Het leek donker en droevig in het
huis, toen hij binnentrad. Zijn voet
stappen weerklonken luid op de ste
nen vloer van de hal, toen hij naar
de kamer ging, waar hij wist, dat hij
zijn moeder zou vinden. Zij zat op een
lage leunstoel bij het haardvuur in de
kamer, waar het licht verdonkerd
werd door de neergelaten gordijnen.
Het gelaat hield ze bedekt met de
zakdoek. Ondanks haar meer dan vijf
tig jaren was haar gestalte nog bijna
zo slank als die van een jong meisje,
en haar gelaat, al had het een paar
lijnen op het voorhoofd en rimpels in
de ooghoeken, was nog bijna even
rond en knap en vol als toen ze vijf
en twintig jaar geleden voor de twee
de maal trouwde. Justin bukte zich
om haar te kussen "met een ongewoon
gevoel van tederheid en medelijden.
b. en w. er in de eerste plaats aan
gedacht, of het mogelijk zou zijn, dat,
nog voordat de aanhangige grenswijzi
ging met Koudekerke tot stand zal
zijn gekomen, het z.g. plan „Paau
wenburg" nader tot verwezenlijking
v-'ordt gebracht. Daarvoor is echter
allereerst nodig, dat voor dit deel der
gemeente een plan tot uitbreiding
wordt vastgesteld, waartoe uiteraard
slechts de raad van Koudekerke de
bevoegdheid bezit.
INSCHAKELING BUREAU.
B. en w. van Vlissingen delen mede,
dat zij zich voorstellen het ontwerpen
van een plan aan een stedebouw
kundig bureau op te dragen. Alle
daaraan verbonden kosten zijn uiter
aard voor rekening van Vlissingen.
De medewerking van de raad van
Koudekerke behoeft slechts van for
mele aard te zijn.
Naar aanleiding van dit schrijven
zeggen b. en w. van Koudekerke o.m.:
„Nu uw raad bij de behandeling van
de jongste grenswijzigingsplannen
het standpunt heeft ingenomen, dat
in beginsel zij het nolens volens
moest worden ingestemd met de toe
komstige grens met de gemeente Vlis
singen, zijn wij van oordeel, dat er
geen redenen aanwezig zijn de ge
vraagde medewerking te onthouden.
Het laat zich aanzien, dat de wet,
waarin de grenswijziging zal worden
geregeld, nog wel enige tijd op zich
zal laten wachten. Tot dat tijdstip
kan de gemeenteraad van Vlissingen
uiteraard geen publiekrechtelijke be
voegdheden uitoefenen op het terri
toir van onze gemeente".
Lén druk op de knop, en de
Omyl-spuitbus verspreidt
een fijne onbrandbare nevel,
die insecten, larven, eieren
en poppen totaal verdelgt!
Verfrist de atmosfeer.
DE GROOTSTE SPUITBUS VOOR
HET MINSTE GELD
zaak der ie stSit., voorwaarde (zie
inleiding) zeggen b. en w.: „Het zal
u duidelijk zijn, dat de medewerking
welke van uw raad wordt gevraagd,
slechts van formele aard zal zijn.
Eventuele daaraan verbonden kosten
.komen uiteraard voor rekening der
Na gewezen te hebben op de nood-gemeente Vlissingen".
VRIJDAG 27 JULI 1956.
HILVERSUM I (402 m.) VARA: 7.00
Nws. 7.10 Gym. 7.20 Gram. 8.00 Nws. 8.18
Gram. 8.50 V. d. vrouw. 9.35 Waterst. 9.40
Gram. VPRO: 10.00 Thuis, caus. 10.05
Morgenwijding. VARA: 10.20 V. d. kleu
ters. 10.40 Gram. 11.15 Pianorecital. 11.40
V. d. jeugd. AVRO: 12.00 Lichte mus. 12.30
Land- en tuinb.meded. 12.35 Sport en
prognose. 12.55 Gram. 13.00 Nws. 13.15
Meded. of gram. 13.20 Dansmuz. 13.55
Beursber. 14.00 Orgelconc. 14.30 Voordr.
14.50 Gram. 15.20 Lichte muz. VARA:
16.00 Gram. 16.30 V. d. jeugd. 17.00 Muzi
kale caus. 17.40 Gram. 18.00 Nws. 18.15
Act. 18.20 Dansmuz. 18.50 Met de deur in
huis, vakverenigingsnws. 19.00 V. d. kind.
19.10 Gemengd koor. VPRO: 19.30 Het
godsdienstig leven in ons gezin, caus.
19.45 Op bezoek bij anderen, caus. 20.00
Nws. 20.05 Boekbespr. 20.15 Kamerkoor.
20.30 Bespiegelingen aan de East River.
20.40 Ouder en oud worden, caus. VARA:
21.00 De vijf verbonden ringen, klankb.
22.00 Instr.kwint. en soliste. 22.25 Buiten-
weekoverz. VPRO: 22.40 Vandaag, caus.
22.45 Avondwijding. VARA: 23.00 Nws.
(Wordt vervolgd) 23.15—24.00 Concertgebouwork.
HILVERSUM II (298 m.) KRO: 7.00
Nws. 7.10 Gram. 7.45 Morgengebed en
liturg.kal. 8.00 Nws. en weerber. 8.18
Gram. 9.00 V. d. vrouw. 10.00 Gram. 11.00
V. d. zieken. 11.40 Vocaal Dubbelkwart.
12.00 Angelus. 12.03 Lichte muz. 12.30
Land- en tuinb.meded. 12.33 V. d. vrou
wen v. h. platteland. 12.40 Pianospel. 12.55
Zonnewijzer. 13.00 Nws. en ltath.nws. 13.20
Ballroomork. 13.45 V. d. vrouw. 14.00 Ka-
merork. en solist. 14.35 Gram. (Tussen
15.00 en 18.00 Ronde v. Frankrijk). 15.00
Lichte muz. 15.30 Dansmuz. 16.00 V. d.
zieken. 17.00 V. d. jeugd. 17.15 Lichte muz.
17.40 Koersen. 17.45 Pianorecital. 18.05
Amus.muz. 18.30 Vragenbeantw. 18.45
Ronde v. Frankrijk. 19.00 Nws. 19.10 Re-
geringsuitz.: Emigratierubriek: Mr. Ir. B.
W. Haveman, Commissaris voor de emi
gratie, vertelt van zijn bezoeken aan een
aantal Nederlandse emigranten in Austra
lië. 19.30 Verz.progr. v. d. mil. 20.20 Act.
20.35 De gewone man. 20.40 Liehte muz.
21.00 Gram. 21.30 Ronde v. Frankrijk. 21.40
Lichte muz. 22.05 Italiaanse chansons.
22.25 Gram. 22.40 Idem. 22.45 Avondgebed
en liturg.kal. 23.00 Nws. 23.15—24.00 Gram.