PARIJS en ALGIERS: TWEE WERELDEN IN EEN LAND Vijf mille voor verbouw centrale verwarmingsinstallatie K WAT TA i Het verwisseWe testament £le Radio faienql U Vlissingen vraagt Koudekerke om vaststelling plan „Paauwenburg" „Op Orly werd ik gefouilleerd" In Noord-Afrika dreunen laarzen van tienduizenden militairen Russen rehabiliteren Oostenrijkse Indonesië wenst buitenlandse leningen In complex te Nieuwdorp Voorstel tot inwilliging aan Koudekerkse raad de OMYL spuitbus van ORGANON bevat 7 insectendoders poi ZEEUWSCH DAGBLAD pagina 5 ingezonden Mededeling (adv streelt y*n 0l„ CHOCOLADE oud» 9 lOrig ALGIERS, juli. (Van onze reiscorrespondent Link van Bruggen) In een tijdsbestek van een paar uur kan er veel gebeuren. Toen ik vanmiddag in Parijs over de Place de 1' Etoile liep, flaneerden er honderden Parisiennes om me heen, al zal ik nooit beweren, dat ze dit alleen maar voor mij deden. De duiven streken neer op de brede trottoirs van de Champs-Elysées en de zon, die deze week voor de eerste zomerse dagen zorgde, zette de Are de Triomphe in een maje steitelijke gloed. Nu, nog geen acht uur later, zit ik in Algiers. Het is er broeierig warm, maar ware dit het enige opvallende geweest, dan zou ik dit rrtikel nooit geschreven hebben. Neen, het verschil in klimaat, die zo heel andere atmosfeer, ligt in het straatbeeld van deze stad op gesloten. Want Parijs is een stad, die in een voelbare vrijheid baadt, waar men zijn hotelramen 's nachts kan laten openstaan en waar de ene mens de andere kan vertrouwen. Algiers daarentegen is een ge vangene van zichzelf. Tegen de schemering stromen de hoofdstraten leeg en als het donker is, hoort men er vrijwel alleen nog de zware voetstap vin de soldaat. Van de gespannen toestand in Al- gio merkt men in Parijs nauwelijks iets. De kranten maken er weliswaar in grote opmaak melding van en geven zelfs uitvoerige verslagen van elke ge pleegde moord of bomaanslag, maar de Parijzenaar zelf heeft er zo voor 't oog nog weinig belangstelling voor. De kioskhouders verkopen hun bladen op het nieuws van de paardenraces en dat van de nationale loterij. De hele pagi na, die de meeste Parijse kranten aan moeilijkheden in Noord-Afrika wijden, wordt door de meeste lezers zonder meer overgeslagen. Ik heb eerlijk gezegd, stomver baasd gestaan, toen ik de lauwe wij ze, waarop de Parijzenaars de toe stand in Algerije bespraken, gade sloeg. Het is dan ook bijna onvoor stelbaar, dat men in de hoofdstad van een land apathisch staat tegen over een probleem, dat in een zij het afgelegen provincie van dat land speelt en waarbij niet min der dan vierhonderdduizend eigen militairen betrokken zijn. Natuurlijk, achter de muren van de regeringsgebouwen aan de Quai d'Or- sav wordt er hard geploeterd om uit de Algerijnse impasse te komen. Maar de enige reacties uit het volk zijn wat met krijt geschreven kreten op puien en muren, als: „Onderhandelen is Verraad" of „Algerije is Frans". Daar naast ziet men nog een sporadisch aanplakbiljet van de zgn. Jonge Garde, die de voorbijgangers oproept zich te gen „het verraad van de communisten en het defaitisme" te keren. Maar daar hliifï het dan ook bij. Heeft U 'n pistool? Zo gemakkelijk het is naar Parijs te vliegen, zo moeilijk wordt het, als men Algiers tot bestemming heeft. De ver gunning die nodig is om Algerije bin nen te komen, moet niet alleen aan de balie der passage-bureaux worden getoond, maar ook nog twee keer bij de douane. De bagagecontrole is al «ven streng. Ik heb zelden zoveel open koffers gezien als op bet vliegveld Or ly, waar vandaan twee keer per dag een passagiersvliegtuig naar Algiers vertrekt. Ook mijn koffers gingen open. Een man met een ronde, afgeplatte pet frommelde wat aan mijn radioappara tuur, die met haar kabels en stekkers misschien wel iets van de ingrediënten van een tijdbom weg heeft, en vroeg een verklaring voor mijn magnetofoon. Nog vonden de mannen van de Süreté Nationale het niet genoeg, want toen ik door een tweede en laatste controle moest gaan, werd ik plotseling uit de lange rij van passagiers gehaald en in een bedompt hokje van onder tot bo ven gefouilleerd of ik misschien een pistool bij me had, een „colt", zoals de beambte vroeg. Hij betastte de binnen zakken van m'n colbert en de achter zakken van m'n pantalon. Met een mij vreemd in de oren klinkend „au re- voir" kon ik ten laatste gaan. Landing in duisternis In het vliegtuig zaten voornamelijk Algerijnse Fransen en een zestal mili tairen, dat naar haar bases in Noord- Afrika terugkeerde. Er was een vrouw bij met twee jonge kinderen, die tijde lijk naar haar ouders in Frankrijk was geweest en nu weer naar haar man terugging, die een boerderij in het zuiden van Aigerië beheert. De stem ming was gedrukt, althans aanzienlijk minder opgewekt dan die, welke men op andere vluchten aantreft. Na een prachtige vlucht over Frank rijk, de Middellandse Zee en de Belea- ren landde ik vier uur later in volsla gen duisternis op het vliegveld van Al giers. Toen de machine stilstond en het motorengeronk langzaam wegstierf, zag ik door de raamjes, soldaten staan, het geweer in de aanslag of het pistool grijpklaar in de gordel. Overal stonden trouwens militairen. De vlieg tuigen werden streng bewaakt, even ais de in- en uitgangen van de han gars en de andere hoofdgebouwen. De controle was minder streng dan op Orly, maar naar de papieren werd toch wel derdege gekeken. Mijn debarkatiekaart, die niet al te leesbaar bleek te zijn ingevuld, werd door een politieagent in burger tot in de finesses bekeken. Zelfs mijn huisadres werd in blokletters geno teerd, zomede de kranten, waarvoor ik werk. Toen, in de broeierige warmte van de bagagehal, speelde zich een ontroeren de scène af. Een dame in het zwart, die in het vliegtuig niets had gezegd en alleen maar droevig voor zich had uitgestaard, werd in tranen begroet door een aantal familieleden, dat haar bouwen in een volslagen duisternis ge huld. De restaurants waren gesloten en de winkels hadden rolluiken of ijzervlechtwerk voor de ramen en op een paar soldaten Ua was er niemand te zien. „Vijf jaar geleden was ik hier ook", vertelde de Fransman. „Wat een metamorphoseDe zelfde stadDe zelfde straten Maar geen leven, geen mensen meer. We hingen over de leuning van een brug, toen hij dit zei. Onder ons lag het station, maar het enige, dat we konden onderscheiden, waren de licht jes van een gendarmepost en een gro te stapel biervaten, die flauw door een straatlantaarn beschenen werd. Toen Ik om elf uur 's avonds de anders zo drukke bar van het Aletti Hotel zat, telde ik totaal veertien mensen. Ze woonden daar, net zoals ik, achter tralie werk en ondanks de hitte neergelaten coulissen, met slechts een hotelingang van de vijf open en met een eentonige stap van de militair voor de deur. kwam afhalen. Het bleek de moeder van een Fransman te zijn, die twee dagen geleden in Algiers was ver moord en die morgen begraven zou worden Veel veranderd Een bus met de lampen binnen aan politievoorschrift bracht me toen naar de twintig kilometer vérder lig gende stad Algiers. Langs de weg liepen verschillende militaire patrouil les, gehelmde mannen, het geweer on der de arm en als eenden achter el kaar. En bij de ingang van de stad moesten we nog een zwaar bezette controlepost door, die onze bus echter met rust liet. Het was nog een heel karwei mijn bagage veilig naar mijn hotel te loodsen. Een Fransman had zijn handen veelbetekenend naar bui ten gedraaid en me voor gauwdieven gewaarschuwd, waarmee hij, zoals la ter bleek, enkele ervaringen had ge had. Maar na veel inspanning alles wat men bij zich heeft, moet voort durend in de gaten te worden gehou den, lukte het dan toch. .Een taxi bracht me tenslotte naar mijn tijdelij ke kwartier, het vele verdiepingen ho ge Aletti Hotel, dat vlak tegenover de haven is gelegen. Met diezelfde Fransman ben ik toen nog drie straatjes om geweest. Niet verder, want buiten het cen trum kan men zich 's avonds eigenlijk niet wagen. De stad was als uitge storven. In een paar bars brandde licht maar voor het overige waren alle ge- WENEN, 25 juli (AFP). De Rus sische autoriteiten hebben de Oosten rijkse Marguerite Ottilinger, die in 1949 op beschuldiging van spionage tot 25 jaar dwangarbeid was veroordeeld, volledig gerehabiliteerd. De betrokkene, een voormalig hoofd van een planologische dienst, was in 1948 door de Russen gearresteerd en het jaar daarop veroordeeld. Na zeven jaar van haar straf in de Sowjet-Unie te hebben uitgezeten was haar, ter ge legenheid van de ondertekening van het Oostenrijkse staatsverdrag, gratie verleend. Thans is haar door de Sow- j et-vertegenwoordiging te Wenen meegedeeld, dat het indertijd over haar gevelde vonnis door de opperste Sowjet is vernietigd. De Franse premier Mollet heeft van de Nationale Vergadering het vertrouwensvotum gekregen terzake van het wetsontwerp voor een belas ting op wegvervoer. In de Europese wijk van Algiers werd tot voor kort hard gebouwd. Het vorige jaar kwam dit enorme complex gereed, dat aam honderden Franse gezinnen woonruimte biedt. Voorbereidingen inwerking treding ouderdomswet 's-GRAVENHAGE, 25 juli. In het Staatsblad is afgekondigd een konin- lijk besluit van 12 juli Waardoor een groot aantal artikelen van de alge mene ouderdomswet met ingang van augustus a.s. in werking zal treden. Deze artikelen hebben betrekking op de noodzakelijke voorbereidingen, welke vooraf moeten gaan aan het verlenen van recht op ouderdomspen sioen ingevolge de algemene ouder domswet en het heffen van premies. Zoals bekend ligt het in het voorne men de resterende artikelen op 1 jan. 1957 in werking te doen treden. DJAKARTA, 25 juli (ANP). De minister van staat voor economische planvorming, ir. Djuanda, heeft mede gedeeld, dat de Indonesische regering tot het internationale monetaire fonds een verzoek heeft gericht voor een lening van 50 miljoen (Amerikaanse) dollars. Dit geld zal worden gebruikt voor de stabilisatie van 's lands finan ciële positie op deviezengebied. Vorige week daalde het dekkingspercentage van goud en deviezen beneden het wettelijk voorgeschreven minimum van 20 pet. van het geld in circulatie, Djuanda deelde ook mede, dat de V. S., Rusland en Japan leningen heh- ben aangeboden voor het vijfjaren plan voor de economische ontwikke ling van Indonesië. Er zijn eveneens mogelijkheden voor het verkrijgen van aanvullende lenin gen van West-Duitsland, Italië, Frank rijk en Nederland. Raad 's-Heer Arendskerke De raad van 's-Heer Arendskerke heeft burgemeester Vermet als verte genwoordiger in het stichtingsbestuur Tehuis Ouden van Dagen aangewezen. Het verzoek van de stichting Rem brandt Herdenking om een bijdrage van cent per Inwoner voor een nationaal monument werd afgewezien met zes stemmen tegen en vijf voor. Voor wa ren de heren: Schipper, Zonneveld, Lin- denbergh, Goedegebure en Van Sabben. Aan de chr. bewaarschool te Nieuw dorp werd medewerking toegezegd voor aanschaf kachel. Aan mej. J. Nijsse werd eervol ont slag verleend als schoonhoudster van het gemeentehuls m.i.v. 1 augustus a.s. Zonder hoofdelijke stemming werd goedgevonden, dat de fa. Van Weele te Nieuwdorp gebruik maakt van ge meentegrond voor het plaatsen van een benzinepompstation op het Dorpsplein voor zijn woning. De heer Goedegebure wees er op, dat deze plaats vaak een samenscholing ls van de jeugd. Kan dit geen brandgevaar opleveren? De voor zitter zei, dat dit bekeken zal worden bfl de normale procedure, die de aan vraag nog doorlopen moet Ingevolge de Hinderwet. De gemeente 's-Heer Abtskerke ver zocht gebruik te mogen maken van de gemeentelijke ophaaldienst huisvuil. B. en W. stelden voor dit te doen voor f 400 per jaar. De heer Zonneveld ver- /n afwachting van grenswijzigingswet KOUDEKERKE, 25 juli. Het college van b. en w. van Vlissingen heeft b. en w. van Koudekerke verzocht te bevorderen, dat-de ge meenteraad van Koudekerke zijn medewerking verleent aan de tot standkoming van het uitbreidingsplan „Paauwenburg". B. en w. van Koudekerke hebben thans de raad die maandagmiddag half vijf zal vergaderen voorgesteld deze medewerking te geven onder voorwaarde, dat het plan „Paauwenburg" geen gronden zal omvatten waaromtrent in het raam der grenswijzigingsplannen verschil van mening bestaat tussen de gemeenteraden van Vlissingen en Koude kerke. klaarde zich tegenstander. Er blijft op deze wijze geen tijd over voor eigen werk. De heer Sandee was voor, mits geen personeeluitbreiding het gevolg zal zijn. Evenals b. en w. wilde hij graag een kleine gemeente helpen, die be zwaarlijk zelf hierin kan voorzien. Met de stem van de heer Zonneveld tegen werd het voorstel aanvaard. Vervolgens werd besloten de grond achter de woning van L. Goedegebure aan de Deestraat en Lange Achterweg te bestemmen voor woningbouw. De prijs werd vastgesteld op f 8 per m2. De heer Lindenbergh vroeg aandacht voor de moeilijke bocht op dit punt. De voorzitter zei, dat hiermede, met de bebouwing, rekening zal worden ge houden. De raad voteerde een bedrag van f 5000 voor verbouw van de centrale verwarmingsinstallatie ln het complex Nieuwdorp, teneinde in het vervolg met olie te stoken inplaats van met kolen. Tot bode-conclerge-badmeester te Nieuwdorp werd benoemd de heer J. Kole, gemeentewerkman te Nieuwdorp, met zes stemmen. De heer M. de Ha mer kreeg vier stemmen en de heer A. Dulne één stem. Vrijgekomen bouwvolume voor één woning werd toegewezen aan de heer P. A. Hogesteger. „In principe werd besloten tot over name van het laatste stukje toegangs weg tot de Quarlespolder en dit tege lijk met de Havenweg te verbreden en verbeteren. By de rondvraag ontspon zich een debat over de wenselijkheid van het al of niet houden van openbare aanbeste dingen. De heren Lindenbergh en Zon neveld verklaarden zich hiervan voor- stande In een brief, die b. en w. van Kou dekerke van hun Vlissingse ambt genoten ontvingen, wordt o.m. gezegd, dat Vlissingen tengevolge van zijn enge begrenzing en doordat de laat ste jaren op grote schaal woningen worden gebouwd, thans slechts zeer weinig grond ter beschikking heeft voor woningbouw. De vraag naar grond is echter zeer groot. Praktisch alle aanwezige bouwgrond is in optie gegeven en het is thans zo, dat meer malen gegadigden moeten worden te leurgesteld. Dit betekent in feite, dat zich voor de gemeente een nood toestand aan het ontwikkelen is. Voorziening in de behoefte aan bouwgrond zou alleen kunnen ge schieden, indien Vlissingen buiten zijn grenzen voor uitbreiding der bebouwing de nodige voorbereiding zou kunnen treffen. Daarbij hebben 10) Indien de leden oprecht gemeend waren geweest, dan zou dat nu blij ken. Doch daaraan twijfelden ze niet. De oude Richard Herford had zijn stiefzoon zo openlijk erkend, dat het niet te denken ware, dat hy hem zon der geld en zonder land zou laten. De dorpelingen waren druk daar over aan het beraadslagen, toen jon ker Justin, zoals ze hem nog altijd noemden, aan 't eind van de dorps straat te voorschijn kwam. Hij wilde liefst voorbijgaan zonder tot hen te spreken, maar de verweerde en ge bruinde mannen en vrouwen drongen op hem toe met de vertrouwelijkheid, die het gevolg is van langdurige om gang. „De oude heer is dus heengegaan", zei de dorpssecretaris, zelf een tach tiger, „en wij zijn nieuwsgierig, wie nu daarginds zal wonen. Geve God, dat onze jonker Justin landheer wordt in zijn plaats. Ik hoop, dat dat Zijn heilige wil is." „Wel, we zullen zien, wat we zien zullen", zei de onderwijzeres van de bewaarschool, de enige in het dorp, voor wie Pansy bang was. „Alle din gen worden bestuurd door Gods Voor zienigheid, en jonker Justin is bijna een zoon van de oude heer; hij is haast een Herford. De koningin geeft hem wel verlof om zijn naam te ver anderen, en dan is alles in orde." „Maar hij is niet van het oude bloed", riep de schelle stem, „Het oude bloed is slecht bloed", zei een ruwe visserman. „Wij begeren jonker Richard niet. Ik ben voor jon ker Justin. Lang zal hij leven!" „Beste mensen", riep Justin luid, om zich te midden van het rumoer verstaanbaar te maken, „natuurlijk erft mijn broer Richard het landgoed, en ongetwijfeld komt hij spoedig te voorschijn, nu hij Herford van Her ford is. Er zijn er wel onder u, die weten waar hij zit, als ik me niet heel erg vergis. „Ik niet! Ik niet!" riep een koor van stemmen. „Wij willen u hebben; u past veel beter voor landheer dan voor domi nee", riep een krachtige stem hem na, toen hij haastig verder stapte. „Maar we hebben ook niets tegen u als do minee, jonker; ik zeg dat maar zo". Justin liep stevig door, en de woor den bleven in zijn oren klinken. HU wist maar al te wel, dat hij geen goed predikant was en het nooit zou wor den, en hij wist, dat de ruwe, goed hartige mannen daar achter hem het ook wel wisten. Wat ontbrak hem om een goed zielverzorger te zijn voor het dorpje, dat daar zo afgezonderd lag van de grote wereld? Op hun manier hielden ze veel van hem, en ze zagen tot hem op als de meest ontwikkelde en de geleerdste man van het dorp. Ze zagen ook tot hem op als tot een man, die hun goede raad kon geven betreffende hun akkers en hun vis- boten. Er was onder hen geen visser, die op een stormachtige en gevaar lijke zee niet liever hem mee in de boot had dan iemand anders uit het dorp. Hij was een leidsman onder hen in alle dingen, behalve in één, en dat ene was juist hetgeen, waartoe hij ge roepen was. Op het ogenblik, dat hij het geestelijk kleed aantrok, hield hij op hun gids te zijn, en dan voelde hij zich een blinde leidsman van de blin den. En dat wisten zij ook wel bij in stinct. Toen Justin dichter bij het huis kwam en het grauwe, ouderwetse ge- in bouw zag liggen in de luwte van de rotsen, weken die kwellende gedach ten om plaats te maken voor andere, die niet minder kwelden. Hoe zou hy ooit kunnen verdragen, dat straks zijn broer een onbehoorlijk en verkwistend leven zou leiden binnen die muren, en waarschijnlijk in de loop van en kele jaren de bezitting onder de ha mer zou brengen! Het landgoed was hem misschien nog kostbaarder ge worden dan te voren, sinds hij het had bekeken met de ogen van de ver moedelijke erfgenaam, maar toch ook vroeger was het het onderwerp van zijn bewondering geweest. Richard was niet geschikt om er de meester te zijn, en toch zou hij er volstrekt en onbeperkt gebieder worden, alsof een onbedwingbare macht de spoedige verwoesting van Herford-Huis had besloten. Het leek donker en droevig in het huis, toen hij binnentrad. Zijn voet stappen weerklonken luid op de ste nen vloer van de hal, toen hij naar de kamer ging, waar hij wist, dat hij zijn moeder zou vinden. Zij zat op een lage leunstoel bij het haardvuur in de kamer, waar het licht verdonkerd werd door de neergelaten gordijnen. Het gelaat hield ze bedekt met de zakdoek. Ondanks haar meer dan vijf tig jaren was haar gestalte nog bijna zo slank als die van een jong meisje, en haar gelaat, al had het een paar lijnen op het voorhoofd en rimpels in de ooghoeken, was nog bijna even rond en knap en vol als toen ze vijf en twintig jaar geleden voor de twee de maal trouwde. Justin bukte zich om haar te kussen "met een ongewoon gevoel van tederheid en medelijden. b. en w. er in de eerste plaats aan gedacht, of het mogelijk zou zijn, dat, nog voordat de aanhangige grenswijzi ging met Koudekerke tot stand zal zijn gekomen, het z.g. plan „Paau wenburg" nader tot verwezenlijking v-'ordt gebracht. Daarvoor is echter allereerst nodig, dat voor dit deel der gemeente een plan tot uitbreiding wordt vastgesteld, waartoe uiteraard slechts de raad van Koudekerke de bevoegdheid bezit. INSCHAKELING BUREAU. B. en w. van Vlissingen delen mede, dat zij zich voorstellen het ontwerpen van een plan aan een stedebouw kundig bureau op te dragen. Alle daaraan verbonden kosten zijn uiter aard voor rekening van Vlissingen. De medewerking van de raad van Koudekerke behoeft slechts van for mele aard te zijn. Naar aanleiding van dit schrijven zeggen b. en w. van Koudekerke o.m.: „Nu uw raad bij de behandeling van de jongste grenswijzigingsplannen het standpunt heeft ingenomen, dat in beginsel zij het nolens volens moest worden ingestemd met de toe komstige grens met de gemeente Vlis singen, zijn wij van oordeel, dat er geen redenen aanwezig zijn de ge vraagde medewerking te onthouden. Het laat zich aanzien, dat de wet, waarin de grenswijziging zal worden geregeld, nog wel enige tijd op zich zal laten wachten. Tot dat tijdstip kan de gemeenteraad van Vlissingen uiteraard geen publiekrechtelijke be voegdheden uitoefenen op het terri toir van onze gemeente". Lén druk op de knop, en de Omyl-spuitbus verspreidt een fijne onbrandbare nevel, die insecten, larven, eieren en poppen totaal verdelgt! Verfrist de atmosfeer. DE GROOTSTE SPUITBUS VOOR HET MINSTE GELD zaak der ie stSit., voorwaarde (zie inleiding) zeggen b. en w.: „Het zal u duidelijk zijn, dat de medewerking welke van uw raad wordt gevraagd, slechts van formele aard zal zijn. Eventuele daaraan verbonden kosten .komen uiteraard voor rekening der Na gewezen te hebben op de nood-gemeente Vlissingen". VRIJDAG 27 JULI 1956. HILVERSUM I (402 m.) VARA: 7.00 Nws. 7.10 Gym. 7.20 Gram. 8.00 Nws. 8.18 Gram. 8.50 V. d. vrouw. 9.35 Waterst. 9.40 Gram. VPRO: 10.00 Thuis, caus. 10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20 V. d. kleu ters. 10.40 Gram. 11.15 Pianorecital. 11.40 V. d. jeugd. AVRO: 12.00 Lichte mus. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.35 Sport en prognose. 12.55 Gram. 13.00 Nws. 13.15 Meded. of gram. 13.20 Dansmuz. 13.55 Beursber. 14.00 Orgelconc. 14.30 Voordr. 14.50 Gram. 15.20 Lichte muz. VARA: 16.00 Gram. 16.30 V. d. jeugd. 17.00 Muzi kale caus. 17.40 Gram. 18.00 Nws. 18.15 Act. 18.20 Dansmuz. 18.50 Met de deur in huis, vakverenigingsnws. 19.00 V. d. kind. 19.10 Gemengd koor. VPRO: 19.30 Het godsdienstig leven in ons gezin, caus. 19.45 Op bezoek bij anderen, caus. 20.00 Nws. 20.05 Boekbespr. 20.15 Kamerkoor. 20.30 Bespiegelingen aan de East River. 20.40 Ouder en oud worden, caus. VARA: 21.00 De vijf verbonden ringen, klankb. 22.00 Instr.kwint. en soliste. 22.25 Buiten- weekoverz. VPRO: 22.40 Vandaag, caus. 22.45 Avondwijding. VARA: 23.00 Nws. (Wordt vervolgd) 23.15—24.00 Concertgebouwork. HILVERSUM II (298 m.) KRO: 7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.45 Morgengebed en liturg.kal. 8.00 Nws. en weerber. 8.18 Gram. 9.00 V. d. vrouw. 10.00 Gram. 11.00 V. d. zieken. 11.40 Vocaal Dubbelkwart. 12.00 Angelus. 12.03 Lichte muz. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 V. d. vrou wen v. h. platteland. 12.40 Pianospel. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nws. en ltath.nws. 13.20 Ballroomork. 13.45 V. d. vrouw. 14.00 Ka- merork. en solist. 14.35 Gram. (Tussen 15.00 en 18.00 Ronde v. Frankrijk). 15.00 Lichte muz. 15.30 Dansmuz. 16.00 V. d. zieken. 17.00 V. d. jeugd. 17.15 Lichte muz. 17.40 Koersen. 17.45 Pianorecital. 18.05 Amus.muz. 18.30 Vragenbeantw. 18.45 Ronde v. Frankrijk. 19.00 Nws. 19.10 Re- geringsuitz.: Emigratierubriek: Mr. Ir. B. W. Haveman, Commissaris voor de emi gratie, vertelt van zijn bezoeken aan een aantal Nederlandse emigranten in Austra lië. 19.30 Verz.progr. v. d. mil. 20.20 Act. 20.35 De gewone man. 20.40 Liehte muz. 21.00 Gram. 21.30 Ronde v. Frankrijk. 21.40 Lichte muz. 22.05 Italiaanse chansons. 22.25 Gram. 22.40 Idem. 22.45 Avondgebed en liturg.kal. 23.00 Nws. 23.15—24.00 Gram.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1956 | | pagina 5