enu s voor een Het mes van Wim moest gedemonsteerd worden t «06c de oMnee Zaterdag 14 iuli 1956. trokken door het Franse land Zeeuws Tijdschrift Vragen over de man. het huis en... het geloof Voorhistorische vondsten op Sicilië te Geofysisch jaar Eén mislukking Maar het mag in het vervolg niet meer meegebracht worden Onder Zij werken, ómdat zij er zin in hebben ZEEUWSCH WEEKEND pagina 11 Gelukkig en moed voor de ioekomsi ss SS ss SS ss SS se si ss ss js «s se ïe «e ïs ,-s ss ss ss ss ss as ss ss ss ss ss se ss ss ssss se ss ss ss ss ss r is onlangs door damestijdschriften over de hele wereld 'n enquete gehouden onder jonge meisjes. Dat is ook door 'n tijdschrift in ons land gedaan. De meisjes spraken zich er over uit, dat zij gelukkig waren en dat zij moet hadden voor het leven. Nu zullen we hier eerst geen verhandeling geven over wat nu eigenlijk gelukkig zijn is, want als christenen leggen we andere maatstaven aan vermoed ik, dan de „Meisjes van van daag", zoals de jonge dames werden genoemd, die, op de door haar tijdschrift gestelde vraag, het beste waarschijnlijk ook het meest montere antwoord hebben gegeven. Het Franse tijd schrift „Elle" heeft de meisjes, die dus het beste antwoord ga ven, uitgenodigd naar Frankrijk te komen voor een gezellige vakantie van veertien dagen. Die montere meisjes dromen mis schien, als ze weer thuis zijn van een vriendschap tussen alle volkeren, zo als zij die nu pas hebben betoond. Intussen neemt men proeven met atoomwapenen. Daarom kun je te doen hebben met jonge mensen, die vergeefs hopen op een durende vrede en hechte vriend schap. Het is zo jammer, maar de werkelijkheid is zo, daarom te meer wens je, dat wat die vrouwelijke jon ge garde over hei geloof zei ook enige werkelijkheid voor hen mag worden. Dan hoef je niet pessimistisch te wor den, ook al zie je meer dreiging dan goede beloften voor de toekomst. MAJA. Een der bladen gaf een foto van zestien van de negentien meisjes uit de hele wereld, toen ze eensgezind en gearmd in Parijs aan de wandel wa ren. Het is een fleurig gezicht, zo bij na anderhalf dozijn van die opgewek te lentekinderen in een lange rij te zien staan, natuurlijk in de schaduw van de Eifeltoren. Dat kan niet mis sen in Parijs. Het Nederlandse meis je doet het best in het gezelschap, dat kun je zien en dat doet je vaderland se hart toch deugd. Je kunt niét an ders zeggen dan dat het Franse tijd schrift zich een uitstekende gast vrouw heeft betoond. Wat hebben die meisjes al niet gezien. Kris kras zijn ze door Frankrijk geweest. Ze. zullen genoten hebben en het is ze gegund. De meisjes hebben zeker niet min der genoten van de onderlinge kame raadschap en hartelijkheid in dit veertiendaags samenzijn. Je kunt je er zelf van overtuigen, want een an dere foto laat zien; dat een blank en blond meisje uit het Zweedse land zich de beste maatjes toont met de zeer donkerkleurige jongedame uit Kameroen, dat we in Afrika moeten zoeken. Vrouwen en vrede Het meest trof me echter iets, wat van de meisjes uit Israël en Egypte tezegd werd. Deze twee meisjes kon en opperbest met elkaar overweg, het bericht. Van de negentien meisjes gebruikten er slechts drie alcohol en daar was nou net onze landgenote bij. Er zijn aan de jongedames heel wat vragen gesteld, dat laat zich verstaan. Natuurlijk over DE MAN en over het blijven werken ook na het huwelijk. En ook over het geloof. De helft meent, dat de toekomst van de wereld door het geloof bepaald wordt. Dat heeft die helft niet mis gezien. Inte ressant zou zijn om eens met de helft der lentebloemen na te praten, wat zij onder geloof verstaan en dan denk je onwillekeurig: mochten zij de wat je van hun volken, die buren zijn, niet bepaald zeggen kunt. Zouden vrouwen onderling beter vrede kun nen houden dan mannen? Het tegen deel wordt meestal beweerd. Over die vraag moest ook eens een enquête ge houden worden. Doch dat is niet het voornaamste, dat me opviel in de be schrijving. Deze beide meisjes (die uit Egyp te is nog maar vijftien jaar oud), hielden zich ook gedurende d,eze vakantie stipt aan de voorschriften van hun godsdienst. Deze trip viel voor de Egyptische jongedame net in de Mohammedaanse vastentijd en zo mocht Zeinab van 's morgens drie tot 's avonds zes uur niets eten. Respect En de Israëlische mocht op zater dag niet reizen. Ik heb de reis niet meegemaakt dus weet ik niet precies, of er ook enige overtreding is geweest, maar het blijkt toch wel, dat zij voor hun overtuiging uitkwamen, anders had het niet zo breed in de pers ge- Staan. Daar kun je toch respect voor hebben. De hele opzet van dit evene ment was zo, dat onze christenmeisjes daar niet thuis hoorden, maar zouden die, als ze eens in een omgeving ko men, waar andere normen gelden, ook zo kloek en klaar voor hun overtui ging uitkomen? Het vraagt soms wel een beetje moed, maar is de zaak van ons levensbeginsel dat niet waard? Over de man Eén ding vond ik niet zo aardig in (Vervolg van le Week-end pagina). den voer vestiging binnen haar mu ren worden puntsgewijze genoemd en tegen elkaar afgewogen. De algemene conclusie is, dat één u.t.s. voor geheel Zeeland illusoir mag worden genoemd. Alle betrokken par tijen hebben zich, zo wordt gezegd, akkoord verklaard met het voorstel van het E.T.I. om in midden-Zeeland of In Zeeuwsch-Vlaanderen zo'n school te stichten en in het andere gebied een dependance. Uit een nieuwe roman De heer L. W. de Bree publiceert een gedeelte uit het eerste hoofdstuk Van een roman van zjjn hand, die on der de titel „Vechten tegen de Bier kaai" in november a.s. zal verschij nen. Het is een geschiedenis uit het Middelburg van de negentiende eeuw, sen tijd van malaise en huiveringwek- cende sociale toestanden, van dode- ijke neergang van wat eens één van Nederlands voornaamste steden was. Als de roman zo wordt als dit eerste hoofdstuk, dan zal het iets goeds zijn! Over het duingebied van Schou- wens westhoek schrijft de heer B. J. J. Walrecht een verhandeling, die vooral de liefhebbers van bloemen en planten zal toespreken. Wat wrang Tenslotte komt de redactie zelf aan het woord onder het motto „Oratio pro domo?" Het was te verwachten, dat zij zou reageren op het debat in de provinciale staten, van de uitslag •yvaarvan het voortbestaan van het Zeeuws Tijdschrift afhing. Het is een beetje wrang stuk ge worden, niet zo prettig van toon. In derdaad hebben sommige statenleden merkwaardige uitlatingen gebezigd, maar deze zijn reeds in dezelfde sta tenvergadering rechtgezet. Een wat „irenischer" commentaar had een po sitiever bijdrage kunnen zijn. P en oudheidkundige expeditie heeft *- onlangs in het hartje van Sicilië opzienbarende vondsten gedaan. On geveer driehonderd kostbare albasten graftomben zijn hier blootgelegd, die voorwerpen van bijzondere waarde voor de wetenschap bleken te bevat ten: lansen, huidkrabbers, albasten reukflesjes, amforen en andere vazen. Deze opgravingen onthulden één van de grootste bewoonde centra uit de voorhistorische periode tot aan de stichting van het Romeinse rijk. Maar tot heden heeft men in het centrum van Sicilië nog ge 'enstad thuis kun nen brengen, die reeds van het eind der zesde eeuw voor Christus af een dergelijk typisch Grieks stempel droeg. De gracht van haar gebouwen en de praal van de albasten graftom ben zijn nog niet vaker aangetroffen in de Griekse en Siciliaansé wereld. Met financiële steun van de over heid en toeristische instellingen zal men het onderzoek voortzetten. SKwii Waarheid vinden, zoals dit in Chris tus geopenbaard werd. De woning Verreweg het merendeel zou, naar gezegd werd, als ze eens zomaar veel geld kregen, daarvoor een prachtige bestemming weten, want dat zou be steed worden aan een woning. Dat klinkt moedgevend, als de vrouw der toekomst, want dat zijn die aardige meisjes van nu, en wel uit de hele wereld, het verlangen heeft naar een eigen goede woning. Wie daaraan denkt, wil zich ook geven om van een huis een echt thuis te maken. En vele van die huizen, die tot een thuis zijn omgetoverd, maken de kracht van een land uit. Elsevier schrijft, dat bij het af scheid nemen dikke tranen biggelden over blanke, zwarte en gele wangen. (Vervolg van le Week-end pagina). de atomen in de bovenste luchtlagen in een energietoestand worden ge bracht, die nodig is voor het voort brengen van de waargenomen emis sies. Tijdens het geofysische jaar zal de gehele hemel met foto-elektrische ap paraten worden afgetast, die de in tensiteit van de gloed in de vier kleu ren groen, rood, geel en infrarood meten en vastleggen; deze waar nemingen zullen op tientallen weer stations in verschillende delen van de wereld geschieden. In een noord-zuid opgestelde keten van dergelijke stations de Noord- Amerikaanse continentale keten zal de noordelijkste observatiepost ge legen zijn in Thule op Groenland. Ten zuiden daarvan zal er een station komen in Alaska, drie in Canada, vier in de Verenigde Staten, één in Mexico en één in Peru. Voorts zullen er nog stations worden opgericht op Hawai, in Australië en op Nieuw-Zeeland. De beide laatste zullen voornamelijk dienen om de variaties in de inten siteit van de straling tussen het noor delijk en het zuidelijk halfrond vast te stellen. Zomers js het zeer gemakke lijk om vaak sla te eten, sla met aardappelen, eieren en saus. Maar men kan dat ook over drijven en dagelijks of om de an dere dag kropsla op tafel zetten. Dat is niet zo goed, want al is sla gezond (vooral wanneer behalve het lichtgroene binnenste hartje ook nog de donkere buitenblade ren worden gegeten), er zit toch heus niet „alles" in. Dit geldt ook voor de andere groen ten. Daarom is en blijft het het beste veel afwisseling in groenten aan te brengen. Wie het zich gemakkelijk wil maken, kan de meeste andera groen ten ook wel rauw eten, aangemaakt met een goede slasaus. Spinazie, worteltjes, tomaten en komkommer zijn dan zeer vlug klaar. Bloemkool kan eveneens in korte tijd op tafel staan. Wie het koken van een saus voor de bloemkool te veel moeite vindt, kan deze groente immers opdienen met ge smolten boter of margarine overgoten, met flfnk wat geraspte kaas of met gebakken beschuitkruim bestrooid, of met tomatenpuree bestreken. Hebben we wat meer tijd voor de maaltijd over, dan nemen we bonen, erwtjes of bieten. Ons weekmenu be hoeft dus onder eentonigheid nooit te lijden. Als voorbeeld noemen wij: tweemaal kropsla, desgewenst met vlees, b.v. baklap, vis of eieren; Ingezonden Mededeling (adv.) maar toen werd ze wijzer Moeder en moeders moeder ge bruikten al maïzena dvryea, dus bestelde 't jonge vrouwtje 't ook. Maar gij ver*uimde te doen, wat die ervaren moeders deden en nög doen t toezien dat ge ook maïzena dvryea krijgen. De naam op 't pak, daarop moet U letten, om xeker te gijn dat ge in derdaad maïzena DU rye a koopt, die vermaarde maïzena voor 't binden van groenten, soe pen en sausen. éénmaal worteltjes, desgewenst met vlees, b.v. lever of kalfsragoüt of vis; éénmaal bloemkool, desgewenst met vlees, b.v. verse worst of kaas; éénmaal tomatensla, desgewenst met witte of bruine bonen, vlees of vis; éénmaal tuinbonen of doperwten desgewenst met vlees, b.v. varkens vlees of vleeswaren; éénmaal bieten, desgewenst met vlees, b.v. runderlap of vis; éénmaal spinazie, desgewenst met vlees, b.v. gehakt, vis, eieren of kaas. Ingezonden Mededeling (adv i iifn/iADueVEIWUDEIID MET LIKDOOriSMb wonderolie Weg met onhandige likdoornringen en ge vaarlijke scheermesjes. Een nieuw vloeibaar middel, NOXACORN. neemt de pijn weg in 60 seconden. Eeltplekken en eksterogen ver schrompelen met wortel en al. Bevat gezui verde wonderolie, jodium en het pijnstillende benzooaïne. Een flesje NOXACORN Anti septisch Likdoornmiddel van f. 1.85 bespaart onnoemelijk veel ellende. (662) Een verjaardag met een triest voorval Op het plein, op weg naar binnen, word ik door een Indianen- geroep tot stilstand gebracht. Achteromziend krijg ik Wim in het vizier, die me toejuicht dat hij jarig is, welke mededeling vrij overbodig is, want dat heeft hij me sedert een week al elke dag verteld. Bovendien is het bultige pak onder zijn arm ook al veel zeggend genoeg voor ons, die de traditie hier kennen. Anders is het overhandigen van de tractatie een gewichtig moment, maar-Wim duwt het pak me achteloos in handen en schettert even hard, alsof ik °P kilometers afstand stond: „Ikke heb een zakmes gekrege en 't is zóóóóóóó scharp!" Het is anders een blijde plicht me. te verheugen met de jarigen over alle nieuw verworven schatten, doch dit keer ben ik beducht voor onheilen, al laat ik er niet al te veel nog van blijken, om de vreugde in de prille ochtend niet te vergallen. Het zakmes bungelt aan een riem wat aan de hand is. Dat gebeurt I 71in Vin tl/" moor 4ri rsns-, rrr!», 1f4- 1T-1 op zijn buik, maar m een wip heeft hij het losgemaakt en gaat dan demon streren hoe scherp het wel is. Hij rent naar de heg en snijdt een takje af. Dat kan ik m'n vrind dus grif toegeven, dat het scherp is, maar juist deze ge vaarlijke eigenschap doet me toch voorzichtig een waarschuwing uiten, want er kan in de opwinding wel eens wat kwaads geschieden. Ik neem me wel voor dat ver jaarca deau gedurende de schooltijd onder mijn hoede te nemen. Hét mag glo- rieuslijk boven op de lessenaar prij ken, zodat de trotse eigenaar het te allen tijde kan aanschouwen, maar geen catastrofale daden ermee verrich ten. HET BESTE HOPEND. Omdat er nogal discrepantie is tussen hetgeen de kalender vandaag aanwijst en het weer, dat we onder gaan, haast ik me naar binnen, het beste hopend van Wim's belevenis sen met zijn zakmes. Tenslottejieb- ben zijn ouders het hem gegeven. Gezamenlijk in het lokaal bij de baas om onze korte morgensprake te houden, brengen we het interessante onderwerp van het weer ter sprake, waarover we echter niet uitgepraat komen, omdat we aan het werk moe ten. Ik ben in 'mijn eigen lokaal nog druk bezig enkele handwerkzaken te ordenen, als een groot tumult vlak ^.voor mijn deur me waarschuwt, dat er Aan Tante Truui Zeeuwsch Weekend Goes Mijn beste nichtjes' en neven, Nog even voor ik er op uit trek, aen briefje aan jullie. Het kan nog net. Straks gaan jullie allemaal met vakantie en dan zit voor mij de pret er op. Dat vind ik niets erg hoor. Ver geten Jullie me dan maar niet, want zodra ik weer terug ben, g-a ik weer uitkijken naar lange brieven. Er liggen nog een paar brieven op antwoord te wachten. Die geef ik nog gauw een beurt, anders zouden die zo lang blijven liggen. Allemaal veel groeten en we hopen, straks als het leven weer zijn gewone gang gaat, een gezellige tijd met elkaar in ons hoekje te hebben. Jullie Tante Truus. Witte Anjer te Kapelle. Toen ik je brief kreeg, had ik al wel kersen ge geten, maar veelnee dat kan ik niet zeggen. Dat komt nog wel. Had ik precies het plekje geweten, waar je zus stond, dan had ik van de week toen ik langs die weg kwam vast ge stopt. Wat een bof, dat je zus zo dicht in de buurt woont, zo kon ze alles meeleven van die radio-uitzending. De prijzen zjjn mijn neus voorbij geglipt hoor. Je gaat naar een van de mooiste streken van ons land met je school reis, tenminste dat vind ik zo, maar je komt ook in mijn geboorteplaats. Gauw vertellen hoe je het gehad hebt op die reis. Rode Roos te Kapelle. Na tuurlijk mag je in onze raadselfamilie binnenstappen. We houden van een grote kring, dat is gezellig. Je hebt 'n prachtige schuilnaam gekozen. Toen ik die las, keek ik eens naar de vuur rode klimroos in mijn tuin en ik dacht, dat nieuwe nichtje houdt vast net zo veel van bloemen als ik. Alleen heb ik een andere naam, dan je mij ge geven hebt. Boerinnetje te Domburg. Wat ga jij in een fijn plekje kampe ren. Als het nu maar een beetje zon nig weer is. Dat heb je vooral bij kamperen wel nodig. Je hebt wel een flinke vakantie en ik denk, dat die nog te vlug voorbij zal zijn. Leuk dat die kleine broer al zo lacht. Als ze al zover zijn, ga je elke dag wat nieuws met ze beleven. Dat zal je toch ook een beetje vervelend vinden, ook al ga je nog zo graag uit, dat je die kleine peuter in een weekje niet zal zien. Sneeuwklokje te Aagtekerke. Toen ik in je brief las, dat je gauw moest gaan eten en dan naar school, zei ik haast hardop: „Eet smakelijk, maar dat is nu je het leest wel een beetje achteraf hé. Dan maar voor de volgende maaltijd. Heb je nog geen vakantie? Zo langzamerhand hoor ik niets anders dan vakantieklanken in mijn raadselfamilie. Dan is het toch geen wonder dat ik er ook van door ga, is het wel. Dag hoor. vaker. Een bloedende schram op een vinger doet soms een moordgekrijs op gaan. Zo ben ik min of meer gehard ge worden en raak dus ook nu niet uit het evenwicht, kijk enkel nieuwsgie rig naar de deur, wat of er nu weer zal zijn. Het wachten duurt slechts een fractie van een seconde. Dit keer staat een ongewoon grote horde voor de deur, die in haar mid den een totaal verslagen Wim heeft staan, geflankeerd door een Tini, die in gierend schreien haar verdriet aan de wereld kenbaar maakt, terwijl ze bovendien met beide handen haar jurkje uitgespreid houdt, waardoor ik een lelijke scheur te zien krijg. De combinatie: Wim, de man met de dolk, en Tini met een verschrikkelijke scheur in de jurk, maakt het enerzijds niet moeilijk te gissen wat er geschied is, maar toch ben ik nieuwsgierig te weten, hoe ter wereld Wim zo'n de sastreuze daad heeft kunnen verrich ten. DE VERKLARING. Uit wel tien monden kan ik tegelijk een verklaring te horen krijgen. Dat lijkt wel gemakkelijk, omdat je het dan ineens zou kunnen weten. Dit is echter slechts schijn, want als ze alle tien roepen, hoor je niets. Wel duide lijk is het gebaar, want eenparig rich ten de vingers zich op de scheur. Maar dat is nu juist hetgeen ik al wel weet. Daarom stuur ik de hele bende met een strafbevel weer naar het plein, uitgezonderd Wim en zijn slachtoffer, welke beiden naar bin nen komen. Wim heeft het corpus delictie in zijn hand en mist de moed me aan te kij ken. Tini snikt en slikt. Het geluids volume is binnen redelijke perken te ruggebracht. VOOR DE KLAS. Zo komen ze allebei voor de klas. Wim staat voor me. Tini leunt tegen me aan, terwijl ik mijn arm vertroos tend om haar heen heb geslagen. Dat werkt klaarblijkelijk zeer kalmerend. Ze houdt weer haar deerlijk gehaven de jurkje voor me uitgespreid en zegt: „Ie het er in gesneje", waarna weer een paar hikkerige snikken naar bo ven spartelden. Mijn meelij gaat twee kanten op. Wim staat daar als een brokje versla genheid er bij en Tini's anders zo zon nige snuitje is zo hulpeloos en triest. Ik vraag enkel: „En Wim???" „Ikke zee, dat mien mes zo scharp was en toen dee ik zoen toen was Belangrijke maatschappelijke evolutie Waar men ook in de Verenigde Staten rondkijkt, overal ziet men vrouwen aan 't werk - in kantoren, achter de toonbank, aan de lopende band, in de vrije beroepen en zelfs achter de directietafels. Dit is op zichzelf niets nieuws, maar het aantal werkende vrouwen is de laatste tijd sterk gestegen en wel in die mate, dat van een be langrijke maatschappelijke evolutie kan worden gesproken. Aan het produktieproces wordt thans door 21 miljoen vrouwen deelgenomen 50 procent meer dan 15 jaar geleden d.w.z. meer dan een derde van alle werkende mensen in de Verenigde Staten. Aangezien de vrouwen op jongere leeftijd trouwen en kinderen krijgen, zou men verwachten, dat de zorg voor het huishouden en het gezin de vrou wen van werken buitenshuis zou weer houden, maar het is een feit, dat thans niet alleen meer vrouwen, maar ook meer getrouwde vrouwen werken dan ooit tevoren. Uit officiële statistieken blijkt, dat 30 pet. van de getrouwde vrouwen een of ander beroep uitoefe nen, tegen 15 .procent in 1940 en slechts 4 procent in het begin van de eeuw en de situatie is zelfs zo, dat er bijna tweemaal zoveel getrouwde als ongetrouwde vrouwen werken. Als volwassen kinderen Ten dele kan dit worden verklaard door het feit, dat vele werkende vrouwen hun eerste jeugd reeds lang voorbij zijn; ofschoon veel de zer vrouwen jong zijn en nog klei ne kinderen hebben, is de grootste aanwas afkomstig van de oudere vrouwen, die al volwassen kinde ren hebben of kinderen tussen de tien en achttien jaar. De samenleving van vroeger geeft niet veel houvast ter verklaring van deze nieuwe ontwikkeling: vroeger werkten de vrouwen omdat er geld nodig was voor het gezin en ze gaven hun baantje op wanneer de verdien sten van haar man zulks mogelijk maakte. De st emcer de man verdiende des te minder waarschijnlijk was het, dat de vrouw eveneens zou gaan werken. Tegenwoordig is het verdienen van meer geld echter een veel minder dringende noodzaak; de Amerikaanse vrouw gaat werken, omdat ze er zin in heeft, niet omdat het nodig is, Koopkracht steeg Natuurlijk kan met het geld, dat de vrouw erbjj verdient, meer voor haar zelf en het gezin worden gekocht. Het Is een opmerkelijk feit, dat de toe name van het aantal werkende vrou wen in de laatste jaren is samenge vallen met een aanzienlijke stijging van de koopkracht; het. Inkomen per hoofd van de bevolking is, rekening houdend met de verandering in de waarde van de dollar, thans ongeveer 60 pfocent hoger dan 15 jaar terug. Waarom werken er dan nu meer getrouwde vrouwen? zal men zich af vragen. Een voor de hand liggend ant woord is, dat er goedbetaalde baantjes te kust en te keur te vinden zijn,in de in omvang toenemende Ameri kaanse samenleving. Bovendien heeft de moderne wo ninginrichting de huisvrouw bevrijd van een groot deel der beslommerin gen, die aan de verzorging van woning en gezin verbonden zijn en ondanks 't tekort aan huispersoneel hebben ze thans meer vrije tijd dan vroeger. Dit geldt speciaal voor vrouwen, wier kinderen geen voortdurend toezicht meer'nodig hebben. Sociologen, die deze zaak van alle kanten bestudeerd hebben, wijzen in dit verband ook op de verbetering van het onderwijspeil in de Ver. Staten. Volgens hen zal een vrouw met meer ontwikkeling worden aangetrokken door het meer intellectuele werk dat zij naast de verzorging van het gezin kan verrichten en zo schijnt het bete re onderwijs dat de vrouw de laatste jaren ontvangt haar een prikkel te geven, die de zorg voor het huishou den haar niet geheel kan geven. Het feit, dat er thans meer getrouw de vrouwen werken, is ook van in vloed geweest op economisch en so ciaal gebied. Toen een halve eeuw ge lenden vrouwen in grote getale naast en met de mannen kwamen werken, waren dat in hoofdzaak ongetrouwde en jonge vrouwen, die het grootste deel van haar verdiende geld aan kle ding en opschik besteedden, hetgeen tot gevolg had, dat bepaalde Indu strieën vooral de kleding- en cos metische industrië floreerden. De moderne werkende vrouw heeft echter hogere aspiraties: zij streeft er niet alleen naar haar huis zo goed en aantrekkelijk mogelijk in te rich ten, maar bovendien nog genoeg geld opzij te leggen om het haar kinderen mogelijk te maken te gaan studeren of hen op andere wijze in staat te stellen nuttige leden van de samen leving te worden. Hogere aspiraties Volgens tal van deskundigen heb ben deze nieuwe en verstandige in zichten in ruime mate bijgedragen tot een grotere afzet van allerlei ver- bi;uiksgoederen, de vergrote woning bouw en tot alles wat het leven ver aangenamen kan. Ongetwijfeld is aan deze moderne tendens een groot deel van de gestegen levensstandaard en algemene welvaart te danken, die zo kenmerkend zijn voor het afgelopen decennium. John Kerigan (U.S.I.S.) die jurk kapot". Dan komt ook Wim's verdriet met dikke tranen naar buiten. Hij snikt zachtjes zoals mannen dat plegen te doen. En dat op zijn verjaar dag. Heel even blijft het stil en dan komt er kleintjes achteraan: „Ikke dee 't niet expres", wat ik ook geen ogen blik gedacht zou hebben van onze Wim. Maar heel zijn branie en glorie is verdwenen. Als het mes door mij gevorderd wordt legt Wim het gedwee in mijn hand en sluipt dan haastig naar zijn plaatsje toe. Tini krijgt de belofte, dat ik in het speelkwartier de scheur heel netjes zal naaien, misschien ziet geen mens er dan meer wat van, wat in zo'n goed vertrouwen wordt aanvaard, dat de tranen schielijk drogen, vooral als een klein snoepje helpt om de laatste hik- snikken te bedwingen. BINNENBLIJVEN. Wim zal ook in het speelkwartier binnen moeten blijven, want hij moet leren, dat je niet alles met een mes mag uitvoeren. Met gebogen hoofd ondergaat hij deze uitspraak, waarna ik hem zeg, dat hij om twaalf uur zijn mes mee naar huis moet nemen en dat ik het in school niet weer zien wil. Schichtig kijkt de boosdoener naar me op. Dat laatste schijnt hem nog nog mee te vallen. Hij wringt zijn arm nog steviger over elkaar en komt zo In modelhouding te zitten. Als de klas komt binnengewerveld, vindt ze daar twee kalme „mensen" in hun bankjes. Dat valt eigenlijk tegen, want ook zulk grut is belust op sen satie. NIET BEDERVEN. Maar ik zal het hierbij laten voor Wim. Het is zo wreed iemands ver jaardag te bederven. Het was toch ook geen welberaamde moordaanslag op Tini's jurk, maar doodslag. Dat maakt ook voor de rechter verschil uit. Oni twaalf uur krijgt Wim zijn wa pen terug. Hij hangt het niet aan zijn mooie riem, maar stopt het in zijn broekzak. Alzo wordt een illusie be graven. Er zullen meer zulke „begrafenis sen" volgen in zijn leven en dit is het sombere slot van mijn verhaal van deze week, doch dat komt, omdat te gen de vakantie ik aan de laatste beet jes energie toe ben, wat natuurlijk dwaasheid is, want schoolmensen heb ben toch eigenlijk altijd vakantie, zegt men.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1956 | | pagina 11