enu s
voor een
Het mes van Wim moest
gedemonsteerd worden
t «06c de oMnee
Zaterdag 14 iuli 1956.
trokken door het Franse land
Zeeuws Tijdschrift
Vragen over de man.
het huis en... het geloof
Voorhistorische vondsten
op Sicilië
te
Geofysisch jaar
Eén mislukking
Maar het mag in het vervolg niet
meer meegebracht worden
Onder
Zij werken, ómdat zij er zin in hebben
ZEEUWSCH WEEKEND
pagina 11
Gelukkig
en moed voor de
ioekomsi
ss
SS
ss
SS
ss
SS
se si ss ss js «s se ïe «e ïs ,-s ss ss ss ss ss as ss ss ss ss ss se ss ss ssss se ss ss ss ss ss
r is onlangs door damestijdschriften over de hele wereld
'n enquete gehouden onder jonge meisjes. Dat is ook door 'n
tijdschrift in ons land gedaan. De meisjes spraken zich er
over uit, dat zij gelukkig waren en dat zij moet hadden voor het
leven.
Nu zullen we hier eerst geen verhandeling geven over wat
nu eigenlijk gelukkig zijn is, want als christenen leggen we
andere maatstaven aan vermoed ik, dan de „Meisjes van van
daag", zoals de jonge dames werden genoemd, die, op de door
haar tijdschrift gestelde vraag, het beste waarschijnlijk ook het
meest montere antwoord hebben gegeven. Het Franse tijd
schrift „Elle" heeft de meisjes, die dus het beste antwoord ga
ven, uitgenodigd naar Frankrijk te komen voor een gezellige
vakantie van veertien dagen.
Die montere meisjes dromen mis
schien, als ze weer thuis zijn van een
vriendschap tussen alle volkeren, zo
als zij die nu pas hebben betoond.
Intussen neemt men proeven met
atoomwapenen.
Daarom kun je te doen hebben met
jonge mensen, die vergeefs hopen op
een durende vrede en hechte vriend
schap. Het is zo jammer, maar de
werkelijkheid is zo, daarom te meer
wens je, dat wat die vrouwelijke jon
ge garde over hei geloof zei ook enige
werkelijkheid voor hen mag worden.
Dan hoef je niet pessimistisch te wor
den, ook al zie je meer dreiging dan
goede beloften voor de toekomst.
MAJA.
Een der bladen gaf een foto van
zestien van de negentien meisjes uit
de hele wereld, toen ze eensgezind en
gearmd in Parijs aan de wandel wa
ren. Het is een fleurig gezicht, zo bij
na anderhalf dozijn van die opgewek
te lentekinderen in een lange rij te
zien staan, natuurlijk in de schaduw
van de Eifeltoren. Dat kan niet mis
sen in Parijs. Het Nederlandse meis
je doet het best in het gezelschap, dat
kun je zien en dat doet je vaderland
se hart toch deugd. Je kunt niét an
ders zeggen dan dat het Franse tijd
schrift zich een uitstekende gast
vrouw heeft betoond. Wat hebben die
meisjes al niet gezien. Kris kras zijn
ze door Frankrijk geweest. Ze. zullen
genoten hebben en het is ze gegund.
De meisjes hebben zeker niet min
der genoten van de onderlinge kame
raadschap en hartelijkheid in dit
veertiendaags samenzijn. Je kunt je
er zelf van overtuigen, want een an
dere foto laat zien; dat een blank en
blond meisje uit het Zweedse land
zich de beste maatjes toont met de
zeer donkerkleurige jongedame uit
Kameroen, dat we in Afrika moeten
zoeken.
Vrouwen en vrede
Het meest trof me echter iets, wat
van de meisjes uit Israël en Egypte
tezegd werd. Deze twee meisjes kon
en opperbest met elkaar overweg,
het bericht. Van de negentien meisjes
gebruikten er slechts drie alcohol en
daar was nou net onze landgenote bij.
Er zijn aan de jongedames heel wat
vragen gesteld, dat laat zich verstaan.
Natuurlijk over DE MAN en over het
blijven werken ook na het huwelijk.
En ook over het geloof. De helft
meent, dat de toekomst van de wereld
door het geloof bepaald wordt. Dat
heeft die helft niet mis gezien. Inte
ressant zou zijn om eens met de helft
der lentebloemen na te praten, wat
zij onder geloof verstaan en dan denk
je onwillekeurig: mochten zij de
wat je van hun volken, die buren zijn,
niet bepaald zeggen kunt. Zouden
vrouwen onderling beter vrede kun
nen houden dan mannen? Het tegen
deel wordt meestal beweerd. Over die
vraag moest ook eens een enquête ge
houden worden. Doch dat is niet het
voornaamste, dat me opviel in de be
schrijving.
Deze beide meisjes (die uit Egyp
te is nog maar vijftien jaar oud),
hielden zich ook gedurende d,eze
vakantie stipt aan de voorschriften
van hun godsdienst. Deze trip viel
voor de Egyptische jongedame net
in de Mohammedaanse vastentijd
en zo mocht Zeinab van 's morgens
drie tot 's avonds zes uur niets
eten.
Respect
En de Israëlische mocht op zater
dag niet reizen. Ik heb de reis niet
meegemaakt dus weet ik niet precies,
of er ook enige overtreding is geweest,
maar het blijkt toch wel, dat zij voor
hun overtuiging uitkwamen, anders
had het niet zo breed in de pers ge-
Staan. Daar kun je toch respect voor
hebben. De hele opzet van dit evene
ment was zo, dat onze christenmeisjes
daar niet thuis hoorden, maar zouden
die, als ze eens in een omgeving ko
men, waar andere normen gelden, ook
zo kloek en klaar voor hun overtui
ging uitkomen? Het vraagt soms wel
een beetje moed, maar is de zaak van
ons levensbeginsel dat niet waard?
Over de man
Eén ding vond ik niet zo aardig in
(Vervolg van le Week-end pagina).
den voer vestiging binnen haar mu
ren worden puntsgewijze genoemd en
tegen elkaar afgewogen.
De algemene conclusie is, dat één
u.t.s. voor geheel Zeeland illusoir mag
worden genoemd. Alle betrokken par
tijen hebben zich, zo wordt gezegd,
akkoord verklaard met het voorstel
van het E.T.I. om in midden-Zeeland
of In Zeeuwsch-Vlaanderen zo'n
school te stichten en in het andere
gebied een dependance.
Uit een nieuwe roman
De heer L. W. de Bree publiceert
een gedeelte uit het eerste hoofdstuk
Van een roman van zjjn hand, die on
der de titel „Vechten tegen de Bier
kaai" in november a.s. zal verschij
nen. Het is een geschiedenis uit het
Middelburg van de negentiende eeuw,
sen tijd van malaise en huiveringwek-
cende sociale toestanden, van dode-
ijke neergang van wat eens één van
Nederlands voornaamste steden was.
Als de roman zo wordt als dit eerste
hoofdstuk, dan zal het iets goeds zijn!
Over het duingebied van Schou-
wens westhoek schrijft de heer B. J. J.
Walrecht een verhandeling, die
vooral de liefhebbers van bloemen en
planten zal toespreken.
Wat wrang
Tenslotte komt de redactie zelf aan
het woord onder het motto „Oratio
pro domo?" Het was te verwachten,
dat zij zou reageren op het debat in
de provinciale staten, van de uitslag
•yvaarvan het voortbestaan van het
Zeeuws Tijdschrift afhing.
Het is een beetje wrang stuk ge
worden, niet zo prettig van toon. In
derdaad hebben sommige statenleden
merkwaardige uitlatingen gebezigd,
maar deze zijn reeds in dezelfde sta
tenvergadering rechtgezet. Een wat
„irenischer" commentaar had een po
sitiever bijdrage kunnen zijn.
P en oudheidkundige expeditie heeft
*- onlangs in het hartje van Sicilië
opzienbarende vondsten gedaan. On
geveer driehonderd kostbare albasten
graftomben zijn hier blootgelegd, die
voorwerpen van bijzondere waarde
voor de wetenschap bleken te bevat
ten: lansen, huidkrabbers, albasten
reukflesjes, amforen en andere vazen.
Deze opgravingen onthulden één
van de grootste bewoonde centra uit
de voorhistorische periode tot aan de
stichting van het Romeinse rijk. Maar
tot heden heeft men in het centrum
van Sicilië nog ge 'enstad thuis kun
nen brengen, die reeds van het eind
der zesde eeuw voor Christus af een
dergelijk typisch Grieks stempel
droeg. De gracht van haar gebouwen
en de praal van de albasten graftom
ben zijn nog niet vaker aangetroffen
in de Griekse en Siciliaansé wereld.
Met financiële steun van de over
heid en toeristische instellingen zal
men het onderzoek voortzetten.
SKwii
Waarheid vinden, zoals dit in Chris
tus geopenbaard werd.
De woning
Verreweg het merendeel zou, naar
gezegd werd, als ze eens zomaar veel
geld kregen, daarvoor een prachtige
bestemming weten, want dat zou be
steed worden aan een woning. Dat
klinkt moedgevend, als de vrouw der
toekomst, want dat zijn die aardige
meisjes van nu, en wel uit de hele
wereld, het verlangen heeft naar een
eigen goede woning. Wie daaraan
denkt, wil zich ook geven om van
een huis een echt thuis te maken. En
vele van die huizen, die tot een thuis
zijn omgetoverd, maken de kracht van
een land uit.
Elsevier schrijft, dat bij het af
scheid nemen dikke tranen biggelden
over blanke, zwarte en gele wangen.
(Vervolg van le Week-end pagina).
de atomen in de bovenste luchtlagen
in een energietoestand worden ge
bracht, die nodig is voor het voort
brengen van de waargenomen emis
sies.
Tijdens het geofysische jaar zal de
gehele hemel met foto-elektrische ap
paraten worden afgetast, die de in
tensiteit van de gloed in de vier kleu
ren groen, rood, geel en infrarood
meten en vastleggen; deze waar
nemingen zullen op tientallen weer
stations in verschillende delen van de
wereld geschieden.
In een noord-zuid opgestelde keten
van dergelijke stations de Noord-
Amerikaanse continentale keten
zal de noordelijkste observatiepost ge
legen zijn in Thule op Groenland. Ten
zuiden daarvan zal er een station
komen in Alaska, drie in Canada, vier
in de Verenigde Staten, één in Mexico
en één in Peru. Voorts zullen er nog
stations worden opgericht op Hawai,
in Australië en op Nieuw-Zeeland.
De beide laatste zullen voornamelijk
dienen om de variaties in de inten
siteit van de straling tussen het noor
delijk en het zuidelijk halfrond vast
te stellen.
Zomers js het zeer gemakke
lijk om vaak sla te eten, sla
met aardappelen, eieren en
saus. Maar men kan dat ook over
drijven en dagelijks of om de an
dere dag kropsla op tafel zetten.
Dat is niet zo goed, want al is sla
gezond (vooral wanneer behalve
het lichtgroene binnenste hartje
ook nog de donkere buitenblade
ren worden gegeten), er zit toch
heus niet „alles" in.
Dit geldt ook voor de andere groen
ten. Daarom is en blijft het het beste
veel afwisseling in groenten aan te
brengen. Wie het zich gemakkelijk wil
maken, kan de meeste andera groen
ten ook wel rauw eten, aangemaakt
met een goede slasaus.
Spinazie, worteltjes, tomaten en
komkommer zijn dan zeer vlug klaar.
Bloemkool kan eveneens in korte tijd
op tafel staan.
Wie het koken van een saus voor de
bloemkool te veel moeite vindt, kan
deze groente immers opdienen met ge
smolten boter of margarine overgoten,
met flfnk wat geraspte kaas of met
gebakken beschuitkruim bestrooid, of
met tomatenpuree bestreken.
Hebben we wat meer tijd voor de
maaltijd over, dan nemen we bonen,
erwtjes of bieten. Ons weekmenu be
hoeft dus onder eentonigheid nooit te
lijden.
Als voorbeeld noemen wij:
tweemaal kropsla, desgewenst met
vlees, b.v. baklap, vis of eieren;
Ingezonden Mededeling (adv.)
maar toen
werd ze wijzer
Moeder en moeders moeder ge
bruikten al maïzena dvryea,
dus bestelde 't jonge vrouwtje 't
ook. Maar gij ver*uimde te
doen, wat die ervaren moeders
deden en nög doen t toezien dat ge
ook maïzena dvryea krijgen.
De naam op 't pak, daarop moet U
letten, om xeker te gijn dat ge in
derdaad maïzena DU rye a
koopt, die vermaarde maïzena
voor 't binden van groenten, soe
pen en sausen.
éénmaal worteltjes, desgewenst met
vlees, b.v. lever of kalfsragoüt of vis;
éénmaal bloemkool, desgewenst met
vlees, b.v. verse worst of kaas;
éénmaal tomatensla, desgewenst met
witte of bruine bonen, vlees of vis;
éénmaal tuinbonen of doperwten
desgewenst met vlees, b.v. varkens
vlees of vleeswaren;
éénmaal bieten, desgewenst met
vlees, b.v. runderlap of vis;
éénmaal spinazie, desgewenst met
vlees, b.v. gehakt, vis, eieren of kaas.
Ingezonden Mededeling (adv
i iifn/iADueVEIWUDEIID MET
LIKDOOriSMb wonderolie
Weg met onhandige likdoornringen en ge
vaarlijke scheermesjes. Een nieuw vloeibaar
middel, NOXACORN. neemt de pijn weg in
60 seconden. Eeltplekken en eksterogen ver
schrompelen met wortel en al. Bevat gezui
verde wonderolie, jodium en het pijnstillende
benzooaïne. Een flesje NOXACORN Anti
septisch Likdoornmiddel van f. 1.85 bespaart
onnoemelijk veel ellende. (662)
Een verjaardag met een triest voorval
Op het plein, op weg naar binnen, word ik door een Indianen-
geroep tot stilstand gebracht. Achteromziend krijg ik Wim in
het vizier, die me toejuicht dat hij jarig is, welke mededeling
vrij overbodig is, want dat heeft hij me sedert een week al elke dag
verteld. Bovendien is het bultige pak onder zijn arm ook al veel
zeggend genoeg voor ons, die de traditie hier kennen. Anders is het
overhandigen van de tractatie een gewichtig moment, maar-Wim
duwt het pak me achteloos in handen en schettert even hard, alsof
ik °P kilometers afstand stond: „Ikke heb een zakmes gekrege en 't
is zóóóóóóó scharp!" Het is anders een blijde plicht me. te verheugen
met de jarigen over alle nieuw verworven schatten, doch dit keer
ben ik beducht voor onheilen, al laat ik er niet al te veel nog van
blijken, om de vreugde in de prille ochtend niet te vergallen.
Het zakmes bungelt aan een riem wat aan de hand is. Dat gebeurt
I 71in Vin tl/" moor 4ri rsns-, rrr!», 1f4- 1T-1
op zijn buik, maar m een wip heeft
hij het losgemaakt en gaat dan demon
streren hoe scherp het wel is. Hij rent
naar de heg en snijdt een takje af. Dat
kan ik m'n vrind dus grif toegeven,
dat het scherp is, maar juist deze ge
vaarlijke eigenschap doet me toch
voorzichtig een waarschuwing uiten,
want er kan in de opwinding wel eens
wat kwaads geschieden.
Ik neem me wel voor dat ver jaarca
deau gedurende de schooltijd onder
mijn hoede te nemen. Hét mag glo-
rieuslijk boven op de lessenaar prij
ken, zodat de trotse eigenaar het te
allen tijde kan aanschouwen, maar
geen catastrofale daden ermee verrich
ten.
HET BESTE HOPEND.
Omdat er nogal discrepantie is
tussen hetgeen de kalender vandaag
aanwijst en het weer, dat we onder
gaan, haast ik me naar binnen, het
beste hopend van Wim's belevenis
sen met zijn zakmes. Tenslottejieb-
ben zijn ouders het hem gegeven.
Gezamenlijk in het lokaal bij de
baas om onze korte morgensprake te
houden, brengen we het interessante
onderwerp van het weer ter sprake,
waarover we echter niet uitgepraat
komen, omdat we aan het werk moe
ten. Ik ben in 'mijn eigen lokaal nog
druk bezig enkele handwerkzaken te
ordenen, als een groot tumult vlak
^.voor mijn deur me waarschuwt, dat er
Aan Tante Truui
Zeeuwsch Weekend
Goes
Mijn beste nichtjes' en neven,
Nog even voor ik er op uit trek,
aen briefje aan jullie. Het kan nog
net. Straks gaan jullie allemaal met
vakantie en dan zit voor mij de pret
er op. Dat vind ik niets erg hoor. Ver
geten Jullie me dan maar niet, want
zodra ik weer terug ben, g-a ik weer
uitkijken naar lange brieven.
Er liggen nog een paar brieven op
antwoord te wachten. Die geef ik nog
gauw een beurt, anders zouden die zo
lang blijven liggen. Allemaal veel
groeten en we hopen, straks als het
leven weer zijn gewone gang gaat, een
gezellige tijd met elkaar in ons hoekje
te hebben. Jullie
Tante Truus.
Witte Anjer te Kapelle. Toen ik je
brief kreeg, had ik al wel kersen ge
geten, maar veelnee dat kan ik
niet zeggen. Dat komt nog wel. Had
ik precies het plekje geweten, waar je
zus stond, dan had ik van de week
toen ik langs die weg kwam vast ge
stopt. Wat een bof, dat je zus zo dicht
in de buurt woont, zo kon ze alles
meeleven van die radio-uitzending. De
prijzen zjjn mijn neus voorbij geglipt
hoor. Je gaat naar een van de mooiste
streken van ons land met je school
reis, tenminste dat vind ik zo, maar
je komt ook in mijn geboorteplaats.
Gauw vertellen hoe je het gehad hebt
op die reis. Rode Roos te Kapelle. Na
tuurlijk mag je in onze raadselfamilie
binnenstappen. We houden van een
grote kring, dat is gezellig. Je hebt 'n
prachtige schuilnaam gekozen. Toen ik
die las, keek ik eens naar de vuur
rode klimroos in mijn tuin en ik dacht,
dat nieuwe nichtje houdt vast net zo
veel van bloemen als ik. Alleen heb
ik een andere naam, dan je mij ge
geven hebt. Boerinnetje te Domburg.
Wat ga jij in een fijn plekje kampe
ren. Als het nu maar een beetje zon
nig weer is. Dat heb je vooral bij
kamperen wel nodig. Je hebt wel een
flinke vakantie en ik denk, dat die
nog te vlug voorbij zal zijn. Leuk dat
die kleine broer al zo lacht. Als ze al
zover zijn, ga je elke dag wat nieuws
met ze beleven. Dat zal je toch ook
een beetje vervelend vinden, ook al
ga je nog zo graag uit, dat je die
kleine peuter in een weekje niet zal
zien. Sneeuwklokje te Aagtekerke.
Toen ik in je brief las, dat je gauw
moest gaan eten en dan naar school,
zei ik haast hardop: „Eet smakelijk,
maar dat is nu je het leest wel een
beetje achteraf hé. Dan maar voor de
volgende maaltijd. Heb je nog geen
vakantie? Zo langzamerhand hoor ik
niets anders dan vakantieklanken in
mijn raadselfamilie. Dan is het toch
geen wonder dat ik er ook van door
ga, is het wel. Dag hoor.
vaker. Een bloedende schram op een
vinger doet soms een moordgekrijs op
gaan.
Zo ben ik min of meer gehard ge
worden en raak dus ook nu niet uit
het evenwicht, kijk enkel nieuwsgie
rig naar de deur, wat of er nu weer
zal zijn. Het wachten duurt slechts een
fractie van een seconde.
Dit keer staat een ongewoon grote
horde voor de deur, die in haar mid
den een totaal verslagen Wim heeft
staan, geflankeerd door een Tini, die
in gierend schreien haar verdriet aan
de wereld kenbaar maakt, terwijl ze
bovendien met beide handen haar
jurkje uitgespreid houdt, waardoor ik
een lelijke scheur te zien krijg.
De combinatie: Wim, de man met de
dolk, en Tini met een verschrikkelijke
scheur in de jurk, maakt het enerzijds
niet moeilijk te gissen wat er geschied
is, maar toch ben ik nieuwsgierig te
weten, hoe ter wereld Wim zo'n de
sastreuze daad heeft kunnen verrich
ten.
DE VERKLARING.
Uit wel tien monden kan ik tegelijk
een verklaring te horen krijgen. Dat
lijkt wel gemakkelijk, omdat je het
dan ineens zou kunnen weten. Dit is
echter slechts schijn, want als ze alle
tien roepen, hoor je niets. Wel duide
lijk is het gebaar, want eenparig rich
ten de vingers zich op de scheur.
Maar dat is nu juist hetgeen ik al
wel weet. Daarom stuur ik de hele
bende met een strafbevel weer naar
het plein, uitgezonderd Wim en zijn
slachtoffer, welke beiden naar bin
nen komen.
Wim heeft het corpus delictie in zijn
hand en mist de moed me aan te kij
ken. Tini snikt en slikt. Het geluids
volume is binnen redelijke perken te
ruggebracht.
VOOR DE KLAS.
Zo komen ze allebei voor de klas.
Wim staat voor me. Tini leunt tegen
me aan, terwijl ik mijn arm vertroos
tend om haar heen heb geslagen. Dat
werkt klaarblijkelijk zeer kalmerend.
Ze houdt weer haar deerlijk gehaven
de jurkje voor me uitgespreid en zegt:
„Ie het er in gesneje", waarna weer
een paar hikkerige snikken naar bo
ven spartelden.
Mijn meelij gaat twee kanten op.
Wim staat daar als een brokje versla
genheid er bij en Tini's anders zo zon
nige snuitje is zo hulpeloos en triest.
Ik vraag enkel: „En Wim???"
„Ikke zee, dat mien mes zo scharp
was en toen dee ik zoen toen was
Belangrijke
maatschappelijke
evolutie
Waar men ook in de Verenigde Staten rondkijkt, overal ziet men
vrouwen aan 't werk - in kantoren, achter de toonbank, aan de
lopende band, in de vrije beroepen en zelfs achter de directietafels.
Dit is op zichzelf niets nieuws, maar het aantal werkende vrouwen
is de laatste tijd sterk gestegen en wel in die mate, dat van een be
langrijke maatschappelijke evolutie kan worden gesproken. Aan het
produktieproces wordt thans door 21 miljoen vrouwen deelgenomen
50 procent meer dan 15 jaar geleden d.w.z. meer dan een derde
van alle werkende mensen in de Verenigde Staten.
Aangezien de vrouwen op jongere
leeftijd trouwen en kinderen krijgen,
zou men verwachten, dat de zorg voor
het huishouden en het gezin de vrou
wen van werken buitenshuis zou weer
houden, maar het is een feit, dat thans
niet alleen meer vrouwen, maar ook
meer getrouwde vrouwen werken dan
ooit tevoren. Uit officiële statistieken
blijkt, dat 30 pet. van de getrouwde
vrouwen een of ander beroep uitoefe
nen, tegen 15 .procent in 1940 en
slechts 4 procent in het begin van de
eeuw en de situatie is zelfs zo, dat er
bijna tweemaal zoveel getrouwde als
ongetrouwde vrouwen werken.
Als volwassen kinderen
Ten dele kan dit worden verklaard
door het feit, dat vele werkende
vrouwen hun eerste jeugd reeds
lang voorbij zijn; ofschoon veel de
zer vrouwen jong zijn en nog klei
ne kinderen hebben, is de grootste
aanwas afkomstig van de oudere
vrouwen, die al volwassen kinde
ren hebben of kinderen tussen de
tien en achttien jaar.
De samenleving van vroeger geeft
niet veel houvast ter verklaring van
deze nieuwe ontwikkeling: vroeger
werkten de vrouwen omdat er geld
nodig was voor het gezin en ze gaven
hun baantje op wanneer de verdien
sten van haar man zulks mogelijk
maakte.
De st emcer de man verdiende des
te minder waarschijnlijk was het, dat
de vrouw eveneens zou gaan werken.
Tegenwoordig is het verdienen van
meer geld echter een veel minder
dringende noodzaak; de Amerikaanse
vrouw gaat werken, omdat ze er zin
in heeft, niet omdat het nodig is,
Koopkracht steeg
Natuurlijk kan met het geld, dat de
vrouw erbjj verdient, meer voor haar
zelf en het gezin worden gekocht. Het
Is een opmerkelijk feit, dat de toe
name van het aantal werkende vrou
wen in de laatste jaren is samenge
vallen met een aanzienlijke stijging
van de koopkracht; het. Inkomen per
hoofd van de bevolking is, rekening
houdend met de verandering in de
waarde van de dollar, thans ongeveer
60 pfocent hoger dan 15 jaar terug.
Waarom werken er dan nu meer
getrouwde vrouwen? zal men zich af
vragen. Een voor de hand liggend ant
woord is, dat er goedbetaalde baantjes
te kust en te keur te vinden zijn,in
de in omvang toenemende Ameri
kaanse samenleving.
Bovendien heeft de moderne wo
ninginrichting de huisvrouw bevrijd
van een groot deel der beslommerin
gen, die aan de verzorging van woning
en gezin verbonden zijn en ondanks 't
tekort aan huispersoneel hebben ze
thans meer vrije tijd dan vroeger. Dit
geldt speciaal voor vrouwen, wier
kinderen geen voortdurend toezicht
meer'nodig hebben.
Sociologen, die deze zaak van alle
kanten bestudeerd hebben, wijzen in
dit verband ook op de verbetering van
het onderwijspeil in de Ver. Staten.
Volgens hen zal een vrouw met meer
ontwikkeling worden aangetrokken
door het meer intellectuele werk dat
zij naast de verzorging van het gezin
kan verrichten en zo schijnt het bete
re onderwijs dat de vrouw de laatste
jaren ontvangt haar een prikkel te
geven, die de zorg voor het huishou
den haar niet geheel kan geven.
Het feit, dat er thans meer getrouw
de vrouwen werken, is ook van in
vloed geweest op economisch en so
ciaal gebied. Toen een halve eeuw ge
lenden vrouwen in grote getale naast
en met de mannen kwamen werken,
waren dat in hoofdzaak ongetrouwde
en jonge vrouwen, die het grootste
deel van haar verdiende geld aan kle
ding en opschik besteedden, hetgeen
tot gevolg had, dat bepaalde Indu
strieën vooral de kleding- en cos
metische industrië floreerden.
De moderne werkende vrouw heeft
echter hogere aspiraties: zij streeft
er niet alleen naar haar huis zo goed
en aantrekkelijk mogelijk in te rich
ten, maar bovendien nog genoeg geld
opzij te leggen om het haar kinderen
mogelijk te maken te gaan studeren
of hen op andere wijze in staat te
stellen nuttige leden van de samen
leving te worden.
Hogere aspiraties
Volgens tal van deskundigen heb
ben deze nieuwe en verstandige in
zichten in ruime mate bijgedragen tot
een grotere afzet van allerlei ver-
bi;uiksgoederen, de vergrote woning
bouw en tot alles wat het leven ver
aangenamen kan. Ongetwijfeld is aan
deze moderne tendens een groot deel
van de gestegen levensstandaard en
algemene welvaart te danken, die zo
kenmerkend zijn voor het afgelopen
decennium. John Kerigan (U.S.I.S.)
die jurk kapot". Dan komt ook Wim's
verdriet met dikke tranen naar buiten.
Hij snikt zachtjes zoals mannen dat
plegen te doen. En dat op zijn verjaar
dag. Heel even blijft het stil en dan
komt er kleintjes achteraan: „Ikke dee
't niet expres", wat ik ook geen ogen
blik gedacht zou hebben van onze
Wim. Maar heel zijn branie en glorie
is verdwenen.
Als het mes door mij gevorderd
wordt legt Wim het gedwee in mijn
hand en sluipt dan haastig naar zijn
plaatsje toe.
Tini krijgt de belofte, dat ik in het
speelkwartier de scheur heel netjes zal
naaien, misschien ziet geen mens er
dan meer wat van, wat in zo'n goed
vertrouwen wordt aanvaard, dat de
tranen schielijk drogen, vooral als een
klein snoepje helpt om de laatste hik-
snikken te bedwingen.
BINNENBLIJVEN.
Wim zal ook in het speelkwartier
binnen moeten blijven, want hij moet
leren, dat je niet alles met een mes
mag uitvoeren.
Met gebogen hoofd ondergaat hij
deze uitspraak, waarna ik hem zeg,
dat hij om twaalf uur zijn mes mee
naar huis moet nemen en dat ik het
in school niet weer zien wil.
Schichtig kijkt de boosdoener naar
me op. Dat laatste schijnt hem nog
nog mee te vallen. Hij wringt zijn
arm nog steviger over elkaar en
komt zo In modelhouding te zitten.
Als de klas komt binnengewerveld,
vindt ze daar twee kalme „mensen" in
hun bankjes. Dat valt eigenlijk tegen,
want ook zulk grut is belust op sen
satie.
NIET BEDERVEN.
Maar ik zal het hierbij laten voor
Wim. Het is zo wreed iemands ver
jaardag te bederven. Het was toch ook
geen welberaamde moordaanslag op
Tini's jurk, maar doodslag. Dat maakt
ook voor de rechter verschil uit.
Oni twaalf uur krijgt Wim zijn wa
pen terug. Hij hangt het niet aan zijn
mooie riem, maar stopt het in zijn
broekzak. Alzo wordt een illusie be
graven.
Er zullen meer zulke „begrafenis
sen" volgen in zijn leven en dit is het
sombere slot van mijn verhaal van
deze week, doch dat komt, omdat te
gen de vakantie ik aan de laatste beet
jes energie toe ben, wat natuurlijk
dwaasheid is, want schoolmensen heb
ben toch eigenlijk altijd vakantie, zegt
men.