Jonkheer Bill wijst piloten de veilige dek van de „Karei weg naar het Doorman" J Kabaal in het Japanse parlement Mensen maken 1 Kennis en koelbloedigheid, maar vooral „feeling" zijn onmisbaar Tsjoe en Lai niet naar Engeland Maandag 4 juni 1956 ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina 3 Batsman: een wonderlijk beroep, dat de gehele inzet vraagt RECHTZAAK TE SURINAME Nederlanders wonnen militaire jeeprst Unificatie der bouwvoorschriften Ordebewakers in het ziekenhuis De titel van een geschrift kan sug gestief werken en tot leien uit nodigen, maar het is ook mogelijk, dat er een zekere weerstand en tegenzin door ontstaat. Dat laatste geval doet rich m.i. voor bij de brochure, waar voor ik even Uw aandacht vraag. Het Ministerie van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen heeft n.l. een boekje doen uitgeven om de aandacht van onze jonge mensen en hun ouders te vestigen op de mogelijkheden, die het onderwijs in al zijn schakeringen beidt voor een voldoening gevende positie in de maatschappij. Op zich zelf een zeer lofwaardig streven; we kunnen het alleen betreuren, dat deze aktiviteit niet tien jaar eerder is ont waakt. Wellicht zaten we dan nu niet zo diep in het moeras, wat betreft het tekort aan docenten in alle sectoren van het onderwijs. Maar een goede lading kan soms onder een weinig aantrekkelijke vlag varen. Als de ondertitel van het be doelde boekje de vraag oppert: „Wat denk je van een baan bij het onder wijs?", dan zeg ik graag: accoord. Maar als dit boekje dan de wereld wordt ingezonden met op de omslag het tien voudig herhaalde opschrift: „Mensen Maken", dan kan ik voor deze keuze weinig bewondering hebben. Wat ver beelden wij ons wel? Stamt een der gelijke titel niet uit de 19e eeuw, toen men meende door het aanbrengen van kennis de wereld te kunnen verbete ren? Bouwt scholen, dan kunnen wij de gevangenissen sluiten. Maken wy mensen? Of is het zo, dat wij in het gunstigste geval kunnen meewerken tot ontplooiing van de gaven, die God in het jonge meisenkind heeft gelegd? Afgezien van de ongelukkige titel acht ik de verschijning van dit werkje een heuglijk feit. Na een suggestieve en goed geïllustreerde inleiding vol gen nauwkeurige gegevens omtrent de studie "voor praktisch alle functies bij het onderwijs. Ik noem slechts de opleiding voor kleuterleidster, onder- wijzer(es), leraar of lerares bij het v.h.npo., het nijverheidsonderwijs en het land- en tuinbouwonderwijs, leer' kracht aan de scholen voor maat schappelijk werk, gezinsverzorgster, jeugdleider e.d. Ook aan de opleiding voor allerlei functies bjj de lichame' lijke opvoeding met inbegrip van sportleidersdiploma wordt veel aan dacht geschonken. Wilt U dus iets we ten over de noodzakelijke vooroplei ding (toelatingseisen), duur van de studie, tegemoetkomingen in de stu diekosten, plaatsen waar de opleiding is gevestigd, onderwezen vakken, pro motiekansen, salarissen e.d., dan wordt in deze 127 bladzijden op bijna alle voorkomende vragen een antwoord gegeven. Bij alle waardering voor de^ inhoud zij het me vergund nog één be- zwaar(tje) naar voren te brengen. Ik doe dat enigszins schoorvoetend, om dat men mij zou kunnen verwijten voor eigen parochie te preken, meen echter in het belang van vele studerenden te handelen, als ik bij een enkele slip of the pen even de vinger leg. Wanneer gesproken wordt over de opleiding tot kleuterleidster en onder- wijzer(es) noemt de schrijver twee mogelijkheden om dit doel bereiken de weg via de opleidingsschool oi kweekschool en de weg via het staats examen. Beide wegen worden als on geveer gelijkwaardig naast elkaar ge steld. Men kan onderwijzer worden door een kweekschool te bezoeken, men kan dit doel ook bereiken door een of andere cursus te volgen daarna staatsexamen te doen. Deze voorstelling van zaken moet aanvechtbaar worden geacht. Zeker, het staatsexamen voor onderwijzer blijft ook in de toekomst bestaan. Maar insiders zijn van oordeel, dat deze weg onbegaanbaar zal worden en het eigenlijk ook nu al is. Denken we alleen maar even aan de eis van vol doende praktische vorming en het examen in de praktische bekwaam heid, om maar van andere bezwaren te zwijgen. In theorie kan men de bar rière van het examen ook via een o andere schriftelijke cursus nemen, in de praktijk zal al meer blijken, dat deze weg in negen van de tien geval len tot teleurstelling leidt. Daarom betreur ik het, dat „Mensen Maken" te veel aandacht aan dit zijspoor be steedt. Maar overigens hoop ik, dat vele ouders die zich bezinnen over de toekomst van hun kinderen handige boekje zullen kopen. Het kost slechts f0.75 en U kunt het krijgen bij de Staatsdrukkerij en Uitgeverij in Den Haag. Ongeveer op hetzelfde moment kwam nog een dergelijk boekje op mijn bureau terecht. Het voert de iet wat bescheidener titel: „Na het eind examenstuderen?" Het is even eens een uitgave van het Ministerie van Onderwijs, en kost ook f0.75. Het geldt hier echter de vijfde, gewijzigde druk van een reeds vroeger versche nen publikatie. Als straks onze mid delbare scholen hun eindexamen-kan didaten weer afleveren zullen vele van deze jongelui de weg naar verdere studie inslaan en naar we hopen het verschil tussen „leren" en „studeren" gaan beseffen. Welnu, in dit handige en voortreffelijk uitgevoerde boekje vinden zij alle studiemogelijkheden opgesomd. Het wil dus niet alleen propaganda maken voor het onderwijs maar laat zien hoe de wereld open ligt. Deze publikatie biedt echter meer dan een opsomming van studiemoge lijkheden. Het geeft o.a. uitvoerige in lichtingen over studietoelagen en het verkrijgen van uitstel van het vervul len van militaire dienstplicht. Van alle universiteiten en hogescholen worden de adressen en faculteiten nauwkeurig gegeven, terwijl de aankomende stu dent ook op de hoogte wordt gebracht van het studentenleven met al zijn facetten, zijn vreugden en zorgen. Ik denk b.v. aan het „spoorstudentschap" dat zoals te begrijpen is door de studenten-corpora ernstig wordt ont raden. Eén citaat? Het is afkomstig van een Delfts professor. „Wie dage lijks naar Rotterdam, Den Haag of verder heen en weer moet reizen en gemiddeld op de meest afstompende wijze dagelijks twee uur zijn tijd moet vergooien, wie dagelijks hopeloos vroeg moet opstaan om op tijd hier te zijn, wie dagelijks zijn werk vroeg tijdig en in haast moet afbreken om de trein nog juist te halen, wie da gelijks de gelegenheid ontnomen wordt 's avonds lezingen bij te wonen, wiens landingen" kan funeste gevolgen heb ben. De batsman zwaait. Hij neemt de vage lqn van de horizon als maatstaf en tegen die achtergrond zwaait het schip in eindeloos schijnende bewegingen. Er zijn seconden, waarop het roerloos ge vangen ligt In de plooien van het sma ragdgroene waterkleed. Dan vaart er een siddering door het gevaarte. Lang zaam en majestueus geeft het zich over aan de wispelturige bewegingen van de zee. De batsman zweeft en deint tussen de elementen. Zijn li chaam is gespannen als een veer. Hij voelt en berekent bliksemsnel, zijn ogen flitsen van de horizon naar het vliegtuig waarmee hij contact heeft, de bats zwaaien en fladderen om zijn hoofd. Onberekenbaar De zee is onberekenbaar; geen theo retische kennis is in staat om de gril len van wind en deinig te doorgron den. Maar tegenover die ongebonden- (Van een speciale verslaggever) onkheer A. W. van de Brandeler heeft een wonderlijk beroep. Zijn costuum lijkt op dat van een clown en hij zwaait met zijn bats als een ping-pong speler, maar grappen vertelt hij niet en geen bal suist op hem toe. Deze Jonkheer, luitenant ter zee en ervaren vlieger, kan men vinden op een klein platform tussen de zee en het uitspansel aan boord van een vliegkampschip. Snelle jachtvlieg tuigen stormen met een vaart van minstens 150 .kilometer per uur op hem toe. De vlieger zit als een houten pop achter het glas van de cockpit en tuurt ingespannen naar de bats, die als kleurige pape gaaien om het hoofd van de batsman vliegen. Zijn lot ligt in handen van de vreemd toegetakelde figuur, die meedeint met de zware uit slagen van het vaartuig, verloren tussen de snel drijvende wolken en de eeuwige golfslag van de Oceaan. Moderne medicijnman De batsman schijnt met snelle, be zwerende gebaren de zee aan zich te willen onderwerpen als een medicijn man van de twintigste eeuw. Maar de zee deint voort en het lompe vlieg kampschip zwaait log en dronken over de golven. Het verheft zich moeizaam uit de diepe golfdalen, balanceert angstwekkend hoog op de schuimende rollers en schijnt telkens op het punt te staan zich om de eigen as te wen telen en alles van zich af te schudden. De wind jaagt over het verlaten vliegdek met het zwarte plaveisel en rukt aan het scherm, waarachter de batsman bescherming heeft gezocht. Hij zwaait en zwaait, de voeten wijd geplant op het plankier, zijn bats be schrijven magische figuren boven de afgronden van het water. Dan groeit het ronken der motoren aan tot een oorverdovend gebrul; de machine stort zich als een roofvogel op het vliegdek. Wielen bonken op het hout. De oefenvlucht van een Seafnrie is ten einde en wind en deining ten spijt is de landing in volle zee zonder ongelukken verlopen. Bewondering Wie nooit een vliegkampsehip onder zich voelde trillen en het dek zag op rijzen als een zwarte wand toen het vaartuig dwars op een hoge deining lag, kan misschien niet genoeg bewon dering opbrengen voor de verrichtin gen van een batsman. Zijn taak lijkt vrij eenvoudig. Hij hult zich in een dikke overall met grote zakken, rits sluitingen en lichtgevende stroken, die over mouwen en broekspijpen lopen en elkaar op borsthoogte ontmoeten, Vervolgens zet hij een zonnebril op zijn neus en neemt in elke hand een werktuig dat gelijkenis vertoont met een ping-pong bat of een ander, in de vorm van een wafelijzer. Aldus uitgerust loopt de batsman naar het aan het achterschip uitge bouwde platform. Vier, zes of meer jachtvliegtuigen hebben hun op dracht uitgevoerd en vragen opna me. Zij moeten in volle zee aan boord genomen worden. De vlieger moet op het beslissende moment van de landing blindelings vertrouwen op de seinen, want zijn toestel helt iets achterover en hij kan zelf het vliegdek nauwelijks zien. Belangrijkste figuur Als de kist op het vliegdek toe- stormt, is de batsman de belangrijkste figuur aan boord van een schip met veertienhonderd mensen en veel ge schitter van goud op mouwen en pet ten. Zijn werk eist een groot verant woordelijkheidsgevoel en het uiterste aan reactievermogen en psychische veerkracht. De kleinste fout in dit bliksemsnelle proces van z.g. „carrier- teert en voelt zich één met het dan sende schip. Hij rekt zich, maakt snelle buigin gen, maakt gebaren alsof hij zijn werktuigen in de zee wil smijten. Dan is er opeens de houw ais van een zwaard: God zegene de greep; een mens doet wat hij kan. Het ver loop van de landing kan niemand verder beïnvloeden dan de vlieger, die de voorgeschreven handelingen verricht. Teller en talker Twee jongens, de teller en de talker, hurken als devote leerlingen aan de voeten van de meester. De e'en tuurt door een verrekijker de hemel af en meldt of de dekhaak van het vliegtuig uithangt en het landingsgestel is neer gelaten. De tweede houdt het verlaten vliegdek in het oog en bericht met korte tussenpozen of alles in orde is. Springt de „verke.erslamp" aan de vliegbrug op rood, dan zal deze hel per met een schreeuw zijn monotone relaas onderbreken; er is dan iets niet in de haak. Terwijl de batsman luistert naar de stemmen van teller en talker, komt het vliegtuig als een projectiel op het schip toesuizen, angstwekkend groot opdoemend voor de lege horizon. De kist schommelt en blijft zo hoog in de lucht, dat er van landen geen sprake kan zijn. Er is een ogenblik van aarzeling dan geeft de batsman met een ruk zijn laatste sein. Het vliegtuig waagt de sprong. De machine springt als een kangeroe over het dek, rukkend aan de kabel die 'de uithangende dekhaak aan de staart heeft gegrepen en het toestel afremt. Vijftien seinen Het gebarenspel waarmee de landin gen worden vergemakkelijkt, omvat 'n vijftiental seinen, die zowel de bats man als de yliegers wel kunnen dro men. Zodra het toestel de bocht ingaat Een kolkende watermassa stroom de vorige week door de straten van het Belgische plaatsje Ver- viers, alles wat niet muurvast staat met zich meesleurend... De snelheid van het stromende water stond op sommige ogenblikken gelijk aan die van een dravend paardVier inwoners van Verviers verloren tengevolge van de overstroming het léven; de materiële schade aan gebouwen, telefoonlijnen, geparkeerde auto's ed. was groot. heid stelt de batsman niet alleen zijn om positie te kiezen begint al het con- kunde en ervaring. Zodra vanuit het tact dat de ruimte overbrugt. De vlie- luchtruim een vliegtuig op het schip ~c-iJ toestormt, met een snelheid die gro ter en angstwekkender schijnt te wor den naarmate het dichterbij komt ont waakt er iets in hem dat men gewoon lijk vaag als „feeling" beschrijft. Alles wat zijn zintuigen hem berichten gaat bliksemsnel door zijn brein. Eenzaam op dat kleine vaste punt in de onein digheid, in de uiterste spanning, is er opeens dat kristalheldere gevoel dat hem zekerheid geeft. Hij doorziet de lagen en listen van de zee, wordt zelf de vlieger die de stuurknuppel han- weg van trein naar hogeschoolgebouw nooit leidt langs bibliotheek, wien vriendschap opbloeiend in verenigings- en clubverband onthouden blijft, kan bijna niet anders dan op den duur belangstelling verliezen in veel wat ook hem zeker zou boeien, doch wat praktisch onbereikbaar voor hem is." Het boekje heeft ook deze grote verdienste, dat het zich niet bepaalt tot het universitaire leven, maar ook aandacht schenkt aan andere wegen van studie. Mag ik U enkele exempe len noemen? Rijksbelastingsacademie, Kon. Instituut voor de Marine, K.M. A„ Opleiding voor kandidaatnotaris, leeszaalpersoneel, archivaris, Kweek school, M.T.S., scholen voor maat schappelijk werk, kunstacademies enz. Voor enkele kwartjes kunt U dus in het bezit van een waardevol boekje komen. Mag ik aanschaffing hartelijk aanbevelen? M. J. A. v. B. Ex-minister van justitie Ashruf Karamatali en statenlid Iding Soemita voor de rechter te Para maribo, Suriname. De eerste als beklaagde, de tweede als getuige in de strafzaak tegen beide poli tici wegens verduistering. Ex-mi nister Karamatali staat ook terecht wegens meineed. Op de foto ziet men v.l.n.r. de Javaanse tolk Mis kin, getuige Soemita, beklaagde Karamatali, procureur-generaal mr. Th. v. d. Bosch. Geheel rechts staat mr. P. v. Westen, de advo caat van de ex-minister. ,EEN VOLLEDIG SUCCES", verklaar de de Italiaanse communistenleider Togliatti vandaag, toen hij vertelde van zijn reis naar Tito. Hij zei ervan overtuigd te zjjn, dat de betrekkin gen Italië-Zuidslavië verbeterd zul len worden. Zware opleiding Jhr. v. d. Brandeler doet zijn werk op Hr. Ms. „Karei Doorman", ons eni ge vliegkampschip dat nu voor een in grijpende verbouwing te Schiedam in het dok ligt. Hij is tevens waarnemend comm. van een squadron en kruipt zelf nog herhaaldelijk in de nau we cockpit van een Seafurie om het luchtruim in te stormen. De bats geeft hij dan over aan een van de twee an dere opvarenden, die een opleiding tot batsman achter de rug hebben. In totaal is er hoogstens een tiental Nederlandse officieren van de Ma rineluchtvaartdienst, die bevoegd zijn om vliegtuigen binnen te loodsen. Een zware training en vele vlieguren gaan vooraf aan hun eerste optreden. Jhr. van de Brandeler heeft zich van jongsaf tot het vliegen aangetrokken gevoeld. Hij kreeg zijn opleiding in de Tigermoth en Harvard en de snel le Firefly en maakte op het vliegveld Valkenburg zijn eerste z.g. „droge- deklandingen" als voorbereiding tot het carriervliegen. Hij was de eerste piloot die eeri „Seafurie" neerzette aan boord van de „Karei Doorman" en leerde in 800 vlieguren alle moei lijkheden van, het starten en landen op een vliegkampschip in volle zee. Spoedig zal hij voor de driehonderd ste keer zijn kist neerzetten op een schommelend vliegdek. Opleiding ger zelf kan moeilijk afstand en hoog te schatten en daarnaar zijn snelheid regelen. Daarom neemt de batsman als het ware het commando over de kist van hem over, hij bericht wanneer het gas afgesloten en de stuurknuppel neergedrukt moet worden. Een zware deining is een van de meest gevreesde risico's bij het carriervliegen en de mist kan zelfs het hele vliegbedrijf stilleggen. De zeebeweging kan zó sterk zijn, dat op het achterschip, waar de vlieger moet landen, een hoogte verschil van tien meter voor kan ko men. Instinct De batsman krijgt op de duur een soort instinct voor de wisselvallige bewegingen van de zee. Bjj zware deining komt het herhaaldelijk voor, dat hij op het laatste moment een toestel moet „afzwaaien" omdat het vaartuig niet in de juiste positie is. Is de zee bijzonder onstuimig en de deining kort dan wordt dezelfde kist soms herhaaldelijk teruggestuurd, Batsman „Bill", zoals jhr. Van de Brandeler aan boord door zijn vrien den wordt genoemd, heeft het wel meegemaakt dat hij een machine acht keer moest afzwaaien, voor de landing kon worden uitgevoerd. Is een vlieger niet uiterst koelbloe dig, dan stapt hij na dergelijke avon turen bleek en uitgeput uit de kist en ook de batsman is de hemel te rijk als het voorbij is. Het gevaar voor „crashes" is immers verre van denk beeldig. Mist een dekhaak de kabel of doet zich een ander incident voor, dan kan de kist in zee storten of zwaar beschadigd opgevangen worden door de stalen netten, die verderop dwars over het dek gespannen zijn. In Amerika volgde deze vlieger een cursus voor de opleiding tot batsman en reeds bij zijn eerste verblijf op een oorlogsbodem was hij getuige van een zeer ernstige crash. De opleiding voor carriervliegers is in Amerika grootscheeps georgani seerd. De Hollander zwaaide zijn bats aanvankelijk op een vliegveld, waar de omtrekken van het platform der vliegkampschepen waren uitgezet. Na 120 van deze „drogedeklandingen" gebat te hebben moest „Bill" door de zure appel heenbijten en voor het eerst een toestel in volle zee binnen loodsen. Hij heeft nu al meer dan 500 vliegtuigen zonder ongelukken binnengezwaaid en is officieel L.S.O. binnengezwqaid en is officieel „L.S.O." zoals het beroep van batsman in Nato-verband wordt aangeduid. Maar hoe groot zijn ervaring ook is, ieder vliegtuig dat opdoemt aan de horizon en opname vraagt, komt als een nieuw avontuur in het leven van de batsman en vraagt de volledi ge inzet van zijn persoonlijkheid. Hij is een menselijke schakel in een tech nisch volmaakt samenspel tussen schip en vliegtuig. De dag is niet ver meer, dat de batsman het tempo van deze techniek niet meer bij zal kunnen houden. In Amerika en Engeland ko men steeds meer straaljagers do schroefvliegtuigen vervangen en in dat geval wordt de batsman een ver tragende factor. Het proces van star ten en landen is dermate versneld, dat zijn reactievermogen te kort schiet. Een vernuftig systeem, geba seerd op het gebruik van spiegels, vervangt dan de man met de bats en een beroep, dat nauwelijks tot ont wikkeling was gekomen, zal dan al weer weggevaagd worden door de stormwinden van de moderne lucht vaart. NIJMEGEN, 2 juni. Minister Staf heeft de hoofdprijzen uitgereikt voor de driedaagse internationale militaire jeeprit voor officieren, die voerde over een traject van 775 km en waarvoor te' Nijmegen de klassementproeven werden gehouden. In het algemeen klassement voor equipes ging de eerste prijs, een wissel plaquette en twee medailles van Print Berrrhard, naar de kapitein F. Dorsser en B. Bouman van het 102e regiment. De teamwisselprijs was voor het depot veldartillerie te Breda, dat 25 strafpunten had. De hogere krijgsschool in Den Haag en de K.M.A. te Breda wonnen resp. met 99 en 103 strafpun ten de tweede en derde prijs. De besta klassementproef werd geleverd door majoor C. Kervink en P. J. Gerritsen van de kader lnfanterleschool te 's-Her- togenbosch. In totaal hebben 62 deelnemers, dia minder dan 70 strafpunten hadden op gelopen, de aan de rit verbonden draag- speld gekregen. Het beste buitenlandse team kwam van het Britse Rijnleger. 's-GRAVENHAGS, 2 juni. - De Ver eniging van Nederlandse Gemeenten heeft een commissie ingesteld, die zich zal bezighouden met de proble men rond de unificatie van de bouw voorschriften in Nederland. De commissie, die onder voorzitter schap staat van dr. ir. F. Bakker Schut, hoofddirecteur van de dienst van wederopbouw en stadsontwikke ling van 's-Gravenhage, zal optreden onder de naam van „adviescommissie voor de unificatie en de toepassing van gemeentelijke bouwverordenin gen". O.m, heeft de heer J. Moll, di recteur Gemeentewerken van Vlis- singen, zitting in deze commissie. TOKIO, 2 juni (AFP). In de nacht van vrijdag op zaterdag heb ben in de Japanse rijksdag de he vigste incidenten uit de geschie denis van het Japanse parlement plaats gehad. Er waren 500 poli tiemannen nodig om de orde te herstellen. De socialisten spraken tijdens de debatten zeer langzaam en uitgebreid om op die manier de conservatieven te verhinderen aan het woord te komen. Toen deze manier niet af- IN BELGIE Te weinig officieren spreken Nederlands BRUSSEL, 2 juni. Uit een door de Belgische minister van landsverdediging bij de senaat ingediend verslag betreffen de de toepassing van de wet op het taal gebruik in het leger, blijkt, dat nog een sterk tekort aan Nederlandstalige officie ren bestaat. De minister is van mening dat het nog verscheidene jaren zal duren voordat een normale verhouding tussen de Franstalige en Nederlandstalige offi cieren is bereikt. Volgens het verslag be staat op het ogenblik 60 van de dienst plichtigen en beroepssoldaten uit Neder- landstaligen terwijl slechts 25 der of ficiëren de Nederlandse taal machtig Is. Algerijnse communisten uitgewezen ALGIERS, 2 juni. (AFP). Een aantal actieve Algerijnse communisten en vak bondleiders heeft aanzegging gekregen naar Frankrijk te vertrekken. Zij mogen niet naar Algerie terugkeren. doende bleek, namen zij dinsdag hun toevlucht tot „zwaarder geschut". Deze nieuwe houding bereikte vrij dag haar hoogtepunt toen de socialis ten de voorzitterszetel en het spreek gestoelte belegerden. Zij vernietigden de microfoons en raakten slaags met de ordebewakers, waarvan er acht in het ziekenhuis moesten worden opge nomen. Verslag via radio Een verslaggever van de Japanse radio-omroep, die in het parlement aanwezig was, gaf een ooggetuige- verslag van de vechtpartij. LONDEN, 2 juni (AFP). Naar aanleiding van de uitlating van de Chinese premier, Tsjoe en Lai, dat hij bereid zou zijn voor een bezoek naar Engeland te komen, hebben ge zaghebbende kringen in Londen ver klaard, dat er onder de huidige om standigheden geen sprake van is, dat een dergelijke uitnodiging gedaan i worden. Volgens deze kringen zouden er eerst tussen Londen en Peking ambassadeurs uitgewisseld die nen te worden en men verwacht dat de Chinese regering hiermee niet zal instemmen voor de toelating van de Chinese volksrepubliek tot de V.N. geregeld is. Het Amerikaanse ministerie van bui tenlandse zaken heeft bekend gemaakt, dat de V.S. de voorkeur aan Wenen zul len geven als zetel van de voorgestelde internationale organisatie voor atoom energie.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1956 | | pagina 3