dominee
domineese
Brams
elegant gekleed gaai
H
vader had bijzonder
leermiddel
V,.» H
Met vis zo gezond ais een vis
KEUKEN
12 t/m 19 mei 1956
Van
een
en een
Niet
de
ongezien ermee
keukenkast in!
Onder
Int. Wolsecretariaat trekt zich lot van
deze vergeten groep" aan
NARE DAGEN?
ambülin!
Zaterdag 12 mei 1956
ZEEUWSCH WEEKEND
pagina 11
,SUIKERBOLLEKE" was geliefd bij allen
Ingezonden Mededeling (adv.)
Geliefde lezeressen. Zoals u ziet maak ik een hartelijk begin.
Dat doe ik omdat ik u een zeer vertrouwelijke vraag wil
stellen. Zegt uw man wel eens Suikerbolleke of Boter
klontje of Honingpotteke tegen u? Niet? Dat is wél jammer,
maar anderzijds maakt het ook weer, dat ik me niet alléén te
kort gedaan behoef te gevoelen. Of het dan ergens wel eens
gebeurt, dat manlief met zulke sappige naampjes zijn huis
vrouw aanspreekt? Ja wel zeker, want ik las het in een boek.
Het is net, of ik na de laatste zin van alle kanten een langge
rekt en twijfelend „Oooooo" hoor zeggen, en u denkt beslist, dat
ik mijn tijd beter kon besteden dan met het lezen van zotte
lectuur.
Die lectuur valt mee, zozeer zelfs, dat
ik u ga aanraden: probeer eens gauw, of
u ergens „Suikerbolletje", door F. De-
coster te pakken kunt krijgen en anders
we leven in de buurt van Moeder
dag, probeer het listig zó in te kleden,
dat u met dat boekske „verrast" wordt.
We hebben allemaal pas zulk een kom
mervolle (schoonmaak)periode doorge
maakt, dat we wel een extraatje mogen
hebben!
Of „Suikerbolleke" dan zo'n gewel
dig stuk literatuur is, dat we niet „bij"
zouden zijn, als we dit niet gelezen
hebben? Ook dat niet, maar we vinden
in dit werkje een brokje echt Belgisch-
Vlaams leven, waarin ernst en humor
zo kostelijk verweven zijn, dat u u na
lezing opgefrist gevoelt.
Een snijkamer
Dat „Suikerbolleke" is de wettige ega
van dominee Jef Regenwater, die in een
Vlaams stedeke een bescheiden protes
tantse gemeente heeft. Er is in België nog
een wet van kracht, daterend uit de tijd,
dat onze Koning Willem X ook de vorst
van België was en in die wet staat, dat
de plaatselijke overheid verplicht is voor
protestanten een kerkgebouw beschik
baar te stellen. Wet is wet, doch de vraag
ls: hoe wordt die uitgevoerd?
Ds. Regenwater erfde van zijn voorgan
ier met de gemeente ook het kerkge
bouw, dat vroeger dienst had gedaan als
snijkamer van de universiteit. Het was al
lang geleden, maar de bevolking wist het
nog best en „tedere passant verhaastte de
stap, want men vond dat kerven ln de
doden effenaf griezelig".
Schoonhouden
Nu waren het niet alleen de passanten,
die er zo over dachten, want dominees ega
dacht er precies zo over, daarom was het
haar gans onmogelijk ooit alleen in het
gebouw aanwezig te zijn, wat eigenlijk
Wel moest, omdat zij een deel van het
Werk van haar man, nl. het schoonhou-
êen van de kerk, voor haar rekening nam.
laarom wilde Suikerbolleke die voor
malige griezelkamer wel schoonhouden,
mits Jef bij haar bleef.
Ach, dat Suikerbolleke deed zoveel,
maar ze deed alles op haar eigen ma
nier. Ze cost ook lelijk grauwen op die
goeie Jef, als hij het sermoen te lang
ftad gerekt, want dan, ai, wat gaat die
losse nier steken. Als Jef na een bedel
tocht in Rotterdam de „kerk" van
nieuwe banken heeft voorzien, waar
Mijn Honingpotteke tenminste rustig
op zitten kan, valt ze hem om de hals
tn is hij de man die alles kan, wat
dominees hart danig deugd doet.
Gevangenispredikant
Suikerbolleke wil niet weten, dat ze
in alles pal staat naast haar man in zijn
werk. Dominee is ook gevangenispredi
kant, wat hem natuurlijk weer avonturen
bezorgt. Er zal een kwade klant vrijko
men. Maar de man heeft berouw bij ku
bieke meters en hij ls een handige knaap.
Dat bleek wel uit zijn successen in zijn
„beroep". Toen Suikerbolleke van die
toekomstige vrijlating hoorde, begon ze
te grauwen en te snauwen op haar man.
Wat was hij voor een kerel. Niks kon hij.
Moest je alle sloten eens horen knoersen,
daargelaten nog het deel dat dienst wei
gerde. Het zou maar al te goed zijn, als
die klant uit het gevang eerst een poosje
bij hen kwam om al die klusjes op te
knappen.
Dan kon hij intussen ook weer eens
wennen aan het gewone leven. Maar het
was Suikerbolletje te doen om het gemak
eens een handige kerel om zich heen te
hebben.
Grondig mis
De gevangenisklant komt tijdelijk bij
hen aan huis enalles gaat grondig
mis. Dat kost Suikerbolletje een opstan
dige bui van die losse nier van haar, wat
Jef weer ontgelden moet. Het gaat weer
over, want tenslotte ls het een deemoedig
Suikerbolleke, dat alle schuld op zich
neemt, want zij had aangedrongen de
booswicht in huis te nemen.
I ing AJv
Met simpelweg vragen om
MAÏZENA DU RYE A bent U
er niet. Soms niet. Want het
kan gebeuren dat U dan met
iets anders thuis komt, dwars
tegen Uw wensen in. En dan
liggen teleurstellingen op de
loer. Want 't welslagen van Uw
maaltijd valt of staat met 't
bindmiddel dat U voor Uw
groenten, soepen en sausen
gebruikt. Neem daarom nooit
met minder genoegen.
MAÏZENA DURYEA moet het
zijn. U moet echter niet alleen
DURYEA vragen, maar ook
toezien dat U 't krijgt En
waarom zoudt U met minder
tevreden zijn f
Als dominee zijn gemeente gaat ver
laten, omdat hij in een heel grote stad
algemeen gevangenispredikant gaat
worden, is ln de laatste dienst in de
Een kostelijk boekje
dat ieder zal boeien
snijkamer elk plekje bezet en tot do
minees stomme verbazing is daar rooms
en heiden en protestant bij elkaar en
na afloop van de preek hoort Jef on
gedachte dingen, want zijn vrouw is
zovelen in heel hun omgeving, zonder
onderscheid te maken tussen rooms en
niet-rooms, een grote steun en vaak een
troost geweest.
Het gaat dominee wel erg aan het hart
zijn gemeente te moeten verlaten. Even
wel staat het niet mannelijk dat teveel
te tonen, doch „Suikerbolleke snikte luid
en plooide op haar stoel in twee. En op
de laatste rij zat de jonge Verlanen nog
altijd met de bloempot op zen schoot".
Zo eindigt de roman van Suikerbolleke.
Een kostelijk boek
Het is een kostelijk boek, waarin we
twee mensen zien, zo gewoon in hun da
gelijks leven met zijn ernst en zijn grap
pen, en ook de strijd. Ja, ook de strijd,
want het valt niet mee om met zo'n klein
kerkgroepje als Protestanten te moeten
leven temidden van een overwegend
roomse bevolking. Neen, moeilijk maken
die het hen eigenlijk niet erg, doch hun
zo geheel anders ingestelde leven maakt
toch wel, dat er, hoewel niet uitgespro
ken, een gevoel van eenzaamheid is.
Het Vlaams is zo levendig van toon,
dat u wel gevaar loopt, eenmaal begonnen
zijnde, alles te vergeten en eenvoudig tot
het eind toe leest.
Dit boek is een uitgave van Bosch en
Keuning te Baarn.
Zo gezond als een vis"
geldt voor het dier alleen zo-
lang hij zich in zijn element
bevindt. Zodra het daar echter uit
gehaald is, kunnen wij gezondheid
met lepels opdoen door hem te
eten. Vis is niet alleen gezond
maar ook lekker en bovendien
wanneer U niet uitsluitend de al
lerfijnste soorten kiest niet
duur. Een vismaaltijd eens per
week is dus geen luxe.
Vergeet echter onder het gemeten van
Uw visje niet, dat ook een vismaal niet
volledig is zonder groente. Geeft U er de
voorkeur aan alleen aardappelen en vis
UIT DE
tezamen te eten, geef dan b.v. een sla
vooraf of presenteer er een na de vis.
Laat U de vis in een heerlijke, fluwelige'
saus zwemmen, dan kunt U er wel eens
rijst of gort bijgeven in plaats van aard
appelen. Overigens zijn aardappelen mèt
rijst (of gort) ook denkbaar, bij een zou-
tevisschotel bijvoorbeeld.
Enkele vismenu's:
0 gebakken schol aardappelen
rodekool sla botersaus
0 gestoofde moten of filets kabeljauw
(van bevroren of verse kabeljauw)
aardappelen wortelen (desgewenst
gemengd met erwtjes)
0 gekookte schelvis rijst sla van
witlof, appel en rode bieten mos
terdsaus
0 gebakken wijting stamppot van
rauwe andijvie of savoyekool
0 gemengde schotel van gekookte zou
tevis, aardappelen, rijst en gebakken
uien kropsla
0 gebakken kabeljauwmoten of filets
aardappelpuree spinazie.
Heeft Uw vishandelaar onverhoopt geen
verse of diepvries-vis naar Uw smaak in
voorraad, dan kunt U met koelhuis
maatjes of zure haring, met een gerookte
of gestoomde vissoort of met vis in blik
een smakelijke maaltijd bereiden. Gecon
serveerde vis smaakt immers ook uitste
kend bij aardappelen en bij de groenten,
die wij noemden.
Als besluit van een vismaal komen er
velerlei toetjes ln aanmerking. Een
stevig besluit voor hen, die gekookte
vis wat te licht vinden, is: gebakken
grutjes, pannekoek, drie-in-de-pan of een
broodschoteltje. Anders kunnen heel goed
een pudding, vla of fruit worden gegeven.
Na een maaltijd met gebakken vis
en sla zal vla of pudding wel in de
smaak vallen, beter dan fruit, dat toch
ook wat zuur ls. Gaf U wortelen of een
andere niet-zure groente bjj de vis, com
pleteer het maal dan eens met vruchten
sla, een gevulde appel, beschuit met ap
pelmoes of yoghurt met vruchten.
Vis kan ook als voorgerecht bij
zonder smakelijk zijn:
0 koelhuismaatjes op geroosterd brood
met wat sla erbij
0 gerookte vis, goed schoongemaakt en
vermengd met mayonaise en tomaten
puree of -ketchup, sneetjes brood erbij
0 sla van koelhuismaatjes of zure ha
ring of mosselen ln azijn met blokjes
aardappel, appel en biet.
Lbt. 1 W. l.HHEMAHN, UIEN LH.
mnlaar van het Interessante
exemplaar v Rft koMPAS'\
nieuwe boekje
En doe mee aan de
aantrekkelijke prlJsvraaB met
500.- aan prljxen!
Aan Tant» Truu*
Zeeuwsch Weekend
Goes
Mijn beste nichtjes en neven,
Kort en krachtig krijgen jullie twee
mededelingen. Ten eerste, dat er nog een
hele week tijd is voor de inzendingen van
onze wedstrijd en dan ten tweede, dat de
prijs naar Oudelandes Hulstbesje gaat.
En dan zeg ik ineens, gegroet, want er
ligt een stapeltje brieven op antwoord te
wachten. Jullie tante TRUUS.
Chris de G. te St. Maartensdijk. Fijn,
dat ik je weer zie in ons hoekje. Als jij
eens zin krijgt in een schuilnaam, kun je
gerust Tippelaar kiezen, want je hebt al
zoveel meegelopen in flinke marsen, dat
je die naam wel verdient. Leuk, dat je
erweer twee medaljes hebt bijgekregen.
Jammer dat die oom verhuisd is, want nu
kun je er niet zo gemakkelijk meer ko
men. Hoor ik gauw hoe het met de wan
deltocht in Kr. is afgelopen? Mary J. te
Kortgene. Welnee, je bent nog helemaal
niet te oud voor onze wedstrijd. Leuk,
dat ik ook eens een krantennicht in Kort
gene heb. Ik ben wel een paar keer in
jullie dorp geweest, dus weet ik zo'n
beetje hoe het er in je omgeving uitziet.
Je bent dus pas jarig geweest. Nog har
telijk gefeliciteerd. Was het een feeste
lijke dag voor je? Vlindertje te Biezelin-
ge. Ik zou haast wel met jullie mee willen
naar H. Daar is het zo prachtig en dan
naar Oud-V. Ook al fijn. O ja, daar ben
ik zo goed bekend. Niet te veel panne
koeken eten hoor. Als het mooi weer is,
zou het een heel mooie tocht kunnen wor
den, maarals het regentpakken
jullie dan de trein maar, want dan is het
een stuk verdriet. Of ik van bloemen
houddol veel. Je moet me eens zien
ploeteren in mijn tuin. Daar heb ik ook
heel wat in bloei staan. Net een feest.
Krijg ik van de tocht een lang bericht?
Ik ben zo nieuwsgierig. Gelukkig dat je
de mazelen-mode al vooruit was, dan ben
je er nu af. Adrie de G. te St. Maartens
dijk. Met zo'n rapport kun je voor de dag
komen. Probeer het zo te houden. Vader
en moeder waren er zeker wel blij mee.
En nu weer aan de wandel. Ik hoop, dat
je mooi weer hebt, want anders is er niet
veel aardigheid aan. Hoeveel medaljes
heb je al? Zeester te Westkapelle. Zou Ik
eerder eens in W. aankomen, of zou het
je nog voor die tijd gelukken om een
fatsoenlijke foto van je ergens vandaan
te halen? Ik had pret ln dat „fatsoenlijke"
foto. Al zouden je haren recht overeind
staan van de Westkappelse wind, dan
vind ik het heus nog wel een fatsoenlijke
foto hoor. Moest ja sommige kieken van
mij eens zien. Dank voor je nieuwe raad
sels, Witte anjer te Kapelle. Ik heb je
niet in Goes gezien, jammer, maar jij
hebt naar mij ook niet omgekeken, toen
ik in Kapelle op de tentoonstelling was.
Nu hebben we elkaar niets te verwijten.
Was het leuk met al die wedstrijden op
Koningins verjaardag? Hoe ls het met de
stoelendans gegaan? Heb ik vroeger ook
wel eens een prijs mee gewonnen, maar
mensen, wat moet je gauw zijn. Ben je
al op de .toren geweest? Zeker een prach
tig uitzicht. Sneeuwklokje te Aagtekerke.
Voor touwtrekken moet je sterk zijn,
anders duikel je kop over bol. Hoe heb
jij het er afgebracht? Die film over Ka-
rinthië heb ik niet gezien, maar ik kan
me wel indenken hoe het is, want ik was
vorig jaar zomer eens in zo'n kamp in
Duitsland. Wat moeten die mensen veel
missen, hé? Hulstbesje te Oudelande. Ge
lukkig, dat het eens helemaal andersom
is met het weer, dan toen jij schreef. Het
is nu stralend warm weer en de zon piekt
tegen mijn oren, terwijl ik je schrijf in
mijn gewone hoekje. Over schoonmaak
praat ik niet meer hoor. Dat kwaad is al
een poosje achter de rug. En daarna kan
ik er echt niet meer over denken zelfs.
Ik zou heus geen kans zien er een teke
ning van te maken. Geloof me maar ge
rust, dat ik nooit zo'n onderwerp voor
een tekenwedstrijd zou opgeven. Als ik al
die getekende schoonmaken zag, raakte
ik de kluts kwijt. Ik kan me je leraar
goed begrijpen. Denk er precies zo over.
Maar nu ben ik druk met de tuin. Dat
is veel fijner, al ben ik het toch ook met
jóü eens, dat een keer per jaar schoon
maak nodig is.
De oplossingen zijn:
L Panter, koe, paard, tijger.
II. Dom, bom, kom, som.
Hl. Beter hard geblazen dan de mond
verbrand.
Nieuwe raadsels:
I. Deze drie raadsels zijn ingezonden
door Zeester te Westkapelle.
Het geheel bestaat uit acht letters en is
een deel van Nederland, dat echter niet
in Europa ligt.
3, 8, 2, 1 noemt men iemand, die heel
lang is.
7, 6, 4, 5 is de naam van een rivier in
Duitsland.
7, 2, 4, 1 is een knaagdiertje, dat we liefst
buitenshuis houden.
II. Verborgen bloemennamen.
Vroeger droeg een ridder sporen aan zijn
laarzen.
Kleine Jan draagt zijn houten paard en
bloemen in zijn handjes.
Nee, Else, ringen verkopen we niet.
III. Weet je een Bijbelse naam, die van
achter naar voren gelezen, opnieuw een
Bijbelse naam is?
De oplossingen kunnen met vermelding
van voornaam, naam (schuilnaam als je
die hebt), leeftijd en adres tot zaterdag
19 mei worden gezonden aan Tante Truus,
Redactie Zeeuwsch Weekend, Goes.
Ook
aanstaande moeder
kan
(Van één onzer verslaggeefsters)
et is een veel voorkomend verschijnsel, dat gelukkige jonge
moedertjes na de geboorte van haar spruit met de verzuchting
„ik kan dat ding niet meer zien!", hun positiejurk of -rok in
het verste en donkerste hoekje van de kast wegstoppen. Het is nu
eenmaal moeilijk om praktische en tóch elegante positiekleding te
ontwerpen waarin het aanstaande moedertje er charmant uitziet.
Het Internationaal Wol Secretariaat stelt op het ogenblik pogingen
in het werk om de produktie van aantrekkelijke positiekleding in ons
land te bevorderen. Onder het genot van een knappende beschuit met
muisjes hebben wij de eerste resultaten van dit loffelijk streven
aanschouwd in het Carltonhotel te Amsterdam, waar een kleine
collectie van door mevrouw Oeke Wieringa ontworpen modellen
werd geshowd.
De getoonde modelletjes waren vaak
vrolijk en fleurig van kleur, in tegen
stelling met de Nederlandse traditie,
dat positiekleding gemaakt moet zijn
van stoffen in saaie en gedekte tin
ten.
We kregen zeer veel seperates te
zien, ze zijn praktisch en kunnen op
verschillende manieren gecombineerd
worden. De geshowde modellen wa
ren alle gemaakt van wollen stoffen,
tweed, kgmgaren, jersey of flanel. Bij
de meeste jasjes en jakjes waren de
halzen vrijgelaten, zodat de bezitster
er shawltjes en blouses onder kon dra
gen, om snel vuil worden te voorko
men.
Jersey broek - wijd jasje
Hel eerste stelletje dat we zagen be
stond uit een jersey broek met een
wijd jasje, waarin aanstaande moeders
zich in huis gemakkelijk kunnen be
wegen. De broek had een open naad
op de buik en een zeer elastisch tricot
boord (vanzelfsprekend alleen maar
te dragen met een lang jasje erover).
In Amerika is de broek in de laatste
jaren een uiterst populaire positie
dracht geworden.
Al kunnen we ons moeilijk voorstel
len, dat een degelijke Hollandse hurt-
vrouw, wanneer zij in blijde verwach
ting is gebroekt door het huis zal
gaan, de jonge sportieve moedertjes
in ons land zullen het zeker een pret
tig en praktisch kledingstuk vinden.
In de modellen waren verschillen
de nieuwe rokconstructies verwerkt.
De rokken hadden geen van alle een
harde tailleband. We zagen enkele
„buidelfokken" (met een uitgesneden
Een echte rekenmeester
«Verandering van methode doet leren»
Aan het begin van een nieuw schooljaar is het altijd de moeilijk
ste opdracht voor 't vak rekenen al die prille prullen op gang te
krijgen. Er gaan tegenwoordig in de wereld van de schoolmensen
wel eens stemmen (heel zachte) op om pas in de tweede klas met
rekenen te beginnen, omdat ze voor dat vak dan in een beter stadium
van ontwikkeling zijn gekomen. Ik zou er vlak voor zijn, maar een
schooljuffer op een plattelandsdorp heeft niet veel in de melk te
brokken. Aan de andere kant heb je in dat cijfervak een goede graad
meter, want al spoedig na 1 april kun je aan de hand van de vaardig
heid of totaal gemis aan vaardigheid voor dit vak voorzichtig een
voorspelling doen over het intellectueel wel en wee van je student(e)
voor het komende jaar.
aan het eind van een regeltje sommen.
Maar de meesten komen er wel, al moeten
die dan alle hulpmiddelen gebruiken, die
beschikbaar zijn.
Gemakkelijk is echter, dat ieder zelf
voorzien ls van het meest probate leer
middel voor het vak rekenen, n.l. de tien
vingers. Er zijn geleerden, die dit leer
middel niet wensen te gebruiken. Het
staat hen vrij zo te denken, maar ik houd
het bij onze vroegere leraar voor peda
gogiek, die vond, dat dit een gratis en
onverslijtbaar leermiddel was, dat we
altijd ter beschikking hadden.
Doch voor Bram is dat gegoochel dus
niet nodig en hij kijkt er enigszins ver
maakt naar als anderen zich hiermee druk
maken.
NOG WAT TE LEREN
Vandaag de verrassende ontdekking
gedaan, dat ik voor rekenen van Brams
vader nog wat leren kan. We rekenen
weer en er zit al gang in. Dineke heeft
ons verteld, dat zij nou ook tot honderd
kan tellen. Even gezegd, dat wij hier op
ons dorp een florisant knikkerseizoen
beleven, en dat Dineke zo naarstig aan
het tellen trok, komt, omdat zij haar
schatten wilde overzien.
Bram, die dit dus allang kende, komt
ook met een nieuwtje en wel van zijn
kleine broer, die naar ik schat ruim
vier jaar is. Die kan al tot twintig tel
len. Dat is een opmerkelijk feit, waar
bij we een ogenblik blijven stilstaan.
Broer heeft dit ook van vader geleerd.
Ieleke aevend assie gaet slaepe maggle
telle. Eerst kon-ie tot tien telle op z'n
vingers en nou tot twintig want as moe
der z'n kouse het uutgedaen, dan pakt
vaeder z'n tene (van broer dan) en zo
het-ie tot twintig geleerd en nou ken-ie 't.
„PER TENEN"
Wij moeten nog even jongleren met de
cijfers van één tot en met tien, maar als
ik binnenkort de stap naar twintig doe,
zou het wel makkelijk zijn, als we dat
ook „per tenen" deden. Toch voel lk het
aankomen, dat er enige bezwaren tegen
zijn, want zou ik dan al het grut met hun
blote tenen boven op de bank moeten
laten komen en dan maar tellen? Het
lijkt me een ingewikkelde houding te
worden.
Dan nog gezwegen van het feit, dat ze
gewend zijn, dat lk zoveel mogelijk aan
schouwelijk onderwijs geef. Nee, dit lijkt
me achteraf toch niet doenlijk. Tot zo
lang ik nog geen elegante en discrete
manier weet om onze tenen in te schake
len als we rekenen, blijf ik ons ouder
wetse en ook dierbare telraam maar
trouw.
Indien iemand uit de huishoudelijke
praktijk soms raad weet, dat die het ge
rust schrijve, ik houd wel van een ver
andering van methode, want met een
wijziging van een bekend spreekwoord
zou je kunnen zeggen: „verandering van
(spijs) methode doet (eten) leren". En
daarom is het begonnen in de schoolwe
reld, ook al heb je maar de eerste lc1::
En wat dat betreft ziet het er voor onze
Bram zeer rooskleurig uit, want hij is
een echte rekenmeester. Reeds op één
der eerste „rekenlessen" verraste hij me
met het bericht, dat hij tot honderd kon
tellen. En het was secuur waar ook, want
ik nam de proef op de som. Royaal gaf
Bram hiervan de eer aan zijn vader, die
hem die wijsheid had bijgebracht. Bram
vertrouwde ons verder nog toe, dat zijn
vader zo graag sommetjes maakte en dat
hfj dan mee mocht doen.
De resultaten zfjn zichtbaar, want
Bram „speelt" met onze „sommen", wat
ik plezierig vind. Toen ik vorige week
gelijk met Brams vader bij de brieven
bus aankwam heb ik hem deze verheu
genis meegedeeld. De man zei, dat hij
altijd graag met „zulke dinge bezig was
en dat Bram dat beslist van hem had".
Gelukkig dat Bram dus een goed zoon
is, die naar zijn vader aardt.
OOK ANDEREN
Jammer, dat er ook nog anderen zijn,
van wie het zweet en tranen kost om ook
tot enige betrouwbare cijfertjes te komen
ronding voor de buik), die minder
praktisch zijn dan de rokken met een
verstelbare „klep" en onderslagen,
omdat zij nooit zonder lang jasje of
jakje gedragen kunnen worden.
Leuk jakje
Heel leuk was een mouw- en hals
loos jak van vrolijk gekleurde en goed-
wasbare wolvilt, dat in combinatie met
verschillende blouses en een rok of
een broek gedragen kon worden. Het
voordeel van de jakjes is, dat ze met
een broek er onder een sportief en
semble vormen voor in huis, terwijl
ze, wanneer ze met een rok gecom
bineerd worden, worden omgetoverd
tot een elegant pakje, waarmee de
aanstaande moeder zich op straat kan
vertonen zonder haar charme en zelf
vertrouwen te verliezen.
Een uitzondering op de showregel
was een pakje met een heel wijde rok.
Bijna alle positierokken waren nauw,
maar er zijn nu eenmaal veel vrou
wen die een wijde rok prefereren. Bij
deze rok was de rvAmte voor een
groot deel aan de achterkant verwerkt,
niet zo opvallend dus.
Japonnen
Veel minder mogelijkheden dan de
tweedelige pakjes bieden de japonnen.
Toch hebben we enkele bijzonder aar
dige modelletjes gezien. Zo was er een
jurkje van een lichte tweedstof. Van
voren had het een grote overslag, ter
wijl de ceintuur in de rug een ver
stelbare knoopsluiting had. Bij de jur
ken was over het algemeen veel ge
werkt met verstelbare sluitingen, gro
te overslagen en strikjes in de taille,
waarmee de ruimte gevarieerd kon
worden.
Al met al was de show de moeite
van het zien waard, al vragen wij ons
wèl Elf, of de elegante en charmante
pakjes en jurkjes werkelijk nog wel
zo elegant en charmant znllen staan,
wanneer ze gedragen worden door aan
staande moedertjes die de geboorte
van hun baby ieder ogenblik kunnen
verwachtenDe mannequins hadden
het figuur van zo'n moedertje namelijk
niet zo erg natuurgetrouw nagebootst!
Verschillende op de show getoon..e
modellen zullen worden geconfectio
neerd, terwijl andere als proto-lype
voor de confectie-industrie zuilen die
nen.