Waarom wordt politieman dikwijls lijnrecht tegenover publiek geplaatst? EERSTE POUTIE-LEERGANG £sso Roomboter De Nederlandse huisvrouw en roomboter ESSO EXTRA is het natuurprodukt! Leeft kilcvorsman Crabb nog? Uitbreiding NAVO-activiteit van belang voor eenheid V.S.-actie tegen slavenarbeid? Dordse commissaris over contact politie-publiek „Hij heeft niets anders te doen dan (in de zon) langs de straat te lopen" Wederzijds begrip noodzakelijk En de kleinere gemeenten Amerikaans vakbondsleider niet welkom in Algerië Ambonezen aanvaarden regeling niet Besluit van historische betekenis Marechaussee dodelijk verongelukt Prinses Elisabeth van Luxemburg gehuwd tank Vrijdag 11 mei 1956. ZEEUWSCH DAGBLAD pagina 9 DEN HAAG, 9 mei. „Hij heeft niets anders te doen dan, in het zonnetje, langs de straat lopen en bonnetjes schrijven", is dikwijls de denigrerende mening van het publiek over de taak van de politie man. Deze negatieve houding tegenover de politie is een van de be langrijkste conclusies uit het rapport over het contact tussen politie en publiek, hetwelk de Dordse commissaris van politie, de heer J. Heidema vandaag tijdens de eerste politie-verkeersleergang te Utrecht heeft behandeld. Oorzaak van deze negatieve houding van het publiek, waardoor beide partijen tegenover elkaar worden geplaatst, is voor een deel het ontbreken bij het publiek van een inzicht in de juiste draag wijdte van sommige aspecten van de politietaak, zoals bijvoorbeeld de surveillance en het corrigerend optreden (de bekeuring). Het blijkt, dat de recherche een veel gemakkelijker contact heeft. In de eerste plaats, doordat zij in burger gekleed gaat en verder is er dikwijls een belanghebbende, die hulp vraagt en die dus alle medewerking verleent. Zelfs het contact met verdachten ken merkt zich in een aantal gevallen door een zekere sportiviteit van weerszij den en mocht dit contact minder ple zierig zijn voor de rechercheur, dan heeft het voor hem toch het karakter van vanzelfsprekendheid, omdat het in dit geval sociaal geaccepteerd wordt. Ook de man van het verkeer meent op een beter contact met het publiek te kunnen bogen dan de „gewone straatagent" door het verlenen van service en de mensen met raad en daad te kunnen bijstaan. goede mogelijkheden voor de verbete ring van de verhouding politie-publiek. Enerzijds is de taak van de straatagent daar aanzienlijk verruimd. Hij behan delt zelfstandig aanrijdingen en kleine recherchezaken, controleert de ver schillende wetten (drankwet, arbeids tijdenwet, etc.) en anderzijds beweegt hij zich vrij en opereert hij voortdu rend in een of meer blokken van een bepaalde wijk, waardoor het publiek hem kan leren kennen. De negatieve houding van het pu bliek tegenover de politie wordt al ge demonstreerd bijvoorbeeld door het feit, dat de politie vaak als een „boe man" wordt gezien. Ouders gebruiken hem om hun ondeugende kinderen te waarschuwen, maar doet het kind iets waardoor 't in aanraking komt met de politie, dan kiezen zij en ook ande ren eerder de partij van het kind. Men vindt, dat de agent eigenlijk iemand hoort te zijn die de misdaad bestrijdt en die hulp moet verlenen waar dat nodig is, maar men accep teert hem niet als degene „die geldt uit je zak klopt voor een of andere futiliteit". Onfeilbaar De politieman is een opvallende fi guur in de maatschappij. Zijn optre den trekt gemakkelijk de aandacht en er wordt van hem verwacht, dat hij in iedere situatie weet hoe te handelen. Deze situaties zijn soms van dien aard, dat hij zich er nauwelijks tegen opge wassen voelt. Heeft het contact tussen politie en publiek echter verdergaan de consequenties, zoals bijv. in het ge val Vinkeveen, dat geregeld naar voren werd gebracht, dan kiest de pers en vaak ook de justitie de partij van het publiek. De politieman mag geen fou ten maken en hij kan daardoor eigen lijk niet anders doen. Het merendeel van de politiemensen ziet in, dat de reactie van het pu bliek ook sterk afhangt van het eigen optreden en van de takt en de zelf beheersing die zijn kunnen opbren gen. Een dergelijke politieman weet, dat hij zelf niet volmaakt is en hij vindt het in zekere -zin niet fair deze Vol maaktheid van een ander te eisen. Hij neigt er toe ieder geval op zich te bekijken alvorens tot bekeuren over te gaan. Oorzaak: geweld? Als een van de oorzaken van deze negatieve gezindheid wordt gewezen op de primitieve wijze, waarop nog niet zo lang geleden werd opgetreden, bijv. door het gebruiken van geweld. Dit kan bij bepaalde bevolkingsgroe pen een lange nawerking hebben ge kweekt. Het is daarom zaak, dat de poli tieman bij zijn opleiding begrip wordt bijgebracht voor de houding van het publiek, opdat hij hierin een inzicht krijgt, en weet zijn houding te bepa len. De vorming van zijn persoonlijkheid dient daarbij in het middelpunt van de aandacht te staan. Verder zou het die nend aspect van de politietaak meer op de voorgrond moeten worden geplaatst. Het publiek zou beter kunnen wor den voorgelicht t.a.v. de politietaak en t.a.v. de kennis van verkeersre gels e.d. De pers kan hierbij een be langrijke rol spelen. „Eigen" agent De „wijkagent" zoals die in de ge meente Dordrecht is doorgevoerd biedt ANWB en verkeerspolitiecommissie organiseren DEN HAAG, 9 mei. Vandaag is in Utrecht voor het eerst een politie-verkeersleergang in Nederland gehouden, georganiseerd door de ANWB in samenwerking met de verkeerspolitiecommissie en be doeld voor middelbare en hogere politie-ambtenaren, die bij het ver keer betrokken zijn. Men is in ons land gekomen tot de begrippenscheiding van de drie E's: Engineering (verkeerstechniek), Enforcement (wetshandhaving) en Education (opvoeding en instructie), aldus de heer A. G. M. Boost, ANWB-directeur. De derde E is grotendeels toegewezen aan het verbond voor Veilig Verkeer, de eerste E is duidelijk het terrein ge worden van de ANWB en thans is de tweede E, van wetshandhaving, aan de beurt. behoefte gevoelen. In Haarlem heeft de verkeerspolitie reeds één of meer van dergelijke bijeenkomsten belegd. Men kan tenslotte ook een keer per jaar met een aantal functionarissen van de politie uit het gehele land, die bij het verkeer betrokken zijn, bij eenkomen. De bond heeft zich in de loop der jaren afgevraagd, waarom er zo wei nig onderling overleg is tussen de verkeerspolitie-instanties in ons land en waarom met name de middelgrote en kleinere gemeenten hiervan zijn uitgesloten. Het hierop gevolgde over leg met de verkeerspolitie-commissie heeft thans tot de te houden leergang geleid. Mr. Hopman, voorzitter van deze commissie, achtte het echter ondoen lijk aan deze commissie een aanzien lijke uitbreiding te geven. Hij zag wel andere mogelijkheden. Regionale besprekingen Meer dan thans gebeurt zou door publikaties in het algemeen politie blad bekendheid gegeven kunnen worden aan het oordeel van de ver keerspolitie-commissie over bepaalde verkeersproblemen. Verder zouden kleinere gemeenten punten, waaromtrent zij graag eens de mening van collega's zouden willen vernemen, aan de verkeerspolitie-com missie kunnen voorleggen en zou iedere V.P.C.-gemeente regionale be sprekingen kunnen organiseren met omliggende gemeenten, die daaraan Ingezonden Mededeling (Adv.) oud. m.rk, *a we«t vóór ALGIERS, 9 mei (AFP). De Franse minister met standplaats Al giers, Robert Lacoste, heeft het Inter nationaal Verbond van Vrije Vakver enigingen (IWV) doen weten, dat hij krachtig gekant is tegen de komst in Algerië van Irving Brown, de voor naamste Europese vertegenwoordiger van de Amerikaanse vakbondsorgani satie „American Federation of Labour and Congress of Industrial Organisa tions". Brown zou, onder het voor wendsel van vakbondsactiviteit, met twijfelachtige personen een avontuur lijke actie voeren met de grootste min achting voor de wettige Franse belan gen in Noord-Afrika. Een Algerijn, Gomis genaamd, had met Brown en een buitenlandse mo gendheid in contact gestaan en is daarom uit het land gewezen. Hij wilde de Franse invloed in Noord- Afrika doen verdwijnen door het vor men van een groot Noordafrikaans vakbondscentrum. Staten van Antillen geopend WILLEMSTAD, 9 mei. Gouverneur Struycken heeft gisteren het nieuwe zit tingsjaar der Antilliaanse Staten geopend met een rede, waarin hij opmerkte dat de Antillen de economische ontwikkeling meer op de voorgrond dienen te plaatsen. In samenwerking met Nederlandse we tenschappelijke instellingen wordt ge zocht naar methoden, die kunnen leiden tot goedkope produktie van energie en water. 's-GRAVENHAGE, 9 mei. De centrale leidingen van de BPRMS, de CRAMS en de PNMS hebben de minister van maatschappelijk werk meegedeeld, dat zij de „uit keringsregeling Ambonezen 1956" niet kunnen aanvaarden. Zij heb ben de minister verzocht het daar heen te willen leiden dat deze re geling niet ten uitvoer wordt ge legd. Bij het oversteken van de weg is het vierjarig jongetje Chr. O. te Utrecht aangereden door een personenauto en vrijwel op slag gedood. ingezonden Mededeling (adv.) Natuurlijk staan buitenlanders verbaasd, wan neer zij horen dat de Nederlanders zoveel minder roomboter gebruiken dan zij. „Kijk", zo zeggen zij, „de Belgische huisvrouw en ook de Zweedse, geeft haar gezin bijna 3 tot 4 x zoveel van dit gezonde natuurprodukt. De Duitse en de Franse wel 2 x zoveel. En dat, terwijl zij ieder in verhouding heel wat meer betalen voor een pakje roomboter dan de Nederlandse huisvrouw". Gelukkig zijn er in ons land toch nog genoeg moeders die weten wat roomboter doet voor de gezondheid van man en kinderen; die vinden dat natuur-vitaminen, natuurlijke voedingswaarden èn natuurlijke fijne smaak, niet zo gauw te duur betaald zijn. Bij een verstandige besteding van het huishoudgeld is er altijd plaats voor roomboter. Gelukkig ook,, wordt het aantal van deze verstandige huis vrouwen steeds gro ter. Laten wij Neder landers daar blij om zijn! De nauwkeurige cijfers zijn: in Zweden 3,9 x zoveel j aj8 in België 3,63 X f Nederland Duitsland 2,3 x pct hoofd Frankrijk 2,45 x I pCr Zwitserland 2,13 x Publikatie: Het Nederlands Zuivclbureau, 's-Gravenhage Geheimzinnigheid neemt nog toe LONDEN, 9 mei. Reuter. De weinige mensen, die de waarheid over de geheimzinnige verdwijning van de Britse kikvorsman Lionel Crabb weten, hebben de officiële waarschuwing gekregen, dat zij in gevolge- de wet op de geheimhouding hun mond moeten houden. Crabb wordt, zoals gemeld, vermist sedert een duik in de haven van Portsmouth op 19 april in de buurt van de Russische kruiser „Ordzjonikidze", waarmee de Russische leiders Boelganin en Chroesjtsjef hun reis naar Engeland maakten. Volgens de officiële bekendmaking van de Britse Marine is Crabb „vermoedelijk dood". 'n Goede vriend van Crabb, Sydney Knouiless, die in de oorlog kikvorsman is geweest, heeft maandagavond in de haven van Portsmouth naar zijn vriend willen zoeken, doch een marine-officier hield hem ervan terug. „Doe het niet", zo zei hij, „Crabb is daar met". Volgens sommige berichten zou de officier nog gezegd hebben: „Vraag me niet hoe ik het weet ik ben aan officiële geheimhouding gebonden". Knowless en andere duikers, die Crabb goed gekend hebben, verklaarden te geloven dat hij nog leeft. De Britse pers blijft zich met het geval bezig houden. Men dringt aan op een officiële verklaring. Het Labour-orgaan „Daily Herald" waarschuwde, dat de geruchten, die in de wereldpers de ronde doen over de verdwijning van Crabb, de betrekkingen van Engeland met de Sowjet-Unie slechts kun nen schaden. Een aantal Labouraf ge vaardigden is van plan in het parle ment vragen aan de regering te stellen. Minister Dulles: WASHINGTON, 9 mei. Reuter. De Amerikaanse minister van buitenlandse zaken, John Foster Dulles, heeft verklaard, dat het be sluit van de NAVO-raad om moge lijkheden te onderzoeken voor het uitbreiden van de activiteit van deze organisatie tot nieuwe ter reinen, dat verleden week is geno men, belangrijk zou kunnen bij dragen tot het verkrijgen van een heid onder de westerse landen. In een overzicht van de resultaten der besprekingen te Parijs merkte de minis ter op, dat er nog geen duidelijke defi nitie is van het plan waarvan de uitvoe ring zou moeten leiden tot een hechtere Atlantische eenheid. Hij wees op het aan wijzen van de ministers van buitenlandse zaken van Canada, Italië en Noorwegen om besprekingen te voeren met de lei ders van elk van de vijftien regeringen van de N.A.V.O. Minister Dulles verklaarde, dat de over eenstemming om deze kwesties nauwkeu rig te bestuderen, door allen werd erkend als een besluit dat van historische bete kenis zou kunnen zijn omdat het belang rijk zou kunnen bijdragen tot het weg werken van de grootste zwakheid van het westen, namelijk zijn gebrek aan een heid. Het wegwerken van dit gebrek, dat aanleiding is geweest tot zovele tragische gebeurtenissen, is één van de grootste taken van de na-oorlogse politieke lei ders. Veel is er reeds gedaan, maar er is ook veel dat nog gedaan moet worden. Sprekende over de betrekkingen tus sen de Atlantische gemeenschap en de landen, die pas him onafhankelijkheid hebben verkregen, zei de minister, dat de N.A.V.O. niet het geëigende orgaan WASHINGTON, 9 mei (Reuter). De Amerikaanse minister van arbeid, James Mitchell, heeft verklaard, dat de V. S. zullen trachten een Wereldboycot te ver krijgen van goederen, die door slaven arbeiders zijn vervaardigd. De minister zei, dat zijn regering dit zal trachten door middel van een conventie of een soort verdrag op de bijeenkomst van de Inter nationale Arbeidsorganisatie (I.L.O.) te Geneve in juni a.s. De boycot zou hoofd zakelijk zijn gericht tegen dwangarbeid in Rusland en zijn satellieten, zo zei hij. 101) „Wel, hebben wij niet de beloften van een Koning, die steeds zijn woord houdt?" Hij zou nog meer willen vragen, maar op datzelfde ogenblik hield het rijtuig stil voor één dier oude her bergen, zoals er destijds zovele gevon den werden. „Stijg uit, sir Charles", sprak zij glimlachend, „en geef mij dan uw arm, terwijl wij samen de herberg binnengaan." Als een slaapwandelaar deed hij, wat hem werd bevolen. Bij de deur van het logement wachtte de loge menthouder hen reeds op, hoewel het nog vroeg was. „Zo spoedig mogelijk ontbijten", zei Benedictus. „Een ontbijt en dat excellent, sir! Hebt gij een lange reis achter de rug?" „Ja, ik kom uit het leger des Ko- nings". „Dan heb ik zeker de eer tot één van 's Konings officieren te spre ken?" „Sir Charles en lady Beaumont", antwoordde hij, terwijl zijn gezellin zijn arm drukte. „O, veel eer; ik verzoek u, sir Char les en uw beminnelijke echtgenote mi) te volgen." Hij begreep de, uitdrukking op 's mans gelaat niet, doch volgde hem zonder vrees. „O ,ik ben zo moe en hongerig, sir Charles", zei Maria Jeffreys lachend tot hem. „Ik hoop, master hotelhou der, dat gij een stevig ontbijt voor ons gereed hebt". „En zijn grote toebereidselen ge maakt voor uw ontvangst, mylady", sprak de herbergier, Hij opende de deur en de twee tra den naast elkaar een grote kamer bin nen; maar nauwelijks hadden zij dit gedaan, of Benedictus Trelawney lei de hand aan 't gevest van zijn zwaard, dat hij nog slechts enkele minuten geleden aangegespt had. De kamer was vol gewapende sol daten. HOOFDSTUK 25. Verraden Trelawney zag vol verwachting naar de vrouw, wier hand op zijn arm rusttte, alsof hij van haar een verklaring verwachtte, maar zij sprak geen woord. In een hoek van de kamer was een tafel gedekt voor twee personen. De waard ging hen voor en plaatste daar twee stoelen voor hen. Niemand van de soldaten sprak een woord. Zij ston den daar zwijgend hen steelsgewijze gadeslaand, maar verder geen bijzon dere aandacht aan hen wijdend. „Mijn eerste gedachte was verkeerd", dacht Trelawney. „Zij heeft mij niet uit de ene val verlost om mij in een andere te leiden, 't Is zuiver toeval, dat de sodaten hier zijn. Misschien dat het wel manschappen van Favers- ham zijn, onderweg naar Londen". Hij nam hen nauwkeurig op. Het waren geen gewone soldaten. Enigen schenen zelfs van hoge rang. Ook wa ren zij niet ruw of ongemanierd. Bo vendien gingen zij allen naar de an dere zijde van de kamer als om hem en zijn gezellin gelegenheid te geven rustig met elkander te kunnen, praten. Een verhaal uit de tijd van Stadh. Koning Willem 111 „Had gij verwacht deze soldaten hier te vinden?" vroeg hij. „In deze bewogen tijden kan men alles verwachten", antwoordde zij. „Het westen van het land zit vol sol daten. Hoe kan het ook anders, als overal het vuur van de opstand ont brandt?" Hij hield de vragen, die bij hem opkwamen, terug; ja, hij begon zich minder rustig te gevoelen. Hij was begonnen te hopen, dat Maria Jeffreys werkelijk het plan had hem te bevrij den, maar nu scheen het onmogelijk. En toch was 't zo misschien nog het beste. Als men hem aanzag voor sir Charles Beaumont, die met zijn vrouw op reis was, zou men hem met alle eerbied behandelen en konden zij over een uur hun reis voortzetten. Inder daad, waarom zou zij hem de hoed en het kleed van een edelman gege ven hebben, dan alleen tot dit doel? „Hebt gij geen honger?" vroeg zij lachend, „ik wel". „Ja", antwoordde hij. „Blijkbaar heeft onze waard er ook zo over gedacht. Er staat genoeg ge braden ham op tafel voor zes perso nen 't Is al een hele tijd geleden, dat ik voor 't laatst zo'n ontbijt heb ge zien." Ware 't niet om de soldaten, die in de kamer bleven, dan zou hij zich ge lukkig gevoeld hebben. Hij gevoelde zich versterkt en verfrist bij iedere mondvol voedsel, die hij tot zich nam en de aanwezigheid van het meisje maakte alles vrolijk. Telkens weer zag hij naar haar fris, jong gelaat. Ja, dat gelaat was even onschuldig als dat van een kind. Zij kon niet zo slecht zijn als hij zich eerst voorgesteld had. (Wordt vervolgd) is om politieke en economische proble men tussen deze landen te behandelen. „Maar zeker is, dat de landen, die lid zijn van zulk een gemeenschap, meer dy namiek zouden kunnen opbrengen om, op aanvaardbare manier, te helpen bij het ondersteunen van de politieke en eco nomische onafhankelijkheid van andere gebieden. Wij hebben misschien materiële en technische dingen om te geven", aldus minister Dulles. VOORTHUIZEN, 9 mei. In het St. Elizabeth ziekenhuis te Amersfoort is overleden de uit Apeldoorn afkom stige marechaussee Metz, die op Ko ninginnedag zwaar gewond werd bij een auto-ongeluk te Voorthuizen. De bus, waarin hij met drie collega's zat, vloog uit de bocht en botste tegen de gevel van een winkel. Bij het ongeluk werd de marechaussee Kamsma op slag gedood. Metz, die de bus bestuur de, en zijn collega Van Leeuwen wer den zwaar gewond. De heer Van Leeuwen wordt thans verpleegd in het militaire hospitaal te Amersfoort. Zijn toestand is redelijk. LUXEMBURG, 9 mei. Reuter. Prinses Elisabeth van Luxemburg is vandaag in het huwelijk getre den met Prins Franz-Ferdinand von Hohenberg, kleinzoon van de Aartshertog, wiens vermoording te Serajewo de naaste aanleiding tot de eerste wereldoorlog was. Een uitgebreid gezelschap uit de Euro pese aristocratie was bij de huwe lijksplechtigheid tegenwoordig. De bruid, 33 jaar oud, is de oudste dochter van Groothertogin Charlotte van Luxemburg. Zij werkte tijdens de oorlog als rodekruiszuster bij de En gelsen en maakte vorig jaar bij de wintersport in Oostenrijk kennis met haar thans 28-jarige bruidegom. Het burgerlijk huwelijk werd te ne gen uur in het groothertogelijk paleis gesloten ten overstaan van de burge meester, Emile HamUius. Als getuigen fungeerden Prins Jean, broer van de bruid en erfelijk Groothertog van Lu xemburg, en Graaf Henckel von Don- nersmarck. Na deze plechtigheid begaven de gasten, 46 paren, zich te voet naar de nabij gelegen kathedraal, waar de hu welijksmis begon. Prins Albert van Luik, broer van de Belgische Koning, ging aan de zijde van Prinses Isabelle, dochter van de Graaf van Parijs, pretendent naar de Franse troon. De gasten waren in het burger. Er werden geen saluutschoten gelost en er was geen militair ceremonieel. De bruid had geen bruidsmeisjes, maar drie sleepdragertjes, n.l. de vier jarige Prinses Ines de Bourbon Parma, de eveneens vierjarige Gravin Moni que de Holstein-Ledreborg en de vijf jarige Prins Michel de Ligne, alle drie met haar verwant. Prins Franz-Ferdinand beheert de eigendommen van zijn vader in Oos tenrijk, waartoe hij een speciale op leiding heeft ontvangen. Ingezonden Mededeling (Adv.) snellere start, sneller optrekken, meer kilomeiers per liter Met Esso bent U beter uit

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1956 | | pagina 9