Waarom wordt politieman dikwijls
lijnrecht tegenover publiek geplaatst?
EERSTE POUTIE-LEERGANG
£sso
Roomboter
De Nederlandse huisvrouw
en roomboter
ESSO EXTRA
is het natuurprodukt!
Leeft kilcvorsman Crabb nog?
Uitbreiding NAVO-activiteit
van belang voor eenheid
V.S.-actie tegen
slavenarbeid?
Dordse commissaris over contact politie-publiek
„Hij heeft niets anders te doen dan
(in de zon) langs de straat te lopen"
Wederzijds begrip
noodzakelijk
En de kleinere
gemeenten
Amerikaans vakbondsleider
niet welkom in Algerië
Ambonezen aanvaarden
regeling niet
Besluit van historische
betekenis
Marechaussee dodelijk
verongelukt
Prinses Elisabeth van
Luxemburg gehuwd
tank
Vrijdag 11 mei 1956.
ZEEUWSCH DAGBLAD
pagina 9
DEN HAAG, 9 mei. „Hij heeft niets anders te doen dan, in het
zonnetje, langs de straat lopen en bonnetjes schrijven", is dikwijls
de denigrerende mening van het publiek over de taak van de politie
man. Deze negatieve houding tegenover de politie is een van de be
langrijkste conclusies uit het rapport over het contact tussen politie
en publiek, hetwelk de Dordse commissaris van politie, de heer J.
Heidema vandaag tijdens de eerste politie-verkeersleergang te
Utrecht heeft behandeld.
Oorzaak van deze negatieve houding van het publiek, waardoor
beide partijen tegenover elkaar worden geplaatst, is voor een deel
het ontbreken bij het publiek van een inzicht in de juiste draag
wijdte van sommige aspecten van de politietaak, zoals bijvoorbeeld
de surveillance en het corrigerend optreden (de bekeuring).
Het blijkt, dat de recherche een
veel gemakkelijker contact heeft. In
de eerste plaats, doordat zij in burger
gekleed gaat en verder is er dikwijls
een belanghebbende, die hulp vraagt
en die dus alle medewerking verleent.
Zelfs het contact met verdachten ken
merkt zich in een aantal gevallen door
een zekere sportiviteit van weerszij
den en mocht dit contact minder ple
zierig zijn voor de rechercheur, dan
heeft het voor hem toch het karakter
van vanzelfsprekendheid, omdat het
in dit geval sociaal geaccepteerd wordt.
Ook de man van het verkeer meent
op een beter contact met het publiek
te kunnen bogen dan de „gewone
straatagent" door het verlenen van
service en de mensen met raad en
daad te kunnen bijstaan.
goede mogelijkheden voor de verbete
ring van de verhouding politie-publiek.
Enerzijds is de taak van de straatagent
daar aanzienlijk verruimd. Hij behan
delt zelfstandig aanrijdingen en kleine
recherchezaken, controleert de ver
schillende wetten (drankwet, arbeids
tijdenwet, etc.) en anderzijds beweegt
hij zich vrij en opereert hij voortdu
rend in een of meer blokken van een
bepaalde wijk, waardoor het publiek
hem kan leren kennen.
De negatieve houding van het pu
bliek tegenover de politie wordt al ge
demonstreerd bijvoorbeeld door het
feit, dat de politie vaak als een „boe
man" wordt gezien. Ouders gebruiken
hem om hun ondeugende kinderen te
waarschuwen, maar doet het kind iets
waardoor 't in aanraking komt met de
politie, dan kiezen zij en ook ande
ren eerder de partij van het kind.
Men vindt, dat de agent eigenlijk
iemand hoort te zijn die de misdaad
bestrijdt en die hulp moet verlenen
waar dat nodig is, maar men accep
teert hem niet als degene „die geldt
uit je zak klopt voor een of andere
futiliteit".
Onfeilbaar
De politieman is een opvallende fi
guur in de maatschappij. Zijn optre
den trekt gemakkelijk de aandacht en
er wordt van hem verwacht, dat hij in
iedere situatie weet hoe te handelen.
Deze situaties zijn soms van dien aard,
dat hij zich er nauwelijks tegen opge
wassen voelt. Heeft het contact tussen
politie en publiek echter verdergaan
de consequenties, zoals bijv. in het ge
val Vinkeveen, dat geregeld naar voren
werd gebracht, dan kiest de pers en
vaak ook de justitie de partij van het
publiek. De politieman mag geen fou
ten maken en hij kan daardoor eigen
lijk niet anders doen.
Het merendeel van de politiemensen
ziet in, dat de reactie van het pu
bliek ook sterk afhangt van het eigen
optreden en van de takt en de zelf
beheersing die zijn kunnen opbren
gen.
Een dergelijke politieman weet, dat hij
zelf niet volmaakt is en hij vindt het
in zekere -zin niet fair deze Vol
maaktheid van een ander te eisen.
Hij neigt er toe ieder geval op zich
te bekijken alvorens tot bekeuren
over te gaan.
Oorzaak: geweld?
Als een van de oorzaken van deze
negatieve gezindheid wordt gewezen
op de primitieve wijze, waarop nog
niet zo lang geleden werd opgetreden,
bijv. door het gebruiken van geweld.
Dit kan bij bepaalde bevolkingsgroe
pen een lange nawerking hebben ge
kweekt.
Het is daarom zaak, dat de poli
tieman bij zijn opleiding begrip wordt
bijgebracht voor de houding van het
publiek, opdat hij hierin een inzicht
krijgt, en weet zijn houding te bepa
len.
De vorming van zijn persoonlijkheid
dient daarbij in het middelpunt van de
aandacht te staan. Verder zou het die
nend aspect van de politietaak
meer op de voorgrond moeten worden
geplaatst.
Het publiek zou beter kunnen wor
den voorgelicht t.a.v. de politietaak
en t.a.v. de kennis van verkeersre
gels e.d. De pers kan hierbij een be
langrijke rol spelen.
„Eigen" agent
De „wijkagent" zoals die in de ge
meente Dordrecht is doorgevoerd biedt
ANWB en verkeerspolitiecommissie organiseren
DEN HAAG, 9 mei. Vandaag is in Utrecht voor het eerst een
politie-verkeersleergang in Nederland gehouden, georganiseerd door
de ANWB in samenwerking met de verkeerspolitiecommissie en be
doeld voor middelbare en hogere politie-ambtenaren, die bij het ver
keer betrokken zijn.
Men is in ons land gekomen tot de begrippenscheiding van de drie
E's: Engineering (verkeerstechniek), Enforcement (wetshandhaving)
en Education (opvoeding en instructie), aldus de heer A. G. M. Boost,
ANWB-directeur. De derde E is grotendeels toegewezen aan het
verbond voor Veilig Verkeer, de eerste E is duidelijk het terrein ge
worden van de ANWB en thans is de tweede E, van wetshandhaving,
aan de beurt.
behoefte gevoelen. In Haarlem heeft
de verkeerspolitie reeds één of meer
van dergelijke bijeenkomsten belegd.
Men kan tenslotte ook een keer per
jaar met een aantal functionarissen
van de politie uit het gehele land, die
bij het verkeer betrokken zijn, bij
eenkomen.
De bond heeft zich in de loop der
jaren afgevraagd, waarom er zo wei
nig onderling overleg is tussen de
verkeerspolitie-instanties in ons land
en waarom met name de middelgrote
en kleinere gemeenten hiervan zijn
uitgesloten. Het hierop gevolgde over
leg met de verkeerspolitie-commissie
heeft thans tot de te houden leergang
geleid.
Mr. Hopman, voorzitter van deze
commissie, achtte het echter ondoen
lijk aan deze commissie een aanzien
lijke uitbreiding te geven. Hij zag wel
andere mogelijkheden.
Regionale besprekingen
Meer dan thans gebeurt zou door
publikaties in het algemeen politie
blad bekendheid gegeven kunnen
worden aan het oordeel van de ver
keerspolitie-commissie over bepaalde
verkeersproblemen.
Verder zouden kleinere gemeenten
punten, waaromtrent zij graag eens de
mening van collega's zouden willen
vernemen, aan de verkeerspolitie-com
missie kunnen voorleggen en zou
iedere V.P.C.-gemeente regionale be
sprekingen kunnen organiseren met
omliggende gemeenten, die daaraan
Ingezonden Mededeling (Adv.)
oud. m.rk, *a
we«t vóór
ALGIERS, 9 mei (AFP). De
Franse minister met standplaats Al
giers, Robert Lacoste, heeft het Inter
nationaal Verbond van Vrije Vakver
enigingen (IWV) doen weten, dat hij
krachtig gekant is tegen de komst in
Algerië van Irving Brown, de voor
naamste Europese vertegenwoordiger
van de Amerikaanse vakbondsorgani
satie „American Federation of Labour
and Congress of Industrial Organisa
tions". Brown zou, onder het voor
wendsel van vakbondsactiviteit, met
twijfelachtige personen een avontuur
lijke actie voeren met de grootste min
achting voor de wettige Franse belan
gen in Noord-Afrika.
Een Algerijn, Gomis genaamd, had
met Brown en een buitenlandse mo
gendheid in contact gestaan en is
daarom uit het land gewezen. Hij
wilde de Franse invloed in Noord-
Afrika doen verdwijnen door het vor
men van een groot Noordafrikaans
vakbondscentrum.
Staten van Antillen geopend
WILLEMSTAD, 9 mei. Gouverneur
Struycken heeft gisteren het nieuwe zit
tingsjaar der Antilliaanse Staten geopend
met een rede, waarin hij opmerkte dat
de Antillen de economische ontwikkeling
meer op de voorgrond dienen te plaatsen.
In samenwerking met Nederlandse we
tenschappelijke instellingen wordt ge
zocht naar methoden, die kunnen leiden
tot goedkope produktie van energie en
water.
's-GRAVENHAGE, 9 mei. De
centrale leidingen van de BPRMS,
de CRAMS en de PNMS hebben
de minister van maatschappelijk
werk meegedeeld, dat zij de „uit
keringsregeling Ambonezen 1956"
niet kunnen aanvaarden. Zij heb
ben de minister verzocht het daar
heen te willen leiden dat deze re
geling niet ten uitvoer wordt ge
legd.
Bij het oversteken van de weg is het
vierjarig jongetje Chr. O. te Utrecht
aangereden door een personenauto en
vrijwel op slag gedood.
ingezonden Mededeling (adv.)
Natuurlijk staan buitenlanders verbaasd, wan
neer zij horen dat de Nederlanders zoveel
minder roomboter gebruiken dan zij.
„Kijk", zo zeggen zij, „de Belgische huisvrouw
en ook de Zweedse, geeft haar gezin bijna 3 tot
4 x zoveel van dit gezonde natuurprodukt.
De Duitse en de Franse wel 2 x zoveel.
En dat, terwijl zij ieder in verhouding heel
wat meer betalen voor een pakje roomboter
dan de Nederlandse huisvrouw".
Gelukkig zijn er in ons land toch nog genoeg
moeders die weten wat roomboter doet voor
de gezondheid van man en kinderen; die
vinden dat natuur-vitaminen, natuurlijke
voedingswaarden èn natuurlijke fijne smaak,
niet zo gauw te duur betaald zijn. Bij een
verstandige besteding van het huishoudgeld
is er altijd plaats voor
roomboter.
Gelukkig ook,, wordt
het aantal van deze
verstandige huis
vrouwen steeds gro
ter. Laten wij Neder
landers daar blij om
zijn!
De nauwkeurige cijfers zijn:
in Zweden 3,9 x zoveel j aj8 in
België 3,63 X f Nederland
Duitsland 2,3 x pct hoofd
Frankrijk 2,45 x I pCr
Zwitserland 2,13 x
Publikatie: Het Nederlands Zuivclbureau, 's-Gravenhage
Geheimzinnigheid neemt nog toe
LONDEN, 9 mei. Reuter. De weinige mensen, die de waarheid
over de geheimzinnige verdwijning van de Britse kikvorsman Lionel
Crabb weten, hebben de officiële waarschuwing gekregen, dat zij in
gevolge- de wet op de geheimhouding hun mond moeten houden.
Crabb wordt, zoals gemeld, vermist sedert een duik in de haven
van Portsmouth op 19 april in de buurt van de Russische kruiser
„Ordzjonikidze", waarmee de Russische leiders Boelganin en
Chroesjtsjef hun reis naar Engeland maakten. Volgens de officiële
bekendmaking van de Britse Marine is Crabb „vermoedelijk dood".
'n Goede vriend van Crabb, Sydney Knouiless, die in de oorlog kikvorsman
is geweest, heeft maandagavond in de haven van Portsmouth naar zijn vriend
willen zoeken, doch een marine-officier hield hem ervan terug. „Doe het
niet", zo zei hij, „Crabb is daar met". Volgens sommige berichten zou de
officier nog gezegd hebben: „Vraag me niet hoe ik het weet ik ben aan
officiële geheimhouding gebonden".
Knowless en andere duikers, die Crabb goed gekend hebben, verklaarden
te geloven dat hij nog leeft.
De Britse pers blijft zich met het geval bezig houden. Men dringt aan op
een officiële verklaring. Het Labour-orgaan „Daily Herald" waarschuwde,
dat de geruchten, die in de wereldpers de ronde doen over de verdwijning
van Crabb, de betrekkingen van Engeland met de Sowjet-Unie slechts kun
nen schaden. Een aantal Labouraf ge vaardigden is van plan in het parle
ment vragen aan de regering te stellen.
Minister Dulles:
WASHINGTON, 9 mei. Reuter.
De Amerikaanse minister van
buitenlandse zaken, John Foster
Dulles, heeft verklaard, dat het be
sluit van de NAVO-raad om moge
lijkheden te onderzoeken voor het
uitbreiden van de activiteit van
deze organisatie tot nieuwe ter
reinen, dat verleden week is geno
men, belangrijk zou kunnen bij
dragen tot het verkrijgen van een
heid onder de westerse landen.
In een overzicht van de resultaten der
besprekingen te Parijs merkte de minis
ter op, dat er nog geen duidelijke defi
nitie is van het plan waarvan de uitvoe
ring zou moeten leiden tot een hechtere
Atlantische eenheid. Hij wees op het aan
wijzen van de ministers van buitenlandse
zaken van Canada, Italië en Noorwegen
om besprekingen te voeren met de lei
ders van elk van de vijftien regeringen
van de N.A.V.O.
Minister Dulles verklaarde, dat de over
eenstemming om deze kwesties nauwkeu
rig te bestuderen, door allen werd erkend
als een besluit dat van historische bete
kenis zou kunnen zijn omdat het belang
rijk zou kunnen bijdragen tot het weg
werken van de grootste zwakheid van het
westen, namelijk zijn gebrek aan een
heid. Het wegwerken van dit gebrek, dat
aanleiding is geweest tot zovele tragische
gebeurtenissen, is één van de grootste
taken van de na-oorlogse politieke lei
ders. Veel is er reeds gedaan, maar er
is ook veel dat nog gedaan moet worden.
Sprekende over de betrekkingen tus
sen de Atlantische gemeenschap en de
landen, die pas him onafhankelijkheid
hebben verkregen, zei de minister, dat
de N.A.V.O. niet het geëigende orgaan
WASHINGTON, 9 mei (Reuter). De
Amerikaanse minister van arbeid, James
Mitchell, heeft verklaard, dat de V. S.
zullen trachten een Wereldboycot te ver
krijgen van goederen, die door slaven
arbeiders zijn vervaardigd. De minister
zei, dat zijn regering dit zal trachten door
middel van een conventie of een soort
verdrag op de bijeenkomst van de Inter
nationale Arbeidsorganisatie (I.L.O.) te
Geneve in juni a.s. De boycot zou hoofd
zakelijk zijn gericht tegen dwangarbeid
in Rusland en zijn satellieten, zo zei hij.
101)
„Wel, hebben wij niet de beloften
van een Koning, die steeds zijn woord
houdt?"
Hij zou nog meer willen vragen,
maar op datzelfde ogenblik hield het
rijtuig stil voor één dier oude her
bergen, zoals er destijds zovele gevon
den werden.
„Stijg uit, sir Charles", sprak zij
glimlachend, „en geef mij dan uw
arm, terwijl wij samen de herberg
binnengaan."
Als een slaapwandelaar deed hij,
wat hem werd bevolen. Bij de deur
van het logement wachtte de loge
menthouder hen reeds op, hoewel het
nog vroeg was.
„Zo spoedig mogelijk ontbijten", zei
Benedictus.
„Een ontbijt en dat excellent, sir!
Hebt gij een lange reis achter de rug?"
„Ja, ik kom uit het leger des Ko-
nings".
„Dan heb ik zeker de eer tot één
van 's Konings officieren te spre
ken?"
„Sir Charles en lady Beaumont",
antwoordde hij, terwijl zijn gezellin
zijn arm drukte.
„O, veel eer; ik verzoek u, sir Char
les en uw beminnelijke echtgenote mi)
te volgen."
Hij begreep de, uitdrukking op 's
mans gelaat niet, doch volgde hem
zonder vrees.
„O ,ik ben zo moe en hongerig, sir
Charles", zei Maria Jeffreys lachend
tot hem. „Ik hoop, master hotelhou
der, dat gij een stevig ontbijt voor
ons gereed hebt".
„En zijn grote toebereidselen ge
maakt voor uw ontvangst, mylady",
sprak de herbergier,
Hij opende de deur en de twee tra
den naast elkaar een grote kamer bin
nen; maar nauwelijks hadden zij dit
gedaan, of Benedictus Trelawney lei
de hand aan 't gevest van zijn zwaard,
dat hij nog slechts enkele minuten
geleden aangegespt had.
De kamer was vol gewapende sol
daten.
HOOFDSTUK 25.
Verraden
Trelawney zag vol verwachting
naar de vrouw, wier hand op zijn
arm rusttte, alsof hij van haar een
verklaring verwachtte, maar zij sprak
geen woord.
In een hoek van de kamer was een
tafel gedekt voor twee personen. De
waard ging hen voor en plaatste daar
twee stoelen voor hen. Niemand van
de soldaten sprak een woord. Zij ston
den daar zwijgend hen steelsgewijze
gadeslaand, maar verder geen bijzon
dere aandacht aan hen wijdend.
„Mijn eerste gedachte was verkeerd",
dacht Trelawney. „Zij heeft mij niet
uit de ene val verlost om mij in een
andere te leiden, 't Is zuiver toeval,
dat de sodaten hier zijn. Misschien
dat het wel manschappen van Favers-
ham zijn, onderweg naar Londen".
Hij nam hen nauwkeurig op. Het
waren geen gewone soldaten. Enigen
schenen zelfs van hoge rang. Ook wa
ren zij niet ruw of ongemanierd. Bo
vendien gingen zij allen naar de an
dere zijde van de kamer als om hem
en zijn gezellin gelegenheid te geven
rustig met elkander te kunnen, praten.
Een verhaal uit de tijd
van
Stadh. Koning Willem 111
„Had gij verwacht deze soldaten
hier te vinden?" vroeg hij.
„In deze bewogen tijden kan men
alles verwachten", antwoordde zij.
„Het westen van het land zit vol sol
daten. Hoe kan het ook anders, als
overal het vuur van de opstand ont
brandt?"
Hij hield de vragen, die bij hem
opkwamen, terug; ja, hij begon zich
minder rustig te gevoelen. Hij was
begonnen te hopen, dat Maria Jeffreys
werkelijk het plan had hem te bevrij
den, maar nu scheen het onmogelijk.
En toch was 't zo misschien nog het
beste. Als men hem aanzag voor sir
Charles Beaumont, die met zijn vrouw
op reis was, zou men hem met alle
eerbied behandelen en konden zij over
een uur hun reis voortzetten. Inder
daad, waarom zou zij hem de hoed
en het kleed van een edelman gege
ven hebben, dan alleen tot dit doel?
„Hebt gij geen honger?" vroeg zij
lachend, „ik wel".
„Ja", antwoordde hij.
„Blijkbaar heeft onze waard er ook
zo over gedacht. Er staat genoeg ge
braden ham op tafel voor zes perso
nen 't Is al een hele tijd geleden, dat
ik voor 't laatst zo'n ontbijt heb ge
zien."
Ware 't niet om de soldaten, die in
de kamer bleven, dan zou hij zich ge
lukkig gevoeld hebben. Hij gevoelde
zich versterkt en verfrist bij iedere
mondvol voedsel, die hij tot zich nam
en de aanwezigheid van het meisje
maakte alles vrolijk. Telkens weer zag
hij naar haar fris, jong gelaat. Ja, dat
gelaat was even onschuldig als dat
van een kind. Zij kon niet zo slecht
zijn als hij zich eerst voorgesteld had.
(Wordt vervolgd)
is om politieke en economische proble
men tussen deze landen te behandelen.
„Maar zeker is, dat de landen, die lid
zijn van zulk een gemeenschap, meer dy
namiek zouden kunnen opbrengen om,
op aanvaardbare manier, te helpen bij
het ondersteunen van de politieke en eco
nomische onafhankelijkheid van andere
gebieden. Wij hebben misschien materiële
en technische dingen om te geven", aldus
minister Dulles.
VOORTHUIZEN, 9 mei. In het
St. Elizabeth ziekenhuis te Amersfoort
is overleden de uit Apeldoorn afkom
stige marechaussee Metz, die op Ko
ninginnedag zwaar gewond werd bij
een auto-ongeluk te Voorthuizen. De
bus, waarin hij met drie collega's zat,
vloog uit de bocht en botste tegen de
gevel van een winkel. Bij het ongeluk
werd de marechaussee Kamsma op
slag gedood. Metz, die de bus bestuur
de, en zijn collega Van Leeuwen wer
den zwaar gewond. De heer Van
Leeuwen wordt thans verpleegd in het
militaire hospitaal te Amersfoort. Zijn
toestand is redelijk.
LUXEMBURG, 9 mei. Reuter.
Prinses Elisabeth van Luxemburg
is vandaag in het huwelijk getre
den met Prins Franz-Ferdinand
von Hohenberg, kleinzoon van de
Aartshertog, wiens vermoording te
Serajewo de naaste aanleiding tot
de eerste wereldoorlog was. Een
uitgebreid gezelschap uit de Euro
pese aristocratie was bij de huwe
lijksplechtigheid tegenwoordig.
De bruid, 33 jaar oud, is de oudste
dochter van Groothertogin Charlotte
van Luxemburg. Zij werkte tijdens de
oorlog als rodekruiszuster bij de En
gelsen en maakte vorig jaar bij de
wintersport in Oostenrijk kennis met
haar thans 28-jarige bruidegom.
Het burgerlijk huwelijk werd te ne
gen uur in het groothertogelijk paleis
gesloten ten overstaan van de burge
meester, Emile HamUius. Als getuigen
fungeerden Prins Jean, broer van de
bruid en erfelijk Groothertog van Lu
xemburg, en Graaf Henckel von Don-
nersmarck.
Na deze plechtigheid begaven de
gasten, 46 paren, zich te voet naar de
nabij gelegen kathedraal, waar de hu
welijksmis begon.
Prins Albert van Luik, broer van
de Belgische Koning, ging aan de zijde
van Prinses Isabelle, dochter van de
Graaf van Parijs, pretendent naar de
Franse troon.
De gasten waren in het burger. Er
werden geen saluutschoten gelost en
er was geen militair ceremonieel.
De bruid had geen bruidsmeisjes,
maar drie sleepdragertjes, n.l. de vier
jarige Prinses Ines de Bourbon Parma,
de eveneens vierjarige Gravin Moni
que de Holstein-Ledreborg en de vijf
jarige Prins Michel de Ligne, alle drie
met haar verwant.
Prins Franz-Ferdinand beheert de
eigendommen van zijn vader in Oos
tenrijk, waartoe hij een speciale op
leiding heeft ontvangen.
Ingezonden Mededeling (Adv.)
snellere start,
sneller optrekken,
meer kilomeiers per liter
Met Esso
bent U beter uit