met meSk meer mans KEUKEN ZEEUWSCH WEEKEND Voor moet alles wijken Franse charme voor Zeeland HAAL DE IN UW HUIS Door en door praktische modellen Onder NARE DAGEN"? Zaterdag 7 april 1956. Vrouwelijke nabetrachting op dag der bouwnijverheid Ingezonden Mededeling (adv.) Ik heb vast nog nooit met zoveel genoegen iets verteld over een vergadering, die ik een hele dag bijwoonde. En dat nog wel, nadat ik er met een bezorgd hart heenging. Datzelfde gevoel zou u beslist ook gehad hebben, als u, net als ik tevoren wist, dat u een hele dag zoudt zitten te midden van heren zeer des kundig op het gebied der bouwnijverheid en verdere heren, die daar weer door hun werk, op andere manier, veel mee te maken hebben. Ik dacht: als die deskundige heren, welke het woord zouden voeren, gaan praten in hun geheimzinnig vaktaaltje, dan voel ik me als een kind, dat verdwaald is, en tochwilde ik geen verstek laten gaan, want als er over bouwen, huizen bou wen, gesproken zal worden, dan is het of sterke magneten je naar zo'n plaats trekken. Ook al heb je voor je zelf niets te klagen of te wensen, je hebt allicht familie, vrienden, kennissen, die wel te lijden hebben onder de huidige woningnood. En al zouden al je relaties op dit ge bied er best aan toe zijn, je weet al te goed, dat de woningnood in ons land een groot brok ellende betekent voor tien duizenden, en daar voel je jezelf toch één mee, want al die duizenden zijn een deel van het eigen volk. Zo kwam het dan, dat ik vorige week een hele dag in „Britannia" te Vlissingen heb gezeten, al maar luisterend. Nu moet er toch eerst een woord van oprechte bewondering komen voor al die deskundige heren, die het woord voerden, want ze deden dat zo, dat ook een gewone huisvrouw de betogen van a tot z volgen kon. Een bewijs, dat de heren zelf grondig in hun stof thuis waren. Het ging dus over woningbouw. Vergunningen Nu weten we allemaal al te goed, dat er nog steeds voor de bouw van een huis vergunning moet" worden gegeyen vanuit de hoge Haagse regionen. En daar is men niet al te scheutig, zeggen wij, als we zo ln onze huiskamers daarover praten. Op de vergadering was dit punt niet aan de orde. Daar spreken aannemers, architec ten, ingenieurs en nog andere' vakmen sen, hoe nu aller samenwerking moet zijn, als men kans tot bouwen heeft. U weet waarschijnlijk wel uit de kranten, dat er onlangs een maand voor de bouw nijverheid is geweest. Het was prachtig, dat dit onderwerp eens in het middel punt van aller belangstelling kwam te staan, maar als het daarmee uit was ge weest, zou het een machteloos gebaar zijn geworden. Nu tracht men in verschillende delen van ons land die mensen samen te bren gen, die of als vakman, of als „belang hebbende" daarmee te maken hebben. Dit belanghebbende zet ik tussen aan halingstekens, omdat hiermee bedoeld worden niet de mensen, die zelf willen gaan bouwen, maar burgemeesters, ge meentesecretarissen, mensen van de huis- Vesting enz. Door samen te spreken poogt men alles in het werk te stellen om het bouwen zo vlot mogelijk te doen verlopen en... de kosten zo gering mogelijk te houden, wat vanzelfsprekend aan de huurprijs ten goede zal komen. Samenwerken Vanuit het Bouwcentrum te Rotterdam was een team deskundigen naar „Britan nia" gekomen, dat eerst voorlichting gaf en daarna bereid was vragen te beantwoorden. De Commissaris der Ko ningin ln ons gewest sprak aan het be gin van de vergadering een kostelijk en nuchter woord, toen hij zei, dat de aan nemers redelijk moesten inschrijven en de arbeiders hard moesten werken. Dan kan er wat tot stand worden gebracht. Nu, de hele dag waren eigenlijk alle re devoeringen op dit thema ingesteld. Samenwerken en inderdaad werken. Je verleert het als huisvrouw nooit om met een huisvrouwelijk oor te luis teren en ik bemerkte wel in de zake lijke en klare rede van de leider van het Rotterdamse team, dat het ook in het bouwbedrijf net is als in ons ge wone huishouden. Er moet worden ge werkt, er moet orde en netheid zijn en men moet hart en zorg hebben voor al len, die hun krachten en gaven voor het werk inzetten. Waarover verder gesproken is, hebt U natuurlijk vorige week allemaal al in ons Zeeuwsch Dagblad gelezen. Dat ga ik dus niet herhalen. Ingezonden Mededeling (adv.) Het zijn de hoog veredelde BOUSSAC katoenstoffen, die rechtstreeks uit Parijs gekomen, thans voor de Zeeuw se vrouw bereikbaar zijn. Juist deze mooie katoenstoffen zijn „bij de tijd". U weet toch dat katoen weer volop in de mode is. En niet alleen de stof maar ook de dessins, ze zijn een voorbeeld van moderne ontwerpkunst. Franse dessinateurs maakten de BOUSSAC stoffen zo vlot, zo char mant en apart dat deze stoffen ook dit seizoen weer ln de Haute Cou- turewereld met enthousiasme zijn ontvangen en verwerkt. Juist BOUSSAC stoffen vertegenwoor digen de hedendaagse mode, en zijn jo bijzonder geschikt om tot vele uit eenlopende modellen te worden ver werkt. Ze ii bovendien geheel kreuk- herstellend. Al deze redenen nodigen U vanzelf uit om deze hartveroverende stoffen vrijblijvend te bezichtigen. Ze zullen U direct imponeren. U bent welkom bij Magazijn Poley, Ganzepoortstraat, Goes, die als bijzon dere service deze wondermooie stof fen voor het eerst binnen Uw bereik brengt. Met- een blij hart Maar ik kan wel .zéggen,, dat ik niet met een bezorgd, doch met een blij hart naar huis ging, omdat ik uit al die be sprekingen wel gemerkt had hoeveel in gespannen geestesarbeid men ervoor over heeft om te zorgen, dat de mogelijkhe den, die gegeven worden, tot het uiterste worden benut, op de meest efficiënte ma nier. De leider van het team, Ir. van Et- tinger, sprak heel voorzichtig, dat er wel kans is, dat men op kleine plaatsen enige verruiming zal krijgen voor niet grote bouwobjecten. Ook al weer een licht punt Herinnert b zich nog, dat ik onlangs een brief kreeg, die een schrille nood- kreet bevatte van een vrouw, die moest inwonen. Ze schreef me toen, dat ieder, die wel eens een woord in een krant schreef over woningnood, móést schrij ven. „Je moest die ellende van de daken schreeuwen", schreef ze verder. Ik zou voor een lief ding gewild hebben, dat die vrouw bij de weinige da mes had behoord, die op de dag van de bouwnijverheid in „Britannia" waren. Er zou wat moed in haar hart zijn gekomen. Meer bouwen Er wordt aan gewerkt om alle kansen te benutten, dat is zeker endat men hard poogt om de bouwkansen plaatselijk te vergroten is óók zeker. Er wordt dus gewerkt en verder ben ik het met de briefschrijfster van onlangs eens; men moet het van de daken blijven schreeuwen, dat de nood voor velen nog zo groot is. Misschien kan een minder belangrijk object eens even wach ten voor huizen, huizen en nog eens huizen. Een volk, dat geen huizen heeft, gaat ten gronde. In „Britannia" heb ik weer moed ge kregen, want het blijft niet bij die bijeenkomst. Men gaat gezamenlijk vérder wérken. Mi Publikatioi Nederlands Zuivelbureau, 's Grovenhoge NEEM PER MAN DRIEKWART KAN si Lente Haal nu de lente in huis. Ver sier Uw tafel met voorjaars bloemen of vrolijk gekleurde linten, als U tenminste geen ge bloemd tafelkleed gebruikt. Verras Uw gezin naast deze voorjaarsweelde met extra smake lijke lekkernijen. Maak eens een heerlijke taart met een vulling van jam en vla. Hoeveelheden ge schikt voor een ronde taart van 20 cm middellijn. Gebak: 150 g boter of margarine, 150 g (1 kopje of 2 dl.) suiker, 2 eieren van gemiddelde grootte, 250 g (2 kopjes) bak meel of 250 g -bloem en 5 g (1 theelepel) bakpoeder, een weinig zout, 3 a 4 eetlepels melk. Vulling en garnering: Een kwart potje jam zonder pitjes; 2% dl. melk, 20 g (2 afgestreken eetlepels) pud dingpoeder met vanille- of rumsmaak, een klejn ei, 20 g (1% eetlepel) suiker, een klontje boter of margarine; 50 g havermout, 30 g (2 eet lepels) boter of margarine, 1 eetlepel suiker; 100 g poeder suiker, paaseitjes, paasfi- guurtjes of andere kleine taartgarnering. Het gebak kan een of twee dagen tevoren bereid worden. De vorm invet ten en de bodem bedekken met een rondgeknipt stuk vetvrij papier. Ook dit invetten. I I I I 'XI J v I n Kasteel „Oud-Wassenaar" te Wassenaar heeft het bekende Parijse modehuis Fath onlangs een modeshow gehouden. Als er éév plekje is in Nederland, waar een schitterende collectie goed tot z'n recht komt, dan is he wel in deze plaats en in dit historisch ge bouw. We schreven reeds dat Geneviève Fath geen schokkend modenieuws meer de wereld instuurt. In tegenstelling tot wijlen Jacques Fath is haar nieuwe collectie typisch vrouwe lijk, uiterst charmant met een geestig elan. De show werd geopend met een aantal grappige creaties: een viertal mannequins toonde pantalons van rose, lichtblauwe en tur quoise satijn. Daarop stonden de mouwloze witte batist lijfjes met plissérandjes aan de hals allerleukst. Het grappige effect werd trouwens nog verhoogd door een bijpassend manteltje in dezelfde kleur als de pantalons. Wel aardig om 's morgens eens te dragen, maar voor de meesten is deze modegril niet van toepassing. Wat we verder te zien kregen was wèl draagbaar voor de Nederlandse vrouw en door en door praktisch. Geneviève heeft rekening gehouden met de natuurlijke vormen, de taille is op dezelfde plaats gebleven, ietwat ingere gen en de heupen zijn normaal rond. De rok ken zijn iets korter geworden, de wikkelrok accentueert de heupen en loopt naar onderen iets uit. HaaT nieuwe fijn komt tot uiting in de dwarse naad over de buste. Deze no,ad dient als basis voor een smal, kraagloos de colleté en vormt ook de onderkant van een vierkante hals met aan de zijkanten een flinke kraag van neteldoek. Geneviève werkt trou wens veel met witte garneringen. Attractieve zakklepjes fungeren soms als blikvangertjes, grote knopen, witte jabots en kokardes doen dezelfde dienst. Voor de jasjes ontwierp „Fath" korte, nauwsluitende jasjes met bolle heupen. De mouwen van de tailleursjasjes waren meest driekwart, soms met een splitje van onderen, waaruit een klein strookje wit stak. De modellen Laten we u iets van de modellen vertel len. Deze opsomming van bijzonderheden is anders niet volledig. Zeer aardig was het rode wollen ensemble, dat als naam droeg: rood- borstje. Maar deze keer was de borst bedekt met een grote jabot. Alle mantelpakjes had den veel witte ruches langs kraag en man chetten, waardoor de vrouwelijke charme verhoogd werd. De Sint Maartensmantel, waarvan de rug een split heeft tot op de kraag, deed het goed. Beeldig was deze mantel in ocelot met een aparte kraag. De grijze en blauwe modellen in dit ontwerp hadden grote zakken dwars over de heupen en géén kraag om het pakje of japonbeter tot z'n recht te doen komen. Dit systeem was trouwens ook toegepast in de witte nertsmantel. Voor dergelijke kost bare mantels onpraktisch. Zo'n bontjas, die toch al duur in aanschaf is, moet juist warm, en beschuttend zijn. Maar er zijn misschien vrouwen die beschikken kunnen over een ruime p ortemonnaie en jadanis het een mooi bezit, om af en toe eens mee te pronken. De zomer- en middagtoiletjes hadden alle strakke lijfjes en wijde rokken, de bovenlijf jes waren wel ingewikkeld door de vele dra perieën. Kwistig werkt „Fath" met borduursels en gekleurde pailletjes, die aan menige avond japon een kostbaar effect gaven. Eén van de duurste modellen uit de collectie was „Jan- quille". De avondrok was van wit geborduurd satijn, de blouse van gedrapeerd geel satijn. Een ceintuur van geiteleer voltooide het ge heel. De kostbaarste avondrobe kostte liefst 6000 gulden. Ook hier zagen we de wikkel rok waarvan de overslag in de taille was in gezet. De bruid was dit keer heel „eenvoudig", een strak lijfje, zonder kraag, alleen met striksluiting en wijde rok. Maar de hele japon was bezaaid met groenachtige bloemen van linten, die op de prachtige crèmekleurige kant mooi uitkwamen. De hoedjes van Fath deden iets baret-aeh- tig aan, dit effect werd verkregen door een klein opstaand bandje. De modellen waren groot met omhoogstaande randen. Als byoua: gebruikte Geneviève Fath veel parels, ook op wit, en colliers van gekleurde stenen in kralen. Geneviève Fath heeft in ieder geval voor de gedistingeerde vrouw een collectie ontworpen, die er wezen mag. De Haute Couture deed z'n naam alle eer aan. Op de rand van haar bureau rust de charmante Geneviève Fath even uit. Zij is eenvoudig doch smaakvol 'gekleed in een wit vest en een grijze plissérok. Ook op deze witte creatie, met een hoog boordje, draagt zij haar snoer parels. Voor de tweede maal sinds het overlijden van de be roemde Jacques Fath, verzorgt zij zelfstandig de voorjaars en zomerontwerpen, opvallend vrouwe lijk van lijn en zeer gedistingeerd en elegant. De boter of margarine op een war me plaats zetten tot hij week gewor den is. De boter of margarine zalf achtig roeren en daarna, onder lepel- gewijs toevoegen van de suiker, nog een kwartiertje flink roeren. Een voor een de eieren toevoegen en roeren, totdat zij gelijkmatig in de massa op genomen zijn. Het bakmeel of de bloem met bak poeder en zout zeven. Bij gedeelten tegelijk het gezeefde meel door de zachte massa roeren, afwisselend met de melk. Het beslag overdoen in de vorm en deze dadelijk in de matig warme oven zetten. Zo mogelijk de vorm iets onder het midden plaatsen en de oven op onderwarmte stellen. De cake gaar en lichtbruin bakken in 1 a 1)4 uur. Het eerste halfuur niet in de oven kijken. Zo nodig tegen het einde van de baktijd de bovenkant van het gebak beschermen met een vetvrij papier. De cake bakken totdat een naald die diep in het midden ge stoken is, schoon uit het gebak te voorschijn komt. Na een paar minu ten de cake uit de vorm losmaken, het papier verwijderen en de cake op een rooster laten uitdampen. De cake door en door kóud laten worden alvorens de taart af te wer ken. De cake in drie lagen, dus tweemaal doorsnijden en de platste kant tot bo venkant bestemmen. Voor het vullen en garneren klaar zetten: Jam. De jam, wanneer hij stijf is, ver dunnen met een weinig warm water» Vla. Het eiwit scheiden van de dooier. De dooier met de suiker en het pud dingpoeder uitroeren. Een weinig koude melk toevoegen. De rest van da melk aan de kook brengen. Een deel ervan bij de eidooier schenken onder roeren, tot een dun papje is verkre- g. Dit bij de hete melk voegen en het geheel nog even zachtjes doorkoken onder goed roeren tot de massa ge bonden is. De pudding op smaak af maken met suiker en een klontje bo ter of margarine en onder af en toa roeren laten afkoelen. UIT DE Aan Tante Trui» Zeeuwsch Weekend Goes Mijn beste nichtjes en neven, Bijna zou ik beginnen met te schrijven, arme stakkers, als jullie dit Weekend in huis krijgen, is je vakantie al weer voor bij, maar zulke stakkers vind ik je toch ook weer niet hoor, want het moet toch zo zijn, dat je ook in je werk van elke dag plezier hebt, al valt het de eerste dagen na een vakantie natuurlijk niet mee, om weer het gewone gangetje te gaan. Jullie weten wel, dat ik altijd enke le dagen, voor je ons blad te zien krijgt, moet zorgen, dat mijn blaadjes papier met het praatje voor jullie bü de meneer achter de zetmachine is, zo weet ik nog niet of jullie echt vakantieweer hebben gehad. Ik hoop van wel, want dat scheelt altijd, vooral in de paasvacantie, een heel stuk of je eens echt in het zonnetje kimt buiten ravotten. In de kerstvacantie weet je nu eenmaal, dat het „weertje blijf in huis" zal zijn. Maar thuis blijft het altijd gezellig, ook nu. En dan troost je er maar mee, dat het toch wel weer mooi worden zal, al is het dan wat later. Van de Week hoorde ik iemand verzuchten: „Hè, ik wilde wel, dat ik in zo'n warm land woonde, waar het altijd zomer is". Die wens kan ik echt goed begrijpen, maar ik wist direct toch een lichtpunt te vin den voor ons eigen landje. Ik heb eens een winter doorgebracht in een streek, waar het geen winter is. O, wat fijn, dacht ik telkens zo omstreeks Kerstmis. Je kon zo naar buiten stappen zonder eerst'een heel laagje om je heen te doen van een dikke sjaal, een warme mantel en ste vige handschoenen, die geen kou door lieten. Het was niet in Indië hoor, waar ik was, dus zo tegen het voorjaar gingen toch de bloemen rijker bloeien en de vruchtbo men kregen hun bloesems. Mooi, o ja, maar toen opeens miste ik onze eoht Hol landse lente. Ik geloof, dat de lente ner gens zo mooi is als in ons land. We zit ten nu niet bepaald altijd te juichen, als er zo'n plensbui neerstort hier, dat je haast je rep je, ergens binnen vliegt, maar door al die nattigheid hebben we hier toch een voorjaar met bomen, plan ten en bloemen, zo fris en fleurig als haast nergens anders. En nu duurt het vast niet lang meer, of we zien onze bo men weer in hun fonkelnieuw lichtgroen voorjaarspakje. Moeten Jullie eens goed opletten hoe mooi dat wel is. De zomer is ook mooi in de natuur, maar toch heb ben de bomen in de lente hun feesttijd. In de zomer is het met hun bladerjasje net als een pak van jullie. Eerst is de kleur zo prachtig, dat je er trots op bent, maar als je het een poosje gedragen hebt, is het fijne van die frisse kleur toch verdwenen. Je leert zoveel als je ln de natuur goed oplet en je ziet veel moois, waaraan ve len zo maar zonder erg voorbij gaan. Onlangs las ik in onze krant, dat er in Middelburg jonge natuurwachters zijn. Ik dacht, wat fijn, want door hün oplet ten verhinderen ze dat anderen schade aanbrengen aan bomen of planten, maar zelf zullen die jonge wachters door hun opletten leren genieten van het mooie, dat er in de bomen-, bloemen- en plan tenwereld is. En wat dat betreft valt er in ons Zeeland zeker nog heel veel moois te zien. Nu zullen jullie wel zeggen, alles goed en wel, maar nu is onze vakantie haast voorbij. Bijna lach ik jullie nu uit hoor en zeg plagend: „Arme stakkers", maar ik meen er niets van, want ik weet best, dat er toch nog wel tijd genoeg overblijft om eens een ontdekkingsreis te maken in een stukje natuur, dat in ieders eigen buurt ligt. En verder, na de vakantie flink aan de slag op school. Er zijn scholen, die hun overgang met 1 april hebben. De klan ten van die school hebben alvast een kwaad stuk achter de rug. De meeste scholen en vooral da Uloscholen staan nu voor de grote berg van overgang of eind examen. Het beste is de eerste dag na de vakantie al direct beginnen met als een kerel (ook al ben Je een meisje) aan te pakken. Geregeld elke dag je portie goed te verwerken, dan valt het heus wel mee al zuchten jullie allemaal tegen die kwa- Ingezonden Mededeling (Adv.) AMBULIN! de dagen: „Ik ga niet over, of, ik zak". Daar weet ikzelf nog alles van uit mijn eigen schooljaren, al ligt die tijd al een aardig poosje achter me. Dus, aanpakken. Ik reken op een raad selfamilie, waarmee ik voor de dag kan komen. En nu een massa groeten. Jullie tante Truus. Hulstbesje te Oudelande. Een couvert met twee brieven, dat is nog eens een verrassing. Toch moest ik even lachen, want in de ene brief heb je het nog over het ijs en in je laatste vertel je van die mooie katjes. Wel een verschil hè. Bijna werd ik een beetje jaloers op je mooie katjes. Als Goes niet zover van Oudelan de was, kwam ik een bosje halen. Maar nu is me de fietstocht te groot. Een leuk idee om op zulk een manier een naai mandje te maken. Zal ik eens in ons hoekje zetten en er dan bij vertellen, dat Hulstbesje me op die gedachte bracht. Je hebt zeker al veel plezier van je maak sel gehad. Je brieven waren best te le zen, wees gerust hoor. Hoe staat het met je rapport? Huishoudstertje te Middelburg. Nee, ik heb helemaal geen uitgaansplannen gehad. Het wachten Is op de zomerva kantie. Jij vindt het toch zeker ook niet De havermout onder steeds roeren, langzaam croquant bakken in de bo ter of margarine. De suiker erdoor mengen. Glazuur. De poedersuiker zeven, da klontjes fijn rollen of stampen. Do suiker in een kommetje aanmengen met een weinig eiwit tot een papje, zo dik dat het als een gelijkmatige laag op de bolle kant van een lepel blijft liggen. De onderste laag gebak bestrijken met jam. De tweede plak erop plaat sen en bestrijken met een flinke laag vla. (Een paar lepels van de vla ach terhouden). De laatste plak hierop drukken en de zijkanten van de cake dun en ge lijkmatig bestrijken met vla. De havermout in een dikke laag uitspreiden en de zijkanten van de taart er door rollen. De bovenkant voorzien van een zeer dun laagje jam en bedekken met gla zuur. De garnering van figuurtjes e.d. meteen op het glazuur aanbrengen en de taart afwerken met een klein randje havermout. Koude vleesschotel met gevulde eieren. Dit gerecht kan aan de warme maal tijd word gegeven, bijv. met: gebak ken aardappelen, spinazie en pikant» mayonnaise. 2 hardgekookte eieren, 200 g ge mengde vleeswaren: zoals bacon, ham, tongeworst en gekookte worst, 30 g (2 eetlepels) boter of margarine, zout, peterselie, liefst langwerpige radijs, sterkers of een krop sla. De boter of margarine week laten worden en zalfachtig roeren. De eie ren halveren en de dooiers er uit wip pen. De dooiers door een zeef wrijven en met de boter of margarine vermen gen. Het mengsel op smaak afmaken met zout en nootmuskaat en een wei nig melk. Van de eihelften een klein kapje afsnijden en de bakjes tot aan de rand vullen met het zachte eimeng sel. De rest van de eiboter verdelen over de plakjes bacon; hiertoe op ieder plakje dwars een streep eibo ter leggen. De plakjes er om heen op rollen. De eieren in het midden van een grote schotel zetten. De rest van de vleeswaren er naast leggen, desge wenst een deel ervan opvouwen. Do ruimte tussen de vakjes opvullen met sterkers of fijngesneden kropsla. Da radijsjes van de wortel en de blaad jes ontdoen en wassen. In ieder eibak- je een paar kleine radijsjes en korto takjes peterselie steken. Desgewenst mayonnaise erbij ge ven. Door de mayonnaise mengen zeer fijn gesneden augurkjes, peterselie- groen en geraspte ui. erg, dat je niet op stap kon gaan. Thui» is het ook heerlijk. Had je niet een beet je eenvoudiger patroon kunnen kiezen, want ik denk, dat je nu heel wat werk aan die nieuwe jurk zult hebben. De stof is prachtig. Leuk dat je me een staaltje stuurde. Je zult er als een lentekind uit zien. Sterkte met dat werk.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1956 | | pagina 10