Zó
reisde men
wisseling op
rond de eeuw-
Walcheren
fhflNS Wbaar*/
M. H. BOASSON ZONEN NI
V..
Landbouwschuur
afgebrand
Voordat de stoomtram ging rijden
Fietsen waren nog
zeldzaamheden
l
Zeeuwse Wandelingen
xmTSALm
VOUI
mooie, zachte handen
JiAIIWIJ WËÈM VANAF
Dto rijjheid in Katho
lieke landen
Plan voor een Euro
pees jeugotoernooi
Koffie en BUISMAN
ze horen bij elkaar.
Oorlogsgetroffenen!
UIT DE KERKEN
UeAbtijd, aeAOaabd
TUcdm^eAijming
r
J
Kunt gij p.fvektn
ria aatleti
Jt jaïtg goad fjeMoia
$De Radio.
ÜAenqt onö
Dinsdag 3 april 1956
ZEEUWSCH DAGBLAD
pagina 4
Juist 50 jaar geleden begon het
stoomtrammet je door Walcheren
te rijden. Precies gezegd: op 14
april 1906 met de officiële naam
N.V. Stoomtram Walcheren. Ver
scheidene dorpen kregen nu een
vaste verbinding met Middelburg.
De opkomende badplaats Domburg
was nu gemakkelijk te bereiken
maar met een grote omweg en het
duurde nogal lang.
Vooral voor het goederenvervoer
heeft de tram goede diensten ge
daan: suikerbieten en aardappels
zijn er duizenden kilo's vervoerd.
Ook de post naar de verschillende
dorpen ging per tram.
Maar het vervoer van passagiers is
nooit geweldig geweest, vooral later niet.
Toen gingen de scholieren per fiets naar
de Middelburgse scholen. Of met de auto
bussen, die het vlugger deden dan het
gemoedelijk voortstomende trammetje.
De stoomtram werkte met verlies, vooral
toen de vrachtauto's steeds meer dienst
gingen doen. Vlak voor de eerste wereld
oorlog heeft men er nog aan gedacht er
een ringlijn van te maken met de kortere
verbinding over Oostkapelle en Seroos-
kerke, maar deze oorlog verhinderde de
plannen. Ook daarna kwam er niets van.
het trammetje sukkelde verder, totdat
vanaf 1 januari 1938 de dienst werd stop
gezet. De zijlijn KoudekerkeVlissingen
was toen al opgeheven.
De naam is echter blijven bestaan, kijk
maar naar de mooie autobussen, die nu
de dienst van de tram hebben overgeno
men. Met ook de lijn MiddelburgVlis
singen (hier reed vanaf 1881 al 'n stoom
tram, later de elektrische) en Middelburg
Goes erbij.
Bovenstaande geschiedenis deed de
gedachte in me opkomen: Hoe reisde
men vóór het in bedrijfstellen van de
tram op Walcheren? Dat is dus zo on
geveer rond het jaar 1900.
De eerste fietsen
In die tijd waren de eerste fietsen in
gebruik gekomen, eerst met massieve en
later met luchtbanden. Maar het was toen
nog niet zo als tegenwoordig, nu zowat
iedereen een fiets heeft. Eén van de merk
waardigheden, die een vreemdeling op
vallen in ons land is het grote aantal
fietsen, zodat iemand eens de veronder
stelling uitsprak, dat een Hollander zeke.
op de fiets geboren wordt!
Maar rond 1900 hadden nog maar en
kelen een fiets. Naar het Franse woord
vélocipède noemden ze het een velocipée.
Echte „progressieven" waren dat, die met
vehikel incluis aangegaapt werden als
een bezienswaardigheid van het dorp.
Ook wel beschouwd werden als 'n beetje
lichtzinnig, die de waarde van het geld
niet goed kenden om zo'n duur modern
ding te kopen.
Vrouwen klommen toch zeker niet op
zo'n tweewieler, dat zou bovendien nog
zonde zijn ook volgens sommigen.
In enkele jaren is dat gauw veranderd
en reden er steeds meer fietsen langs de
Walcherse wegen, vóór de inundatie
meest begroeid. De struiken aan de kant
gaven bij warm zomerweer heerlijk
schaduw en bij wind (het waait hier zo
wat altijd) goede beschutting.
Men deed het veel
te voet
Er zat dus meestal niet anders op dan
je voeten te gebruiken. En lopen konden
de mensen een halve eeuw geleden, uren
lang. Van het dorp een paar uur lopen
naar Middelburg telde men toen niet mee.
Hetzelfde aantal kilometers moest men
natuurlijk ook weer terug.
Ging een jongeling 's zaterdagsavonds
uit vrijen, dan moest hij vanzelf ook
tippelen. Woonde het meisje wat ver
uit zijn buurt, dan moest hij er dus een
stevige wandeling voor over hebben.
En laat in de avond dezelfde weg terug.
Dat viel niet mee in de winter als het
regende of ongunstig weer was. Boven
dien overal pikdonker.
Maar onze voorouders zagen niet tegen
wat moeite op, vooral als het zo'n gezel
lige zaterdagavond gold. Verwend waren
ze niet wat het verkeer betrof. Maar ze
wisten niet beter, het kon nu eenmaal
niet anders. Iedereen deed het trouwens.
Dat wil nu ook weer niet zeggen, dat
ze niet probeerden de kortste weg te vin
den. De kronkelende hoofdwegen ge
bruikten ze alleen als het niet anders
kon. Smalle binnenpaadjes, soms dwars
door het weiland en met een flink aantal
smalle planken over de sloten, konden
meestal de tocht aardig bekorten. Overal
waren ze te vinden, vooral voor de echte
Walcherse mensen, die in de omgeving
iedere boerderij en ieder stuk grond met
de eigenaar bij naam en toenaam kenden.
Per verenwagen
Toch was er omstreeks 1900 ook wel
gelegenheid om het veelvuldig verslijten
van schoenen of klompen wat te remmen.
Ik bedoel dan speciaal op de donderdag,
de marktdag in Middelburg. (De markt
in Vlissingen heeft nooit veel betekend,
daarvan maakten alleen de boeren uit de
naaste omgeving gebruik). Dan reed ie
dere boer uit Walcheren „naar stad".
Meestal vergezeld van alleen maar zijn
vrouw, zodat er op de verenwagen altijd
nog een paar plaatsen vrij waren. Die
werden graag bezet door mensen uit het
dorp, die niet in het gelukkig bezit van
zo'n vervoermiddel waren. Vooral oudere
mensen, die de lange afstand naar Mid
delburg niet meer konden lopen, hadden
zodoende nog gelegenheid marktdag te
gaan houden.
Dat was alleen op donderdag. Op an
dere dagen ging men nu eenmaal niet
weg, tenzij alleen in bijzondere gevallen.
Moest men persé in Middelburg zijn en
kon of wilde men niet lopen, dan was er
op sommige dorpen wel een huurkoetsier
die je kon brengen. Een stalhouder met
slechts één paard en rijtuig, voldoende
voor de behoefte van de dorpelingen.
Maar dat kwam nogal duur uit je extra
te laten brengen. Het was een bof als je
met de bodewagen kon meerijden, dat
was veel voordeliger. De meeste dorpen
hadden een bodedienst op Middelburg,
niet iedere dag maar een paar keer per
week. Grote lage wagens met een huif
er over, door één of twee paarden getrok
ken. Voor vrachtvervoer, maar zonodig
met passagiersaccomodatie. Tenminste,
als de wagen niet te vol geladen was,
bleef er altijd nog wel een plaatsje over
MUSSELKANAAL, 31 maart. Vrij
dagavond tegen half zeven is brand
ontstaan in de landbouwschuur van de
heer R. Dijks te Zandberg. Het vuur
vond gretig voedsel in het opgestapeld
stro, een hoeveelheid van ongeveer
6000 kg, zodat de schuur in een mini
mum van tijd een vuurzee was. In de
schuur bevonden zich vijf stuks hoorn
vee, benevens een paard. Een stier en
het paard liepen brandwonden op. Een
groot deel van de landbouwinventaris
ging mede verloren. De brandweren
konden tegen de vuurzee weinig uit
richten. De brand is ontstaan doordat
het vijfjarig zoontje van de heer Dijks
met vuur heeft gespeeld.
Ingezonden Mededeling (adv.)
Ingezonden Mededeling (adv.)
.*A Cw PRIJZEN
LONDEN, 30 maart. Zoals reeds
gemeld heeft de Hertog van Norfolk
woensdag in het Hogerhuis een ver
klaring afgelegd over de houding die
de R.-Katholieken aan zouden nemen
tijdens het aanstaande bezoek van
Chroestsjef en Boelganin. In antwoord
hierop heeft de gewezen Labour-
minister Lord Alexander van Hill-
borough, die president is van de raad
van Protestantse kerken in het Ver
enigd Koninkrijk, onder meer ge
zegd, dat men zich wel eens af mocht
vragen wat er in Spanje, Ecuador en
Columbia gebeurt. Hij voegde hier
aan toe, dat er R.-Katholieke landen
zijn waar men niet slechts aan ver
volgingen deed, maar waar de burger
lijke vrijheid met voeten getreden
wordt. Van de zijde van Ecuador en
Columbia is hierop direct gereageerd.
De ambassadeur van Ecuador in
Londen heeft woensdagavond in een
brief aan Lord Alexander en diverse
Britse bladen de beschuldigingen
weerlegd. Hij zei, dat er in Ecuador
volledige vrijheid van godsdienst be
staat, en dat de R.-Katholieke kerk
er trouwens geen staatskerk is. De
ambassadeur herinnerde er aan, dat
Ecuadors belangrijkste radiostation,
de „Stem van de Andes", aan de
Evangelische kerk toebehoort. Of,
vroeg de ambassadeur zich af, doelde
Lord Alexander wellicht op het feit,
dat vijf Protestantse zendelingen door
de stam der Auca's vermoord zijn?
De handelwijze van wilde oerwoud
bewoners kan men toch niet als gods
dienst-vervolging beschouwen.
Ook in Columbiaanse kringen in
Londen wijst men er met nadruk op
dat in de grondwet van Columbia
volledige gewetensvrijheid wordt ge
garandeerd.
„Aer Lingus" bestelt vier
„friendships"
DUBLIN, 31 maart. De Ierse
luchtvaartmaatschappij „Aer Lingus
Teoranta" heeft bekend gemaakt dat
zij vier Fokker F-27 „Friendship"
verkeersvliegtuigen heeft besteld. Zy
had al een optie op vier van deze
toestellen. In de mededeling werd o.m.
nog gezegd, dat deze bestelling de
eerste stap van de maatschappij is
ter uitvoering van haar voornemen
om haar gehele vloot te doen bestaan
uit verkeersvliegtuigen met schroef-
turbinemotoren.
voor een paar mensen. Je kwam er in
ieder geval gemakkelijker dan op het
schoenmakerswagent j e.
Te water
Een enkele keer kon men Middelburg
ook wel over water bereiken. Met een
boot door de watergangen. Maar rond
1900 was dit vervoermiddel in onbruik
geraakt. Een halve eeuw vroeger werd
de vracht- en passagiersschuit nog alge
meen gebruikt.
Na de strenge winter van 1890 is de
laatste schuitenboer Floris Maljaars van
Aagtekerke er mee opgehouden. Ieder
dorp had zijn schuitvlot, een houten stei
gertje, waar de boten aanlegden. Sommi
ge dorpen hebben nog een schuitvlot-
straat, evenals Middelburg nog een Dom-
burgs en Armeniaans schuitvlot heeft
In de winter, bij vriezend weer, kon de
schuit geen dienst doen. Maar geen nood,
de boer spande zijn paard flink scherp-
gezet voor de arreslee en zo ging het
ook aardig vlug zelfs. Ook als de wegen
besneeuwd waren ging het prachtig met
de arreslee.
Of wat primitiever, hij haalde de ijsbak
(de „iezebak") van de zolder, de boerin
stapte in met een warme stoof onder haar
voeten en de korven met boter en eieren
op haar schoot, hij zelf bond zijn schaat
sen aan en duwde ijsbak met inhoud
voort. De roete van kronkelende water
gangen en sprinken hoefde hij niet altijd
te volgen, er was in die tijd zoveel be
vroren water op Walcheren dat hij meest
in rechte lijn kon voortstekkeren. Grote
lage weidegebieden stonden in die dagen
heel de winter blank.
Voor het verkeer was ijsgang wel een
oplossing, daar anders het vervoer over
de lage niet bestrate binnenwegen vaak
onmogelijk was. Dan voelde men zich
echt geïsoleerd.
L, v. W.
LONDEN, 31 maart. In het Britse
Lagerhuis heeft Mej. Elaine Burton,
vijfendertig jaar geleden een bekend
sprintster, melding gemaakt van een
plan voor de organisatie van een jaar
lijks toernooi voor Europese atleten
beneden de 17 jaar. Zij heeft haar
plan ter sprake gebracht in de raad
van Europa en geeft in overweging
dit jeugdfestival om beurten te hou
den in landen die in de raad verte
genwoordigd zijn, het eerst te Straats
burg.
Lord John Hope, een van de onder
ministers van buitenlandse zaken,
verklaarde dat hij in beginsel voor
100 procent achter het plan stond en
dat hij een onderzoek naar de kosten
zou instellen.
epe'-.ndr Meii.-deling (f»dv.)
Ook bij Nescafé en andere soorten oplosbare
koffie doet een beetje BUISMAN wonderen.
ss» c sz? «rw ww
de Z?este Bromfiets
31 mei laaisie daium!
Voor indiening verzoek
financiële tegemoetkoming
GOES, 31 maart. De Stichting van
de Landbouw vestigt er de aandacht
op, dat oorlogsgetroffenen, die een her
stelbaar beschadigd of een verwoest
pand in Zeeland nog niet hersteld heb
ben, niet dienen te vergeten, dat de
Minister van Financiën bij de totstand
koming van de Wet op de Materiële
Oorlogsschaden gemachtigd is om een
termijn te stellen, waarbinnen men
wil men in aanmerking komen voor een
crediet, uitgestelde of aanvullende bij
drage een daartoe strekkend ver
zoek moet hebben ingediend.
In een uitvoeringsbeschikking heeft
de Minister van Financiën bekend ge
maakt, dat een dergelijke termijn ge
steld is voor die gevallen ln Zeeland,
waarin men een bijdrage op grond van
artikel 8, dan wel een financiële tege
moetkoming op grond van een der ar
tikelen 71 en 72 van voornoemde Wet
wil verkrijgen. Die termijn verstrijkt
namelijk op 31 mei a.s.
Getroffenen, welke met dit probleem
te kampen hebben, kunnen dit aan de
Gewestelijke Raad van Zeeland van het
Landbouwschap (Landbouwhuis, Goes)
voorleggen.
Zij, die niet tijdig een aanvraag In
dienen, verliezen daarmede het recht
op een aanvullende tegemoetkoming.
Het Hohner accordeon symphonic
orkest, onder leiding van Rudolf
Wurthner, dat zojuist uit Australië en
Nieuw-Zeeland is teruggekeerd, waar
het 107 concerten heeft gegeven, zal
een kort tournee in Nederland maken,
die op 4 april a.s. zal beginnen.
Te Hoogeveen wordt de Mattheiis-passie
uitgevoerd. In een aankondiging dienaan
gaande ln de Geref. kerkbode lezen we:
Naast de naam van Toonkunst merken
we op de programma's, die op strategische
punten zijn gehangen, de naam van het
Cultureel Genootschap op. Misschien is
het alleen maar om de kunst te steunen
maar in elk geval staat de subsidie van
Toonkunst en Genootschap beide achter
deze gezongen Evangelieverkondiging!
Daarover verblijden wij ons! En we
verbazen ons ook een beetje.
Hoogeveen kon geen christelijke orato
riumvereniging rijk worden. Er mocht
geen christelijke vleugel komen in het
cultureel Genootschap.
Maar nu wordt het evangelie uitge
dragen in het lied, terwijl men niet chris
telijk wil heten.
Toch verblijd ik me, zei Paulus.
Als het Evangelie maar wordt verkon
digd.
Libertas ex Veritate is het orgaan van
de studentenvereniging S.S.R. Wjj von
den daarin een artikel van de heer J.
Zwaan over psalmberijmingen. Uitvoerig
gaat htf in op de berijming van 1773,
waarvan niet veel overblijft. Ten aanzien
van de berijming-Hasper verklaart de
heer Zwaan:
De berijming van Ds. H. Hasper is wel
moderner van taal dan zijn voorganger,
doch kan uit poëtisch standpunt bezien
moeilijk een verbetering genoemd wor
den, hetgeen des. te erger is naarmate
beide berijmingen in het licht van de lit
teraire produktie van hun tijd geplaatst
worden. Heeroma wenste een interkerke
lijke commissie van dichters, achteraf
Ingezonden Mededeling (Adv.)
MIDDELBURG - NOORDSTRAAT 19-21
Wij exposeren in onze toonzalen:
SLAAPKAMERAMEUBLEMENTEN
BEDDEN - DEKENS - KARPETTEN
- GORDIJNSTOFFEN
(levering uitsluitend via de detailhandel)
„gecontroleerd' door theologen en ver
wachtte (1946!) hiervan een herleving van
het oecumenisch besef. Hij beschouwde
een gezamenlijke psalmberijming als een
„middel tot hereniging" van het ver
scheurde protestantisme.
Inderdaad, wanneer er evenveel berij
mingen moeten komen als er kerken zijn
is de ellende niet te overzien!
De bezwaren van hervormde zijde tegen
de bundel-Hasper wekken bezorgdheid
ten aanzien van de eenheid van de pro
testantse kerken, ook op dit punt. Doch
wie de stukken bestudeert gaat twijfelen
aan de wijsheid van de Geref. synode,
die betrekkelijk vlot een van verschil
lende zijden aangevallen bundel „in prin
cipe" aanvaardde. Het synodale stand
punt wijst er m.i. op dat de Geref. Ker
ken (ook) op dit terrein hun „theolocra-
tie" nog niet te boven zijn.
De Christen, het orgaan van de Unie
van Baptiste Gemeenten, bevat de ope
ningstoespraak, die Ds. F. E. Huizinga
van Hengelo (O.) gehouden heeft op de
algemene vergadering der Unie. We lezen
daarin hoe Ds. Huizinga tot zijn collega's
zegt:
Wij hebben een woord voor de wereld,
een woord van God. Wanneer wij dat van
harte geloven, zullen wij niet zwijgen
maar met alle mensen en middelen, die
ons ten dienste staan die wereld vlakbij
en veraf binnentrekken en zeggen, dat er
geen heil is voor de enkeling noch voor
de gemeenschap, tenzij ieder zich buigt
voor de Heiland en Koning. Wij geloven
dat God ons geroepen heeft om deze taak
met inzet van alle krachten en gaven te
vervullen.
Er kwam een jongeman tot Spurgeon
en hij vertelde, dat hij zich geroepen
voelde de boodschap van God bekend te
maken. „Kunt gij preken?" vroeg Spur
geon hem. De jonge man antwoordde: „Ik
ben bang, dat ik de Theems niet in brand
kan zetten". „Nee, dat geloof ik ook niet",
zei de prins der predikers, „maar als ik
je erin wierp, zou het dan sissen?"
Zouden Waal,'Maas en Rijn, het Stads
kanaal en het Twente-Rijnkanaal, zouden
meren en plassen van dit waterland gaan
sissen als wij erin geworpen werden? Ik
vrees dat meerderen van ons zonder ge
luid zouden verdwijnen onder de opper
vlakte van het gezelschap waarin wij
verkeren. Terwijl naar ons gevoel de we
reld wacht op vrije mensen, die krach
tens hun geloof werken als het zout der
aarde en het Licht der wereld.
70)
„Neen, ik heb haai' alleen verteld,
dat Willem een schuilplaats wist, waar
hy zich kon verbergen als Monmouth's
troepen werden verslagen, maar meer
niet".
„Weet zy, dat gij nu hier zijtï"
„Neen, hoe zou dat ook mogelyk
zyn? Zij slaapt ongetwijfeld nog, daar
het nog zeer vroeg is. Gisteravond
laat bereikte ons het nieuws, dat de
Hertog gevlucht was; daarom kwam
ik naar hier, zodra alles in huis weer
rustig was."
„Vertel haar dan vooral niets meer.
Niets, 't Is in 't belang van uw ver
loofde".
„Weet gy dan niets meer van haar?"
„Ik ben er niet zeker van. Maar 't
is in geen geval verkeerd zo voorzich
tig mogelijk te zijn. Biyf haar uit de
weg, vertel haar niets en zorg er voor
dat zy er niets van weet, als gy hier
heen komt om uw verloofde te ont
moeten".
„Ik zal voorzichtig zijn, mijnheer",
antwoordde het meisje, „hoewel ik
niet geloof, dat er enig gevaar dreigt".
Trelawney zweeg en even later ver
trok het meisje.
Drie dagen bleven zy in het hol by
de schacht en iedere morgen juist voor
zonsopgang kwam Martha haar Wil
lem bezoeken.
Door een eigenaardig gefluit kon
digde zij haar komst aan en als Wil
lem Ridgeway het hoorde, plaatste
hy de ladder en het dappere meisje
daalde af en bracht voedsel en drank
niet alleen voor haar verloofde, doch
ook voor Trelawney.
De eerste twee dagen was zy opge
wekt en moedig. Zy scheen volkomen
zeker, dat haar verloofde zou ont
snappen, ofschoon overal soldaten
waren, die elke hoek doorzochten, om
de weggelopen rebellen op te sporen;
doch de vierde dag sprak een grote
angst uit haar ogen en zij lag sidde
rend in de armen van haar verloofde,
alsof zij hem zoffht te beschermen en
tegelijkertijd bij hem bescherming
zocht.
„Wat scheelt er aan, lieve Martha?"
vroeg de jonge boer. „Zeg het, Mar
tha, vertel alles".
HOOFDSTUK 18.
De dochter van de rechter.
„O, het is verschrikkelijk", zei het
meisje. „Nooit heb ik kunnen gelo
ven, dat zulke dingen mogelijk waren.
O, Willem, mijn beminde!"
„Wat heeft u zo doen schrikken,
lieve?" riep Ridgeway uit.
„O", riep het meisje, „toen ik hier
heen ging, nam ik een ander pad, dan
d beide vorige keren. Ik was name
lijk bang, dat ik bespied werd, daar
om ging ik langs Sadlers weg in plaats
van langs Coombe laan. Mij leek dat
het veiligst. Juist toen ik Bayswater
Downs overstak, kwam de zon op en
daar zag ik aan de rechterkant van
de weg drie gehangenen. O, het was
afschuwelijk. De kraaien pikten hun
de ogen uit. Eén van hen herkende
ik. Het was David Dawe, één van va
ders herders. Gij hebt hem ook wel
gekend, Willem. Een minuut lang keek
ik er naar en toen kwam er een
vreemde hond aan, die aan de lijken
begon te scheuren. Ik vluchtte gillend
weg. Maar even verder hingen weer
twee. En o, Willem, één van die bei
den geleek veel op jou!"
Een verhaal uit de tijd
van
Stadh. Koning Willem III
„Mijn arme kind!" sprak de jonge
man teder.
„Ik heb gehoord, dat zy overal in
't rond gevonden worden, goede, God
vrezende jongens. Zy zijn onverhoord
opgehangen. Sommigen werden eerst
nog gemarteld. Eén van hen hoorde ik
gisteren niet ver van Walzick's boer
derij, nog roepen: „O God, o God!"
„Vrees niet", troostte Willem. „Zij
stierven voor een goede zaak en hun
zielen zijn bij God".
„O, 't is vreselijk, afschuwelijk!
Maar dat is nog niet alles. Men zegt,
dat de wrede Jeffreys hierheen komt
en dat er overal soldaten zyn. Er is
geen haven, geen boerderij of huis in
geheel West-Engeland, die niet dag en
nacht bewaakt wordt. O, Willem, Wil
lem, hoe zullen wij kunnen ontsnap
pen?"
;,God zal voorzien", sprak de jonge
boer, ofschoon zyn lippen trilden.
„Maar er is nog meer", snikte het
meisje. „Ik geloof dat ik bespied
wordt. En als dat zo is, hoe kunt gy
dan in leven blijven? O, mynheer",
sprak zij, zich tot Trelawney wendend,
„gy zyt knap en verstandig, kunt gy
geen middel tot redding bedenken?"
„Waarom denkt ge, dat gij bespied
wordt?" vroeg Benedietus. „Hebt gy
ook vermoedens tegen de vrouw die
gy Lady Maria noemt?"
„Ik weet het niet. Nog kort geleden
heeft ze mij vele vragen gedaan".
„Vragen? Waarover?"
„Over Willem en over u, mynheer".
„Over mij? Gij hebt haar toch m'n
naam niet genoemd, hoop ik?"
„Neen, mynheer, maar zij heeft mij
gevraagd of ik ooit van u gehoord
had en of gij ontsnapt waart."
(Wordt vervolgd)
In het Gereformeerd Weekblad (uitg.
Kok, Kampen) schrijft de heer C. Buiten
dijk over bekende predikers. Hij wijst er
op, dat velen van hen worden nagebootst.
Hij noemt o.a. Ds. S. G. de Graaf van Am
sterdam, en vertelt:
Ds. De Graaf nu liep altijd zeer plecht
statig en devoot, met zijn bijbel tegen de
borst gedrukt, naar de kansel. En zo liep
eens een jonge dominee, in een aparte
beurt, te Amsterdam (O.) in dezelfde
houding naar de „houten broek". Een di
aken, oud-vriend van de jonge dominee,
die de van nature zeer levenslustige en
beweeglijke, dus goed kende, zeide later:
„ik had hem welen maakte toen
een beweging met zijn rechterbeen.
Evenals in de protestantse kerken ver
langen de rooms-katholieke jongeren
naar een minder officieel doch meer
„menselijk" contact met hun geestelijke
leidslieden. In De Maasbode troffen wij
een open brief aan van jongeren aan de
nieuwe bisschoppen, waaruit we citeren:
Monseignori, zie ons achteraan staan
en aanvaard over het tumult en boven al
dat officiële geluid uit onze gelukwensen,
onze hoop, onze „revolutionaire" ideeën,
ons idealisme, ons radicalisme en des
noods onze misstappen op de weg.
Wat wij in u willen zien is: onze leraar
en herder, die in ons midden is. Wees
voor ons niet de verre, „kerkelijke auto
riteit" die dag en uur gebonden is aan
bestuurlijke plichten, ontoegankelijk voor
mensen die „zonder reden" tot u komen.
De kerk is voor ons wat anders dan een
organisatie met een enorm aantal mantel-
en nevenorganisaties, wat anders dan een
macht, namelijk een kudde christenen bij
troepjes langs de weg op weg naar de
vervulling van onze hoop. In elk groepje
loopt een bisschop mee, die de weg weet
te wijzen.
Monseignori, kom ook eens bij ons,
temidden van ons jonge mensen vergis
u niet, ik bedoel niet op congressen met
vlaggen en trouwzweringen om te
leraren en te luisteren en dat laatste om
te weten te komen hoe wij zijn of willen
zijn en om te vermanen als wij wezenlijk
fout zijn.
Mag ik eindigen met een tot ziens na
de officiële gebeurtenissen? Als u zou
willen komen, zal ik zorgen voor een
pracht stel jonge vrienden en vriendinnen
die heel wat met u te bepraten hebben.
We zouden het heerlijk vinden en ik ver
zeker u een spontane ontvangst waarbij
ik, dit als terzijde, voor het welkomstlied
meer denk aan „He is a jolly good fellow"
dan aan „Aan U, o Koning der eeuwen",
maar dat vindt u natuurlijk niet erg".
WOENSDAG 4 —..IJL,.
HILVERSUM I (402 m.). NCRV: 7.00
Nws. 7.10 Gewijde muz. 7.45 Een woord
voor de dag. 8.00 Nws. en weerber. 8.13
Gram. 9.00 V. d. zieken. 9.25 V. d. vrouw.
9.35 Waterst. 9.40 Koorzang. 1005 Gram.
10.30 Morgendienst. 11.10 Gram. 11.20
Radio Filh. ork. en solist. 12.30 Land- en
tuinb.meded. 12.33 Lichte muz. 12.53 Gr.
of act. 13.00 Nws. 13.15 Lichte muz. 13.40
Gram. 15.40 Meisjeskoor. 16.00 Voor de
jeugd. 17.20 „Het slot op de deur van
Holland", rep. 17.40 Beursber. 17.45 Or
gelspel. 18.15 Spectrum v. h. Chr. Orga
nisatie- en Verenigingsleven. 18.30 Oos
tenrijkse Protestanten vragen onze aan
dacht. 19.00 Nws. en weerber. 19.10 Jaar
vergadering v. d. Chr. Historische Unie.
20.00 Radiokrant. 20.20 Kamerork. en so
list. 21.20 Buitenl. overz. 21.40 Geestelijke
liederen. 22.10 Internat. Evangelisch com
mentaar. 22.20 Volksmuz. 22.45 Avond
overdenking. 23.00 Nws. 23.15 Sportuitsl.
23.2024.00 Gram.
HILVERSUM II (298 mj. VARA: 7.00
Nws. 7.10 Gym. 7.20 Gram. 8.00 Nws. 8.18
Gram. 8.50 V. d. huisvr. 9.00 Gym. v. d.
vrouw. 9.10 Gram. 9.35 Idem. VPRO: 10.00
Boekbespr. 10.05 Morgenwijding. VARA:
10.20 V. d. vrouw. 11.00 Gram. 12.00 Lichte
muz. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33
V. h. platteland. 12.38 Gram. 13.00 Nws.
13.15 Tentoonstellingsagenda. 13.18 Dans-
muz. 13.45 Medische kron. 13.55 Film-
muz. 14.30 V. d. jeugd. 16.00 V. d. zieken.
16.30 Gram. 17.00 Orgelspel. 17.20 Accor-
deonork. en solist. 17.50 Regeringsuitz.:
Rijksdelen overzee: Jeugduitz. De brie
venbus gaat open. Correspondentieclub
o.l.v. Regina Zwart. 18.00 Nws. en comm.
18.20 Gram. 18.30 Act. 18.40 Lichte muz.
19.00 V. d. jeugd. 19.10 Oud Socialisme en
Nieuw Humanisme, toespr. 19.25 VARA:
20.00 Nws.' 20.05 Tussen de regels door.
20.15 Leert uw landgenoten kennen,
klankb. 20.40 Opa Groen krijgt vakantie,
hoorsp. 21.45 Operettemuz. 22.40 Tussen
mens en nevelvlek, caus. 22.55 Schaken,
23.00 Nws. 23.15 Soc. nws. in Esperanto.
23.20—24.00 Gram.
