Ik GOEDE VRIJDAG in nieuwe uniformen! wereldhistnricus Ch> PciSCn Ontwikkeling Ontspanning Gezelligheid Le Corbusier geeft toe en „foreadoor der moderne beeldende kunst" Een nieuwe keramische techniek Zesde internationaal orgelconcours in Haarlem Triomfale mars Protestantse kerken over het probleem Cyprus 't Zeeuwsch Weekend DISPUUT 01 (Van onze West-Duitse correspondent) BERLIJN, maart. Maanden lang heeft een heftige discussie om 24 centimeter de gemoederen in West-Berlijn beziggehouden. Het ging om de bouw van een complex woningen door de beroemde Fran se architect Le Corbusier. In 1957 zal in West-Berlijn een internatio nale bouwtentoonstelling worden gehouden in het zgn. „Hansa-vier- tel", dat is de zwaar beschadigde wijk rondom de voormalige „Tier- garten". Op deze tentoonstelling zullen verschillende daartoe door de senaat uitgenodigde beroemde architecten, complexen woningen bouwen. Le Corbusier, die ook in zijn vader land als buitenbeentje bekend staat, werd uitgenodigd niet in het Hansa- viertel, maar op één van de meest ide ale bouwterreinen in Berlijn, niet ver van het Olympisch stadion een woon blok met 300 woningen te ontwerpen. Le Corbusier heeft een ontwerp in gediend, dat uitgaat van zijn in Nantes ontwikkelde huizentype. Het ontwerp van Le Corbusier be oogt een gebouw op pilaren, waardoor een galerij onder het gebouw bestaat. De ingang is een grote glazen hall, waarin de liften uitkomen. Deze liften stoppen slechts op de oneven etages omdat de woningen uit twee etages zullen bestaan, waardoor de illusie van één-gezins-huizen in een uit vele ver diepingen bestaand woonblok wordt gewekt. De woningen komen uit op OPINIE-ONDERZOEK over hoogte der kamers Ingezonden Mededeling (Adv.) Ganzepoortstraat 3 Goes Lezing van Louis Heymans over Picasso GOES, 30 maart. Onder auspiciën van de Stichting Zeeuwse Kunstenaars kring heeft de heer Louis Heymans ln kunsthandel Sturm een boelende lezing gehouden over de veelzijdige schilder Picasso, die wel „De toreadoor der mo deme beeldende kunst" genoemd wordt, Over het algemeen heerst er ten op richte van Picasso een fenomenaal wan begrip, aldus de heer Heymans. Maar als er Iemand ln de beeldende kunst recht heeft op de titel „genie", dan ls het wel Picasso. Waar andere schilders, eveneens ontegenzeggelijk grote kun stenaars, hun hele leven wijdden aan één bepaald „isme", heeft Picasso ver scheidene „ismen" gekend. Door tien tallen lichtbeelden verduidelijkt, lichtte de heer Heymans een tipje op van de sluier, waartegen men voor het me rendeel Picasso's werken bezichtigd, over: Kubisme, Expressionisme, Surre alisme, Realisme, etc. Vaak beoordeelt Iemand de grote werken van Piasco zonder er verder bij stil te staan, welk karakter deze mens bezit en welke driften hem beheersen. Hierdoor kan men nooit een goede indruk krijgen van z(jn werken, en kan men ze evenmin beoordelen. In de woning van deze gro te creator te Parijs zijn de belangrijk ste vindingen gedaan op het gebied van de schilderkunst. Steeds had men te ruggegrepen op het oude, maar opeens ontdekte men, dat er veel meer moge lijkheden waren. Steeds weer wist Pi casso andere creaties te scheppen maar nooit greep hij terug naar het bekende. Zijn lijfspreuk was: Ik zoek niet, maar lk vind. In zijn werken ls van geen ont wikkeling sprake. Evenwel is er zeer zeker een samenhang. Is Picassoer op uit om de mensen te bedotten? De heer Heymans gelooft het niet. Er Is geen eerlijker mens dan Picasso, maar als een echte Spanjaard was htj humoristisch. Picasso maakte praktisch nooit zijn werk af. Dat be tekende voor hem een afsterven. Dit had voor hem geen waarde. Hy houdt er van fouten te maken. Zgn werxen behoren echter niet tot het verleden, maar tot de toekomst. Willem Westbroek en Louis van Roode, de laatste bekend om zijn Erasmusmozaïek aan de gevel van 't Holbeinhuis te Rotterdam en zijn mo zaïek aan „Britannia" te Vlissingen, menen een nieuwe wijze van vervaar digen en decoreren van keramische schalen gevonden te hebben. De ont dekking werd gedaan bij het vervaar digen van materiaal voor een plateel mozaïek. Volgens de beide heren is het volkomen anders dan hetgeen men op dit gebied kent en reeds vele eeuwen is toegepast. Bij de nieuwe vinding wordt de decoratie niet op 't plateel aangebracht door schildering of inkrassing, maar dat wat de beide kunstenaars het „keramische intarsio" noemen. Beiden zijn van oordeel, dat deze nieuwe methode ongekende mo gelijkheden biedt. een ,rue interieure". De woningen heb ben een oppervlakte van ongeveer 80 vierkante meter, bevattende een hall, keuken en woonkamer met glazen log gia. De tweede etage, te bereiken via een vrijstaande trap, bevat de slaap kamers van de ouders, twee kamers voor de kinderen, bad en een daarvan door muur en deur gescheiden w.c. als mede een bergruimte. De kinderka mers kunnen door een grote schuif deur tot één kamer worden verenigd. Ook aan deze kamer is over de gehele lengte en breedte een glazen loggia verbonden. Tot het gebouw behoren liften, auto matische vuilnisafvoer, gemeenschap pelijke antennes en ventilatie-installa- tie. Volgens voorlopige berekeningen zou een kubieke meter ongeveer 78 DM kosten, hetgeen 18 DM meer is dan de in West-Berlijn bij de sociale woning bouw geldende richtprijs. De huur voor deze woningen zou daardoor 1.40 DM per vierkante meter, oftewel min stens 112 DM per maand bedragen. Om 24 centimeter Het waren echter niet de hogere bouwkosten en daardoor hogere huren, die de heftige meningsverschillen ver oorzaakten. Neen, het ging om de door Le Corbusier voorgestelde, voor Ber- lynse verhoudingen buitengewoon lage kamerhoogten van slechts 2.26 meter. De wethouder voor de woningbouw van Berlijn wees deze van de hand 2.50 meter moeten volgens de aldaar geldende bouwvoorschriften de kamers hoog zijn. Le Corbusier hield vast aan 2.26 meter, erop wijzende, dat hij bij deze hoogte uitgaat van de gemiddelde lengte (1.83 meter) van de bewoners en dat hij die bij zijn huizen in Mar seille en Nantes had toegepast, zonder dat hierover ooit klachten waren ge uit. En het zag ernaar uit, dat van de bouw van het Le Corbusier-blok in West-Berlijn niets zou komen. De redactie van een groot dagblad in West-Berlijn, die de 2.26 meter geen bezwaar achtte, organiseerde een opi nie-onderzoek onder de lezers en met de hartstocht die Berlijners altijd aan de dag leggen bij vraagstukken van oentimeter openbaar belang, nam de bevolking hieraan deel. Het resultaat was echter, dat degenen, die voor 2.50 meter waren, een kleine meerderheid behaalden. De ze nee-zeggers hanteerden in het alge meen sterke gevoelsargumenten, waar bij de angst voor een zo laag plafond overwoog. De wethouder zowel als Le Cor busier hadden het opinie-onder- zoek ondersteünd. Toen het resul taat uit de bus kwam, deed men opnieuw een dringend beroep op de architect om voor die 24 centi meter toch maar toe te geven. Le Corbusier zwichtte, tot grote vreugde van al degenen, vóór- zo wel tegenstanders, die de bouw van een door Le Corbusier ontwor pen blok woningen onder alle om standigheden als een grote aan winst beschouwen. Aan het zesde internationale orgel concours, dat op 11 juli a.s. in de Grote Kerk te Haarlem zal worden gehouden, zullen deelnemen de orga nisten Hector Zeoli (Buenos Aires), Leopold Hager (Salzburg), Wolfram Ghering (Keulen), Klaas Bolt (Haar lem) en Johan van Dommele (Benne- kom). De leeftijdsgrens is verhoogd van 35 tot 40 jaar. De jury zal be staan uit Anton Heiller (Wenen), Vinn Videro (Gentofe, Denemarken) en Sem Dresden (Scheveningen). Piet Kee is definitief in het bezit gekomen van de wisselbeker, die was geschonken door de Koninklijke alge mene vereniging voor bloembollencul tuur. Het gemeentebestuur van Haar lem heeft een nieuwe prijs beschik baar gesteld, ontworpen en vervaar digd door de Amsterdamse edelsmid Nico Witteman. Ook nu zal een prijs vraag worden gehouden. Gevraagd wordt een orgelcompositie, geschreven in de vorm van een sonatine, waarin geen oude vormen als koraalvariatie, passacaglia e.d. mogen worden opge nomen. Een prijs van f 400.zal wor den toegekend. Het bekroonde werk zal op één der concerten van het con cours worden uitgevoerd. Van 9 tot en met 28 juli a.s. zal de tweede zomerakademie voor orgel worden gehouden. maandag voor het eerst Russische atoomtechnici een bedreiging voor Europa en Amerika? WASHINGTON, 28 maart. In een rapport voor de Amerikaanse se naatscommissie voor atoomenergie wordt gezegd, dat de Sowjet-Unie zo snel atoom-technici opleidt, dat de voorsprong van Amerika en van de Europese landen tezamen bedreigd wordt. Verder wordt er in dit rapport ge zegd, dat vele gegevens uit de Sow- jet-Ünie moeilijk te interpreteren zijn, doch dat volgens de laatst beschikbare cijfers Amerika over 760.000 atoom technici beschikt en de Sowjet-Unie over 980.000. GOES, 30 maart. De Chr. Muziekvereniging „Hosanna" te Goes mag dan al een oudje zijn 1 aug. 1889 staat er in het vaandel aan ouderdomsgebreken lijdt zij zeer zeker niet. Integendeel. En om dat te bewijzen hebben de muzikanten zich deze week in hun Paasbest gestoken. De nieuwe uniformen zijn namelijk gearriveerd. Tweede Paasdag, ter gelegenheid van de provinciale toogdag der Geref. jongens- en meisjesverenigingen te Goes, treedt „Hosanna" daarmee voor het eerst officieel naar buiten. Het wordt een triom fale mars door de straten van Goes. Reeds in 1954 was er sprake van nieuwe uniformen. Maar daarvoor ontbraken de contanten. „Toch moe ten er uniformen komen", sprak de voorzitter G. van Dijl vastbesloten, en zgn voorstel viel ln goede aarde. Sindsdien is er met man en macht gewerkt. door straten van Goes Er kwam een huis-aan-huiscoliecte, waarbij „Hosanna" gezeten op een auto ruim f1500 by elkaar wist te Mazen; de gemeente tastte eens diep in haar geldkist en offerde een royale subsidie; en ook de verschillende sere nades werden dikwijls met klinkende munt beloond. De grootste actie is ech ter wel die geweest van oud papier. Maandenlang hielden de jonge muzi kanten dit werk vol en krantje by krantje werd de stapel groter en de verenigingskas vetter. Teleurstellingen bleven de dappere inzamelaars evenmin bespaard: soms lange, koude winteravonden op stap zonder veel resultaat, dan weer pech met het vervoer en zelfs een aanrydlng met kostbare gevolgen. Maar nu zijn de uniformen er. Di recteur J. den Toonder uit Kloetinge kan trots zijn op zyn kranige korps. Maandagmiddag zullen ze zich on- Lucas 23 33—43 De mensen hebben Jezus gekruisigd. Dit weten wy allang. Maar hebben wy er wel eens goed by stilgestaan wat dat elgeniyk betekent? Wy vinden het een verschrikkeiyk feit en een hoogst gewichtig gebeuren, wy worden erdoor aangegrepen vooral ln de Ujdensweken en in het byzonder ln de laatste lgdensweek. Wg hebben de passiemuziek en de meditaties en de kerkdiensten en nog veel meer. Wy krggen medelyden met Jezus en wy hebben een afschuw van het ver raad en de bloeddorst maarhet ls heel goed mogeiyk, dat wij niet verder komen dan dit alles en dan zgn wy niet anders dan de mensen die op Gol gotha bij de kruisiging aanwezig wa ren. Lucas vermeldt in het gedeelte dat wy nu bezig zgn te lezen, dat het volk er by stond en toezag. Dat ls hetzelfde volk dat zich op de borst gaat slaan van angst en bewo genheid als het donker gaat worden om het kruis en de aardbeving komt. Dat ls hetzelfde volk wat de vrou wen betreft waartegen Jezus zei: Weent niet over Mij, maar over u- zelf!" Zy waren dus wel bewogen en bang en voelden goed dat er iets bij zonders aan de hand was en toch staan zy er by en zien toe. Met andere woordenzyn zy toeschouwers en worden zg niet wezenlgk geraakt. De ze mensen hebben niet door, dat alles wat daar gebeurt op Golgotha, voor hén gebeurt; dat het hun aangaat. En zolang een mens dat niet ziet en dat niet beleeft, biyft hij toeschouwer, dus aan de kant staan. En of dat nu de mens uit de tijd van Christus is of de mens van de 20ste eeuw, dat is precies hetzelfde. De Zwitserse kunstschilder Delly Fries heeft een groep schilderstukken gemaakt over het lyden en sterven van de Here Jezus. Deze schilderstukken zyn heel an ders dan wg gewend zgn. Ze laten niets zien van de Oosterse omgeving, want zg hebben de wereld van nu en mensen van nu tot onderwerp. Er komen mannen en vrouwen voor in de kleding van onze tyd en de mensen die Christus bespotten hebben glacéhandschoenen aan eu een deukhoed op. Er kwam een storm van verontwaar diging toen deze kunstwerken aan de der het spelen van jubelende feest muziek aan de Goese bevolking voorstellen. Dan kan leder zien, waarvoor hij zgn krantje heeft bygedragen. Of hebt U misschien vergeten deze uniform-actie te steunen? Neen, het is (gelukkig voor U) nog niet te laat. Want „Hosanna" komt nog een negenhonderd gulden te> kort. Daarom zal de oud papier- DE EERSTE RASHID AL-DIN Jniverseel geleerde uit de tijd der Mongoolse veroveringen De eerste wereldhistoricus was lf-han, één van de Mongoolse vorsten, van oorsprong een Israëliet, maar droeg een Arabische naam en is ook tot het Mohamme danisme overgegaan. Deze univer sele geleerde heette Rashid Al-din en hij werd in 1247 te Hamadan geboren. Deze historicus is waar schijnlijk de grootste geweest, die de Mohammedaanse wereld ooit heeft gekend en in elk geval is hij de eerste wereldgeschiedkundige, die o.a. een geschiedenis van India heeft geschreven. Een Nederlan der, Prof. Dr. Jahn, heeft zich in het werk van deze Rashid Al-din verdiept en gaat binnenkort de ge schiedenis van India uitgeven. Prof. Jahn, die hoogleraar in het Turks en Perzisch is aan de Leidse uinversiteit en bijzonder hoogle raar in de Slavische en Turkse ta len aan de rijksuniversiteit te Utrecht, heeft onlangs een bezoek gebracht aan het Brits Museum om daar een studie te maken van handschriften van de geleerde, waarvoor Prof. Jahn een subsidie ontving van de Nederlandse orga nisatie voor zuiver wetenschappe lijk onderzoek. Rashid Al-din moet wel een bijzon dere figuur zijn geweest, die leefde in de tijd van de Mongoolse veroverin gen. Hy was eerst lijfarts van Abagha die Iran van 1265 tot 1282 regeerde. Daarna werd hij geschiedschrijver en vertrouweling van Ghazan Khan, die van 1295 tot 1304 het bewind voerde. Het hoogtepunt van zijn carrière be reikte hij onder Ouljaitou (1304-1316), wiens eerste minister hij werd. Na de dood van deze heerser ging het snel Belangrijke publicatie van Nederlandse hoogleraar bergafwaarts met hem. In 1317 werd hij afgezet en het jaar daarop werd Rashid Al-din met zijn zoon ter dood gebracht. Volkomen objectief Deze tot het Mohammedanisme bekeerde Israëliet was een univer seel geleerde, die onder meer over aardrijkskunde, geneeskunde, na tuurkunde en theologie heeft ge schreven. - In opdracht van Ghazan Khan schreef hij allereerst een geschiedenis van de Turken en de Mongolen en vervolgens van die volkeren, waar mee de Mongolen ln aanraking waren gekomen, zoals de Chinezen, de In diërs en ook de Europeanen, die door hem als „Franken" worden aangeduid. Als eerste minister was hy bekleed met een macht, die byna groter was dan die van zijn vorst en ln deze functie stonden hem by zijn geschiedschrijving alle bronnen ter beschikking. Het ls op vallend, dat Rashid Al-din als histori cus een volkomen objectiviteit aan de dag legde. Pas laat ontdekt Merkwaardig is, dat het werk van deze geleerde pas zeer laat in het westen bekend is geworden. In 1839 gaf de Fransman Quatremeré een uit treksel van zijn wereldgeschiedenis, voorzien van een vertaling en aante keningen. Hoewel er nadien van ver schillende zijden is aangedrongen op publicatie van deze wereldgeschiede nis in haar geheel, is daarvan nimmer iets gekomen. Prof. Jahn gaf zelf in 1940 de „Geschiedenis van Ghazan Kahn" uit en een jaar later de „Ge schiedenis van de Mongoolse vorsten van Abagha en Gaikhatos". De eerste verscheen in Londen, de tweede in Praag. In 1951 bezorgde prof. Jahn de uitgave van de „Geschiedenis der Franken". Al vergevorderd De uitgave van de „Geschiedenis van India", waarmee de hoogleraar nu be zig Is, ls ln een vergevorderd stadium van voorbereiding. Ook deze editie zal, evenals de andere, voorzien zgn van een vertaling en een commentaar. Rashid Al-din schreef zyn wereldgeschiedenis oorspronkeiyk in het Perzisch, maar zy werd op zyn last later in het Arabisch vertaald. Een gedeelte van deze „Geschiede nis van India" is ook in de oude Ara bische versie tot ons gekomen* en deze is zeer nauwkeurig, speciaal waar het de passages over het Boeddhisme be treft. De Mohammedanen waren in het algemeen niet gewoon veel aandacht aan de religie van andere volkeren te besteden en daarom zijn de me dedelingen, die Rashid Al-din over het Boeddhisme doet, zo belangrijk. Bovendien bevatten zij tal van nieu we gegevens. Prof. Jahn is verder van plan met zijn collega Walter Fischel de „Geschiedenis van de Joden" uit te geven, die eveneens door Rashid Zo zien de muzikanten van „Ho sanna" er uit ln hun nieuwe uni formen. Vlnr: A. Knissaard, J. P. M. Pikkaart, G. van Dyi (voorz.), J. J. Verhage en G. J. Meeuwsen. actie onvermoeid worden voort gezet. Helpt U mee die laatste loodjes licht te maken? Even een telefoon tje naar 2554 of een briefje in de bus op Anjelierstraat 48, en in een ommezien helpen de muzikanten U van Uw papierrommel af. Denkt U daar even aan, als U maandag de mannen in hun mooie unifor men voorbij ziet stappen? GENEVE, 29 maart. De leiders van een commissie, die meer dan 160 protestantse kerken vertegenwoordigd, hebben bekend gemaakt, dat zij de Britse regering zullen vragen op wel ke voorwaarden aartsbisschop Maka- rios eventueel op Cyprus terug zou kunnen keren. De commissie waarvan ook de Or thodoxe kerk van Cyprus en de An glicaanse kerk deel uitmaken, is na langdurig voorbereidend werk tot de conclusie gekomen dat Cyprus recht heeft op zelfbestuur, doch dat de be volking van het eiland over een be paalde periode gegradueerde vormen van zelfbestuur dient te accepteren. Dit is in principe ook de oplossing, die de Britse regering voorgesteld heeft. 14-jarige jongen verongelukt ROTTERDAM, 29 maart. De 14- jarige C. van der Giessen uit Rotter dam, is gisteravond tengevolge van een verkeersongeval om het leven ge komen. Hij werd aangereden door een bestelauto en kreeg een schedelba- sisfractuur. Bij aankomst in het zie kenhuis Coolsingel bleek dat hij was overleden. Al-din werd geschreven. Dit zal gebeuren als de „Geschiedenis van India" verschenen is. Walter Fischel is hoogleraar te Berkeley en één van de grootste kenners va nde geschiedenis van het Jo dendom. openbaarheid werden prysgegeven. Deze verontwaardiging kwam voort uit het feit, dat het zo heel anders is dan het altyd ls geweest en de mens wil vooral ln de geestelyke dingen alle3 graag by het oude laten, dan kan hij er zo rustig by biyven, want aan het bekende ls hy gewend. En ln verband hiermee was men verontwaardigd door dat men nu zag dat het niet alleen de mensen waren van voor 2000 Jaar, die Christus kruisigden en afwezen, maar dat het ook de mens van nu ls. Dat wij het ook zelf zyn. Christus bidt: „Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen". Wij hebben tot nu toe op het laatste gelet en willen er nog even verder naar zien. Wy weten niet wat wg doen, want de mens is een verdwaasd wezen. Hij kent zichzelf niet; hy kent z'n mede mens niet; hij kent de wereld rondom zich niet, omdat hij God niet kent. Ze ker, wg kunnen over het een en het ander veel praten, maar dat ls nog let» anders dan kennen. Paulus zegt, dat de mens verduls. terd is in zijn verstand. Hy bedoelt daarmee, dat de mens werd verduis terd in heel zgn wezen. Dacht U, dat d' mens dat wil weten Weineen! NIcodemus wilde dat niet weten, want hij was een leraar Israels en hij begon een gesprek met Jezus met de woorden: „Wy weten!" De Farizeën meenden ook te weten. En de moderne mens weet ook zo heel veel. Hg weet zo veel, dat hy wel zelf schepper kan zijn en onderhouder. Dat alles ln het honderd ligt vindt hy allesbehalve leuk, maar hg meent wel middelen te weten waardoor het beter wordt. „Zij weten niet wat zy doen!" Daar is Jezus Christus op deze wereld geko men en wel voor deze mensen en deze mensen werpen Hem uit. Wij zeggen: „Maar nu is het toch ze ker een onmogelijk zaak om deze men sen te redden!" Als iemand in het wa ter ligt en hg dreigt te verdrinken en ik wil hem helpen, hoe kan ik hem dan redden als hij almaar zegt: „Maar lk verdrink niet, er is geen gevaar, waar maakt IX zich toch druk om?" Kgk, zo zgn wij, als wij er wel boven op staan en toezien, maar toch toe schouwer biyven. Je blgft dan in het nlet-kennen van jezelf en in het niet -kennen van God. Christus bidt in Zijn gebed aan het kruis evenwel nog meer. Hij bidt: „Va der vergeef het hun!" Dus deze mensen wil God nog ver geven. Daar moeten wij toch een3 goed over nadenken. Dit moeten wij goed op ons laten inwerken. Daar zijn mensen die Christus. Gods eigen Zoon kruisigen en zij doen dat in hun onwetendheid. Maar deze on wetendheid is geen verontschuldiging. Het is een onwetendheid die komt door vervreemding van God. Het is een onwetendheid doordat men naar God niet luistert en men luistert niet naar God, doordat men naar zichzelf luistert. De mensen zijn als die dren keling die z'n gevaar niet ziet en dus niet gered wil worden. En nu pleit de Zoon voor deze men sen. Wy gaan nog weer even terug naar Nieodemus. Wij zeiden straks dat Nicodemus het gesprek met Jezus begon met de woorden: „Wg weten!" Hij ging weg met de vraag: „Hoe kan dit geschieden?" Hij was zijn eigen zekerheid kwyt. Neen, hij ging niet alleen met deze vraag weg. In zijn onzekerheid kreeg hg van Jezus mee de boodschap van die bekende tekst Joh. 316: „Alzo lief heeft God de wereld". Dat is de goddelijke zeker heid in onze onzekerheden. Het god- delijke licht in onze duisternis. Dit is Goede Vrijdag. Goede Vrijdag is onze schuld en nood en deze zijn zó groot en daaraan zijn wij zó gewend dat wij het niet eens meer vanuit onszelf zien. Maar nu laat God het zien. God laat zien wat de mensen met Zijn Zoon doen, maar God laat ook zien wat de Zoon doet voor deze mensen. Wie gezegend Goede Vrijdag heeft gevierd en altijd weer viert ziet Gods vergeving in zijn eigen schuld. En die komt ook bij Pasen terecht. Of beter gezegd: „Die beleeft Pasen al". We willen nu eens als Paastekst lezen het kruiswoord van Jezus dat hij spreekt tegen de moordenaar: .Voorwaar ik zeg U heden zult gij met mij in het Paradijs zijn". Een moordenaar ondergaat op de vreselijkste wijze de doodstraf. En deze moordenaar is een ontaard mens. Het evangelie vertelt ons dat hij en die andere moordenaar meededen aas de bespotting van Jezus. Hij die de dood tegemoet ging ontzag zelfs een medekruiseling niet. Om dit te doen moet een mens toch wel diep gezon ken zgn. En nu hoort deze mens Jezus zeggen dat hij in het paradys komt. Dat be tekent dus dat deze op een vreselgke wijze stervende mens weten mag, heel zeker weten mag van het leven. Dit wonder moet ons al'ijd weer te machtig zyn zoals alle dingen van Christus ons altyd weer te machtig zijn; als wy ze tenminste goed bezien. Hoe heeft deze mens leren bidden? Ja, want dat heeft hg. Ik weet het niet. Ik hoef het ook niet te weten. Ik weet alleen dat het kan. Zelfs deze diepgezonkene wordt gered. En ik vraag met Nicodemus ver wonderd en verbijsterd: „Hoe kunnen deze dingen geschieden? Ze kunnen geschieden. Dat weet ik heel, heel zeker. Ik weet blij en dankbaar zeker dat God dit mogelijk maakt. Ik weet dat het daar op Golgotha al Pasen is. Nog moet Christus door de dood heengaan maar Hij neemt al mensen mee naar het Paradijs. Op goede vrijdag is het al Pasen. Op stille zaterdag is het al Pasen. Degene, die leert geloven weet dit. Degene die dit nog niet weet mag le ren geloven. Ook vandaag nog. Ook op dit moment en op het volgende moment. Bij die moordenaar was die ver andering nodig. Bij u' en mij ook. Bij die moordenaar was die verandering mogelijk. Bij U en by mij ook. Laten wij het toch nooit opgeven om door Christus die altijd bij ons midden in onze dood Zijn leven te beleven. Vlissingen. J. KWAST.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1956 | | pagina 9