Ik
GOEDE VRIJDAG
in nieuwe uniformen!
wereldhistnricus
Ch> PciSCn
Ontwikkeling
Ontspanning
Gezelligheid
Le Corbusier geeft toe en
„foreadoor der moderne
beeldende kunst"
Een nieuwe keramische
techniek
Zesde internationaal
orgelconcours in Haarlem
Triomfale mars
Protestantse kerken over het
probleem Cyprus
't Zeeuwsch Weekend
DISPUUT 01
(Van onze West-Duitse correspondent)
BERLIJN, maart. Maanden
lang heeft een heftige discussie om
24 centimeter de gemoederen in
West-Berlijn beziggehouden. Het
ging om de bouw van een complex
woningen door de beroemde Fran
se architect Le Corbusier. In 1957
zal in West-Berlijn een internatio
nale bouwtentoonstelling worden
gehouden in het zgn. „Hansa-vier-
tel", dat is de zwaar beschadigde
wijk rondom de voormalige „Tier-
garten". Op deze tentoonstelling
zullen verschillende daartoe door
de senaat uitgenodigde beroemde
architecten, complexen woningen
bouwen.
Le Corbusier, die ook in zijn vader
land als buitenbeentje bekend staat,
werd uitgenodigd niet in het Hansa-
viertel, maar op één van de meest ide
ale bouwterreinen in Berlijn, niet ver
van het Olympisch stadion een woon
blok met 300 woningen te ontwerpen.
Le Corbusier heeft een ontwerp in
gediend, dat uitgaat van zijn in Nantes
ontwikkelde huizentype.
Het ontwerp van Le Corbusier be
oogt een gebouw op pilaren, waardoor
een galerij onder het gebouw bestaat.
De ingang is een grote glazen hall,
waarin de liften uitkomen. Deze liften
stoppen slechts op de oneven etages
omdat de woningen uit twee etages
zullen bestaan, waardoor de illusie van
één-gezins-huizen in een uit vele ver
diepingen bestaand woonblok wordt
gewekt. De woningen komen uit op
OPINIE-ONDERZOEK
over hoogte der kamers
Ingezonden Mededeling (Adv.)
Ganzepoortstraat 3
Goes
Lezing van Louis Heymans
over Picasso
GOES, 30 maart. Onder auspiciën
van de Stichting Zeeuwse Kunstenaars
kring heeft de heer Louis Heymans ln
kunsthandel Sturm een boelende lezing
gehouden over de veelzijdige schilder
Picasso, die wel „De toreadoor der mo
deme beeldende kunst" genoemd wordt,
Over het algemeen heerst er ten op
richte van Picasso een fenomenaal wan
begrip, aldus de heer Heymans. Maar
als er Iemand ln de beeldende kunst
recht heeft op de titel „genie", dan ls
het wel Picasso. Waar andere schilders,
eveneens ontegenzeggelijk grote kun
stenaars, hun hele leven wijdden aan
één bepaald „isme", heeft Picasso ver
scheidene „ismen" gekend. Door tien
tallen lichtbeelden verduidelijkt, lichtte
de heer Heymans een tipje op van de
sluier, waartegen men voor het me
rendeel Picasso's werken bezichtigd,
over: Kubisme, Expressionisme, Surre
alisme, Realisme, etc. Vaak beoordeelt
Iemand de grote werken van Piasco
zonder er verder bij stil te staan, welk
karakter deze mens bezit en welke
driften hem beheersen. Hierdoor kan
men nooit een goede indruk krijgen van
z(jn werken, en kan men ze evenmin
beoordelen. In de woning van deze gro
te creator te Parijs zijn de belangrijk
ste vindingen gedaan op het gebied van
de schilderkunst. Steeds had men te
ruggegrepen op het oude, maar opeens
ontdekte men, dat er veel meer moge
lijkheden waren. Steeds weer wist Pi
casso andere creaties te scheppen maar
nooit greep hij terug naar het bekende.
Zijn lijfspreuk was: Ik zoek niet, maar
lk vind. In zijn werken ls van geen ont
wikkeling sprake. Evenwel is er zeer
zeker een samenhang.
Is Picassoer op uit om de mensen
te bedotten? De heer Heymans gelooft
het niet. Er Is geen eerlijker mens dan
Picasso, maar als een echte Spanjaard
was htj humoristisch. Picasso maakte
praktisch nooit zijn werk af. Dat be
tekende voor hem een afsterven. Dit
had voor hem geen waarde. Hy houdt
er van fouten te maken. Zgn werxen
behoren echter niet tot het verleden,
maar tot de toekomst.
Willem Westbroek en Louis van
Roode, de laatste bekend om zijn
Erasmusmozaïek aan de gevel van 't
Holbeinhuis te Rotterdam en zijn mo
zaïek aan „Britannia" te Vlissingen,
menen een nieuwe wijze van vervaar
digen en decoreren van keramische
schalen gevonden te hebben. De ont
dekking werd gedaan bij het vervaar
digen van materiaal voor een plateel
mozaïek. Volgens de beide heren is
het volkomen anders dan hetgeen men
op dit gebied kent en reeds vele
eeuwen is toegepast. Bij de nieuwe
vinding wordt de decoratie niet op 't
plateel aangebracht door schildering
of inkrassing, maar dat wat de beide
kunstenaars het „keramische intarsio"
noemen. Beiden zijn van oordeel, dat
deze nieuwe methode ongekende mo
gelijkheden biedt.
een ,rue interieure". De woningen heb
ben een oppervlakte van ongeveer 80
vierkante meter, bevattende een hall,
keuken en woonkamer met glazen log
gia. De tweede etage, te bereiken via
een vrijstaande trap, bevat de slaap
kamers van de ouders, twee kamers
voor de kinderen, bad en een daarvan
door muur en deur gescheiden w.c. als
mede een bergruimte. De kinderka
mers kunnen door een grote schuif
deur tot één kamer worden verenigd.
Ook aan deze kamer is over de gehele
lengte en breedte een glazen loggia
verbonden.
Tot het gebouw behoren liften, auto
matische vuilnisafvoer, gemeenschap
pelijke antennes en ventilatie-installa-
tie. Volgens voorlopige berekeningen
zou een kubieke meter ongeveer 78 DM
kosten, hetgeen 18 DM meer is dan de
in West-Berlijn bij de sociale woning
bouw geldende richtprijs. De huur
voor deze woningen zou daardoor 1.40
DM per vierkante meter, oftewel min
stens 112 DM per maand bedragen.
Om 24 centimeter
Het waren echter niet de hogere
bouwkosten en daardoor hogere huren,
die de heftige meningsverschillen ver
oorzaakten. Neen, het ging om de door
Le Corbusier voorgestelde, voor Ber-
lynse verhoudingen buitengewoon lage
kamerhoogten van slechts 2.26 meter.
De wethouder voor de woningbouw
van Berlijn wees deze van de hand
2.50 meter moeten volgens de aldaar
geldende bouwvoorschriften de kamers
hoog zijn. Le Corbusier hield vast aan
2.26 meter, erop wijzende, dat hij bij
deze hoogte uitgaat van de gemiddelde
lengte (1.83 meter) van de bewoners
en dat hij die bij zijn huizen in Mar
seille en Nantes had toegepast, zonder
dat hierover ooit klachten waren ge
uit. En het zag ernaar uit, dat van de
bouw van het Le Corbusier-blok in
West-Berlijn niets zou komen.
De redactie van een groot dagblad in
West-Berlijn, die de 2.26 meter geen
bezwaar achtte, organiseerde een opi
nie-onderzoek onder de lezers en met
de hartstocht die Berlijners altijd aan
de dag leggen bij vraagstukken van
oentimeter
openbaar belang, nam de bevolking
hieraan deel. Het resultaat was echter,
dat degenen, die voor 2.50 meter waren,
een kleine meerderheid behaalden. De
ze nee-zeggers hanteerden in het alge
meen sterke gevoelsargumenten, waar
bij de angst voor een zo laag plafond
overwoog.
De wethouder zowel als Le Cor
busier hadden het opinie-onder-
zoek ondersteünd. Toen het resul
taat uit de bus kwam, deed men
opnieuw een dringend beroep op
de architect om voor die 24 centi
meter toch maar toe te geven. Le
Corbusier zwichtte, tot grote
vreugde van al degenen, vóór- zo
wel tegenstanders, die de bouw
van een door Le Corbusier ontwor
pen blok woningen onder alle om
standigheden als een grote aan
winst beschouwen.
Aan het zesde internationale orgel
concours, dat op 11 juli a.s. in de
Grote Kerk te Haarlem zal worden
gehouden, zullen deelnemen de orga
nisten Hector Zeoli (Buenos Aires),
Leopold Hager (Salzburg), Wolfram
Ghering (Keulen), Klaas Bolt (Haar
lem) en Johan van Dommele (Benne-
kom). De leeftijdsgrens is verhoogd
van 35 tot 40 jaar. De jury zal be
staan uit Anton Heiller (Wenen), Vinn
Videro (Gentofe, Denemarken) en Sem
Dresden (Scheveningen).
Piet Kee is definitief in het bezit
gekomen van de wisselbeker, die was
geschonken door de Koninklijke alge
mene vereniging voor bloembollencul
tuur. Het gemeentebestuur van Haar
lem heeft een nieuwe prijs beschik
baar gesteld, ontworpen en vervaar
digd door de Amsterdamse edelsmid
Nico Witteman. Ook nu zal een prijs
vraag worden gehouden. Gevraagd
wordt een orgelcompositie, geschreven
in de vorm van een sonatine, waarin
geen oude vormen als koraalvariatie,
passacaglia e.d. mogen worden opge
nomen. Een prijs van f 400.zal wor
den toegekend. Het bekroonde werk
zal op één der concerten van het con
cours worden uitgevoerd.
Van 9 tot en met 28 juli a.s. zal de
tweede zomerakademie voor orgel
worden gehouden.
maandag
voor het eerst
Russische atoomtechnici een
bedreiging voor Europa en
Amerika?
WASHINGTON, 28 maart. In een
rapport voor de Amerikaanse se
naatscommissie voor atoomenergie
wordt gezegd, dat de Sowjet-Unie zo
snel atoom-technici opleidt, dat de
voorsprong van Amerika en van de
Europese landen tezamen bedreigd
wordt.
Verder wordt er in dit rapport ge
zegd, dat vele gegevens uit de Sow-
jet-Ünie moeilijk te interpreteren zijn,
doch dat volgens de laatst beschikbare
cijfers Amerika over 760.000 atoom
technici beschikt en de Sowjet-Unie
over 980.000.
GOES, 30 maart. De Chr. Muziekvereniging „Hosanna" te Goes
mag dan al een oudje zijn 1 aug. 1889 staat er in het vaandel
aan ouderdomsgebreken lijdt zij zeer zeker niet. Integendeel. En
om dat te bewijzen hebben de muzikanten zich deze week in hun
Paasbest gestoken. De nieuwe uniformen zijn namelijk gearriveerd.
Tweede Paasdag, ter gelegenheid van de provinciale toogdag der
Geref. jongens- en meisjesverenigingen te Goes, treedt „Hosanna"
daarmee voor het eerst officieel naar buiten. Het wordt een triom
fale mars door de straten van Goes.
Reeds in 1954 was er sprake van
nieuwe uniformen. Maar daarvoor
ontbraken de contanten. „Toch moe
ten er uniformen komen", sprak de
voorzitter G. van Dijl vastbesloten,
en zgn voorstel viel ln goede aarde.
Sindsdien is er met man en macht
gewerkt.
door straten van Goes
Er kwam een huis-aan-huiscoliecte,
waarbij „Hosanna" gezeten op een
auto ruim f1500 by elkaar wist te
Mazen; de gemeente tastte eens diep
in haar geldkist en offerde een royale
subsidie; en ook de verschillende sere
nades werden dikwijls met klinkende
munt beloond. De grootste actie is ech
ter wel die geweest van oud papier.
Maandenlang hielden de jonge muzi
kanten dit werk vol en krantje by
krantje werd de stapel groter en de
verenigingskas vetter.
Teleurstellingen bleven de dappere
inzamelaars evenmin bespaard: soms
lange, koude winteravonden op stap
zonder veel resultaat, dan weer pech
met het vervoer en zelfs een aanrydlng
met kostbare gevolgen.
Maar nu zijn de uniformen er. Di
recteur J. den Toonder uit Kloetinge
kan trots zijn op zyn kranige korps.
Maandagmiddag zullen ze zich on-
Lucas 23 33—43
De mensen hebben Jezus gekruisigd.
Dit weten wy allang. Maar hebben
wy er wel eens goed by stilgestaan wat
dat elgeniyk betekent?
Wy vinden het een verschrikkeiyk
feit en een hoogst gewichtig gebeuren,
wy worden erdoor aangegrepen vooral
ln de Ujdensweken en in het byzonder
ln de laatste lgdensweek. Wg hebben
de passiemuziek en de meditaties en
de kerkdiensten en nog veel meer.
Wy krggen medelyden met Jezus en
wy hebben een afschuw van het ver
raad en de bloeddorst maarhet ls
heel goed mogeiyk, dat wij niet verder
komen dan dit alles en dan zgn wy
niet anders dan de mensen die op Gol
gotha bij de kruisiging aanwezig wa
ren. Lucas vermeldt in het gedeelte
dat wy nu bezig zgn te lezen, dat het
volk er by stond en toezag.
Dat ls hetzelfde volk dat zich op de
borst gaat slaan van angst en bewo
genheid als het donker gaat worden
om het kruis en de aardbeving komt.
Dat ls hetzelfde volk wat de vrou
wen betreft waartegen Jezus zei:
Weent niet over Mij, maar over u-
zelf!" Zy waren dus wel bewogen en
bang en voelden goed dat er iets bij
zonders aan de hand was en toch
staan zy er by en zien toe. Met andere
woordenzyn zy toeschouwers en
worden zg niet wezenlgk geraakt. De
ze mensen hebben niet door, dat alles
wat daar gebeurt op Golgotha, voor
hén gebeurt; dat het hun aangaat.
En zolang een mens dat niet ziet en
dat niet beleeft, biyft hij toeschouwer,
dus aan de kant staan. En of dat nu
de mens uit de tijd van Christus is
of de mens van de 20ste eeuw, dat is
precies hetzelfde.
De Zwitserse kunstschilder Delly
Fries heeft een groep schilderstukken
gemaakt over het lyden en sterven
van de Here Jezus.
Deze schilderstukken zyn heel an
ders dan wg gewend zgn. Ze laten niets
zien van de Oosterse omgeving, want
zg hebben de wereld van nu en
mensen van nu tot onderwerp.
Er komen mannen en vrouwen
voor in de kleding van onze tyd en de
mensen die Christus bespotten hebben
glacéhandschoenen aan eu een deukhoed
op.
Er kwam een storm van verontwaar
diging toen deze kunstwerken aan de
der het spelen van jubelende feest
muziek aan de Goese bevolking
voorstellen.
Dan kan leder zien, waarvoor hij
zgn krantje heeft bygedragen.
Of hebt U misschien vergeten
deze uniform-actie te steunen?
Neen, het is (gelukkig voor U) nog
niet te laat. Want „Hosanna" komt
nog een negenhonderd gulden te>
kort. Daarom zal de oud papier-
DE EERSTE
RASHID AL-DIN
Jniverseel geleerde uit de tijd der Mongoolse veroveringen
De eerste wereldhistoricus was lf-han, één van de Mongoolse vorsten,
van oorsprong een Israëliet,
maar droeg een Arabische
naam en is ook tot het Mohamme
danisme overgegaan. Deze univer
sele geleerde heette Rashid Al-din
en hij werd in 1247 te Hamadan
geboren. Deze historicus is waar
schijnlijk de grootste geweest, die
de Mohammedaanse wereld ooit
heeft gekend en in elk geval is hij
de eerste wereldgeschiedkundige,
die o.a. een geschiedenis van India
heeft geschreven. Een Nederlan
der, Prof. Dr. Jahn, heeft zich in
het werk van deze Rashid Al-din
verdiept en gaat binnenkort de ge
schiedenis van India uitgeven.
Prof. Jahn, die hoogleraar in het
Turks en Perzisch is aan de Leidse
uinversiteit en bijzonder hoogle
raar in de Slavische en Turkse ta
len aan de rijksuniversiteit te
Utrecht, heeft onlangs een bezoek
gebracht aan het Brits Museum om
daar een studie te maken van
handschriften van de geleerde,
waarvoor Prof. Jahn een subsidie
ontving van de Nederlandse orga
nisatie voor zuiver wetenschappe
lijk onderzoek.
Rashid Al-din moet wel een bijzon
dere figuur zijn geweest, die leefde in
de tijd van de Mongoolse veroverin
gen. Hy was eerst lijfarts van Abagha
die Iran van 1265 tot 1282 regeerde.
Daarna werd hij geschiedschrijver en
vertrouweling van Ghazan Khan, die
van 1295 tot 1304 het bewind voerde.
Het hoogtepunt van zijn carrière be
reikte hij onder Ouljaitou (1304-1316),
wiens eerste minister hij werd. Na de
dood van deze heerser ging het snel
Belangrijke publicatie van
Nederlandse hoogleraar
bergafwaarts met hem. In 1317 werd
hij afgezet en het jaar daarop werd
Rashid Al-din met zijn zoon ter dood
gebracht.
Volkomen objectief
Deze tot het Mohammedanisme
bekeerde Israëliet was een univer
seel geleerde, die onder meer over
aardrijkskunde, geneeskunde, na
tuurkunde en theologie heeft ge
schreven.
- In opdracht van Ghazan Khan
schreef hij allereerst een geschiedenis
van de Turken en de Mongolen en
vervolgens van die volkeren, waar
mee de Mongolen ln aanraking waren
gekomen, zoals de Chinezen, de In
diërs en ook de Europeanen, die door
hem als „Franken" worden aangeduid.
Als eerste minister was hy bekleed
met een macht, die byna groter was
dan die van zijn vorst en ln deze functie
stonden hem by zijn geschiedschrijving
alle bronnen ter beschikking. Het ls op
vallend, dat Rashid Al-din als histori
cus een volkomen objectiviteit aan de
dag legde.
Pas laat ontdekt
Merkwaardig is, dat het werk van
deze geleerde pas zeer laat in het
westen bekend is geworden. In 1839
gaf de Fransman Quatremeré een uit
treksel van zijn wereldgeschiedenis,
voorzien van een vertaling en aante
keningen. Hoewel er nadien van ver
schillende zijden is aangedrongen op
publicatie van deze wereldgeschiede
nis in haar geheel, is daarvan nimmer
iets gekomen. Prof. Jahn gaf zelf in
1940 de „Geschiedenis van Ghazan
Kahn" uit en een jaar later de „Ge
schiedenis van de Mongoolse vorsten
van Abagha en Gaikhatos". De eerste
verscheen in Londen, de tweede in
Praag. In 1951 bezorgde prof. Jahn de
uitgave van de „Geschiedenis der
Franken".
Al vergevorderd
De uitgave van de „Geschiedenis van
India", waarmee de hoogleraar nu be
zig Is, ls ln een vergevorderd stadium
van voorbereiding. Ook deze editie zal,
evenals de andere, voorzien zgn van een
vertaling en een commentaar. Rashid
Al-din schreef zyn wereldgeschiedenis
oorspronkeiyk in het Perzisch, maar zy
werd op zyn last later in het Arabisch
vertaald.
Een gedeelte van deze „Geschiede
nis van India" is ook in de oude Ara
bische versie tot ons gekomen* en deze
is zeer nauwkeurig, speciaal waar het
de passages over het Boeddhisme be
treft.
De Mohammedanen waren in het
algemeen niet gewoon veel aandacht
aan de religie van andere volkeren
te besteden en daarom zijn de me
dedelingen, die Rashid Al-din over
het Boeddhisme doet, zo belangrijk.
Bovendien bevatten zij tal van nieu
we gegevens.
Prof. Jahn is verder van plan
met zijn collega Walter Fischel de
„Geschiedenis van de Joden" uit
te geven, die eveneens door Rashid
Zo zien de muzikanten van „Ho
sanna" er uit ln hun nieuwe uni
formen. Vlnr: A. Knissaard, J. P.
M. Pikkaart, G. van Dyi (voorz.),
J. J. Verhage en G. J. Meeuwsen.
actie onvermoeid worden voort
gezet.
Helpt U mee die laatste loodjes
licht te maken? Even een telefoon
tje naar 2554 of een briefje in de
bus op Anjelierstraat 48, en in een
ommezien helpen de muzikanten
U van Uw papierrommel af. Denkt
U daar even aan, als U maandag
de mannen in hun mooie unifor
men voorbij ziet stappen?
GENEVE, 29 maart. De leiders
van een commissie, die meer dan 160
protestantse kerken vertegenwoordigd,
hebben bekend gemaakt, dat zij de
Britse regering zullen vragen op wel
ke voorwaarden aartsbisschop Maka-
rios eventueel op Cyprus terug zou
kunnen keren.
De commissie waarvan ook de Or
thodoxe kerk van Cyprus en de An
glicaanse kerk deel uitmaken, is na
langdurig voorbereidend werk tot de
conclusie gekomen dat Cyprus recht
heeft op zelfbestuur, doch dat de be
volking van het eiland over een be
paalde periode gegradueerde vormen
van zelfbestuur dient te accepteren.
Dit is in principe ook de oplossing,
die de Britse regering voorgesteld
heeft.
14-jarige jongen verongelukt
ROTTERDAM, 29 maart. De 14-
jarige C. van der Giessen uit Rotter
dam, is gisteravond tengevolge van
een verkeersongeval om het leven ge
komen. Hij werd aangereden door een
bestelauto en kreeg een schedelba-
sisfractuur. Bij aankomst in het zie
kenhuis Coolsingel bleek dat hij was
overleden.
Al-din werd geschreven. Dit zal
gebeuren als de „Geschiedenis van
India" verschenen is. Walter
Fischel is hoogleraar te Berkeley
en één van de grootste kenners
va nde geschiedenis van het Jo
dendom.
openbaarheid werden prysgegeven.
Deze verontwaardiging kwam voort
uit het feit, dat het zo heel anders is
dan het altyd ls geweest en de mens
wil vooral ln de geestelyke dingen alle3
graag by het oude laten, dan kan hij
er zo rustig by biyven, want aan het
bekende ls hy gewend. En ln verband
hiermee was men verontwaardigd door
dat men nu zag dat het niet alleen de
mensen waren van voor 2000 Jaar, die
Christus kruisigden en afwezen, maar
dat het ook de mens van nu ls. Dat
wij het ook zelf zyn.
Christus bidt: „Vader, vergeef het
hun, want zij weten niet wat zij doen".
Wij hebben tot nu toe op het laatste
gelet en willen er nog even verder
naar zien.
Wy weten niet wat wg doen, want
de mens is een verdwaasd wezen. Hij
kent zichzelf niet; hy kent z'n mede
mens niet; hij kent de wereld rondom
zich niet, omdat hij God niet kent. Ze
ker, wg kunnen over het een en het
ander veel praten, maar dat ls nog let»
anders dan kennen.
Paulus zegt, dat de mens verduls.
terd is in zijn verstand. Hy bedoelt
daarmee, dat de mens werd verduis
terd in heel zgn wezen.
Dacht U, dat d' mens dat wil weten
Weineen! NIcodemus wilde dat niet
weten, want hij was een leraar Israels
en hij begon een gesprek met Jezus met
de woorden: „Wy weten!" De Farizeën
meenden ook te weten. En de moderne
mens weet ook zo heel veel. Hg weet
zo veel, dat hy wel zelf schepper kan
zijn en onderhouder. Dat alles ln het
honderd ligt vindt hy allesbehalve leuk,
maar hg meent wel middelen te weten
waardoor het beter wordt.
„Zij weten niet wat zy doen!" Daar
is Jezus Christus op deze wereld geko
men en wel voor deze mensen en deze
mensen werpen Hem uit.
Wij zeggen: „Maar nu is het toch ze
ker een onmogelijk zaak om deze men
sen te redden!" Als iemand in het wa
ter ligt en hg dreigt te verdrinken en
ik wil hem helpen, hoe kan ik hem dan
redden als hij almaar zegt: „Maar lk
verdrink niet, er is geen gevaar, waar
maakt IX zich toch druk om?"
Kgk, zo zgn wij, als wij er wel boven
op staan en toezien, maar toch toe
schouwer biyven.
Je blgft dan in het nlet-kennen van
jezelf en in het niet -kennen van God.
Christus bidt in Zijn gebed aan het
kruis evenwel nog meer. Hij bidt: „Va
der vergeef het hun!"
Dus deze mensen wil God nog ver
geven. Daar moeten wij toch een3
goed over nadenken. Dit moeten wij
goed op ons laten inwerken.
Daar zijn mensen die Christus. Gods
eigen Zoon kruisigen en zij doen dat
in hun onwetendheid. Maar deze on
wetendheid is geen verontschuldiging.
Het is een onwetendheid die komt
door vervreemding van God. Het is
een onwetendheid doordat men naar
God niet luistert en men luistert niet
naar God, doordat men naar zichzelf
luistert. De mensen zijn als die dren
keling die z'n gevaar niet ziet en dus
niet gered wil worden.
En nu pleit de Zoon voor deze men
sen. Wy gaan nog weer even terug
naar Nieodemus. Wij zeiden straks dat
Nicodemus het gesprek met Jezus
begon met de woorden: „Wg weten!"
Hij ging weg met de vraag: „Hoe kan
dit geschieden?" Hij was zijn eigen
zekerheid kwyt. Neen, hij ging niet
alleen met deze vraag weg. In zijn
onzekerheid kreeg hg van Jezus mee
de boodschap van die bekende tekst
Joh. 316: „Alzo lief heeft God de
wereld". Dat is de goddelijke zeker
heid in onze onzekerheden. Het god-
delijke licht in onze duisternis.
Dit is Goede Vrijdag.
Goede Vrijdag is onze schuld en
nood en deze zijn zó groot en daaraan
zijn wij zó gewend dat wij het niet
eens meer vanuit onszelf zien. Maar
nu laat God het zien. God laat zien
wat de mensen met Zijn Zoon doen,
maar God laat ook zien wat de Zoon
doet voor deze mensen.
Wie gezegend Goede Vrijdag heeft
gevierd en altijd weer viert ziet Gods
vergeving in zijn eigen schuld.
En die komt ook bij Pasen terecht.
Of beter gezegd: „Die beleeft Pasen
al". We willen nu eens als Paastekst
lezen het kruiswoord van Jezus dat
hij spreekt tegen de moordenaar:
.Voorwaar ik zeg U heden zult gij met
mij in het Paradijs zijn".
Een moordenaar ondergaat op de
vreselijkste wijze de doodstraf. En
deze moordenaar is een ontaard mens.
Het evangelie vertelt ons dat hij en
die andere moordenaar meededen aas
de bespotting van Jezus. Hij die de
dood tegemoet ging ontzag zelfs een
medekruiseling niet. Om dit te doen
moet een mens toch wel diep gezon
ken zgn.
En nu hoort deze mens Jezus zeggen
dat hij in het paradys komt. Dat be
tekent dus dat deze op een vreselgke
wijze stervende mens weten mag,
heel zeker weten mag van het leven.
Dit wonder moet ons al'ijd weer
te machtig zyn zoals alle dingen van
Christus ons altyd weer te machtig
zijn; als wy ze tenminste goed bezien.
Hoe heeft deze mens leren bidden?
Ja, want dat heeft hg. Ik weet het
niet. Ik hoef het ook niet te weten.
Ik weet alleen dat het kan. Zelfs deze
diepgezonkene wordt gered.
En ik vraag met Nicodemus ver
wonderd en verbijsterd: „Hoe kunnen
deze dingen geschieden? Ze kunnen
geschieden.
Dat weet ik heel, heel zeker. Ik weet
blij en dankbaar zeker dat God dit
mogelijk maakt. Ik weet dat het daar
op Golgotha al Pasen is. Nog moet
Christus door de dood heengaan maar
Hij neemt al mensen mee naar het
Paradijs.
Op goede vrijdag is het al Pasen.
Op stille zaterdag is het al Pasen.
Degene, die leert geloven weet dit.
Degene die dit nog niet weet mag le
ren geloven. Ook vandaag nog. Ook
op dit moment en op het volgende
moment.
Bij die moordenaar was die ver
andering nodig. Bij u' en mij ook. Bij
die moordenaar was die verandering
mogelijk. Bij U en by mij ook.
Laten wij het toch nooit opgeven
om door Christus die altijd bij ons
midden in onze dood Zijn leven te
beleven.
Vlissingen.
J. KWAST.