1 DE EINDSTREEP Oostzone ook politiek gekeurd worden! KEUKEN rn vreugde voor elke vrouwI Een zwierig rokje Voor de vrouw Onder Modellen moeien in de 's Nachts geen pijn meer WITTE KRUIS Duur? Maar ook bijzonder duurzaamI Wat krijg je als vrouw elke dag tal van voorwerpen in je han den en wat gebruik je massa's artikelen en levensmiddelen, waar zo ontzaglijk veel aan vast zit, voor wij ze kunnen benutten, zonder dit je daar éen enkele gedachte aan wijdt. Jaren voor de oorlog mocht ik eens een papierfabriek bekijken. Dat was verbazend inte ressant en ik kwam er diep van onder de indruk, dat er zoveel aan te pas moest komen, eer wij een blaadje wit papier in handen kunnen nemen om eens een hartelijk briefje te schrijven aanIk herinner me goed, dat ik de dag na dat fabrieksbezoek met een soort respect een vel papier nam om een epistel te schrijven. In gedachten zag ik toen weer die indrukwekkende reeks aan eengeschakelde machinerieën. En zo is het met zoveel. Denk eens wat er al gebeurt, eer het handje zaai- graan, dat we gedachteloos door ome and laten glijden, vertienvoudigd In de goede aarde, later als een lekker Zeeuws tarwebroodje op onze tafel komt. Je staat er eigenlijk nooit bij •til. Het zijn zulke alledaagse dingen in ons leven. Nu ja, je kunt daar niet altijd over mediteren. Toegegeven, maar zo'n enkel keertje is het wel eens goed, als de aandacht erbij wordt bepaald. Dat kan natuurlijk ook op een onplezierige manier gebeuren. Het ii ook eens een keer gebeurd, dat ik een automobielfabriek mocht bezich tigen. We begonnen bij het begin en zagen wat schroefjes in een knoedeltje bij elkaar, om het nu eens huiselijk te zeggen. Dat was het begin van de mo tor. En toen we een goed ar langs lopende banden hadden geLiiierd, za gen we de complete auto's achter el kaar van de lopende band wegtuffen. Gewoon totdat.... Nu raak je aan auto's ook ge woon en je gaat het als een alle daags ding beschouwen, waaraan je geen extra aandacht schenkt, totdat je pech ermee hebt, net midden in een enigszins verlaten weggedeel te. Dan doe je de motorkap open, kijkt eens ernstig naar al die ge heimzinnige schroefjes en draden en dan besef je opeens, wat een in gewikkeld zaakje het is en wat er wel aan te pas gekomen is, voor we er een vaartje van zoveel kilometer mee kunnen halen. Ja, dat zie je dan wel in, maar een blaadje papier, wat zou dat, of dat •chepje thee, dat we vooral na de oor- het juiste moment precies zo in el kaar, dat je er steeds weer verwon derd over bent. Overal te gebruiken Een mooi moment als je eindelijk de rollen van dat kostelijk materiaal te zien krijgt. Een goede gedachte was ook, dat we eens zagen waar overal linnen gebruikt wordt of kan worden. Ontelbaar veel mogelijkheden. Linnen, dat zuiver Nederlands produkt, kan zijn weg wel vinden in huizen, hotels, op schepen en in de garderobe van zowel dames als heren. Nooit geweten dat een avondjapon van gebloemd linnen zo sierlijk kan vallen en dat een zuiver linnen wan deltoiletje een lust voor het oog kan zijn. Onze Christelijke Plattelandsvrouw wen hebben een goede greep gedaan, toen ze de leden deze film voorzetten. We hebben ervan geleerd en genoten. Misschien dat we thuis gekomen even in heimwee naar zo'n linnenkast, ge vuld met enkel linnen produkten, ver zucht hebben, als het maar niet zo duur was. Tech moeten we ook bedenken, dat linnen zeer duurzaam is. De „cost gaet nu eenmaal voor de baet". Je haalt op de duur het geld er wel alt en mooi linnen is een verheugenis voor het huisvrouweljjk hart, waarbjj nog komt, dat datzelfde hart ook nog met natio nale trots vervuld kan zyn, omdat dit zo'n puur Nederlands prodnkt en fa brikaat is. Wat wil je nog meer! Allen, die deze vergadering bezoch ten, zullen dus nu weer eens een van de dingen, die zo dikwjjls door onze handen gaan, met aandacht bezien. Ook dat is een winstpunt, Maja. Ook onze dochtertjes dragen de aanstaande zomer wijde rokjes en om het leuke zwierige effect te verkrijgen maken we dit schattige onderjurkje eronder. Van katoen gemaakt kan het makkelijk gewassen en gesteven worden. Het rokje heeft onder aan de rand een brede kantstrook. Ook het halsje wordt met een kantje afgezet. Patronen voor de leeftijd van 7- 9-11 jaar. log weer zo gretig in de theepot doen, wat zou daar nu aan vastzitten. Toch weieens goed er eventjes aan te den ken, want dan groeit je waardering voor al die hoofden en handen, die daarvoor bezig zijn geweest. Linnen Vorige week weer eens zo'n lesje êekregen over iets, dat we dagelijks i handen krijgen, waarover we wel licht nooit nadenken, wat een inge wikkelde serie verschillende arbeid er voor nodig is om ons zo'n fijne linnen handdoek in de kast te brengen. Dat lesje kreeg ik op de jaarvergadering Ven de Christelijke Plattelandsvrou wen. De jaarvergadering was natuur lijk eerst, zoals alle jaarvergaderingen met verslagen en overzichten. Ja, mis- •chien was er toch iets bijzonders bij want we hoorden vqje goede berich ten. De secretaresse vertelde van veel activiteiten en een groeiend ledental en de penningmeesteresse had nog een overschot in kas, of om in ver enigingstermen te spreken een batig èlot. Maar hoofdschotel was toch de zeer Interessante film: „Van lijnzaad tot lijn waad". Je huisvrouwenhart hunkert al tijd wel naar enkel puur linnen In je linnenkast, maar dat gaat niet van wege de duiten. Toch doen we allemaal wel ons best om dan toch nog zoveel mogelijk het linnen in stapeltjes als handdoeken en wat nog maar meer in de kast te krijgen. Respect Als je 's morgens soms nog met een slaperig gezicht een linnen handdoek over je gezicht haalt, dan denk je er vast niet aan wat er met man en macht aan gewerkt is geworden voor Jat lijnzaad, dat je zo gemakkelijk •ons door je handen laat rollen, tot een lap linnen is verwerkt, waarvan ie de mooie handdoeken knippen kunt lij reeksen. Als je echter de film ge zien hebt, haal je met een zeker res pect een handdoek van je stapeltje in oe kast.En voor een tafelkleed in da- mastpatronen geweven neem je haast ie hoed afl Dat vlot rollende lijnzaad, geworpen ook in onze goede Zeeuwse •arde. geeft al gauw een „damasten kleed van fijne bloempjes, wat een lust voor het oog is. Maar als het vlas zover is, dat het gesneden kan wor den, vraagt het heel wat activiteiten. Ook op het land vervangen de ma chines veel mankracht. Doch dat alles kunnen we van dichtbij nog wel eens meemaken. Anders en ingewikkelder voor ons, aan verfijnde techniek niet ge wende vrouwenoog, geheimzinniger, wordt de bewerking als de vlasve zels de fabriek zijn binnengebracht. Wat zijn al die machinerieën toch ook prachtstukken. Alles grijpt op Aan Tante Truui Zeeuwsch Weekend STEAKS BEGINT HET NIEUWE SCHOOLJAAR Toch een goede dag voor Beppie (en voor de juffrouw I) Vorige week kreeg u alleen een triest griepverhaal van me en nu wordt het weer een zang in mineur, want die laatste school dag met het kroost, dat ik een jaar lang onder mijn hoede had, vind ik altijd rondweg gesproken, miserabel. Begrijp me goed; ik vind ze niet alle vier dozijn schatten. Er is wel een stel spruiten bij, die ik met groot plezier overpoot in de banken bij mijn collega, maar van de rest spijt het me altijd, dat ik ze moet doorgeven. En dan zijn er ook meestal nog wel een paar bij, van wie het je uitgesproken aan het hart gaat, omdat het zulke leuke rakkers zijn. Geen wonder dus. dat ik zo'n schooldag steeds met een bedrukt gemoed begin, al laat ik daar niets van merken. Mijn beste nichtjes en neven, Als jullie dit Weekend in de bus ge stopt krijgen, hebben jullie vakantie. Van harte gegund hoor. Geniet er maar fijn van, alleen; zorg voor een vrij ogenblikje, dat je mij een brief kunt schrijven. Als het nou eens mooi weer was, wat zouden jullie dan gaan doen? Maar dat hoor ik later wel. Nu ga ik onze Witte Anjer te Kapelle blij maken, door te vertellen, dat de prijs naar haar toe komt reizen en al de anderen moeten het alleen met een massa groeten doen. Jullie tante TRUUS. Sneeuwklokje te Aagtekerke. Toen ik je brief las, zag ik in gedachten heel die gymnastiekoefening. Dat komt omdat ik daar vroeger ook heel wat aan gedaan heb. Leuk, dat vader er bü was. Die kreeg misschien ook nog wel zin om mee te doen. Hoe groot is jullie gymnastiek club? Van dat krentenbroodje hadden jullie natuurlijk allemaal plezier. Witte Anjer te Kapelle. Wat een feestelijkheden heb jij beleefd of staan binnenkort op het program. Geen wonder, dat je 't heerlijk vindt als die drie leuke peuters komen logeren. Daar moest je een foto van ma ken. Jullie hebben de jarige, al was het dan geen kroonjaar, toch nog goed be dacht. Daar wil ik het mee doen, ook al is het een kroonjaar! Fijn, dat je zo wei nig fouten had voor dat schriftelijk ver- keersexamen. Ik zou je wel eens bezig willen zien, als het op de fiets moet. Doch dat heeft de tijd nog, hé? Boerinnetje te Domburg. Zo'n lange brief doet mijn hart goed. Nee, ik heb ook nog. nooit iemand met een medalje van een schaatswed strijd zien lopen. Eigenlijk jammer. Van middag ook voor het eerst weer eens in mijn tuin gewerkt. Kostelijk hoor. De sneeuwklokjes doen het ook hier best, maar met de erocusjes ben ik je dus voor es. v«® de tulpen zijn ook al iiele pie ken t« aten. 7,o'n schooltuintje lijkt me compleet een _*est. 7*rtel me oeas gauw, wat je er in gaat zaaien, als je a"rt? Juin hebt. Toch ook groenten? Ik vreez, dat mijn lelies de strenge vorst niet overleefd hebben. Gelukkig dat jij wat dat betreft fortuinlijker bent geweest. Blauwe druif jes zijn ook zo mooi. En het is zo fijn, dat ze elk jaar weer vanzelf opkomen. Je rapport is prima. De oplossingen zijn: I. Weesp, wesp H. Zeeziek. III. Neger, regen. Nieuwe raadsels: I. Ingezonden door Sneeuwklokje te Aagtekerke, evenals het tweede raadsel. Verborgen groenten. Als het twaalf uur is, slaat de klok twaalf keer. In Limburg wordt steenkool gevonden. De jongen ging naar het bos eikels rapen. Jan ging op de bon en Piet niet. Moeder heeft de schone sprei op het bed gelegd. II. Verborgen riviernamen. Ik rij niet op een fiets. Jan is een echte vechtersbaas. Je moet nooit schelden. Wat ziet die lessenaar er uit. III. Ingezonden door Madeliefje te Serooskerke. Wat wordt altijd in een hoekje gezet en gaat toch de hele wereld door? De oplossingen kunnen met vermelding van naam, voornaam (schuilnaam als je die hebt), leeftijd en adres tot 7 april worden gezonden aan Tante TRUUS, Re dactie Zeeuwsch Weekend, Goes. Ben.: stof 1.75 mtr 80 cm br. Plak aan de adreszyde van een brief kaart, naast en buiten het frankeerze gel, het verschuldigde bedrag aan gel dige postzegels en adresseer deze aan de redactie van 't Zeeuwsch Dagblad, Lange Vorststraat 90, Goes. Aan de andere zijde vermeldt u uw naam, adres en woonplaats, maat en nummer (213) van het gewenste model. Plak nooit meer dan f 1.aan postzegels extra op een briefkaart, want wat meer ge plakt wordt ls waardeloos. Bestellingen onder rembours worden niet aangeno men en de patronen worden niet ge ruild. De redactie heeft geen patronen ln voorraad: het persoonlijk komen af halen aan ons bureau heeft dus geen zin. De prijs ls 95 cent. Ik weet, dat ik ze morgen onherroe pelijk kwijt ben. Dan zijn za „groot", want ze zitten nu bij een meester. Op latere leeftijd komt het bij sommigen voor, dat ze jong opnieuw zouden wil len zijn, maar dat gebeuren heeft nog niet plaats zo even boven de zeven jaar. Zjjn mijn peuters dus eenmaal ln klas twee aangeland, dan heb ik al afge daanDrie zullen er blijven zitten, dit jaar, omdat dit wezenlijk voor de kinderen het beste ls. Maar ik ga tevo ren hierover met de ouders praten. Dat voorkomt veel narigheid. En Ik geef ze de raad, nee, laat ik dat niet zeggen, omdat ik zulk een raad niet mag ge ven; Ik laat ze voelen, dat het, wat mij betreft, wel het beste lijkt, als ze de middag van de overgang zo'n zlt- tenblijvertje thuis houden. TWEE VAN DE DRIE ONTBREKEN. Een goed verstaander heeft maar een half woord nodig. Daarom ontbreken vanmiddag twee van de drie zittenblij ven. Beppie ls evenwel present. Dat ls echter een buitenissig geval. De laatste middag is het feest. Ondanks alle leem ten, die ik weet te bestaan ln diverse bolletjes, geef lk geen theelepel weten schap te slikken. Ze mogen tekenen, naar eigen belie ven, we zingen een poosje, dat de mu ren deinen, en tot slot zal er een ver haal komen. Lest heugt best, zegt het spreekwoord en de nagedachtenis aan een vol Jaar „zwoegen" moet een vreug- dig slot hebben. Ik vind het altijd het leukst een ver haal te maken, waarin we allemaal kunnen meeleven, dat geeft spanning. We „zitten er allemaal in", en het slot komt nabij, als de collega-buurman, die mijn span moet overnemen, met veel rumoer de grote deuren openschuift en Communistische voorjaarsmode (Bijzondere correspondentie uit de Sowjet-zone) BERLIJN, maart 1956. Ook in Oost-Berlijn vinden thans mode shows plaats, waarbij de textielindustrie en de confectieindustrie van de Sowjetzone hun nieuwe voorjaarscollecties tonen. Over enkele weken zullen de getoonde modellen zelfs in de winkels verkrijgbaar zijn. Dit is in „gewone" landen geWóon, voor de Sowjetzone is het echter een nieuwtje. Want tot dusverre was het gebruikelijk, dat de kooplustigen een jaar en soms zelf nog langer moesten wachten voor dat de op de modeshows getoonde modellen in de confectiezaken ver schenen. In de dagbladen en tijdschriften in de Sowjetzone werd dit vraagstuk dikwijls aan de orde gesteld en vooral vrouwelijke lezers hebben vaak in brieven steen en been geklaagd over dit slakken- tempo. Ingez. Med. (Adv.) wanneer U Witte Kruispoeders inneemt Ze verdrijven hoofd en kiespijn, zenuw- of rheumo- fische pijnen. Ook in tableten cach«t-*orm VERKNIPT. Als werkelijk de stof verknipt is, leze res, dan is de coupeuse wel degelijk verplicht om de schade te vergoeden. Het verhaaltje, dat zij u vertelt, is bezijden de werkelijkheid. DE NEUS. Wij vinden het helemaal niet erg, wan neer een meisje van zestien jaar, dat een erg glimmende neus heeft, deze wat poeiert. Dat is nu heus geen kwestie van ij delheid en wij vinden het eerder nuttig, wanneer die glans haar werkelijk een doorlopende er gernis is. Deze protesten schijnen uiteindelijk lig succes te hebben gehad, hoewel dit aan de situatie in de mode-indus trie in de Sowjet-zöne nauwelijks iets verandert. Gebleven is n.l. het belang rijkste euvel, waartegen de kopers in de Sowjet-zöne tot dusverre tever geefs hebben gefoeterd: het absolute gebrék aan modieuze smaak. Dit blijkt wel bijzonder duidelijk bij de dames- confectie. Nog helemaal afgezien van de slechte kwaliteit der stoffen, maar aan al deze jurken, mantelpakken en mantels ontbreken bijna overal de aantrekkelijke snit, prettige kleuren combinaties en charmante modieuze invallen, die mode nu eenmaal ken merken. Deze kledingstukken, die in hoofd zaak in de staatswinkels worden ver kocht, zjjn of vreseljjk saai, of op de gekste plaatsen opgeluisterd met plooi tjes, strookjes en strikjes. Iedere chic ontbreekt eraan en zjj worden door de bevolking dan ook „cultuurhemden" ge noemd, „Principiële" maatstaven Nu ontstaan op de tekentafels van het „Instituut voor Kledingcultuur" heus ook wel eens aardige en aantrek kelijke modellen, maar vaak genoeg brengen deze het niet eens tot een openbare modeshow. Want, voordat zij in het openbaar mogen worden vertoond, moeten zij niet alleen een vakkundig, maar ook een politiek on derzoek ondergaan. De vrouwelijke functionarissen van de „Democratische Vrouwenbond" hebben hierbij een be langrijk woordje te zeggen; de voor zitster var\ deze organisatie, Elll Schmidt, is namelijk de leidster van het „modewezen" in de Sowjet-zöne. En de leden van die vrouwenbond leg gen wel zeer strenge „principiële" Absoluut gebrek aan modieuze smaak I maatstaven aan bij de beoordeling van de kleding voor haar sexegenoten. Zij geven de voorkeur aan „cultuurhem den". Hoongelach De vrouwelijke bevolking van de Sowjet-zöne echter, die nu al sinds jaar en dag gedoemd is zich te kle den in deze smakeloze kledij, die met werkelijke mode niets van doen heeft, wordt steeds meer verbitterd. Vandaar, dat modeshows, die meest al op „huisvrouwenmiddagen" wor den gehouden of vertoond worden op de journaals in de bioscopen, herhaaldelijk collectief hoongelach verwekken. Vandaag eens De laatste tientallen jaren is het gebruik van rijst- en ma caronischotels als volledige maaltijd toegenomen. De gewoonte om deze schotels te eten stamt, zo als U begrijpt, uit streken waar aardappelen niet of weinig worden verbouwd. De rijst of de macaroni wordt er dikwijls gegeten met vlees, kaas, vis of eieren en met een vitamine C-rijke groente. In ons land moet de aardappel gro tendeels voor de vitamine C-voorziening zorgen; daarom is het geraden als re gel aardappelen en niet dan bjj uitzon dering een hoofdschotel van rijst of ma caroni te eten. Er bestaan honderden combinaties en even zo vele recepten voor rijst- en macaronigerechten, zodat we het dus zeker niet alleen behoeven te houden op de traditionele macaroni met ham en rijst met kerrie en vlees. Een droogkokende rpst ls voor een hoofdschotel het meest geschikt. Gort, en dan bjj voorkeur een grove soort, ls een goede afwisseling. Als groenten bi) een rijst-, gort- of macaronischotel passen het best de fel- UIT DE gekleurde soorten en de groenten met niet te flauwe smaak, zoals spinazie, gebakken uien, savoye- en groenekool, prei, erwten en snij- of sperciebonen. Ook een groentesla zorgt voor een fris- stevige begeleiding van de toch altijd wat melige macaroni, rijst of gort. U hebt natuurlijk al lang begrepen dat de groente niet mag ontbreken ln een der gelijk hoofdgerecht. Geeft U een maca- roni-schelp of riJstschoteltje bij de kof fietafel, dan is de aanwezigheid van groenten niet strikt noodzakelijk. Wilt U een macaroni- of rijstmaaltijd met een toetje besluiten, kies dan bij voorkeur geen al te zetmeelrijke ge rechten, zoals griesmeelpudding, haver moutpap, broodschotel of Jan-in-de-zak: een vruchtengerecht of gladde vla of joghurt zullen het beter doen. Helemaal eens kunnen we 'tniet zijn met een gang, uitsluitend bestaande uit: macaroni met gehakt en tomaten saus; of uit rijst met eieren en kerrie saus: of uit gort met stokvis en mos terd. We voelen meer voor: macaroni met gehakt en tomatensaus Bla van an dijvie of witlof; rijst met eieren en ker riesaus snijbonen of kropsla; gort met stokvis, gebakken uien en mosterd sla van geraspte wortel en kool. Andere mogelijkheden: gort met ha chee van vlees, rode bieten; macaroni met soepgroenten erdoor en knakworst erbij; spaghetti met roerei en spinazie; rijst met ham, doperwten met wortel tjes gemengd; „bahmi" van macaroni met kooi, prei en varkenspoulet. Het ongewild komische van de meeste van deze „partij-trouwe" cul tuurhemden is dan ook een geliefd onderwerp in de cabarets der Sowjet- zöne, die door de strenge ideologische contróle hun satirieke aanvallen op de détail-zwakheden van het. regime moeten bepalen. De meest succesbe- lovende, maar ook de meest kostbare vorm van protest is kleren te gaan kopen in de modehuizen en kleding magazijnen in West-Berlijn. Dit wordt dan ook op grote schaal gedaan door de echtgenoten van hoge en hoogste communistische functiona rissen, die dank zij de aanzienlijke sa larissen die zj| genieten, zonder bezwaar grote sommen Oostmark in Westmark kunnen omwisselen; voor de vrouwen van normaal verdienende mannen is dit echter een enorme uitgave. Pijnlijk Dat echter zoveel vrouwen in West- Berlijn haar kleding gaan kopen, is voor de communistische economie uitermate pijnlijk, niet zozeer vanuit materieel dan wel vanuit politiek oog punt. Omdat er in de communistische wereld geen gebied bestaat, dat tegen politieke interpretatie is gevrijwaard, betekent iedere jurk uit het Westen, ieder paar schoenen uit West-Berlijn, een propagandistische nederlaag voor het communistische systeem. Het ont breekt daarom ook niet aan pogingen om de kwaliteit van de „progressieve" mode te verbeteren. Echter met weinig kans op succes, want er wonen in de Sowjet-zöne nog nauwelijks mode ontwerpers met originele invallen ên talent. De meesten van hen zijn naar het Westen getrokken, waar zij in vrij heid kunnen scheppen. En -door gebrek aan voorbeelden komen er ook weinig jonge ontwerpers bij. „Imperialistisch1 Daarbjj komt ook nog, dat jaren lang voor de vervelende en ouder wetse smaak, die op het gebied van de mode in de Sowj et-Unie heerste, een grote plaats moest worden in geruimd. Wie aan deze byzantijnse na-aperij van de stijl uit Moskou niet meedeed en zich eigen invallen veroorloofde, moest er op rekenen van „westelijk-imperialistische ten- denzen" te worden beschuldigd. Hierin is pas sinds korte tijd enige verandering gekomen en wel door het voorbeeld van de mode-industrie in Tsjecho-Slowakije, waarvan de pro dukten sterk door de westelijke mode worden beïnvloed. Daar deze model len uit een „bevriende volksdemocra tie" afkomstig zijn, heeft de nieuwe modestroming zelfs tegenover de da mes van dé" „Democratische Vrouwen bond" gezag! Een paar jaar achter Zo kwamen in de afgelopen weken via de omweg over Tsjecho-Slowakije toch hier en daar een paar draagbare, min of meer moderne modellen op de modeshows. Maar ook hierdoor wordt de indruk niet weggenomen, dat de mode in de Sowjet-zöne een paar jaar bij de ontwikkeling van de westelijke mode ten achter is. Een paar mode ontwerpers in Oost-Duitsland hebben daarom eenvoudig een aantal in West-Berlijnse etalages getoonde mo dellen gecopieerd en deze aangebo den als de nieuwste uit Praag afkomstige modellen. Wanneer dan de vrouwelijke klanten naar de c anfectiezaken - snellen om die „westelijke" jurken te kopen, wacht oneerbiedig zegt: „Ik ben het zakie kwijt, kom dus maar op". De zin van deze mededeling wordt door mijn grut goed begrepen. Som migen krijgen er een kleur van en verder zijn ze ln een moment reis vaardig. Hun bezittingen worden bij- eengegrabbeld en daar gaan ze, ril na rij. Beppie, die moet achterblijven, heb lk haastig in het oor gefluisterd, dat ze bij mij moet blijven om me t» helpen, welk bericht ze met bltjd» schitteroogjes ontvangt. VLOT VERLOPEN. De aftocht ls vlot verlopen en met een reik ik de aan die lichting toebeho rende schriften enz. over en dan ls dat afgedaan. Eén jaar werk is voorbij Maar Beppie staat me vragend aan te kijken. Vlug draag lk haar een taak op. Ze moet alle kastjes controleren om te zien of daar iets is achtergebleven als „verloren voorwerp". Beppie ls best in haar schik, dat ze bij mij „mag" blij ven, maar dat komt omdat zij wel een heel heel bescheiden beetje verstand heeft, maar een lief karaktertje, waar door je van het kind houden moet. Een Ietsje wonderlijk ls ze wel. Zou het niet te raar klinken, dan zou lk zeggen, dat ze een „mannenhaatster" ln zakformaat want zo zachtmoedig ze overigen* isj op de jongens kan ze foeteren al» een oud mens. En dat ze naar een meester zou moe ten gaan, was een obsessie voor haar, volgens baar moeder. Daar was echtef geen kans op, wat voor Beppie dus een winst betekende. Toch geef lk haar nu volop „werk", want wat zullen wij gro ten precies kunnen aanvoelen hoe een kind het verwerken zal, als de hele klus emigreert naar een ander gebied. Van de twee thuisgebleven zittenblijvers ben ik wel zeker, dat de kinderen let» wrangs gevoeld zouden hebben. Als ze weerkomen, tegelijk met dn aankomst van de „biggen", ls er zoveel variatie, dat ze geen tijd krijgen veel t* voelen van hun zitten blijven. ALS EEN FEEST. Beppie verwerkt het echter klaarblij kelijk als een feest. Nauwgezet door wroet ze elk kastje en deponeert d« vondst boven op de bank, zoals ik voor schreef. Zelf werk ik ook hard om mijn borden schoon te krijgen en die dan met iets feestelijks te versieren, waar door de eerste indruk mooi zal zijn op de dag als de nieuwelingen arriveren. Beppie ls eerder klaar dan ik en de bel is nog niet gegaan. Ik wil het kind ook niet voortijdig wegsturen, waardoor ze als een eenling door on ze dorpse straten zou lopen. Daarom, duw ik haar een stofdoek in de hand met de opdracht de banken blinkend te wrijven, waardoor alles prachtig zal zijn als de nieuwe peuters zullen komen. Beppie is alweer verrukt en wrijft of haar leven ervan afhangt. En lk maak een beeld van een tekening ln fantasti sche kleuren, waarmee ik nog niet klaar ben, als de bel ons schooljaar uit luidt. Ik geef de kleine meid de vrijheid om weg te gaan, maar naar eigen ver kiezing mag ze ook haar „werk" af maken, wat ze liever wil. Zo ploeteren we eensgezind voort, tot ik alles, ook in de kast, klaar heb, voor de lichting 1956. AANHANKELIJKHEID. Als beloning voor betoonde hulp bied lk Beppie aan, dat ze achter op mijn fiets mag zitten en ik haar thuis zal brengen. Met blijde oogjes kijkt ze ma dankbaar aan en impulsief grijpt za mfln hand, die ze even langs haar bolle wangetje streelt. Eigenlijk ontroert ma dit simpele gebaar. In een heel Jaar werken heb ik niet veel wijsheid b« haar kunnen binnenbrengen, maar d* aanhankelijkheid van een gevoelig kin derhart verwerven is toch ook een heet bezit. Ingezonden Mededeling (Adv.) Hel is pas "Zondag" mei Turkstra beschuit op Uw ontbijttafel FADRIEKEN IE LEEUWARDEN] haar vaak een nieuwe teleurstelling. Het model, dat op de show zo goed be viel, ia niet meer te bekennen. Dat aardige zomerjurkje wordt alleen ia een donkere, saaie kleur vervaardigd en het elegante model van een Frans man telpakje wordt alleen ln slechte zwarte celwolstof met witte streepjes uitge voerd. Door dergelijke veranderingen van details is van de oorspronkelijke aan trekkelijke snit niets meer over. Van daar, dat de vrouwen in de Sowjet- zöne zich steeds weer afvragen, waar om toch op alle modeshows die com munistische mode-functionarissen zo naarstig de geuite koperswensen vra- gen en noteren. Er wordt er toch im mers nooit één vervuld!

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1956 | | pagina 10