1
DE EINDSTREEP
Oostzone ook politiek gekeurd worden!
KEUKEN
rn vreugde voor elke vrouwI
Een zwierig rokje
Voor de vrouw
Onder
Modellen moeien in de
's Nachts
geen pijn
meer
WITTE KRUIS
Duur? Maar ook bijzonder duurzaamI
Wat krijg je als vrouw elke dag tal van voorwerpen in je han
den en wat gebruik je massa's artikelen en levensmiddelen, waar
zo ontzaglijk veel aan vast zit, voor wij ze kunnen benutten, zonder
dit je daar éen enkele gedachte aan wijdt. Jaren voor de oorlog
mocht ik eens een papierfabriek bekijken. Dat was verbazend inte
ressant en ik kwam er diep van onder de indruk, dat er zoveel aan
te pas moest komen, eer wij een blaadje wit papier in handen kunnen
nemen om eens een hartelijk briefje te schrijven aanIk herinner
me goed, dat ik de dag na dat fabrieksbezoek met een soort respect
een vel papier nam om een epistel te schrijven. In gedachten zag ik
toen weer die indrukwekkende reeks aan eengeschakelde machinerieën.
En zo is het met zoveel. Denk eens
wat er al gebeurt, eer het handje zaai-
graan, dat we gedachteloos door ome
and laten glijden, vertienvoudigd In
de goede aarde, later als een lekker
Zeeuws tarwebroodje op onze tafel
komt. Je staat er eigenlijk nooit bij
•til. Het zijn zulke alledaagse dingen
in ons leven. Nu ja, je kunt daar niet
altijd over mediteren. Toegegeven,
maar zo'n enkel keertje is het wel
eens goed, als de aandacht erbij wordt
bepaald. Dat kan natuurlijk ook op
een onplezierige manier gebeuren. Het
ii ook eens een keer gebeurd, dat ik
een automobielfabriek mocht bezich
tigen. We begonnen bij het begin en
zagen wat schroefjes in een knoedeltje
bij elkaar, om het nu eens huiselijk te
zeggen. Dat was het begin van de mo
tor. En toen we een goed ar langs
lopende banden hadden geLiiierd, za
gen we de complete auto's achter el
kaar van de lopende band wegtuffen.
Gewoon totdat....
Nu raak je aan auto's ook ge
woon en je gaat het als een alle
daags ding beschouwen, waaraan je
geen extra aandacht schenkt, totdat
je pech ermee hebt, net midden
in een enigszins verlaten weggedeel
te. Dan doe je de motorkap open,
kijkt eens ernstig naar al die ge
heimzinnige schroefjes en draden en
dan besef je opeens, wat een in
gewikkeld zaakje het is en wat er
wel aan te pas gekomen is, voor we
er een vaartje van zoveel kilometer
mee kunnen halen.
Ja, dat zie je dan wel in, maar een
blaadje papier, wat zou dat, of dat
•chepje thee, dat we vooral na de oor-
het juiste moment precies zo in el
kaar, dat je er steeds weer verwon
derd over bent.
Overal te gebruiken
Een mooi moment als je eindelijk de
rollen van dat kostelijk materiaal te
zien krijgt. Een goede gedachte was
ook, dat we eens zagen waar overal
linnen gebruikt wordt of kan worden.
Ontelbaar veel mogelijkheden. Linnen,
dat zuiver Nederlands produkt, kan
zijn weg wel vinden in huizen, hotels,
op schepen en in de garderobe van
zowel dames als heren.
Nooit geweten dat een avondjapon
van gebloemd linnen zo sierlijk kan
vallen en dat een zuiver linnen wan
deltoiletje een lust voor het oog kan
zijn.
Onze Christelijke Plattelandsvrouw
wen hebben een goede greep gedaan,
toen ze de leden deze film voorzetten.
We hebben ervan geleerd en genoten.
Misschien dat we thuis gekomen even
in heimwee naar zo'n linnenkast, ge
vuld met enkel linnen produkten, ver
zucht hebben, als het maar niet zo
duur was.
Tech moeten we ook bedenken, dat
linnen zeer duurzaam is. De „cost gaet
nu eenmaal voor de baet". Je haalt op
de duur het geld er wel alt en mooi
linnen is een verheugenis voor het
huisvrouweljjk hart, waarbjj nog komt,
dat datzelfde hart ook nog met natio
nale trots vervuld kan zyn, omdat dit
zo'n puur Nederlands prodnkt en fa
brikaat is. Wat wil je nog meer!
Allen, die deze vergadering bezoch
ten, zullen dus nu weer eens een van
de dingen, die zo dikwjjls door onze
handen gaan, met aandacht bezien.
Ook dat is een winstpunt,
Maja.
Ook onze dochtertjes dragen de
aanstaande zomer wijde rokjes en
om het leuke zwierige effect te
verkrijgen maken we dit schattige
onderjurkje eronder.
Van katoen gemaakt kan het
makkelijk gewassen en gesteven
worden. Het rokje heeft onder aan
de rand een brede kantstrook. Ook
het halsje wordt met een kantje
afgezet.
Patronen voor de leeftijd van 7-
9-11 jaar.
log weer zo gretig in de theepot doen,
wat zou daar nu aan vastzitten. Toch
weieens goed er eventjes aan te den
ken, want dan groeit je waardering
voor al die hoofden en handen, die
daarvoor bezig zijn geweest.
Linnen
Vorige week weer eens zo'n lesje
êekregen over iets, dat we dagelijks
i handen krijgen, waarover we wel
licht nooit nadenken, wat een inge
wikkelde serie verschillende arbeid er
voor nodig is om ons zo'n fijne linnen
handdoek in de kast te brengen. Dat
lesje kreeg ik op de jaarvergadering
Ven de Christelijke Plattelandsvrou
wen. De jaarvergadering was natuur
lijk eerst, zoals alle jaarvergaderingen
met verslagen en overzichten. Ja, mis-
•chien was er toch iets bijzonders bij
want we hoorden vqje goede berich
ten. De secretaresse vertelde van veel
activiteiten en een groeiend ledental
en de penningmeesteresse had nog
een overschot in kas, of om in ver
enigingstermen te spreken een batig
èlot.
Maar hoofdschotel was toch de zeer
Interessante film: „Van lijnzaad tot lijn
waad". Je huisvrouwenhart hunkert al
tijd wel naar enkel puur linnen In je
linnenkast, maar dat gaat niet van
wege de duiten. Toch doen we allemaal
wel ons best om dan toch nog zoveel
mogelijk het linnen in stapeltjes als
handdoeken en wat nog maar meer in
de kast te krijgen.
Respect
Als je 's morgens soms nog met een
slaperig gezicht een linnen handdoek
over je gezicht haalt, dan denk je er
vast niet aan wat er met man en
macht aan gewerkt is geworden voor
Jat lijnzaad, dat je zo gemakkelijk
•ons door je handen laat rollen, tot
een lap linnen is verwerkt, waarvan
ie de mooie handdoeken knippen kunt
lij reeksen. Als je echter de film ge
zien hebt, haal je met een zeker res
pect een handdoek van je stapeltje in
oe kast.En voor een tafelkleed in da-
mastpatronen geweven neem je haast
ie hoed afl Dat vlot rollende lijnzaad,
geworpen ook in onze goede Zeeuwse
•arde. geeft al gauw een „damasten
kleed van fijne bloempjes, wat een
lust voor het oog is. Maar als het vlas
zover is, dat het gesneden kan wor
den, vraagt het heel wat activiteiten.
Ook op het land vervangen de ma
chines veel mankracht. Doch dat alles
kunnen we van dichtbij nog wel eens
meemaken.
Anders en ingewikkelder voor
ons, aan verfijnde techniek niet ge
wende vrouwenoog, geheimzinniger,
wordt de bewerking als de vlasve
zels de fabriek zijn binnengebracht.
Wat zijn al die machinerieën toch
ook prachtstukken. Alles grijpt op
Aan Tante Truui
Zeeuwsch Weekend
STEAKS BEGINT HET NIEUWE SCHOOLJAAR
Toch een goede dag voor Beppie (en voor de juffrouw I)
Vorige week kreeg u alleen een triest griepverhaal van me en
nu wordt het weer een zang in mineur, want die laatste school
dag met het kroost, dat ik een jaar lang onder mijn hoede had,
vind ik altijd rondweg gesproken, miserabel. Begrijp me goed; ik
vind ze niet alle vier dozijn schatten. Er is wel een stel spruiten bij,
die ik met groot plezier overpoot in de banken bij mijn collega, maar
van de rest spijt het me altijd, dat ik ze moet doorgeven. En dan zijn
er ook meestal nog wel een paar bij, van wie het je uitgesproken aan
het hart gaat, omdat het zulke leuke rakkers zijn. Geen wonder dus.
dat ik zo'n schooldag steeds met een bedrukt gemoed begin, al laat
ik daar niets van merken.
Mijn beste nichtjes en neven,
Als jullie dit Weekend in de bus ge
stopt krijgen, hebben jullie vakantie. Van
harte gegund hoor. Geniet er maar fijn
van, alleen; zorg voor een vrij ogenblikje,
dat je mij een brief kunt schrijven. Als
het nou eens mooi weer was, wat zouden
jullie dan gaan doen? Maar dat hoor ik
later wel. Nu ga ik onze Witte Anjer te
Kapelle blij maken, door te vertellen, dat
de prijs naar haar toe komt reizen en
al de anderen moeten het alleen met een
massa groeten doen.
Jullie tante TRUUS.
Sneeuwklokje te Aagtekerke. Toen ik
je brief las, zag ik in gedachten heel die
gymnastiekoefening. Dat komt omdat ik
daar vroeger ook heel wat aan gedaan
heb. Leuk, dat vader er bü was. Die
kreeg misschien ook nog wel zin om mee
te doen. Hoe groot is jullie gymnastiek
club? Van dat krentenbroodje hadden
jullie natuurlijk allemaal plezier. Witte
Anjer te Kapelle. Wat een feestelijkheden
heb jij beleefd of staan binnenkort op het
program. Geen wonder, dat je 't heerlijk
vindt als die drie leuke peuters komen
logeren. Daar moest je een foto van ma
ken. Jullie hebben de jarige, al was het
dan geen kroonjaar, toch nog goed be
dacht. Daar wil ik het mee doen, ook al
is het een kroonjaar! Fijn, dat je zo wei
nig fouten had voor dat schriftelijk ver-
keersexamen. Ik zou je wel eens bezig
willen zien, als het op de fiets moet. Doch
dat heeft de tijd nog, hé? Boerinnetje te
Domburg. Zo'n lange brief doet mijn hart
goed. Nee, ik heb ook nog. nooit iemand
met een medalje van een schaatswed
strijd zien lopen. Eigenlijk jammer. Van
middag ook voor het eerst weer eens in
mijn tuin gewerkt. Kostelijk hoor. De
sneeuwklokjes doen het ook hier best,
maar met de erocusjes ben ik je dus voor
es. v«® de tulpen zijn ook al iiele pie
ken t« aten. 7,o'n schooltuintje lijkt me
compleet een _*est. 7*rtel me oeas gauw,
wat je er in gaat zaaien, als je a"rt? Juin
hebt. Toch ook groenten? Ik vreez, dat
mijn lelies de strenge vorst niet overleefd
hebben. Gelukkig dat jij wat dat betreft
fortuinlijker bent geweest. Blauwe druif
jes zijn ook zo mooi. En het is zo fijn,
dat ze elk jaar weer vanzelf opkomen.
Je rapport is prima.
De oplossingen zijn:
I. Weesp, wesp
H. Zeeziek.
III. Neger, regen.
Nieuwe raadsels:
I. Ingezonden door Sneeuwklokje te
Aagtekerke, evenals het tweede raadsel.
Verborgen groenten.
Als het twaalf uur is, slaat de klok twaalf
keer.
In Limburg wordt steenkool gevonden.
De jongen ging naar het bos eikels rapen.
Jan ging op de bon en Piet niet.
Moeder heeft de schone sprei op het bed
gelegd.
II. Verborgen riviernamen.
Ik rij niet op een fiets.
Jan is een echte vechtersbaas.
Je moet nooit schelden.
Wat ziet die lessenaar er uit.
III. Ingezonden door Madeliefje te
Serooskerke.
Wat wordt altijd in een hoekje gezet en
gaat toch de hele wereld door?
De oplossingen kunnen met vermelding
van naam, voornaam (schuilnaam als je
die hebt), leeftijd en adres tot 7 april
worden gezonden aan Tante TRUUS, Re
dactie Zeeuwsch Weekend, Goes.
Ben.: stof 1.75 mtr 80 cm br.
Plak aan de adreszyde van een brief
kaart, naast en buiten het frankeerze
gel, het verschuldigde bedrag aan gel
dige postzegels en adresseer deze aan
de redactie van 't Zeeuwsch Dagblad,
Lange Vorststraat 90, Goes. Aan de
andere zijde vermeldt u uw naam, adres
en woonplaats, maat en nummer (213)
van het gewenste model. Plak nooit
meer dan f 1.aan postzegels extra
op een briefkaart, want wat meer ge
plakt wordt ls waardeloos. Bestellingen
onder rembours worden niet aangeno
men en de patronen worden niet ge
ruild. De redactie heeft geen patronen
ln voorraad: het persoonlijk komen af
halen aan ons bureau heeft dus geen
zin. De prijs ls 95 cent.
Ik weet, dat ik ze morgen onherroe
pelijk kwijt ben. Dan zijn za „groot",
want ze zitten nu bij een meester. Op
latere leeftijd komt het bij sommigen
voor, dat ze jong opnieuw zouden wil
len zijn, maar dat gebeuren heeft nog
niet plaats zo even boven de zeven jaar.
Zjjn mijn peuters dus eenmaal ln klas
twee aangeland, dan heb ik al afge
daanDrie zullen er blijven zitten,
dit jaar, omdat dit wezenlijk voor de
kinderen het beste ls. Maar ik ga tevo
ren hierover met de ouders praten. Dat
voorkomt veel narigheid. En Ik geef ze
de raad, nee, laat ik dat niet zeggen,
omdat ik zulk een raad niet mag ge
ven; Ik laat ze voelen, dat het, wat
mij betreft, wel het beste lijkt, als ze
de middag van de overgang zo'n zlt-
tenblijvertje thuis houden.
TWEE VAN DE DRIE ONTBREKEN.
Een goed verstaander heeft maar een
half woord nodig. Daarom ontbreken
vanmiddag twee van de drie zittenblij
ven. Beppie ls evenwel present. Dat ls
echter een buitenissig geval. De laatste
middag is het feest. Ondanks alle leem
ten, die ik weet te bestaan ln diverse
bolletjes, geef lk geen theelepel weten
schap te slikken.
Ze mogen tekenen, naar eigen belie
ven, we zingen een poosje, dat de mu
ren deinen, en tot slot zal er een ver
haal komen. Lest heugt best, zegt het
spreekwoord en de nagedachtenis aan
een vol Jaar „zwoegen" moet een vreug-
dig slot hebben.
Ik vind het altijd het leukst een ver
haal te maken, waarin we allemaal
kunnen meeleven, dat geeft spanning.
We „zitten er allemaal in", en het slot
komt nabij, als de collega-buurman,
die mijn span moet overnemen, met veel
rumoer de grote deuren openschuift en
Communistische
voorjaarsmode
(Bijzondere correspondentie uit de Sowjet-zone)
BERLIJN, maart 1956. Ook in Oost-Berlijn vinden thans mode
shows plaats, waarbij de textielindustrie en de confectieindustrie van
de Sowjetzone hun nieuwe voorjaarscollecties tonen. Over enkele
weken zullen de getoonde modellen zelfs in de winkels verkrijgbaar
zijn. Dit is in „gewone" landen geWóon, voor de Sowjetzone is het
echter een nieuwtje. Want tot dusverre was het gebruikelijk, dat de
kooplustigen een jaar en soms zelf nog langer moesten wachten voor
dat de op de modeshows getoonde modellen in de confectiezaken ver
schenen. In de dagbladen en tijdschriften in de Sowjetzone werd dit
vraagstuk dikwijls aan de orde gesteld en vooral vrouwelijke lezers
hebben vaak in brieven steen en been geklaagd over dit slakken-
tempo.
Ingez. Med. (Adv.)
wanneer U Witte Kruispoeders
inneemt Ze verdrijven hoofd
en kiespijn, zenuw- of rheumo-
fische pijnen.
Ook in tableten
cach«t-*orm
VERKNIPT.
Als werkelijk de stof verknipt is, leze
res, dan is de coupeuse wel degelijk
verplicht om de schade te vergoeden.
Het verhaaltje, dat zij u vertelt, is
bezijden de werkelijkheid.
DE NEUS.
Wij vinden het helemaal niet erg, wan
neer een meisje van zestien jaar, dat
een erg glimmende neus heeft, deze
wat poeiert. Dat is nu heus geen
kwestie van ij delheid en wij vinden
het eerder nuttig, wanneer die glans
haar werkelijk een doorlopende er
gernis is.
Deze protesten schijnen uiteindelijk
lig succes te hebben gehad, hoewel
dit aan de situatie in de mode-indus
trie in de Sowjet-zöne nauwelijks iets
verandert. Gebleven is n.l. het belang
rijkste euvel, waartegen de kopers in
de Sowjet-zöne tot dusverre tever
geefs hebben gefoeterd: het absolute
gebrék aan modieuze smaak. Dit blijkt
wel bijzonder duidelijk bij de dames-
confectie. Nog helemaal afgezien van
de slechte kwaliteit der stoffen, maar
aan al deze jurken, mantelpakken en
mantels ontbreken bijna overal de
aantrekkelijke snit, prettige kleuren
combinaties en charmante modieuze
invallen, die mode nu eenmaal ken
merken.
Deze kledingstukken, die in hoofd
zaak in de staatswinkels worden ver
kocht, zjjn of vreseljjk saai, of op de
gekste plaatsen opgeluisterd met plooi
tjes, strookjes en strikjes. Iedere chic
ontbreekt eraan en zjj worden door de
bevolking dan ook „cultuurhemden" ge
noemd,
„Principiële" maatstaven
Nu ontstaan op de tekentafels van
het „Instituut voor Kledingcultuur"
heus ook wel eens aardige en aantrek
kelijke modellen, maar vaak genoeg
brengen deze het niet eens tot een
openbare modeshow. Want, voordat
zij in het openbaar mogen worden
vertoond, moeten zij niet alleen een
vakkundig, maar ook een politiek on
derzoek ondergaan. De vrouwelijke
functionarissen van de „Democratische
Vrouwenbond" hebben hierbij een be
langrijk woordje te zeggen; de voor
zitster var\ deze organisatie, Elll
Schmidt, is namelijk de leidster van
het „modewezen" in de Sowjet-zöne.
En de leden van die vrouwenbond leg
gen wel zeer strenge „principiële"
Absoluut gebrek
aan modieuze smaak I
maatstaven aan bij de beoordeling van
de kleding voor haar sexegenoten. Zij
geven de voorkeur aan „cultuurhem
den".
Hoongelach
De vrouwelijke bevolking van de
Sowjet-zöne echter, die nu al sinds
jaar en dag gedoemd is zich te kle
den in deze smakeloze kledij, die
met werkelijke mode niets van doen
heeft, wordt steeds meer verbitterd.
Vandaar, dat modeshows, die meest
al op „huisvrouwenmiddagen" wor
den gehouden of vertoond worden
op de journaals in de bioscopen,
herhaaldelijk collectief hoongelach
verwekken.
Vandaag eens
De laatste tientallen jaren is
het gebruik van rijst- en ma
caronischotels als volledige
maaltijd toegenomen. De gewoonte
om deze schotels te eten stamt, zo
als U begrijpt, uit streken waar
aardappelen niet of weinig worden
verbouwd. De rijst of de macaroni
wordt er dikwijls gegeten met
vlees, kaas, vis of eieren en met
een vitamine C-rijke groente.
In ons land moet de aardappel gro
tendeels voor de vitamine C-voorziening
zorgen; daarom is het geraden als re
gel aardappelen en niet dan bjj uitzon
dering een hoofdschotel van rijst of ma
caroni te eten. Er bestaan honderden
combinaties en even zo vele recepten
voor rijst- en macaronigerechten, zodat
we het dus zeker niet alleen behoeven
te houden op de traditionele macaroni
met ham en rijst met kerrie en vlees.
Een droogkokende rpst ls voor een
hoofdschotel het meest geschikt. Gort,
en dan bjj voorkeur een grove soort, ls
een goede afwisseling.
Als groenten bi) een rijst-, gort- of
macaronischotel passen het best de fel-
UIT DE
gekleurde soorten en de groenten met
niet te flauwe smaak, zoals spinazie,
gebakken uien, savoye- en groenekool,
prei, erwten en snij- of sperciebonen.
Ook een groentesla zorgt voor een fris-
stevige begeleiding van de toch altijd
wat melige macaroni, rijst of gort. U
hebt natuurlijk al lang begrepen dat de
groente niet mag ontbreken ln een der
gelijk hoofdgerecht. Geeft U een maca-
roni-schelp of riJstschoteltje bij de kof
fietafel, dan is de aanwezigheid van
groenten niet strikt noodzakelijk.
Wilt U een macaroni- of rijstmaaltijd
met een toetje besluiten, kies dan bij
voorkeur geen al te zetmeelrijke ge
rechten, zoals griesmeelpudding, haver
moutpap, broodschotel of Jan-in-de-zak:
een vruchtengerecht of gladde vla of
joghurt zullen het beter doen.
Helemaal eens kunnen we 'tniet zijn
met een gang, uitsluitend bestaande
uit: macaroni met gehakt en tomaten
saus; of uit rijst met eieren en kerrie
saus: of uit gort met stokvis en mos
terd.
We voelen meer voor: macaroni met
gehakt en tomatensaus Bla van an
dijvie of witlof; rijst met eieren en ker
riesaus snijbonen of kropsla; gort
met stokvis, gebakken uien en mosterd
sla van geraspte wortel en kool.
Andere mogelijkheden: gort met ha
chee van vlees, rode bieten; macaroni
met soepgroenten erdoor en knakworst
erbij; spaghetti met roerei en spinazie;
rijst met ham, doperwten met wortel
tjes gemengd; „bahmi" van macaroni
met kooi, prei en varkenspoulet.
Het ongewild komische van de
meeste van deze „partij-trouwe" cul
tuurhemden is dan ook een geliefd
onderwerp in de cabarets der Sowjet-
zöne, die door de strenge ideologische
contróle hun satirieke aanvallen op
de détail-zwakheden van het. regime
moeten bepalen. De meest succesbe-
lovende, maar ook de meest kostbare
vorm van protest is kleren te gaan
kopen in de modehuizen en kleding
magazijnen in West-Berlijn.
Dit wordt dan ook op grote schaal
gedaan door de echtgenoten van hoge
en hoogste communistische functiona
rissen, die dank zij de aanzienlijke sa
larissen die zj| genieten, zonder bezwaar
grote sommen Oostmark in Westmark
kunnen omwisselen; voor de vrouwen
van normaal verdienende mannen is dit
echter een enorme uitgave.
Pijnlijk
Dat echter zoveel vrouwen in West-
Berlijn haar kleding gaan kopen, is
voor de communistische economie
uitermate pijnlijk, niet zozeer vanuit
materieel dan wel vanuit politiek oog
punt. Omdat er in de communistische
wereld geen gebied bestaat, dat tegen
politieke interpretatie is gevrijwaard,
betekent iedere jurk uit het Westen,
ieder paar schoenen uit West-Berlijn,
een propagandistische nederlaag voor
het communistische systeem. Het ont
breekt daarom ook niet aan pogingen
om de kwaliteit van de „progressieve"
mode te verbeteren. Echter met weinig
kans op succes, want er wonen in de
Sowjet-zöne nog nauwelijks mode
ontwerpers met originele invallen ên
talent. De meesten van hen zijn naar
het Westen getrokken, waar zij in vrij
heid kunnen scheppen. En -door gebrek
aan voorbeelden komen er ook weinig
jonge ontwerpers bij.
„Imperialistisch1
Daarbjj komt ook nog, dat jaren
lang voor de vervelende en ouder
wetse smaak, die op het gebied van
de mode in de Sowj et-Unie heerste,
een grote plaats moest worden in
geruimd. Wie aan deze byzantijnse
na-aperij van de stijl uit Moskou
niet meedeed en zich eigen invallen
veroorloofde, moest er op rekenen
van „westelijk-imperialistische ten-
denzen" te worden beschuldigd.
Hierin is pas sinds korte tijd enige
verandering gekomen en wel door het
voorbeeld van de mode-industrie in
Tsjecho-Slowakije, waarvan de pro
dukten sterk door de westelijke mode
worden beïnvloed. Daar deze model
len uit een „bevriende volksdemocra
tie" afkomstig zijn, heeft de nieuwe
modestroming zelfs tegenover de da
mes van dé" „Democratische Vrouwen
bond" gezag!
Een paar jaar achter
Zo kwamen in de afgelopen weken
via de omweg over Tsjecho-Slowakije
toch hier en daar een paar draagbare,
min of meer moderne modellen op de
modeshows. Maar ook hierdoor wordt
de indruk niet weggenomen, dat de
mode in de Sowjet-zöne een paar jaar
bij de ontwikkeling van de westelijke
mode ten achter is. Een paar mode
ontwerpers in Oost-Duitsland hebben
daarom eenvoudig een aantal in
West-Berlijnse etalages getoonde mo
dellen gecopieerd en deze aangebo
den als de nieuwste uit Praag
afkomstige modellen.
Wanneer dan de vrouwelijke klanten
naar de c anfectiezaken - snellen om die
„westelijke" jurken te kopen, wacht
oneerbiedig zegt: „Ik ben het zakie
kwijt, kom dus maar op".
De zin van deze mededeling wordt
door mijn grut goed begrepen. Som
migen krijgen er een kleur van en
verder zijn ze ln een moment reis
vaardig. Hun bezittingen worden bij-
eengegrabbeld en daar gaan ze, ril
na rij. Beppie, die moet achterblijven,
heb lk haastig in het oor gefluisterd,
dat ze bij mij moet blijven om me t»
helpen, welk bericht ze met bltjd»
schitteroogjes ontvangt.
VLOT VERLOPEN.
De aftocht ls vlot verlopen en met
een reik ik de aan die lichting toebeho
rende schriften enz. over en dan ls dat
afgedaan. Eén jaar werk is voorbij
Maar Beppie staat me vragend aan
te kijken. Vlug draag lk haar een taak
op. Ze moet alle kastjes controleren om
te zien of daar iets is achtergebleven
als „verloren voorwerp". Beppie ls best
in haar schik, dat ze bij mij „mag" blij
ven, maar dat komt omdat zij wel een
heel heel bescheiden beetje verstand
heeft, maar een lief karaktertje, waar
door je van het kind houden moet. Een
Ietsje wonderlijk ls ze wel. Zou het niet
te raar klinken, dan zou lk zeggen, dat
ze een „mannenhaatster" ln zakformaat
want zo zachtmoedig ze overigen*
isj op de jongens kan ze foeteren al»
een oud mens.
En dat ze naar een meester zou moe
ten gaan, was een obsessie voor haar,
volgens baar moeder. Daar was echtef
geen kans op, wat voor Beppie dus een
winst betekende. Toch geef lk haar nu
volop „werk", want wat zullen wij gro
ten precies kunnen aanvoelen hoe een
kind het verwerken zal, als de hele klus
emigreert naar een ander gebied. Van
de twee thuisgebleven zittenblijvers ben
ik wel zeker, dat de kinderen let»
wrangs gevoeld zouden hebben.
Als ze weerkomen, tegelijk met dn
aankomst van de „biggen", ls er zoveel
variatie, dat ze geen tijd krijgen veel t*
voelen van hun zitten blijven.
ALS EEN FEEST.
Beppie verwerkt het echter klaarblij
kelijk als een feest. Nauwgezet door
wroet ze elk kastje en deponeert d«
vondst boven op de bank, zoals ik voor
schreef. Zelf werk ik ook hard om mijn
borden schoon te krijgen en die dan
met iets feestelijks te versieren, waar
door de eerste indruk mooi zal zijn op
de dag als de nieuwelingen arriveren.
Beppie ls eerder klaar dan ik en
de bel is nog niet gegaan. Ik wil het
kind ook niet voortijdig wegsturen,
waardoor ze als een eenling door on
ze dorpse straten zou lopen. Daarom,
duw ik haar een stofdoek in de hand
met de opdracht de banken blinkend
te wrijven, waardoor alles prachtig
zal zijn als de nieuwe peuters zullen
komen.
Beppie is alweer verrukt en wrijft of
haar leven ervan afhangt. En lk maak
een beeld van een tekening ln fantasti
sche kleuren, waarmee ik nog niet
klaar ben, als de bel ons schooljaar uit
luidt. Ik geef de kleine meid de vrijheid
om weg te gaan, maar naar eigen ver
kiezing mag ze ook haar „werk" af
maken, wat ze liever wil. Zo ploeteren
we eensgezind voort, tot ik alles, ook
in de kast, klaar heb, voor de lichting
1956.
AANHANKELIJKHEID.
Als beloning voor betoonde hulp bied
lk Beppie aan, dat ze achter op mijn
fiets mag zitten en ik haar thuis zal
brengen. Met blijde oogjes kijkt ze ma
dankbaar aan en impulsief grijpt za
mfln hand, die ze even langs haar bolle
wangetje streelt. Eigenlijk ontroert ma
dit simpele gebaar. In een heel Jaar
werken heb ik niet veel wijsheid b«
haar kunnen binnenbrengen, maar d*
aanhankelijkheid van een gevoelig kin
derhart verwerven is toch ook een heet
bezit.
Ingezonden Mededeling (Adv.)
Hel is pas "Zondag"
mei Turkstra
beschuit
op Uw
ontbijttafel
FADRIEKEN IE LEEUWARDEN]
haar vaak een nieuwe teleurstelling.
Het model, dat op de show zo goed be
viel, ia niet meer te bekennen. Dat
aardige zomerjurkje wordt alleen ia
een donkere, saaie kleur vervaardigd en
het elegante model van een Frans man
telpakje wordt alleen ln slechte zwarte
celwolstof met witte streepjes uitge
voerd.
Door dergelijke veranderingen van
details is van de oorspronkelijke aan
trekkelijke snit niets meer over. Van
daar, dat de vrouwen in de Sowjet-
zöne zich steeds weer afvragen, waar
om toch op alle modeshows die com
munistische mode-functionarissen zo
naarstig de geuite koperswensen vra-
gen en noteren. Er wordt er toch im
mers nooit één vervuld!