VERANTWOORDING
Kees van Nimwegen wordt
vandaag in de bloemetjes gezet
V:
Kapitein van „Casino*
stak geen hand uit
wf
m
wf'
9
ds h:veldkamp
=^j
DOOR
Schip van Fidzji-eilandcn
vergaan
De vlaggen uit in Nieuw- en St Joosland
Populaire figuur in het Zeeuwse voetbalwereldje wordt 60 jaar
Liberiaans tankschip stoomde rustig door
m
mm
m
m
Wa
mm
m
M
mm
'M
vm
0
Prins Bernhard
„Chevalier d'Honneur"
Handen en Li ppen
ruw?puRQL
iF
m
"MM
my.
iK ill
e
m
yyfjw
AP
J-
M VM
18
Dr J. G* Geelkerken 45 jaar
predikant
Zaterdag 4 februari 1956
ZEEUWSCH DAGBLAD
pagina 9
Uit de gemeenschap, waarover
wij in ons vorig artikel een en
ander hebben opgemerkt, vloeit
de verantwoordelijkheid rechtstreeks
Voort. De verbondenheid aan elkaar
schept een verantwoordelijkheid voor
elkander, en deze twee zijn even on
afscheidelijk aan elkaar verbonden
pis de warmte hoort bij het vuur en
het licht hoort bij de zon. Het is
merkwaardig dat dit verantwoorde
lijkheidsbesef over het algemeen nog
wel aanwezig is in een kleine ge
meenschap, b.v. die van ouders te
genover huri kinderen, maar dat dit
besef aan ernstige slijtage onder
hevig is, zodra de gemeenschapskrin
gen groter worden zoals die van
Werkgever tegenover werknemer en
Omgekeerd, van kerklid tegenover
kerklid, van volksgenoten onder el
kander enzovoort.
Daar is natuurlijk wel een verkla
ring voor te geven, en waarschijnlijk
wel meer dan een: de banden worden
altijd losser zodra er meer mensen bij
betrokken zijn; maar een redelijke
Als wij christenen zijn, is die verwach
ting nóg hoger gespannen, en dat is
redelijk. Van iemand dia iets heeft
mag nog meer verwacht worden dan
van die niets heeft
Maar ook al zou men van U en mij
niets of niets meer verwachten, dan
is daarmee onze verantwoordelijkheid
niet opgeheven. Omdat wij in de we
tenschap leven, dat wij in de eerste èn
laatste instantie antwoord moeten ge
ven aan Hem, Die als ons aller Souve-
rein en uitdeler van alle talenten re
kenschap vraagt wat wij met het Zijne
(want al het onze is van Hem!) ge
daan hebben of niet gedaan hebben.
Zelfs het ijdel gesproken woord is
hierbij niet te gering om in geding te
worden gebracht.
Wij hebben hiermee de verantwoor
delijkheid gebracht op het niveau van
de christelijke verantwoordelijkheid,
en dat is ook het enige niveau waarop
ze zich vrijuit ontplooien kan. Het is
dus niet een apart soort verantwoor
delijkheid. We moeten altijd oppassen
dat we van het „christelijke" niet een
apart soort maken, dat van al het an
dere hoogstens gradueel zou verschil'
len. Het christelijk onderwijs, de
christelijke vakbeweging, de christe
lijke pers, om maar iets te noemen,
verklaring is meestal nog geen ver
ontschuldiging. Bij een verkeersonge
luk is het mogelijk dat een chauffeur
precies uit de doekjes kan doen, hoe
een en ander gekomen is, wat nog he
lemaal niet zeggen wil,-dat hij voor
de politierechter nu ook vrijuit gaat.
Wanneer wij nu een paar opmerkingen
gaan maken over de verantwoordelijk
heid die wij in verschillende levens
verbanden voor elkander hebben, dan
zouden wij U wel willen bezweren, dit
niet op te vatten als een soort luxe
artikel, waar wij het desnoods ook
zender kunnen stellen. Het is geen
ïoort straatversiering, die het wel aar
dig doet tijdens een Koninginnedag of
de een of andere winkelweek, maar
die we weer weg doen als het leven
weer gewoon wordt en in normale ba
nen loopt. Wilt U de beleving der ge
meenschap en het ernst maken met de
verantwoordelijkheden een „versie
ring" noemen, dan kunnen wij daar
vrede mee hebben, in zoverre dit „sie-
ïaad" dan bij het leven hoort, zoals wij
dat als christenen verstaan. Dat wil
zeggen, dat U het met ons eens is, dat
êe verschraling van het verantwoorde-
jkheidsbesef en het nalaten der ver
antwoordelijkheidsplichten een soort
gelijke indruk moet maken als wan
neer een bruid naar het stadhuis gaat
met haar huishoudschort voor inplaats
van getooid in bruidsjapon. Ons be
zwaar tegen de huidige samenleving is
juist, dat men het grauwe en het kei
harde, de slogans van „ieder is zich
zelf het naast", en „hoe word ik er
beter van" als de normale gang van
zaken is gaan zien en gaan acceptereri
Maar dat is juist niet „normaal". Het
is even abnormaal als wanneer men
tegenwoordig kerken gaat bouwen die
evengoed een „groot handelsgebouw"
of een technische hogeschool konden
zijn. Of wanneer men bij de wederop
bouw van een laat-gothische stad een
stjjl hanteert waarvan niemand de her
komst kan bepalen.
U moet ook vooral niet gaan zeggen:
wij zouden eigenlijk met die verant
woordelijkheid voor elkaar wat meer
ernst moeten maken. Wij moeten dat
inderdaad doen, maar door het woord
je „eigenlijk" in te lassen, bederft U
de hele zaak. U bedoelt het natuurlijk
wel goed, als U zegt: zó moest het
eigenlijk zijn, en dan was alles mooi,
maar U denkt er direct bij: maar zo
Is het niet, en het wordt ook nooit zo,
en daarom is het niet mooi. Door dat
„eigenlijk" hebt U bij voorbaat de hele
zaak al buiten bedrijf gesteld. U hebt
Uw taak wel gezien maar niet ter
hand genomen, omdat zij op een voor
U bereikbare hoogte ligt. Dat woord
„eigenlijk" is het meest dodelijk vergif
in devote verpakking. Het legt alle
Christelijke activiteiten lam. Het moest
dus eigenlijk niet zo, maar het moet
zo, en daarmee uit, en als het niet gaat
zoals het moet gaan, dan zijn U en ik
daarvoor verantwoordelijk.
Het woord verantwoordelijkheid heeft
een diepe zin. Het zegt ons dat wij niet
zo maar leven, zoals een dier en een
plant leven. Maar dat wij ais redelijke
fen zedelijke schepselen rekenschap en
verantwoording hebben af te leggen
over ons doen en laten. In verant
woordelijkheid zit het woord „ant
woord". Mens-zijn betekent! antwoord
geven!
Wjj kunnen wel veel vragen stellen
en ons daarmee interessant voordoen,
maar in dat vragen-stellen zijn wij al
tijd de verwachtenden, terwijl het fei
telijk juist andersom is: er wordt op
ons gewacht, en er wordt iets van ons
verwacht. Wij kunnen het leven niet
doorkruisen als wandelende vraagte
kens, maar er wordt verwacht dat wü
een antwoord geven. En dan liefst een
duidelijk antwoord, zij het niet met
woorden, dan met daden. Meer uit
roepteken dus dan vraagteken.
Pas als wij dit verstaan, dat wij in
deze wereld geen stommetje kunnen
Spelen, maar dat wij een antwoord
moeten geven, en dat daarop ook ge
wacht wordt, zal er iets opengaan van
de geweldige opdracht die verant
woordelijkheid heet.
Het zijn daarbij tastbaar en
zichtbaar onze naasten, onze mede
mensen die iets van ons verwachten.
SUVA, 3 febr. (Reuter) Een schip
van één der Fidzj i-eilanden (in Ocea-
nië) met vijftien passagiers en twaalf
bemanningsleden aan boord wordt
sedert 36 dagen vermist.
Dit is meegedeeld op de dag, dat een
gerechtelijk onderzoek in Apia (wes-
telijk-Samoa) begint naar het myste
rie vai het „spookschip" Joyita, dat
in november jl. in de Grote Oceaan
ten noorden van de Fidzj i-eilanden in
goede staat werd aangetroffen zonder
een spoor van de opvarenden.
staan maar niet gelijkberechtigd rïaast
hun „neutrale" collega's, maar wij
zullen hier het absolute moeten aan
durven en volharden dat al deze
„christelijke" acties werken naar de
enig-juiste maatstaven en uit de enig-
juiste motieven. Zo staat het ook met
de christelijke verantwoordelijkheid.
Slechts die christen is heeft de volle
diepte en de volledige draagwijdte van
de verantwoordelijkheid gepeild.
Ik zeg niet, dat hij ze ten volle gé-
grepen heeft, maar hij (of zij) heeft
er iets van bégrepen.
Dan hebben wjj ook begrepen, dat er om te wanhopen.
zich nooit of te nimmer een situatie
kan voordoen, waarin wij kunnen zeg
gen: hij moet zelf maar weten wat hij
doet, en je moet een ander tenslotte
vrijlaten. De christen weet, dat nie
mand vrij is om te doen of te laten
wat hij wil, en een ander daarin vrij
laten betekent die ander loslaten. Een
vader, die tegen z'n jongen zegt: ga je
gang maar, laat z'n jongen los, en dat
betekent z'n ongeluk. Als U zegt: nu ja,
een ouder heeft tenslotte verantwoor
delijkheid tegenover z'n kinderen, en
mag ze him gang niet laten gaan, dan
is dat in zekere zin juist, maar U ver
geet, dat U als christen een verant
woordelijkheidsopdracht gekregen
hebt tegenover Uw naasten, naar de
levenswet der liefde: gij zult Uw
naaste liefhebben gelijk zelf. Die
naasten zijn niet slechts Uw kinderen,
Uw gezinsleden, Uw arbeiders, Uw
scholieren, Uw kerkleden, maar allen
met wie U in aanraking komt.
De wet der verantwoordelijkheid, ik
kan ook zeggen: het privilege der
verantwoordelijkheid is dus onbe
grensd.
Als Uw buurman, Uw collega of wie
dan ook een verkeerde krant leest en
daarmee naar Uw overtuiging dage
lijks een verkeerde injectie krijgt, als
hij de Bijbel niet leest, en daardoor
van God vervreemd raakt, als hij fout
georganiseerd is, en daarmee het be
lang stelt boven het beginsel, dan hebt
U tegenover deze mensen een roeping.
Dit zijn enkele vormen van geestelij
ke nood.
Maar als er stoffelijke nood heerst
in welke vorm dan ook, is U daarvoor
ook mede-aansprakelijk.
Het veld der verantwoordelijkheden
is ruim en wijd.
Waar het ons aan ontbreekt is, ik
zeg niet de wil of de bereidheid onze
opdrachten te aanvaarden. Onze fout
zit meestal in de ogen. Wij zien onze
verantwoordelijkheid niet!
Daarom is het gebed om geiende
ogen dagelijks noodzakelijk.
Als er in deze wereld een kerk staat
met wijd-open ogen en brandende
harten, is er nog geen enkele reden
Terwijl de „Carpo" (met 12 man) verging
AMSTERDAM, 3 februari. Op 27 november 1954 is het motorschip
„Carpo" van de Maatschappij Zeevaart bij Lizard Head in de storm met man
en muis vergaan. Destijds heeft deze zaak grote ruchtbaarheid gekregen, om
dat spoedig bleek, dat het Liberiaanse tankschip „Casino" op enkele hon
derden meters afstand van de „Carpo" was geweest, toen dit schip naar de
bodem van de zee verdween, maar doorgestoomd was.
Het Seeamt Hamburg heeft naar de gedragingen van de met een Duitse
licentie varende kapitein van de „Casino" de bemanning bestond verder
geheel nit Duitsers geruime tijd geleden een onderzoek ingesteld en is
tot de conclusie gekomen, dat de „Casino" ondanks de storm in de buurt
van de zinkende „Carpo" had moeten blijven en dat dit het gevaar voor de
„Casino" zeker niet vergroot zou hebben.
In de uitvoerige uitspraak zegt het woordig heeft men op sommige buiten-
Seeamt verder, dat het zoeken naar
overlevenden slechts enkele minuten
heeft geduurd en dat de „Casino" toen
doorgestoomd is. Het Seeamt kan zich
volkomen indenken, dat een deel van
de bemanning van de „Casino" in de
eerste de beste haven van boord is ge
gaan, omdat men het vertrouwen in
de leiding had verloren.
„Terwijl de bemanning op haar post
stond, bleef de kapitein besluiteloos op
de brug. Hij heeft geen poging gedaan
om een lijn over te schieten, omdat
naar zijn verklaring het schiettoe-
stel niet in orde was. Maar bovendien
heeft hij niet getracht dichter bij de
zinkende „Carpo" te lcomen of red
dingsboeien uitgeworpen".
Deze aanhalingen uit de uitspraak
van het Seeamt werden voorgelezen
bij het openbare onderzoek naar de
oorzaak van deze scheepsramp door de
Raad voor de Scheepvaart.
GEEN CONSTRUCTIEFOUT
De inspecteur-generaal voor de
scheepvaart, de heer C. Moolenburgh,
sprak zijn leedwezen en medeleven uit
met de nabestaanden van de 12 opva
renden van de „Carpo", die het zee
mansgraf vonden. Vervolgens ging hij
de beschikbare gegevens na. Hij zei
o.m.: „Er is geen enkele aanleiding te
denken, dat de „Carpo" door een con
structiefout tenonder is gegaan". Het
schip had een lading van 680 ton an
traciet, maar er waren geen gevelings-
schotten aangebracht. De heer Moolen
burgh zei tot de conclusie te zijn ge
komen, dat ook het ontbreken van deze
schotten, die het verschuiven van de
lading naar beide zijden moeten tegen
gaan, niet tot het ongeluk heeft ge
leid.
Op de „Casino" heeft men op een af
stand van 200 a 300 meter gezien, dat
de „Carpo" in koplast lag. De heer
Moolenburgh ging na hoe dit kan zijn
ontstaan. Mogelijk zijn de afsluitingen
van de luchtkokers op de bak stuk ge
slagen en is daardoor het water naar
binnen gekomen. Het verdient dan ook
aanbeveling erop te letten, dat deze
afsluitingen voldoende bevestigd zijn.
GEEN BOODSCHAP
De „Carpo" was uitgerust met de
modernste reddingsmiddelen, maar
toch heeft men alleen een S.O.S.-sein
van de handseinlamp gezien. Waarom
heeft men niet getracht radiotelefo-
nisch hulp in te roepen, vooral omdat
men zich vlak onder de kust bij Lizard
bevond?
„Een van de zwakke punten bij de
radiotelefonie is de antenne tussen
twee masten. Hoe gemakkelijk slaat
landse schepen een antenne, die slechts
aan een mast bevestigd is". De heer
Moolenburgh vroeg zich af of het mis
schien wenselijk is dit systeem op on
ze kustvaarders over te nemen.
andaag wordt Kees van
Nimwegen zestig jaar. Er zal
in het Zeeuwse voetbal
wereldje wel niemand gevonden
kunnen worden, die zich afvraagt
„Wie is die man", want Kees is
zo'n populaire figuur, dat iedereen
hem kent. Sinds 1 februari 1950
vervult hij de functie van bezol
digd administrateur van de afde
ling Zeeland van de K.N.V.B.
en in deze functie heeft hij het
Zeeuwse voetbal door zijn ijver,
nauwgezetheid en plichtsbetrach
ting, maar vooral ook door zijn
opgewekt humeur onschatbare
diensten bewezen en tal van ver
enigingsfunctionarissen aan zich
verplicht.
„Kees", zoals iedereen hem noemt,
werd in Willemstad geboren, maar op
20-jarige leeftijd kwam hij als onder
officier van de kustartillerie naar
Walcheren. In Middelburg maakte hij
kennis met de voetbalvereniging
Sparta, welke op het Molenwater re
gelmatig speelde tegen Middelburgse
Boys, Zeeuwse Boys uit Goes, Sinoto
uit Zierikzee en andere clubjes. Het
was een gezellig onderonsje, want van
enig organisatorisch verband was nog
geen sprake. Kees kreeg al spoedig
een plaatsje in de voorhoede van het
eerste elftal, waarin hij zich jaren lang
handhaafde.
Bleef actief voetballer
Toen hij werd overgeplaatst naar
Delft bleef hij zijn sport trouw en
ging spelen voor HMS, dat later on
der de naam HSB in de eerste klasse
van de Haagse Voetbalbond uitkwam.
Tot 1934 hij was toen dus al 38
jaar bleef Kees actief voetballer.
Toen hij de tijd van heengaan geko
men achtte, ging hij echter niet op
zijn lauweren rusten, maar verwis
selde zijn voetbalplunje voor het
scheidsrechterstenue. In september '34
kreeg hij zijn aanstelling als scheids
rechter van de Haagse Voetbalbond,
maar in april 1935 keerde hij terug
naar Zeeland. Na korte tijd in de
Zeeuwse Voetbalbond gefloten te heb
ben, promoveerde hij naar de KNVB,
waar hij vele wedstrijden in de 2de
klasse heeft geleid.
De opvoeder.
Eén wedstrijd per week was echter
niet genoeg voor deze liefhebber, want
's zaterdagsmiddags kon men hem te
midden van de jeugd vinden. Daar
was hij de scheidsrechter, maar meer
nog de opvoeder en menig Zeeuws
jongeling heeft van Kees geleerd, wat
sportiviteit is en ook hiervoor is het
Zeeuwse voetbal hem veel dank ver
schuldigd.
TëI van functies
Maar Kees hield zich niet alleen bij
de scheidsrechtersfluit. In de Zeeuw
se Voetbalbond en later in de afdeling
Zeeland van de KNVB vervulde hij
tal van functies. Zo was hij secretaris
van de scheidsrechterscommissie, lid
van de reglementscommissie, secreta
ris van de scheidsrechtersvereniging
„Walcheren" en medewerker aan het
„Zeeuwse Sportnieuws", het orgaan
van de voormalige Zeeuwse Voetbal
bond.
„Proflijst"
Van 1936 tot 1950 maakte hij voorts
deel uit van het bestuur van de voet
balvereniging „Nieuwland", eerst als
secretaris, later als voorzitter. Toen
hij echter tot administrateur van de
afdeling werd aangesteld kwam hij op
de „proflijst" en moest hij dus al deze
functies neerleggen.
Veertig jaar.
Veertig jaar lang staat Kees dus al
in de voetballerij, de eerste twintig
als actief speler, daarna als scheids
rechter en in verschillende functies.
Veel heeft de jeugd aan hem te danken
en zijn grote populariteit bewijst wel,
hoe men hem waardeert. En deze
waardering is er, gedurende de tijd,
dat hij bezoldigd functionaris is, zeker
niet minder op geworden. En hoe kan
het ook anders bij een man, die de
kantooruren niet telt, maar bij wijze
van spreken dag en nacht klaar staat
voor de Zeeuwse voetbalclubs en
daarbij zijn zonnig humeur, zijn
spreekwoordelijk geworden vrolijk
heid, nimmer verliest.
Moeilijke reis
Ook bij de scheidsrechters is Kees
een graag geziene gast en telkenjare
zoekt men hem aan om de ontmoeting
tussen de arbiters van Walcheren en
Oost Zeeuwsch Vlaanderen te leiden.
Kort voor de ramp heeft hij zelfs nog
een competitiewedstrijd geleid op
Schouwen Duiveland, toen men daar
geen enkele fluitist bereid kon vin
den. Kees telde de moeilijkheden niet
en ondernam de moeilijke reis, opdat
de jongens hun partijtje konden spe
len.
Op ander terrein
Ook op ander terrein heeft de jarige
zich verdienstelijk weten te maken.
Zo was hij jaren lang lid van de ge
meenteraad te Nieuwland en later
zelfs wethouder. Na zijn benoeming
tot administrateur moest hij deze
functie echter wegens drukke werk
zaamheden neerleggen.
Het zal Kees vandaag zeker
niet aan belangstelling ontbreken
en bij de vele gelukwensen, welke
hem ongetwijfeld zullen bereiken
voegen wij gaarne de onze. Wij
spreken daarbij de wens uit, dat
het Zeeuwse voetbal nog vele
jaren van zijn capaciteiten en
werklust zal mogen profiteren.
IllUHfl
llllllll
"TjljT
„lil iL.lL,
Onderstaande partij werd inge
stuurd door de heer R. Rijkse
uit Yerseke en werd gespeeld
in de hoofdklasse van het persoonlijk
damkampioenschap van Zeeland.
§§p
m
m
Hl
iü
H
IÜ m
S
Ip^lll
Zwart 11 schijven op: 3, 7, 18, 15,
10, 19, 20, 21, 23, 24, 20.
Wit 11 schijven op: 22, 28, 82, 33,
35, 36, 37, 38, 39, 43, 44.
Zwart aan zet speelde:
13—8?
3. 40—34 24—29
5. 35X44 8—12
7. 34—30 23—29
9. 4440 12—18
11. 39—34 27—31
13. 14—10 13—18
15. 3227 Remise.
2. 44—40 7—11
4. 33x24 20x40
6. 39—34 15-T-20
8. 30—25 20—24
10. 43—39 18X27
12. 34X14 31X22
14. 10—5 11—17
2025 beter
In de aangegeven diagram-stand
had zwart beter 2025 kunnen spe
len.
120—25 2. 37—31 gedw. 26x37
3. 32 x41 23 x 32 4. 38 x 27 21X32
5. 33—29A 24X33 6. 39x37
en er is geen winst aan te tonen, daar
de witte schijf op 22 houdbaar is.
A. Als wit denkt hier 2217 te kun.
nen spelen, menende dat 712 ge
dwongen is, om daarna te vervolgen
met 3329 (24X33) 39x37 komt hij
tot de onaangename ontdekking dat
op 2217 (38) kan volgen. Dus A.:
22—17 3—8 6. 17—11? of 19—23
8. 33x22 32—27
10. 2X30 18x40
7. 11X2 23—28
9. 41x32 13—18
11. 35X44 25X43
Redacteur H. M. Slabbekoorn,
Oostsingel 60a, Goes.
Oploswedstrvjd.
Groep A (gevorderden)
Probleem 5A.
's-GRAVENHAGE, 3 febr. Prins
Bernhard zal begin maart geslagen
worden tot „chevalier d'honneur" van
de „confrérie de la chaine des rotis-
seurs". De „confrérie" is een culinaire
broederschap, waarvan de oorsprong
terug gaat tot de Franse „corporation
des ayeurs" uit 1248. Deze werd in
1610 koninklijk goedgekeurd door
overhandiging van het schild van het
gilde der spitbraders.
In 1950 besloten gastronomen en uit-
deze' antenne stuk in de storm. Tegen-oefenaren van het koksvak te Parijs
f.weer nieuw leven in te
Ingezonden Mededeling (Adv.)
de „confrerie:
blazen en kort daarop werd een plech
tige installatievergadering gehouden.
Ere-president is president Coty van
Frankrijk. Sinds 1954 heeft de „con
frérie" ook een Nederlandse afdeling.
.Chevaliers d'honneur" daarvan zijn
Groep B (beginners)
Probleem 5B.
Zwart 11 schijven op: 4, 7, 8, 9, 10,
11, 12, 15, 17, 21, 37.
Wit 12 schijven op: 18, 22, 23, 24,
25, 28, 32, 33, 34, 40, 41, 43.
Pineau, de Franse minister van bui
tenlandse zaken, heeft gezegd, dat
Frankrijk geen enkele oplossing van
de Saar-kwestie, waarbij geen reke-
_v~ ning gehouden wordt met Frankrijks
reeds prof. dr. Nuboer uit Utrecht en I belangrijke economische belangen in
oud-minister mr. Steenbergen. (dat gebied, kan aanvaarden.
Zwart 7 schijven op: 1, 8, 13, 17, 18,
27, 33.
Wit 7 schijven op: 6, 16, 29, 30, 38,
40, 43.
Wit begint en wint voor beide pro
blemen. B. eindspel aangeven.
Oplossingen voor 18 februari a.s. aan
H. M. Slabbekoorn, Oostsingel 60a,
Goes. W© verzoeken u beleefd uw adres
ook onder de oplossing te zetten en
de brief of kaart juist te frankeren.
De vorige problemen
Groep A, probleem 4A:
Zwart 9 schijven op: 7, 8, 9, 13, 15,
18, 19, 35, 36 en dam op 12.
Wit 12 schijven op: 20, 22, 27, 32,
37, 38, 40, 44, 45, 47, 48, 50.
Groep B, probleem 4B:
Zwart 9 schijven op: 9, 16, 17, 18, 19,
20 23 24 35
Wit 9 schijven op: 27, 28, 31, 32, 37,
88, 39, 42, 45.
Voor beide problemen geldt: Wit
begint en wint.
Oplossingen inzenden vóór. 11 febr.
a.s.
Goede oplossingen
De problemen IIA en IIB werden
ingezonden door de heer Joh. Lere te
Vhssingen, een jeugdige dammer, die
het damspel nog geen twee jaar be
oefent. We kunnen Van deze Schel-
destadbewoner dus nog alles verwach
ten
Oplossing probleem IIA: 11 (7)
12—8 (12) 17 (21) 41 (47) 22 (29) 38
(32) 25 (12) 5 (9) 45 (7—12) 7 (12) 43
wint op tempo.
We ontvingen goede oplossingen
wan de volgende dammers:
R. Rijkse, Yerseke; L. Trielier, J. v.
d. Meulen, D. Trielier, Domburg; J. de
Visser, F. Blaas, P. de Visser, A. Wil-
lemse, Aagtekerke; A. Karman, 's-Gra-
venpolder; J. L. Strooband, M. F. de
Jonge, P. Walthuis, Middelburg; L.
Goedbloed, P. Goedbloed, E. A. Schui-
tema, W. Heydra, Joh. Lere, O. Hel-
linga, N. Corstanje, C. M. v. Poelje, G.
M. v. d. Voorde, Vlissingen; A. Krij
ger, Driewegen; A. van Sorge, Oost-
Souburg; J. Vinke, Koudekerke; B. v.
d. Broeke, St. Laurens; C. W. Zwe-
mer, Kamperland; P. Deurloo, Nieuw-
dorp; J. Mange, Goes; Joh. de Smet,
IJzendijke.
B.-groep
De oplossing van probleem IIB
luidt: 18—12! (8x19) 27—21 (16X29)
44 x 24. Winst voor wit.
We ontvingen goede oplossingen van
de volgende personen:
K. Louwerse, Yerseke; Kees Schot,
B. W. Schot, Zierikzee; J. Baayens,
Goes; J. Geljon, E. L. Verschoor, J.
Oova, G. Meerman, J. C. Nijssen, C.
Francke, A. C. Snel, H. de Vlieger, W.
Lere, P. v. Oorschot, J. Rijkse, Vlissin
gen; S. de Visser, Oostkapelle; Joh. J.
Geleijnse, J. P. Geleijnse, J. M. Kos-
tense, J. A. Kostense, Renesse; M. C.
Deurloo, R. Polderdijk, Nieuwdorp: L.
P. Poley, Hansweert; P. Westveer, Ka-
pelle-Biezelinge; A. Geldof, Grijps-
kerke.
's-GRAVENHAGE, 3 febr. Zon
dag a.s. viert dr. J. G. Geelkerken,
emeritus-predikant der Ned. Herv.
Kerk, woonachtig te Amsterdam en in
dertijd één der meest op de voorgrond
tredende theologen in Nederland, zijn
45-jarig ambtsjubileum.
Hij werd 18 juni 1879 te Alkmaar ge
boren en studeerde aan de V.U., waar
hjj in 1909 cum laude promoveerde tot
doctor in de theologie op een disserta
tie getiteld: „De empirische gods
dienstpsychologie". Op 5 februari 1911
bevestigde ds. K. Fernhout hem te Epe.
In juni 1915 verwisselde hij deze ge
meente met die van Amsterdam-zuid.
Dr. Geelkerken heeft reeds spoedig van
zich doen spreken in de kerkelijke
strijd. Hij diende bij de generale sy
node een bezwaarschrift in tegen de
afzetting van ds. J. B. Netelenbos door
de synode van Leeuwarden in 1920.
Door een predikatie, waarin hij te vel
de trok tegen het synode-besluit, dat
studenten geen lid mochten zijn van
de Ned. Chr. Studenten Vereniging, ge
raakte hij in een heftige discussie met
prof. dr. J. Ridderbos. Later kwam hij
volledig in het centrum te staan in
de strijd over de historiciteit van het
paradijsverhaal in Genesis. De genera
le synode kwam in 1926 te Assen in
buitengewone vergadering vele weken
bijeen en zij zette dr. Geelkerken af.
Zo ontstonden de Geref. Kerken In
hersteld verband, waarvan dr. Geel
kerken een der markantste figuren is
geweest. Na de bevrijding werden de
ze kerken met de Ned. Herv. Kerk her
enigd en zo is dr. Geelkerken thans
emeritus-predikant dezer kerk.