VERANTWOORDING Kees van Nimwegen wordt vandaag in de bloemetjes gezet V: Kapitein van „Casino* stak geen hand uit wf m wf' 9 ds h:veldkamp =^j DOOR Schip van Fidzji-eilandcn vergaan De vlaggen uit in Nieuw- en St Joosland Populaire figuur in het Zeeuwse voetbalwereldje wordt 60 jaar Liberiaans tankschip stoomde rustig door m mm m m Wa mm m M mm 'M vm 0 Prins Bernhard „Chevalier d'Honneur" Handen en Li ppen ruw?puRQL iF m "MM my. iK ill e m yyfjw AP J- M VM 18 Dr J. G* Geelkerken 45 jaar predikant Zaterdag 4 februari 1956 ZEEUWSCH DAGBLAD pagina 9 Uit de gemeenschap, waarover wij in ons vorig artikel een en ander hebben opgemerkt, vloeit de verantwoordelijkheid rechtstreeks Voort. De verbondenheid aan elkaar schept een verantwoordelijkheid voor elkander, en deze twee zijn even on afscheidelijk aan elkaar verbonden pis de warmte hoort bij het vuur en het licht hoort bij de zon. Het is merkwaardig dat dit verantwoorde lijkheidsbesef over het algemeen nog wel aanwezig is in een kleine ge meenschap, b.v. die van ouders te genover huri kinderen, maar dat dit besef aan ernstige slijtage onder hevig is, zodra de gemeenschapskrin gen groter worden zoals die van Werkgever tegenover werknemer en Omgekeerd, van kerklid tegenover kerklid, van volksgenoten onder el kander enzovoort. Daar is natuurlijk wel een verkla ring voor te geven, en waarschijnlijk wel meer dan een: de banden worden altijd losser zodra er meer mensen bij betrokken zijn; maar een redelijke Als wij christenen zijn, is die verwach ting nóg hoger gespannen, en dat is redelijk. Van iemand dia iets heeft mag nog meer verwacht worden dan van die niets heeft Maar ook al zou men van U en mij niets of niets meer verwachten, dan is daarmee onze verantwoordelijkheid niet opgeheven. Omdat wij in de we tenschap leven, dat wij in de eerste èn laatste instantie antwoord moeten ge ven aan Hem, Die als ons aller Souve- rein en uitdeler van alle talenten re kenschap vraagt wat wij met het Zijne (want al het onze is van Hem!) ge daan hebben of niet gedaan hebben. Zelfs het ijdel gesproken woord is hierbij niet te gering om in geding te worden gebracht. Wij hebben hiermee de verantwoor delijkheid gebracht op het niveau van de christelijke verantwoordelijkheid, en dat is ook het enige niveau waarop ze zich vrijuit ontplooien kan. Het is dus niet een apart soort verantwoor delijkheid. We moeten altijd oppassen dat we van het „christelijke" niet een apart soort maken, dat van al het an dere hoogstens gradueel zou verschil' len. Het christelijk onderwijs, de christelijke vakbeweging, de christe lijke pers, om maar iets te noemen, verklaring is meestal nog geen ver ontschuldiging. Bij een verkeersonge luk is het mogelijk dat een chauffeur precies uit de doekjes kan doen, hoe een en ander gekomen is, wat nog he lemaal niet zeggen wil,-dat hij voor de politierechter nu ook vrijuit gaat. Wanneer wij nu een paar opmerkingen gaan maken over de verantwoordelijk heid die wij in verschillende levens verbanden voor elkander hebben, dan zouden wij U wel willen bezweren, dit niet op te vatten als een soort luxe artikel, waar wij het desnoods ook zender kunnen stellen. Het is geen ïoort straatversiering, die het wel aar dig doet tijdens een Koninginnedag of de een of andere winkelweek, maar die we weer weg doen als het leven weer gewoon wordt en in normale ba nen loopt. Wilt U de beleving der ge meenschap en het ernst maken met de verantwoordelijkheden een „versie ring" noemen, dan kunnen wij daar vrede mee hebben, in zoverre dit „sie- ïaad" dan bij het leven hoort, zoals wij dat als christenen verstaan. Dat wil zeggen, dat U het met ons eens is, dat êe verschraling van het verantwoorde- jkheidsbesef en het nalaten der ver antwoordelijkheidsplichten een soort gelijke indruk moet maken als wan neer een bruid naar het stadhuis gaat met haar huishoudschort voor inplaats van getooid in bruidsjapon. Ons be zwaar tegen de huidige samenleving is juist, dat men het grauwe en het kei harde, de slogans van „ieder is zich zelf het naast", en „hoe word ik er beter van" als de normale gang van zaken is gaan zien en gaan acceptereri Maar dat is juist niet „normaal". Het is even abnormaal als wanneer men tegenwoordig kerken gaat bouwen die evengoed een „groot handelsgebouw" of een technische hogeschool konden zijn. Of wanneer men bij de wederop bouw van een laat-gothische stad een stjjl hanteert waarvan niemand de her komst kan bepalen. U moet ook vooral niet gaan zeggen: wij zouden eigenlijk met die verant woordelijkheid voor elkaar wat meer ernst moeten maken. Wij moeten dat inderdaad doen, maar door het woord je „eigenlijk" in te lassen, bederft U de hele zaak. U bedoelt het natuurlijk wel goed, als U zegt: zó moest het eigenlijk zijn, en dan was alles mooi, maar U denkt er direct bij: maar zo Is het niet, en het wordt ook nooit zo, en daarom is het niet mooi. Door dat „eigenlijk" hebt U bij voorbaat de hele zaak al buiten bedrijf gesteld. U hebt Uw taak wel gezien maar niet ter hand genomen, omdat zij op een voor U bereikbare hoogte ligt. Dat woord „eigenlijk" is het meest dodelijk vergif in devote verpakking. Het legt alle Christelijke activiteiten lam. Het moest dus eigenlijk niet zo, maar het moet zo, en daarmee uit, en als het niet gaat zoals het moet gaan, dan zijn U en ik daarvoor verantwoordelijk. Het woord verantwoordelijkheid heeft een diepe zin. Het zegt ons dat wij niet zo maar leven, zoals een dier en een plant leven. Maar dat wij ais redelijke fen zedelijke schepselen rekenschap en verantwoording hebben af te leggen over ons doen en laten. In verant woordelijkheid zit het woord „ant woord". Mens-zijn betekent! antwoord geven! Wjj kunnen wel veel vragen stellen en ons daarmee interessant voordoen, maar in dat vragen-stellen zijn wij al tijd de verwachtenden, terwijl het fei telijk juist andersom is: er wordt op ons gewacht, en er wordt iets van ons verwacht. Wij kunnen het leven niet doorkruisen als wandelende vraagte kens, maar er wordt verwacht dat wü een antwoord geven. En dan liefst een duidelijk antwoord, zij het niet met woorden, dan met daden. Meer uit roepteken dus dan vraagteken. Pas als wij dit verstaan, dat wij in deze wereld geen stommetje kunnen Spelen, maar dat wij een antwoord moeten geven, en dat daarop ook ge wacht wordt, zal er iets opengaan van de geweldige opdracht die verant woordelijkheid heet. Het zijn daarbij tastbaar en zichtbaar onze naasten, onze mede mensen die iets van ons verwachten. SUVA, 3 febr. (Reuter) Een schip van één der Fidzj i-eilanden (in Ocea- nië) met vijftien passagiers en twaalf bemanningsleden aan boord wordt sedert 36 dagen vermist. Dit is meegedeeld op de dag, dat een gerechtelijk onderzoek in Apia (wes- telijk-Samoa) begint naar het myste rie vai het „spookschip" Joyita, dat in november jl. in de Grote Oceaan ten noorden van de Fidzj i-eilanden in goede staat werd aangetroffen zonder een spoor van de opvarenden. staan maar niet gelijkberechtigd rïaast hun „neutrale" collega's, maar wij zullen hier het absolute moeten aan durven en volharden dat al deze „christelijke" acties werken naar de enig-juiste maatstaven en uit de enig- juiste motieven. Zo staat het ook met de christelijke verantwoordelijkheid. Slechts die christen is heeft de volle diepte en de volledige draagwijdte van de verantwoordelijkheid gepeild. Ik zeg niet, dat hij ze ten volle gé- grepen heeft, maar hij (of zij) heeft er iets van bégrepen. Dan hebben wjj ook begrepen, dat er om te wanhopen. zich nooit of te nimmer een situatie kan voordoen, waarin wij kunnen zeg gen: hij moet zelf maar weten wat hij doet, en je moet een ander tenslotte vrijlaten. De christen weet, dat nie mand vrij is om te doen of te laten wat hij wil, en een ander daarin vrij laten betekent die ander loslaten. Een vader, die tegen z'n jongen zegt: ga je gang maar, laat z'n jongen los, en dat betekent z'n ongeluk. Als U zegt: nu ja, een ouder heeft tenslotte verantwoor delijkheid tegenover z'n kinderen, en mag ze him gang niet laten gaan, dan is dat in zekere zin juist, maar U ver geet, dat U als christen een verant woordelijkheidsopdracht gekregen hebt tegenover Uw naasten, naar de levenswet der liefde: gij zult Uw naaste liefhebben gelijk zelf. Die naasten zijn niet slechts Uw kinderen, Uw gezinsleden, Uw arbeiders, Uw scholieren, Uw kerkleden, maar allen met wie U in aanraking komt. De wet der verantwoordelijkheid, ik kan ook zeggen: het privilege der verantwoordelijkheid is dus onbe grensd. Als Uw buurman, Uw collega of wie dan ook een verkeerde krant leest en daarmee naar Uw overtuiging dage lijks een verkeerde injectie krijgt, als hij de Bijbel niet leest, en daardoor van God vervreemd raakt, als hij fout georganiseerd is, en daarmee het be lang stelt boven het beginsel, dan hebt U tegenover deze mensen een roeping. Dit zijn enkele vormen van geestelij ke nood. Maar als er stoffelijke nood heerst in welke vorm dan ook, is U daarvoor ook mede-aansprakelijk. Het veld der verantwoordelijkheden is ruim en wijd. Waar het ons aan ontbreekt is, ik zeg niet de wil of de bereidheid onze opdrachten te aanvaarden. Onze fout zit meestal in de ogen. Wij zien onze verantwoordelijkheid niet! Daarom is het gebed om geiende ogen dagelijks noodzakelijk. Als er in deze wereld een kerk staat met wijd-open ogen en brandende harten, is er nog geen enkele reden Terwijl de „Carpo" (met 12 man) verging AMSTERDAM, 3 februari. Op 27 november 1954 is het motorschip „Carpo" van de Maatschappij Zeevaart bij Lizard Head in de storm met man en muis vergaan. Destijds heeft deze zaak grote ruchtbaarheid gekregen, om dat spoedig bleek, dat het Liberiaanse tankschip „Casino" op enkele hon derden meters afstand van de „Carpo" was geweest, toen dit schip naar de bodem van de zee verdween, maar doorgestoomd was. Het Seeamt Hamburg heeft naar de gedragingen van de met een Duitse licentie varende kapitein van de „Casino" de bemanning bestond verder geheel nit Duitsers geruime tijd geleden een onderzoek ingesteld en is tot de conclusie gekomen, dat de „Casino" ondanks de storm in de buurt van de zinkende „Carpo" had moeten blijven en dat dit het gevaar voor de „Casino" zeker niet vergroot zou hebben. In de uitvoerige uitspraak zegt het woordig heeft men op sommige buiten- Seeamt verder, dat het zoeken naar overlevenden slechts enkele minuten heeft geduurd en dat de „Casino" toen doorgestoomd is. Het Seeamt kan zich volkomen indenken, dat een deel van de bemanning van de „Casino" in de eerste de beste haven van boord is ge gaan, omdat men het vertrouwen in de leiding had verloren. „Terwijl de bemanning op haar post stond, bleef de kapitein besluiteloos op de brug. Hij heeft geen poging gedaan om een lijn over te schieten, omdat naar zijn verklaring het schiettoe- stel niet in orde was. Maar bovendien heeft hij niet getracht dichter bij de zinkende „Carpo" te lcomen of red dingsboeien uitgeworpen". Deze aanhalingen uit de uitspraak van het Seeamt werden voorgelezen bij het openbare onderzoek naar de oorzaak van deze scheepsramp door de Raad voor de Scheepvaart. GEEN CONSTRUCTIEFOUT De inspecteur-generaal voor de scheepvaart, de heer C. Moolenburgh, sprak zijn leedwezen en medeleven uit met de nabestaanden van de 12 opva renden van de „Carpo", die het zee mansgraf vonden. Vervolgens ging hij de beschikbare gegevens na. Hij zei o.m.: „Er is geen enkele aanleiding te denken, dat de „Carpo" door een con structiefout tenonder is gegaan". Het schip had een lading van 680 ton an traciet, maar er waren geen gevelings- schotten aangebracht. De heer Moolen burgh zei tot de conclusie te zijn ge komen, dat ook het ontbreken van deze schotten, die het verschuiven van de lading naar beide zijden moeten tegen gaan, niet tot het ongeluk heeft ge leid. Op de „Casino" heeft men op een af stand van 200 a 300 meter gezien, dat de „Carpo" in koplast lag. De heer Moolenburgh ging na hoe dit kan zijn ontstaan. Mogelijk zijn de afsluitingen van de luchtkokers op de bak stuk ge slagen en is daardoor het water naar binnen gekomen. Het verdient dan ook aanbeveling erop te letten, dat deze afsluitingen voldoende bevestigd zijn. GEEN BOODSCHAP De „Carpo" was uitgerust met de modernste reddingsmiddelen, maar toch heeft men alleen een S.O.S.-sein van de handseinlamp gezien. Waarom heeft men niet getracht radiotelefo- nisch hulp in te roepen, vooral omdat men zich vlak onder de kust bij Lizard bevond? „Een van de zwakke punten bij de radiotelefonie is de antenne tussen twee masten. Hoe gemakkelijk slaat landse schepen een antenne, die slechts aan een mast bevestigd is". De heer Moolenburgh vroeg zich af of het mis schien wenselijk is dit systeem op on ze kustvaarders over te nemen. andaag wordt Kees van Nimwegen zestig jaar. Er zal in het Zeeuwse voetbal wereldje wel niemand gevonden kunnen worden, die zich afvraagt „Wie is die man", want Kees is zo'n populaire figuur, dat iedereen hem kent. Sinds 1 februari 1950 vervult hij de functie van bezol digd administrateur van de afde ling Zeeland van de K.N.V.B. en in deze functie heeft hij het Zeeuwse voetbal door zijn ijver, nauwgezetheid en plichtsbetrach ting, maar vooral ook door zijn opgewekt humeur onschatbare diensten bewezen en tal van ver enigingsfunctionarissen aan zich verplicht. „Kees", zoals iedereen hem noemt, werd in Willemstad geboren, maar op 20-jarige leeftijd kwam hij als onder officier van de kustartillerie naar Walcheren. In Middelburg maakte hij kennis met de voetbalvereniging Sparta, welke op het Molenwater re gelmatig speelde tegen Middelburgse Boys, Zeeuwse Boys uit Goes, Sinoto uit Zierikzee en andere clubjes. Het was een gezellig onderonsje, want van enig organisatorisch verband was nog geen sprake. Kees kreeg al spoedig een plaatsje in de voorhoede van het eerste elftal, waarin hij zich jaren lang handhaafde. Bleef actief voetballer Toen hij werd overgeplaatst naar Delft bleef hij zijn sport trouw en ging spelen voor HMS, dat later on der de naam HSB in de eerste klasse van de Haagse Voetbalbond uitkwam. Tot 1934 hij was toen dus al 38 jaar bleef Kees actief voetballer. Toen hij de tijd van heengaan geko men achtte, ging hij echter niet op zijn lauweren rusten, maar verwis selde zijn voetbalplunje voor het scheidsrechterstenue. In september '34 kreeg hij zijn aanstelling als scheids rechter van de Haagse Voetbalbond, maar in april 1935 keerde hij terug naar Zeeland. Na korte tijd in de Zeeuwse Voetbalbond gefloten te heb ben, promoveerde hij naar de KNVB, waar hij vele wedstrijden in de 2de klasse heeft geleid. De opvoeder. Eén wedstrijd per week was echter niet genoeg voor deze liefhebber, want 's zaterdagsmiddags kon men hem te midden van de jeugd vinden. Daar was hij de scheidsrechter, maar meer nog de opvoeder en menig Zeeuws jongeling heeft van Kees geleerd, wat sportiviteit is en ook hiervoor is het Zeeuwse voetbal hem veel dank ver schuldigd. TëI van functies Maar Kees hield zich niet alleen bij de scheidsrechtersfluit. In de Zeeuw se Voetbalbond en later in de afdeling Zeeland van de KNVB vervulde hij tal van functies. Zo was hij secretaris van de scheidsrechterscommissie, lid van de reglementscommissie, secreta ris van de scheidsrechtersvereniging „Walcheren" en medewerker aan het „Zeeuwse Sportnieuws", het orgaan van de voormalige Zeeuwse Voetbal bond. „Proflijst" Van 1936 tot 1950 maakte hij voorts deel uit van het bestuur van de voet balvereniging „Nieuwland", eerst als secretaris, later als voorzitter. Toen hij echter tot administrateur van de afdeling werd aangesteld kwam hij op de „proflijst" en moest hij dus al deze functies neerleggen. Veertig jaar. Veertig jaar lang staat Kees dus al in de voetballerij, de eerste twintig als actief speler, daarna als scheids rechter en in verschillende functies. Veel heeft de jeugd aan hem te danken en zijn grote populariteit bewijst wel, hoe men hem waardeert. En deze waardering is er, gedurende de tijd, dat hij bezoldigd functionaris is, zeker niet minder op geworden. En hoe kan het ook anders bij een man, die de kantooruren niet telt, maar bij wijze van spreken dag en nacht klaar staat voor de Zeeuwse voetbalclubs en daarbij zijn zonnig humeur, zijn spreekwoordelijk geworden vrolijk heid, nimmer verliest. Moeilijke reis Ook bij de scheidsrechters is Kees een graag geziene gast en telkenjare zoekt men hem aan om de ontmoeting tussen de arbiters van Walcheren en Oost Zeeuwsch Vlaanderen te leiden. Kort voor de ramp heeft hij zelfs nog een competitiewedstrijd geleid op Schouwen Duiveland, toen men daar geen enkele fluitist bereid kon vin den. Kees telde de moeilijkheden niet en ondernam de moeilijke reis, opdat de jongens hun partijtje konden spe len. Op ander terrein Ook op ander terrein heeft de jarige zich verdienstelijk weten te maken. Zo was hij jaren lang lid van de ge meenteraad te Nieuwland en later zelfs wethouder. Na zijn benoeming tot administrateur moest hij deze functie echter wegens drukke werk zaamheden neerleggen. Het zal Kees vandaag zeker niet aan belangstelling ontbreken en bij de vele gelukwensen, welke hem ongetwijfeld zullen bereiken voegen wij gaarne de onze. Wij spreken daarbij de wens uit, dat het Zeeuwse voetbal nog vele jaren van zijn capaciteiten en werklust zal mogen profiteren. IllUHfl llllllll "TjljT „lil iL.lL, Onderstaande partij werd inge stuurd door de heer R. Rijkse uit Yerseke en werd gespeeld in de hoofdklasse van het persoonlijk damkampioenschap van Zeeland. §§p m m Hl iü H IÜ m S Ip^lll Zwart 11 schijven op: 3, 7, 18, 15, 10, 19, 20, 21, 23, 24, 20. Wit 11 schijven op: 22, 28, 82, 33, 35, 36, 37, 38, 39, 43, 44. Zwart aan zet speelde: 13—8? 3. 40—34 24—29 5. 35X44 8—12 7. 34—30 23—29 9. 4440 12—18 11. 39—34 27—31 13. 14—10 13—18 15. 3227 Remise. 2. 44—40 7—11 4. 33x24 20x40 6. 39—34 15-T-20 8. 30—25 20—24 10. 43—39 18X27 12. 34X14 31X22 14. 10—5 11—17 2025 beter In de aangegeven diagram-stand had zwart beter 2025 kunnen spe len. 120—25 2. 37—31 gedw. 26x37 3. 32 x41 23 x 32 4. 38 x 27 21X32 5. 33—29A 24X33 6. 39x37 en er is geen winst aan te tonen, daar de witte schijf op 22 houdbaar is. A. Als wit denkt hier 2217 te kun. nen spelen, menende dat 712 ge dwongen is, om daarna te vervolgen met 3329 (24X33) 39x37 komt hij tot de onaangename ontdekking dat op 2217 (38) kan volgen. Dus A.: 22—17 3—8 6. 17—11? of 19—23 8. 33x22 32—27 10. 2X30 18x40 7. 11X2 23—28 9. 41x32 13—18 11. 35X44 25X43 Redacteur H. M. Slabbekoorn, Oostsingel 60a, Goes. Oploswedstrvjd. Groep A (gevorderden) Probleem 5A. 's-GRAVENHAGE, 3 febr. Prins Bernhard zal begin maart geslagen worden tot „chevalier d'honneur" van de „confrérie de la chaine des rotis- seurs". De „confrérie" is een culinaire broederschap, waarvan de oorsprong terug gaat tot de Franse „corporation des ayeurs" uit 1248. Deze werd in 1610 koninklijk goedgekeurd door overhandiging van het schild van het gilde der spitbraders. In 1950 besloten gastronomen en uit- deze' antenne stuk in de storm. Tegen-oefenaren van het koksvak te Parijs f.weer nieuw leven in te Ingezonden Mededeling (Adv.) de „confrerie: blazen en kort daarop werd een plech tige installatievergadering gehouden. Ere-president is president Coty van Frankrijk. Sinds 1954 heeft de „con frérie" ook een Nederlandse afdeling. .Chevaliers d'honneur" daarvan zijn Groep B (beginners) Probleem 5B. Zwart 11 schijven op: 4, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 15, 17, 21, 37. Wit 12 schijven op: 18, 22, 23, 24, 25, 28, 32, 33, 34, 40, 41, 43. Pineau, de Franse minister van bui tenlandse zaken, heeft gezegd, dat Frankrijk geen enkele oplossing van de Saar-kwestie, waarbij geen reke- _v~ ning gehouden wordt met Frankrijks reeds prof. dr. Nuboer uit Utrecht en I belangrijke economische belangen in oud-minister mr. Steenbergen. (dat gebied, kan aanvaarden. Zwart 7 schijven op: 1, 8, 13, 17, 18, 27, 33. Wit 7 schijven op: 6, 16, 29, 30, 38, 40, 43. Wit begint en wint voor beide pro blemen. B. eindspel aangeven. Oplossingen voor 18 februari a.s. aan H. M. Slabbekoorn, Oostsingel 60a, Goes. W© verzoeken u beleefd uw adres ook onder de oplossing te zetten en de brief of kaart juist te frankeren. De vorige problemen Groep A, probleem 4A: Zwart 9 schijven op: 7, 8, 9, 13, 15, 18, 19, 35, 36 en dam op 12. Wit 12 schijven op: 20, 22, 27, 32, 37, 38, 40, 44, 45, 47, 48, 50. Groep B, probleem 4B: Zwart 9 schijven op: 9, 16, 17, 18, 19, 20 23 24 35 Wit 9 schijven op: 27, 28, 31, 32, 37, 88, 39, 42, 45. Voor beide problemen geldt: Wit begint en wint. Oplossingen inzenden vóór. 11 febr. a.s. Goede oplossingen De problemen IIA en IIB werden ingezonden door de heer Joh. Lere te Vhssingen, een jeugdige dammer, die het damspel nog geen twee jaar be oefent. We kunnen Van deze Schel- destadbewoner dus nog alles verwach ten Oplossing probleem IIA: 11 (7) 12—8 (12) 17 (21) 41 (47) 22 (29) 38 (32) 25 (12) 5 (9) 45 (7—12) 7 (12) 43 wint op tempo. We ontvingen goede oplossingen wan de volgende dammers: R. Rijkse, Yerseke; L. Trielier, J. v. d. Meulen, D. Trielier, Domburg; J. de Visser, F. Blaas, P. de Visser, A. Wil- lemse, Aagtekerke; A. Karman, 's-Gra- venpolder; J. L. Strooband, M. F. de Jonge, P. Walthuis, Middelburg; L. Goedbloed, P. Goedbloed, E. A. Schui- tema, W. Heydra, Joh. Lere, O. Hel- linga, N. Corstanje, C. M. v. Poelje, G. M. v. d. Voorde, Vlissingen; A. Krij ger, Driewegen; A. van Sorge, Oost- Souburg; J. Vinke, Koudekerke; B. v. d. Broeke, St. Laurens; C. W. Zwe- mer, Kamperland; P. Deurloo, Nieuw- dorp; J. Mange, Goes; Joh. de Smet, IJzendijke. B.-groep De oplossing van probleem IIB luidt: 18—12! (8x19) 27—21 (16X29) 44 x 24. Winst voor wit. We ontvingen goede oplossingen van de volgende personen: K. Louwerse, Yerseke; Kees Schot, B. W. Schot, Zierikzee; J. Baayens, Goes; J. Geljon, E. L. Verschoor, J. Oova, G. Meerman, J. C. Nijssen, C. Francke, A. C. Snel, H. de Vlieger, W. Lere, P. v. Oorschot, J. Rijkse, Vlissin gen; S. de Visser, Oostkapelle; Joh. J. Geleijnse, J. P. Geleijnse, J. M. Kos- tense, J. A. Kostense, Renesse; M. C. Deurloo, R. Polderdijk, Nieuwdorp: L. P. Poley, Hansweert; P. Westveer, Ka- pelle-Biezelinge; A. Geldof, Grijps- kerke. 's-GRAVENHAGE, 3 febr. Zon dag a.s. viert dr. J. G. Geelkerken, emeritus-predikant der Ned. Herv. Kerk, woonachtig te Amsterdam en in dertijd één der meest op de voorgrond tredende theologen in Nederland, zijn 45-jarig ambtsjubileum. Hij werd 18 juni 1879 te Alkmaar ge boren en studeerde aan de V.U., waar hjj in 1909 cum laude promoveerde tot doctor in de theologie op een disserta tie getiteld: „De empirische gods dienstpsychologie". Op 5 februari 1911 bevestigde ds. K. Fernhout hem te Epe. In juni 1915 verwisselde hij deze ge meente met die van Amsterdam-zuid. Dr. Geelkerken heeft reeds spoedig van zich doen spreken in de kerkelijke strijd. Hij diende bij de generale sy node een bezwaarschrift in tegen de afzetting van ds. J. B. Netelenbos door de synode van Leeuwarden in 1920. Door een predikatie, waarin hij te vel de trok tegen het synode-besluit, dat studenten geen lid mochten zijn van de Ned. Chr. Studenten Vereniging, ge raakte hij in een heftige discussie met prof. dr. J. Ridderbos. Later kwam hij volledig in het centrum te staan in de strijd over de historiciteit van het paradijsverhaal in Genesis. De genera le synode kwam in 1926 te Assen in buitengewone vergadering vele weken bijeen en zij zette dr. Geelkerken af. Zo ontstonden de Geref. Kerken In hersteld verband, waarvan dr. Geel kerken een der markantste figuren is geweest. Na de bevrijding werden de ze kerken met de Ned. Herv. Kerk her enigd en zo is dr. Geelkerken thans emeritus-predikant dezer kerk.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1956 | | pagina 9