mm
-HM GOEDE VOEIIRG
ONDER JONGE OGEN
WAS DIT STRENG GENOEG
KEUKEN
KALODERMA
GELEE
VALDA
V'
DIE GEZONDHEID
pa.
ra
met melk meer mans j:Z'Z"Z
voor lastige Rina?
Een kijkje in 'n beroemde
HERSTEL VAN EEN OUD HANDWERK
f/Je zddtyzMsdcuj. 1956
Vrouwen uit 134 landen
nemen er aan deel
Een spelletje om in
huis te doen
,EN LANGDURIGE ZIEKE
Een greep naar ons hart
KI og maar pas heb ik mijn. laatste brievenschuld uit het oude jaar
weggewerkt, of„De deur gaat al weer open voor een nieuwe
bezoekster", wilt u zeggen. Was het maar waar, dat ik het ook deze
keer zo kon zeggen. Het kan niet, want de schrijfster van de brief,
waarover we het met elkaar willen hebben is al lang, heel lang ziek
en zal, naar haar eigen zeggen, ook nog wel zeer lang te bed moeten
blijven. Laat ik haar eerst zelf aan het woord laten.
....,Jk lees geregeld uw Vrouwenrubriek. Dat doe ik graag en ifc
heb er ook de tijd voor, want ik lig al meer dan een jaar te bed.
Omdat ik zie, dat anderen u ook wel eens schrijven, durf ik het
ook wagen. Nu ik u verteld hebdat ik altijd in bed lig, zult u wel
niet lachen om het rare kriebelige schrift van me".
„U zult wel denken: waarom schrijft
ze me? Uit uw stukjes merk ik wel,
dat u in het volle leven staat en dat
zal wel zo zijn met haast al de leze
ressen. Daardoor komt het misschien,
dat u en anderen zo weinig denken
aan de zieken. Ik bedoel nu met die
zieken niet de mensen, die een paar
weken erg ziek zijn en dan weer on-
knappen en zo langzamerhand weer
aan het werk gaan. Met die zieken
bedoel ik nu die mensen, mannen of
vrouwen, die maanden- of jarenlang
ln bed moeten liggen. Als je eens erg
ziek bent, dan komen de mensen je
trouw bezoeken en brengen allerlei
verrassingen mee, maar als het lang
gaat duren, meer dan een jaar zoals
bij mij, dan houd je maar een enkele
trouwe over. En dat doet pijn Maja.
Ook al liggen we te bed, we horen
toch nog bij het leven. De mensen
hoeven je dan heus niet te blijven
verwennen met- cadeautjes. Daar is
alles te duur voor. Nee, als ze enkel
maar eens komen praten. En dan ge
woon praten."
Gewoon doen
„Maja, wij worden er niets beter
van, als we over onszelf blijven
jammeren, maar het is fijn als de
mensen dan ook op ziekenbezoek bij
zulken als ik ben, als ze dan eens
komen, ook maar gewoon vertellen,
wat ze op elk ander bezoek ook zou
den doen. Dan houden wij dat ge
voel, dat we toch nog bij het ge
wone leven horen en geen zieken-
wereldje apart vormen".
Ik bedoel dit allemaal niet boos hoor
Maja, want ik heb al best gemerkt,
dat de bedoelingen van de mensen
goed zijn, maar als je zo lang ligt,
dan is een gezellig gesprek zoveel
waard voor je. Onlangs was er in de
kring van mensen, die me goed be
kend is, een feestje. Angstvallig zwe
gen ze erover, bang dat me dit zou
hinderen. Ik zou het veel fijner heb
ben gevonden, als ze er gewoon over
praatten. Je kunt toch wel met an
deren meegenieten, ook al moet je er
zelf buiten staan. Eigenlijk krijg je
soms het gevoel, of men al bezig is je
voor dit leven af te schrijven. En Maja,
ik weet zelf al te goed, dat er weinig
kans op beterschap voor mij is, maar
dat belet me nu toch niet om met het
gewone leven mee te leven. De strijd
die we te strijden hebben-voor we dit
zo rustig kunnen zeggen, moet je toch
alleen doormaken. Tenminste alleen
met God. Maar dan hoef ik toch niet
alle dagen met een lang gezicht op
bed te liggen."
Niet alleen als zieke
„liet l(jkt wel raar om zoveel over
je zelf te schrijven, maar ik weet, dat
lk niet alleen ben als zieke, die lang
moet liggen. Ook voor die anderen doe
ik het. Toe Maja help eens, dat wij niet
ln het vergeetboekje komen en we zijn
gelukkig met heel gewone gezellige be
zoekjes, en liefst zonder dure pakjes
er bjj. Als het zo lang dunrt, zou ons
dat maar gaan bezwaren."
„Ik vertrouw op u, dat mijn naam
en adres strikt uw geheim blijft. Als
I Denk om hen,
moeien missen
u erover schrijft, dan hartelijk be
dankt, ook van andere zieken, die ik
zélf niet eens ken. Deze brief is in
stukjes en beetjes geschreven. Elke
dag wat. Daarom ziet de brief er wat
raar uit. Dat is toch niet erg? Dag
Maja...."
Alleen een beetje aandacht
Ik heb deze brief bijna in zijn ge
heel opgenomen. Wat moeten we er
eigenlijk aan toe voegen? Het schrij
ven spreekt zo ontroerend duidelijk
voor zich zelf. Wat wordt er weinig
van ons gevraagd. Alleen een beetje
aandacht geven. Op een bezoekje ons
zelf zijn en niet de troosteres gaan
spelen, als dat niet persé van ons ge
vraagd wordt.
Bij het lezen van zo'n brief besef je
opeens je grote voorrechten. Nog voor
je 's morgens opstaat, overdenk ji
even je dagprogram voor je werk
Soms reken je uit of er tijd kan over.
schieten voor een leuk bezoekje bij
een goede vriendin, of ook wel even
langs de winkels lopen om te zien
wat er nu al weer te zien is. Straks
wisselt het seizoen. o nog veel meer
overdenken we zo even tussen wak
ker worden en opstaan en dan gaan
we beginnen. We kunnen dat.
Je denkt er eigenlijk haast nooit bjj
dat dit zo'n voorrecht is. Maar zo'n roep
uit een ziekenkamer, die al meer dan
een jaar het hele wereldje van een
mens vertegenwoordigt, maakt je dank
baar voor eigen zegen en ook indachtig
aan wat je kunt doen voor een ander,
die zich binnen je kringetje bevindt en
die je eigenljjk vergeten was.
Ik hoop, dat de brief van de zieke
niet vergeefs geschreven is.
MAJA.
Ingezonden Mededeling (Adv.)
maakt handen zacht als fluweel
Ingezonden Mededeling (Adv.)
PrMkoii* Nedarlondi Zulvelbvreou, Grovanhog» 45
Van koningen en een aardige oude heer
Met levend materiaal werken is toch wel moeilijk
Als aspirant schooljuffer heel wat geschiedenis te slikken gekre
gen (ook wel eens in verslikt bij repetities b.v.). Dan hoor je,
dat die koningen van Frankrijk geen duit waard waren. Ook
Engeland had enkele van die nummers, waarvan je geen goed woord
kunt zeggen. Een reputatie hadden die hoge heren om van te rillen
en dat duurt na al die eeuwen nog.
Na dit begin vraagt u waarschijnlijk waar ik belanden wil, maar
dat ik niet bij mijn peuters terecht kan komen is zeker, want die krij
gen geen regel geschiedenisles van mij, laat staan algemene ge
schiedenis.
VOOR UW HANDEN
Ik wil eerst deze keer niet bij mijn
kroost doch bü de mensen van voor de
klas te land komen. Bescheiden, hé, om
dan bij koningen te beginnen. Nu ja, wij
onderwijsmensen zijn bescheiden
Van de week een keurige visite afge-
(Van onze Westduitse correspondent).
TANN/Rhön. „De handweefstoelen die U hier in mijn atelier
ziet", zegt de eigenaar van de gobelin-weverij in Tann tegen mij,
„stammen nog uit de tijd van mijn grootvader. Wij zijn een oude
weversfamilie, die sinds 1654 in Thüringen woonde, vlak bij de hui
dige grens met de Sowjetzone. Toen wij in 1945 vluchtten, trokken
wij niet ver. Ook nu zitten we weer vlak bij de zonegrens, zij het aan
de andere kant. Wij lieten toen alles achter en het was een bof, dat
hier een paar gezinnen woonden, die tientallen jaren geleden voor
mijn grootvader hadden gewerkt. Zij hadden de oude weefgetouwen
nog bewaard gebruikt werden ze niet, want de jongere generatie
leerde het handweven niet meer. Wij konden die oude weefstoelen
echter goed gebruiken: zij werden de grondslag van ons nieuwe be
staan. Handwevers waren hier niet. Ik heb deze kunst aan dertig
jonge meisjes geleerd en na enkele moeilijke jaren zijn wij erin ge
slaagd weer een goede naam in het gehele land te verwerven."
Ingezonden Mededeling (Adv.)
Geen
engst
voor
nare
dagen
Dames, Witte Kruispoeders zijn
een uitkomst. Ze verdrijven pijn
en lusteloosheid. Brengen geen
maagstoornissen teweeg.
Ook in tablet- en
cachet'vorm
WITTE KRUIS
Aan een van de weefgetouwen zijn drie
meisjes bezig een gobelin te weven. Zij
houden zich daarbij nauwkeurig aan het
op karton geschilderd ontwerp.
„Kijkt U maar", zegt de jonge eigenaar,
„het wordt een jachttafereel. Dit wand
tapijt is door een hoge Amerikaanse offi
cier besteld en zal wanneer het klaar is
naar Amerika worden gezonden. Onze
eerste opdracht kregen wij van het mi
nisterie van justitie in Beieren, voor een
wandtapijt voor de rechtzaal van Würz-
burg. Mijn vader had vroeger een con
tract met de gobelinmanufacturier in
München en waarschijnlijk herinnerde
men zich daar onze naam nog.
Negen maanden hadden we voor dit
gobelin nodig en gelukkig kregen we een
voorschot. De financiering van dit werk
is een probleem. Een groot wandtapijt
vergt zes tot negen maanden en in die
tijd lopen lonen en kosten natuurlijk
door. Onze volgende opdracht kregen we
van een vermogend Zweeds zakenman,
die een groot gobelin bestelde en toen
liet het land Hessen een tapijt weven
voor de werkkamer van de minister
president, ontworpen door een kunst
schilder in Darmstadt. Tegenwoordig
worden voor overheidsopdrachten steeds
meer de ontwerpen bü kunstenaars be
steld. Dat is goed. Men vraagt trouwens
meer wandkleden dan voorheen voor
representatieve doeleinden.
Veel kleuren
Wij hebben voor onze wandtapijten al
weer de beschikking over meerdere dui
zenden kleuren-schakeringen en zo kun
nen we alle ontwerpen natuurgetrouwen
in de oorspronkelijke kleuren uitvoeren.
UTRECHT, jan. Op vrijdag II fe
bruari ,de eerste vrijdag in de Lijdens
weken, zullen in 134 landen verspreid
over de hele wereld, vrouwen bjj el
kaar komen voor gemeenschappelijk
gebed, om' God te danken, maar ook
te smeken om Zijn hulp en ontferming
voor deze wereld. Toen in 1887 een
groepje vrouwen in Noord-Amerika
voor het eerst haar gebedsdag hield,
hebben zij waarschijnlijk niet ver
moed, dat hun werk nog eens zo'n om
vang zou krijgen.
De organisatie van de Vrouwen We
reldgebedsdag berust bij een comité in
New York. In 1928 kwam voor het
eerst een Nederlandse met dit werk in
aanraking. Baronesse van Boetzelaer
van Dubbeldam-Van der Hoop van
Slochteren hoorde ervan op een confe
rentie in Jeruzalem en reeds het daar
opvolgende jaar werd deze dag ook in
Nederland gehouden. Sindsdien heeft
de gebedsdag ieder jaar met uitzon
dering van 1943, 1944 en 1945 in ons
land plaatsgevonden. In 1946 verenig
den 5000 Nederlandse vrouwen zich in
gebed, in 1955 waren dit er al 107.000.
Het werk is geheel interkerkelijk, zij
het dan, dat de rooms-katholieke vrou
wen hun eigen gebedsdag hebben.
Ieder jaar wordt de liturgie voor de
bijeenkomsten in een ander land ge
schreven. Dit jaar werd zij verzorgd
door een groep Indiaanse vrouwen, die
nog in zeer primitieve omstandigheden
leven. Het grondidee van de liturgie is
voor alle landen dezelfde; de verschil
lende liederen e.d. worden uiteraard
aangepast aan de eigen volksaard. Het
embleem van de Wereldgebedsdag is
het Christusbeeld, dat in het Andesge-
bergte op de grens van Chili en Argen
tinië staat.
Zelfs op emigrantenschepen en in
vliegtuigen die op 17 februari op zee
en in de lucht zijn, zullen zich exem
plaren van de liturgie bevinden, zo
dat ook de vrouwen aan boord deze ge
bedsdag met hun zusters over de hele
wereld kunnen meebeleven.
Op dezelfde datum wordt de kinder
gebedsdag gehouden, in scholen en in
kerken. Vorig jaar vond in Rotterdam
een centrale kinderdienst plaats en het
ligt in de bedoeling om dit werk in
zoveel mogelijk plaatsen uit te breiden
tot centrale diensten, die ook door leer
lingen van openbare scholen bezocht
worden.
De dienst die in Zwolle wordt ge
houden, wordt op 17 februari door de
Wereldomroep uitgezonden.
De liturgie voor de kinderdiensten
werd het vorige jaar door een zondags
schoolonderwijzeres in* Porto Rico sa
mengesteld en in 1956 was het een
Japanse die deze taak op zich nam.
Natuurlijk moet de ontwerper enige ken
nis van weeftechniek hebben, want niet
iedere afbeelding kan zonder meer Wor
den nageweefd. Vroeger waren er tal
rijke kunstenaars, die alleen wandtapij
ten ontwierpen, cartonniers genaamd. De
meesten van hen konden zelf weven en
hun ontwerpen waren vaak ware mees
terstukken. Wij kunnen ons geen carton-
Ingezonden Mededeling (Adv.)
BIJ HOEST EN KEELPIJN
PASTILLES
ONTSMETTEND-VERZACHTEND
Wandkleden
weer meer
gevraagd
niers permitteren, maar in nauwe samen
werking met kunstenaars weven wij ta
pijten, die de toets van iedere kritiek
volkomen kunnen doorstaan.
Wij geloven, dat de gobelin-weverij
een grote toekomst heeft. Dat blijkt
vooral in Frankrijk, waar men zich
zeer veel moeite getroost om wand
tapijten met moderne motieven te we
ven voor de export. Het weven van
wandtapijten is een zeer loon-intensief
werk en de export is bijzonder lonend.
Geen mechanisering
Aan het weven van een wandtapijt
komt geen enkele machine te pas. De
weeftechniek is door de loop der eeuwen
nauwelijks veranderd. Een machinaal ge
weven gobelin-imitatie is direct te her
kennen. Op de machine kunnen hoog
stens twaalf kleuren worden gebruikt, bü
handwerk duizenden schakeringen. Na
tuurlijk kunnen wij van het weven van
gobelins alléén niet bestaan. Vandaar,
dat wij nog tal van andere artikelen we
ven. Handweefsel raakt steeds meer in
trek. Wij kunnen een jaar lang geen
nieuwe opdrachten meer aannemen.
Maar als volgend jaar ons nieuwe ge
bouw klaar is, kunnen we meer orders
verwerken.
Bij ons werken alleen oude hand
wevers, modelwevers en jonge meisjes,
die wij hebben opgeleid. Zij hebben zeer
veel plezier in hun werk. Het is de vreug
de van het met eigen handen geschapen
werk, die thans zo zelden is. Maar ge
lukkig neemt overal de behoefte aan
mooie dingen toe. Daartoe behoren van
daag evenals vroeger wandtapijten. De
tijd van het gobelin is niet voorbij
14
en
Tussen
20 jaar
oor de meeste jonge mensen
is eten zeker niet het belang
rijkste van het bestaan, toch
moeten zij het belang'van een goe
de voeding niet onderschatten.''In
de periode van de tweede groei,
tussen ongeveer 14 en 20 jaar is
een goede voeding zeker even
noodzakelijk als hij voor zuigeling
en kleuter was. In deze periode
maken veel lichaamsweefsels een
sterke ontwikkeling door.
Het spreekt vanzelf dat de groei en
ontwikkeling alleen naar behoren
plaats kunnen vinden, wanneer er vol
doende bouwmateriaal voor is, met an
dere woorden goed voedsel. Vooral
voedselbestanddelen, waaruit het
lichaam nieuw weefsel kan vormen,
zgn. bouwstoffen, dienen in de dage-
UIT DE
lijkse maaltijden voor te komen. Zij
worden o.a. geleverd door melk, kaas,
vlees, eieren, groenten en fruit. Het is
zeer gewenst dat de groeiende kinde
ren van deze levensmiddelen meer ge
bruiken dan volwassenen.
Geef hun dus extra kaas en andere
hartige (eiwitrijke) belegging voor de
boterham mee.
Zorg dagelijks voor een flinke portie
groente. Het doet er niet toe welke
groente U neemt, als U maar veel af
wisseling aanbrengt. Groente uit het
zout (zuurkool uitgezonderd) is echter
niet veel meer waard, urenlang ge
kookte groente evenmin.
Volgen Uw kinderen lessen waardoor
ze vroeger of later warm eten dan de
rest van Uw gezin, kookt U de aardap
pelen en groente dan apart of zorgt
dagelijks voor een lekker slaatje van
rauwe groente.
Ook melk heeft de rijpere jeugd in
groter hoeveelheid nodig dan de vol
wassenen: zeker liter per dag. Uit
een onderzoek in een van de middel
grote Nederlandse steden is pas weer
gebleken dat de meesten der onder
vraagde meisje te weinig melk drin
ken. In andere plaatsen zal dit ook wel
zo zijn. Zijn de de meisjes bang voor de
lijn of weten zij niet dat melk onmis
baar is? Uit angst voor dikker worden
behoeft men, of liever mag men de
melk niet weglaten uit het menu.
Room, vet en zoetigheid zijn dan im
mers veel „gevaarlijker"!
Waar het enigszins mogelijk is,
raden wij de schoolgaande en arbei
dende jeugd dringend aan om, indien
zü niet tussen de middag thuis zijn, op
school en op het werk melk als drank
bij het brood te nemen; desgewenst in
de vorm van koffie met veel melk,
chocolademelk, karnemelk of yoghurt.
Het is heus nodig.
Vele huismoeders menen dat het 't
voornaamste is dat de kinderen veel
vet eten. Dat is niet het geval. Natuur-
kunnen zij over de aardappelen een
flinke schep jus gebruiken, maar het is
niet nodig daar extra op aan te drin
gen. Ook het brood behoeft U niet ex
tra dik te smeren. De melk, de kaas en
de groenten zijn werkelijk belangrij
ker.
stoken. Er was een heel gezelschap en ik
was het enige schoolmens. Er was daar
een charmante mijnheer met grijs haar
al, die allergenoegelijkst kon vertellen.
Het onderwerp van gesprek was de
jeugd. O, dan weet u het al. Nee, u weet
het niet, want de gasten haalden hun ei
gen jeugdherinneringen op. Ook die aar
dige oude mijnheer en het trof mij van
hem, die je onder de groep intellectuelen
kunt rekenen, dat hij nü nóg met een
lichte bitterheid sprak van zijn onder
wijzer op de lagere school, die hem in
dertijd onrechtvaardig behandeld had en
nodeloos gekrenkt.
Kijk, toen dacht ik opeens: die slech
te reputatie van koningen en keizers
duurt eeuwen, maar als onderwijsmens
kun je het toch ook hebben dat althans
een heel geslacht lang voor één mens
je- naam een zeer bittere bijsmaak
heeft. Voor die ene heb je een repu
tatie, waarop je niet trots kunt wezen,
Het kan ten onrechte zijn, maar in dit
geval geloof ik dat die oude heer juist
oordeelde. Er waren fouten gemaakt en
een fout bedreven aan een kinderziel
is een ernstige zaak.
EVEN AARDIG?
En nu nog eens weer van de week
Een jonge collega, die haar eerste dienst
jaar nog niet volbracht heeft, vroeg me:
„Vind jij nu, dat we al die kinderen toch
eigenlijk even aardig moeten vinden?"
„Lieve mensen, nee, en dat kan ook geen
schepsel ter wereld van je verlangen",
gooide ik er ineens uit, waarop ze mij
weer verbaasd aankeek, en mij verder
vroeg, of ik ze dan ook niet allemaal
even aardig vond.
Toen heb ik haar gezegd, dat men wel
eisen kon en ook moest, dat ze ieder, ook
het lastigste meubel, rechtvaardig behan
delde en dat dit nu juist het moeilijkste
punt in ons werk was, als je tenminste
een sikkepitje ernst er mee wil maken,
zodat je niets verknoeit aan een kinder
ziel.
Waarna ik zei, dat het mezelf altijd
veel hielp, als ik over die borstelige kuif
jes van Jannen "en Pieten en langs de
spriethaartjes van Dientjes en Mientje»
keek naar de moeders van de kinderen,
want dan gebeurde het meestal, dat ik
medelijden kreeg met de schapen, die met
zo'n leiding het leven werden ingestuurd
en dan straf je ze natuurlijk als het nodig
is, maar je staat er dan juister tegenover.
U moet toegeven, dat ik dit keurig gezegd
heb, maar vandaagtoen moest ik zelf
op dit gebied „praktisch" werk doen.
VERNIELZUCHTIG
Rina is uitgesproken een naar kind.
Als ze lief doet, moet je eerst zien uit
te vinden wat ze daarmee denkt te be
reiken. Meestal probeert ze het met
krijsen, want daarmee wordt je allicht
overrompeld, om een net woord te be
zigen. Verder gunt ze een ander het
licht in de ogen niet. Dat is duidelijk,
want ze tracht te vernielen al wat een
andere peuter voor aardigs heeft.
Zij is geslepen ver boven wat je op dis
jonge leeftijd zou verwachten. Dit is geen
mooi portret, doch het is, helaas, naar
waarheid getekend. Triest genoeg.
En dan heeft ze nog haar speciale trei-
terdagen, waarop geen land met haar te
bezeilen valt, zoals heden. Je zou ze dan
ja, wat elke moeder wel eens doet,
als één van de spruiten het te bont heeft
gemaakt. Ik moet het echter op een an
dere manier doen en ze staat dan ook
voor een behoorlijke portie schoolblijven
te boek.
Ze moet beslist een héél blaadje met
net schrijfwerk afleveren, want haar ei
gen werk was beneden het peil, dat voor
haar mogelijk is en bovendien heeft zs
moedwillig het blaadje keurig werk van
Tanny, haar bankbuurtje, bedorven. Ze
Zie volgende pagina
Mijn beste -nichtjes en neven,
Niet zo lang geleden schreef een onzer
nichten in een brief: „Tante, moeder
vraagt u eens een spelletje in ons hoekje
te zetten, dat wij in de kamer kunnen
doen en dat niet zoveel herrie maakt".
Vorige keren had ik niet zoveel plaats,
en nu kan ik er wat ruimte voor maken,
dus daar komt het. Maar eerst een har
telijke groet aan allemaal van jullie
TANTE TRUUS.
Wat zeg je van mijn vriend?
Wie er mee willen doen gaan rustig
om de tafel zitten en kunnen daar ook)
blijven. Dus precies wat de moeder graag
wilde. Doch één van de jongens of meisjes
wordt de kamer uitgestuurd. Voor een
ogenblikje maar. Die binnen zijn, maken
vlug een afsprSakje. Wat voor afspraak
je? Ze kiezen een jongen of man uit, die
door allen gekend wordt. Het mag na
tuurlijk ook best een meisje of vrouw
zijn. Je vertelt de stakker die nu in zijn
eentje in de gang staat bij zijn binnen
komst dan gauw, dat hij naar een vrien
din moet vragen. Denk maar, dat je het
fluks bent eens geworden, dat de bakker,
die juist op de hoek van de straat woont
de „vriend" zal wezen. Dat kan wel, want
die kennen ze allemaal wel.
Dan mag de „weggejaagde" in de ka
mer komen en die moet beginnen te vra
gen, op zo'n manier, dat hjj er achter
komt, wie „zijn vriend" is geweest. Ieder
op zijn, of haar beurt in de kring, die om
de tafel zit, krijgt een vraag te beant
woorden. De jongen kan dan b.v. achter
eenvolgens vragen: „Is die vriend net zo
oud als ik?" Wie die vraag moet beant
woorden zegt alleen: „Neen". Dan kan
de jongen verder vragen; „Is hij jonger?"
Weer krijgt hij nee ten antwoord, maar
dan weet hij vanzelf wel, dat de „vriend"
ouder moet zijn. Hij kan nog verder over
de leeftijd vragen, maar hij zou evengoed
het op een andere manier kunnen pro
beren door te vragen, of die „vriend" ook
in het dorp woont. Of dat deze misschien
in huls is.
Wie de vragen te beantwoorden krijgt,
moet steeds zo weinig mogelijk zeggen.
Als het kan, enkel maar nee of ja. Want
als je te veel zegt, is het raden niet moei
lijk meer en de beurt te vlug voorbij.
Is de jongen eindelijk zo gelukkig om er
„Dat draaien op de weg
blijft altijd maar mijn
zwakke punt; we moes
ten maar doorrijden
naar Edinburgh...."
achter te komen, dat jullie de bakker tot
zijn „vriend" hebben gemaakt, dan gaat
een ander de gang in en zoeken j ullie
voor die een nieuwe vriend of vriendin.
Als de jongens en meisjes, die dit spel
zullen spelen, al wat ouder zijn, dan IS
het beslist wel fijn om personen uit da
vaderlandse gescniedenis te nemen. Zijft
er jongeren tussen dan gaat het natuur
lijk niet.
Het is nog niet zo heel lang geleden,
dat ik ergens was, waar oud en jong met
deed aan dit gezellige spel. Omdat de
jongeren niet zo heel jong meer waren,
kozen we „vrienden" uit do vaderlandss
geschiedenis. En denk je eens ln. Ik ont
dekte na veel vragen, dat men mij met
Alva als „vriend" had opgeknapt. Het zal
je gebeuren.
En nu, als de verjaardag komt, kan
moeder gerust zijn, want dit is een fijn
spel, waaraan zij ook best kan meedoeij
en dat helemaal geen lawaai maakt. Veei
plezier!
Puzzeltje te Bruinisse. Nicht, dat was
een brief naar mijn hart. Ik heb er van
genoten, al heb ik ook een behoorlijk»
portie medelij met dat ongehoorzamq
Puzzeltje als ze zich niet strikt aan het
dieet houdt. Fijn, dat je geslaagd bent.
Wat een rust. Dat engelse proefwerk
komt ook wel weer in orde. Ik wil met
alle plezier in maart naar dat jaarfeest
komen, als ik maar niet met de vraag
zat, hoe ik 's avonds weer veilig en wel
op mijn bed in Goes moet komen, want
Bruinisse is voor mij niet naast de deur.
Weet je waarom ik ook beslist wil ko
men? Nu jij niet van die chocolade uit
Zwitserland mag snoepen, is er misschien
een restje voor mij over. Wat die ge
schiedenis van het varken betreft, sta ik
er net zo voor, dus dan kunnen we el
kaar gezellig beklagen. Leuk zal dat zijn.
Hulstbesje te Oudelande. O nee, ik ben
helemaal niet weg geweest met de feest
dagen. Veel te fijn in Goes en thuis. Als
je er even rustig tijd voor neemt, wat
kun je dan vaak pret hebben om al die
grappen die dieren uithalen. Zelf geniet
ik er ook dikwijls van. In mijn tuin is
nog geen bloempje te zien natuurlijk,
maar in huis heb ik er wel. Dat vind ik
heerlijk. Je rapport was prachtig, in één
woord. Wat zuilen vader en moeder daar
blij mee geweest zijn. Nu aan het hand
werkje begonnen? Merel te Grijpskerke.
Heel veel dank er voor dat je die Varia
voor mij overschreef envan zulke
kostelijke tekeningen voorzag. Die brief
bewaar ik. Die Varia is echt een leuk
stukje om voor te dragen. Alleen zou ik
er mij niet aan wagen, want ik vrees,
dat ik het Walchers niet goed zou uit
spreken. Hoe staat het met de trui? Een
heel karwei, hé? Maar als die af is, meis-
ke, dan heb je een lekker warm kleding
stuk er bij. Welke.kleur heb je gekozen?
Oleander te Grüpskerke. Ja, je hebt m«
heus een poosje in de steek gelaten, daar
om was ik al bang dat ik tot de zomey
op je wachten moest, want Oleander»
zijn nu eenmaal bloemen voor warm»
dagen en dan nog liefst in warme stre
ken. Gelukkig dat jij een nederlandsa
Oleander bent, die ook in de winter te
voorschijn komt. Je schreef in de brief
dat je een tekening van de sneeuw er in
zou doen, maar.die sneeuw is beslist
gesmolten op reis, want er was geen te
kening te zien in je brief. Het was zeker
ergens op reis te warm. Intussen mis lk
een mooie tekening. Jammer hoorl Al J»
handwerken af gekregen?